Livre, pages |
[4, 163] |
τὸ
τῆς
κόμης
ἔδοξαν
εἶναί
|
τινες |
ἀπὸ
τοῦ
Διοδώρου
προαχθέν,
ὥς |
[4, 129] |
μὲν
γυμναὶ
δοκῶ,
πλὴν
ἔλεγόν
|
τινες |
αὐτὰς
ἔχειν
χιτῶνας,
ἀπαρξάμεναί
τε |
[4, 173] |
Καλοῦνται
δὲ
καὶ
μέχρι
νῦν
|
τινες |
αὐτῶν
Χοίρακοι
καὶ
Ἀμνοὶ
καὶ |
[4, 159] |
αἱρετῶν
λέγων
ὧδε·
Ἔπὶ
τοσοῦτόν
|
τινες |
ἐκπίπτουσι
πρὸς
τὸ
φιλάργυρον
(ὥστε |
[4, 161] |
Τῶν
Πυθαγορικῶν
δ´
ἔτυχον
ἄθλιοί
|
τινες |
ἐν
τῇ
χαράδρᾳ
τρώγοντες
ἅλιμα |
[4, 142] |
ἦν
μικρῷ
βελτίων,
ὅτε
παρείησάν
|
τινες. |
Ἐπεὶ
δὲ
δειπνήσειαν,
ἐσιώπων
πάντες, |
[4, 128] |
αὐτῷ.
Ἑκατέρων
οὖν
σῴζονται
δειπνητικαί
|
τινες |
ἐπιστολαί,
Λυγκέως
μὲν
τὸ
Λαμίας |
[4, 170] |
ἐπήσθιεν.
(Τῶν
δὲ
ΜΑΓΕΙΡΩΝ
διάφοροί
|
τινες |
ἦσαν
οἱ
καλούμενοι
τραπεζοποιοί.
Εἰς |
[4, 138] |
οὕτω
ταλαίπωρον
ἔχοντας.
Φασὶ
δέ
|
τινες |
καὶ
ἄνδρα
Συβαρίτην
ἐπιδημήσαντα
τῇ |
[4, 129] |
εἰσῆλθον
ἰθύφαλλοι
καὶ
σκληροπαῖκται
καί
|
τινες |
καὶ
θαυματουργοὶ
γυναῖκες
εἰς
ξίφη |
[4, 153] |
τὸν
οἶνον
ἄκρατον.
Καμπανῶν
δέ
|
τινες |
παρὰ
τὰ
συμπόσια
μονομαχοῦσι.
(Νικόλαος |
[4, 153] |
κἀν
ταῖς
ἑστιάσεσιν.
Ἐκάλουν
γοῦν
|
τινες |
πολλάκις
ἐπὶ
δεῖπνον
τοὺς
φίλους |
[4, 129] |
αὐλητρίδες
καὶ
μουσουργοὶ
καὶ
σαμβυκίστριαί
|
τινες |
Ῥόδιαι,
ἐμοὶ
μὲν
γυμναὶ
δοκῶ, |
[4, 166] |
δεκάτῃ
τῶν
Φιλιππικῶν,
ἀφ´
ἧς
|
τινες |
τὸ
τελευταῖον
μέρος
χωρίσαντες,
ἐν |
[4, 142] |
ζηλώσαντες·
οὓς
τοσοῦτον
αὖθις
ὑπερῆράν
|
τινες |
τῶν
ἰδιωτῶν
τῶν
ἐν
Σπάρτῃ |
[4, 169] |
τοὔνομα
οἴει
διαφέρειν,
εἴτε
κάκκαβόν
|
τινες |
χαίρουσιν
ὀνομάζοντες
εἴτε
σίττυβον;
Πλὴν |