Livre, pages |
[4, 157] |
σώματι
καὶ
τῷ
δεῦρο
βίῳ
|
τὰς |
ἁπάντων
ψυχὰς
τιμωρίας
χάριν,
καὶ |
[4, 131] |
δ´
αὖ
Θήβας
τὰς
ἑπταπύλους,
|
τὰς |
ἁρμονίας
μεταβάλλοντας,
φερνάς
τε
λαβεῖν |
[4, 173] |
ποταμοῦ
ὅτι
Δελφῶν
εἰσιν
ἄποικοι
|
τὰς |
αὐτὰς
ἐπιτελοῦντας
αὐτοὺς
ποιεῖ
χρείας |
[4, 184] |
ἤδη
τῆς
ἐγκυκλίου
παιδείας
διὰ
|
τὰς |
γενομένας
συνεχεῖς
κινήσεις
ἐν
τοῖς |
[4, 133] |
γλεῦκος
συστάμνισον
ὄξει
ἶσον
ἴσῳ,
|
τὰς |
δ´
ἐντὸς
ἐπιστύψας
ἁλὶ
κρύψαις. |
[4, 132] |
ἁλίσκετ´,
ἀλλ´
οὕτως
παρέργως
ἅπτεται·
|
τὰς |
δ´
ὀνθυλεύσεις
καὶ
τὰ
κεκαρυκευμένα |
[4, 133] |
ἤσθιον
διὰ
(τὴν)
ἀναστόμωσιν
καὶ
|
τὰς |
δι´
ὄξους
καὶ
νάπυος
γογγυλίδας |
[4, 133] |
φησίν·
Ὦ
πρεσβῦτα,
πότερα
φιλεῖς
|
τὰς |
δρυπεπεῖς
ἑταίρας
ἢ
σὺ
τὰς |
[4, 144] |
καὶ
πάντες
ἄνθρωποι
ἡδέως
προσδέχονται
|
τὰς |
ἑορτὰς
πλὴν
(οὐχ)
οἱ
τύραννοι. |
[4, 164] |
δικαστηρίοις
τῶν
καλῶν
ἰάμβων
αὐτοῦ
|
τὰς |
ἐπιδείξεις
ὑπὸ
τῆς
ἐμφύτου
γαστριμαργίας |
[4, 150] |
(Κατὰ
τόπους
τῆς
χώρας
(καὶ)
|
τὰς |
ἐπικαιροτάτας
τῶν
ὁδῶν
διέλαβε
σταθμοῖς |
[4, 128] |
δέ
σοι
ἡμεῖς
καὶ
αὐτὰς
|
τὰς |
ἐπιστολάς.
(Ἐπεὶ
δὲ
ἡ
τοῦ |
[4, 131] |
εὐρύχορον,
τοτὲ
δ´
αὖ
Θήβας
|
τὰς |
ἑπταπύλους,
τὰς
ἁρμονίας
μεταβάλλοντας,
φερνάς |
[4, 166] |
διὰ
τὸ
φιλοπονεῖσθαι
καὶ
περὶ
|
τὰς |
ἐργασίας
διατρίβειν
παρασκευάζεσθαι
ζῆν,
αὐτοὺς |
[4, 166] |
Ταραντίνων
ὅσον
ὃ
μὲν
περὶ
|
τὰς |
ἑστιάσεις
εἶχε
μόνον
ἀκρατῶς,
ὃ |
[4, 130] |
Ἔναττον
οὖν
οἱ
παῖδες
εἰς
|
τὰς |
εὐτυχεῖς
σπυρίδας,
ἕως
ἐσάλπισε
τὸ |
[4, 182] |
οἷς
οὐκ
οὖσιν
ἐναγωνίοις
πρὸς
|
τὰς |
εὐωχίας
χρῶνται.
Διὸ
καὶ
τέρενας |
[4, 176] |
πανδούρου,
τῷ
τε
ἡδεῖ
μοναύλῳ
|
τὰς |
ἡδίστας
ἁρμονίας
ἀναμινυρίζει.
Ποσειδώνιος
δ´ |
[4, 144] |
τὰ
εἰωθότα
ὑπερβάλλον,
τοῦτο
παρέχει
|
τὰς |
ἡδονάς.
Διὸ
καὶ
πάντες
ἄνθρωποι |
[4, 166] |
δημαγωγὸς
καὶ
αὐτὸς
πρὸς
μὲν
|
τὰς |
ἡδονὰς
ἦν
ἀκρατής,
τῶν
δὲ |
[4, 166] |
δὲ
διὰ
τὰς
συνουσίας
καὶ
|
τὰς |
ἡδονὰς
οὐ
μέλλειν,
ἀλλ´
ἤδη |
[4, 165] |
δραχμάς,
τοὺς
λίθους
πωλῆσαι
εἰς
|
τὰς |
ἡδυπαθείας.
Δίφιλος
γοῦν
ἐν
τοῖς |
[4, 171] |
τῇ
βουλῇ
ἀφεῖσθαι
τοὺς
βουλευτὰς
|
τὰς |
ἡμέρας
ἅσπερ
καὶ
αἱ
ἄλλαι |
[4, 168] |
πενομένους
μεταπεμψάμενοι
ἠρώτησαν
πῶς
ὅλας
|
τὰς |
ἡμέρας
τοῖς
φιλοσόφοις
συσχολάζοντες,
κεκτημένοι |
[4, 130] |
μόνον
ἐν
Ἀθήναις
μένων
εὐδαιμονίζεις
|
τὰς |
Θεοφράστου
θέσεις
ἀκούων,
θύμα
καὶ |
[4, 153] |
τῇ
πρώτῃ
τῶν
ἱστοριῶν
καὶ
|
τὰς |
θεραπαίνας
φησὶ
παρ´
αὐτοῖς
μέχρι |
[4, 173] |
ὡς
περὶ
τὰς
θυσίας
καὶ
|
τὰς |
θοίνας
διατρίβοντας.
Σῆμος
δ´
ἐν |
[4, 173] |
Σάτυροι
τοὺς
Δελφοὺς
ὡς
περὶ
|
τὰς |
θυσίας
καὶ
τὰς
θοίνας
διατρίβοντας. |
[4, 172] |
παρείχοντο
χρείας
τοῖς
παραγινομένοις
πρὸς
|
τὰς |
ἱερουργίας,
~καὶ
ὅτι
ἦν
αὐτοῖς |
[4, 155] |
τὸν
Ἀλεξανδρέα
ἀπὸ
Τρῳάδος
τὸν
|
τὰς |
ἱστορίας
γράψαντα
ἡ
τῆς
ὀρχήσεως |
[4, 164] |
πάραυλα
κἀκρότητα
κύμβαλα.
(Καὶ
μετὰ
|
τὰς |
καλὰς
ταύτας
ἀμουσολογίας
περιέρχεται
τὰς |
[4, 140] |
γράφων
οὕτως·
(Ποιοῦσι
δὲ
καὶ
|
τὰς |
καλουμένας
κοπίδας·
ἐστὶν
δ´
ἡ |
[4, 153] |
τάδε·
Ἐποιεῖτό
τε
τῶν
στρατιωτῶν
|
τὰς |
κατακλίσεις
ἐπὶ
τοῦ
ἐδάφους
ἐν |
[4, 142] |
(ἀλλ´
ὁ
πρεσβύτατος
ἡγεῖτο
ἐπὶ
|
τὰς |
κλίνας,
εἰ
μή
τιν´
αὐτὸς |
[4, 139] |
τὴν
Κλήταν
μέρεσι.
Καὶ
ταύτας
|
τὰς |
κοπίδας
παραπλησίως
ταῖς
λελεγμέναις
ἐπιτελοῦσι. |
[4, 176] |
ὡς
τάχιστα
ἐλέγχειν
τὰ
παρὰ
|
τὰς |
κρούσεις
ἁμαρτήματα
γινόμενα,
ἀλλὰ
καὶ |
[4, 173] |
ἐν
τοῖς
φιδιτίοις
ποιούντων
τε
|
τὰς |
μάζας
καὶ
κεραννύντων
τὸν
οἶνον |
[4, 173] |
ὀνόματα
(Μαγίδες
καὶ
Γογγύλοι,
ἐπειδὴ
|
τὰς |
μάζας,
φησὶν
Ἀριστοφάνης,
ἐν
ταῖς |
[4, 133] |
τε
φαείνεται
ἐν
πρασιῇσι.
Καὶ
|
τὰς |
μέν
θ´
αὕηνον
ἀποπλύνας
βορέῃσι, |
[4, 157] |
καὶ
τῶν
τοῦ
Εὐρυσθέως
υἱῶν
|
τὰς |
μερίδας
ἑκάστῳ
παρατιθέντων,
τῷ
δ´ |
[4, 139] |
κρέας
ἑκάστῳ,
καὶ
τῷ
νέμοντι
|
τὰς |
μοίρας
ἀκολουθῶν
ὁ
διάκονος
κηρύττει |
[4, 164] |
τὰς
καλὰς
ταύτας
ἀμουσολογίας
περιέρχεται
|
τὰς |
οἰκίας
ἐξετάζων
ὅπου
δεῖπνα
λαμπρὰ |
[4, 149] |
ἐπανίστανται
εἰς
γόνατα
τοῦ
ἱεροκήρυκος
|
τὰς |
πατρίους
εὐχὰς
καταλέγοντος
συσπένδοντες.
Μετὰ |
[4, 148] |
ἐκέλευσεν
ἑαυτὸν
Διόνυσον
ἀνακηρύττεσθαι
κατὰ
|
τὰς |
πόλεις
ἁπάσας.
Καὶ
Γάιος
δὲ |
[4, 166] |
ὃ
δὲ
τῶν
Ἀθηναίων
καὶ
|
τὰς |
προσόδους
καταμισθοφορῶν
διατετέλεκε.
Καλλίστρατος
δέ, |
[4, 163] |
τὸν
ἔμπορον
κακοῖς.
Ἐγὼ
δὲ
|
τὰς |
προσόδους
μεθύων
καλὰς
ποῶ.
Ἔπειθ´ |
[4, 162] |
τοῦ
κυνικοῦ
τέχνην
ἐρωτικὴν
καὶ
|
τὰς |
Πρωταγορίδου
ἀκροάσεις
ἐρωτικὰς
Περσαίου
τε |
[4, 169] |
ἔχετε,
Ἀναπεπταμένας
ἔχω
τῶν
ὤτων
|
τὰς |
πύλας.
Ὥστε
λέγετε·
ἐπιζητῶ
γὰρ |
[4, 182] |
μάγαδιν
καὶ
τὰ
τρίγωνα
καὶ
|
τὰς |
σαμβύκας
ἀρχαῖα
εἶναι.
Ἐν
γοῦν |
[4, 166] |
παρασκευάζεσθαι
ζῆν,
αὐτοὺς
δὲ
διὰ
|
τὰς |
συνουσίας
καὶ
τὰς
ἡδονὰς
οὐ |
[4, 143] |
δεκάτην
εἰς
τὴν
ἑταιρίαν
καὶ
|
τὰς |
τῆς
πόλεως
προσόδους,
ἃς
διανέμουσιν |
[4, 152] |
γὰρ
τοὺς
πίνακας
ἐφ´
ὧν
|
τὰς |
τροφὰς
προτίθενται
τοιούτους
ἔχουσιν·
οἳ |
[4, 151] |
καὶ
νόμιμα
ἀναγράφων
Κελτοί,
φησί,
|
τὰς |
τροφὰς
προτίθενται
χόρτον
ὑποβάλλοντες
καὶ |
[4, 143] |
τέτταρας
τῶν
δημοτικῶν
προσειληφυῖα
πρὸς
|
τὰς |
ὑπηρεσίας.
Ἑκάστῳ
δ´
αὐτῶν
ἀκολουθοῦσι |
[4, 147] |
γλυφις
τετμημένον
εὐθὺς
ἐπ´
αὐτὰς
|
τὰς |
ὑπογαστρίδας.
Διανεκέως
ἐπαμυν
εἴπερ
ἐμίν |
[4, 133] |
τὰς
δρυπεπεῖς
ἑταίρας
ἢ
σὺ
|
τὰς |
ὑποπαρθένους
ἁλμάδας
ὡς
ἐλάας
στιφράς; |
[4, 128] |
τὸ
τίμημα.
(Ἐπεὶ
δ´
ἐξέπιον
|
τὰς |
φιάλας,
ἐν
χαλκῷ
πίνακι
τῶν |
[4, 149] |
δεῖπνον
σπονδὰς
ἐποιοῦντο
οὐκ
ἀπονιψάμενοι
|
τὰς |
χεῖρας,
ἀλλ´
ἀποματτόμενοι
τοῖς
ψωμοῖς |
[4, 129] |
τοῖς
θεράπουσιν
ἐπεδώκαμεν.
Καὶ
νιψάμενοι
|
τὰς |
χεῖρας
ἐστεφανούμεθα
καὶ
πάλιν
στλεγγίδας |
[4, 139] |
ᾄδοντες
πάσας
ἅμα
τῷ
πλήκτρῳ
|
τὰς |
χορδὰς
ἐπιτρέχοντες
ἐν
ῥυθμῷ
μὲν |
[4, 157] |
τοὺς
μὲν
λογισμοὺς
ἐξαιρεῖ
(καὶ
|
τὰς |
ψυχὰς
ποιεῖται
βραδυτέρας,
ὀργῆς
δὲ |
[4, 162] |
τε
εἰσακτέον
τοὺς
ὡραίους
καὶ
|
τὰς |
ὡραίας
εἰς
τὸ
συμπόσιον
καὶ |