Livre, pages |
[4, 130] |
ὑπὸ
τῆς
μέθης
ὁπότε
τι
|
τῶν |
ἀγομένων
θεασαίμεθα
πάντες
ἐξενήφομεν,
ὀρθοὶ |
[4, 141] |
καὶ
ὧν
ἂν
ὥρα
ἐκ
|
τῶν |
ἀγρῶν
(ὅσον
εἰς
αὐτὴν
τὴν |
[4, 166] |
εἶχε
μόνον
ἀκρατῶς,
ὃ
δὲ
|
τῶν |
Ἀθηναίων
καὶ
τὰς
προσόδους
καταμισθοφορῶν |
[4, 166] |
ἐν
ᾧ
ἐστι
τὰ
περὶ
|
τῶν |
Ἀθήνησι
δημαγωγῶν,
Εὔβουλόν
φησι
τὸν |
[4, 150] |
νικηθέντων
ἐπεὶ
ἐγένετο
αἰχμάλωτος
ὁ
|
τῶν |
Αἰγυπτίων
βασιλεύς,
ὁ
Ὦχος
αὐτὸν |
[4, 184] |
καλούμενον
Κακεργέτην.
Οὗτος
γὰρ
πολλοὺς
|
τῶν |
Ἀλεξανδρέων
ἀποσφάξας,
οὐκ
ὀλίγους
δὲ |
[4, 184] |
Αἰγύπτου
Πτολεμαῖον,
(τὸν
κυρίως
ὑπὸ
|
τῶν |
Ἀλεξανδρέων
καλούμενον
Κακεργέτην.
Οὗτος
γὰρ |
[4, 175] |
τὸ
βάρβιτον.
Ἐπεὶ
δὲ
ἡμῶν
|
τῶν |
Ἀλεξανδρέων
κατατρέχεις
ὡς
ἀμούσων
καὶ |
[4, 184] |
κηρόδετον.
(Ταῦτα
ἔχεις
παρ´
ἡμῶν
|
τῶν |
Ἀλεξανδρέων,
Οὐλπιανὲ
ὀνοματοθήρα,
τῶν
περὶ |
[4, 171] |
βουλὴ
ἄγῃ
τὰ
Ἀπατούρια
μετὰ
|
τῶν |
ἄλλων
Ἀθηναίων
κατὰ
τὰ
πάτρια, |
[4, 158] |
Καὶ
ὁ
Σωκράτης
δ´
ἔλεγεν
|
τῶν |
ἄλλων
ἀνθρώπων
διαφέρειν
καθ´
ὅσον |
[4, 143] |
Ἐν
ταύτῃ
δὲ
πλέω
δαῖτα
|
τῶν |
ἄλλων
δικαιεῦσι
προτίθεσθαι·
ἐν
τῇ |
[4, 139] |
Τὸ
δὲ
ἄικλον
ὑπὸ
μὲν
|
τῶν |
ἄλλων
Δωριέων
καλεῖται
δεῖπνον.
Ἐπίχαρμος |
[4, 152] |
ὡς
ἂν
κορυφαῖος
χοροῦ,
διαφέρων
|
τῶν |
ἄλλων
ἢ
κατὰ
τὴν
πολεμικὴν |
[4, 153] |
(ἐφ´
ἧς
μόνος
κατέκειτο
μετεωροτέραν
|
τῶν |
ἄλλων
καὶ
κεχωρισμένην
εἶχε
καὶ |
[4, 149] |
διπλοῦς
ὁ
οἶνος
μετὰ
καὶ
|
τῶν |
ἄλλων
μερίδων
δίδοται.
Ἔπειτα
ἑκάστῳ |
[4, 162] |
καὶ
περὶ
ἄρτων
καὶ
περὶ
|
τῶν |
ἄλλων
ὅσα
τε
περιεργότερον
περὶ |
[4, 143] |
παρόντες·
ἑξῆς
δ´
εἰσὶν
αἱ
|
τῶν |
ἄλλων.
Παρατίθεται
δὲ
τῶν
παρόντων |
[4, 148] |
ἔτνος·
οἷσι
Μαρδόνιον
εἱστίασε
μετὰ
|
τῶν |
ἄλλων
πεντήκοντα
Περσῶν
Ἀτταγῖνος
ὁ |
[4, 139] |
φασήλους
χλωρούς.
Κοπίζει
δὲ
καὶ
|
τῶν |
ἄλλων
Σπαρτιατῶν
ὁ
βουλόμενος.
Ἐν |
[4, 169] |
παιδαγωγοί.
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
Κ'
Περὶ
δὲ
|
τῶν |
ἄλλων
ὧν
φθάνω
προβεβληκὼς
εἴ |
[4, 173] |
τῶν
Ἐλεοδυτῶν
ἐπῃτιάσατο.
Καὶ
ὁ
|
τῶν |
Ἀμφικτυόνων
δὲ
νόμος
κελεύει
ὕδωρ |
[4, 140] |
σχημάτων.
Ἣν
δ´
εἰς
τὰ
|
τῶν |
ἀνδρῶν
φιδίτια
κομίζουσι,
σκευοποιεῖται
ἔκ |
[4, 148] |
ἐπὶ
πηχυαῖα
βάθη
τὰ
ἐδάφη
|
τῶν |
ἀνδρώνων
ἐμπεπετασμένων
δικτύων
τοῖς
ἕλιξιν. |
[4, 145] |
ἐπειδὰν
δὲ
οἱ
σύνδειπνοι
δειπνήσωσι,
|
τῶν |
ἀπὸ
τῆς
τραπέζης
καταλειπομένων
(καταλείπεται |
[4, 153] |
(Νικόλαος
δ´
ὁ
Δαμασκηνός,
εἷς
|
τῶν |
ἀπὸ
τοῦ
περιπάτου
φιλοσόφων,
ἐν |
[4, 167] |
δὲ
πολυτελῶς.
Ἀνακαλεσαμένων
δ´
αὐτὸν
|
τῶν |
Ἀρεοπαγιτῶν
καὶ
κελευόντων
βέλτιον
ζῆν, |
[4, 145] |
μερίδας
ποιήσαντες
τῶν
κρεῶν
καὶ
|
τῶν |
ἄρτων
ἴσας
διαιροῦνται.
Ὥσπερ
δὲ |
[4, 145] |
φησί,
βασιλεὺς
εἴς
τινας
ἀφίκηται
|
τῶν |
ἀρχομένων,
εἰς
τὸ
δεῖπνον
αὐτοῦ |
[4, 146] |
δειπνίσασι
τετρακόσια
τάλαντα
ἀργυρίου
Ἀντίπατρος
|
(τῶν |
ἀστῶν
ἀνὴρ
δόκιμος
ἐδαπάνησε·
καὶ |
[4, 128] |
πρὸς
τὸν
Λυγκέα,
ὡς
ἐκ
|
τῶν |
αὐτοῦ
μαθεῖν
ἔστιν
ἐπιστολῶν,
πάντως |
[4, 148] |
χλωρᾷ
πεπυκασμένην
ὕλῃ,
ὥσπερ
ἐπὶ
|
τῶν |
Βακχικῶν
ἄντρων
γίνεται,
ταύτης
τύμπανα |
[4, 130] |
δ´
ἐν
Ἀχαρνεῦσι
καὶ
αὐτὸς
|
τῶν |
βαρβάρων
ἐμφανίζων
τὴν
μεγαλειότητά
φησιν· |
[4, 152] |
ποτὲ
τῆς
θοίνης
ἀφυστερήσαντά
τινα
|
τῶν |
βαρβάρων
ποιητὴν
ἀφικέσθαι
καὶ
συναντήσαντα |
[4, 171] |
τοὺς
προγεύστας
ἐδεάτρους,
ὅτι
προήσθιον
|
τῶν |
βασιλέων
πρὸς
ἀσφάλειαν.
Νῦν
δὲ |
[4, 150] |
οὐ
μόνον,
φησίν,
οἱ
παραγινόμενοι
|
τῶν |
Γαλατῶν
ἀπὸ
τῶν
κωμῶν
καὶ |
[4, 171] |
Φερεκράτης
ἐν
Ἀγρίοις·
Μὴ
θαυμάσῃς·
|
τῶν |
γὰρ
προτενθῶν
ἐσμέν,
ἀλλ´
οὐκ |
[4, 174] |
δὲ
τοιούτων
ἔτι
λεγομένων
ἐκ
|
τῶν |
γειτόνων
τις
ἐξηκούσθη
ὑδραύλεως
ἦχος |
[4, 148] |
Μιλήσιος
Ἑκαταῖος
ἐν
τῇ
τρίτῃ
|
τῶν |
Γενεαλογιῶν
μάζας
φησὶν
εἶναι
καὶ |
[4, 175] |
Φοίνικες,
ὡς
ἱστορεῖ
Δημοκλείδης.
~(Μνημονεύει
|
τῶν |
γίγγρων
αὐλῶν
Ἀντιφάνης
ἐν
Ἰατρῷ |
[4, 143] |
τὰ
κοινὰ
συσσίτια
οὕτως.
Ἕκαστος
|
τῶν |
γινομένων
καρπῶν
ἀναφέρει
(τὴν
δεκάτην |
[4, 160] |
Μενίππειος
ἐπικαλούμενος·
καὶ
οἱ
πολλοὶ
|
τῶν |
γραμματικῶν
τῶν
Ῥωμαικῶν
οὐχ
ὁμιλήσαντες |
[4, 143] |
δὲ
νεωτέροις
ἥμισυ
δίδοται
κρέως,
|
τῶν |
δ´
ἄλλων
οὐθενὸς
ἅπτονται.
Εἶτα |
[4, 164] |
ὀψοποιός,
ὡς
δοκεῖ
τοῖς
χρωμένοις,
|
τῶν |
δ´
ὀψοποιῶν
ὑποκριτής
{ΛΙΝ.
Βούλιμός |
[4, 173] |
Ἀρτυσίτραγοι
καὶ
Νεωκόροι
καὶ
Ἰχθυβόλοι,
|
τῶν |
δὲ
γυναικῶν
Κυμινάνθαι,
κοινῇ
δὲ |
[4, 166] |
μὲν
τὰς
ἡδονὰς
ἦν
ἀκρατής,
|
τῶν |
δὲ
πολιτικῶν
πραγμάτων
(ἦν)
ἐπιμελής. |
[4, 164] |
φιλόσοφοι,
τὴν
αὐτάρκειαν
ἀσπάζεσθε
καὶ
|
τῶν |
δείπνων
τὰ
εὐτελῆ,
τί
ἐνταῦθα |
[4, 138] |
στρατηγοὺς
(καὶ
ἐλθόντων
ἐπιδείξας
ἑκατέρου
|
τῶν |
δείπνων
τὴν
παρασκευὴν
εἶπεν·
Ἄνδρες |
[4, 172] |
τῆς
ὑπουργίας,
πεμμάτων
μὲν
προνοουσῶν
|
τῶν |
δημιουργῶν,
ὀψαρτυτικῆς
δὲ
τῶν
μαγείρων, |
[4, 143] |
συσσιτίου
γυνὴ
τρεῖς
ἢ
τέτταρας
|
τῶν |
δημοτικῶν
προσειληφυῖα
πρὸς
τὰς
ὑπηρεσίας. |
[4, 160] |
αἱρουμένους,
τὴν
πεῖραν
ὑμῖν
λήψομαι
|
τῶν |
δογμάτων,
πρῶτον
καπνίζων·
εἶτ´
ἐὰν |
[4, 129] |
ἀνεκροταλίσαμεν
τὸν
νυμφίον
ὡς
καὶ
|
τῶν |
δοθέντων
ἡμῖν
ἀνασεσωσμένων.
Ἔπειτα
στέφανοι |
[4, 149] |
γίνεται
καὶ
ἑστιῶνται
πάντες
μετὰ
|
τῶν |
δούλων·
οἱ
δὲ
παῖδες
ἐν |
[4, 132] |
ἐστιν
αὕτη
σοι,
πάτερ,
τὸ
|
τῶν |
ἐδομένων
τὰ
στόματα
προειδέναι.
Οἷον |
[4, 160] |
ὀιζύς.
Διαφόρων
γὰρ
οὐσῶν
καὶ
|
τῶν |
ἐκ
Τέω
μαζῶν
(ὡς
καὶ |
[4, 141] |
ποίμνια
αὐτῶν
τρέφοντες
ἀφθόνως
μεταδιδόασι
|
τῶν |
ἐκγόνων.
Ἐστὶ
δ´
ἡ
ματτύα |
[4, 173] |
αὐτοὺς
ὀνομάζει,
ἀλλὰ
τὸ
κοινὸν
|
τῶν |
Ἐλεοδυτῶν
ἐπῃτιάσατο.
Καὶ
ὁ
τῶν |
[4, 130] |
Τιμόκρατες,
ἀποβλέπων
τίνι
συγκρῖναι
ἔχεις
|
τῶν |
Ἑλληνικῶν
δείπνων
τὸ
προκείμενον
τοῦτο |
[4, 155] |
εἶχον,
ἄνδρες
φίλοι
καὶ
συμπόται
|
τῶν |
Ἑλλήνων
πολὺ
πρῶτοι,
περὶ
ἀρχαίων |
[4, 143] |
προσηγόρευον.
(Ἡρόδοτος
δὲ
συγκρίνων
τὰ
|
τῶν |
Ἑλλήνων
συμπόσια
πρὸς
τὰ
παρὰ |
[4, 138] |
παρασκευασθέντος
γελάσας
ὁ
Παυσανίας
μετεπέμψατο
|
τῶν |
Ἑλλήνων
τοὺς
στρατηγοὺς
(καὶ
ἐλθόντων |
[4, 174] |
τῶν
ἐντατῶν
αὐτὸ
θέλεις
εἴτε
|
τῶν |
ἐμπνευστῶν,
Ἀλεξανδρέως
ἐστὶν
ἡμεδαποῦ
εὕρημα, |
[4, 174] |
πως
λέγων·
Ζητεῖται
δὲ
πότερα
|
τῶν |
ἐμπνευστῶν
ἐστιν
ὀργάνων
ἡ
ὕδραυλις |
[4, 174] |
ἐντατὰ
καὶ
καθαπτὰ
τῶν
ὀργάνων
|
τῶν |
ἐμπνευστῶν,
ῥᾴδια
εἶναι
φάσκων
τὰ |
[4, 168] |
μέγαν
διάκοσμον
καὶ
τὰ
περὶ
|
τῶν |
ἐν
Ἅιδου
εἰπὼν
εἰς
ταῦτα |
[4, 144] |
ἐπιδιαγινώσκουσι.
(Περὶ
δὲ
τῆς
τρυφῆς
|
τῶν |
ἐν
Πέρσαις
βασιλέων
Ξενοφῶν
ἐν |
[4, 142] |
αὖθις
ὑπερῆράν
τινες
τῶν
ἰδιωτῶν
|
τῶν |
ἐν
Σπάρτῃ
γενομένων
κατ´
ἐκεῖνον |
[4, 149] |
ἕκαστος
ἀπέφερε,
τοῦτο
ποιοῦντες
ἕνεκα
|
τῶν |
ἐν
ταῖς
ἀμφόδοις
γινομένων
νυκτερινῶν |
[4, 146] |
ἀνάστατοι
ἐγίνοντο·
ὅκου
Θασίοισιν
ὑπὲρ
|
τῶν |
ἐν
τῇ
ἠπείρῳ
πολίων
τῶν |
[4, 173] |
ἥρωας
Μάττωνα
καὶ
Κεράωνα
ὑπὸ
|
τῶν |
ἐν
τοῖς
φιδιτίοις
ποιούντων
τε |
[4, 132] |
ἐν
Χαλκίδι,
τὸ
προοίμιον
εἶπε
|
τῶν |
ἐν
Χαλκίδι
δείπνων
χαριέστερον
εἶναι |
[4, 174] |
ἐστιν
ὀργάνων
ἡ
ὕδραυλις
ἢ
|
τῶν |
ἐντατῶν.
Ἀριστόξενος
μὲν
οὖν
τοῦτο |
[4, 174] |
ὄργανον
τοῦτο
ἡ
ὕδραυλις,
εἴτε
|
τῶν |
ἐντατῶν
αὐτὸ
θέλεις
εἴτε
τῶν |
[4, 160] |
ἐκ
Τέω
μαζῶν
(ὡς
καὶ
|
τῶν |
ἐξ
Ἐρετρίας,
ὡς
Σώπατρος
ἐν |
[4, 148] |
ἑωθινοῦ
κατακλινόμενον
μεθύσκεσθαι,
λειτουργούντων
αὐτῷ
|
τῶν |
ἐξ
Ἰταλίας
μεταπεμφθέντων
ἀκροαμάτων
συνηθροισμένων |
[4, 140] |
προσαγορεύεσθαι
τὰ
ἐπάικλα.
(Περὶ
δὲ
|
τῶν |
ἐπαίκλων
Περσαῖος
ἐν
τῇ
Λακωνικῇ |
[4, 183] |
καὶ
Πρωταγορίδης
ἐν
βʹ
περὶ
|
τῶν |
ἐπὶ
Δάφνῃ
πανηγύρεων.
~Πυθαγόρας
δὲ |
[4, 176] |
ὁ
Κυζικηνὸς
ἐν
δευτέρῳ
περὶ
|
τῶν |
ἐπὶ
Δάφνῃ
πανηγύρεών
φησιν·
Παντὸς |
[4, 173] |
τοῖς
ὑπομνήμασι
περὶ
Μαγνήτων
λέγων
|
τῶν |
ἐπὶ
τοῦ
Μαιάνδρου
ποταμοῦ
ὅτι |
[4, 164] |
ἀναγνώσει
πάνυ
γε
διασκοπῶν
ἀπὸ
|
τῶν |
ἐπιγραμμάτων
ἀτρέμα
τε
καὶ
σχολῇ. |
[4, 145] |
Περσικὰ
συγγράψας
ἐν
τῷ
δευτέρῳ
|
τῶν |
ἐπιγραφομένων
Παρασκευαστικῶν
(Καὶ
οἱ
θεραπεύοντες, |
[4, 171] |
Πλάτων
Μενελάῳ·
~(Ὡς
ὀλίγα
λοιπὰ
|
τῶν |
ἐπιτραπεζωμάτων.
Ἐκάλουν
δὲ
καὶ
ἀγοραστὴν |
[4, 156] |
ταῖς
προσφωνήσεσι
πρὸς
σὲ
περὶ
|
τῶν |
ἐπιφανῶν
κλήσεων
ἀγωνιῶ
μή
ποτε |
[4, 139] |
τε
νεανίσκων
παμπληθεῖς
εἰσέρχονται
καὶ
|
τῶν |
ἐπιχωρίων
τινὰ
ποιημάτων
ᾄδουσιν,
ὀρχησταί |
[4, 158] |
εἰ
φακῆν
ἕψειν
μ´
ἐδίδασκε
|
τῶν |
ἐπιχωρίων
τις
εἷς.
Οἶδα
δὲ |
[4, 162] |
στρατηγὸς
ἀγαθός,
μόνον
τοῦτο
διὰ
|
τῶν |
ἔργων
διαβεβαιωσάμενος
ὁ
καλὸς
τοῦ |
[4, 167] |
πρὸς
τοῖς
Ἑρμαῖς
Ἀρισταγόρᾳ
μετεωρότερον
|
τῶν |
Ἑρμῶν,
Ἐλευσῖνί
τε
μυστηρίων
ὄντων |
[4, 167] |
καὶ
τοῦ
βίου
Φιλίππου
καὶ
|
τῶν |
ἑταίρων
αὐτοῦ
ἐν
τῇ
μθʹ |
[4, 145] |
καλεῖ
τοὺς
συμπότας
τούτους
τις
|
τῶν |
εὐνούχων.
Καὶ
ὅταν
εἰσέλθωσι
συμπίνουσιν |
[4, 140] |
παραχορηγοῦντος
αὐτὰ
τοῖς
φιδίταις
ἑνὸς
|
τῶν |
εὐπορούντων,
ἔσθ´
ὅτε
δὲ
καὶ |
[4, 168] |
τῇ
ὀγδόῃ
πρὸς
ταῖς
κʹ
|
τῶν |
Εὐρωπιακῶν
Γνώσιππον,
φησίν,
ἄσωτον
γενόμενον |
[4, 150] |
καὶ
οἱ
παριόντες
ξένοι
ὑπὸ
|
τῶν |
ἐφεστηκότων
παίδων
οὐκ
ἠφίεντο
ἕως |
[4, 148] |
ἥκοντα
μετὰ
τῶν
φίλων
καὶ
|
τῶν |
ἡγεμόνων·
ὅτε
καὶ
πολλῷ
κρεῖττον |
[4, 133] |
περιοισθήσεται·
τῶν
πρεσβυτέρων
γὰρ
ταῦτα
|
τῶν |
ἡδυσμάτων
ἀναστομοῖ
τάχιστα
τᾀσθητήρια,
τό |
[4, 142] |
ἀδελφοῦ
κατακείμενος
ἢ
μετά
τινος
|
τῶν |
ἡλικιωτῶν.
Ἐπί
τε
τῷ
τρίποδι |
[4, 148] |
Αἰθίοπας
παρέστησε.
Τῇ
δὲ
τετάρτῃ
|
τῶν |
ἡμερῶν
ταλαντιαίους
εἰς
ῥόδα
μισθοὺς |
[4, 146] |
κοίτας
φέροντες
σταμνία
τ´
οὐχὶ
|
τῶν |
θεῶν
ἕνεκ´,
ἀλλ´
ἑαυτῶν.
Ὁ |
[4, 161] |
Ἀριστοφῶν
δ´
ἐν
Πυθαγοριστῇ·
Πρὸς
|
τῶν |
θεῶν,
οἰόμεθα
τοὺς
πάλαι
ποτὲ |
[4, 167] |
οἶνον
καὶ
τἄλλ´
ἀρκούντως
παρασκευάζομαι,
|
τῶν |
ἰδίων
μου
προσόδων
εἰς
ταῦτα |
[4, 144] |
τῇ
εὐφροσύνῃ
τῆς
ἐλπίδος
μειονεκτοῦσι
|
τῶν |
ἰδιωτῶν.
Ἔπειτα,
ἔφη,
ἐκεῖνο
εὖ |
[4, 144] |
ἡμᾶς
καὶ
πίνειν
καὶ
ἐσθίειν
|
τῶν |
ἰδιωτῶν
ὅτι
δοκοῦσι
καὶ
αὐτοὶ |
[4, 166] |
δημοσίας
ἑστιάσεις
ποιεῖται.
(Τὸ
δὲ
|
τῶν |
ἰδιωτῶν
πλῆθος
αἰεὶ
περὶ
συνουσίας |
[4, 142] |
οὓς
τοσοῦτον
αὖθις
ὑπερῆράν
τινες
|
τῶν |
ἰδιωτῶν
τῶν
ἐν
Σπάρτῃ
γενομένων |
[4, 148] |
τἄλλα
τὰ
πρὸς
τὴν
ἄρτυσιν
|
τῶν |
ἱερείων
ἁρμόττοντα.
~Ἡ
δὲ
πόλις |
[4, 145] |
ἀρίστῳ.
(Τὰ
δὲ
πλεῖστα
τούτων
|
τῶν |
ἱερείων
καὶ
τῶν
σιτίων
οὓς |
[4, 149] |
ἕκαστος
οἴνου
κοτύλας
δύο
πλὴν
|
τῶν |
ἱερέων
τοῦ
τε
Πυθίου
Ἀπόλλωνος |
[4, 141] |
συνουσίαν,
νομίζοντες
καὶ
τὸ
πλείονα
|
τῶν |
ἱκανῶν
παρασκευάζειν
περιττὸν
εἶναι,
μὴ |
[4, 144] |
πλείω
τις
παραθῆται
τὰ
περιττὰ
|
τῶν |
ἱκανῶν,
τοσούτῳ
καὶ
θᾶσσον
(μᾶλλον) |
[4, 153] |
(Μεγασθένης
δ´
ἐν
τῇ
δευτέρᾳ
|
τῶν |
Ἰνδικῶν
τοῖς
Ἰνδοῖς
φησιν
ἐν |
[4, 168] |
ἐν
τῇ
ἐνάτῃ
καὶ
τεσσαρακοστῇ
|
τῶν |
ἱστοριῶν,
Ἀπίκιόν
τινα
ἐπὶ
ἀσωτίᾳ |
[4, 166] |
ἐν
τῇ
δευτέρα
καὶ
πεντηκοστῇ
|
τῶν |
ἱστοριῶν
γράφει
οὕτως·
Ἡ
πόλις |
[4, 176] |
στοᾶς
φιλόσοφος
ἐν
τῇ
τρίτῃ
|
τῶν |
ἱστοριῶν
διηγούμενος
περὶ
τοῦ
Ἀπαμέων |
[4, 155] |
δ´
ὁ
Σάμιος
ἐν
τῇ
|
τῶν |
ἱστοριῶν
ιζʹ
Πολυσπέρχοντά
φησιν
εἰ |
[4, 153] |
Τίμαιος
δ´
ἐν
τῇ
πρώτῃ
|
τῶν |
ἱστοριῶν
καὶ
τὰς
θεραπαίνας
φησὶ |
[4, 154] |
δ´
ἐν
τρίτῃ
καὶ
εἰκοστῇ
|
τῶν |
ἱστοριῶν
Κελτοί,
φησίν,
ἐνίοτε
παρὰ |
[4, 167] |
ἑταίρων
αὐτοῦ
ἐν
τῇ
μθʹ
|
τῶν |
ἱστοριῶν
ὁ
Θεόπομπος
(τάδε
γράφει· |
[4, 163] |
ὁ
Ταυρομενίτης
ἐν
τῇ
ἐνάτῃ
|
τῶν |
ἱστοριῶν
περὶ
αὐτοῦ
γράφει
οὕτως· |
[4, 138] |
μὲν
οὖν
ἐν
τῇ
ἐνάτῃ
|
τῶν |
ἱστοριῶν
περὶ
τῆς
Μαρδονίου
παρασκευῆς |
[4, 171] |
Χάρης
γοῦν
ἐν
τῇ
γʹ
|
τῶν |
ἱστοριῶν
(Πτολεμαῖόν
φησι
τὸν
Σωτῆρα |
[4, 153] |
τῇ
δεκάτῃ
πρὸς
ταῖς
ἑκατὸν
|
τῶν |
ἱστοριῶν
Ῥωμαίους
ἱστορεῖ
παρὰ
τὸ |
[4, 141] |
ἐν
τῇ
εʹ
καὶ
κʹ
|
τῶν |
ἱστοριῶν
τάδε
γράφει
περὶ
αὐτῶν· |
[4, 153] |
εὐεργέτην,
γράφει
ἐν
τῇ
λδʹ
|
τῶν |
ἱστοριῶν
τάδε·
Ἐποιεῖτό
τε
τῶν |
[4, 144] |
ἐν
τῇ
τριακοστῇ
καὶ
πέμπτῃ
|
τῶν |
ἱστοριῶν
τὸν
Παφλαγόνων
φησὶ
βασιλέα |
[4, 146] |
Καὶ
ἐν
τῇ
θʹ
δὲ
|
τῶν |
ἱστοριῶν
φησι·
Βασιλήιον
δεῖπνον
βασιλεὺς |
[4, 155] |
ὁ
Ἀθηναῖος
ἐν
τῇ
ἐνάτῃ
|
τῶν |
ἱστοριῶν
φησιν
ὡς
Κάσανδρος
ἐκ |
[4, 131] |
δ´
ἐν
Πρωτεσιλάῳ
διασύρων
τὸ
|
τῶν |
Ἰφικράτους
γάμων
συμπόσιον,
ὅτε
ἤγετο |
[4, 150] |
τε
τούτοις
ἐκ
χαράκων
καὶ
|
(τῶν) |
καλάμων
τῶν
(τε)
οἰσυίνων
ἐπεβάλλετο |
[4, 164] |
γὰρ
ἐν
οἷς
ποιεῖται
δικαστηρίοις
|
τῶν |
καλῶν
ἰάμβων
αὐτοῦ
τὰς
ἐπιδείξεις |
[4, 160] |
μόνα
παιδεύει
(τούς
γε
ἐπιθυμοῦντας
|
τῶν |
καλῶν·
λέγω
δὲ
τὰ
Τίμωνος |
[4, 141] |
ἱστορεῖ
καὶ
Διοσκουρίδης.
~(Περὶ
δὲ
|
τῶν |
καμματίδων
καὶ
τῶν
καμμάτων
Νικοκλῆς |
[4, 141] |
~(Περὶ
δὲ
τῶν
καμματίδων
καὶ
|
τῶν |
καμμάτων
Νικοκλῆς
οὕτως
γράφει·
Διακούσας |
[4, 141] |
φρατρίας
τρεῖς
καὶ
γίνεται
ἡ
|
τῶν |
Καρνείων
ἑορτὴ
ἐπὶ
ἡμέρας
θʹ |
[4, 141] |
αʹ
τοῦ
Τρωικοῦ
διακόσμου
τὴν
|
τῶν |
Καρνείων
φησὶν
ἑορτὴν
παρὰ
Λακεδαιμονίοις |
[4, 143] |
κοινῶν,
εἶτα
μετὰ
ταῦτα
μέμνηνται
|
τῶν |
κατὰ
πόλεμον
πράξεων
καὶ
τοὺς |
[4, 184] |
οὐκ
ὀλίγους
δὲ
καὶ
φυγαδεύσας
|
τῶν |
κατὰ
τὸν
ἀδελφὸν
αὐτοῦ
ἐφηβησάντων |
[4, 148] |
ὁ
Λεπρεάτης
ἐν
τῷ
περὶ
|
τῶν |
κατὰ
Φιγάλειαν
Νομίμων
Ὁ
κατασταθείς, |
[4, 152] |
χρυσίον
καὶ
ἀργύριον
ταῖς
ἀκολουθούσαις
|
τῶν |
Κελτῶν
μυριάσι
φράγμα
τε
ποιεῖν |
[4, 143] |
πρῶτον
μὲν
εἰώθασι
βουλεύεσθαι
περὶ
|
τῶν |
κοινῶν,
εἶτα
μετὰ
ταῦτα
μέμνηνται |
[4, 128] |
τὰς
φιάλας,
ἐν
χαλκῷ
πίνακι
|
τῶν |
Κορινθίων
κατασκευασμάτων
ἄρτος
ἑκάστῳ
ἰσόπλατυς |
[4, 131] |
ἐν
χοὶ
χρυσῇ
καὶ
γευόμενον
|
τῶν |
κρατήρων
πρότερον
μεθύειν
τῶν
πινόντων. |
[4, 139] |
ἄλλο
δ´
οὐδὲν
ἱερεῖον·
~(καὶ
|
τῶν |
κρεῶν
διδόασι
μοίρας
πᾶσι
καὶ |
[4, 145] |
οὗ
ἡμιδεῆ
ἅπαντα
μερίδας
ποιήσαντες
|
τῶν |
κρεῶν
καὶ
τῶν
ἄρτων
ἴσας |
[4, 143] |
Δωσιάδας
ἱστορῶν
ἐν
τῇ
δʹ
|
τῶν |
Κρητικῶν
γράφει
οὕτως·
Οἱ
δὲ |
[4, 143] |
ἀρχαικός.
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
Ι'
Περὶ
δὲ
|
τῶν |
Κρητικῶν
συσσιτίων
Δωσιάδας
ἱστορῶν
ἐν |
[4, 164] |
(τι)
αἰτῆσαι
ἢ
ἐπεσθίειν
τι
|
τῶν |
κυνικῶν
βρωμάτων
(οὐδὲ
γὰρ
χαριτογλωσσεῖν |
[4, 156] |
ἦν
ἄμεινον
κατὰ
τὸ
Παρμενίσκου
|
τῶν |
κυνικῶν
συμπόσιον
δειπνεῖν
ἢ
ἐνθάδε |
[4, 163] |
Πυθαγορικὸς
δὲ
δόξας
εἶναι
ὑμῶν
|
τῶν |
κυνικῶν
τρόπον
ἔζη,
κομῶν
καὶ |
[4, 157] |
λύμαις.
Διὸ
πάντας
εὐλαβουμένους
τὴν
|
τῶν |
κυρίων
ἀνάτασιν
φοβεῖσθαι
τοῦ
ζῆν |
[4, 157] |
ἀπόλυσιν
τῆς
ψυχῆς
μετὰ
τῆς
|
τῶν |
κυρίων
γίγνεσθαι
γνώμης.
Τούτοις
τοῖς |
[4, 150] |
οἱ
παραγινόμενοι
τῶν
Γαλατῶν
ἀπὸ
|
τῶν |
κωμῶν
καὶ
τῶν
πόλεων
ἀπέλαυον, |
[4, 150] |
ἀπὸ
τῶν
πόλεων
δέξασθαι
καὶ
|
τῶν |
κωμῶν
μέλλον
ἐπιρρεῖν
πλῆθος.
Ἐνταῦθα |
[4, 140] |
Πολέμων
καὶ
τὸ
δεῖπνον
ὑπὸ
|
τῶν |
Λακεδαιμονίων
ἄικλον
προσαγορεύεσθαι,
παραπλησίως
ἁπάντων |
[4, 138] |
(Ἑξῆς
δὲ
λεκτέον
καὶ
περὶ
|
τῶν |
Λακωνικῶν
συμποσίων.
Ἡρόδοτος
μὲν
οὖν |
[4, 150] |
παρατίθεσθαι
χύδην
καὶ
κρέατα
ἐκ
|
τῶν |
λεβήτων,
ὧν
οὐδεὶς
γεύεται
εἰ |
[4, 140] |
πεποιῆσθαι.
Καί
ἐστιν
ἡ
παρασκευὴ
|
τῶν |
λεγομένων
ἐπαίκλων
οὐχ
ἁπλῆ,
καθάπερ |
[4, 150] |
συῶν
καὶ
προβάτων
τε
καὶ
|
τῶν |
λοιπῶν
κτηνῶν
ἑκάστης
ἡμέρας
πολλά, |
[4, 160] |
(Ἐρέτριαν
ὡρμήθημεν
εἰς
λευκάλφιτον)
καὶ
|
τῶν |
Λυδίων
καρυκκῶν
προκρίνει
ἀμφοτέρων
ὁ |
[4, 172] |
προνοουσῶν
τῶν
δημιουργῶν,
ὀψαρτυτικῆς
δὲ
|
τῶν |
μαγείρων,
Ἀντιφάνης
διεσάφησεν
ἐν
Χρυσίδι |
[4, 140] |
φησι
Λυκόφρων,
ἢ
τὰ
προφυράματα
|
τῶν |
μαζῶν,
ὡς
Ἐρατοσθένης
καὶ
ἄρτους |
[4, 137] |
παρεισδύσεως
γινομένης,
δέοντος
ἀπέχεσθαι
τούτων
|
τῶν |
μακρόθεν·
τὸν
δ´
ἐν
τῷ |
[4, 133] |
ἐν
Ἅβρᾳ·
Πίναξ
ὁ
πρῶτος
|
τῶν |
μεγάλων
ἡγήσεται
ἔχων
ἐχῖνον,
ὠμοτάριχον, |
[4, 141] |
ἐπάικλα
αὐτοῖς
οἱ
φιδίται·
καὶ
|
τῶν |
μὲν
ἀγρευομένων
ὑφ´
αὑτῶν
ἐνίοτε |
[4, 156] |
τῶν
ὑδάτων
ἥδιστόν
ἐστιν.
Καὶ
|
τῶν |
μὲν
ἐγκωμιαζόντων
τὸ
ἀπὸ
τῆς |
[4, 164] |
Ἐπὶ
τραγῳδίαν
ὥρμηκε
νῦν
καὶ
|
τῶν |
μὲν
ὑποκριτῶν
πολὺ
κράτιστός
ἐστιν |
[4, 144] |
ἡδονῆς
μειονεκτεῖ
ὁ
παρατιθέμενος
πολλὰ
|
τῶν |
μετρίως
διαιτωμένων.
Ἀλλὰ
ναὶ
μὰ |
[4, 159] |
Χρύσιππος
διαγράφει
ἐν
τῷ
περὶ
|
τῶν |
μὴ
δι´
αὑτὰ
αἱρετῶν
λέγων |
[4, 155] |
μὴ
πεπλευκὼς
οὐδὲν
ἑόρακεν
κακόν·
|
~(τῶν |
μονομαχούντων
ἐσμὲν
ἀθλιώτεροι.
Ὅτι
δὲ |
[4, 154] |
δ´
ἐν
αʹ
περὶ
νομοθετῶν
|
τῶν |
μονομαχούντων
εὑρετὰς
ἀποφαίνει
Μαντινεῖς
Δημώνακτος |
[4, 153] |
συμβάλλειν
μονομαχίας,
γράφων
οὕτως·
Τὰς
|
τῶν |
μονομάχων
θέας
οὐ
μόνον
ἐν |
[4, 182] |
εἶναι.
Ἐν
γοῦν
Μιτυλήνῃ
μίαν
|
τῶν |
Μουσῶν
πεποιῆσθαι
ὑπὸ
Λεσβοθέμιδος
ἔχουσαν |
[4, 168] |
καὶ
οἳ
ἐκέλευσαν
μεταπεμφθῆναί
τινα
|
τῶν |
μυλωθρῶν.
(Ἐλθόντος
δ´
ἐκείνου
καὶ |
[4, 143] |
ἀβαμβάκευτα
τῇ
κράσει
καθ´
ἕκαστα
|
τῶν |
νενομισμένων.
(Ἦσαν
δὲ
καὶ
ξενικοὶ |
[4, 149] |
σύνοδος
ἔχει
τοὔνομα
τοῖς
ἐσθίουσι
|
τῶν |
νέων
ἀνδρικώτερον
ζωμόν
τ´
ἐγχεῖν |
[4, 143] |
οὕτως·
~(Ἐν
Λακεδαίμονι
γέγονας·
ἐκείνων
|
τῶν |
νόμων
μεθεκτέον
ἐστίν.
Βάδιζ´
ἐπὶ |
[4, 157] |
γὰρ
οὗτος
ἐν
τῷ
βʹ
|
τῶν |
Νόστων
Μετὰ
τὸ
συντελέσαι
τοὺς |
[4, 165] |
Ἐστὶν
δ´
αὐτούς
γε
φυλάττεσθαι
|
τῶν |
νῦν
χαλεπώ
τατον
ἔργον.
(Ἔχουσι |
[4, 142] |
καὶ
τῇ
ποικιλίᾳ
διαφόρως
ὥστε
|
τῶν |
ξένων
ἐνίους
τῶν
παραληφθέντων
ὀκνεῖν |
[4, 138] |
ἀφικνουμένους,
ἀλλὰ
καὶ
τοὺς
ἐπιδημήσαντας
|
τῶν |
ξένων.
Θύουσι
δ´
ἐν
ταῖς |
[4, 173] |
αὐτοὺς
ποιεῖ
χρείας
τοῖς
παραγιγνομένοις
|
τῶν |
ξένων,
λέγων
οὕτως·
(Μάγνητες
οἱ |
[4, 143] |
τράπεζαι
ξενικαὶ
καλούμεναι,
αἷς
προσκαθίζουσι
|
τῶν |
ξένων
οἱ
παρόντες·
ἑξῆς
δ´ |
[4, 150] |
τῆς
χώρας
(καὶ)
τὰς
ἐπικαιροτάτας
|
τῶν |
ὁδῶν
διέλαβε
σταθμοῖς
ἐπί
τε |
[4, 145] |
τῆς
τραπέζης
ἐπιμελούμενος
δίδωσιν
ἑκάστῳ
|
τῶν |
οἰκετῶν,
καὶ
ταῦτα
λαβὼν
τὴν |
[4, 146] |
κακοῦ
ἀφίκοντο
οὕτως
ὥστε
ἐκ
|
τῶν |
οἴκων
ἀνάστατοι
ἐγίνοντο·
ὅκου
Θασίοισιν |
[4, 152] |
μὲν
τοὺς
θυρεοὺς
ὁπλοφοροῦντες
ἐκ
|
τῶν |
ὀπίσω
παρεστᾶσιν,
οἱ
δὲ
δορυφόροι |
[4, 174] |
προκρίνει
τὰ
ἐντατὰ
καὶ
καθαπτὰ
|
τῶν |
ὀργάνων
τῶν
ἐμπνευστῶν,
ῥᾴδια
εἶναι |
[4, 150] |
παρασκευάσαντα
αὑτῷ
λάχανόν
τι
ἢ
|
τῶν |
ὀσπρίων
καὶ
τάριχος
ἢ
ἰχθύν, |
[4, 132] |
ἐν
ἄστει
παρασκευῆς,
τὸ
πλῆθος
|
τῶν |
ὀστρέων
(καὶ
τὴν
ποικιλίαν)
προοίμιον |
[4, 157] |
κυνάμυια
Νίκιον·
αὗται
δ´
ἦσαν
|
τῶν |
οὐκ
ἀσήμων
ἑταιρίδων.
Ἀποβλέψασαι
οὖν |
[4, 139] |
καὶ
τοῖς
Τιθηνιδίοις
καλουμένοις
ὑπὲρ
|
τῶν |
παίδων·
κομίζουσι
γὰρ
αἱ
τιτθαὶ |
[4, 169] |
τοῦ
Ἱππονίκου,
ὃν
καὶ
οἱ
|
τῶν |
παίδων
οἴδασι
παιδαγωγοί.
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
Κ' |
[4, 158] |
Ἡρακλῆς
(ἀτιμάζεσθαι
ὑπολαβὼν
ἀπέκτεινε
τρεῖς
|
τῶν |
παίδων
Περιμήδην,
Εὐρύβιον,
Εὐρύπυλον.
Οὐ |
[4, 148] |
ἀκροαμάτων
συνηθροισμένων
ἐπὶ
τὴν
θέαν
|
τῶν |
Πανελλήνων.
Μετεβαινε
δ´
ἐνίοτε,
φησίν, |
[4, 132] |
κἀσκοροδισμένα.
Διὰ
γὰρ
τὸ
πλῆθος
|
τῶν |
παρ´
αὐτοῖς
ἰχθύων
πάντες
βλιχανώδεις |
[4, 142] |
ἐποίει,
διότι
τὰ
παρὰ
ἐκείνοις
|
τῶν |
παρ´
αὐτὸν
οὐδὲν
καταδεέστερον
εἴη |
[4, 149] |
νόμου
χάριν
ἐπὶ
χαλκῶν
κανῶν
|
τῶν |
παρά
τισι
καλουμένων
μαζονόμων,
ἀπὸ |
[4, 150] |
θεάσηται
τὸν
βασιλέα
εἰ
ἥψατο
|
τῶν |
παρακειμένων.
Ἐν
δὲ
τῇ
τρίτῃ |
[4, 143] |
δὲ
τῆς
τραπέζης
τὰ
βέλτιστα
|
τῶν |
παρακειμένων
ἡ
προεστηκυῖα
τῆς
συσσιτίας |
[4, 142] |
διαφόρως
ὥστε
τῶν
ξένων
ἐνίους
|
τῶν |
παραληφθέντων
ὀκνεῖν
τὸν
ἀγκῶνα
ἐπὶ |
[4, 152] |
πλείονας
ἐξεῖναι
τοῖς
βουλομένοις
εἰσερχομένοις
|
τῶν |
παρασκευασθέντων
ἀπολαύειν
ἀδιαλείπτως
διακονουμένους.
Ἀφορίσαντος |
[4, 150] |
οὐκ
ἠφίεντο
ἕως
ἂν
μεταλάβωσι
|
τῶν |
παρασκευασθέντων.
(Θρᾳκίων
δὲ
δείπνων
μνημονεύει |
[4, 143] |
εὐφημίας
σπείσαντες
τοῖς
θεοῖς
μερίζουσι
|
τῶν |
παρατιθεμένων
ἅπασι·
ἀπονέμουσι
δὲ
καὶ |
[4, 160] |
ηὐξάμην
τοῖς
δαίμοσι
διαλεκτικοὺς
τρεῖς
|
τῶν |
παρεγγεγραμμένων.
Καὶ
μὴν
φιλοσοφεῖν
φιλολογεῖν |
[4, 143] |
αἱ
τῶν
ἄλλων.
Παρατίθεται
δὲ
|
τῶν |
παρόντων
ἴσον
μέρος
ἑκάστῳ·
τοῖς |
[4, 149] |
παῖδες
ἐν
ταῖς
ἑστιάσεσι
μετὰ
|
τῶν |
πατέρων
ἐπὶ
λίθων
καθήμενοι
γυμνοὶ |
[4, 152] |
ὄχλους
ἐν
ἅρματι
φέρεσθαι
διὰ
|
τῶν |
πεδίων
καὶ
διασπείρειν
χρυσίον
καὶ |
[4, 145] |
βασιλεὺς
τῶν
τε
δορυφόρων
καὶ
|
τῶν |
πελταστῶν,
τούτοις
ἐκφέρεται
εἰς
τὴν |
[4, 130] |
καὶ
Ἀττικῶν
αὐταῖς
ταῖς
ἰδίαις
|
τῶν |
πεμμάτων
θήκαις.
Μετὰ
δὲ
ταῦτα |
[4, 174] |
γίγγροι
ὑπὸ
τῶν
Φοινίκων
ἀπὸ
|
τῶν |
περὶ
Ἄδωνιν
θρήνων·
τὸν
γὰρ |
[4, 148] |
ὧν
Κλείταρχος
ἐν
τῇ
πρώτῃ
|
τῶν |
περὶ
Ἀλέξανδρον
ἱστοριῶν,
διηγούμενος
καὶ |
[4, 149] |
τοιαύτην
ἅπασαν
παρασκευήν,
τὴν
δὲ
|
τῶν |
περὶ
τὸν
μάγειρον
σκευῶν
ὁ |
[4, 149] |
φησιν
Ἑρμείας
ἐν
τῷ
δευτέρῳ
|
τῶν |
περὶ
τοῦ
Γρυνείου
Ἀπόλλωνος,
ἐν |
[4, 184] |
ἡμῶν
τῶν
Ἀλεξανδρέων,
Οὐλπιανὲ
ὀνοματοθήρα,
|
τῶν |
περὶ
τοὺς
μοναύλους
ἐσπουδακότων.
(Οὐ |
[4, 150] |
Αἰγυπτιακοῖς
προκρίνων
τὰ
Αἰγυπτιακὰ
δεῖπνα
|
τῶν |
Περσικῶν
Αἰγυπτίων
ἐπιστρατευσάντων,
φησίν,
ἐπὶ |
[4, 131] |
γευόμενον
τῶν
κρατήρων
πρότερον
μεθύειν
|
τῶν |
πινόντων.
Αὐλεῖν
δ´
αὐτοῖς
Ἀντιγενείδαν, |
[4, 131] |
διατειναμένη
διὰ
τοῦ
πρωκτοῦ
καὶ
|
τῶν |
πλευρῶν
διακόψειεν
τὸ
μέτωπον.
{Α. |
[4, 150] |
Γαλατῶν
ἀπὸ
τῶν
κωμῶν
καὶ
|
τῶν |
πόλεων
ἀπέλαυον,
ἀλλὰ
καὶ
οἱ |
[4, 150] |
οἱ
τόποι
τό
τ´
ἀπὸ
|
τῶν |
πόλεων
δέξασθαι
καὶ
τῶν
κωμῶν |
[4, 145] |
πολὺ
πλείω
δαπανῶσιν.
Ἑκάσταις
γὰρ
|
τῶν |
πόλεων
κατὰ
τὸ
μέγεθος
ὥσπερ |
[4, 154] |
εὑρετὰς
ἀποφαίνει
Μαντινεῖς
Δημώνακτος
ἑνὸς
|
τῶν |
πολιτῶν
συμβουλεύσαντος,
καὶ
ζηλωτὰς
τούτων |
[4, 159] |
δοθῆναι
ἄρτον,
μεθ´
ὧν
μηδὲν
|
τῶν |
πολυτελῶν,
ἀλλὰ
κἂν
τὴν
πολυθρύλητον |
[4, 173] |
~καὶ
ὅτι
ἦν
αὐτοῖς
ἀπὸ
|
τῶν |
πράξεων
ὀνόματα
(Μαγίδες
καὶ
Γογγύλοι, |
[4, 133] |
ἡ
φυλλὰς
ἡ
δριμεῖα
περιοισθήσεται·
|
τῶν |
πρεσβυτέρων
γὰρ
ταῦτα
τῶν
ἡδυσμάτων |
[4, 144] |
δὲ
εἰώθασι
βουλεύεσθαι
τὰ
σπουδαιότατα
|
τῶν |
πρηγμάτων·
(τὸ
δ´
ἂν
ἅδῃ |
[4, 164] |
τῦφον
τὴν
ἐπιτήδευσιν
ταύτην
εἰσαγαγόντα,
|
~τῶν |
πρὸ
αὐτοῦ
(Πυθαγορικῶν
λαμπρᾷ
τε |
[4, 144] |
δὲ
πένητες
αὐτῶν
τὰ
λεπτὰ
|
τῶν |
προβάτων
προτίθενται.
Σίτοισί
τε
ὀλίγοισι |
[4, 183] |
πλήκτρου
ἔψαλλεν.
Πάντων
οὖν
τούτων
|
τῶν |
προειρημένων
ὀργάνων
καὶ
αὐλῶν
ἐμπείρως |
[4, 153] |
καὶ
καπνιστὰ
κρέα
ἑφθὰ
καὶ
|
τῶν |
προσφάτως
καθιερευθέντων
ὀπτὰ
δαψιλῆ.
(Παρὰ |
[4, 171] |
φράσω
τίς
εἰμ´
ἐγώ;
Ἡ
|
τῶν |
προτενθῶν
Δορπία
καλουμένη.
Εὑρίσκω
δὲ |
[4, 184] |
Μαρσύαν
καὶ
αὐλὸν
ἐν
Κελαιναῖς,
|
τῶν |
πρότερον
ἑνὶ
καλάμῳ
συριζόντων.
Εὐφορίων |
[4, 129] |
πάλιν
στλεγγίδας
ἐλάβομεν
χρυσᾶς,
διπλασίους
|
τῶν |
πρότερον,
καὶ
ἄλλο
διλήκυθον
μύρου. |
[4, 142] |
εὐτελείᾳ
πάντας
ὑπερβεβληκέναι
τοὺς
ἀφελεστάτους
|
τῶν |
πρότερον.
(Κλεομένης
δὲ
πολὺ
διενέγκας |
[4, 161] |
{Β.
Ἐπιχαρίδης
μέντοι
κύνας
κατεσθίει,
|
τῶν |
Πυθαγορείων
εἷς.
{Α.
Ἀποκτείνας
γέ |
[4, 184] |
παρὰ
Ὀλυμπιοδώρῳ
καὶ
Ὀρθαγόρᾳ.
καὶ
|
τῶν |
Πυθαγορικῶν
δὲ
πολλοὶ
τὴν
αὐλητικὴν |
[4, 160] |
καὶ
οἱ
πολλοὶ
τῶν
γραμματικῶν
|
τῶν |
Ῥωμαικῶν
οὐχ
ὁμιλήσαντες
πολλοῖς
Ἑλληνικοῖς |
[4, 184] |
κέρας
αὐτῷ
προσάπτουσιν
ἀναλογοῦν
τῷ
|
τῶν |
σαλπίγγων
κώδωνι.
Ἐπὶ
τούτοις
τέλος |
[4, 160] |
κόγχου
μνημονεύει
ἐν
τῷ
βʹ
|
τῶν |
σίλλων
λέγων
οὕτως·
Οὔτε
μοι |
[4, 160] |
δὲ
τὰ
Τίμωνος
τοῦ
Πυρρωνείου
|
(τῶν |
σίλλων)
Οὗτος
γάρ
ἐστιν
ὃς |
[4, 145] |
πλεῖστα
τούτων
τῶν
ἱερείων
καὶ
|
τῶν |
σιτίων
οὓς
τρέφει
βασιλεὺς
τῶν |
[4, 150] |
ἡμέραις
πάσαις
τοῦ
ἐνιαυτοῦ
ἔξεστι
|
τῶν |
σιτουμένων
τῷ
βουλομένῳ
ἀνελθόντι
εἰς |
[4, 134] |
ἔθος
(τῆς
ὀρχήσεως)
κωμῳδεῖ
τινα
|
τῶν |
σοφῶν
ὡς
παρὰ
δεῖπνον
ὀρχούμενον |
[4, 149] |
γινομένων
νυκτερινῶν
φόβων.
Ἀπὸ
δὲ
|
τῶν |
σπονδῶν
παιὰν
ᾄδεται.
Ὅταν
δὲ |
[4, 162] |
φιλοσόφου
συμποτικοὺς
διαλόγους
συντεθέντας
ἐκ
|
τῶν |
Στίλπωνος
(καὶ
Ζήνωνος
ἀπομνημονευμάτων,
ἐν |
[4, 155] |
ἔθηκεν,
εἰς
ὃν
κατέβησαν
τέσσαρες
|
τῶν |
στρατιωτῶν.
(Δημήτριος
δ´
ὁ
Σκήψιος |
[4, 153] |
τῶν
ἱστοριῶν
τάδε·
Ἐποιεῖτό
τε
|
τῶν |
στρατιωτῶν
τὰς
κατακλίσεις
ἐπὶ
τοῦ |
[4, 129] |
κἄλλος
ἄλλον
φθάνοντες.
Εἷς
δὲ
|
τῶν |
συνδειπνούντων
ἡμῖν
ἄθλιος
οὐ
δυνάμενος |
[4, 146] |
τὸν
βασιλέα
φοιτῶσιν
οἱ
ἐντιμότατοι
|
τῶν |
συνδείπνων
ἐπὶ
τὸ
ἄριστον
μόνον |
[4, 145] |
μέτρια
μὲν
αὐτῶν
παρατίθεται
ἑκάστῳ
|
τῶν |
συνδείπνων
τοῦ
βασιλέως,
καὶ
ἀποφέρεται |
[4, 139] |
γογγυλώτερος
δὲ
τὴν
ἰδέαν.
Διδόασι
|
τῶν |
συνιόντων
ἑκάστῳ
τυρὸν
χλωρὸν
καὶ |
[4, 146] |
τῶν
ἐν
τῇ
ἠπείρῳ
πολίων
|
τῶν |
σφετέρων
δεξαμένοις
τὴν
Ξέρξεω
στρατιὰν |
[4, 130] |
πλακοῦντες
ἕκαστα
γένη,
Κρητικῶν
καὶ
|
τῶν |
σῶν,
(ἑταῖρε
Λυγκεῦ,
Σαμιακῶν
καὶ |
[4, 144] |
οἱ
ταῖς
πολυτελεστέραις
παρασκευαῖς
τρεφόμενοι
|
τῶν |
τὰ
εὐτελέστερα
παρατιθεμένων.
(Θεόφραστος
δ´ |
[4, 167] |
δεκαζόμενος
ζῶ
καὶ
μοιχεύων.
(Καὶ
|
τῶν |
τὰ
τοιαῦτα
πραττόντων
καὶ
ἐπ´ |
[4, 166] |
πραγμάτων
(ἦν)
ἐπιμελής.
Περὶ
δὲ
|
τῶν |
Ταραντίνων
ἱστορῶν
ἐν
τῇ
δευτέρα |
[4, 166] |
γράφει
οὕτως·
Ἡ
πόλις
ἡ
|
τῶν |
Ταραντίνων
σχεδὸν
καθ´
ἕκαστον
μῆνα |
[4, 145] |
τῶν
σιτίων
οὓς
τρέφει
βασιλεὺς
|
τῶν |
τε
δορυφόρων
καὶ
τῶν
πελταστῶν, |
[4, 150] |
ἐκ
χαράκων
καὶ
(τῶν)
καλάμων
|
τῶν |
(τε)
οἰσυίνων
ἐπεβάλλετο
σκηνὰς
χωρούσας |
[4, 138] |
Καὶ
τραγήματά
που
παραθήσομεν
αὐτοῖς
|
τῶν |
τε
σύκων
καὶ
ἐρεβίνθων
καὶ |
[4, 148] |
καὶ
ἐπὶ
τὴν
ἀκρόπολιν
ἀπὸ
|
τῶν |
τεγῶν
λαμπάσι
δᾳδουχουμένης
πάσης
τῆς |
[4, 182] |
δ´
οἱ
αὐλοὶ
οὗτοι
ἐλάσσονες
|
τῶν |
τελείων.
Αἰσχύλος
γοῦν
κατὰ
μεταφορὰν |
[4, 149] |
τι
τούτων
ἱεροποιὸς
παρασκευάσῃ
ὑπὸ
|
τῶν |
τιμούχων
ζημιοῦται,
ἀλλὰ
μὴν
οὐδὲ |
[4, 148] |
Πλαταιὰς
παρατάττεσθαι
ἀπολωλόσιν
ἤδη
ὑπὸ
|
τῶν |
τοιούτων
τροφῶν.
ΗΕΦΑΛΑΙΟΝ
ΙΒ'
(Ἀρκαδικὸν |
[4, 143] |
τοῦ
πατρὸς
ὑφιζάνουσιν
ἐξ
ἡμισείας
|
τῶν |
τοῖς
ἀνδράσι
παρατιθεμένων.
Τοὺς
δ´ |
[4, 144] |
τῶν
τοῖς
τυράννοις
παρασκευαζομένων
καὶ
|
τῶν |
τοῖς
ἰδιώταις
εἰς
τροφάς
φησιν |
[4, 144] |
τῷ
Ἱέρωνι
ἐπιγραφομένῳ
λέγων
περὶ
|
τῶν |
τοῖς
τυράννοις
παρασκευαζομένων
καὶ
τῶν |
[4, 157] |
θυσίαν
τινὰ
ἐπιτελοῦντος
συμπαραληφθέντα
καὶ
|
τῶν |
τοῦ
Εὐρυσθέως
υἱῶν
τὰς
μερίδας |
[4, 156] |
ἄκρας.
Ἐπελάθεσθε
δὲ
καὶ
ὑμεῖς
|
τῶν |
τοῦ
ποιητοῦ
καλῶν,
ὃς
ἔφη· |
[4, 155] |
(τῶν
φίλων
τὸ
μέλλον
παρατεθήσεσθαι
|
τῶν |
τραγημάτων
περιεχρύσουν·
ὅτε
δὲ
θέλοιεν |
[4, 137] |
ἐν
πρυτανείῳ
ἄριστον
προτιθῶνται,
ἐπὶ
|
τῶν |
τραπεζῶν
τιθέναι
τυρὸν
καὶ
φυστὴν |
[4, 157] |
οὐδὲ
εἷς
ἑλέσθαι
ἕν
τι
|
τῶν |
τριῶν
ἔχειν
κακῶν.
Οὐ
γὰρ |
[4, 139] |
δειπνήσαντες
ἀπέρχονται.
Τῇ
δὲ
μέσῃ
|
τῶν |
τριῶν
ἡμερῶν
γίνεται
θέα
ποικίλη |
[4, 139] |
Λακωνικοῖς
ἱστορεῖ
ὅτι
τὴν
μὲν
|
τῶν |
Ὑακινθίων
θυσίαν
οἱ
Λάκωνες
ἐπὶ |
[4, 156] |
δὲ
χρονίζοντος
λόγος
ἐγένετο
ποῖον
|
τῶν |
ὑδάτων
ἥδιστόν
ἐστιν.
Καὶ
τῶν |
[4, 145] |
ἡ
γυνὴ
αὐτῷ
συνδειπνεῖ
καὶ
|
τῶν |
υἱῶν
ἔνιοι.
Καὶ
παρὰ
τὸ |
[4, 141] |
τὰ
ψαιστά.
(Περὶ
δὲ
τοῦ
|
τῶν |
φιδιτίων
δείπνου
Δικαίαρχος
τάδε
ἱστορεῖ |
[4, 166] |
Θεόπομπος
δ´
ἐν
τῇ
δεκάτῃ
|
τῶν |
Φιλιππικῶν,
ἀφ´
ἧς
τινες
τὸ |
[4, 149] |
ἐν
τῇ
ἕκτῃ
καὶ
τεσσαρακοστῇ
|
τῶν |
Φιλιππικῶν
Οἱ
Ἀρκάδες,
φησίν,
ἐν |
[4, 145] |
αὐτὸς
Θεόπομπος
ἐν
τῇ
τεσσαρεσκαιδεκάτῃ
|
τῶν |
Φιλιππικῶν
Ὅταν,
φησί,
βασιλεὺς
εἴς |
[4, 164] |
ὁ
Κύνουλκος
εἰς
τοὺς
παρόντας
|
τῶν |
φιλοσόφων
ἔφη·
(Εἶδες
τὴν
Θασίαν |
[4, 162] |
Νικαεὺς
ἱστορεῖ
ἐν
τῇ
περὶ
|
τῶν |
φιλοσόφων
ἱστορίᾳ
καὶ
Σωτίων
ὁ |
[4, 155] |
ὥστ´
ἐράνου
τε
ἀξιωθῆναι
καὶ
|
τῶν |
φίλων
εἷς
γενέσθαι.
(Δοῦρις
δ´ |
[4, 148] |
(ἄλλ´
ἀθύρματα
Διονυσιακὰ
ἐξαρτήσαντα
μετὰ
|
τῶν |
φίλων
ἐξ
ἑωθινοῦ
κατακλινόμενον
μεθύσκεσθαι, |
[4, 148] |
παρεκάλει
συνδειπνῆσαι
πάλιν
ἥκοντα
μετὰ
|
τῶν |
φίλων
καὶ
τῶν
ἡγεμόνων·
ὅτε |
[4, 155] |
οἱ
ἑστιῶντες
Ἀλέξανδρον
τὸν
Φιλίππου
|
(τῶν |
φίλων
τὸ
μέλλον
παρατεθήσεσθαι
τῶν |
[4, 146] |
μέγας
Ἀλέξανδρος
δειπνῶν
ἑκάστοτε
μετὰ
|
τῶν |
φίλων,
ὡς
ἱστορεῖ
Ἔφιππος
ὁ |
[4, 174] |
δὲ
οἱ
αὐλοὶ
γίγγροι
ὑπὸ
|
τῶν |
Φοινίκων
ἀπὸ
τῶν
περὶ
Ἄδωνιν |
[4, 130] |
ἐφάνησαν
λάθρᾳ
κατὰ
μηχανὰς
σχασθέντων
|
τῶν |
φραγμάτων
καὶ
Ἔρωτες
καὶ
Ἀρτέμιδες |
[4, 149] |
~Ἡ
δὲ
πόλις
παρεῖχεν
ἑκατέρῳ
|
τῶν |
χορῶν
(τρία
πρόβατα
καὶ
μάγειρον |
[4, 169] |
τι
λέγειν
ἔχετε,
Ἀναπεπταμένας
ἔχω
|
τῶν |
ὤτων
τὰς
πύλας.
Ὥστε
λέγετε· |