Livre, pages
[4, 174]	Κτησιβίου κουρέως ἐνταῦθα οἰκοῦντος ἐν	τῇ	Ἀσπενδίᾳ (ἐπὶ τοῦ δευτέρου Εὐεργέτου,
[4, 150]	εἰς τὸ πρυτανεῖον ἢ μόνῃ	τῇ	αὐλητρίδι. Οὐκ εἰσφέρεται δὲ οὐδὲ
[4, 153]	σιωπὴ ἦν εὔτακτος. Ἐν δὲ	τῇ	βʹ Ἐν τῇ Ῥωμαίων, φησίν,
[4, 171]	Ἀθηναίων κατὰ τὰ πάτρια, ἐψηφίσθαι	τῇ	βουλῇ ἀφεῖσθαι τοὺς βουλευτὰς τὰς
[4, 171]	ἡ χρεία. Χάρης γοῦν ἐν	τῇ	γʹ τῶν ἱστοριῶν (Πτολεμαῖόν φησι
[4, 162]	(Ἀρχέστρατός τε ὁ Γελῷος ἐν	τῇ	Γαστρολογίᾳ ἣν μόνην ὑμεῖς ῥαψῳδίαν
[4, 151]	ἐδωρήσατο προπίνων καὶ ἄλλος ἱμάτια	τῇ	γυναικί, καὶ Τιμασίων προπίνων φιάλην
[4, 143]	Κρητικῶν συσσιτίων Δωσιάδας ἱστορῶν ἐν	τῇ	δʹ τῶν Κρητικῶν γράφει οὕτως·
[4, 153]	ἀπὸ τοῦ περιπάτου φιλοσόφων, ἐν	τῇ	δεκάτῃ πρὸς ταῖς ἑκατὸν τῶν
[4, 166]	θηλειῶν κατεκόπης. Θεόπομπος δ´ ἐν	τῇ	δεκάτῃ τῶν Φιλιππικῶν, ἀφ´ ἧς
[4, 166]	δὲ τῶν Ταραντίνων ἱστορῶν ἐν	τῇ	δευτέρα καὶ πεντηκοστῇ τῶν ἱστοριῶν
[4, 153]	γυμνὰς διακονεῖσθαι. (Μεγασθένης δ´ ἐν	τῇ	δευτέρᾳ τῶν Ἰνδικῶν τοῖς Ἰνδοῖς
[4, 141]	εἰς τρυφήν. Φύλαρχος γοῦν ἐν	τῇ	εʹ καὶ κʹ τῶν ἱστοριῶν
[4, 159]	τὸ ἀριθμεῖν. Διογένης δ´ ἐν	τῇ	ἑαυτοῦ Πολιτείᾳ νόμισμα εἶναι νομοθετεῖ
[4, 146]	ἅπαξ τοῦ ἐνιαυτοῦ ἐν ἡμέρῃ	τῇ	ἐγένετο ὁ βασιλεύς. Οὔνομα δὲ
[4, 159]	(Χρύσιππος δ´ ἐν τῇ Εἰσαγωγῇ	τῇ	εἰς τὴν περὶ ἀγαθῶν καὶ
[4, 159]	ῥᾳδίως ἐκτήσατο. (Χρύσιππος δ´ ἐν	τῇ	Εἰσαγωγῇ τῇ εἰς τὴν περὶ
[4, 143]	ἁπασέων μάλιστα ἐκείνην τιμᾶν νομίζουσι	τῇ	ἕκαστος ἐγένετο. Ἐν ταύτῃ δὲ
[4, 150]	δὲ Γαλάταις φησὶ Φύλαρχος ἐν	τῇ	ἕκτῃ ἐπὶ ταῖς τραπέζαις ἄρτους
[4, 149]	γυμνοὶ συνδειπνοῦσιν. (Θεόπομπος δ´ ἐν	τῇ	ἕκτῃ καὶ τεσσαρακοστῇ τῶν Φιλιππικῶν
[4, 145]	Ὥσπερ δὲ οἱ μισθοφόροι ἐν	τῇ	Ἑλλάδι μισθὸν ἀργύριον λαμβάνουσιν, οὕτως
[4, 168]	τῷ τὴν Ῥωμαικὴν ἱστορίαν ἐκδεδωκότι	τῇ	Ἑλλήνων φωνῇ. Περὶ δὲ Ἀπικίου
[4, 168]	μνημονεύεται, ὥς φησι Ποσειδώνιος ἐν	τῇ	ἐνάτῃ καὶ τεσσαρακοστῇ τῶν ἱστοριῶν,
[4, 148]	Φρύνωνος, ὅν φησιν Ἡρόδοτος ἐν	τῇ	ἐνάτῃ μεγάλως (πλούτῳ) παρεσκευάσθαι. (Ἡγοῦμαι
[4, 163]	Τίμαιος δ´ ὁ Ταυρομενίτης ἐν	τῇ	ἐνάτῃ τῶν ἱστοριῶν περὶ αὐτοῦ
[4, 138]	συμποσίων. Ἡρόδοτος μὲν οὖν ἐν	τῇ	ἐνάτῃ τῶν ἱστοριῶν περὶ τῆς
[4, 155]	Δίυλλος δ´ ὁ Ἀθηναῖος ἐν	τῇ	ἐνάτῃ τῶν ἱστοριῶν φησιν ὡς
[4, 168]	τοῦ γήρως ἐφόδια προκαταναλίσκοντες, (χαίροντες	τῇ	ἑταίρᾳ, οὐ τοῖς ἑταίροις, καὶ
[4, 144]	αἱ τράπεζαι· ὥστε ταύτῃ πρῶτον	τῇ	εὐφροσύνῃ τῆς ἐλπίδος μειονεκτοῦσι τῶν
[4, 183]	Κυθήριος συνεπλήρωσε χορδαῖς καὶ ἐγγηράσας	τῇ	Ἐφεσίων πόλει ὡς σοφώτατον τῆς
[4, 146]	ὑποδέχωνται. (Ἡρόδοτος δέ φησιν ἐν	τῇ	ζʹ ὡς οἱ ὑποδεχόμενοι Ἑλλήνων
[4, 146]	ὅκου Θασίοισιν ὑπὲρ τῶν ἐν	τῇ	ἠπείρῳ πολίων τῶν σφετέρων δεξαμένοις
[4, 146]	ἐγεγόνεσαν αἱ πόλεις. Καὶ ἐν	τῇ	θʹ δὲ τῶν ἱστοριῶν φησι·
[4, 184]	τὴν πανδούραν (ἐκ τῆς ἐν	τῇ	θαλάσσῃ φυομένης δάφνης. Τυρρηνῶν δ´
[4, 139]	γαλαθηνοὺς ὀρθαγορίσκους καὶ παρατιθέασιν ἐν	τῇ	θοίνῃ τοὺς ἰπνίτας ἄρτους. Τὸ
[4, 145]	διὰ τοῦ παρακαλύμματος τοῦ ἐπὶ	τῇ	θύρᾳ, ἐκεῖνοι δ´ αὐτὸν οὐχ
[4, 153]	πρηνὴς προσπεσὼν προσκυνεῖ. Ἐν δὲ	τῇ	ιϚ περὶ Σελεύκου διηγούμενος τοῦ
[4, 142]	ἐκεῖνον τὸν χρόνον τῇ πολυτελείᾳ	τῇ	καθ´ αὑτούς, ὥστε δοκεῖν τὸν
[4, 176]	Μακεδὼν ἐν ταῖς Γλώσσαις, τοὺς	τῇ	καλάμῃ αὐλοῦντας. (Γινώσκειν δὲ βούλομαί
[4, 138]	ἐκεῖ πᾶσι τοῖς ἐλθοῦσιν ἐν	τῇ	κοπίδι θοινᾶσθαι καλῶς, ἐν δὲ
[4, 143]	εἶναι· παρατίθεται δ´ αὐτοῖς ἀβαμβάκευτα	τῇ	κράσει καθ´ ἕκαστα τῶν νενομισμένων.
[4, 139]	καὶ ἐν Περιάλλῳ. Ἐν δὲ	τῇ	Λακεδαίμονι τοῖς εἰσιοῦσιν εἰς τὸ
[4, 140]	κοπὶς σαφῶς ἐκτίθεται Μόλπις ἐν	τῇ	Λακεδαιμονίων πολιτείᾳ γράφων οὕτως· (Ποιοῦσι
[4, 140]	πιπράσκονται, ὡς Περσαῖος ἱστορεῖ ἐν	τῇ	Λακωνικῇ πολιτείᾳ καὶ Διοσκουρίδης ἐν
[4, 140]	δὲ τῶν ἐπαίκλων Περσαῖος ἐν	τῇ	Λακωνικῇ πολιτείᾳ οὑτωσὶ γράφει· Καὶ
[4, 173]	ἐν ἑκκαιδεκάτῳ Τρωικοῦ διακόσμου ἐν	τῇ	Λακωνικῇ φησιν ἐπὶ τῆς ὁδοῦ
[4, 153]	ἐξέβαλε τὸν εὐεργέτην, γράφει ἐν	τῇ	λδʹ τῶν ἱστοριῶν τάδε· Ἐποιεῖτό
[4, 166]	φησι τὸν δημαγωγὸν ἄσωτον γενέσθαι.	τῇ	λέξει δὲ ταύτῃ ἐχρήσατο· (Καὶ
[4, 149]	εἰληφότων τὴν ἐπωνυμίαν· ὁμοῦ δὲ	τῇ	μάζῃ καὶ τῷ τυρῷ σπλάγχνον
[4, 167]	καὶ τῶν ἑταίρων αὐτοῦ ἐν	τῇ	μθʹ τῶν ἱστοριῶν ὁ Θεόπομπος
[4, 168]	ἀλλὰ τί οὐ περιέσται, ἐν	τῇ	νεότητι τὰ τοῦ γήρως ἐφόδια
[4, 171]	{ΣΤΡ. Πῶς οὐ δέχονται δῆτα	τῇ	νουμηνίᾳ ἁρχαὶ τὰ πρυτανεῖ´, ἀλλ´
[4, 168]	Ἀγαθαρχίδης δ´ ὁ Κνίδιος ἐν	τῇ	ὀγδόῃ πρὸς ταῖς κʹ τῶν
[4, 143]	τῶν ἄλλων δικαιεῦσι προτίθεσθαι· ἐν	τῇ	οἱ εὐδαίμονες αὐτῶν βοῦν καὶ
[4, 156]	τὸν ἡδὺν Ἀντιφάνη, ὃς ἐν	τῇ	Παρεκδιδομένῃ ἔφη· Ὄμνυμι δ´ ὑμῖν,
[4, 172]	τοῖς Ἄθλοις ἐπιγραφομένοις εἰρηκότος φέρεσθαι	τῇ	παρθένῳ δῶρα (Σασαμίδας χόνδρον τε
[4, 183]	πολλῶν ἄλλων μουσικωτέρων μου ἐν	τῇ	πατρίδι ὑπαρχόντων. (Ἀλέξανδρος δὲ ὁ
[4, 152]	καὶ εἰκοστῇ ἱστόρησεν. Ἐν δὲ	τῇ	πέμπτῃ περὶ Πάρθων διηγούμενός φησιν·
[4, 162]	Νικίας ὁ Νικαεὺς ἱστορεῖ ἐν	τῇ	περὶ τῶν φιλοσόφων ἱστορίᾳ καὶ
[4, 142]	μεγέθεσιν οὕτως ἐξησκημέναι πολυτελῶς καὶ	τῇ	ποικιλίᾳ διαφόρως ὥστε τῶν ξένων
[4, 139]	Σπαρτιατῶν ὁ βουλόμενος. Ἐν δὲ	τῇ	πόλει κοπίδας ἄγουσι καὶ τοῖς
[4, 137]	(οὓς ἂν σοφωτάτους δύνωμ´ ἐν	τῇ	πόλει. Μέλλοντα δειπνίζειν γὰρ ἄνδρα
[4, 163]	πέφυκε τῇ φύσει; Ἀλυσιτελὴς εἶ	τῇ	πόλει πίνων ὕδωρ· τὸν γὰρ
[4, 142]	γενομένων κατ´ ἐκεῖνον τὸν χρόνον	τῇ	πολυτελείᾳ τῇ καθ´ αὑτούς, ὥστε
[4, 148]	ἐβούλετο ἡ Κλεοπάτρα. ~(Τοῦ δὲ	τῇ	πολυτελείᾳ τῆς ὄψεως ἐκπλαγέντος ὑπομειδιάσασα
[4, 153]	πολυτελέσι κεκοσμημένων. Τίμαιος δ´ ἐν	τῇ	πρώτῃ τῶν ἱστοριῶν καὶ τὰς
[4, 148]	δεῖπνα, περὶ ὧν Κλείταρχος ἐν	τῇ	πρώτῃ τῶν περὶ Ἀλέξανδρον ἱστοριῶν,
[4, 153]	Ἐν δὲ τῇ βʹ Ἐν	τῇ	Ῥωμαίων, φησίν, πόλει ὅταν εὐωχῶνται
[4, 168]	Γνώσιππον, φησίν, ἄσωτον γενόμενον ἐν	τῇ	Σπάρτῃ ἐκώλυον οἱ ἔφοροι συναναστρέφεσθαι
[4, 138]	τινες καὶ ἄνδρα Συβαρίτην ἐπιδημήσαντα	τῇ	Σπάρτῃ καὶ συνεστιαθέντα ἐν τοῖς
[4, 164]	λουτροῖς καὶ ἀλείμμασι κουρᾷ τε	τῇ	συνήθει χρωμένων. (Εἰ δ´ ὑμεῖς
[4, 159]	τὸ φιλάργυρον (ὥστε ἱστορῆσθαι πρὸς	τῇ	τελευτῇ τινα μὲν καταπιόντα οὐκ
[4, 145]	~(Ὁ δ´ αὐτὸς Θεόπομπος ἐν	τῇ	τεσσαρεσκαιδεκάτῃ τῶν Φιλιππικῶν Ὅταν, φησί,
[4, 149]	Πρυτανίτιδος καὶ Διονυσίοις, ἔτι δὲ	τῇ	τοῦ Κωμαίου Ἀπόλλωνος πανηγύρει, εἰσιόντες
[4, 170]	δὲ καὶ ἐπιτραπεζώματα τὰ ἐπιτιθέμενα	τῇ	τραπέζῃ βρώματα. Πλάτων Μενελάῳ· ~(Ὡς
[4, 153]	δέ, ὡς ἱστορεῖ Ποσειδώνιος ἐν	τῇ	τριακοστῇ, ἄριστον προσφέρονται κρέα μεληδὸν
[4, 144]	ἀργυρίου πλῆθος. (Θεόπομπος δ´ ἐν	τῇ	τριακοστῇ καὶ πέμπτῃ τῶν ἱστοριῶν
[4, 152]	φέρει. Ταῦτα μὲν οὖν ἐν	τῇ	τρίτῃ καὶ εἰκοστῇ ἱστόρησεν. Ἐν
[4, 150]	ἥψατο τῶν παρακειμένων. Ἐν δὲ	τῇ	τρίτῃ ὁ αὐτὸς Φύλαρχος Ἀριάμνην
[4, 148]	διαγράφων ὁ Μιλήσιος Ἑκαταῖος ἐν	τῇ	τρίτῃ τῶν Γενεαλογιῶν μάζας φησὶν
[4, 176]	ἀπὸ τῆς στοᾶς φιλόσοφος ἐν	τῇ	τρίτῃ τῶν ἱστοριῶν διηγούμενος περὶ
[4, 155]	(Δοῦρις δ´ ὁ Σάμιος ἐν	τῇ	τῶν ἱστοριῶν ιζʹ Πολυσπέρχοντά φησιν
[4, 144]	ἂν ἅδῃ σφίσι βουλευομένοισι, τοῦτο	τῇ	ὑστεραίῃ νήφουσι προτιθεῖ ὁ στεγέαρχος
[4, 160]	ὡς παροιμίαν ἀναγράφει τὸ ἐπὶ	τῇ	φακῇ μύρον, ἧς μέμνηται καὶ
[4, 160]	μνημονεύει οὕτως· (Ἴθακος Ὀδυσσεύς, τοὐπὶ	τῇ	φακῇ μύρον, πάρεστι· θάρσει, θυμέ.
[4, 163]	τιμιώτερον σαυτοῦ τέθεικας ἢ πέφυκε	τῇ	φύσει; Ἀλυσιτελὴς εἶ τῇ πόλει
[4, 161]	δ´ ἔτυχον ἄθλιοί τινες ἐν	τῇ	χαράδρᾳ τρώγοντες ἅλιμα καὶ κακὰ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 10/01/2008