Livre, pages |
[4, 175] |
παρ´
ἡμῖν,
ἄκουε
καὶ
περὶ
|
αὐτοῦ |
ἃ
νῦν
ἔχω
σοι
λέγειν |
[4, 163] |
τῇ
ἐνάτῃ
τῶν
ἱστοριῶν
περὶ
|
αὐτοῦ |
γράφει
οὕτως·
Διοδώρου
τοῦ
τὸ |
[4, 145] |
τῶν
ἀρχομένων,
εἰς
τὸ
δεῖπνον
|
αὐτοῦ |
δαπανᾶσθαι
εἴκοσι
τάλαντα,
ποτὲ
δὲ |
[4, 167] |
ἠδύνατο.
(Ἔπειτα
δ´
οἱ
ἑταῖροι
|
αὐτοῦ |
ἐκ
πολλῶν
τόπων
ἦσαν
συνερρυηκότες· |
[4, 167] |
βίου
Φιλίππου
καὶ
τῶν
ἑταίρων
|
αὐτοῦ |
ἐν
τῇ
μθʹ
τῶν
ἱστοριῶν |
[4, 168] |
Περὶ
δὲ
Ἀπικίου
τοῦ
καὶ
|
αὐτοῦ |
ἐπὶ
ἀσωτίᾳ
διαβοήτου
ἐν
τοῖς |
[4, 184] |
φυγαδεύσας
τῶν
κατὰ
τὸν
ἀδελφὸν
|
αὐτοῦ |
ἐφηβησάντων
ἐποίησε
πλήρεις
τάς
τε |
[4, 168] |
Φῶκος
καὶ
φιλοπότης.
Νικήσαντος
γοῦν
|
αὐτοῦ |
ἵπποις
Παναθήναια
ὡς
ὁ
πατὴρ |
[4, 183] |
σκινδαψὸς
τετράχορδος
ἀνηλακάτοιο
γυναικός.
Μνημονεύει
|
αὐτοῦ |
καὶ
Θεόπομπος
ὁ
Κολοφώνιος
ἐποποιὸς |
[4, 152] |
τῷ
βασιλεῖ
τὸ
παραβληθὲν
ὑπ´
|
αὐτοῦ |
κυνιστὶ
σιτεῖται
~καὶ
πολλάκις
διὰ |
[4, 128] |
τὸν
Λυγκέα,
ὡς
ἐκ
τῶν
|
αὐτοῦ |
μαθεῖν
ἔστιν
ἐπιστολῶν,
πάντως
αὐτῷ |
[4, 159] |
ἀποκρίνασθαι
ὅτι
πλούσιος.
Μήποτε
τοῦ
|
αὐτοῦ |
μνημονεύει
καὶ
Ἄλεξις
ἐν
Θηβαίοις |
[4, 145] |
Καὶ
ὅταν
εἰσέλθωσι
συμπίνουσιν
μετ´
|
αὐτοῦ, |
οὐ
τὸν
αὐτὸν
οἶνον
κἀκεῖνοι, |
[4, 136] |
παλάμῃ
δ´
ἔχε
τὸ
σκέλος
|
αὐτοῦ, |
ὄφρα
οἱ
οἴκαδ´
ἰόντι
πάλιν |
[4, 175] |
καλούμενον
φώτιγγα
πλαγίαυλον,
οὗ
καὶ
|
αὐτοῦ |
παραστήσομαι
μνημονεύοντα
ἐλλόγιμον
ἄνδρα.
(Ἐπιχωριάζει |
[4, 166] |
ταύτην
ἀσωτίαν
καὶ
κιναιδίαν
τοὔνομα
|
αὐτοῦ |
παρέλιπε
Δημοσθένης
ἐν
τῷ
περὶ |
[4, 159] |
χρυσᾶ
κράσπεδα.
Πυνθανομένου
δέ
τινος
|
αὐτοῦ |
ποδαπός
ἐστιν
ἀποκρίνασθαι
ὅτι
πλούσιος. |
[4, 152] |
κόρμα.
Ἀπορροφοῦσι
δὲ
ἐκ
τοῦ
|
αὐτοῦ |
ποτηρίου
κατὰ
μικρόν,
οὐ
πλεῖον |
[4, 152] |
ἀπολαύειν
ἀδιαλείπτως
διακονουμένους.
Ἀφορίσαντος
δ´
|
αὐτοῦ |
προθεσμίαν
ποτὲ
τῆς
θοίνης
ἀφυστερήσαντά |
[4, 129] |
πολυπότης
ὡς
καὶ
ὁ
πάππος
|
αὐτοῦ |
Πρωτέας
ὁ
συγγενόμενος
Ἀλεξάνδρῳ)
καὶ |
[4, 164] |
ἐπιτήδευσιν
ταύτην
εἰσαγαγόντα,
~τῶν
πρὸ
|
αὐτοῦ |
(Πυθαγορικῶν
λαμπρᾷ
τε
ἐσθῆτι
ἀμφιεννυμένων |
[4, 176] |
ἐκάλει
Σκίρπαλος
Εὐπαλάμου,
ἤειδεν
δ´
|
αὐτοῦ |
τὰ
γενέθλια·
τοῦτο
γὰρ
εἶχεν, |
[4, 183] |
ὡς
τοὺς
πολλοὺς
καὶ
ἀπομνημονεύειν
|
αὐτοῦ |
τὰ
κρούσματα.
Μνημονεύει
δὲ
τοῦ |
[4, 166] |
Μένανδρος
δ´
ἐν
Ὀργῇ
περὶ
|
αὐτοῦ |
τάδε
λέγει·
Καίτοι
νέος
ποτ´ |
[4, 164] |
ποιεῖται
δικαστηρίοις
τῶν
καλῶν
ἰάμβων
|
αὐτοῦ |
τὰς
ἐπιδείξεις
ὑπὸ
τῆς
ἐμφύτου |
[4, 152] |
καὶ
συναντήσαντα
μετὰ
ᾠδῆς
ὑμνεῖν
|
αὐτοῦ |
τὴν
ὑπεροχήν,
ἑαυτὸν
δ´
ἀποθρηνεῖν |
[4, 151] |
ἀναστὰς
συνέπιε
καὶ
συγκατεσκεδάσατο
μετ´
|
αὐτοῦ |
τὸ
κέρας.
Μετὰ
δὲ
ταῦτα |
[4, 157] |
Ἑλλήσποντον;
Ἢ
μόνον
ἀνέγνωτε
συγγραμμάτων
|
αὐτοῦ |
τὸ
περιέχον
λεκίθου
καὶ
φακῆς |
[4, 162] |
ἔφη
Βίων
ὁ
Βορυσθενίτης
θεασάμενος
|
αὐτοῦ |
χαλκῆν
εἰκόνα,
ἐφ´
ἧς
ἐπεγέγραπτο |