Livre, pages
[4, 139]	παιδία κατὰ τὸν καιρὸν τοῦτον	εἰς	ἀγρὸν (καὶ) πρὸς τὴν Κορυθαλίαν
[4, 133]	γὰρ οἱ παλαιοὶ καὶ τοῖς	εἰς	ἀναστόμωσιν βρώμασιν (ὥσπερ ταῖς ἁλμάσιν
[4, 143]	ἀγαθοὺς ἐπαινοῦσι, προτρεπόμενοι τοὺς νεωτέρους	εἰς	ἀνδραγαθίαν. (Πυργίων δ´ ἐν τρίτῳ
[4, 168]	Πάντα γὰρ ἀνάλωσε τὰ πατρῷα	εἰς	ἀσωτίαν καὶ μετὰ ταῦτα ἐκολάκευε
[4, 164]	παραγίνεσθε μηδὲ κληθέντες; Ἦ ὡς	εἰς	ἀσώτιον μαγειρικὰ σκεύη καταλέγειν μαθησόμενοι;
[4, 169]	γ´ αὐτῷ σχολὴ γενήσεται μηδ´	εἰς	ἀσώτιον τραπέσθαι μηδ´ ἐὰν αὐτῷ
[4, 148]	ἔφη πάντα δωρεῖσθαι αὐτῷ καὶ	εἰς	αὔριον παρεκάλει συνδειπνῆσαι πάλιν ἥκοντα
[4, 141]	ὥρα ἐκ τῶν ἀγρῶν (ὅσον	εἰς	αὐτὴν τὴν συνουσίαν, νομίζοντες καὶ
[4, 141]	τῆς θήρας φιλοπονίαν καὶ τὴν	εἰς	αὐτοὺς ἐκτένειαν. ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Θ' Δημήτριος
[4, 149]	πρυτανικὰς ἐσθῆτας. Καὶ κατακλιθέντες ἐπανίστανται	εἰς	γόνατα τοῦ ἱεροκήρυκος τὰς πατρίους
[4, 144]	δὲ τὸ συντυχὸν ἡδέως ἤσθιεν·	εἰς	δὲ τὸ ἀσμένως κοιμηθῆναι πᾶς
[4, 173]	(καὶ φορμιῶσαι ναῦς ἀναγκάσας δύο,	εἰς	Δῆλον ἐλθεῖν ἠθέλης´ ἐκ Πειραιῶς,
[4, 173]	δʹ Δηλιάδος Δελφοῖς, φησί, παραγινομένοις	εἰς	Δῆλον παρεῖχον Δήλιοι ἅλας καὶ
[4, 140]	σκιμποδίου καθῆσθαι, πάντα τοιαῦτα ποιοῦσιν	εἰς	ἐπάικλα. Τὰ ὅμοια ἱστορεῖ καὶ
[4, 140]	εὐθὺς τοὺς μὲν εὐπόρους ζημιοῖ	εἰς	ἐπάικλα· ταῦτα δέ ἐστιν μετὰ
[4, 165]	ἕστηκεν ἐλθών· ~κἂν ἴδῃ μισθούμενον	(εἰς	ἑστίασιν, τοῦ μαγείρου πυθόμενος τὸν
[4, 155]	ὁ βασιλεύς. Ἐπεὶ δὲ καὶ	εἰς	Ἡγησιάνακτα τὸν Ἀλεξανδρέα ἀπὸ Τρῳάδος
[4, 157]	ὑμῖν τῆς φακῆς τὴν σκευήν·	εἰς	ἣν ἀποβλέπουσα συμβουλεύσαιμ´ ἂν ὑμῖν
[4, 146]	ἑκατὸν ἑξήκοντα Ἰταλικοῦ νομίσματος. Ὥστ´	εἰς	ἴσον καθίστασθαι τῷ τοῦ Ἀλεξάνδρου
[4, 165]	εἴρηκεν ἐν Συναποθνῄσκουσιν· Ἐπὶ δεῖπνον	εἰς	Κόρινθον ἐλθὼν Χαιρεφῶν ἄκλητος· ἤδη
[4, 160]	μνηστῆρσι· φησὶν γάρ· (Ἐρέτριαν ὡρμήθημεν	εἰς	λευκάλφιτον) καὶ τῶν Λυδίων καρυκκῶν
[4, 136]	ἣν φορέεσκεν ἀγαλλομένη περὶ δειρήν,	εἰς	λέχος ἡνίκ´ ἔβαινε Δρακοντιάδῃ μεγαθύμῳ.
[4, 170]	Πονήρᾳ· Τῆς ὀριγάνου πρώτιστον ὑποθεὶς	εἰς	λοπάδα νεανικὴν τὸ τρίμμ´ ἐπιπολῆς
[4, 167]	τὸν τρόπον, οὗτοι σχεδὸν ἅπαντες	εἰς	Μακεδονίαν ἀθροισθέντες ἑταῖροι Φιλίππου προσηγορεύοντο.
[4, 142]	τάδε γράφει περὶ αὐτῶν· ~Λακεδαιμόνιοι	εἰς	μὲν τὰ φιδίτια οὐκ ἤρχοντο
[4, 141]	σημαίνουσι τοὺς ἀεί τι κομίζοντας	εἰς	μέσον, ἵνα πάντες εἰδῶσι τὴν
[4, 153]	Σελεύκου διηγούμενος τοῦ βασιλέως, ὡς	εἰς	Μηδίαν ἀνελθὼν καὶ πολεμῶν Ἀρσάκει
[4, 146]	μυριάσι διακοσίαις τεσσαράκοντα, αὗται δὲ	εἰς	μυρίους πεντακισχιλίους μεριζόμεναι ἑκάστῳ ἀνδρὶ
[4, 129]	καί τινες καὶ θαυματουργοὶ γυναῖκες	εἰς	ξίφη κυβιστῶσαι καὶ πῦρ ἐκ
[4, 165]	καὶ τοῦ μνήματος τοῦ πατρός,	εἰς	ὃ Ἀθηναῖοι χιλίας ἀνάλωσαν δραχμάς,
[4, 153]	ἐπιτίθεσθαι ἐπ´ αὐτῇ τρυβλίον χρυσοῦν,	εἰς	ὃ ἐμβάλλειν αὐτοὺς πρῶτον μὲν
[4, 144]	γὰρ αὐτό φασιν εἶναι Σωσιβίου,	εἰς	ὃν Καλλίμαχος ὁ ποιητὴς ἐπίνικον
[4, 155]	προσήκει καὶ μονομαχίας ἀγῶνα ἔθηκεν,	εἰς	ὃν κατέβησαν τέσσαρες τῶν στρατιωτῶν.
[4, 154]	τὸ μάχη συντιθέμενον τὸ τέλος	εἰς	ος> τρέπει, ὡς ἐν τῷ
[4, 141]	τινα καὶ σύκων, ἔτι δὲ	εἰς	ὀψωνίαν περὶ δέκα τινὰς Αἰγιναίους
[4, 149]	Ἔπειτα ἑκάστῳ παρατίθεται ἄρτος καθαρὸς	εἰς	πλάτος πεποιημένος, (ἐφ´ ᾧ ἐπίκειται
[4, 156]	ἐπιφανῶν κλήσεων ἀγωνιῶ μή ποτε	εἰς	πληθώραν ἐμπεσὼν μεμψιμοιρήσῃς. Διὸ καὶ
[4, 148]	δὲ τετάρτῃ τῶν ἡμερῶν ταλαντιαίους	εἰς	ῥόδα μισθοὺς διέδωκε, καὶ κατεστρώθη
[4, 183]	δὲ Μούσῃ γαυριῶσα βαρβάρῳ (δίχορδος	εἰς	σὴν χεῖρά πως κατεστάθη. Τῶν
[4, 167]	καὶ οὗτος μετ´ Ἀρχίου πλέων	εἰς	Σικελίαν ὅτ´ ἔμελλεν κτίζειν Συρακούσας
[4, 158]	Μὴ πρὸ φακῆς λοπάδ´ αὔξων	εἰς	στάσιν ἄμμε βάλῃς, Χρύσιππός τε
[4, 134]	λέγεις ἄρ´ ἂν φαίης ἂν	εἰς	συμπόσιον εἰσελθὼν ἄφνω. Καὶ τοῖς
[4, 143]	καὶ τράπεζα τρίτη δεξιᾶς εἰσιόντων	εἰς	τὰ ἀνδρεῖα, ἣν Ξενίου τε
[4, 169]	αὐτὸς ἔμαθον ὥστε τοὺς δειπνοῦντας	εἰς	τὰ βατάνι´ ἐμβάλλειν ποιῶ ἐνίοτε
[4, 157]	ἀσήμων ἑταιρίδων. Ἀποβλέψασαι οὖν αὗται	εἰς	τὰ παρακείμενα καὶ θαυμάσασαι ἐγέλων.
[4, 140]	ἥδε καθάπερ σχημάτων. Ἣν δ´	εἰς	τὰ τῶν ἀνδρῶν φιδίτια κομίζουσι,
[4, 143]	μεθεκτέον ἐστίν. Βάδιζ´ ἐπὶ δεῖπνον	εἰς	τὰ φιδίτια· ἀπόλαυε τοῦ ζωμοῦ,
[4, 137]	ἐν τῷ Λυκείῳ κρέας (ταριχηρὸν)	εἰς	τάριχος διασκευάσαντα μαστιγωθῆναι ὡς παρασοφιζόμενον
[4, 130]	ἀνιστάμενοι. Ἔναττον οὖν οἱ παῖδες	εἰς	τὰς εὐτυχεῖς σπυρίδας, ἕως ἐσάλπισε
[4, 165]	ἀνάλωσαν δραχμάς, τοὺς λίθους πωλῆσαι	εἰς	τὰς ἡδυπαθείας. Δίφιλος γοῦν ἐν
[4, 168]	περὶ τῶν ἐν Ἅιδου εἰπὼν	εἰς	ταῦτα ἀνηλωκέναι, ἀφείθη. (Οἱ δὲ
[4, 167]	παρασκευάζομαι, τῶν ἰδίων μου προσόδων	εἰς	ταῦτα ἐκποιουσῶν, οὐ καθάπερ ὑμῶν
[4, 172]	ποιεῖν οὐδ´ οἷα σὺ εἴωθας	εἰς	ταὐτὸν καρυκεύειν μέλι, σεμίδαλιν, ᾠά·
[4, 137]	τε καὶ Ἀκαδημείᾳ, τοῦ μὲν	εἰς	τὴν Ἀκαδήμειαν εἰσενέγκαντος ὀψοποιοῦ λοπάδα
[4, 145]	καὶ τῶν πελταστῶν, τούτοις ἐκφέρεται	εἰς	τὴν αὐλήν· οὗ ἡμιδεῆ ἅπαντα
[4, 168]	ποτε γινομένων παρελθὼν καὶ αὐτὸς	εἰς	τὴν ἐκκλησίαν ἔφη Ἐπιδίδωμι κἀγώ,
[4, 143]	γινομένων καρπῶν ἀναφέρει (τὴν δεκάτην	εἰς	τὴν ἑταιρίαν καὶ τὰς τῆς
[4, 159]	δ´ ἐν τῇ Εἰσαγωγῇ τῇ	εἰς	τὴν περὶ ἀγαθῶν καὶ κακῶν
[4, 151]	διαρριπτεῖν εἴα χαίρειν, λαβὼν δ´	εἰς	τὴν χεῖρα ὅσον τριχοίνικον ἄρτον
[4, 145]	εἴς τινας ἀφίκηται τῶν ἀρχομένων,	εἰς	τὸ δεῖπνον αὐτοῦ δαπανᾶσθαι εἴκοσι
[4, 168]	πατὴρ εἱστία τοὺς ἑταίρους, συνελθόντων	εἰς	τὸ δεῖπνον λαμπρὰ μὲν ἦν
[4, 146]	ἀνδρῶν μυρίων πεντακισχιλίων, καὶ ἀνηλίσκετο	εἰς	τὸ δεῖπνον τάλαντα τετρακόσια. Γίνεται
[4, 149]	ἂν εἶπεν εὐδειπνίας» Εἶτα δ´	εἰς	τὸ κοινὸν ζωμὸς καὶ περίκομμα,
[4, 157]	ἀνθηρόν. {Α. Ἐπὶ ταύτῃ φέρων	εἰς	τὸ μέσον ἐπεχόρευσε σαπέρδης μέγας
[4, 149]	παρασκευάζουσι καὶ τὰ σιτία πᾶσιν	εἰς	τὸ μέσον παρατιθέασι καὶ κρατῆρα
[4, 142]	οὔτε πάλιν οὕτως ὑπερτείνειν ὡς	εἰς	τὸ μηθὲν δαπανᾶν, ὑπερβάλλοντα τὸ
[4, 152]	καὶ κυμίνου· τοῦτο δὲ καὶ	εἰς	τὸ ποτὸν ἐμβάλλουσιν. Ἐλαίῳ δ´
[4, 150]	τῶν σιτουμένων τῷ βουλομένῳ ἀνελθόντι	εἰς	τὸ πρυτανεῖον δειπνεῖν, οἴκοθεν παρασκευάσαντα
[4, 150]	Οὐκ εἰσφέρεται δὲ οὐδὲ ἀμὶς	εἰς	τὸ πρυτανεῖον. Ἐὰν δέ τις
[4, 150]	Γυναικὶ δὲ οὐκ ἔξεστιν εἰσιέναι	εἰς	τὸ πρυτανεῖον ἢ μόνῃ τῇ
[4, 162]	τοὺς ὡραίους καὶ τὰς ὡραίας	εἰς	τὸ συμπόσιον καὶ πότε αὐτοὺς
[4, 142]	πρὸς ἕκαστον καὶ πάντας ἐκκαλούμενος	εἰς	τὸ τὰ μὲν ἀκούειν, τὰ
[4, 174]	Κατεστραμμένοι γάρ εἰσιν οἱ αὐλοὶ	εἰς	τὸ ὕδωρ καὶ ἀρασσομένου τοῦ
[4, 141]	ἐπάικλα καλούμενα. Συμφέρει δ´ ἕκαστος	εἰς	τὸ φιδίτιον ἀλφίτων μὲν ὡς
[4, 139]	δὲ τῇ Λακεδαίμονι τοῖς εἰσιοῦσιν	εἰς	τὸ φιδίτιον μετὰ δεῖπνον τὸ
[4, 155]	τῷ λίθῳ καὶ τὸν τράχηλον	εἰς	τὸν βρόχον ἐντιθέναι· παρερχόμενον δὲ
[4, 139]	τούτοις ἀκόλουθα διδόασι καὶ τὸν	εἰς	τὸν θεὸν παιᾶνα οὐκ ᾄδουσιν
[4, 168]	εἰπόντος ὅτι νυκτὸς ἑκάστης κατιόντες	εἰς	τὸν μυλῶνα καὶ ἀλοῦντες δύο
[4, 175]	Διὰ τί δ´ οὐκ ἄγεις	εἰς	τὸν ὄχλον αὐτό; {Α. Διότι
[4, 165]	Κτήσιππος δ´ ὁ Χαβρίου υἱὸς	εἰς	τοσοῦτον ἦλθεν ἀσωτίας ὡς καὶ
[4, 132]	τὸ πλῆθός εἰσιν οἱ κεκλημένοι	(εἰς	τοὺς γάμους, βέλτιστε, καὶ πότερ´
[4, 143]	διανέμουσιν οἱ προεστηκότες τῆς πόλεως	εἰς	τοὺς ἑκάστων οἴκους. Τῶν δὲ
[4, 164]	ἑξῆς καταδραμόντος ἀποβλέψας ὁ Κύνουλκος	εἰς	τοὺς παρόντας τῶν φιλοσόφων ἔφη·
[4, 144]	παρασκευαζομένων καὶ τῶν τοῖς ἰδιώταις	εἰς	τροφάς φησιν οὕτως· Καὶ οἶδά
[4, 141]	ὕστερον καταλύσαντες οἱ Λάκωνες ἐξώκειλαν	εἰς	τρυφήν. Φύλαρχος γοῦν ἐν τῇ
[4, 162]	δ´ ἐστὶν μνημονεῦσαι καὶ τοῦ	εἰς	ὑμᾶς ποιηθέντος ἐπιγράμματος, ὅπερ παρέθετο
[4, 145]	τὰ σιτία παρὰ τοῦ βασιλέως	εἰς	ὑπόλογον λαμβάνουσιν. Οὕτω δὲ καὶ
[4, 137]	χεὶρ ἐγίνετο. (Ὁ δὲ τοὺς	εἰς	Χιωνίδην ἀναφερομένους Πτωχοὺς ποιήσας τοὺς
[4, 183]	καὶ τοῦ ἐπιγονείου, ὃ νῦν	εἰς	ψαλτήριον (ὄρθιον μετασχηματισθὲν διασῴζει τὴν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 10/01/2008