Alphabétiquement     [«   »]
ἐμφυλίου 1
ἐμφύτου 1
ἔμψυχον 3
ἐν 418
Ἐν 24
ἕν 4
ἓν 3
Fréquences     [«    »]
313 δ´
238
288 τῶν
418 ἐν
434 δὲ
857 καὶ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Athénée de Naucratis, les Deipnosophistes (ou Le Banquet des sages), livre IV

ἐν


Livre, pages
[4, 154]   ἕκαστος αὐτῶν ἀποτυμπανισθῆναι. (Ἕρμιππος δ´  ἐν   αʹ περὶ νομοθετῶν τῶν μονομαχούντων
[4, 175]   τὸ ὄργανον Νεάνθης Κυζικηνὸς  ἐν   αʹ Ὥρων (εὕρημα εἶναι λέγει
[4, 133]   τρυγόν´, οὐ τέττιγα. Νικόστρατος δ´  ἐν   Ἅβρᾳ· Πίναξ πρῶτος τῶν
[4, 152]   Τὸ δὲ ποτὸν οἱ διακονοῦντες  ἐν   ἀγγείοις περιφέρουσιν ἐοικόσι μὲν ἀμβίκοις,
[4, 144]   τῶν ἐν Πέρσαις βασιλέων Ξενοφῶν  ἐν   Ἀγησιλάῳ οὕτω γράφει· Τῷ μὲν
[4, 135]   ἰχθὺς (ἔγχελυς, Διὸς εὔχετ´  ἐν   ἀγκοίνῃσι μιγῆναι, ἐκ Κωπῶν, ὅθεν
[4, 171]   μιᾷ. Μνημονεύει αὐτῶν καὶ Φερεκράτης  ἐν   Ἀγρίοις· Μὴ θαυμάσῃς· τῶν γὰρ
[4, 138]   καὶ λάχανά γε οἷα δὴ  ἐν   ἀγροῖς ἑψήματα (τε) ἑψήσονται. Καὶ
[4, 134]   μάλα πολλά, Ξενοκλῆς ῥήτωρ  ἐν   Ἀθήναις δείπνισεν ἡμᾶς· (ἦλθον γὰρ
[4, 130]   ὃν ἐλάβομεν. Σὺ δὲ μόνον  ἐν   Ἀθήναις μένων εὐδαιμονίζεις τὰς Θεοφράστου
[4, 148]   δὲ καὶ αὐτὸν τὸν Ἀντώνιον  ἐν   Ἀθήναις μετὰ ταῦτα διατρίψαντα περίοπτον
[4, 155]   τὸν βασιλέα καὶ τὴν βασίλισσαν  ἐν   Αἰγαίαις καὶ μετ´ αὐτῶν τὴν
[4, 168]   διάκοσμον καὶ τὰ περὶ τῶν  ἐν   Ἅιδου εἰπὼν εἰς ταῦτα ἀνηλωκέναι,
[4, 134]   ἐπενέγκαι τὰ Ἐρίφῳ τῷ κωμικῷ  ἐν   Αἰόλῳ εἰρημένα τάδε· Λόγος γάρ
[4, 176]   μεμεθυσμένα παίγνια Μουσέων τὸν  ἐν   ἀκρήτοις Βάτταλον ἡδυπότην καὶ
[4, 173]   Δηλίους. (Ἀχαιὸς δ´ Ἐρετριεὺς  ἐν   Ἀλκμαίωνι τῷ σατυρικῷ καρυκκοποιοὺς καλεῖ
[4, 155]   καὶ ἐκ προκλήσεως τοῦτ´ ἐποίουν  ἐν   ἄλλοις εἰρήκαμεν. ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΔ' Δίυλλος
[4, 136]   δὲ πάσασθαι. Χρύσοφρυς, ὃς κάλλιστος  ἐν   ἄλλοις ἵσταται ἰχθύς, κάραβος, ἀστακὸς
[4, 136]   ἀθανατάων, (βούγλωσσόν θ´, ὃς ἔναιεν  ἐν   ἅλμῃ μορμυρούσῃ, κίχλας δ´ ἑξείης
[4, 167]   καὶ λαβὼν τὰ χρήματα κατεγήρασεν  ἐν   Ἀμαθοῦντι. Τοιοῦτος ἐγένετο καὶ Αἰθίοψ
[4, 156]   πρόφασιν ἔχοντ´ αὐτὸν ῥύσαιτο, ὥσπερ  ἐν   ἁμάξαις εἶδον παρ´ ὑμῖν ἐγώ,
[4, 140]   λέγων οὕτως· Ποττὰν κοπίδ´ οιωσωμαι  ἐν   Ἀμύκλαισιν παρ´ Ἀπέλλω, εἷ βάρακες
[4, 158]   αὐτὸν ἕψειν φακῆν. Καὶ  ἐν   Ἀμφιαράῳ· Ὅστις φακῆν ἥδιστον ὄψων
[4, 166]   (ἐν ταῖς γυναιξὶ λαμπρός, οὐκ  ἐν   ἀνδράσιν. Καὶ Μένανδρος δ´ ἐν
[4, 163]   κέκριται. Βάτων δ´ κωμικὸς  ἐν   Ἀνδροφόνῳ φησί· Τῶν φιλοσόφων τοὺς
[4, 148]   κατὰ τὴν ἄφοδον τοῖς μὲν  ἐν   ἀξιώμασι φορεῖα σὺν τοῖς κομίζουσι,
[4, 149]   ἑκάστῳ δύο κρέα. Ἐνόμιζον δ´  ἐν   ἅπασι τοῖς δείπνοις, μάλιστα δὲ
[4, 133]   δαίτης. (Δίφιλος δ´ Σώσιππος  ἐν   Ἀπολειπούσῃ· Ἔστιν ἔνδον ὄξος ὀξύ
[4, 132]   προοίμιον εἰπὼν δείπνου. (Δίφιλος δ´  ἐν   Ἀπολειπούσῃ μάγειρόν τινα παράγων ποιεῖ
[4, 175]   Μυστάκου δὲ θητίῳ φησί· νάβλας  ἐν   ἄρθροις γραμμάτων οὐκ εὐμελής,
[4, 152]   φησὶ δημαγωγοῦντα αὐτὸν τοὺς ὄχλους  ἐν   ἅρματι φέρεσθαι διὰ τῶν πεδίων
[4, 139]   τὸ καλούμενον ἄικλον εἰσφέρουσιν ἄρτους  ἐν   ἀρριχίδι καὶ κρέας ἑκάστῳ, καὶ
[4, 183]   τέχνης τουτὶ τὸ εὕρημα ἀνέθηκε  ἐν   Ἀρτέμιδος. Μνημονεύει δ´ Ἰόβας
[4, 169]   τετμημένος ἐν βατανίοισιν ἑφθός. Ἄλεξις  ἐν   Ἀσκληπιοκλείδῃ· Οὕτως δ´ ὀψοποιεῖν εὐφυῶς
[4, 132]   φησιν Δελφὸς Ἡγήσανδρος, πότερον  ἐν   ἄστει γίνεται βελτίω δεῖπνα
[4, 132]   Χαλκίδι δείπνων χαριέστερον εἶναι τῆς  ἐν   ἄστει παρασκευῆς, τὸ πλῆθος τῶν
[4, 155]   ἂν ἐπ´ ἀγρῶν ἴδοις οὔτ´  ἐν   ἄστεσιν ὅσων Σπαρτιάταις μέλει συμπόσια
[4, 128]   σπανίως εὑρίσκεται, ἐπιδραμοῦμαί σοι τὰ  ἐν   αὐτῇ γεγραμμένα διατριβῆς ἕνεκα νῦν
[4, 157]   καὶ οὐκ ἐῶσι τὴν φρόνησιν  ἐν   αὑτῇ εἶναι. (Θεόπομπος οὖν ἐν
[4, 129]   οὖσαν πολλῶν ἀγαθῶν· ἦσαν γὰρ  ἐν   αὐτῷ συνωπτημέναι κίχλαι καὶ νῆτται
[4, 130]   παρέθηκε κάμηλον. Ἀριστοφάνης δ´  ἐν   Ἀχαρνεῦσι καὶ αὐτὸς τῶν βαρβάρων
[4, 182]   ὡς Ἀρτεμίδωρος ἱστορεῖ Ἀριστοφάνειος  ἐν   βʹ περὶ Δωρίδος. δὲ
[4, 183]   μέν, ὡς προείρηται, καὶ Πρωταγορίδης  ἐν   βʹ περὶ τῶν ἐπὶ Δάφνῃ
[4, 140]   τῇ Λακωνικῇ πολιτείᾳ καὶ Διοσκουρίδης  ἐν   βʹ πολιτείας καὶ Ἀριστοκλῆς ἐν
[4, 138]   ὡς παρασοφιζόμενον πονηρῶς. ~(Πλάτων δ´  ἐν   βʹ Πολιτείας οὕτως ἑστιᾷ τοὺς
[4, 160]   τῶν ἐξ Ἐρετρίας, ὡς Σώπατρος  ἐν   Βακχίδος μνηστῆρσι· φησὶν γάρ· (Ἐρέτριαν
[4, 183]   Θεόπομπος ἐν Πηνελόπῃ, Εὔπολις δ´  ἐν   Βάπταις φησίν· Ὅς καλῶς μὲν
[4, 169]   ἐν Εὐθυδίκῳ· Ἔπειτα πουλύπους τετμημένος  ἐν   βατανίοισιν ἑφθός. Ἄλεξις ἐν Ἀσκληπιοκλείδῃ·
[4, 161]   κατὰ τὸν αὐτὸν τοῦτον ποιητὴν  ἐν   Βομβυλιῷ λέγοντα δραχμῆς ὠνήσασθαι Τὰς
[4, 169]   οὔσης ἔγχελυς Βοιωτία μιχθεῖσα κοίλοις  ἐν   βυθοῖσι κακκάβης (χλιαίνετ´, αἴρεθ´, ἕψεται,
[4, 160]   κωμικῷ, ὃς ὑποκοριστικώτερον αὐτὸν ὠνόμασεν  ἐν   Γάμῳ οὕτως· Κογχίον τε μικρὸν
[4, 169]   δὲ διὰ τοῦ π> Ἀντιφάνης  ἐν   Γάμῳ· (Πατάνια, σεῦτλον, σίλφιον, χύτρας,
[4, 159]   ἄγαν, τἀρκοῦν ἐπαινῶν· οὐ γὰρ  ἐν   γαστρὸς βορᾷ τὸ χρηστὸν εἶναι,
[4, 133]   ἃς κολυμβάδας καλοῦσιν. Ἀριστοφάνης γοῦν  ἐν   Γήρᾳ φησίν· πρεσβῦτα, πότερα
[4, 158]   κρυόεντος. (Ὁ χαρίεις τε Ἀριστοφάνης  ἐν   Γηρυτάδῃ ἔφη· Πτισάνην διδάσκεις αὐτὸν
[4, 173]   δι´ ἡμέρας τρίβοντες παρεῖχον ὥσπερ  (ἐν)   γυναιξὶ γογγύλας μεμαγμένας. Καλοῦνται δὲ
[4, 173]   τὰς θοίνας διατρίβοντας. Σῆμος δ´  ἐν   δʹ Δηλιάδος Δελφοῖς, φησί, παραγινομένοις
[4, 133]   καὶ τιτιγονίῳ, ὡς Σπεύσιππος παρίστησιν  ἐν   δʹ Ὁμοίων. Μνημονεύει αὐτῶν Ἐπίλυκος
[4, 137]   Δεύτεραι αὖτε τράπεζαι ἐφωπλίζοντο γέμουσαι·  (ἐν   δ´ αὐταῖσιν ἐπῆν ἄπιοι καὶ
[4, 183]   καὶ ἐν Θαμύρᾳ. Ἀριστοφάνης δ´  ἐν   Δαιταλεῦσι (καὶ Θεόπομπος ἐν Πηνελόπῃ,
[4, 136]   δ´ ὡς ἔιδον, ὡς ἔτρεμον·  ἐν   δὲ σίναπυ κεῖτ´ ἀγχοῦ γλυκὺ
[4, 138]   ἐν τῇ κοπίδι θοινᾶσθαι καλῶς,  ἐν   δὲ ταῖς λέσχαισι φύσκαι προσπεπατταλευμέναι
[4, 138]   σκηνὰς ποιοῦνται παρὰ τὸν θεόν,  ἐν   δὲ ταύταις στιβάδας ἐξ ὕλης,
[4, 171]   νῦν δ´ ὀψωνάτωρα, ὡς Ξενοφῶν  ἐν   δευτέρῳ Ἀπομνημονευμάτων οὑτωσὶ λέγων· Διάκονον
[4, 157]   ὥς φησι Κλέαρχος περιπατητικὸς  ἐν   δευτέρῳ βίων, ἔλεγεν ἐνδεδέσθαι τῷ
[4, 133]   νάπυος γογγυλίδας σαφῶς παρίστησι Νίκανδρος  ἐν   δευτέρῳ Γεωργικῶν λέγων οὕτως· (Γογγυλίδος
[4, 176]   ἤχησε. Πρωταγορίδης δ´ Κυζικηνὸς  ἐν   δευτέρῳ περὶ τῶν ἐπὶ Δάφνῃ
[4, 165]   σφόδρ´ εὐτελὲς λέγω. Τιμοκλῆς δ´  ἐν   Δημοσατύροις φησίν· ~Οὐδ´ Χαβρίου
[4, 175]   Μένανδρος ἐν Καρίνῃ Ἄμφις τ´  ἐν   Διθυράμβῳ λέγων οὕτως Ἐγὼ δὲ
[4, 158]   ἥδιστον ὄψων λοιδορεῖς. Ἐπίχαρμος δ´  ἐν   Διονύσοις· Χύτρα δὲ φακέας ἥψετο.
[4, 159]   ἡδονὰς τοιάσδ´ ἔχει, οὐ παῖδες  ἐν   δόμοισιν, οὐ φίλος πατήρ, οἵας
[4, 158]   Σώπατρος Φάκιος παρῳδὸς μέμνηται  ἐν   δράματι Βακχίδι λέγων οὕτως· (Οὐκ
[4, 161]   τὸν ἥδιστον Ἀντιφάνη· οὗτος γὰρ  ἐν   Δραπεταγωγῷ λέγει· (Κοσμίως ποιῶν τὴν
[4, 171]   Κλεοβουλίναις οὕτως παραγοράζειν δὲ Ἄλεξις  ἐν   Δρωπίδῃ. Εἰλέατροι δὲ καλοῦνται, ὥς
[4, 145]   καὶ τοῖς ἄλλοις Πέρσαις (τοῖς  ἐν   δυναστείᾳ οὖσι κατὰ τὸν αὐτὸν
[4, 145]   παρὰ τοῖς ἄλλοις Πέρσαις τοῖς  ἐν   δυναστείᾳ οὖσιν ἁθρόα πάντα τὰ
[4, 146]   τινος ἀναλώματος τάλαντον ὠνόμασε. Καὶ  ἐν   Δυσκόλῳ δέ φησιν οὕτως· Ὡς
[4, 157]   ἐν αὑτῇ εἶναι. (Θεόπομπος οὖν  ἐν   εʹ Φιλιππικῶνφησι· Τὸ γὰρ ἐσθίειν
[4, 138]   πρεσβύταισιν ἀποδάκνειν ὀδάξ; Καὶ Εὔπολις  ἐν   Εἵλωσι· (Καὶ γένηται τοῖσδε σάμερον
[4, 138]   (Καὶ οὕτως διάγοντες τὸν βίον  ἐν   εἰρήνῃ μετὰ ὑγιείας, ὡς εἰκός,
[4, 143]   ἄλλων οὐθενὸς ἅπτονται. Εἶτα ποτήριον  ἐν   ἑκάστῃ τραπέζῃ παρατίθεται κεκραμένον ὑδαρῶς·
[4, 173]   τραπέζας. Δημήτριος δ´ Σκήψιος  ἐν   ἑκκαιδεκάτῳ Τρωικοῦ διακόσμου ἐν τῇ
[4, 154]   τούτων γενέσθαι Κυρηναίους. Ἔφορος δ´  ἐν   ἕκτῃ ἱστοριῶν Ἤσκουν, φησί, τὰ
[4, 162]   ὅπερ παρέθετο Δελφὸς Ἡγήσανδρος  ἐν   ἕκτῳ ὑπομνημάτων· Ὀφρυανασπασίδαι, ῥινεγκαταπηξιγένειοι, σακκογενειοτρόφοι
[4, 139]   Δωριέων καλεῖται δεῖπνον. Ἐπίχαρμος γοῦν  ἐν   Ἐλπίδι φησίν· Ἐκάλεσε γάρ τύ
[4, 145]   (Ἐνίοτε μέντοι ἐπειδὰν ἑορτὴ ᾖ,  ἐν   ἑνὶ οἰκήματι ἅπαντες δειπνοῦσιν, ἐν
[4, 163]   ὥς φησι Μνασάλκης Σικυώνιος  ἐν   ἐπιγράμμασιν· Ἅδ´ ἐγὼ τλάμων
[4, 165]   Ἄλεξις ἐν Κνιδίᾳ· Διόδωρος οὑπίτριπτος  ἐν   ἔτεσιν δύο σφαῖραν ἀπέδειξε τὴν
[4, 169]   παφλάζεται. Βατάνιον δ´ εἴρηκεν Ἀντιφάνης  ἐν   Εὐθυδίκῳ· Ἔπειτα πουλύπους τετμημένος ἐν
[4, 150]   (Θρᾳκίων δὲ δείπνων μνημονεύει Ξενοφῶν  ἐν   ζʹ Ἀναβάσεως τὸ παρὰ Σεύθῃ
[4, 167]   τοῖς λῃσταῖς παραπλησίως. (Δοῦρις δ´  ἐν   ζʹ Μακεδονικῶν περὶ Πασικύπρου λέγων
[4, 133]   δὲ αὐήνας ἐπὶ τυτθὸν ὅτ´  ἐν   ζεστῷ ἀποβάπτων ὕδατι δριμείῃ πολέας
[4, 146]   δὲ παρασκευάζεται ἅπαξ τοῦ ἐνιαυτοῦ  ἐν   ἡμέρῃ τῇ ἐγένετο βασιλεύς.
[4, 171]   οὐκ οἶσθα σύ. Καὶ Φιλύλλιος  ἐν   Ἡρακλεῖ· Βούλεσθε δῆτ´ ἐγὼ φράσω
[4, 183]   Λυδῆς ἐφυμνεῖ πηκτίδος συγχορδίᾳ, καὶ  ἐν   Θαμύρᾳ. Ἀριστοφάνης δ´ ἐν Δαιταλεῦσι
[4, 175]   δὲ μοναύλου μνημονεύει Σοφοκλῆς μὲν  ἐν   Θαμύρᾳ οὕτως· Οἴχωκε γὰρ κροτητὰ
[4, 154]   μονομαχήσοντες μέχρι θανάτου. Ἄλλοι δ´  ἐν   θεάτρῳ λαβόντες ἀργύριον χρυσίον,
[4, 159]   τοῦ αὐτοῦ μνημονεύει καὶ Ἄλεξις  ἐν   Θηβαίοις λέγων ὧδε· Ἐστὶν δὲ
[4, 129]   πίναξ δίπηχύς που τὴν διάμετρον  ἐν   θήκῃ κατακείμενος ἀργυρᾷ (πλήρης ἰχθύων
[4, 177]   Κυπρίους φησὶ Κρατῖνος νεώτερος  ἐν   Θηραμένῃ. ~(ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΚΕ' Οἴδαμεν δὲ
[4, 176]   δοκεῖς κούφως ἀνήλλετο. ~(Ἀναξανδρίδης δ´  ἐν   Θησαυρῷ· Ἀναλαβὼν μόναυλον ηὔλουν τὸν
[4, 131]   μὲν οὕτως φασὶ ποιῆσαι Κότυν  ἐν   Θρᾴκῃ, γάμον Ἰφικράτει. Τούτων δ´
[4, 131]   οὐδὲν ὁμοίοις τοῖς Ἰφικράτους τοῖς  ἐν   Θρᾴκῃ· καίτοι φασὶν (βουβαυκαλόσαυλα γενέσθαι·
[4, 133]   αὐτῶν Ἐπίλυκος ἐν Κωραλίσκῳ. Ἄλεξις  ἐν   Θράσωνί φησι· (Σοῦ δ´ ἐγὼ
[4, 175]   ~(Μνημονεύει τῶν γίγγρων αὐλῶν Ἀντιφάνης  ἐν   Ἰατρῷ καὶ Μένανδρος ἐν Καρίνῃ
[4, 152]   μικρῷ παρατέμνοντες, τοῖς κολεοῖς  ἐν   ἰδίᾳ θήκῃ παράκειται. Προσφέρονται δὲ
[4, 158]   ἐνδείας παύσασθαι. δ´ Εὐριπίδης  ἐν   Ἱκέτισι περὶ τοῦ Καπανέως φησίν·
[4, 182]   τελείων. Αἰσχύλος γοῦν κατὰ μεταφορὰν  ἐν   Ἰξίονί φησι· (Τὸν δ´ ἡμίοπον
[4, 154]   ἀποκόπτει. Εὐφορίων δ´ Χαλκιδεὺς  ἐν   ἱστορικοῖς ὑπομνήμασιν οὕτω γράφει· Παρὰ
[4, 182]   αὐλὸς τιτύρινος καλεῖται παρὰ τοῖς  ἐν   Ἰταλίᾳ Δωριεῦσιν, ὡς Ἀρτεμίδωρος ἱστορεῖ
[4, 169]   λέγεις ἀγγεῖον οἶδα. Εὔβουλος δ´  ἐν   Ἴωνι καὶ βατάνια καὶ πατάνια
[4, 135]   καναχὴν ἔχον ἐν ποσὶ παίδων  ἐν   καθαρῷ, ὅθι κύματ´ ἐπ´ ἠιόνος
[4, 136]   βατάνη, ἧς οὐδεὶς ἥπτετο δειπνῶν,  ἐν   καθαρῷ ὅθι περ λοπάδων διεφαίνετο
[4, 171]   φάγωσιν πίωσιν. Ἀναξίλας δ´  ἐν   Καλυψοῖ φησιν· ~(Προγεύσεταί σοι πρῶτον
[4, 143]   καὶ κάμηλον προτιθέαται ὅλους ὀπτοὺς  ἐν   καμίνοις· ~(οἱ δὲ πένητες αὐτῶν
[4, 147]   πρὸς βιοτάν, ψυχᾶς δελεασματίοισι. Πάρφερον  ἐν   κανέοις μάζας χιονόχροας, ἄλλοι δ´
[4, 175]   Ἀντιφάνης ἐν Ἰατρῷ καὶ Μένανδρος  ἐν   Καρίνῃ Ἄμφις τ´ ἐν Διθυράμβῳ
[4, 134]   λαβών. Μήποτε δὲ καὶ Ἀντιφάνης  ἐν   Καρσὶ κατὰ τὸ Ἀττικὸν ἔθος
[4, 184]   φησιν εὑρεῖν Μαρσύαν καὶ αὐλὸν  ἐν   Κελαιναῖς, τῶν πρότερον ἑνὶ καλάμῳ
[4, 131]   καπνίας. ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Δ' (Λυγκεὺς δ´  ἐν   Κενταύρῳ διαπαίζων τὰ Ἀττικὰ δεῖπνά
[4, 149]   ἅλες προσφαγεῖν. (Καθαγισάντων δὲ ταῦτα  ἐν   κεραμέᾳ κοτταβίδι πιεῖν ἑκάστῳ μικρόν,
[4, 136]   ὃν Ἥφαιστος κάμεν ἕψων, Ἀττικῷ  ἐν   κεράμῳ πέττων τρισκαίδεκα μῆνας. Αὐτὰρ
[4, 169]   (ΜΑΓΕΙΡΙΚΑ δὲ ΣΚΕΥΗ καταριθμεῖται Ἀνάξιππος  ἐν   Κιθαρῳδῷ οὕτως· Ζωμήρυσιν φέρ´, οἶς´
[4, 147]   Ἀπαντήσασα τῷ Ἀντωνίῳ Κλεοπάτρα  ἐν   Κιλικίᾳ παρεσκεύασεν αὐτῷ βασιλικὸν συμπόσιον,
[4, 147]   δ´ Ἀντωνίῳ τῷ Ῥωμαίων στρατηγῷ  (ἐν   Κιλικίᾳ) φησιν οὕτως· Ἀπαντήσασα τῷ
[4, 139]   ἁρμάτων ἐζευγμένων πομπεύουσιν, ἅπασα δ´  ἐν   κινήσει καὶ χαρᾷ τῆς θεωρίας
[4, 171]   ἔοικε. Παροψωνεῖν δ´ ἔφη Κρατῖνος  ἐν   Κλεοβουλίναις οὕτως παραγοράζειν δὲ Ἄλεξις
[4, 165]   ἕνα μὲν οὗ μνημονεύει Ἄλεξις  ἐν   Κνιδίᾳ· Διόδωρος οὑπίτριπτος ἐν ἔτεσιν
[4, 159]   νῷ ἔχοντες τὰ εἰρημένα Φερεκράτει  ἐν   Κοριαννοῖ· Φέρε δὴ κατακλινῶ· σὺ
[4, 152]   δὲ πλείονες συνδειπνῶσι, (κάθηνται μὲν  ἐν   κύκλῳ, μέσος δὲ κράτιστος
[4, 167]   Μακεδονικῶν περὶ Πασικύπρου λέγων τοῦ  ἐν   Κύπρῳ βασιλέως ὅτι ἄσωτος ἦν
[4, 156]   Καὶ καλὸς δ´ Ἀριστοφάνης  ἐν   Κωκάλῳ ἔφη· (Ἀλλ´ ἐστίν,
[4, 133]   δʹ Ὁμοίων. Μνημονεύει αὐτῶν Ἐπίλυκος  ἐν   Κωραλίσκῳ. Ἄλεξις ἐν Θράσωνί φησι·
[4, 140]   ἐν ταῖς Πόλεσιν, Ἐπίλυκός τε  ἐν   Κωραλίσκῳ λέγων οὕτως· Ποττὰν κοπίδ´
[4, 170]   (ΗΔΥΣΜΑΤΩΝ δὲ κατάλογον Ἄλεξις ἐποιήσατο  ἐν   Λέβητι οὕτως· Μὴ προφάσεις ἐνταῦθά
[4, 182]   ξύλον δ´ ἐστὶ τοῦτο γινόμενον  ἐν   Λιβύῃ. Θηβαίων δ´ εὕρημά φησιν
[4, 135]   ἔιδον, λίμνης ἐρικυδέα γόγγρον κείμενον  ἐν   λοπάδεσς´· δ´ ἐπ´ ἐννέα
[4, 137]   πάνυ ἀρχαίων δυεῖν γινομένων δείπνων  ἐν   Λυκείῳ τε καὶ Ἀκαδημείᾳ, τοῦ
[4, 183]   προμάλοιο τετυγμένον αἰζήεντος· καὶ Ἀναξίλας  ἐν   Λυροποιῷ· Ἐγὼ δὲ βαρβίτους τριχόρδους,
[4, 136]   κάραβος, ἀστακὸς αὖτε λιλαίετο θωρήσσεσθαι  ἐν   μακάρων δείπνοις. Τοῖς δαιτυμόνες χέρ´
[4, 154]   δὲ τούτοις καὶ ὁπλομαχίας καθέσεις  ἐν   Μαντινείᾳ πρῶτον εὑρέθησαν (Δημέου τὸ
[4, 146]   ἱστόρησε. ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΑ' Μένανδρος δ´  ἐν   Μέθῃ τοῦ μεγίστου δείπνου δαπάνημα
[4, 183]   τοῦ τριγώνου τούτου καὶ Σοφοκλῆς  ἐν   μὲν Μυσοῖς οὕτως· Πολὺς δὲ
[4, 133]   ὡς ἐλάας στιφράς; Φιλήμων δ´  ἐν   Μετιόντι Ζωμίῳ· Ἰχθὺς τί
[4, 170]   οὗτοι προσελαμβάνοντο σαφῶς παρίστησιν Ἀντιφάνης  ἐν   Μετοίκῳ· Προσέλαβον ἐλθὼν τουτονὶ τραπεζοποιόν,
[4, 161]   ~(περὶ ὧν φησιν Ἀντιφάνης μὲν  ἐν   Μνήμασι τάδε· Τῶν Πυθαγορικῶν δ´
[4, 175]   ἡδονῆς μελῳδὸν εὐάζων χορόν. Φιλήμων  ἐν   Μοιχῷ· Ἔδει παρεῖναι, Παρμένων, αὐλητρίδ´
[4, 184]   τὴν Ἀθηνᾶν δέ φησιν Ἐπίχαρμος  ἐν   Μούσαις ἐπαυλῆσαι τοῖς Διοσκόροις τὸν
[4, 146]   Γίνεται δὲ ταῦτα Ἰταλικοῦ (νομίσματος  ἐν   μυριάσι διακοσίαις τεσσαράκοντα, αὗται δὲ
[4, 175]   νάβλα λαρυγγόφωνος ἐκκεχόρδωται τύπος. Καὶ  ἐν   Μυστάκου δὲ θητίῳ φησί· νάβλας
[4, 160]   δέ, οὗ τὰ νῦν μέμνησαι,  ἐν   Νεκυίᾳ μνημονεύει οὕτως· (Ἴθακος Ὀδυσσεύς,
[4, 176]   ἐλύμους αὐλούς, ὧν μνημονεύει Σοφοκλῆς  ἐν   Νιόβῃ τε κἀν Τυμπανισταῖς, οὐκ
[4, 159]   περὶ τῆς φακῆς λεχθέντα χλευάζουσιν,  ἐν   νῷ ἔχοντες τὰ εἰρημένα Φερεκράτει
[4, 155]   ὀρχούμενον. Ἀγαθαρχίδης δ´ Κνίδιος  ἐν   ὀγδόῃ Ἀσιατικῶν ἱστορεῖ ὡς οἱ
[4, 165]   ἐστὶ γλυκύ. (Καὶ Θεόπομπος δ´  ἐν   Ὀδυσσεῖ ἔφη· Εὐριπίδου τἄρ´ ἐστὶν
[4, 130]   Ὁπότε καὶ Ἀντιφάνης κωμῳδιοποιὸς  ἐν   Οἰνομάῳ Πέλοπι διαπαίζων ἔφη·
[4, 183]   ἔχουσι καὶ τεχνικῶς Ἀλεξανδρεῖς, καὶ  ἐν   οἷς ἄν μου θέλῃς ἀποπειραθῆναι
[4, 162]   τῶν Στίλπωνος (καὶ Ζήνωνος ἀπομνημονευμάτων,  ἐν   οἷς ζητεῖ, ὅπως ἂν μὴ
[4, 172]   πρῶτόν φησιν μνημονεῦσαι Πανύασσιν Σέλευκος,  ἐν   οἷς περὶ τῆς παρ´ Αἰγυπτίοις
[4, 164]   τοῖς Ἀρχιλόχοις ἔφη. Ἐπιλανθανόμενος γὰρ  ἐν   οἷς ποιεῖται δικαστηρίοις τῶν καλῶν
[4, 166]   καὶ γενήσομαι Κτήσιππος, οὐκ ἄνθρωπος,  ἐν   ὀλίγῳ χρόνῳ, (κᾆθ´ ὡς ἐκεῖνος
[4, 182]   βαρὺν φθόγγον ἐπιδείκνυται, ὡς Ἀναξανδρίδης  ἐν   Ὁπλομάχῳ φησί· Μαγάδι λαλήσω μικρὸν
[4, 166]   ἐν ἀνδράσιν. Καὶ Μένανδρος δ´  ἐν   Ὀργῇ περὶ αὐτοῦ τάδε λέγει·
[4, 132]   ὅσῳ δ´ ἐσθίω, ἕτερος ἐκεῖν´,  ἐν   ὅσῳ δ´ ἐκεῖνος, τοῦτ´ ἐγὼ
[4, 135]   δ´ Κύκλωψ ἐφίλει καὶ  ἐν   οὔρεσιν ἐξεπεφύκει Πίνας ἦλθε φέρων
[4, 153]   τῶν μονομάχων θέας οὐ μόνον  ἐν   πανηγύρεσι καὶ θεάτροις ἐποιοῦντο Ῥωμαῖοι,
[4, 175]   ναος στέρημα κωμασάσης. Ἀραρὼς δ´  ἐν   Πανὸς γοναῖς· Ἀναρπάσας μόναυλον εὐθὺς
[4, 176]   ἐλύμων αὐλῶν μνημονεύει καὶ Καλλίας  ἐν   Πεδήταις. ~(Ἰόβας δὲ τούτους Φρυγῶν
[4, 156]   κωμικὸν Δίφιλον, φησὶν δ´ οὗτος  ἐν   Πελιάσι· Τὸ δειπνάριον ἀνθηρὸν ἦν,
[4, 137]   Θετταλοί, καθὰ καὶ Ἔριφός φησιν  ἐν   Πελταστῇ οὕτως· Τάδ´ οὐ Κόρινθος
[4, 165]   σχολῇ λέγεις. Ἐπιχαρίδης μικρὸς  ἐν   πένθ´ ἡμέραις σφαῖραν ἐποίησε τὴν
[4, 139]   τρέχων. (Τὰ αὐτὰ εἴρηκε καὶ  ἐν   Περιάλλῳ. Ἐν δὲ τῇ Λακεδαίμονι
[4, 183]   κατεστάθη. Τῶν δὲ παριαμβίδων Ἐπίχαρμος  ἐν   Περιάλλῳ μνημονεύει οὕτως· Σεμέλα δὲ
[4, 144]   (Περὶ δὲ τῆς τρυφῆς τῶν  ἐν   Πέρσαις βασιλέων Ξενοφῶν ἐν Ἀγησιλάῳ
[4, 183]   δ´ ἐν Δαιταλεῦσι (καὶ Θεόπομπος  ἐν   Πηνελόπῃ, Εὔπολις δ´ ἐν Βάπταις
[4, 130]   ἐπεισῆλθον ἐπιδόρπιαι τράπεζαι, τραγήματά τ´  ἐν   πλεκτοῖς ἐλεφαντίνοις ἐπεδόθη πᾶσι καὶ
[4, 175]   γραμμάτων οὐκ εὐμελής, λωτὸς  ἐν   πλευροῖσιν ἄψυχος παγεὶς ἔμπνουν ἀνίει
[4, 138]   καλουμένου δείπνου κοπίδος μνημονεύοντα Κρατῖνον  ἐν   Πλούτοις λέγειν· Ἆρ´ ἀληθῶς τοῖς
[4, 154]   πυργομάχος. δὲ κωμῳδιοποιὸς Ποσείδιππος  ἐν   Πορνοβοσκῷ φησιν· μὴ πεπλευκὼς
[4, 135]   οἳ δὲ κυλινδόμενοι καναχὴν ἔχον  ἐν   ποσὶ παίδων ἐν καθαρῷ, ὅθι
[4, 133]   μακρή τε στιφρή τε φαείνεται  ἐν   πρασιῇσι. Καὶ τὰς μέν θ´
[4, 165]   Τὸ δὲ χαριτογλωσσεῖν Αἰσχύλος εἴρηκεν  ἐν   Προμηθεῖ δεσμώτῃ· Γνώσει δὲ τάδ´
[4, 132]   Οἷον τὰ νησιωτικὰ ταυτὶ ξενύδρια,  ἐν   προσφάτοις ἰχθυδίοις τεθραμμένα (καὶ παντοδαποῖς,
[4, 171]   Ἕλληνες προτένθην ὠνόμαζον, ὡς Ἀριστοφάνης  ἐν   προτέραις Νεφέλαις διὰ τούτων· {ΣΤΡ.
[4, 175]   νῦν ἔχω σοι λέγειν  ἐν   προχείρῳ. (Ἰόβας μὲν γὰρ ἐν
[4, 137]   Ἀθηναίους φησίν, ὅταν τοῖς Διοσκούροις  ἐν   πρυτανείῳ ἄριστον προτιθῶνται, ἐπὶ τῶν
[4, 149]   ἀλλὰ μὴν οὐδὲ τοῖς σιτουμένοις  ἐν   πρυτανείῳ ἔξωθεν προσεισφέρειν τι βρώσιμον
[4, 137]   ἀρχαίας ἀγωγῆς. Σόλων δὲ τοῖς  ἐν   πρυτανείῳ σιτουμένοις μᾶζαν παρέχειν κελεύει,
[4, 131]   ἦν αὐτῷ φέναξ. Ἀναξανδρίδης δ´  ἐν   Πρωτεσιλάῳ διασύρων τὸ τῶν Ἰφικράτους
[4, 135]   τρίγλη μιλτοπάρῃος) Τῇ δ´ ἐγὼ  ἐν   πρώτοις ἐπέχον κρατερώνυχα χεῖρα οὐδ´
[4, 154]   τὴν διαθήκην ἐποίησεν. Ἐρατοσθένης δ´  ἐν   πρώτῳ Ὀλυμπιονικῶν τοὺς Τυρρηνούς φησι
[4, 161]   πέμπτης ἀλφίτων κοτύλην μίαν. Καὶ  ἐν   Πυθαγοριζούσῃ· δ´ ἑστίασις ἰσχάδες
[4, 161]   ταῦτ´ ἐστὶν δραχμῆς. Ἀριστοφῶν δ´  ἐν   Πυθαγοριστῇ· Πρὸς τῶν θεῶν, οἰόμεθα
[4, 139]   τῷ πλήκτρῳ τὰς χορδὰς ἐπιτρέχοντες  ἐν   ῥυθμῷ μὲν ἀναπαίστῳ, μετ´ ὀξέος
[4, 169]   ταγηνιστηρίαν. Τὴν χύτραν δ´ Ἀριστοφάνης  ἐν   Σκηνὰς καταλαμβανούσαις κακκάβην εἴρηκεν οὕτως·
[4, 142]   ὑπερῆράν τινες τῶν ἰδιωτῶν τῶν  ἐν   Σπάρτῃ γενομένων κατ´ ἐκεῖνον τὸν
[4, 149]   Κωμαίου Ἀπόλλωνος πανηγύρει, εἰσιόντες πάντες  ἐν   στολαῖς λευκαῖς, (ἃς μέχρι καὶ
[4, 136]   δείπνοις. Τοῖς δαιτυμόνες χέρ´ ἐφέντες  ἐν   στόμασίν τ´ ἔθεσαν καὶ ἀπήγαγον
[4, 148]   (ὁ Καλλίκολα προσαγορευθεὶς διὰ τὸ  ἐν   στρατοπέδῳ γεννηθῆναι οὐ μόνον ὠνομάζετο
[4, 175]   οὐδεπώποτε ἔδειξ´, Ἀθήνησιν δὲ κατακεχρημένον  ἐν   συμποσίοις ἤδη ´στί. {Β. Διὰ
[4, 165]   ὡς αὐτὸς Ἄλεξις εἴρηκεν  ἐν   Συναποθνῄσκουσιν· Ἐπὶ δεῖπνον εἰς Κόρινθον
[4, 137]   ὥς) ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΣΤ' (Ἄλεξις δ´  ἐν   Συντρέχουσιν ἐπισκώπτων τὰ Ἀττικὰ δεῖπνά
[4, 167]   μελιτούττης ἀπέδοτο τὸν κλῆρον ὃν  ἐν   Συρακούσαις λαχὼν ἔμελλεν ἕξειν. (Εἰς
[4, 160]   παρὰ προτέρῳ μνήμης τετύχηκεν Ἐπιχάρμῳ  ἐν   τᾷ Ἑορτᾷ καὶ Νάσοις Ἀντιφάνει
[4, 171]   ἀγοραστής. Ὀψώνην δ´ εἴρηκεν Ἀριστοφάνης  ἐν   Ταγηνισταῖς διὰ τούτων· (Ὡς οὑψώνης
[4, 134]   Τοῦτο γὰρ νῦν ἐστί σοι  ἐν   ταῖς Ἀθήναις ταῖς καλαῖς ἐπιχώριον·
[4, 139]   τι τοιοῦτον (εἰσάγουσιν) οὐδὲν καθάπερ  ἐν   ταῖς ἄλλαις θυσίαις ποιοῦσιν, ἀλλὰ
[4, 149]   ἀπέφερε, τοῦτο ποιοῦντες ἕνεκα τῶν  ἐν   ταῖς ἀμφόδοις γινομένων νυκτερινῶν φόβων.
[4, 176]   δὲ ὅτι Ἀμερίας Μακεδὼν  ἐν   ταῖς Γλώσσαις τιτύρινόν φησι καλεῖσθαι
[4, 176]   ὥς φησιν Ἀμερίας Μακεδὼν  ἐν   ταῖς Γλώσσαις, τοὺς τῇ καλάμῃ
[4, 166]   Χαβρίου Κτήσιππος ἔτι τρὶς κείρεται,  (ἐν   ταῖς γυναιξὶ λαμπρός, οὐκ ἐν
[4, 162]   ἱστορίᾳ καὶ Σωτίων Ἀλεξανδρεὺς  ἐν   ταῖς Διαδοχαῖς. Δύο δὲ συγγράμμασι
[4, 144]   γὰρ αὐτοῖς ἀεὶ παρεσκευασμέναι οὐδεμίαν  ἐν   ταῖς ἑορταῖς ἐπίδοσιν ἔχουσιν αὐτῶν
[4, 160]   Στράττιδος τοῦ κωμῳδιοποιοῦ Ἰοκάστην, ἥτις  ἐν   ταῖς ἐπιγραφομέναις Φοινίσσαις φησίν· Παραινέσαι
[4, 149]   τῶν δούλων· οἱ δὲ παῖδες  ἐν   ταῖς ἑστιάσεσι μετὰ τῶν πατέρων
[4, 149]   τῶν Φιλιππικῶν Οἱ Ἀρκάδες, φησίν,  ἐν   ταῖς ἑστιάσεσιν ὑποδέχονται τοὺς δεσπότας
[4, 173]   ἐπειδὴ τὰς μάζας, φησὶν Ἀριστοφάνης,  ἐν   ταῖς θοίναις δι´ ἡμέρας τρίβοντες
[4, 173]   τὸ τοῖς ἐλεοῖς ὑποδύεσθαι διακονοῦντες  ἐν   ταῖς θοίναις. Ἐλεὸς δ´ ἐστὶν
[4, 151]   δὲ ἀπὸ τῆς στοᾶς  ἐν   ταῖς ἱστορίαις, αἷς συνέθηκεν οὐκ
[4, 140]   μάλα ἁδύς, διαρρήδην λέγων μάζας  ἐν   ταῖς κοπίσι παρατίθεσθαι τοῦτο γὰρ
[4, 138]   ἐπιδημήσαντας τῶν ξένων. Θύουσι δ´  ἐν   ταῖς κοπίσιν αἶγας, ἄλλο δ´
[4, 170]   τραπεζοποιῷ. Ἰόβας γὰρ βασιλεὺς  ἐν   ταῖς Ὁμοιότησι τὸν αὐτὸν εἶναί
[4, 140]   μνημονεύει καὶ Ἀριστοφάνης Φιλύλλιος  ἐν   ταῖς Πόλεσιν, Ἐπίλυκός τε ἐν
[4, 130]   γὰρ τὸ Μακεδονικὸν οἶσθα ἔθος  ἐν   ταῖς πολυανθρώποις εὐωχίαις γινόμενον. (Καὶ
[4, 156]   ὑπήρξατο· Παρμενίσκος Μόλπιδι χαίρειν. Πλεονάζων  ἐν   ταῖς προσφωνήσεσι πρὸς σὲ περὶ
[4, 157]   πρόγονος ὑμῶν Μελέαγρος Γαδαρεὺς  ἐν   ταῖς Χάρισιν ἐπιγραφομέναις ἔφη τὸν
[4, 182]   γε οὐδὲ παναρμονίου ἡμῖν δεήσει  ἐν   ταῖς ᾠδαῖς τε καὶ μέλεσιν.
[4, 148]   ὑπ´ Ἀλεξάνδρου τῆς πόλεως κατασκαφὴν  ἐν   ταλάντοις τετρακοσίοις τεσσαράκοντα, (φησὶν ὅτι
[4, 156]   εἶδον παρ´ ὑμῖν ἐγώ, καὶ  ἐν   Τάραντι δὲ παρὰ τοῖς ἡμετέροις
[4, 134]   κἀποίησεν ἡδέως φαγεῖν. ~(Ἄλεξις δ´  ἐν   Ταραντίνοις ἐν τοῖς συμποσίοις φησὶ
[4, 161]   μερίδα λαμβάνων λέπει. (Ἄλεξις δ´  ἐν   Ταραντίνοις· Οἱ πυθαγορίζοντες γάρ, ὡς
[4, 182]   αὐλὸς καὶ παλαιομάγαδις ὀνομαζόμενος  ἐν   ταὐτῷ ὀξὺν καὶ βαρὺν φθόγγον
[4, 175]   τρίγωνον δὲ καλούμενον ὄργανον Ἰόβας  ἐν   τετάρτῳ θεατρικῆς ἱστορίας Σύρων εὕρημά
[4, 137]   δ´ ἄλφιτα» φησίν. (Χρύσιππός τ´  ἐν   τετάρτῳ περὶ τοῦ καλοῦ καὶ
[4, 174]   ὑπὸ Κτησιβίου κουρέως ἐνταῦθα οἰκοῦντος  ἐν   τῇ Ἀσπενδίᾳ (ἐπὶ τοῦ δευτέρου
[4, 171]   ἔντιμος χρεία. Χάρης γοῦν  ἐν   τῇ γʹ τῶν ἱστοριῶν (Πτολεμαῖόν
[4, 162]   ζηταρετησιάδαι. (Ἀρχέστρατός τε Γελῷος  ἐν   τῇ Γαστρολογίᾳ ἣν μόνην ὑμεῖς
[4, 143]   τῶν Κρητικῶν συσσιτίων Δωσιάδας ἱστορῶν  ἐν   τῇ δʹ τῶν Κρητικῶν γράφει
[4, 153]   τῶν ἀπὸ τοῦ περιπάτου φιλοσόφων,  ἐν   τῇ δεκάτῃ πρὸς ταῖς ἑκατὸν
[4, 166]   ὑπὸ θηλειῶν κατεκόπης. Θεόπομπος δ´  ἐν   τῇ δεκάτῃ τῶν Φιλιππικῶν, ἀφ´
[4, 166]   Περὶ δὲ τῶν Ταραντίνων ἱστορῶν  ἐν   τῇ δευτέρα καὶ πεντηκοστῇ τῶν
[4, 153]   αὐξηθῶσι γυμνὰς διακονεῖσθαι. (Μεγασθένης δ´  ἐν   τῇ δευτέρᾳ τῶν Ἰνδικῶν τοῖς
[4, 141]   ἐξώκειλαν εἰς τρυφήν. Φύλαρχος γοῦν  ἐν   τῇ εʹ καὶ κʹ τῶν
[4, 159]   Πρὸς τὸ ἀριθμεῖν. Διογένης δ´  ἐν   τῇ ἑαυτοῦ Πολιτείᾳ νόμισμα εἶναι
[4, 159]   κάκιστος ῥᾳδίως ἐκτήσατο. (Χρύσιππος δ´  ἐν   τῇ Εἰσαγωγῇ τῇ εἰς τὴν
[4, 150]   (Παρὰ δὲ Γαλάταις φησὶ Φύλαρχος  ἐν   τῇ ἕκτῃ ἐπὶ ταῖς τραπέζαις
[4, 149]   καθήμενοι γυμνοὶ συνδειπνοῦσιν. (Θεόπομπος δ´  ἐν   τῇ ἕκτῃ καὶ τεσσαρακοστῇ τῶν
[4, 145]   διαιροῦνται. Ὥσπερ δὲ οἱ μισθοφόροι  ἐν   τῇ Ἑλλάδι μισθὸν ἀργύριον λαμβάνουσιν,
[4, 168]   Ῥωμαίοις μνημονεύεται, ὥς φησι Ποσειδώνιος  ἐν   τῇ ἐνάτῃ καὶ τεσσαρακοστῇ τῶν
[4, 148]   Φρύνωνος, ὅν φησιν Ἡρόδοτος  ἐν   τῇ ἐνάτῃ μεγάλως (πλούτῳ) παρεσκευάσθαι.
[4, 163]   ΙΗ' Τίμαιος δ´ Ταυρομενίτης  ἐν   τῇ ἐνάτῃ τῶν ἱστοριῶν περὶ
[4, 138]   Λακωνικῶν συμποσίων. Ἡρόδοτος μὲν οὖν  ἐν   τῇ ἐνάτῃ τῶν ἱστοριῶν περὶ
[4, 155]   ΙΔ' Δίυλλος δ´ Ἀθηναῖος  ἐν   τῇ ἐνάτῃ τῶν ἱστοριῶν φησιν
[4, 146]   συνδείπνους ὑποδέχωνται. (Ἡρόδοτος δέ φησιν  ἐν   τῇ ζʹ ὡς οἱ ὑποδεχόμενοι
[4, 146]   ἐγίνοντο· ὅκου Θασίοισιν ὑπὲρ τῶν  ἐν   τῇ ἠπείρῳ πολίων τῶν σφετέρων
[4, 146]   ἂν ἐγεγόνεσαν αἱ πόλεις. Καὶ  ἐν   τῇ θʹ δὲ τῶν ἱστοριῶν
[4, 184]   κατασκευάζειν τὴν πανδούραν (ἐκ τῆς  ἐν   τῇ θαλάσσῃ φυομένης δάφνης. Τυρρηνῶν
[4, 139]   τοὺς γαλαθηνοὺς ὀρθαγορίσκους καὶ παρατιθέασιν  ἐν   τῇ θοίνῃ τοὺς ἰπνίτας ἄρτους.
[4, 138]   λέγους´, ἐκεῖ πᾶσι τοῖς ἐλθοῦσιν  ἐν   τῇ κοπίδι θοινᾶσθαι καλῶς, ἐν
[4, 140]   κοπὶς σαφῶς ἐκτίθεται Μόλπις  ἐν   τῇ Λακεδαιμονίων πολιτείᾳ γράφων οὕτως·
[4, 140]   ὄρθρον πιπράσκονται, ὡς Περσαῖος ἱστορεῖ  ἐν   τῇ Λακωνικῇ πολιτείᾳ καὶ Διοσκουρίδης
[4, 140]   (Περὶ δὲ τῶν ἐπαίκλων Περσαῖος  ἐν   τῇ Λακωνικῇ πολιτείᾳ οὑτωσὶ γράφει·
[4, 173]   Σκήψιος ἐν ἑκκαιδεκάτῳ Τρωικοῦ διακόσμου  ἐν   τῇ Λακωνικῇ φησιν ἐπὶ τῆς
[4, 153]   βασιλείας ἐξέβαλε τὸν εὐεργέτην, γράφει  ἐν   τῇ λδʹ τῶν ἱστοριῶν τάδε·
[4, 167]   Φιλίππου καὶ τῶν ἑταίρων αὐτοῦ  ἐν   τῇ μθʹ τῶν ἱστοριῶν
[4, 168]   περιέσται ἀλλὰ τί οὐ περιέσται,  ἐν   τῇ νεότητι τὰ τοῦ γήρως
[4, 168]   συμπόταις. Ἀγαθαρχίδης δ´ Κνίδιος  ἐν   τῇ ὀγδόῃ πρὸς ταῖς κʹ
[4, 143]   δαῖτα τῶν ἄλλων δικαιεῦσι προτίθεσθαι·  ἐν   τῇ οἱ εὐδαίμονες αὐτῶν βοῦν
[4, 156]   κατὰ τὸν ἡδὺν Ἀντιφάνη, ὃς  ἐν   τῇ Παρεκδιδομένῃ ἔφη· Ὄμνυμι δ´
[4, 183]   αὐτός, πολλῶν ἄλλων μουσικωτέρων μου  ἐν   τῇ πατρίδι ὑπαρχόντων. (Ἀλέξανδρος δὲ
[4, 162]   ὡς Νικίας Νικαεὺς ἱστορεῖ  ἐν   τῇ περὶ τῶν φιλοσόφων ἱστορίᾳ
[4, 137]   βούλομαι (οὓς ἂν σοφωτάτους δύνωμ´  ἐν   τῇ πόλει. Μέλλοντα δειπνίζειν γὰρ
[4, 153]   ἐσθήσεσι πολυτελέσι κεκοσμημένων. Τίμαιος δ´  ἐν   τῇ πρώτῃ τῶν ἱστοριῶν καὶ
[4, 148]   Θηβαίοις δεῖπνα, περὶ ὧν Κλείταρχος  ἐν   τῇ πρώτῃ τῶν περὶ Ἀλέξανδρον
[4, 168]   Εὐρωπιακῶν Γνώσιππον, φησίν, ἄσωτον γενόμενον  ἐν   τῇ Σπάρτῃ ἐκώλυον οἱ ἔφοροι
[4, 145]   ἀπολούμενος. ~(Ὁ δ´ αὐτὸς Θεόπομπος  ἐν   τῇ τεσσαρεσκαιδεκάτῃ τῶν Φιλιππικῶν Ὅταν,
[4, 153]   Γερμανοὶ δέ, ὡς ἱστορεῖ Ποσειδώνιος  ἐν   τῇ τριακοστῇ, ἄριστον προσφέρονται κρέα
[4, 144]   ἡδονὴν ἀργυρίου πλῆθος. (Θεόπομπος δ´  ἐν   τῇ τριακοστῇ καὶ πέμπτῃ τῶν
[4, 152]   ἀνθρώποις φέρει. Ταῦτα μὲν οὖν  ἐν   τῇ τρίτῃ καὶ εἰκοστῇ ἱστόρησεν.
[4, 148]   δεῖπνον διαγράφων Μιλήσιος Ἑκαταῖος  ἐν   τῇ τρίτῃ τῶν Γενεαλογιῶν μάζας
[4, 176]   ἀπὸ τῆς στοᾶς φιλόσοφος  ἐν   τῇ τρίτῃ τῶν ἱστοριῶν διηγούμενος
[4, 155]   γενέσθαι. (Δοῦρις δ´ Σάμιος  ἐν   τῇ τῶν ἱστοριῶν ιζʹ Πολυσπέρχοντά
[4, 161]   Πυθαγορικῶν δ´ ἔτυχον ἄθλιοί τινες  ἐν   τῇ χαράδρᾳ τρώγοντες ἅλιμα καὶ
[4, 166]   πόδας πορεύεται. (Πολύευκτον δ´ Ἀναξανδρίδης  ἐν   Τηρεῖ κωμῳδῶν· Ὄρνις κεκλήσῃ (φησί)
[4, 172]   ὄρνις, προτέρου Στησιχόρου Ἰβύκου  ἐν   τοῖς Ἄθλοις ἐπιγραφομένοις εἰρηκότος φέρεσθαι
[4, 150]   ἡμᾶς διδάσκειν δίκαιος. (Λυκέας δ´  ἐν   τοῖς Αἰγυπτιακοῖς προκρίνων τὰ Αἰγυπτιακὰ
[4, 165]   μαγειρικὰ σκεύη; Τούτων γὰρ ἐμνημονεύσατ´  ἐν   τοῖς Ἀρκαδικοῖς δείπνοις μνήμης ἠξιωμένων.
[4, 164]   ἔοικε λαλῆσαι, Ὡς Κρατῖνος  ἐν   τοῖς Ἀρχιλόχοις ἔφη. Ἐπιλανθανόμενος γὰρ
[4, 162]   ὥς φησιν Ἀντίγονος Καρύστιος  ἐν   τοῖς βίοις, (ἐρωτηθεὶς ὑπό τινος
[4, 143]   καταφρόνει μηδ´ ἕτερ´ ἐπιζήτει καλά·  ἐν   τοῖς δ´ ἐκείνων ἔθεσιν ἴσθ´
[4, 184]   Ἐμφανίζει δὲ καὶ Ἀριστοφάνης  ἐν   τοῖς Δαιταλεῦσι τὴν περὶ τὸ
[4, 165]   ἔργον. (Ἔχουσι γάρ τι κέντρον  ἐν   τοῖς δακτύλοις, μισάνθρωπον ἄνθος ἥβης·
[4, 148]   περὶ τὴν τροφὴν λίχνοι, παρασκευάζοντες  ἐν   τοῖς δείπνοις θρῖα καὶ ἑψητοὺς
[4, 153]   γράφει καὶ ταῦτα· Παρὰ Πάρθοις  ἐν   τοῖς δείπνοις βασιλεὺς τήν
[4, 162]   τοῦ Σικυωνίου Ἀράτου, πρότερον  ἐν   τοῖς διαλόγοις πρὸς Ζήνωνα διαμιλλώμενος
[4, 167]   ἐξειλεγμένοι, ἀλλ´ εἴ τις ἦν  ἐν   τοῖς Ἕλλησιν τοῖς βαρβάροις
[4, 165]   εἰς τὰς ἡδυπαθείας. Δίφιλος γοῦν  ἐν   τοῖς Ἐναγίζουσί φησι· (Εἰ μὴ
[4, 176]   καλούμενος καλαμαύλης σαφῶς παρίστησιν Ἡδύλος  ἐν   τοῖς ἐπιγράμμασιν οὑτωσὶ λέγων· Τοῦτο
[4, 182]   κιθαριστηρίων, ὧν μνημονεύουσιν Ἔφορός τ´  ἐν   τοῖς εὑρήμασι καὶ Εὐφράνωρ
[4, 174]   δὲ καὶ οἱ Κᾶρες χρῶνται  ἐν   τοῖς θρήνοις, εἰ μὴ ἄρα
[4, 184]   διὰ τὰς γενομένας συνεχεῖς κινήσεις  ἐν   τοῖς κατὰ τοὺς Ἀλεξάνδρου διαδόχους
[4, 140]   δάφνης τραγηματίζεσθαι Καλλίας Διοκλῆς  ἐν   τοῖς Κύκλωψί φησιν οὕτως· Φυλλὰς
[4, 139]   πεντακοσίοις φησὶ τάδε· (Πολυκράτης, φησί,  ἐν   τοῖς Λακωνικοῖς ἱστορεῖ ὅτι τὴν
[4, 168]   εἰρήκαμεν. (Διογένης δ´ Βαβυλώνιος  ἐν   τοῖς περὶ εὐγενείας τὸν Φωκίωνος
[4, 160]   δὲ ἀπὸ τοῦ περιπάτου  ἐν   τοῖς περὶ παροιμιῶν ὡς παροιμίαν
[4, 168]   τῆς οὐσίας ὑπάρχοντες, ὡς Σάτυρος  ἐν   τοῖς περὶ χαρακτήρων εἴρηκεν, κατατρέχοντες
[4, 163]   ἕν, τοὺς τὸν φρόνιμον ζητοῦντας  ἐν   τοῖς περιπάτοις καὶ ταῖς διατριβαῖς
[4, 146]   ὥς φησι Κτησίας καὶ Δίνων  ἐν   τοῖς Περσικοῖς, ἐδείπνει μὲν μετὰ
[4, 160]   ἐστίν, ἡνίκ´ ἂν προτέρημά τι  ἐν   τοῖς πολέμοις λάβωσι, θύειν τοῖς
[4, 139]   παρὰ τὴν καλουμένην Τίασσόν ἐστιν  ἐν   τοῖς πρὸς τὴν Κλήταν μέρεσι.
[4, 168]   καὶ αὐτοῦ ἐπὶ ἀσωτίᾳ διαβοήτου  ἐν   τοῖς πρώτοις εἰρήκαμεν. (Διογένης δ´
[4, 155]   (Σέλευκος δὲ Θρᾳκῶν φησί τινας  ἐν   τοῖς συμποσίοις ἀγχόνην παίζειν βρόχον
[4, 134]   φαγεῖν. ~(Ἄλεξις δ´ ἐν Ταραντίνοις  ἐν   τοῖς συμποσίοις φησὶ τοὺς Ἀττικοὺς
[4, 173]   καὶ στρώματα. Ἀριστοτέλης Θεόφραστος  ἐν   τοῖς ὑπομνήμασι περὶ Μαγνήτων λέγων
[4, 142]   γὰρ οὕτως ᾤετο δεῖν ὥσπερ  ἐν   τοῖς φιδιτίοις δέχεσθαι ζωμῷ καὶ
[4, 138]   ἐπιδημήσαντα τῇ Σπάρτῃ καὶ συνεστιαθέντα  ἐν   τοῖς φιδιτίοις εἰπεῖν· Εἰκότως ἀνδρειότατοι
[4, 173]   Μάττωνα καὶ Κεράωνα ὑπὸ τῶν  ἐν   τοῖς φιδιτίοις ποιούντων τε τὰς
[4, 184]   Βαρκαῖον συγγραφέα ἔτι τε Ἄνδρωνα  ἐν   τοῖς Χρονικοῖς τὸν Ἀλεξανδρέα, ὅτι
[4, 144]   ὑστεραίῃ νήφουσι προτιθεῖ στεγέαρχος  ἐν   τοῦ ἂν ἐόντες βουλεύωνται. Καὶ
[4, 139]   τινὰ ποιημάτων ᾄδουσιν, ὀρχησταί τε  (ἐν)   τούτοις ἀναμεμιγμένοι τὴν κίνησιν ἀρχαικὴν
[4, 150]   τὸ παρὰ Σεύθῃ διαγράφων συμπόσιον  ἐν   τούτοις· ~(Ἐπειδὴ δὲ εἰσῆλθον ἐπὶ
[4, 184]   Καινεῖ ἀλέκτορα τὸν αὐλὸν καλεῖ  ἐν   τούτοις· Ἐπὶ δ´ αὐλὸς ἀλέκτωρ
[4, 171]   διὰ τὸ ἀπιστεῖν μὴ καὶ  ἐν   τούτοις κακόν τι φάγωσιν
[4, 183]   ὡς παρῳδός φησι Μάτρων  ἐν   τούτοις· Οὐδ´ ἀπὸ πασσαλόφιν κρέμασαν,
[4, 169]   καὶ βατάνια καὶ πατάνια λέγει  ἐν   τούτοις· Τρυβλία δὲ καὶ βατάνια
[4, 154]   πρὸς αὐλὸν πυκτεύειν. (Ποσειδώνιος δ´  ἐν   τρίτῃ καὶ εἰκοστῇ τῶν ἱστοριῶν
[4, 147]   χειρῶν. (Σωκράτης δὲ Ῥόδιος  ἐν   τρίτῳ ἐμφυλίου πολέμου τὸ Κλεοπάτρας
[4, 158]   (ὡς ἱστορεῖν Μνασέαν τὸν Πατρέα  ἐν   τρίτῳ Εὐρωπιακῶν φησιν Λυσίμαχος ἐν
[4, 143]   νεωτέρους εἰς ἀνδραγαθίαν. (Πυργίων δ´  ἐν   τρίτῳ Κρητικῶν Νομίμων Ἐν τοῖς
[4, 141]   τινὰς Αἰγιναίους ὀβολούς. Σφαῖρος δ´  ἐν   τρίτῳ Λακωνικῆς πολιτείας γράφει· Φέρουσι
[4, 158]   ἐν τρίτῳ Εὐρωπιακῶν φησιν Λυσίμαχος  ἐν   τρίτῳ Νόστων. (Ἐπὶ τούτοις γελάσαντος
[4, 174]   διδάξαι γυναῖκα Θαίδα. Τρύφων δ´  ἐν   τρίτῳ περὶ ὀνομασιῶν (ἐστὶ δὲ
[4, 182]   τὸ ἐννεάχορδον καλούμενον. Πλάτων δ´  ἐν   τρίτῳ Πολιτείας φησίν· Οὐκ ἄρα,
[4, 163]   ἔχοντι Πυθαγόρου πελάτᾳ. Σωσικράτης δ´  ἐν   τρίτῳ φιλοσόφων διαδοχῆς βαθεῖ πώγωνι
[4, 132]   καὶ μεστοὶ λάπης. Μένανδρος δ´  ἐν   Τροφωνίῳ· Ξένου τὸ δεῖπνόν ἐστιν
[4, 184]   σάλπιγγες. Μητρόδωρος δ´ Χῖος  ἐν   Τρωικοῖς σύριγγα μέν φησιν εὑρεῖν
[4, 166]   δέ τινος ἀσώτου μνημονεύει Ἀξιόνικος  ἐν   Τυρρηνῷ οὕτως· Πυθόδηλος οὑτοσὶ
[4, 150]   ἦν τὰ Αἰγύπτια δεῖπνα Πρωταγορίδης  ἐν   τῷ αʹ περὶ Δαφνικῶν ἀγώνων
[4, 141]   Θ' Δημήτριος δ´ Σκήψιος  ἐν   τῷ αʹ τοῦ Τρωικοῦ διακόσμου
[4, 157]   Ἀντικλείδῃ Ἡρακλῆς. Φησὶ γὰρ οὗτος  ἐν   τῷ βʹ τῶν Νόστων Μετὰ
[4, 160]   ὃς καὶ τοῦ κόγχου μνημονεύει  ἐν   τῷ βʹ τῶν σίλλων λέγων
[4, 150]   τις Ναυκρατιτῶν γάμους ἑστιᾷ, ὡς  ἐν   τῷ γαμικῷ νόμῳ γέγραπται, ἀπείρηται
[4, 157]   ἑκόντας (ἐκβῆναι μόνον τε τὸν  ἐν   τῷ γήρᾳ θάνατον ἀσπασίως προσίεσθαι,
[4, 153]   τῶν Ἰνδικῶν τοῖς Ἰνδοῖς φησιν  ἐν   τῷ δείπνῳ παρατίθεσθαι ἑκάστῳ τράπεζαν,
[4, 155]   τῷ βασιλεῖ τῷ μεγάλῳ προσαγορευθέντι  ἐν   τῷ δείπνῳ πρὸς ὅπλα ὠρχοῦντο
[4, 145]   Κυμαῖος τὰ Περσικὰ συγγράψας  ἐν   τῷ δευτέρῳ τῶν ἐπιγραφομένων Παρασκευαστικῶν
[4, 149]   δὲ Ναυκρατίταις, ὥς φησιν Ἑρμείας  ἐν   τῷ δευτέρῳ τῶν περὶ τοῦ
[4, 183]   καὶ Θεόπομπος Κολοφώνιος ἐποποιὸς  ἐν   τῷ ἐπιγραφομένῳ Ἁρματίῳ· (Σκινδαψὸν λυρόεντα
[4, 146]   καταπίνουσι. (Φιλόξενος δ´ Κυθήριος  ἐν   τῷ ἐπιγραφομένῳ Δείπνῳ εἴπερ τούτου
[4, 142]   δ´ Ἀντιφάνης τὰ Λακωνικὰ δεῖπνα  ἐν   τῷ ἐπιγραφομένῳ δράματι Ἄρχων φησὶν
[4, 175]   ὅν φησι (Σώπατρος παρῳδὸς  ἐν   τῷ ἐπιγραφομένῳ δράματι Πύλαι Φοινίκων
[4, 171]   καὶ τοὺς προγεύστας καλουμένους Ξενοφῶν  ἐν   τῷ ἐπιγραφομένῳ (Ἱέρωνι τυραννικῷ
[4, 134]   χορεύειν οὐ θέλοντας. Ἄλεξις δ´  ἐν   τῷ ἐπιγραφομένῳ Ἰσοστάσιόν φησιν· Ἀπὸ
[4, 164]   δῆλον ἐξ ὧν καὶ Ἄλεξις  ἐν   τῷ ἐπιγραφομένῳ Λίνῳ ἱστορεῖ. Ὑποτίθεται
[4, 183]   ἐξηρτυόμαν. Σώπατρος δ´ παρῳδὸς  ἐν   τῷ ἐπιγραφομένῳ Μυστάκου θητίῳ δίχορδον
[4, 184]   ἦν. Χαμαιλέων γοῦν Ἡρακλεώτης  ἐν   τῷ ἐπιγραφομένῳ Προτρεπτικῷ Λακεδαιμονίους φησὶ
[4, 141]   φιδιτίων δείπνου Δικαίαρχος τάδε ἱστορεῖ  ἐν   τῷ ἐπιγραφομένῳ Τριπολιτικῷ· Τὸ δεῖπνον
[4, 165]   χοιρίον εὐάρτυτον, Φρύνιχος κωμῳδιοποιὸς  ἐν   τῷ Ἐφιάλτῃ μνημονεύει τοῦ ἡδυλόγου
[4, 155]   στρατιωτῶν. (Δημήτριος δ´ Σκήψιος  ἐν   τῷ ιεʹ τοῦ Τρωικοῦ διακόσμου
[4, 161]   ἅλιμα καὶ κακὰ τοιαῦτα συλλέγοντες  ἐν   τῷ κωρύκῳ. Κἀν τῷ κυρίως
[4, 173]   Φοίνικα μεγάλου κύριον βαλλαντίου ναύκληρον  ἐν   τῷ λιμένι ποιήσας ἄπλουν (καὶ
[4, 137]   τούτων τῶν μακρόθεν· τὸν δ´  ἐν   τῷ Λυκείῳ κρέας (ταριχηρὸν) εἰς
[4, 145]   ἐν καὶ βασιλεύς,  ἐν   τῷ μεγάλῳ (οἴκῳ) Ὅταν δὲ
[4, 138]   οὕτως εὐτελοῦς διαίτης μεταλαβεῖν. (Πολέμων  ἐν   τῷ παρὰ Ξενοφῶντι κανάθρῳ τοῦ
[4, 166]   κιναιδίαν τοὔνομα αὐτοῦ παρέλιπε Δημοσθένης  ἐν   τῷ περὶ ἀτελειῶν. Χρὴ δὲ
[4, 182]   εὑρήμασι καὶ Εὐφράνωρ Πυθαγορικὸς  ἐν   τῷ περὶ αὐλῶν, ἔτι δὲ
[4, 182]   καὶ Ἄλεξις ὧν καὶ αὐτὸς  ἐν   τῷ περὶ αὐλῶν. (Ὁ δὲ
[4, 184]   Κριτίαν τὸν Καλλαίσχρου. Δοῦρις δ´  ἐν   τῷ περὶ Εὐριπίδου καὶ Σοφοκλέους
[4, 182]   βάρβιτον. Εὐφορίων δὲ ἐποποιὸς  ἐν   τῷ περὶ Ἰσθμίων Οἱ νῦν,
[4, 184]   συριζόντων. Εὐφορίων δ´ ἐποποιὸς  ἐν   τῷ περὶ μελοποιῶν τὴν μὲν
[4, 146]   ὡς ἱστορεῖ Ἔφιππος Ὀλύνθιος  ἐν   τῷ περὶ τῆς Ἀλεξάνδρου καὶ
[4, 158]   στάσιν ἄμμε βάλῃς, Χρύσιππός τε  ἐν   τῷ περὶ τοῦ καλοῦ γνώμας
[4, 148]   κρέα. Ἁρμόδιος δὲ Λεπρεάτης  ἐν   τῷ περὶ τῶν κατὰ Φιγάλειαν
[4, 159]   οἷον καλὸς Χρύσιππος διαγράφει  ἐν   τῷ περὶ τῶν μὴ δι´
[4, 174]   τοὔνομα. (Ἱστορεῖ δὲ τοῦτο Ἀριστοκλῆς  ἐν   τῷ περὶ χορῶν οὑτωσί πως
[4, 184]   αὐλεῖν μανθάνειν Ἡρακλεώτας τε τοὺς  ἐν   τῷ Πόντῳ καθ´ ἑαυτὸν ἔτι
[4, 175]   ἐν προχείρῳ. (Ἰόβας μὲν γὰρ  ἐν   τῷ προειρημένῳ συγγράμματι Αἰγυπτίους φησὶν
[4, 172]   (Ὁ γὰρ Στησίχορος οὕτως εἴρηκεν  ἐν   τῷ προκειμένῳ ᾄσματι τοῖς Ἄθλοις·
[4, 144]   τὰ εὐτελέστερα παρατιθεμένων. (Θεόφραστος δ´  ἐν   τῷ πρὸς Κάσανδρον περὶ βασιλείας
[4, 140]   ἐν βʹ πολιτείας καὶ Ἀριστοκλῆς  ἐν   τῷ προτέρῳ καὶ οὗτος τῆς
[4, 149]   τῶν περὶ τοῦ Γρυνείου Ἀπόλλωνος,  ἐν   τῷ πρυτανείῳ δειπνοῦσι γενεθλίοις Ἑστίας
[4, 155]   Ἀκριβῶς δ´ σοφὸς Πλάτων  ἐν   τῷ πρώτῳ Νόμων περὶ συμποσίων
[4, 154]   τὸ μάχεσθαι ῥῆμα περιέχει, ὡς  ἐν   τῷ πυγμάχος, ναυμάχος, αὐτόν σε
[4, 154]   τέλος εἰς ος> τρέπει, ὡς  ἐν   τῷ σύμμαχος, πρωτόμαχος, ἐπίμαχος, ἀντίμαχος,
[4, 153]   Ῥωμαίων, φησίν, πόλει ὅταν εὐωχῶνται  ἐν   τῷ τοῦ Ἡρακλέους ἱερῷ, δειπνίζοντος
[4, 183]   πρὸ πολλοῦ τετελεύτηκε) δημοσίᾳ ἐπιδειξάμενος  ἐν   τῷ τριγώνῳ ἐπικαλουμένῳ ὀργάνῳ οὕτως
[4, 146]   τούτου καὶ κωμῳδιοποιὸς Πλάτων  ἐν   τῷ Φάωνι ἐμνήσθη (καὶ μὴ
[4, 151]   μὲν ὀλίγοι, κρέα δὲ πολλὰ  ἐν   ὕδατι καὶ ὀπτὰ ἐπ´ ἀνθράκων
[4, 153]   τὰς κατακλίσεις ἐπὶ τοῦ ἐδάφους  ἐν   ὑπαίθρῳ ἀνὰ χιλίους δειπνίζων. Τὸ
[4, 133]   ὠμοτάριχον, κάππαριν, θρυμματίδα, τέμαχος, βολβὸν  ἐν   ὑποτρίμματι. (Ὅτι δ´ ἤσθιον διὰ
[4, 171]   Παρὰ δὲ Μενάνδρῳ ἐστὶ κοινότερον  ἐν   Φανίῳ· Φειδωλὸς ἦν καὶ μέτριος
[4, 176]   μόναυλον ηὔλουν τὸν ὑμέναιον. Καὶ  ἐν   Φιαληφόρῳ· Τὸν μόναυλον ποῖ τέτροφας;
[4, 175]   πράγματ´ ἀνατριαινώσει κρότοις. Καὶ Ἀξιόνικος  ἐν   Φιλευριπίδῃ· Οὕτω γὰρ ἐπὶ τοῖς
[4, 169]   Κἄγειν ἐκεῖθεν κακκάβην. Ἀντιφάνης δ´  ἐν   Φιλοθηβαίῳ· Πάντ´ ἔστιν ἡμῖν·
[4, 173]   σημαίνων. Κρίτων δ´ κωμῳδιοποιὸς  ἐν   Φιλοπράγμονι παρασίτους τοῦ θεοῦ καλεῖ
[4, 184]   Διοσκόροις τὸν ἐνόπλιον. Ἴων δ´  ἐν   Φοίνικι Καινεῖ ἀλέκτορα τὸν
[4, 154]   τοὺς μονομάχους καὶ Ἀριστοφάνης εἴρηκεν  ἐν   Φοινίσσαις οὕτως· Ἐς Οἰδίπου δὲ
[4, 164]   ἐκεῖνον, περὶ οὗ φησιν Ἄλεξις  ἐν   Φυγάδι· Αἰεί γ´ Χαιρεφῶν
[4, 144]   ἀναχθέντα αἰχμάλωτον ὡς βασιλέα καὶ  ἐν   φυλακῇ ὄντα πάλιν τὰ αὐτὰ
[4, 140]   κάπτειν αὐτοὺς μετὰ τὸ δεῖπνον  ἐν   φύλλοις δάφνης, παρὸ καὶ καμματίδας
[4, 132]   Χαλκίδι, τὸ προοίμιον εἶπε τῶν  ἐν   Χαλκίδι δείπνων χαριέστερον εἶναι τῆς
[4, 132]   ἄστει γίνεται βελτίω δεῖπνα  ἐν   Χαλκίδι, τὸ προοίμιον εἶπε τῶν
[4, 128]   (Ἐπεὶ δ´ ἐξέπιον τὰς φιάλας,  ἐν   χαλκῷ πίνακι τῶν Κορινθίων κατασκευασμάτων
[4, 164]   Ἐκεῖνος δ´ ὀψαρτυτικὸν λαβὼν βιβλίον  ἐν   χεροῖν περισπουδάστως ἐκράτει. Λέγει δὲ
[4, 139]   μεγάλη· (παῖδές τε γὰρ κιθαρίζουσιν  ἐν   χιτῶσιν ἀνεζωσμένοις καὶ πρὸς αὐλὸν
[4, 131]   Κότυν περιεζῶσθαι ζωμόν τε φέρειν  ἐν   χοὶ χρυσῇ καὶ γευόμενον τῶν
[4, 172]   δὲ τῶν μαγείρων, Ἀντιφάνης διεσάφησεν  ἐν   Χρυσίδι οὕτως· Τέτταρες δ´ αὐλητρίδες
[4, 169]   μὲν ἀσώτιον ἔχεις παρὰ Στράττιδι  ἐν   Χρυσίππῳ λέγοντι οὕτως· (Εἰ μηδὲ
[4, 166]   τινες τὸ τελευταῖον μέρος χωρίσαντες,  ἐν   ἐστι τὰ περὶ τῶν
[4, 145]   ἐν ἑνὶ οἰκήματι ἅπαντες δειπνοῦσιν,  ἐν   καὶ βασιλεύς, ἐν
[4, 130]   ὥρας ὑποσκιαζούσης ἀναπεταννύουσι τὸν οἶκον,  ἐν   κύκλῳ ὀθόναις διείληπτο πάντα
[4, 145]   ἔστιν οἰκήματα δύο καταντικρὺ ἀλλήλων,  ἐν   βασιλεὺς τὸ ἄριστον
[4, 145]   βασιλεὺς τὸ ἄριστον ποιεῖται καὶ  ἐν   οἱ σύνδειπνοι· καὶ
[4, 147]   Κιλικίᾳ παρεσκεύασεν αὐτῷ βασιλικὸν συμπόσιον,  ἐν   πάντα χρύσεα καὶ λιθοκόλλητα
[4, 152]   φράγμα τε ποιεῖν δωδεκαστάδιον τετράγωνον,  ἐν   πληροῦν μὲν ληνοὺς πολυτελοῦς
[4, 143]   καλοῦσιν ἀνδρεῖον, (τὸν δ´ ἄλλον  ἐν   τοὺς ξένους κοιμίζουσι κοιμητήριον
[4, 171]   ἐπὶ Κηφισοδώρου ἄρχοντος Ἀθήνησι γενόμενον,  ἐν   ὥσπερ τι σύστημα οἱ
[4, 156]   Οὐ μὲν γάρ τι χέρειον  ἐν   ὥρῃ δεῖπνον ἑλέσθαι. Καὶ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 10/01/2008