Livre, pages |
[4, 156] |
καλὸς
δ´
Ἀριστοφάνης
ἐν
Κωκάλῳ
|
ἔφη· |
(Ἀλλ´
ἐστίν,
ὦ
πάτερ,
κομιδῇ |
[4, 173] |
ταῦτα
δὲ
ἀποβλέπων
καὶ
Ἀριστοφάνης
|
ἔφη· |
Ἀλλ´
ὦ
Δελφῶν
πλείστας
ἀκονῶν |
[4, 174] |
τέρψιν
μουσικήν.
Καὶ
ὁ
Ἀλκείδης
|
ἔφη· |
Ἀλλὰ
μὴν
καὶ
τὸ
ὄργανον |
[4, 160] |
τῷ
κόγχῳ
μάλιστα
~Ἀπαίδευτοί
ἐστε,
|
ἔφη, |
ἄνδρες
δαιτυμόνες,
οὐκ
ἀναγινώσκοντες
βιβλία |
[4, 134] |
ὑμῖν,
ἄνδρες
φίλοι,
ὁ
Πλούταρχος
|
ἔφη, |
ἀπομνημονεῦσαι·
Δεῖπνα
μοι
ἔννεπε,
Μοῦσα, |
[4, 162] |
τί
περιγέγονεν
ἐκ
φιλοσοφίας
αὐτῷ,
|
ἔφη |
Ἀσυμβόλῳ
δειπνεῖν.
Διὸ
καὶ
ὁ |
[4, 162] |
τοῦ
Ζήνωνος
οἰκετιεύς.
Χαριέντως
γὰρ
|
ἔφη |
Βίων
ὁ
Βορυσθενίτης
θεασάμενος
αὐτοῦ |
[4, 162] |
ὁ
Τίμων
που
πρὸς
αὐτὸν
|
ἔφη· |
Δειπνομανές,
νεβροῦ
ὄμματ´
ἔχων,
κραδίην |
[4, 151] |
Ξενοφῶντα
οὐκ
ἔτι
δειπνοῦντα·
Ἐκείνῳ,
|
ἔφη, |
δός·
σχολάζει
γὰρ
ἤδη,
ἐγὼ |
[4, 164] |
εἰς
τοὺς
παρόντας
τῶν
φιλοσόφων
|
ἔφη· |
(Εἶδες
τὴν
Θασίαν
ἅλμην
οἷ’ |
[4, 158] |
κατὰ
τὴν
Ζηνώνειον
ὑφήγησιν,
ὃς
|
ἔφη· |
Εἰς
δὲ
φακῆν
ἔμβαλλε
δυωδέκατον |
[4, 144] |
ἐλπίδος
μειονεκτοῦσι
τῶν
ἰδιωτῶν.
Ἔπειτα,
|
ἔφη, |
ἐκεῖνο
εὖ
οἶδα
ὅτι
καὶ |
[4, 129] |
πλεῖστα
κεὐφρανθήσεται.
Καὶ
ὁ
Κάρανος
|
ἔφη· |
ἐπεὶ
πρῶτος
ἔπιες,
ἔχε
πρῶτος |
[4, 168] |
καὶ
αὐτὸς
εἰς
τὴν
ἐκκλησίαν
|
ἔφη |
Ἐπιδίδωμι
κἀγώ,
καὶ
οἱ
Ἀθηναῖοι |
[4, 164] |
ὁ
Κρατῖνος
ἐν
τοῖς
Ἀρχιλόχοις
|
ἔφη. |
Ἐπιλανθανόμενος
γὰρ
ἐν
οἷς
ποιεῖται |
[4, 157] |
σιτουμένους.
(Πρὸς
ἣν
ὁ
Καρνεῖος
|
ἔφη· |
Εὐξίθεος
ὁ
Πυθαγορικός,
ὦ
Νίκιον, |
[4, 165] |
(Καὶ
Θεόπομπος
δ´
ἐν
Ὀδυσσεῖ
|
ἔφη· |
Εὐριπίδου
τἄρ´
ἐστὶν
οὐ
κακῶς |
[4, 156] |
βεβρεγμένοι,
καὶ
ὁ
Διιτρέφης
δραξάμενος
|
ἔφη· |
Ζεῦ,
μὴ
λάθοι
σε
τῶνδ´ |
[4, 158] |
διὸ
καὶ
Τίμων
ὁ
Φλιάσιος
|
ἔφη· |
(Καὶ
Ζηνώνειόν
γε
φακῆν
ἕψειν |
[4, 151] |
μεστὸν
Προπίνω
σοι,
ὦ
Σεύθη,
|
ἔφη, |
καὶ
τὸν
ἵππον
δωροῦμαι,
ἐφ´ |
[4, 171] |
ἡμῖν
τἄριστον
ἔοικε.
Παροψωνεῖν
δ´
|
ἔφη |
Κρατῖνος
ἐν
Κλεοβουλίναις
οὕτως
παραγοράζειν |
[4, 160] |
Μάγνος
Ὁ
μὲν
πάντα
ἄριστος,
|
ἔφη, |
(Λαρήνσιος
ὀξέως
καὶ
καλῶς
ἀπήντησε |
[4, 174] |
πρὸς
τὸν
μουσικὸν
Ἀλκείδην
Ἄκούεις,
|
ἔφη, |
μουσικώτατε
ἀνδρῶν,
τῆς
καλῆς
ταύτης |
[4, 144] |
διαιτωμένων.
Ἀλλὰ
ναὶ
μὰ
Δία,
|
ἔφη |
ὁ
Σιμωνίδης,
ὅσον
ἂν
χρόνον |
[4, 158] |
φακῆς
πολυμάθειαν
ἀλλ´
ὑμεῖς
γε,
|
ἔφη, |
οἱ
ἀπὸ
τῆς
καλῆς
Ἀλεξανδρείας, |
[4, 156] |
Ἀντιφάνη,
ὃς
ἐν
τῇ
Παρεκδιδομένῃ
|
ἔφη· |
Ὄμνυμι
δ´
ὑμῖν,
ἄνδρες,
αὐτὸν |
[4, 156] |
Καὶ
ὃς
μετέωρον
αὑτὸν
παραναστήσας
|
ἔφη· |
Ὄμνυμι
δ´
ὑμῖν,
ἄνδρες,
κατὰ |
[4, 156] |
τῶν
τοῦ
ποιητοῦ
καλῶν,
ὃς
|
ἔφη· |
Οὐ
μὲν
γάρ
τι
χέρειον |
[4, 157] |
θαυμάσασαι
ἐγέλων.
Καὶ
ἡ
Νίκιον
|
ἔφη· |
(Οὐδεὶς
ὑμῶν,
ἄνδρες
γενειοσυλλεκτάδαι,
ἰχθὺν |
[4, 159] |
χρηστὸν
εἶναι,
μέτρια
δ´
ἐξαρκεῖν
|
ἔφη. |
(Οὐκ
ἦν
γὰρ
τοιοῦτος
ὁ |
[4, 148] |
τῆς
ὄψεως
ἐκπλαγέντος
ὑπομειδιάσασα
ταῦτ´
|
ἔφη |
πάντα
δωρεῖσθαι
αὐτῷ
καὶ
εἰς |
[4, 165] |
πάντων
ἐπὶ
τούτοις
ὁ
Οὐλπιανὸς
|
ἔφη· |
Πόθεν
δὲ
καὶ
ἡδυλογία
τοῖς |
[4, 158] |
γὰρ
ἡ
φακῆ
´στιν,
Ἀρχάγαθος
|
ἔφη |
Ποτὲ
γεγραφέναι
ῥοφοῦντ´
Ὀρέστην
τῆς |
[4, 158] |
χαρίεις
τε
Ἀριστοφάνης
ἐν
Γηρυτάδῃ
|
ἔφη· |
Πτισάνην
διδάσκεις
αὐτὸν
ἕψειν
ἢ |
[4, 156] |
ὁ
Κύνουλκος
Ἀλλ´
ὡς
ὤφελον,
|
ἔφη, |
τὴν
Θρᾴκιον
ταύτην
παίξας
παιδιὰν |
[4, 130] |
ἐν
Οἰνομάῳ
ἢ
Πέλοπι
διαπαίζων
|
ἔφη· |
Τί
δ´
ἂν
Ἕλληνες
μικροτράπεζοι, |
[4, 156] |
περιφερόμενα
ὁρᾶν.
Γελασάντων
δὲ
ἡμῶν
|
ἔφη |
τις·
Ἀλλ´
ὦ
λῷστε
ἀνδρῶν, |
[4, 169] |
τὸ
ἐπιφαγεῖν.
Καὶ
ὁ
Αἰμιλιανὸς
|
ἔφη· |
Τὸ
μὲν
ἀσώτιον
ἔχεις
παρὰ |
[4, 169] |
καλέσας
τὸν
Φῶκον
Οὐ
παύσεις,
|
ἔφη, |
τὸν
ἑταῖρον
διαφθείροντά
σου
τὴν |
[4, 157] |
Γαδαρεὺς
ἐν
ταῖς
Χάρισιν
ἐπιγραφομέναις
|
ἔφη |
τὸν
Ὅμηρον
Σύρον
ὄντα
τὸ |
[4, 182] |
τε
καὶ
μέλεσιν.
Οὔ
μοι,
|
ἔφη, |
φαίνεται.
~(Τριγώνων
ἄρα
καὶ
πηκτίδων |
[4, 150] |
τῷ
δείπνῳ
Κακὸν
κακῶς
σε,
|
ἔφη, |
ὦ
Αἰγύπτιε,
ἀπολέσειαν
οἱ
θεοί, |
[4, 160] |
ἡμῶν
ἑστιάτωρ
Λαρήνσιος
καὶ
αὐτὸς
|
ἔφη· |
Ὦ
ἄνδρες
κύνες
οἱ
κατὰ |
[4, 150] |
διαιτωμένου.
(Εἰ
δὲ
θέλεις
εἰδέναι,
|
ἔφη, |
ὦ
βασιλεῦ,
πῶς
δεῖ
σιτεῖσθαι |
[4, 144] |
φησιν
οὕτως·
Καὶ
οἶδά
γε,
|
ἔφη, |
ὦ
Σιμωνίδη,
ὅτι
τούτῳ
κρίνουσιν |
[4, 159] |
ἐκροταλίσθη,
θυμωθεὶς
Ἀλλ´
ἐπειδὴ
οὗτοι,
|
ἔφη, |
ὦ
συμποσίαρχε,
ὑπὸ
λογοδιαρροίας
ἐνοχλούμενοι |
[4, 138] |
αὑτοῦ
νεοπολίτας,
γράφων·
Ἄνευ
ὄψου,
|
ἔφη, |
ὡς
ἔοικας,
ποιεῖς
τοὺς
ἄνδρας |