Livre, pages
[4, 150]	τὰ Αἰγύπτια δεῖπνα Πρωταγορίδης ἐν	τῷ	αʹ περὶ Δαφνικῶν ἀγώνων διδάσκει
[4, 141]	Δημήτριος δ´ ὁ Σκήψιος ἐν	τῷ	αʹ τοῦ Τρωικοῦ διακόσμου τὴν
[4, 142]	κεκραμένον ἔχων τὸ ποτὸν καὶ	τῷ	αἰτοῦντι προσέφερε. (Τὸν αὐτὸν δὲ
[4, 147]	(ἐν Κιλικίᾳ) φησιν οὕτως· Ἀπαντήσασα	τῷ	Ἀντωνίῳ ἡ Κλεοπάτρα ἐν Κιλικίᾳ
[4, 159]	πρὸς τί οἱ Ἕλληνες χρῶνται	τῷ	ἀργυρίῳ εἶπεν Πρὸς τὸ ἀριθμεῖν.
[4, 141]	όπους μὲν γὰρ εἶναι θʹ	τῷ	ἀριθμῷ, (σκιάδες δὲ οὗτοι καλοῦνται
[4, 145]	ὅ τι ἂν καταλίπηται ἐπὶ	τῷ	ἀρίστῳ. (Τὰ δὲ πλεῖστα τούτων
[4, 153]	καὶ ὡς πολὺν χρόνον παρὰ	τῷ	Ἀρσάκει διέτριψεν ἀγόμενος βασιλικῶς, γράφει
[4, 157]	Ἡρακλῆς. Φησὶ γὰρ οὗτος ἐν	τῷ	βʹ τῶν Νόστων Μετὰ τὸ
[4, 160]	καὶ τοῦ κόγχου μνημονεύει ἐν	τῷ	βʹ τῶν σίλλων λέγων οὕτως·
[4, 184]	σῦριγξ Ἰδαῖος ἀλέκτωρ. Ἐν δὲ	τῷ	βʹ Φοίνικι ὁ αὐτὸς Ἴων
[4, 128]	ἐμφανίζοντος δεῖπνον (Ἀθήνησι γενόμενον Δημητρίῳ	τῷ	βασιλεῖ, ἐπίκλην δὲ Πολιορκητῇ (ἐρωμένη
[4, 151]	κάλλιστος τοὺς μὲν ἔχοντας (διδόναι	τῷ	βασιλεῖ τιμῆς ἕνεκα, τοῖς δὲ
[4, 152]	ὑποκαθήμενος ἐφ´ ὑψηλῆς κλίνης κατακειμένῳ	τῷ	βασιλεῖ τὸ παραβληθὲν ὑπ´ αὐτοῦ
[4, 155]	Τρωικοῦ διακόσμου (Παρὰ Ἀντιόχῳ, φησί,	τῷ	βασιλεῖ τῷ μεγάλῳ προσαγορευθέντι ἐν
[4, 145]	αὐτὸν τρόπον. Ἐστὶ μὲν γὰρ	τῷ	βασιλεῖ χίλια ἱερεῖα τῆς ἡμέρας
[4, 150]	τοῦ ἐνιαυτοῦ ἔξεστι τῶν σιτουμένων	τῷ	βουλομένῳ ἀνελθόντι εἰς τὸ πρυτανεῖον
[4, 145]	οὓς καὶ ὁρᾶν ἔξεστι παντὶ	τῷ	βουλομένῳ, οἳ δὲ εἴσω μετὰ
[4, 150]	Ναυκρατιτῶν γάμους ἑστιᾷ, ὡς ἐν	τῷ	γαμικῷ νόμῳ γέγραπται, ἀπείρηται ᾠὰ
[4, 160]	(Λαρήνσιος ὀξέως καὶ καλῶς ἀπήντησε	τῷ	γάστριδι κυνὶ περὶ τοῦ κόγχου.
[4, 135]	ἱππότα κεστρεὺς οὐκ οἶος· ἅμα	τῷ	γε δυώδεκα σαργοὶ ἕποντο. Κυανόχρως
[4, 157]	(ἐκβῆναι μόνον τε τὸν ἐν	τῷ	γήρᾳ θάνατον ἀσπασίως προσίεσθαι, πεπεισμένους
[4, 147]	πυρός Ἔπειτα βαθμοὺς ἀτμίζων· ἐπὶ	τῷ	δ´ ἐπίπασται τευθίδες, ὦ φίλε,
[4, 157]	υἱῶν τὰς μερίδας ἑκάστῳ παρατιθέντων,	τῷ	δ´ Ἡρακλεῖ ταπεινοτέραν παραθέντων, ~ὁ
[4, 135]	δ´ ἐπ´ ἐννέα κεῖτο τραπέζας·	τῷ	δὲ μετ´ ἴχνια βαῖνε θεὰ
[4, 150]	ἐπεὶ παρεσκευάσθη, ἡσθεὶς ὁ Ὦχος	τῷ	δείπνῳ Κακὸν κακῶς σε, ἔφη,
[4, 153]	Ἰνδικῶν τοῖς Ἰνδοῖς φησιν ἐν	τῷ	δείπνῳ παρατίθεσθαι ἑκάστῳ τράπεζαν, ταύτην
[4, 146]	ἐγένετο ὁ βασιλεύς. Οὔνομα δὲ	τῷ	δείπνῳ Περσιστὶ μὲν τυκτά, Ἑλληνιστὶ
[4, 155]	βασιλεῖ τῷ μεγάλῳ προσαγορευθέντι ἐν	τῷ	δείπνῳ πρὸς ὅπλα ὠρχοῦντο οὐ
[4, 157]	ἔλεγεν ἐνδεδέσθαι τῷ σώματι καὶ	τῷ	δεῦρο βίῳ τὰς ἁπάντων ψυχὰς
[4, 145]	ὁ τὰ Περσικὰ συγγράψας ἐν	τῷ	δευτέρῳ τῶν ἐπιγραφομένων Παρασκευαστικῶν (Καὶ
[4, 149]	Ναυκρατίταις, ὥς φησιν Ἑρμείας ἐν	τῷ	δευτέρῳ τῶν περὶ τοῦ Γρυνείου
[4, 155]	ἐὰν μὴ ταχὺ φθάσας ἀποτέμῃ	τῷ	δρεπάνῳ, τέθνηκε, καὶ οἱ ἄλλοι
[4, 167]	Σικελίαν ὅτ´ ἔμελλεν κτίζειν Συρακούσας	τῷ	ἑαυτοῦ συσσίτῳ μελιτούττης ἀπέδοτο τὸν
[4, 183]	Θεόπομπος ὁ Κολοφώνιος ἐποποιὸς ἐν	τῷ	ἐπιγραφομένῳ Ἁρματίῳ· (Σκινδαψὸν λυρόεντα μέγαν
[4, 146]	(Φιλόξενος δ´ ὁ Κυθήριος ἐν	τῷ	ἐπιγραφομένῳ Δείπνῳ εἴπερ τούτου καὶ
[4, 142]	Ἀντιφάνης τὰ Λακωνικὰ δεῖπνα ἐν	τῷ	ἐπιγραφομένῳ δράματι Ἄρχων φησὶν οὕτως·
[4, 175]	φησι (Σώπατρος ὁ παρῳδὸς ἐν	τῷ	ἐπιγραφομένῳ δράματι Πύλαι Φοινίκων εἶναι
[4, 171]	τοὺς προγεύστας καλουμένους Ξενοφῶν ἐν	τῷ	ἐπιγραφομένῳ (Ἱέρωνι ἢ τυραννικῷ φησιν·
[4, 134]	οὐ θέλοντας. Ἄλεξις δ´ ἐν	τῷ	ἐπιγραφομένῳ Ἰσοστάσιόν φησιν· Ἀπὸ συμβολῶν
[4, 164]	ἐξ ὧν καὶ Ἄλεξις ἐν	τῷ	ἐπιγραφομένῳ Λίνῳ ἱστορεῖ. Ὑποτίθεται δὲ
[4, 183]	Σώπατρος δ´ ὁ παρῳδὸς ἐν	τῷ	ἐπιγραφομένῳ Μυστάκου θητίῳ δίχορδον εἶναί
[4, 184]	Χαμαιλέων γοῦν ὁ Ἡρακλεώτης ἐν	τῷ	ἐπιγραφομένῳ Προτρεπτικῷ Λακεδαιμονίους φησὶ καὶ
[4, 141]	δείπνου Δικαίαρχος τάδε ἱστορεῖ ἐν	τῷ	ἐπιγραφομένῳ Τριπολιτικῷ· Τὸ δεῖπνον πρῶτον
[4, 165]	εὐάρτυτον, Φρύνιχος ὁ κωμῳδιοποιὸς ἐν	τῷ	Ἐφιάλτῃ μνημονεύει τοῦ ἡδυλόγου διὰ
[4, 155]	(Δημήτριος δ´ ὁ Σκήψιος ἐν	τῷ	ιεʹ τοῦ Τρωικοῦ διακόσμου (Παρὰ
[4, 144]	ἱκανὸς ἦν αὐτῷ. Ἐν δὲ	τῷ	Ἱέρωνι ἐπιγραφομένῳ λέγων περὶ τῶν
[4, 176]	χαῖρε Θέων. Ὥσπερ οὖν τοὺς	τῷ	καλάμῳ αὐλοῦντας καλαμαύλας λέγουσι νῦν,
[4, 167]	δι´ ἀσωτίαν πεντήκοντα ταλάντων Πυγμαλίωνι	τῷ	Κιτιεῖ, (ἅμα τὸ χωρίον καὶ
[4, 159]	Γελασάντων δὲ πάντων καὶ ἐπὶ	τῷ	κόγχῳ μάλιστα ~Ἀπαίδευτοί ἐστε, ἔφη,
[4, 156]	σοι βούλομαι τοῦ παρὰ Κέβητι	τῷ	Κυζικηνῷ δείπνου· (προπιὼν δ´ ὑσώπου
[4, 161]	συλλέγοντες ἐν τῷ κωρύκῳ. Κἀν	τῷ	κυρίως Κωρύκῳ δ´ ἐπιγραφομένῳ φησί·
[4, 134]	ἄν τις ἐπενέγκαι τὰ Ἐρίφῳ	τῷ	κωμικῷ ἐν Αἰόλῳ εἰρημένα τάδε·
[4, 160]	Ἑορτᾷ καὶ Νάσοις Ἀντιφάνει τε	τῷ	κωμικῷ, ὃς ὑποκοριστικώτερον αὐτὸν ὠνόμασεν
[4, 161]	καὶ κακὰ τοιαῦτα συλλέγοντες ἐν	τῷ	κωρύκῳ. Κἀν τῷ κυρίως Κωρύκῳ
[4, 155]	τὸν λαχόντα ἔχοντα δρεπάνιον ἐπιβαίνειν	τῷ	λίθῳ καὶ τὸν τράχηλον εἰς
[4, 173]	μεγάλου κύριον βαλλαντίου ναύκληρον ἐν	τῷ	λιμένι ποιήσας ἄπλουν (καὶ φορμιῶσαι
[4, 164]	Ὑποτίθεται δὲ τὸν Ἡρακλέα παρὰ	τῷ	Λίνῳ παιδευόμενον καὶ κελευσθέντα ἀπὸ
[4, 137]	τῶν μακρόθεν· τὸν δ´ ἐν	τῷ	Λυκείῳ κρέας (ταριχηρὸν) εἰς τάριχος
[4, 132]	ὑποδοχή. {Β. Τίνος; Ποδαποῦ; Διαφέρει	τῷ	μαγείρῳ τοῦτο γάρ. Οἷον τὰ
[4, 173]	λέγων οὕτως· (Μάγνητες οἱ ἐπὶ	τῷ	Μαιάνδρῳ ποταμῷ κατοικοῦντες ἱεροὶ τοῦ
[4, 145]	ᾧ καὶ ὁ βασιλεύς, ἐν	τῷ	μεγάλῳ (οἴκῳ) Ὅταν δὲ βασιλεὺς
[4, 155]	(Παρὰ Ἀντιόχῳ, φησί, τῷ βασιλεῖ	τῷ	μεγάλῳ προσαγορευθέντι ἐν τῷ δείπνῳ
[4, 139]	ἀρριχίδι καὶ κρέας ἑκάστῳ, καὶ	τῷ	νέμοντι τὰς μοίρας ἀκολουθῶν ὁ
[4, 168]	ἑταίρᾳ, οὐ τοῖς ἑταίροις, καὶ	τῷ	οἴνῳ, οὐ τοῖς συμπόταις. Ἀγαθαρχίδης
[4, 160]	ὦ Κύνουλκε (τούτῳ γὰρ χαίρεις	τῷ	ὀνόματι, οὐ λέγων ὃ ἐκ
[4, 130]	δ´ ἡμῶν τὴν τεχνιτείαν Ἐρυμάνθιοι	τῷ	ὄντι σύαγροι κατὰ πινάκων τετραγώνων
[4, 138]	εὐτελοῦς διαίτης μεταλαβεῖν. (Πολέμων ἐν	τῷ	παρὰ Ξενοφῶντι κανάθρῳ τοῦ παρὰ
[4, 166]	τοὔνομα αὐτοῦ παρέλιπε Δημοσθένης ἐν	τῷ	περὶ ἀτελειῶν. Χρὴ δὲ τοὺς
[4, 182]	καὶ Εὐφράνωρ ὁ Πυθαγορικὸς ἐν	τῷ	περὶ αὐλῶν, ἔτι δὲ καὶ
[4, 182]	Ἄλεξις ὧν καὶ αὐτὸς ἐν	τῷ	περὶ αὐλῶν. (Ὁ δὲ καλάμινος
[4, 184]	τὸν Καλλαίσχρου. Δοῦρις δ´ ἐν	τῷ	περὶ Εὐριπίδου καὶ Σοφοκλέους Ἀλκιβιάδην
[4, 182]	Εὐφορίων δὲ ὁ ἐποποιὸς ἐν	τῷ	περὶ Ἰσθμίων Οἱ νῦν, φησίν,
[4, 184]	Εὐφορίων δ´ ὁ ἐποποιὸς ἐν	τῷ	περὶ μελοποιῶν τὴν μὲν μονοκάλαμον
[4, 146]	ἱστορεῖ Ἔφιππος ὁ Ὀλύνθιος ἐν	τῷ	περὶ τῆς Ἀλεξάνδρου καὶ Ἡφαιστίωνος
[4, 158]	ἄμμε βάλῃς, Χρύσιππός τε ἐν	τῷ	περὶ τοῦ καλοῦ γνώμας τινὰς
[4, 148]	Ἁρμόδιος δὲ ὁ Λεπρεάτης ἐν	τῷ	περὶ τῶν κατὰ Φιγάλειαν Νομίμων
[4, 159]	ὁ καλὸς Χρύσιππος διαγράφει ἐν	τῷ	περὶ τῶν μὴ δι´ αὑτὰ
[4, 174]	(Ἱστορεῖ δὲ τοῦτο Ἀριστοκλῆς ἐν	τῷ	περὶ χορῶν οὑτωσί πως λέγων·
[4, 139]	πρὸς αὐλὸν ᾄδοντες πάσας ἅμα	τῷ	πλήκτρῳ τὰς χορδὰς ἐπιτρέχοντες ἐν
[4, 184]	μανθάνειν Ἡρακλεώτας τε τοὺς ἐν	τῷ	Πόντῳ καθ´ ἑαυτὸν ἔτι Ἀθηναίων
[4, 175]	προχείρῳ. (Ἰόβας μὲν γὰρ ἐν	τῷ	προειρημένῳ συγγράμματι Αἰγυπτίους φησὶν λέγειν
[4, 172]	γὰρ Στησίχορος οὕτως εἴρηκεν ἐν	τῷ	προκειμένῳ ᾄσματι τοῖς Ἄθλοις· Θρῴσκων
[4, 144]	εὐτελέστερα παρατιθεμένων. (Θεόφραστος δ´ ἐν	τῷ	πρὸς Κάσανδρον περὶ βασιλείας (εἰ
[4, 140]	βʹ πολιτείας καὶ Ἀριστοκλῆς ἐν	τῷ	προτέρῳ καὶ οὗτος τῆς Λακώνων
[4, 149]	περὶ τοῦ Γρυνείου Ἀπόλλωνος, ἐν	τῷ	πρυτανείῳ δειπνοῦσι γενεθλίοις Ἑστίας Πρυτανίτιδος
[4, 155]	δ´ ὁ σοφὸς Πλάτων ἐν	τῷ	πρώτῳ Νόμων περὶ συμποσίων διηγεῖται
[4, 128]	τε χρυσαῖ στλεγγίδες, ὁλκὴν ἴσαι	τῷ	πρώτῳ στεφάνῳ. ~Ἐπὶ δὲ τούτοις
[4, 154]	μάχεσθαι ῥῆμα περιέχει, ὡς ἐν	τῷ	πυγμάχος, ναυμάχος, αὐτόν σε πυλαμάχε
[4, 147]	(Αἰγύπτου βασιλευσάσης, γημαμένης δ´ Ἀντωνίῳ	τῷ	Ῥωμαίων στρατηγῷ (ἐν Κιλικίᾳ) φησιν
[4, 173]	δ´ ὁ Ἐρετριεὺς ἐν Ἀλκμαίωνι	τῷ	σατυρικῷ καρυκκοποιοὺς καλεῖ τοὺς Δελφοὺς
[4, 154]	εἰς ος> τρέπει, ὡς ἐν	τῷ	σύμμαχος, πρωτόμαχος, ἐπίμαχος, ἀντίμαχος, (φιλόμαχον
[4, 157]	ἐν δευτέρῳ βίων, ἔλεγεν ἐνδεδέσθαι	τῷ	σώματι καὶ τῷ δεῦρο βίῳ
[4, 176]	ἧπται, κροτάλων, (ὑπὸ φανοῦ, πανδούρου,	τῷ	τε ἡδεῖ μοναύλῳ τὰς ἡδίστας
[4, 142]	πρότερον. (Κλεομένης δὲ πολὺ διενέγκας	τῷ	τε συνιδεῖν πράγματα καίτοι νέος
[4, 174]	~(Ὁ δ´ αὐτὸς ἱστορεῖ κἀν	τῷ	τετάρτῳ καὶ εἰκοστῷ τῆς αὐτῆς
[4, 168]	τῆς φυγῆς αἴτιος γενόμενος (Ῥουτιλίῳ	τῷ	τὴν Ῥωμαικὴν ἱστορίαν ἐκδεδωκότι τῇ
[4, 146]	νομίσματος. Ὥστ´ εἰς ἴσον καθίστασθαι	τῷ	τοῦ Ἀλεξάνδρου ἀναλώματι· ἑκατὸν γὰρ
[4, 153]	φησίν, πόλει ὅταν εὐωχῶνται ἐν	τῷ	τοῦ Ἡρακλέους ἱερῷ, δειπνίζοντος τοῦ
[4, 170]	ὁ τραπεζοκόμος ὁ αὐτός ἐστι	τῷ	τραπεζοποιῷ. Ἰόβας γὰρ ὁ βασιλεὺς
[4, 183]	πολλοῦ τετελεύτηκε) δημοσίᾳ ἐπιδειξάμενος ἐν	τῷ	τριγώνῳ ἐπικαλουμένῳ ὀργάνῳ οὕτως ἐποίησε
[4, 142]	τινος τῶν ἡλικιωτῶν. Ἐπί τε	τῷ	τρίποδι ψυκτὴρ χαλκοῦς ἐπέκειτο καὶ
[4, 149]	ὁμοῦ δὲ τῇ μάζῃ καὶ	τῷ	τυρῷ σπλάγχνον καὶ ἅλες προσφαγεῖν.
[4, 184]	τὸ κέρας αὐτῷ προσάπτουσιν ἀναλογοῦν	τῷ	τῶν σαλπίγγων κώδωνι. Ἐπὶ τούτοις
[4, 174]	κατασκευάσματος νυκτερινὸν ποιήσαντα ὡρολόγιον ἐοικὸς	τῷ	ὑδραυλικῷ οἷον κλεψύδραν μεγάλην λίαν.
[4, 158]	Ἀλεξανδρείας, ὦ Πλούταρχε, σύντροφοί ἐστε	τῷ	φακίνῳ βρώματι καὶ πᾶσα ὑμῶν
[4, 146]	καὶ ὁ κωμῳδιοποιὸς Πλάτων ἐν	τῷ	Φάωνι ἐμνήσθη (καὶ μὴ τοῦ
[4, 184]	αὐλὸν τρέχοντι ῥυθμῷ, οὕτω λέγων	τῷ	Φρυγίῳ· βαρὺς γὰρ οὗτος· παρ´
[4, 144]	ἐμπίπτει τῆς ἐδωδῆς. (Ὥστε καὶ	τῷ	χρόνῳ τῆς ἡδονῆς μειονεκτεῖ ὁ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 10/01/2008