Livre, pages |
[4, 129] |
φθάνοντες.
Εἷς
δὲ
τῶν
συνδειπνούντων
|
ἡμῖν |
ἄθλιος
οὐ
δυνάμενος
πιεῖν
ἀνακαθίσας |
[4, 175] |
μόναυλον
συνεχῶς
ὀνομάζεις
ἐπιχωριάζοντα
παρ´
|
ἡμῖν, |
ἄκουε
καὶ
περὶ
αὐτοῦ
ἃ |
[4, 129] |
νυμφίον
ὡς
καὶ
τῶν
δοθέντων
|
ἡμῖν |
ἀνασεσωσμένων.
Ἔπειτα
στέφανοι
πάλιν
καὶ |
[4, 159] |
σοφοὶ
οὗτοι
τοὺς
φακούς,
ἀλλ´
|
ἡμῖν |
γε
ποίησον
δοθῆναι
ἄρτον,
μεθ´ |
[4, 156] |
ἐξ
οὗ
τὸ
μεθύειν
πᾶσιν
|
ἡμῖν |
γίνεται,
(ἦ
μὴν
ἑλέσθαι
τοῦτον |
[4, 182] |
ἐγώ,
πολυχορδίας
γε
οὐδὲ
παναρμονίου
|
ἡμῖν |
δεήσει
ἐν
ταῖς
ᾠδαῖς
τε |
[4, 158] |
περὶ
τοῦ
καλοῦ
γνώμας
τινὰς
|
ἡμῖν |
εἰσφέρων
φησί·
Μηδέποτ´
ἐλαίαν
ἔσθι´, |
[4, 169] |
δ´
ἐν
Φιλοθηβαίῳ·
Πάντ´
ἔστιν
|
ἡμῖν· |
ἥ
τε
γὰρ
συνώνυμος
τῆς |
[4, 129] |
καὶ
ζωρότερος
πότος,
οἴνων
ὄντων
|
ἡμῖν |
Θασίων
καὶ
Μενδαίων
καὶ
Λεσβίων, |
[4, 176] |
ἧς
καὶ
ὁ
εὐτελέστατος
παρ´
|
ἡμῖν |
ἰδιώτης
προσέτι
τε
καὶ
ἀναλφάβητος |
[4, 129] |
δυσχωρίαν
ὁ
Κάρανος
κελεύει
σπυρίδας
|
ἡμῖν |
καὶ
ἀρτοφόρα
διὰ
ἱμάντων
ἐλεφαντίνων |
[4, 129] |
προτέροις.
Ἡσυχίας
δὲ
γενομένης
ἐπεισβάλλουσιν
|
ἡμῖν |
οἱ
κἂν
τοῖς
Χύτροις
τοῖς |
[4, 131] |
~{ΠΡ.
Εἶτ´
ἐξένιζε
παρετίθει
θ´
|
ἡμῖν |
ὅλους
(ἐκ
κριβάνου
βοῦς.
{ΔΙΚ. |
[4, 131] |
Δί´
ὄρνιν
τριπλάσιον
Κλεωνύμου
παρέθηκεν
|
ἡμῖν· |
ὄνομα
δ´
ἦν
αὐτῷ
φέναξ. |
[4, 144] |
αὐτοὶ
ἥδιον
ἂν
δειπνῆσαι
τὸ
|
ἡμῖν |
παρατιθέμενον
δεῖπνον
ἢ
τὸ
ἑαυτοῖς. |
[4, 172] |
νῦν
ἔτι
ἀποίητα
πάμπολλ´
ἐστὶν
|
ἡμῖν. |
Πεμμάτων
δὲ
πρῶτόν
φησιν
μνημονεῦσαι |
[4, 171] |
διὰ
τούτων·
(Ὡς
οὑψώνης
διατρίβειν
|
ἡμῖν |
τἄριστον
ἔοικε.
Παροψωνεῖν
δ´
ἔφη |
[4, 156] |
ὦ
λῷστε
ἀνδρῶν,
μὴ
φθονήσῃς
|
ἡμῖν |
τὸ
Παρμενίσκειον
ἐκεῖνο
διελθεῖν
συμπόσιον. |
[4, 175] |
καὶ
ὁ
φῶτιγξ
αὐλὸς
παρ´
|
ἡμῖν. |
Τοῦ
δὲ
μοναύλου
μνημονεύει
Σοφοκλῆς |