Livre, pages |
[4, 166] |
μὲν
περὶ
τὰς
ἑστιάσεις
εἶχε
|
μόνον |
ἀκρατῶς,
ὃ
δὲ
τῶν
Ἀθηναίων |
[4, 157] |
οὔσης
κατὰ
τὸν
Ἑλλήσποντον;
Ἢ
|
μόνον |
ἀνέγνωτε
συγγραμμάτων
αὐτοῦ
τὸ
περιέχον |
[4, 167] |
ἀνθρώπων
κάκιστος
ὢν
οἰκονόμος
οὐ
|
μόνον |
αὐτός,
ἀλλὰ
καὶ
οἱ
περὶ |
[4, 134] |
φησιν·
Ἀπὸ
συμβολῶν
ἔπινον
ὀρχεῖσθαι
|
μόνον |
βλέποντες,
ἄλλο
δ´
οὐδέν,
ὄψων |
[4, 151] |
καὶ
τὰ
κρέα
ὡσαύτως,
ὅσον
|
μόνον |
γεύσασθαι
ἑαυτῷ
καταλιπών.
(Καὶ
οἱ |
[4, 158] |
σὸν
Εὐριπίδην,
γραμματικώτατε,
πλὴν
δυοῖν
|
μόνον, |
Δήμητρος
ἀκτῆς
πώματός
θ´
ὑδρηχόου; |
[4, 146] |
τῶν
συνδείπνων
ἐπὶ
τὸ
ἄριστον
|
μόνον |
διὰ
τὸ
παρῃτῆσθαι,
ἵνα
μὴ |
[4, 130] |
πλούτου
ὃν
ἐλάβομεν.
Σὺ
δὲ
|
μόνον |
ἐν
Ἀθήναις
μένων
εὐδαιμονίζεις
τὰς |
[4, 153] |
Τὰς
τῶν
μονομάχων
θέας
οὐ
|
μόνον |
ἐν
πανηγύρεσι
καὶ
θεάτροις
ἐποιοῦντο |
[4, 132] |
{Α.
Ὀψάριον
αὐτὸ
τοῦτο
παραθήσεις
|
μόνον, |
ἵνα
ταὐτὰ
πάντες,
μὴ
τὸ |
[4, 155] |
δείπνῳ
πρὸς
ὅπλα
ὠρχοῦντο
οὐ
|
μόνον |
οἱ
βασιλέως
φίλοι,
ἀλλὰ
καὶ |
[4, 134] |
ἅπαντες
ὀρχοῦντ´
εὐθύς,
ἂν
οἴνου
|
μόνον |
ὀσμὴν
ἴδωσι·
συμφορὰν
λέγεις
ἄρ´ |
[4, 157] |
φοβεῖσθαι
τοῦ
ζῆν
ἑκόντας
(ἐκβῆναι
|
μόνον |
τε
τὸν
ἐν
τῷ
γήρᾳ |
[4, 138] |
αἷς
τοὺς
κατακλιθέντας
εὐωχοῦσιν
οὐ
|
μόνον |
τοὺς
ἐκ
τῆς
ἡμεδαπῆς
ἀφικνουμένους, |
[4, 176] |
περὶ
αὐλούς
εἰσι
μουσικώτατοι
οὐ
|
μόνον |
(τοὺς
παρθενίους
καλουμένους
καὶ
παιδικούς, |
[4, 162] |
ἂν
εἴη
καὶ
στρατηγὸς
ἀγαθός,
|
μόνον |
τοῦτο
διὰ
τῶν
ἔργων
διαβεβαιωσάμενος |
[4, 162] |
ὑμεῖς
ῥαψῳδίαν
οἱ
σοφοὶ
ἀσπάζεσθε,
|
μόνον |
τοῦτο
πυθαγορίζοντες
τὸ
σιωπᾶν,
δι´ |
[4, 150] |
πλῆθος
ἀλφίτων
πεφυραμένων.
Καὶ
οὐ
|
μόνον, |
φησίν,
οἱ
παραγινόμενοι
τῶν
Γαλατῶν |
[4, 148] |
τὸ
ἐν
στρατοπέδῳ
γεννηθῆναι
οὐ
|
μόνον |
ὠνομάζετο
νέος
Διόνυσος,
ἀλλὰ
καὶ |