| Pages |
|---|
| [310] |
γάρ,
ἦ
δ´
ὅς,
ὦ
|
Ζεῦ |
καὶ
θεοί,
ἐν
(τούτῳ
εἴη· |
| [318] |
ἐπιδώσειν;
εἴποι
ἂν
αὐτῷ
ὁ
|
Ζεύξιππος |
ὅτι
πρὸς
γραφικήν·
κἂν
εἰ |
| [318] |
νεανίσκου
τοῦ
νῦν
νεωστὶ
ἐπιδημοῦντος,
|
Ζευξίππου |
τοῦ
Ἡρακλεώτου,
καὶ
ἀφικόμενος
παρ´ |
| [322] |
νείμω;
Ἐπὶ
πάντας,
ἔφη
ὁ
|
Ζεύς, |
καὶ
πάντες
μετεχόντων·
οὐ
γὰρ |
| [322] |
τέχνην,
ὥστε
πάλιν
σκεδαννύμενοι
διεφθείροντο.
|
(Ζεὺς |
οὖν
δείσας
περὶ
τῷ
γένει |
| [329] |
ἀποπλήρωσον.
ἔλεγες
γὰρ
ὅτι
ὁ
|
Ζεὺς |
τὴν
δικαιοσύνην
καὶ
τὴν
αἰδῶ |
| [326] |
ἀνδρῶν
ἀγαθῶν,
ἵνα
ὁ
παῖς
|
ζηλῶν |
μιμῆται
καὶ
ὀρέγηται
τοιοῦτος
γενέσθαι. |
| [343] |
ἐλέγετο
Λακεδαιμόνιος
Χίλων.
οὗτοι
πάντες
|
ζηλωταὶ |
καὶ
ἐρασταὶ
καὶ
μαθηταὶ
ἦσαν |
| [325] |
οἷς
οὐκ
ἔστι
θάνατος
ἡ
|
ζημία |
ἐὰν
μὴ
ἐπίστωνται,
ἐφ´
ᾧ |
| [325] |
ἐφ´
ᾧ
δὲ
ἥ
τε
|
ζημία |
θάνατος
αὐτῶν
τοῖς
παισὶ
καὶ |
| [351] |
ἔφη.
Τὸ
μὲν
ἄρα
(ἡδέως
|
ζῆν |
ἀγαθόν,
τὸ
δ´
ἀηδῶς
κακόν. |
| [351] |
δοκεῖ
σοι
ἄνθρωπος
ἂν
εὖ
|
ζῆν, |
εἰ
ἀνιώμενός
τε
καὶ
ὀδυνώμενος |
| [358] |
πράξεις
ἅπασαι,
ἐπὶ
τοῦ
ἀλύπως
|
ζῆν |
καὶ
ἡδέως,
ἆρ´
οὐ
καλαί |
| [326] |
ἀναγκάζει
μανθάνειν
καὶ
κατὰ
τούτους
|
ζῆν |
κατὰ
παράδειγμα,
(ἵνα
μὴ
αὐτοὶ |
| [351] |
ὦ
Πρωταγόρα,
τῶν
ἀνθρώπων
εὖ
|
ζῆν, |
τοὺς
δὲ
κακῶς;
Ἔφη.
Ἆρ´ |
| [348] |
εἴπερ
τε
νοήσῃ,
αὐτίκα
περιιὼν
|
ζητεῖ |
ὅτῳ
ἐπιδείξηται
καὶ
μεθ´
ὅτου |
| [338] |
ἀκριβὲς
τοῦτο
εἶδος
τῶν
διαλόγων
|
ζητεῖν |
τὸ
κατὰ
βραχὺ
λίαν,
εἰ |
| [350] |
ἄλλα
γε
πάντα,
εἰ
τοῦτο
|
ζητεῖς, |
ἔφη,
οἱ
ἐπιστήμονες
τῶν
μὴ |
| [328] |
οὐδέ
γ´
ἂν
οἶμαι
εἰ
|
ζητοῖς |
τίς
ἂν
ἡμῖν
διδάξειεν
τοὺς |
| [328] |
φαίνεται·
~εἶθ´,
ὥσπερ
ἂν
εἰ
|
ζητοῖς |
τίς
διδάσκαλος
(τοῦ
ἑλληνίζειν,
οὐδ´ |
| [346] |
ὥστε
μὴ
ψέγειν.
καὶ
οὐ
|
ζητῶ, |
ἔφη,
πανάμωμον
ἄνθρωπον,
εὐρυεδοῦς
ὅσοι
|
| [356] |
τὸ
πόρρω
στήσας
ἐν
τῷ
|
ζυγῷ, |
εἰπὲ
πότερα
πλείω
ἐστίν.
ἐὰν |
| [321] |
καὶ
ὁρᾷ
τὰ
μὲν
ἄλλα
|
ζῷα |
ἐμμελῶς
πάντων
ἔχοντα,
τὸν
δὲ |
| [312] |
Τῶν
τί
σοφῶν
εἰσιν
οἱ
|
ζωγράφοι |
ἐπιστήμονες,
εἴποιμεν
ἄν
που
αὐτῷ |
| [312] |
μὲν
ἔξεστι
λέγειν
καὶ
περὶ
|
ζωγράφων |
καὶ
περὶ
τεκτόνων,
ὅτι
οὗτοί |
| [351] |
Εἴπερ
τοῖς
καλοῖς
γ´,
ἔφη,
|
ζῴη |
ἡδόμενος.
Τί
δή,
ὦ
Πρωταγόρα; |
| [351] |
εἰ
ἀνιώμενός
τε
καὶ
ὀδυνώμενος
|
ζῴη; |
Οὐκ
ἔφη.
Τί
δ´
εἰ |
| [325] |
σμικρῶν
ἀρξάμενοι,
μέχρι
οὗπερ
ἂν
|
ζῶσι, |
καὶ
διδάσκουσι
καὶ
νουθετοῦσιν.
ἐπειδὰν |
| [321] |
δ´
οἷς
ἔδωκεν
εἶναι
τροφὴν
|
ζῴων |
ἄλλων
βοράν·
καὶ
τοῖς
μὲν |
| [322] |
διὰ
τὴν
τοῦ
θεοῦ
συγγένειαν
|
ζῴων |
μόνον
θεοὺς
ἐνόμισεν,
καὶ
ἐπεχείρει |
| [334] |
θριξὶν
πολεμιώτατον
ταῖς
τῶν
ἄλλων
|
ζῴων |
πλὴν
ταῖς
τοῦ
ἀνθρώπου,
ταῖς |
