Alphabétiquement     [«   »]
τηνικαῦτα 1
Τηρεῖ 1
Τῆς 4
τῆς 107
Τί 8
τί 20
τι 34
Fréquences     [«    »]
97 Καὶ
99 οἱ
94 ὡς
107 τῆς
109 τῷ
115 τὰ
119 μὲν
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Athénée de Naucratis, les Deipnosophistes (ou Le Banquet des sages), livre IV

τῆς


Livre, pages
[4, 148]   τῶν τεγῶν λαμπάσι δᾳδουχουμένης πάσης  τῆς   Ἀθηναίων πόλεως. Καὶ ἔκτοτε ἐκέλευσεν
[4, 146]   Ὀλύνθιος ἐν τῷ περὶ  τῆς   Ἀλεξάνδρου καὶ Ἡφαιστίωνος μεταλλαγῆς, ἀνήλισκε
[4, 167]   ἐκ Θετταλίας, οἳ δὲ ἐκ  τῆς   ἄλλης Ἑλλάδος, οὐκ ἀριστίνδην ἐξειλεγμένοι,
[4, 170]   τραπεζοποιὸν τὸν τραπεζῶν ἐπιμελητὴν καὶ  τῆς   ἄλλης εὐκοσμίας. Φιλήμων Παρεισιόντι· Περὶ
[4, 131]   μὲν ὑπεστρῶσθαι στρώμαθ´ ἁλουργῆ μέχρι  τῆς   ἄρκτου· δειπνεῖν δ´ ἄνδρας βουτυροφάγους,
[4, 137]   ἐλάας καὶ πράσα« ὑπόμνησιν ποιουμένους  τῆς   ἀρχαίας ἀγωγῆς. Σόλων δὲ τοῖς
[4, 167]   ἀλλ´ ἤδη βιῶναι. ~(Περὶ δὲ  τῆς   ἀσωτίας καὶ τοῦ βίου Φιλίππου
[4, 128]   ἐπιστολαί, Λυγκέως μὲν τὸ Λαμίας  τῆς   Ἀττικῆς αὐλητρίδος ἐμφανίζοντος δεῖπνον (Ἀθήνησι
[4, 174]   κἀν τῷ τετάρτῳ καὶ εἰκοστῷ  τῆς   αὐτῆς πραγματείας Δαίτην ἥρωα τιμώμενον
[4, 141]   ἀκρασίας γαστρὸς οὕνεκεν κομίζουσιν, ἀλλὰ  τῆς   αὑτῶν ἀρετῆς ἀπόδειξιν τῆς κατὰ
[4, 153]   τοῦ βασιλέως προαχθεὶς μικροῦ δεῖν  τῆς   βασιλείας ἐξέβαλε τὸν εὐεργέτην, γράφει
[4, 165]   Μάγνος, καὶ ὑπερορίους ἀποδημίας ποιεῖσθαι  τῆς   γαστρὸς χάριν, ὡς αὐτὸς
[4, 151]   ἐπὶ τραπεζῶν ξυλίνων μικρὸν ἀπὸ  τῆς   γῆς ἐπηρμένων. τροφὴ δ´
[4, 152]   ὑμνεῖν λέγοντα διότι τὰ ἴχνη  τῆς   γῆς ἐφ´ ἧς ἁρματηλατεῖ χρυσὸν
[4, 130]   καὶ μετὰ ταῦτα ὠρχεῖτο μετὰ  τῆς   γυναικὸς ἔτη οὔσης ὑπὲρ τὰ
[4, 161]   ὥσπερ πυθαγορίζων ἐσθίει ἔμψυχον οὐδέν,  τῆς   δὲ πλείστης τοὐβολοῦ μάζης μελαγχρῆ
[4, 167]   ἐληλύθει, ὑπὸ τοῦ βίου καὶ  τῆς   διαίτης τῆς Μακεδονικῆς ταχέως ἐκείνοις
[4, 141]   ἐπὶ ἡμέρας θʹ (ὴν δὲ  τῆς   διαίτης τῆς τοιαύτης σκληρότητα ὕστερον
[4, 142]   μηθὲν δαπανᾶν, ὑπερβάλλοντα τὸ σύμμετρον  τῆς   διαίτης. Τὸ μὲν γὰρ ἀνελεύθερον
[4, 183]   τῇ Ἐφεσίων πόλει ὡς σοφώτατον  τῆς   ἑαυτοῦ τέχνης τουτὶ τὸ εὕρημα
[4, 184]   καὶ τοὺς βαρβάρους, ἐκλειπούσης ἤδη  τῆς   ἐγκυκλίου παιδείας διὰ τὰς γενομένας
[4, 144]   καὶ θᾶσσον (μᾶλλον) κόρος ἐμπίπτει  τῆς   ἐδωδῆς. (Ὥστε καὶ τῷ χρόνῳ
[4, 138]   συμποσίων φησί· Ξέρξης φεύγων ἐκ  τῆς   Ἑλλάδος Μαρδονίῳ τὴν παρασκευὴν κατέλιπε
[4, 144]   ὥστε ταύτῃ πρῶτον τῇ εὐφροσύνῃ  τῆς   ἐλπίδος μειονεκτοῦσι τῶν ἰδιωτῶν. Ἔπειτα,
[4, 174]   πάντας ἡμᾶς ἐπιστραφῆναι θελχθέντας ὑπὸ  τῆς   ἐμμελείας. (Καὶ Οὐλπιανὸς ἀποβλέψας
[4, 164]   ἰάμβων αὐτοῦ τὰς ἐπιδείξεις ὑπὸ  τῆς   ἐμφύτου γαστριμαργίας καὶ ἡδυλογίας κολάβρους
[4, 132]   ἐν Χαλκίδι δείπνων χαριέστερον εἶναι  τῆς   ἐν ἄστει παρασκευῆς, τὸ πλῆθος
[4, 184]   φησὶ κατασκευάζειν τὴν πανδούραν (ἐκ  τῆς   ἐν τῇ θαλάσσῃ φυομένης δάφνης.
[4, 158]   γαστέρα τρίψας τῆς πείνης καὶ  τῆς   ἐνδείας παύσασθαι. δ´ Εὐριπίδης
[4, 169]   ἡμῖν· τε γὰρ συνώνυμος  τῆς   ἔνδον οὔσης ἔγχελυς Βοιωτία μιχθεῖσα
[4, 184]   ~Πυθαγόρας δὲ γεγραφὼς περὶ  τῆς   Ἐρυθρᾶς θαλάσσης τοὺς Τρωγλοδύτας φησὶ
[4, 166]   (φησί) {Β. Διὰ τί, πρὸς  τῆς   Ἑστίας; Πότερον καταφαγὼν τὴν πατρῴαν
[4, 161]   ἀνάγκης, οὐκ ἔχοντες οὐδὲ ἕν,  τῆς   εὐτελείας πρόφασιν εὑρόντες καλὴν ὅρους
[4, 153]   καιρὸν θριαμβεύοντος, καὶ παρασκευὴ  τῆς   εὐωχίας Ἡρακλεωτική ἐστι. Διοινοχοεῖται μὲν
[4, 144]   ἐδωδῆς. (Ὥστε καὶ τῷ χρόνῳ  τῆς   ἡδονῆς μειονεκτεῖ παρατιθέμενος πολλὰ
[4, 169]   ποιῶ ἐνίοτε τοὺς ὀδόντας ὑπὸ  τῆς   ἡδονῆς. Πατάνιον δὲ διὰ τοῦ
[4, 137]   τετάρτῳ περὶ τοῦ καλοῦ καὶ  τῆς   ἡδονῆς φησιν· Ἐν Ἀθήναις δὲ
[4, 138]   εὐωχοῦσιν οὐ μόνον τοὺς ἐκ  τῆς   ἡμεδαπῆς ἀφικνουμένους, ἀλλὰ καὶ τοὺς
[4, 171]   ἄλλαι ἀρχαὶ αἱ ἀφεταὶ ἀπὸ  τῆς   ἡμέρας ἧς οἱ προτένθαι ἄγουσι
[4, 145]   γὰρ τῷ βασιλεῖ χίλια ἱερεῖα  τῆς   ἡμέρας κατακοπτόμενα· τούτων δ´ εἰσὶ
[4, 146]   Ἀλεξάνδρου καὶ Ἡφαιστίωνος μεταλλαγῆς, ἀνήλισκε  τῆς   ἡμέρας μνᾶς ἑκατόν, δειπνούντων ἴσως
[4, 148]   φησί, παρὰ Φιγαλεῦσι σίταρχος ἔφερε  τῆς   ἡμέρας οἴνου τρεῖς χόας καὶ
[4, 145]   καὶ διατρίβουσι σχεδὸν τὸ ἥμισυ  τῆς   ἡμέρας περὶ τὸ δεῖπνον. Τῶν
[4, 166]   γύναι· ἀλλ´ οὐκ ἐλούμην πεντάκις  τῆς   ἡμέρας τότ´, ἀλλὰ νῦν· οὐδὲ
[4, 153]   δαψιλῆ. (Παρὰ δὲ Τυρρηνοῖς δὶς  τῆς   ἡμέρας τράπεζαι πολυτελεῖς παρασκευάζονται ἀνθιναί
[4, 139]   δ´ ἐν κινήσει καὶ χαρᾷ  τῆς   θεωρίας πόλις καθέστηκεν. Ἱερεῖά
[4, 141]   μέσον, ἵνα πάντες εἰδῶσι τὴν  τῆς   θήρας φιλοπονίαν καὶ τὴν εἰς
[4, 152]   Ἀφορίσαντος δ´ αὐτοῦ προθεσμίαν ποτὲ  τῆς   θοίνης ἀφυστερήσαντά τινα τῶν βαρβάρων
[4, 165]   τοῦ μαγείρου πυθόμενος τὸν ἑστιῶντα,  τῆς   θύρας χασμωμένης ἂν ἐπιλάβηται, πρῶτος
[4, 159]   πραγματείαν νεανίσκον φησί τινα ἐκ  τῆς   Ἰωνίας σφόδρα πλούσιον ἐπιδημῆσαι ταῖς
[4, 158]   ὑμεῖς γε, ἔφη, οἱ ἀπὸ  τῆς   καλῆς Ἀλεξανδρείας, Πλούταρχε, σύντροφοί
[4, 174]   Ἀλκείδην Ἄκούεις, ἔφη, μουσικώτατε ἀνδρῶν,  τῆς   καλῆς ταύτης συμφωνίας, ἥτις ἡμᾶς
[4, 173]   Λακωνικῇ φησιν ἐπὶ τῆς ὁδοῦ  τῆς   καλουμένης Ὑακινθίδος ἱδρῦσθαι ἥρωας Μάττωνα
[4, 141]   ἀλλὰ τῆς αὑτῶν ἀρετῆς ἀπόδειξιν  τῆς   κατὰ τὴν θήραν ποιούμενοι. (Πολλοὶ
[4, 129]   μύρου. Ἡσυχίας δὲ γενομένης ἐξαλλόμενος  τῆς   κλίνης Πρωτέας αἰτεῖ σκύφον
[4, 142]   ἐπὶ τοῦ κλιντηρίου ψιλοῦ διακαρτεροῦντες  (τῆς   κλίνης) παρ´ ὅλην τὴν συνουσίαν,
[4, 163]   ἀνυποδητῶν. (Ὅθεν καὶ Πυθαγορικὸν τὸ  τῆς   κόμης ἔδοξαν εἶναί τινες ἀπὸ
[4, 162]   Ἀκροκόρινθον κωθωνιζόμενος ἐξέπεσεν καὶ αὐτῆς  τῆς   Κορίνθου, καταστρατηγηθεὶς ὑπὸ τοῦ Σικυωνίου
[4, 140]   ἐν τῷ προτέρῳ καὶ οὗτος  τῆς   Λακώνων πολιτείας. (Ἔτι φησὶν
[4, 156]   τῶν μὲν ἐγκωμιαζόντων τὸ ἀπὸ  τῆς   Λέρνης, ἄλλων δὲ τὸ ἀπὸ
[4, 167]   τοῦ βίου καὶ τῆς διαίτης  τῆς   Μακεδονικῆς ταχέως ἐκείνοις ὅμοιος ἐγίνετο.
[4, 138]   τῇ ἐνάτῃ τῶν ἱστοριῶν περὶ  τῆς   Μαρδονίου παρασκευῆς λέγων καὶ μνημονεύσας
[4, 152]   πλουτοῦσιν οἶνος ἐξ Ἰταλίας καὶ  τῆς   Μασσαλιητῶν χώρας παρακομιζόμενος, ἄκρατος δ´
[4, 130]   ὅτι παρειμένοι καὶ καρηβαροῦντες ὑπὸ  τῆς   μέθης ὁπότε τι τῶν ἀγομένων
[4, 155]   ἅμα τοῖς ἄλλοις ἐξέβαλλον, ἵνα  τῆς   μὲν πολυτελείας οἱ φίλοι θεαταὶ
[4, 168]   μετὰ ταῦτα ἐκολάκευε τὸν ἐπὶ  τῆς   Μουνιχίας· ἐφ´ πάλιν ὑπὸ
[4, 174]   ἡμᾶς ἐπέστρεψεν πάντας κατακηληθέντας (ὑπὸ  τῆς   μουσικῆς) Καὶ οὐχ ὡς
[4, 158]   ἔφη Ποτὲ γεγραφέναι ῥοφοῦντ´ Ὀρέστην  τῆς   νόσου πεπαυμένον, φησὶ Σώφιλος
[4, 173]   ἐν τῇ Λακωνικῇ φησιν ἐπὶ  τῆς   ὁδοῦ τῆς καλουμένης Ὑακινθίδος ἱδρῦσθαι
[4, 157]   κατελαμβάνετο διαπεριπατῶν ἑσπέρας βαθείας πρὸ  τῆς   οἰκίας καὶ πρὸς τοὺς πυνθανομένους
[4, 171]   δὲ ἐδέατρος ἐπιστάτης γέγονε  τῆς   ὅλης διακονίας. Ἦν δ´ ἐπιφανὴς
[4, 134]   Καρσὶ κατὰ τὸ Ἀττικὸν ἔθος  (τῆς   ὀρχήσεως) κωμῳδεῖ τινα τῶν σοφῶν
[4, 155]   τὸν τὰς ἱστορίας γράψαντα  τῆς   ὀρχήσεως τάξις ἐγένετο, ἀναστὰς εἶπε·
[4, 168]   ἔχοντες τρεῖς ὥσπερ Ἀρτεμίσιον, Πολέμιοι  τῆς   οὐσίας ὑπάρχοντες, ὡς Σάτυρος ἐν
[4, 148]   Κλεοπάτρα. ~(Τοῦ δὲ τῇ πολυτελείᾳ  τῆς   ὄψεως ἐκπλαγέντος ὑπομειδιάσασα ταῦτ´ ἔφη
[4, 172]   Πανύασσιν Σέλευκος, ἐν οἷς περὶ  τῆς   παρ´ Αἰγυπτίοις ἀνθρωποθυσίας διηγεῖται, πολλὰ
[4, 158]   ἠδυνάμην καὶ τὴν γαστέρα τρίψας  τῆς   πείνης καὶ τῆς ἐνδείας παύσασθαι.
[4, 156]   Λέρνης, ἄλλων δὲ τὸ ἀπὸ  τῆς   Πειρήνης, Καρνεῖος κατὰ Φιλόξενον
[4, 170]   Πλούτῳ· Πρὸ τοῦ δ´ ὑπὸ  τῆς   πενίας ἅπαντ´ ἐπήσθιεν. (Τῶν δὲ
[4, 143]   προσόδους, ἃς διανέμουσιν οἱ προεστηκότες  τῆς   πόλεως εἰς τοὺς ἑκάστων οἴκους.
[4, 148]   ηὑρέθη μετὰ τὴν ὑπ´ Ἀλεξάνδρου  τῆς   πόλεως κατασκαφὴν ἐν ταλάντοις τετρακοσίοις
[4, 143]   εἰς τὴν ἑταιρίαν καὶ τὰς  τῆς   πόλεως προσόδους, ἃς διανέμουσιν οἱ
[4, 130]   οὖν εὐμαρῶς ὥσπερ ἀντίδοτον ἐκ  τῆς   προτέρας ἀκρατοποσίας λαμβάνοντες. Ἐν τούτῳ
[4, 162]   δὲ συγγράμμασι τοῦ Περσαίου ἀπηντήκαμεν  τῆς   σοφῆς ταύτης πραγματείας τοιοῦτον ἔχουσι
[4, 151]   σαλπίζοντες. (Ποσειδώνιος δὲ ἀπὸ  τῆς   στοᾶς ἐν ταῖς ἱστορίαις, αἷς
[4, 176]   ἀναμινυρίζει. Ποσειδώνιος δ´ ἀπὸ  τῆς   στοᾶς φιλόσοφος ἐν τῇ τρίτῃ
[4, 143]   βέλτιστα τῶν παρακειμένων προεστηκυῖα  τῆς   συσσιτίας γυνὴ φανερῶς ἀφαιροῦσα παρατίθησι
[4, 147]   πολέμου τὸ Κλεοπάτρας ἀναγράφων συμπόσιον  τῆς   τελευταίας (Αἰγύπτου βασιλευσάσης, γημαμένης δ´
[4, 141]   θʹ (ὴν δὲ τῆς διαίτης  τῆς   τοιαύτης σκληρότητα ὕστερον καταλύσαντες οἱ
[4, 145]   πλεῖστα κρέα καὶ ἄρτοι)  τῆς   τραπέζης ἐπιμελούμενος δίδωσιν ἑκάστῳ τῶν
[4, 145]   οἱ σύνδειπνοι δειπνήσωσι, τῶν ἀπὸ  τῆς   τραπέζης καταλειπομένων (καταλείπεται δὲ τὰ
[4, 156]   εἶπε τὸ κατὰ χειρῶν. (Καὶ  τῆς   τραπέζης παρατεθείσης ἐδειπνοῦμεν καὶ τὴν
[4, 143]   πιεῖν ἐξουσία δέδοται. Ἀπὸ δὲ  τῆς   τραπέζης τὰ βέλτιστα τῶν παρακειμένων
[4, 144]   προβουλεύσωνται, μεθυσκόμενοι ἐπιδιαγινώσκουσι. (Περὶ δὲ  τῆς   τρυφῆς τῶν ἐν Πέρσαις βασιλέων
[4, 157]   τὴν ἀπόλυσιν τῆς ψυχῆς μετὰ  τῆς   τῶν κυρίων γίγνεσθαι γνώμης. Τούτοις
[4, 174]   καὶ ὀργάνων) συγγράψαι φησὶ περὶ  τῆς   ὑδραύλεως Κτησίβιον τὸν μηχανικόν. Ἐγὼ
[4, 172]   κίχλαις. Ὅτι δὲ ἐκεχώριστο τὰ  τῆς   ὑπουργίας, πεμμάτων μὲν προνοουσῶν τῶν
[4, 159]   μὴ πεινῶσιν τὰ περὶ  τῆς   φακῆς λεχθέντα χλευάζουσιν, ἐν νῷ
[4, 158]   κύων παροραθεῖσαν τὴν περὶ  τῆς   φακῆς πολυμάθειαν ἀλλ´ ὑμεῖς γε,
[4, 157]   Ὁρῶ γὰρ πολλὴν παρ´ ὑμῖν  τῆς   φακῆς τὴν σκευήν· εἰς ἣν
[4, 168]   δ´ ἐστὶν Ἀπίκιος καὶ  τῆς   φυγῆς αἴτιος γενόμενος (Ῥουτιλίῳ τῷ
[4, 176]   ἀπέχεις, καλὲ Οὐλπιανέ, καὶ τὸν  τῆς   φώτιγγος μνημονεύοντα· ὅτι δὲ
[4, 149]   παρά τισι καλουμένων μαζονόμων, ἀπὸ  τῆς   χρείας εἰληφότων τὴν ἐπωνυμίαν· ὁμοῦ
[4, 150]   συντελέσαι ποιήσαντα οὕτως. (Κατὰ τόπους  τῆς   χώρας (καὶ) τὰς ἐπικαιροτάτας τῶν
[4, 167]   οἳ μὲν γὰρ ἐξ αὐτῆς  τῆς   χώρας, οἳ δὲ ἐκ Θετταλίας,
[4, 157]   ἀσπασίως προσίεσθαι, πεπεισμένους τὴν ἀπόλυσιν  τῆς   ψυχῆς μετὰ τῆς τῶν κυρίων
[4, 130]   (Τοῦ πότου δὴ προιόντος καὶ  τῆς   ὥρας ὑποσκιαζούσης ἀναπεταννύουσι τὸν οἶκον,




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 10/01/2008