Livre, pages
[4, 145]	υἱῶν ἔνιοι. Καὶ παρὰ τὸ	δεῖπνον	ᾄδουσί τε καὶ ψάλλουσιν αἱ
[4, 128]	Λαμίας τῆς Ἀττικῆς αὐλητρίδος ἐμφανίζοντος	δεῖπνον	(Ἀθήνησι γενόμενον Δημητρίῳ τῷ βασιλεῖ,
[4, 141]	ἱκανὸς ὢν παρὰ πᾶν τὸ	δεῖπνον	ἅπαντας αὐτοὺς παραπέμπειν, κἂν ἄρα
[4, 140]	διδόμενα τοῖς φιδίταις μετὰ τὸ	δεῖπνον·	ἄρτος γάρ ἐστι καὶ κρέας.
[4, 145]	ἀφίκηται τῶν ἀρχομένων, εἰς τὸ	δεῖπνον	αὐτοῦ δαπανᾶσθαι εἴκοσι τάλαντα, ποτὲ
[4, 128]	τό τε Ἀντιγόνου τοῦ βασιλέως	δεῖπνον	Ἀφροδίσια ἐπιτελοῦντος Ἀθήνησι καὶ τὸ
[4, 146]	δὲ τῶν ἱστοριῶν φησι· Βασιλήιον	δεῖπνον	βασιλεὺς προτίθεται. Τοῦτο δὲ παρασκευάζεται
[4, 140]	ἔχωσι τὰ ἐπάικλα κάπτειν μετὰ	δεῖπνον·	γίνεται γὰρ ἄλφιτα ἐλαίῳ ἐρραμένα.
[4, 148]	τροφῶν. ΗΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΒ' (Ἀρκαδικὸν δὲ	δεῖπνον	διαγράφων ὁ Μιλήσιος Ἑκαταῖος ἐν
[4, 146]	παρετίθεντο, καὶ ταῦτα μετὰ τὸ	δεῖπνον	εἰ δὲ Ξέρξης δὶς ἐσιτέετο
[4, 165]	Ἄλεξις εἴρηκεν ἐν Συναποθνῄσκουσιν· Ἐπὶ	δεῖπνον	εἰς Κόρινθον ἐλθὼν Χαιρεφῶν ἄκλητος·
[4, 143]	νόμων μεθεκτέον ἐστίν. Βάδιζ´ ἐπὶ	δεῖπνον	εἰς τὰ φιδίτια· ἀπόλαυε τοῦ
[4, 141]	δέ φησι· Μετὰ δὲ τὸ	δεῖπνον	εἴωθεν ἀεί τι παρά τινος
[4, 145]	ὥσπερ ὁ φόρος καὶ τὸ	δεῖπνον	ἐκ παλαιοῦ τεταγμένον ἐστίν. (Ἡρακλείδης
[4, 156]	γάρ τι χέρειον ἐν ὥρῃ	δεῖπνον	ἑλέσθαι. Καὶ ὁ καλὸς δ´
[4, 140]	Λάκων κάπτειν αὐτοὺς μετὰ τὸ	δεῖπνον	ἐν φύλλοις δάφνης, παρὸ καὶ
[4, 139]	μὲν τῶν ἄλλων Δωριέων καλεῖται	δεῖπνον.	Ἐπίχαρμος γοῦν ἐν Ἐλπίδι φησίν·
[4, 144]	ἂν δειπνῆσαι τὸ ἡμῖν παρατιθέμενον	δεῖπνον	ἢ τὸ ἑαυτοῖς. (Τὸ γὰρ
[4, 157]	Ἔλεγεν ὄψον συνάγειν πρὸς τὸ	δεῖπνον.	(Ἡμῖν δὲ αὐτάρκης μερὶς ἣν
[4, 153]	ἀνὰ χιλίους δειπνίζων. Τὸ δὲ	δεῖπνον	ἦν ἄρτος μέγας καὶ κρέας,
[4, 151]	τὸ δεῖπνον πάντες (τὸ δὲ	δεῖπνον	ἦν καθημένοις κύκλῳ) ἔπειτα δὲ
[4, 149]	σκευῶν ὁ χορηγός. Τὸ δὲ	δεῖπνον	ἦν τοιοῦτο· τυρὸς καὶ φυστὴ
[4, 150]	γενομένοις μαγείροις παρασκευάσαι σοι Αἰγύπτιον	δεῖπνον.	Καὶ κελεύσαντος ἐπεὶ παρεσκευάσθη, ἡσθεὶς
[4, 138]	τοῖς ἑαυτοῦ διακόνοις παρασκευάσαι Λακωνικὸν	δεῖπνον.	Καὶ παρασκευασθέντος γελάσας ὁ Παυσανίας
[4, 168]	τοὺς ἑταίρους, συνελθόντων εἰς τὸ	δεῖπνον	λαμπρὰ μὲν ἦν ἡ παρασκευὴ
[4, 140]	κοπίδας· ἐστὶν δ´ ἡ κοπὶς	δεῖπνον,	μᾶζα, ἄρτος, κρέας, λάχανον ὠμόν,
[4, 140]	οἱ Λάκωνες τὴν μετὰ τὸ	δεῖπνον	μοῖραν, ἀλλ´ οὐδὲ τὰ διδόμενα
[4, 154]	Κελτοί, φησίν, ἐνίοτε παρὰ τὸ	δεῖπνον	μονομαχοῦσιν. Ἐν γὰρ τοῖς ὅπλοις
[4, 134]	τινα τῶν σοφῶν ὡς παρὰ	δεῖπνον	ὀρχούμενον λέγων οὕτως· Οὐχ ὁρᾷς
[4, 142]	δὲ τρόπον καὶ μετὰ τὸ	δεῖπνον	οὐ πλεῖον ἐδίδοτο δύο κυάθων
[4, 134]	Σεμίδαλις. ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Ε' (Ἀττικὸν δὲ	δεῖπνον	οὐκ ἀχαρίτως διαγράφει Μάτρων ὁ
[4, 151]	~(Ἐπειδὴ δὲ εἰσῆλθον ἐπὶ τὸ	δεῖπνον	πάντες (τὸ δὲ δεῖπνον ἦν
[4, 138]	ὀψοποιοὺς κατὰ ταὐτὰ καθὼς Μαρδονίῳ	δεῖπνον	παρασκευάσαι. Ποιησάντων δὲ τούτων τὰ
[4, 141]	ἐν τῷ ἐπιγραφομένῳ Τριπολιτικῷ· Τὸ	δεῖπνον	πρῶτον μὲν ἑκάστῳ χωρὶς παρατιθέμενον
[4, 149]	ἡ πολυφαγία. Μετὰ δὲ τὸ	δεῖπνον	σπονδὰς ἐποιοῦντο οὐκ ἀπονιψάμενοι τὰς
[4, 153]	ἱστοριῶν Ῥωμαίους ἱστορεῖ παρὰ τὸ	δεῖπνον	συμβάλλειν μονομαχίας, γράφων οὕτως· Τὰς
[4, 146]	πεντακισχιλίων, καὶ ἀνηλίσκετο εἰς τὸ	δεῖπνον	τάλαντα τετρακόσια. Γίνεται δὲ ταῦτα
[4, 150]	φιλανθρώπως ἄγων ἐκάλεσε καὶ ἐπὶ	δεῖπνον.	Τῆς οὖν παρασκευῆς γενομένης λαμπρᾶς
[4, 139]	εἰσιοῦσιν εἰς τὸ φιδίτιον μετὰ	δεῖπνον	τὸ καλούμενον ἄικλον εἰσφέρουσιν ἄρτους
[4, 153]	Ἐκάλουν γοῦν τινες πολλάκις ἐπὶ	δεῖπνον	τοὺς φίλους ἐπί τε ἄλλοις
[4, 140]	ἐπάικλα· ταῦτα δέ ἐστιν μετὰ	δεῖπνον	τραγήματα· (τοῖς δ´ ἀπόροις ἐπιτάττει
[4, 145]	ἥμισυ τῆς ἡμέρας περὶ τὸ	δεῖπνον.	Τῶν δὲ τοῦ βασιλέως συνδείπνων
[4, 140]	φησὶν ὁ Πολέμων καὶ τὸ	δεῖπνον	ὑπὸ τῶν Λακεδαιμονίων ἄικλον προσαγορεύεσθαι,
[4, 145]	ἄλλαι ἁθρόως ᾄδουσι. Τὸ δὲ	δεῖπνον,	φησί, τὸ βασιλέως καλούμενον ἀκούσαντι

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 10/01/2008