HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Platon, Protagoras

Liste des contextes (ordre alphabétique)

ρ = 16 formes différentes pour 27 occurrences

α β γ δ ε ζ η θ ι κ λ μ ν ξ ο π ρ ς τ υ φ χ ψ ω

Pages

[338]   οὖν ποιήσετε, καὶ πείθεσθέ μοι ῥαβδοῦχον καὶ ἐπιστάτην καὶ πρύτανιν ἑλέσθαι

[354]   ἔγωγε. πρῶτον μὲν γὰρ οὐ ῥᾴδιον ἀποδεῖξαι τί ἐστίν ποτε τοῦτο

[341]   κακόν, ἀλλ´ ὃ ἂν μὴ ῥᾴδιον ᾖ ἀλλὰ διὰ πολλῶν πραγμάτων

[328]   ἔτι τίς ἂν διδάξειεν, οὐ ῥᾴδιον οἶμαι εἶναι, ὦ Σώκρατες, τούτων

[328]   φανῆναι, τῶν δὲ ἀπείρων παντάπασι ῥᾴδιον, οὕτω δὲ ἀρετῆς καὶ τῶν

[329]   ἐστὶν ὃ ἔτι ἐπιποθῶ. Ἀλλὰ ῥᾴδιον τοῦτό γ´, ἔφη, ὦ Σώκρατες,

[328]   ἐμποδών, ὃ δῆλον ὅτι Πρωταγόρας ῥᾳδίως ἐπεκδιδάξει, ἐπειδὴ καὶ τὰ πολλὰ

[329]   καὶ σμικρὸν ἐπερωτήσῃ τι τῶν ῥηθέντων, ὥσπερ τὰ χαλκία πληγέντα μακρὸν

[340]   τις αὐτῆς εἰς ἄκρον ἵκηται, ῥηϊδίην δἤπειτα πέλειν, χαλεπήν περ ἐοῦσαν,

[342]   ἂν τύχῃ τῶν λεγομένων, ἐνέβαλεν ῥῆμα ἄξιον λόγου βραχὺ καὶ συνεστραμμένον

[343]   Πιττακοῦ ἰδίᾳ περιεφέρετο τοῦτο τὸ ῥῆμα ἐγκωμιαζόμενον ὑπὸ τῶν σοφῶν, τὸ

[343]   ἀνθρώποις. εἰς τοῦτο οὖν τὸ ῥῆμα καὶ τούτου ἕνεκα τούτῳ ἐπιβουλεύων

[341]   ἐστιν εὐθὺς τὸ μετὰ τοῦτο ῥῆμα· λέγει γὰρ ὅτι— θεὸς ἂν

[343]   ὑπολάβῃ πρὸς τὸ τοῦ Πιττακοῦ ῥῆμα ὥσπερ ἐρίζοντα λέγειν τὸν Σιμωνίδην·

[343]   ὅτι εἰ καθέλοι τοῦτο τὸ ῥῆμα ὥσπερ εὐδοκιμοῦντα ἀθλητὴν καὶ περιγένοιτο

[343]   αὐτῶν τὴν σοφίαν τοιαύτην οὖσαν, ῥήματα βραχέα ἀξιομνημόνευτα ἑκάστῳ εἰρημένα· οὗτοι

[342]   ὅτι τοιαῦτα οἷόν τ´ εἶναι ῥήματα φθέγγεσθαι ~(τελέως πεπαιδευμένου ἐστὶν ἀνθρώπου.

[345]   ᾄσματος ἐπεξέρχεται τῷ τοῦ Πιττακοῦ ῥήματι— πάντας δ´ ἐπαίνημι καὶ φιλέω

[344]   μᾶλλον ἔλεγχός ἐστιν τοῦ Πιττακείου ῥήματος διὰ παντὸς τοῦ ᾄσματος. Λέγει

[329]   μὴ ἐπιλάβηταί τις, καὶ οἱ ῥήτορες οὕτω, σμικρὰ (ἐρωτηθέντες δόλιχον κατατείνουσι

[334]   δὲ τοῦ δένδρου ταῖς μὲν ῥίζαις ἀγαθά, ταῖς δὲ βλάσταις πονηρά,

[334]   πάντων (τῶν φυτῶν ταῖς μὲν ῥίζαις ἀγαθὸν παραβαλλομένη, εἰ δ´ ἐθέλοις

[321]   δὲ δένδρων καρπούς, τοῖς δὲ ῥίζας· ἔστι δ´ οἷς ἔδωκεν εἶναι

[334]   ταῖς αἰσθήσεσι ταῖς διὰ τῶν ῥινῶν γιγνομένην ἐν τοῖς σιτίοις τε

[329]   μόριά ἐστιν, στόμα τε καὶ ῥὶς καὶ ὀφθαλμοὶ καὶ ὦτα, ἢ

[326]   τὰ (κιθαρίσματα ἐντείνοντες, καὶ τοὺς ῥυθμούς τε καὶ τὰς ἁρμονίας ἀναγκάζουσιν

[311]   ἐγὼ (ἀποπειρώμενος τοῦ Ἱπποκράτους τῆς ῥώμης διεσκόπουν αὐτὸν καὶ ἠρώτων, Εἰπέ

Pages
[338]	οὖν ποιήσετε, καὶ πείθεσθέ μοι	ῥαβδοῦχον	καὶ ἐπιστάτην καὶ πρύτανιν ἑλέσθαι
[354]	ἔγωγε. πρῶτον μὲν γὰρ οὐ	ῥᾴδιον	ἀποδεῖξαι τί ἐστίν ποτε τοῦτο
[341]	κακόν, ἀλλ´ ὃ ἂν μὴ	ῥᾴδιον	ᾖ ἀλλὰ διὰ πολλῶν πραγμάτων
[328]	ἔτι τίς ἂν διδάξειεν, οὐ	ῥᾴδιον	οἶμαι εἶναι, ὦ Σώκρατες, τούτων
[328]	φανῆναι, τῶν δὲ ἀπείρων παντάπασι	ῥᾴδιον,	οὕτω δὲ ἀρετῆς καὶ τῶν
[329]	ἐστὶν ὃ ἔτι ἐπιποθῶ. Ἀλλὰ	ῥᾴδιον	τοῦτό γ´, ἔφη, ὦ Σώκρατες,
[328]	ἐμποδών, ὃ δῆλον ὅτι Πρωταγόρας	ῥᾳδίως	ἐπεκδιδάξει, ἐπειδὴ καὶ τὰ πολλὰ
[329]	καὶ σμικρὸν ἐπερωτήσῃ τι τῶν	ῥηθέντων,	ὥσπερ τὰ χαλκία πληγέντα μακρὸν
[340]	τις αὐτῆς εἰς ἄκρον ἵκηται,	ῥηϊδίην	δἤπειτα πέλειν, χαλεπήν περ ἐοῦσαν,
[342]	ἂν τύχῃ τῶν λεγομένων, ἐνέβαλεν	ῥῆμα	ἄξιον λόγου βραχὺ καὶ συνεστραμμένον
[343]	Πιττακοῦ ἰδίᾳ περιεφέρετο τοῦτο τὸ	ῥῆμα	ἐγκωμιαζόμενον ὑπὸ τῶν σοφῶν, τὸ
[343]	ἀνθρώποις. εἰς τοῦτο οὖν τὸ	ῥῆμα	καὶ τούτου ἕνεκα τούτῳ ἐπιβουλεύων
[341]	ἐστιν εὐθὺς τὸ μετὰ τοῦτο	ῥῆμα·	λέγει γὰρ ὅτι— θεὸς ἂν
[343]	ὑπολάβῃ πρὸς τὸ τοῦ Πιττακοῦ	ῥῆμα	ὥσπερ ἐρίζοντα λέγειν τὸν Σιμωνίδην·
[343]	ὅτι εἰ καθέλοι τοῦτο τὸ	ῥῆμα	ὥσπερ εὐδοκιμοῦντα ἀθλητὴν καὶ περιγένοιτο
[343]	αὐτῶν τὴν σοφίαν τοιαύτην οὖσαν,	ῥήματα	βραχέα ἀξιομνημόνευτα ἑκάστῳ εἰρημένα· οὗτοι
[342]	ὅτι τοιαῦτα οἷόν τ´ εἶναι	ῥήματα	φθέγγεσθαι ~(τελέως πεπαιδευμένου ἐστὶν ἀνθρώπου.
[345]	ᾄσματος ἐπεξέρχεται τῷ τοῦ Πιττακοῦ	ῥήματι—	πάντας δ´ ἐπαίνημι καὶ φιλέω
[344]	μᾶλλον ἔλεγχός ἐστιν τοῦ Πιττακείου	ῥήματος	διὰ παντὸς τοῦ ᾄσματος. Λέγει
[329]	μὴ ἐπιλάβηταί τις, καὶ οἱ	ῥήτορες	οὕτω, σμικρὰ (ἐρωτηθέντες δόλιχον κατατείνουσι
[334]	δὲ τοῦ δένδρου ταῖς μὲν	ῥίζαις	ἀγαθά, ταῖς δὲ βλάσταις πονηρά,
[334]	πάντων (τῶν φυτῶν ταῖς μὲν	ῥίζαις	ἀγαθὸν παραβαλλομένη, εἰ δ´ ἐθέλοις
[321]	δὲ δένδρων καρπούς, τοῖς δὲ	ῥίζας·	ἔστι δ´ οἷς ἔδωκεν εἶναι
[334]	ταῖς αἰσθήσεσι ταῖς διὰ τῶν	ῥινῶν	γιγνομένην ἐν τοῖς σιτίοις τε
[329]	μόριά ἐστιν, στόμα τε καὶ	ῥὶς	καὶ ὀφθαλμοὶ καὶ ὦτα, ἢ
[326]	τὰ (κιθαρίσματα ἐντείνοντες, καὶ τοὺς	ῥυθμούς	τε καὶ τὰς ἁρμονίας ἀναγκάζουσιν
[311]	ἐγὼ (ἀποπειρώμενος τοῦ Ἱπποκράτους τῆς	ῥώμης	διεσκόπουν αὐτὸν καὶ ἠρώτων, Εἰπέ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 3/05/2006