Livre, pages |
[4, 152] |
ἐοικόσι
μὲν
ἀμβίκοις,
ἢ
κεραμέοις
|
ἢ |
ἀργυροῖς·
(καὶ
γὰρ
τοὺς
πίνακας |
[4, 167] |
Ἕλλησιν
ἢ
τοῖς
βαρβάροις
λάσταυρος
|
ἢ |
βδελυρὸς
ἢ
θρασὺς
τὸν
τρόπον, |
[4, 140] |
γὰρ
ὅντινα
δεῖ
πρῶτον
κατακεῖσθαι
|
ἢ |
δεύτερον
ἢ
ἐπὶ
τοῦ
σκιμποδίου |
[4, 140] |
καὶ
φύλλα
δάφνης
τραγηματίζεσθαι
Καλλίας
|
ἢ |
Διοκλῆς
ἐν
τοῖς
Κύκλωψί
φησιν |
[4, 141] |
οἴνου
δὲ
χοεῖς
ἕνδεκά
τινας
|
ἢ |
δώδεκα,
παρὰ
δὲ
ταῦτα
τυροῦ |
[4, 146] |
μνᾶς
ἑκατόν,
δειπνούντων
ἴσως
ἑξήκοντα
|
ἢ |
ἑβδομήκοντα
φίλων.
Ὁ
δὲ
Περσῶν |
[4, 132] |
ἐν
ἄστει
γίνεται
βελτίω
δεῖπνα
|
ἢ |
ἐν
Χαλκίδι,
τὸ
προοίμιον
εἶπε |
[4, 156] |
Παρμενίσκου
τῶν
κυνικῶν
συμπόσιον
δειπνεῖν
|
ἢ |
ἐνθάδε
πάντα
ὥσπερ
τοὺς
πυρέσσοντας |
[4, 164] |
δέον
ὑμᾶς
ἐπιφαγεῖν
(τι)
αἰτῆσαι
|
ἢ |
ἐπεσθίειν
τι
τῶν
κυνικῶν
βρωμάτων |
[4, 140] |
δεῖ
πρῶτον
κατακεῖσθαι
ἢ
δεύτερον
|
ἢ |
ἐπὶ
τοῦ
σκιμποδίου
καθῆσθαι,
πάντα |
[4, 170] |
πήγανον,
πράσον.
Ἐν
δὲ
Παννυχίδι
|
ἢ |
Ἐρίθοις·
μάγειρον
δὲ
ποιεῖ
λέγοντα· |
[4, 133] |
στιφράς;
Φιλήμων
δ´
ἐν
Μετιόντι
|
ἢ |
Ζωμίῳ·
Ἰχθὺς
τί
σοι
ἐφαίνεθ´ |
[4, 173] |
καὶ
ξύλα
καὶ
στρώματα.
Ἀριστοτέλης
|
ἢ |
Θεόφραστος
ἐν
τοῖς
ὑπομνήμασι
περὶ |
[4, 167] |
τοῖς
βαρβάροις
λάσταυρος
ἢ
βδελυρὸς
|
ἢ |
θρασὺς
τὸν
τρόπον,
οὗτοι
σχεδὸν |
[4, 172] |
δὲ
νοσσάδας
ὄρνις,
προτέρου
Στησιχόρου
|
ἢ |
Ἰβύκου
ἐν
τοῖς
Ἄθλοις
ἐπιγραφομένοις |
[4, 150] |
ἢ
τῶν
ὀσπρίων
καὶ
τάριχος
|
ἢ |
ἰχθύν,
κρέως
δὲ
χοιρείου
βραχύτατον, |
[4, 176] |
τὸν
ἐν
ἀκρήτοις
Βάτταλον
ἡδυπότην
|
ἢ |
καὶ
Κώταλον
ἢ
καὶ
Πάκαλον. |
[4, 176] |
Βάτταλον
ἡδυπότην
ἢ
καὶ
Κώταλον
|
ἢ |
καὶ
Πάκαλον.
Ἀλλὰ
Θέωνα
τὸν |
[4, 184] |
ἐνόπλιον.
Ἴων
δ´
ἐν
Φοίνικι
|
ἢ |
Καινεῖ
ἀλέκτορα
τὸν
αὐλὸν
καλεῖ |
[4, 132] |
βέλτιστε,
καὶ
πότερ´
Ἀττικοὶ
ἅπαντες
|
ἢ |
κἀκ
τοὐμπορίου
τινές;
{Β.
Τί |
[4, 155] |
κακῶς
ὀρχούμενόν
με
θεάσασθαι
βούλει
|
ἢ |
καλῶς
ἀπαγγέλλοντός
μου
ἴδια
ποιήματα |
[4, 141] |
νικήσας
ἐζημίωσεν
ἐλαφρῶς
ἤτοι
κάμμασιν
|
ἢ |
καμματίσιν.
Ἐστὶ
δὲ
τὰ
μὲν |
[4, 152] |
ἢ
κατὰ
τὴν
πολεμικὴν
εὐχέρειαν
|
ἢ |
κατὰ
γένος
ἢ
κατὰ
πλοῦτον. |
[4, 152] |
πολεμικὴν
εὐχέρειαν
ἢ
κατὰ
γένος
|
ἢ |
κατὰ
πλοῦτον.
Ὁ
δ´
ὑποδεχόμενος |
[4, 143] |
ἀφαιροῦσα
παρατίθησι
τοῖς
κατὰ
πόλεμον
|
ἢ |
κατὰ
σύνεσιν
δεδοξασμένοις.
Ἀπὸ
δὲ |
[4, 152] |
κορυφαῖος
χοροῦ,
διαφέρων
τῶν
ἄλλων
|
ἢ |
κατὰ
τὴν
πολεμικὴν
εὐχέρειαν
ἢ |
[4, 141] |
πάντων
ὁ
ἔφορος
ἤτοι
ἀπέλυσεν
|
ἢ |
κατεδίκασεν.
Ὁ
δὲ
νικήσας
ἐζημίωσεν |
[4, 152] |
ἀγγείοις
περιφέρουσιν
ἐοικόσι
μὲν
ἀμβίκοις,
|
ἢ |
κεραμέοις
ἢ
ἀργυροῖς·
(καὶ
γὰρ |
[4, 161] |
χρησίμους.
Ἐπεὶ
παράθες
αὐτοῖσιν
ἰχθῦς
|
ἢ |
κρέας,
κἂν
μὴ
κατεσθίωσι
καὶ |
[4, 170] |
Εὔπολις
Ταξιάρχοις·
Ἐπιφαγεῖν
μηδὲν
ἄλλ´
|
ἢ |
κρόμμυον
λέποντα
καὶ
τρεῖς
ἁλμάδας. |
[4, 141] |
κἄν
τι
λάβωσιν
ἐπιδόσιμον,
ἰχθὺν
|
ἢ |
λαγὼν
ἢ
φάτταν
ἤ
τι |
[4, 149] |
κρέας
ὕειον
καὶ
λεκάριον
πτισάνης
|
ἢ |
λαχάνου
τοῦ
κατὰ
καιρὸν
γινομένου |
[4, 132] |
μεγάλην
αὐτοῖς
σπάσαι,
ἀποζέσας
σίλουρον
|
ἢ |
λεβίαν,
ἐφ´
ᾧ
χαριεῖ
πολὺ |
[4, 142] |
πολὺ
μετὰ
τοῦ
ἀδελφοῦ
κατακείμενος
|
ἢ |
μετά
τινος
τῶν
ἡλικιωτῶν.
Ἐπί |
[4, 172] |
θύομεν,
ὀκτὼ
ποιήσοντες
τραπέζας
δ´
|
ἢ |
μίαν,
(τί
σοι
διαφέρει
τοῦτο; |
[4, 150] |
ἔξεστιν
εἰσιέναι
εἰς
τὸ
πρυτανεῖον
|
ἢ |
μόνῃ
τῇ
αὐλητρίδι.
Οὐκ
εἰσφέρεται |
[4, 132] |
ἐφ´
ᾧ
χαριεῖ
πολὺ
μᾶλλον
|
ἢ |
μυρίνην
προσεγχέας.
{Β.
Ἀστεῖον
ὁ |
[4, 175] |
Μοιχῷ·
Ἔδει
παρεῖναι,
Παρμένων,
αὐλητρίδ´
|
ἢ |
νάβλαν
τιν´.
{Β.
Ὁ
δὲ |
[4, 151] |
ὕδατι
καὶ
ὀπτὰ
ἐπ´
ἀνθράκων
|
ἢ |
ὀβελίσκων.
~(Προσφέρονται
δὲ
ταῦτα
καθαρείως |
[4, 138] |
τις
εὖ
φρονῶν
μυριάκις
ἀποθανεῖν
|
ἢ |
οὕτως
εὐτελοῦς
διαίτης
μεταλαβεῖν.
(Πολέμων |
[4, 130] |
Ἀντιφάνης
ὁ
κωμῳδιοποιὸς
ἐν
Οἰνομάῳ
|
ἢ |
Πέλοπι
διαπαίζων
ἔφη·
Τί
δ´ |
[4, 159] |
δὲ
οὐδέν
τι
μεῖζον
εἶχεν
|
ἢ |
πένης
ἀνήρ,
ψέγων
τραπέζαις
εἴ |
[4, 163] |
τἀργύριον,
ἄνθρωπε,
τιμιώτερον
σαυτοῦ
τέθεικας
|
ἢ |
πέφυκε
τῇ
φύσει;
Ἀλυσιτελὴς
εἶ |
[4, 171] |
ἐν
τούτοις
κακόν
τι
φάγωσιν
|
ἢ |
πίωσιν.
Ἀναξίλας
δ´
ἐν
Καλυψοῖ |
[4, 140] |
(τοῖς
δ´
ἀπόροις
ἐπιτάττει
κάλαμον
|
ἢ |
στιβάδα
ἢ
φύλλα
δάφνης
φέρειν, |
[4, 133] |
πότερα
φιλεῖς
τὰς
δρυπεπεῖς
ἑταίρας
|
ἢ |
σὺ
τὰς
ὑποπαρθένους
ἁλμάδας
ὡς |
[4, 141] |
ἄρα
ἐλάα
τις
ἢ
τυρὸς
|
ἢ |
σῦκον,
ἀλλὰ
κἄν
τι
λάβωσιν |
[4, 133] |
αμυσαι
κεχρηόσι
δαίτης.
(Δίφιλος
δ´
|
ἢ |
Σώσιππος
ἐν
Ἀπολειπούσῃ·
Ἔστιν
ἔνδον |
[4, 159] |
ὑπὸ
λογοδιαρροίας
ἐνοχλούμενοι
μὴ
πεινῶσιν
|
ἢ |
τὰ
περὶ
τῆς
φακῆς
λεχθέντα |
[4, 140] |
οὐχὶ
τολύπας,
ὥς
φησι
Λυκόφρων,
|
ἢ |
τὰ
προφυράματα
τῶν
μαζῶν,
ὡς |
[4, 143] |
ἔχει
τοῦ
συσσιτίου
γυνὴ
τρεῖς
|
ἢ |
τέτταρας
τῶν
δημοτικῶν
προσειληφυῖα
πρὸς |
[4, 156] |
τοῦτον
ἂν
ζῆν
τὸν
βίον
|
ἢ |
τὴν
Σελεύκου
τοῦ
βασιλέως
ὑπεροχήν. |
[4, 144] |
δειπνῆσαι
τὸ
ἡμῖν
παρατιθέμενον
δεῖπνον
|
ἢ |
τὸ
ἑαυτοῖς.
(Τὸ
γὰρ
τὰ |
[4, 167] |
τις
ἦν
ἐν
τοῖς
Ἕλλησιν
|
ἢ |
τοῖς
βαρβάροις
λάσταυρος
ἢ
βδελυρὸς |
[4, 176] |
δὴ
Γλαύκης
μεμεθυσμένα
παίγνια
Μουσέων
|
ἢ |
τὸν
ἐν
ἀκρήτοις
Βάτταλον
ἡδυπότην |
[4, 159] |
κἂν
τὴν
πολυθρύλητον
ἔχῃς
φακῆν
|
ἢ |
τὸν
καλούμενον
κόγχον.
Γελασάντων
δὲ |
[4, 134] |
ἐπὰν
δὴ
τὸν
γόητα
Θεόδοτον
|
ἢ |
τὸν
παραμασύντην
ἴδω
τὸν
ἀνόσιον |
[4, 176] |
οὐκ
ἄλλους
τινὰς
εἶναι
ἀκούομεν
|
ἢ |
τοὺς
Φρυγίους,
ὧν
καὶ
αὐτῶν |
[4, 153] |
ἄλλοις
καὶ
ὅπως
ἂν
δύο
|
ἢ |
τρία
ζεύγη
ἴδοιεν
μονομάχων,
ὅτε |
[4, 171] |
Ξενοφῶν
ἐν
τῷ
ἐπιγραφομένῳ
(Ἱέρωνι
|
ἢ |
τυραννικῷ
φησιν·
Ὁ
τύραννος
οὐδὲ |
[4, 141] |
παραπέμπειν,
κἂν
ἄρα
ἐλάα
τις
|
ἢ |
τυρὸς
ἢ
σῦκον,
ἀλλὰ
κἄν |
[4, 174] |
ἐμπνευστῶν
ἐστιν
ὀργάνων
ἡ
ὕδραυλις
|
ἢ |
τῶν
ἐντατῶν.
Ἀριστόξενος
μὲν
οὖν |
[4, 150] |
οἴκοθεν
παρασκευάσαντα
αὑτῷ
λάχανόν
τι
|
ἢ |
τῶν
ὀσπρίων
καὶ
τάριχος
ἢ |
[4, 158] |
ἔφη·
Πτισάνην
διδάσκεις
αὐτὸν
ἕψειν
|
ἢ |
φακῆν.
Καὶ
ἐν
Ἀμφιαράῳ·
Ὅστις |
[4, 141] |
λάβωσιν
ἐπιδόσιμον,
ἰχθὺν
ἢ
λαγὼν
|
ἢ |
φάτταν
ἤ
τι
τοιοῦτον.
(Εἶτ´ |
[4, 140] |
δὲ
κοπίδος
μνημονεύει
καὶ
Ἀριστοφάνης
|
ἢ |
Φιλύλλιος
ἐν
ταῖς
Πόλεσιν,
Ἐπίλυκός |
[4, 161] |
Πυθαγοριστὰς
γινομένους
ὄντως
ῥυπᾶν
ἑκόντας
|
ἢ |
φορεῖν
τρίβωνας
ἡδέως;
Οὐκ
ἔστι |
[4, 140] |
ἀπόροις
ἐπιτάττει
κάλαμον
ἢ
στιβάδα
|
ἢ |
φύλλα
δάφνης
φέρειν,
ὅπως
ἔχωσι |
[4, 154] |
δ´
ἐν
θεάτρῳ
λαβόντες
ἀργύριον
|
ἢ |
χρυσίον,
οἳ
δὲ
οἴνου
κεραμίων |