Alphabétiquement     [«   »]
Ταὶ 1
ταί 1
Ταῖς 1
ταῖς 50
τἀκ 1
ταλαίπωροι 1
ταλαίπωρον 1
Fréquences     [«    »]
44 δεῖπνον
47 ἔφη
44 φησιν
50 ταῖς
51
51 παρὰ
56 πρὸς
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Athénée de Naucratis, les Deipnosophistes (ou Le Banquet des sages), livre IV

ταῖς


Livre, pages
[4, 159]   τῆς Ἰωνίας σφόδρα πλούσιον ἐπιδημῆσαι  ταῖς   Ἀθήναις πορφυρίδα ἠμφιεσμένον ἔχουσαν χρυσᾶ
[4, 134]   γὰρ νῦν ἐστί σοι ἐν  ταῖς   Ἀθήναις ταῖς καλαῖς ἐπιχώριον· ἅπαντες
[4, 152]   καὶ διασπείρειν χρυσίον καὶ ἀργύριον  ταῖς   ἀκολουθούσαις τῶν Κελτῶν μυριάσι φράγμα
[4, 139]   τοιοῦτον (εἰσάγουσιν) οὐδὲν καθάπερ ἐν  ταῖς   ἄλλαις θυσίαις ποιοῦσιν, ἀλλὰ μετ´
[4, 133]   τοῖς εἰς ἀναστόμωσιν βρώμασιν (ὥσπερ  ταῖς   ἁλμάσιν ἐλάαις, ἃς κολυμβάδας καλοῦσιν.
[4, 149]   τοῦτο ποιοῦντες ἕνεκα τῶν ἐν  ταῖς   ἀμφόδοις γινομένων νυκτερινῶν φόβων. Ἀπὸ
[4, 176]   ὅτι Ἀμερίας Μακεδὼν ἐν  ταῖς   Γλώσσαις τιτύρινόν φησι καλεῖσθαι τὸν
[4, 176]   φησιν Ἀμερίας Μακεδὼν ἐν  ταῖς   Γλώσσαις, τοὺς τῇ καλάμῃ αὐλοῦντας.
[4, 166]   Κτήσιππος ἔτι τρὶς κείρεται, (ἐν  ταῖς   γυναιξὶ λαμπρός, οὐκ ἐν ἀνδράσιν.
[4, 162]   καὶ Σωτίων Ἀλεξανδρεὺς ἐν  ταῖς   Διαδοχαῖς. Δύο δὲ συγγράμμασι τοῦ
[4, 154]   ἡδόμενοι. ~(Ἤδη δέ τις κἀν  ταῖς   διαθήκαις γέγραφεν γυναῖκας εὐπρεπεστάτας μονομαχῆσαι
[4, 163]   ζητοῦντας ἐν τοῖς περιπάτοις καὶ  ταῖς   διατριβαῖς ὥσπερ ἀποδεδρακότα. Ἄνθρωπ´ ἀλάστωρ,
[4, 153]   τράπεζαν, ταύτην δ´ εἶναι ὁμοίαν  ταῖς   ἐγγυθήκαις, (καὶ ἐπιτίθεσθαι ἐπ´ αὐτῇ
[4, 153]   φιλοσόφων, ἐν τῇ δεκάτῃ πρὸς  ταῖς   ἑκατὸν τῶν ἱστοριῶν Ῥωμαίους ἱστορεῖ
[4, 144]   αὐτοῖς ἀεὶ παρεσκευασμέναι οὐδεμίαν ἐν  ταῖς   ἑορταῖς ἐπίδοσιν ἔχουσιν αὐτῶν αἱ
[4, 137]   μᾶζαν παρέχειν κελεύει, ἄρτον δὲ  ταῖς   ἑορταῖς προσπαρατιθέναι, μιμούμενος τὸν Ὅμηρον.
[4, 160]   τοῦ κωμῳδιοποιοῦ Ἰοκάστην, ἥτις ἐν  ταῖς   ἐπιγραφομέναις Φοινίσσαις φησίν· Παραινέσαι δὲ
[4, 162]   κατακοιμηθῶσιν οἱ συμπόται, (καὶ) πῶς  ταῖς   ἐπιχύσεσι χρηστέον πηνίκα τε εἰσακτέον
[4, 149]   δούλων· οἱ δὲ παῖδες ἐν  ταῖς   ἑστιάσεσι μετὰ τῶν πατέρων ἐπὶ
[4, 153]   παραλαβόντες τὸ ἔθος, ἀλλὰ κἀν  ταῖς   ἑστιάσεσιν. Ἐκάλουν γοῦν τινες πολλάκις
[4, 149]   Φιλιππικῶν Οἱ Ἀρκάδες, φησίν, ἐν  ταῖς   ἑστιάσεσιν ὑποδέχονται τοὺς δεσπότας καὶ
[4, 173]   τὰς μάζας, φησὶν Ἀριστοφάνης, ἐν  ταῖς   θοίναις δι´ ἡμέρας τρίβοντες παρεῖχον
[4, 173]   τοῖς ἐλεοῖς ὑποδύεσθαι διακονοῦντες ἐν  ταῖς   θοίναις. Ἐλεὸς δ´ ἐστὶν
[4, 130]   Λυγκεῦ, Σαμιακῶν καὶ Ἀττικῶν αὐταῖς  ταῖς   ἰδίαις τῶν πεμμάτων θήκαις. Μετὰ
[4, 153]   χόνδρον, ἔπειτα ὄψα πολλὰ κεχειρουργημένα  ταῖς   Ἰνδικαῖς σκευασίαις. Γερμανοὶ δέ, ὡς
[4, 151]   ἀπὸ τῆς στοᾶς ἐν  ταῖς   ἱστορίαις, αἷς συνέθηκεν οὐκ ἀλλοτρίως
[4, 168]   Κνίδιος ἐν τῇ ὀγδόῃ πρὸς  ταῖς   κʹ τῶν Εὐρωπιακῶν Γνώσιππον, φησίν,
[4, 134]   ἐστί σοι ἐν ταῖς Ἀθήναις  ταῖς   καλαῖς ἐπιχώριον· ἅπαντες ὀρχοῦντ´ εὐθύς,
[4, 157]   οὗτος ηρος ἀνθίαν, ὃν πολλὰ  ταῖς   κίχλαις ἤδη λέγει. Γέλωτος οὖν
[4, 172]   στεφανωσάμενος πάλιν δειπνεῖ τὰ μελίπηκτα  ταῖς   κίχλαις. Ὅτι δὲ ἐκεχώριστο τὰ
[4, 140]   ἁδύς, διαρρήδην λέγων μάζας ἐν  ταῖς   κοπίσι παρατίθεσθαι τοῦτο γὰρ αἱ
[4, 138]   τῶν ξένων. Θύουσι δ´ ἐν  ταῖς   κοπίσιν αἶγας, ἄλλο δ´ οὐδὲν
[4, 139]   Καὶ ταύτας τὰς κοπίδας παραπλησίως  ταῖς   λελεγμέναις ἐπιτελοῦσι. Θύουσι δὲ καὶ
[4, 138]   κοπίδι θοινᾶσθαι καλῶς, ἐν δὲ  ταῖς   λέσχαισι φύσκαι προσπεπατταλευμέναι κατακρέμανται τοῖσι
[4, 163]   μηδέποτε ταῖς Χάρισιν, ἀλλ´ οὐδὲ  ταῖς   Μούσαις θύσας. φυγοῦσα γοῦν σε
[4, 170]   Ἰόβας γὰρ βασιλεὺς ἐν  ταῖς   Ὁμοιότησι τὸν αὐτὸν εἶναί φησι
[4, 140]   καὶ Ἀριστοφάνης Φιλύλλιος ἐν  ταῖς   Πόλεσιν, Ἐπίλυκός τε ἐν Κωραλίσκῳ
[4, 130]   τὸ Μακεδονικὸν οἶσθα ἔθος ἐν  ταῖς   πολυανθρώποις εὐωχίαις γινόμενον. (Καὶ
[4, 144]   τοῦτον πολὺ μᾶλλον ἥδονται οἱ  ταῖς   πολυτελεστέραις παρασκευαῖς τρεφόμενοι τῶν τὰ
[4, 156]   Παρμενίσκος Μόλπιδι χαίρειν. Πλεονάζων ἐν  ταῖς   προσφωνήσεσι πρὸς σὲ περὶ τῶν
[4, 148]   κλίνῃ καὶ τὰ κυλικεῖα καθὼς  ταῖς   στρωμναῖς ἐμεμέριστο, ἑκάστῳ φέρειν ἐπέτρεψε.
[4, 140]   Κἠπὶ τᾷ μύλᾳ δρυφῆται κἠπὶ  ταῖς   συναικλίαις, οὕτω τὰ συνδείπνια καλῶν.
[4, 143]   κατὰ τὴν Κρήτην οἶκοι δύο  ταῖς   συσσιτίαις, ὧν τὸν μὲν καλοῦσιν
[4, 147]   χρύσεα καὶ λιθοκόλλητα περιττῶς ἐξειργασμένα  ταῖς   τέχναις· ἦσαν δέ, φησί, καὶ
[4, 150]   Φύλαρχος ἐν τῇ ἕκτῃ ἐπὶ  ταῖς   τραπέζαις ἄρτους πολλοὺς κατακεκλασμένους παρατίθεσθαι
[4, 163]   ὥσπερ σύ, κυνικέ, μηδέποτε  ταῖς   Χάρισιν, ἀλλ´ οὐδὲ ταῖς Μούσαις
[4, 157]   ὑμῶν Μελέαγρος Γαδαρεὺς ἐν  ταῖς   Χάρισιν ἐπιγραφομέναις ἔφη τὸν Ὅμηρον
[4, 134]   λέγων οὕτως· Οὐχ ὁρᾷς ὀρχούμενον  ταῖς   χερσὶ τὸν βάκηλον; Οὐδ´ αἰσχύνεται
[4, 152]   ταῦτα καθαρείως μέν, λεοντωδῶς δέ,  ταῖς   χερσὶν ἀμφοτέραις αἴροντες ὅλα μέλη
[4, 182]   οὐδὲ παναρμονίου ἡμῖν δεήσει ἐν  ταῖς   ᾠδαῖς τε καὶ μέλεσιν. Οὔ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 10/01/2008