Livre, pages |
[4, 130] |
μεγάλῳ
βασιλεῖ
θερμὴν
παρέθηκε
κάμηλον.
|
Ὁ |
Ἀριστοφάνης
δ´
ἐν
Ἀχαρνεῦσι
καὶ |
[4, 172] |
Ὅμηρος
ἠδὲ
Στασίχορος
ἄεισε
λαοῖς.
|
(Ὁ |
γὰρ
Στησίχορος
οὕτως
εἴρηκεν
ἐν |
[4, 145] |
δοκοίη
ζῆν
ὡς
ταχέως
ἀπολούμενος.
|
~(Ὁ |
δ´
αὐτὸς
Θεόπομπος
ἐν
τῇ |
[4, 174] |
καὶ
κεραννύντων
τὸν
οἶνον
διακόνων.
|
~(Ὁ |
δ´
αὐτὸς
ἱστορεῖ
κἀν
τῷ |
[4, 158] |
πείνης
καὶ
τῆς
ἐνδείας
παύσασθαι.
|
Ὁ |
δ´
Εὐριπίδης
ἐν
Ἱκέτισι
περὶ |
[4, 184] |
τε
ἄλλοι
τε
οὐκ
ὀλίγοι.
|
Ὁ |
δ´
Εὐφράνωρ
καὶ
σύγγραμμα
περὶ |
[4, 142] |
ἀνελεύθερον
ἐνόμιζε,
τὸ
δ´
ὑπερήφανον.
|
Ὁ |
δ´
οἶνος
ἦν
μικρῷ
βελτίων, |
[4, 152] |
κατὰ
γένος
ἢ
κατὰ
πλοῦτον.
|
Ὁ |
δ´
ὑποδεχόμενος
παρ´
αὐτόν,
ἐφεξῆς |
[4, 151] |
οἴνου
περιέφερον
καὶ
πάντες
ἐδέχοντο.
|
Ὁ |
δὲ
Ἀρύστας
ἐπεὶ
παρ´
αὐτὸν |
[4, 182] |
αὐτὸς
ἐν
τῷ
περὶ
αὐλῶν.
|
(Ὁ |
δὲ
καλάμινος
αὐλὸς
τιτύρινος
καλεῖται |
[4, 152] |
πέμπτῃ
περὶ
Πάρθων
διηγούμενός
φησιν·
|
Ὁ |
δὲ
καλούμενος
φίλος
τραπέζης
μὲν |
[4, 154] |
παρὰ
Στησιχόρῳ,
ὁπλομάχος,
τειχομάχος,
πυργομάχος.
|
Ὁ |
δὲ
κωμῳδιοποιὸς
Ποσείδιππος
ἐν
Πορνοβοσκῷ |
[4, 182] |
Ἀριστοφάνειος
ἐν
βʹ
περὶ
Δωρίδος.
|
Ὁ |
δὲ
μάγαδις
καλούμενος
αὐλὸς
ὁ |
[4, 146] |
σμᾶται
μοῦνον
καὶ
Πέρσαις
δωρέεται.
|
(Ὁ |
δὲ
μέγας
Ἀλέξανδρος
δειπνῶν
ἑκάστοτε |
[4, 140] |
ἔσθ´
ὅτε
δὲ
καὶ
πλειόνων.
|
Ὁ |
δὲ
Μόλπις
καὶ
ματτύην
φησὶ |
[4, 175] |
αὐλητρίδ´
ἢ
νάβλαν
τιν´.
{Β.
|
Ὁ |
δὲ
νάβλας
τί
ἐστιν;
{Α. |
[4, 141] |
ἔφορος
ἤτοι
ἀπέλυσεν
ἢ
κατεδίκασεν.
|
Ὁ |
δὲ
νικήσας
ἐζημίωσεν
ἐλαφρῶς
ἤτοι |
[4, 146] |
ἴσως
ἑξήκοντα
ἢ
ἑβδομήκοντα
φίλων.
|
Ὁ |
δὲ
Περσῶν
βασιλεύς,
ὥς
φησι |
[4, 137] |
οὐκ
ἄμοιρος
ἥδε
χεὶρ
ἐγίνετο.
|
(Ὁ |
δὲ
τοὺς
εἰς
Χιωνίδην
ἀναφερομένους |
[4, 182] |
ἐκ
νεβροῦ
κώλων
κατασκευαζόμενον
αὐλόν.
|
Ὁ |
δὲ
Τρύφων
φησὶ
καὶ
τοὺς |
[4, 148] |
περὶ
τῶν
κατὰ
Φιγάλειαν
Νομίμων
|
Ὁ |
κατασταθείς,
φησί,
παρὰ
Φιγαλεῦσι
σίταρχος |
[4, 146] |
τῶν
θεῶν
ἕνεκ´,
ἀλλ´
ἑαυτῶν.
|
Ὁ |
λιβανωτὸς
εὐσεβὲς
(καὶ
τὸ
πόπανον· |
[4, 169] |
ἅλας,
ἔλαιον,
τρυβλίον.
Φιλέταιρος
Οἰνοπίωνι·
|
Ὁ |
μάγειρος
οὗτος
Πατανίων
προσελθέτω.
Καὶ |
[4, 160] |
ἁρπάσας
τὸν
λόγον
ὁ
Μάγνος
|
Ὁ |
μὲν
πάντα
ἄριστος,
ἔφη,
(Λαρήνσιος |
[4, 174] |
εἰ
περὶ
τὸ
ὄνομα
σφάλλεται.
|
Ὁ |
μέντοι
Ἀριστόξενος
προκρίνει
τὰ
ἐντατὰ |
[4, 154] |
κωμῳδιοποιὸς
Ποσείδιππος
ἐν
Πορνοβοσκῷ
φησιν·
|
Ὁ |
μὴ
πεπλευκὼς
οὐδὲν
ἑόρακεν
κακόν· |
[4, 148] |
Ἀλέξανδρον
ἱστοριῶν,
διηγούμενος
καὶ
ὅτι
|
Ὁ |
πᾶς
αὐτῶν
πλοῦτος
ηὑρέθη
μετὰ |
[4, 129] |
τι
ἐπιρράνας
ὕδατος
ἐξέπιεν
ἐπειπών·
|
Ὁ |
πλεῖστα
πίνων
πλεῖστα
κεὐφρανθήσεται.
Καὶ |
[4, 166] |
μνημονεύει
Ἀξιόνικος
ἐν
Τυρρηνῷ
οὕτως·
|
Ὁ |
Πυθόδηλος
οὑτοσὶ
ὁ
Βαλλίων
προσέρχετ´ |
[4, 164] |
γράμματα
(Σίμου
τέχνην
ἔλαβες.
{ΗΡ.
|
Ὁ |
Σῖμος
δ´
ἐστὶ
τίς;
{ΛΙΝ. |
[4, 163] |
γαστέρα
Ἧς
οὐ
λαμυρώτερον
οὐδέν,
|
(Ὁ |
Τίμων
σου
περὶ
τοῦ
κυνὸς |
[4, 171] |
ἐπιγραφομένῳ
(Ἱέρωνι
ἢ
τυραννικῷ
φησιν·
|
Ὁ |
τύραννος
οὐδὲ
σιτίοις
καὶ
ποτοῖς |
[4, 158] |
δ´
οἷον
ἀμβροσίη
ψύχους
κρυόεντος.
|
(Ὁ |
χαρίεις
τε
Ἀριστοφάνης
ἐν
Γηρυτάδῃ |