Livre, pages
[4, 168]	δὲ Ἀπικίου τοῦ καὶ αὐτοῦ	ἐπὶ	ἀσωτίᾳ διαβοήτου ἐν τοῖς πρώτοις
[4, 168]	τεσσαρακοστῇ τῶν ἱστοριῶν, Ἀπίκιόν τινα	ἐπὶ	ἀσωτίᾳ πάντας ἀνθρώπους ὑπερηκοντικέναι. Οὗτος
[4, 138]	δείπνου ἐκπλαγέντα τὰ προκείμενα κελεῦσαι	ἐπὶ	γέλωτι τοῖς ἑαυτοῦ διακόνοις παρασκευάσαι
[4, 183]	Πρωταγορίδης ἐν βʹ περὶ τῶν	ἐπὶ	Δάφνῃ πανηγύρεων. ~Πυθαγόρας δὲ ὁ
[4, 176]	Κυζικηνὸς ἐν δευτέρῳ περὶ τῶν	ἐπὶ	Δάφνῃ πανηγύρεών φησιν· Παντὸς δὲ
[4, 138]	δὲ ταύταις στιβάδας ἐξ ὕλης,	ἐπὶ	δὲ τούτων δάπιδας ὑποστρωννύουσιν, ἐφ´
[4, 143]	τῶν νόμων μεθεκτέον ἐστίν. Βάδιζ´	ἐπὶ	δεῖπνον εἰς τὰ φιδίτια· ἀπόλαυε
[4, 150]	αὐτὸν φιλανθρώπως ἄγων ἐκάλεσε καὶ	ἐπὶ	δεῖπνον. Τῆς οὖν παρασκευῆς γενομένης
[4, 153]	ἑστιάσεσιν. Ἐκάλουν γοῦν τινες πολλάκις	ἐπὶ	δεῖπνον τοὺς φίλους ἐπί τε
[4, 137]	ἡδύ, ~(ἄλλος δ´ αὖ στεφάνους	ἐπὶ	δεξιὰ πᾶσιν ἔδωκεν, οἳ ῥόδον
[4, 141]	γίνεται ἡ τῶν Καρνείων ἑορτὴ	ἐπὶ	ἡμέρας θʹ (ὴν δὲ τῆς
[4, 154]	ἀναγκαίοις φίλοις διαδωρησάμενοι (ὕπτιοι ἐκταθέντες	ἐπὶ	θυρεῶν κεῖνται, καὶ παραστάς τις
[4, 139]	(Τῶν δὲ παρθένων αἳ μὲν	ἐπὶ	καννάθρων (καμαρωτῶν ξυλίνων ἁρμάτων) φέρονται
[4, 171]	καλουμένη. Εὑρίσκω δὲ καὶ ψήφισμα	ἐπὶ	Κηφισοδώρου ἄρχοντος Ἀθήνησι γενόμενον, ἐν
[4, 145]	μὲν χαμαὶ καθήμενοι, ὃ δ´	ἐπὶ	κλίνης χρυσόποδος κατακείμενος· (καὶ ὑπερμεθυσθέντες
[4, 133]	τρὺξ ὄξεος ἰκμάζουσα καὶ ὠμοτέρην	ἐπὶ	κόρσην ὥριον ἁλμαίην αμυσαι κεχρηόσι
[4, 149]	ταῖς ἑστιάσεσι μετὰ τῶν πατέρων	ἐπὶ	λίθων καθήμενοι γυμνοὶ συνδειπνοῦσιν. (Θεόπομπος
[4, 142]	οἱ λοιποί. Τὰ δὲ παρατιθέμενα	ἐπὶ	μὲν τραπεζίου ἦν τοῦ τυχόντος,
[4, 128]	στέφανοι εἰσηνέχθησαν πολλοὶ παντοδαπῶν ἀνθέων	ἐπὶ	πᾶσί τε χρυσαῖ στλεγγίδες, ὁλκὴν
[4, 129]	πλοῦτος ἀντὶ δείπνου, πίναξ ἀργυροῦς	ἐπὶ	πάχος οὐκ ὀλίγον περίχρυσος, ὅσος
[4, 148]	ῥόδα μισθοὺς διέδωκε, καὶ κατεστρώθη	ἐπὶ	πηχυαῖα βάθη τὰ ἐδάφη τῶν
[4, 151]	τριχοίνικον ἄρτον καὶ κρέα θέμενος	ἐπὶ	τὰ γόνατα ἐδείπνει. Κέρατα δὲ
[4, 152]	ποιοῦσι. Περιφέρει δὲ ὁ παῖς	ἐπὶ	τὰ δεξιὰ καὶ τὰ λαιά·
[4, 152]	διακονοῦνται. Καὶ τοὺς θεοὺς προσκυνοῦσιν	ἐπὶ	τὰ δεξιὰ στρεφόμενοι. (Ἔτι ὁ
[4, 142]	τῶν παραληφθέντων ὀκνεῖν τὸν ἀγκῶνα	ἐπὶ	τὰ προσκεφάλαια ἐρείδειν. ἱ δὲ
[4, 163]	γελοῖον· ~(διὸ καὶ πάντες αὐτὸν	ἐπὶ	τὰ συμπόσια παρεκάλουν· οὐχ ὥσπερ
[4, 150]	φησὶ Φύλαρχος ἐν τῇ ἕκτῃ	ἐπὶ	ταῖς τραπέζαις ἄρτους πολλοὺς κατακεκλασμένους
[4, 142]	πρῶτος, (ἀλλ´ ὁ πρεσβύτατος ἡγεῖτο	ἐπὶ	τὰς κλίνας, εἰ μή τιν´
[4, 147]	αἱ κυφαὶ παρῆλθον. Θρυμματίδες δ´	ἐπὶ	ταύταις εὐπέταλοι χλοεραί τε δηφαρυγες,
[4, 145]	ὁρᾷ διὰ τοῦ παρακαλύμματος τοῦ	ἐπὶ	τῇ θύρᾳ, ἐκεῖνοι δ´ αὐτὸν
[4, 160]	παροιμιῶν ὡς παροιμίαν ἀναγράφει τὸ	ἐπὶ	τῇ φακῇ μύρον, ἧς μέμνηται
[4, 148]	Μετεβαινε δ´ ἐνίοτε, φησίν, καὶ	ἐπὶ	τὴν ἀκρόπολιν ἀπὸ τῶν τεγῶν
[4, 171]	καλοῦνται, ὥς φησι Πάμφιλος, οἱ	ἐπὶ	τὴν βασιλικὴν καλοῦντες τράπεζαν παρὰ
[4, 156]	δ´ ὑσώπου τὴν ὤραν ἐπάναγε	ἐπὶ	τὴν ἑστίασιν. Διονυσίων γὰρ ὄντων
[4, 148]	ἐξ Ἰταλίας μεταπεμφθέντων ἀκροαμάτων συνηθροισμένων	ἐπὶ	τὴν θέαν τῶν Πανελλήνων. Μετεβαινε
[4, 144]	Θῦν ἑκατὸν πάντα παρατίθεσθαι δειπνοῦντα	ἐπὶ	τὴν τράπεζαν ἀπὸ βοῶν ἀρξάμενον·
[4, 145]	οὖσιν ἁθρόα πάντα τὰ σιτία	ἐπὶ	τὴν τράπεζαν, παρατίθεται· ἐπειδὰν δὲ
[4, 168]	καὶ μετὰ ταῦτα ἐκολάκευε τὸν	ἐπὶ	τῆς Μουνιχίας· ἐφ´ ᾧ πάλιν
[4, 173]	διακόσμου ἐν τῇ Λακωνικῇ φησιν	ἐπὶ	τῆς ὁδοῦ τῆς καλουμένης Ὑακινθίδος
[4, 164]	Δηλώσεις γὰρ οὕτω τὴν φύσιν	ἐπὶ	τί μάλισθ´ ὥρμηκε. {ΗΡ. Τουτὶ
[4, 146]	φοιτῶσιν οἱ ἐντιμότατοι τῶν συνδείπνων	ἐπὶ	τὸ ἄριστον μόνον διὰ τὸ
[4, 151]	ἐν τούτοις· ~(Ἐπειδὴ δὲ εἰσῆλθον	ἐπὶ	τὸ δεῖπνον πάντες (τὸ δὲ
[4, 153]	αἱμόφυρτος τὸν τιμωρησάμενον ὡς εὐεργέτην	ἐπὶ	τὸ ἔδαφος πρηνὴς προσπεσὼν προσκυνεῖ.
[4, 142]	τιν´ αὐτὸς προσκαλέσαιτο. Κατελαμβάνετο δὲ	ἐπὶ	τὸ πολὺ μετὰ τοῦ ἀδελφοῦ
[4, 146]	πόπανον· τοῦτ´ ἔλαβεν ὁ θεὸς	ἐπὶ	τὸ πῦρ ἅπαν ἐπιτεθέν. Οἳ
[4, 139]	περὶ τὸν Ὑάκινθον οὔτε στεφανοῦνται	ἐπὶ	τοῖς δείπνοις οὔτε ἄρτον εἰσφέρουσιν
[4, 135]	σαργοὶ ἕποντο. Κυανόχρως δ´ ἀμίας	ἐπὶ	τοῖς μέγας, ὅς τε θαλάσσης
[4, 175]	Ἀξιόνικος ἐν Φιλευριπίδῃ· Οὕτω γὰρ	ἐπὶ	τοῖς μέλεσι τοῖς Εὐριπίδου ἄμφω
[4, 174]	ἐνταῦθα οἰκοῦντος ἐν τῇ Ἀσπενδίᾳ	(ἐπὶ	τοῦ δευτέρου Εὐεργέτου, διαπρέψαι τέ
[4, 170]	γίνεθ´ ἡ σκευωρία· τραπεζοποιός ἐστ´	ἐπὶ	τοῦ διακονεῖν. Ἔλεγον δὲ καὶ
[4, 153]	τε τῶν στρατιωτῶν τὰς κατακλίσεις	ἐπὶ	τοῦ ἐδάφους ἐν ὑπαίθρῳ ἀνὰ
[4, 142]	προσκεφάλαια ἐρείδειν. ἱ δὲ πρότερον	ἐπὶ	τοῦ κλιντηρίου ψιλοῦ διακαρτεροῦντες (τῆς
[4, 173]	ὑπομνήμασι περὶ Μαγνήτων λέγων τῶν	ἐπὶ	τοῦ Μαιάνδρου ποταμοῦ ὅτι Δελφῶν
[4, 134]	ἥδιστ´ ἂν ἀναπήξαιμ´ (ἂν αὐτὸν)	ἐπὶ	τοῦ ξύλου λαβών. Μήποτε δὲ
[4, 140]	πρῶτον κατακεῖσθαι ἢ δεύτερον ἢ	ἐπὶ	τοῦ σκιμποδίου καθῆσθαι, πάντα τοιαῦτα
[4, 170]	αὐλητρίδα. {Β. Τραπεζοποιὸν δημιουργὸν λήψομαι·	ἐπὶ	τοῦτ´ ἀπέστειλ´ ἐξ ἀγροῦ μ´
[4, 157]	θεὸν ὡς εἰ μὴ μενοῦσιν	ἐπὶ	τούτοις, ἕως ἂν ἑκὼν αὐτοὺς
[4, 165]	καλῶς εὐδαίμονα. (γελασάντων οὖν πάντων	ἐπὶ	τούτοις ὁ Οὐλπιανὸς ἔφη· Πόθεν
[4, 153]	ἅμα ἐσφάττετο, αὐτοὶ δ´ ἐκρότουν	ἐπὶ	τούτῳ ἡδόμενοι. ~(Ἤδη δέ τις
[4, 169]	Ἀντιφάνης καὶ τάδε εἴρηκεν· Ἄλλος	ἐπὶ	τούτῳ μέγας ἥξει τις ἰσοτράπεζος
[4, 151]	τροφὰς προτίθενται χόρτον ὑποβάλλοντες καὶ	ἐπὶ	τραπεζῶν ξυλίνων μικρὸν ἀπὸ τῆς
[4, 139]	τῶν Ὑακινθίων θυσίαν οἱ Λάκωνες	ἐπὶ	τρεῖς ἡμέρας συντελοῦσι καὶ διὰ
[4, 133]	καθηράμενος λεπτουργέας, ἠελίῳ δὲ αὐήνας	ἐπὶ	τυτθὸν ὅτ´ ἐν ζεστῷ ἀποβάπτων
[4, 145]	αὐτῶν ὅ τι ἂν καταλίπηται	ἐπὶ	τῷ ἀρίστῳ. (Τὰ δὲ πλεῖστα
[4, 147]	συνόδων πυρός Ἔπειτα βαθμοὺς ἀτμίζων·	ἐπὶ	τῷ δ´ ἐπίπασται τευθίδες, ὦ
[4, 159]	κόγχον. Γελασάντων δὲ πάντων καὶ	ἐπὶ	τῷ κόγχῳ μάλιστα ~Ἀπαίδευτοί ἐστε,
[4, 173]	ξένων, λέγων οὕτως· (Μάγνητες οἱ	ἐπὶ	τῷ Μαιάνδρῳ ποταμῷ κατοικοῦντες ἱεροὶ
[4, 148]	σχεδίαν χλωρᾷ πεπυκασμένην ὕλῃ, ὥσπερ	ἐπὶ	τῶν Βακχικῶν ἄντρων γίνεται, ταύτης
[4, 137]	Διοσκούροις ἐν πρυτανείῳ ἄριστον προτιθῶνται,	ἐπὶ	τῶν τραπεζῶν τιθέναι τυρὸν καὶ
[4, 149]	καὶ φυστὴ μᾶζα νόμου χάριν	ἐπὶ	χαλκῶν κανῶν τῶν παρά τισι
[4, 134]	ἀναμεῖναι. Ἔνθ´ ἄλλοι πάντες λαχάνοις	ἐπὶ	χεῖρας ἴαλλον, ἀλλ´ ἐγὼ οὐ
[4, 150]	τῶν Περσικῶν Αἰγυπτίων ἐπιστρατευσάντων, φησίν,	ἐπὶ	Ὦχον τὸν Περσῶν βασιλέα καὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 10/01/2008