Livre, pages |
[4, 157] |
ὡς
ἔλαττον
φερόμενοι,
καθάπερ
ὁ
|
παρὰ |
Ἀντικλείδῃ
Ἡρακλῆς.
Φησὶ
γὰρ
οὗτος |
[4, 140] |
τοῦ
συντεταγμένου
τοῖς
φιδίταις
ἀίκλου·
|
(παρὰ |
γὰρ
τοῦτο
οἶμαι
τὴν
φωνὴν |
[4, 141] |
χοεῖς
ἕνδεκά
τινας
ἢ
δώδεκα,
|
παρὰ |
δὲ
ταῦτα
τυροῦ
σταθμόν
τινα |
[4, 152] |
ζύθος
πύρινον
μετὰ
μέλιτος
ἐσκευασμένον,
|
παρὰ |
δὲ
τοῖς
πολλοῖς
καθ´
αὑτό· |
[4, 152] |
ἐνίοτε
δὲ
ὀλίγον
ὕδωρ
παραμίγνυται·
|
παρὰ |
δὲ
τοῖς
ὑποδεεστέροις
ζύθος
πύρινον |
[4, 134] |
κωμῳδεῖ
τινα
τῶν
σοφῶν
ὡς
|
παρὰ |
δεῖπνον
ὀρχούμενον
λέγων
οὕτως·
Οὐχ |
[4, 131] |
ἔσται
πολὺ
σεμνότερον
καὶ
λαμπρότερον
|
παρὰ |
δεσποσύνοις
(τοῖς
ἡμετέροις.
Τί
γὰρ |
[4, 142] |
τὴν
θυσίαν
ἐποίει,
διότι
τὰ
|
παρὰ |
ἐκείνοις
τῶν
παρ´
αὐτὸν
οὐδὲν |
[4, 148] |
λαμβάνοντας
πρὸ
ὀφθαλμῶν
καὶ
τὰ
|
παρὰ |
Θηβαίοις
δεῖπνα,
περὶ
ὧν
Κλείταρχος |
[4, 156] |
καὶ
μεταδοῦναί
σοι
βούλομαι
τοῦ
|
παρὰ |
Κέβητι
τῷ
Κυζικηνῷ
δείπνου·
(προπιὼν |
[4, 174] |
ἡ
Καρία
Φοινίκη
ἐκαλεῖτο,
ὡς
|
παρὰ |
Κορίννῃ
καὶ
Βακχυλίδῃ
ἔστιν
εὑρεῖν. |
[4, 164] |
ἀπετίσατο
καὶ
παραχρῆμα.
οὐ
μέντοι
|
παρὰ |
κωφὸν
ὁ
τυφλὸς
ἔοικε
λαλῆσαι, |
[4, 141] |
τὴν
τῶν
Καρνείων
φησὶν
ἑορτὴν
|
παρὰ |
Λακεδαιμονίοις
μίμημα
εἶναι
στρατιωτικῆς
ἀγωγῆς. |
[4, 138] |
τῷ
παρὰ
Ξενοφῶντι
κανάθρῳ
τοῦ
|
παρὰ |
Λάκωσι
καλουμένου
δείπνου
κοπίδος
μνημονεύοντα |
[4, 152] |
πλεκτά.
Τὸ
δὲ
πινόμενόν
ἐστι
|
παρὰ |
μὲν
τοῖς
πλουτοῦσιν
οἶνος
ἐξ |
[4, 138] |
διαίτης
μεταλαβεῖν.
(Πολέμων
ἐν
τῷ
|
παρὰ |
Ξενοφῶντι
κανάθρῳ
τοῦ
παρὰ
Λάκωσι |
[4, 184] |
Ἐπαμινώνδαν
(τὸν
Θηβαῖον
αὐλεῖν
μαθεῖν
|
παρὰ |
Ὀλυμπιοδώρῳ
καὶ
Ὀρθαγόρᾳ.
καὶ
τῶν |
[4, 141] |
ἀπὸ
τούτων
ζωμὸς
ἱκανὸς
ὢν
|
παρὰ |
πᾶν
τὸ
δεῖπνον
ἅπαντας
αὐτοὺς |
[4, 143] |
τῶν
Ἑλλήνων
συμπόσια
πρὸς
τὰ
|
παρὰ |
Πέρσαις
φησίν·
Ἡμέρην
δὲ
Πέρσαι |
[4, 154] |
ἀντίμαχος,
(φιλόμαχον
γένος
ἐκ
Περσέος»
|
παρὰ |
Πινδάρῳ,
τηνικαῦτα
προπαροξύνεται·
ὁπότε
δὲ |
[4, 141] |
τινος
κομίζεσθαι,
ἐνίοτε
δὲ
καὶ
|
παρὰ |
πλειόνων,
παρ´
αὐτοῖς
κατ´
οἶκον |
[4, 151] |
ἀλλοτρίως
ἧς
προῄρητο
φιλοσοφίας
πολλὰ
|
παρὰ |
πολλοῖς
ἔθιμα
καὶ
νόμιμα
ἀναγράφων |
[4, 160] |
τε,
οὐκ
ἐπιστάμενος
ὅτι
κόγχος
|
παρὰ |
προτέρῳ
μνήμης
τετύχηκεν
Ἐπιχάρμῳ
ἐν |
[4, 150] |
Ξενοφῶν
ἐν
ζʹ
Ἀναβάσεως
τὸ
|
παρὰ |
Σεύθῃ
διαγράφων
συμπόσιον
ἐν
τούτοις· |
[4, 154] |
ναυμάχος,
αὐτόν
σε
πυλαμάχε
πρῶτον»
|
παρὰ |
Στησιχόρῳ,
ὁπλομάχος,
τειχομάχος,
πυργομάχος.
Ὁ |
[4, 169] |
ἔφη·
Τὸ
μὲν
ἀσώτιον
ἔχεις
|
παρὰ |
Στράττιδι
ἐν
Χρυσίππῳ
λέγοντι
οὕτως· |
[4, 153] |
οἶνον
ἄκρατον.
Καμπανῶν
δέ
τινες
|
παρὰ |
τὰ
συμπόσια
μονομαχοῦσι.
(Νικόλαος
δ´ |
[4, 176] |
συνήθης
ὡς
τάχιστα
ἐλέγχειν
τὰ
|
παρὰ |
τὰς
κρούσεις
ἁμαρτήματα
γινόμενα,
ἀλλὰ |
[4, 163] |
Ἅδ´
ἐγὼ
ἁ
τλάμων
Ἀρετὰ
|
παρὰ |
τῇδε
κάθημαι
Ἡδονῇ,
αἰσχίστως
κειραμένη |
[4, 152] |
παρὰ
τοὺς
ποταμοὺς
οἰκοῦντες
καὶ
|
παρὰ |
τὴν
ἐντὸς
καὶ
τὴν
ἔξω |
[4, 139] |
καλουμένην
Ἄρτεμιν,
(ἧς
τὸ
ἱερὸν
|
παρὰ |
τὴν
καλουμένην
Τίασσόν
ἐστιν
ἐν |
[4, 167] |
μυστηρίων
ὄντων
ἔθηκεν
αὐτῇ
θρόνον
|
παρὰ |
τὸ
ἀνάκτορον,
οἰμώξεσθαι
φήσας
τοὺς |
[4, 145] |
καὶ
τῶν
υἱῶν
ἔνιοι.
Καὶ
|
παρὰ |
τὸ
δεῖπνον
ᾄδουσί
τε
καὶ |
[4, 154] |
τῶν
ἱστοριῶν
Κελτοί,
φησίν,
ἐνίοτε
|
παρὰ |
τὸ
δεῖπνον
μονομαχοῦσιν.
Ἐν
γὰρ |
[4, 153] |
ἑκατὸν
τῶν
ἱστοριῶν
Ῥωμαίους
ἱστορεῖ
|
παρὰ |
τὸ
δεῖπνον
συμβάλλειν
μονομαχίας,
γράφων |
[4, 171] |
ἐπὶ
τὴν
βασιλικὴν
καλοῦντες
τράπεζαν
|
παρὰ |
τὸ
ἐλεόν.
Ἀρτεμίδωρος
δ´
αὐτοὺς |
[4, 145] |
ὑπόλογον
λαμβάνουσιν.
Οὕτω
δὲ
καὶ
|
παρὰ |
τοῖς
ἄλλοις
Πέρσαις
τοῖς
ἐν |
[4, 182] |
δὲ
καλάμινος
αὐλὸς
τιτύρινος
καλεῖται
|
παρὰ |
τοῖς
ἐν
Ἰταλίᾳ
Δωριεῦσιν,
ὡς |
[4, 156] |
ἐγώ,
καὶ
ἐν
Τάραντι
δὲ
|
παρὰ |
τοῖς
ἡμετέροις
ἀποίκοις
πᾶσαν
τὴν |
[4, 159] |
Τοιαύτη
τις
ἦν
ἡ
φιλοχρηματία
|
παρὰ |
τοῖς
τότε·
περὶ
ἧς
Ἀνάχαρσις |
[4, 174] |
αὐτῆς
πραγματείας
Δαίτην
ἥρωα
τιμώμενον
|
παρὰ |
τοῖς
Τρωσίν,
οὗ
μνημονεύειν
Μίμνερμον. |
[4, 138] |
πρῶτον
μὲν
δὴ
σκηνὰς
ποιοῦνται
|
παρὰ |
τὸν
θεόν,
ἐν
δὲ
ταύταις |
[4, 145] |
λαμβάνουσιν,
οὕτως
οὗτοι
τὰ
σιτία
|
παρὰ |
τοῦ
βασιλέως
εἰς
ὑπόλογον
λαμβάνουσιν. |
[4, 184] |
φησὶ
μαθεῖν
τὴν
αὐλητικὴν
οὐ
|
παρὰ |
τοῦ
τυχόντος,
ἀλλὰ
Προνόμου
τοῦ |
[4, 152] |
δὲ
καὶ
ἰχθῦς
οἵ
τε
|
παρὰ |
τοὺς
ποταμοὺς
οἰκοῦντες
καὶ
παρὰ |
[4, 141] |
σταθμὸν
ὡς
τέταρτον
μάλιστα,
καὶ
|
παρὰ |
τοῦτο
ἕτερον
οὐδὲν
πλὴν
ὅ |
[4, 153] |
πανηγύρεσι
καὶ
θεάτροις
ἐποιοῦντο
Ῥωμαῖοι,
|
παρὰ |
Τυρρηνῶν
παραλαβόντες
τὸ
ἔθος,
ἀλλὰ |
[4, 153] |
βαρβάρου
καὶ
ὡς
πολὺν
χρόνον
|
παρὰ |
τῷ
Ἀρσάκει
διέτριψεν
ἀγόμενος
βασιλικῶς, |
[4, 164] |
ἱστορεῖ.
Ὑποτίθεται
δὲ
τὸν
Ἡρακλέα
|
παρὰ |
τῷ
Λίνῳ
παιδευόμενον
καὶ
κελευσθέντα |
[4, 148] |
Φιγάλειαν
Νομίμων
Ὁ
κατασταθείς,
φησί,
|
παρὰ |
Φιγαλεῦσι
σίταρχος
ἔφερε
τῆς
ἡμέρας |
[4, 182] |
καὶ
τοὺς
καλουμένους
ἐλεφαντίνους
αὐλοὺς
|
παρὰ |
Φοίνιξιν
ἀνατρηθῆναι.
Οἶδα
δὲ
ὅτι |