Livre, pages |
[4, 172] |
καὶ
περὶ
Δηλίων
ἃ
Ἀπολλόδωρος
|
ὁ |
Ἀθηναῖος
εἴρηκεν
ὅτι
μαγείρων
καὶ |
[4, 155] |
εἰρήκαμεν.
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
ΙΔ'
Δίυλλος
δ´
|
ὁ |
Ἀθηναῖος
ἐν
τῇ
ἐνάτῃ
τῶν |
[4, 150] |
Τῆς
οὖν
παρασκευῆς
γενομένης
λαμπρᾶς
|
ὁ |
Αἰγύπτιος
κατεγέλα
ὡς
εὐτελῶς
τοῦ |
[4, 169] |
ἐπεσθίειν
καὶ
τὸ
ἐπιφαγεῖν.
Καὶ
|
ὁ |
Αἰμιλιανὸς
ἔφη·
Τὸ
μὲν
ἀσώτιον |
[4, 162] |
τῶν
φιλοσόφων
ἱστορίᾳ
καὶ
Σωτίων
|
ὁ |
Ἀλεξανδρεὺς
ἐν
ταῖς
Διαδοχαῖς.
Δύο |
[4, 174] |
ἤ
τινα
τέρψιν
μουσικήν.
Καὶ
|
ὁ |
Ἀλκείδης
ἔφη·
Ἀλλὰ
μὴν
καὶ |
[4, 182] |
Διὸ
καὶ
τέρενας
αὐτοὺς
κέκληκεν
|
ὁ |
Ἀνακρέων.
(Οἶδα
δὲ
καὶ
ἄλλα |
[4, 169] |
ἕξειν
Πατανίων.
Ἐν
δὲ
Παρασίτῳ
|
ὁ |
Ἀντιφάνης
καὶ
τάδε
εἴρηκεν·
Ἄλλος |
[4, 151] |
οἱονεὶ
μάγαδιν
σαλπίζοντες.
(Ποσειδώνιος
δὲ
|
ὁ |
ἀπὸ
τῆς
στοᾶς
ἐν
ταῖς |
[4, 176] |
ἡδίστας
ἁρμονίας
ἀναμινυρίζει.
Ποσειδώνιος
δ´
|
ὁ |
ἀπὸ
τῆς
στοᾶς
φιλόσοφος
ἐν |
[4, 160] |
πάρεστι·
θάρσει,
θυμέ.
Κλέαρχος
δὲ
|
ὁ |
ἀπὸ
τοῦ
περιπάτου
ἐν
τοῖς |
[4, 182] |
Ἰταλίᾳ
Δωριεῦσιν,
ὡς
Ἀρτεμίδωρος
ἱστορεῖ
|
ὁ |
Ἀριστοφάνειος
ἐν
βʹ
περὶ
Δωρίδος. |
[4, 184] |
ὁ
Ἀρχύτας.
Ἐμφανίζει
δὲ
καὶ
|
ὁ |
Ἀριστοφάνης
ἐν
τοῖς
Δαιταλεῦσι
τὴν |
[4, 184] |
αὐλῶν
κατέλιπεν·
ὁμοίως
δὲ
καὶ
|
ὁ |
Ἀρχύτας.
Ἐμφανίζει
δὲ
καὶ
ὁ |
[4, 148] |
πόλεις
ἁπάσας.
Καὶ
Γάιος
δὲ
|
ὁ |
αὐτοκράτωρ
(ὁ
Καλλίκολα
προσαγορευθεὶς
διὰ |
[4, 165] |
ποιεῖσθαι
τῆς
γαστρὸς
χάριν,
ὡς
|
ὁ |
αὐτὸς
Ἄλεξις
εἴρηκεν
ἐν
Συναποθνῄσκουσιν· |
[4, 170] |
δὲ
εἰ
καὶ
ὁ
τραπεζοκόμος
|
ὁ |
αὐτός
ἐστι
τῷ
τραπεζοποιῷ.
Ἰόβας |
[4, 184] |
Ἐν
δὲ
τῷ
βʹ
Φοίνικι
|
ὁ |
αὐτὸς
Ἴων
φησίν·
Ἔκτυπον
ἄγων |
[4, 150] |
παρακειμένων.
Ἐν
δὲ
τῇ
τρίτῃ
|
ὁ |
αὐτὸς
Φύλαρχος
Ἀριάμνην
φησὶ
τὸν |
[4, 173] |
προπόλους.
Κἀν
τοῖς
ἑξῆς
δ´
|
ὁ |
Ἀχαιός
φησιν·
Τίς
ὑποκεκρυμμένος
μένει, |
[4, 168] |
τοῖς
πρώτοις
εἰρήκαμεν.
(Διογένης
δ´
|
ὁ |
Βαβυλώνιος
ἐν
τοῖς
περὶ
εὐγενείας |
[4, 166] |
Τυρρηνῷ
οὕτως·
Ὁ
Πυθόδηλος
οὑτοσὶ
|
ὁ |
Βαλλίων
προσέρχετ´
ἐπικαλούμενος,
μεθύουσά
τ´ |
[4, 145] |
ἐν
ᾧ
οἱ
σύνδειπνοι·
καὶ
|
ὁ |
βασιλεὺς
ἐκείνους
ὁρᾷ
διὰ
τοῦ |
[4, 170] |
ἐστι
τῷ
τραπεζοποιῷ.
Ἰόβας
γὰρ
|
ὁ |
βασιλεὺς
ἐν
ταῖς
Ὁμοιότησι
τὸν |
[4, 145] |
ἅπαντες
δειπνοῦσιν,
ἐν
ᾧ
καὶ
|
ὁ |
βασιλεύς,
ἐν
τῷ
μεγάλῳ
(οἴκῳ) |
[4, 155] |
βασιλέως
φίλοι,
ἀλλὰ
καὶ
αὐτὸς
|
ὁ |
βασιλεύς.
Ἐπεὶ
δὲ
καὶ
εἰς |
[4, 167] |
κατέλεξε.
Ταῦτα
δ´
ἀκούσας
Ἀντίγονος
|
ὁ |
βασιλεὺς
θεσμοθέτην
αὐτὸν
κατέστησεν.
Τοῖς |
[4, 145] |
ὑπερμεθυσθέντες
ἀπέρχονται.
Τὰ
δὲ
πλεῖστα
|
ὁ |
βασιλεὺς
μόνος
ἀριστᾷ
καὶ
δειπνεῖ. |
[4, 146] |
ἐνιαυτοῦ
ἐν
ἡμέρῃ
τῇ
ἐγένετο
|
ὁ |
βασιλεύς.
Οὔνομα
δὲ
τῷ
δείπνῳ |
[4, 153] |
Παρὰ
Πάρθοις
ἐν
τοῖς
δείπνοις
|
ὁ |
βασιλεὺς
τήν
τε
κλίνην
(ἐφ´ |
[4, 145] |
δύο
καταντικρὺ
ἀλλήλων,
ἐν
ᾧ
|
ὁ |
βασιλεὺς
τὸ
ἄριστον
ποιεῖται
καὶ |
[4, 167] |
ᾐτήσατο.
Πρότερον
δὲ
τοῦτο
Πασίκυπρος
|
(ὁ) |
βασιλεύων
ἀπέδοτο
δι´
ἀσωτίαν
πεντήκοντα |
[4, 162] |
οἰκετιεύς.
Χαριέντως
γὰρ
ἔφη
Βίων
|
ὁ |
Βορυσθενίτης
θεασάμενος
αὐτοῦ
χαλκῆν
εἰκόνα, |
[4, 139] |
δὲ
καὶ
τῶν
ἄλλων
Σπαρτιατῶν
|
ὁ |
βουλόμενος.
Ἐν
δὲ
τῇ
πόλει |
[4, 157] |
καθάπερ
ὁ
πρόγονος
ὑμῶν
Μελέαγρος
|
ὁ |
Γαδαρεὺς
ἐν
ταῖς
Χάρισιν
ἐπιγραφομέναις |
[4, 184] |
ἐπὶ
Δάφνῃ
πανηγύρεων.
~Πυθαγόρας
δὲ
|
ὁ |
γεγραφὼς
περὶ
τῆς
Ἐρυθρᾶς
θαλάσσης |
[4, 162] |
συλλαβοπευσιλαληταί,
(δοξοματαιόσοφοι,
ζηταρετησιάδαι.
(Ἀρχέστρατός
τε
|
ὁ |
Γελῷος
ἐν
τῇ
Γαστρολογίᾳ
ἣν |
[4, 130] |
ἀκρατοποσίας
λαμβάνοντες.
Ἐν
τούτῳ
δὲ
|
ὁ |
γελωτοποιὸς
εἰσῆλθε
Μανδρογένης,
ἐκείνου
Στράτωνος |
[4, 175] |
σοφώτατον.
{Β.
Τίς
δ´
ἔσθ´
|
ὁ |
γίγγρας;
{Α.
Καινὸν
ἐξεύρημά
τι |
[4, 176] |
Θέων
ὁ
μόναυλος
ὑπ´
ἠρίον
|
ὁ |
γλυκὺς
οἰκεῖ
αὐλητής,
μίμων
ἡ |
[4, 139] |
Πολέμων·
πρὸς
ὃν
ἀντιλέγων
Δίδυμος
|
ὁ |
γραμματικὸς
καλεῖ
δὲ
τοῦτον
Δημήτριος |
[4, 153] |
τὰ
συμπόσια
μονομαχοῦσι.
(Νικόλαος
δ´
|
ὁ |
Δαμασκηνός,
εἷς
τῶν
ἀπὸ
τοῦ |
[4, 172] |
ὀπτᾷ
καὶ
κίχλας,
τραγήματα.
Ἔπειθ´
|
ὁ |
δειπνῶν
μὲν
τραγηματίζεται,
(μυρισάμενος
δὲ |
[4, 174] |
Κύπρῳ
δέ
φησι
τιμᾶσθαι
Ἡγήσανδρος
|
ὁ |
Δελφὸς
Δία
Εἰλαπιναστήν
τε
καὶ |
[4, 162] |
ὑμᾶς
ποιηθέντος
ἐπιγράμματος,
ὅπερ
παρέθετο
|
ὁ |
Δελφὸς
Ἡγήσανδρος
ἐν
ἕκτῳ
ὑπομνημάτων· |
[4, 132] |
ἐρωτήσαντός
τινος
αὐτόν,
ὥς
φησιν
|
ὁ |
Δελφὸς
Ἡγήσανδρος,
πότερον
ἐν
ἄστει |
[4, 170] |
τοῦτ´
ἀπέστειλ´
ἐξ
ἀγροῦ
μ´
|
ὁ |
δεσπότης.
Ἐκάλουν
δὲ
τραπεζοποιὸν
τὸν |
[4, 166] |
Καλλίστρατος
δέ,
φησίν,
ὁ
Καλλικράτους
|
ὁ |
δημαγωγὸς
καὶ
αὐτὸς
πρὸς
μὲν |
[4, 167] |
δ´
ἀσωτίας
ἐληλύθει
καὶ
Δημήτριος
|
ὁ |
Δημητρίου
τοῦ
Φαληρέως
ἀπόγονος,
(ὥς |
[4, 154] |
ἑαυτοῦ.
Ἀλλὰ
γὰρ
οὐκ
ἠνέσχετο
|
ὁ |
δῆμος
τὴν
παρανομίαν
ταύτην,
ἀλλ´ |
[4, 135] |
τευθίς,
πέρκη
τ´
ἀνθεσίχρως
καὶ
|
ὁ |
δημοτικὸς
μελάνουρος,
ὃς
καὶ
θνητὸς |
[4, 139] |
τῷ
νέμοντι
τὰς
μοίρας
ἀκολουθῶν
|
ὁ |
διάκονος
κηρύττει
τὸ
ἄικλον
προστιθεὶς |
[4, 156] |
φακοὶ
προσηνέχθησαν
ὄξει
βεβρεγμένοι,
καὶ
|
ὁ |
Διιτρέφης
δραξάμενος
ἔφη·
Ζεῦ,
μὴ |
[4, 163] |
μετ´
ἐκείνου
πυθαγορίζειν.
Ἦν
δ´
|
ὁ |
Διόδωρος
οὗτος
τὸ
μὲν
γένος |
[4, 171] |
βασιλέων
πρὸς
ἀσφάλειαν.
Νῦν
δὲ
|
ὁ |
ἐδέατρος
ἐπιστάτης
γέγονε
τῆς
ὅλης |
[4, 160] |
φακῇ
μύρον,
ἧς
μέμνηται
καὶ
|
ὁ |
ἐμὸς
προπάτωρ
Οὐάρρων
ὁ
Μενίππειος |
[4, 183] |
τοῦ
χρησαμένου
προσηγορίαν.
Ἦν
δ´
|
ὁ |
Ἐπίγονος
φύσει
μὲν
Ἀμβρακιώτης,
δημοποίητος |
[4, 182] |
κιθάρα,
λύρα,
βάρβιτον.
Εὐφορίων
δὲ
|
ὁ |
ἐποποιὸς
ἐν
τῷ
περὶ
Ἰσθμίων |
[4, 184] |
ἑνὶ
καλάμῳ
συριζόντων.
Εὐφορίων
δ´
|
ὁ |
ἐποποιὸς
ἐν
τῷ
περὶ
μελοποιῶν |
[4, 173] |
θεοῦ
τοὺς
Δηλίους.
(Ἀχαιὸς
δ´
|
ὁ |
Ἐρετριεὺς
ἐν
Ἀλκμαίωνι
τῷ
σατυρικῷ |
[4, 159] |
ἀστραγάλους.
Καλῶς
γὰρ
καὶ
ταῦτα
|
ὁ |
Εὐριπίδης
εἴρηκε·
Μὴ
πλοῦτον
εἴπῃς· |
[4, 176] |
περὶ
κιθαρῳδίαν
μόνην,
ἧς
καὶ
|
ὁ |
εὐτελέστατος
παρ´
ἡμῖν
ἰδιώτης
προσέτι |
[4, 146] |
ἑκατὸν
γὰρ
μνᾶς
ἀνήλισκεν,
ὡς
|
ὁ |
Ἔφιππος
ἱστόρησε.
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
ΙΑ'
Μένανδρος |
[4, 141] |
οὕτως
γράφει·
Διακούσας
δὲ
πάντων
|
ὁ |
ἔφορος
ἤτοι
ἀπέλυσεν
ἢ
κατεδίκασεν. |
[4, 184] |
αὐλητικὴ
περισπούδαστος
ἦν.
Χαμαιλέων
γοῦν
|
ὁ |
Ἡρακλεώτης
ἐν
τῷ
ἐπιγραφομένῳ
Προτρεπτικῷ |
[4, 158] |
τῷ
δ´
Ἡρακλεῖ
ταπεινοτέραν
παραθέντων,
|
~ὁ |
Ἡρακλῆς
(ἀτιμάζεσθαι
ὑπολαβὼν
ἀπέκτεινε
τρεῖς |
[4, 157] |
καὶ
πολλῆς
σκαιότητος
ἐμπίπλησι.
Καὶ
|
ὁ |
θαυμάσιος
δὲ
Ξενοφῶν
φησιν
ὡς |
[4, 167] |
ἐν
τῇ
μθʹ
τῶν
ἱστοριῶν
|
ὁ |
Θεόπομπος
(τάδε
γράφει·
Φίλιππος
ἐπεὶ |
[4, 146] |
(καὶ
τὸ
πόπανον·
τοῦτ´
ἔλαβεν
|
ὁ |
θεὸς
ἐπὶ
τὸ
πῦρ
ἅπαν |
[4, 158] |
δυωδέκατον
κοριάννου.
Καὶ
Κράτης
δ´
|
ὁ |
Θηβαῖος
ἔλεγεν·
Μὴ
πρὸ
φακῆς |
[4, 131] |
τὰ
Ἀττικὰ
δεῖπνά
φησι·
Μάγειρ´,
|
ὁ |
θύων
ἐστὶ
δειπνίζων
τ´
ἐμὲ |
[4, 183] |
ἀνέθηκε
ἐν
Ἀρτέμιδος.
Μνημονεύει
δ´
|
ὁ |
Ἰόβας
καὶ
τοῦ
λυροφοίνικος
καὶ |
[4, 129] |
στεφάνῳ.
~Ἐπὶ
δὲ
τούτοις
εἰπὼν
|
ὁ |
Ἱππόλοχος
ὡς
Πρωτέας
ἀπόγονος
ἐκείνου |
[4, 182] |
Ὁ
δὲ
μάγαδις
καλούμενος
αὐλὸς
|
ὁ |
καὶ
παλαιομάγαδις
ὀνομαζόμενος
ἐν
ταὐτῷ |
[4, 168] |
ὑπερηκοντικέναι.
Οὗτος
δ´
ἐστὶν
Ἀπίκιος
|
ὁ |
καὶ
τῆς
φυγῆς
αἴτιος
γενόμενος |
[4, 148] |
Καὶ
Γάιος
δὲ
ὁ
αὐτοκράτωρ
|
(ὁ |
Καλλίκολα
προσαγορευθεὶς
διὰ
τὸ
ἐν |
[4, 166] |
καταμισθοφορῶν
διατετέλεκε.
Καλλίστρατος
δέ,
φησίν,
|
ὁ |
Καλλικράτους
ὁ
δημαγωγὸς
καὶ
αὐτὸς |
[4, 166] |
τὴν
πατρῴαν
οὐσίαν,
ὥσπερ
Πολύευκτος
|
ὁ |
καλός;
{Α.
Οὐ
δῆτ´,
ἀλλ´ |
[4, 156] |
ἐν
ὥρῃ
δεῖπνον
ἑλέσθαι.
Καὶ
|
ὁ |
καλὸς
δ´
Ἀριστοφάνης
ἐν
Κωκάλῳ |
[4, 160] |
Τίμων
τὸν
κόγχον.
(Πρὸς
ταῦτα
|
ὁ |
καλὸς
ἡμῶν
ἑστιάτωρ
Λαρήνσιος
καὶ |
[4, 165] |
δ´
ἀνὴρ
οὗτος,
καθάπερ
καὶ
|
ὁ |
καλὸς
Μάγνος,
καὶ
ὑπερορίους
ἀποδημίας |
[4, 162] |
τοῦτο
διὰ
τῶν
ἔργων
διαβεβαιωσάμενος
|
ὁ |
καλὸς
τοῦ
Ζήνωνος
οἰκετιεύς.
Χαριέντως |
[4, 159] |
γὰρ
τοιοῦτος
ὁ
Καπανεὺς
οἷον
|
ὁ |
καλὸς
Χρύσιππος
διαγράφει
ἐν
τῷ |
[4, 159] |
ἔφη.
(Οὐκ
ἦν
γὰρ
τοιοῦτος
|
ὁ |
Καπανεὺς
οἷον
ὁ
καλὸς
Χρύσιππος |
[4, 130] |
ταῖς
πολυανθρώποις
εὐωχίαις
γινόμενον.
(Καὶ
|
ὁ |
Κάρανος
ἄρξας
πότου
μικροῖς
ἐκπώμασι |
[4, 129] |
ἀνακαθίσας
ἔκλαιεν
ἄσκυφος
γενόμενος,
καὶ
|
ὁ |
Κάρανος
αὐτῷ
χαρίζεται
κενὸν
τὸ |
[4, 129] |
πλεῖστα
πίνων
πλεῖστα
κεὐφρανθήσεται.
Καὶ
|
ὁ |
Κάρανος
ἔφη·
ἐπεὶ
πρῶτος
ἔπιες, |
[4, 129] |
χρυσοῖς.
Ὁρῶν
οὖν
τὴν
δυσχωρίαν
|
ὁ |
Κάρανος
κελεύει
σπυρίδας
ἡμῖν
καὶ |
[4, 157] |
βίου
τοιαῦτα
σιτουμένους.
(Πρὸς
ἣν
|
ὁ |
Καρνεῖος
ἔφη·
Εὐξίθεος
ὁ
Πυθαγορικός, |
[4, 156] |
δὲ
τὸ
ἀπὸ
τῆς
Πειρήνης,
|
ὁ |
Καρνεῖος
κατὰ
Φιλόξενον
εἶπε
τὸ |
[4, 162] |
Μενεδήμου
γνώριμος,
ὥς
φησιν
Ἀντίγονος
|
ὁ |
Καρύστιος
ἐν
τοῖς
βίοις,
(ἐρωτηθεὶς |
[4, 131] |
τ´
ἐμὲ
Ῥόδιος,
ἐγὼ
δ´
|
ὁ |
κεκλημένος
Περίνθιος.
Οὐδέτερος
ἡμῶν
ἥδεται |
[4, 164] |
δεῖπν´
ἀσύμβολα.
Ὅπου
γάρ
ἐστιν
|
ὁ |
κέραμος
μισθώσιμος
ὁ
τοῖς
μαγείροις, |
[4, 155] |
Σικυώνια
διατελεῖν
ὀρχούμενον.
Ἀγαθαρχίδης
δ´
|
ὁ |
Κνίδιος
ἐν
ὀγδόῃ
Ἀσιατικῶν
ἱστορεῖ |
[4, 168] |
οὐ
τοῖς
συμπόταις.
Ἀγαθαρχίδης
δ´
|
ὁ |
Κνίδιος
ἐν
τῇ
ὀγδόῃ
πρὸς |
[4, 183] |
γυναικός.
Μνημονεύει
αὐτοῦ
καὶ
Θεόπομπος
|
ὁ |
Κολοφώνιος
ἐποποιὸς
ἐν
τῷ
ἐπιγραφομένῳ |
[4, 167] |
Ἀμαθοῦντι.
Τοιοῦτος
ἐγένετο
καὶ
Αἰθίοψ
|
ὁ |
Κορίνθιος,
ὥς
φησι
Δημήτριος
ὁ |
[4, 164] |
ὁ
τυφλὸς
ἔοικε
λαλῆσαι,
Ὡς
|
ὁ |
Κρατῖνος
ἐν
τοῖς
Ἀρχιλόχοις
ἔφη. |
[4, 154] |
ὅτι
παρατεθέντων
κωλήνων
τὸ
μηρίον
|
ὁ |
κράτιστος
ἐλάμβανεν·
εἰ
δέ
τις |
[4, 152] |
μὲν
ἐν
κύκλῳ,
μέσος
δὲ
|
ὁ |
κράτιστος
ὡς
ἂν
κορυφαῖος
χοροῦ, |
[4, 155] |
ἄλλον
ἐγείρειν
τὸν
λίθον·
καὶ
|
ὁ |
κρεμάμενος
ὑποτρέχοντος
τοῦ
λίθου,
ἐὰν |
[4, 173] |
ἐλεοῖσιν
ἔθηκε.
(Ὅθεν
καὶ
Πολυκράτων
|
ὁ |
Κρίθωνος
Ῥηναιεὺς
δίκην
γραφόμενος
οὐ |
[4, 162] |
δ´
ἀκύλιστον.
Ἦν
δ´
εὔστοχος
|
ὁ |
Κτησίβιος
καὶ
χαρίεις
περὶ
τὸ |
[4, 175] |
Τοῦτο
δὲ
τὸ
ὄργανον
Νεάνθης
|
ὁ |
Κυζικηνὸς
ἐν
αʹ
Ὥρων
(εὕρημα |
[4, 176] |
μόναυλον
μέλος
ἤχησε.
Πρωταγορίδης
δ´
|
ὁ |
Κυζικηνὸς
ἐν
δευτέρῳ
περὶ
τῶν |
[4, 146] |
αὐτοὶ
τἄλλα
καταπίνουσι.
(Φιλόξενος
δ´
|
ὁ |
Κυθήριος
ἐν
τῷ
ἐπιγραφομένῳ
Δείπνῳ |
[4, 183] |
ψαλτήριον,
ὥς
φησιν
Ἰόβας,
Ἀλέξανδρος
|
ὁ |
Κυθήριος
συνεπλήρωσε
χορδαῖς
καὶ
ἐγγηράσας |
[4, 135] |
σχομένη
ῥυπαρὰ
κρήδεμνα
(Τοὺς
δ´
|
ὁ |
Κύκλωψ
ἐφίλει
καὶ
ἐν
οὔρεσιν |
[4, 145] |
παλαιοῦ
τεταγμένον
ἐστίν.
(Ἡρακλείδης
δ´
|
ὁ |
Κυμαῖος
ὁ
τὰ
Περσικὰ
συγγράψας |
[4, 165] |
ἡδονικοῖς
τούτοις
ἁμαρτολόγοις;
Πρὸς
ὃν
|
ὁ |
Κύνουλκος·
Ἀλλ´,
ὦ
χοιρίον
εὐάρτυτον, |
[4, 156] |
οὐκ
ἔστ´
οὐδὲν
τοιοῦτον.
Καὶ
|
ὁ |
Κύνουλκος
Ἀλλ´
ὡς
ὤφελον,
ἔφη, |
[4, 164] |
τοῦ
Μάγνου
ἑξῆς
καταδραμόντος
ἀποβλέψας
|
ὁ |
Κύνουλκος
εἰς
τοὺς
παρόντας
τῶν |
[4, 159] |
οὐδὲ
εἷς
ὁρᾷ.
(Ταῦτ´
εἰπὼν
|
ὁ |
Κύνουλκος,
ἐπεὶ
μὴ
ἐκροταλίσθη,
θυμωθεὶς |
[4, 158] |
ἔκλαμπρον
τοῦ
Πλουτάρχου
οὐκ
ἐνέγκας
|
ὁ |
κύων
παροραθεῖσαν
τὴν
περὶ
τῆς |
[4, 163] |
κρεῖσσον
ἐμοῦ
κέκριται.
Βάτων
δ´
|
ὁ |
κωμικὸς
ἐν
Ἀνδροφόνῳ
φησί·
Τῶν |
[4, 130] |
τοῦτο
συμπόσιον;
Ὁπότε
καὶ
Ἀντιφάνης
|
ὁ |
κωμῳδιοποιὸς
ἐν
Οἰνομάῳ
ἢ
Πέλοπι |
[4, 165] |
Ἀλλ´,
ὦ
χοιρίον
εὐάρτυτον,
Φρύνιχος
|
ὁ |
κωμῳδιοποιὸς
ἐν
τῷ
Ἐφιάλτῃ
μνημονεύει |
[4, 173] |
τοιούτους
διακόνους
σημαίνων.
Κρίτων
δ´
|
ὁ |
κωμῳδιοποιὸς
ἐν
Φιλοπράγμονι
παρασίτους
τοῦ |
[4, 146] |
ἐπιγραφομένῳ
Δείπνῳ
εἴπερ
τούτου
καὶ
|
ὁ |
κωμῳδιοποιὸς
Πλάτων
ἐν
τῷ
Φάωνι |
[4, 158] |
τῆς
νόσου
πεπαυμένον,
φησὶ
Σώφιλος
|
ὁ |
κωμῳδιοποιός.
Στωικὸν
δὲ
δόγμα
ἐστὶν |
[4, 140] |
ἐλαίῳ
δεδευμένα,
ἅ
φησι
Νικοκλῆς
|
ὁ |
Λάκων
κάπτειν
αὐτοὺς
μετὰ
τὸ |
[4, 148] |
καὶ
ὕεα
κρέα.
Ἁρμόδιος
δὲ
|
ὁ |
Λεπρεάτης
ἐν
τῷ
περὶ
τῶν |
[4, 164] |
περισπουδάστως
ἐκράτει.
Λέγει
δὲ
οὕτως
|
ὁ |
Λίνος·
Βιβλίον
ἐντεῦθεν
ὅ
τι |
[4, 172] |
πάντα
γὰρ
τἀναντία
νῦν
ἐστιν·
|
ὁ |
μάγειρος
γὰρ
ἐγχύτους
ποιεῖ,
πλακοῦντας |
[4, 136] |
ἐξ
ἱερῆς,
μάλα
πίονας·
ἃς
|
ὁ |
μάγειρος
θῆκε
φέρων,
ἵν´
Ἀθηναίων |
[4, 130] |
ἐλάφους,
ἄρνας·
τὸ
τελευταῖον
δ´
|
ὁ |
μάγειρος
ὅλον
τέρας
ὀπτήσας
μεγάλῳ |
[4, 135] |
ἄναντα
κάταντα
κατὰ
στέγος
ἦλθ´
|
ὁ |
μάγειρος,
σείων
ὀψοφόρους
πίνακας
κατὰ |
[4, 136] |
δ´
ἦν,
μεγάλη,
σπάρος·
οὓς
|
ὁ |
μάγειρος
σίζοντας
παρέθηκε
φέρων,
κνίσωσε |
[4, 169] |
λέγετε·
ἐπιζητῶ
γὰρ
καὶ
ὅπερ
|
ὁ |
Μάγνος
εἴρηκε
τὸ
ἐπεσθίειν
καὶ |
[4, 160] |
προστετμημένον.
Ἑξῆς
ἁρπάσας
τὸν
λόγον
|
ὁ |
Μάγνος
Ὁ
μὲν
πάντα
ἄριστος, |
[4, 176] |
Οὐκ
ἀγνοῶ
δὲ
ὅτι
Ἀμερίας
|
ὁ |
Μακεδὼν
ἐν
ταῖς
Γλώσσαις
τιτύρινόν |
[4, 176] |
καὶ
ῥαππαύλας,
ὥς
φησιν
Ἀμερίας
|
ὁ |
Μακεδὼν
ἐν
ταῖς
Γλώσσαις,
τοὺς |
[4, 128] |
~(Ἱππόλοχος
|
ὁ |
Μακεδών,
ἑταῖρε
Τιμόκρατες,
τοῖς
χρόνοις |
[4, 182] |
ἡμίοπον
(καὶ
τὸν
ἐλάσσονα)
ταχέως
|
ὁ |
μέγας
καταπίνει.
Εἰσὶν
δ´
οἱ |
[4, 162] |
διαλόγων.
(Κτησίβιος
δ´
ὁ
Χαλκιδεὺς
|
ὁ |
Μενεδήμου
γνώριμος,
ὥς
φησιν
Ἀντίγονος |
[4, 160] |
καὶ
ὁ
ἐμὸς
προπάτωρ
Οὐάρρων
|
ὁ |
Μενίππειος
ἐπικαλούμενος·
καὶ
οἱ
πολλοὶ |
[4, 163] |
παρεκάλουν·
οὐχ
ὥσπερ
σύ,
κυνικέ,
|
ὁ |
μηδέποτε
ταῖς
Χάρισιν,
ἀλλ´
οὐδὲ |
[4, 165] |
τὸν
ἥλιον,
σχολῇ
λέγεις.
Ἐπιχαρίδης
|
ὁ |
μικρὸς
ἐν
πένθ´
ἡμέραις
σφαῖραν |
[4, 148] |
ΙΒ'
(Ἀρκαδικὸν
δὲ
δεῖπνον
διαγράφων
|
ὁ |
Μιλήσιος
Ἑκαταῖος
ἐν
τῇ
τρίτῃ |
[4, 174] |
παρ´
ὑμῖν
τοῖς
Ἀλεξανδρεῦσι
πολὺς
|
ὁ |
μόναυλος
ἀλγηδόνα
μᾶλλον
τοῖς
ἀκούουσι |
[4, 176] |
τῆς
φώτιγγος
μνημονεύοντα·
ὅτι
δὲ
|
ὁ |
μόναυλος
ἦν
ὁ
νῦν
καλούμενος |
[4, 176] |
ἐπιγράμμασιν
οὑτωσὶ
λέγων·
Τοῦτο
Θέων
|
ὁ |
μόναυλος
ὑπ´
ἠρίον
ὁ
γλυκὺς |
[4, 177] |
αὐτοῖς
καὶ
Κυπρίους
φησὶ
Κρατῖνος
|
ὁ |
νεώτερος
ἐν
Θηραμένῃ.
~(ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
ΚΕ' |
[4, 162] |
γεγονὼς
τοῦ
Ζήνωνος,
ὡς
Νικίας
|
ὁ |
Νικαεὺς
ἱστορεῖ
ἐν
τῇ
περὶ |
[4, 176] |
ὅτι
δὲ
ὁ
μόναυλος
ἦν
|
ὁ |
νῦν
καλούμενος
καλαμαύλης
σαφῶς
παρίστησιν |
[4, 174] |
γὰρ
οἱ
Φοίνικες,
ὥς
φησιν
|
ὁ |
Ξενοφῶν,
ἐχρῶντο
αὐλοῖς
σπιθαμιαίοις
τὸ |
[4, 149] |
Διονύσου·
τούτων
γὰρ
ἑκατέρῳ
διπλοῦς
|
ὁ |
οἶνος
μετὰ
καὶ
τῶν
ἄλλων |
[4, 151] |
παρ´
αὐτὸν
φέρων
τὸ
κέρας
|
ὁ |
οἰνοχόος
ἦν,
εἶπεν
ἰδὼν
τὸν |
[4, 146] |
τῶν
φίλων,
ὡς
ἱστορεῖ
Ἔφιππος
|
ὁ |
Ὀλύνθιος
ἐν
τῷ
περὶ
τῆς |
[4, 160] |
συγγραφεῦσιν
οὐκ
ἴσασιν
ὅθεν
εἴληφεν
|
ὁ |
Οὐάρρων
τὸ
ἰαμβεῖον.
(Σὺ
δέ |
[4, 174] |
θελχθέντας
ὑπὸ
τῆς
ἐμμελείας.
(Καὶ
|
ὁ |
Οὐλπιανὸς
ἀποβλέψας
πρὸς
τὸν
μουσικὸν |
[4, 165] |
(γελασάντων
οὖν
πάντων
ἐπὶ
τούτοις
|
ὁ |
Οὐλπιανὸς
ἔφη·
Πόθεν
δὲ
καὶ |
[4, 152] |
δὲ
τοῦτο
ποιοῦσι.
Περιφέρει
δὲ
|
ὁ |
παῖς
ἐπὶ
τὰ
δεξιὰ
καὶ |
[4, 129] |
(ἦν
γὰρ
πολυπότης
ὡς
καὶ
|
ὁ |
πάππος
αὐτοῦ
Πρωτέας
ὁ
συγγενόμενος |
[4, 174] |
τῆς
μουσικῆς)
Καὶ
οὐχ
ὡς
|
ὁ |
παρ´
ὑμῖν
τοῖς
Ἀλεξανδρεῦσι
πολὺς |
[4, 157] |
χαλεπαίνομεν
ὡς
ἔλαττον
φερόμενοι,
καθάπερ
|
ὁ |
παρὰ
Ἀντικλείδῃ
Ἡρακλῆς.
Φησὶ
γὰρ |
[4, 132] |
τὸ
δ´
ἕτερος
(Δρομέας
δ´
|
ὁ |
παράσιτος
ἐρωτήσαντός
τινος
αὐτόν,
ὥς |
[4, 144] |
τῷ
χρόνῳ
τῆς
ἡδονῆς
μειονεκτεῖ
|
ὁ |
παρατιθέμενος
πολλὰ
τῶν
μετρίως
διαιτωμένων. |
[4, 175] |
καλουμένου
νάβλα,
ὅν
φησι
(Σώπατρος
|
ὁ |
παρῳδὸς
ἐν
τῷ
ἐπιγραφομένῳ
δράματι |
[4, 183] |
λύρας,
σκινδαψοὺς
ἐξηρτυόμαν.
Σώπατρος
δ´
|
ὁ |
παρῳδὸς
ἐν
τῷ
ἐπιγραφομένῳ
Μυστάκου |
[4, 134] |
δεῖπνον
οὐκ
ἀχαρίτως
διαγράφει
Μάτρων
|
ὁ |
παρῳδός,
ὅπερ
διὰ
τὸ
σπάνιον |
[4, 183] |
ὁ
σκινδαψὸς
τετράχορδον
ὄργανον,
ὡς
|
ὁ |
παρῳδός
φησι
Μάτρων
ἐν
τούτοις· |
[4, 168] |
γοῦν
αὐτοῦ
ἵπποις
Παναθήναια
ὡς
|
ὁ |
πατὴρ
εἱστία
τοὺς
ἑταίρους,
συνελθόντων |
[4, 169] |
οἴνου
δι´
ἀρωμάτων.
~(Οὓς
ἰδὼν
|
ὁ |
πατὴρ
καλέσας
τὸν
Φῶκον
Οὐ |
[4, 138] |
Λακωνικὸν
δεῖπνον.
Καὶ
παρασκευασθέντος
γελάσας
|
ὁ |
Παυσανίας
μετεπέμψατο
τῶν
Ἑλλήνων
τοὺς |
[4, 157] |
ὦ
Νίκιον,
ὥς
φησι
Κλέαρχος
|
ὁ |
περιπατητικὸς
ἐν
δευτέρῳ
βίων,
ἔλεγεν |
[4, 134] |
ἂν
ὀκνήσαιμι
ὑμῖν,
ἄνδρες
φίλοι,
|
ὁ |
Πλούταρχος
ἔφη,
ἀπομνημονεῦσαι·
Δεῖπνα
μοι |
[4, 144] |
εἶναι
Σωσιβίου,
εἰς
ὃν
Καλλίμαχος
|
ὁ |
ποιητὴς
ἐπίνικον
ἐλεγειακὸν
ἐποίησεν)
τοὺς |
[4, 172] |
Στησιχόρου
ἐστὶν
ἱκανώτατος
μάρτυς
Σιμωνίδης
|
ὁ |
ποιητής,
ὃς
περὶ
τοῦ
Μελεάγρου |
[4, 140] |
τῆς
Λακώνων
πολιτείας.
(Ἔτι
φησὶν
|
ὁ |
Πολέμων
καὶ
τὸ
δεῖπνον
ὑπὸ |
[4, 140] |
οὐδ´
ὀρθαγορίσκοι
λέγονται,
ὥς
φησιν
|
ὁ |
Πολέμων,
οἱ
γαλαθηνοὶ
χοῖροι,
ἀλλ´ |
[4, 139] |
ὀνομασίαν.
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
Ζ'
(Ταῦτα
μὲν
|
ὁ |
Πολέμων·
πρὸς
ὃν
ἀντιλέγων
Δίδυμος |
[4, 140] |
λεγομένων
ἐπαίκλων
οὐχ
ἁπλῆ,
καθάπερ
|
ὁ |
Πολέμων
ὑπείληφεν,
ἀλλὰ
διττή·
ἣν |
[4, 183] |
τῇ
πατρίδι
ὑπαρχόντων.
(Ἀλέξανδρος
δὲ
|
ὁ |
πολίτης
μου
(οὗτος
δ´
οὐ |
[4, 152] |
ἐπὶ
τὰ
δεξιὰ
στρεφόμενοι.
(Ἔτι
|
ὁ |
Ποσειδώνιος
διηγούμενος
καὶ
τὸν
Λουερνίου |
[4, 151] |
γέλως
ἐγένετο.
(Ἐπεὶ
δὲ
προὐχώρει
|
ὁ |
πότος,
εἰσῆλθεν
ἀνὴρ
Θρᾷξ
ἵππον |
[4, 142] |
εἵσεται
καὶ
κατακλιθήσεται
πρῶτος,
(ἀλλ´
|
ὁ |
πρεσβύτατος
ἡγεῖτο
ἐπὶ
τὰς
κλίνας, |
[4, 157] |
γενειοσυλλεκτάδαι,
ἰχθὺν
ἐσθίει;
Ἢ
καθάπερ
|
ὁ |
πρόγονος
ὑμῶν
Μελέαγρος
ὁ
Γαδαρεὺς |
[4, 149] |
κοτταβίδι
πιεῖν
ἑκάστῳ
μικρόν,
καὶ
|
ὁ |
προσφέρων
ἂν
εἶπεν
εὐδειπνίας»
Εἶτα |
[4, 162] |
καταστρατηγηθεὶς
ὑπὸ
τοῦ
Σικυωνίου
Ἀράτου,
|
ὁ |
πρότερον
ἐν
τοῖς
διαλόγοις
πρὸς |
[4, 129] |
δὲ
γενομένης
ἐξαλλόμενος
τῆς
κλίνης
|
ὁ |
Πρωτέας
αἰτεῖ
σκύφον
χοαῖον
καὶ |
[4, 133] |
Νικόστρατος
δ´
ἐν
Ἅβρᾳ·
Πίναξ
|
ὁ |
πρῶτος
τῶν
μεγάλων
ἡγήσεται
ἔχων |
[4, 182] |
ἐν
τοῖς
εὑρήμασι
καὶ
Εὐφράνωρ
|
ὁ |
Πυθαγορικὸς
ἐν
τῷ
περὶ
αὐλῶν, |
[4, 157] |
ἣν
ὁ
Καρνεῖος
ἔφη·
Εὐξίθεος
|
ὁ |
Πυθαγορικός,
ὦ
Νίκιον,
ὥς
φησι |
[4, 147] |
ἔδοσαν
κατὰ
χειρῶν.
(Σωκράτης
δὲ
|
ὁ |
Ῥόδιος
ἐν
τρίτῳ
ἐμφυλίου
πολέμου |
[4, 155] |
φίλων
εἷς
γενέσθαι.
(Δοῦρις
δ´
|
ὁ |
Σάμιος
ἐν
τῇ
τῶν
ἱστοριῶν |
[4, 151] |
σοῦ
καὶ
προκινδυνεύειν
βουλόμενοι.
Καὶ
|
ὁ |
Σεύθης
ἀναστὰς
συνέπιε
καὶ
συγκατεσκεδάσατο |
[4, 163] |
Ἡδονῇ
παρακάθηται,
ὥς
φησι
Μνασάλκης
|
ὁ |
Σικυώνιος
ἐν
ἐπιγράμμασιν·
Ἅδ´
ἐγὼ |
[4, 132] |
ἢ
μυρίνην
προσεγχέας.
{Β.
Ἀστεῖον
|
ὁ |
σιλουρισμός.
{Α.
Ἂν
Βυζαντίους,
ἀψινθίῳ |
[4, 144] |
Ἀλλὰ
ναὶ
μὰ
Δία,
ἔφη
|
ὁ |
Σιμωνίδης,
ὅσον
ἂν
χρόνον
ἡ |
[4, 158] |
θηρεύομεν.
Κἀν
ἄλλοις
δέ
φησιν
|
ὁ |
σκηνικὸς
οὗτος
φιλόσοφος·
Ἀρκεῖ
μετρία |
[4, 173] |
κλίνας,
στρώματα,
τραπέζας.
Δημήτριος
δ´
|
ὁ |
Σκήψιος
ἐν
ἑκκαιδεκάτῳ
Τρωικοῦ
διακόσμου |
[4, 141] |
ἐκτένειαν.
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
Θ'
Δημήτριος
δ´
|
ὁ |
Σκήψιος
ἐν
τῷ
αʹ
τοῦ |
[4, 155] |
τέσσαρες
τῶν
στρατιωτῶν.
(Δημήτριος
δ´
|
ὁ |
Σκήψιος
ἐν
τῷ
ιεʹ
τοῦ |
[4, 167] |
ὁ
Κορίνθιος,
ὥς
φησι
Δημήτριος
|
ὁ |
Σκήψιος,
οὗ
μνημονεύει
Ἀρχίλοχος.
Ὑπὸ |
[4, 183] |
πολύχορδα
καὶ
παναρμόνια
(Ἐστὶν
δ´
|
ὁ |
σκινδαψὸς
τετράχορδον
ὄργανον,
ὡς
ὁ |
[4, 158] |
ὅτι
τε
πάντα
εὖ
ποιήσει
|
ὁ |
σοφὸς
καὶ
φακῆν
φρονίμως
ἀρτύσει. |
[4, 162] |
διαλόγοις
πρὸς
Ζήνωνα
διαμιλλώμενος
ὡς
|
ὁ |
σοφὸς
πάντως
ἂν
εἴη
καὶ |
[4, 155] |
ἀρχαίων
συμποσίων
ἐπιστάμενος.
Ἀκριβῶς
δ´
|
ὁ |
σοφὸς
Πλάτων
ἐν
τῷ
πρώτῳ |
[4, 144] |
τοῦτο
τῇ
ὑστεραίῃ
νήφουσι
προτιθεῖ
|
ὁ |
στεγέαρχος
ἐν
τοῦ
ἂν
ἐόντες |
[4, 163] |
πεπλησιακέναι
προσποιηθέντος·
πρὸς
ὃν
ἐπιστέλλων
|
ὁ |
Στρατόνικος
ἐκέλευσε
τὸν
ἀπαίροντα
τὸ |
[4, 129] |
καὶ
ὁ
πάππος
αὐτοῦ
Πρωτέας
|
ὁ |
συγγενόμενος
Ἀλεξάνδρῳ)
καὶ
ὅτι
πᾶσι |
[4, 158] |
ὑπερβάλλον
τε
μὴ
προσείμαν.
Καὶ
|
ὁ |
Σωκράτης
δ´
ἔλεγεν
τῶν
ἄλλων |
[4, 160] |
ἕψητε,
μὴ
´πιχεῖν
μύρον.
Καὶ
|
ὁ |
Σώπατρος
δέ,
οὗ
τὰ
νῦν |
[4, 162] |
τε
περιεργότερον
περὶ
φιλημάτων
εἴρηκεν
|
ὁ |
Σωφρονίσκου
φιλόσοφος,
ὃς
περὶ
ταῦτα |
[4, 134] |
τὴν
Θεοδέκτου
μόνος
ἀνευρηκὼς
τέχνην,
|
ὁ |
τὰ
κεφάλαια
συγγράφων
Εὐριπίδῃ.
(Τούτοις |
[4, 145] |
ἐστίν.
(Ἡρακλείδης
δ´
ὁ
Κυμαῖος
|
ὁ |
τὰ
Περσικὰ
συγγράψας
ἐν
τῷ |
[4, 156] |
εἶναι
μηδενὸς
γεύεσθαι.
Ἐγὼ
δ´
|
ὁ |
τάλας»
κατὰ
τὸν
κωμῳδιοποιὸν
Δίφιλον· |
[4, 163] |
Ἕρμιππος.
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
ΙΗ'
Τίμαιος
δ´
|
ὁ |
Ταυρομενίτης
ἐν
τῇ
ἐνάτῃ
τῶν |
[4, 134] |
ὁ
τὸν
Ἡράκλειτον
πᾶσιν
ἐξηγούμενος,
|
ὁ |
τὴν
Θεοδέκτου
μόνος
ἀνευρηκὼς
τέχνην, |
[4, 145] |
τὰ
πλεῖστα
κρέα
καὶ
ἄρτοι)
|
ὁ |
τῆς
τραπέζης
ἐπιμελούμενος
δίδωσιν
ἑκάστῳ |
[4, 162] |
ἔφη
Ἀσυμβόλῳ
δειπνεῖν.
Διὸ
καὶ
|
ὁ |
Τίμων
που
πρὸς
αὐτὸν
ἔφη· |
[4, 160] |
τῶν
Λυδίων
καρυκκῶν
προκρίνει
ἀμφοτέρων
|
ὁ |
Τίμων
τὸν
κόγχον.
(Πρὸς
ταῦτα |
[4, 149] |
(καὶ
ἄρτους
παραβάλλειν.
Γενναῖος
γὰρ
|
ὁ |
τοιοῦτος
ἐκρίνετο
καὶ
ἀνδρώδης
ὑπάρχειν· |
[4, 164] |
γάρ
ἐστιν
ὁ
κέραμος
μισθώσιμος
|
ὁ |
τοῖς
μαγείροις,
εὐθὺς
ἐξ
ἑωθινοῦ |
[4, 134] |
χερσὶ
τὸν
βάκηλον;
Οὐδ´
αἰσχύνεται
|
ὁ |
τὸν
Ἡράκλειτον
πᾶσιν
ἐξηγούμενος,
ὁ |
[4, 155] |
Δοῦρις
ἱστορεῖ,
ὅτι
καὶ
Φίλιππος
|
ὁ |
τοῦ
Ἀλεξάνδρου
πατὴρ
ποτήριον
χρυσοῦν |
[4, 170] |
προσήκει.
Ζητητέον
δὲ
εἰ
καὶ
|
ὁ |
τραπεζοκόμος
ὁ
αὐτός
ἐστι
τῷ |
[4, 139] |
γραμματικὸς
καλεῖ
δὲ
τοῦτον
Δημήτριος
|
ὁ |
Τροιζήνιος
βιβλιολάθαν
διὰ
τὸ
πλῆθος |
[4, 164] |
παραχρῆμα.
οὐ
μέντοι
παρὰ
κωφὸν
|
ὁ |
τυφλὸς
ἔοικε
λαλῆσαι,
Ὡς
ὁ |
[4, 150] |
καὶ
νικηθέντων
ἐπεὶ
ἐγένετο
αἰχμάλωτος
|
ὁ |
τῶν
Αἰγυπτίων
βασιλεύς,
ὁ
Ὦχος |
[4, 173] |
κοινὸν
τῶν
Ἐλεοδυτῶν
ἐπῃτιάσατο.
Καὶ
|
ὁ |
τῶν
Ἀμφικτυόνων
δὲ
νόμος
κελεύει |
[4, 158] |
ἐστὶ
φακίνων·
ὧν
καὶ
Σώπατρος
|
ὁ |
Φάκιος
παρῳδὸς
μέμνηται
ἐν
δράματι |
[4, 158] |
φρονίμως
ἀρτύσει.
διὸ
καὶ
Τίμων
|
ὁ |
Φλιάσιος
ἔφη·
(Καὶ
Ζηνώνειόν
γε |
[4, 145] |
πόλεων
κατὰ
τὸ
μέγεθος
ὥσπερ
|
ὁ |
φόρος
καὶ
τὸ
δεῖπνον
ἐκ |
[4, 148] |
τῶν
ἄλλων
πεντήκοντα
Περσῶν
Ἀτταγῖνος
|
ὁ |
Φρύνωνος,
ὅν
φησιν
Ἡρόδοτος
ἐν |
[4, 168] |
ἀνεβόησαν
Εἰς
ἀκολασίαν.
Ἦν
δ´
|
ὁ |
Φῶκος
καὶ
φιλοπότης.
Νικήσαντος
γοῦν |
[4, 175] |
ἐλλόγιμον
ἄνδρα.
(Ἐπιχωριάζει
γὰρ
καὶ
|
ὁ |
φῶτιγξ
αὐλὸς
παρ´
ἡμῖν.
Τοῦ |
[4, 165] |
μὴ
συνήθης
Φαιδίμῳ
γ´
ἐτύγχανεν
|
ὁ |
Χαβρίου
Κτήσιππος,
εἰσηγησάμην
νόμον
ἄν |
[4, 166] |
δ´
ἐν
Δημοσατύροις
φησίν·
~Οὐδ´
|
ὁ |
Χαβρίου
Κτήσιππος
ἔτι
τρὶς
κείρεται, |
[4, 165] |
καὶ
ταχύ.
(Καὶ
Κτήσιππος
δ´
|
ὁ |
Χαβρίου
υἱὸς
εἰς
τοσοῦτον
ἦλθεν |
[4, 164] |
Ἄλεξις
ἐν
Φυγάδι·
Αἰεί
γ´
|
ὁ |
Χαιρεφῶν
τιν´
εὑρίσκει
τέχνην
καινὴν |
[4, 154] |
τὸν
λαιμὸν
ἀποκόπτει.
Εὐφορίων
δ´
|
ὁ |
Χαλκιδεὺς
ἐν
ἱστορικοῖς
ὑπομνήμασιν
οὕτω |
[4, 162] |
ἐπίγραμμα
συμποτικῶν
διαλόγων.
(Κτησίβιος
δ´
|
ὁ |
Χαλκιδεὺς
ὁ
Μενεδήμου
γνώριμος,
ὥς |
[4, 184] |
τε
καὶ
σάλπιγγες.
Μητρόδωρος
δ´
|
ὁ |
Χῖος
ἐν
Τρωικοῖς
σύριγγα
μέν |
[4, 149] |
τῶν
περὶ
τὸν
μάγειρον
σκευῶν
|
ὁ |
χορηγός.
Τὸ
δὲ
δεῖπνον
ἦν |
[4, 150] |
αἰχμάλωτος
ὁ
τῶν
Αἰγυπτίων
βασιλεύς,
|
ὁ |
Ὦχος
αὐτὸν
φιλανθρώπως
ἄγων
ἐκάλεσε |
[4, 150] |
Καὶ
κελεύσαντος
ἐπεὶ
παρεσκευάσθη,
ἡσθεὶς
|
ὁ |
Ὦχος
τῷ
δείπνῳ
Κακὸν
κακῶς |