Livre, pages
[4, 133]	οὐδ´ ἡδυσμάτων. Ἐβόων δ´ ἅπαντες,	ὡς	ἀγαθὴν ἅλμην ποιεῖς. Ἤσθιον δὲ
[4, 128]	καὶ ταῦτα τοῖς δούλοις καὶ	ὡς	ἄδην εἴχομεν βρώσεως ἐχερνιψάμεθα. Καὶ
[4, 161]	ἐν Ταραντίνοις· Οἱ πυθαγορίζοντες γάρ,	ὡς	ἀκούομεν, οὔτ´ ὄψον ἐσθίουσιν οὔτ´
[4, 175]	δὲ ἡμῶν τῶν Ἀλεξανδρέων κατατρέχεις	ὡς	ἀμούσων καὶ τὸν μόναυλον συνεχῶς
[4, 153]	πρῶτον μὲν τὴν ὄρυζαν ἑφθὴν	ὡς	ἄν τις ἑψήσειε χόνδρον, ἔπειτα
[4, 152]	κύκλῳ, μέσος δὲ ὁ κράτιστος	ὡς	ἂν κορυφαῖος χοροῦ, διαφέρων τῶν
[4, 182]	ὀξὺν καὶ βαρὺν φθόγγον ἐπιδείκνυται,	ὡς	Ἀναξανδρίδης ἐν Ὁπλομάχῳ φησί· Μαγάδι
[4, 163]	κέκτηνται θνητῶν εἰσίν τ´ ἀπόπληκτοι,	ὡς	ἀνθρωποφάγου τοῦ θηρίου ὄντος· ἅπας
[4, 171]	τότε οἱ Ἕλληνες προτένθην ὠνόμαζον,	ὡς	Ἀριστοφάνης ἐν προτέραις Νεφέλαις διὰ
[4, 182]	παρὰ τοῖς ἐν Ἰταλίᾳ Δωριεῦσιν,	ὡς	Ἀρτεμίδωρος ἱστορεῖ ὁ Ἀριστοφάνειος ἐν
[4, 144]	βοῶν ἀρξάμενον· καὶ ἀναχθέντα αἰχμάλωτον	ὡς	βασιλέα καὶ ἐν φυλακῇ ὄντα
[4, 142]	παραθέσεις, (ἔτι δὲ μύρων ἐξηλλαγμένων,	ὡς	δ´ αὕτως οἴνων καὶ τραγημάτων.
[4, 164]	ὑποκριτῶν πολὺ κράτιστός ἐστιν ὀψοποιός,	ὡς	δοκεῖ τοῖς χρωμένοις, τῶν δ´
[4, 157]	χάριν, καὶ διείπασθαι τὸν θεὸν	ὡς	εἰ μὴ μενοῦσιν ἐπὶ τούτοις,
[4, 136]	δὲ καὶ ἄλλοι. Κωλῆν δ´	ὡς	ἔιδον, ὡς ἔτρεμον· ἐν δὲ
[4, 138]	βίον ἐν εἰρήνῃ μετὰ ὑγιείας,	ὡς	εἰκός, γηραιοὶ τελευτῶντες ἄλλον τοιοῦτον
[4, 164]	ἐνταῦθα παραγίνεσθε μηδὲ κληθέντες; Ἦ	ὡς	εἰς ἀσώτιον μαγειρικὰ σκεύη καταλέγειν
[4, 153]	περὶ Σελεύκου διηγούμενος τοῦ βασιλέως,	ὡς	εἰς Μηδίαν ἀνελθὼν καὶ πολεμῶν
[4, 142]	ἀφελῶς οὔτε πάλιν οὕτως ὑπερτείνειν	ὡς	εἰς τὸ μηθὲν δαπανᾶν, ὑπερβάλλοντα
[4, 128]	εἶχε ταύτας πρὸς τὸν Λυγκέα,	ὡς	ἐκ τῶν αὐτοῦ μαθεῖν ἔστιν
[4, 166]	ἄνθρωπος, ἐν ὀλίγῳ χρόνῳ, (κᾆθ´	ὡς	ἐκεῖνος κατέδομαι καὶ τοὺς λίθους
[4, 133]	ἢ σὺ τὰς ὑποπαρθένους ἁλμάδας	ὡς	ἐλάας στιφράς; Φιλήμων δ´ ἐν
[4, 157]	ὑμῶν λάβωμεν, καὶ οὐ χαλεπαίνομεν	ὡς	ἔλαττον φερόμενοι, καθάπερ ὁ παρὰ
[4, 173]	παρόσον τὰ ἱερεῖα περιτέμνοντες δῆλον	ὡς	ἐμαγείρευον αὐτὰ καὶ ἐκαρύκκευον. Εἰς
[4, 161]	ἡδέως; Οὐκ ἔστι τούτων οὐδέν,	ὡς	ἐμοὶ δοκεῖ· ἀλλ´ ἐξ ἀνάγκης,
[4, 165]	νόμον ἄν τιν´ οὐκ ἄχρηστον,	ὡς	ἐμοὶ δοκεῖ, ὥστ´ ἐπιτελεσθῆναί ποτ´
[4, 150]	δέ τις Ναυκρατιτῶν γάμους ἑστιᾷ,	ὡς	ἐν τῷ γαμικῷ νόμῳ γέγραπται,
[4, 154]	παροξύνεται, τὸ μάχεσθαι ῥῆμα περιέχει,	ὡς	ἐν τῷ πυγμάχος, ναυμάχος, αὐτόν
[4, 154]	τὸ τέλος εἰς ος> τρέπει,	ὡς	ἐν τῷ σύμμαχος, πρωτόμαχος, ἐπίμαχος,
[4, 138]	νεοπολίτας, γράφων· Ἄνευ ὄψου, ἔφη,	ὡς	ἔοικας, ποιεῖς τοὺς ἄνδρας ἑστιωμένους.
[4, 172]	Ψευδηρακλεῖ· καταμεμφόμενος δὲ τοὺς μαγείρους	ὡς	ἐπιχειροῦντας καὶ οἷς μὴ δεῖ
[4, 140]	ἢ τὰ προφυράματα τῶν μαζῶν,	ὡς	Ἐρατοσθένης καὶ ἄρτους δὲ καὶ
[4, 136]	ἄλλοι. Κωλῆν δ´ ὡς ἔιδον,	ὡς	ἔτρεμον· ἐν δὲ σίναπυ κεῖτ´
[4, 165]	Προμηθεῖ δεσμώτῃ· Γνώσει δὲ τάδ´	ὡς	ἔτυμ´, οὐδὲ μάτην (χαριτογλωσσεῖν ἔνι
[4, 164]	Θασίαν ἅλμην οἷ’ ἄττα βαύζει,	ὡς	εὖ καὶ ταχέως ἀπετίσατο καὶ
[4, 153]	καὶ γενόμενος αἱμόφυρτος τὸν τιμωρησάμενον	ὡς	εὐεργέτην ἐπὶ τὸ ἔδαφος πρηνὴς
[4, 154]	καὶ τὴν ὅπλισιν τὴν ἀρχαίαν	ὡς	εὑρόντων ἐκείνων ἔτι καὶ νῦν
[4, 150]	γενομένης λαμπρᾶς ὁ Αἰγύπτιος κατεγέλα	ὡς	εὐτελῶς τοῦ Πέρσου διαιτωμένου. (Εἰ
[4, 184]	δὲ πολλοὶ τὴν αὐλητικὴν ἤσκησαν,	ὡς	Εὐφράνωρ τε καὶ Ἀρχύτας Φιλόλαός
[4, 128]	νῦν καὶ ψυχαγωγίας. (Ἐν Μακεδονίᾳ,	ὡς	ἔφην, τοῦ Καράνου γάμους ἑστιῶντος
[4, 157]	ὁ θαυμάσιος δὲ Ξενοφῶν φησιν	ὡς	ἡδὺ μὲν μᾶζαν καὶ κάρδαμα
[4, 138]	ὃς τοιαύτην δίαιταν ἔχων ἦλθεν	ὡς	ἡμᾶς οὕτω ταλαίπωρον ἔχοντας. Φασὶ
[4, 174]	Γίγγρην καλεῖτε ὑμεῖς οἱ Φοίνικες,	ὡς	ἱστορεῖ Δημοκλείδης. ~(Μνημονεύει τῶν γίγγρων
[4, 146]	δειπνῶν ἑκάστοτε μετὰ τῶν φίλων,	ὡς	ἱστορεῖ Ἔφιππος ὁ Ὀλύνθιος ἐν
[4, 153]	ταῖς Ἰνδικαῖς σκευασίαις. Γερμανοὶ δέ,	ὡς	ἱστορεῖ Ποσειδώνιος ἐν τῇ τριακοστῇ,
[4, 158]	ἣν ἄλλοι τινὲς Καλλιστὼ ὀνομάζουσιν,	(ὡς	ἱστορεῖν Μνασέαν τὸν Πατρέα ἐν
[4, 175]	λέγει Ἰβύκου τοῦ Ῥηγίνου ποιητοῦ,	ὡς	καὶ Ἀνακρέοντος τὸ βάρβιτον. Ἐπεὶ
[4, 155]	κύριοι. Ἐπιλελησμένοι δ´ ἦσαν οὗτοι,	ὡς	καὶ Δοῦρις ἱστορεῖ, ὅτι καὶ
[4, 129]	ἔπινε πλεῖστον (ἦν γὰρ πολυπότης	ὡς	καὶ ὁ πάππος αὐτοῦ Πρωτέας
[4, 175]	ἱστορίας Σύρων εὕρημά φησιν εἶναι,	ὡς	καὶ τὸν καλούμενον λυροφοίνικα σαμβύκην.
[4, 165]	υἱὸς εἰς τοσοῦτον ἦλθεν ἀσωτίας	ὡς	καὶ τοῦ μνήματος τοῦ πατρός,
[4, 129]	οἷς ἡσθέντες ἀνεκροταλίσαμεν τὸν νυμφίον	ὡς	καὶ τῶν δοθέντων ἡμῖν ἀνασεσωσμένων.
[4, 160]	καὶ τῶν ἐκ Τέω μαζῶν	(ὡς	καὶ τῶν ἐξ Ἐρετρίας, ὡς
[4, 155]	τῇ ἐνάτῃ τῶν ἱστοριῶν φησιν	ὡς	Κάσανδρος ἐκ Βοιωτίας ἐπανιὼν καὶ
[4, 168]	Δημόκριτον δ´ Ἀβδηρῖται δημοσίᾳ κρίνοντες	ὡς	κατεφθαρκότα τὰ πατρῷα, ἐπειδὴ ἀναγνοὺς
[4, 161]	περὶ ὧν οὐκ οἴδατε καὶ	ὡς	κοσμίως ἐσθίοντες ποιεῖτε τὴν ἔνθεσιν
[4, 138]	Ἆρ´ ἀληθῶς τοῖς ξένοισιν ἔστιν,	ὡς	λέγους´, ἐκεῖ πᾶσι τοῖς ἐλθοῦσιν
[4, 137]	κέραμον κατᾶξαι πάντα τοὺς ἱεροποιοὺς	ὡς	(μακρόθεν) οὐκ ἀστείας παρεισδύσεως γινομένης,
[4, 145]	δὲ πολλάκις, συμπόται αὐτῷ εἰσιν	ὡς	μάλιστα δώδεκα. Καὶ ὅταν δειπνήσωσιν,
[4, 162]	ὄντως οἰκέτης γεγονὼς τοῦ Ζήνωνος,	ὡς	Νικίας ὁ Νικαεὺς ἱστορεῖ ἐν
[4, 171]	ὄψα ὠνούμενον, νῦν δ´ ὀψωνάτωρα,	ὡς	Ξενοφῶν ἐν δευτέρῳ Ἀπομνημονευμάτων οὑτωσὶ
[4, 165]	ἀποδημίας ποιεῖσθαι τῆς γαστρὸς χάριν,	ὡς	ὁ αὐτὸς Ἄλεξις εἴρηκεν ἐν
[4, 146]	ἀναλώματι· ἑκατὸν γὰρ μνᾶς ἀνήλισκεν,	ὡς	ὁ Ἔφιππος ἱστόρησε. ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΑ'
[4, 174]	(ὑπὸ τῆς μουσικῆς) Καὶ οὐχ	ὡς	ὁ παρ´ ὑμῖν τοῖς Ἀλεξανδρεῦσι
[4, 183]	δ´ ὁ σκινδαψὸς τετράχορδον ὄργανον,	ὡς	ὁ παρῳδός φησι Μάτρων ἐν
[4, 168]	Νικήσαντος γοῦν αὐτοῦ ἵπποις Παναθήναια	ὡς	ὁ πατὴρ εἱστία τοὺς ἑταίρους,
[4, 162]	τοῖς διαλόγοις πρὸς Ζήνωνα διαμιλλώμενος	ὡς	ὁ σοφὸς πάντως ἂν εἴη
[4, 155]	Κνίδιος ἐν ὀγδόῃ Ἀσιατικῶν ἱστορεῖ	ὡς	οἱ ἑστιῶντες Ἀλέξανδρον τὸν Φιλίππου
[4, 146]	δέ φησιν ἐν τῇ ζʹ	ὡς	οἱ ὑποδεχόμενοι Ἑλλήνων τὸν βασιλέα
[4, 159]	Ὦ χρυσέ, δεξίωμα κάλλιστον βροτοῖς,	ὡς	οὔτε μήτηρ ἡδονὰς τοιάσδ´ ἔχει,
[4, 174]	πάνυ τι ἡδὺς καὶ τερπνός,	ὡς	πάντας ἡμᾶς ἐπιστραφῆναι θελχθέντας ὑπὸ
[4, 134]	ὀρχήσεως) κωμῳδεῖ τινα τῶν σοφῶν	ὡς	παρὰ δεῖπνον ὀρχούμενον λέγων οὕτως·
[4, 174]	καὶ ἡ Καρία Φοινίκη ἐκαλεῖτο,	ὡς	παρὰ Κορίννῃ καὶ Βακχυλίδῃ ἔστιν
[4, 137]	(ταριχηρὸν) εἰς τάριχος διασκευάσαντα μαστιγωθῆναι	ὡς	παρασοφιζόμενον πονηρῶς. ~(Πλάτων δ´ ἐν
[4, 160]	περιπάτου ἐν τοῖς περὶ παροιμιῶν	ὡς	παροιμίαν ἀναγράφει τὸ ἐπὶ τῇ
[4, 173]	γὰρ οἱ Σάτυροι τοὺς Δελφοὺς	ὡς	περὶ τὰς θυσίας καὶ τὰς
[4, 140]	ἐπεὶ πρὸς τὸν ὄρθρον πιπράσκονται,	ὡς	Περσαῖος ἱστορεῖ ἐν τῇ Λακωνικῇ
[4, 153]	ᾐχμαλωτίσθη ὑπὸ τοῦ βαρβάρου καὶ	ὡς	πολὺν χρόνον παρὰ τῷ Ἀρσάκει
[4, 183]	δὲ καλουμένου πανδούρου Εὐφορίων μέν,	ὡς	προείρηται, καὶ Πρωταγορίδης ἐν βʹ
[4, 129]	δὲ τούτοις εἰπὼν ὁ Ἱππόλοχος	ὡς	Πρωτέας ἀπόγονος ἐκείνου Πρωτέου Λανίκης
[4, 168]	Ἀρτεμίσιον, Πολέμιοι τῆς οὐσίας ὑπάρχοντες,	ὡς	Σάτυρος ἐν τοῖς περὶ χαρακτήρων
[4, 166]	γάρ· Ὦ φιλτάτη Γῆ μῆτερ,	ὡς	σεμνὸν σφόδρ´ εἶ τοῖς νοῦν
[4, 183]	καὶ ἐγγηράσας τῇ Ἐφεσίων πόλει	ὡς	σοφώτατον τῆς ἑαυτοῦ τέχνης τουτὶ
[4, 133]	ζῷον ὅμοιον τέττιγι καὶ τιτιγονίῳ,	ὡς	Σπεύσιππος παρίστησιν ἐν δʹ Ὁμοίων.
[4, 160]	(ὡς καὶ τῶν ἐξ Ἐρετρίας,	ὡς	Σώπατρος ἐν Βακχίδος μνηστῆρσι· φησὶν
[4, 144]	ὅτι οὕτως αὑτῷ δοκοίη ζῆν	ὡς	ταχέως ἀπολούμενος. ~(Ὁ δ´ αὐτὸς
[4, 176]	καὶ ἀναλφάβητος οὕτως ἐστὶ συνήθης	ὡς	τάχιστα ἐλέγχειν τὰ παρὰ τὰς
[4, 171]	γὰρ δοκοῦσιν μοι παθεῖν· ἵν´	ὡς	τάχιστα τὰ πρυτανεῖ´ ὑφελοίατο, (διὰ
[4, 141]	ὄψον τι μικρὸν ἔχον σταθμὸν	ὡς	τέταρτον μάλιστα, καὶ παρὰ τοῦτο
[4, 164]	μαγειρικὰ σκεύη καταλέγειν μαθησόμενοι; Ἤ	ὡς	τὸν Διογένους Κεφαλίωνα ἀποστοματιοῦντες; Κατὰ
[4, 183]	οὕτως ἐποίησε πάντας Ῥωμαίους μουσομανεῖν	ὡς	τοὺς πολλοὺς καὶ ἀπομνημονεύειν αὐτοῦ
[4, 141]	εἰς τὸ φιδίτιον ἀλφίτων μὲν	ὡς	τρία μάλιστα ἡμιμέδιμνα Ἀττικά, οἴνου
[4, 162]	προσδεκτέον ὡραιζομένους καὶ πότε παραπεμπτέον	ὡς	ὑπερορῶντας, καὶ περὶ προσοψημάτων καὶ
[4, 156]	τοιοῦτον. Καὶ ὁ Κύνουλκος Ἀλλ´	ὡς	ὤφελον, ἔφη, τὴν Θρᾴκιον ταύτην

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 10/01/2008