Livre, pages |
[4, 148] |
τῶν
τεγῶν
λαμπάσι
δᾳδουχουμένης
πάσης
|
τῆς |
Ἀθηναίων
πόλεως.
Καὶ
ἔκτοτε
ἐκέλευσεν |
[4, 146] |
ὁ
Ὀλύνθιος
ἐν
τῷ
περὶ
|
τῆς |
Ἀλεξάνδρου
καὶ
Ἡφαιστίωνος
μεταλλαγῆς,
ἀνήλισκε |
[4, 167] |
ἐκ
Θετταλίας,
οἳ
δὲ
ἐκ
|
τῆς |
ἄλλης
Ἑλλάδος,
οὐκ
ἀριστίνδην
ἐξειλεγμένοι, |
[4, 170] |
τραπεζοποιὸν
τὸν
τραπεζῶν
ἐπιμελητὴν
καὶ
|
τῆς |
ἄλλης
εὐκοσμίας.
Φιλήμων
Παρεισιόντι·
Περὶ |
[4, 131] |
μὲν
ὑπεστρῶσθαι
στρώμαθ´
ἁλουργῆ
μέχρι
|
τῆς |
ἄρκτου·
δειπνεῖν
δ´
ἄνδρας
βουτυροφάγους, |
[4, 137] |
ἐλάας
καὶ
πράσα«
ὑπόμνησιν
ποιουμένους
|
τῆς |
ἀρχαίας
ἀγωγῆς.
Σόλων
δὲ
τοῖς |
[4, 167] |
ἀλλ´
ἤδη
βιῶναι.
~(Περὶ
δὲ
|
τῆς |
ἀσωτίας
καὶ
τοῦ
βίου
Φιλίππου |
[4, 128] |
ἐπιστολαί,
Λυγκέως
μὲν
τὸ
Λαμίας
|
τῆς |
Ἀττικῆς
αὐλητρίδος
ἐμφανίζοντος
δεῖπνον
(Ἀθήνησι |
[4, 174] |
κἀν
τῷ
τετάρτῳ
καὶ
εἰκοστῷ
|
τῆς |
αὐτῆς
πραγματείας
Δαίτην
ἥρωα
τιμώμενον |
[4, 141] |
ἀκρασίας
γαστρὸς
οὕνεκεν
κομίζουσιν,
ἀλλὰ
|
τῆς |
αὑτῶν
ἀρετῆς
ἀπόδειξιν
τῆς
κατὰ |
[4, 153] |
τοῦ
βασιλέως
προαχθεὶς
μικροῦ
δεῖν
|
τῆς |
βασιλείας
ἐξέβαλε
τὸν
εὐεργέτην,
γράφει |
[4, 165] |
Μάγνος,
καὶ
ὑπερορίους
ἀποδημίας
ποιεῖσθαι
|
τῆς |
γαστρὸς
χάριν,
ὡς
ὁ
αὐτὸς |
[4, 151] |
ἐπὶ
τραπεζῶν
ξυλίνων
μικρὸν
ἀπὸ
|
τῆς |
γῆς
ἐπηρμένων.
Ἡ
τροφὴ
δ´ |
[4, 152] |
ὑμνεῖν
λέγοντα
διότι
τὰ
ἴχνη
|
τῆς |
γῆς
ἐφ´
ἧς
ἁρματηλατεῖ
χρυσὸν |
[4, 130] |
καὶ
μετὰ
ταῦτα
ὠρχεῖτο
μετὰ
|
τῆς |
γυναικὸς
ἔτη
οὔσης
ὑπὲρ
τὰ |
[4, 161] |
ὥσπερ
πυθαγορίζων
ἐσθίει
ἔμψυχον
οὐδέν,
|
τῆς |
δὲ
πλείστης
τοὐβολοῦ
μάζης
μελαγχρῆ |
[4, 167] |
ἐληλύθει,
ὑπὸ
τοῦ
βίου
καὶ
|
τῆς |
διαίτης
τῆς
Μακεδονικῆς
ταχέως
ἐκείνοις |
[4, 141] |
ἐπὶ
ἡμέρας
θʹ
(ὴν
δὲ
|
τῆς |
διαίτης
τῆς
τοιαύτης
σκληρότητα
ὕστερον |
[4, 142] |
μηθὲν
δαπανᾶν,
ὑπερβάλλοντα
τὸ
σύμμετρον
|
τῆς |
διαίτης.
Τὸ
μὲν
γὰρ
ἀνελεύθερον |
[4, 183] |
τῇ
Ἐφεσίων
πόλει
ὡς
σοφώτατον
|
τῆς |
ἑαυτοῦ
τέχνης
τουτὶ
τὸ
εὕρημα |
[4, 184] |
καὶ
τοὺς
βαρβάρους,
ἐκλειπούσης
ἤδη
|
τῆς |
ἐγκυκλίου
παιδείας
διὰ
τὰς
γενομένας |
[4, 144] |
καὶ
θᾶσσον
(μᾶλλον)
κόρος
ἐμπίπτει
|
τῆς |
ἐδωδῆς.
(Ὥστε
καὶ
τῷ
χρόνῳ |
[4, 138] |
συμποσίων
φησί·
Ξέρξης
φεύγων
ἐκ
|
τῆς |
Ἑλλάδος
Μαρδονίῳ
τὴν
παρασκευὴν
κατέλιπε |
[4, 144] |
ὥστε
ταύτῃ
πρῶτον
τῇ
εὐφροσύνῃ
|
τῆς |
ἐλπίδος
μειονεκτοῦσι
τῶν
ἰδιωτῶν.
Ἔπειτα, |
[4, 174] |
πάντας
ἡμᾶς
ἐπιστραφῆναι
θελχθέντας
ὑπὸ
|
τῆς |
ἐμμελείας.
(Καὶ
ὁ
Οὐλπιανὸς
ἀποβλέψας |
[4, 164] |
ἰάμβων
αὐτοῦ
τὰς
ἐπιδείξεις
ὑπὸ
|
τῆς |
ἐμφύτου
γαστριμαργίας
καὶ
ἡδυλογίας
κολάβρους |
[4, 132] |
ἐν
Χαλκίδι
δείπνων
χαριέστερον
εἶναι
|
τῆς |
ἐν
ἄστει
παρασκευῆς,
τὸ
πλῆθος |
[4, 184] |
φησὶ
κατασκευάζειν
τὴν
πανδούραν
(ἐκ
|
τῆς |
ἐν
τῇ
θαλάσσῃ
φυομένης
δάφνης. |
[4, 158] |
γαστέρα
τρίψας
τῆς
πείνης
καὶ
|
τῆς |
ἐνδείας
παύσασθαι.
Ὁ
δ´
Εὐριπίδης |
[4, 169] |
ἡμῖν·
ἥ
τε
γὰρ
συνώνυμος
|
τῆς |
ἔνδον
οὔσης
ἔγχελυς
Βοιωτία
μιχθεῖσα |
[4, 184] |
~Πυθαγόρας
δὲ
ὁ
γεγραφὼς
περὶ
|
τῆς |
Ἐρυθρᾶς
θαλάσσης
τοὺς
Τρωγλοδύτας
φησὶ |
[4, 166] |
(φησί)
{Β.
Διὰ
τί,
πρὸς
|
τῆς |
Ἑστίας;
Πότερον
καταφαγὼν
τὴν
πατρῴαν |
[4, 161] |
ἀνάγκης,
οὐκ
ἔχοντες
οὐδὲ
ἕν,
|
τῆς |
εὐτελείας
πρόφασιν
εὑρόντες
καλὴν
ὅρους |
[4, 153] |
καιρὸν
θριαμβεύοντος,
καὶ
ἡ
παρασκευὴ
|
τῆς |
εὐωχίας
Ἡρακλεωτική
ἐστι.
Διοινοχοεῖται
μὲν |
[4, 144] |
ἐδωδῆς.
(Ὥστε
καὶ
τῷ
χρόνῳ
|
τῆς |
ἡδονῆς
μειονεκτεῖ
ὁ
παρατιθέμενος
πολλὰ |
[4, 169] |
ποιῶ
ἐνίοτε
τοὺς
ὀδόντας
ὑπὸ
|
τῆς |
ἡδονῆς.
Πατάνιον
δὲ
διὰ
τοῦ |
[4, 137] |
τετάρτῳ
περὶ
τοῦ
καλοῦ
καὶ
|
τῆς |
ἡδονῆς
φησιν·
Ἐν
Ἀθήναις
δὲ |
[4, 138] |
εὐωχοῦσιν
οὐ
μόνον
τοὺς
ἐκ
|
τῆς |
ἡμεδαπῆς
ἀφικνουμένους,
ἀλλὰ
καὶ
τοὺς |
[4, 171] |
ἄλλαι
ἀρχαὶ
αἱ
ἀφεταὶ
ἀπὸ
|
τῆς |
ἡμέρας
ἧς
οἱ
προτένθαι
ἄγουσι |
[4, 145] |
γὰρ
τῷ
βασιλεῖ
χίλια
ἱερεῖα
|
τῆς |
ἡμέρας
κατακοπτόμενα·
τούτων
δ´
εἰσὶ |
[4, 146] |
Ἀλεξάνδρου
καὶ
Ἡφαιστίωνος
μεταλλαγῆς,
ἀνήλισκε
|
τῆς |
ἡμέρας
μνᾶς
ἑκατόν,
δειπνούντων
ἴσως |
[4, 148] |
φησί,
παρὰ
Φιγαλεῦσι
σίταρχος
ἔφερε
|
τῆς |
ἡμέρας
οἴνου
τρεῖς
χόας
καὶ |
[4, 145] |
καὶ
διατρίβουσι
σχεδὸν
τὸ
ἥμισυ
|
τῆς |
ἡμέρας
περὶ
τὸ
δεῖπνον.
Τῶν |
[4, 166] |
γύναι·
ἀλλ´
οὐκ
ἐλούμην
πεντάκις
|
τῆς |
ἡμέρας
τότ´,
ἀλλὰ
νῦν·
οὐδὲ |
[4, 153] |
δαψιλῆ.
(Παρὰ
δὲ
Τυρρηνοῖς
δὶς
|
τῆς |
ἡμέρας
τράπεζαι
πολυτελεῖς
παρασκευάζονται
ἀνθιναί |
[4, 139] |
δ´
ἐν
κινήσει
καὶ
χαρᾷ
|
τῆς |
θεωρίας
ἡ
πόλις
καθέστηκεν.
Ἱερεῖά |
[4, 141] |
μέσον,
ἵνα
πάντες
εἰδῶσι
τὴν
|
τῆς |
θήρας
φιλοπονίαν
καὶ
τὴν
εἰς |
[4, 152] |
Ἀφορίσαντος
δ´
αὐτοῦ
προθεσμίαν
ποτὲ
|
τῆς |
θοίνης
ἀφυστερήσαντά
τινα
τῶν
βαρβάρων |
[4, 165] |
τοῦ
μαγείρου
πυθόμενος
τὸν
ἑστιῶντα,
|
τῆς |
θύρας
χασμωμένης
ἂν
ἐπιλάβηται,
πρῶτος |
[4, 159] |
πραγματείαν
νεανίσκον
φησί
τινα
ἐκ
|
τῆς |
Ἰωνίας
σφόδρα
πλούσιον
ἐπιδημῆσαι
ταῖς |
[4, 158] |
ὑμεῖς
γε,
ἔφη,
οἱ
ἀπὸ
|
τῆς |
καλῆς
Ἀλεξανδρείας,
ὦ
Πλούταρχε,
σύντροφοί |
[4, 174] |
Ἀλκείδην
Ἄκούεις,
ἔφη,
μουσικώτατε
ἀνδρῶν,
|
τῆς |
καλῆς
ταύτης
συμφωνίας,
ἥτις
ἡμᾶς |
[4, 173] |
Λακωνικῇ
φησιν
ἐπὶ
τῆς
ὁδοῦ
|
τῆς |
καλουμένης
Ὑακινθίδος
ἱδρῦσθαι
ἥρωας
Μάττωνα |
[4, 141] |
ἀλλὰ
τῆς
αὑτῶν
ἀρετῆς
ἀπόδειξιν
|
τῆς |
κατὰ
τὴν
θήραν
ποιούμενοι.
(Πολλοὶ |
[4, 129] |
μύρου.
Ἡσυχίας
δὲ
γενομένης
ἐξαλλόμενος
|
τῆς |
κλίνης
ὁ
Πρωτέας
αἰτεῖ
σκύφον |
[4, 142] |
ἐπὶ
τοῦ
κλιντηρίου
ψιλοῦ
διακαρτεροῦντες
|
(τῆς |
κλίνης)
παρ´
ὅλην
τὴν
συνουσίαν, |
[4, 163] |
ἀνυποδητῶν.
(Ὅθεν
καὶ
Πυθαγορικὸν
τὸ
|
τῆς |
κόμης
ἔδοξαν
εἶναί
τινες
ἀπὸ |
[4, 162] |
Ἀκροκόρινθον
κωθωνιζόμενος
ἐξέπεσεν
καὶ
αὐτῆς
|
τῆς |
Κορίνθου,
καταστρατηγηθεὶς
ὑπὸ
τοῦ
Σικυωνίου |
[4, 140] |
ἐν
τῷ
προτέρῳ
καὶ
οὗτος
|
τῆς |
Λακώνων
πολιτείας.
(Ἔτι
φησὶν
ὁ |
[4, 156] |
τῶν
μὲν
ἐγκωμιαζόντων
τὸ
ἀπὸ
|
τῆς |
Λέρνης,
ἄλλων
δὲ
τὸ
ἀπὸ |
[4, 167] |
τοῦ
βίου
καὶ
τῆς
διαίτης
|
τῆς |
Μακεδονικῆς
ταχέως
ἐκείνοις
ὅμοιος
ἐγίνετο. |
[4, 138] |
τῇ
ἐνάτῃ
τῶν
ἱστοριῶν
περὶ
|
τῆς |
Μαρδονίου
παρασκευῆς
λέγων
καὶ
μνημονεύσας |
[4, 152] |
πλουτοῦσιν
οἶνος
ἐξ
Ἰταλίας
καὶ
|
τῆς |
Μασσαλιητῶν
χώρας
παρακομιζόμενος,
ἄκρατος
δ´ |
[4, 130] |
ὅτι
παρειμένοι
καὶ
καρηβαροῦντες
ὑπὸ
|
τῆς |
μέθης
ὁπότε
τι
τῶν
ἀγομένων |
[4, 155] |
ἅμα
τοῖς
ἄλλοις
ἐξέβαλλον,
ἵνα
|
τῆς |
μὲν
πολυτελείας
οἱ
φίλοι
θεαταὶ |
[4, 168] |
μετὰ
ταῦτα
ἐκολάκευε
τὸν
ἐπὶ
|
τῆς |
Μουνιχίας·
ἐφ´
ᾧ
πάλιν
ὑπὸ |
[4, 174] |
ἡμᾶς
ἐπέστρεψεν
πάντας
κατακηληθέντας
(ὑπὸ
|
τῆς |
μουσικῆς)
Καὶ
οὐχ
ὡς
ὁ |
[4, 158] |
ἔφη
Ποτὲ
γεγραφέναι
ῥοφοῦντ´
Ὀρέστην
|
τῆς |
νόσου
πεπαυμένον,
φησὶ
Σώφιλος
ὁ |
[4, 173] |
ἐν
τῇ
Λακωνικῇ
φησιν
ἐπὶ
|
τῆς |
ὁδοῦ
τῆς
καλουμένης
Ὑακινθίδος
ἱδρῦσθαι |
[4, 157] |
κατελαμβάνετο
διαπεριπατῶν
ἑσπέρας
βαθείας
πρὸ
|
τῆς |
οἰκίας
καὶ
πρὸς
τοὺς
πυνθανομένους |
[4, 171] |
δὲ
ὁ
ἐδέατρος
ἐπιστάτης
γέγονε
|
τῆς |
ὅλης
διακονίας.
Ἦν
δ´
ἐπιφανὴς |
[4, 134] |
Καρσὶ
κατὰ
τὸ
Ἀττικὸν
ἔθος
|
(τῆς |
ὀρχήσεως)
κωμῳδεῖ
τινα
τῶν
σοφῶν |
[4, 155] |
τὸν
τὰς
ἱστορίας
γράψαντα
ἡ
|
τῆς |
ὀρχήσεως
τάξις
ἐγένετο,
ἀναστὰς
εἶπε· |
[4, 168] |
ἔχοντες
τρεῖς
ὥσπερ
Ἀρτεμίσιον,
Πολέμιοι
|
τῆς |
οὐσίας
ὑπάρχοντες,
ὡς
Σάτυρος
ἐν |
[4, 148] |
Κλεοπάτρα.
~(Τοῦ
δὲ
τῇ
πολυτελείᾳ
|
τῆς |
ὄψεως
ἐκπλαγέντος
ὑπομειδιάσασα
ταῦτ´
ἔφη |
[4, 172] |
Πανύασσιν
Σέλευκος,
ἐν
οἷς
περὶ
|
τῆς |
παρ´
Αἰγυπτίοις
ἀνθρωποθυσίας
διηγεῖται,
πολλὰ |
[4, 158] |
ἠδυνάμην
καὶ
τὴν
γαστέρα
τρίψας
|
τῆς |
πείνης
καὶ
τῆς
ἐνδείας
παύσασθαι. |
[4, 156] |
Λέρνης,
ἄλλων
δὲ
τὸ
ἀπὸ
|
τῆς |
Πειρήνης,
ὁ
Καρνεῖος
κατὰ
Φιλόξενον |
[4, 170] |
Πλούτῳ·
Πρὸ
τοῦ
δ´
ὑπὸ
|
τῆς |
πενίας
ἅπαντ´
ἐπήσθιεν.
(Τῶν
δὲ |
[4, 143] |
προσόδους,
ἃς
διανέμουσιν
οἱ
προεστηκότες
|
τῆς |
πόλεως
εἰς
τοὺς
ἑκάστων
οἴκους. |
[4, 148] |
ηὑρέθη
μετὰ
τὴν
ὑπ´
Ἀλεξάνδρου
|
τῆς |
πόλεως
κατασκαφὴν
ἐν
ταλάντοις
τετρακοσίοις |
[4, 143] |
εἰς
τὴν
ἑταιρίαν
καὶ
τὰς
|
τῆς |
πόλεως
προσόδους,
ἃς
διανέμουσιν
οἱ |
[4, 130] |
οὖν
εὐμαρῶς
ὥσπερ
ἀντίδοτον
ἐκ
|
τῆς |
προτέρας
ἀκρατοποσίας
λαμβάνοντες.
Ἐν
τούτῳ |
[4, 162] |
δὲ
συγγράμμασι
τοῦ
Περσαίου
ἀπηντήκαμεν
|
τῆς |
σοφῆς
ταύτης
πραγματείας
τοιοῦτον
ἔχουσι |
[4, 151] |
σαλπίζοντες.
(Ποσειδώνιος
δὲ
ὁ
ἀπὸ
|
τῆς |
στοᾶς
ἐν
ταῖς
ἱστορίαις,
αἷς |
[4, 176] |
ἀναμινυρίζει.
Ποσειδώνιος
δ´
ὁ
ἀπὸ
|
τῆς |
στοᾶς
φιλόσοφος
ἐν
τῇ
τρίτῃ |
[4, 143] |
βέλτιστα
τῶν
παρακειμένων
ἡ
προεστηκυῖα
|
τῆς |
συσσιτίας
γυνὴ
φανερῶς
ἀφαιροῦσα
παρατίθησι |
[4, 147] |
πολέμου
τὸ
Κλεοπάτρας
ἀναγράφων
συμπόσιον
|
τῆς |
τελευταίας
(Αἰγύπτου
βασιλευσάσης,
γημαμένης
δ´ |
[4, 141] |
θʹ
(ὴν
δὲ
τῆς
διαίτης
|
τῆς |
τοιαύτης
σκληρότητα
ὕστερον
καταλύσαντες
οἱ |
[4, 145] |
πλεῖστα
κρέα
καὶ
ἄρτοι)
ὁ
|
τῆς |
τραπέζης
ἐπιμελούμενος
δίδωσιν
ἑκάστῳ
τῶν |
[4, 145] |
οἱ
σύνδειπνοι
δειπνήσωσι,
τῶν
ἀπὸ
|
τῆς |
τραπέζης
καταλειπομένων
(καταλείπεται
δὲ
τὰ |
[4, 156] |
εἶπε
τὸ
κατὰ
χειρῶν.
(Καὶ
|
τῆς |
τραπέζης
παρατεθείσης
ἐδειπνοῦμεν
καὶ
τὴν |
[4, 143] |
πιεῖν
ἐξουσία
δέδοται.
Ἀπὸ
δὲ
|
τῆς |
τραπέζης
τὰ
βέλτιστα
τῶν
παρακειμένων |
[4, 144] |
προβουλεύσωνται,
μεθυσκόμενοι
ἐπιδιαγινώσκουσι.
(Περὶ
δὲ
|
τῆς |
τρυφῆς
τῶν
ἐν
Πέρσαις
βασιλέων |
[4, 157] |
τὴν
ἀπόλυσιν
τῆς
ψυχῆς
μετὰ
|
τῆς |
τῶν
κυρίων
γίγνεσθαι
γνώμης.
Τούτοις |
[4, 174] |
καὶ
ὀργάνων)
συγγράψαι
φησὶ
περὶ
|
τῆς |
ὑδραύλεως
Κτησίβιον
τὸν
μηχανικόν.
Ἐγὼ |
[4, 172] |
κίχλαις.
Ὅτι
δὲ
ἐκεχώριστο
τὰ
|
τῆς |
ὑπουργίας,
πεμμάτων
μὲν
προνοουσῶν
τῶν |
[4, 159] |
μὴ
πεινῶσιν
ἢ
τὰ
περὶ
|
τῆς |
φακῆς
λεχθέντα
χλευάζουσιν,
ἐν
νῷ |
[4, 158] |
ὁ
κύων
παροραθεῖσαν
τὴν
περὶ
|
τῆς |
φακῆς
πολυμάθειαν
ἀλλ´
ὑμεῖς
γε, |
[4, 157] |
Ὁρῶ
γὰρ
πολλὴν
παρ´
ὑμῖν
|
τῆς |
φακῆς
τὴν
σκευήν·
εἰς
ἣν |
[4, 168] |
δ´
ἐστὶν
Ἀπίκιος
ὁ
καὶ
|
τῆς |
φυγῆς
αἴτιος
γενόμενος
(Ῥουτιλίῳ
τῷ |
[4, 176] |
ἀπέχεις,
καλὲ
Οὐλπιανέ,
καὶ
τὸν
|
τῆς |
φώτιγγος
μνημονεύοντα·
ὅτι
δὲ
ὁ |
[4, 149] |
παρά
τισι
καλουμένων
μαζονόμων,
ἀπὸ
|
τῆς |
χρείας
εἰληφότων
τὴν
ἐπωνυμίαν·
ὁμοῦ |
[4, 150] |
συντελέσαι
ποιήσαντα
οὕτως.
(Κατὰ
τόπους
|
τῆς |
χώρας
(καὶ)
τὰς
ἐπικαιροτάτας
τῶν |
[4, 167] |
οἳ
μὲν
γὰρ
ἐξ
αὐτῆς
|
τῆς |
χώρας,
οἳ
δὲ
ἐκ
Θετταλίας, |
[4, 157] |
ἀσπασίως
προσίεσθαι,
πεπεισμένους
τὴν
ἀπόλυσιν
|
τῆς |
ψυχῆς
μετὰ
τῆς
τῶν
κυρίων |
[4, 130] |
(Τοῦ
πότου
δὴ
προιόντος
καὶ
|
τῆς |
ὥρας
ὑποσκιαζούσης
ἀναπεταννύουσι
τὸν
οἶκον, |