Livre, pages |
[4, 157] |
(Θεόπομπος
οὖν
ἐν
εʹ
Φιλιππικῶνφησι·
|
Τὸ |
γὰρ
ἐσθίειν
πολλὰ
καὶ
κρεαφαγεῖν |
[4, 144] |
παρατιθέμενον
δεῖπνον
ἢ
τὸ
ἑαυτοῖς.
|
(Τὸ |
γὰρ
τὰ
εἰωθότα
ὑπερβάλλον,
τοῦτο |
[4, 140] |
γίνεται
γὰρ
ἄλφιτα
ἐλαίῳ
ἐρραμένα.
|
Τὸ |
δ´
ὅλον
ὥσπερ
πολίτευμά
τι |
[4, 139] |
τῇ
θοίνῃ
τοὺς
ἰπνίτας
ἄρτους.
|
Τὸ |
δὲ
ἄικλον
ὑπὸ
μὲν
τῶν |
[4, 153] |
ἐν
ὑπαίθρῳ
ἀνὰ
χιλίους
δειπνίζων.
|
Τὸ |
δὲ
δεῖπνον
ἦν
ἄρτος
μέγας |
[4, 149] |
τὸν
μάγειρον
σκευῶν
ὁ
χορηγός.
|
Τὸ |
δὲ
δεῖπνον
ἦν
τοιοῦτο·
τυρὸς |
[4, 145] |
αἱ
δὲ
ἄλλαι
ἁθρόως
ᾄδουσι.
|
Τὸ |
δὲ
δεῖπνον,
φησί,
τὸ
βασιλέως |
[4, 154] |
παρόντες,
καὶ
ἕως
ἀναιρέσεως
ἔρχονται.
|
Τὸ |
δὲ
παλαιόν,
φησίν,
ὅτι
παρατεθέντων |
[4, 152] |
δὲ
κάνεα
ξύλινα
καὶ
πλεκτά.
|
Τὸ |
δὲ
πινόμενόν
ἐστι
παρὰ
μὲν |
[4, 152] |
κύκλῳ
καθάπερ
οἱ
δεσπόται
συνευωχοῦνται.
|
Τὸ |
δὲ
ποτὸν
οἱ
διακονοῦντες
ἐν |
[4, 166] |
βουθυτεῖ
καὶ
δημοσίας
ἑστιάσεις
ποιεῖται.
|
(Τὸ |
δὲ
τῶν
ἰδιωτῶν
πλῆθος
αἰεὶ |
[4, 165] |
καταμύξαντες
καὶ
συγκύψαντες
ἅπαντας
γελῶσι.
|
Τὸ |
δὲ
χαριτογλωσσεῖν
Αἰσχύλος
εἴρηκεν
ἐν |
[4, 183] |
δὲ
γεγάθει
πυκινῶν
κρεγμῶν
ἀκροαζομένα.
|
Τὸ |
δὲ
ψαλτήριον,
ὥς
φησιν
Ἰόβας, |
[4, 156] |
φησὶν
δ´
οὗτος
ἐν
Πελιάσι·
|
Τὸ |
δειπνάριον
ἀνθηρὸν
ἦν,
γλαφυρὸν
σφόδρα· |
[4, 141] |
ἱστορεῖ
ἐν
τῷ
ἐπιγραφομένῳ
Τριπολιτικῷ·
|
Τὸ |
δεῖπνον
πρῶτον
μὲν
ἑκάστῳ
χωρὶς |
[4, 169] |
ἐπιφαγεῖν.
Καὶ
ὁ
Αἰμιλιανὸς
ἔφη·
|
Τὸ |
μὲν
ἀσώτιον
ἔχεις
παρὰ
Στράττιδι |
[4, 142] |
ὑπερβάλλοντα
τὸ
σύμμετρον
τῆς
διαίτης.
|
Τὸ |
μὲν
γὰρ
ἀνελεύθερον
ἐνόμιζε,
τὸ |