Livre, pages |
[4, 134] |
συμπόσιον
εἰσελθὼν
ἄφνω.
Καὶ
τοῖς
|
μὲν |
ἀγενείοις
ἴσως
ἔπεστί
τις
χάρις· |
[4, 141] |
αὐτοῖς
οἱ
φιδίται·
καὶ
τῶν
|
μὲν |
ἀγρευομένων
ὑφ´
αὑτῶν
ἐνίοτε
οἱ |
[4, 144] |
ἂν
ἐόντες
βουλεύωνται.
Καὶ
ἢν
|
μὲν |
ἅδῃ
καὶ
νήφουσι,
χρέονται
αὐτῷ· |
[4, 142] |
πάντας
ἐκκαλούμενος
εἰς
τὸ
τὰ
|
μὲν |
ἀκούειν,
τὰ
δὲ
λέγειν
αὐτούς, |
[4, 166] |
τοιοῦτον
λόγον
οἱ
Ταραντῖνοι,
τοὺς
|
μὲν |
ἄλλους
ἀνθρώπους
διὰ
τὸ
φιλοπονεῖσθαι |
[4, 153] |
εἰσεκάλουν
τοὺς
μονομάχους.
Καὶ
ὃ
|
μὲν |
ἅμα
ἐσφάττετο,
αὐτοὶ
δ´
ἐκρότουν |
[4, 152] |
διακονοῦντες
ἐν
ἀγγείοις
περιφέρουσιν
ἐοικόσι
|
μὲν |
ἀμβίκοις,
ἢ
κεραμέοις
ἢ
ἀργυροῖς· |
[4, 183] |
Ἦν
δ´
ὁ
Ἐπίγονος
φύσει
|
μὲν |
Ἀμβρακιώτης,
δημοποίητος
δὲ
Σικυώνιος·
μουσικώτατος |
[4, 156] |
πρὸς
αὐτόν.
Κατέλαβον
δὲ
κυνικοὺς
|
μὲν |
ἀνακειμένους
ἕξ,
ἕνα
δὲ
κύνουλκον |
[4, 139] |
τὰς
χορδὰς
ἐπιτρέχοντες
ἐν
ῥυθμῷ
|
μὲν |
ἀναπαίστῳ,
μετ´
ὀξέος
δὲ
τόνου |
[4, 129] |
δύο
συνδεδεμένας
ἱμάντι
χρυσῷ,
(τὴν
|
μὲν |
ἀργυρᾶν,
τὴν
δὲ
χρυσῆν,
κοτυλιαίας, |
[4, 169] |
Καὶ
ὁ
Αἰμιλιανὸς
ἔφη·
Τὸ
|
μὲν |
ἀσώτιον
ἔχεις
παρὰ
Στράττιδι
ἐν |
[4, 145] |
χῆνες
καὶ
ἀλεκτρυόνες.
Καὶ
μέτρια
|
μὲν |
αὐτῶν
παρατίθεται
ἑκάστῳ
τῶν
συνδείπνων |
[4, 147] |
δὲ
κακκάβι´
ἦς
ἔχοντα
τὸ
|
μὲν |
γαλεοῦ
τι,
ναρκίον
ἄλλο
Παρῆς |
[4, 172] |
προκειμένῳ
ᾄσματι
τοῖς
Ἄθλοις·
Θρῴσκων
|
μὲν |
γὰρ
Ἀμφιάραος,
ἄκοντι
δὲ
νίκασεν |
[4, 142] |
τὸ
σύμμετρον
τῆς
διαίτης.
Τὸ
|
μὲν |
γὰρ
ἀνελεύθερον
ἐνόμιζε,
τὸ
δ´ |
[4, 141] |
μίμημα
εἶναι
στρατιωτικῆς
ἀγωγῆς.
όπους
|
μὲν |
γὰρ
εἶναι
θʹ
τῷ
ἀριθμῷ, |
[4, 175] |
σοι
λέγειν
ἐν
προχείρῳ.
(Ἰόβας
|
μὲν |
γὰρ
ἐν
τῷ
προειρημένῳ
συγγράμματι |
[4, 167] |
πολλῶν
τόπων
ἦσαν
συνερρυηκότες·
οἳ
|
μὲν |
γὰρ
ἐξ
αὐτῆς
τῆς
χώρας, |
[4, 167] |
ταχέως
ἐκείνοις
ὅμοιος
ἐγίνετο.
(Τὰ
|
μὲν |
γὰρ
οἱ
πόλεμοι
καὶ
αἱ |
[4, 165] |
τὸ
ἀσώτιον
ποῦ
κεῖται;
Ἀσώτους
|
μὲν |
γὰρ
οἶδα
διαβοήτους·
ἕνα
μὲν |
[4, 153] |
τῆς
εὐωχίας
Ἡρακλεωτική
ἐστι.
Διοινοχοεῖται
|
μὲν |
γὰρ
οἰνόμελι,
τὰ
δὲ
βρώματα |
[4, 140] |
Δωριέων
οὕτως
αὐτὸ
καλούντων.
Ἀλκμὰν
|
μὲν |
γὰρ
οὕτω
φησί·
Κἠπὶ
τᾷ |
[4, 144] |
ἐν
Ἀγησιλάῳ
οὕτω
γράφει·
Τῷ
|
μὲν |
γὰρ
Πέρσῃ
πᾶσαν
γῆν
περιέρχονται |
[4, 156] |
ποιητοῦ
καλῶν,
ὃς
ἔφη·
Οὐ
|
μὲν |
γάρ
τι
χέρειον
ἐν
ὥρῃ |
[4, 140] |
Πολέμων
ὑπείληφεν,
ἀλλὰ
διττή·
ἣν
|
μὲν |
γὰρ
τοῖς
παισὶ
παρέχουσι,
πάνυ |
[4, 145] |
κατὰ
τὸν
αὐτὸν
τρόπον.
Ἐστὶ
|
μὲν |
γὰρ
τῷ
βασιλεῖ
χίλια
ἱερεῖα |
[4, 128] |
Μακεδών,
ἑταῖρε
Τιμόκρατες,
τοῖς
χρόνοις
|
μὲν |
γέγονε
κατὰ
Λυγκέα
καὶ
Δοῦριν |
[4, 163] |
δ´
ὁ
Διόδωρος
οὗτος
τὸ
|
μὲν |
γένος
Ἀσπένδιος,
Πυθαγορικὸς
δὲ
δόξας |
[4, 129] |
καὶ
σαμβυκίστριαί
τινες
Ῥόδιαι,
ἐμοὶ
|
μὲν |
γυμναὶ
δοκῶ,
πλὴν
ἔλεγόν
τινες |
[4, 151] |
ἤδη,
ἐγὼ
δ´
οὔπω.
Ἐνταῦθα
|
μὲν |
δὴ
γέλως
ἐγένετο.
(Ἐπεὶ
δὲ |
[4, 138] |
ἄικλον.
Ἐπὴν
δὲ
κοπίζωσι,
πρῶτον
|
μὲν |
δὴ
σκηνὰς
ποιοῦνται
παρὰ
τὸν |
[4, 151] |
Ἀρύστας
ὄνομα,
φαγεῖν
δεινός,
τὸ
|
μὲν |
διαρριπτεῖν
εἴα
χαίρειν,
λαβὼν
δ´ |
[4, 145] |
φησί,
τὸ
βασιλέως
καλούμενον
ἀκούσαντι
|
μὲν |
δόξει
μεγαλοπρεπὲς
εἶναι,
ἐξεταζόμενον
δὲ |
[4, 156] |
ὑδάτων
ἥδιστόν
ἐστιν.
Καὶ
τῶν
|
μὲν |
ἐγκωμιαζόντων
τὸ
ἀπὸ
τῆς
Λέρνης, |
[4, 132] |
ἵνα
ταὐτὰ
πάντες,
μὴ
τὸ
|
μὲν |
ἐγώ,
τὸ
δ´
ἕτερος
(Δρομέας |
[4, 177] |
Πεδήταις.
~(Ἰόβας
δὲ
τούτους
Φρυγῶν
|
μὲν |
εἶναι
εὕρημα,
ὀνομάζεσθαι
δὲ
καὶ |
[4, 137] |
Λυκείῳ
τε
καὶ
Ἀκαδημείᾳ,
τοῦ
|
μὲν |
εἰς
τὴν
Ἀκαδήμειαν
εἰσενέγκαντος
ὀψοποιοῦ |
[4, 143] |
Ἀπὸ
δὲ
τοῦ
δείπνου
πρῶτον
|
μὲν |
εἰώθασι
βουλεύεσθαι
περὶ
τῶν
κοινῶν, |
[4, 161] |
(Κοσμίως
ποιῶν
τὴν
ἔνθεσιν
μικρὰν
|
μὲν |
ἐκ
τοῦ
πρόσθε,
μεστὴν
δ´ |
[4, 141] |
ἐπιγραφομένῳ
Τριπολιτικῷ·
Τὸ
δεῖπνον
πρῶτον
|
μὲν |
ἑκάστῳ
χωρὶς
παρατιθέμενον
καὶ
πρὸς |
[4, 148] |
Καὶ
κατὰ
τὴν
ἄφοδον
τοῖς
|
μὲν |
ἐν
ἀξιώμασι
φορεῖα
σὺν
τοῖς |
[4, 175] |
Τοῦ
δὲ
μοναύλου
μνημονεύει
Σοφοκλῆς
|
μὲν |
ἐν
Θαμύρᾳ
οὕτως·
Οἴχωκε
γὰρ |
[4, 152] |
Ὅταν
δὲ
πλείονες
συνδειπνῶσι,
(κάθηνται
|
μὲν |
ἐν
κύκλῳ,
μέσος
δὲ
ὁ |
[4, 161] |
ζηλοῖς,
~(περὶ
ὧν
φησιν
Ἀντιφάνης
|
μὲν |
ἐν
Μνήμασι
τάδε·
Τῶν
Πυθαγορικῶν |
[4, 147] |
ἐς
κόρον
ᾖμεν
ἑταῖροι,
τῆνα
|
μὲν |
ἐξαπάειρον
δμῶες,
ἔπειτα
δὲ
παῖδες |
[4, 145] |
αἱ
παλλακαὶ
αὐτῷ,
καὶ
μία
|
μὲν |
ἐξάρχει,
αἱ
δὲ
ἄλλαι
ἁθρόως |
[4, 156] |
τραπέζης
παρατεθείσης
ἐδειπνοῦμεν
καὶ
τὴν
|
μὲν |
ἐξηντλοῦμεν
φακῆν,
ἣ
δ´
ἐπεισέρρει |
[4, 145] |
δὲ
τοῦ
βασιλέως
συνδείπνων
οἳ
|
μὲν |
ἔξω
δειπνοῦσιν,
οὓς
καὶ
ὁρᾶν |
[4, 139] |
ποιοῦνται.
(Τῶν
δὲ
παρθένων
αἳ
|
μὲν |
ἐπὶ
καννάθρων
(καμαρωτῶν
ξυλίνων
ἁρμάτων) |
[4, 172] |
παρ´
Αἰγυπτίοις
ἀνθρωποθυσίας
διηγεῖται,
πολλὰ
|
μὲν |
ἐπιθεῖναι
λέγων
πέμματα,
Πολλὰς
δὲ |
[4, 140] |
οὑτωσὶ
γράφει·
Καὶ
εὐθὺς
τοὺς
|
μὲν |
εὐπόρους
ζημιοῖ
εἰς
ἐπάικλα·
ταῦτα |
[4, 129] |
ἀρτοφόρον
ἄρτων
Καππαδοκίων,
ὧν
τὰ
|
μὲν |
ἐφάγομεν,
τὰ
δὲ
τοῖς
θεράπουσιν |
[4, 132] |
πέντε
πινακίσκους
ἄνω·
τούτων
ὃ
|
μὲν |
ἔχει
σκόροδον,
ὃ
δ´
ἐχίνους |
[4, 167] |
(ὥς
φησιν
Ἡγήσανδρος,
ὥστε
Ἀρισταγόραν
|
μὲν |
ἔχειν
τὴν
Κορινθίαν
ἐρωμένην,
ζῆν |
[4, 151] |
ἀρχαῖος
εἴη
νόμος
κάλλιστος
τοὺς
|
μὲν |
ἔχοντας
(διδόναι
τῷ
βασιλεῖ
τιμῆς |
[4, 174] |
ὥσπερ
τοὺς
ποιμένας.
(Καὶ
τοσαῦτα
|
μὲν |
ἔχω
σοι
ἐγὼ
λέγειν
περὶ |
[4, 158] |
ἀνθρώπων
διαφέρειν
καθ´
ὅσον
οἳ
|
μὲν |
ζῶσιν
ἵν´
ἐσθίωσιν,
αὐτὸς
δ´ |
[4, 146] |
θύομεν·
ὅπου
γε
τοῖς
θεοῖς
|
μὲν |
ἠγορασμένον
(δραχμῶν
ἄγω
προβάτιον
ἀγαπητὸν |
[4, 168] |
συνελθόντων
εἰς
τὸ
δεῖπνον
λαμπρὰ
|
μὲν |
ἦν
ἡ
παρασκευὴ
καὶ
τοῖς |
[4, 159] |
~Καπανεὺς
ὅδ´
ἐστίν·
ᾧ
βίος
|
μὲν |
ἦν
πολύς,
(ἥκιστα
δ´
ὄλβῳ |
[4, 143] |
δύο
ταῖς
συσσιτίαις,
ὧν
τὸν
|
μὲν |
καλοῦσιν
ἀνδρεῖον,
(τὸν
δ´
ἄλλον |
[4, 141] |
ἢ
καμματίσιν.
Ἐστὶ
δὲ
τὰ
|
μὲν |
κάμματα
ψαιστά,
αἱ
δὲ
καμματίδες |
[4, 159] |
ἱστορῆσθαι
πρὸς
τῇ
τελευτῇ
τινα
|
μὲν |
καταπιόντα
οὐκ
ὀλίγους
χρυσοῦς
ἀποθανεῖν, |
[4, 143] |
δὲ
τὸν
συσσιτικὸν
οἶκον
πρῶτον
|
μὲν |
κεῖνται
δύο
τράπεζαι
ξενικαὶ
καλούμεναι, |
[4, 170] |
ἐγώ.
{Α.
Ὀρθῶς
γε·
πρῶτον
|
μὲν |
λάβ´
ἐλθὼν
σήσαμα.
{Β.
Ἀλλ´ |
[4, 140] |
ἐστι
καὶ
κρέας.
Ἀλλ´
ἐπάικλα
|
μὲν |
λέγεται
ταῦτα,
ὄντα
οἷον
ἐπιχορηγήματα |
[4, 152] |
δωδεκαστάδιον
τετράγωνον,
ἐν
ᾧ
πληροῦν
|
μὲν |
ληνοὺς
πολυτελοῦς
πόματος,
(παρασκευάζειν
δὲ |
[4, 157] |
ἐσθίειν
πολλὰ
καὶ
κρεαφαγεῖν
τοὺς
|
μὲν |
λογισμοὺς
ἐξαιρεῖ
(καὶ
τὰς
ψυχὰς |
[4, 157] |
δὲ
Ξενοφῶν
φησιν
ὡς
ἡδὺ
|
μὲν |
μᾶζαν
καὶ
κάρδαμα
φαγεῖν
πεινῶντι, |
[4, 146] |
Δίνων
ἐν
τοῖς
Περσικοῖς,
ἐδείπνει
|
μὲν |
μετὰ
ἀνδρῶν
μυρίων
πεντακισχιλίων,
καὶ |
[4, 184] |
ἐν
τῷ
περὶ
μελοποιῶν
τὴν
|
μὲν |
μονοκάλαμον
σύριγγα
Ἑρμῆν
εὑρεῖν,
τινὰς |
[4, 183] |
τριγώνου
τούτου
καὶ
Σοφοκλῆς
ἐν
|
μὲν |
Μυσοῖς
οὕτως·
Πολὺς
δὲ
Φρὺξ |
[4, 131] |
μεταβάλλοντας,
φερνάς
τε
λαβεῖν
δύο
|
μὲν |
ξανθῶν
ἵππων
ἀγέλας
αἰγῶν
τ´ |
[4, 139] |
τὴν
ὀνομασίαν.
ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ
Ζ'
(Ταῦτα
|
μὲν |
ὁ
Πολέμων·
πρὸς
ὃν
ἀντιλέγων |
[4, 130] |
μερίδων
εὐωχηθέντες
νῦν
ζητοῦμεν
οἳ
|
μὲν |
οἰκίας,
οἳ
δὲ
ἀγρούς,
οἳ |
[4, 151] |
Ἡ
τροφὴ
δ´
ἐστὶν
ἄρτοι
|
μὲν |
ὀλίγοι,
κρέα
δὲ
πολλὰ
ἐν |
[4, 141] |
κοινωνίαν
οὐδεμίαν
ἔχον·
(εἶτα
μᾶζαν
|
μὲν |
ὅσην
ἂν
ἕκαστος
ᾖ
βουλόμενος, |
[4, 152] |
Ὁ
δὲ
καλούμενος
φίλος
τραπέζης
|
μὲν |
οὐ
κοινωνεῖ,
χαμαὶ
δ´
ὑποκαθήμενος |
[4, 132] |
τεθραμμένα
(καὶ
παντοδαποῖς,
τοῖς
ἁλμίοις
|
μὲν |
οὐ
πάνυ
ἁλίσκετ´,
ἀλλ´
οὕτως |
[4, 150] |
ἐστιν
ἰδέα
δείπνων
Αἰγυπτιακὴ
τραπεζῶν
|
μὲν |
οὐ
παρατιθεμένων,
(πινάκων
δὲ
περιφερομένων. |
[4, 165] |
μὲν
γὰρ
οἶδα
διαβοήτους·
ἕνα
|
μὲν |
οὗ
μνημονεύει
Ἄλεξις
ἐν
Κνιδίᾳ· |
[4, 182] |
καὶ
πανδουρισταὶ
καὶ
σαμβυκισταὶ
καινῷ
|
μὲν |
οὐδενὶ
χρῶνται
ὀργάνῳ.
(Τὸν
γὰρ |
[4, 175] |
ἐξεύρημά
τι
ἡμέτερον,
ὃ
θεάτρῳ
|
μὲν |
οὐδεπώποτε
ἔδειξ´,
Ἀθήνησιν
δὲ
κατακεχρημένον |
[4, 138] |
περὶ
τῶν
Λακωνικῶν
συμποσίων.
Ἡρόδοτος
|
μὲν |
οὖν
ἐν
τῇ
ἐνάτῃ
τῶν |
[4, 152] |
καὶ
εὐεργεσίας
ἀνθρώποις
φέρει.
Ταῦτα
|
μὲν |
οὖν
ἐν
τῇ
τρίτῃ
καὶ |
[4, 132] |
οὔτε
χεῖρας
πέντ´
ἔχω.
Ὄψιν
|
μὲν |
οὖν
ἔχει
τὰ
τοιαῦτα
ποικίλην, |
[4, 161] |
Πυθαγορείοις.
{Β.
Νὴ
Δί´,
ἱερεῖον
|
μὲν |
οὖν
ὁποῖον
ἂν
κάλλιστον,
ὦ |
[4, 174] |
ὕδραυλις
ἢ
τῶν
ἐντατῶν.
Ἀριστόξενος
|
μὲν |
οὖν
τοῦτο
οὐκ
οἶδε.
Λέγεται |
[4, 131] |
δωδεκάπηχυν
καὶ
πουλυπόδων
ἑκατόμβην.
Ταῦτα
|
μὲν |
οὕτως
φασὶ
ποιῆσαι
Κότυν
ἐν |
[4, 160] |
τὸν
λόγον
ὁ
Μάγνος
Ὁ
|
μὲν |
πάντα
ἄριστος,
ἔφη,
(Λαρήνσιος
ὀξέως |
[4, 166] |
δήμου
τοῦ
Ταραντίνων
ὅσον
ὃ
|
μὲν |
περὶ
τὰς
ἑστιάσεις
εἶχε
μόνον |
[4, 176] |
δ´
ἐπιτεθειμένοι
καὶ
προσκόπια
σκιὰν
|
μὲν |
ποιοῦντα,
καταπνεῖσθαι
δ´
οὐ
κωλύοντα |
[4, 155] |
τοῖς
ἄλλοις
ἐξέβαλλον,
ἵνα
τῆς
|
μὲν |
πολυτελείας
οἱ
φίλοι
θεαταὶ
γίνωνται, |
[4, 172] |
ἐκεχώριστο
τὰ
τῆς
ὑπουργίας,
πεμμάτων
|
μὲν |
προνοουσῶν
τῶν
δημιουργῶν,
ὀψαρτυτικῆς
δὲ |
[4, 140] |
φύλλοις
δάφνης,
παρὸ
καὶ
καμματίδας
|
μὲν |
προσαγορεύεσθαι
τὰ
φύλλα,
αὐτὰ
δὲ |
[4, 131] |
Ἀχαρνῆθεν·
(μέλπειν
δ´
ᾠδαῖς
τοτὲ
|
μὲν |
Σπάρτην
τὴν
εὐρύχορον,
τοτὲ
δ´ |
[4, 128] |
τοῦ
Καράνου
γάμους
ἑστιῶντος
οἱ
|
μὲν |
συγκεκλημένοι
ἄνδρες
ἦσαν
εἴκοσιν·
οἷς |
[4, 143] |
οὕτως·
Οἱ
δὲ
Λύττιοι
συνάγουσι
|
μὲν |
τὰ
κοινὰ
συσσίτια
οὕτως.
Ἕκαστος |
[4, 142] |
γράφει
περὶ
αὐτῶν·
~Λακεδαιμόνιοι
εἰς
|
μὲν |
τὰ
φιδίτια
οὐκ
ἤρχοντο
κατὰ |
[4, 166] |
ὁ
δημαγωγὸς
καὶ
αὐτὸς
πρὸς
|
μὲν |
τὰς
ἡδονὰς
ἦν
ἀκρατής,
τῶν |
[4, 153] |
εἰς
ὃ
ἐμβάλλειν
αὐτοὺς
πρῶτον
|
μὲν |
τὴν
ὄρυζαν
ἑφθὴν
ὡς
ἄν |
[4, 128] |
σῴζονται
δειπνητικαί
τινες
ἐπιστολαί,
Λυγκέως
|
μὲν |
τὸ
Λαμίας
τῆς
Ἀττικῆς
αὐλητρίδος |
[4, 144] |
διὰ
τὸ
φιλόπονος
εἶναι
πᾶν
|
μὲν |
τὸ
παρὸν
ἡδέως
ἔπινε,
πᾶν |
[4, 152] |
Τὸ
δὲ
πινόμενόν
ἐστι
παρὰ
|
μὲν |
τοῖς
πλουτοῦσιν
οἶνος
ἐξ
Ἰταλίας |
[4, 152] |
ἧς
ἔχουσιν
ὑπεροχῆς.
Καὶ
οἱ
|
μὲν |
τοὺς
θυρεοὺς
ὁπλοφοροῦντες
ἐκ
τῶν |
[4, 172] |
κίχλας,
τραγήματα.
Ἔπειθ´
ὁ
δειπνῶν
|
μὲν |
τραγηματίζεται,
(μυρισάμενος
δὲ
καὶ
στεφανωσάμενος |
[4, 142] |
λοιποί.
Τὰ
δὲ
παρατιθέμενα
ἐπὶ
|
μὲν |
τραπεζίου
ἦν
τοῦ
τυχόντος,
(τὰ |
[4, 146] |
Οὔνομα
δὲ
τῷ
δείπνῳ
Περσιστὶ
|
μὲν |
τυκτά,
Ἑλληνιστὶ
δὲ
τέλειον.
Τότε |
[4, 183] |
ἐν
Βάπταις
φησίν·
Ὅς
καλῶς
|
μὲν |
τυμπανίζει
καὶ
διαψάλλει
τριγώνοις.
Τοῦ |
[4, 139] |
ἄρτους.
Τὸ
δὲ
ἄικλον
ὑπὸ
|
μὲν |
τῶν
ἄλλων
Δωριέων
καλεῖται
δεῖπνον. |
[4, 139] |
τοῖς
Λακωνικοῖς
ἱστορεῖ
ὅτι
τὴν
|
μὲν |
τῶν
Ὑακινθίων
θυσίαν
οἱ
Λάκωνες |
[4, 131] |
(βουβαυκαλόσαυλα
γενέσθαι·
κατὰ
τὴν
ἀγορὰν
|
μὲν |
ὑπεστρῶσθαι
στρώμαθ´
ἁλουργῆ
μέχρι
τῆς |
[4, 164] |
τραγῳδίαν
ὥρμηκε
νῦν
καὶ
τῶν
|
μὲν |
ὑποκριτῶν
πολὺ
κράτιστός
ἐστιν
ὀψοποιός, |
[4, 134] |
εἰδὼς
δειπνοσυνάων.
Τῷ
δὲ
μάγειροι
|
μὲν |
φόρεον
πλῆσάν
τε
τραπέζας,
οἷς |
[4, 145] |
αὐτὸν
οἶνον
κἀκεῖνοι,
καὶ
οἳ
|
μὲν |
χαμαὶ
καθήμενοι,
ὃ
δ´
ἐπὶ |
[4, 137] |
ἀπεχοίμην
Οὐδ´
εἴ
μοι
δέκα
|
μὲν |
χεῖρες,
δέκα
δὲ
στόματ´
εἶεν, |
[4, 141] |
ἕκαστος
εἰς
τὸ
φιδίτιον
ἀλφίτων
|
μὲν |
ὡς
τρία
μάλιστα
ἡμιμέδιμνα
Ἀττικά, |
[4, 161] |
Κωρύκῳ
δ´
ἐπιγραφομένῳ
φησί·
Πρῶτον
|
μὲν |
ὥσπερ
πυθαγορίζων
ἐσθίει
ἔμψυχον
οὐδέν, |