Livre, pages
[4, 150]	τῇ αὐλητρίδι. Οὐκ εἰσφέρεται δὲ	οὐδὲ	ἀμὶς εἰς τὸ πρυτανεῖον. Ἐὰν
[4, 164]	ἐπεσθίειν τι τῶν κυνικῶν βρωμάτων	(οὐδὲ	γὰρ χαριτογλωσσεῖν ἡμᾶς θέμις) δῆλον
[4, 157]	ἡμεῖς πειθόμεθα. Ὑμῖν δὲ φθόνος	οὐδὲ	εἷς ἑλέσθαι ἕν τι τῶν
[4, 159]	φασὶν εὐγενεστάτους, πένητα δ´ εὐπάτριδ´	οὐδὲ	εἷς ὁρᾷ. (Ταῦτ´ εἰπὼν ὁ
[4, 161]	ἀλλ´ ἐξ ἀνάγκης, οὐκ ἔχοντες	οὐδὲ	ἕν, τῆς εὐτελείας πρόφασιν εὑρόντες
[4, 163]	τοὺς ἀγαθὸν αὑτοῖς οὐ διδόντας	οὐδὲ	ἕν, τοὺς τὸν φρόνιμον ζητοῦντας
[4, 161]	οὔτ´ ὄψον ἐσθίουσιν οὔτ´ ἄλλ´	οὐδὲ	ἓν ἔμψυχον, οἶνόν τ´ οὐχὶ
[4, 137]	Πελταστῇ οὕτως· Τάδ´ οὐ Κόρινθος	οὐδὲ	Λαίς, ὦ Σύρε, οὐδ´ εὐτραπέζων
[4, 165]	Γνώσει δὲ τάδ´ ὡς ἔτυμ´,	οὐδὲ	μάτην (χαριτογλωσσεῖν ἔνι μοι. Πάλιν
[4, 166]	οὐδὲ χλανίδ´ εἶχον, ἀλλὰ νῦν·	οὐδὲ	μύρον εἶχον, ἀλλὰ νῦν· καὶ
[4, 182]	ἦν δ´ ἐγώ, πολυχορδίας γε	οὐδὲ	παναρμονίου ἡμῖν δεήσει ἐν ταῖς
[4, 171]	ἢ τυραννικῷ φησιν· Ὁ τύραννος	οὐδὲ	σιτίοις καὶ ποτοῖς πιστεύων διάγει,
[4, 167]	οὐδεὶς αὐτῶν ἠπίστατο ζῆν ὀρθῶς	οὐδὲ	σωφρόνως οἰκεῖν οἰκίαν. Τοῦ δ´
[4, 140]	μετὰ τὸ δεῖπνον μοῖραν, ἀλλ´	οὐδὲ	τὰ διδόμενα τοῖς φιδίταις μετὰ
[4, 163]	ὁ μηδέποτε ταῖς Χάρισιν, ἀλλ´	οὐδὲ	ταῖς Μούσαις θύσας. φυγοῦσα γοῦν
[4, 168]	τί δεδαπάνηται ἀλλὰ τί δαπανηθήσεται,	οὐδὲ	τί περιέσται ἀλλὰ τί οὐ
[4, 149]	τῶν τιμούχων ζημιοῦται, ἀλλὰ μὴν	οὐδὲ	τοῖς σιτουμένοις ἐν πρυτανείῳ ἔξωθεν
[4, 166]	τῆς ἡμέρας τότ´, ἀλλὰ νῦν·	οὐδὲ	χλανίδ´ εἶχον, ἀλλὰ νῦν· οὐδὲ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 10/01/2008