Alphabétiquement     [«   »]
σωφρόνως 1
τ´ 27
Τὰ 7
τὰ 115
τᾷ 2
Ταγηνισταῖς 1
ταγηνιστηρίαν 1
Fréquences     [«    »]
99 οἱ
107 τῆς
109 τῷ
115 τὰ
119 μὲν
122 γὰρ
125 τοὺς
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Athénée de Naucratis, les Deipnosophistes (ou Le Banquet des sages), livre IV

τὰ


Livre, pages
[4, 150]   θοίνης εὐτελεστέρας. Τίνα δ´ ἦν  τὰ   Αἰγύπτια δεῖπνα Πρωταγορίδης ἐν τῷ
[4, 150]   δ´ ἐν τοῖς Αἰγυπτιακοῖς προκρίνων  τὰ   Αἰγυπτιακὰ δεῖπνα τῶν Περσικῶν Αἰγυπτίων
[4, 143]   τράπεζα τρίτη δεξιᾶς εἰσιόντων εἰς  τὰ   ἀνδρεῖα, ἣν Ξενίου τε Διὸς
[4, 171]   ὅπως ἂν βουλὴ ἄγῃ  τὰ   Ἀπατούρια μετὰ τῶν ἄλλων Ἀθηναίων
[4, 139]   παίδων· κομίζουσι γὰρ αἱ τιτθαὶ  τὰ   ἄρρενα παιδία κατὰ τὸν καιρὸν
[4, 131]   (Λυγκεὺς δ´ ἐν Κενταύρῳ διαπαίζων  τὰ   Ἀττικὰ δεῖπνά φησι· Μάγειρ´,
[4, 137]   (Ἄλεξις δ´ ἐν Συντρέχουσιν ἐπισκώπτων  τὰ   Ἀττικὰ δεῖπνά φησιν· Ἔγωγε δύο
[4, 151]   (Καὶ οἱ ἄλλοι δὲ κατὰ  τὰ   αὐτὰ ἐποίουν, καθ´ οὓς καὶ
[4, 144]   καὶ ἐν φυλακῇ ὄντα πάλιν  τὰ   αὐτὰ παρατίθεσθαι ζῶντα λαμπρῶς. Διὸ
[4, 169]   ἔμαθον ὥστε τοὺς δειπνοῦντας εἰς  τὰ   βατάνι´ ἐμβάλλειν ποιῶ ἐνίοτε τοὺς
[4, 143]   δέδοται. Ἀπὸ δὲ τῆς τραπέζης  τὰ   βέλτιστα τῶν παρακειμένων προεστηκυῖα
[4, 176]   Σκίρπαλος Εὐπαλάμου, ἤειδεν δ´ αὐτοῦ  τὰ   γενέθλια· τοῦτο γὰρ εἶχεν, πανμαρπᾶν
[4, 151]   ἄρτον καὶ κρέα θέμενος ἐπὶ  τὰ   γόνατα ἐδείπνει. Κέρατα δὲ οἴνου
[4, 153]   ἐστι. Διοινοχοεῖται μὲν γὰρ οἰνόμελι,  τὰ   δὲ βρώματα ἄρτοι μεγάλοι καὶ
[4, 161]   διεσμιλευμέναι τε φροντίδες τρέφους´ ἐκείνους,  τὰ   δὲ καθ´ ἡμέραν τάδε· (ἄρτος
[4, 167]   οἱ πόλεμοι καὶ αἱ στρατεῖαι,  τὰ   δὲ καὶ αἱ πολυτέλειαι θρασεῖς
[4, 142]   εἰς τὸ τὰ μὲν ἀκούειν,  τὰ   δὲ λέγειν αὐτούς, ὥστε τεθηρευμένους
[4, 142]   μὲν τραπεζίου ἦν τοῦ τυχόντος,  (τὰ   δὲ λοιπὰ ὥστε μήθ´ ὑπεραίρειν
[4, 129]   Καππαδοκίων, ὧν τὰ μὲν ἐφάγομεν,  τὰ   δὲ τοῖς θεράπουσιν ἐπεδώκαμεν. Καὶ
[4, 164]   εὑρίσκει τέχνην καινὴν πορίζεται τε  τὰ   δεῖπν´ ἀσύμβολα. Ὅπου γάρ ἐστιν
[4, 164]   δ´ ὑμεῖς οἱ φιλόσοφοι περὶ  τὰ   δεῖπνα ἀεὶ τὸν νοῦν ἔχετε,
[4, 152]   Περιφέρει δὲ παῖς ἐπὶ  τὰ   δεξιὰ καὶ τὰ λαιά· οὕτως
[4, 152]   Καὶ τοὺς θεοὺς προσκυνοῦσιν ἐπὶ  τὰ   δεξιὰ στρεφόμενοι. (Ἔτι Ποσειδώνιος
[4, 140]   τὸ δεῖπνον μοῖραν, ἀλλ´ οὐδὲ  τὰ   διδόμενα τοῖς φιδίταις μετὰ τὸ
[4, 156]   πᾶσαν τὴν πόλιν ἐθεασάμην περὶ  τὰ   Διονύσια μεθύουσαν. Ἐν Λακεδαίμονι οὐκ
[4, 148]   καὶ κατεστρώθη ἐπὶ πηχυαῖα βάθη  τὰ   ἐδάφη τῶν ἀνδρώνων ἐμπεπετασμένων δικτύων
[4, 159]   λεχθέντα χλευάζουσιν, ἐν νῷ ἔχοντες  τὰ   εἰρημένα Φερεκράτει ἐν Κοριαννοῖ· Φέρε
[4, 144]   τὸ ἑαυτοῖς. (Τὸ γὰρ  τὰ   εἰωθότα ὑπερβάλλον, τοῦτο παρέχει τὰς
[4, 174]   τῶν ἐμπνευστῶν, ῥᾴδια εἶναι φάσκων  τὰ   ἐμπνευστά· πολλοὺς γὰρ μὴ διδαχθέντας
[4, 128]   Ἱππολόχου σπανίως εὑρίσκεται, ἐπιδραμοῦμαί σοι  τὰ   ἐν αὐτῇ γεγραμμένα διατριβῆς ἕνεκα
[4, 174]   σφάλλεται. μέντοι Ἀριστόξενος προκρίνει  τὰ   ἐντατὰ καὶ καθαπτὰ τῶν ὀργάνων
[4, 141]   ἤδη δεδειπνηκόσιν ὕστερα περιφέρεται ταῦτα  τὰ   ἐπάικλα καλούμενα. Συμφέρει δ´ ἕκαστος
[4, 140]   φύλλα δάφνης φέρειν, ὅπως ἔχωσι  τὰ   ἐπάικλα κάπτειν μετὰ δεῖπνον· γίνεται
[4, 140]   Μόλπις καὶ ματτύην φησὶ προσαγορεύεσθαι  τὰ   ἐπάικλα. (Περὶ δὲ τῶν ἐπαίκλων
[4, 170]   διακονεῖν. Ἔλεγον δὲ καὶ ἐπιτραπεζώματα  τὰ   ἐπιτιθέμενα τῇ τραπέζῃ βρώματα. Πλάτων
[4, 134]   οὐδ´ ἀναρμόστως ἄν τις ἐπενέγκαι  τὰ   Ἐρίφῳ τῷ κωμικῷ ἐν Αἰόλῳ
[4, 144]   ταῖς πολυτελεστέραις παρασκευαῖς τρεφόμενοι τῶν  τὰ   εὐτελέστερα παρατιθεμένων. (Θεόφραστος δ´ ἐν
[4, 164]   αὐτάρκειαν ἀσπάζεσθε καὶ τῶν δείπνων  τὰ   εὐτελῆ, τί ἐνταῦθα παραγίνεσθε μηδὲ
[4, 173]   τούτων· (Καρυκκοποιοὺς προσβλέπων βδελύττομαι, παρόσον  τὰ   ἱερεῖα περιτέμνοντες δῆλον ὡς ἐμαγείρευον
[4, 152]   ἐκεῖνον πάλιν ὑμνεῖν λέγοντα διότι  τὰ   ἴχνη τῆς γῆς ἐφ´ ἧς
[4, 132]   ἅπτεται· τὰς δ´ ὀνθυλεύσεις καὶ  τὰ   κεκαρυκευμένα μᾶλλον προσεδέξατ´. Ἀρκαδικὸς τοὐναντίον
[4, 138]   δεῖπνον παρασκευάσαι. Ποιησάντων δὲ τούτων  τὰ   κελευσθέντα τὸν Παυσανίαν ἰδόντα κλίνας
[4, 134]   Θεοδέκτου μόνος ἀνευρηκὼς τέχνην,  τὰ   κεφάλαια συγγράφων Εὐριπίδῃ. (Τούτοις οὐδ´
[4, 143]   Οἱ δὲ Λύττιοι συνάγουσι μὲν  τὰ   κοινὰ συσσίτια οὕτως. Ἕκαστος τῶν
[4, 151]   διερρίπτει οἷς αὐτῷ ἐδόκει καὶ  τὰ   κρέα ὡσαύτως, ὅσον μόνον γεύσασθαι
[4, 183]   τοὺς πολλοὺς καὶ ἀπομνημονεύειν αὐτοῦ  τὰ   κρούσματα. Μνημονεύει δὲ τοῦ τριγώνου
[4, 148]   ἕκαστος κατέκειτο κλίνῃ καὶ  τὰ   κυλικεῖα καθὼς ταῖς στρωμναῖς ἐμεμέριστο,
[4, 152]   παῖς ἐπὶ τὰ δεξιὰ καὶ  τὰ   λαιά· οὕτως διακονοῦνται. Καὶ τοὺς
[4, 142]   ἀποτρέχειν ἅπαντας. Διακωμῳδῶν δ´ Ἀντιφάνης  τὰ   Λακωνικὰ δεῖπνα ἐν τῷ ἐπιγραφομένῳ
[4, 144]   καμίνοις· ~(οἱ δὲ πένητες αὐτῶν  τὰ   λεπτὰ τῶν προβάτων προτίθενται. Σίτοισί
[4, 134]   παραμασύντην ἴδω τὸν ἀνόσιον (βαυκιζόμενον  τὰ   λευκά τ´ ἀναβάλλονθ´ ἅμα, ἥδιστ´
[4, 165]   τίνα δ´ ἐστίν, ἄνδρες φίλοι,  τὰ   μαγειρικὰ σκεύη; Τούτων γὰρ ἐμνημονεύσατ´
[4, 172]   δὲ καὶ στεφανωσάμενος πάλιν δειπνεῖ  τὰ   μελίπηκτα ταῖς κίχλαις. Ὅτι δὲ
[4, 142]   καὶ πάντας ἐκκαλούμενος εἰς τὸ  τὰ   μὲν ἀκούειν, τὰ δὲ λέγειν
[4, 129]   ἀργυροῦν ἀρτοφόρον ἄρτων Καππαδοκίων, ὧν  τὰ   μὲν ἐφάγομεν, τὰ δὲ τοῖς
[4, 141]   κάμμασιν καμματίσιν. Ἐστὶ δὲ  τὰ   μὲν κάμματα ψαιστά, αἱ δὲ
[4, 132]   τῷ μαγείρῳ τοῦτο γάρ. Οἷον  τὰ   νησιωτικὰ ταυτὶ ξενύδρια, ἐν προσφάτοις
[4, 160]   Καὶ Σώπατρος δέ, οὗ  τὰ   νῦν μέμνησαι, ἐν Νεκυίᾳ μνημονεύει
[4, 130]   τῆς γυναικὸς ἔτη οὔσης ὑπὲρ  τὰ   ὀγδοήκοντα. Καὶ τελευταῖαι ἐπεισῆλθον ἐπιδόρπιαι
[4, 128]   εἴ τινι συμπεριενεχθείη δείπνῳ πολυτελεῖ,  τὰ   ὅμοια κἀκείνου ἀντιπροπίνοντος αὐτῷ. Ἑκατέρων
[4, 171]   Ἐκάλουν δὲ καὶ ἀγοραστὴν τὸν  τὰ   ὄψα ὠνούμενον, νῦν δ´ ὀψωνάτωρα,
[4, 142]   πρὸς τὴν θυσίαν ἐποίει, διότι  τὰ   παρὰ ἐκείνοις τῶν παρ´ αὐτὸν
[4, 148]   πενίαν, λαμβάνοντας πρὸ ὀφθαλμῶν καὶ  τὰ   παρὰ Θηβαίοις δεῖπνα, περὶ ὧν
[4, 143]   τὰ τῶν Ἑλλήνων συμπόσια πρὸς  τὰ   παρὰ Πέρσαις φησίν· Ἡμέρην δὲ
[4, 176]   ἐστὶ συνήθης ὡς τάχιστα ἐλέγχειν  τὰ   παρὰ τὰς κρούσεις ἁμαρτήματα γινόμενα,
[4, 157]   ἑταιρίδων. Ἀποβλέψασαι οὖν αὗται εἰς  τὰ   παρακείμενα καὶ θαυμάσασαι ἐγέλων. Καὶ
[4, 171]   μετὰ τῶν ἄλλων Ἀθηναίων κατὰ  τὰ   πάτρια, ἐψηφίσθαι τῇ βουλῇ ἀφεῖσθαι
[4, 157]   Σύρον ὄντα τὸ γένος κατὰ  τὰ   πάτρια ἰχθύων ἀπεχομένους ποιῆσαι τοὺς
[4, 168]   τὸ γένος. Πάντα γὰρ ἀνάλωσε  τὰ   πατρῷα εἰς ἀσωτίαν καὶ μετὰ
[4, 168]   Ἀβδηρῖται δημοσίᾳ κρίνοντες ὡς κατεφθαρκότα  τὰ   πατρῷα, ἐπειδὴ ἀναγνοὺς αὐτοῖς τὸν
[4, 166]   περὶ ἀτελειῶν. Χρὴ δὲ τοὺς  τὰ   πατρῷα κατεδηδοκότας κατὰ τὸν Μενάνδρου
[4, 172]   γραῦς τοῦ ποτοῦ. (Τοὺς δὲ  τὰ   πέμματα προσέτι τε τοὺς ποιοῦντας
[4, 148]   ὅτι τε μικρόψυχοι ἦσαν καὶ  τὰ   περὶ τὴν τροφὴν λίχνοι, παρασκευάζοντες
[4, 159]   λογοδιαρροίας ἐνοχλούμενοι μὴ πεινῶσιν  τὰ   περὶ τῆς φακῆς λεχθέντα χλευάζουσιν,
[4, 166]   μέρος χωρίσαντες, ἐν ἐστι  τὰ   περὶ τῶν Ἀθήνησι δημαγωγῶν, Εὔβουλόν
[4, 168]   αὐτοῖς τὸν μέγαν διάκοσμον καὶ  τὰ   περὶ τῶν ἐν Ἅιδου εἰπὼν
[4, 144]   ἂν (τις) πλείω τις παραθῆται  τὰ   περιττὰ τῶν ἱκανῶν, τοσούτῳ καὶ
[4, 145]   (Ἡρακλείδης δ´ Κυμαῖος  τὰ   Περσικὰ συγγράψας ἐν τῷ δευτέρῳ
[4, 145]   τῆς τραπέζης καταλειπομένων (καταλείπεται δὲ  τὰ   πλεῖστα κρέα καὶ ἄρτοι)
[4, 145]   καὶ ὄνοι καὶ ἔλαφοι καὶ  τὰ   πλεῖστα πρόβατα· πολλοὶ δὲ καὶ
[4, 154]   ἐν ἕκτῃ ἱστοριῶν Ἤσκουν, φησί,  τὰ   πολεμικὰ οἱ Μαντινεῖς καὶ Ἀρκάδες,
[4, 138]   καὶ παρασκευὴν μεγαλοπρεπῆ δείπνου ἐκπλαγέντα  τὰ   προκείμενα κελεῦσαι ἐπὶ γέλωτι τοῖς
[4, 148]   καὶ τυροῦ πεντάμνουν καὶ τἄλλα  τὰ   πρὸς τὴν ἄρτυσιν τῶν ἱερείων
[4, 167]   διδούς. Στρατιώτης γὰρ ὢν λογίζεσθαι  τὰ   προσιόντα καὶ τἀναλισκόμενα δι´ ἀσχολίαν
[4, 142]   παραληφθέντων ὀκνεῖν τὸν ἀγκῶνα ἐπὶ  τὰ   προσκεφάλαια ἐρείδειν. δὲ πρότερον
[4, 140]   τολύπας, ὥς φησι Λυκόφρων,  τὰ   προφυράματα τῶν μαζῶν, ὡς Ἐρατοσθένης
[4, 171]   δέχονται δῆτα τῇ νουμηνίᾳ ἁρχαὶ  τὰ   πρυτανεῖ´, ἀλλ´ ἕνῃ τε καὶ
[4, 171]   μοι παθεῖν· ἵν´ ὡς τάχιστα  τὰ   πρυτανεῖ´ ὑφελοίατο, (διὰ τοῦτο προὐτένθευσαν
[4, 148]   διακοσμήσασα τὸ συμπόσιον ἐποίησε φανῆναι  τὰ   πρῶτα μικρά, καὶ πάλιν καὶ
[4, 145]   ἐν δυναστείᾳ οὖσιν ἁθρόα πάντα  τὰ   σιτία ἐπὶ τὴν τράπεζαν, παρατίθεται·
[4, 145]   μισθὸν ἀργύριον λαμβάνουσιν, οὕτως οὗτοι  τὰ   σιτία παρὰ τοῦ βασιλέως εἰς
[4, 149]   μίαν πᾶσι τράπεζαν παρασκευάζουσι καὶ  τὰ   σιτία πᾶσιν εἰς τὸ μέσον
[4, 144]   φυλάσσεται. Μεθυσκόμενοι δὲ εἰώθασι βουλεύεσθαι  τὰ   σπουδαιότατα τῶν πρηγμάτων· (τὸ δ´
[4, 132]   σοι, πάτερ, τὸ τῶν ἐδομένων  τὰ   στόματα προειδέναι. Οἷον Ῥοδίους κέκληκας·
[4, 153]   ἄκρατον. Καμπανῶν δέ τινες παρὰ  τὰ   συμπόσια μονομαχοῦσι. (Νικόλαος δ´
[4, 163]   ~(διὸ καὶ πάντες αὐτὸν ἐπὶ  τὰ   συμπόσια παρεκάλουν· οὐχ ὥσπερ σύ,
[4, 140]   δρυφῆται κἠπὶ ταῖς συναικλίαις, οὕτω  τὰ   συνδείπνια καλῶν. καὶ πάλιν· Ἄικλον
[4, 172]   ταῖς κίχλαις. Ὅτι δὲ ἐκεχώριστο  τὰ   τῆς ὑπουργίας, πεμμάτων μὲν προνοουσῶν
[4, 160]   ἐπιθυμοῦντας τῶν καλῶν· λέγω δὲ  τὰ   Τίμωνος τοῦ Πυρρωνείου (τῶν σίλλων)
[4, 132]   ἔχω. Ὄψιν μὲν οὖν ἔχει  τὰ   τοιαῦτα ποικίλην, ἀλλ´ οὐθέν ἐστι
[4, 167]   ζῶ καὶ μοιχεύων. (Καὶ τῶν  τὰ   τοιαῦτα πραττόντων καὶ ἐπ´ ὀνόματός
[4, 168]   οὐ περιέσται, ἐν τῇ νεότητι  τὰ   τοῦ γήρως ἐφόδια προκαταναλίσκοντες, (χαίροντες
[4, 139]   εἰσφέρουσιν οὔτε ἄλλα πέμματα καὶ  τὰ   τούτοις ἀκόλουθα διδόασι καὶ τὸν
[4, 182]   μνημονεύουσι, καὶ τὴν μάγαδιν καὶ  τὰ   τρίγωνα καὶ τὰς σαμβύκας ἀρχαῖα
[4, 140]   καθάπερ σχημάτων. Ἣν δ´ εἰς  τὰ   τῶν ἀνδρῶν φιδίτια κομίζουσι, σκευοποιεῖται
[4, 143]   τε προσηγόρευον. (Ἡρόδοτος δὲ συγκρίνων  τὰ   τῶν Ἑλλήνων συμπόσια πρὸς τὰ
[4, 168]   ἀγρόν, διαρπάζοντες τὴν οἰκίαν, λαφυροπωλοῦντες  τὰ   ὑπάρχοντα, σκοποῦντες οὐ τί δεδαπάνηται
[4, 148]   ἐδίκαζεν. (Εἰς ταῦτα ἔστιν ἀποβλέποντας  τὰ   ὑπὲρ ἡμᾶς ἀγαπᾶν τὴν Ἑλληνικὴν
[4, 149]   ἔξεστι, μόνα δὲ ταῦτα καταναλίσκουσι,  τὰ   ὑπολειπόμενα τοῖς οἰκέταις μεταδιδόντες. ~(Ταῖς
[4, 143]   ἐστίν. Βάδιζ´ ἐπὶ δεῖπνον εἰς  τὰ   φιδίτια· ἀπόλαυε τοῦ ζωμοῦ, φόρει
[4, 142]   περὶ αὐτῶν· ~Λακεδαιμόνιοι εἰς μὲν  τὰ   φιδίτια οὐκ ἤρχοντο κατὰ τὸ
[4, 140]   παρὸ καὶ καμματίδας μὲν προσαγορεύεσθαι  τὰ   φύλλα, αὐτὰ δὲ τὰ ψαιστὰ
[4, 167]   τὴν αὑτοῦ βασιλείαν· καὶ λαβὼν  τὰ   χρήματα κατεγήρασεν ἐν Ἀμαθοῦντι. Τοιοῦτος
[4, 140]   προσαγορεύεσθαι τὰ φύλλα, αὐτὰ δὲ  τὰ   ψαιστὰ κάμματα. (Ὅτι δὲ ἔθος
[4, 141]   αἱ δὲ καμματίδες αἷς κάπτουσι  τὰ   ψαιστά. (Περὶ δὲ τοῦ τῶν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 10/01/2008