Livre, pages |
[4, 129] |
οἷς
λεχθεῖσιν
οἱ
δ´
ἐννέα
|
πάντες |
ἀνέσταν»
Ἁρπάζοντες
κἄλλος
ἄλλον
φθάνοντες. |
[4, 144] |
παρέχει
τὰς
ἡδονάς.
Διὸ
καὶ
|
πάντες |
ἄνθρωποι
ἡδέως
προσδέχονται
τὰς
ἑορτὰς |
[4, 163] |
περὶ
τὸ
γελοῖον·
~(διὸ
καὶ
|
πάντες |
αὐτὸν
ἐπὶ
τὰ
συμπόσια
παρεκάλουν· |
[4, 132] |
πλῆθος
τῶν
παρ´
αὐτοῖς
ἰχθύων
|
πάντες |
βλιχανώδεις
εἰσὶ
καὶ
μεστοὶ
λάπης. |
[4, 151] |
Κέρατα
δὲ
οἴνου
περιέφερον
καὶ
|
πάντες |
ἐδέχοντο.
Ὁ
δὲ
Ἀρύστας
ἐπεὶ |
[4, 141] |
τι
κομίζοντας
εἰς
μέσον,
ἵνα
|
πάντες |
εἰδῶσι
τὴν
τῆς
θήρας
φιλοπονίαν |
[4, 173] |
δὲ
γυναικῶν
Κυμινάνθαι,
κοινῇ
δὲ
|
πάντες |
Ἐλεοδύται
διὰ
τὸ
τοῖς
ἐλεοῖς |
[4, 149] |
τοῦ
Κωμαίου
Ἀπόλλωνος
πανηγύρει,
εἰσιόντες
|
πάντες |
ἐν
στολαῖς
λευκαῖς,
(ἃς
μέχρι |
[4, 130] |
ὁπότε
τι
τῶν
ἀγομένων
θεασαίμεθα
|
πάντες |
ἐξενήφομεν,
ὀρθοὶ
τὸ
δὴ
λεγόμενον |
[4, 143] |
κεφαλήν.
Διῄρηνται
δ´
οἱ
πολῖται
|
πάντες |
καθ´
ἑταιρίας,
καλοῦσι
δὲ
ταύτας |
[4, 134] |
χρόνον
ἠδ´
ἀναμεῖναι.
Ἔνθ´
ἄλλοι
|
πάντες |
λαχάνοις
ἐπὶ
χεῖρας
ἴαλλον,
ἀλλ´ |
[4, 149] |
βουθυσία
μεγάλη
γίνεται
καὶ
ἑστιῶνται
|
πάντες |
μετὰ
τῶν
δούλων·
οἱ
δὲ |
[4, 132] |
τοῦτο
παραθήσεις
μόνον,
ἵνα
ταὐτὰ
|
πάντες, |
μὴ
τὸ
μὲν
ἐγώ,
τὸ |
[4, 142] |
τινες.
Ἐπεὶ
δὲ
δειπνήσειαν,
ἐσιώπων
|
πάντες, |
ὅ
τε
παῖς
ἐφειστήκει
κεκραμένον |
[4, 161] |
ταῦτα.
{Β.
Δεσμωτηρίου
λέγεις
δίαιταν·
|
πάντες |
οὕτως
οἱ
σοφοὶ
διάγουσι
καὶ |
[4, 143] |
παρατίθεται
κεκραμένον
ὑδαρῶς·
τοῦτο
κοινῇ
|
πάντες |
πίνουσιν
οἱ
κατὰ
τὴν
κοινὴν |
[4, 151] |
δὲ
εἰσῆλθον
ἐπὶ
τὸ
δεῖπνον
|
πάντες |
(τὸ
δὲ
δεῖπνον
ἦν
καθημένοις |
[4, 159] |
οὗτος;
{Β.
Πλούσιος·
τούτους
δὲ
|
πάντες |
φασὶν
εὐγενεστάτους,
πένητα
δ´
εὐπάτριδ´ |