Livre, pages |
[4, 135] |
φιλέουσι
περισσῶς
τέκτονες
ἄνδρες,
τρηχεῖ´
|
ἀλλ´ |
ἀγαθὴ
κουροτρόφος·
οὐ
γὰρ
ἔγωγε |
[4, 132] |
βέλτιστε
σύ,
κἀκεῖνο
καὶ
τοῦτ´,
|
ἀλλ´ |
ἀδύνατα
βούλομαι·
(οὔτε
στόματα
γὰρ |
[4, 154] |
ὁ
δῆμος
τὴν
παρανομίαν
ταύτην,
|
ἀλλ´ |
ἄκυρον
τὴν
διαθήκην
ἐποίησεν.
Ἐρατοσθένης |
[4, 147] |
παρῆλθ´
οὐ
κάκκαβος,
ὦ
φιλότας,
|
ἀλλ´ |
ἀλλοπλατεῖς
τὸ
μέγιστον
πάντ´
ἔπαθεν |
[4, 149] |
ἐποιοῦντο
οὐκ
ἀπονιψάμενοι
τὰς
χεῖρας,
|
ἀλλ´ |
ἀποματτόμενοι
τοῖς
ψωμοῖς
καὶ
τὴν |
[4, 167] |
προετρέποντο
καὶ
ζῆν
μὴ
κοσμίως,
|
ἀλλ´ |
ἀσώτως
καὶ
τοῖς
λῃσταῖς
παραπλησίως. |
[4, 146] |
τ´
οὐχὶ
τῶν
θεῶν
ἕνεκ´,
|
ἀλλ´ |
ἑαυτῶν.
Ὁ
λιβανωτὸς
εὐσεβὲς
(καὶ |
[4, 134] |
πάντες
λαχάνοις
ἐπὶ
χεῖρας
ἴαλλον,
|
ἀλλ´ |
ἐγὼ
οὐ
πιθόμην,
ἀλλ´
ἤσθιον |
[4, 167] |
ἄλλης
Ἑλλάδος,
οὐκ
ἀριστίνδην
ἐξειλεγμένοι,
|
ἀλλ´ |
εἴ
τις
ἦν
ἐν
τοῖς |
[4, 154] |
ὄνομα
οὐκ
ἐκ
τοῦ
μάχη,
|
ἀλλ´ |
ἐκ
ῥήματος
τοῦ
μάχεσθαι
μᾶλλον |
[4, 171] |
τῇ
νουμηνίᾳ
ἁρχαὶ
τὰ
πρυτανεῖ´,
|
ἀλλ´ |
ἕνῃ
τε
καὶ
νέᾳ;
{ΦΕΙΔ. |
[4, 161] |
τούτων
οὐδέν,
ὡς
ἐμοὶ
δοκεῖ·
|
ἀλλ´ |
ἐξ
ἀνάγκης,
οὐκ
ἔχοντες
οὐδὲ |
[4, 167] |
χρημάτων
οὐκ
ἀνάλωσεν
αὐτὰ
ταχέως,
|
ἀλλ´ |
ἐξέβαλε
καὶ
ἔρριψε,
πάντων
ἀνθρώπων |
[4, 134] |
ἀγενείοις
ἴσως
ἔπεστί
τις
χάρις·
|
ἀλλ´ |
ἐπὰν
δὴ
τὸν
γόητα
Θεόδοτον |
[4, 145] |
οὗτοι
δὲ
οὐ
συνδειπνοῦσιν
αὐτῷ,
|
ἀλλ´ |
ἔστιν
οἰκήματα
δύο
καταντικρὺ
ἀλλήλων, |
[4, 166] |
καὶ
τὰς
ἡδονὰς
οὐ
μέλλειν,
|
ἀλλ´ |
ἤδη
βιῶναι.
~(Περὶ
δὲ
τῆς |
[4, 159] |
οἱ
σοφοὶ
οὗτοι
τοὺς
φακούς,
|
ἀλλ´ |
ἡμῖν
γε
ποίησον
δοθῆναι
ἄρτον, |
[4, 134] |
ἴαλλον,
ἀλλ´
ἐγὼ
οὐ
πιθόμην,
|
ἀλλ´ |
ἤσθιον
εἴδατα
πάντα,
~(βολβοὺς
ἀσπάραγόν |
[4, 142] |
ὥστε
μήθ´
ὑπεραίρειν
μήτ´
ἐλλείπειν,
|
ἀλλ´ |
ἱκανὰ
ἅπασι
γίνεσθαι
καὶ
μὴ |
[4, 142] |
τίς
εἵσεται
καὶ
κατακλιθήσεται
πρῶτος,
|
(ἀλλ´ |
ὁ
πρεσβύτατος
ἡγεῖτο
ἐπὶ
τὰς |
[4, 141] |
ἐνίοτε
οἱ
πολλοί,
οὐ
μὴν
|
ἀλλ´ |
οἵ
γε
πλούσιοι
καὶ
ἄρτον |
[4, 140] |
ὁ
Πολέμων,
οἱ
γαλαθηνοὶ
χοῖροι,
|
ἀλλ´ |
ὀρθραγορίσκοι,
ἐπεὶ
πρὸς
τὸν
ὄρθρον |
[4, 166] |
ὁ
καλός;
{Α.
Οὐ
δῆτ´,
|
ἀλλ´ |
ὅτι
ἄρρην
ὑπὸ
θηλειῶν
κατεκόπης. |
[4, 140] |
τὴν
μετὰ
τὸ
δεῖπνον
μοῖραν,
|
ἀλλ´ |
οὐδὲ
τὰ
διδόμενα
τοῖς
φιδίταις |
[4, 163] |
κυνικέ,
ὁ
μηδέποτε
ταῖς
Χάρισιν,
|
ἀλλ´ |
οὐδὲ
ταῖς
Μούσαις
θύσας.
φυγοῦσα |
[4, 132] |
οὖν
ἔχει
τὰ
τοιαῦτα
ποικίλην,
|
ἀλλ´ |
οὐθέν
ἐστι
τοῦτο
πρὸς
τὴν |
[4, 166] |
νέος
ποτ´
ἐγενόμην
κἀγώ,
γύναι·
|
ἀλλ´ |
οὐκ
ἐλούμην
πεντάκις
τῆς
ἡμέρας |
[4, 171] |
θαυμάσῃς·
τῶν
γὰρ
προτενθῶν
ἐσμέν,
|
ἀλλ´ |
οὐκ
οἶσθα
σύ.
Καὶ
Φιλύλλιος |
[4, 132] |
ἁλμίοις
μὲν
οὐ
πάνυ
ἁλίσκετ´,
|
ἀλλ´ |
οὕτως
παρέργως
ἅπτεται·
τὰς
δ´ |
[4, 158] |
τὴν
περὶ
τῆς
φακῆς
πολυμάθειαν
|
ἀλλ´ |
ὑμεῖς
γε,
ἔφη,
οἱ
ἀπὸ |