Alphabétiquement     [«   »]
Γάμῳ 2
γάμων 1
γάρ 16
γὰρ 122
γαστέρα 4
γαστὴρ 1
γάστριδι 1
Fréquences     [«    »]
119 μὲν
115 τὰ
109 τῷ
122 γὰρ
125 τοὺς
139 τε
154 τοῖς
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Athénée de Naucratis, les Deipnosophistes (ou Le Banquet des sages), livre IV

γὰρ


Livre, pages
[4, 136]   (νηδὺς δ´ οὐχ ὑπέμεινε, βιάζετο  γὰρ   ἀδέεσσι· δάμνα μιν ζωμός τε
[4, 174]   τῶν περὶ Ἄδωνιν θρήνων· τὸν  γὰρ   Ἄδωνιν Γίγγρην καλεῖτε ὑμεῖς οἱ
[4, 140]   ἐν ταῖς κοπίσι παρατίθεσθαι τοῦτο  γὰρ   αἱ βάρακες δηλοῦσιν, οὐχὶ τολύπας,
[4, 139]   καλουμένοις ὑπὲρ τῶν παίδων· κομίζουσι  γὰρ   αἱ τιτθαὶ τὰ ἄρρενα παιδία
[4, 140]   ἐπάικλα κάπτειν μετὰ δεῖπνον· γίνεται  γὰρ   ἄλφιτα ἐλαίῳ ἐρραμένα. Τὸ δ´
[4, 172]   ᾄσματι τοῖς Ἄθλοις· Θρῴσκων μὲν  γὰρ   Ἀμφιάραος, ἄκοντι δὲ νίκασεν Μελέαγρος.
[4, 138]   ἀνδρειότατοι ἁπάντων εἰσὶ Λακεδαιμόνιοι· ἕλοιτο  γὰρ   ἄν τις εὖ φρονῶν μυριάκις
[4, 168]   καταισχύνας τὸ γένος. Πάντα  γὰρ   ἀνάλωσε τὰ πατρῷα εἰς ἀσωτίαν
[4, 137]   ἐν τῇ πόλει. Μέλλοντα δειπνίζειν  γὰρ   ἄνδρα Θετταλὸν οὐκ Ἀττικηρῶς οὐδ´
[4, 142]   σύμμετρον τῆς διαίτης. Τὸ μὲν  γὰρ   ἀνελεύθερον ἐνόμιζε, τὸ δ´ ὑπερήφανον.
[4, 144]   (εἰ γνήσιον τὸ σύγγραμμα· πολλοὶ  γὰρ   αὐτό φασιν εἶναι Σωσιβίου, εἰς
[4, 144]   πλὴν (οὐχ) οἱ τύραννοι. Ἔκπλεῳ  γὰρ   αὐτοῖς ἀεὶ παρεσκευασμέναι οὐδεμίαν ἐν
[4, 132]   Ἕτερος ἔσται σοι πίναξ· αὐτὸς  γὰρ   αὐτὸν ἐπριάμην ὀκτὼ ὀβολῶν. {Α.
[4, 182]   μὲν οὐδενὶ χρῶνται ὀργάνῳ. (Τὸν  γὰρ   βάρωμον καὶ βάρβιτον, ὧν Σαπφὼ
[4, 163]   τῇ πόλει πίνων ὕδωρ· τὸν  γὰρ   γεωργὸν καὶ τὸν ἔμπορον κακοῖς.
[4, 171]   νέᾳ; {ΦΕΙΔ. Ὅπερ οἱ προτένθαι  γὰρ   δοκοῦσιν μοι παθεῖν· ἵν´ ὡς
[4, 172]   τἀναντία νῦν ἐστιν· μάγειρος  γὰρ   ἐγχύτους ποιεῖ, πλακοῦντας ὀπτᾷ, χόνδρον
[4, 135]   τρηχεῖ´ ἀλλ´ ἀγαθὴ κουροτρόφος· οὐ  γὰρ   ἔγωγε ἧς σαρκὸς δύναμαι γλυκερώτερον
[4, 141]   εἶναι στρατιωτικῆς ἀγωγῆς. όπους μὲν  γὰρ   εἶναι θʹ τῷ ἀριθμῷ, (σκιάδες
[4, 176]   δ´ αὐτοῦ τὰ γενέθλια· τοῦτο  γὰρ   εἶχεν, πανμαρπᾶν ηδυσμα σημανέων. Ηὔλει
[4, 149]   Ἀπόλλωνος καὶ τοῦ Διονύσου· τούτων  γὰρ   ἑκατέρῳ διπλοῦς οἶνος μετὰ
[4, 137]   προσπαρατιθέναι, μιμούμενος τὸν Ὅμηρον. Καὶ  γὰρ   ἐκεῖνος τοὺς ἀριστεῖς συνάγων πρὸς
[4, 146]   ἀστῶν ἀνὴρ δόκιμος ἐδαπάνησε· καὶ  γὰρ   ἐκπώματα ἀργυρᾶ καὶ χρυσᾶ καὶ
[4, 131]   παρὰ δεσποσύνοις (τοῖς ἡμετέροις. Τί  γὰρ   ἐλλείπει δόμος ἡμέτερος, ποίων ἀγαθῶν;
[4, 176]   δὲ καὶ τοὺς δακτυλικούς. Τοὺς  γὰρ   ἐλύμους αὐλούς, ὧν μνημονεύει Σοφοκλῆς
[4, 165]   φίλοι, τὰ μαγειρικὰ σκεύη; Τούτων  γὰρ   ἐμνημονεύσατ´ ἐν τοῖς Ἀρκαδικοῖς δείπνοις
[4, 129]   πλήρη οὖσαν πολλῶν ἀγαθῶν· ἦσαν  γὰρ   ἐν αὐτῷ συνωπτημέναι κίχλαι καὶ
[4, 159]   ἐξογκοῖτ´ ἄγαν, τἀρκοῦν ἐπαινῶν· οὐ  γὰρ   ἐν γαστρὸς βορᾷ τὸ χρηστὸν
[4, 161]   κατὰ τὸν ἥδιστον Ἀντιφάνη· οὗτος  γὰρ   ἐν Δραπεταγωγῷ λέγει· (Κοσμίως ποιῶν
[4, 164]   ἐν τοῖς Ἀρχιλόχοις ἔφη. Ἐπιλανθανόμενος  γὰρ   ἐν οἷς ποιεῖται δικαστηρίοις τῶν
[4, 175]   λέγειν ἐν προχείρῳ. (Ἰόβας μὲν  γὰρ   ἐν τῷ προειρημένῳ συγγράμματι Αἰγυπτίους
[4, 167]   τόπων ἦσαν συνερρυηκότες· οἳ μὲν  γὰρ   ἐξ αὐτῆς τῆς χώρας, οἳ
[4, 175]   Καὶ Ἀξιόνικος ἐν Φιλευριπίδῃ· Οὕτω  γὰρ   ἐπὶ τοῖς μέλεσι τοῖς Εὐριπίδου
[4, 157]   τῶν τριῶν ἔχειν κακῶν. Οὐ  γὰρ   ἐπίστασθε, ταλαίπωροι, ὅτι αἱ
[4, 160]   τὴν φρόνησιν ἀγνοῶν. (Μετὰ παρρησίας  γὰρ   ἐρῶ πρὸς αὐτούς· εἰ αὐτάρκειαν
[4, 157]   οὖν ἐν εʹ Φιλιππικῶνφησι· Τὸ  γὰρ   ἐσθίειν πολλὰ καὶ κρεαφαγεῖν τοὺς
[4, 167]   νῦν, εἶπεν, ἐλευθερίως ζῶ. Καὶ  γὰρ   ἑταίραν ἔχω τὴν καλλίστην καὶ
[4, 149]   δὲ τοῖς λεγομένοις μαζῶσι τοῦτο  γὰρ   ἔτι καὶ νῦν Διονυσιακὴ
[4, 162]   καλὸς τοῦ Ζήνωνος οἰκετιεύς. Χαριέντως  γὰρ   ἔφη Βίων Βορυσθενίτης θεασάμενος
[4, 158]   Ἡρακλέους ζηλωταί. ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ ΙΕ' (Τραγικὸν  γὰρ   φακῆ ´στιν, Ἀρχάγαθος ἔφη
[4, 151]   δειπνοῦντα· Ἐκείνῳ, ἔφη, δός· σχολάζει  γὰρ   ἤδη, ἐγὼ δ´ οὔπω. Ἐνταῦθα
[4, 159]   φακούς, μὰ τὸν Δί´· οὐ  γὰρ   ἥδομαι. (Ἢν γὰρ τράγῃ τις,
[4, 141]   οὐθὲν ἀγοράσας εἴωθεν φέρειν· οὔτε  γὰρ   ἡδονῆς οὐδ´ ἀκρασίας γαστρὸς οὕνεκεν
[4, 156]   ταύτην παίξας παιδιὰν διεφθάρης· ἀνέτεινες  γὰρ   ἡμᾶς ὥσπερ νηστείαν ἄγοντας καὶ
[4, 149]   ἐκρίνετο καὶ ἀνδρώδης ὑπάρχειν· θαυμαστὸν  γὰρ   ἦν καὶ περιβόητον παρ´ αὐτοῖς
[4, 151]   τοὺς ξένους αἰεὶ ἐτίθεντο· νόμος  γὰρ   ἦν. Καὶ πρῶτος τοῦτ´ ἐποίει
[4, 161]   στέμφυλα (καὶ τυρὸς ἔσται· ταῦτα  γὰρ   θύειν νόμος τοῖς Πυθαγορείοις. {Β.
[4, 133]   Γεωργικῶν λέγων οὕτως· (Γογγυλίδος δισσὴ  γὰρ   ἰδ´ ἐκ ῥαφάνοιο γενέθλη μακρή
[4, 169]   κακκάβην εἴρηκεν οὕτως· Τὴν κακκάβην  γὰρ   κᾶε τοῦ διδασκάλου. Κἀν Δαιταλεῦσι·
[4, 167]   οὗ μνημονεύει Ἀρχίλοχος. Ὑπὸ φιληδονίας  γὰρ   καὶ ἀκρασίας καὶ οὗτος μετ´
[4, 175]   παραστήσομαι μνημονεύοντα ἐλλόγιμον ἄνδρα. (Ἐπιχωριάζει  γὰρ   καὶ φῶτιγξ αὐλὸς παρ´
[4, 159]   μήτε καύσαντας μήτε θεραπεύσαντας. Οὗτοι  γὰρ   καὶ οἱ τοιοῦτοι μονονουχὶ βοῶντες
[4, 169]   τὰς πύλας. Ὥστε λέγετε· ἐπιζητῶ  γὰρ   καὶ ὅπερ Μάγνος εἴρηκε
[4, 159]   νόμισμα εἶναι νομοθετεῖ ἀστραγάλους. Καλῶς  γὰρ   καὶ ταῦτα Εὐριπίδης εἴρηκε·
[4, 134]   ἐν Ἀθήναις δείπνισεν ἡμᾶς· (ἦλθον  γὰρ   κἀκεῖσε, πολὺς δέ μοι ἕσπετο
[4, 139]   ἀξιόλογος καὶ μεγάλη· (παῖδές τε  γὰρ   κιθαρίζουσιν ἐν χιτῶσιν ἀνεζωσμένοις καὶ
[4, 175]   μὲν ἐν Θαμύρᾳ οὕτως· Οἴχωκε  γὰρ   κροτητὰ πηκτίδων μέλη, λύρᾳ μοναύλοις
[4, 164]   ἐντεῦθεν τι βούλει προσελθὼν  γὰρ   λαβέ, (ἔπειτ´ ἀναγνώσει πάνυ γε
[4, 132]   Ἀττικὴ (ὥσπερ ξενική· παρέθηκε πίνακα  γὰρ   μέγαν ἔχοντα μικροὺς πέντε πινακίσκους
[4, 174]   εἶναι φάσκων τὰ ἐμπνευστά· πολλοὺς  γὰρ   μὴ διδαχθέντας αὐλεῖν τε καὶ
[4, 146]   τῷ τοῦ Ἀλεξάνδρου ἀναλώματι· ἑκατὸν  γὰρ   μνᾶς ἀνήλισκεν, ὡς Ἔφιππος
[4, 172]   Δημιουργῷ· Τί τοῦτο, παῖ; διακονικῶς  γὰρ   νὴ Δία (προελήλυθας. {Β. Ναί·
[4, 134]   Ἀττικοὺς καὶ ὀρχεῖσθαι ὑποπιόντας· Τοῦτο  γὰρ   νῦν ἐστί σοι ἐν ταῖς
[4, 170]   αὐτός ἐστι τῷ τραπεζοποιῷ. Ἰόβας  γὰρ   βασιλεὺς ἐν ταῖς Ὁμοιότησι
[4, 149]   μάζας (καὶ ἄρτους παραβάλλειν. Γενναῖος  γὰρ   τοιοῦτος ἐκρίνετο καὶ ἀνδρώδης
[4, 133]   ποιῶν κάνδαυλον, ὑποβινητιῶντα βρώματα. ~(Ἐχρῶντο  γὰρ   οἱ παλαιοὶ καὶ τοῖς εἰς
[4, 167]   ἐκείνοις ὅμοιος ἐγίνετο. (Τὰ μὲν  γὰρ   οἱ πόλεμοι καὶ αἱ στρατεῖαι,
[4, 173]   μένει, σαραβάκων κοπίδων συνομώνυμε; (Ἐπισκώπτουσι  γὰρ   οἱ Σάτυροι τοὺς Δελφοὺς ὡς
[4, 174]   τοῦ ὑδραυλικοῦ ὀργάνου, (Οὐλπιανέ. Γιγγραίνοισι  γὰρ   οἱ Φοίνικες, ὥς φησιν
[4, 165]   ἀσώτιον ποῦ κεῖται; Ἀσώτους μὲν  γὰρ   οἶδα διαβοήτους· ἕνα μὲν οὗ
[4, 184]   περὶ τοὺς μοναύλους ἐσπουδακότων. (Οὐ  γὰρ   οἶδας ἱστοροῦντα Μενεκλέα τὸν Βαρκαῖον
[4, 153]   εὐωχίας Ἡρακλεωτική ἐστι. Διοινοχοεῖται μὲν  γὰρ   οἰνόμελι, τὰ δὲ βρώματα ἄρτοι
[4, 172]   Ἄναυρον πολυβότρυος ἐξ Ἰωλκοῦ· οὕτω  γὰρ   Ὅμηρος ἠδὲ Στασίχορος ἄεισε λαοῖς.
[4, 140]   τοῦτο δὴ συνίσταται μικρόν. Καὶ  γὰρ   ὅντινα δεῖ πρῶτον κατακεῖσθαι
[4, 156]   ἐπάναγε ἐπὶ τὴν ἑστίασιν. Διονυσίων  γὰρ   ὄντων Ἀθήνησι παρελήφθην πρὸς αὐτόν.
[4, 162]   ἔχειν (Περσαῖον Ζήνωνος οἰκετιᾶ. Ἦν  γὰρ   ὄντως οἰκέτης γεγονὼς τοῦ Ζήνωνος,
[4, 175]   (σφόδρα φιλονικοῦσαν λαχεῖν τιν´. Οἶδα  γὰρ   ὅτι πάντα πράγματ´ ἀνατριαινώσει κρότοις.
[4, 167]   καὶ οἱ περὶ αὐτόν· ἁπλῶς  γὰρ   οὐδεὶς αὐτῶν ἠπίστατο ζῆν ὀρθῶς
[4, 154]   παῖδας ἀνήβους ἐρωμένους ἑαυτοῦ. Ἀλλὰ  γὰρ   οὐκ ἠνέσχετο δῆμος τὴν
[4, 166]   καὶ τοὺς λίθους ἁπαξάπαντας, οὐ  γὰρ   οὖν τὴν γῆν μόνην. Τάχ´
[4, 160]   πᾶσα περισσοτρύφητος ὀιζύς. Διαφόρων  γὰρ   οὐσῶν καὶ τῶν ἐκ Τέω
[4, 132]   ἀλλ´ ἀδύνατα βούλομαι· (οὔτε στόματα  γὰρ   οὔτε χεῖρας πέντ´ ἔχω. Ὄψιν
[4, 157]   παρὰ Ἀντικλείδῃ Ἡρακλῆς. Φησὶ  γὰρ   οὗτος ἐν τῷ βʹ τῶν
[4, 184]   οὕτω λέγων τῷ Φρυγίῳ· βαρὺς  γὰρ   οὗτος· παρ´ καὶ τὸ
[4, 164]   Ὅμηρος, Ἐπίχαρμος, συγγράμματα παντοδαπά. Δηλώσεις  γὰρ   οὕτω τὴν φύσιν ἐπὶ τί
[4, 140]   οὕτως αὐτὸ καλούντων. Ἀλκμὰν μὲν  γὰρ   οὕτω φησί· Κἠπὶ τᾷ μύλᾳ
[4, 162]   πεπλανῆσθαι εἶπε τὸν ἐπιγράψαντα· δεῖν  γὰρ   οὕτως ἔχειν (Περσαῖον Ζήνωνος οἰκετιᾶ.
[4, 142]   μὴ προσδεῖσθαι τοὺς παρόντας. Οὔτε  γὰρ   οὕτως ᾤετο δεῖν ὥσπερ ἐν
[4, 170]   Ἀλλὰ λέγ´ ὅτου δεῖ· λήψομαι  γὰρ   πάντ´ ἐγώ. {Α. Ὀρθῶς γε·
[4, 172]   Δία (προελήλυθας. {Β. Ναί· πλάττομεν  γὰρ   πέμματα τὴν νύκτα τ´ ἠγρυπνήκαμεν·
[4, 144]   Ἀγησιλάῳ οὕτω γράφει· Τῷ μὲν  γὰρ   Πέρσῃ πᾶσαν γῆν περιέρχονται μαστεύοντες
[4, 165]   Κόρινθον ἐλθὼν Χαιρεφῶν ἄκλητος· ἤδη  γὰρ   πέτεται διαπόντιος· οὕτω τι τἀλλότρι´
[4, 157]   λεκίθου καὶ φακῆς σύγκρισιν; Ὁρῶ  γὰρ   πολλὴν παρ´ ὑμῖν τῆς φακῆς
[4, 184]   τῶν Ἀλεξανδρέων καλούμενον Κακεργέτην. Οὗτος  γὰρ   πολλοὺς τῶν Ἀλεξανδρέων ἀποσφάξας, οὐκ
[4, 129]   τοῦ βασιλέως, ἔπινε πλεῖστον (ἦν  γὰρ   πολυπότης ὡς καὶ πάππος
[4, 171]   ἐν Ἀγρίοις· Μὴ θαυμάσῃς· τῶν  γὰρ   προτενθῶν ἐσμέν, ἀλλ´ οὐκ οἶσθα
[4, 172]   ἠδὲ Στασίχορος ἄεισε λαοῖς. (Ὁ  γὰρ   Στησίχορος οὕτως εἴρηκεν ἐν τῷ
[4, 169]   Πάντ´ ἔστιν ἡμῖν· τε  γὰρ   συνώνυμος τῆς ἔνδον οὔσης ἔγχελυς
[4, 144]   δεῖπνον τὸ ἑαυτοῖς. (Τὸ  γὰρ   τὰ εἰωθότα ὑπερβάλλον, τοῦτο παρέχει
[4, 135]   ἄμαξαν ἀπ´ οὔδεος ὀχλίσσειαν· τρισπίθαμοι  γὰρ   ταί γε καὶ ἐννεαπήχεες ἦσαν
[4, 172]   καρυκεύειν μέλι, σεμίδαλιν, ᾠά· πάντα  γὰρ   τἀναντία νῦν ἐστιν· μάγειρος
[4, 133]   δριμεῖα περιοισθήσεται· τῶν πρεσβυτέρων  γὰρ   ταῦτα τῶν ἡδυσμάτων ἀναστομοῖ τάχιστα
[4, 142]   τὴν δίαιταν ἀφελέστατος γέγονεν. (Ἤδη  γὰρ   τηλικούτων πραγμάτων ἡγούμενος ἔμφασιν τοῖς
[4, 130]   τοῦ τελευταίου δείπνου σημεῖον· οὕτω  γὰρ   τὸ Μακεδονικὸν οἶσθα ἔθος ἐν
[4, 154]   τοῦ μάχεσθαι μᾶλλον συγκεῖσθαι. Ὁπότε  γὰρ   τὸ μάχη συντιθέμενον τὸ τέλος
[4, 132]   κάθαλα ποιήσας πάντα κἀσκοροδισμένα. Διὰ  γὰρ   τὸ πλῆθος τῶν παρ´ αὐτοῖς
[4, 132]   τοῦτο πρὸς τὴν γαστέρα· κατέπασα  γὰρ   τὸ χεῖλος, οὐκ ἐνέπλησα δέ.
[4, 159]   δ´ ἐξαρκεῖν ἔφη. (Οὐκ ἦν  γὰρ   τοιοῦτος Καπανεὺς οἷον
[4, 154]   παρὰ τὸ δεῖπνον μονομαχοῦσιν. Ἐν  γὰρ   τοῖς ὅπλοις ἀγερθέντες σκιαμαχοῦσι καὶ
[4, 140]   ὑπείληφεν, ἀλλὰ διττή· ἣν μὲν  γὰρ   τοῖς παισὶ παρέχουσι, πάνυ τις
[4, 146]   καθ´ ἡμέραν ἔχει τροφήν. ~(Παρὰ  γὰρ   τὸν βασιλέα φοιτῶσιν οἱ ἐντιμότατοι
[4, 164]   τὸν Διογένους Κεφαλίωνα ἀποστοματιοῦντες; Κατὰ  γὰρ   τὸν Σοφοκλέους Κηδαλίωνά ἐστε Μαστιγίαι,
[4, 152]   κεραμέοις ἀργυροῖς· (καὶ  γὰρ   τοὺς πίνακας ἐφ´ ὧν τὰς
[4, 140]   συντεταγμένου τοῖς φιδίταις ἀίκλου· (παρὰ  γὰρ   τοῦτο οἶμαι τὴν φωνὴν πεποιῆσθαι.
[4, 159]   Δί´· οὐ γὰρ ἥδομαι. (Ἢν  γὰρ   τράγῃ τις, τοῦ στόματος ὄζει
[4, 139]   πλῆθος ὧν ἐκδέδωκε συγγραμμάτων· ἐστὶ  γὰρ   τρισχίλια πρὸς τοῖς πεντακοσίοις φησὶ
[4, 145]   τὸν αὐτὸν τρόπον. Ἐστὶ μὲν  γὰρ   τῷ βασιλεῖ χίλια ἱερεῖα τῆς
[4, 145]   καὶ πολὺ πλείω δαπανῶσιν. Ἑκάσταις  γὰρ   τῶν πόλεων κατὰ τὸ μέγεθος
[4, 146]   γίγνεται τὸ κατὰ λόγον. Ὡς  γὰρ   ὑπερβολῆς τινος ἀναλώματος τάλαντον ὠνόμασε.
[4, 160]   μοι δοκεῖς, Κύνουλκε (τούτῳ  γὰρ   χαίρεις τῷ ὀνόματι, οὐ λέγων
[4, 164]   τι τῶν κυνικῶν βρωμάτων (οὐδὲ  γὰρ   χαριτογλωσσεῖν ἡμᾶς θέμις) δῆλον ἐξ
[4, 167]   καὶ κτώμενος καὶ διδούς. Στρατιώτης  γὰρ   ὢν λογίζεσθαι τὰ προσιόντα καὶ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 10/01/2008