HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
Σωφρονίσκου 1
σώφρονος 1
σωφρόνως 1
τ´ 27
Τὰ 7
τὰ 115
τᾷ 2

Fréquences [« »]
27 ἀπὸ
27 αὐτῷ
27 Β
27 τ´
27 ὦ
28 αὐτὸν
29 αὐτοῦ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Athénée de Naucratis, les Deipnosophistes (ou Le Banquet des sages), livre IV

τ´

Livre, pages

[4, 131]   μὲν ξανθῶν ἵππων ἀγέλας αἰγῶν τ´ ἀγέλην χρυσοῦν τε σάκος φιάλην

[4, 160]   παρεγγεγραμμένων. Καὶ μὴν φιλοσοφεῖν φιλολογεῖν τ´ ἀκηκοὼς (ὑμᾶς ἐπιμελῶς καρτερεῖν θ´

[4, 134]   τὸν ἀνόσιον (βαυκιζόμενον τὰ λευκά τ´ ἀναβάλλονθ´ ἅμα, ἥδιστ´ ἂν ἀναπήξαιμ´

[4, 135]   ἦλθε ποδήνεμος, ὠκέα τευθίς, πέρκη τ´ ἀνθεσίχρως καὶ ὁ δημοτικὸς μελάνουρος,

[4, 166]   τοῖς νοῦν ἔχουσι κτῆμα πολλοῦ τ´ ἄξιον. Ὡς δῆτ´ ἐχρῆν εἴ

[4, 150]   ἂν ἐκποιῶσιν οἱ τόποι τό τ´ ἀπὸ τῶν πόλεων δέξασθαι καὶ

[4, 163]   κεπφαττελεβώδη ψυχὴν κέκτηνται θνητῶν εἰσίν τ´ ἀπόπληκτοι, ὡς ἀνθρωποφάγου τοῦ θηρίου

[4, 149]   ἐσθίουσι τῶν νέων ἀνδρικώτερον ζωμόν τ´ ἐγχεῖν πλείω καὶ μάζας (καὶ

[4, 184]   μέντοι σὺ κιθαρίζειν ποτὲ αὐλεῖν τ´ ἐδίδαξας; Καὶ τὴν Ἀθηνᾶν δέ

[4, 136]   δαιτυμόνες χέρ´ ἐφέντες ἐν στόμασίν τ´ ἔθεσαν καὶ ἀπήγαγον ἄλλυδις ἄλλον.

[4, 142]   τὴν προειρημένην τρυφὴν ἦλθον ποτηρίων τ´ ἐκθέσεις πολλῶν καὶ βρωμάτων παντοδαπῶς

[4, 137]   τιθέναι τυρὸν καὶ φυστὴν δρυπεπεῖς τ´ ἐλάας καὶ πράσα« ὑπόμνησιν ποιουμένους

[4, 131]   Μάγειρ´, ὁ θύων ἐστὶ δειπνίζων τ´ ἐμὲ Ῥόδιος, ἐγὼ δ´ ὁ

[4, 175]   καὶ Μένανδρος ἐν Καρίνῃ Ἄμφις τ´ ἐν Διθυράμβῳ λέγων οὕτως Ἐγὼ

[4, 130]   τελευταῖαι ἐπεισῆλθον ἐπιδόρπιαι τράπεζαι, τραγήματά τ´ ἐν πλεκτοῖς ἐλεφαντίνοις ἐπεδόθη πᾶσι

[4, 137]   Φύρετο δ´ ἄλφιτα» φησίν. (Χρύσιππός τ´ ἐν τετάρτῳ περὶ τοῦ καλοῦ

[4, 182]   καὶ κιθαριστηρίων, ὧν μνημονεύουσιν Ἔφορός τ´ ἐν τοῖς εὑρήμασι καὶ Εὐφράνωρ

[4, 133]   ἀσταφίδας προχέαις τριπτῆρι λεήνας σπέρματά τ´ ἐνδάκνοντα σινήπυος. Εἰν ἑνὶ δὲ

[4, 166]   ὁ Βαλλίων προσέρχετ´ ἐπικαλούμενος, μεθύουσά τ´ ἐξόπισθεν ἡ σοφωτάτη Ἀποτυμπανισχὰς κατὰ

[4, 147]   μαλακοπτυχέων ἄρτων. Ὁμοσύζυγα δὲ ξανθόν τ´ ἐπεισῆλθεν μέλι καὶ γάλα σύμπακτον,

[4, 147]   ὦ φιλότας, Ἔσθοις κε· λαγῷά τ´ ἔπειτ´ ἀλεκτρυόνων τε νεοσσοί. Περδίκων

[4, 147]   τε χναυμάτιόν τε σεσιλφιωμένον. Ἑφθά τ´ ἔπειτα κρέ´ ὀπτά τ´ ἐρίφων

[4, 147]   Ἑφθά τ´ ἔπειτα κρέ´ ὀπτά τ´ ἐρίφων τε καὶ ἀρνῶν, ἅ

[4, 172]   πλάττομεν γὰρ πέμματα τὴν νύκτα τ´ ἠγρυπνήκαμεν· καὶ νῦν ἔτι ἀποίητα

[4, 147]   ἔστιλβον αὐγὰς εὐστέφανοι λεκάναις παροψίσι τ´ ὀξυβάφων πλήρεις, σύν τε χλιδῶσαι

[4, 161]   ἄλλ´ οὐδὲ ἓν ἔμψυχον, οἶνόν τ´ οὐχὶ πίνουσιν μόνοι. {Β. Ἐπιχαρίδης

[4, 146]   οἱ τοιχωρύχοι, κοίτας φέροντες σταμνία τ´ οὐχὶ τῶν θεῶν ἕνεκ´, ἀλλ´

Livre, pages
[4, 131]	μὲν ξανθῶν ἵππων ἀγέλας αἰγῶν	τ´	ἀγέλην χρυσοῦν τε σάκος φιάλην
[4, 160]	παρεγγεγραμμένων. Καὶ μὴν φιλοσοφεῖν φιλολογεῖν	τ´	ἀκηκοὼς (ὑμᾶς ἐπιμελῶς καρτερεῖν θ´
[4, 134]	τὸν ἀνόσιον (βαυκιζόμενον τὰ λευκά	τ´	ἀναβάλλονθ´ ἅμα, ἥδιστ´ ἂν ἀναπήξαιμ´
[4, 135]	ἦλθε ποδήνεμος, ὠκέα τευθίς, πέρκη	τ´	ἀνθεσίχρως καὶ ὁ δημοτικὸς μελάνουρος,
[4, 166]	τοῖς νοῦν ἔχουσι κτῆμα πολλοῦ	τ´	ἄξιον. Ὡς δῆτ´ ἐχρῆν εἴ
[4, 150]	ἂν ἐκποιῶσιν οἱ τόποι τό	τ´	ἀπὸ τῶν πόλεων δέξασθαι καὶ
[4, 163]	κεπφαττελεβώδη ψυχὴν κέκτηνται θνητῶν εἰσίν	τ´	ἀπόπληκτοι, ὡς ἀνθρωποφάγου τοῦ θηρίου
[4, 149]	ἐσθίουσι τῶν νέων ἀνδρικώτερον ζωμόν	τ´	ἐγχεῖν πλείω καὶ μάζας (καὶ
[4, 184]	μέντοι σὺ κιθαρίζειν ποτὲ αὐλεῖν	τ´	ἐδίδαξας; Καὶ τὴν Ἀθηνᾶν δέ
[4, 136]	δαιτυμόνες χέρ´ ἐφέντες ἐν στόμασίν	τ´	ἔθεσαν καὶ ἀπήγαγον ἄλλυδις ἄλλον.
[4, 142]	τὴν προειρημένην τρυφὴν ἦλθον ποτηρίων	τ´	ἐκθέσεις πολλῶν καὶ βρωμάτων παντοδαπῶς
[4, 137]	τιθέναι τυρὸν καὶ φυστὴν δρυπεπεῖς	τ´	ἐλάας καὶ πράσα« ὑπόμνησιν ποιουμένους
[4, 131]	Μάγειρ´, ὁ θύων ἐστὶ δειπνίζων	τ´	ἐμὲ Ῥόδιος, ἐγὼ δ´ ὁ
[4, 175]	καὶ Μένανδρος ἐν Καρίνῃ Ἄμφις	τ´	ἐν Διθυράμβῳ λέγων οὕτως Ἐγὼ
[4, 130]	τελευταῖαι ἐπεισῆλθον ἐπιδόρπιαι τράπεζαι, τραγήματά	τ´	ἐν πλεκτοῖς ἐλεφαντίνοις ἐπεδόθη πᾶσι
[4, 137]	Φύρετο δ´ ἄλφιτα» φησίν. (Χρύσιππός	τ´	ἐν τετάρτῳ περὶ τοῦ καλοῦ
[4, 182]	καὶ κιθαριστηρίων, ὧν μνημονεύουσιν Ἔφορός	τ´	ἐν τοῖς εὑρήμασι καὶ Εὐφράνωρ
[4, 133]	ἀσταφίδας προχέαις τριπτῆρι λεήνας σπέρματά	τ´	ἐνδάκνοντα σινήπυος. Εἰν ἑνὶ δὲ
[4, 166]	ὁ Βαλλίων προσέρχετ´ ἐπικαλούμενος, μεθύουσά	τ´	ἐξόπισθεν ἡ σοφωτάτη Ἀποτυμπανισχὰς κατὰ
[4, 147]	μαλακοπτυχέων ἄρτων. Ὁμοσύζυγα δὲ ξανθόν	τ´	ἐπεισῆλθεν μέλι καὶ γάλα σύμπακτον,
[4, 147]	ὦ φιλότας, Ἔσθοις κε· λαγῷά	τ´	ἔπειτ´ ἀλεκτρυόνων τε νεοσσοί. Περδίκων
[4, 147]	τε χναυμάτιόν τε σεσιλφιωμένον. Ἑφθά	τ´	ἔπειτα κρέ´ ὀπτά τ´ ἐρίφων
[4, 147]	Ἑφθά τ´ ἔπειτα κρέ´ ὀπτά	τ´	ἐρίφων τε καὶ ἀρνῶν, ἅ
[4, 172]	πλάττομεν γὰρ πέμματα τὴν νύκτα	τ´	ἠγρυπνήκαμεν· καὶ νῦν ἔτι ἀποίητα
[4, 147]	ἔστιλβον αὐγὰς εὐστέφανοι λεκάναις παροψίσι	τ´	ὀξυβάφων πλήρεις, σύν τε χλιδῶσαι
[4, 161]	ἄλλ´ οὐδὲ ἓν ἔμψυχον, οἶνόν	τ´	οὐχὶ πίνουσιν μόνοι. {Β. Ἐπιχαρίδης
[4, 146]	οἱ τοιχωρύχοι, κοίτας φέροντες σταμνία	τ´	οὐχὶ τῶν θεῶν ἕνεκ´, ἀλλ´

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 10/01/2008