Livre, pages
[4, 175]	´στί. {Β. Διὰ τί δ´	οὐκ	ἄγεις εἰς τὸν ὄχλον αὐτό;
[4, 139]	τὸν εἰς τὸν θεὸν παιᾶνα	οὐκ	ᾄδουσιν οὐδ´ ἄλλο τι τοιοῦτον
[4, 133]	οὔτε κερκώπην, γύναι, οὐ κίτταν,	οὐκ	ἀηδόν´, οὐ χελιδόνα, οὐ τρυγόν´,
[4, 144]	χρέονται, ἐπιφορήμασι δὲ πολλοῖσι καὶ	οὐκ	ἁλέσι. Καὶ διὰ τοῦτό φασι
[4, 151]	ἐν ταῖς ἱστορίαις, αἷς συνέθηκεν	οὐκ	ἀλλοτρίως ἧς προῄρητο φιλοσοφίας πολλὰ
[4, 176]	ἐν Νιόβῃ τε κἀν Τυμπανισταῖς,	οὐκ	ἄλλους τινὰς εἶναι ἀκούομεν ἢ
[4, 158]	ὃς μὴ φρονίμως μεμάθηκεν, Ὡς	οὐκ	ἄλλως δυναμένης ἑψηθῆναι φακῆς εἰ
[4, 137]	εὐτραπέζων Θετταλῶν ξένων τροφαί, ὧν	οὐκ	ἄμοιρος ἥδε χεὶρ ἐγίνετο. (Ὁ
[4, 170]	ὀρίγανον, οὐ θρῖον, οὐκ ἔλαιον,	οὐκ	ἀμυγδάλας, οὐ σκόροδον, οὐ σίραιον,
[4, 169]	θρέμμα, γηγενής, ζέων— {Β. Εἶτ´	οὐκ	ἂν εἴποις; Ὕπαγε. {Α. Κάκκαβον
[4, 174]	εἶναι. Ἐντατὸν οὖν καὶ καθαπτὸν	οὐκ	ἂν νομισθείη, (ἐμπνευστὸν δὲ ἂν
[4, 134]	παρῳδός, ὅπερ διὰ τὸ σπάνιον	οὐκ	ἂν ὀκνήσαιμι ὑμῖν, ἄνδρες φίλοι,
[4, 148]	(πλούτῳ) παρεσκευάσθαι. (Ἡγοῦμαι δ´ ὅτι	οὐκ	ἂν περιεγένοντο οὐδ´ ἂν ἐδέησε
[4, 156]	ἀπαντῶν κωμάζοντί τινι μετὰ μέθης	οὐκ	ἂν τὴν μεγίστην δίκην εὐθὺς
[4, 160]	~Ἀπαίδευτοί ἐστε, ἔφη, ἄνδρες δαιτυμόνες,	οὐκ	ἀναγινώσκοντες βιβλία ἃ μόνα παιδεύει
[4, 167]	ἐπεὶ ἐγκρατὴς πολλῶν ἐγένετο χρημάτων	οὐκ	ἀνάλωσεν αὐτὰ ταχέως, ἀλλ´ ἐξέβαλε
[4, 170]	ἔχων δὲ τυγχάνω οὐκ ὄξος,	οὐκ	ἄνηθον, οὐκ ὀρίγανον, οὐ θρῖον,
[4, 157]	τρυβλίον μεστὸν μέγα. ~{Β. Πρώτιστον	οὐκ	ἀνθηρόν. {Α. Ἐπὶ ταύτῃ φέρων
[4, 166]	νὴ Δία καὶ γενήσομαι Κτήσιππος,	οὐκ	ἄνθρωπος, ἐν ὀλίγῳ χρόνῳ, (κᾆθ´
[4, 158]	καὶ πέφυχ´ ἡμᾶς τρέφειν. Ὧν	οὐκ	ἀπαρκεῖ πλησμονή· τρυφῇ γέ τοι
[4, 149]	δὲ τὸ δεῖπνον σπονδὰς ἐποιοῦντο	οὐκ	ἀπονιψάμενοι τὰς χεῖρας, ἀλλ´ ἀποματτόμενοι
[4, 167]	δὲ ἐκ τῆς ἄλλης Ἑλλάδος,	οὐκ	ἀριστίνδην ἐξειλεγμένοι, ἀλλ´ εἴ τις
[4, 157]	Νίκιον· αὗται δ´ ἦσαν τῶν	οὐκ	ἀσήμων ἑταιρίδων. Ἀποβλέψασαι οὖν αὗται
[4, 137]	πάντα τοὺς ἱεροποιοὺς ὡς (μακρόθεν)	οὐκ	ἀστείας παρεισδύσεως γινομένης, δέοντος ἀπέχεσθαι
[4, 137]	Μέλλοντα δειπνίζειν γὰρ ἄνδρα Θετταλὸν	οὐκ	Ἀττικηρῶς οὐδ´ ἀπηκριβωμένως λιμῷ παρελθεῖν
[4, 134]	ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ε' (Ἀττικὸν δὲ δεῖπνον	οὐκ	ἀχαρίτως διαγράφει Μάτρων ὁ παρῳδός,
[4, 165]	Κτήσιππος, εἰσηγησάμην νόμον ἄν τιν´	οὐκ	ἄχρηστον, ὡς ἐμοὶ δοκεῖ, ὥστ´
[4, 142]	παρείη πρεσβεία, τρίκλινον. Καὶ πρόσταγμα	οὐκ	ἐγίνετο δι´ ἐδεάτρου τίς εἵσεται
[4, 154]	Ἔοικεν δὲ πεποιῆσθαι τὸ ὄνομα	οὐκ	ἐκ τοῦ μάχη, ἀλλ´ ἐκ
[4, 170]	ἄνηθον, οὐκ ὀρίγανον, οὐ θρῖον,	οὐκ	ἔλαιον, οὐκ ἀμυγδάλας, οὐ σκόροδον,
[4, 166]	ποτ´ ἐγενόμην κἀγώ, γύναι· ἀλλ´	οὐκ	ἐλούμην πεντάκις τῆς ἡμέρας τότ´,
[4, 144]	δὲ κάρτα προσκέαται· καί σφιν	οὐκ	ἐμέσαι ἔξεστιν, οὐκ οὐρῆσαι ἀντίον
[4, 168]	φησί, Φῶκον οὐκ ἦν ὃς	οὐκ	ἐμίσει Ἀθηναίων. Καὶ ὁπότε ἀπαντήσειέ
[4, 166]	κείρεται, (ἐν ταῖς γυναιξὶ λαμπρός,	οὐκ	ἐν ἀνδράσιν. Καὶ Μένανδρος δ´
[4, 158]	γελάσαντος πάνυ ἔκλαμπρον τοῦ Πλουτάρχου	οὐκ	ἐνέγκας ὁ κύων παροραθεῖσαν τὴν
[4, 132]	γαστέρα· κατέπασα γὰρ τὸ χεῖλος,	οὐκ	ἐνέπλησα δέ. Τί οὖν ἔχεις;
[4, 150]	μεταλαμβάνων κοτύλην οἴνου. Γυναικὶ δὲ	οὐκ	ἔξεστιν εἰσιέναι εἰς τὸ πρυτανεῖον
[4, 160]	Μοι καλός τε μέγας τε,	οὐκ	ἐπιστάμενος ὅτι κόγχος παρὰ προτέρῳ
[4, 156]	τὰ Διονύσια μεθύουσαν. Ἐν Λακεδαίμονι	οὐκ	ἔστ´ οὐδὲν τοιοῦτον. Καὶ ὁ
[4, 161]	εἷς. {Α. Ἀποκτείνας γέ που·	οὐκ	ἔτι γάρ ἐστ´ ἔμψυχον. Προελθών
[4, 151]	ἦν, εἶπεν ἰδὼν τὸν Ξενοφῶντα	οὐκ	ἔτι δειπνοῦντα· Ἐκείνῳ, ἔφη, δός·
[4, 136]	Γευσάμενος δ´ ἔκλαιον, ὅτ´ αὔριον	οὐκ	ἔτι ταῦτα ὄψομαι, ἀλλά με
[4, 175]	φησί· νάβλας ἐν ἄρθροις γραμμάτων	οὐκ	εὐμελής, ᾧ λωτὸς ἐν πλευροῖσιν
[4, 166]	οὕτως ᾔσθετο οἷον παραλαβὼν ἀγαθὸν	οὐκ	ἐφείσατο. ΗΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΘ' (Πυθοδήλου δέ
[4, 161]	ἐμοὶ δοκεῖ· ἀλλ´ ἐξ ἀνάγκης,	οὐκ	ἔχοντες οὐδὲ ἕν, τῆς εὐτελείας
[4, 170]	Μὴ προφάσεις ἐνταῦθά μοι, μηδ´	οὐκ	ἔχω. {Β. Ἀλλὰ λέγ´ ὅτου
[4, 170]	αἰτήσεις με σὺ ἤδη παρελθών·	οὐκ	ἔχων δὲ τυγχάνω οὐκ ὄξος,
[4, 157]	τροφαὶ φράττουσι τὸ ἡγεμονικὸν καὶ	οὐκ	ἐῶσι τὴν φρόνησιν ἐν αὑτῇ
[4, 167]	προσιόντα καὶ τἀναλισκόμενα δι´ ἀσχολίαν	οὐκ	ἠδύνατο. (Ἔπειτα δ´ οἱ ἑταῖροι
[4, 168]	τὸν Φωκίωνος υἱόν, φησί, Φῶκον	οὐκ	ἦν ὃς οὐκ ἐμίσει Ἀθηναίων.
[4, 154]	ἀνήβους ἐρωμένους ἑαυτοῦ. Ἀλλὰ γὰρ	οὐκ	ἠνέσχετο ὁ δῆμος τὴν παρανομίαν
[4, 142]	~Λακεδαιμόνιοι εἰς μὲν τὰ φιδίτια	οὐκ	ἤρχοντο κατὰ τὸ πάτριον ἔθος·
[4, 150]	ξένοι ὑπὸ τῶν ἐφεστηκότων παίδων	οὐκ	ἠφίεντο ἕως ἂν μεταλάβωσι τῶν
[4, 160]	πολλοῖς Ἑλληνικοῖς ποιηταῖς καὶ συγγραφεῦσιν	οὐκ	ἴσασιν ὅθεν εἴληφεν ὁ Οὐάρρων
[4, 174]	Κτησίβιον τὸν μηχανικόν. Ἐγὼ δὲ	οὐκ	οἶδα εἰ περὶ τὸ ὄνομα
[4, 161]	πάντων χαλεπώτατον λαλεῖτε περὶ ὧν	οὐκ	οἴδατε καὶ ὡς κοσμίως ἐσθίοντες
[4, 174]	ἐντατῶν. Ἀριστόξενος μὲν οὖν τοῦτο	οὐκ	οἶδε. Λέγεται δὲ Πλάτωνα μικράν
[4, 135]	δ´ εἰσῆλθε πελώριος ἱππότα κεστρεὺς	οὐκ	οἶος· ἅμα τῷ γε δυώδεκα
[4, 171]	τῶν γὰρ προτενθῶν ἐσμέν, ἀλλ´	οὐκ	οἶσθα σύ. Καὶ Φιλύλλιος ἐν
[4, 184]	Ἀρχύτας Φιλόλαός τε ἄλλοι τε	οὐκ	ὀλίγοι. Ὁ δ´ Εὐφράνωρ καὶ
[4, 129]	δείπνου, πίναξ ἀργυροῦς ἐπὶ πάχος	οὐκ	ὀλίγον περίχρυσος, ὅσος (ὥστε) δέξασθαι
[4, 184]	γὰρ πολλοὺς τῶν Ἀλεξανδρέων ἀποσφάξας,	οὐκ	ὀλίγους δὲ καὶ φυγαδεύσας τῶν
[4, 159]	τῇ τελευτῇ τινα μὲν καταπιόντα	οὐκ	ὀλίγους χρυσοῦς ἀποθανεῖν, τὸν δὲ
[4, 170]	παρελθών· οὐκ ἔχων δὲ τυγχάνω	οὐκ	ὄξος, οὐκ ἄνηθον, οὐκ ὀρίγανον,
[4, 170]	τυγχάνω οὐκ ὄξος, οὐκ ἄνηθον,	οὐκ	ὀρίγανον, οὐ θρῖον, οὐκ ἔλαιον,
[4, 144]	καί σφιν οὐκ ἐμέσαι ἔξεστιν,	οὐκ	οὐρῆσαι ἀντίον ἄλλου. Ταῦτα μέν
[4, 182]	αὐτοὶ τοῖς παιδικοῖς καλουμένοις, οἷς	οὐκ	οὖσιν ἐναγωνίοις πρὸς τὰς εὐωχίας
[4, 170]	πῦρ, οὐ κύμινον, οὐχ ἅλας,	οὐκ	ᾠόν, οὐ ξύλ´, οὐ σκάφην,

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 10/01/2008