Livre, pages |
[4, 175] |
{Β.
Ὁ
δὲ
νάβλας
τί
|
ἐστιν; |
{Α.
Οὐκ
οἶδας,
ἐμβρόντητε
σύ; |
[4, 159] |
Πυνθανομένου
δέ
τινος
αὐτοῦ
ποδαπός
|
ἐστιν |
ἀποκρίνασθαι
ὅτι
πλούσιος.
Μήποτε
τοῦ |
[4, 139] |
καὶ
τὸν
καλούμενον
φυσίκιλλον,
ὅς
|
ἐστιν |
ἀρτίσκος
ἐγκρίδι
παραπλήσιος,
γογγυλώτερος
δὲ |
[4, 132] |
τοῖς
Ἀττικοῖς
δείπνοις.
~Ἀηδία
γάρ
|
ἐστιν |
Ἀττικὴ
(ὥσπερ
ξενική·
παρέθηκε
πίνακα |
[4, 132] |
{Α.
Τῆς
τέχνης
ἡγεμονία
τίς
|
ἐστιν |
αὕτη
σοι,
πάτερ,
τὸ
τῶν |
[4, 154] |
πλείους
δικαιολογεῖσθαι
καθ´
ὃ
δικαιότατός
|
ἐστιν |
ἕκαστος
αὐτῶν
ἀποτυμπανισθῆναι.
(Ἕρμιππος
δ´ |
[4, 140] |
ἐστι
καὶ
εὐτελής·
ἄλφιτα
γάρ
|
ἐστιν |
ἐλαίῳ
δεδευμένα,
ἅ
φησι
Νικοκλῆς |
[4, 139] |
ἱερὸν
παρὰ
τὴν
καλουμένην
Τίασσόν
|
ἐστιν |
ἐν
τοῖς
πρὸς
τὴν
Κλήταν |
[4, 182] |
δὲ
ὅτι
καὶ
μάγαδις
ὄργανόν
|
ἐστιν |
ἐντατὸν
καθάπερ
καὶ
κιθάρα,
λύρα, |
[4, 140] |
περιττῶς.
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
Η'
Τίς
δέ
|
ἐστιν |
ἡ
κοπὶς
σαφῶς
ἐκτίθεται
Μόλπις |
[4, 140] |
οἶμαι
τὴν
φωνὴν
πεποιῆσθαι.
Καί
|
ἐστιν |
ἡ
παρασκευὴ
τῶν
λεγομένων
ἐπαίκλων |
[4, 150] |
ἡμᾶς
λέγων
οὕτως·
Τρίτη
δέ
|
ἐστιν |
ἰδέα
δείπνων
Αἰγυπτιακὴ
τραπεζῶν
μὲν |
[4, 156] |
ἐγένετο
ποῖον
τῶν
ὑδάτων
ἥδιστόν
|
ἐστιν. |
Καὶ
τῶν
μὲν
ἐγκωμιαζόντων
τὸ |
[4, 140] |
ζημιοῖ
εἰς
ἐπάικλα·
ταῦτα
δέ
|
ἐστιν |
μετὰ
δεῖπνον
τραγήματα·
(τοῖς
δ´ |
[4, 164] |
τὰ
δεῖπν´
ἀσύμβολα.
Ὅπου
γάρ
|
ἐστιν |
ὁ
κέραμος
μισθώσιμος
ὁ
τοῖς |
[4, 172] |
ᾠά·
πάντα
γὰρ
τἀναντία
νῦν
|
ἐστιν· |
ὁ
μάγειρος
γὰρ
ἐγχύτους
ποιεῖ, |
[4, 174] |
Ζητεῖται
δὲ
πότερα
τῶν
ἐμπνευστῶν
|
ἐστιν |
ὀργάνων
ἡ
ὕδραυλις
ἢ
τῶν |
[4, 160] |
Πυρρωνείου
(τῶν
σίλλων)
Οὗτος
γάρ
|
ἐστιν |
ὃς
καὶ
τοῦ
κόγχου
μνημονεύει |
[4, 141] |
ᾖ
θυμὸς
ἑκάστῳ
κώθων
παρακείμενός
|
ἐστιν. |
Ὄψον
δὲ
ταὐτὸν
ἀεί
ποτε |
[4, 164] |
τῶν
μὲν
ὑποκριτῶν
πολὺ
κράτιστός
|
ἐστιν |
ὀψοποιός,
ὡς
δοκεῖ
τοῖς
χρωμένοις, |
[4, 141] |
δὲ
ταὐτὸν
ἀεί
ποτε
πᾶσίν
|
ἐστιν, |
ὕειον
κρέας
ἑφθόν,
ἐνίοτε
δ´ |
[4, 132] |
ἐν
Τροφωνίῳ·
Ξένου
τὸ
δεῖπνόν
|
ἐστιν |
ὑποδοχή.
{Β.
Τίνος;
Ποδαποῦ;
Διαφέρει |