Livre, pages
[4, 151]	ἀξίαν δέκα μνῶν. Γνήσιππος δέ	τις	Ἀθηναῖος ἀναστὰς εἶπεν ὅτι ἀρχαῖος
[4, 142]	δὲ οὐ προσεφέρετο, εἰ μή	τις	αἰτήσειεν· ἐδίδοτο δὲ κύαθος εἷς
[4, 156]	ὁρᾶν. Γελασάντων δὲ ἡμῶν ἔφη	τις·	Ἀλλ´ ὦ λῷστε ἀνδρῶν, μὴ
[4, 128]	φάτται καὶ χὴν καὶ τοιαύτη	τις	ἄλλη ἀφθονία σεσωρευμένη, καὶ ἕκαστος
[4, 151]	αἱ τράπεζαι ἔκειντο. Ἀρκὰς δέ	τις	Ἀρύστας ὄνομα, φαγεῖν δεινός, τὸ
[4, 168]	ἐμίσει Ἀθηναίων. Καὶ ὁπότε ἀπαντήσειέ	τις	αὐτῷ ἔλεγεν Ὦ καταισχύνας τὸ
[4, 136]	ορμαινον ἐπ´ ἄλλα. (Κεῖτο δέ	τις	βατάνη, ἧς οὐδεὶς ἥπτετο δειπνῶν,
[4, 164]	ὥς φησι τοὐπίγραμμα. {ΛΙΝ. Φιλόσοφός	τις	εἶ, εὔδηλον, ὃς παρεὶς τοσαῦτα
[4, 158]	ἕψειν μ´ ἐδίδασκε τῶν ἐπιχωρίων	τις	εἷς. Οἶδα δὲ καὶ τὴν
[4, 136]	ἀκροκώλιά θ´ ἑφθά. Παῖς δέ	τις	ἐκ Σαλαμῖνος ἄγεν τρισκαίδεκα νήσσας,
[4, 174]	ἔτι λεγομένων ἐκ τῶν γειτόνων	τις	ἐξηκούσθη ὑδραύλεως ἦχος πάνυ τι
[4, 159]	πένης ἀνήρ, ψέγων τραπέζαις εἴ	τις	ἐξογκοῖτ´ ἄγαν, τἀρκοῦν ἐπαινῶν· οὐ
[4, 139]	Ἐλπίδι φησίν· Ἐκάλεσε γάρ τύ	τις	ἐπ´ αἶκλον ἀέκων, τὺ δὲ
[4, 134]	Εὐριπίδῃ. (Τούτοις οὐδ´ ἀναρμόστως ἄν	τις	ἐπενέγκαι τὰ Ἐρίφῳ τῷ κωμικῷ
[4, 154]	ὁ κράτιστος ἐλάμβανεν· εἰ δέ	τις	ἕτερος ἀντιποιήσαιτο, συνίσταντο μονομαχήσοντες μέχρι
[4, 138]	εἰσὶ Λακεδαιμόνιοι· ἕλοιτο γὰρ ἄν	τις	εὖ φρονῶν μυριάκις ἀποθανεῖν ἢ
[4, 140]	γὰρ τοῖς παισὶ παρέχουσι, πάνυ	τις	εὔκολός ἐστι καὶ εὐτελής· ἄλφιτα
[4, 153]	τὴν ὄρυζαν ἑφθὴν ὡς ἄν	τις	ἑψήσειε χόνδρον, ἔπειτα ὄψα πολλὰ
[4, 141]	αὐτοὺς παραπέμπειν, κἂν ἄρα ἐλάα	τις	ἢ τυρὸς ἢ σῦκον, ἀλλὰ
[4, 147]	σύμπακτον, τό κε τυρὸν ἅπας	τις	ἦμεν ἔφασχ´ ἁπαλόν, κἠγὼν ἐφάμαν.
[4, 167]	οὐκ ἀριστίνδην ἐξειλεγμένοι, ἀλλ´ εἴ	τις	ἦν ἐν τοῖς Ἕλλησιν ἢ
[4, 159]	Ἔρωτας μυρίους αὐτὴν ἔχειν. Τοιαύτη	τις	ἦν ἡ φιλοχρηματία παρὰ τοῖς
[4, 169]	Ἄλλος ἐπὶ τούτῳ μέγας ἥξει	τις	ἰσοτράπεζος εὐγενής {Β. Τίνα λέγεις;
[4, 129]	ἀπηλλάγημεν, ἐκλαμβάνει πάλιν ἡμᾶς θερμός	τις	καὶ ζωρότερος πότος, οἴνων ὄντων
[4, 154]	ἐπὶ τούτῳ ἡδόμενοι. ~(Ἤδη δέ	τις	κἀν ταῖς διαθήκαις γέγραφεν γυναῖκας
[4, 169]	τραπέσθαι μηδ´ ἐὰν αὐτῷ ξυναντᾷ	τις,	λαλῆσαι μηδὲ ἕν. (ΜΑΓΕΙΡΙΚΑ δὲ
[4, 150]	εἰς τὸ πρυτανεῖον. Ἐὰν δέ	τις	Ναυκρατιτῶν γάμους ἑστιᾷ, ὡς ἐν
[4, 154]	ἐπὶ θυρεῶν κεῖνται, καὶ παραστάς	τις	ξίφει τὸν λαιμὸν ἀποκόπτει. Εὐφορίων
[4, 144]	μὴν καταδάρθοι οὐδ´ ἂν εἴποι	τις	ὅσα πραγματεύονται. (Ἀγησίλαος δὲ διὰ
[4, 147]	ἔγωγ´ ἔτι, κοὔ κε λέγοι	τις	πάνθ´ ἃ παρῆν ἐτύμως ὔμμιν,
[4, 144]	ὅτι ὅσῳ ἂν (τις) πλείω	τις	παραθῆται τὰ περιττὰ τῶν ἱκανῶν,
[4, 166]	ἄξιον. Ὡς δῆτ´ ἐχρῆν εἴ	τις	πατρῴαν παραλαβὼν (γῆν καταφάγοι, πλεῖν
[4, 144]	ἔμπειρος εἶ, ὅτι ὅσῳ ἂν	(τις)	πλείω τις παραθῆται τὰ περιττὰ
[4, 175]	ἔμπνουν ἀνίει μοῦσαν. Ἐγρέτου δέ	τις	(τὸν ἡδονῆς μελῳδὸν εὐάζων χορόν.
[4, 159]	γὰρ ἥδομαι. (Ἢν γὰρ τράγῃ	τις,	τοῦ στόματος ὄζει κακόν ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
[4, 145]	σύνδειπνοι, καλεῖ τοὺς συμπότας τούτους	τις	τῶν εὐνούχων. Καὶ ὅταν εἰσέλθωσι
[4, 134]	τοῖς μὲν ἀγενείοις ἴσως ἔπεστί	τις	χάρις· ἀλλ´ ἐπὰν δὴ τὸν
[4, 167]	Εἰ δὲ καὶ μὴ τοιοῦτός	τις	ὢν ἐληλύθει, ὑπὸ τοῦ βίου

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 10/01/2008