HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
νυμφίον 1
Νυμφῶν 1
Νῦν 1
νῦν 25
νυν 1
νῷ 1
νωκαρῶδες 1

Fréquences [« »]
24 Ἐν
25 λέγων
24 τούτων
25 νῦν
25 φησί
26 ἀλλὰ
26 φησι

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Athénée de Naucratis, les Deipnosophistes (ou Le Banquet des sages), livre IV

νῦν

Livre, pages

[4, 171]   ἀγοραστὴν τὸν τὰ ὄψα ὠνούμενον, νῦν δ´ ὀψωνάτωρα, ὡς Ξενοφῶν ἐν

[4, 167]   κελευόντων βέλτιον ζῆν, Ἀλλὰ καὶ νῦν, εἶπεν, ἐλευθερίως ζῶ. Καὶ γὰρ

[4, 183]   λυροφοίνικος καὶ τοῦ ἐπιγονείου, ὃ νῦν εἰς ψαλτήριον (ὄρθιον μετασχηματισθὲν διασῴζει

[4, 154]   ἔς τε μονομάχου πάλης ἀγῶνα νῦν ἑστᾶσιν. Ἔοικεν δὲ πεποιῆσθαι τὸ

[4, 134]   καὶ ὀρχεῖσθαι ὑποπιόντας· Τοῦτο γὰρ νῦν ἐστί σοι ἐν ταῖς Ἀθήναις

[4, 172]   σεμίδαλιν, ᾠά· πάντα γὰρ τἀναντία νῦν ἐστιν· ὁ μάγειρος γὰρ ἐγχύτους

[4, 172]   τὴν νύκτα τ´ ἠγρυπνήκαμεν· καὶ νῦν ἔτι ἀποίητα πάμπολλ´ ἐστὶν ἡμῖν.

[4, 175]   ἄκουε καὶ περὶ αὐτοῦ ἃ νῦν ἔχω σοι λέγειν ἐν προχείρῳ.

[4, 130]   δείπνου πλοῦτον ἀντὶ μερίδων εὐωχηθέντες νῦν ζητοῦμεν οἳ μὲν οἰκίας, οἳ

[4, 149]   μαζῶσι τοῦτο γὰρ ἔτι καὶ νῦν ἡ Διονυσιακὴ σύνοδος ἔχει τοὔνομα

[4, 166]   νῦν· οὐδὲ μύρον εἶχον, ἀλλὰ νῦν· καὶ βάψομαι καὶ παρατιλοῦμαι νὴ

[4, 164]   εὐφυὴς ἄνθρωπος. Ἐπὶ τραγῳδίαν ὥρμηκε νῦν καὶ τῶν μὲν ὑποκριτῶν πολὺ

[4, 128]   ἐν αὐτῇ γεγραμμένα διατριβῆς ἕνεκα νῦν καὶ ψυχαγωγίας. (Ἐν Μακεδονίᾳ, ὡς

[4, 176]   δὲ ὁ μόναυλος ἦν ὁ νῦν καλούμενος καλαμαύλης σαφῶς παρίστησιν Ἡδύλος

[4, 149]   στολαῖς λευκαῖς, (ἃς μέχρι καὶ νῦν καλοῦσι πρυτανικὰς ἐσθῆτας. Καὶ κατακλιθέντες

[4, 171]   Ἀλεξάνδρου. Μήποτε δὲ καὶ ὃν νῦν καλοῦσι Ῥωμαῖοι προγεύστην τότε οἱ

[4, 154]   ὡς εὑρόντων ἐκείνων ἔτι καὶ νῦν Μαντινικὴν ἀποκαλοῦσι. Πρὸς δὲ τούτοις

[4, 160]   ὁ Σώπατρος δέ, οὗ τὰ νῦν μέμνησαι, ἐν Νεκυίᾳ μνημονεύει οὕτως·

[4, 166]   νῦν· οὐδὲ χλανίδ´ εἶχον, ἀλλὰ νῦν· οὐδὲ μύρον εἶχον, ἀλλὰ νῦν·

[4, 166]   πεντάκις τῆς ἡμέρας τότ´, ἀλλὰ νῦν· οὐδὲ χλανίδ´ εἶχον, ἀλλὰ νῦν·

[4, 176]   τῷ καλάμῳ αὐλοῦντας καλαμαύλας λέγουσι νῦν, (οὕτω καὶ ῥαππαύλας, ὥς φησιν

[4, 151]   πιστοὺς καὶ οὐδένα ἄκοντα. Καὶ νῦν πάρεισιν οὐδέν σε προσαιτοῦντες, ἀλλὰ

[4, 173]   μεμαγμένας. Καλοῦνται δὲ καὶ μέχρι νῦν τινες αὐτῶν Χοίρακοι καὶ Ἀμνοὶ

[4, 182]   ἐν τῷ περὶ Ἰσθμίων Οἱ νῦν, φησίν, καλούμενοι ναβλισταὶ καὶ πανδουρισταὶ

[4, 165]   δ´ αὐτούς γε φυλάττεσθαι τῶν νῦν χαλεπώ τατον ἔργον. (Ἔχουσι γάρ

Livre, pages
[4, 171]	ἀγοραστὴν τὸν τὰ ὄψα ὠνούμενον,	νῦν	δ´ ὀψωνάτωρα, ὡς Ξενοφῶν ἐν
[4, 167]	κελευόντων βέλτιον ζῆν, Ἀλλὰ καὶ	νῦν,	εἶπεν, ἐλευθερίως ζῶ. Καὶ γὰρ
[4, 183]	λυροφοίνικος καὶ τοῦ ἐπιγονείου, ὃ	νῦν	εἰς ψαλτήριον (ὄρθιον μετασχηματισθὲν διασῴζει
[4, 154]	ἔς τε μονομάχου πάλης ἀγῶνα	νῦν	ἑστᾶσιν. Ἔοικεν δὲ πεποιῆσθαι τὸ
[4, 134]	καὶ ὀρχεῖσθαι ὑποπιόντας· Τοῦτο γὰρ	νῦν	ἐστί σοι ἐν ταῖς Ἀθήναις
[4, 172]	σεμίδαλιν, ᾠά· πάντα γὰρ τἀναντία	νῦν	ἐστιν· ὁ μάγειρος γὰρ ἐγχύτους
[4, 172]	τὴν νύκτα τ´ ἠγρυπνήκαμεν· καὶ	νῦν	ἔτι ἀποίητα πάμπολλ´ ἐστὶν ἡμῖν.
[4, 175]	ἄκουε καὶ περὶ αὐτοῦ ἃ	νῦν	ἔχω σοι λέγειν ἐν προχείρῳ.
[4, 130]	δείπνου πλοῦτον ἀντὶ μερίδων εὐωχηθέντες	νῦν	ζητοῦμεν οἳ μὲν οἰκίας, οἳ
[4, 149]	μαζῶσι τοῦτο γὰρ ἔτι καὶ	νῦν	ἡ Διονυσιακὴ σύνοδος ἔχει τοὔνομα
[4, 166]	νῦν· οὐδὲ μύρον εἶχον, ἀλλὰ	νῦν·	καὶ βάψομαι καὶ παρατιλοῦμαι νὴ
[4, 164]	εὐφυὴς ἄνθρωπος. Ἐπὶ τραγῳδίαν ὥρμηκε	νῦν	καὶ τῶν μὲν ὑποκριτῶν πολὺ
[4, 128]	ἐν αὐτῇ γεγραμμένα διατριβῆς ἕνεκα	νῦν	καὶ ψυχαγωγίας. (Ἐν Μακεδονίᾳ, ὡς
[4, 176]	δὲ ὁ μόναυλος ἦν ὁ	νῦν	καλούμενος καλαμαύλης σαφῶς παρίστησιν Ἡδύλος
[4, 149]	στολαῖς λευκαῖς, (ἃς μέχρι καὶ	νῦν	καλοῦσι πρυτανικὰς ἐσθῆτας. Καὶ κατακλιθέντες
[4, 171]	Ἀλεξάνδρου. Μήποτε δὲ καὶ ὃν	νῦν	καλοῦσι Ῥωμαῖοι προγεύστην τότε οἱ
[4, 154]	ὡς εὑρόντων ἐκείνων ἔτι καὶ	νῦν	Μαντινικὴν ἀποκαλοῦσι. Πρὸς δὲ τούτοις
[4, 160]	ὁ Σώπατρος δέ, οὗ τὰ	νῦν	μέμνησαι, ἐν Νεκυίᾳ μνημονεύει οὕτως·
[4, 166]	νῦν· οὐδὲ χλανίδ´ εἶχον, ἀλλὰ	νῦν·	οὐδὲ μύρον εἶχον, ἀλλὰ νῦν·
[4, 166]	πεντάκις τῆς ἡμέρας τότ´, ἀλλὰ	νῦν·	οὐδὲ χλανίδ´ εἶχον, ἀλλὰ νῦν·
[4, 176]	τῷ καλάμῳ αὐλοῦντας καλαμαύλας λέγουσι	νῦν,	(οὕτω καὶ ῥαππαύλας, ὥς φησιν
[4, 151]	πιστοὺς καὶ οὐδένα ἄκοντα. Καὶ	νῦν	πάρεισιν οὐδέν σε προσαιτοῦντες, ἀλλὰ
[4, 173]	μεμαγμένας. Καλοῦνται δὲ καὶ μέχρι	νῦν	τινες αὐτῶν Χοίρακοι καὶ Ἀμνοὶ
[4, 182]	ἐν τῷ περὶ Ἰσθμίων Οἱ	νῦν,	φησίν, καλούμενοι ναβλισταὶ καὶ πανδουρισταὶ
[4, 165]	δ´ αὐτούς γε φυλάττεσθαι τῶν	νῦν	χαλεπώ τατον ἔργον. (Ἔχουσι γάρ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 10/01/2008