HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
ταί 1
Ταὶ 1
Ταῖς 1
ταῖς 50
τἀκ 1
ταλαίπωροι 1
ταλαίπωρον 1

Fréquences [« »]
44 δεῖπνον
47 ἔφη
44 φησιν
50 ταῖς
51 ἡ
51 παρὰ
56 πρὸς

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Athénée de Naucratis, les Deipnosophistes (ou Le Banquet des sages), livre IV

ταῖς

Livre, pages

[4, 159]   τῆς Ἰωνίας σφόδρα πλούσιον ἐπιδημῆσαι ταῖς Ἀθήναις πορφυρίδα ἠμφιεσμένον ἔχουσαν χρυσᾶ

[4, 134]   γὰρ νῦν ἐστί σοι ἐν ταῖς Ἀθήναις ταῖς καλαῖς ἐπιχώριον· ἅπαντες

[4, 152]   καὶ διασπείρειν χρυσίον καὶ ἀργύριον ταῖς ἀκολουθούσαις τῶν Κελτῶν μυριάσι φράγμα

[4, 139]   τοιοῦτον (εἰσάγουσιν) οὐδὲν καθάπερ ἐν ταῖς ἄλλαις θυσίαις ποιοῦσιν, ἀλλὰ μετ´

[4, 133]   τοῖς εἰς ἀναστόμωσιν βρώμασιν (ὥσπερ ταῖς ἁλμάσιν ἐλάαις, ἃς κολυμβάδας καλοῦσιν.

[4, 149]   τοῦτο ποιοῦντες ἕνεκα τῶν ἐν ταῖς ἀμφόδοις γινομένων νυκτερινῶν φόβων. Ἀπὸ

[4, 176]   ὅτι Ἀμερίας ὁ Μακεδὼν ἐν ταῖς Γλώσσαις τιτύρινόν φησι καλεῖσθαι τὸν

[4, 176]   φησιν Ἀμερίας ὁ Μακεδὼν ἐν ταῖς Γλώσσαις, τοὺς τῇ καλάμῃ αὐλοῦντας.

[4, 166]   Κτήσιππος ἔτι τρὶς κείρεται, (ἐν ταῖς γυναιξὶ λαμπρός, οὐκ ἐν ἀνδράσιν.

[4, 162]   καὶ Σωτίων ὁ Ἀλεξανδρεὺς ἐν ταῖς Διαδοχαῖς. Δύο δὲ συγγράμμασι τοῦ

[4, 154]   ἡδόμενοι. ~(Ἤδη δέ τις κἀν ταῖς διαθήκαις γέγραφεν γυναῖκας εὐπρεπεστάτας μονομαχῆσαι

[4, 163]   ζητοῦντας ἐν τοῖς περιπάτοις καὶ ταῖς διατριβαῖς ὥσπερ ἀποδεδρακότα. Ἄνθρωπ´ ἀλάστωρ,

[4, 153]   τράπεζαν, ταύτην δ´ εἶναι ὁμοίαν ταῖς ἐγγυθήκαις, (καὶ ἐπιτίθεσθαι ἐπ´ αὐτῇ

[4, 153]   φιλοσόφων, ἐν τῇ δεκάτῃ πρὸς ταῖς ἑκατὸν τῶν ἱστοριῶν Ῥωμαίους ἱστορεῖ

[4, 144]   αὐτοῖς ἀεὶ παρεσκευασμέναι οὐδεμίαν ἐν ταῖς ἑορταῖς ἐπίδοσιν ἔχουσιν αὐτῶν αἱ

[4, 137]   μᾶζαν παρέχειν κελεύει, ἄρτον δὲ ταῖς ἑορταῖς προσπαρατιθέναι, μιμούμενος τὸν Ὅμηρον.

[4, 160]   τοῦ κωμῳδιοποιοῦ Ἰοκάστην, ἥτις ἐν ταῖς ἐπιγραφομέναις Φοινίσσαις φησίν· Παραινέσαι δὲ

[4, 162]   κατακοιμηθῶσιν οἱ συμπόται, (καὶ) πῶς ταῖς ἐπιχύσεσι χρηστέον πηνίκα τε εἰσακτέον

[4, 149]   δούλων· οἱ δὲ παῖδες ἐν ταῖς ἑστιάσεσι μετὰ τῶν πατέρων ἐπὶ

[4, 153]   παραλαβόντες τὸ ἔθος, ἀλλὰ κἀν ταῖς ἑστιάσεσιν. Ἐκάλουν γοῦν τινες πολλάκις

[4, 149]   Φιλιππικῶν Οἱ Ἀρκάδες, φησίν, ἐν ταῖς ἑστιάσεσιν ὑποδέχονται τοὺς δεσπότας καὶ

[4, 173]   τὰς μάζας, φησὶν Ἀριστοφάνης, ἐν ταῖς θοίναις δι´ ἡμέρας τρίβοντες παρεῖχον

[4, 173]   τοῖς ἐλεοῖς ὑποδύεσθαι διακονοῦντες ἐν ταῖς θοίναις. Ἐλεὸς δ´ ἐστὶν ἡ

[4, 130]   Λυγκεῦ, Σαμιακῶν καὶ Ἀττικῶν αὐταῖς ταῖς ἰδίαις τῶν πεμμάτων θήκαις. Μετὰ

[4, 153]   χόνδρον, ἔπειτα ὄψα πολλὰ κεχειρουργημένα ταῖς Ἰνδικαῖς σκευασίαις. Γερμανοὶ δέ, ὡς

[4, 151]   ὁ ἀπὸ τῆς στοᾶς ἐν ταῖς ἱστορίαις, αἷς συνέθηκεν οὐκ ἀλλοτρίως

[4, 168]   Κνίδιος ἐν τῇ ὀγδόῃ πρὸς ταῖς κʹ τῶν Εὐρωπιακῶν Γνώσιππον, φησίν,

[4, 134]   ἐστί σοι ἐν ταῖς Ἀθήναις ταῖς καλαῖς ἐπιχώριον· ἅπαντες ὀρχοῦντ´ εὐθύς,

[4, 157]   οὗτος ηρος ἀνθίαν, ὃν πολλὰ ταῖς κίχλαις ἤδη λέγει. Γέλωτος οὖν

[4, 172]   στεφανωσάμενος πάλιν δειπνεῖ τὰ μελίπηκτα ταῖς κίχλαις. Ὅτι δὲ ἐκεχώριστο τὰ

[4, 140]   ἁδύς, διαρρήδην λέγων μάζας ἐν ταῖς κοπίσι παρατίθεσθαι τοῦτο γὰρ αἱ

[4, 138]   τῶν ξένων. Θύουσι δ´ ἐν ταῖς κοπίσιν αἶγας, ἄλλο δ´ οὐδὲν

[4, 139]   Καὶ ταύτας τὰς κοπίδας παραπλησίως ταῖς λελεγμέναις ἐπιτελοῦσι. Θύουσι δὲ καὶ

[4, 138]   κοπίδι θοινᾶσθαι καλῶς, ἐν δὲ ταῖς λέσχαισι φύσκαι προσπεπατταλευμέναι κατακρέμανται τοῖσι

[4, 163]   μηδέποτε ταῖς Χάρισιν, ἀλλ´ οὐδὲ ταῖς Μούσαις θύσας. φυγοῦσα γοῦν σε

[4, 170]   Ἰόβας γὰρ ὁ βασιλεὺς ἐν ταῖς Ὁμοιότησι τὸν αὐτὸν εἶναί φησι

[4, 140]   καὶ Ἀριστοφάνης ἢ Φιλύλλιος ἐν ταῖς Πόλεσιν, Ἐπίλυκός τε ἐν Κωραλίσκῳ

[4, 130]   τὸ Μακεδονικὸν οἶσθα ἔθος ἐν ταῖς πολυανθρώποις εὐωχίαις γινόμενον. (Καὶ ὁ

[4, 144]   τοῦτον πολὺ μᾶλλον ἥδονται οἱ ταῖς πολυτελεστέραις παρασκευαῖς τρεφόμενοι τῶν τὰ

[4, 156]   Παρμενίσκος Μόλπιδι χαίρειν. Πλεονάζων ἐν ταῖς προσφωνήσεσι πρὸς σὲ περὶ τῶν

[4, 148]   κλίνῃ καὶ τὰ κυλικεῖα καθὼς ταῖς στρωμναῖς ἐμεμέριστο, ἑκάστῳ φέρειν ἐπέτρεψε.

[4, 140]   Κἠπὶ τᾷ μύλᾳ δρυφῆται κἠπὶ ταῖς συναικλίαις, οὕτω τὰ συνδείπνια καλῶν.

[4, 143]   κατὰ τὴν Κρήτην οἶκοι δύο ταῖς συσσιτίαις, ὧν τὸν μὲν καλοῦσιν

[4, 147]   χρύσεα καὶ λιθοκόλλητα περιττῶς ἐξειργασμένα ταῖς τέχναις· ἦσαν δέ, φησί, καὶ

[4, 150]   Φύλαρχος ἐν τῇ ἕκτῃ ἐπὶ ταῖς τραπέζαις ἄρτους πολλοὺς κατακεκλασμένους παρατίθεσθαι

[4, 163]   ὥσπερ σύ, κυνικέ, ὁ μηδέποτε ταῖς Χάρισιν, ἀλλ´ οὐδὲ ταῖς Μούσαις

[4, 157]   ὑμῶν Μελέαγρος ὁ Γαδαρεὺς ἐν ταῖς Χάρισιν ἐπιγραφομέναις ἔφη τὸν Ὅμηρον

[4, 134]   λέγων οὕτως· Οὐχ ὁρᾷς ὀρχούμενον ταῖς χερσὶ τὸν βάκηλον; Οὐδ´ αἰσχύνεται

[4, 152]   ταῦτα καθαρείως μέν, λεοντωδῶς δέ, ταῖς χερσὶν ἀμφοτέραις αἴροντες ὅλα μέλη

[4, 182]   οὐδὲ παναρμονίου ἡμῖν δεήσει ἐν ταῖς ᾠδαῖς τε καὶ μέλεσιν. Οὔ

Livre, pages
[4, 159]	τῆς Ἰωνίας σφόδρα πλούσιον ἐπιδημῆσαι	ταῖς	Ἀθήναις πορφυρίδα ἠμφιεσμένον ἔχουσαν χρυσᾶ
[4, 134]	γὰρ νῦν ἐστί σοι ἐν	ταῖς	Ἀθήναις ταῖς καλαῖς ἐπιχώριον· ἅπαντες
[4, 152]	καὶ διασπείρειν χρυσίον καὶ ἀργύριον	ταῖς	ἀκολουθούσαις τῶν Κελτῶν μυριάσι φράγμα
[4, 139]	τοιοῦτον (εἰσάγουσιν) οὐδὲν καθάπερ ἐν	ταῖς	ἄλλαις θυσίαις ποιοῦσιν, ἀλλὰ μετ´
[4, 133]	τοῖς εἰς ἀναστόμωσιν βρώμασιν (ὥσπερ	ταῖς	ἁλμάσιν ἐλάαις, ἃς κολυμβάδας καλοῦσιν.
[4, 149]	τοῦτο ποιοῦντες ἕνεκα τῶν ἐν	ταῖς	ἀμφόδοις γινομένων νυκτερινῶν φόβων. Ἀπὸ
[4, 176]	ὅτι Ἀμερίας ὁ Μακεδὼν ἐν	ταῖς	Γλώσσαις τιτύρινόν φησι καλεῖσθαι τὸν
[4, 176]	φησιν Ἀμερίας ὁ Μακεδὼν ἐν	ταῖς	Γλώσσαις, τοὺς τῇ καλάμῃ αὐλοῦντας.
[4, 166]	Κτήσιππος ἔτι τρὶς κείρεται, (ἐν	ταῖς	γυναιξὶ λαμπρός, οὐκ ἐν ἀνδράσιν.
[4, 162]	καὶ Σωτίων ὁ Ἀλεξανδρεὺς ἐν	ταῖς	Διαδοχαῖς. Δύο δὲ συγγράμμασι τοῦ
[4, 154]	ἡδόμενοι. ~(Ἤδη δέ τις κἀν	ταῖς	διαθήκαις γέγραφεν γυναῖκας εὐπρεπεστάτας μονομαχῆσαι
[4, 163]	ζητοῦντας ἐν τοῖς περιπάτοις καὶ	ταῖς	διατριβαῖς ὥσπερ ἀποδεδρακότα. Ἄνθρωπ´ ἀλάστωρ,
[4, 153]	τράπεζαν, ταύτην δ´ εἶναι ὁμοίαν	ταῖς	ἐγγυθήκαις, (καὶ ἐπιτίθεσθαι ἐπ´ αὐτῇ
[4, 153]	φιλοσόφων, ἐν τῇ δεκάτῃ πρὸς	ταῖς	ἑκατὸν τῶν ἱστοριῶν Ῥωμαίους ἱστορεῖ
[4, 144]	αὐτοῖς ἀεὶ παρεσκευασμέναι οὐδεμίαν ἐν	ταῖς	ἑορταῖς ἐπίδοσιν ἔχουσιν αὐτῶν αἱ
[4, 137]	μᾶζαν παρέχειν κελεύει, ἄρτον δὲ	ταῖς	ἑορταῖς προσπαρατιθέναι, μιμούμενος τὸν Ὅμηρον.
[4, 160]	τοῦ κωμῳδιοποιοῦ Ἰοκάστην, ἥτις ἐν	ταῖς	ἐπιγραφομέναις Φοινίσσαις φησίν· Παραινέσαι δὲ
[4, 162]	κατακοιμηθῶσιν οἱ συμπόται, (καὶ) πῶς	ταῖς	ἐπιχύσεσι χρηστέον πηνίκα τε εἰσακτέον
[4, 149]	δούλων· οἱ δὲ παῖδες ἐν	ταῖς	ἑστιάσεσι μετὰ τῶν πατέρων ἐπὶ
[4, 153]	παραλαβόντες τὸ ἔθος, ἀλλὰ κἀν	ταῖς	ἑστιάσεσιν. Ἐκάλουν γοῦν τινες πολλάκις
[4, 149]	Φιλιππικῶν Οἱ Ἀρκάδες, φησίν, ἐν	ταῖς	ἑστιάσεσιν ὑποδέχονται τοὺς δεσπότας καὶ
[4, 173]	τὰς μάζας, φησὶν Ἀριστοφάνης, ἐν	ταῖς	θοίναις δι´ ἡμέρας τρίβοντες παρεῖχον
[4, 173]	τοῖς ἐλεοῖς ὑποδύεσθαι διακονοῦντες ἐν	ταῖς	θοίναις. Ἐλεὸς δ´ ἐστὶν ἡ
[4, 130]	Λυγκεῦ, Σαμιακῶν καὶ Ἀττικῶν αὐταῖς	ταῖς	ἰδίαις τῶν πεμμάτων θήκαις. Μετὰ
[4, 153]	χόνδρον, ἔπειτα ὄψα πολλὰ κεχειρουργημένα	ταῖς	Ἰνδικαῖς σκευασίαις. Γερμανοὶ δέ, ὡς
[4, 151]	ὁ ἀπὸ τῆς στοᾶς ἐν	ταῖς	ἱστορίαις, αἷς συνέθηκεν οὐκ ἀλλοτρίως
[4, 168]	Κνίδιος ἐν τῇ ὀγδόῃ πρὸς	ταῖς	κʹ τῶν Εὐρωπιακῶν Γνώσιππον, φησίν,
[4, 134]	ἐστί σοι ἐν ταῖς Ἀθήναις	ταῖς	καλαῖς ἐπιχώριον· ἅπαντες ὀρχοῦντ´ εὐθύς,
[4, 157]	οὗτος ηρος ἀνθίαν, ὃν πολλὰ	ταῖς	κίχλαις ἤδη λέγει. Γέλωτος οὖν
[4, 172]	στεφανωσάμενος πάλιν δειπνεῖ τὰ μελίπηκτα	ταῖς	κίχλαις. Ὅτι δὲ ἐκεχώριστο τὰ
[4, 140]	ἁδύς, διαρρήδην λέγων μάζας ἐν	ταῖς	κοπίσι παρατίθεσθαι τοῦτο γὰρ αἱ
[4, 138]	τῶν ξένων. Θύουσι δ´ ἐν	ταῖς	κοπίσιν αἶγας, ἄλλο δ´ οὐδὲν
[4, 139]	Καὶ ταύτας τὰς κοπίδας παραπλησίως	ταῖς	λελεγμέναις ἐπιτελοῦσι. Θύουσι δὲ καὶ
[4, 138]	κοπίδι θοινᾶσθαι καλῶς, ἐν δὲ	ταῖς	λέσχαισι φύσκαι προσπεπατταλευμέναι κατακρέμανται τοῖσι
[4, 163]	μηδέποτε ταῖς Χάρισιν, ἀλλ´ οὐδὲ	ταῖς	Μούσαις θύσας. φυγοῦσα γοῦν σε
[4, 170]	Ἰόβας γὰρ ὁ βασιλεὺς ἐν	ταῖς	Ὁμοιότησι τὸν αὐτὸν εἶναί φησι
[4, 140]	καὶ Ἀριστοφάνης ἢ Φιλύλλιος ἐν	ταῖς	Πόλεσιν, Ἐπίλυκός τε ἐν Κωραλίσκῳ
[4, 130]	τὸ Μακεδονικὸν οἶσθα ἔθος ἐν	ταῖς	πολυανθρώποις εὐωχίαις γινόμενον. (Καὶ ὁ
[4, 144]	τοῦτον πολὺ μᾶλλον ἥδονται οἱ	ταῖς	πολυτελεστέραις παρασκευαῖς τρεφόμενοι τῶν τὰ
[4, 156]	Παρμενίσκος Μόλπιδι χαίρειν. Πλεονάζων ἐν	ταῖς	προσφωνήσεσι πρὸς σὲ περὶ τῶν
[4, 148]	κλίνῃ καὶ τὰ κυλικεῖα καθὼς	ταῖς	στρωμναῖς ἐμεμέριστο, ἑκάστῳ φέρειν ἐπέτρεψε.
[4, 140]	Κἠπὶ τᾷ μύλᾳ δρυφῆται κἠπὶ	ταῖς	συναικλίαις, οὕτω τὰ συνδείπνια καλῶν.
[4, 143]	κατὰ τὴν Κρήτην οἶκοι δύο	ταῖς	συσσιτίαις, ὧν τὸν μὲν καλοῦσιν
[4, 147]	χρύσεα καὶ λιθοκόλλητα περιττῶς ἐξειργασμένα	ταῖς	τέχναις· ἦσαν δέ, φησί, καὶ
[4, 150]	Φύλαρχος ἐν τῇ ἕκτῃ ἐπὶ	ταῖς	τραπέζαις ἄρτους πολλοὺς κατακεκλασμένους παρατίθεσθαι
[4, 163]	ὥσπερ σύ, κυνικέ, ὁ μηδέποτε	ταῖς	Χάρισιν, ἀλλ´ οὐδὲ ταῖς Μούσαις
[4, 157]	ὑμῶν Μελέαγρος ὁ Γαδαρεὺς ἐν	ταῖς	Χάρισιν ἐπιγραφομέναις ἔφη τὸν Ὅμηρον
[4, 134]	λέγων οὕτως· Οὐχ ὁρᾷς ὀρχούμενον	ταῖς	χερσὶ τὸν βάκηλον; Οὐδ´ αἰσχύνεται
[4, 152]	ταῦτα καθαρείως μέν, λεοντωδῶς δέ,	ταῖς	χερσὶν ἀμφοτέραις αἴροντες ὅλα μέλη
[4, 182]	οὐδὲ παναρμονίου ἡμῖν δεήσει ἐν	ταῖς	ᾠδαῖς τε καὶ μέλεσιν. Οὔ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 10/01/2008