Livre, pages
[4, 128]	Καράνου τοῦ Μακεδόνος ἐμφανίζοντος γάμους.	Καὶ	ἄλλαις δὲ περιετύχομεν τοῦ Λυγκέως
[4, 156]	σε τῶνδ´ ὃς αἴτιος φακῶν.	Καὶ	ἄλλος ἑξῆς ἀνεβόησε· Φακός σε
[4, 175]	ὅτι πάντα πράγματ´ ἀνατριαινώσει κρότοις.	Καὶ	Ἀξιόνικος ἐν Φιλευριπίδῃ· Οὕτω γὰρ
[4, 170]	κρόμμυον λέποντα καὶ τρεῖς ἁλμάδας.	Καὶ	Ἀριστοφάνης Πλούτῳ· Πρὸ τοῦ δ´
[4, 148]	ἀνακηρύττεσθαι κατὰ τὰς πόλεις ἁπάσας.	Καὶ	Γάιος δὲ ὁ αὐτοκράτωρ (ὁ
[4, 137]	ἑορταῖς προσπαρατιθέναι, μιμούμενος τὸν Ὅμηρον.	Καὶ	γὰρ ἐκεῖνος τοὺς ἀριστεῖς συνάγων
[4, 167]	καὶ νῦν, εἶπεν, ἐλευθερίως ζῶ.	Καὶ	γὰρ ἑταίραν ἔχω τὴν καλλίστην
[4, 140]	τι τοῦτο δὴ συνίσταται μικρόν.	Καὶ	γὰρ ὅντινα δεῖ πρῶτον κατακεῖσθαι
[4, 138]	ὀδάξ; Καὶ Εὔπολις ἐν Εἵλωσι·	(Καὶ	γένηται τοῖσδε σάμερον κοπίς. Δεῖπνον
[4, 168]	Ἀρεοπαγῖται διακοσίαις δραχμαῖς ἐτίμησαν αὐτούς.	Καὶ	Δημόκριτον δ´ Ἀβδηρῖται δημοσίᾳ κρίνοντες
[4, 144]	δὲ πολλοῖσι καὶ οὐκ ἁλέσι.	Καὶ	διὰ τοῦτό φασι Πέρσαι τοὺς
[4, 147]	ἁλουργέσι καὶ διαχρύσοις ἐμπεπετασμένοι ὕφεσι.	Καὶ	δώδεκα τρίκλινα διαστρώσασα ἐκάλεσε τὸν
[4, 148]	δᾳδουχουμένης πάσης τῆς Ἀθηναίων πόλεως.	Καὶ	ἔκτοτε ἐκέλευσεν ἑαυτὸν Διόνυσον ἀνακηρύττεσθαι
[4, 158]	διδάσκεις αὐτὸν ἕψειν ἢ φακῆν.	Καὶ	ἐν Ἀμφιαράῳ· Ὅστις φακῆν ἥδιστον
[4, 146]	ὑπερβολῆς τινος ἀναλώματος τάλαντον ὠνόμασε.	Καὶ	ἐν Δυσκόλῳ δέ φησιν οὕτως·
[4, 175]	Σιδωνίου νάβλα λαρυγγόφωνος ἐκκεχόρδωται τύπος.	Καὶ	ἐν Μυστάκου δὲ θητίῳ φησί·
[4, 161]	δειπνοῦσι πέμπτης ἀλφίτων κοτύλην μίαν.	Καὶ	ἐν Πυθαγοριζούσῃ· Ἡ δ´ ἑστίασις
[4, 146]	ἀνάστατοι ἂν ἐγεγόνεσαν αἱ πόλεις.	Καὶ	ἐν τῇ θʹ δὲ τῶν
[4, 176]	Ἀναλαβὼν μόναυλον ηὔλουν τὸν ὑμέναιον.	Καὶ	ἐν Φιαληφόρῳ· Τὸν μόναυλον ποῖ
[4, 129]	ἔχειν χιτῶνας, ἀπαρξάμεναί τε ἀπῆλθον.	Καὶ	ἐπεισῆλθον ἄλλαι φέρουσαι ληκύθους μύρου
[4, 140]	τῇ Λακωνικῇ πολιτείᾳ οὑτωσὶ γράφει·	Καὶ	εὐθὺς τοὺς μὲν εὐπόρους ζημιοῖ
[4, 138]	κατακρέμανται τοῖσι πρεσβύταισιν ἀποδάκνειν ὀδάξ;	Καὶ	Εὔπολις ἐν Εἵλωσι· (Καὶ γένηται
[4, 158]	καὶ Τίμων ὁ Φλιάσιος ἔφη·	(Καὶ	Ζηνώνειόν γε φακῆν ἕψειν ὃς
[4, 157]	τὰ παρακείμενα καὶ θαυμάσασαι ἐγέλων.	Καὶ	ἡ Νίκιον ἔφη· (Οὐδεὶς ὑμῶν,
[4, 144]	ἐν τοῦ ἂν ἐόντες βουλεύωνται.	Καὶ	ἢν μὲν ἅδῃ καὶ νήφουσι,
[4, 165]	τι τἀλλότρι´ ἐσθίειν ἐστὶ γλυκύ.	(Καὶ	Θεόπομπος δ´ ἐν Ὀδυσσεῖ ἔφη·
[4, 148]	στρωμναῖς ἐμεμέριστο, ἑκάστῳ φέρειν ἐπέτρεψε.	Καὶ	κατὰ τὴν ἄφοδον τοῖς μὲν
[4, 149]	καὶ νῦν καλοῦσι πρυτανικὰς ἐσθῆτας.	Καὶ	κατακλιθέντες ἐπανίστανται εἰς γόνατα τοῦ
[4, 150]	μαγείροις παρασκευάσαι σοι Αἰγύπτιον δεῖπνον.	Καὶ	κελεύσαντος ἐπεὶ παρεσκευάσθη, ἡσθεὶς ὁ
[4, 147]	καὶ ὀσφὺς καὶ μινυρίγματα θερμά.	Καὶ	κεφάλαιον ὅλον διάπτυχες ἑφθὸν ἁπερπευθηνος
[4, 158]	δὲ φακῆν ἔμβαλλε δυωδέκατον κοριάννου.	Καὶ	Κράτης δ´ ὁ Θηβαῖος ἔλεγεν·
[4, 165]	οὕτως συνεστρόγγυλεν ἰταμῶς καὶ ταχύ.	(Καὶ	Κτήσιππος δ´ ὁ Χαβρίου υἱὸς
[4, 166]	γυναιξὶ λαμπρός, οὐκ ἐν ἀνδράσιν.	Καὶ	Μένανδρος δ´ ἐν Ὀργῇ περὶ
[4, 161]	ἂν κάλλιστον, ὦ βέλτιστ´, ἔχῃ.	Καὶ	μετ´ ὀλίγα· Ἔδει θ´ ὑπομεῖναι
[4, 164]	καὶ μέλη πάραυλα κἀκρότητα κύμβαλα.	(Καὶ	μετὰ τὰς καλὰς ταύτας ἀμουσολογίας
[4, 129]	μεγάλων ἑκάστῳ προσενεχθεισῶν. ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Β'	Καὶ	μετὰ τὸν πότον ὑελοῦς πίναξ
[4, 145]	μέγα καὶ χῆνες καὶ ἀλεκτρυόνες.	Καὶ	μέτρια μὲν αὐτῶν παρατίθεται ἑκάστῳ
[4, 160]	δαίμοσι διαλεκτικοὺς τρεῖς τῶν παρεγγεγραμμένων.	Καὶ	μὴν φιλοσοφεῖν φιλολογεῖν τ´ ἀκηκοὼς
[4, 131]	βοῦς κριβανίτας; Τῶν ἀλαζονευμάτων. {ΠΡ.	Καὶ	ναὶ μὰ Δί´ ὄρνιν τριπλάσιον
[4, 129]	τὰ δὲ τοῖς θεράπουσιν ἐπεδώκαμεν.	Καὶ	νιψάμενοι τὰς χεῖρας ἐστεφανούμεθα καὶ
[4, 151]	εἶναι πιστοὺς καὶ οὐδένα ἄκοντα.	Καὶ	νῦν πάρεισιν οὐδέν σε προσαιτοῦντες,
[4, 169]	τὸ ἐπεσθίειν καὶ τὸ ἐπιφαγεῖν.	Καὶ	ὁ Αἰμιλιανὸς ἔφη· Τὸ μὲν
[4, 174]	παρέχων ἤ τινα τέρψιν μουσικήν.	Καὶ	ὁ Ἀλκείδης ἔφη· Ἀλλὰ μὴν
[4, 157]	σκληρότητος καὶ πολλῆς σκαιότητος ἐμπίπλησι.	Καὶ	ὁ θαυμάσιος δὲ Ξενοφῶν φησιν
[4, 156]	χέρειον ἐν ὥρῃ δεῖπνον ἑλέσθαι.	Καὶ	ὁ καλὸς δ´ Ἀριστοφάνης ἐν
[4, 130]	ἐν ταῖς πολυανθρώποις εὐωχίαις γινόμενον.	(Καὶ	ὁ Κάρανος ἄρξας πότου μικροῖς
[4, 129]	Ὁ πλεῖστα πίνων πλεῖστα κεὐφρανθήσεται.	Καὶ	ὁ Κάρανος ἔφη· ἐπεὶ πρῶτος
[4, 156]	Λακεδαίμονι οὐκ ἔστ´ οὐδὲν τοιοῦτον.	Καὶ	ὁ Κύνουλκος Ἀλλ´ ὡς ὤφελον,
[4, 174]	ἐπιστραφῆναι θελχθέντας ὑπὸ τῆς ἐμμελείας.	(Καὶ	ὁ Οὐλπιανὸς ἀποβλέψας πρὸς τὸν
[4, 151]	ὑπὲρ σοῦ καὶ προκινδυνεύειν βουλόμενοι.	Καὶ	ὁ Σεύθης ἀναστὰς συνέπιε καὶ
[4, 158]	ἅπαν ὑπερβάλλον τε μὴ προσείμαν.	Καὶ	ὁ Σωκράτης δ´ ἔλεγεν τῶν
[4, 160]	φακῆν ἕψητε, μὴ ´πιχεῖν μύρον.	Καὶ	ὁ Σώπατρος δέ, οὗ τὰ
[4, 173]	τὸ κοινὸν τῶν Ἐλεοδυτῶν ἐπῃτιάσατο.	Καὶ	ὁ τῶν Ἀμφικτυόνων δὲ νόμος
[4, 153]	καὶ μέθης εἰσεκάλουν τοὺς μονομάχους.	Καὶ	ὃ μὲν ἅμα ἐσφάττετο, αὐτοὶ
[4, 151]	ὅσον μόνον γεύσασθαι ἑαυτῷ καταλιπών.	(Καὶ	οἱ ἄλλοι δὲ κατὰ τὰ
[4, 145]	τῷ δευτέρῳ τῶν ἐπιγραφομένων Παρασκευαστικῶν	(Καὶ	οἱ θεραπεύοντες, φησί, τοὺς Περσῶν
[4, 152]	κατ´ ἀξίαν ἧς ἔχουσιν ὑπεροχῆς.	Καὶ	οἱ μὲν τοὺς θυρεοὺς ὁπλοφοροῦντες
[4, 144]	ἰδιώταις εἰς τροφάς φησιν οὕτως·	Καὶ	οἶδά γε, ἔφη, ὦ Σιμωνίδη,
[4, 168]	ἦν ὃς οὐκ ἐμίσει Ἀθηναίων.	Καὶ	ὁπότε ἀπαντήσειέ τις αὐτῷ ἔλεγεν
[4, 149]	ξηρὰ καὶ πλακοῦς καὶ στέφανος.	Καὶ	ὃς ἂν ἔξω τι τούτων
[4, 156]	τὸ Παρμενίσκειον ἐκεῖνο διελθεῖν συμπόσιον.	Καὶ	ὃς μετέωρον αὑτὸν παραναστήσας ἔφη·
[4, 145]	αὐτῷ εἰσιν ὡς μάλιστα δώδεκα.	Καὶ	ὅταν δειπνήσωσιν, ὅ τε βασιλεὺς
[4, 145]	συμπότας τούτους τις τῶν εὐνούχων.	Καὶ	ὅταν εἰσέλθωσι συμπίνουσιν μετ´ αὐτοῦ,
[4, 150]	παρεσκευάσθαι καὶ πλῆθος ἀλφίτων πεφυραμένων.	Καὶ	οὐ μόνον, φησίν, οἱ παραγινόμενοι
[4, 155]	περὶ συμποσίων διηγεῖται λέγων οὕτως·	Καὶ	οὔτ´ ἂν ἐπ´ ἀγρῶν ἴδοις
[4, 145]	οἳ δὲ εἴσω μετὰ βασιλέως.	Καὶ	οὗτοι δὲ οὐ συνδειπνοῦσιν αὐτῷ,
[4, 138]	πρὸς τὸ πῦρ μετρίως ὑποπίνοντες.	(Καὶ	οὕτως διάγοντες τὸν βίον ἐν
[4, 174]	πάντας κατακηληθέντας (ὑπὸ τῆς μουσικῆς)	Καὶ	οὐχ ὡς ὁ παρ´ ὑμῖν
[4, 169]	Ὁ μάγειρος οὗτος Πατανίων προσελθέτω.	Καὶ	πάλιν· Πλείους Στρατονίκου τοὺς μαθητάς
[4, 145]	συνδειπνεῖ καὶ τῶν υἱῶν ἔνιοι.	Καὶ	παρὰ τὸ δεῖπνον ᾄδουσί τε
[4, 138]	ἑαυτοῦ διακόνοις παρασκευάσαι Λακωνικὸν δεῖπνον.	Καὶ	παρασκευασθέντος γελάσας ὁ Παυσανίας μετεπέμψατο
[4, 142]	δὲ μὴ παρείη πρεσβεία, τρίκλινον.	Καὶ	πρόσταγμα οὐκ ἐγίνετο δι´ ἐδεάτρου
[4, 151]	αἰεὶ ἐτίθεντο· νόμος γὰρ ἦν.	Καὶ	πρῶτος τοῦτ´ ἐποίει Σεύθης· ἀνελόμενος
[4, 128]	ὡς ἄδην εἴχομεν βρώσεως ἐχερνιψάμεθα.	Καὶ	στέφανοι εἰσηνέχθησαν πολλοὶ παντοδαπῶν ἀνθέων
[4, 165]	κατ´ ἐνιαυτὸν ἕνα λίθον ἁμαξιαῖον.	Καὶ	σφόδρ´ εὐτελὲς λέγω. Τιμοκλῆς δ´
[4, 133]	στιφρή τε φαείνεται ἐν πρασιῇσι.	Καὶ	τὰς μέν θ´ αὕηνον ἀποπλύνας
[4, 139]	τοῖς πρὸς τὴν Κλήταν μέρεσι.	Καὶ	ταύτας τὰς κοπίδας παραπλησίως ταῖς
[4, 130]	ἔτη οὔσης ὑπὲρ τὰ ὀγδοήκοντα.	Καὶ	τελευταῖαι ἐπεισῆλθον ἐπιδόρπιαι τράπεζαι, τραγήματά
[4, 184]	κιθαρίζειν ποτὲ αὐλεῖν τ´ ἐδίδαξας;	Καὶ	τὴν Ἀθηνᾶν δέ φησιν Ἐπίχαρμος
[4, 169]	τἀκ τοῦ νίτρου· πάλιν ὑστερεῖς;	Καὶ	τὴν κύβηλιν τὴν ταγηνιστηρίαν. Τὴν
[4, 156]	Φιλόξενον εἶπε τὸ κατὰ χειρῶν.	(Καὶ	τῆς τραπέζης παρατεθείσης ἐδειπνοῦμεν καὶ
[4, 131]	ὅλους (ἐκ κριβάνου βοῦς. {ΔΙΚ.	Καὶ	τίς εἶδε πώποτε βοῦς κριβανίτας;
[4, 135]	τὸ λευκὸν καὶ μέλαν οἶδε.	Καὶ	Τιτυὸν ἔιδον, λίμνης ἐρικυδέα γόγγρον
[4, 165]	τοῖς Ἀρκαδικοῖς δείπνοις μνήμης ἠξιωμένων.	Καὶ	τὸ ἀσώτιον ποῦ κεῖται; Ἀσώτους
[4, 130]	(σιβύναις ἀργυραῖς διαπεπερονημένοι περιεφέροντο ἑκάστῳ.	Καὶ	τὸ θαυμάσιον, ὅτι παρειμένοι καὶ
[4, 176]	{Α. Τὸν κάλαμον. Σώπατρος Βακχίδι·	Καὶ	τὸ μόναυλον μέλος ἤχησε. Πρωταγορίδης
[4, 175]	οὖν οἶσθ´ ἀγαθόν. Οὐδὲ σαμβυκίστριαν;	Καὶ	τὸ τρίγωνον δὲ καλούμενον ὄργανον
[4, 174]	ὑδραυλικῷ οἷον κλεψύδραν μεγάλην λίαν.	Καὶ	τὸ ὑδραυλικὸν δὲ ὄργανον δοκεῖ
[4, 134]	ἂν εἰς συμπόσιον εἰσελθὼν ἄφνω.	Καὶ	τοῖς μὲν ἀγενείοις ἴσως ἔπεστί
[4, 174]	καὶ συρίζειν, ὥσπερ τοὺς ποιμένας.	(Καὶ	τοσαῦτα μὲν ἔχω σοι ἐγὼ
[4, 166]	τῇ λέξει δὲ ταύτῃ ἐχρήσατο·	(Καὶ	τοσοῦτον ἀσωτίᾳ καὶ πλεονεξίᾳ διενήνοχε
[4, 152]	καὶ τὰ λαιά· οὕτως διακονοῦνται.	Καὶ	τοὺς θεοὺς προσκυνοῦσιν ἐπὶ τὰ
[4, 142]	δ´ αὕτως οἴνων καὶ τραγημάτων.	Καὶ	τούτων ἦρξαν οἱ μικρὸν πρὸ
[4, 138]	ἐν ἀγροῖς ἑψήματα (τε) ἑψήσονται.	Καὶ	τραγήματά που παραθήσομεν αὐτοῖς τῶν
[4, 156]	ποῖον τῶν ὑδάτων ἥδιστόν ἐστιν.	Καὶ	τῶν μὲν ἐγκωμιαζόντων τὸ ἀπὸ
[4, 167]	ἔνιοι δεκαζόμενος ζῶ καὶ μοιχεύων.	(Καὶ	τῶν τὰ τοιαῦτα πραττόντων καὶ
[4, 171]	ἐσμέν, ἀλλ´ οὐκ οἶσθα σύ.	Καὶ	Φιλύλλιος ἐν Ἡρακλεῖ· Βούλεσθε δῆτ´

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 10/01/2008