Livre, Chap.
[15, 94]	τῶν πολισμάτων ἃ μὲν ἐκπορθήσας,	ἃ	δὲ καταπληξάμενος, συνηνάγκασεν εἰς τὴν
[15, 34]	διέφθειρεν, ἃς δὲ φυγεῖν ἠνάγκασεν.	Ἃ	δὴ κατιδὼν ὁ Χαβρίας, καὶ
[15, 34]	ἀγορᾶς, διανοούμενος ἐπιθέσθαι ταῖς ὁλκάσιν.	Ἃ	δὴ πυθόμενος ὁ δῆμος τῶν
[15, 94]	Μεγάλην πόλιν, καὶ τῶν πολισμάτων	ἃ	μὲν ἐκπορθήσας, ἃ δὲ καταπληξάμενος,
[15, 36]	Θρᾳκῶν μεταβαλομένων ἄφνω, μονωθέντες οἱ	Αβδηρῖται	καὶ κυκλωθέντες ὑπὸ τοῦ πλήθους
[15, 36]	τὴν ἐπάνοδον ἐποιοῦντο. Οἱ δ'	Αβδηρῖται	πανδημεὶ στρατεύσαντες ἐπ' αὐτοὺς σποράδην
[15, 36]	δυνάμεως ἐξείλατο τῶν κινδύνων τοὺς	Αβδηρίτας,	καὶ τοὺς μὲν βαρβάρους ἐξήλασεν
[15, 36]	τοῖς συμβεβηκόσι, καὶ βουλόμενοι τοὺς	Αβδηρίτας	τιμωρήσασθαι, πάλιν ἐνέβαλον αὐτῶν εἰς
[15, 36]	κατεκόπησαν. Τηλικαύτῃ δὲ συμφορᾷ τῶν	Αβδηριτῶν	περιπεπτωκότων καὶ μελλόντων πολιορκεῖσθαι, Χαβρίας
[15, 36]	ὅμορον Θρᾴκην καὶ τὴν τῶν	Αβδηριτῶν	χώραν ἐπόρθησαν ἀδεῶς· πολλῆς δὲ
[15, 1]	τότε Λακεδαιμόνιοι διὰ τὴν ἑαυτῶν	ἀβουλίαν	καταλυθεῖσαν ἐπεῖδον, οὐκ ἀλόγως. οἱ
[15, 1]	τὴν ἀρχὴν διὰ τὰς ἰδίας	ἀβουλίας.	(Έν γὰρ ταῖς συμφοραῖς αὐτῶν
[15, 70]	ὅλην τὴν Βοιωτίαν ὑπὸ μίαν	ἀγαγόντες	συντέλειαν οὐ προσεδέχθησαν. Ἀπογνωσθείσης δὲ
[15, 33]	καὶ τὴν ἡγεμονίαν ἀνελπίστως ἀπέβαλον.	Ἀγαθὴ	γὰρ ἡ τύχη τοὺς μέγα
[15, 44]	ἐσχηκέναι καὶ πρὸς πᾶσαν ἐπίνοιαν	ἀγαθὴν	φύσει κεχρῆσθαι διαφόρῳ. Προσλαβόμενον οὖν
[15, 1]	ἱστορίας παρρησίᾳ, καὶ τοῖς μὲν	ἀγαθοῖς	ἀνδράσιν ἐπὶ τῶν καλῶν ἔργων
[15, 95]	Χάρης καὶ ἕτερα τοιαῦτα παρανομῶν	ἀγαθὸν	μὲν οὐδὲν διεπράξατο, τῇ δὲ
[15, 32]	καὶ συναναγκάζειν τοὺς ἐναντίους ἄνδρας	ἀγαθοὺς	γίνεσθαι πρὸς τὸν ἐκ χειρὸς
[15, 39]	καὶ διὰ τὸ πλείονας ἔχειν	ἀγαθοὺς	ἡγεμόνας καὶ στρατηγοὺς κατὰ τοὺς
[15, 81]	συνέβη πάντων τῶν ὕστερον γενομένων	ἀγαθῶν	αἰτίαν γενέσθαι. (Ὲν δὲ τῇ
[15, 52]	δόξας στρατηγικῇ συνέσει διαφέρειν μεγίστων	ἀγαθῶν	αἴτιος ἐγένετο τῇ πατρίδι. Εὐθὺς
[15, 40]	ἐξουσίαις ἀπειραγάθως χρώμεναι, πολλοὺς τῶν	ἀγαθῶν	ἀνδρῶν ἐφυγάδευον καὶ κρίσεις ἐπιβάλλουσαι
[15, 88]	~Ἡμεῖς δ' εἰωθότες ταῖς τῶν	ἀγαθῶν	ἀνδρῶν τελευταῖς ἐπιλέγειν τὸν ἴδιον
[15, 6]	τὰ δὲ τοιαῦτα εἶναι ποιητῶν	ἀγαθῶν	ἐπιτεύγματα, ὅθεν ὡς ἐπῃνεκότα αὐτὸν
[15, 66]	χρόνων, μετὰ δὲ ταῦθ' ὁ	Αγαμέμνονος	Ορέστης καὶ οἱ ἀπὸ τούτου
[15, 33]	παραδόξως σφῆλαι καὶ διδάξαι μηδὲν	ἄγαν	κατελπίζειν. Ὁ γοῦν Αγησίλαος ἐχεφρόνως
[15, 20]	ἐπὶ Ολυνθίους, κατελάβετο τὴν Καδμείαν.	Ἀγανακτούντων	δὲ τῶν Θηβαίων καὶ μεθ'
[15, 37]	κατὰ τοὺς ἐπάνω χρόνους, ἀλλ'	ἀγαπητὸν	ὑπάρχειν ἐδόκει τὸ πολλοὺς ὀλίγους
[15, 61]	τοῖς πλήθεσι, καὶ διὰ τοῦτ'	ἀγαπωμένων,	οὗτος βιαίως καὶ χαλεπῶς ἄρχων
[15, 65]	τις ἐπίθηται, ἐπείσθησαν τὴν ἡσυχίαν	ἄγειν	καὶ τῇ πόλει παρέχεσθαι τὴν
[15, 18]	κύριοι τῆς Λεύκης, ἐπώνυμον ἑορτὴν	ἄγειν	κατ' ἐνιαυτὸν ἐνεστήσαντο, τὴν πανήγυριν
[15, 93]	ἐπανελθόντος πρὸς τοὺς περὶ τὸν	Αγησίλαον,	Νεκτανεβὼς ἠθροικὼς στρατιώτας πλείους τῶν
[15, 34]	μὲν πρῶτον οἱ περὶ τὸν	Αγησίλαον	προετέρουν, μετὰ δὲ ταῦτα τῶν
[15, 34]	τὸ πλῆθος τῶν ἐπιρρεόντων ὁ	Αγησίλαος	ἀνεκαλέσατο τῇ σάλπιγγι τοὺς στρατιώτας
[15, 33]	τοὺς πολεμίους. Πρὸς οὓς ὁ	Αγησίλαος	ἀπεκρίθη, νῦν μὲν ἀκινδύνως τοὺς
[15, 33]	μηδὲν ἄγαν κατελπίζειν. Ὁ γοῦν	Αγησίλαος	ἐχεφρόνως ἀρκεσθεὶς τῷ πρώτῳ προτερήματι,
[15, 32]	ὥσπερ ἀφ' ἑνὸς παρακελεύσματος, ὁ	Αγησίλαος	θαυμάσας τήν τε εὐταξίαν τῶν
[15, 33]	ἐθαύμαζον, πῶς δραστικὸς εἶναι δοκῶν	Αγησίλαος	καὶ μείζονα καὶ δυναμικωτέραν ἔχων
[15, 93]	πάντας ἄρδην ἀναιρήσειν, ὁ δὲ	Αγησίλαος	καταλαβόμενος τόπον, ὃς εἶχεν ἐξ
[15, 33]	(Μετὰ δὲ ταῦτα ὁ μὲν	Αγησίλαος	μετὰ τῆς δυνάμεως ἐπανῆλθεν εἰς
[15, 59]	εἰς τὴν Αρκαδίαν στρατεῦσαι. (Διόπερ	Αγησίλαος	ὁ βασιλεὺς μετὰ δυνάμεως καὶ
[15, 31]	συντάξεως οὔσης, ἡγεῖτο τῆς στρατιᾶς	Αγησίλαος	ὁ βασιλεύς· περιβόητος δ' ἦν
[15, 88]	οἱ Αθηναῖοι, πρὸς δὲ τούτοις	Αγησίλαος	ὁ Σπαρτιάτης, βραχὺ τοῖς χρόνοις
[15, 83]	δ' ἐπὶ τῆς φυλακῆς ἀπολελειμμένος	Αγησίλαος	ὀλίγῳ πρότερον χρόνῳ τῶν Κρητῶν
[15, 93]	βασιλείας διαγωνίσασθαι. Ὁ μὲν οὖν	Αγησίλαος	ὁρῶν τὸν βασιλέα καταπεπληγμένον καὶ
[15, 93]	ἀπέγνω τὴν σωτηρίαν, ὁ δὲ	Αγησίλαος	παρακαλέσας τοὺς στρατιώτας, καὶ νυκτὸς
[15, 32]	παντὸς ἡγεμόνα κατέστησαν. ~Ὁ δ'	Αγησίλαος	προαγαγὼν τὴν δύναμιν, ἧκεν εἰς
[15, 32]	κίνδυνον ὑπομένειν εὐλαβοῦντο. (Ὁ δ'	Αγησίλαος	συντεταγμένῃ τῇ δυνάμει προάγων ἐπὶ
[15, 32]	νίκης. Ἱππεῖς δ' εἶχεν ὁ	Αγησίλαος	χιλίους καὶ πεντακοσίους. (Οὗτος μὲν
[15, 19]	ὀμόσασαν τηρήσειν αὐτονόμους. Ὁ δ'	Αγησίλαος,	ὢν φύσει δραστικός, φιλοπόλεμος ἦν
[15, 93]	κατ' Αἴγυπτον βασιλείαν, ὁ δ'	Αγησίλαος	ὡς μόνος κατωρθωκὼς τὴν βασιλείαν
[15, 32]	τῶν πολεμίων ἔφοδον· τὴν γὰρ	Αγησιλάου	δόξαν καταπεπληγμένοι, τὸν ἐν τοῖς
[15, 54]	τῶν συμμάχων, ἡγουμένου Αρχιδάμου τοῦ	Αγησιλάου.	Οἱ γὰρ Σπαρτιᾶται θεωροῦντες τὴν
[15, 34]	οὐκ ἐτόλμων παρατάξασθαι. (Τοῦ δ'	Αγησιλάου	προσμαχομένου συγκατέβησαν ἐκ τοῦ κατ'
[15, 33]	Θηβαῖοι μετὰ τὴν ἀπαλλαγὴν τὴν	Αγησιλάου	στρατεύσαντες ἐπὶ Θεσπιὰς τὴν μὲν
[15, 52]	Λακεδαιμόνιοι καὶ Πελοποννήσιοι, οἳ μετ'	Αγησιλάου	στρατεύσαντες ἐτελεύτησαν. (Τῶν δὲ πρεσβυτέρων
[15, 21]	Οὗτος δ' ἦν ἀδελφὸς μὲν	Αγησιλάου	τοῦ βασιλέως, θαυμαζόμενος δ' ἐπ'
[15, 55]	ὁ βασιλεὺς καὶ Αρχίδαμος ὁ	Αγησιλάου	τοῦ βασιλέως υἱός, παρὰ δὲ
[15, 92]	στρατηγὸς ὢν ἁπάσης τῆς δυνάμεως,	Αγησιλάῳ	μὲν συμβουλεύσαντι μένειν ἐπὶ τῆς
[15, 33]	ἐγένετο. ~Οἱ δὲ συνόντες τῷ	Αγησιλάῳ	Σπαρτιᾶται σύμβουλοι καὶ οἱ τὰς
[15, 92]	μὲν μισθοφόρων τὴν ἡγεμονίαν παρέδωκεν	Αγησιλάῳ	τῷ Σπαρτιάτῃ, ἀπεσταλμένῳ μὲν ὑπὸ
[15, 22]	τούτων Λακεδαιμόνιοι μὲν στρατηγὸν προχειρισάμενοι	Αγησίπολιν	τὸν βασιλέα, καὶ δύναμιν ἱκανὴν
[15, 19]	διεφέροντο πρὸς ἀλλήλους ταῖς αἱρέσεσιν·	Αγησίπολις	μὲν γάρ, εἰρηνικὸς ὢν καὶ
[15, 23]	Διονυσόδωρος Ταραντῖνος. (Ἐπὶ δὲ τούτων	Αγησίπολις	ὁ τῶν Λακεδαιμονίων βασιλεὺς ἐτελεύτησε
[15, 60]	ἦρξεν ἐνιαυτόν. (Ὁμοίως δὲ καὶ	Αγησίπολις	ὁ τῶν Λακεδαιμονίων βασιλεὺς μετήλλαξεν
[15, 18]	τὴν ὀνομαζομένην Λεύκην, ἔχουσαν ἱερὸν	ἅγιον	Απόλλωνος. (Μετ' ὀλίγον δὲ χρόνον
[15, 14]	τῇ δ' ἀληθείᾳ συλήσων ἱερὸν	ἅγιον,	γέμον μὲν ἀναθημάτων πολλῶν, καθιδρυμένον
[15, 82]	ὁ δὲ βασιλεὺς τῶν Λακεδαιμονίων	Αγις	ὑποπτεύσας τὴν ἀγχίνοιαν τὴν Επαμεινώνδου
[15, 91]	τὸ μὲν πρῶτον τὸ ἀληθὲς	ἀγνοῶν,	ὑπολαβὼν δὲ τὸν ἀποστάτην τοῦ
[15, 80]	τὴν στρατείαν, ὑπὸ τοῦ χρεὼν	ἀγόμενος.	(Ὡς δὲ κατήντησεν εἰς τὴν
[15, 50]	μόνοι, τὴν Βοιωτίαν ὑπὸ μίαν	ἄγοντες	συντέλειαν, οὐ προσεδέχθησαν ὑπὸ τῶν
[15, 3]	ἐφήδρευσε ταῖς κομιζομέναις τῶν πολεμίων	ἀγοραῖς,	καὶ τὰς μὲν αὐτῶν διέφθειρεν
[15, 41]	δὲ διακόσιαι· τῶν δὲ τὴν	ἀγορὰν	καὶ τὴν ἄλλην παρασκευὴν κομιζουσῶν
[15, 34]	εἰς τὸν Πειραιέα τὴν κομιζομένην	ἀγοράν.	(Μετὰ δὲ ταῦτα Χαβρίας μὲν
[15, 34]	παρετήρει τὸν κατάπλουν τῆς κομιζομένης	ἀγορᾶς,	διανοούμενος ἐπιθέσθαι ταῖς ὁλκάσιν. Ἃ
[15, 94]	βύβλους τρισκαίδεκα, προανέλαβε δὲ τὸν	ἄγραφον	χρόνον ἐτῶν ἑπτὰ ἀπὸ τῆς
[15, 14]	ἔλαττον ταλάντων χιλίων. Τῶν δὲ	Αγυλλαίων	ἐκβοηθησάντων, μάχῃ τε ἐκράτησεν αὐτῶν
[15, 14]	καθιδρυμένον δ' ἐν ἐπινείῳ πόλεως	Αγύλλης	Τυρρηνίδος· τὸ δ' ἐπίνειον ὠνομάζετο
[15, 44]	Οὗτος γὰρ παραδέδοται στρατηγικήν τε	ἀγχίνοιαν	ἐσχηκέναι καὶ πρὸς πᾶσαν ἐπίνοιαν
[15, 39]	τηλικαῦτα παραδόξως διεπράξατο διὰ τὴν	ἀγχίνοιαν	καὶ τὴν ἐκ παιδείας αὐτῷ
[15, 33]	τἀνδρὸς τὴν ἐν τῷ στρατηγήματι	ἀγχίνοιαν.	Ὁ δὲ Χαβρίας, πολλῶν καὶ
[15, 82]	τῶν Λακεδαιμονίων Αγις ὑποπτεύσας τὴν	ἀγχίνοιαν	τὴν Επαμεινώνδου κατεστοχάσατο μὲν τὸ
[15, 53]	μὲν οὖν ὑπὲρ τῶν ὅλων	ἀγὼν	τοῦτον τὸν τρόπον ἐκυρώθη. (Ὁ
[15, 20]	ἐπί τινος ἡγεμονίας καὶ δύναμιν	ἄγων	ἐπὶ Ολυνθίους, κατελάβετο τὴν Καδμείαν.
[15, 13]	ταύτης οὖν ὁρμώμενος Διονύσιος σχολὴν	ἄγων	κατεσκεύασε νεώρια διακοσίαις τριήρεσι, καὶ
[15, 47]	δὲ παρέπλευσεν εἰς τὰς Αθήνας,	ἄγων	πρέσβεων πλῆθος τῶν τὴν συμμαχίαν
[15, 78]	τοὺς Ηλείους ἄρτι τιθέντας τὸν	ἀγῶνα.	(Ἀντιστάντων δὲ τῶν Ηλείων πανδημεὶ
[15, 34]	τοῦ κατ' ὀλίγον πρὸς τὸν	ἀγῶνα.	Γενομένης δὲ μάχης ἐπὶ πολὺν
[15, 65]	πρὸς τὸν ὑπὲρ τῶν ὅλων	ἀγῶνα.	~Επαμεινώνδας δὲ φύσει μεγαλεπίβολος ὢν
[15, 85]	εἰς τὸν ὑπὲρ τῶν ὅλων	ἀγῶνα,	καὶ διαταχθέντων τῶν στρατοπέδων, οἱ
[15, 78]	Τέλος Πισᾶται νικήσαντες ἔθηκαν τὸν	ἀγῶνα,	καὶ τὴν ὀλυμπιάδα ταύτην ὕστερον
[15, 86]	εἰς τὸν ἀπὸ τῆς μαχαίρας	ἀγῶνα	κατήντησαν. (Συμπλεκόμενοι δὲ τοῖς σώμασι
[15, 51]	εἰς τὸν πόλεμον, ἐλπίζοντες μήτ'	ἀγῶνα	μήτε μάχην ἔσεσθαι, ἀλλ' ἀκονιτὶ
[15, 54]	οἰκείοις λόγοις προτρεψαμένου πρὸς τὸν	ἀγῶνα,	πάντες μετέθεντο τὰς γνώμας, καὶ
[15, 53]	αὐτοῖς, ὅταν ἐν Λεύκτροις νικήσωσιν,	ἀγῶνα	τιθέναι Διὶ βασιλεῖ στεφανίτην· ἀφ'
[15, 82]	Πισαίων κοινῇ τεθεικότες ὑπῆρχον τὸν	ἀγῶνα	τῶν ὀλυμπίων, καὶ ἐκυρίευον τοῦ
[15, 86]	τοῖς πολεμίοις, μεγάλους καὶ θαυμαστοὺς	ἀγῶνας	συνεστήσαντο. οὐδέποτε γὰρ Ελλήνων πρὸς
[15, 82]	ἀμφοτέρων ἁδρὰς δυνάμεις ταχέως ἀποστειλάντων,	ἀγῶνες	πολλοὶ καὶ μεγάλοι κατὰ τὴν
[15, 66]	βασιλέως τῶν Λακεδαιμονίων ἀποθανόντος ἐν	ἀγῶνι	κατεπολεμήθησαν ὑπὸ Λακεδαιμονίων οἱ Μεσσήνιοι.
[15, 69]	τὸν Χαβρίαν ἐκ τόπων ὑπερδεξίων	ἀγωνιζόμενοι,	καὶ πολλῶν ἐκ τῆς πόλεως
[15, 12]	θέρος διετέλεσαν οἱ Μαντινεῖς γενναίως	ἀγωνιζόμενοι	πρὸς τοὺς πολεμίους· ἐδόκουν γὰρ
[15, 3]	καὶ προβεβουλευμένοις ἀνδράσι πρὸς ἀπροσδοκήτους	ἀγωνιζόμενος	εὐθὺς ἐν τῇ πρώτῃ συστάσει
[15, 55]	τὸ μὲν πρῶτον ἐκθύμως ἀμφοτέρων	ἀγωνιζομένων	ἰσόρροπος ἦν ἡ μάχη, μετὰ
[15, 86]	οὐδέποτε γὰρ Ελλήνων πρὸς Ελληνας	ἀγωνιζομένων	οὔτε πλῆθος ἀνδρῶν τοσοῦτο παρετάξατο
[15, 54]	δύναμιν, ἵνα τῷ πλήθει τῶν	ἀγωνιζομένων	περιγένωνται τῆς τῶν πολεμίων τόλμης.
[15, 56]	δὲ Λακεδαιμόνιοι περὶ τοῦ βασιλέως	ἀγωνισάμενοι	λαμπρῶς τοῦ μὲν σώματος ἐγκρατεῖς
[15, 34]	ὧν ἡγεῖτο Κήδων ὁ Αθηναῖος·	ἀγωνισάμενος	δὲ λαμπρῶς αὐτόν τε τὸν
[15, 81]	δὲ τοὺς πολίτας οὕτω καλῶς	(ἀγωνισάμενος)	διετέθη, ὥστε ἀπὸ τῆς εἰς
[15, 33]	τῶν πεντακοσίων, αὐτὸς δὲ λαμπρῶς	ἀγωνισάμενος	καὶ πολλοῖς ἐναντίοις τραύμασι περιπεσὼν
[15, 21]	τε ὁ Τελευτίας ἔπεσε λαμπρῶς	ἀγωνισάμενος,	καὶ τῶν Λακεδαιμονίων ἀνῃρέθησαν πλείους
[15, 87]	ἡρωικῶς δ' ὑπὲρ τῆς νίκης	ἀγωνισάμενος	καιρίαν ἔλαβε πληγὴν εἰς τὸν
[15, 15]	καὶ Μάγων ὁ βασιλεὺς αὐτῶν	ἀγωνισάμενος	λαμπρῶς. (Οἱ δὲ Φοίνικες καταπλαγέντες
[15, 15]	τῇ μὲν πρώτῃ Διονύσιος θαυμαστῶς	ἀγωνισάμενος	περὶ τὰ καλούμενα Κάβαλα προετέρησε,
[15, 34]	κράτιστον τοῦ στόλου καὶ γενναίως	ἀγωνισάμενος	πολλὰς μὲν τριήρεις διέφθειρεν, οὐκ
[15, 3]	τοῦ βάρους ἐπενεχθέντος καὶ γενναίως	ἀγωνισαμένου	συνέβη φυγεῖν τοὺς περὶ τὸν
[15, 33]	συναναγκάσαντες αὐτοὺς ὑπὲρ τῆς ἐλευθερίας	ἀγωνίσασθαι,	μεγάλῃ συμφορᾷ περιέπεσον. (Τὸ μὲν
[15, 39]	Λακεδαιμονίων καὶ τῶν συμμάχων δυνάμεις	ἀγωνίσασθαι,	τοσοῦτον ὑπερέσχε τῶν ἀνικήτων στρατιωτῶν,
[15, 78]	καιρὸν εὔθετον ἔχειν ἀμφισβητῆσαι τοῦ	ἀγῶνος,	συμμαχίαν ἐποιήσαντο πρὸς Αρκάδας ὄντας
[15, 72]	ἱέρειαι, διότι πόλεμος οὗτος Λακεδαιμονίοις	ἄδακρυς	ἔσται. (Μετὰ δὲ τὴν μάχην
[15, 61]	Θετταλῶν ἄρξας ὑπὸ Αλεξάνδρου τοῦ	ἀδελφιδοῦ	ἀνῃρέθη φαρμάκῳ, προκληθεὶς εἰς μέθην·
[15, 61]	δὲ δυναστείαν διαδεξάμενος Αλέξανδρος ὁ	ἀδελφιδοῦς	ἦρξεν ἔτη ἕνδεκα. Οὗτος δὲ
[15, 71]	Αμύντου υἱὸς) ἐδολοφόνησεν Αλέξανδρον (τὸν	ἀδελφόν)	καὶ ἐβασίλευσε τῆς Μακεδονίας ἔτη
[15, 20]	τῆς ἡγεμονίας, Εὐδαμίδαν δὲ τὸν	ἀδελφὸν	τοῦ Φοιβίδα κατέστησαν στρατηγόν. Δόντες
[15, 67]	ὅμηρον ἔλαβε παρ' αὐτοῦ τὸν	ἀδελφὸν	Φίλιππον, ὃν ἐξέπεμψεν εἰς τὰς
[15, 7]	ἦν Φίλιστος καὶ Λεπτίνης ὁ	ἀδελφός,	ἄνδρες διαφέροντες ἀνδρείᾳ καὶ πολλὰς
[15, 23]	δὲ ἀρχὴν διαδεξάμενος Κλεόμβροτος ὁ	ἀδελφὸς	ἐβασίλευσεν ἔτη ἐννέα. Λακεδαιμόνιοι δὲ
[15, 60]	δὲ ἀρχὴν διαδεξάμενος Κλεομένης ὁ	ἀδελφὸς	ἐβασίλευσεν ἔτη τριάκοντα καὶ τέτταρα.
[15, 21]	αὐτῆς Τελευτίαν. Οὗτος δ' ἦν	ἀδελφὸς	μὲν Αγησιλάου τοῦ βασιλέως, θαυμαζόμενος
[15, 32]	ταγμάτων ἐξαποστείλας ἐπόρθησε τὴν χώραν	ἀδεῶς	καὶ πολλῶν λαφύρων ἐγκρατὴς ἐγένετο.
[15, 36]	τὴν τῶν Αβδηριτῶν χώραν ἐπόρθησαν	ἀδεῶς·	πολλῆς δὲ ὠφελείας κυριεύσαντες καταπεφρονηκότως
[15, 55]	καὶ προθύμως πρὸ αὐτοῦ ἀποθνήσκοντας,	ἄδηλος	ἦν ἡ ῥοπὴ τῆς νίκης·
[15, 30]	Αθηναίων, εὐλόγως πρὸς μὲν Αθηναίους	ἀδιάλυτον	ἐφύλαττε τὴν ἔχθραν, πρὸς δὲ
[15, 1]	συμφοραῖς αὐτῶν τὸ μῖσος τῶν	ἀδικουμένων	ἔλαβε καιρὸν ἀμύνασθαι τοὺς προηδικηκότας,
[15, 1]	τοῖς συμμάχοις, ἔτι δὲ πολέμους	ἀδίκους	καὶ ὑπερηφάνους ἐνιστάμενοι πρὸς τοὺς
[15, 43]	στρατιάν. ἐφθόνουν αὐτῷ καὶ διαβολὰς	ἀδίκους	προσῆπτον. (Οἱ δ' Αἰγύπτιοι πολλὴν
[15, 95]	πολεμίους εὐλαβούμενος, τοὺς δὲ συμμάχους	ἀδικῶν	διετέλει. καταπλεύσας γὰρ εἰς Κόρκυραν
[15, 29]	καὶ συναγωνιστὰς ἔχων τοὺς βασιλεῖς,	ἀδίκως	ἀπελύθη. (Διόπερ οἱ Αθηναῖοι χαλεπῶς
[15, 78]	διὰ τὸ δοκεῖν βίᾳ καὶ	ἀδίκως	διατεθῆναι. (Ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις
[15, 25]	αἰτίας. τὴν Καδμείαν φρουρούντων Λακεδαιμονίων	ἀδίκως	καὶ πολλοὺς τῶν ἀξιολόγων ἀνδρῶν
[15, 74]	τῶν ἐν τῷ χορῷ τις	ᾀδόντων	ὑπολαβὼν τιμηθήσεσθαι λαμπρῶς, ἐὰν πρῶτος
[15, 19]	συνθήκας μὴ καταδουλοῦσθαι τοὺς Ελληνας·	ἀδοξεῖν	γὰρ ἀπεφήνατο τὴν Σπάρτην τοῖς
[15, 9]	πόλεις καταδουλούμενοι. Πρὸς δὲ τούτοις	ἀδοξοῦντες	ἐπὶ τῷ δοκεῖν ἐν τῇ
[15, 20]	Λακεδαιμόνιοι διὰ τὴν πρᾶξιν ταύτην	ἀδοξοῦντες	παρὰ τοῖς Ελλησι, τὸν μὲν
[15, 82]	ἐκπέμψαντες ἔπεισαν συμμαχεῖν. Ὧν ἀμφοτέρων	ἁδρὰς	δυνάμεις ταχέως ἀποστειλάντων, ἀγῶνες πολλοὶ
[15, 13]	χρησμὸν ἀποικίαν ἐκπέμψαντες εἰς τὸν	Αδρίαν	ἔκτισαν ἐν αὐτῷ νῆσον τὴν
[15, 13]	γὰρ ἀποικίαν ἀπεσταλκὼς εἰς τὸν	Αδρίαν	οὐ πολλοῖς πρότερον ἔτεσιν ἐκτικὼς
[15, 13]	Συρακοσίων τύραννος ἔγνω κατὰ τὸν	Αδρίαν	πόλεις οἰκίζειν. Τοῦτο δὲ ἔπραττε
[15, 21]	διορθώσασθαι τὸ γεγονὸς ἐλάττωμα, δυνάμεις	ἁδροτέρας	ἐκπέμπειν παρεσκευάζοντο, οἱ δὲ Ολύνθιοι,
[15, 48]	τῆς περιστάσεως ἀπροσδόκητον καὶ παράδοξον	ἀδυνάτως	εἶχον ἀντιλαμβάνεσθαι τῆς σωτηρίας. (Οἱ
[15, 57]	(Ιάσων δὲ ὁ Φερῶν τύραννος	ἀεὶ	μᾶλλον αὐξόμενος ἐστράτευσεν εἰς τὴν
[15, 88]	καὶ τῆς ἐπὶ τὸ χεῖρον	ἀεὶ	μεταβολῆς ἐπειράθη, καὶ πέρας διὰ
[15, 94]	ἐνδεχομένης καταστολῆς. (Τῶν δὲ συγγραφέων	Αθάνας	ὁ Συρακόσιος τῶν περὶ Δίωνα
[15, 1]	ἀρετὴν τῷ διὰ τῆς δόξης	ἀθανατισμῷ	προτρέψεσθαι ταῖς καλλίσταις ἐγχειρεῖν πράξεσι,
[15, 49]	ἐν Πελοποννήσῳ πόλεις μάλιστα τῶν	ἀθανάτων	τὸν θεὸν τιμᾶν τοῦτον. (Πρὸς
[15, 45]	τῆς δημοκρατίας ἀντεχομένοις συνεμάχουν οἱ	Αθηναῖοι.	(Ἀμφότεραι γὰρ αἱ πόλεις αὗται
[15, 23]	τοὺς προγεγονότας πολέμους ὑπῆρχον τεταπεινωμένοι,	Αθηναῖοι	δὲ διὰ τὰς τῶν καταπολεμουμένων
[15, 47]	πολὺν φόβον τοῖς Κορκυραίοις ἐπέστησεν.	(Αθηναῖοι	δὲ καὶ πάλαι μὲν ἀπεστάλκεισαν
[15, 71]	δ' οὗτοι μὲν αὐτοὺς ἐγκατέλιπον,	Αθηναῖοι	δὲ καί τινες ἄλλοι σύμμαχοι
[15, 28]	μεγάλαις δυνάμεσιν εἰς τὴν Βοιωτίαν.	(Αθηναῖοι	δὲ πρέσβεις τοὺς ἀξιολογωτάτους τῶν
[15, 68]	μὲν ἑπτακισχιλίους, ἱππεῖς δ' ἑξακοσίους.	Αθηναῖοι	δὲ πυθόμενοι τὴν Βοιωτῶν στρατιὰν
[15, 32]	τινὰς ἀνελάμβανεν ἐκ τῆς κακοπαθείας.	Αθηναῖοι	δὲ πυθόμενοι τὴν τῶν Λακεδαιμονίων
[15, 38]	ἀντιβαίνειν. (Λακεδαιμόνιοι μὲν γὰρ καὶ	Αθηναῖοι,	διὰ πάντων περὶ τῆς ἡγεμονίας
[15, 85]	τὸ δ' εὐώνυμον κέρας ἀνεπλήρουν	Αθηναῖοι.	Θηβαῖοι δ' αὐτοὶ μὲν ἐπὶ
[15, 84]	ἐβοήθουν Ηλεῖοι καὶ Λακεδαιμόνιοι καὶ	Αθηναῖοι	καὶ ἄλλοι τινές, ὧν ὁ
[15, 85]	ἐν τούτοις ἐμπειρίαν. διόπερ οἱ	Αθηναῖοι	κατατιτρωσκόμενοι μὲν ὑπὸ τῶν ψιλικῶν,
[15, 27]	χρήματα ἐκτῖσαι. (Μετὰ δὲ ταῦτ'	Αθηναῖοι	μὲν ἐπανῆλθον εἰς τὴν πατρίδα,
[15, 65]	τὴν Αρκαδίαν. (Μετὰ δὲ ταῦτ'	Αθηναῖοι	μέν, ὑστερηκότες τῶν καιρῶν, ἐπανῆλθον
[15, 87]	τῆς νίκης. (Οἱ μὲν γὰρ	Αθηναῖοι	νενικηκότες τοὺς περὶ τὸν λόφον
[15, 95]	σωμάτων ἐκυρίευσεν ἑξακοσίων. (Οἱ δ'	Αθηναῖοι	παροξυνθέντες τοῦ μὲν Λεωσθένους ὡς
[15, 88]	Χαβρίας (τε) καὶ Ιφικράτης οἱ	Αθηναῖοι,	πρὸς δὲ τούτοις Αγησίλαος ὁ
[15, 29]	Ιφικράτην αὑτῷ δοῦναι. (Οἱ δ'	Αθηναῖοι,	σπεύδοντες τὸν βασιλέα τῶν Περσῶν
[15, 35]	μετὰ γὰρ τὸν Πελοποννησιακὸν πόλεμον	Αθηναῖοι	ταύτην πρώτην ναυμαχίαν ἐνίκησαν· τὴν
[15, 43]	ληφθῆναι τὴν Αἴγυπτον. Οἱ δὲ	Αθηναῖοι	τοῖς μὲν Πέρσαις ἀπόκρισιν ἔδωκαν,
[15, 30]	πόλεων συνέβαινε γίνεσθαι. Οἱ δ'	Αθηναῖοι,	τῶν πραγμάτων αὐτοῖς κατὰ νοῦν
[15, 29]	βασιλεῖς, ἀδίκως ἀπελύθη. (Διόπερ οἱ	Αθηναῖοι	χαλεπῶς φέροντες ἐπὶ τοῖς γεγονόσιν,
[15, 46]	ἐξέπεμψαν περὶ βοηθείας. Οἱ δ'	Αθηναῖοι	ψηφισάμενοι βοηθεῖν τοῖς Κορκυραίοις καὶ
[15, 30]	κοινοῦ συνεδρίου· διὸ καὶ τοῖς	Αθηναίοις	αἰεὶ μᾶλλον τῆς δυνάμεως αὐξομένης,
[15, 30]	διεφύλαττεν. (Οὐ μὴν ἀλλὰ τοῖς	Αθηναίοις	εἰς συμμαχίαν συνέβησαν ἑβδομήκοντα πόλεις
[15, 95]	στρατηγὸν Λεωσθένην ἀπολιπόντων, ἐπέθετο τοῖς	Αθηναίοις·	ἐτύγχανον δ' οὗτοι παραφυλάττοντες τοὺς
[15, 34]	πλῆθος ἐν ὁλκάσι παρακομίζεσθαι τοῖς	Αθηναίοις,	ἐφήδρευε καὶ παρετήρει τὸν κατάπλουν
[15, 29]	τὸν Πειραιᾶ· καταφανὴς δὲ γενόμενος	Αθηναίοις	καὶ διαμαρτὼν τῆς ἐπιβολῆς ἄπρακτος
[15, 88]	καί τινες ἕτεροι παρὰ τοῖς	Αθηναίοις,	κατὰ δὲ τὴν Σικελίαν Γέλων
[15, 28]	ὁρμῆς πολλαὶ πόλεις προσέθεντο τοῖς	Αθηναίοις.	Ὁ δὲ δῆμος μετεωρισθεὶς ἐπὶ
[15, 28]	δ' ὑπάρχειν αὐτονόμους, ἡγεμόσι χρωμένας	Αθηναίοις.	Οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι τὴν ὁρμὴν
[15, 46]	συμμαχίας μετεπέμποντο στρατιώτας, κεκρικότες τοῖς	Αθηναίοις	παραδοῦναι τὴν πόλιν. ἐπὶ δὲ
[15, 29]	(Τοῖς δὲ Λακεδαιμονίοις καὶ τοῖς	Αθηναίοις	σπονδὰς πεποιημένοις ἐν τοῖς ἐπάνω
[15, 29]	στρατηγὸν ἀξιόχρεων, μετεπέμψατο Χαβρίαν τὸν	Αθηναῖον,	ἄνδρα καὶ φρονήσει καὶ συνέσει
[15, 34]	κέρατος, ὧν ἡγεῖτο Κήδων ὁ	Αθηναῖος·	ἀγωνισάμενος δὲ λαμπρῶς αὐτόν τε
[15, 43]	τύχῃ, καθάπερ Κόνων ἔπαθεν ὁ	Αθηναῖος,	ἔκρινε λάθρᾳ φεύγειν ἐκ τοῦ
[15, 78]	καθ' ἣν ἐνίκα στάδιον Φωκίδης	Αθηναῖος.	(Ἐπὶ δὲ τούτων Πισᾶται μὲν
[15, 71]	καθ' ἣν ἐνίκα στάδιον Πυθόστρατος	Αθηναῖος.	ἐπὶ δὲ τούτων Πτολεμαῖος ὁ
[15, 36]	καὶ μελλόντων πολιορκεῖσθαι, Χαβρίας ὁ	Αθηναῖος	ἐπιφανεὶς μετὰ δυνάμεως ἐξείλατο τῶν
[15, 76]	ὁ Λαμψακηνὸς καὶ Πλάτων ὁ	Αθηναῖος,	ἔτι δὲ τῶν Πυθαγορικῶν φιλοσόφων
[15, 89]	δὲ συγγραφέων Ξενοφῶν μὲν ὁ	Αθηναῖος	τὴν τῶν Ελληνικῶν σύνταξιν εἰς
[15, 32]	συντεταγμένην καταπληκτικῶς. (Χαβρίας δ' ὁ	Αθηναῖος	τῶν μισθοφόρων ἀφηγούμενος παρήγγειλε τοῖς
[15, 41]	τῶν βαρβαρικῶν, Ιφικράτης δ' ὁ	Αθηναῖος	τῶν μισθοφόρων, ὄντων δισμυρίων. Ὁ
[15, 30]	ὑπὸ Αθηναίων, εὐλόγως πρὸς μὲν	Αθηναίους	ἀδιάλυτον ἐφύλαττε τὴν ἔχθραν, πρὸς
[15, 36]	Ακαρνανίαν ὁμοίως ἔπεισεν ἀποκλῖναι πρὸς	Αθηναίους.	Αλκέταν τε τὸν Μολοττῶν βασιλέα
[15, 30]	εἰρημένην αἰτίαν προεκλήθησαν πρὸς τοὺς	Αθηναίους	ἀποκλῖναι, πρῶται δὲ καὶ προθυμότατα
[15, 60]	περὶ Λεῦκτρα μεγάλῃ συμφορᾷ περιπεπτωκέναι,	Αθηναίους	δὲ μόνον τῆς κατὰ θάλατταν
[15, 78]	τῆς θαλάττης ἀρχήν· καὶ γὰρ	Αθηναίους	ἐν τῷ πρὸς Ξέρξην πολέμῳ
[15, 69]	πολέμοις ἐμπειρίαις, τῇ βίᾳ τοὺς	Αθηναίους	ἤλπιζον χειρώσασθαι, οἱ δὲ περὶ
[15, 82]	πρὸς τοὺς ἐχθροτάτους τῶν Βοιωτῶν	Αθηναίους	καὶ Λακεδαιμονίους πρέσβεις ἐκπέμψαντες ἔπεισαν
[15, 29]	χρησίμων· ἐξέπεμψε δὲ καὶ πρὸς	Αθηναίους	πρέσβεις, κατηγορῶν μὲν Χαβρίου, ὅτι
[15, 69]	ὁ δὲ Χαβρίας ἀναλαβὼν τοὺς	Αθηναίους	προῆγεν ἐκ τῆς πόλεως, καὶ
[15, 28]	αὐτοὺς τεταγμένων ἀπέκλινον πρὸς τοὺς	Αθηναίους.	(Πρῶτοι δὲ πρὸς τὴν ἀπόστασιν
[15, 67]	ὥστε τῆς μὲν θαλάττης ἄρχειν	Αθηναίους,	τῆς δὲ γῆς τοὺς Λακεδαιμονίους,
[15, 74]	ὢν κακὸς καὶ διακριθεὶς ἐν	Αθήναις	ἐνίκησε τοὺς κρείττονας ποιητάς. Εὐλόγως
[15, 28]	τὸ μὲν συνέδριον ἐν ταῖς	Αθήναις	συνεδρεύειν, πόλιν δὲ ἐπ' ἴσης
[15, 92]	τὴν στρατηγίαν ἐνεχείρισε Χαβρίᾳ τῷ	Αθηναίῳ,	δημοσίᾳ μὲν ὑπὸ τῆς πατρίδος
[15, 63]	ἠναγκάζοντο καταφεύγειν ἐπὶ τὴν τῶν	Αθηναίων	βοήθειαν, οἷς τριάκοντα μὲν τυράννους
[15, 29]	καὶ νόμον ἔθεντο μηδένα τῶν	Αθηναίων	γεωργεῖν ἐκτὸς τῆς Αττικῆς. διὰ
[15, 95]	μισθοφόρους στρατιώτας ἐπολιόρκει τὴν πόλιν.	(Αθηναίων	δὲ βοηθησάντων τοῖς Πεπαρηθίοις, καὶ
[15, 63]	τῶν ἐλπίδων. Ό γὰρ τῶν	Αθηναίων	δῆμος, μεγαλόψυχος ὢν καὶ φιλάνθρωπος,
[15, 95]	ἃς συνέβη τὸν δῆμον τῶν	Αθηναίων	διαβληθῆναι παρὰ τοῖς συμμάχοις. Ὁ
[15, 26]	Καδμείαν. ~Ὁ δὲ δῆμος τῶν	Αθηναίων	διακούσας τῶν πρέσβεων ἐψηφίσατο παραχρῆμα
[15, 35]	δὲ τὴν ναυμαχίαν τῶν μὲν	Αθηναίων	διεφθάρησαν τριήρεις ὀκτωκαίδεκα, τῶν δὲ
[15, 47]	ἔχοντος κατέπλευσεν ὁ στόλος τῶν	Αθηναίων	εἰς τὴν Κόρκυραν, ἔχων στρατηγοὺς
[15, 30]	φιλίαν. (Τῆς δ' ὑπὸ τῶν	Αθηναίων	ἐκπεμφθείσης δυνάμεως ἡγούμενος Χαβρίας ἐπόρθησε
[15, 34]	δὴ πυθόμενος ὁ δῆμος τῶν	Αθηναίων	ἐξέπεμψε στόλον παραφυλάξοντα τὴν σιτοπομπίαν,
[15, 30]	μεγάλα, πεπολεμημένη δὲ δεινῶς ὑπὸ	Αθηναίων,	εὐλόγως πρὸς μὲν Αθηναίους ἀδιάλυτον
[15, 66]	καὶ Τυρταῖος ὁ ποιητὴς ὑπὸ	Αθηναίων	ἡγεμὼν ἐδόθη τοῖς Σπαρτιάταις. (Ἔνιοι
[15, 45]	Οὗτοι δὲ πρὸς Τιμόθεον τὸν	Αθηναίων	ἡγούμενον τοῦ ναυτικοῦ καταφυγόντες συνέπλεον
[15, 85]	ὑπερεβάλοντο. (Οἱ μὲν γὰρ τῶν	Αθηναίων	ἱππεῖς τοῖς τῶν Θηβαίων ἐπελάσαντες
[15, 85]	οὐκ ἦν καταδεέστερον τὸ τῶν	Αθηναίων	ἱππικόν· τῷ δὲ πλήθει καὶ
[15, 25]	αὐτοὶ συγκατήγαγον τὸν δῆμον τῶν	Αθηναίων	καθ' ὃν καιρὸν ὑπὸ τῶν
[15, 28]	πόλεμον, συμμαχούντων τοῖς Θηβαίοις τῶν	Αθηναίων	καὶ τῶν ἄλλων Ελλήνων τῶν
[15, 85]	δὲ μάχης γενομένης, καὶ τῶν	Αθηναίων	καταπονουμένων καὶ πρὸς φυγὴν ὁρμησάντων,
[15, 25]	συνεστράφησαν οἱ φυγάδες, καὶ συνεπιλαβομένων	Αθηναίων	κατῆλθον εἰς τὴν πατρίδα νυκτός.
[15, 38]	τῶν Θηβαίων συντέλειαν ταττόντων, καὶ	Αθηναίων	μὲν ἀντειπόντων φιλοτιμότατα, Καλλιστράτου (δὲ)
[15, 34]	ταῦτα Χαβρίας μὲν ὁ τῶν	Αθηναίων	ναύαρχος μετὰ τοῦ στόλου παντὸς
[15, 66]	κατῴκησαν ἐν Ναυπάκτῳ, δόντων αὐτοῖς	Αθηναίων	οἰκητήριον τήνδε τὴν πόλιν. Καὶ
[15, 5]	βοηθῆσαι. Οὐ προαιρουμένων δὲ τῶν	Αθηναίων	παραβαίνειν τὰς κοινὰς συνθήκας, ὅμως
[15, 76]	Ταύτην δὲ τὴν πόλιν οὖσαν	Αθηναίων	παραλόγως ἀπέβαλεν· τῶν γὰρ Αθηναίων
[15, 75]	πολεμουμένοις ὑπ' Αργείων Χάρης ὑπ'	Αθηναίων	πεμφθεὶς στρατηγὸς μετὰ δυνάμεως ἐβοήθησε
[15, 76]	Αθηναίων παραλόγως ἀπέβαλεν· τῶν γὰρ	Αθηναίων	στρατευσάντων ἐπ' αὐτὸν καὶ πολὺ
[15, 79]	εἰρημένας πόλεις Λάχητα μὲν τὸν	Αθηναίων	στρατηγόν, ἔχοντα στόλον ἀξιόλογον καὶ
[15, 69]	οἰκίας, Χαβρίας δ' ὁ τῶν	Αθηναίων	στρατηγὸς ἐμφρόνως ἅμα καὶ τεθαρρηκότως
[15, 81]	δὲ τούτοις πραττομένοις Τιμόθεος ὁ	Αθηναίων	στρατηγὸς ἔχων δύναμιν πεζήν τε
[15, 84]	Μαντινείας οἱ πεμφθέντες ὑπὸ τῶν	Αθηναίων	στρατιῶται πρὸς τὴν συμμαχίαν, ὄντες
[15, 46]	σπεύδοντες φθάσαι τὴν παρὰ τῶν	Αθηναίων	συμμαχίαν, εὐθὺς ἐπ' αὐτοὺς δύναμιν
[15, 77]	οὐδεὶς αὐτοῖς προσεῖχε, μετεπέμψαντο παρ'	Αθηναίων	συμμαχίαν καὶ μετὰ ταύτης ἐστράτευσαν
[15, 46]	τὴν Βοιωτίαν Πλαταιεῖς ἀντεχόμενοι τῆς	Αθηναίων	συμμαχίας μετεπέμποντο στρατιώτας, κεκρικότες τοῖς
[15, 47]	ὡς δὲ παρέπλευσεν εἰς τὰς	Αθήνας,	ἄγων πρέσβεων πλῆθος τῶν τὴν
[15, 62]	πρῶτον πρέσβεις ἀπέστειλαν εἰς τὰς	Αθήνας,	ἀξιοῦντες συμμαχίαν ποιήσασθαι κατὰ τῶν
[15, 45]	τὸ μὲν πρῶτον εἰς τὰς	Αθήνας	ἀποστείλαντες πρέσβεις κατηγόρουν τοῦ Τιμοθέου·
[15, 46]	ἐξεπόρθησαν, οἱ δὲ Πλαταιεῖς εἰς	Αθήνας	μετὰ τέκνων καὶ γυναικῶν φυγόντες
[15, 43]	ἀπαλλαγεὶς καὶ καταπλεύσας εἰς τὰς	Αθήνας.	(Ὁ δὲ Φαρνάβαζος πρέσβεις ἐκπέμψας
[15, 71]	Αλέξανδρος ἐξέπεμψε πρεσβευτὰς εἰς τὰς	Αθήνας	περὶ συμμαχίας. ᾧ παραχρῆμα ὁ
[15, 5]	(Οἱ δὲ Μαντινεῖς εἰς τὰς	Αθήνας	πρέσβεις ἀποστείλαντες ἠξίουν ἑαυτοῖς βοηθῆσαι.
[15, 46]	ἐπιμελῶς ἐφύλαττον, εἰς δὲ τὰς	Αθήνας	πρέσβεις ἐξέπεμψαν περὶ βοηθείας. Οἱ
[15, 75]	τοῖς Φλιασίοις ἐπανῆλθεν εἰς τὰς	Αθήνας.	~Τοῦ δ' ἐνιαυσίου χρόνου διεληλυθότος
[15, 67]	πολεμίους, ἀπέστειλαν πρεσβευτὰς εἰς τὰς	Αθήνας	τοὺς ἐπιφανεστάτους τῶν Σπαρτιατῶν, καὶ
[15, 52]	τέκνα μὲν καὶ γυναῖκας εἰς	Αθήνας	ὑπεκθέσθαι, αὐτοὶ δ' Επαμεινώνδαν στρατηγὸν
[15, 25]	Λακεδαιμονίοις, ἐξέπεμψαν πρεσβευτὰς εἰς τὰς	Αθήνας,	ὑπομιμνήσκοντες μὲν ὅτι καὶ αὐτοὶ
[15, 8]	τὸν ἐνιαυτόν. ~Ἐπ' ἄρχοντος δ'	Αθήνησι	Δεξιθέου Ρωμαῖοι κατέστησαν ὑπάτους Λεύκιον
[15, 22]	στρατιώτας προσελαμβάνοντο. ~Ἐπ' ἄρχοντος δ'	Αθήνησι	Δημοφίλου Ρωμαῖοι ἀντὶ τῶν ὑπάτων
[15, 28]	Σαρδονίαν ἀπέστειλαν. ~Ἐπ' ἄρχοντος δ'	Αθήνησι	Καλλέου Ρωμαῖοι χιλιάρχους ἀντὶ τῶν
[15, 74]	βίου καταστροφήν. Διονυσίου τοίνυν δεδιδαχότος	Αθήνησι	Ληναίοις τραγῳδίαν καὶ νικήσαντος, τῶν
[15, 61]	τὸν ἐνιαυτόν. ~Ἐπ' ἄρχοντος δ'	Αθήνησι	Λυσιστράτου παρὰ Ρωμαίοις ἐγένετο στάσις,
[15, 23]	~Τοῦ δ' ἐνιαυσίου χρόνου διεληλυθότος	Αθήνησι	μὲν ἦν ἄρχων Πυθέας, ἐν
[15, 14]	~Τοῦ δ' ἐνιαυσίου χρόνου διεληλυθότος	Αθήνησι	μὲν ἦρχε Διοτρέφης, ἐν Ρώμῃ
[15, 57]	~Τοῦ δ' ἐνιαυσίου χρόνου διεληλυθότος	Αθήνησι	μὲν ἦρχε Δυσνίκητος, ἐν Ρώμῃ
[15, 76]	~Τοῦ δ' ἐνιαυσίου χρόνου διεληλυθότος	Αθήνησι	μὲν ἦρχε Κηφισόδωρος, ἐν Ρώμῃ
[15, 82]	~Τοῦ δ' ἔτους τούτου διεληλυθότος	Αθήνησι	μὲν ἦρχε Χαρικλείδης, ἐν Ρώμῃ
[15, 90]	βύβλοις δυσίν. ~Ἐπ' ἄρχοντος δ'	Αθήνησι	Μόλωνος ἐν Ρώμῃ κατεστάθησαν ὕπατοι
[15, 2]	Αμύντου βασιλείας. ~Ἐπ' ἄρχοντος γὰρ	Αθήνησι	Μυστιχίδου Ρωμαῖοι μὲν ἀντὶ τῶν
[15, 71]	πόλεως ἐδυνάστευσεν. ~Ἐπ' ἄρχοντος δ'	Αθήνησι	Ναυσιγένους ἐν Ρώμῃ χιλίαρχοι κατεστάθησαν
[15, 25]	νῆσον ἀνεκτήσαντο. ~Ἐπ' ἄρχοντος δ'	Αθήνησι	Ναυσινίκου Ρωμαῖοι χιλιάρχους τέσσαρας ἀντὶ
[15, 95]	ἱστορίαν ἐποίησεν. ~Ἐπ' ἄρχοντος δ'	Αθήνησι	Νικοφήμου τὴν ὑπατικὴν ἀρχὴν ἐν
[15, 24]	πρὸς αὐτούς. ~Ἐπ' ἄρχοντος δ'	Αθήνησι	Νίκωνος Ρωμαῖοι χιλιάρχους ἓξ ἀντὶ
[15, 75]	τὴν ἀρχήν. ~Ἐπ' ἄρχοντος δ'	Αθήνησι	Πολυζήλου κατὰ μὲν τὴν Ρώμην
[15, 41]	συμφοραῖς ἦσαν. ~Ἐπ' ἄρχοντος δ'	Αθήνησι	Σωκρατίδου Ρωμαῖοι ἀντὶ τῶν ὑπάτων
[15, 78]	ἔτη πέντε. ~Ἐπ' ἄρχοντος δ'	Αθήνησι	Τιμοκράτους ἐν Ρώμῃ μὲν ἀντὶ
[15, 15]	τὸν ἐνιαυτόν. ~Ἐπ' ἄρχοντος δ'	Αθήνησι	Φανοστράτου Ρωμαῖοι κατέστησαν ἀντὶ τῶν
[15, 51]	τῶν συμμάχων. ~Ἐπ' ἄρχοντος δ'	Αθήνησι	Φρασικλείδου Ρωμαῖοι κατέστησαν ἀντὶ τῶν
[15, 36]	κρατηθεὶς ἀνῃρέθη. ~Ἐπ' ἄρχοντος δ'	Αθήνησι	Χαρισάνδρου Ρωμαῖοι μὲν ἀντὶ τῶν
[15, 77]	ὁ Σωκρατικός. ~Ἐπ' ἄρχοντος δ'	Αθήνησι	Χίωνος ἐν Ρώμῃ ἀντὶ τῶν
[15, 50]	τοῖς ῥηθεῖσιν. ~Ἐπ' ἄρχοντος δ'	Αθήνησιν	Αλκισθένους Ρωμαῖοι μὲν ἀντὶ τῶν
[15, 48]	ἀντιταξαμένων κατέκοψαν. ~Ἐπ' ἄρχοντος δ'	Αθήνησιν	Αστείου Ρωμαῖοι κατέστησαν ἀντὶ τῶν
[15, 20]	δυναστείας ἀντείχετο. ~Ἐπ' ἄρχοντος δ'	Αθήνησιν	Εὐάνδρου Ρωμαῖοι κατέστησαν ἀντὶ τῶν
[15, 38]	διαιροῦσι, δώδεκα. ~Ἐπ' ἄρχοντος δ'	Αθήνησιν	Ιπποδάμου Ρωμαῖοι χιλιάρχους ἀντὶ τῶν
[15, 16]	διὰ δὲ τῆς τῶν ἔργων	ἀθλήσεως	καὶ τῆς τῶν λόγων παρακλήσεως
[15, 63]	χώραν δυσείσβολον οὖσαν, τὸ μὲν	ἀθρόᾳ	τηλικαύτῃ δυνάμει ποιεῖσθαι τὴν ἐμβολὴν
[15, 3]	πρώτῃ συστάσει τὴν νίκην προκατεσκεύασεν·	ἀθρόαις	γὰρ ταῖς τριήρεσιν ἐπιπλεύσας ἐπὶ
[15, 65]	ἀντίπαλον τοῖς πολεμίοις. Ταύτην δ'	ἀθρόαν	συνέχοντες καὶ γυμνάζοντες αἰεὶ μᾶλλον
[15, 65]	δῃώσαντες, καὶ λαφύρων ἀναρίθμητον πλῆθος	ἀθροίσαντες,	ἀπεχώρησαν εἰς τὴν Αρκαδίαν. (Μετὰ
[15, 47]	καὶ πλείω τῶν ἑξήκοντα ταλάντων	ἀθροίσαντες,	ἐμισθοδότησαν τὴν δύναμιν. (Ἅμα δὲ
[15, 13]	ἰδίοις στρατιώταις. (Πολλὴν δὲ δύναμιν	ἀθροίσαντες	ἐνέβαλον εἰς τὴν Ηπειρον καὶ
[15, 40]	φρούριον ὀχυρὸν καὶ πλῆθος μισθοφόρων	ἀθροισάντων,	ἐγένετο μάχη πρὸς τοὺς ἐκ
[15, 64]	τὸν τόπον πᾶσι καταντᾶν παρήγγελτο.	Ἀθροισθείσης	δὲ ἁπάσης τῆς δυνάμεως εἰς
[15, 41]	(Τῆς δὲ τῶν Περσῶν δυνάμεως	ἀθροισθείσης	εἰς πόλιν Ακην, ἠριθμήθησαν τῶν
[15, 32]	διακοσίους. (Τούτων δὲ τῶν δυνάμεων	ἀθροισθεισῶν	εἰς ἕνα τόπον, οἱ μὲν
[15, 62]	καὶ οἱ ἄλλοι σύμμαχοι πάντες.	ἀθροισθέντων	δὲ πλειόνων ἢ πεντακισμυρίων, οἱ
[15, 4]	πταίσας καὶ συγκλεισθεὶς εἰς πολιορκίαν	ἀθύμως	εἶχεν. (Ὅμως δὲ κρίνας ἔχεσθαι
[15, 53]	ὑπερδεξίοις συστήσονται τὴν μάχην, ἔτυχον	αἱ	γνῶμαι τῶν ἡγεμόνων ἴσαι γενόμεναι.
[15, 85]	μὲν σάλπιγγες τὸ πολεμικὸν ἐσήμαινον,	αἱ	δὲ δυνάμεις ἠλάλαξαν καὶ τῷ
[15, 86]	μάχη τοιοῦτον ἔσχε τὸ τέλος·	αἱ	δὲ πεζαὶ δυνάμεις ὡς συνῆλθον
[15, 54]	ὁμοίως κόρας πρέσβεις Λακεδαιμονίων ἐβιάσαντο·	αἱ	δὲ ὑβρισθεῖσαι τὴν συμφορὰν οὐκ
[15, 55]	κατὰ τὴν πρώτην ὁρμὴν συνηλάλαξαν	αἱ	δυνάμεις, οἱ μὲν Λακεδαιμόνιοι τοῖς
[15, 72]	δ' οὐδείς. προεῖπον δ' αὐτοῖς	αἱ	Δωδωνίδες ἱέρειαι, διότι πόλεμος οὗτος
[15, 30]	πρῶται δὲ καὶ προθυμότατα συνεμάχησαν	αἱ	κατὰ τὴν Εὔβοιαν οἰκοῦσαι χωρὶς
[15, 40]	μεγάλας καὶ στάσεις, μάλιστα δὲ	αἱ	κατὰ τὴν Πελοπόννησον. Ὀλιγαρχικοῖς γὰρ
[15, 32]	τῶν μυρίων ὀκτακισχιλίων, ὧν ἦσαν	αἱ	Λακεδαιμονίων πέντε μόραι· τὴν δὲ
[15, 18]	ὀνομάσαντες προφθάσειαν. Τούτων δὲ πραχθέντων	αἱ	μὲν κατὰ τὴν Ασίαν ἐπαναστάσεις
[15, 48]	ἀλλὰ νυκτὸς τοῦ πάθους συμβάντος	αἱ	μὲν οἰκίαι διὰ τὸ μέγεθος
[15, 40]	χώρας ἠνάγκασαν φυγεῖν εἰς Αργος.	Αἱ	μὲν οὖν κατὰ Πελοπόννησον πόλεις
[15, 85]	ὡς ἤδη πλησίον ὑπῆρχον ἀλλήλων,	αἱ	μὲν σάλπιγγες τὸ πολεμικὸν ἐσήμαινον,
[15, 94]	δὲ τὴν Μεγάλην πόλιν ὑπῆρχον	αἱ	περιοικοῦσαι πόλεις μετῳκισμέναι καὶ δυσχερῶς
[15, 5]	τῆς ἐπὶ Ανταλκίδου, καθ' ἣν	αἱ	πόλεις ἅπασαι τὰς μὲν φρουρὰς
[15, 45]	συνεμάχουν οἱ Αθηναῖοι. (Ἀμφότεραι γὰρ	αἱ	πόλεις αὗται χρόνον ὀλίγον διετήρησαν
[15, 40]	τὴν συγχωρηθεῖσαν τοῖς δήμοις αὐτονομίαν	αἱ	πόλεις ἐνέπιπτον εἰς ταραχὰς μεγάλας
[15, 50]	τοὺς λόγους, συνέθεντο κοινὴν εἰρήνην	αἱ	πόλεις πᾶσαι πλὴν Θηβαίων· Θηβαῖοι
[15, 18]	Τὸ μὲν οὖν πρῶτον ἐπεχείρησαν	αἱ	πόλεις πολέμῳ διακρίνεσθαι, μετὰ δὲ
[15, 38]	μὲν ἄλλοις Ελλησι πᾶσι συμφώνως	αἱ	σπονδαὶ συνετελέσθησαν, μόνοι δὲ Θηβαῖοι
[15, 55]	κρίνειν τὴν μάχην. (Ὡς δ'	αἵ	τε σάλπιγγες ἐσήμαινον παρ' ἀμφοτέροις
[15, 93]	τόπων ὄντων πεδινῶν, οἱ μὲν	Αἰγύπτιοι	διέλαβον τῷ πλήθει κεκυκλῶσθαι τοὺς
[15, 43]	διαβολὰς ἀδίκους προσῆπτον. (Οἱ δ'	Αἰγύπτιοι	πολλὴν ἀναστροφὴν λαβόντες, εἰς μὲν
[15, 42]	τῶν νεῶν προσγεγενημένων, κυκλωθέντες οἱ	Αἰγύπτιοι,	πολλοὶ μὲν ἀπέθανον, οὐκ ὀλίγοι
[15, 93]	τινα πόλιν εὐμεγέθη. (Οἱ δ'	Αἰγύπτιοι	τὸ πρῶτον ἐπολιόρκουν τοὺς συγκεκλεισμένους·
[15, 93]	μάχην. Τοῦ δὲ πλήθους τοῖς	Αἰγυπτίοις	ἀχρήστου γενομένου, ταῖς ἀρεταῖς προέχοντες
[15, 42]	τοῦ Νείλου τὰς εἰς τὸ	Αἰγύπτιον	πέλαγος ἐκβολὰς ποιουμένου, καθ' ἕκαστον
[15, 41]	Αρταξέρξης ὁ βασιλεὺς ἐστράτευσεν ἐπ'	Αἰγυπτίους	ἀφεστηκότας ἀπὸ Περσῶν. Ἡγοῦντο δὲ
[15, 38]	Περσῶν βασιλεὺς μέλλων πολεμεῖν πρὸς	Αἰγυπτίους	καὶ σπεύδων ξενικὴν δύναμιν ἀξιόλογον
[15, 92]	χωρὶς δὲ τούτων πεζοὺς στρατιώτας	Αἰγυπτίους	ὀκτακισμυρίους. Καὶ τῶν μὲν μισθοφόρων
[15, 92]	καὶ στρατηγὸν ἀπέδειξε τοῦ πρὸς	Αἰγυπτίους	πολέμου. ~Μετ' ὀλίγον δὲ ὁ
[15, 41]	πλησίον τοῦ Νείλου, κατέλαβον τοὺς	Αἰγυπτίους	φανερῶς παρεσκευασμένους τὰ πρὸς τὸν
[15, 18]	τούς τε Λακεδαιμονίους καὶ τὸν	Αἰγυπτίων	βασιλέα παρακεκληκὼς εἰς τὸν πρὸς
[15, 90]	ἔδει πρός τε τὸν τῶν	Αἰγυπτίων	βασιλέα πολεμεῖν καὶ (πρὸς) τὰς
[15, 2]	πρὸς μὲν τὸν Ακοριν τὸν	Αἰγυπτίων	βασιλέα, πολέμιον ὄντα Περσῶν, συμμαχίαν
[15, 29]	τούτοις πραττομένοις Ακορις ὁ τῶν	Αἰγυπτίων	βασιλεύς, ἀλλοτρίως διακείμενος πρὸς τὸν
[15, 42]	ἑκάστων ἀποκρίσεις. ~Ὁ δὲ τῶν	Αἰγυπτίων	βασιλεὺς Νεκτάνεβις ἐπυνθάνετο μὲν τὸ
[15, 9]	μὲν Ακοριν τὸν βασιλέα τῶν	Αἰγυπτίων	διαπρεσβευσάμενος συμμαχίαν συνέθετο κατὰ τοῦ
[15, 43]	πρὸ τοῦ παραγενέσθαι τὰς τῶν	Αἰγυπτίων	δυνάμεις· οἱ δὲ περὶ τὸν
[15, 29]	κατηγορῶν μὲν Χαβρίου, ὅτι τῶν	Αἰγυπτίων	ἡγούμενος ἀπαλλοτριοῖ τὴν τοῦ βασιλέως
[15, 42]	στόματος πολισμάτιον. (Ἐκβοηθησάντων δὲ τῶν	Αἰγυπτίων	ἱππεῦσί τε καὶ πεζοῖς τρισχιλίοις,
[15, 93]	στρατιώτας ἀνελπίστως. (Ἐπιδιωξάντων δὲ τῶν	Αἰγυπτίων	καὶ τῶν τόπων ὄντων πεδινῶν,
[15, 90]	καὶ Ταχὼς ὁ βασιλεὺς τῶν	Αἰγυπτίων	κρίνας πολεμεῖν τοῖς Πέρσαις, ναῦς
[15, 93]	Ελληνες πολλοὺς μὲν ἀπέκτειναν τῶν	Αἰγυπτίων,	τοὺς δὲ λοιποὺς φεύγειν ἠνάγκασαν.
[15, 93]	Ταχὼς ῥᾳδίως ἀνεκτήσατο τὴν κατ'	Αἴγυπτον	βασιλείαν, ὁ δ' Αγησίλαος ὡς
[15, 43]	μὴ κατ' ἰδίαν κατάσχῃ τὴν	Αἴγυπτον.	Διόπερ οὐ συγχωροῦντος τοῦ Φαρναβάζου,
[15, 29]	τὴν στρατηγίαν ἀφηγεῖτο τῶν κατ'	Αἴγυπτον	δυνάμεων, καὶ μετὰ πολλῆς σπουδῆς
[15, 4]	Σαλαμῖνος. Κομισθεὶς δ' εἰς τὴν	Αἴγυπτον	καὶ συντυχὼν τῷ βασιλεῖ, παρεκάλεσεν
[15, 43]	γεγονότος τοῦ μὴ ληφθῆναι τὴν	Αἴγυπτον.	Οἱ δὲ Αθηναῖοι τοῖς μὲν
[15, 43]	ῥεύματος αἰεὶ μᾶλλον ὠχύρου τὴν	Αἴγυπτον.	Οἱ δὲ τῶν Περσῶν ἡγεμόνες,
[15, 92]	ὑπὸ τῶν ἀποστατῶν πεμφθεὶς εἰς	Αἴγυπτον	πρὸς Ταχὼ τὸν βασιλέα, καὶ
[15, 44]	γράφειν. Ἡ μὲν οὖν ἐπ'	Αἴγυπτον	στρατεία τῶν Περσῶν, μεγάλης τυχοῦσα
[15, 43]	ἐπικαιροτάτην οὖσαν πόλιν τῶν κατ'	Αἴγυπτον,	συνεβούλευεν ἐξαυτῆς ἀναπλεῖν ἐπὶ τὴν
[15, 92]	τὸν βασιλέα. (Κατὰ δὲ τὴν	Αἴγυπτον	Ταχὼς ὁ βασιλεὺς κατασκευασάμενος τὰ
[15, 41]	στόλου συμπαραπλέοντος προῆγον ἐπὶ τὴν	Αἴγυπτον.	Ὡς δ' ἧκον πλησίον τοῦ
[15, 8]	χρήματα παρὰ Ακόριδος τοῦ βασιλέως	Αἰγύπτου	ἐλάττονα τῶν προσδοκηθέντων. καταλαβὼν δὲ
[15, 42]	ὀχυρότητι, δυσπροσίτου παντελῶς οὔσης τῆς	Αἰγύπτου,	ἔπειτα καὶ τῷ πεφράχθαι καλῶς
[15, 92]	μὲν συμβουλεύσαντι μένειν ἐπὶ τῆς	Αἰγύπτου	καὶ διὰ τῶν στρατηγῶν τὸν
[15, 8]	βασιλεὺς ἧκεν εἰς Κύπρον ἐξ	Αἰγύπτου,	κομίζων χρήματα παρὰ Ακόριδος τοῦ
[15, 29]	ταχέως τόν τε Χαβρίαν ἐξ	Αἰγύπτου	μετεπέμψαντο καὶ τὸν Ιφικράτην στρατηγὸν
[15, 3]	πεντήκοντα δὲ παρὰ Ακόριδος ἐξ	Αἰγύπτου	μετεπέμψατο, ὥστε τὰς πάσας ἔχειν
[15, 92]	καταληφθείσης ὑπὸ τῶν ἀποστατῶν τῆς	Αἰγύπτου,	ὁ μὲν Ταχὼς καταπλαγεὶς ἐτόλμησε
[15, 3]	ὁ βασιλεὺς Ακορις ἐκ τῆς	Αἰγύπτου	παρεκόμισε, καὶ χρήματα καὶ τὴν
[15, 92]	καταστρατοπεδευούσης, ὁ καθεσταμένος ἐπὶ τῆς	Αἰγύπτου	στρατηγὸς ἀπέστη ἀπὸ τοῦ βασιλέως,
[15, 92]	βασιλέως τεταγμένος ἡγεμὼν τῶν ἐξ	Αἰγύπτου	στρατιωτῶν, καὶ πεμφθεὶς ἀπὸ τῆς
[15, 43]	τῆς περιστάσεως, ἔγνωσαν ἐκ τῆς	Αἰγύπτου	τὴν ἀπαλλαγὴν ποιήσασθαι. (Διόπερ ἐπανιόντων
[15, 92]	καὶ πείσας ἀντέχεσθαι τῆς ἐν	Αἰγύπτῳ	βασιλείας, μέγαν πόλεμον ἐξέκαυσεν· (ὁ
[15, 92]	συστρατεύειν πεπεισμένῳ. Αὐτὸς δὲ τῶν	Αἰγυτίων	ἔχων (ἅπασας) τὴν ἡγεμονίν καὶ
[15, 28]	καὶ τῶν ἄλλων τινὲς νησιωτῶν·	αἰεὶ	δὲ μᾶλλον αὐξομένης τῆς τῶν
[15, 71]	φιλοτέχνῳ χρώμενος διέσωσε τὸ στρατόπεδον.	(Αἰεὶ	δὲ μᾶλλον διὰ τῶν κατορθωμάτων
[15, 43]	συμπλοκὰς ἐποιοῦντο τοῖς πολεμίοις συνεχεῖς.	Αἰεὶ	δὲ μᾶλλον ἐπισχύοντες πολλοὺς ἀνῄρουν
[15, 23]	στρατηγικῶς διοικῶν, ἐποίει πολλὰ προτερήματα.	Αἰεὶ	δὲ μᾶλλον εὐημερῶν καὶ πλείοσι
[15, 7]	καταφρόνησιν ἐνέπεσεν εἰς ὑπερβολὴν λύπης·	αἰεὶ	δὲ μᾶλλον τοῦ πάθους ἐπίτασιν
[15, 32]	βασιλέως ἵσταται, καὶ παραβοηθεῖ τοῖς	αἰεὶ	θλιβομένοις μέρεσι· συνεστὼς δ' ἐξ
[15, 65]	δ' ἀθρόαν συνέχοντες καὶ γυμνάζοντες	αἰεὶ	μᾶλλον ἐθάρρουν καὶ παρεσκευάζοντο πρὸς
[15, 76]	Ἀπὸ δὲ τούτων τῶν χρόνων	αἰεὶ	μᾶλλον ηὐξήθη προσόδοις τε δημοσίαις
[15, 30]	συνεδρίου· διὸ καὶ τοῖς Αθηναίοις	αἰεὶ	μᾶλλον τῆς δυνάμεως αὐξομένης, τοῖς
[15, 43]	ἐπέχων τῷ πλήθει τοῦ ῥεύματος	αἰεὶ	μᾶλλον ὠχύρου τὴν Αἴγυπτον. Οἱ
[15, 43]	τῶν Περσῶν ἡγεμόνες, ἀντιπραττούσης αὐτοῖς	αἰεὶ	τῆς περιστάσεως, ἔγνωσαν ἐκ τῆς
[15, 86]	τῶν Βοιωτῶν καὶ τοὺς ἐσχάτους	αἰεὶ	φονευόντων, νεκρῶν ἐσωρεύθη πλῆθος. ~Οἱ
[15, 40]	φοβούμενοι τὴν ἐκ τῆς ἁλώσεως	αἰκίαν,	ἀλλήλους ἀπέκτειναν. Οἱ δὲ Κορίνθιοι
[15, 2]	Φούριον, ἔτι δὲ Γάιον καὶ	Αἰμίλιον.	Ἐπὶ δὲ τούτων Αρταξέρξης ὁ
[15, 15]	Λεύκιον Λοκρήτιον, Σέντιον Σολπίκιον, Λεύκιον	Αἰμίλιον,	Λεύκιον Φούριον. Ἐπὶ δὲ τούτων
[15, 50]	καὶ Τίτον Παπίριον καὶ Λεύκιον	Αἰμίλιον,	παρὰ δὲ Ηλείοις Ολυμπιὰς ἤχθη
[15, 61]	αἱρεῖσθαι ἕξ· καὶ κατεστάθησαν Λεύκιος	Αἰμίλιος	καὶ Γάιος Οὐεργίνιος καὶ Σερούιος
[15, 82]	Ρώμῃ δ' ὕπατοι κατεστάθησαν Λεύκιος	Αἰμίλιος	Μάμερκος καὶ Λεύκιος Σέξτιος Λατερίας.
[15, 85]	τούτοις Μεσσήνιοι καὶ Μαλιεῖς καὶ	Αἰνιᾶνες,	ἔτι δὲ καὶ Θετταλοὶ καὶ
[15, 61]	μετὰ δὲ ταῦτα ἔδοξε χιλιάρχους	αἱρεῖσθαι	ἕξ· καὶ κατεστάθησαν Λεύκιος Αἰμίλιος
[15, 61]	δεῖν ὑπάτους, τῶν δὲ χιλιάρχους	αἱρεῖσθαι.	Ἐπὶ μὲν οὖν τινα χρόνον
[15, 19]	Λακεδαιμονίων διεφέροντο πρὸς ἀλλήλους ταῖς	αἱρέσεσιν·	Αγησίπολις μὲν γάρ, εἰρηνικὸς ὢν
[15, 5]	φύσει φιλαρχοῦντες καὶ πολεμικοὶ ταῖς	αἱρέσεσιν	ὄντες, τὴν εἰρήνην ὥσπερ βαρὺ
[15, 8]	Εὐαγόρας, καίπερ βαρείας οὔσης τῆς	αἱρέσεως,	τὰ μὲν ἄλλα πάντα συνεχώρει,
[15, 52]	τὴν ὑπὲρ τῶν δικαίων μνήμην	αἱρετωτέραν	εἶναι τῶν παρόντων σημείων. (Ὁ
[15, 15]	συμπλοκαὶ μικραὶ καὶ συνεχεῖς, ἐν	αἷς	οὐδὲν ἀξιόλογον ἔργον συνετελέσθη, δύο
[15, 76]	καὶ Αντισθένης, πρὸς δὲ τούτοις	Αἰσχίνης	ὁ Σφήττιος ὁ Σωκρατικός. ~Ἐπ'
[15, 54]	δ' εἰς ταὐτὸ τῶν δυνάμεων	αἰσχρὸν	εἶναι ὑπέλαβον οἱ Λακεδαιμόνιοι δεδιέναι
[15, 7]	φίλων πολλοὺς μὲν ἐπὶ ψευδέσιν	αἰτίαις	ἀνελεῖν, οὐκ ὀλίγους δὲ καὶ
[15, 81]	πάντων τῶν ὕστερον γενομένων ἀγαθῶν	αἰτίαν	γενέσθαι. (Ὲν δὲ τῇ περὶ
[15, 94]	πατρίδας. (Διὰ δὲ ταύτην τὴν	αἰτίαν	γενομένης διαφορᾶς, οἱ μὲν ἐκ
[15, 30]	τὴν ἐλευθερίαν ἀποκατέστησεν, δι' ἣν	αἰτίαν	οἱ τὴν Εστιαιέων καλουμένην χώραν
[15, 30]	ἄλλων πόλεων διὰ τὴν εἰρημένην	αἰτίαν	προεκλήθησαν πρὸς τοὺς Αθηναίους ἀποκλῖναι,
[15, 50]	γένεσιν τῆς λαμπάδος εἰς φυσικὰς	αἰτίας	ἀνέφερον, ἀποφαινόμενοι τὰ τοιαῦτα φαντάσματα
[15, 48]	πρὸς τὸ θεῖον πιθανάς τινας	αἰτίας	ἀποδιδοῦσι τοῦ συμβάντος, ὡς διὰ
[15, 39]	τῆς ἐλπίδος διὰ τὰς εἰρημένας	αἰτίας	καὶ διὰ τὸ πλείονας ἔχειν
[15, 54]	δεῖ περιπεσεῖν Λακεδαιμονίους διὰ τοιαύτας	αἰτίας.	(Λεῦκτρος ἦν, ἀφ' οὗ τὸ
[15, 63]	τῶν δὲ διὰ τὰς ὁμοίας	αἰτίας	ὀλιγανδρούντων, εἰς πολλὴν ἀμηχανίαν ἔπιπτον.
[15, 20]	ταῖς Θήβαις διά τινας τοιαύτας	αἰτίας.	Ὁρῶντες τὴν Βοιωτίαν ἔχουσαν πόλεών
[15, 34]	Νάξου καὶ Πάρου διὰ τοιαύτας	αἰτίας.	Πόλλις ὁ τῶν Λακεδαιμονίων ναύαρχος,
[15, 5]	τῶν γεγενημένων σπονδῶν, διὰ τοιαύτας	αἰτίας.	Προϋπαρχούσης τοῖς Ελλησι κοινῆς εἰρήνης
[15, 72]	χρήμασιν ἐζημίωσαν. ~Ἐπιζητουμένης δὲ τῆς	αἰτίας,	πῶς ὁ τοιοῦτος ἀνὴρ ἰδιώτης
[15, 25]	Λακεδαιμονίοις πρὸς Βοιωτοὺς διὰ τοιαύτας	αἰτίας.	τὴν Καδμείαν φρουρούντων Λακεδαιμονίων ἀδίκως
[15, 58]	οὖν στάσις ἐγένετο διὰ τοιαύτας	αἰτίας.	Τῆς πόλεως τῶν Αργείων δημοκρατουμένης
[15, 74]	ὑποκειμένης ἱστορίας φδιελθεῖν τάς τε	αἰτίας	τῆς τελευτῆς καὶ τὰ συμβάντα
[15, 48]	οἱ μὲν φυσικοὶ πειρῶνται τὰς	αἰτίας	τῶν τοιούτων παθῶν οὐκ εἰς
[15, 79]	τὸν Ορχομενὸν διὰ τοιαύτας τινὰς	αἰτίας.	τῶν φυγάδων τινὲς βουλόμενοι τὴν
[15, 40]	δὲ Κορίνθιοι πολλοὺς τῶν πολιτῶν	αἰτιασάμενοι	μετεσχηκέναι τοῖς φυγάσι τῆς ἐπιθέσεως,
[15, 35]	ἀντὶ μεγάλης εὐεργεσίας θανάτῳ περιέβαλεν,	αἰτιασάμενος	ὅτι τοὺς τετελευτηκότας κατὰ τὴν
[15, 32]	παρατάξεσι καὶ κατὰ τὸ πλεῖστον	αἴτιος	γίνεται τῆς νίκης. Ἱππεῖς δ'
[15, 52]	στρατηγικῇ συνέσει διαφέρειν μεγίστων ἀγαθῶν	αἴτιος	ἐγένετο τῇ πατρίδι. Εὐθὺς γὰρ
[15, 43]	ἐκπέμψας κατηγόρησε τοῦ Ιφικράτους ὡς	αἰτίου	γεγονότος τοῦ μὴ ληφθῆναι τὴν
[15, 59]	τῆς στάσεως καὶ τῆς φυγῆς	αἰτίους	γεγονέναι. πορθήσας δὲ τὴν χώραν
[15, 57]	μετὰ δὲ ταῦτα Φωκεῖς καὶ	Αἰτωλοὺς	καὶ Λοκροὺς φίλους ποιησάμενοι τὴν
[15, 34]	τριήρεις διέφθειρεν, οὐκ ὀλίγας δ'	αἰχμαλώτους	ἔλαβεν. ~Γενόμενος δ' ἐπὶ τοῦ
[15, 14]	τε ἐκράτησεν αὐτῶν καὶ πολλοὺς	αἰχμαλώτους	λαβὼν καὶ τὴν χώραν πορθήσας
[15, 84]	πολιορκίαν. ~Πυθόμενος δὲ παρὰ τῶν	αἰχμαλώτων	ὅτι Μαντινεῖς πανδημεὶ πάρεισι βοηθοῦντες
[15, 43]	μὲν γὰρ Ιφικράτης παρὰ τῶν	αἰχμαλώτων	πυθόμενος ἔρημον εἶναι τὴν Μέμφιν,
[15, 50]	κατὰ τὰς ἰδίας ἑκάστων περιόδους	αἰωνίοις	κινήσεσι καὶ φοραῖς ὡρισμέναις συντελουμένων.
[15, 66]	μεγαλεπίβολος ὢν καὶ δόξης ὀρεγόμενος	αἰωνίου,	συνεβούλευε τοῖς τε Αρκάσι καὶ
[15, 6]	καὶ τοῦ Διονυσίου παραιτουμένων τὴν	ἄκαιρον	παρρησίαν, ὁ Φιλόξενος ἐπηγγείλατο παράδοξόν
[15, 31]	καλουμένην οἰκοῦντες, τὴν δ' ὀγδόην	Ακαρνᾶνες,	ἐνάτην δὲ Φωκεῖς καὶ Λοκροί,
[15, 36]	προσηγάγετο καὶ τὰς κατὰ τὴν	Ακαρνανίαν	ὁμοίως ἔπεισεν ἀποκλῖναι πρὸς Αθηναίους.
[15, 89]	Λακεδαιμόνιοι διὰ τὴν πρὸς τούτους	ἀκατάλλακτον	ἀλλοτριότητα τῶν σπονδῶν οὐ προείλοντο
[15, 31]	συμμάχων ὁρμὴν πρὸς τὴν ἀπόστασιν	ἀκατάσχετον	οὖσαν, ἐπαύσαντο τῆς προϋπαρχούσης βαρύτητος
[15, 28]	τὴν ὁρμὴν τῶν πόλεων ὁρῶντες	ἀκατάσχετον	οὖσαν πρὸς τὴν ἀπόστασιν, ὅμως
[15, 41]	Περσῶν δυνάμεως ἀθροισθείσης εἰς πόλιν	Ακην,	ἠριθμήθησαν τῶν μὲν βαρβάρων εἴκοσι
[15, 53]	οὖσαν, ἐνέβαλεν εἰς τὴν Βοιωτίαν	ἀκινδύνως·	ἐν παρόδῳ δέ τινα τῶν
[15, 78]	Ελλήνων ἐστεφανωμένων καὶ μεθ' ἡσυχίας	ἀκινδύνως	ἐπισημαινομένων τὰς ἑκατέρωθεν ἀνδραγαθίας. Τέλος
[15, 33]	ὁ Αγησίλαος ἀπεκρίθη, νῦν μὲν	ἀκινδύνως	τοὺς Λακεδαιμονίους νενικηκέναι (ἄν) πορθουμένῃ
[15, 83]	πόλιν βιαζομένους, αὐτὸς δὲ τοὺς	ἀκμάζοντας	ταῖς ἡλικίαις συντάξας διεμέρισεν εἰς
[15, 61]	καὶ βιαίως κτησάμενος τὴν δυναστείαν,	ἀκολούθως	ταύτῃ τῇ προαιρέσει διῴκει τὰ
[15, 51]	ἀγῶνα μήτε μάχην ἔσεσθαι, ἀλλ'	ἀκονιτὶ	τῶν Βοιωτῶν κρατήσειν. ~Οὗτοι μὲν
[15, 86]	δὲ τοῦ συντάγματος, καὶ πρῶτος	ἀκοντίσας,	ἔβαλε τὸν ἡγούμενον τῶν Λακεδαιμονίων.
[15, 85]	Αὐτοὶ μὲν οὖν ὀλίγους εἶχον	ἀκοντιστάς,	οἱ δὲ Θηβαῖοι τριπλασίους σφενδονήτας
[15, 85]	δὲ Θηβαῖοι τριπλασίους σφενδονήτας καὶ	ἀκοντιστὰς	τοὺς ἐκ τῶν περὶ τὴν
[15, 3]	ἄλλας προσεπλήρωσε, πεντήκοντα δὲ παρὰ	Ακόριδος	ἐξ Αἰγύπτου μετεπέμψατο, ὥστε τὰς
[15, 8]	ἐξ Αἰγύπτου, κομίζων χρήματα παρὰ	Ακόριδος	τοῦ βασιλέως Αἰγύπτου ἐλάττονα τῶν
[15, 2]	δ' Εὐαγόρας πρὸς μὲν τὸν	Ακοριν	τὸν Αἰγυπτίων βασιλέα, πολέμιον ὄντα
[15, 9]	ἀφίστασθαι. (Εὐθὺς οὖν πρὸς μὲν	Ακοριν	τὸν βασιλέα τῶν Αἰγυπτίων διαπρεσβευσάμενος
[15, 3]	σίτου πλῆθος ἱκανὸν ὁ βασιλεὺς	Ακορις	ἐκ τῆς Αἰγύπτου παρεκόμισε, καὶ
[15, 29]	συνεδρίου. ~Ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις	Ακορις	ὁ τῶν Αἰγυπτίων βασιλεύς, ἀλλοτρίως
[15, 7]	διὰ τὴν εὐφωνίαν ἐξέπληττον τοὺς	ἀκούοντας,	μετὰ δὲ ταῦτα ἀναθεωρήσεως γενομένης
[15, 52]	(Οἱ μὲν οὖν πρεσβύτεροι τῶν	ἀκουόντων	τοῦ κήρυκος οἰωνὸν ἐποιοῦντο τοῦ
[15, 73]	αὐτῷ στρατιωτῶν τὴν πολιορκίαν ἔλυσεν.	(Ἀκούσας	δὲ τὰ νεώρια τῶν Καρχηδονίων
[15, 83]	ὀλίγῳ πρότερον χρόνῳ τῶν Κρητῶν	ἀκούσας	τὰ κατὰ μέρος, εὐθὺς μετὰ
[15, 7]	ἀπηνέγκαντο γέλωτα. (Ὁ δὲ Διονύσιος	ἀκούσας	τὴν τῶν ποιημάτων καταφρόνησιν ἐνέπεσεν
[15, 17]	τε καὶ χώραν καὶ τῆς	Ακραγαντίνης	μέχρι τοῦ Αλύκου καλουμένου ποταμοῦ.
[15, 61]	(Μετὰ δὲ ταῦτα τήν τε	ἄκραν	ἐξεπολιόρκησε καὶ Κραννῶνα πόλιν προσαγαγόμενος
[15, 25]	ἐπεχείρησαν. (Οἱ δὲ φρουροῦντες τὴν	ἄκραν	Λακεδαιμόνιοι, μετὰ τῶν συμμάχων ὄντες
[15, 61]	ἐκράτησε τῆς πόλεως πλὴν τῆς	ἄκρας.	(Μετὰ δὲ ταῦτα τήν τε
[15, 48]	ἀσεβήσασι· περὶ ὧν καὶ ἡμεῖς	ἀκριβῶς	ἀναγράψαι πειρασόμεθα τῇ κατὰ μέρος
[15, 58]	ὁ δὲ δῆμος οὐκ ἐλέγξας	ἀκριβῶς	ἅπαντας τοὺς διαβληθέντας ἀπέκτεινε καὶ
[15, 79]	τὰ κατὰ μέρος μικρὸν ὕστερον	ἀκριβῶς	διέξιμεν. (Τότε δὲ τοῖς Θηβαίοις
[15, 22]	κατὰ τοῦτον τὸν ἐνιαυτὸν συνεστήσαντο,	ἀκροβολισμοὺς	δὲ καὶ βραχείας συμπλοκὰς ποιούμενοι
[15, 27]	Σπάρτης, ὄντες ὀλίγοι, παραχωρῆσαι τῆς	ἀκροπόλεως.	Διόπερ οὗτοι μὲν ὑπόσπονδοι καθ'
[15, 27]	κατετραυμάτιζον, συνεργὸν ἔχοντες τὴν τῆς	ἀκροπόλεως	ὀχυρότητα· ὡς δ' ἡ μὲν
[15, 30]	τὸν τύραννον ἐκχωρεῖν ἐκ τῆς	ἀκροπόλεως·	ὡς δ' οὐ προσεῖχε, παρακαλέσας
[15, 90]	συνέβαινεν εἶναι τὴν Αλικαρνασσόν, ἔχουσαν	ἀκρόπολιν	ἀξιόλογον καὶ τὰ τῆς Καρίας
[15, 74]	πατέρα μεγαλοπρεπῶς θάψας κατὰ τὴν	ἀκρόπολιν	πρὸς ταῖς βασιλίσι καλουμέναις πύλαις,
[15, 20]	ἀξίωμα καὶ τὸ σύνολον ὥσπερ	ἀκρόπολίν	τινα τῆς Βοιωτίας οὖσαν, εὐλαβοῦντο
[15, 30]	συλλέξας στρατιώτας κατελάβετο τήν τε	ἀκρόπολιν	τῶν Εστιαιέων, καὶ τύραννον ἑαυτὸν
[15, 67]	εἰς Λάρισσαν, καὶ καταλαβὼν τὴν	ἀκρόπολιν	φρουρουμένην ὑπὸ Αλεξάνδρου τοῦ Μακεδόνος,
[15, 31]	καὶ Φλιάσιοι καὶ οἱ τὴν	Ακτὴν	καλουμένην οἰκοῦντες, τὴν δ' ὀγδόην
[15, 23]	Κοΐνκτιος, Λεύκιος Σερουίλιος, Λεύκιος Ιούλιος,	Ακύλλιος,	Λεύκιος Λοκρήτιος, Σερούιος Σουλπίκιος, παρὰ
[15, 95]	δυνάστου, παράδοξος εὐημερία περὶ τὸν	Αλέξανδρον	ἐγένετο. Οὐ μόνον γὰρ τοὺς
[15, 81]	Ἐπὶ τελευτῆς δὲ διαγωνισάμενος πρὸς	Αλέξανδρον	ἔχοντα πολλαπλασίονα δύναμιν οὐ μόνον
[15, 60]	καὶ τέτταρα, υἱοὺς ἀπολιπὼν τρεῖς,	Αλέξανδρον	καὶ Περδίκκαν καὶ Φίλιππον· διεδέξατο
[15, 80]	εἰς τὴν Θετταλίαν, καὶ τὸν	Αλέξανδρον	κατέλαβε προκατειλημμένον τοὺς ὑπερδεξίους τόπους
[15, 71]	Αλωρίτης (ὁ Αμύντου υἱὸς) ἐδολοφόνησεν	Αλέξανδρον	(τὸν ἀδελφόν) καὶ ἐβασίλευσε τῆς
[15, 61]	ἐκ Λαρίσσης εἰς Μακεδονίαν ἔπεισαν	Αλέξανδρον	τὸν βασιλέα συγκαταλῦσαι τὸν τύραννον.
[15, 64]	τόν τε ἡγεμόνα τῆς φρουρᾶς	Αλέξανδρον	τὸν Σπαρτιάτην ἀνεῖλον καὶ τῶν
[15, 67]	παρελθὼν καὶ συμμαχίαν ποιησάμενος πρὸς	Αλέξανδρον	τὸν τῶν Μακεδόνων βασιλέα, ὅμηρον
[15, 71]	εἰς Θετταλίαν. καταντήσας δὲ πρὸς	Αλέξανδρον	τὸν Φερῶν τύραννον, ἀλόγως συνελήφθη
[15, 80]	τοὺς αὐτοὺς καιροὺς Θετταλοὶ πρὸς	Αλέξανδρον	τὸν Φερῶν τύραννον διαπολεμοῦντες, καὶ
[15, 80]	μάχην ἐπ' αὐτὸν ὥρμησε τὸν	Αλέξανδρον.	Τοῦ δὲ δυνάστου μετὰ τῶν
[15, 80]	ζῆν ἡρωικῶς προέμενος. (Ὁ δ'	Αλέξανδρος	δευτέρᾳ μάχῃ λειφθεὶς καὶ τοῖς
[15, 71]	ὀκτακισχιλίους, ἱππεῖς δ' ἑξακοσίους, φοβηθεὶς	Αλέξανδρος	ἐξέπεμψε πρεσβευτὰς εἰς τὰς Αθήνας
[15, 71]	πορείας οὔσης διὰ χώρας πεδιάδος,	Αλέξανδρος	ἐπηκολούθει πολλοῖς ἱππεῦσι καὶ τοῖς
[15, 60]	δὲ τὴν βασιλείαν ὁ υἱὸς	Αλέξανδρος	καὶ ἦρξεν ἐνιαυτόν. (Ὁμοίως δὲ
[15, 61]	τὰς πόλεις. Ὁ δὲ Φεραῖος	Αλέξανδρος	καταδιωχθεὶς ἅμα καὶ καταπλαγεὶς ἐπανῆλθεν
[15, 95]	Γάιος Λικίνιος. ἐπὶ δὲ τούτων	Αλέξανδρος	μὲν ὁ Φερῶν τύραννος λῃστρίδας
[15, 61]	μέθην· τὴν δὲ δυναστείαν διαδεξάμενος	Αλέξανδρος	ὁ ἀδελφιδοῦς ἦρξεν ἔτη ἕνδεκα.
[15, 75]	ἐγένετο, κατὰ δὲ τὴν Ελλάδα	Αλέξανδρος	ὁ Φερῶν τύραννος ἐν τῇ
[15, 61]	περὶ ταῦτα διατριβόντων, ὁ Φεραῖος	Αλέξανδρος	πυθόμενος τὴν καθ' ἑαυτοῦ παρασκευήν,
[15, 80]	μάχην τοῖς ἐναντίοις. (Τοῦ δὲ	Αλεξάνδρου	διὰ τὰς ὑπεροχὰς τῶν τόπων
[15, 71]	κατήντησαν εἰς Θετταλίαν. Τοῦ δ'	Αλεξάνδρου	πεζὴν δύναμιν ἠθροικότος καὶ ἱππεῖς
[15, 95]	ἐν τῷ Πανόρμῳ διατρίβοντας τῶν	Αλεξάνδρου	στρατιωτῶν. Ἀπροσδοκήτως δὲ ἐπιθεμένων τῶν
[15, 80]	τὸν ἄνδρα διὰ τὴν ὑπ'	Αλεξάνδρου	σύλληψιν ἀλλοτριώτατα διακείμενον πρὸς τὸν
[15, 61]	ὁ τῶν Θετταλῶν ἄρξας ὑπὸ	Αλεξάνδρου	τοῦ ἀδελφιδοῦ ἀνῃρέθη φαρμάκῳ, προκληθεὶς
[15, 67]	καταλαβὼν τὴν ἀκρόπολιν φρουρουμένην ὑπὸ	Αλεξάνδρου	τοῦ Μακεδόνος, ταύτην μὲν παρέλαβεν,
[15, 67]	τῶν πόλεων, καταλύσει δὲ τῆς	Αλεξάνδρου	τοῦ Φεραίου τυραννίδος ἐξαπέστειλαν Πελοπίδαν
[15, 75]	Βοωτοί, καὶ Πελοπίδαν ἐκομίσαντο παρ'	Αλεξάνδρου	τοῦ Φερῶν τυράννου. (Φλιασίοις δὲ
[15, 71]	τινες ἄλλοι σύμμαχοι παρεγένοντο τῷ	Αλεξάνδρῳ,	τὰ δὲ σῖτα καὶ ποτὰ
[15, 61]	Λαρισσαίων τινές, οἱ δι' εὐγένειαν	Αλευάδαι	προσαγορευόμενοι, συνέθεντο πρὸς ἀλλήλους καταλῦσαι
[15, 14]	τῶν λῃστῶν κατάλυσιν, τῇ δ'	ἀληθείᾳ	συλήσων ἱερὸν ἅγιον, γέμον μὲν
[15, 6]	ἀποκρίσεως τηρήσειν ἅμα καὶ τὴν	ἀλήθειαν	καὶ τὴν εὐδόκησιν τοῦ Διονυσίου,
[15, 91]	Αρτάβαζος, τὸ μὲν πρῶτον τὸ	ἀληθὲς	ἀγνοῶν, ὑπολαβὼν δὲ τὸν ἀποστάτην
[15, 6]	ἀπεδέχετο· οἱ δ' ἄλλοι τὴν	ἀληθινὴν	διάνοιαν ἐκδεξάμενοι πᾶν τὸ οἰκτρὸν
[15, 11]	δὲ δεύτερος ἔφησε, καὶ τιθεμένων	ἀληθινῶν	τῶν ἐγκλημάτων, ὅμως τὰς εὐεργεσίας
[15, 90]	καὶ μητρόπολιν συνέβαινεν εἶναι τὴν	Αλικαρνασσόν,	ἔχουσαν ἀκρόπολιν ἀξιόλογον καὶ τὰ
[15, 39]	ῥώμῃ τῶν σωμάτων καὶ ταῖς	ἀλκαῖς	διαφέροντες καὶ πολλαῖς μάχαις προνενικηκότες
[15, 13]	τὴν Ηπειρον καὶ κατῆγον τὸν	Αλκέταν	ἐπὶ τὴν τῶν Μολοττῶν βασιλείαν.
[15, 36]	ὁμοίως ἔπεισεν ἀποκλῖναι πρὸς Αθηναίους.	Αλκέταν	τε τὸν Μολοττῶν βασιλέα φίλον
[15, 13]	πρὸς Ιλλυριοὺς ἐποιήσατο συμμαχίαν δι'	Αλκέτου	τοῦ Μολοττοῦ, ὃς ἐτύγχανε φυγὰς
[15, 91]	ἀπορίας οὐκ ἐώσης βουλεύσασθαι, πρὸς	ἀλκὴν	ἐτρέπετο, καὶ πρὸς ἀμφοτέρους διαμαχόμενος
[15, 46]	εἴκοσι καὶ δύο, τὴν ἡγεμονίαν	Αλκίδᾳ	παραδόντες. Τοῦτον δὲ τὸν στόλον
[15, 5]	Μαντινέων πόλιν καὶ πλήθουσαν ἀνδρῶν	ἀλκίμων,	ὑπώπτευσαν αὐτῆς τὴν αὔξησιν τὴν
[15, 50]	ῥηθεῖσιν. ~Ἐπ' ἄρχοντος δ' Αθήνησιν	Αλκισθένους	Ρωμαῖοι μὲν ἀντὶ τῶν ὑπάτων
[15, 37]	γενέσθαι κατὰ τοὺς ἐπάνω χρόνους,	ἀλλ'	ἀγαπητὸν ὑπάρχειν ἐδόκει τὸ πολλοὺς
[15, 51]	μήτ' ἀγῶνα μήτε μάχην ἔσεσθαι,	ἀλλ'	ἀκονιτὶ τῶν Βοιωτῶν κρατήσειν. ~Οὗτοι
[15, 52]	μήτ' ἐξάγειν Θήβηθεν μήτ' ἀφανίζειν,	ἀλλ'	ἀπάγοντα πάλιν ἀνασώζειν. (Οἱ μὲν
[15, 68]	τολμῶντος ἐκτὸς τοῦ τειχίσματος προελθεῖν,	ἀλλ'	ἀπὸ τοῦ χαρακώματος ἀμυνομένων ἁπάντων,
[15, 50]	θαυμάζειν ὅταν γένηταί τι τοιοῦτον,	ἀλλ'	ἐὰν μὴ γένηται, κατὰ τὰς
[15, 48]	οὐκ εἰς τὸ θεῖον ἀναφέρειν,	ἀλλ'	εἰς φυσικάς τινας καὶ κατηναγκασμένας
[15, 10]	οὐκ ἐπὶ τῷ ἰδίῳ συμφέροντι,	ἀλλ'	ἐπὶ τῷ τοῦ βασιλέως λυσιτελεῖ
[15, 32]	οὐ συντάττεται μετὰ τῶν ἄλλων,	ἀλλ'	ἰδίαν ἔχων σύστασιν μετὰ τοῦ
[15, 49]	λέγοντες μὴ κοινὸν τῶν Αχαιῶν,	ἀλλ'	ἴδιον αὑτῶν εἶναι τὸ τέμενος·
[15, 83]	τοῦ Λάκωνος ἡγήσαιτο. (Οὐ μὴν	ἀλλ'	ὁ Επαμεινώνδας ὅλην τὴν νύκτα
[15, 88]	ὁ Δεινομένους καί τινες ἕτεροι.	(Ἀλλ'	ὅμως εἴ τις συγκρίναι τὰς
[15, 63]	ἀναιροῦντες τὴν Αττικὴν ποιῆσαι μηλόβοτον.	(Ἀλλὰ	γὰρ οὐδὲν ἰσχυρότερόν ἐστιν ἀνάγκης
[15, 33]	ἀποτελεσμάτων ἔδοξεν οὐκ ἀνθρωπίνην ἀπόφασιν,	ἀλλὰ	θεῖόν τινα χρησμὸν εἰρηκέναι. Οἱ
[15, 39]	γὰρ οὐ μόνον τῶν ὁμοεθνούντων,	ἀλλὰ	καὶ πάντων Ελλήνων πολὺ προέσχεν
[15, 36]	οὐ μόνον παρὰ τοῖς πολίταις,	ἀλλὰ	καὶ παρὰ τοῖς ἄλλοις Ελλησι
[15, 92]	μόνον αὐτὸν ἀπέλυσε τῶν ἐγκλημάτων,	ἀλλὰ	καὶ στρατηγὸν ἀπέδειξε τοῦ πρὸς
[15, 81]	δύναμιν οὐ μόνον ἐπιφανῶς ἐνίκησεν,	ἀλλὰ	καὶ τὸν θάνατον ἔσχεν ἐπ'
[15, 95]	διέσωσεν ἐκ τῶν μεγίστων κινδύνων,	ἀλλὰ	καὶ τριήρεις μὲν Αττικὰς πέντε,
[15, 87]	δακρύσαντος, μὰ Δία μέν, φησίν,	ἀλλὰ	καταλείπω δύο θυγατέρας, τήν τε
[15, 48]	ἦν τοὺς κινδυνεύοντας βοηθεῖν ἑαυτοῖς,	ἀλλὰ	νυκτὸς τοῦ πάθους συμβάντος αἱ
[15, 39]	ἐκ παιδείας αὐτῷ περιγεγενημένην ἀρετήν.	ἀλλὰ	περὶ μὲν τούτων μικρὸν ὕστερον
[15, 79]	πράγματα τῇ τούτου τελευτῇ συναπέθανεν.	ἀλλὰ	περὶ μὲν τούτων τὰ κατὰ
[15, 74]	τὴν ἐκ τῆς πεπρωμένης ἀνάγκην,	ἀλλὰ	ποιητὴς ὢν κακὸς καὶ διακριθεὶς
[15, 38]	κατὰ πόλιν γίνεσθαι τὰς σπονδάς,	ἀλλὰ	τὴν Βοιωτίαν ἅπασαν ὑπὸ τὴν
[15, 84]	καίπερ ἅπαντα τῇ στρατηγίᾳ προνοησάμενος,	ἀλλὰ	τὴν τύχην λαβὼν ἀντιπράττουσαν παραδόξως
[15, 30]	τὴν πίστιν διεφύλαττεν. (Οὐ μὴν	ἀλλὰ	τοῖς Αθηναίοις εἰς συμμαχίαν συνέβησαν
[15, 65]	ὑπὸ τῶν πολεμίων οὐκ ἐκαρτέρουν,	ἀλλὰ	τοῖς θυμοῖς προπίπτοντες ἐξεπήδων ἐκ
[15, 93]	τοὺς κατὰ τὸ πλῆθος προέχοντας,	ἀλλὰ	τοὺς κατὰ τὰς ἀνδραγαθίας πρωτεύοντας·
[15, 7]	ὡς ἀνδράποδον ἀπέδοτο μνῶν εἴκοσι.	Ἀλλὰ	τοῦτον μὲν οἱ φιλόσοφοι συνελθόντες
[15, 55]	βάρος τῆς τῶν ἐπιλέκτων ἀνδραγαθίας,	ἀλλὰ	τῶν ἀντιστάντων οἱ μὲν ἔπιπτον,
[15, 8]	οὔσης τῆς αἱρέσεως, τὰ μὲν	ἄλλα	πάντα συνεχώρει, τὸ δ' ὡς
[15, 78]	παρεχομένοις ὑποτετάχθαι. πολλὰ δὲ καὶ	ἄλλα	πρὸς ταύτην τὴν ὑπόθεσιν οἰκείως
[15, 78]	τε καὶ δυνατήν, τά τε	ἄλλα	προφερόμενος καὶ διότι τοῖς πεζῇ
[15, 44]	ἐκείνου καλουμένας. Πολλὰ δὲ καὶ	ἄλλα	τῶν χρησίμων εἰς τὰς στρατείας
[15, 63]	οὐκ ὀλίγους δ' ἐν ταῖς	ἄλλαις	ἥτταις ἀπολωλεκότες, καὶ τὸ σύνολον
[15, 34]	κατεβύθισεν· ὁμοίως δὲ καὶ ταῖς	ἄλλαις	συμβαλὼν καὶ τοῖς ἐμβόλοις ἀναρρήττων,
[15, 73]	τῶν Ερυκίνων λιμένα, τὰς δ'	ἄλλας	ἁπάσας ἐξέπεμψεν εἰς τὰς Συρακούσας.
[15, 9]	πλῆθος ἐπηγγέλλετο δώσειν καὶ τὰς	ἄλλας	ἐπαγγελίας μεγάλας ἐποιεῖτο, ὑπισχνούμενος συμπράξειν
[15, 31]	πολλῆς ἐπιμελείας ἐπιδεόμενον, τάς τε	ἄλλας	παρασκευὰς ἐποιοῦντο φιλοτίμως καὶ τὴν
[15, 69]	δὲ καὶ Φλιοῦντα καί τινας	ἄλλας	πόλεις καταπληξάμενος προσηγάγετο. Στρατεύσας δ'
[15, 75]	Πελοπόννησον τοὺς Αχαιοὺς καί τινας	ἄλλας	πόλεις προσηγάγετο, Δύμην δὲ καὶ
[15, 3]	ναυτικῇ δυνάμει, ἑξήκοντα μὲν ναῦς	ἄλλας	προσεπλήρωσε, πεντήκοντα δὲ παρὰ Ακόριδος
[15, 95]	τῆς τελευτῆς, συμπεριλαμβάνοντες καὶ τὰς	ἄλλας	τὰς γεγενημένας ἐν τοῖς γνωριζομένοις
[15, 30]	Πεπάρηθον καὶ Σκίαθον καί τινας	ἄλλας	τεταγμένας ὑπὸ Λακεδαιμονίοις. ~Οἱ δὲ
[15, 47]	στρατηγίαν ἀποκατέστησεν. (Προσκατεσκεύαζον δὲ καὶ	ἄλλας	τριήρεις τετταράκοντα, ὥστε τὰς πάσας
[15, 10]	(Λέγεται δὲ πολλὰς μὲν καὶ	ἄλλας	χρείας ἐνδεδεῖχθαι τῷ βασιλεῖ, μίαν
[15, 54]	τῆς Βοιωτίας, καὶ ἀπήντησεν αὐτῷ	ἄλλη	δύναμις μεγάλη Λακεδαιμονίων καὶ τῶν
[15, 34]	τρεῖς. ἐπιπλεουσῶν δὲ τῶν νεῶν	ἀλλήλαις,	Πόλλις μὲν ἡγούμενος τοῦ δεξιοῦ
[15, 55]	τοῖς πολεμίοις. (Ὡς δὲ συνῆψαν	ἀλλήλοις	εἰς χεῖρας, τὸ μὲν πρῶτον
[15, 34]	καὶ τὰς ναῦς διατάξαντες ἐπέπλεον	ἀλλήλοις.	(Εἶχε δὲ τριήρεις ὁ μὲν
[15, 17]	μὲν Καρχηδόνιοι φιλοτιμότερον καταδιώξαντες παρήγγελλον	ἀλλήλοις	μηδένα ζωγρεῖν· διὸ καὶ πάντων
[15, 38]	περὶ τῆς ἡγεμονίας διαφιλοτιμούμενοι, παρεχώρουν	ἀλλήλοις,	οἱ μὲν τῆς κατὰ γῆν,
[15, 85]	ἐπὶ δὲ θατέρου κέρατος ἐπιρραξάντων	ἀλλήλοις	τῶν ἱππέων βραχὺν χρόνον ἡ
[15, 40]	τὴν ἐκ τῆς ἁλώσεως αἰκίαν,	ἀλλήλους	ἀπέκτειναν. Οἱ δὲ Κορίνθιοι πολλοὺς
[15, 76]	καὶ κοινὴν εἰρήνην συνθέσθαι πρὸς	ἀλλήλους.	Διόπερ ὅ τε Λακωνικὸσκαὶ Βοιωτικὸς
[15, 86]	καιρούς, Βοιωτοὶ καὶ Λακεδαιμόνιοι, πρὸς	ἀλλήλους	κατὰ τὴν τάξιν ἀνθεστηκότες πρῶτον
[15, 61]	εὐγένειαν Αλευάδαι προσαγορευόμενοι, συνέθεντο πρὸς	ἀλλήλους	καταλῦσαι τὴν δυναστείαν. Ἀπελθόντες δ'
[15, 27]	παρασκευὰς ὄντες ἐχρόνιζον, ἐστασίαζον πρὸς	ἀλλήλους.	(Οἱ μὲν γὰρ Λακεδαιμόνιοι μέχρι
[15, 47]	ἐν τῇ πόλει πρὸς μὲν	ἀλλήλους	στασιάζοντας, τὰ δὲ κατὰ τὸν
[15, 89]	τῶν κινδύνων καταπονούμενοι, διελύσαντο πρὸς	ἀλλήλους.	Συνθέμενοι δὲ κοινὴν εἰρήνην καὶ
[15, 19]	βασιλεῖς τῶν Λακεδαιμονίων διεφέροντο πρὸς	ἀλλήλους	ταῖς αἱρέσεσιν· Αγησίπολις μὲν γάρ,
[15, 86]	Καὶ τὸ μὲν πρῶτον τύπτοντες	ἀλλήλους	τοῖς δόρασι, καὶ διὰ τὴν
[15, 24]	εἰς τὴν πόλιν, καὶ πρὸς	ἀλλήλους	ὡς πολεμίους διαπολεμοῦντες, οὓς μὲν
[15, 85]	τεταγμένων, ὡς ἤδη πλησίον ὑπῆρχον	ἀλλήλων,	αἱ μὲν σάλπιγγες τὸ πολεμικὸν
[15, 84]	εἰς τὴν πόλιν παρεισαγαγών, τὴν	ἄλλην	δύναμιν ἐξέταξεν ὡς μάχῃ διακριθησόμενος.
[15, 3]	παρεκόμισε, καὶ χρήματα καὶ τὴν	ἄλλην	παρασκευὴν ἱκανὴν ἐξέπεμψεν. (Ὁ δ'
[15, 41]	δὲ τὴν ἀγορὰν καὶ τὴν	ἄλλην	παρασκευὴν κομιζουσῶν πολὺς ἦν ἀριθμός.
[15, 6]	σοι φαίνεται τὰ ποιήματα ὑπάρχειν;	ἄλλο	μὲν οὐδὲν εἶπε, τοὺς δ'
[15, 47]	Οὗτοι δὲ τῶν καιρῶν ὑστερηκότες	ἄλλο	μὲν οὐδὲν ἔπραξαν μνήμης ἄξιον,
[15, 12]	τοῖς Λακεδαιμονίοις. Οἱ δὲ παραλαβόντες	ἄλλο	μὲν οὐθὲν κακὸν εἰργάσαντο τοὺς
[15, 85]	δεξιὸν παρέδωκαν Αργείοις· τὸ δὲ	ἄλλο	πλῆθος ἀνεπλήρου τὴν μέσην τάξιν,
[15, 15]	τῶν πεντακισχιλίων ἐζώγρησε· τὸ δ'	ἄλλο	πλῆθος ἠνάγκασε καταφυγεῖν ἐπί τινα
[15, 62]	καὶ Πελοπίδου· τούτοις γὰρ οἱ	ἄλλοι	βοιωτάρχαι παρεκεχωρήκεισαν ἑκουσίως τῆς στρατηγίας
[15, 70]	κοινὴν συνθέσθαι. Οἱ μὲν οὖν	ἄλλοι	πάντες ἀσμένως ὑπήκουσαν, Θηβαῖοι δὲ
[15, 62]	Ηλεῖοι καὶ Αργεῖοι καὶ οἱ	ἄλλοι	σύμμαχοι πάντες. ἀθροισθέντων δὲ πλειόνων
[15, 71]	ἐγκατέλιπον, Αθηναῖοι δὲ καί τινες	ἄλλοι	σύμμαχοι παρεγένοντο τῷ Αλεξάνδρῳ, τὰ
[15, 6]	ἐπῃνεκότα αὐτὸν ἀπεδέχετο· οἱ δ'	ἄλλοι	τὴν ἀληθινὴν διάνοιαν ἐκδεξάμενοι πᾶν
[15, 2]	βασιλεὺς στρατιώτας οὐκ ὀλίγους καὶ	ἄλλοι	τινὲς οἱ ἐν ὑποψίαις ὄντες
[15, 84]	καὶ Λακεδαιμόνιοι καὶ Αθηναῖοι καὶ	ἄλλοι	τινές, ὧν ὁ σύμπας ἀριθμὸς
[15, 58]	τῶν συνεργεῖν δοκούντων, οἱ μὲν	ἄλλοι	φοβηθέντες τὴν ἐκ τῶν βασάνων
[15, 36]	πολίταις, ἀλλὰ καὶ παρὰ τοῖς	ἄλλοις	Ελλησι μεγάλης ἐτύγχανεν ἀποδοχῆς. καὶ
[15, 38]	τῷ κοινῷ συνεδρίῳ, τοῖς μὲν	ἄλλοις	Ελλησι πᾶσι συμφώνως αἱ σπονδαὶ
[15, 90]	τὸ τοὺς Μεσσηνίους ὁμοίως τοῖς	ἄλλοις	Ελλησιν ὑπὸ τοῦ βασιλέως εἰς
[15, 66]	τοῖς τε Αρκάσι καὶ τοῖς	ἄλλοις	συμμάχοις οἰκίσαι τὴν Μεσσήνην, πολλὰ
[15, 53]	καὶ βοηθεῖν τοῖς Βοιωτοῖς ἀπεληλυθότων.	Ἄλλον	δὲ κατέστησεν ὡς ἀπὸ Τροφωνίου
[15, 49]	ὅτι πλὴν τῶν ἀσεβησάντων οὐδεὶς	ἄλλος	περιέπεσε τῇ συμφορᾷ. Καὶ περὶ
[15, 36]	καὶ τὰς τροφὰς ἐκ τῆς	ἀλλοτρίας	γῆς ἐπορίζοντο. (Ὄντες δὲ πλείους
[15, 89]	διὰ τὴν πρὸς τούτους ἀκατάλλακτον	ἀλλοτριότητα	τῶν σπονδῶν οὐ προείλοντο κοινωνεῖν
[15, 28]	ἐπαγγελίαις εὐεργετικαῖς ἐφιλοτιμοῦντο διορθοῦσθαι τὰς	ἀλλοτριότητας	τῶν ἀνθρώπων. (Ὁμοίως δὲ καὶ
[15, 29]	Ακορις ὁ τῶν Αἰγυπτίων βασιλεύς,	ἀλλοτρίως	διακείμενος πρὸς τὸν Περσῶν βασιλέα,
[15, 79]	χρόνων οἱ Θηβαῖοι πρὸς τούτους	ἀλλοτρίως	διέκειντο, δασμοφοροῦντες μὲν τοῖς Μινύαις
[15, 90]	οἱ γὰρ Σπαρτιᾶται πρὸς Αρταξέρξην	ἀλλοτρίως	εἶχον διὰ τὸ τοὺς Μεσσηνίους
[15, 2]	καὶ (πρὸς) τοὺς ἄλλους τοὺς	ἀλλοτρίως	ἔχοντας πρὸς Πέρσας, τοὺς μὲν
[15, 51]	ταῖς προσδοκωμέναις συμφοραῖς, οἱ δ'	ἀλλοτρίως	ἔχοντες περιχαρεῖς ἦσαν, ὡς αὐτίκα
[15, 46]	τὰς Πλαταιὰς κατασκάψαντες καὶ Θεσπιὰς	ἀλλοτρίως	πρὸς αὐτοὺς διακειμένας ἐξεπόρθησαν, οἱ
[15, 80]	διὰ τὴν ὑπ' Αλεξάνδρου σύλληψιν	ἀλλοτριώτατα	διακείμενον πρὸς τὸν δυνάστην, ἅμα
[15, 81]	πάντα τὸν χρόνον διετέλεσε, μηδενὸς	ἄλλου	τῶν πολιτῶν ταύτης ἠξιωμένου τῆς
[15, 50]	ἐν Βαβυλῶνι Χαλδαίους καὶ τοὺς	ἄλλους	ἀστρολόγους ποιουμένους προρρήσεις ἐναργεῖς ἐπιτυγχάνειν·
[15, 50]	ταῖς ἀρεταῖς πολλοὺς μὲν καὶ	ἄλλους,	μεγίστους δὲ τρεῖς, Επαμεινώνδαν καὶ
[15, 64]	τετάρτην μοῖραν ἔχοντες, καὶ κατ'	ἄλλους	τόπους πεπταμένους διελθόντες, εἰς τὴν
[15, 2]	ὁμοίως δὲ καὶ (πρὸς) τοὺς	ἄλλους	τοὺς ἀλλοτρίως ἔχοντας πρὸς Πέρσας,
[15, 94]	ἔτι δὲ Ηλείους καὶ τοὺς	ἄλλους	τοὺς μετεσχηκότας τοῖς Μαντινεῦσι συμμαχίας·
[15, 32]	Σπαρτιάταις οὐ συντάττεται μετὰ τῶν	ἄλλων,	ἀλλ' ἰδίαν ἔχων σύστασιν μετὰ
[15, 82]	λόγον τῶν ἀναλωθέντων. (Τῶν δὲ	ἄλλων	Αρκάδων βουλομένων συνθέσθαι τὴν εἰρήνην,
[15, 94]	αὐτοῖς βοηθεῖν Μαντινεῖς καὶ τῶν	ἄλλων	Αρκάδων τινάς, ἔτι δὲ Ηλείους
[15, 85]	τάξιν Μαντινεῖς μὲν μετὰ τῶν	ἄλλων	Αρκάδων τὸ δεξιὸν ἐπεῖχον κέρας,
[15, 68]	δ' Επαμεινώνδαν καταστήσαντες ἡγεμόνα μετ'	ἄλλων	βοιωταρχῶν, ἐξέπεμψαν στρατιώτας πεζοὺς μὲν
[15, 52]	εἰς τὴν μάχην καὶ τῶν	ἄλλων	Βοιωτῶν τοὺς εὐθέτους, προῆγε τὴν
[15, 64]	τὸν Σπαρτιάτην ἀνεῖλον καὶ τῶν	ἄλλων	εἰς διακοσίους ἀπέκτειναν, ἐν οἷς
[15, 62]	τῶν Λακεδαιμονίων ἀνῃρέθη καὶ τῶν	ἄλλων	εἰς διακοσίους· οἱ δὲ λοιποὶ
[15, 86]	Λακεδαιμονίων. (Εὐθὺς δὲ καὶ τῶν	ἄλλων	εἰς χεῖρας ἐρχομένων, οὓς μὲν
[15, 28]	Θηβαίοις τῶν Αθηναίων καὶ τῶν	ἄλλων	Ελλήνων τῶν κοινωνούντων τοῦ συνεδρίου.
[15, 58]	αὐτῶν ἐδήμευσεν. (Πολλῶν δὲ καὶ	ἄλλων	ἐν ὑποψίαις ὄντων, καὶ τῶν
[15, 88]	Παρὰ μὲν γὰρ ἑκάστῳ τῶν	ἄλλων	ἓν ἂν εὕροι προτέρημα τῆς
[15, 3]	τῶν Περσῶν Γλῶ καὶ τῶν	ἄλλων	ἡγεμόνων γενναίως ὑποστάντων, ἐγένετο ναυμαχία
[15, 79]	τὴν ἐπίθεσιν· πολλῶν δὲ καὶ	ἄλλων	κοινωνούντων τῆς προθέσεως καὶ προσορμησάντων,
[15, 85]	Ηλεῖοι καὶ Αχαιοί, καὶ τῶν	ἄλλων	οἱ καταδεέστεροι τὴν μέσην ἐπεῖχον
[15, 47]	τε Μνάσιππον ἀνεῖλε καὶ τῶν	ἄλλων	οὐκ ὀλίγους· τέλος δὲ τοὺς
[15, 30]	~Πολλαὶ μὲν οὖν καὶ τῶν	ἄλλων	πόλεων διὰ τὴν εἰρημένην αἰτίαν
[15, 23]	Σπαρτιατῶν συμμαχίαν, πολλαὶ καὶ τῶν	ἄλλων	πόλεων ἔσπευσαν εἰς τὴν τῶν
[15, 26]	ὁμοίως δὲ καὶ ἐκ τῶν	ἄλλων	πόλεων τῶν κατὰ τὴν Βοιωτίαν
[15, 68]	δὲ ταῦτα Λακεδαιμονίων καὶ τῶν	ἄλλων	συμμάχων παραγενομένων εἰς Κόρινθον συνήχθησαν
[15, 28]	Ρόδιοι καὶ Μυτιληναῖοι καὶ τῶν	ἄλλων	τινὲς νησιωτῶν· αἰεὶ δὲ μᾶλλον
[15, 54]	αὐτοχειρίᾳ κατέστρεψαν. (Πολλῶν δὲ καὶ	ἄλλων	τοιούτων λεγομένων, καὶ τοῦ Επαμεινώνδου
[15, 66]	ἀπολελειμμένους τῶν Μεσσηνίων, καὶ τῶν	ἄλλων	τοὺς βουλομένους καταλέξας εἰς τὴν
[15, 47]	σίτου καὶ βελῶν καὶ τῶν	ἄλλων	τῶν εἰς πόλεμον χρησίμων ἀξιολόγους
[15, 72]	ἰδιώτην ποιῆσαν ἐξαπέστειλε μετὰ τῶν	ἄλλων.	Ὡς δὲ ἀπὸ τῶν ἀποτελεσμάτων
[15, 1]	ἐνιστάμενοι πρὸς τοὺς Ελληνας, οὐκ	ἀλόγως	ἀπέβαλον τὴν ἀρχὴν διὰ τὰς
[15, 1]	ἑαυτῶν ἀβουλίαν καταλυθεῖσαν ἐπεῖδον, οὐκ	ἀλόγως.	οἱ μὲν γὰρ πρὸ αὐτῶν
[15, 71]	πρὸς Αλέξανδρον τὸν Φερῶν τύραννον,	ἀλόγως	συνελήφθη μετὰ Ισμηνίου καὶ εἰς
[15, 47]	εἷλαν, οὔσας ἐννέα· τοὺς δ'	ἁλόντας	λαφυροπωλήσαντες, καὶ πλείω τῶν ἑξήκοντα
[15, 66]	εἶναι νομίζω, πολλάκις τῆς Μεσσήνης	ἁλούσης	καὶ κατασκαφείσης, τὰ περὶ αὐτὴν
[15, 17]	καὶ τῆς Ακραγαντίνης μέχρι τοῦ	Αλύκου	καλουμένου ποταμοῦ. Ἔτισε δὲ Διονύσιος
[15, 77]	τὴν Μακεδονίαν Πτολεμαῖος μὲν ὁ	Αλωρίτης	ἐδολοφονήθη ὑπὸ (τἀδελφοῦ) Περδίκκα, βασιλεύσας
[15, 71]	ἐπὶ δὲ τούτων Πτολεμαῖος ὁ	Αλωρίτης	(ὁ Αμύντου υἱὸς) ἐδολοφόνησεν Αλέξανδρον
[15, 40]	καὶ φοβούμενοι τὴν ἐκ τῆς	ἁλώσεως	αἰκίαν, ἀλλήλους ἀπέκτειναν. Οἱ δὲ
[15, 9]	οὖν Εὐαγόρας παραδόξως ἐξωσιοῦτο τὴν	ἅλωσιν,	καὶ συνέθετο τὴν εἰρήνην, ὥστε
[15, 83]	ποιησάντων, παραδόξως οἱ Λακεδαιμόνιοι τὴν	ἅλωσιν	τῆς πατρίδος ἐξέφυγον· μὴ προδηλωθείσης
[15, 1]	ἀνδραποδισμὸν ὑπὸ Διονυσίου καὶ τὴν	ἅλωσιν	τῆς Ρώμης ὑπὸ Γαλατῶν, ἥτις
[15, 18]	Λεύκης πόλιν, ἐξ ἧς ὁρμηθέντες	ἅμ'	ἡλίῳ ἀνατέλλοντι ἔφθασαν τοὺς Κυμαίους
[15, 18]	δὲ ἐκ τῆς ἰδίας πόλεως	ἅμ'	ἡλίῳ ἀνιόντι κατὰ τὴν ἡμέραν,
[15, 26]	καταλέξας, τῇ ὑστεραίᾳ τὴν δύναμιν	ἅμ'	ἡμέρᾳ προήγαγεν ἐκ τῆς πόλεως,
[15, 83]	τῆς ὁδοῦ κατὰ σπουδὴν διανύσας	ἅμ'	ἡμέρᾳ προσῆγε τῇ Σπάρτῃ. Ὁ
[15, 14]	νυκτὸς καὶ τὴν δύναμιν ἐκβιβάσας,	ἅμ'	ἡμέρᾳ προσπεσὼν ἐκράτησε τῆς ἐπιβολῆς·
[15, 25]	πλήθους συνδραμόντος μετὰ τῶν ὅπλων,	ἅμ'	ἡμέρᾳ τὴν Καδμείαν πολιορκεῖν ἐπεχείρησαν.
[15, 26]	τῆς εὐεργεσίας ἀποδιδοὺς τὰς χάριτας,	ἅμα	δὲ βουλόμενος τοὺς Βοιωτοὺς ἐξιδιώσασθαι
[15, 80]	ἀλλοτριώτατα διακείμενον πρὸς τὸν δυνάστην,	ἅμα	δὲ καὶ ἀνδρείᾳ διάφορον καὶ
[15, 85]	οὐκ ἐτάραξαν τὴν ἰδίαν φάλαγγα,	ἅμα	δὲ περιπεσόντες Εὐβοεῦσι καὶ μισθοφόροις
[15, 29]	Ελλήνων τῶν κοινωνούντων τοῦ συνεδρίου.	~Ἅμα	δὲ τούτοις πραττομένοις Ακορις ὁ
[15, 57]	αὔξησιν αὐτοῦ καὶ τὴν πλεονεξίαν.	(Ἅμα	δὲ τούτοις πραττομένοις ἐν τῇ
[15, 78]	δοκεῖν βίᾳ καὶ ἀδίκως διατεθῆναι.	(Ἅμα	δὲ τούτοις πραττομένοις Επαμεινώνδας ὁ
[15, 70]	μισθούς, ἀπῆλθεν εἰς τὴν Ασίαν.	(Ἅμα	δὲ τούτοις πραττομένοις Εὔφρων ὁ
[15, 37]	περὶ Τιμόθεον ἐν τούτοις ἦν.	~Ἅμα	δὲ τούτοις πραττομένοις Θηβαῖοι μὲν
[15, 60]	κατεπλήξατο τῶν Αρκάδων τοὺς ἐναντιοπραγοῦντας.	~Ἅμα	δὲ τούτοις πραττομένοις Ιάσων ὁ
[15, 47]	ταλάντων ἀθροίσαντες, ἐμισθοδότησαν τὴν δύναμιν.	(Ἅμα	δὲ τούτοις πραττομένοις κατὰ μὲν
[15, 46]	Κόρκυραν παρεσκευάζοντο ναυτικὴν δύναμιν ἐκπέμπειν.	(Ἅμα	δὲ τούτοις πραττομένοις κατὰ τὴν
[15, 35]	δὲ βασιλικῷ στόλῳ χρησάμενοι προετέρησαν.	(Ἅμα	δὲ τούτοις πραττομένοις κατὰ τὴν
[15, 13]	εἰς δὲ τὰς κώμας μετοικῆσαι.	~Ἅμα	δὲ τούτοις πραττομένοις κατὰ τὴν
[15, 77]	ἔτι δὲ Κυπαρισσίαν καὶ Κορυφάσιον.	(Ἅμα	δὲ τούτοις πραττομένοις κατὰ τὴν
[15, 76]	παρακαταθήκῃ τὴν πόλιν οὐκ ἀπέδωκαν.	(Ἅμα	δὲ τούτοις πραττομένοις Κῷοι μετῴκησαν
[15, 5]	τὸν πρὸς τοὺς Πέρσας πόλεμον.	~Ἅμα	δὲ τούτοις πραττομένοις Λακεδαιμόνιοι μὲν
[15, 76]	ἐνάμιλλος ἐγένετο ταῖς πρωτευούσαις πόλεσιν.	(Ἅμα	δὲ τούτοις πραττομένοις ὁ τῶν
[15, 13]	πολλοῦ θράσους ἔπαυσαν τοὺς βαρβάρους.	(Ἅμα	δὲ τούτοις πραττομένοις Πάριοι κατά
[15, 34]	εἰσεφέρετο βίᾳ κρατῆσαι τῆς πόλεως.	Ἅμα	δὲ τούτοις πραττομένοις Πόλλις ὁ
[15, 92]	τοῦτον, δι' ἐπιβουλῆς αὐτὸν ἐδολοφόνησεν.	~Ἅμα	δὲ τούτοις πραττομένοις Ρεομίθρης, ὑπὸ
[15, 27]	πολιορκήσαντες ἄπρακτον ἔσχον τὴν ἐπιβολήν.	Ἅμα	δὲ τούτοις πραττομένοις Ρωμαῖοι μὲν
[15, 81]	Ηρακλεωτῶν ἐπιφανῶς ἦρξεν ἔτη δώδεκα.	(Ἅμα	δὲ τούτοις πραττομένοις Τιμόθεος ὁ
[15, 46]	συμμαχίαν, δόντες τὴν ἡγεμονίαν Αριστοκράτει.	~Ἅμα	δὲ τούτοις πραττομένοις τῶν ἐκ
[15, 23]	ἔσχον τὴν ἡγεμονίαν κατὰ γῆν	ἅμα	καὶ κατὰ θάλατταν. (Θηβαῖοι μὲν
[15, 4]	τὴν πόλιν ἐπόρθουν κατὰ γῆν	ἅμα	καὶ κατὰ θάλατταν. (Καὶ Τιρίβαζος
[15, 61]	Ὁ δὲ Φεραῖος Αλέξανδρος καταδιωχθεὶς	ἅμα	καὶ καταπλαγεὶς ἐπανῆλθεν εἰς τὰς
[15, 64]	ἐπ' αὐτὴν τὴν Σπάρτην πορθοῦντες	ἅμα	καὶ πυρπολοῦντες τὴν χώραν. ~Οἱ
[15, 23]	δυνάμεις, καὶ τὸν πόλεμον ἐνεργῶς	ἅμα	καὶ στρατηγικῶς διοικῶν, ἐποίει πολλὰ
[15, 69]	ὁ τῶν Αθηναίων στρατηγὸς ἐμφρόνως	ἅμα	καὶ τεθαρρηκότως ὑποστὰς τοὺς μὲν
[15, 32]	στρατιώταις δέχεσθαι τοὺς πολεμίους καταπεφρονηκότως	ἅμα	καὶ τεταγμένως, καὶ τὰς ἀσπίδας
[15, 6]	γὰρ διὰ τῆς ἀποκρίσεως τηρήσειν	ἅμα	καὶ τὴν ἀλήθειαν καὶ τὴν
[15, 6]	μετ' ὀλίγον δὲ τῶν γνωρίμων	ἅμα	καὶ τοῦ Διονυσίου παραιτουμένων τὴν
[15, 85]	κεράτων ποιησάμενοι διωρθώσαντο τὴν ἧτταν·	ἅμα	μὲν γὰρ κατὰ τὴν ἀποχώρησιν
[15, 26]	ἀποστεῖλαι τὴν ἐλευθερώσουσαν τὰς Θήβας,	ἅμα	μὲν τῆς εὐεργεσίας ἀποδιδοὺς τὰς
[15, 91]	καταθέσθαι καὶ τῆς ἰδίας σωτηρίας	ἅμα	προνοούμενος, ἀποστὰς νυκτὸς μετὰ τῶν
[15, 91]	τοῖς πολεμίοις, καὶ αὐτὸς προσπεσὼν	ἅμα	τοῖς περὶ τὸν Αρτάβαζον καὶ
[15, 11]	τὰς εὐεργεσίας μείζους εἶναι τῆς	ἁμαρτίας·	ὁ δὲ τρίτος εἶπεν ὅτι
[15, 6]	παρρησίαν, τοῦ γέλωτος τὴν μέμψιν	ἀμβλύνοντος·	μετ' ὀλίγον δὲ τῶν γνωρίμων
[15, 71]	οὔτε προάγειν ἐώμενοι εἰς πολλὴν	ἀμηχανίαν	ἐνέπιπτον, ἅτε δὴ καὶ τῶν
[15, 63]	ὁμοίας αἰτίας ὀλιγανδρούντων, εἰς πολλὴν	ἀμηχανίαν	ἔπιπτον. διόπερ ἠναγκάζοντο καταφεύγειν ἐπὶ
[15, 83]	ἀνεβίβασε, καὶ προσέταξεν ἀπὸ τούτων	ἀμύνασθαι	τοὺς εἰς τὴν πόλιν βιαζομένους,
[15, 1]	μῖσος τῶν ἀδικουμένων ἔλαβε καιρὸν	ἀμύνασθαι	τοὺς προηδικηκότας, καὶ τοῖς ἐκ
[15, 52]	οἰωνοῖς εἶπεν εἷς οἰωνὸς ἄριστος	ἀμύνεσθαι	περὶ πάτρης. (Ταύτῃ δὲ τῇ
[15, 25]	αὐτοὶ δ' ἐκ τόπων ὑπερδεξίων	ἀμυνόμενοι	τοὺς πολιορκοῦντας πολλοὺς μὲν ἀνῄρουν,
[15, 68]	προελθεῖν, ἀλλ' ἀπὸ τοῦ χαρακώματος	ἀμυνομένων	ἁπάντων, προσῆγε τὴν βίαν τοῖς
[15, 65]	τοῖς διαβαίνουσι πολὺν ἐποιοῦντο φόνον.	(Ἀμυνομένων	δὲ τῶν Βοιωτῶν καὶ τῶν
[15, 91]	καὶ τῶν μὲν ὡς προδότην	ἀμυνομένων,	τῶν δὲ ὡς παλιμπροδότην τιμωρουμένων,
[15, 19]	τῷ Σπαρτιάτῃ προσέταξαν συμμαχεῖν τῷ	Αμύντᾳ	καὶ μετ' ἐκείνου πολεμῆσαι τοὺς
[15, 20]	τῶν δ' Ολυνθίων διαπολεμούντων πρὸς	Αμύνταν	τὸν τῶν Μακεδόνων βασιλέα, Λακεδαιμόνιοι
[15, 60]	ἐθνῶν τινα προσηγάγετο καὶ πρὸς	Αμύνταν	τὸν τῶν Μακεδόνων βασιλέα συμμαχίαν
[15, 19]	οὐχ οἷοι ἦσαν ἀποδιδόναι. (Διόπερ	Αμύντας	ἰδίαν τε δύναμιν συνεστήσατο καὶ
[15, 60]	ἐτελεύτησαν περὶ τὸν αὐτὸν καιρόν.	Αμύντας	μὲν ὁ Αρριδαίου βασιλεύων τῆς
[15, 1]	προηγούμενον ἐνιαυτὸν τῆς Φιλίππου τοῦ	Αμύντου	βασιλείας. ~Ἐπ' ἄρχοντος γὰρ Αθήνησι
[15, 21]	χώραν τῶν Ολυνθίων, κοινῇ μετ'	Αμύντου	διεπολέμει πρὸς Ολυνθίους. Εἶθ' οἱ
[15, 19]	βασιλέως. (Κατὰ δὲ τὴν Μακεδονίαν	Αμύντου	τοῦ βασιλέως ἡττηθέντος ὑπὸ Ιλλυριῶν
[15, 71]	τούτων Πτολεμαῖος ὁ Αλωρίτης (ὁ	Αμύντου	υἱὸς) ἐδολοφόνησεν Αλέξανδρον (τὸν ἀδελφόν)
[15, 6]	ποιήματα; εἶπεν οἰκτρά, διὰ τῆς	ἀμφιβολίας	ἀμφότερα τηρήσας. Ὁ μὲν γὰρ
[15, 60]	ἀρετῆς προκεῖσθαι τοῖς δυναμένοις αὐτῆς	ἀμφισβητῆσαι.	(Λακεδαιμονίους γὰρ συνέβαινε περὶ Λεῦκτρα
[15, 78]	τὸν παρόντα καιρὸν εὔθετον ἔχειν	ἀμφισβητῆσαι	τοῦ ἀγῶνος, συμμαχίαν ἐποιήσαντο πρὸς
[15, 37]	μᾶλλον περιβόητον, καὶ φανεροὶ καθειστήκεισαν	ἀμφισβητήσοντες	τῆς τῶν Ελλήνων ἡγεμονίας. (Τῶν
[15, 11]	ἔφησε, θεωρῶν τὰ μὲν ἐγκλήματα	ἀμφισβητούμενα,	τὰς δ' εὐεργεσίας ὁμολογουμένας οὔσας·
[15, 89]	δ' Ελληνες μετὰ τὴν μάχην	ἀμφισβητουμένην	ἔχοντες τὴν νίκην, καὶ ταῖς
[15, 6]	εἶπεν οἰκτρά, διὰ τῆς ἀμφιβολίας	ἀμφότερα	τηρήσας. Ὁ μὲν γὰρ Διονύσιος
[15, 45]	δημοκρατίας ἀντεχομένοις συνεμάχουν οἱ Αθηναῖοι.	(Ἀμφότεραι	γὰρ αἱ πόλεις αὗται χρόνον
[15, 67]	Λακεδαιμονίους, μετὰ δὲ ταῦτα ἐν	ἀμφοτέραις	(ταῖς πόλεσιν) ἐποιήσαντο κοινὰς τὰς
[15, 15]	καὶ τὴν Ιταλίαν, διαπολεμεῖν ἐξ	ἀμφοτέρας	βουλόμενοι. (Ὁ δὲ Διονύσιος καὶ
[15, 4]	ναυμαχίᾳ νικήσαντες εἰς Κίτιον πόλιν	ἀμφοτέρας	τὰς δυνάμεις ἤθροισαν. Ἐκ ταύτης
[15, 85]	ἱππεῖς ἐφ' ἑκατέρων τῶν κεράτων	ἀμφότεροι	διείλοντο. (Τῶν δὲ στρατευμάτων τοῦτον
[15, 87]	τῆς μάχης ἀπέστησαν, καὶ τρόπαιον	ἀμφότεροι	στήσαντες ἠμφεσβήτουν τῆς νίκης. (Οἱ
[15, 34]	τοῖς Ναξίοις. γενομένης δὲ φιλοτιμίας	ἀμφότεροι	συγκατέβησαν εἰς ναυμαχίαν, καὶ τὰς
[15, 18]	ἀνιόντι κατὰ τὴν ἡμέραν, ἣν	ἀμφότεροι	συμφώνως ὑποστήσονται. (Ταχθείσης δὲ τῆς
[15, 16]	ὁ τῆς ὁμολογίας διῆλθε χρόνος,	ἀμφότεροι	τὰς δυνάμεις ἐκτάξαντες συγκατέβησαν προθύμως
[15, 54]	Βοιωτῶν πρὸς τὴν μάχην, ἐξέταττον	ἀμφότεροι	τὰς δυνάμεις. ~Καὶ παρὰ μὲν
[15, 87]	περὶ τῆς τῶν νεκρῶν ἀναιρέσεως	ἀμφότεροι	τοὺς ἰδίους ἔθαψαν. (Επαμεινώνδας δ'
[15, 87]	ἐμπεσούσης φιλοτιμίας, καὶ πολλῶν παρ'	ἀμφοτέροις	ἀναιρεθέντων, μόγις οἱ Θηβαῖοι τῇ
[15, 85]	οἱ μὲν μάντεις σφαγιασάμενοι παρ'	ἀμφοτέροις	ἀπεφαίνοντο τὴν νίκην ὑπὸ τῶν
[15, 68]	Μεγάλης δὲ φιλοτιμίας γενομένης παρ'	ἀμφοτέροις,	Επαμεινώνδας ἔχων μεθ' ἑαυτοῦ τοὺς
[15, 55]	οἱ μὲν Λακεδαιμόνιοι τοῖς κέρασιν	ἀμφοτέροις	ἐπῆγον μηνοειδὲς τὸ σχῆμα τῆς
[15, 86]	~Ἡ μὲν οὖν τῶν παρ'	ἀμφοτέροις	ἱππέων μάχη τοιοῦτον ἔσχε τὸ
[15, 55]	αἵ τε σάλπιγγες ἐσήμαινον παρ'	ἀμφοτέροις	τὸ πολεμικὸν καὶ κατὰ τὴν
[15, 91]	πρὸς ἀλκὴν ἐτρέπετο, καὶ πρὸς	ἀμφοτέρους	διαμαχόμενος πολὺν ἐποίει φόνον. Τέλος
[15, 17]	λόγους ἐγένοντο διαλύσεις, ὥστ' ἔχειν	ἀμφοτέρους	ὧν πρότερον ὑπῆρχον κύριοι· ἐξαίρετον
[15, 55]	χεῖρας, τὸ μὲν πρῶτον ἐκθύμως	ἀμφοτέρων	ἀγωνιζομένων ἰσόρροπος ἦν ἡ μάχη,
[15, 82]	πρέσβεις ἐκπέμψαντες ἔπεισαν συμμαχεῖν. Ὧν	ἀμφοτέρων	ἁδρὰς δυνάμεις ταχέως ἀποστειλάντων, ἀγῶνες
[15, 85]	δ' οὐκ ἐλάττους τῶν τρισχιλίων.	~Ἀμφοτέρων	δὲ προθύμως συγκαταβάντων εἰς τὸν
[15, 83]	μὲν οὖν ἐπίνοιαν τῶν στρατηγῶν	ἀμφοτέρων	δικαίως ἄν τις ἀποδέξαιτο, συνετωτέραν
[15, 44]	καὶ κατεσκεύασε πέλτας συμμέτρους, (ἐξ)	ἀμφοτέρων	εὖ στοχασάμενος, τοῦ τε σκέπειν
[15, 64]	ἔσεσθαι τῇ πατρίδι· διὸ παραδόξως	ἀμφοτέρων	προενοήθη, καὶ τὴν γενομένην ποτὲ
[15, 33]	μὲν ἀκινδύνως τοὺς Λακεδαιμονίους νενικηκέναι	(ἄν)	πορθουμένῃ γὰρ τῇ χώρᾳ μὴ
[15, 83]	ἐπίνοιαν τῶν στρατηγῶν ἀμφοτέρων δικαίως	ἄν	τις ἀποδέξαιτο, συνετωτέραν δὲ στρατηγίαν
[15, 35]	ταύτην ἐγένετο τὴν ἐπιμέλειαν, ῥᾳδίως	ἂν	ἅπαντα τὸν τῶν πολεμίων στόλον
[15, 33]	πολεμίους ὑπομένειν τὸ δεινόν, ἴσως	ἂν	διὰ τὸ παράλογον τῆς τύχης
[15, 44]	στρατείας κατέδειξε, περὶ ὧν μακρὸν	ἂν	εἴη γράφειν. Ἡ μὲν οὖν
[15, 88]	γὰρ ἑκάστῳ τῶν ἄλλων ἓν	ἂν	εὕροι προτέρημα τῆς δόξης, παρὰ
[15, 31]	διά τινας πολιτικὰς χρείας, σχεδὸν	ἂν	καὶ τὴν ὅλην τῶν Περσῶν
[15, 83]	προδηλωθείσης γὰρ τῆς ἐπιθέσεως ἔλαθεν	ἂν	ὁ Επαμεινώνδας εἰσπεσὼν εἰς τὴν
[15, 79]	οὗτος πλείω χρόνον ἐπέζησεν, ὡμολογημένως	ἂν	οἱ Θηβαῖοι τῇ κατὰ γῆν
[15, 1]	τοῖς Λακεδαιμονίοις ποιήσασθαι. (Τίς γὰρ	ἂν	οὐχ ἡγήσαιτο κατηγορίας αὐτοὺς ἀξίους
[15, 88]	στρατηγίᾳ τε καὶ δόξῃ, πολὺ	ἂν	προέχουσαν εὕροι τὴν περὶ τὸν
[15, 18]	ἡ Πυθία ταύτην ὑπάρχειν, ἥτις	ἂν	πρώτη θύσῃ ἐν τῇ Λεύκῃ·
[15, 82]	τὴν πόλιν, αὐτὸς δ' ὡς	ἂν	τάχιστα δύναιτο μετὰ τῆς δυνάμεως
[15, 8]	πρὸς Καδουσίους καὶ τὴν κρίσιν	ἀναβαλλομένου,	διείλκετο τὰ περὶ τοῦ δικαστηρίου.
[15, 53]	κατέστησεν ὡς ἀπὸ Τροφωνίου προσφάτως	ἀναβεβηκότα	καὶ λέγοντα, διότι προστέταχεν ὁ
[15, 92]	καταπλαγεὶς ἐτόλμησε διὰ τῆς Αραβίας	ἀναβῆναι	πρὸς τὸν βασιλέα, καὶ συγγνώμην
[15, 87]	καὶ προσέταξεν ἐκσπάσαι τὸ δόρυ.	ἀναβοησάντων	δὲ τῶν παρόντων φίλων, καί
[15, 32]	πεῖραν δὲ λαβὼν ὅτι τολμήσουσιν	ἀναγκαζόμενοι	διαγωνίσασθαι περὶ τῆς νίκης, ἐν
[15, 87]	Βοιωτοὶ βραχὺν ἐπιδιώξαντες χρόνον ἀνέστρεψαν,	ἀναγκαιότατον	ἡγούμενοι τὸ κυριεῦσαι τῶν νεκρῶν.
[15, 27]	ὡς δ' ἡ μὲν τῶν	ἀναγκαίων	σπάνις ἐπέτεινεν, οἱ Λακεδαιμόνιοι δὲ
[15, 35]	τὰς τῶν πολεμίων ναῦς φυγεῖν	ἀναγκάσας,	ἀπέσχετο παντελῶς τοῦ διωγμοῦ· ἀναμνησθεὶς
[15, 74]	κατασοφίσασθαι τὴν ἐκ τῆς πεπρωμένης	ἀνάγκην,	ἀλλὰ ποιητὴς ὢν κακὸς καὶ
[15, 63]	(Ἀλλὰ γὰρ οὐδὲν ἰσχυρότερόν ἐστιν	ἀνάγκης	καὶ τύχης, δι' ὧν ἐβιάσθησαν
[15, 10]	μὲν οὖν κατηγοροῦντες τὴν ἐπιστολὴν	ἀναγνόντες	τὴν πεμφθεῖσαν ὑπὸ τοῦ Ορόντου,
[15, 8]	ἐπαγγελίαις προσαγόμενος. (Ὁ δὲ βασιλεὺς	ἀναγνοὺς	τὴν ἐπιστολὴν καὶ πιστεύσας ταῖς
[15, 6]	ἰδίου ποιήματος, κατὰ τὸ συμπόσιον	ἀναγνωσθέντων	τῶν τοῦ τυράννου ποιημάτων μοχθηρῶν
[15, 48]	περὶ ὧν καὶ ἡμεῖς ἀκριβῶς	ἀναγράψαι	πειρασόμεθα τῇ κατὰ μέρος ἱστορίᾳ.
[15, 29]	(Φαρνάβαζος δ' ὑπὸ τοῦ βασιλέως	ἀναδεδειγμένος	στρατηγὸς ἐπὶ τῆς Περσικῆς δυνάμεως
[15, 51]	μὲν Θηβαῖοι ἔκσπονδοι γεγονότες ἠναγκάσθησαν	ἀναδέξασθαι	μόνοι τὸν πρὸς Λακεδαιμονίους πόλεμον·
[15, 71]	τὴν εἰς οἶκον ἐπάνοδον ποιεῖσθαι.	(Ἀναζευξάντων	δ' αὐτῶν, καὶ τῆς πορείας
[15, 21]	ἐπ' ἀρετῇ παρὰ τοῖς πολίταις.	(Ἀναζεύξας	οὖν μετὰ δυνάμεως ἐκ τῆς
[15, 57]	δὲ ταῦτα ἐπὶ τὴν Περραιβίαν	ἀναζεύξας	τῶν πόλεων τὰς μὲν λόγοις
[15, 7]	τοὺς ἀκούοντας, μετὰ δὲ ταῦτα	ἀναθεωρήσεως	γενομένης κατεφρονήθησαν καὶ πολὺν ἀπηνέγκαντο
[15, 82]	ἰδίους βίους οὐκ ὀλίγα τῶν	ἀναθημάτων	ἔσπευδον οἱ παρανομήσαντες διακατέχειν τὸν
[15, 14]	συλήσων ἱερὸν ἅγιον, γέμον μὲν	ἀναθημάτων	πολλῶν, καθιδρυμένον δ' ἐν ἐπινείῳ
[15, 17]	μνησικακούντων τῶν Φοινίκων, ὥστε τοὺς	ἀναιρεθέντας	εὑρεθῆναι τῶν Σικελιωτῶν πλείους τῶν
[15, 58]	πολλῶν (καὶ) μεγαλοπλούτων, καταγνῶναι θάνατον.	Ἀναιρεθέντων	δὲ τῶν δυνατῶν ἀνδρῶν πλειόνων
[15, 87]	φιλοτιμίας, καὶ πολλῶν παρ' ἀμφοτέροις	ἀναιρεθέντων,	μόγις οἱ Θηβαῖοι τῇ ῥώμῃ
[15, 91]	Τέλος δὲ πλειόνων ἢ μυρίων	ἀναιρεθέντων,	τοὺς ὑπολειφθέντας ὁ Δατάμης τρεψάμενος
[15, 64]	πολεμίων πάντες οἱ συνάψαντες μάχην	ἀναιρεθήσονται,	τὸ μὲν λιπεῖν τὴν ἐν
[15, 87]	ἐπικηρυκευσαμένων περὶ τῆς τῶν νεκρῶν	ἀναιρέσεως	ἀμφότεροι τοὺς ἰδίους ἔθαψαν. (Επαμεινώνδας
[15, 56]	περί τε τῆς τῶν νεκρῶν	ἀναιρέσεως	καὶ τῆς εἰς Πελοπόννησον ἀπαλλαγῆς
[15, 87]	τινὰ περὶ τῆς τῶν νεκρῶν	ἀναιρέσεως	οὐδέτεροι διεπρεσβεύσαντο, ἵνα μὴ δόξωσιν
[15, 93]	τοὺς πολεμίους καὶ πάντας ἄρδην	ἀναιρήσειν,	ὁ δὲ Αγησίλαος καταλαβόμενος τόπον,
[15, 17]	διὸ καὶ πάντων τῶν περικαταλαμβανομένων	ἀναιρουμένων	πᾶς ὁ πλησίον τόπος νεκρῶν
[15, 56]	διέλυον, τὸ δὲ τελευταῖον πολλῶν	ἀναιρουμένων,	τοῦ δὲ παραγγέλλοντος ἡγεμόνος τετελευτηκότος,
[15, 63]	δὲ καὶ τὴν πόλιν ἄρδην	ἀναιροῦντες	τὴν Αττικὴν ποιῆσαι μηλόβοτον. (Ἀλλὰ
[15, 1]	εἰκός ἐστι γενέσθαι κατὰ τῶν	ἀναιρούντων	τὰς τῶν προγόνων ἀρετάς. (Τοιγαροῦν
[15, 87]	ἡγούμενοι τὸ κυριεῦσαι τῶν νεκρῶν.	Ἀνακαλεσαμένων	οὖν τῶν σαλπιγκτῶν τοὺς στρατιώτας,
[15, 66]	γενέσθαι, κατομοσαμένων τῶν Λακεδαιμονίων μὴ	ἀνακάμψειν	εἰς τὴν Σπάρτην, ἐὰν μὴ
[15, 52]	κῆρυξ τυφλός, ὃς ἀνδράποδ' ἀποδεδρακότα,	ἀνακομίζων,	καὶ καθάπερ ἦν εἰθισμένον, ἀνηγόρευε
[15, 9]	Σπαρτιᾶται καὶ πάλαι μὲν διεγνώκεισαν	ἀνακτᾶσθαι	τὴν ἡγεμονίαν, τότε δὲ συνετάραττον
[15, 29]	διὰ δὲ ταύτης τῆς φιλανθρωπίας	ἀνακτησάμενοι	τὴν παρὰ τοῖς Ελλησιν εὔνοιαν,
[15, 19]	ἑαυτὸν καὶ τὴν ὅλην ἀρχὴν	ἀνακτησαμένου	οἱ μὲν Ολύνθιοι τὴν χώραν
[15, 1]	ἀφαίρεσιν τῆς ἡγεμονίας οὐδέποτ' ἐδυνήθησαν	ἀναλαβεῖν	τὸ τῶν προγόνων ἀξίωμα. (Ἡμεῖς
[15, 19]	δὲ ταῦτ' ἀνελπίστως τοῦ βασιλέως	ἀναλαβόντος	ἑαυτὸν καὶ τὴν ὅλην ἀρχὴν
[15, 82]	αὐτῷ χρημάτων. τῶν δὲ Μαντινέων	ἀναλαβόντων	εἰς τοὺς ἰδίους βίους οὐκ
[15, 4]	ἐν τῇ Κύπρῳ, αὐτὸς δ'	ἀναλαβὼν	δέκα τριήρεις νυκτὸς ἔλαθε τοὺς
[15, 69]	Κόρινθον καταπληκτικῶς, ὁ δὲ Χαβρίας	ἀναλαβὼν	τοὺς Αθηναίους προῆγεν ἐκ τῆς
[15, 86]	κρῖναι τὸν κίνδυνον. Εὐθὺς οὖν	ἀναλαβὼν	τοὺς ἀρίστους καὶ μετὰ τούτων
[15, 49]	τοῦ βωμοῦ τοῦ Ποσειδῶνος θύσωσιν,	ἀναλογιζόμενοι	τὸν χρησμὸν ἀντέλεγον τοῖς Ιωσι
[15, 82]	δῶσιν ἐν εἰρήνῃ λόγον τῶν	ἀναλωθέντων.	(Τῶν δὲ ἄλλων Αρκάδων βουλομένων
[15, 43]	περὶ τὸν Φαρνάβαζον ᾦντο δεῖν	ἀναμένειν	τὴν ὅλην δύναμιν τῶν Περσῶν·
[15, 35]	ἀναγκάσας, ἀπέσχετο παντελῶς τοῦ διωγμοῦ·	ἀναμνησθεὶς	γὰρ τῆς ἐν Αργινούσαις ναυμαχίας,
[15, 78]	(Ἐπὶ δὲ τούτων Πισᾶται μὲν	ἀνανεωσάμενοι	τὸ παλαιὸν ἀξίωμα τῆς πατρίδος
[15, 89]	κατέστροφεν ἐπὶ τὴν Επαμεινώνδου τελευτήν·	Αναξιμένης	δὲ ὁ Λαμψακηνὸς τὴν πρώτην
[15, 76]	Αριστοτέλης ὁ φιλόσοφος, ἔτι δὲ	Αναξιμένης	ὁ Λαμψακηνὸς καὶ Πλάτων ὁ
[15, 64]	τὴν ἐν ταῖς παρόδοις τάξιν	ἀνάξιον	τῆς Σπάρτης ἔκρινε, τὸ δὲ
[15, 95]	(Τῶν δὲ συγγραφέων Διονυσόδωρος καὶ	Αναξις	οἱ Βοιωτοὶ (τὴν τῶν Ελληνικῶν
[15, 43]	τῶν κατ' Αἴγυπτον, συνεβούλευεν ἐξαυτῆς	ἀναπλεῖν	ἐπὶ τὴν Μέμφιν πρὸ τοῦ
[15, 32]	πέντε μόραι· τὴν δὲ μόραν	ἀναπληροῦσιν	ἄνδρες πεντακόσιοι. Ὁ δὲ Σκιρίτης
[15, 13]	καὶ γυμνάσια μεγάλα παρὰ τὸν	Αναπον	ποταμόν, θεῶν τε ναοὺς κατεσκεύασε
[15, 65]	τὴν Λακωνικὴν δῃώσαντες, καὶ λαφύρων	ἀναρίθμητον	πλῆθος ἀθροίσαντες, ἀπεχώρησαν εἰς τὴν
[15, 34]	ἄλλαις συμβαλὼν καὶ τοῖς ἐμβόλοις	ἀναρρήττων,	ἃς μὲν διέφθειρεν, ἃς δὲ
[15, 75]	Πολυζήλου κατὰ μὲν τὴν Ρώμην	ἀναρχία	διά τινας πολιτικὰς στάσεις ἐγένετο,
[15, 61]	Ἐπὶ μὲν οὖν τινα χρόνον	ἀναρχία	τὴν στάσιν ὑπέλαβε, μετὰ δὲ
[15, 45]	πολλῶν ἐπανισταμένων διὰ τὴν κοινὴν	ἀναρχίαν,	τοῖς μὲν τὰς ὀλιγαρχίας κατασκευάζουσιν
[15, 56]	τοῦ πτώματος νεκρῶν πλῆθος ἐσωρεύθη.	~Ἀναρχίας	δὲ γενομένης περὶ τὸ κέρας,
[15, 66]	πᾶσι τοῖς πολέμοις, τὸ τελευταῖον	ἀνάστατοι	γενόμενοι κατῴκησαν ἐν Ναυπάκτῳ, δόντων
[15, 57]	ἐν Τραχινίᾳ διὰ προδοσίας ἑλὼν	ἀνάστατον	ἐποίησε, καὶ τὴν χώραν Οἰταίοις
[15, 81]	Μεσσήνην κατ' ἰδίαν παρέλαβεν, ἣν	ἀνάστατον	οὖσαν ἔτη τριακόσια Θηβαῖοι πάλιν
[15, 66]	Μεσσήνην, πολλὰ μὲν ἔτη γεγενημένην	ἀνάστατον	ὑπὸ Λακεδαιμονίων, τόπον δ' εὔθετον
[15, 66]	Ιθώμην μετὰ τῶν συναποστάντων Εἱλώτων,	ἀναστάτου	γεγενημένης τῆς Μεσσήνης πολλοὺς χρόνους.
[15, 43]	προσῆπτον. (Οἱ δ' Αἰγύπτιοι πολλὴν	ἀναστροφὴν	λαβόντες, εἰς μὲν τὴν Μέμφιν
[15, 52]	μήτ' ἀφανίζειν, ἀλλ' ἀπάγοντα πάλιν	ἀνασώζειν.	(Οἱ μὲν οὖν πρεσβύτεροι τῶν
[15, 18]	ἐξ ἧς ὁρμηθέντες ἅμ' ἡλίῳ	ἀνατέλλοντι	ἔφθασαν τοὺς Κυμαίους τὴν θυσίαν
[15, 48]	παθῶν οὐκ εἰς τὸ θεῖον	ἀναφέρειν,	ἀλλ' εἰς φυσικάς τινας καὶ
[15, 38]	διόπερ τὴν ἐκ τρίτου προσώπου	ἀναφερομένην	ἡγεμονίαν χαλεπῶς ἔφερον, καὶ τὰς
[15, 41]	οὐκ ὄντες αὐτοκράτορες, περὶ πάντων	ἀναφέρουσι	τῷ βασιλεῖ, καὶ προσαναμένουσι τὰς
[15, 8]	τὸ προσταχθέν, ὁ μὲν Τιρίβαζος	ἀναχθεὶς	ὡς τὸν βασιλέα καὶ κρίσεως
[15, 84]	βοηθοῦντες τοῖς Λακεδαιμονίοις, τότε μὲν	ἀναχωρήσας	μικρὸν ἀπὸ τῆς πόλεως κατεστρατοπέδευσεν·
[15, 93]	συνηναγκάσθη μετ' αὐτοῦ ποιήσασθαι τὴν	ἀναχώρησιν	εἴς τινα πόλιν εὐμεγέθη. (Οἱ
[15, 69]	οὐδὲν δὲ πρᾶξαι δυνάμενοι, τὴν	ἀναχώρησιν	ἐποιήσαντο. Χαβρίας μὲν οὖν ἐπὶ
[15, 53]	πολλαπλασίονα δύναμιν διαγωνίζεσθαι ἢ τὴν	ἀναχώρησιν	ποιησάμενοι ἐν τόποις ὑπερδεξίοις συστήσονται
[15, 56]	οἱ Λακεδαιμόνιοι· τὸ μὲν πρῶτον	ἀναχωροῦντες	τὴν τάξιν οὐ διέλυον, τὸ
[15, 80]	Πελοπίδαν. δεισαν γὰρ τοῦτον τὸν	ἄνδρα	διὰ τὴν ὑπ' Αλεξάνδρου σύλληψιν
[15, 29]	ἀξιόχρεων, μετεπέμψατο Χαβρίαν τὸν Αθηναῖον,	ἄνδρα	καὶ φρονήσει καὶ συνέσει στρατηγικῇ
[15, 81]	Πελοπίδου τελευτήν· ἀξιόλογον γὰρ ἀπολωλεκότες	ἄνδρα,	κατὰ λόγον ἔκρινον τὴν νίκην
[15, 2]	κηδεστήν, τῆς δὲ ναυτικῆς Τιρίβαζον,	ἄνδρα	μεγάλης ἀποδοχῆς τυγχάνοντα παρὰ τοῖς
[15, 84]	ἑξακισχίλιοι, στρατηγὸν δ' ἔχοντες Ηγησίλεων,	ἄνδρα	τότε παρὰ τοῖς πολίταις ἐπαινουμένον.
[15, 7]	φιλόσοφον γενέσθαι. μεταπεμψάμενος γὰρ τὸν	ἄνδρα	τοῦτον τὸ μὲν πρῶτον ἀποδοχῆς
[15, 71]	τοῖς Θηβαίοις. παραλαβὼν δὲ Ισμηνίαν,	ἄνδρα	φίλον μὲν ἑαυτοῦ, θαυμαζόμενον δ'
[15, 89]	ἔχοντες τὴν νίκην, καὶ ταῖς	ἀνδραγαθίαις	ἐφάμιλλοι καθεστῶτες, ἔτι δὲ τῇ
[15, 56]	τῶν γὰρ ἐπιλέκτων ὑπερβαλλομένων ταῖς	ἀνδραγαθίαις,	καὶ τῆς ἀρετῆς καὶ παρακλήσεως
[15, 55]	τὸ βάρος τῆς τῶν ἐπιλέκτων	ἀνδραγαθίας,	ἀλλὰ τῶν ἀντιστάντων οἱ μὲν
[15, 86]	δυνατώτεροι τὰς ἐν τοῖς κινδύνοις	ἀνδραγαθίας	ἐπεδείξαντο. (Οἱ γὰρ πεζομαχεῖν ἄριστα
[15, 65]	πόλιν, φανερῶς ἐνδεδειγμένοι τὰς ἰδίας	ἀνδραγαθίας.	(Μετὰ δὲ ταῦτα τῶν περὶ
[15, 86]	τὴν ὑπερβολὴν τῆς παρ' ἑκατέροις	ἀνδραγαθίας	οὐδεμίαν ῥοπὴν ἐλάμβανεν ἡ μάχη
[15, 93]	προέχοντας, ἀλλὰ τοὺς κατὰ τὰς	ἀνδραγαθίας	πρωτεύοντας· οὐ προσέχοντος δ' αὐτοῦ
[15, 78]	ἡσυχίας ἀκινδύνως ἐπισημαινομένων τὰς ἑκατέρωθεν	ἀνδραγαθίας.	Τέλος Πισᾶται νικήσαντες ἔθηκαν τὸν
[15, 70]	κατὰ τὰς συμπλοκὰς καὶ μάχας	ἀνδραγαθούντων	αὐτῶν, πολλοί τε τῶν Βοιωτῶν
[15, 52]	τὸν Επαμεινώνδαν κῆρυξ τυφλός, ὃς	ἀνδράποδ'	ἀποδεδρακότα, ἀνακομίζων, καὶ καθάπερ ἦν
[15, 1]	τῶν πράξεων εἰς τὸν Ρηγίνων	ἀνδραποδισμὸν	ὑπὸ Διονυσίου καὶ τὴν ἅλωσιν
[15, 88]	διὰ τὴν ἀφροσύνην τῶν ἡγουμένων	ἀνδραποδισμοῦ	καὶ κατασκαφῆς ἔλαβε πεῖραν. Επαμεινώνδας
[15, 63]	κατεπλάγησαν, τοῖς δὲ Λακεδαιμονίοις ὑπὲρ	ἀνδραποδισμοῦ	κινδυνεύουσιν ἐψηφίσαντο βοηθεῖν πανδημεί. Καὶ
[15, 7]	προαγαγὼν εἰς τὸ πρατήριον ὡς	ἀνδράποδον	ἀπέδοτο μνῶν εἴκοσι. Ἀλλὰ τοῦτον
[15, 32]	τόπους καὶ συναναγκάζειν τοὺς ἐναντίους	ἄνδρας	ἀγαθοὺς γίνεσθαι πρὸς τὸν ἐκ
[15, 79]	δὲ τὴν πόλιν τοὺς μὲν	ἄνδρας	ἀπέκτειναν, τέκνα δὲ καὶ γυναῖκας
[15, 20]	πλῆθος καὶ τοὺς κατοικοῦντας αὐτὴν	ἄνδρας	ὑπάρχοντας ἀνδρείᾳ διαφόρους, ἔτι δὲ
[15, 37]	μὲν ἐστράτευσαν ἐπ' Ορχομενὸν ἐπιλέκτοις	ἀνδράσι	πεντακοσίοις, καὶ συνετέλεσαν πρᾶξιν ἀξίαν
[15, 3]	ναυσὶν ἐπὶ ἀσυντάκτους, καὶ προβεβουλευμένοις	ἀνδράσι	πρὸς ἀπροσδοκήτους ἀγωνιζόμενος εὐθὺς ἐν
[15, 1]	παρρησίᾳ, καὶ τοῖς μὲν ἀγαθοῖς	ἀνδράσιν	ἐπὶ τῶν καλῶν ἔργων τὸν
[15, 70]	ἀνῃροῦντο. διόπερ δόξαντες εὐχειρίᾳ καὶ	ἀνδρείᾳ	διαφέρειν καὶ πολλὰς χρείας παρασχόμενοι,
[15, 12]	πρὸς τοὺς πολεμίους· ἐδόκουν γὰρ	ἀνδρείᾳ	διαφέρειν τῶν Αρκάδων, καὶ διὰ
[15, 80]	τὸν δυνάστην, ἅμα δὲ καὶ	ἀνδρείᾳ	διάφορον καὶ ἐπὶ στρατηγικῇ συνέσει
[15, 20]	τοὺς κατοικοῦντας αὐτὴν ἄνδρας ὑπάρχοντας	ἀνδρείᾳ	διαφόρους, ἔτι δὲ τὰς Θήβας
[15, 10]	ἐξελέσθαι. (Ἔν τε τοῖς πολέμοις	ἀνδρείᾳ	διενεγκεῖν φασὶν αὐτὸν καὶ κατὰ
[15, 7]	Λεπτίνης ὁ ἀδελφός, ἄνδρες διαφέροντες	ἀνδρείᾳ	καὶ πολλὰς καὶ μεγάλας χρείας
[15, 69]	ἐποιήσαντο. Χαβρίας μὲν οὖν ἐπὶ	ἀνδρείᾳ	καὶ στρατηγικῇ συνέσει θαυμασθεὶς τοῦτον
[15, 31]	βασιλεύς· περιβόητος δ' ἦν ἐπ'	ἀνδρείᾳ	καὶ στρατηγικῇ συνέσει καὶ σχεδὸν
[15, 88]	καὶ ἐπιεικείᾳ, καὶ τὸ μέγιστον,	ἀνδρείᾳ	καὶ στρατηγικῇ συνέσει πολὺ διήνεγκε
[15, 64]	χώραν, ἣν παρεφύλαττεν Ισχόλας, ἀνὴρ	ἀνδρείᾳ	καὶ συνέσει διαφέρων, μετὰ πολλῶν
[15, 26]	καὶ πλήθει τῶν ἀνδρῶν καὶ	ἀνδρείᾳ	κατὰ πόλεμον οὐδενὸς τῶν Ελληνικῶν
[15, 56]	παραδόξως περιγενόμενοι, μεγάλην δόξαν ἐπ'	ἀνδρείᾳ	κατεκτήσαντο. Μεγίστων δ' ἐπαίνων ὁ
[15, 17]	θατέρου κέρως τεταγμένος καὶ διαφέρων	ἀνδρείᾳ,	μαχόμενος ἡρωικῶς καὶ πολλοὺς ἀνελὼν
[15, 16]	φρονήματος δὲ γέμοντα καὶ διάφορον	ἀνδρείᾳ.	Οὗτος δὲ πάντα τὸν τῶν
[15, 39]	καὶ πάντων Ελλήνων πολὺ προέσχεν	ἀνδρείᾳ	τε καὶ στρατηγικῇ συνέσει. Μετέσχε
[15, 50]	καθεστῶτες οὐδενὸς ἔθνους Ελληνικοῦ ταῖς	ἀνδρείαις	ἐλείποντο. (Εἶχον δὲ καὶ ἡγεμόνας
[15, 37]	φρονήματος ἐπίμπλαντο Θηβαῖοι, καὶ τὴν	ἀνδρείαν	εἶχον μᾶλλον περιβόητον, καὶ φανεροὶ
[15, 36]	λόγου δυνάμεως, νικῶν δὲ δι'	ἀνδρείαν	καὶ στρατηγίαν. διόπερ οὐ μόνον
[15, 92]	δ' ἡγεῖσθαι στρατιωτῶν καὶ δι'	ἀνδρείαν	καὶ στρατηγικὴν σύνειν τεθαυμασμένῳ· (Τοῦ
[15, 91]	μᾶλλον ἔσχε περιβόητον τήν τε	ἀνδρείαν	καὶ τὴν ἐν τῷ στρατηγεῖν
[15, 64]	τὴν γενομένην ποτὲ περὶ Θερμοπύλας	ἀνδρείαν	τοῦ βασιλέως Λεωνίδου φιλοτίμως ἐμιμήσατο.
[15, 62]	τε τὴν σύνεσιν καὶ τὴν	ἀνδρείαν	τῶν ἀνδρῶν. (Ὡς δὲ κατήντησαν
[15, 57]	συμβουλεύσαντος ὅτι τὰ διὰ τῆς	ἀνδρείας	κατεργασθέντα τῇ φιλανθρωπίᾳ δεῖ διαφυλάττειν
[15, 80]	Πελοπίδας σπεύδων διὰ τῆς ἰδίας	ἀνδρείας	κρῖναι τὴν μάχην ἐπ' αὐτὸν
[15, 56]	Επαμεινώνδας ἠξιώθη, διὰ τῆς ἰδίας	ἀνδρείας	μάλιστα καὶ στρατηγικῆς συνέσεως τοὺς
[15, 7]	Φίλιστος καὶ Λεπτίνης ὁ ἀδελφός,	ἄνδρες	διαφέροντες ἀνδρείᾳ καὶ πολλὰς καὶ
[15, 86]	ἡγεμόνες ἀξιολογώτεροι τοῖς ἀξιώμασιν οὔτε	ἄνδρες	δυνατώτεροι τὰς ἐν τοῖς κινδύνοις
[15, 88]	τὴν ἡλικίαν τὴν τούτου γεγόνασιν	ἄνδρες	ἐπιφανεῖς Πελοπίδας τε Θηβαῖος καὶ
[15, 76]	δὲ κατὰ τούτους τοὺς χρόνους	ἄνδρες	κατὰ παιδείαν ἄξιοι μνήμης Ισοκράτης
[15, 32]	μόραι· τὴν δὲ μόραν ἀναπληροῦσιν	ἄνδρες	πεντακόσιοι. Ὁ δὲ Σκιρίτης καλούμενος
[15, 88]	ἔπαινον, οὐδαμῶς ἁρμόττον ἡγούμεθα παραδραμεῖν	ἀνδρὸς	τηλικούτου τὴν τελευτὴν ἀνεπισήμαντον. δοκεῖ
[15, 5]	τῶν Μαντινέων πόλιν καὶ πλήθουσαν	ἀνδρῶν	ἀλκίμων, ὑπώπτευσαν αὐτῆς τὴν αὔξησιν
[15, 66]	μὲν Σπάρτης ὅλης σχεδὸν συγχυθείσης,	ἀνδρῶν	δ' ἐρήμου γενομένης, οἱ Μεσσηνίων
[15, 33]	Θεσπιὰς τὴν μὲν προφυλακήν, οὖσαν	ἀνδρῶν	διακοσίων, ἀνεῖλον, τῇ δὲ πόλει
[15, 76]	αὐτὴν ἀξιόλογον· πλῆθός τε γὰρ	ἀνδρῶν	εἰς ταύτην ἠθροίσθη καὶ τείχη
[15, 5]	εἰρήνης, καὶ τὰ φρονήματα τῶν	ἀνδρῶν	ἔσπευδον ταπεινῶσαι. (Διὸ καὶ τὸ
[15, 68]	πολυχειρίαν καὶ τὰς προθυμίας τῶν	ἀνδρῶν,	ἔφθασαν τοὺς Βοιωτοὺς πάντα τόπον
[15, 40]	ἀπειραγάθως χρώμεναι, πολλοὺς τῶν ἀγαθῶν	ἀνδρῶν	ἐφυγάδευον καὶ κρίσεις ἐπιβάλλουσαι συκοφαντώδεις
[15, 26]	ἔθνος τοῦτο καὶ πλήθει τῶν	ἀνδρῶν	καὶ ἀνδρείᾳ κατὰ πόλεμον οὐδενὸς
[15, 59]	κοινὴν ἔχειν σύνοδον συνεστῶσαν ἐξ	ἀνδρῶν	μυρίων, καὶ τούτους ἐξουσίαν ἔχειν
[15, 68]	δὲ Κορινθίων στρατιώτας, στρατόπεδον συνεστήσατο	ἀνδρῶν	μυρίων· μετὰ δὲ ταῦτα Λακεδαιμονίων
[15, 25]	ἀδίκως καὶ πολλοὺς τῶν ἀξιολόγων	ἀνδρῶν	πεφυγαδευκότων, συνεστράφησαν οἱ φυγάδες, καὶ
[15, 58]	θάνατον. Ἀναιρεθέντων δὲ τῶν δυνατῶν	ἀνδρῶν	πλειόνων ἢ χιλίων καὶ διακοσίων,
[15, 88]	δ' εἰωθότες ταῖς τῶν ἀγαθῶν	ἀνδρῶν	τελευταῖς ἐπιλέγειν τὸν ἴδιον ἔπαινον,
[15, 86]	πρὸς Ελληνας ἀγωνιζομένων οὔτε πλῆθος	ἀνδρῶν	τοσοῦτο παρετάξατο οὔθ' ἡγεμόνες ἀξιολογώτεροι
[15, 62]	σύνεσιν καὶ τὴν ἀνδρείαν τῶν	ἀνδρῶν.	(Ὡς δὲ κατήντησαν ἐπὶ τὴν
[15, 83]	ἐπὶ τὰ στέγη τῶν οἰκιῶν	ἀνεβίβασε,	καὶ προσέταξεν ἀπὸ τούτων ἀμύνασθαι
[15, 10]	τὴν κατὰ τὸν Εὐαγόραν διαβολὴν	(ἀνεγίγνωσκε)	τὴν ὑπ' Ορόντου γεγενημένην. ὑπακούσειν
[15, 78]	τὴν ὀλυμπιάδα ταύτην ὕστερον οὐκ	ἀνέγραψαν	Ηλεῖοι διὰ τὸ δοκεῖν βίᾳ
[15, 89]	Λαμψακηνὸς τὴν πρώτην τῶν Ελληνικῶν	ἀνέγραψεν	ἀρξάμενος ἀπὸ θεογονίας καὶ ἀπὸ
[15, 86]	δρᾶσαί τι λαμπρὸν ἐφιέμενος, εὐγενῶς	ἀνεδέχετο	τὸν ὑπὲρ τῆς δόξης θάνατον.
[15, 13]	δ' Ιλλυριοὶ τὰς μὲν πανοπλίας	ἀνέδωκαν	τοῖς ἀρίστοις τῶν στρατιωτῶν, τοὺς
[15, 41]	ἀριθμός. (Ἀρχομένου δὲ τοῦ θέρους	ἀνέζευξαν	οἱ τοῦ βασιλέως στρατηγοὶ μετὰ
[15, 91]	τοὺς μισθοφόρους καὶ δωρεὰς ὑποσχόμενος,	ἀνέζευξε	πρὸς τοὺς ἀφεστηκότας. καταλαβὼν δ'
[15, 80]	θάνατον, οὐδὲν ἧττον ὁ Πελοπίδας	ἀνέζευξεν	ἐπὶ τὴν στρατείαν, ὑπὸ τοῦ
[15, 66]	τῆς Σπάρτης. συγκατατιθεμένων δὲ πάντων	ἀνεζήτησε	τοὺς ἀπολελειμμένους τῶν Μεσσηνίων, καὶ
[15, 47]	μάχης γενομένης τόν τε Μνάσιππον	ἀνεῖλε	καὶ τῶν ἄλλων οὐκ ὀλίγους·
[15, 15]	καὶ πλείους μὲν τῶν μυρίων	ἀνεῖλε	τῶν βαρβάρων, οὐκ ἐλάττους δὲ
[15, 47]	πρῶτον ἀπροσδοκήτως τοῖς πολιορκοῦσιν ἐπιθέμενος	ἀνεῖλεν	αὐτῶν περὶ διακοσίους, ὕστερον δὲ
[15, 53]	ὡς τῶν ἡρώων τῶν ἀρχαίων	ἀνειληφότων	αὐτὰ καὶ βοηθεῖν τοῖς Βοιωτοῖς
[15, 64]	τῆς φρουρᾶς Αλέξανδρον τὸν Σπαρτιάτην	ἀνεῖλον	καὶ τῶν ἄλλων εἰς διακοσίους
[15, 36]	ἐπάνοδον ποιουμένους πλείους τῶν δισχιλίων	ἀνεῖλον.	(Οἱ δὲ βάρβαροι παροξυνθέντες ἐπὶ
[15, 40]	κρατήσαντες οἱ Φλιάσιοι τῶν φυγάδων	ἀνεῖλον	πλείους τῶν ἑξακοσίων, τοὺς δὲ
[15, 33]	μὲν προφυλακήν, οὖσαν ἀνδρῶν διακοσίων,	ἀνεῖλον,	τῇ δὲ πόλει προσβολὰς συνεχεῖς
[15, 65]	μὲν ἀπέθνησκον, οἱ δ' ἐτραυματίζοντο,	ἀνεκαλέσαντο	τῇ σάλπιγγι τοὺς στρατιώτας οἱ
[15, 91]	Δατάμης τρεψάμενος καὶ πολλοὺς φονεύσας	ἀνεκαλέσατο	τῇ σάλπιγγι τοὺς διώκοντας στρατιώτας.
[15, 34]	πλῆθος τῶν ἐπιρρεόντων ὁ Αγησίλαος	ἀνεκαλέσατο	τῇ σάλπιγγι τοὺς στρατιώτας ἀπὸ
[15, 54]	οὐδὲν ἡγησάμενοι μετὰ πολλῆς προθυμίας	ἀνέκαμψαν	εἰς Λεῦκτρα. Ἑτοίμων δ' ὄντων
[15, 24]	Λίβυας κατεπολέμησαν καὶ τὴν νῆσον	ἀνεκτήσαντο.	~Ἐπ' ἄρχοντος δ' Αθήνησι Ναυσινίκου
[15, 81]	τῶν φυγάδων κατηλύσει, καθ' ἣν	ἀνεκτήσαντο	τὴν Καδμείαν, ὡμολογημένως ἅπαντες τούτῳ
[15, 93]	ταῦτα ὁ μὲν Ταχὼς ῥᾳδίως	ἀνεκτήσατο	τὴν κατ' Αἴγυπτον βασιλείαν, ὁ
[15, 66]	βουλομένους καταλέξας εἰς τὴν πολιτείαν	ἀνέκτισε	τὴν Μεσσήνην, πολλοὺς ποιήσας αὐτῆς
[15, 71]	τοὺς ἱππεῖς, τούτους μὲν αὐτὸς	ἀνέλαβε,	καὶ ταχθεὶς ἐπὶ τῆς οὐραγίας
[15, 32]	τοὺς στρατιώτας ἐφ' ἡμέρας τινὰς	ἀνελάμβανεν	ἐκ τῆς κακοπαθείας. Αθηναῖοι δὲ
[15, 53]	τοὺς στρατιώτας ἐκ τῆς ὁδοιπορίας	ἀνελάμβανεν.	Οἱ δὲ Βοιωτοὶ προάγοντες ἐπὶ
[15, 35]	παραπλήσια. Διόπερ ἀποστὰς τοῦ διώκειν	ἀνελέγετο	τῶν πολιτῶν τοὺς διανηχομένους, καὶ
[15, 7]	πολλοὺς μὲν ἐπὶ ψευδέσιν αἰτίαις	ἀνελεῖν,	οὐκ ὀλίγους δὲ καὶ ἐφυγάδευσεν·
[15, 39]	τὸν βασιλέα τῶν Σπαρτιατῶν Κλεόμβροτον	ἀνελεῖν,	τὸ δὲ πλῆθος τῶν ἀντιταχθέντων
[15, 72]	τῶν Λακεδαιμονίων, καὶ δυνάμενος πολλοὺς	ἀνελεῖν	τῶν πολεμίων, ἠρκέσθη τῷ προτερήματι
[15, 3]	τοὺς ἡγεμόνας ὁρμήσαντες καί τινας	ἀνελόντες	ταραχῆς καὶ στάσεως ἐνέπλησαν τὸ
[15, 73]	ἐν τῷ λιμένι τῶν Ερυκίνων·	ἀνελπίστου	δὲ τῆς ἐπιθέσεως γενομένης ἀπήγαγον
[15, 33]	ὅλοις ἐσφάλησαν καὶ τὴν ἡγεμονίαν	ἀνελπίστως	ἀπέβαλον. Ἀγαθὴ γὰρ ἡ τύχη
[15, 1]	καὶ πάλιν περὶ Μαντίνειαν πταίσαντες	ἀνελπίστως	ἀπέβαλον τὴν τῶν Ελλήνων ἡγεμονίαν,
[15, 50]	μεγάλῃ μάχῃ τὴν ἡγεμονίαν ἀπέβαλον	ἀνελπίστως.	(Ἔνιοι δὲ τῶν φυσικῶν τὴν
[15, 84]	διανύσας ὁδὸν ἄφνω τοῖς Μαντινεῦσιν	ἀνελπίστως	ἐπέρραξεν, οὐ μὴν ἐκράτησε τῆς
[15, 93]	πολεμίοις, διέσωσεν ἅπαντας τοὺς στρατιώτας	ἀνελπίστως.	(Ἐπιδιωξάντων δὲ τῶν Αἰγυπτίων καὶ
[15, 1]	τοῖς κρείττοσιν ὑποτεταγμένοι, τότε τούτους	ἀνελπίστως	νικήσαντες ἡγεμόνες κατέστησαν τῶν Ελλήνων,
[15, 19]	δοθείσης χώρας, μετὰ δὲ ταῦτ'	ἀνελπίστως	τοῦ βασιλέως ἀναλαβόντος ἑαυτὸν καὶ
[15, 86]	εἰς χεῖρας ἐρχομένων, οὓς μὲν	ἀνελών,	οὓς δὲ καταπληξάμενος, διέκοψε τὴν
[15, 17]	ἀνδρείᾳ, μαχόμενος ἡρωικῶς καὶ πολλοὺς	ἀνελὼν	τῶν Καρχηδονίων ἐπιφανῶς κατέστρεψε τὸν
[15, 64]	φυλάττων τὴν τάξιν καὶ πολλοὺς	ἀνελὼν	τῶν πολεμίων, κυκλωθεὶς ὑπὸ τῶν
[15, 83]	δυναμένους τόπους δέξασθαι δίοδον ἐμφράξας	ἀνέμενε	τὴν τῶν πολεμίων ἔφοδον. (Επαμεινώνδας
[15, 52]	καὶ τοὺς καθυστεροῦντας τῶν συμμάχων	ἀνέμενον.	Οἱ δὲ Θηβαῖοι διὰ τὴν
[15, 32]	καὶ πρόβλημα ποιησάμενοι τὰς δυσχωρίας	ἀνέμενον	τὴν τῶν πολεμίων ἔφοδον· τὴν
[15, 54]	(Γενομένων δὲ τῶν σπονδῶν Κλεόμβροτος	ἀνέξευξε	μετὰ τῆς δυνάμεως ἐκ τῆς
[15, 92]	τούτους μὲν συλλαβὼν καὶ δήσας	ἀνέπεμψε	πρὸς Αρταξέρξην, αὐτὸς δὲ ἀποστάτης
[15, 88]	παραδραμεῖν ἀνδρὸς τηλικούτου τὴν τελευτὴν	ἀνεπισήμαντον.	δοκεῖ γάρ μοι μὴ μόνον
[15, 85]	Αργείοις· τὸ δὲ ἄλλο πλῆθος	ἀνεπλήρου	τὴν μέσην τάξιν, Εὐβοεῖς καὶ
[15, 85]	τάξιν· τὸ δ' εὐώνυμον κέρας	ἀνεπλήρουν	Αθηναῖοι. Θηβαῖοι δ' αὐτοὶ μὲν
[15, 71]	ἐπὶ τῆς οὐραγίας διὰ τούτων	ἀνέστελλε	τοὺς ἐπακολουθοῦντας πολεμίους καὶ πολλὴν
[15, 87]	μὲν Βοιωτοὶ βραχὺν ἐπιδιώξαντες χρόνον	ἀνέστρεψαν,	ἀναγκαιότατον ἡγούμενοι τὸ κυριεῦσαι τῶν
[15, 66]	κατακληρουχήσας τὴν χώραν καὶ ἀνοικοδομήσας	ἀνέσωσε	πόλιν ἐπίσημον Ελληνίδα, καὶ μεγάλης
[15, 87]	Μαντινείᾳ. Καὶ τοῦ δόρατος ἐξαιρεθέντος	ἄνευ	πάσης ταραχῆς ἐξέπνευσεν. ~Ἡμεῖς δ'
[15, 29]	Κλεόμβροτος ὁ βασιλεὺς τῶν Λακεδαιμονίων	ἄνευ	τῆς γνώμης τῶν ἐφόρων καταλαβέσθαι
[15, 29]	μεγάλην περιπεποιημένον. οὗτος μὲν οὖν	ἄνευ	τῆς τοῦ δήμου γνώμης προσδεξάμενος
[15, 90]	δὲ Λυδίας· τῶν δὲ Ιώνων	ἄνευΛύκιοί	τε καὶ Πισίδαι καὶ Παμφύλιοι
[15, 74]	τῶν κρειττόνων περιγένηται, τὸν χρησμὸν	ἀνέφερεν	ἐπὶ τοὺς Καρχηδονίους, ὑπολαμβάνων τούτους
[15, 50]	τῆς λαμπάδος εἰς φυσικὰς αἰτίας	ἀνέφερον,	ἀποφαινόμενοι τὰ τοιαῦτα φαντάσματα κατηναγκασμένως
[15, 17]	δὲ Καρχηδόνιοι μεγάλῃ παρατάξει νικήσαντες	ἀνεχώρησαν	εἰς Πάνορμον. (Ἀνθρωπίνως δὲ τὴν
[15, 40]	ὀλίγους δὲ καὶ συναπονοήσασθαι πείσαντες,	ἀνεχώρησαν	εἰς τὴν Σπάρτην. (Οἱ δὲ
[15, 86]	τοῦ περὶ αὐτὸν συστήματος καταπλαγέντες	ἀνεχώρουν	ἐκ τῆς μάχης· ἐπικειμένων δὲ
[15, 52]	ἀνακομίζων, καὶ καθάπερ ἦν εἰθισμένον,	ἀνηγόρευε	κηρύττων μήτ' ἐξάγειν Θήβηθεν μήτ'
[15, 64]	καλουμένην χώραν, ἣν παρεφύλαττεν Ισχόλας,	ἀνὴρ	ἀνδρείᾳ καὶ συνέσει διαφέρων, μετὰ
[15, 72]	τῆς αἰτίας, πῶς ὁ τοιοῦτος	ἀνὴρ	ἰδιώτης ὢν ἐστρατεύετο μετὰ τῶν
[15, 31]	κινδύνους κατέστησεν. (Ἦν γὰρ ὁ	ἀνὴρ	οὗτος δραστικὸς καὶ μετὰ συνέσεως
[15, 41]	μισθοφόρων, ὄντων δισμυρίων. Ὁ δ'	ἀνὴρ	οὗτος μετάπεμπτος ἐπὶ τὴν στρατηγίαν
[15, 79]	ἐποίησεν. (Εἰ μὲν οὖν ὁ	ἀνὴρ	οὗτος πλείω χρόνον ἐπέζησεν, ὡμολογημένως
[15, 35]	Μάνλιος ἐπιβαλόμενος τυραννίδι καὶ κρατηθεὶς	ἀνῃρέθη.	~Ἐπ' ἄρχοντος δ' Αθήνησι Χαρισάνδρου
[15, 64]	ὑπὸ τῶν Αρκάδων μετὰ πάντων	ἀνῃρέθη.	(Ηλεῖοι δὲ τὴν τετάρτην μοῖραν
[15, 62]	ὅ τε στρατηγὸς τῶν Λακεδαιμονίων	ἀνῃρέθη	καὶ τῶν ἄλλων εἰς διακοσίους·
[15, 61]	ἄρξας ὑπὸ Αλεξάνδρου τοῦ ἀδελφιδοῦ	ἀνῃρέθη	φαρμάκῳ, προκληθεὶς εἰς μέθην· τὴν
[15, 40]	ὑπὸ τοῦ δήμου, πολλοὶ μὲν	ἀνῃρέθησαν,	οὐκ ὀλίγοι δ' ἐξέπεσον. Ὁμοίως
[15, 40]	τινὲς νεωτερίζειν ἐπιβαλόμενοι καὶ σφαλέντες	ἀνῃρέθησαν.	(Παρὰ δὲ τοῖς Φλιασίοις πολλῶν
[15, 59]	διακριθέντων τῶν διαφερομένων, πολλοὶ μὲν	ἀνῃρέθησαν,	πλείους δὲ τῶν χιλίων καὶ
[15, 21]	λαμπρῶς ἀγωνισάμενος, καὶ τῶν Λακεδαιμονίων	ἀνῃρέθησαν	πλείους τῶν χιλίων καὶ διακοσίων.
[15, 40]	πόλεως, καὶ νικησάντων τῶν φυγάδων	ἀνῃρέθησαν	τῶν Φλιασίων ὑπὲρ τοὺς τριακοσίους.
[15, 65]	τοὺς ἐναντίους, οἱ Σπαρτιᾶται πολλοὺς	ἀνῃρηκότες	ἐπανῆλθον εἰς τὴν πόλιν, φανερῶς
[15, 14]	καὶ τοὺς Ελληνας πορθοῦντες πολλοὺς	ἀνῄρουν.	Ὁ δ' ἐν τῇ Λίσσῳ
[15, 25]	ἀμυνόμενοι τοὺς πολιορκοῦντας πολλοὺς μὲν	ἀνῄρουν,	οὐκ ὀλίγους δὲ κατετραυμάτιζον. (Οἱ
[15, 24]	ὡς πολεμίους διαπολεμοῦντες, οὓς μὲν	ἀνῄρουν,	οὓς δὲ κατετραυμάτιζον. έλος δὲ
[15, 69]	τῆς πόλεως χορηγουμένων, οὓς μὲν	ἀνῄρουν	τῶν βιαζομένων, τοὺς δὲ κατετίτρωσκον.
[15, 43]	Αἰεὶ δὲ μᾶλλον ἐπισχύοντες πολλοὺς	ἀνῄρουν	τῶν Περσῶν καὶ κατεθάρρουν τῶν
[15, 70]	καὶ τῶν συμμάχων ὑπ' αὐτῶν	ἀνῃροῦντο.	διόπερ δόξαντες εὐχειρίᾳ καὶ ἀνδρείᾳ
[15, 55]	τάξεως πλεονεκτούντων πολλοὶ τῶν Πελοποννησίων	ἀνῃροῦντο.	οὐ γὰρ ὑπέμενον ὑπενέγκαι τὸ
[15, 49]	ἠσέβησάν τε εἰς τὸ θεῖον.	Ἀνθ'	ὧν φασι μηνίσαντα τὸν Ποσειδῶνα
[15, 55]	ὑπομένων οὐκ ἠδύνατο βιάσασθαι τοὺς	ἀνθεστηκότας,	ἡρωικῶς δὲ μαχόμενος καὶ πολλοῖς
[15, 86]	πρὸς ἀλλήλους κατὰ τὴν τάξιν	ἀνθεστηκότες	πρῶτον μάχην συνῆψαν, οὐδεμίαν φειδὼ
[15, 85]	ψιλικῶν, καταπονούμενοι δ' ὑπὸ τῶν	ἀνθεστηκότων,	ἅπαντες ἐτράπησαν. (Τὴν δὲ φυγὴν
[15, 51]	Μάλλιον, πρὸς δὲ τούτοις Λεύκιον	Ανθέστιον.	Ἐπὶ δὲ τούτων οἱ μὲν
[15, 33]	διὰ τῶν ἀποτελεσμάτων ἔδοξεν οὐκ	ἀνθρωπίνην	ἀπόφασιν, ἀλλὰ θεῖόν τινα χρησμὸν
[15, 17]	παρατάξει νικήσαντες ἀνεχώρησαν εἰς Πάνορμον.	(Ἀνθρωπίνως	δὲ τὴν εὐημερίαν ἐνεγκόντες ἀπέστειλαν
[15, 48]	σεισμοῦ καταρριπτούμεναι συνεχέοντο, οἱ δὲ	ἄνθρωποι	διά τε τὸ σκότος καὶ
[15, 66]	μεγάλης ἀποδοχῆς ἔτυχε παρὰ πᾶσιν	ἀνθρώποις.	(Οὐκ ἀνοίκειον δ' εἶναι νομίζω,
[15, 89]	ἀπὸ τοῦ πρώτου γένους τῶν	ἀνθρώπων,	κατέστροφε δ' εἰς τὴν ἐν
[15, 32]	μέρεσι· συνεστὼς δ' ἐξ ἐπιλέκτων	ἀνθρώπων	μεγάλας ποιεῖται ῥοπὰς ἐν ταῖς
[15, 48]	τὴν ἀπώλειαν καὶ φθορὰν τῶν	ἀνθρώπων	μηχανησαμένης. (Ἐπέτεινε δὲ τὸ μέγεθος
[15, 28]	ἐφιλοτιμοῦντο διορθοῦσθαι τὰς ἀλλοτριότητας τῶν	ἀνθρώπων.	(Ὁμοίως δὲ καὶ τῆς εἰς
[15, 1]	προηδικηκότας, καὶ τοῖς ἐκ προγόνων	ἀνικήτοις	γεγονόσι τοσαύτη καταφρόνησις ἐπηκολούθησεν, ὅσην
[15, 31]	καὶ στρατηγικῇ συνέσει καὶ σχεδὸν	ἀνίκητος	γεγονὼς ἐν τοῖς ἐπάνω χρόνοις.
[15, 56]	μάλιστα καὶ στρατηγικῆς συνέσεως τοὺς	ἀνικήτους	ἡγεμόνας τῆς Ελλάδος κατηγωνισμένος. (Ἔπεσον
[15, 39]	δυνάμεις ἀγωνίσασθαι, τοσοῦτον ὑπερέσχε τῶν	ἀνικήτων	στρατιωτῶν, ὥστε τὸν βασιλέα τῶν
[15, 18]	τῆς ἰδίας πόλεως ἅμ' ἡλίῳ	ἀνιόντι	κατὰ τὴν ἡμέραν, ἣν ἀμφότεροι
[15, 66]	ἔτυχε παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποις. (Οὐκ	ἀνοίκειον	δ' εἶναι νομίζω, πολλάκις τῆς
[15, 44]	Ιφικράτην ἐπὶ τὸ ναυτικόν. ~Οὐκ	ἀνοίκειον	δ' ἐστὶ τὰ περὶ τῆς
[15, 74]	Διονύσιος ἐτυράννευσεν ἔτη δώδεκα. ~Οὐκ	ἀνοίκειον	δ' ἐστὶ τῆς ὑποκειμένης ἱστορίας
[15, 63]	δὲ τείχη τῆς πόλεως ἐκώλυσαν	ἀνοικοδομεῖν,	ἐπεβάλοντο δὲ καὶ τὴν πόλιν
[15, 66]	δὲ κατακληρουχήσας τὴν χώραν καὶ	ἀνοικοδομήσας	ἀνέσωσε πόλιν ἐπίσημον Ελληνίδα, καὶ
[15, 73]	δὲ ταῦτα τοῦ χειμῶνος ἐνστάντος	ἀνοχὰς	ποιησάμενοι διεχωρίσθησαν εἰς τὰς οἰκείας
[15, 54]	τε Βοιωτοὺς καὶ τοὺς Λακεδαιμονίους	ἀνοχὰς	ποιήσασθαι καὶ τὰ παράλογα τῆς
[15, 16]	ἠξίωσαν τὸν Διονύσιον ὀλίγας ἡμέρας	ἀνοχὰς	ποιήσασθαι. (Συγχωρήσαντος δὲ τοῦ δυνάστου
[15, 16]	δὲ τοῦ δυνάστου καὶ τῶν	ἀνοχῶν	γενομένων, ὁ μὲν Διονύσιος περιχαρὴς
[15, 16]	Οὗτος δὲ πάντα τὸν τῶν	ἀνοχῶν	χρόνον διετέλεσε διατάσσων καὶ γυμνάζων
[15, 19]	τὰς κοινὰς συνθήκας τὰς ἐπ'	Ανταλκίδου	γενομένας συνεπιλαβομένου τοῦ Περσῶν βασιλέως.
[15, 5]	Ελλησι κοινῆς εἰρήνης τῆς ἐπὶ	Ανταλκίδου,	καθ' ἣν αἱ πόλεις ἅπασαι
[15, 38]	συντέλειαν ταττόντων, καὶ Αθηναίων μὲν	ἀντειπόντων	φιλοτιμότατα, Καλλιστράτου (δὲ) τοῦ δημαγωγοῦ
[15, 19]	καὶ τῆς τῶν Ελλήνων δυναστείας	ἀντείχετο.	~Ἐπ' ἄρχοντος δ' Αθήνησιν Εὐάνδρου
[15, 8]	δοῦλον δεσπότῃ ποιεῖν τὸ προσταττόμενον	ἀντέλεγεν,	ἔφη δὲ αὑτὸν ὡς βασιλέα
[15, 49]	Ποσειδῶνος θύσωσιν, ἀναλογιζόμενοι τὸν χρησμὸν	ἀντέλεγον	τοῖς Ιωσι περὶ τῶν ἀφιδρυμάτων,
[15, 80]	στρατιώτας ἔχοντα πλείους τῶν δισμυρίων,	ἀντεστρατοπέδευσε	μὲν τοῖς πολεμίοις, προσλαβόμενος δὲ
[15, 91]	ταύτης τῆς χώρας σατράπης Δατάμης	ἀντεστρατοπέδευσεν	αὐτῷ, πολλοὺς μὲν ἱππεῖς ἠθροικώς,
[15, 60]	μόνον τῆς κατὰ θάλατταν ἀρχῆς	ἀντέχεσθαι,	Θηβαίους δὲ τῶν πρωτείων ἀξίους
[15, 92]	τὸν υἱὸν Νεκτανεβώ, καὶ πείσας	ἀντέχεσθαι	τῆς ἐν Αἰγύπτῳ βασιλείας, μέγαν
[15, 78]	οἰκείως διαλεχθεὶς ἔπεισε τοὺς Θηβαίους	ἀντέχεσθαι	τῆς κατὰ θάλατταν ἀρχῆς. ~Εὐθὺς
[15, 78]	διελέχθη τοῖς πολίταις, προτρεπόμενος αὐτοὺς	ἀντέχεσθαι	τῆς κατὰ θάλατταν ἡγεμονίας. Διελθὼν
[15, 28]	(τοὺς) Λακεδαιμονίους τεταγμένας πόλεις, παρακαλοῦντες	ἀντέχεσθαι	τῆς κοινῆς ἐλευθερίας. Οἱ γὰρ
[15, 4]	τῷ βασιλεῖ, παρεκάλεσεν αὐτὸν ἐρρωμένως	ἀντέχεσθαι	τοῦ πολέμου καὶ κοινὸν ἡγεῖσθαι
[15, 19]	Ολυνθίους. Οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι κρίναντες	ἀντέχεσθαι	τῶν ἐπὶ Θρᾴκης τόπων, κατέλεξαν
[15, 46]	πραττομένοις κατὰ τὴν Βοιωτίαν Πλαταιεῖς	ἀντεχόμενοι	τῆς Αθηναίων συμμαχίας μετεπέμποντο στρατιώτας,
[15, 45]	Λακεδαιμόνιοι, τοῖς δὲ τῆς δημοκρατίας	ἀντεχομένοις	συνεμάχουν οἱ Αθηναῖοι. (Ἀμφότεραι γὰρ
[15, 46]	εἰδότες μεγάλην ῥοπὴν ἔχουσαν τοῖς	ἀντεχομένοις	τῆς θαλάττης, ἔσπευσαν κύριοι γενέσθαι
[15, 16]	μὲν τὸν βασιλέα μεγαλοπρεπῶς ἔθαψαν,	ἀντὶ	δ' ἐκείνου στρατηγὸν κατέστησαν τὸν
[15, 35]	τοὺς νικήσαντας στρατηγοὺς ὁ δῆμος	ἀντὶ	μεγάλης εὐεργεσίας θανάτῳ περιέβαλεν, αἰτιασάμενος
[15, 24]	Αθήνησι Νίκωνος Ρωμαῖοι χιλιάρχους ἓξ	ἀντὶ	τῶν ὑπάτων κατέστησαν, Λεύκιον Παπίριον,
[15, 25]	Αθήνησι Ναυσινίκου Ρωμαῖοι χιλιάρχους τέσσαρας	ἀντὶ	τῶν ὑπάτων κατέστησαν, Μάρκον Κορνήλιον
[15, 28]	δ' Αθήνησι Καλλέου Ρωμαῖοι χιλιάρχους	ἀντὶ	τῶν ὑπάτων κατέστησαν τέτταρας, Λεύκιον
[15, 38]	δ' Αθήνησιν Ιπποδάμου Ρωμαῖοι χιλιάρχους	ἀντὶ	τῶν ὑπάτων κατέστησαν τέτταρας, Λεύκιον
[15, 71]	Ναυσιγένους ἐν Ρώμῃ χιλίαρχοι κατεστάθησαν	ἀντὶ	τῶν ὑπάτων τέτταρες, Λεύκιος Παπίριος,
[15, 23]	ἄρχων Πυθέας, ἐν Ρώμῃ δ'	ἀντὶ	τῶν ὑπάτων χιλίαρχοι ἓξ κατεστάθησαν,
[15, 77]	δ' Αθήνησι Χίωνος ἐν Ρώμῃ	ἀντὶ	τῶν ὑπάτων χιλίαρχοι κατεστάθησαν Κόιντος
[15, 57]	ἦρχε Δυσνίκητος, ἐν Ρώμῃ δὲ	ἀντὶ	τῶν ὑπάτων χιλίαρχοι κατεστάθησαν τέτταρες,
[15, 78]	Αθήνησι Τιμοκράτους ἐν Ρώμῃ μὲν	ἀντὶ	τῶν ὑπάτων χιλίαρχοι τρεῖς κατεστάθησαν,
[15, 20]	δ' Αθήνησιν Εὐάνδρου Ρωμαῖοι κατέστησαν	ἀντὶ	τῶν ὑπάτων χιλιάρχους ἕξ, Κόιντον
[15, 48]	δ' Αθήνησιν Αστείου Ρωμαῖοι κατέστησαν	ἀντὶ	τῶν ὑπάτων χιλιάρχους ἕξ, Μάρκον
[15, 50]	δ' Αθήνησιν Αλκισθένους Ρωμαῖοι μὲν	ἀντὶ	τῶν ὑπάτων χιλιάρχους κατέστησαν ὀκτώ,
[15, 22]	ἄρχοντος δ' Αθήνησι Δημοφίλου Ρωμαῖοι	ἀντὶ	τῶν ὑπάτων χιλιάρχους κατέστησαν Πόπλιον
[15, 41]	ἄρχοντος δ' Αθήνησι Σωκρατίδου Ρωμαῖοι	ἀντὶ	τῶν ὑπάτων χιλιάρχους κατέστησαν τέτταρας,
[15, 36]	δ' Αθήνησι Χαρισάνδρου Ρωμαῖοι μὲν	ἀντὶ	τῶν ὑπάτων χιλιάρχους κατέστησαν τέτταρας,
[15, 76]	ἦρχε Κηφισόδωρος, ἐν Ρώμῃ δ'	ἀντὶ	τῶν ὑπάτων χιλιάρχους ὁ δῆμος
[15, 51]	δ' Αθήνησι Φρασικλείδου Ρωμαῖοι κατέστησαν	ἀντὶ	τῶν ὑπάτων χιλιάρχους ὀκτώ, Πόπλιον
[15, 15]	δ' Αθήνησι Φανοστράτου Ρωμαῖοι κατέστησαν	ἀντὶ	τῶν ὑπάτων χιλιάρχους τέτταρας, Λεύκιον
[15, 2]	γὰρ Αθήνησι Μυστιχίδου Ρωμαῖοι μὲν	ἀντὶ	τῶν ὑπάτων χιλιάρχους τρεῖς κατέστησαν,
[15, 38]	πολίταις, ἐθάρρησαν τοῖς ἁπάντων δόγμασιν	ἀντιβαίνειν.	(Λακεδαιμόνιοι μὲν γὰρ καὶ Αθηναῖοι,
[15, 48]	ἀπροσδόκητον καὶ παράδοξον ἀδυνάτως εἶχον	ἀντιλαμβάνεσθαι	τῆς σωτηρίας. (Οἱ μὲν οὖν
[15, 65]	οὐκ ὀλίγους μεταπεμψάμενοι, κατεσκεύαζον δύναμιν	ἀντίπαλον	τοῖς πολεμίοις. Ταύτην δ' ἀθρόαν
[15, 60]	συμμαχίαν προηγμένος, ἔπεισε τοὺς Θετταλοὺς	ἀντιποιεῖσθαι	τῆς τῶν Ελλήνων ἡγεμονίας· ταύτην
[15, 20]	καιροῦ παραφανέντος οἰκείου τῆς ἡγεμονίας	ἀντιποιήσηται·	(Διόπερ τοῖς ἡγεμόσιν οἱ Σπαρτιᾶται
[15, 82]	πρᾶξαι, τὴν δὲ τύχην ἔσχεν	ἀντιπράττουσαν.	αὐτὸς μὲν γὰρ νυκτὸς ὥρμησεν
[15, 84]	προνοησάμενος, ἀλλὰ τὴν τύχην λαβὼν	ἀντιπράττουσαν	παραδόξως ἀπέβαλε τὴν νίκην. Ἄρτι
[15, 43]	Οἱ δὲ τῶν Περσῶν ἡγεμόνες,	ἀντιπραττούσης	αὐτοῖς αἰεὶ τῆς περιστάσεως, ἔγνωσαν
[15, 76]	χρόνον γεγενημένης· Αρίστιππός τε καὶ	Αντισθένης,	πρὸς δὲ τούτοις Αἰσχίνης ὁ
[15, 78]	Ηλείους ἄρτι τιθέντας τὸν ἀγῶνα.	(Ἀντιστάντων	δὲ τῶν Ηλείων πανδημεὶ συνέστη
[15, 55]	τῶν ἐπιλέκτων ἀνδραγαθίας, ἀλλὰ τῶν	ἀντιστάντων	οἱ μὲν ἔπιπτον, οἱ δὲ
[15, 37]	πολλοῖς στρατιώταις, καὶ τοῖς Θηβαίοις	ἀντιταξαμένων,	ἐγενήθη μάχη καρτερά, καθ' ἣν
[15, 47]	καὶ νικήσαντες τοὺς πλείστους τῶν	ἀντιταξαμένων	κατέκοψαν. ~Ἐπ' ἄρχοντος δ' Αθήνησιν
[15, 13]	μετὰ δὲ ταῦτα τῶν Μολοττῶν	ἀντιταττομένων	ἐγένετο μάχη καρτερά, καθ' ἣν
[15, 39]	ἀνελεῖν, τὸ δὲ πλῆθος τῶν	ἀντιταχθέντων	ἄρδην σχεδὸν κατακόψαι. (Καὶ τὰ
[15, 34]	δεξιοῦ κέρως πρῶτος ἐνέβαλε ταῖς	ἀντιτεταγμέναις	τριήρεσιν ἐπὶ τοῦ λαιοῦ κέρατος,
[15, 17]	Φοίνικες θαρρήσαντες καὶ βιασάμενοι τοὺς	ἀντιτεταγμένους	ἐτρέψαντο. (Διονύσιος δὲ τὸ μὲν
[15, 85]	ἐπὶ δὲ τὴν φάλαγγα τῶν	ἀντιτεταγμένων	ἐπελάσαντες ἐφιλοτιμοῦντο παραλλάξαι τοὺς πεζούς.
[15, 17]	ἐπιλέκτους τοὺς συντεταγμένους προετέρει τῶν	ἀντιτεταγμένων·	ὡς δ' ὁ τοῦ Λεπτίνου
[15, 49]	χρόνοις ἠφανίζετο, τῶν κατὰ γῆς	ἄντρων	αὐτὸν ὑποδεχομένων, ὅ τε περὶ
[15, 15]	ἐπί τινα λόφον ἐρυμνὸν καὶ	ἄνυδρον	παντελῶς. ἔπεσε δὲ καὶ Μάγων
[15, 43]	αὐτὸν ἠδικηκότα, κολάσουσι κατὰ τὴν	ἀξίαν,	αὐτοὶ δὲ μετ' ὀλίγον χρόνον
[15, 37]	ἀνδράσι πεντακοσίοις, καὶ συνετέλεσαν πρᾶξιν	ἀξίαν	μνήμης· φρουρούντων γὰρ τὸν Ορχομενὸν
[15, 64]	ἐπετελέσατο πρᾶξιν ἡρωικὴν καὶ μνήμης	ἀξίαν.	(Όρῶν γὰρ ὅτι διὰ τὸ
[15, 7]	μεγίστης, ὁρῶν αὐτὸν παρρησίαν ἔχοντα	ἀξίαν	τῆς φιλοσοφίας· ὕστερον δ' ἔκ
[15, 38]	δὲ τῆς κατὰ θάλατταν ἀρχῆς	ἄξιοι	κρινόμενοι. διόπερ τὴν ἐκ τρίτου
[15, 76]	τοὺς χρόνους ἄνδρες κατὰ παιδείαν	ἄξιοι	μνήμης Ισοκράτης τε ὁ ῥήτωρ
[15, 27]	ἀπηλλάγησαν, (οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι δυνάμεσιν	ἀξιολόγοις	προσιόντες ἐπὶ τὰς Θήβας, καὶ
[15, 81]	ἡττᾶσθαι διὰ τὴν Πελοπίδου τελευτήν·	ἀξιόλογον	γὰρ ἀπολωλεκότες ἄνδρα, κατὰ λόγον
[15, 82]	στρατηγὸν ἐπιστήσαντες Επαμεινώνδαν καὶ δύναμιν	ἀξιόλογον	δόντες ἐξαπέστειλαν βοηθῆσαι τοῖς Τεγεάταις.
[15, 19]	ἔπεισεν ἐξαποστεῖλαι στρατηγὸν καὶ δύναμιν	ἀξιόλογον	ἐπὶ τοὺς Ολυνθίους. Οἱ δὲ
[15, 15]	καὶ συνεχεῖς, ἐν αἷς οὐδὲν	ἀξιόλογον	ἔργον συνετελέσθη, δύο δὲ παρατάξεις
[15, 46]	συμμαχίαν, εὐθὺς ἐπ' αὐτοὺς δύναμιν	ἀξιόλογον	ἦγον. (Παραγενόμενοι δὲ πλησίον τῆς
[15, 21]	Εἶθ' οἱ μὲν Ολύνθιοι δύναμιν	ἀξιόλογον	ἠθροικότες ἐπλεονέκτουν ἐν ταῖς μάχαις,
[15, 79]	τὸν Αθηναίων στρατηγόν, ἔχοντα στόλον	ἀξιόλογον	καὶ διακωλύειν τοὺς Θηβαίους ἀπεσταλμένον,
[15, 90]	εἶναι τὴν Αλικαρνασσόν, ἔχουσαν ἀκρόπολιν	ἀξιόλογον	καὶ τὰ τῆς Καρίας βασίλεια,
[15, 36]	ἐν δὲ τῇ πόλει φρουρὰν	ἀξιόλογον	καταλιπὼν αὐτὸς ὑπό τινων ἐδολοφονήθη.
[15, 2]	Περσῶν, συμμαχίαν ἐποιήσατο καὶ δύναμιν	ἀξιόλογον	παρ' αὐτοῦ προσελάβετο, παρ' Εκατόμνου
[15, 76]	οἰκουμένην πόλιν καὶ κατεσκεύασαν αὐτὴν	ἀξιόλογον·	πλῆθός τε γὰρ ἀνδρῶν εἰς
[15, 33]	προσβολὰς συνεχεῖς ποιούμενοι, καὶ μηδὲν	ἀξιόλογον	πράξαντες, ἀπῆγον τὴν δύναμιν εἰς
[15, 21]	πολεμίων· οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι δύναμιν	ἀξιόλογον	προχειρισάμενοι κατέστησαν στρατηγὸν ἐπ' αὐτῆς
[15, 28]	καὶ κοινὴν συμμαχίαν ποιησάμενοι, δύναμιν	ἀξιόλογον	συνεστήσαντο, προσδοκῶντες ἥξειν τοὺς Λακεδαιμονίους
[15, 14]	στρατιωτῶν παντοδαπῶν πλῆθος, καὶ δύναμιν	ἀξιόλογον	συστησάμενος φανερὸς ἦν πολεμήσων Καρχηδονίοις.
[15, 38]	Αἰγυπτίους καὶ σπεύδων ξενικὴν δύναμιν	ἀξιόλογον	συστήσασθαι, διέγνω συλλύσασθαι τοὺς κατὰ
[15, 73]	αὐτούς. Οὐκ ἔχων δὲ πρόφασιν	ἀξιόλογον	τῆς διαφορᾶς, προσεποιήθη τοὺς κατὰ
[15, 67]	καὶ πέντε, καὶ καταλιπόντες φυλακὴν	ἀξιόλογον	τῆς Μεσσήνης, ἐπανῆλθον εἰς τὴν
[15, 33]	(Φοιβίδας δὲ ὁ Λακεδαιμόνιος, ἔχων	ἀξιόλογον	φρουρὰν ἐν ταῖς Θεσπιαῖς, ἐκχυθεὶς
[15, 76]	τείχη πολυτελῆ κατεσκευάσθη καὶ λιμὴν	ἀξιόλογος.	Ἀπὸ δὲ τούτων τῶν χρόνων
[15, 31]	μέγεθος τοῦ πολέμου προσδεόμενον ἡγεμόνος	ἀξιολόγου,	τοῦτον τοῦ πολέμου παντὸς ἡγεμόνα
[15, 61]	δὲ τῆς δόξης, καὶ φρουρὰς	ἀξιολόγους	εἰσαγαγών, αὐτὸς κατεῖχε τὰς πόλεις.
[15, 21]	ἔσεσθαι πολυχρόνιον, σίτου τε παρασκευὰς	ἀξιολόγους	ἐποιοῦντο καὶ παρὰ τῶν συμμάχων
[15, 29]	τὸν Περσῶν βασιλέα, δυνάμεις ξενικὰς	ἀξιολόγους	ἤθροισε· μεγάλους γὰρ μισθοὺς τοῖς
[15, 73]	Διονύσιος ὁ τύραννος ἔχων δυνάμεις	ἀξιολόγους,	καὶ τοὺς Καρχηδονίους ὁρῶν οὐκ
[15, 47]	ἄλλων τῶν εἰς πόλεμον χρησίμων	ἀξιολόγους	παρασκευάς. κατὰ δὲ τὸ παρὸν
[15, 69]	κρατῆσαι διὰ τὸ φρουρὰς ἔχειν	ἀξιολόγους,	Σικυῶνα δὲ καὶ Φλιοῦντα καί
[15, 25]	Λακεδαιμονίων ἀδίκως καὶ πολλοὺς τῶν	ἀξιολόγων	ἀνδρῶν πεφυγαδευκότων, συνεστράφησαν οἱ φυγάδες,
[15, 90]	καὶ πολλῶν ἐρυμάτων καὶ πόλεων	ἀξιολόγων	κυριεύων, ὧν ἑστίαν καὶ μητρόπολιν
[15, 28]	Βοιωτίαν. (Αθηναῖοι δὲ πρέσβεις τοὺς	ἀξιολογωτάτους	τῶν παρ' αὐτοῖς ἐξέπεμψαν ἐπὶ
[15, 5]	μετὰ δὲ ταῦτα καὶ τὰς	ἀξιολογωτέρας	καταπολεμοῦντες ὑπηκόους ἐποίουν, οὐδὲ δύο
[15, 86]	ἀνδρῶν τοσοῦτο παρετάξατο οὔθ' ἡγεμόνες	ἀξιολογώτεροι	τοῖς ἀξιώμασιν οὔτε ἄνδρες δυνατώτεροι
[15, 21]	μετὰ Εὐδαμίδου στρατιώτας. Γενόμενος δὲ	ἀξιόμαχος	τὸ μὲν πρῶτον τὴν τῶν
[15, 65]	τὴν Αττικὴν οὐδὲν πράξαντες μνήμης	ἄξιον,	τοῖς δὲ Λακεδαιμονίοις παρὰτῶν συμμάχων
[15, 47]	ἄλλο μὲν οὐδὲν ἔπραξαν μνήμης	ἄξιον,	τριήρεσι δὲ Σικελικαῖς περιτυχόντες, ἃς
[15, 49]	Αχαιῶν διαλεχθέντες ἔπεισαν διδόναι τὰ	ἀξιούμενα.	Οἱ δὲ τὴν Ελίκην οἰκοῦντες,
[15, 1]	τοὺς δὲ φαύλους, ὅταν ἐξαμαρτάνωσιν,	ἀξιοῦν	δικαίας ἐπιτιμήσεως, διὰ τοῦ τοιούτου
[15, 80]	ἀπολωλεκότες, πρέσβεις ἀπέστειλαν πρὸς Θηβαίους,	ἀξιοῦντες	αὐτοῖς βοηθῆσαι καὶ στρατηγὸν αὐτοῖς
[15, 25]	ὑπὸ τῶν τριάκοντα τυράννων κατεδουλώθησαν,	ἀξιοῦντες	δὲ πανδημεὶ βοηθῆσαι καὶ πρὸ
[15, 62]	πρέσβεις ἀπέστειλαν εἰς τὰς Αθήνας,	ἀξιοῦντες	συμμαχίαν ποιήσασθαι κατὰ τῶν Σπαρτιατῶν,
[15, 43]	τὴν Μέμφιν. (Τοῦ δ' Ιφικράτους	ἀξιοῦντος	αὑτῷ δοθῆναι τοὺς παρόντας μισθοφόρους,
[15, 45]	(Τῶν δὲ Ζακυνθίων τοὺς Λακεδαιμονίους	ἀξιούντων	βοηθῆσαι, τὸ μὲν πρῶτον εἰς
[15, 60]	ἀντέχεσθαι, Θηβαίους δὲ τῶν πρωτείων	ἀξίους	μὴ εἶναι, Αργείους δὲ διὰ
[15, 1]	ἂν οὐχ ἡγήσαιτο κατηγορίας αὐτοὺς	ἀξίους	ὑπάρχειν, οἵτινες παρὰ τῶν προγόνων
[15, 29]	στρατείαν. (Οὐκ ἔχων δὲ στρατηγὸν	ἀξιόχρεων,	μετεπέμψατο Χαβρίαν τὸν Αθηναῖον, ἄνδρα
[15, 1]	ἐδυνήθησαν ἀναλαβεῖν τὸ τῶν προγόνων	ἀξίωμα.	(Ἡμεῖς δὲ τούτοις ἀρκούντως ἐπιτετιμηκότες
[15, 20]	δὲ τὰς Θήβας ἐχούσας παλαιὸν	ἀξίωμα	καὶ τὸ σύνολον ὥσπερ ἀκρόπολίν
[15, 6]	Φιλόξενος ὁ διθυραμβοποιός, μέγιστον ἔχων	ἀξίωμα	κατὰ τὴν κατασκευὴν τοῦ ἰδίου
[15, 48]	κατὰ τὴν Αχαΐαν πόλεων ἔχειν	ἀξίωμα	πρὸ τοῦ σεισμοῦ. (Περὶ δὲ
[15, 78]	Θηβαῖος, μέγιστον ἔχων τῶν πολιτῶν	ἀξίωμα,	συναχθείσης ἐκκλησίας διελέχθη τοῖς πολίταις,
[15, 78]	Πισᾶται μὲν ἀνανεωσάμενοι τὸ παλαιὸν	ἀξίωμα	τῆς πατρίδος καί τισι μυθικαῖς
[15, 86]	πολεμίων. Οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι τὸ	ἀξίωμα	τοῦ Επαμεινώνδου καὶ τὸ βάρος
[15, 86]	παρετάξατο οὔθ' ἡγεμόνες ἀξιολογώτεροι τοῖς	ἀξιώμασιν	οὔτε ἄνδρες δυνατώτεροι τὰς ἐν
[15, 8]	τὸν βασιλέα καὶ κρίσεως τυχεῖν	ἀξιώσας	κατὰ μὲν τὸ παρὸν παρεδόθη
[15, 66]	καὶ κατασκαφείσης, τὰ περὶ αὐτὴν	ἀπ'	ἀρχῆς ὡς ἐν κεφαλαίοις παραδραμεῖν.
[15, 24]	καιρὸν κατὰ τῶν Καρχηδονίων, ἀπέστησαν	ἀπ'	αὐτῶν καὶ συμφρονήσαντες ἐπέθεντο τοῖς
[15, 44]	τὰς μέχρι τοῦ νῦν ἰφικρατίδας	ἀπ'	ἐκείνου καλουμένας. Πολλὰ δὲ καὶ
[15, 66]	δ' ἐν Σικελίᾳ Μεσσήνην τὴν	ἀπ'	ἐκείνων ὀνομασθεῖσαν κατῴκησαν. (Τὸ δὲ
[15, 6]	τοῦ Διονυσίου προσκαλεσάμενος ἐκέλευσεν αὑτὸν	ἀπαγαγεῖν	εἰς τὰς λατομίας. (Τότε μὲν
[15, 74]	ὑπολαβὼν τιμηθήσεσθαι λαμπρῶς, ἐὰν πρῶτος	ἀπαγγείλῃ	τὴν νίκην, διέπλευσεν εἰς τὴν
[15, 6]	ἐβλασφήμησε, προσέταξε τοῖς ὑπηρέταις παραχρῆμα	ἀπάγειν	εἰς τὰς λατομίας. (Τῇ δ'
[15, 53]	βοιωταρχῶν τρεῖς μὲν ᾤοντο δεῖν	ἀπάγειν	τὴν δύναμιν, τρεῖς δὲ μένειν
[15, 52]	ἐξάγειν Θήβηθεν μήτ' ἀφανίζειν, ἀλλ'	ἀπάγοντα	πάλιν ἀνασώζειν. (Οἱ μὲν οὖν
[15, 19]	οἱ μὲν Ολύνθιοι τὴν χώραν	ἀπαιτηθέντες	οὐχ οἷοι ἦσαν ἀποδιδόναι. (Διόπερ
[15, 43]	καὶ παρασκευασάμενος πλοῖον ἔλαθε νυκτὸς	ἀπαλλαγεὶς	καὶ καταπλεύσας εἰς τὰς Αθήνας.
[15, 24]	ἐξιλασάμενοι καὶ μόγις τῶν κακῶν	ἀπαλλαγέντες,	ταχὺ καὶ τοὺς Λίβυας κατεπολέμησαν
[15, 43]	ἔγνωσαν ἐκ τῆς Αἰγύπτου τὴν	ἀπαλλαγὴν	ποιήσασθαι. (Διόπερ ἐπανιόντων αὐτῶν εἰς
[15, 33]	(Οἱ δὲ Θηβαῖοι μετὰ τὴν	ἀπαλλαγὴν	τὴν Αγησιλάου στρατεύσαντες ἐπὶ Θεσπιὰς
[15, 56]	ἀναιρέσεως καὶ τῆς εἰς Πελοπόννησον	ἀπαλλαγῆς	τῶν Λακεδαιμονίων σπονδὰς ἐποιήσαντο. Καὶ
[15, 29]	Χαβρίου, ὅτι τῶν Αἰγυπτίων ἡγούμενος	ἀπαλλοτριοῖ	τὴν τοῦ βασιλέως εὔνοιαν ἀπὸ
[15, 53]	ἄφνω κατενόησαν τοὺς Λακεδαιμονίους ἐπέχοντας	ἅπαν	τὸ Λευκτρικὸν πεδίον, κατεπλάγησαν ἰδόντες
[15, 84]	μὴν ἐκράτησε τῆς ἐπιβολῆς, καίπερ	ἅπαντα	τῇ στρατηγίᾳ προνοησάμενος, ἀλλὰ τὴν
[15, 35]	ἐγένετο τὴν ἐπιμέλειαν, ῥᾳδίως ἂν	ἅπαντα	τὸν τῶν πολεμίων στόλον διέφθειρε.
[15, 79]	(Οὗτοι δὲ εἰωθότες μετὰ Θηβαίων	ἀπαντᾶν	ἡμέρᾳ τεταγμένῃ πρὸς τὴν ἐξοπλισίαν,
[15, 85]	πλησίον λόφων, συνάψαντες αὐτοῖς μάχην	ἅπαντας	ἀπέκτειναν. (Οἱ δὲ τῶν Θηβαίων
[15, 75]	ἐκκλησίαν καὶ περιστήσας τοὺς μισθοφόρους	ἅπαντας	ἀπέσφαξε, τὰ δὲ σώματα τῶν
[15, 81]	Θηβαῖοι περιβόητον νίκην ἀπενηνεγμένοι, πρὸς	ἅπαντας	ἔφασαν ἑαυτοὺς ἡττᾶσθαι διὰ τὴν
[15, 58]	ἐγκαταλελεῖφθαι, καὶ διὰ τοῦτο παροξυνθέντες,	ἅπαντας	τοὺς δημαγωγοὺς ἀπέκτειναν. Οὗτοι μὲν
[15, 58]	δὲ δῆμος οὐκ ἐλέγξας ἀκριβῶς	ἅπαντας	τοὺς διαβληθέντας ἀπέκτεινε καὶ τὰς
[15, 25]	τὴν ἐλευθερίαν παρακαλέσαντες συνεργοὺς ἔσχον	ἅπαντας	τοὺς Θηβαίους. Ταχὺ δὲ τοῦ
[15, 93]	νυκτὸς ἐπιθέμενος τοῖς πολεμίοις, διέσωσεν	ἅπαντας	τοὺς στρατιώτας ἀνελπίστως. (Ἐπιδιωξάντων δὲ
[15, 31]	ὁμιλίαις καὶ εὐεργεσίαις χρησάμενοι εὐνουστέρους	ἅπαντας	τοὺς συμμάχους κατεσκεύασαν. Ὁρῶντες δὲ
[15, 7]	αὐτοῦ, καὶ φθονεῖν αὐτῷ φάσκων	ἅπαντας	τοὺς φίλους ὑπώπτευεν ὡς ἐπιβουλεύοντας.
[15, 19]	καὶ παρὰ τῶν συμμάχων τοὺς	ἅπαντας	ὑπὲρ μυρίους· παραδόντες δὲ τὴν
[15, 85]	καταπονούμενοι δ' ὑπὸ τῶν ἀνθεστηκότων,	ἅπαντες	ἐτράπησαν. (Τὴν δὲ φυγὴν ἐκτὸς
[15, 84]	πρὸς τὴν τῶν ὅλων κρίσιν	ἅπαντες	κατεσκευάζοντο καὶ τοὺς πανταχόθεν συμμάχους
[15, 36]	τοῦ πλήθους τῶν βαρβάρων, σχεδὸν	ἅπαντες	οἱ τῆς μάχης μετεσχηκότες κατεκόπησαν.
[15, 48]	καὶ κύματος ὑψηλοῦ ἐξαιρομένου κατεκλύσθησαν	ἅπαντες	σὺν ταῖς πατρίσιν ἀφανισθέντες. Ἐγένετο
[15, 87]	οὖν τῶν σαλπιγκτῶν τοὺς στρατιώτας,	ἅπαντες	τῆς μάχης ἀπέστησαν, καὶ τρόπαιον
[15, 81]	ἣν ἀνεκτήσαντο τὴν Καδμείαν, ὡμολογημένως	ἅπαντες	τούτῳ τὸ πρωτεῖον τοῦ κατορθώματος
[15, 51]	τῶν Θηβαίων ἐρήμων ὄντων συμμάχων,	ἅπαντες	ὑπελάμβανον αὐτοὺς ῥᾳδίως ὑπὸ τῶν
[15, 58]	φοβηθέντες μή τι παράλογον αὐτοῖς	ἀπαντήσῃ,	τῆς κατηγορίας ἀπέστησαν, οἱ δ'
[15, 38]	φρόνημα τοῖς πολίταις, ἐθάρρησαν τοῖς	ἁπάντων	δόγμασιν ἀντιβαίνειν. (Λακεδαιμόνιοι μὲν γὰρ
[15, 68]	ἀλλ' ἀπὸ τοῦ χαρακώματος ἀμυνομένων	ἁπάντων,	προσῆγε τὴν βίαν τοῖς πολεμίοις.
[15, 28]	τῶν πόλεων εὐνοίᾳ κοινὸν συνέδριον	ἁπάντων	τῶν συμμάχων συνεστήσαντο, καὶ συνέδρους
[15, 5]	Ανταλκίδου, καθ' ἣν αἱ πόλεις	ἅπασαι	τὰς μὲν φρουρὰς ἀπετρίψαντο, τὴν
[15, 34]	χώραν, κατὰ στόμα δὲ πρὸς	ἅπασαν	τὴν δύναμιν ἐν τοῖς πεδίοις
[15, 38]	τὰς σπονδάς, ἀλλὰ τὴν Βοιωτίαν	ἅπασαν	ὑπὸ τὴν τῶν Θηβαίων συντέλειαν
[15, 73]	Ερυκίνων λιμένα, τὰς δ' ἄλλας	ἁπάσας	ἐξέπεμψεν εἰς τὰς Συρακούσας. (Οἱ
[15, 51]	προαπέστειλαν πρέσβεις εἰς Θήβας, προστάττοντες	ἁπάσας	τὰς ἐν τῇ Βοιωτίᾳ πόλεις
[15, 38]	κατὰ πόλιν ἑκάστην ἐπελθόντες ἐξήγαγον	ἁπάσας	τὰς φρουράς. (Μόνων δὲ Θηβαίων
[15, 92]	Αὐτὸς δὲ τῶν Αἰγυτίων ἔχων	(ἅπασας)	τὴν ἡγεμονίν καὶ στρατηγὸς ὢν
[15, 92]	τὴν ἡγεμονίν καὶ στρατηγὸς ὢν	ἁπάσης	τῆς δυνάμεως, Αγησιλάῳ μὲν συμβουλεύσαντι
[15, 64]	πᾶσι καταντᾶν παρήγγελτο. Ἀθροισθείσης δὲ	ἁπάσης	τῆς δυνάμεως εἰς τὴν Ελλασίαν,
[15, 55]	περιβόητον νίκην. (Ἐκλεξάμενος γὰρ ἐξ	ἁπάσης	τῆς δυνάμεως τοὺς ἀρίστους ἐπὶ
[15, 85]	ἱππικὴν ἐμπειρίαις· ἐν γὰρ τούτοις	ἅπασιν	οὐκ ἦν καταδεέστερον τὸ τῶν
[15, 33]	Θηβαίοις ἐπιθέμενος, τῶν μὲν στρατιωτῶν	ἀπέβαλε	πλείους τῶν πεντακοσίων, αὐτὸς δὲ
[15, 80]	περιεποιήσατο, τὸν δὲ αὑτοῦ βίον	ἀπέβαλε,	πολλοῖς περιπεσὼν τραύμασι καὶ τὸ
[15, 84]	τὴν τύχην λαβὼν ἀντιπράττουσαν παραδόξως	ἀπέβαλε	τὴν νίκην. Ἄρτι γὰρ αὐτοῦ
[15, 47]	Κορκυραίων συμμαχίας τὸ μὲν πρῶτον	ἀπέβαλε	τὴν στρατηγίαν, τοῦ δήμου χαλεπῶς
[15, 76]	τὴν πόλιν οὖσαν Αθηναίων παραλόγως	ἀπέβαλεν·	τῶν γὰρ Αθηναίων στρατευσάντων ἐπ'
[15, 33]	ἐσφάλησαν καὶ τὴν ἡγεμονίαν ἀνελπίστως	ἀπέβαλον.	Ἀγαθὴ γὰρ ἡ τύχη τοὺς
[15, 50]	παραδόξως μεγάλῃ μάχῃ τὴν ἡγεμονίαν	ἀπέβαλον	ἀνελπίστως. (Ἔνιοι δὲ τῶν φυσικῶν
[15, 77]	καὶ πλείους τῶν διακοσίων στρατιωτῶν	ἀπέβαλον.	(Ταύτης δὲ ἀρχῆς τοῦ πολέμου
[15, 93]	δὲ πολλοὺς ἐν ταῖς τειχομαχίαις	ἀπέβαλον,	τείχει καὶ τάφρῳ περιελάμβανον τὴν
[15, 1]	πρὸς τοὺς Ελληνας, οὐκ ἀλόγως	ἀπέβαλον	τὴν ἀρχὴν διὰ τὰς ἰδίας
[15, 1]	πάλιν περὶ Μαντίνειαν πταίσαντες ἀνελπίστως	ἀπέβαλον	τὴν τῶν Ελλήνων ἡγεμονίαν, ἡγούμεθα
[15, 53]	μὲν ταύτῃ ποιεῖσθαι τὴν διέξοδον	ἀπέγνω,	πορευθεὶς δὲ διὰ τῆς Φωκίδος,
[15, 93]	ἐπιτηδείων ἐξαναλωθέντων, ὁ μὲν Ταχὼς	ἀπέγνω	τὴν σωτηρίαν, ὁ δὲ Αγησίλαος
[15, 19]	μὲν κατὰ τὴν Ασίαν πράξεις	ἀπέγνωσαν,	τὰ δὲ κατὰ τὴν Ελλάδα
[15, 5]	τοὺς δήμους, καὶ πολλῶν φυγαδευομένων,	ἀπέδειξαν	ἑαυτοὺς βοηθοὺς τοῖς καταστασιαζομένοις. (Ὑποδεχόμενοι
[15, 28]	τῶν συμμάχων συνεστήσαντο, καὶ συνέδρους	ἀπέδειξαν	ἑκάστης πόλεως. (Ἐτάχθη δ' ἀπὸ
[15, 30]	τῶν Εστιαιέων, καὶ τύραννον ἑαυτὸν	ἀπέδειξε	ταύτης τῆς χώρας καὶ τῆς
[15, 2]	πλείους τῶν τριακοσίων. (Στρατηγοὺς δ'	ἀπέδειξε	τῆς πεζῆς δυνάμεως Ορόνταν κηδεστήν,
[15, 92]	τῶν ἐγκλημάτων, ἀλλὰ καὶ στρατηγὸν	ἀπέδειξε	τοῦ πρὸς Αἰγυπτίους πολέμου. ~Μετ'
[15, 6]	ἐπιτεύγματα, ὅθεν ὡς ἐπῃνεκότα αὐτὸν	ἀπεδέχετο·	οἱ δ' ἄλλοι τὴν ἀληθινὴν
[15, 42]	μὲν διὰ τούτου βιάζεσθαι παντελῶς	ἀπεδοκίμασαν,	δι' ἑτέρου δὲ στόματος ἔγνωσαν
[15, 7]	εἰς τὸ πρατήριον ὡς ἀνδράποδον	ἀπέδοτο	μνῶν εἴκοσι. Ἀλλὰ τοῦτον μὲν
[15, 76]	ἐν παρακαταθήκῃ τὴν πόλιν οὐκ	ἀπέδωκαν.	(Ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις Κῷοι
[15, 10]	κρίσιν Τιριβάζῳ, καὶ δικαστὰς τρεῖς	ἀπέδωκε	τῶν μάλιστα εὐδοκιμούντων παρὰ τοῖς
[15, 42]	κυκλωθέντες οἱ Αἰγύπτιοι, πολλοὶ μὲν	ἀπέθανον,	οὐκ ὀλίγοι δ' ἐζωγρήθησαν· οἱ
[15, 65]	δὲ τῶν βιαζομένων οἱ μὲν	ἀπέθνησκον,	οἱ δ' ἐτραυματίζοντο, ἀνεκαλέσαντο τῇ
[15, 71]	Βοιωτῶν οἱ μὲν κατακοντιζόμενοι συνεχῶς	ἀπέθνησκον,	οἱ δὲ τραύμασι περιέπιπτον, τέλος
[15, 9]	τοῦ Τιριβάζου, καὶ διὰ τοῦτο	ἀπειθούντων	καὶ τὴν πολιορκίαν ἐγκαταλειπόντων, δείσας
[15, 65]	εἰσενεγκάμενοι σπουδὴν τὸ μὲν πρῶτον	ἀπείκαζον	βίᾳ χειρώσασθαι τὴν Σπάρτην· ἐπεὶ
[15, 11]	αὐτῶν χάριτας καὶ τιμὰς πολλαπλασίας	ἀπειληφέναι	παρὰ τοῦ βασιλέως τὸν Τιρίβαζον,
[15, 40]	καὶ ταῖς τῆς δημοκρατίας ἐξουσίαις	ἀπειραγάθως	χρώμεναι, πολλοὺς τῶν ἀγαθῶν ἀνδρῶν
[15, 28]	πολλοὶ τῶν ὑπ' αὐτοὺς τεταγμένων	ἀπέκλινον	πρὸς τοὺς Αθηναίους. (Πρῶτοι δὲ
[15, 4]	δισχίλια τάλαντα πρὸς τὸν πόλεμον	ἀπεκόμισεν·	Εὐαγόρας δὲ πρὸ μὲν τῆς
[15, 41]	ἔργοις βραδύς. Ὁ δὲ Φαρνάβαζος	ἀπεκρίθη,	διότι τῶν μὲν λόγων αὐτὸς
[15, 33]	πολεμίους. Πρὸς οὓς ὁ Αγησίλαος	ἀπεκρίθη,	νῦν μὲν ἀκινδύνως τοὺς Λακεδαιμονίους
[15, 64]	καὶ τῶν ἄλλων εἰς διακοσίους	ἀπέκτειναν,	ἐν οἷς ὑπῆρχον καὶ οἱ
[15, 40]	ἐκ τῆς ἁλώσεως αἰκίαν, ἀλλήλους	ἀπέκτειναν.	Οἱ δὲ Κορίνθιοι πολλοὺς τῶν
[15, 85]	λόφων, συνάψαντες αὐτοῖς μάχην ἅπαντας	ἀπέκτειναν.	(Οἱ δὲ τῶν Θηβαίων ἱππεῖς
[15, 67]	τοὺς ἐγκαταλειφθέντας φρουροὺς τῶν Λακεδαιμονίων	ἀπέκτειναν,	ὄντας πλείους τῶν τριακοσίων, τὴν
[15, 40]	φυγάσι τῆς ἐπιθέσεως, οὓς μὲν	ἀπέκτειναν,	οὓς δ' ἐφυγάδευσαν. (Ἐν δὲ
[15, 58]	τοῦτο παροξυνθέντες, ἅπαντας τοὺς δημαγωγοὺς	ἀπέκτειναν.	Οὗτοι μὲν οὖν, ὡσπερεί τινος
[15, 79]	τὴν πόλιν τοὺς μὲν ἄνδρας	ἀπέκτειναν,	τέκνα δὲ καὶ γυναῖκας ἐξηνδραποδίσαντο.
[15, 93]	προέχοντες οἱ Ελληνες πολλοὺς μὲν	ἀπέκτειναν	τῶν Αἰγυπτίων, τοὺς δὲ λοιποὺς
[15, 65]	τῶν τόπων ὀχυρότητα, πολλοὺς μὲν	ἀπέκτειναν	τῶν προπετῶς βιαζομένων, τέλος δ'
[15, 58]	ἐλέγξας ἀκριβῶς ἅπαντας τοὺς διαβληθέντας	ἀπέκτεινε	καὶ τὰς οὐσίας αὐτῶν ἐδήμευσεν.
[15, 14]	μὲν βυθίσας, τὰ δὲ χειρωσάμενος,	ἀπέκτεινε	τῶν βαρβάρων πλείους τῶν πεντακισχιλίων,
[15, 27]	δεινοῖς, καὶ πολλοὺς τῶν πολιορκούντων	ἀπέκτεινον	καὶ κατετραυμάτιζον, συνεργὸν ἔχοντες τὴν
[15, 53]	αὐτὰ καὶ βοηθεῖν τοῖς Βοιωτοῖς	ἀπεληλυθότων.	Ἄλλον δὲ κατέστησεν ὡς ἀπὸ
[15, 46]	γὰρ αὐτοὺς τὰ ἔπιπλα λαβόντας	ἀπελθεῖν	ἐκ τῆς πόλεως καὶ μηκέτι
[15, 61]	πρὸς ἀλλήλους καταλῦσαι τὴν δυναστείαν.	Ἀπελθόντες	δ' ἐκ Λαρίσσης εἰς Μακεδονίαν
[15, 30]	ἐπί τινος ἐρυμνοῦ λόφου, τειχίσας,	ἀπέλιπεν	ἐν αὐτῇ φρουράν, αὐτὸς δὲ
[15, 4]	πολέμου, Πνυταγόραν μὲν τὸν υἱὸν	ἀπέλιπεν	ἡγεμόνα τῶν ὅλων ποιήσας ἐν
[15, 65]	ἔτι δὲ καὶ τοὺς γεγηρακότας,	ἀπέλιπον	ἐν τῇ πόλει φυλάττοντας τὴν
[15, 10]	τῆς φιλίας τῆς πρὸς Λακεδαιμονίους	ἀπελογεῖτο,	λέγων οὐκ ἐπὶ τῷ ἰδίῳ
[15, 29]	συναγωνιστὰς ἔχων τοὺς βασιλεῖς, ἀδίκως	ἀπελύθη.	(Διόπερ οἱ Αθηναῖοι χαλεπῶς φέροντες
[15, 10]	δ' ἀπολογίᾳ χρησάμενος ὁ Τιρίβαζος	ἀπελύθη	τῶν ἐγκλημάτων ὡμολογημένως ὑπὸ πάντων
[15, 54]	γνώμας, καὶ τῆς μὲν δεισιδαιμονίας	ἀπελύθησαν,	πρὸς δὲ τὴν μάχην εὐθαρσεῖς
[15, 11]	ἐπηρώτησε, τίσι δικαίοις προσσχὼν ἕκαστος	ἀπέλυσε	τὸν κατηγορούμενον. Ὁ μὲν οὖν
[15, 92]	δὲ Αρταξέρξης οὐ μόνον αὐτὸν	ἀπέλυσε	τῶν ἐγκλημάτων, ἀλλὰ καὶ στρατηγὸν
[15, 81]	~Οἱ δὲ Θηβαῖοι περιβόητον νίκην	ἀπενηνεγμένοι,	πρὸς ἅπαντας ἔφασαν ἑαυτοὺς ἡττᾶσθαι
[15, 86]	σώμασι καὶ παντοίας διαθέσεις τραυμάτων	ἀπεργαζόμενοι	τοῖς θυμοῖς οὐκ ἔληγον· ἐπὶ
[15, 38]	καὶ τὰς κατὰ Βοιωτίαν πόλεις	ἀπέσπων	τῆς τῶν Θηβαίων συντελείας. ~Οἱ
[15, 54]	τὴν ἀπόνοιαν εὐλαβούμενοι, τὴν δευτέραν	ἀπεστάλκεισαν	δύναμιν, ἵνα τῷ πλήθει τῶν
[15, 47]	(Αθηναῖοι δὲ καὶ πάλαι μὲν	ἀπεστάλκεισαν	Τιμόθεον τὸν Κόνωνος ἐπὶ βοήθειαν
[15, 13]	τοῦ τυράννου. Οὗτος γὰρ ἀποικίαν	ἀπεσταλκὼς	εἰς τὸν Αδρίαν οὐ πολλοῖς
[15, 47]	Σικελικαῖς περιτυχόντες, ἃς Διονύσιος ἦν	ἀπεσταλκὼς	Λακεδαιμονίοις ἐπὶ συμμαχίαν, ὧν ἡγοῦντο
[15, 85]	περιπεσόντες Εὐβοεῦσι καὶ μισθοφόροις τισὶν	ἀπεσταλμένοις	ἐπὶ τὴν κατάληψιν τῶν πλησίον
[15, 79]	ἀξιόλογον καὶ διακωλύειν τοὺς Θηβαίους	ἀπεσταλμένον,	καταπληξάμενος καὶ ἀποπλεῦσαι συναναγκάσας, ἰδίας
[15, 95]	ἐγένετο. Οὐ μόνον γὰρ τοὺς	ἀπεσταλμένους	ἐν τῷ Πανόρμῳ διέσωσεν ἐκ
[15, 85]	τῶν περὶ τὴν Θετταλίαν τόπων	ἀπεσταλμένους.	(Οὗτοι περιττότερον ἐκ παίδων ζηλοῦντες
[15, 92]	μὲν ὑπὸ τῆς πατρίδος οὐκ	ἀπεσταλμένῳ,	ἰδίᾳ δὲ ὑπὸ τοῦ βασιλέως
[15, 92]	ἡγεμονίαν παρέδωκεν Αγησιλάῳ τῷ Σπαρτιάτῃ,	ἀπεσταλμένῳ	μὲν ὑπὸ Λακεδαιμονίων ἐπὶ συμμαχίαν
[15, 62]	Ηλείους, τὸ μὲν πρῶτον πρέσβεις	ἀπέστειλαν	εἰς τὰς Αθήνας, ἀξιοῦντες συμμαχίαν
[15, 27]	ἀτελείᾳ πεντακοσίους ἀποίκους εἰς Σαρδονίαν	ἀπέστειλαν.	~Ἐπ' ἄρχοντος δ' Αθήνησι Καλλέου
[15, 30]	βιαίως καὶ ὑπερηφάνως Λακεδαιμόνιοι Θηριπίδην	ἀπέστειλαν	ἐπ' αὐτόν. (Ὁ δὲ τὸ
[15, 17]	(Ἀνθρωπίνως δὲ τὴν εὐημερίαν ἐνεγκόντες	ἀπέστειλαν	πρεσβευτάς, δόντες ἐξουσίαν τῷ Διονυσίῳ
[15, 67]	δὲ παραδόξως ἀποτετριμμένοι τοὺς πολεμίους,	ἀπέστειλαν	πρεσβευτὰς εἰς τὰς Αθήνας τοὺς
[15, 80]	δὲ τῶν στρατιωτῶν ἀπολωλεκότες, πρέσβεις	ἀπέστειλαν	πρὸς Θηβαίους, ἀξιοῦντες αὐτοῖς βοηθῆσαι
[15, 94]	τοὺς Θηβαίους παρεκάλουν συμμαχεῖν. Οἷς	ἀπέστειλαν	συντόμως ὁπλίτας μὲν τρισχιλίους, ἱππεῖς
[15, 91]	συνέλαβε καὶ πρὸς τὸν Αρταξέρξην	ἀπέστειλε,	μετὰ δὲ ταῦτα πολλὰς τῶν
[15, 50]	πάλιν ταραττομένην τὴν Ελλάδα πρέσβεις	ἀπέστειλε,	παρακαλῶν συλλύσασθαι τοὺς ἐμφυλίους πολέμους
[15, 64]	γὰρ τοὺς νέους, τούτους μὲν	ἀπέστειλεν	εἰς τὴν Σπάρτην, χρησίμους (ἔσεσθαι)
[15, 73]	μὲν καὶ τριάκοντα τὰς ἀρίστας	ἀπέστειλεν	εἰς τὸν τῶν Ερυκίνων λιμένα,
[15, 92]	καθεσταμένος ἐπὶ τῆς Αἰγύπτου στρατηγὸς	ἀπέστη	ἀπὸ τοῦ βασιλέως, διαπεμψάμενος δὲ
[15, 72]	καὶ τῆς ἐπὶ πλεῖον μάχης	ἀπέστη.	(Γενομένης δὲ περὶ αὐτὸν ἱκανῆς
[15, 83]	δὲ παθὼν καὶ δράσας οὐκ	ἀπέστη	τῆς φιλοτιμίας, ἕως τὸ στράτευμα
[15, 24]	ἔχειν καιρὸν κατὰ τῶν Καρχηδονίων,	ἀπέστησαν	ἀπ' αὐτῶν καὶ συμφρονήσαντες ἐπέθεντο
[15, 90]	τὴν παράλιον οἰκοῦντες τῆς Ασίας	ἀπέστησαν	ἀπὸ Περσῶν, καί τινες τῶν
[15, 87]	τοὺς στρατιώτας, ἅπαντες τῆς μάχης	ἀπέστησαν,	καὶ τρόπαιον ἀμφότεροι στήσαντες ἠμφεσβήτουν
[15, 58]	παράλογον αὐτοῖς ἀπαντήσῃ, τῆς κατηγορίας	ἀπέστησαν,	οἱ δ' ὄχλοι δόξαντες ὑπ'
[15, 24]	τε γὰρ Λίβυες καταφρονήσαντες αὐτῶν	ἀπέστησαν,	οἵ τε τὴν Σαρδόνα κατοικοῦντες,
[15, 20]	βασιλέα, Λακεδαιμόνιοι τὸν μὲν Φοιβίδαν	ἀπέστησαν	τῆς ἡγεμονίας, Εὐδαμίδαν δὲ τὸν
[15, 64]	πόλιν, καὶ τοὺς τῇδε κατοικοῦντας	ἀπέστησε	τῶν Λακεδαιμονίων. (Αργεῖοι δὲ κατὰ
[15, 72]	προδοσίας ἔγκλημα, τὸ πλῆθος παροξυνθὲν	ἀπέστησεν	αὐτὸν τῆς βοιωταρχίας, καὶ ἰδιώτην
[15, 12]	τοῦ ποταμοῦ διαλαβόντες μεγάλοις χώμασιν	ἀπέστρεψαν	τὸν ποταμὸν εἰς τὴν πόλιν
[15, 75]	καὶ περιστήσας τοὺς μισθοφόρους ἅπαντας	ἀπέσφαξε,	τὰ δὲ σώματα τῶν τετελευτηκότων
[15, 35]	τῶν πολεμίων ναῦς φυγεῖν ἀναγκάσας,	ἀπέσχετο	παντελῶς τοῦ διωγμοῦ· ἀναμνησθεὶς γὰρ
[15, 42]	ἔφοδον τοὺς πολεμίους. (Τοῦτο γὰρ	ἀπετάφρευσε,	καὶ διετείχισε τοὺς εἴσπλους κατὰ
[15, 5]	πόλεις ἅπασαι τὰς μὲν φρουρὰς	ἀπετρίψαντο,	τὴν δ' αὐτονομίαν καθ' ὁμολογίαν
[15, 69]	συνέσει θαυμασθεὶς τοῦτον τὸν τρόπον	ἀπετρίψατο	τοὺς πολεμίους. ~Ἐκ δὲ τῆς
[15, 78]	τῆς Ολυμπικῆς πανηγύρεως αὑτοῖς προσήκειν	ἀπεφαίνοντο.	κρίνοντες δὲ τὸν παρόντα καιρὸν
[15, 85]	μὲν μάντεις σφαγιασάμενοι παρ' ἀμφοτέροις	ἀπεφαίνοντο	τὴν νίκην ὑπὸ τῶν θεῶν
[15, 80]	γεγονὸς ὑποπτευσαμένων, τῶν μάντεών τινες	ἀπεφήναντο	διὰ τὴν γενομένην ἔξοδον τῶν
[15, 27]	ὄντες πολλαπλάσιοι, παραδιδόναι τὴν Καδμείαν	ἀπεφήναντο·	συνηναγκάσθησαν δὲ καὶ οἱ ἐξ
[15, 54]	Οὗτος γὰρ ἐν ἐκκλησίᾳ προαχθεὶς	ἀπεφήνατο	παλαιὸν εἶναι λόγιον τοῖς Σπαρτιάταις,
[15, 19]	καταδουλοῦσθαι τοὺς Ελληνας· ἀδοξεῖν γὰρ	ἀπεφήνατο	τὴν Σπάρτην τοῖς μὲν Πέρσαις
[15, 15]	περὶ διαλύσεων. ὁ δὲ Διονύσιος	ἀπεφήνατο	(τῷ) μίαν αὐτοῖς εἶναι σύλλυσιν,
[15, 32]	λόφον τινὰ κατελάβοντο παραμήκη, σταδίους	ἀπέχοντα	τῆς πόλεως εἴκοσι, καὶ πρόβλημα
[15, 18]	οἱ δὲ Κλαζομένιοι, διάστημα πλέον	ἀπέχοντες,	τεχνάζονταί τι τοιοῦτο πρὸς τὴν
[15, 82]	καὶ τῆς Μαντινείας οὐ μακρὰν	ἀπέχων	ἐπύθετο παρὰ τῶν ἐγχωρίων, ὅτι
[15, 65]	καὶ λαφύρων ἀναρίθμητον πλῆθος ἀθροίσαντες,	ἀπεχώρησαν	εἰς τὴν Αρκαδίαν. (Μετὰ δὲ
[15, 32]	τὴν μὲν φάλαγγα τῶν πεζῶν	ἀπήγαγε,	τοὺς δ' ἱππεῖς καὶ τὰ
[15, 73]	ἀνελπίστου δὲ τῆς ἐπιθέσεως γενομένης	ἀπήγαγον	τῶν τριήρων τὰς πλείστας. Μετὰ
[15, 4]	τὸν βασιλέα, τήν τε νίκην	ἀπήγγειλε	καὶ δισχίλια τάλαντα πρὸς τὸν
[15, 74]	καὶ καταπλεύσας εἰς Συρακούσας συντόμως	ἀπήγγειλε	τῷ τυράννῳ τὴν νίκην. (Ὁ
[15, 33]	ποιούμενοι, καὶ μηδὲν ἀξιόλογον πράξαντες,	ἀπῆγον	τὴν δύναμιν εἰς τὰς Θήβας.
[15, 91]	ἀποστὰς νυκτὸς μετὰ τῶν ἱππέων	ἀπήλαυνε	πρὸς τοὺς πολεμίους, συντεθειμένος πρὸς
[15, 70]	ἐπιλέκτους μισθοφόρους ἔχοντας τοὺς μισθούς,	ἀπῆλθεν	εἰς τὴν Ασίαν. (Ἅμα δὲ
[15, 20]	ἐγκαταστησάμενος, ἐπὶ τὰς ἰδίας πράξεις	ἀπηλλάγη.	Οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι διὰ τὴν
[15, 65]	εὔθετον διαγωνιοῦνται περὶ τῶν ὅλων,	ἀπηλλάγησαν	ἀπὸ τῆς πόλεως. Πᾶσαν δὲ
[15, 27]	ὁμολογίαν ἀφεθέντες εἰς τὴν Πελοπόννησον	ἀπηλλάγησαν,	(οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι δυνάμεσιν ἀξιολόγοις
[15, 7]	τινων λόγων προσκόψας αὐτῷ παντελῶς	ἀπηλλοτριώθη,	καὶ προαγαγὼν εἰς τὸ πρατήριον
[15, 7]	ἀναθεωρήσεως γενομένης κατεφρονήθησαν καὶ πολὺν	ἀπηνέγκαντο	γέλωτα. (Ὁ δὲ Διονύσιος ἀκούσας
[15, 16]	ἐλπίσιν, ἀπροσδόκητον καὶ μεγάλην εὐημερίαν	ἀπηνέγκαντο.	~Λεπτίνης μὲν γὰρ ἐπὶ θατέρου
[15, 56]	καὶ πολλοὺς τῶν ἐναντίων κατακόψαντες	ἀπηνέγκαντο	νίκην ἐπιφανεστάτην. Συμβαλόντες γὰρ τοῖς
[15, 87]	ἔτι ζῶν εἰς τὴν παρεμβολὴν	ἀπηνέχθη,	καὶ τῶν συγκληθέντων ἰατρῶν ἀποφηναμένων,
[15, 79]	κοινωνούντων τῆς προθέσεως καὶ προσορμησάντων,	ἀπήντησαν	πρὸς τὸν καιρόν. (Οἱ μὲν
[15, 52]	στρατοπέδῳ. Περὶ γὰρ τὰς πύλας	ἀπήντησε	τοῖς περὶ τὸν Επαμεινώνδαν κῆρυξ
[15, 54]	δυνάμεως ἐκ τῆς Βοιωτίας, καὶ	ἀπήντησεν	αὐτῷ ἄλλη δύναμις μεγάλη Λακεδαιμονίων
[15, 5]	Ἀπολαβοῦσαι γὰρ τὰς αὐτονομίας λόγον	ἀπῄτουν	παρὰ τῶν ἐπεστατηκότων ἐπὶ τῆς
[15, 15]	πρέσβεις ἀποστέλλοντες πρὸς τὸν δυνάστην	ἀπῄτουν	τὰς πόλεις, μὴ προσέχοντος δὲ
[15, 77]	τὸ μὲν πρῶτον πρέσβεις ἐξαποστείλαντες	ἀπῄτουν	τὸ χωρίον· ὡς δ' οὐδεὶς
[15, 94]	γεγραμμένον ἑκάστους εἰς τὴν ἑαυτῶν	ἀπιέναι	πατρίδα μετὰ τὴν μάχην, εἰς
[15, 48]	καὶ κατακλυσμοὶ χώρας καὶ πόλεων	ἄπιστοι·	οὐδέποτε γὰρ ἐν τοῖς ἐπάνω
[15, 42]	καλῶς πάσας εἰσβολὰς τάς τε	ἀπὸ	γῆς καὶ τὰς ἀπὸ θαλάττης.
[15, 66]	μέχρι τῆς καθόδου τῶν Ηρακλειδῶν,	ἀπὸ	δὲ ταύτης Κρεσφόντης ἔλαχε τὴν
[15, 76]	πολυτελῆ κατεσκευάσθη καὶ λιμὴν ἀξιόλογος.	Ἀπὸ	δὲ τούτων τῶν χρόνων αἰεὶ
[15, 42]	τε ἀπὸ γῆς καὶ τὰς	ἀπὸ	θαλάττης. (Ἑπτὰ στόμασι γὰρ τοῦ
[15, 89]	πρώτην τῶν Ελληνικῶν ἀνέγραψεν ἀρξάμενος	ἀπὸ	θεογονίας καὶ ἀπὸ τοῦ πρώτου
[15, 68]	εἰς Πελοπόννησον εἰσβολῆς. Ἀρξάμενοι δ'	ἀπὸ	Κεγχρεῶν μέχρι Λεχαίου σταυρώμασι καὶ
[15, 87]	οἱ δὲ Βοιωτοὶ τοὺς Λακεδαιμονίους	ἀπὸ	κράτους ἡττηκότες καὶ κρατοῦντες τῶν
[15, 66]	ἐβασίλευσαν αὐτῆς· ὕστερον δὲ τῶν	ἀπὸ	Κρεσφόντου τὴν βασιλείαν ἀποβαλόντων Λακεδαιμόνιοι
[15, 66]	Τὸ μὲν οὖν παλαιὸν οἱ	ἀπὸ	Νηλέως καὶ Νέστορος κατέσχον αὐτὴν
[15, 41]	βασιλεὺς ἐστράτευσεν ἐπ' Αἰγυπτίους ἀφεστηκότας	ἀπὸ	Περσῶν. Ἡγοῦντο δὲ τῶν δυνάμεων
[15, 90]	παράλιον οἰκοῦντες τῆς Ασίας ἀπέστησαν	ἀπὸ	Περσῶν, καί τινες τῶν σατραπῶν
[15, 42]	μὲν αὐτὸ πρῶτον πρὸς τοὺς	ἀπὸ	Συρίας πορευομένους καὶ δοκεῖν διὰ
[15, 81]	οὕτω καλῶς (ἀγωνισάμενος) διετέθη, ὥστε	ἀπὸ	τῆς εἰς τὰς Θήβας καθόδου
[15, 28]	ἀπέδειξαν ἑκάστης πόλεως. (Ἐτάχθη δ'	ἀπὸ	τῆς κοινῆς γνώμης τὸ μὲν
[15, 86]	τὰ πλεῖστα συντρίψαντες, εἰς τὸν	ἀπὸ	τῆς μαχαίρας ἀγῶνα κατήντησαν. (Συμπλεκόμενοι
[15, 34]	ἀνεκαλέσατο τῇ σάλπιγγι τοὺς στρατιώτας	ἀπὸ	τῆς μάχης. Οἱ δὲ Θηβαῖοι,
[15, 65]	ὑπὸ τῶν πρεσβυτέρων προϊέναι μακρότερον	ἀπὸ	τῆς πατρίδος, μή τις ἐπίθηται,
[15, 44]	ἀσπίδων ὁπλῖται καλούμενοι τότε (δὲ)	ἀπὸ	τῆς πέλτης πελτασταὶ μετωνομάσθησαν. Ἐπὶ
[15, 84]	Λακεδαιμονίοις, τότε μὲν ἀναχωρήσας μικρὸν	ἀπὸ	τῆς πόλεως κατεστρατοπέδευσεν· παραγγείλας δὲ
[15, 65]	διαγωνιοῦνται περὶ τῶν ὅλων, ἀπηλλάγησαν	ἀπὸ	τῆς πόλεως. Πᾶσαν δὲ τὴν
[15, 95]	αὐτοῦ περιγράφομεν, τὴν δ' ἐχομένην	ἀπὸ	τῆς Φιλίππου παραλήψεως τῆς βασιλείας
[15, 94]	τὸν ἄγραφον χρόνον ἐτῶν ἑπτὰ	ἀπὸ	τῆς Φιλίστου συντάξεως ἐν μιᾷ
[15, 92]	ἐξ Αἰγύπτου στρατιωτῶν, καὶ πεμφθεὶς	ἀπὸ	τῆς Φοινίκης πολιορκεῖν τὰς ἐν
[15, 92]	ἐπὶ τῆς Αἰγύπτου στρατηγὸς ἀπέστη	ἀπὸ	τοῦ βασιλέως, διαπεμψάμενος δὲ πρὸς
[15, 29]	ἀπαλλοτριοῖ τὴν τοῦ βασιλέως εὔνοιαν	ἀπὸ	τοῦ δήμου, παρακαλῶν δὲ στρατηγὸν
[15, 89]	ἀνέγραψεν ἀρξάμενος ἀπὸ θεογονίας καὶ	ἀπὸ	τοῦ πρώτου γένους τῶν ἀνθρώπων,
[15, 50]	πολλὰς νύκτας λαμπὰς μεγάλη καομένη,	ἀπὸ	τοῦ σχήματος ὀνομασθεῖσα πυρίνη δοκίς·
[15, 68]	ἐκτὸς τοῦ τειχίσματος προελθεῖν, ἀλλ'	ἀπὸ	τοῦ χαρακώματος ἀμυνομένων ἁπάντων, προσῆγε
[15, 66]	ὁ Αγαμέμνονος Ορέστης καὶ οἱ	ἀπὸ	τούτου μέχρι τῆς καθόδου τῶν
[15, 66]	τὴν Μεσσηνίαν μερίδα, καὶ οἱ	ἀπὸ	τούτου μέχρι τινὸς ἐβασίλευσαν αὐτῆς·
[15, 1]	ἐν ταύτῃ δὲ τὴν ἀρχὴν	ἀπὸ	τούτου τοῦ πολέμου ποιησάμενοι καταλήξομεν
[15, 83]	τῶν οἰκιῶν ἀνεβίβασε, καὶ προσέταξεν	ἀπὸ	τούτων ἀμύνασθαι τοὺς εἰς τὴν
[15, 53]	ἀπεληλυθότων. Ἄλλον δὲ κατέστησεν ὡς	ἀπὸ	Τροφωνίου προσφάτως ἀναβεβηκότα καὶ λέγοντα,
[15, 72]	μετὰ τῶν ἄλλων. Ὡς δὲ	ἀπὸ	τῶν ἀποτελεσμάτων ἐξήλειψε τὰς καθ'
[15, 49]	Πυθώδε, χρησμοὺς ἔλαβον ἀφιδρύματα λαβεῖν	ἀπὸ	τῶν ἀρχαίων καὶ προγονικῶν αὐτοῖς
[15, 44]	ἀποδοχῆς τυγχανούσης, οἱ (μὲν) πρότερον	ἀπὸ	τῶν ἀσπίδων ὁπλῖται καλούμενοι τότε
[15, 76]	ἐτῶν πέντε, τὴν ἀρχὴν λαβὼν	ἀπὸ	τῶν Λευκτρικῶν. (Ὑπῆρξαν δὲ κατὰ
[15, 27]	καρτερεῖν ᾤοντο δεῖν, οἱ δὲ	ἀπὸ	τῶν συμμαχίδων πόλεων συστρατεύσαντες, ὄντες
[15, 3]	Εὐαγόραν καὶ πολλὰς τῶν τριήρων	ἀποβαλεῖν.	~Οἱ δὲ Πέρσαι τῇ ναυμαχίᾳ
[15, 24]	διεφθάρησαν, καὶ τὴν ἡγεμονίαν ἐκινδύνευσαν	ἀποβαλεῖν·	οἵ τε γὰρ Λίβυες καταφρονήσαντες
[15, 20]	τοῦτον τὸν τρόπον τὴν αὐτονομίαν	ἀποβαλόντες	ἠναγκάσθησαν ὑποταγῆναι τοῖς Λακεδαιμονίοις· τῶν
[15, 85]	Μαντινέων ὄντες ἐβιάσθησαν, καὶ συχνοὺς	ἀποβαλόντες	κατέφυγον πρὸς τὴν ἰδίαν φάλαγγα.
[15, 66]	τῶν ἀπὸ Κρεσφόντου τὴν βασιλείαν	ἀποβαλόντων	Λακεδαιμόνιοι κύριοι κατέστησαν αὐτῆς. (Μετὰ
[15, 54]	Σπαρτιάταις, ὅτι τότε τὴν ἡγεμονίαν	ἀποβαλοῦσιν,	ὅταν ἐν Λεύκτροις ὑπὸ Θηβαίων
[15, 42]	ἐφ' ἱκανὸν τόπον. Εἰς ταύτην	ἀποβάντες	μετὰ στρατιωτῶν τρισχιλίων ὅ τε
[15, 63]	~Οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι, πολλοὺς μὲν	ἀποβεβληκότες	τῶν νέων ἐν τῇ περὶ
[15, 33]	ἔδοξε μετρίως κατεστοχάσθαι τὸ δυνάμενον	ἀποβῆναι,	ὕστερον δὲ διὰ τῶν ἀποτελεσμάτων
[15, 95]	ἐκυρίευσεν, εἰς δὲ τὴν Πεπάρηθον	ἀποβιβάσας	μισθοφόρους στρατιώτας ἐπολιόρκει τὴν πόλιν.
[15, 50]	προεσήμαινεν αὐτοῖς τῆς ἀρχῆς τὴν	ἀποβολήν·	ὤφθη μὲν γὰρ κατὰ τὸν
[15, 71]	(Ἤδη δ' αὐτῶν τὴν σωτηρίαν	ἀπογινωσκόντων,	Επαμεινώνδας ἰδιωτεύων κατ' ἐκεῖνον τὸν
[15, 19]	καὶ τὰ κατὰ τὴν ἀρχὴν	ἀπογνόντος,	πρὸς δὲ τούτοις τῷ δήμῳ
[15, 70]	μίαν ἀγαγόντες συντέλειαν οὐ προσεδέχθησαν.	Ἀπογνωσθείσης	δὲ τῆς κοινῆς εἰρήνης, ὁ
[15, 19]	τῆς ὁμόρου χώρας διὰ τὴν	ἀπόγνωσιν	τῆς ἑαυτοῦ δυναστείας, τὸ μὲν
[15, 52]	Επαμεινώνδαν κῆρυξ τυφλός, ὃς ἀνδράποδ'	ἀποδεδρακότα,	ἀνακομίζων, καὶ καθάπερ ἦν εἰθισμένον,
[15, 49]	μῆνιν ταῖς πόλεσί φασιν ἐμφανεῖς	ἀποδείξεις	ὑπάρχειν διὰ τὸ τῶν σεισμῶν
[15, 78]	καί τισι μυθικαῖς καὶ παλαιαῖς	ἀποδείξεσι	χρώμενοι, τὴν θέσιν τῆς Ολυμπικῆς
[15, 83]	στρατηγῶν ἀμφοτέρων δικαίως ἄν τις	ἀποδέξαιτο,	συνετωτέραν δὲ στρατηγίαν τὴν τοῦ
[15, 19]	χώραν ἀπαιτηθέντες οὐχ οἷοι ἦσαν	ἀποδιδόναι.	(Διόπερ Αμύντας ἰδίαν τε δύναμιν
[15, 26]	Θήβας, ἅμα μὲν τῆς εὐεργεσίας	ἀποδιδοὺς	τὰς χάριτας, ἅμα δὲ βουλόμενος
[15, 48]	τὸ θεῖον πιθανάς τινας αἰτίας	ἀποδιδοῦσι	τοῦ συμβάντος, ὡς διὰ θεῶν
[15, 14]	πορθήσας ἐπανῆλθεν εἰς τὰς Συρακούσας.	Ἀποδόμενος	δὲ τὰ λάφυρα συνήγαγεν οὐκ
[15, 72]	μετὰ τῶν εἰς Θετταλίαν ἀποσταλέντων,	ἀποδοτέον	τὸν οἰκεῖον λόγον τῆς ἀπολογίας.
[15, 80]	μὲν Θετταλοῖς τὰς καταπεπολεμημένας πόλεις	ἀποδοῦναι,	Μάγνητας δὲ καὶ τοὺς Φθιώτας
[15, 71]	αὔξων τὴν ἰδίαν εὐδοξίαν μεγάλης	ἀποδοχῆς	ἐτύγχανε παρά τε τοῖς πολίταις
[15, 66]	πόλιν ἐπίσημον Ελληνίδα, καὶ μεγάλης	ἀποδοχῆς	ἔτυχε παρὰ πᾶσιν ἀνθρώποις. (Οὐκ
[15, 35]	εἰς τὸν Πειραιέα, καὶ μεγάλης	ἀποδοχῆς	ἔτυχε παρὰ τοῖς πολίταις. μετὰ
[15, 7]	ἄνδρα τοῦτον τὸ μὲν πρῶτον	ἀποδοχῆς	ἠξίου τῆς μεγίστης, ὁρῶν αὐτὸν
[15, 81]	τὴν ἰδίαν ἀρετὴν ὑπὸ πάντων	ἀποδοχῆς	ἠξιωμένος, ἐχέτω καὶ παρ' ἡμῶν
[15, 36]	τοῖς ἄλλοις Ελλησι μεγάλης ἐτύγχανεν	ἀποδοχῆς.	καὶ τὰ μὲν περὶ Τιμόθεον
[15, 2]	δὲ ναυτικῆς Τιρίβαζον, ἄνδρα μεγάλης	ἀποδοχῆς	τυγχάνοντα παρὰ τοῖς Πέρσαις. Οὗτοι
[15, 7]	καὶ παρὰ τοῖς Ιταλιώταις μεγάλης	ἀποδοχῆς	τυγχάνοντες, ὕστερον δεηθέντος τοῦ Διονυσίου
[15, 44]	δὲ τῆς πείρας τῆς εὐχρηστίας	ἀποδοχῆς	τυγχανούσης, οἱ (μὲν) πρότερον ἀπὸ
[15, 61]	προσαγαγόμενος ὡμολόγησε μὲν τοῖς Θετταλοῖς	ἀποδώσειν	τὰς πόλεις, καταφρονήσας δὲ τῆς
[15, 66]	Τηλέκλου τοῦ βασιλέως τῶν Λακεδαιμονίων	ἀποθανόντος	ἐν ἀγῶνι κατεπολεμήθησαν ὑπὸ Λακεδαιμονίων
[15, 55]	συνασπίζοντας καὶ προθύμως πρὸ αὐτοῦ	ἀποθνήσκοντας,	ἄδηλος ἦν ἡ ῥοπὴ τῆς
[15, 13]	Διονυσίου τοῦ τυράννου. Οὗτος γὰρ	ἀποικίαν	ἀπεσταλκὼς εἰς τὸν Αδρίαν οὐ
[15, 13]	πραττομένοις Πάριοι κατά τινα χρησμὸν	ἀποικίαν	ἐκπέμψαντες εἰς τὸν Αδρίαν ἔκτισαν
[15, 27]	Ρωμαῖοι μὲν ἐπὶ ἀτελείᾳ πεντακοσίους	ἀποίκους	εἰς Σαρδονίαν ἀπέστειλαν. ~Ἐπ' ἄρχοντος
[15, 18]	τὴν νίκην· κληρώσαντες ἐξ ἑαυτῶν	ἀποίκους	ἔκτισαν πλησίον τῆς Λεύκης πόλιν,
[15, 51]	χώραν τοῖς πρότερον γεγονόσι κυρίοις	ἀποκαταστῆσαι.	(Ἀποκριναμένων δὲ τῶν Θηβαίων, ὡς
[15, 29]	δὲ καὶ τὰς γενομένας κληρουχίας	ἀποκαταστῆσαι	τοῖς πρότερον κυρίοις γεγονόσι, καὶ
[15, 7]	Συρακούσας εἰς τὴν προϋπάρξασαν εὔνοιαν	ἀποκατεστάθησαν·	ὁ δὲ Λεπτίνης ἔγημε τὴν
[15, 58]	λύττης εἰς τὴν προϋπάρχουσαν ἔννοιαν	ἀποκατέστη.	~Περὶ δὲ τοὺς αὐτοὺς χρόνους
[15, 81]	οὖσαν ἔτη τριακόσια Θηβαῖοι πάλιν	ἀποκατέστησαν.	Ἐπὶ τελευτῆς δὲ διαγωνισάμενος πρὸς
[15, 66]	καὶ τὴν ἀρχαίαν αὐτοῖς χώραν	ἀποκατέστησαν.	Περὶ μὲν οὖν τὴν Μεσσήνην
[15, 24]	Ιππωνιάταις ἐκπεπτωκόσιν ἐκ τῆς πατρίδος	ἀποκατέστησαν	τὴν πόλιν, καὶ πάντας τοὺς
[15, 72]	ἑαυτοῦ διαβολάς, τότε ὁ δῆμος	ἀποκατέστησεν	αὐτὸν εἰς τὴν προγεγενημένην εὐδοξίαν.
[15, 30]	καὶ τοῖς Ωρείταις τὴν ἐλευθερίαν	ἀποκατέστησεν,	δι' ἣν αἰτίαν οἱ τὴν
[15, 47]	καὶ πάλιν αὐτῷ τὴν στρατηγίαν	ἀποκατέστησεν.	(Προσκατεσκεύαζον δὲ καὶ ἄλλας τριήρεις
[15, 36]	κατὰ τὴν Ακαρνανίαν ὁμοίως ἔπεισεν	ἀποκλῖναι	πρὸς Αθηναίους. Αλκέταν τε τὸν
[15, 30]	αἰτίαν προεκλήθησαν πρὸς τοὺς Αθηναίους	ἀποκλῖναι,	πρῶται δὲ καὶ προθυμότατα συνεμάχησαν
[15, 45]	ὡς δ' ἐθεώρουν τὸν δῆμον	ἀποκλίνοντα	πρὸς τοὺς φυγάδας, συνεστήσαντο ναυτικόν,
[15, 52]	κωλυόντων, ὁ δ' οὐδὲν αὐτοῖς	ἀποκριθεὶς	προῆγε τὸ στρατόπεδον, ἡγούμενος τὸν
[15, 6]	τῶν ποιημάτων τίνα κρίσιν ἔχοι.	Ἀποκριναμένου	δ' αὐτοῦ παρρησιωδέστερον, ὁ μὲν
[15, 51]	τοῖς πρότερον γεγονόσι κυρίοις ἀποκαταστῆσαι.	(Ἀποκριναμένων	δὲ τῶν Θηβαίων, ὡς οὔτ'
[15, 65]	προσέταττον ἥττους εἶναι τῶν πολεμίων.	(Ἀποκριναμένων	δὲ τῶν Σπαρτιατῶν, ὅτι καιρὸν
[15, 41]	καὶ προσαναμένουσι τὰς περὶ ἑκάστων	ἀποκρίσεις.	~Ὁ δὲ τῶν Αἰγυπτίων βασιλεὺς
[15, 51]	Βοιωτίας· γενομένων δὲ τοιούτων τῶν	ἀποκρίσεων	οἱ Λακεδαιμόνιοι τὸν Κλεόμβροτον εὐθὺς
[15, 16]	~Βαρείας δὲ καὶ ὑπερηφάνου τῆς	ἀποκρίσεως	δοκούσης ὑπάρχειν, οἱ Καρχηδόνιοι τῇ
[15, 33]	(Τότε μὲν οὖν διὰ τῆς	ἀποκρίσεως	ταύτης ἔδοξε μετρίως κατεστοχάσθαι τὸ
[15, 6]	ἐπαγγελίαν. ἔφη γὰρ διὰ τῆς	ἀποκρίσεως	τηρήσειν ἅμα καὶ τὴν ἀλήθειαν
[15, 43]	δὲ Αθηναῖοι τοῖς μὲν Πέρσαις	ἀπόκρισιν	ἔδωκαν, ὅτι ἐὰν εὕρωσιν αὐτὸν
[15, 32]	πῶς ἔχουσι πρὸς τὴν μάχην.	ἀποκρουσαμένων	δὲ αὐτοὺς τῶν Θηβαίων ῥᾳδίως
[15, 10]	τὸν Τιρίβαζον τοὺς μὲν λέοντας	ἀποκτεῖναι,	τὸν δὲ βασιλέα ἐκ τῶν
[15, 5]	ἀφορμὰς αὐτοῖς παρέσχοντο τῆς ταραχῆς.	Ἀπολαβοῦσαι	γὰρ τὰς αὐτονομίας λόγον ἀπῄτουν
[15, 40]	προσενηνεγμένων, ὕστερον ὁ δημοτικὸς ὄχλος	ἀπολαβὼν	τὴν ἐλευθερίαν ἐμνησικάκει. Πρῶτον δὲ
[15, 84]	ἀφορμήσας ἔσπευσεν ἄφνω προσπεσεῖν τοῖς	ἀπολελειμμένοις	ἐν τῇ Μαντινείᾳ. (Τῇ δ'
[15, 82]	ὧν καταταχήσας τὸν Επαμεινώνδαν τοῖς	ἀπολελειμμένοις	ἐν τῇ Σπάρτῃ ἐδήλωσε, διότι
[15, 83]	Ὁ δ' ἐπὶ τῆς φυλακῆς	ἀπολελειμμένος	Αγησίλαος ὀλίγῳ πρότερον χρόνῳ τῶν
[15, 66]	συγκατατιθεμένων δὲ πάντων ἀνεζήτησε τοὺς	ἀπολελειμμένους	τῶν Μεσσηνίων, καὶ τῶν ἄλλων
[15, 6]	Διονύσιος ὁ τῶν Συρακοσίων τύραννος	ἀπολελυμένος	τῶν πρὸς Καρχηδονίους πολέμων πολλὴν
[15, 38]	γὰρ μάλιστ' ἤλπιζε τοὺς Ελληνας	ἀπολελυμένους	τῶν οἰκείων πολέμων ἑτοιμοτέρους ἔσεσθαι
[15, 91]	Ὁ δὲ Μιθροβαρζάνης ἐν μέσοις	ἀποληφθείς,	καὶ τῶν μὲν ὡς προδότην
[15, 95]	τοῖς Πεπαρηθίοις, καὶ στρατηγὸν Λεωσθένην	ἀπολιπόντων,	ἐπέθετο τοῖς Αθηναίοις· ἐτύγχανον δ'
[15, 60]	ἔτη εἴκοσι καὶ τέτταρα, υἱοὺς	ἀπολιπὼν	τρεῖς, Αλέξανδρον καὶ Περδίκκαν καὶ
[15, 18]	ὀνομαζομένην Λεύκην, ἔχουσαν ἱερὸν ἅγιον	Απόλλωνος.	(Μετ' ὀλίγον δὲ χρόνον αὐτοῦ
[15, 10]	παραγγελίαις μηδέποτε διαμαρτεῖν. Τοιαύτῃ δ'	ἀπολογίᾳ	χρησάμενος ὁ Τιρίβαζος ἀπελύθη τῶν
[15, 72]	ἀποδοτέον τὸν οἰκεῖον λόγον τῆς	ἀπολογίας.	τῇ μάχῃ τῇ περὶ Κόρινθον
[15, 10]	ἐκδότους. Ἐπὶ τελευτῆς δὲ τῆς	ἀπολογίας	ὑπέμνησε τοὺς δικαστὰς ὧν τὸν
[15, 81]	τὴν Πελοπίδου τελευτήν· ἀξιόλογον γὰρ	ἀπολωλεκότες	ἄνδρα, κατὰ λόγον ἔκρινον τὴν
[15, 63]	δ' ἐν ταῖς ἄλλαις ἥτταις	ἀπολωλεκότες,	καὶ τὸ σύνολον εἰς ὀλίγους
[15, 80]	ἡττωμένοι, πολλοὺς δὲ τῶν στρατιωτῶν	ἀπολωλεκότες,	πρέσβεις ἀπέστειλαν πρὸς Θηβαίους, ἀξιοῦντες
[15, 81]	τούτῳ τὸ πρωτεῖον τοῦ κατορθώματος	ἀπονέμουσιν.	Τὴν δ' εὐημερίαν ταύτην συνέβη
[15, 70]	ὁ Σικυώνιος, διαφέρων θράσει καὶ	ἀπονοίᾳ,	συνεργοὺς λαβὼν Αργείους ἐπέθετο τυραννίδι.
[15, 54]	καὶ τὸ θράσος καὶ τὴν	ἀπόνοιαν	εὐλαβούμενοι, τὴν δευτέραν ἀπεστάλκεισαν δύναμιν,
[15, 79]	τοὺς Θηβαίους ἀπεσταλμένον, καταπληξάμενος καὶ	ἀποπλεῦσαι	συναναγκάσας, ἰδίας τὰς πόλεις τοῖς
[15, 65]	πεντακόσια ἔτη τὴν Λακωνικὴν τετηρηκότες	ἀπόρθητον,	τότε θεωροῦντες δῃουμένην ὑπὸ τῶν
[15, 81]	πάντα τὸν πρὸ τοῦ χρόνον	ἀπορθήτων	γεγενημένων. (Πρὸς δὲ τὸν Περσῶν
[15, 91]	δὲ ὡς παλιμπροδότην τιμωρουμένων, ἐν	ἀπορίᾳ	καθειστήκει· τῆς δ' ἀπορίας οὐκ
[15, 3]	τῶν Περσῶν στρατόπεδον. (Τῆς δ'	ἀπορίας	γενομένης εἰς στάσιν, οἱ μισθοφόροι
[15, 53]	ἦν καὶ ὁ Επαμεινώνδας συνεξαριθμούμενος.	Ἀπορίας	δ' οὔσης μεγάλης καὶ δυσκρίτου
[15, 91]	ἐν ἀπορίᾳ καθειστήκει· τῆς δ'	ἀπορίας	οὐκ ἐώσης βουλεύσασθαι, πρὸς ἀλκὴν
[15, 14]	περὶ δισχιλίους. (Διονύσιος δὲ χρημάτων	ἀπορούμενος	ἐστράτευσεν ἐπὶ Τυρρηνίαν, ἔχων τριήρεις
[15, 20]	ἡγεμόσιν οἱ Σπαρτιᾶται παρήγγελλον ἐν	ἀπορρήτοις,	ἵν' ἐάν ποτε καιρὸν λάβωσι,
[15, 52]	δὲ γενομένου συνέβη τὴν ταινίαν	ἀποσπασθεῖσαν	περιαμπίσχεσθαι περί τινα στήλην ἐφεστῶσαν
[15, 70]	μὲν ὑπ' Αρταξέρξου τοῦ βασιλέως	ἀποσταλεὶς	κατέπλευσεν ἐπὶ τὴν Ελλάδα, παρακαλῶν
[15, 72]	ἐστρατεύετο μετὰ τῶν εἰς Θετταλίαν	ἀποσταλέντων,	ἀποδοτέον τὸν οἰκεῖον λόγον τῆς
[15, 91]	τῆς ἰδίας σωτηρίας ἅμα προνοούμενος,	ἀποστὰς	νυκτὸς μετὰ τῶν ἱππέων ἀπήλαυνε
[15, 35]	γενομένης κινδυνεύσῃ παθεῖν παραπλήσια. Διόπερ	ἀποστὰς	τοῦ διώκειν ἀνελέγετο τῶν πολιτῶν
[15, 90]	οἱ παραθαλάσσιοι. (Τηλικαύτης δ' οὔσης	ἀποστάσεως,	τὸ μὲν ἥμισυ τῶν προσόδων
[15, 31]	τῶν συμμάχων ὁρμὴν πρὸς τὴν	ἀπόστασιν	ἀκατάσχετον οὖσαν, ἐπαύσαντο τῆς προϋπαρχούσης
[15, 28]	ὁρῶντες ἀκατάσχετον οὖσαν πρὸς τὴν	ἀπόστασιν,	ὅμως πρεσβείαις καὶ λόγοις φιλανθρώποις,
[15, 15]	τεταγμένας πόλεις οἰκείως ἐχούσας πρὸς	ἀπόστασιν,	προσεδέχετο τὰς βουλομένας ἀφίστασθαι, καὶ
[15, 73]	αὐτοῖς λοιμικὴν νόσον καὶ τὴν	ἀπόστασιν	τῶν Λιβύων, ἔγνω στρατεύειν ἐπ'
[15, 28]	Αθηναίους. (Πρῶτοι δὲ πρὸς τὴν	ἀπόστασιν	ὑπήκουσαν Χῖοι καὶ Βυζάντιοι, καὶ
[15, 91]	ἀληθὲς ἀγνοῶν, ὑπολαβὼν δὲ τὸν	ἀποστάτην	τοῦ Δατάμου (πρῶτον) παλιμπροδοσίαν ποιεῖσθαι,
[15, 92]	ἀνέπεμψε πρὸς Αρταξέρξην, αὐτὸς δὲ	ἀποστάτης	γενόμενος ταῖς ἐκ τῆς προδοσίας
[15, 18]	Περσῶν ἐν τῷ Κυπριακῷ πολέμῳ,	ἀποστάτης	ὢν τοῦ βασιλέως καὶ τούς
[15, 92]	τούτοις πραττομένοις Ρεομίθρης, ὑπὸ τῶν	ἀποστατῶν	πεμφθεὶς εἰς Αἴγυπτον πρὸς Ταχὼ
[15, 92]	(Τέλος δὲ καταληφθείσης ὑπὸ τῶν	ἀποστατῶν	τῆς Αἰγύπτου, ὁ μὲν Ταχὼς
[15, 46]	τὸν στόλον προσεποιήθησαν εἰς Σικελίαν	ἀποστεῖλαι,	ἵνα ὡς φίλοι προσδεχθέντες ὑπὸ
[15, 46]	τῷ δήμῳ, παρεκάλεσαν τοὺς Σπαρτιάτας	ἀποστεῖλαι	ναυτικὴν δύναμιν, ὑπισχνούμενοι παραδώσειν αὐτοῖς
[15, 8]	τὸν Τιρίβαζον καὶ πρὸς ἑαυτὸν	ἀποστεῖλαι.	Οὗ πράξαντος τὸ προσταχθέν, ὁ
[15, 26]	ἐψηφίσατο παραχρῆμα δύναμιν ὡς πλείστην	ἀποστεῖλαι	τὴν ἐλευθερώσουσαν τὰς Θήβας, ἅμα
[15, 5]	Μαντινεῖς εἰς τὰς Αθήνας πρέσβεις	ἀποστείλαντες	ἠξίουν ἑαυτοῖς βοηθῆσαι. Οὐ προαιρουμένων
[15, 45]	μὲν πρῶτον εἰς τὰς Αθήνας	ἀποστείλαντες	πρέσβεις κατηγόρουν τοῦ Τιμοθέου· ὡς
[15, 5]	καὶ τὸ μὲν πρῶτον πρέσβεις	ἀποστείλαντες	πρὸς τὴν Μαντίνειαν προσέταττον τὰ
[15, 82]	Ὧν ἀμφοτέρων ἁδρὰς δυνάμεις ταχέως	ἀποστειλάντων,	ἀγῶνες πολλοὶ καὶ μεγάλοι κατὰ
[15, 36]	καὶ τῶν πλησιοχώρων Θρᾳκῶν συμμαχίαν	ἀποστειλάντων	αὐτοῖς, παρετάξαντο τοῖς βαρβάροις. (Γενομένης
[15, 76]	πραττομένοις ὁ τῶν Περσῶν βασιλεὺς	ἀποστείλας	πρέσβεις ἔπεισε τοὺς Ελληνας τοὺς
[15, 15]	Καρχηδόνιοι τὸ μὲν πρῶτον πρέσβεις	ἀποστέλλοντες	πρὸς τὸν δυνάστην ἀπῄτουν τὰς
[15, 66]	Λακεδαιμονίοις, Αριστομένης ἔπεισε τοὺς Μεσσηνίους	ἀποστῆναι	τῶν Σπαρτιατῶν, καὶ πολλὰ κακὰ
[15, 79]	ὁ δῆμος ἐψηφίσατο τούτους μὲν	ἀποσφάξαι,	τοὺς δ' Ορχομενίους ἐξανδραποδίσασθαι καὶ
[15, 40]	τῷ θεάτρῳ καθημένοις, καὶ πολλοὺς	ἀποσφάξαντες,	οὐκ ὀλίγους δὲ καὶ συναπονοήσασθαι
[15, 33]	ἀποβῆναι, ὕστερον δὲ διὰ τῶν	ἀποτελεσμάτων	ἔδοξεν οὐκ ἀνθρωπίνην ἀπόφασιν, ἀλλὰ
[15, 72]	ἄλλων. Ὡς δὲ ἀπὸ τῶν	ἀποτελεσμάτων	ἐξήλειψε τὰς καθ' ἑαυτοῦ διαβολάς,
[15, 67]	τὴν οἰκείαν. Λακεδαιμόνιοι δὲ παραδόξως	ἀποτετριμμένοι	τοὺς πολεμίους, ἀπέστειλαν πρεσβευτὰς εἰς
[15, 6]	διάνοιαν ἐκδεξάμενοι πᾶν τὸ οἰκτρὸν	ἀποτεύγματος	φύσιν εἰρῆσθαι διελάμβανον. ~Παραπλήσιον δὲ
[15, 52]	ἵνα μὴ δόξωσι διὰ δειλίαν	ἀποτρέπειν	τὸν Επαμεινώνδαν τῆς στρατείας. Ὁ
[15, 1]	ἔχοντας διάθεσιν ταῖς ἁρμοττούσαις βλασφημίαις	ἀποτρέψειν	τῆς ἐπὶ τὴν κακίαν ὁρμῆς.
[15, 50]	λαμπάδος εἰς φυσικὰς αἰτίας ἀνέφερον,	ἀποφαινόμενοι	τὰ τοιαῦτα φαντάσματα κατηναγκασμένως γίνεσθαι
[15, 87]	ὁράσεως, πάλιν ἐπηρώτησε, πότεροι νενικήκασιν.	Ἀποφαινομένου	δὲ τοῦ παιδός, ὅτι Βοιωτοὶ
[15, 33]	τῶν ἀποτελεσμάτων ἔδοξεν οὐκ ἀνθρωπίνην	ἀπόφασιν,	ἀλλὰ θεῖόν τινα χρησμὸν εἰρηκέναι.
[15, 87]	ἀπηνέχθη, καὶ τῶν συγκληθέντων ἰατρῶν	ἀποφηναμένων,	ὅτι πάντως, ὅταν ἐκ τοῦ
[15, 91]	οἱ μὲν πρὸς τὸν Δατάμην	ἀποχωρήσαντες	ἠξίουν τυχεῖν συγγνώμης, οἱ δὲ
[15, 85]	ἅμα μὲν γὰρ κατὰ τὴν	ἀποχώρησιν	οὐκ ἐτάραξαν τὴν ἰδίαν φάλαγγα,
[15, 33]	τῆς πόλεως καὶ προπετῶς τοῖς	ἀποχωροῦσι	Θηβαίοις ἐπιθέμενος, τῶν μὲν στρατιωτῶν
[15, 44]	μεγάλης τυχοῦσα παρασκευῆς, παρ' ἐλπίδας	ἄπρακτον	ἔσχε τὸ τέλος. ~Κατὰ δὲ
[15, 27]	πατρίδα, Θηβαῖοι δὲ Θεσπιὰς πολιορκήσαντες	ἄπρακτον	ἔσχον τὴν ἐπιβολήν. Ἅμα δὲ
[15, 27]	καὶ βραχὺ τῶν καιρῶν ὑστερήσαντες,	ἄπρακτον	ἔσχον τὴν ἐπιβολήν. Τοὺς δὲ
[15, 43]	παρῶσι τὴν ὀξύτητα τῶν καιρῶν,	ἄπρακτον	ποιήσουσι τὴν πολλὴν στρατιάν. ἐφθόνουν
[15, 29]	Αθηναίοις καὶ διαμαρτὼν τῆς ἐπιβολῆς	ἄπρακτος	ἐπανῆλθεν. Κατηγορηθεὶς δ' ἐν τῷ
[15, 16]	τὴν ἧτταν πεπτωκότες ταῖς ἐλπίσιν,	ἀπροσδόκητον	καὶ μεγάλην εὐημερίαν ἀπηνέγκαντο. ~Λεπτίνης
[15, 48]	σκότος καὶ τὸ τῆς περιστάσεως	ἀπροσδόκητον	καὶ παράδοξον ἀδυνάτως εἶχον ἀντιλαμβάνεσθαι
[15, 46]	πλησίον τῆς τῶν Πλαταιέων πόλεως,	ἀπροσδοκήτου	τῆς ἐπιθέσεως γενομένης, οἱ πλεῖστοι
[15, 3]	ἀσυντάκτους, καὶ προβεβουλευμένοις ἀνδράσι πρὸς	ἀπροσδοκήτους	ἀγωνιζόμενος εὐθὺς ἐν τῇ πρώτῃ
[15, 95]	Πανόρμῳ διατρίβοντας τῶν Αλεξάνδρου στρατιωτῶν.	Ἀπροσδοκήτως	δὲ ἐπιθεμένων τῶν τοῦ δυνάστου,
[15, 3]	βασιλικοῦ στόλου παραπλέοντος εἰς Κίτιον,	ἀπροσδοκήτως	ἐπιπλεύσας ταῖς ναυσὶ (συντεταγμέναις) πολλὰ
[15, 40]	Διονυσίαν κατὰ τύχην ὄντων ἐπιπεσόντες	ἀπροσδοκήτως	τοῖς ἐν τῷ θεάτρῳ καθημένοις,
[15, 47]	πολιορκουμένους. (Καὶ τὸ μὲν πρῶτον	ἀπροσδοκήτως	τοῖς πολιορκοῦσιν ἐπιθέμενος ἀνεῖλεν αὐτῶν
[15, 51]	κατὰ τὴν Λακωνικὴν οὔτ' ἐκείνοις	ἅπτεσθαι	προσήκει τῶν τῆς Βοιωτίας· γενομένων
[15, 48]	ἀφανισμός, θείας τινὸς ἐνεργείας τὴν	ἀπώλειαν	καὶ φθορὰν τῶν ἀνθρώπων μηχανησαμένης.
[15, 33]	πρῶτον ἐν Λεύκτροις ἡττηθέντες πολλοὺς	ἀπώλεσαν	τῶν πολιτῶν, ἐν οἷς καὶ
[15, 92]	Ταχὼς καταπλαγεὶς ἐτόλμησε διὰ τῆς	Αραβίας	ἀναβῆναι πρὸς τὸν βασιλέα, καὶ
[15, 2]	δ' αὐτῷ καὶ ὁ τῶν	Αράβων	βασιλεὺς στρατιώτας οὐκ ὀλίγους καὶ
[15, 91]	στρατηγίαν τοῦ Δατάμου, καὶ σπεύδων	ἄρασθαι	τοῦτον, δι' ἐπιβουλῆς αὐτὸν ἐδολοφόνησεν.
[15, 64]	τῇδε κατοικοῦντας ἀπέστησε τῶν Λακεδαιμονίων.	(Αργεῖοι	δὲ κατὰ τοὺς ὅρους τῆς
[15, 23]	ὑπῆρχον ἔμφρουροι, Κορίνθιοι δὲ καὶ	Αργεῖοι	διὰ τοὺς προγεγονότας πολέμους ὑπῆρχον
[15, 68]	~Τούτων δὲ πραχθέντων Αρκάδες καὶ	Αργεῖοι	καὶ Ηλεῖοι συμφρονήσαντες ἔγνωσαν στρατεύειν
[15, 62]	τε Αρκάδες καὶ Ηλεῖοι καὶ	Αργεῖοι	καὶ οἱ ἄλλοι σύμμαχοι πάντες.
[15, 84]	καὶ Αχαιοὶ καὶ Βοιωτοὶ καὶ	Αργεῖοι	καί τινες ἕτεροι τῶν Πελοποννησίων
[15, 40]	φυγάδες, συχνοὶ διατρίβοντες παρὰ τοῖς	Αργείοις,	ἐπεχείρησαν κατιέναι· παραδεχθέντες δ' ἐπὶ
[15, 85]	Αρκάδας, τὸ δὲ δεξιὸν παρέδωκαν	Αργείοις·	τὸ δὲ ἄλλο πλῆθος ἀνεπλήρου
[15, 60]	τῶν πρωτείων ἀξίους μὴ εἶναι,	Αργείους	δὲ διὰ στάσεις καὶ φόνους
[15, 75]	Φλιασίοις πολιορκουμένοις) νικήσας δὲ τοὺς	Αργείους	δυσὶ μάχαις καὶ τὴν ἀσφάλειαν
[15, 70]	θράσει καὶ ἀπονοίᾳ, συνεργοὺς λαβὼν	Αργείους	ἐπέθετο τυραννίδι. κρατήσας δὲ τῆς
[15, 62]	Λακεδαιμονίοις διαπολεμεῖν. Διὸ καὶ παραλαβόντες	Αργείους	τε καὶ Ηλείους, τὸ μὲν
[15, 58]	τοιαύτας αἰτίας. Τῆς πόλεως τῶν	Αργείων	δημοκρατουμένης καί τινων δημαγωγῶν παροξυνόντων
[15, 57]	πραττομένοις ἐν τῇ πόλει τῶν	Αργείων	ἐγένετο στάσις καὶ φόνος τοσοῦτος,
[15, 62]	μὲν ὁπλίτας χιλίους, φυγάδας δ'	Αργείων	καὶ Βοιωτῶν πεντακοσίους. Οὗτος δὲ
[15, 49]	γῆς καὶ παρὰ τὴν τῶν	Αργείων	πόλιν ἐξίησιν. (Πρὸς δὲ τοῖς
[15, 75]	τυράννου. (Φλιασίοις δὲ πολεμουμένοις ὑπ'	Αργείων	Χάρης ὑπ' Αθηναίων πεμφθεὶς στρατηγὸς
[15, 35]	διωγμοῦ· ἀναμνησθεὶς γὰρ τῆς ἐν	Αργινούσαις	ναυμαχίας, ἐν ᾗ τοὺς νικήσαντας
[15, 40]	τῆς χώρας ἠνάγκασαν φυγεῖν εἰς	Αργος.	Αἱ μὲν οὖν κατὰ Πελοπόννησον
[15, 92]	Ταχὼ τὸν βασιλέα, καὶ λαβὼν	ἀργυρίου	μὲν τάλαντα πεντακόσια, ναῦς δὲ
[15, 93]	κεκυκλῶσθαι τοὺς πολεμίους καὶ πάντας	ἄρδην	ἀναιρήσειν, ὁ δὲ Αγησίλαος καταλαβόμενος
[15, 63]	ἐπεβάλοντο δὲ καὶ τὴν πόλιν	ἄρδην	ἀναιροῦντες τὴν Αττικὴν ποιῆσαι μηλόβοτον.
[15, 39]	τὸ δὲ πλῆθος τῶν ἀντιταχθέντων	ἄρδην	σχεδὸν κατακόψαι. (Καὶ τὰ τηλικαῦτα
[15, 50]	τῶν Ελλήνων διὰ τὸ πᾶσιν	ἀρέσκειν	κατὰ πόλιν γίνεσθαι τοὺς ὅρκους
[15, 85]	οὐχ οὕτω ταῖς τῶν ἵππων	ἀρεταῖς	οὐδὲ ταῖς ἰδίαις εὐψυχίαις οὐδὲ
[15, 50]	δὲ καὶ ἡγεμόνας ἐπιφανεῖς ταῖς	ἀρεταῖς	πολλοὺς μὲν καὶ ἄλλους, μεγίστους
[15, 93]	τοῖς Αἰγυπτίοις ἀχρήστου γενομένου, ταῖς	ἀρεταῖς	προέχοντες οἱ Ελληνες πολλοὺς μὲν
[15, 63]	τεταπεινωμένοι, ταῖς δὲ τῆς ψυχῆς	ἀρεταῖς	τεθαρρηκότες. (Οἱ μὲν οὖν περὶ
[15, 54]	Λακεδαιμόνιοι δεδιέναι τὰς τῶν Βοιωτῶν	ἀρετάς.	Διόπερ τὰς σπονδὰς παρ' οὐδὲν
[15, 88]	παρὰ δὲ τούτῳ πάσας τὰς	ἀρετὰς	ἠθροισμένας. καὶ γὰρ ῥώμῃ σώματος
[15, 88]	εἴ τις συγκρίναι τὰς τούτων	ἀρετὰς	τῇ Επαμεινώνδου στρατηγίᾳ τε καὶ
[15, 1]	τῶν ἀναιρούντων τὰς τῶν προγόνων	ἀρετάς.	(Τοιγαροῦν Θηβαῖοι μὲν οἱ πρότερον
[15, 29]	στρατηγικῇ διάφορον καὶ δόξαν ἐπ'	ἀρετῇ	μεγάλην περιπεποιημένον. οὗτος μὲν οὖν
[15, 21]	τοῦ βασιλέως, θαυμαζόμενος δ' ἐπ'	ἀρετῇ	παρὰ τοῖς πολίταις. (Ἀναζεύξας οὖν
[15, 71]	μὲν ἑαυτοῦ, θαυμαζόμενον δ' ἐπ'	ἀρετῇ,	παρῆλθεν εἰς Θετταλίαν. καταντήσας δὲ
[15, 81]	καὶ τὸν θάνατον ἔσχεν ἐπ'	ἀρετῇ	περιβόητον. (Πρὸς δὲ τοὺς πολίτας
[15, 39]	τὴν ἐκ παιδείας αὐτῷ περιγεγενημένην	ἀρετήν.	ἀλλὰ περὶ μὲν τούτων μικρὸν
[15, 41]	διὰ τὴν ἐν τῷ στρατηγεῖν	ἀρετήν.	(Ἔτη δὲ πλείω τοῦ Φαρναβάζου
[15, 55]	τὸν Επαμεινώνδαν διά τε τὴν	ἀρετὴν	καὶ τὴν πυκνότητα τῆς τάξεως
[15, 88]	εὕροι τὴν περὶ τὸν Επαμεινώνδαν	ἀρετήν.	Παρὰ μὲν γὰρ ἑκάστῳ τῶν
[15, 88]	παρὰ πᾶσι περιβόητον ἔχων τὴν	ἀρετήν,	τοιαύτης ἔτυχε καταστροφῆς τοῦ βίου.
[15, 1]	τοὺς μὲν εὖ πεφυκότας πρὸς	ἀρετὴν	τῷ διὰ τῆς δόξης ἀθανατισμῷ
[15, 85]	τε τὸ πλῆθος καὶ τὴν	ἀρετὴν	τῶν Βοιωτῶν καὶ Θετταλῶν ἱππέων
[15, 1]	τεθεμελιωμένην, καὶ ταύτην διὰ τὴν	ἀρετὴν	τῶν προγόνων διαφυλαχθεῖσαν ἔτη πλείω
[15, 81]	μὲν οὖν, διὰ τὴν ἰδίαν	ἀρετὴν	ὑπὸ πάντων ἀποδοχῆς ἠξιωμένος, ἐχέτω
[15, 43]	τε θράσος αὐτοῦ καὶ τὴν	ἀρετὴν	ὑπώπτευσε, μὴ κατ' ἰδίαν κατάσχῃ
[15, 38]	τοῦ Επαμεινώνδου διὰ τῆς ἰδίας	ἀρετῆς	ἐμποιοῦντος φρόνημα τοῖς πολίταις, ἐθάρρησαν
[15, 44]	ἐστὶ τὰ περὶ τῆς Ιφικράτους	ἀρετῆς	ἱστορούμενα παραθεῖναι. Οὗτος γὰρ παραδέδοται
[15, 56]	ὑπερβαλλομένων ταῖς ἀνδραγαθίαις, καὶ τῆς	ἀρετῆς	καὶ παρακλήσεως Επαμεινώνδου πολλὰ συμβαλλομένης,
[15, 60]	ἡγεμονίας· ταύτην γὰρ ὥσπερ ἔπαθλον	ἀρετῆς	προκεῖσθαι τοῖς δυναμένοις αὐτῆς ἀμφισβητῆσαι.
[15, 86]	μὲν Επαμεινώνδας ὑπολαβὼν τῆς ἰδίας	ἀρετῆς	προσδεῖσθαι τὴν νίκην, ἔγνω δι'
[15, 79]	νεώρια δὲ ταύταις ἴσα τὸν	ἀριθμόν,	Ροδίους δὲ καὶ Χίους καὶ
[15, 41]	ἄλλην παρασκευὴν κομιζουσῶν πολὺς ἦν	ἀριθμός.	(Ἀρχομένου δὲ τοῦ θέρους ἀνέζευξαν
[15, 84]	ἄλλοι τινές, ὧν ὁ σύμπας	ἀριθμὸς	ἦν πεζοὶ μὲν πλείους τῶν
[15, 90]	δὲ κοινοπραγίαν· ὧν ἦσαν ἐπιφανέστατοι	Αριοβαρζάνης	μὲν ὁ τῆς Φρυγίας σατράπης,
[15, 86]	ἀνδραγαθίας ἐπεδείξαντο. (Οἱ γὰρ πεζομαχεῖν	ἄριστα	δυνάμενοι κατὰ τοὺς ὑποκειμένους καιρούς,
[15, 73]	ἑκατὸν μὲν καὶ τριάκοντα τὰς	ἀρίστας	ἀπέστειλεν εἰς τὸν τῶν Ερυκίνων
[15, 80]	καρτερά, καθ' ἣν ὁ Πελοπίδας	ἀριστεύων	πάντα τὸν περὶ αὐτὸν τόπον
[15, 76]	τελευτῆς μετ' ὀλίγον χρόνον γεγενημένης·	Αρίστιππός	τε καὶ Αντισθένης, πρὸς δὲ
[15, 56]	νίκην ἐπιφανεστάτην. Συμβαλόντες γὰρ τοῖς	ἀρίστοις	τῶν Ελλήνων, καὶ τοῖς ὀλίγοις
[15, 13]	τὰς μὲν πανοπλίας ἀνέδωκαν τοῖς	ἀρίστοις	τῶν στρατιωτῶν, τοὺς δὲ στρατιώτας
[15, 45]	Ζακυνθίοις συμμαχίαν, δόντες τὴν ἡγεμονίαν	Αριστοκράτει.	~Ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις τῶν
[15, 79]	τὴν ἐν Θήβαις πολιτείαν εἰς	ἀριστοκρατικὴν	κατάστασιν μεταστῆσαι, συνέπεισαν τοὺς τῶν
[15, 66]	τοῖς Σπαρτιάταις. (Ἔνιοι δὲ τὸν	Αριστομένη	γεγονέναι φασὶ κατὰ τὸν εἰκοσαετῆ
[15, 66]	δὲ δουλευόντων Μεσσηνίων τοῖς Λακεδαιμονίοις,	Αριστομένης	ἔπεισε τοὺς Μεσσηνίους ἀποστῆναι τῶν
[15, 52]	τοῖς οἰωνοῖς εἶπεν εἷς οἰωνὸς	ἄριστος	ἀμύνεσθαι περὶ πάτρης. (Ταύτῃ δὲ
[15, 76]	οἱ τούτου γενόμενοι μαθηταὶ καὶ	Αριστοτέλης	ὁ φιλόσοφος, ἔτι δὲ Αναξιμένης
[15, 55]	ἐξ ἁπάσης τῆς δυνάμεως τοὺς	ἀρίστους	ἐπὶ τὸ ἕτερον μέρος ἔστησε,
[15, 86]	κίνδυνον. Εὐθὺς οὖν ἀναλαβὼν τοὺς	ἀρίστους	καὶ μετὰ τούτων συμφράξας, εἰσέβαλεν
[15, 68]	Επαμεινώνδας ἔχων μεθ' ἑαυτοῦ τοὺς	ἀρίστους	τῶν Θηβαίων μόγις ἐβιάσατο τοὺς
[15, 72]	ὀλίγον δὲ χρόνον Λακεδαιμονίοις πρὸς	Αρκάδας	ἐγένετο μεγάλη μάχη, ἐν ᾗ
[15, 59]	Λυκομήδης ὁ Τεγεάτης ἔπεισε τοὺς	Αρκάδας	εἰς μίαν συντέλειαν ταχθῆναι καὶ
[15, 78]	τοῦ ἀγῶνος, συμμαχίαν ἐποιήσαντο πρὸς	Αρκάδας	ὄντας πολεμίους Ηλείων· συναγωνιστὰς δὲ
[15, 85]	εὐώνυμον κέρας ἐτάχθησαν, παραστάτας ἔχοντες	Αρκάδας,	τὸ δὲ δεξιὸν παρέδωκαν Αργείοις·
[15, 67]	πόλεσιν) ἐποιήσαντο κοινὰς τὰς ἡγεμονίας.	(Αρκάδες	δὲ Λυκομήδην στρατηγὸν προχειρισάμενοι, καὶ
[15, 68]	τὴν οἰκείαν. ~Τούτων δὲ πραχθέντων	Αρκάδες	καὶ Αργεῖοι καὶ Ηλεῖοι συμφρονήσαντες
[15, 62]	πρὸς αὐτοὺς πανδημεὶ οἵ τε	Αρκάδες	καὶ Ηλεῖοι καὶ Αργεῖοι καὶ
[15, 77]	χρόνων περὶ τῆς Τριφυλίας ἠμφεσβήτουν	Αρκάδες	καὶ Ηλεῖοι, καὶ κατὰ τὰς
[15, 62]	εἰς τὴν πόλιν. (Οἱ δὲ	Αρκάδες,	καίπερ νενικηκότες, ὅμως εὐλαβοῦντο τὸ
[15, 82]	Σέξτιος Λατερίας. Ἐπὶ δὲ τούτων	Αρκάδες	μετὰ Πισαίων κοινῇ τεθεικότες ὑπῆρχον
[15, 77]	Ηλείοις· εὐθὺς γὰρ οἱ μὲν	Αρκάδες	μετεωρισθέντες τῷ προτερήματι ἐστράτευσαν ἐπὶ
[15, 31]	Λακεδαιμόνιοι, δευτέραν δὲ καὶ τρίτην	Αρκάδες,	τετάρτην δ' Ηλεῖοι, πέμπτην δ'
[15, 77]	Ηλεῖοι. (Διὸ καὶ παροξυνθέντες οἱ	Αρκάδες	τὸ μὲν πρῶτον πρέσβεις ἐξαποστείλαντες
[15, 72]	(Μετὰ δὲ τὴν μάχην οἱ	Αρκάδες,	φοβηθέντες τὰς τῶν Λακεδαιμονίων εἰσβολάς,
[15, 45]	ὀχυρὸν παρὰ θάλατταν, ὃ προσηγόρευον	Αρκαδίαν.	Ἐκ τούτου δ' ὁρμώμενοι, καὶ
[15, 82]	πλησίον οἰκοῦντες ἐστράτευσαν εἰς τὴν	Αρκαδίαν,	Επαμεινώνδας δὲ κατὰ τοῦτον τὸν
[15, 62]	Πολύτροπον στρατηγὸν ἐξέπεμψαν εἰς τὴν	Αρκαδίαν,	ἔχοντα πολιτικοὺς μὲν ὁπλίτας χιλίους,
[15, 62]	(Ὡς δὲ κατήντησαν ἐπὶ τὴν	Αρκαδίαν,	ἧκον πρὸς αὐτοὺς πανδημεὶ οἵ
[15, 65]	πλῆθος ἀθροίσαντες, ἀπεχώρησαν εἰς τὴν	Αρκαδίαν.	(Μετὰ δὲ ταῦτ' Αθηναῖοι μέν,
[15, 59]	ἔπεισαν τοὺς Λακεδαιμονίους εἰς τὴν	Αρκαδίαν	στρατεῦσαι. (Διόπερ Αγησίλαος ὁ βασιλεὺς
[15, 62]	δὲ παρελθὼν εἰς Ορχομενὸν τὸν	Αρκαδικὸν	παρεφύλαττε τὴν πόλιν ταύτην, οἰκείως
[15, 82]	τῶν ἀναλωθέντων. (Τῶν δὲ ἄλλων	Αρκάδων	βουλομένων συνθέσθαι τὴν εἰρήνην, στάσεις
[15, 78]	ὀλυμπιὰς δὲ ὑπὸ Πισατῶν καὶ	Αρκάδων	ἤχθη τετάρτη πρὸς ταῖς ἑκατόν,
[15, 84]	οἱ πλεῖστοι καὶ κράτιστοι τῶν	Αρκάδων	καὶ Αχαιοὶ καὶ Βοιωτοὶ καὶ
[15, 12]	ἐδόκουν γὰρ ἀνδρείᾳ διαφέρειν τῶν	Αρκάδων,	καὶ διὰ τοῦθ' οἱ Λακεδαιμόνιοι
[15, 72]	τῶν ὀνομαζομένων Μαιναλίων καὶ Παρρασίων	Αρκάδων.	καὶ τὰ μὲν κατὰ τοὺς
[15, 65]	δὲ τῶν Βοιωτῶν καὶ τῶν	Αρκάδων,	καὶ τῷ πλήθει κυκλούντων τοὺς
[15, 77]	δὲ τοὺς ὑποκειμένους καιροὺς τῶν	Αρκάδων	κρατούντων τὴν Τριφυλίαν, προφάσει τῶν
[15, 72]	παράδοξον εὐτύχημα ἐγένετο· ἔπεσον γὰρ	Αρκάδων	μὲν ὑπὲρ τοὺς μυρίους, Λακεδαιμονίων
[15, 64]	τῶν πολεμίων, κυκλωθεὶς ὑπὸ τῶν	Αρκάδων	μετὰ πάντων ἀνῃρέθη. (Ηλεῖοι δὲ
[15, 77]	τῶν φυγάδων ἀφῃροῦντο ταύτην τῶν	Αρκάδων	οἱ Ηλεῖοι. (Διὸ καὶ παροξυνθέντες
[15, 62]	ὁ Μαντινεύς, στρατηγὸς ὢν τῶν	Αρκάδων,	παραλαβὼν τοὺς καλουμένους ἐπιλέκτους, ὄντας
[15, 77]	πλησίον τοῦ Λασίωνος, καὶ τῶν	Αρκάδων	πολλαπλασίων ὄντων ἡττήθησαν Ηλεῖοι καὶ
[15, 64]	δὲ τρίτη μερίς, ἐκ τῶν	Αρκάδων	συνεστηκυῖα καὶ στρατιώτας ἔχουσα πλείστους,
[15, 94]	βοηθεῖν Μαντινεῖς καὶ τῶν ἄλλων	Αρκάδων	τινάς, ἔτι δὲ Ηλείους καὶ
[15, 85]	Μαντινεῖς μὲν μετὰ τῶν ἄλλων	Αρκάδων	τὸ δεξιὸν ἐπεῖχον κέρας, ἔχοντες
[15, 59]	πόλει προσβολὰς ποιησάμενος κατεπλήξατο τῶν	Αρκάδων	τοὺς ἐναντιοπραγοῦντας. ~Ἅμα δὲ τούτοις
[15, 77]	καινοτομία παράλογος. Οἱ γὰρ τῶν	Αρκάδων	φυγάδες ὁρμηθέντες ἐξ Ηλιδος κατελάβοντο
[15, 94]	~Κατὰ δὲ τὴν Πελοπόννησον τοῖς	Αρκάσι	γενομένης εἰρήνης κοινῆς μετὰ τὴν
[15, 59]	δὲ στάσεως μεγάλης παρὰ τοῖς	Αρκάσι,	καὶ διὰ τῶν ὅπλων διακριθέντων
[15, 66]	ὀρεγόμενος αἰωνίου, συνεβούλευε τοῖς τε	Αρκάσι	καὶ τοῖς ἄλλοις συμμάχοις οἰκίσαι
[15, 77]	διαφορὰν ἐπὶ πλέον προβῆναι τοῖς	Αρκάσι	καὶ τοῖς Ηλείοις· εὐθὺς γὰρ
[15, 33]	κατελπίζειν. Ὁ γοῦν Αγησίλαος ἐχεφρόνως	ἀρκεσθεὶς	τῷ πρώτῳ προτερήματι, τὴν δύναμιν
[15, 49]	τῶν γενομένων σεισμῶν καὶ κατακλυσμῶν	ἀρκεσθησόμεθα	τοῖς ῥηθεῖσιν. ~Ἐπ' ἄρχοντος δ'
[15, 1]	προγόνων ἀξίωμα. (Ἡμεῖς δὲ τούτοις	ἀρκούντως	ἐπιτετιμηκότες ἐπὶ τὸ συνεχὲς τῆς
[15, 10]	κατὰ γάρ τινα κυνηγίαν ἐφ'	ἅρματος	ὀχουμένου τοῦ βασιλέως δύο λέοντας
[15, 73]	τριήρεις δὲ τριακοσίας καὶ τὴν	ἁρμόζουσαν	τῇ δυνάμει ταύτῃ παρασκευήν, ἐνέβαλεν
[15, 58]	ὡσπερεί τινος νεμεσήσαντος δαιμονίου, τῆς	ἁρμοζούσης	τιμωρίας ἔτυχον, ὁ δὲ δῆμος
[15, 88]	ἐπιλέγειν τὸν ἴδιον ἔπαινον, οὐδαμῶς	ἁρμόττον	ἡγούμεθα παραδραμεῖν ἀνδρὸς τηλικούτου τὴν
[15, 1]	τὴν ἐναντίαν ἔχοντας διάθεσιν ταῖς	ἁρμοττούσαις	βλασφημίαις ἀποτρέψειν τῆς ἐπὶ τὴν
[15, 1]	τῆς γραφῆς διαφυλάττειν καὶ τὴν	ἁρμόττουσαν	ἐπιτίμησιν τοῖς Λακεδαιμονίοις ποιήσασθαι. (Τίς
[15, 68]	Βοιωτοὺς τῆς εἰς Πελοπόννησον εἰσβολῆς.	Ἀρξάμενοι	δ' ἀπὸ Κεγχρεῶν μέχρι Λεχαίου
[15, 95]	τῆς Φιλίππου παραλήψεως τῆς βασιλείας	ἀρξάμενοι	πάσας διέξιμεν τὰς τοῦ βασιλέως
[15, 89]	τὴν πρώτην τῶν Ελληνικῶν ἀνέγραψεν	ἀρξάμενος	ἀπὸ θεογονίας καὶ ἀπὸ τοῦ
[15, 94]	τῶν περὶ Δίωνα πράξεων ἐντεῦθεν	ἀρξάμενος	ἔγραψε μὲν βύβλους τρισκαίδεκα, προανέλαβε
[15, 60]	ὁ τῶν Λακεδαιμονίων βασιλεὺς μετήλλαξεν	ἄρξας	ἐνιαυτόν, τὴν δὲ ἀρχὴν διαδεξάμενος
[15, 60]	Αρριδαίου βασιλεύων τῆς Μακεδονίας ἐτελεύτησεν	ἄρξας	ἔτη εἴκοσι καὶ τέτταρα, υἱοὺς
[15, 93]	μὲν βασιλεὺς τῶν Περσῶν ἐτελεύτησεν	ἄρξας	ἔτη τρία πρὸς τοῖς τετταράκοντα,
[15, 61]	ὁ Φεραῖος ὁ τῶν Θετταλῶν	ἄρξας	ὑπὸ Αλεξάνδρου τοῦ ἀδελφιδοῦ ἀνῃρέθη
[15, 95]	συνέπεσε γενέσθαι σφαγὰς πολλὰς καὶ	ἁρπαγάς,	δι' ἃς συνέβη τὸν δῆμον
[15, 60]	αὐτὸν καιρόν. Αμύντας μὲν ὁ	Αρριδαίου	βασιλεύων τῆς Μακεδονίας ἐτελεύτησεν ἄρξας
[15, 73]	ὀλίγον δὲ χρόνον Διονύσιος εἰς	ἀρρωστίαν	ἐμπεσὼν ἐτελεύτησε, δυναστεύσας ἔτη τριάκοντα
[15, 74]	τῇ μέθῃ δοὺς ἑαυτόν, εἰς	ἀρρωστίαν	σφοδροτέραν ἐνέπεσε διὰ τὸ πλῆθος
[15, 91]	προσπεσὼν ἅμα τοῖς περὶ τὸν	Αρτάβαζον	καὶ τοῖς ἱππεῦσιν, ἔκτεινε τοὺς
[15, 91]	πρὸς τοὺς πολεμίους, συντεθειμένος πρὸς	Αρτάβαζον	τῇ πρότερον ἡμέρᾳ περὶ τῆς
[15, 91]	εἰς χεῖρας ἐρχομένους. (Ὁ δ'	Αρτάβαζος,	τὸ μὲν πρῶτον τὸ ἀληθὲς
[15, 91]	τι καὶ παράδοξον συνέβη γενέσθαι.	Αρταβάζου	γὰρ τοῦ βασιλέως στρατηγοῦ μετὰ
[15, 90]	συμμαχεῖν· οἱ γὰρ Σπαρτιᾶται πρὸς	Αρταξέρξην	ἀλλοτρίως εἶχον διὰ τὸ τοὺς
[15, 91]	χρήματα συνέλαβε καὶ πρὸς τὸν	Αρταξέρξην	ἀπέστειλε, μετὰ δὲ ταῦτα πολλὰς
[15, 92]	συλλαβὼν καὶ δήσας ἀνέπεμψε πρὸς	Αρταξέρξην,	αὐτὸς δὲ ἀποστάτης γενόμενος ταῖς
[15, 8]	Τιριβάζου, γράμματα λάθρᾳ πρὸς τὸν	Αρταξέρξην	ἔπεμψε κατὰ τοῦ Τιριβάζου. (Κατηγόρει
[15, 90]	στρατηγῶν ἐπαναστάντες πόλεμον ἐξήνεγκαν πρὸς	Αρταξέρξην.	(Ὁμοίως δὲ τούτοις καὶ Ταχὼς
[15, 9]	εὔλογον ἐζήτουν τοῦ πρὸς τὸν	Αρταξέρξην	πολέμου. διόπερ ἄσμενοι συνέθεντο πρὸς
[15, 10]	πρὸς τὸν Γλῶ τὴν συμμαχίαν.	~Αρταξέρξης	δὲ καταλύσας τὸν πρὸς Καδουσίους
[15, 93]	βασιλείαν διεδέξατο Ωχος ὁ μετονομασθεὶς	Αρταξέρξης,	καὶ ἐβασίλευσεν ἔτη τρία πρὸς
[15, 41]	Σπόριον Παπίριον. Ἐπὶ δὲ τούτων	Αρταξέρξης	ὁ βασιλεὺς ἐστράτευσεν ἐπ' Αἰγυπτίους
[15, 50]	Κατὰ δὲ τούτους τοὺς χρόνους	Αρταξέρξης	ὁ βασιλεὺς ὁρῶν πάλιν ταραττομένην
[15, 2]	καὶ Αἰμίλιον. Ἐπὶ δὲ τούτων	Αρταξέρξης	ὁ τῶν Περσῶν βασιλεὺς ἐστράτευσεν
[15, 38]	Σουλπίκιον, Λοκρήτιον. Ἐπὶ δὲ τούτων	Αρταξέρξης	ὁ τῶν Περσῶν βασιλεὺς μέλλων
[15, 92]	περὶ τῶν ἡμαρτημένων· ὁ δὲ	Αρταξέρξης	οὐ μόνον αὐτὸν ἀπέλυσε τῶν
[15, 91]	στρατηγεῖν σύνεσιν· ὁ δὲ βασιλεὺς	Αρταξέρξης	πυθόμενος τὴν στρατηγίαν τοῦ Δατάμου,
[15, 93]	πρὸς τοῖς εἴκοσι· τοῦ γὰρ	Αρταξέρξου	καλῶς βεβασιλευκότος καὶ γενομένου παντελῶς
[15, 70]	δὲ ταῦτα Φιλίσκος μὲν ὑπ'	Αρταξέρξου	τοῦ βασιλέως ἀποσταλεὶς κατέπλευσεν ἐπὶ
[15, 84]	ἀντιπράττουσαν παραδόξως ἀπέβαλε τὴν νίκην.	Ἄρτι	γὰρ αὐτοῦ πλησιάζοντος ἐρήμῳ τῇ
[15, 78]	τούτους ἐστράτευσαν ἐπὶ τοὺς Ηλείους	ἄρτι	τιθέντας τὸν ἀγῶνα. (Ἀντιστάντων δὲ
[15, 77]	κατὰ πᾶσαν τὴν Ελλάδα, πάλιν	ἀρχαὶ	πολέμων συνέστησάν τισι τῶν πόλεων
[15, 66]	ᾤκισαν τὴν Μεσσήνην καὶ τὴν	ἀρχαίαν	αὐτοῖς χώραν ἀποκατέστησαν. Περὶ μὲν
[15, 49]	τῶν Πανιωνίων, καὶ θυσίας συνθύειν	ἀρχαίας	καὶ μεγάλας Ποσειδῶνι περὶ τὴν
[15, 12]	Μαντινεῖς, προσέταξαν δὲ εἰς τὰς	ἀρχαίας	κώμας μετοικισθῆναι. Διόπερ ἠναγκάσθησαν τὴν
[15, 5]	δὲ μετοικῆσαι πάντας εἰς τὰς	ἀρχαίας	πέντε κώμας, ἐξ ὧν εἰς
[15, 53]	διαδέδοται ὡς τῶν ἡρώων τῶν	ἀρχαίων	ἀνειληφότων αὐτὰ καὶ βοηθεῖν τοῖς
[15, 49]	ἔλαβον ἀφιδρύματα λαβεῖν ἀπὸ τῶν	ἀρχαίων	καὶ προγονικῶν αὐτοῖς βωμῶν ἐξ
[15, 67]	ἡγεμονίας, ὥστε τῆς μὲν θαλάττης	ἄρχειν	Αθηναίους, τῆς δὲ γῆς τοὺς
[15, 60]	τῆς Θετταλίας, καὶ δοκῶν ἐπιεικῶς	ἄρχειν	τῶν ὑποτεταγμένων, ἐδολοφονήθη, ὡς μὲν
[15, 95]	τὴν βύβλον κατὰ τὴν ἐν	ἀρχῇ	πρόθεσιν αὐτοῦ περιγράφομεν, τὴν δ'
[15, 81]	μεθ' οὗ προεμβαλὼν τοῖς Σπαρτιάταις	ἀρχηγὸς	ἐγένετο τῆς νίκης. ἐν δὲ
[15, 19]	ἀναλαβόντος ἑαυτὸν καὶ τὴν ὅλην	ἀρχὴν	ἀνακτησαμένου οἱ μὲν Ολύνθιοι τὴν
[15, 1]	βασιλέα· ἐν ταύτῃ δὲ τὴν	ἀρχὴν	ἀπὸ τούτου τοῦ πολέμου ποιησάμενοι
[15, 19]	Ιλλυριῶν καὶ τὰ κατὰ τὴν	ἀρχὴν	ἀπογνόντος, πρὸς δὲ τούτοις τῷ
[15, 15]	προσέχοντος δὲ αὐτοῦ συνέβη ταύτην	ἀρχὴν	γενέσθαι τοῦ πολέμου. Καρχηδόνιοι μὲν
[15, 1]	Ελληνας, οὐκ ἀλόγως ἀπέβαλον τὴν	ἀρχὴν	διὰ τὰς ἰδίας ἀβουλίας. (Έν
[15, 23]	βασιλεύσας ἔτη δεκατέσσαρα· τὴν δὲ	ἀρχὴν	διαδεξάμενος Κλεόμβροτος ὁ ἀδελφὸς ἐβασίλευσεν
[15, 60]	μετήλλαξεν ἄρξας ἐνιαυτόν, τὴν δὲ	ἀρχὴν	διαδεξάμενος Κλεομένης ὁ ἀδελφὸς ἐβασίλευσεν
[15, 77]	βασιλεύσας ἔτη τρία· τὴν δὲ	ἀρχὴν	διαδεξάμενος ὁ Περδίκκας ἐβασίλευσε τῆς
[15, 73]	τριάκοντα καὶ ὀκτώ· τὴν δὲ	ἀρχὴν	διαδεξάμενος ὁ υἱὸς Διονύσιος ἐτυράννευσεν
[15, 5]	τοῦτον τὸν τρόπον καινῶν πολέμων	ἀρχὴν	ἐλάμβανεν. ~Κατὰ δὲ τὴν Σικελίαν
[15, 95]	δ' Αθήνησι Νικοφήμου τὴν ὑπατικὴν	ἀρχὴν	ἐν Ρώμῃ διέλαβε Γάιος Σολπίκιος
[15, 74]	πύλαις, ἠσφαλίσατο τὰ κατὰ τὴν	ἀρχήν.	~Ἐπ' ἄρχοντος δ' Αθήνησι Πολυζήλου
[15, 78]	ἐστι περιποιήσασθαι τὴν τῆς θαλάττης	ἀρχήν·	καὶ γὰρ Αθηναίους ἐν τῷ
[15, 76]	πλείω μείνας ἐτῶν πέντε, τὴν	ἀρχὴν	λαβὼν ἀπὸ τῶν Λευκτρικῶν. (Ὑπῆρξαν
[15, 79]	ἡγεμονίᾳ καὶ τὴν τῆς θαλάττης	ἀρχὴν	προσεκτήσαντο· ἐπεὶ δὲ μετ' ὀλίγον
[15, 60]	Ελληνικῶν ἱστορίας ἐντεῦθεν ἐποιήσατο τὴν	ἀρχήν.	Ταῦτα μὲν οὖν ἐπράχθη κατὰ
[15, 61]	προαιρέσει διῴκει τὰ κατὰ τὴν	ἀρχήν.	Τῶν γὰρ πρὸ αὐτοῦ δυναστῶν
[15, 60]	δὲ μόνον τῆς κατὰ θάλατταν	ἀρχῆς	ἀντέχεσθαι, Θηβαίους δὲ τῶν πρωτείων
[15, 38]	οἱ δὲ τῆς κατὰ θάλατταν	ἀρχῆς	ἄξιοι κρινόμενοι. διόπερ τὴν ἐκ
[15, 78]	Θηβαίους ἀντέχεσθαι τῆς κατὰ θάλατταν	ἀρχῆς.	~Εὐθὺς οὖν ὁ δῆμος ἐψηφίσατο
[15, 50]	τὸ θεῖον προεσήμαινεν αὐτοῖς τῆς	ἀρχῆς	τὴν ἀποβολήν· ὤφθη μὲν γὰρ
[15, 77]	διακοσίων στρατιωτῶν ἀπέβαλον. (Ταύτης δὲ	ἀρχῆς	τοῦ πολέμου γενομένης συνέβη τὴν
[15, 66]	κατασκαφείσης, τὰ περὶ αὐτὴν ἀπ'	ἀρχῆς	ὡς ἐν κεφαλαίοις παραδραμεῖν. Τὸ
[15, 55]	Κλεόμβροτός τε ὁ βασιλεὺς καὶ	Αρχίδαμος	ὁ Αγησιλάου τοῦ βασιλέως υἱός,
[15, 54]	Λακεδαιμονίων καὶ τῶν συμμάχων, ἡγουμένου	Αρχιδάμου	τοῦ Αγησιλάου. Οἱ γὰρ Σπαρτιᾶται
[15, 41]	παρασκευὴν κομιζουσῶν πολὺς ἦν ἀριθμός.	(Ἀρχομένου	δὲ τοῦ θέρους ἀνέζευξαν οἱ
[15, 80]	καὶ τὸ λοιπὸν Φερῶν μόνων	ἄρχοντα	σύμμαχον εἶναι Βοιωτοῖς. ~Οἱ δὲ
[15, 90]	συμμάχους σατράπας καὶ στρατηγούς, τοὺς	ἄρχοντας	μὲν τῶν παραθαλαττίων τόπων, συντεθειμένους
[15, 2]	Φιλίππου τοῦ Αμύντου βασιλείας. ~Ἐπ'	ἄρχοντος	γὰρ Αθήνησι Μυστιχίδου Ρωμαῖοι μὲν
[15, 8]	κατὰ τοῦτον τὸν ἐνιαυτόν. ~Ἐπ'	ἄρχοντος	δ' Αθήνησι Δεξιθέου Ρωμαῖοι κατέστησαν
[15, 22]	τῶν συμμάχων στρατιώτας προσελαμβάνοντο. ~Ἐπ'	ἄρχοντος	δ' Αθήνησι Δημοφίλου Ρωμαῖοι ἀντὶ
[15, 28]	ἀποίκους εἰς Σαρδονίαν ἀπέστειλαν. ~Ἐπ'	ἄρχοντος	δ' Αθήνησι Καλλέου Ρωμαῖοι χιλιάρχους
[15, 61]	κατὰ τοῦτον τὸν ἐνιαυτόν. ~Ἐπ'	ἄρχοντος	δ' Αθήνησι Λυσιστράτου παρὰ Ρωμαίοις
[15, 90]	πέντε ἐν βύβλοις δυσίν. ~Ἐπ'	ἄρχοντος	δ' Αθήνησι Μόλωνος ἐν Ρώμῃ
[15, 71]	καὶ τῆς πόλεως ἐδυνάστευσεν. ~Ἐπ'	ἄρχοντος	δ' Αθήνησι Ναυσιγένους ἐν Ρώμῃ
[15, 25]	καὶ τὴν νῆσον ἀνεκτήσαντο. ~Ἐπ'	ἄρχοντος	δ' Αθήνησι Ναυσινίκου Ρωμαῖοι χιλιάρχους
[15, 95]	συνεχῆ τὴν ἱστορίαν ἐποίησεν. ~Ἐπ'	ἄρχοντος	δ' Αθήνησι Νικοφήμου τὴν ὑπατικὴν
[15, 24]	ἔσπευδον συντίθεσθαι πρὸς αὐτούς. ~Ἐπ'	ἄρχοντος	δ' Αθήνησι Νίκωνος Ρωμαῖοι χιλιάρχους
[15, 75]	τὰ κατὰ τὴν ἀρχήν. ~Ἐπ'	ἄρχοντος	δ' Αθήνησι Πολυζήλου κατὰ μὲν
[15, 41]	ἐν τοιαύταις συμφοραῖς ἦσαν. ~Ἐπ'	ἄρχοντος	δ' Αθήνησι Σωκρατίδου Ρωμαῖοι ἀντὶ
[15, 78]	τῆς Μακεδονίας ἔτη πέντε. ~Ἐπ'	ἄρχοντος	δ' Αθήνησι Τιμοκράτους ἐν Ρώμῃ
[15, 15]	κατὰ τοῦτον τὸν ἐνιαυτόν. ~Ἐπ'	ἄρχοντος	δ' Αθήνησι Φανοστράτου Ρωμαῖοι κατέστησαν
[15, 51]	δὲ παρὰ τῶν συμμάχων. ~Ἐπ'	ἄρχοντος	δ' Αθήνησι Φρασικλείδου Ρωμαῖοι κατέστησαν
[15, 36]	τυραννίδι καὶ κρατηθεὶς ἀνῃρέθη. ~Ἐπ'	ἄρχοντος	δ' Αθήνησι Χαρισάνδρου Ρωμαῖοι μὲν
[15, 77]	ὁ Σφήττιος ὁ Σωκρατικός. ~Ἐπ'	ἄρχοντος	δ' Αθήνησι Χίωνος ἐν Ρώμῃ
[15, 50]	κατακλυσμῶν ἀρκεσθησόμεθα τοῖς ῥηθεῖσιν. ~Ἐπ'	ἄρχοντος	δ' Αθήνησιν Αλκισθένους Ρωμαῖοι μὲν
[15, 48]	πλείστους τῶν ἀντιταξαμένων κατέκοψαν. ~Ἐπ'	ἄρχοντος	δ' Αθήνησιν Αστείου Ρωμαῖοι κατέστησαν
[15, 20]	τῶν Ελλήνων δυναστείας ἀντείχετο. ~Ἐπ'	ἄρχοντος	δ' Αθήνησιν Εὐάνδρου Ρωμαῖοι κατέστησαν
[15, 38]	δέ τινες διαιροῦσι, δώδεκα. ~Ἐπ'	ἄρχοντος	δ' Αθήνησιν Ιπποδάμου Ρωμαῖοι χιλιάρχους
[15, 30]	καὶ τῆς τῶν Ωρειτῶν πόλεως.	Ἄρχοντος	δ' αὐτοῦ βιαίως καὶ ὑπερηφάνως
[15, 79]	ἐπορίσαντο τὴν σωτηρίαν. Τῶν δ'	ἀρχόντων	συλλαβόντων τοὺς τῶν Ορχομενίων ἱππεῖς
[15, 16]	πόλεων παραδόσεως, ἵνα δὲ τοῖς	ἄρχουσι	διαλεχθῶσι περὶ τούτων, ἠξίωσαν τὸν
[15, 61]	ἀγαπωμένων, οὗτος βιαίως καὶ χαλεπῶς	ἄρχων	ἐμισεῖτο. (Διὸ καὶ τὴν παρανομίαν
[15, 23]	χρόνου διεληλυθότος Αθήνησι μὲν ἦν	ἄρχων	Πυθέας, ἐν Ρώμῃ δ' ἀντὶ
[15, 3]	καὶ τεταραγμένας, ἃς μὲν διέφθειρεν,	ἃς	δ' ἐχειροῦτο. (Ὅμως δὲ τοῦ
[15, 19]	πόλεων ἃς μὲν πειθοῖ προσαγόμενοι,	ἃς	δὲ διὰ τῆς τῶν φυγάδων
[15, 34]	ἐμβόλοις ἀναρρήττων, ἃς μὲν διέφθειρεν,	ἃς	δὲ φυγεῖν ἠνάγκασεν. Ἃ δὴ
[15, 47]	ἄξιον, τριήρεσι δὲ Σικελικαῖς περιτυχόντες,	ἃς	Διονύσιος ἦν ἀπεσταλκὼς Λακεδαιμονίοις ἐπὶ
[15, 3]	ἐπιπλεύσας ἐπὶ διεσπαρμένας καὶ τεταραγμένας,	ἃς	μὲν διέφθειρεν, ἃς δ' ἐχειροῦτο.
[15, 34]	συμβαλὼν καὶ τοῖς ἐμβόλοις ἀναρρήττων,	ἃς	μὲν διέφθειρεν, ἃς δὲ φυγεῖν
[15, 19]	Ελλάδα συσκευαζόμενοι, καὶ τῶν πόλεων	ἃς	μὲν πειθοῖ προσαγόμενοι, ἃς δὲ
[15, 50]	κοινὴν εἰρήνην κατὰ τὰς ὁμολογίας,	ἃς	πρότερον ἦσαν πεποιημένοι. τῶν Ελλήνων
[15, 95]	σφαγὰς πολλὰς καὶ ἁρπαγάς, δι'	ἃς	συνέβη τὸν δῆμον τῶν Αθηναίων
[15, 49]	εἰρημένοις λέγουσιν, ὅτι πλὴν τῶν	ἀσεβησάντων	οὐδεὶς ἄλλος περιέπεσε τῇ συμφορᾷ.
[15, 48]	συμφορᾶς τοῖς εἰς τὸ θεῖον	ἀσεβήσασι·	περὶ ὧν καὶ ἡμεῖς ἀκριβῶς
[15, 49]	σεισμοῦ καὶ τοῦ κατακλυσμοῦ τὰς	ἀσεβούσας	πόλεις λυμήνασθαι. (Τοῦ δ' ἐκ
[15, 55]	αὐτὸς ἔμελλε διαγωνίζεσθαι· τοὺς δ'	ἀσθενεστάτους	ἐπὶ τὸ ἕτερον κέρας τάξας
[15, 5]	κατεδουλοῦντο τὸ μὲν πρῶτον τὰς	ἀσθενεστέρας	πόλεις, μετὰ δὲ ταῦτα καὶ
[15, 70]	τοὺς μισθούς, ἀπῆλθεν εἰς τὴν	Ασίαν.	(Ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις Εὔφρων
[15, 18]	τούτοις ἦν. ~Κατὰ δὲ τὴν	Ασίαν	Γλῶς ὁ ναυαρχήσας τῶν Περσῶν
[15, 19]	ἐκδότους πεποιημένην τοὺς κατὰ τὴν	Ασίαν	Ελληνας, αὐτὴν δὲ συσκευαζομένην τὰς
[15, 9]	βασιλέα συνθέσει τοὺς κατὰ τὴν	Ασίαν	Ελληνας ἐκδότους πεποιηκέναι, μετεμέλοντο τοῖς
[15, 10]	Λακεδαιμονίων παρῃρῆσθαι τοὺς κατὰ τὴν	Ασίαν	Ελληνας, τῷ δὲ βασιλεῖ παραδεδόσθαι
[15, 90]	καὶ (πρὸς) τὰς κατὰ τὴν	Ασίαν	Ελληνίδας πόλεις καὶ Λακεδαιμονίους καὶ
[15, 11]	Καὶ τὰ μὲν κατὰ τὴν	Ασίαν	ἐν τούτοις ἦν. ~Κατὰ δὲ
[15, 18]	πραχθέντων αἱ μὲν κατὰ τὴν	Ασίαν	ἐπαναστάσεις αὐτομάτως κατελύθησαν. ~Λακεδαιμόνιοι δὲ
[15, 43]	(Διόπερ ἐπανιόντων αὐτῶν εἰς τὴν	Ασίαν,	καὶ γενομένης διαφορᾶς τῷ Φαρναβάζῳ
[15, 93]	Καὶ τὰ μὲν κατὰ τὴν	Ασίαν	μέχρι τούτων προέβη κατὰ τοῦτον
[15, 19]	θάνατον τὰς μὲν κατὰ τὴν	Ασίαν	πράξεις ἀπέγνωσαν, τὰ δὲ κατὰ
[15, 90]	οἱ τὴν παράλιον οἰκοῦντες τῆς	Ασίας	ἀπέστησαν ἀπὸ Περσῶν, καί τινες
[15, 92]	δὲ μακρὰς πεντήκοντα, κατέπλευσε τῆς	Ασίας	εἰς τὰς ὀνομαζομένας Λεύκας. Εἰς
[15, 31]	πολλαπλασίονα δύναμιν νικήσας, πολλὴν τῆς	Ασίας	ἐπῆλθε κρατῶν τῶν ὑπαίθρων, καὶ
[15, 14]	ὑπερβολὴν ὀχυρῷ ὄντι εἴασαν κατοικεῖν	ἀσινεῖς,	αὐτοὶδὲ παρὰ θάλατταν κτίσαντες πόλιν
[15, 33]	τῷ πρώτῳ προτερήματι, τὴν δύναμιν	ἀσινῆ	διεφύλαξεν. (Μετὰ δὲ ταῦτα ὁ
[15, 9]	πρὸς τὸν Αρταξέρξην πολέμου. διόπερ	ἄσμενοι	συνέθεντο πρὸς τὸν Γλῶ τὴν
[15, 17]	τῷ Διονυσίῳ καταλύσασθαι τὸν πόλεμον.	Ἀσμένως	δὲ τοῦ τυράννου προσδεξαμένου τοὺς
[15, 38]	εἰρήνην συνθέσθαι. (Τῶν δ' Ελλήνων	ἀσμένως	προσδεξαμένων τοὺς λόγους διὰ τὸ
[15, 50]	πεποιημένοι. τῶν Ελλήνων δὲ πάντων	ἀσμένως	προσδεξαμένων τοὺς λόγους, συνέθεντο κοινὴν
[15, 70]	Οἱ μὲν οὖν ἄλλοι πάντες	ἀσμένως	ὑπήκουσαν, Θηβαῖοι δὲ κατὰ τὴν
[15, 87]	προσκαλεσάμενος ἐπηρώτησεν, εἰ διασέσωκε τὴν	ἀσπίδα.	Τοῦ δὲ φήσαντος καὶ θέντος
[15, 44]	τοῦτο δυσκινήτων ὄντων, συνεῖλε τὰς	ἀσπίδας	καὶ κατεσκεύασε πέλτας συμμέτρους, (ἐξ)
[15, 32]	ἅμα καὶ τεταγμένως, καὶ τὰς	ἀσπίδας	πρὸς τὸ γόνυ κλίναντας ὀρθῷ
[15, 44]	οἱ (μὲν) πρότερον ἀπὸ τῶν	ἀσπίδων	ὁπλῖται καλούμενοι τότε (δὲ) ἀπὸ
[15, 44]	φιλοτιμηθῆναι. (Τῶν γὰρ Ελλήνων μεγάλαις	ἀσπίσι	χρωμένων καὶ διὰ τοῦτο δυσκινήτων
[15, 48]	κατέκοψαν. ~Ἐπ' ἄρχοντος δ' Αθήνησιν	Αστείου	Ρωμαῖοι κατέστησαν ἀντὶ τῶν ὑπάτων
[15, 50]	Βαβυλῶνι Χαλδαίους καὶ τοὺς ἄλλους	ἀστρολόγους	ποιουμένους προρρήσεις ἐναργεῖς ἐπιτυγχάνειν· τοὺς
[15, 45]	ταραττομένων τῶν πόλεων διὰ τὴν	ἀσυνήθη	πολιτείαν, καὶ πολλῶν ἐπανισταμένων διὰ
[15, 3]	(Ἐπέβαλε γὰρ συντεταγμέναις ναυσὶν ἐπὶ	ἀσυντάκτους,	καὶ προβεβουλευμένοις ἀνδράσι πρὸς ἀπροσδοκήτους
[15, 71]	τοὺς ἐπακολουθοῦντας πολεμίους καὶ πολλὴν	ἀσφάλειαν	παρείχετο τοῖς προηγουμένοις ὁπλίταις, ποιούμενος
[15, 75]	Αργείους δυσὶ μάχαις καὶ τὴν	ἀσφάλειαν	περιποιήσας τοῖς Φλιασίοις ἐπανῆλθεν εἰς
[15, 65]	καὶ τῇ πόλει παρέχεσθαι τὴν	ἀσφάλειαν.	(Τῶν δὲ περὶ τὸν Επαμεινώνδαν
[15, 43]	τὴν ὅλην δύναμιν τῶν Περσῶν·	ἀσφαλεστέραν	γὰρ ἔσεσθαι τὴν στρατείαν ἐπὶ
[15, 13]	τὸν ἐπὶ τὴν Ηπειρον πλοῦν	ἀσφαλῆ	κατασκευάσῃ καὶ πόλεις ἔχῃ ἰδίας
[15, 49]	Πανιώνια, μετέθεσαν τὴν πανήγυριν εἰς	ἀσφαλῆ	τόπον, ὃς ἦν πλησίον τῆς
[15, 9]	πραγμάτων ἐπιβολῇ τὰ καθ' ἑαυτὸν	ἀσφαλίζεσθαι.	εὐπορῶν δὲ χρημάτων καὶ στρατιωτῶν,
[15, 9]	πλέον τοῦ χρόνου περὶ παρασκευὰς	ἀσχοληθείς,	διετῆ χρόνον τὸν ἐπὶ πᾶσι
[15, 2]	Κύπρου βασιλέα. Πολὺν δὲ χρόνον	ἀσχοληθεὶς	περὶ τὰς εἰς τὸν πόλεμον
[15, 36]	δὲ ὠφελείας κυριεύσαντες καταπεφρονηκότως καὶ	ἀτάκτως	τὴν ἐπάνοδον ἐποιοῦντο. Οἱ δ'
[15, 36]	στρατεύσαντες ἐπ' αὐτοὺς σποράδην καὶ	ἀτάκτως	τὴν ἐπάνοδον ποιουμένους πλείους τῶν
[15, 71]	ἐώμενοι εἰς πολλὴν ἀμηχανίαν ἐνέπιπτον,	ἅτε	δὴ καὶ τῶν ἐπιτηδείων σπανιζόντων.
[15, 87]	καί τινος εἰπόντος ὅτι τελευτᾷς	ἄτεκνος,	Επαμεινώνδα, καὶ δακρύσαντος, μὰ Δία
[15, 27]	τούτοις πραττομένοις Ρωμαῖοι μὲν ἐπὶ	ἀτελείᾳ	πεντακοσίους ἀποίκους εἰς Σαρδονίαν ἀπέστειλαν.
[15, 11]	φίλων ἐξέκρινε καὶ ταῖς ἐσχάταις	ἀτιμίαις	περιέβαλεν. Καὶ τὰ μὲν κατὰ
[15, 95]	κινδύνων, ἀλλὰ καὶ τριήρεις μὲν	Αττικὰς	πέντε, μίαν δὲ Πεπαρηθίαν εἷλε,
[15, 65]	τῶν καιρῶν, ἐπανῆλθον εἰς τὴν	Αττικὴν	οὐδὲν πράξαντες μνήμης ἄξιον, τοῖς
[15, 63]	τὴν πόλιν ἄρδην ἀναιροῦντες τὴν	Αττικὴν	ποιῆσαι μηλόβοτον. (Ἀλλὰ γὰρ οὐδὲν
[15, 29]	τῶν Αθηναίων γεωργεῖν ἐκτὸς τῆς	Αττικῆς.	διὰ δὲ ταύτης τῆς φιλανθρωπίας
[15, 66]	γεγενημένης τῆς Μεσσήνης πολλοὺς χρόνους.	(Ἀτυχήσαντες	δ' ἐν πᾶσι τοῖς πολέμοις,
[15, 24]	τὸν αὐτὸν καιρὸν θεόπεμπτός τις	ἀτυχία	κατὰ τὴν Καρχηδόνα. ταραχαὶ γὰρ
[15, 63]	Ιφικράτην ἐξέπεμψαν καὶ τοὺς νέους	αὐθημερόν,	ὄντας μυρίους καὶ δισχιλίους. Ιφικράτης
[15, 24]	Κοΐνκτιον, Λεύκιον Κορνήλιον, Λεύκιον Οὐαλέριον	Αὖλον	Μάλλιον. Ἐπὶ δὲ τούτων Καρχηδόνιοι
[15, 22]	Λεύκιον Παπίριον, Μάρκον Φούριον, Οὐαλέριον,	Αὖλον	Μάλλιον, Λεύκιον καὶ Ποστούμιον. (Ἐπὶ
[15, 48]	καὶ Λεύκιον Φούριον, ἔτι δὲ	Αὖλον	Ποστόμιον καὶ Λεύκιον Λοκρήτιον καὶ
[15, 77]	Σερουίλιος καὶ Γάιος Οὐετόριος καὶ	Αὖλος	Κορνήλιος, πρὸς δὲ τούτοις Μάρκος
[15, 14]	ὕπατοι κατεστάθησαν Λεύκιος Οὐαλέριος καὶ	Αὖλος	Μάλλιος, παρὰ δ' Ηλείοις Ολυμπιὰς
[15, 82]	(Ἐπὶ πολὺ δὲ τῆς διαφορᾶς	αὐξηθείσης	εἰς τὴν διὰ τῶν ὅπλων
[15, 57]	τὴν Θετταλίαν οἰκοῦντες ὑφεωρῶντο τὴν	αὔξησιν	αὐτοῦ καὶ τὴν πλεονεξίαν. (Ἅμα
[15, 50]	πολεμίους· σφόδρα γὰρ ὑφεωρῶντο τὴν	αὔξησιν	αὐτῶν, μήποτε τῆς ὅλης Βοιωτίας
[15, 12]	παρὰ τὴν Μαντίνειαν ποταμοῦ μεγάλην	αὔξησιν	ἐκ τῶν ὄμβρων λαβόντος, οἱ
[15, 81]	συνεβάλετο πρὸς τὴν τῶν Θηβαίων	αὔξησιν.	Ὲν γὰρ τῇ τῶν φυγάδων
[15, 13]	καὶ τἄλλα τὰ συντείνοντα πρὸς	αὔξησιν	πόλεως καὶ δόξαν. ~Τοῦ δ'
[15, 5]	ἀνδρῶν ἀλκίμων, ὑπώπτευσαν αὐτῆς τὴν	αὔξησιν	τὴν γινομένην ἐκ τῆς εἰρήνης,
[15, 28]	τινὲς νησιωτῶν· αἰεὶ δὲ μᾶλλον	αὐξομένης	τῆς τῶν Ελλήνων ὁρμῆς πολλαὶ
[15, 30]	Αθηναίοις αἰεὶ μᾶλλον τῆς δυνάμεως	αὐξομένης,	τοῖς δὲ Λακεδαιμονίοις ταπεινουμένης, ἐφάμιλλον
[15, 31]	κατεσκεύασαν. Ὁρῶντες δὲ τὸν πόλεμον	αὐξόμενον	καὶ πολλῆς ἐπιμελείας ἐπιδεόμενον, τάς
[15, 57]	ὁ Φερῶν τύραννος ἀεὶ μᾶλλον	αὐξόμενος	ἐστράτευσεν εἰς τὴν Λοκρίδα, καὶ
[15, 71]	δὲ μᾶλλον διὰ τῶν κατορθωμάτων	αὔξων	τὴν ἰδίαν εὐδοξίαν μεγάλης ἀποδοχῆς
[15, 53]	τῶν ἡρώων τῶν ἀρχαίων ἀνειληφότων	αὐτὰ	καὶ βοηθεῖν τοῖς Βοιωτοῖς ἀπεληλυθότων.
[15, 47]	νεῶν φυγουσῶν πρὸς τὴν γῆν,	αὗται	μὲν ἐνεπρήσθησαν ὑπὸ τῶν Κορκυραίων,
[15, 45]	Αθηναῖοι. (Ἀμφότεραι γὰρ αἱ πόλεις	αὗται	χρόνον ὀλίγον διετήρησαν τὰς σπονδάς,
[15, 5]	ἰδίων φίλων στάσεις ἐγκατεσκεύαζον ἐν	αὐταῖς,	ὧν ἔνιαι πιθανὰς ἀφορμὰς αὐτοῖς
[15, 35]	διεφθάρησαν μὲν εἴκοσι καὶ τέτταρες,	αὔτανδροι	δ' ἐλήφθησαν ὀκτώ. Χαβρίας μὲν
[15, 47]	ὧν ἡγοῦντο Κισσίδης καὶ Κρίνιππος,	αὐτάνδρους	εἷλαν, οὔσας ἐννέα· τοὺς δ'
[15, 48]	πόλεις Ελληνίδας, οὔτε τῶν πόλεων	αὐτάνδρων	ἀφανισμός, θείας τινὸς ἐνεργείας τὴν
[15, 15]	βουλομένας ἀφίστασθαι, καὶ συμμαχίαν πρὸς	αὐτὰς	συντιθέμενος ἐπιεικῶς προσεφέρετο ταύταις. (Οἱ
[15, 81]	ἑπτὰ μὲν ἡγήσατο μυριάδων, πρὸς	αὐτῇ	δὲ τῇ Σπάρτῃ τρόπαιον ἔστησε
[15, 34]	χρόνῳ πάλιν τῶν Λακεδαιμονίων τῇ	αὐτῇ	δυνάμει στρατευσάντων ἐπὶ τὰς Θήβας,
[15, 49]	ναματιαίων μεγάλας. Εἶναι γὰρ ἐν	αὐτῇ	δύο ποταμοὺς φανεροὺς ῥέοντας ὑπὸ
[15, 95]	Κόρκυραν συμμαχίδα πόλιν, στάσεις ἐν	αὐτῇ	μεγάλας ἐκίνησεν, ἐξ ὧν συνέπεσε
[15, 36]	τὴν Κεφαληνίαν, τάς τ' ἐν	αὐτῇ	πόλεις προσηγάγετο καὶ τὰς κατὰ
[15, 30]	ἐρυμνοῦ λόφου, τειχίσας, ἀπέλιπεν ἐν	αὐτῇ	φρουράν, αὐτὸς δὲ ταῖς Κυκλάσι
[15, 30]	τὴν Εὔβοιαν οἰκοῦσαι χωρὶς Εστιαίας·	αὕτη	γὰρ εὐηργετημένη μὲν ὑπὸ Λακεδαιμονίων
[15, 20]	τε πλῆθος καὶ τοὺς κατοικοῦντας	αὐτὴν	ἄνδρας ὑπάρχοντας ἀνδρείᾳ διαφόρους, ἔτι
[15, 76]	νῦν οἰκουμένην πόλιν καὶ κατεσκεύασαν	αὐτὴν	ἀξιόλογον· πλῆθός τε γὰρ ἀνδρῶν
[15, 66]	ἁλούσης καὶ κατασκαφείσης, τὰ περὶ	αὐτὴν	ἀπ' ἀρχῆς ὡς ἐν κεφαλαίοις
[15, 62]	ἡγεμόνες αὐτῶν συνεδρεύσαντες ἔγνωσαν ἐπ'	αὐτὴν	βαδίζειν τὴν Σπάρτην καὶ πᾶσαν
[15, 19]	τοὺς κατὰ τὴν Ασίαν Ελληνας,	αὐτὴν	δὲ συσκευαζομένην τὰς κατὰ τὴν
[15, 51]	Λακεδαιμόνιοι πολλὴν δύναμιν παρασκευασάμενοι παρέδωκαν	αὐτὴν	Κλεομβρότῳ τῷ βασιλεῖ, καὶ πρῶτον
[15, 72]	ὀνομαζομένην Μεγάλην πόλιν, συρρίψαντες εἰς	αὐτὴν	κώμας εἴκοσι τῶν ὀνομαζομένων Μαιναλίων
[15, 66]	ἀπὸ Νηλέως καὶ Νέστορος κατέσχον	αὐτὴν	μέχρι τῶν Τρωικῶν χρόνων, μετὰ
[15, 87]	Τοῦ δὲ φήσαντος καὶ θέντος	αὐτὴν	πρὸ τῆς ὁράσεως, πάλιν ἐπηρώτησε,
[15, 64]	εἰς τὴν Ελλασίαν, προῆγον ἐπ'	αὐτὴν	τὴν Σπάρτην πορθοῦντες ἅμα καὶ
[15, 60]	ἔπαθλον ἀρετῆς προκεῖσθαι τοῖς δυναμένοις	αὐτῆς	ἀμφισβητῆσαι. (Λακεδαιμονίους γὰρ συνέβαινε περὶ
[15, 8]	τῶν κατὰ τὴν Κύπρον πόλεων,	αὐτῆς	δὲ μόνης τῆς Σαλαμῖνος βασιλεύων
[15, 66]	βασιλείαν ἀποβαλόντων Λακεδαιμόνιοι κύριοι κατέστησαν	αὐτῆς.	(Μετὰ δὲ ταῦτα Τηλέκλου τοῦ
[15, 66]	ἀνέκτισε τὴν Μεσσήνην, πολλοὺς ποιήσας	αὐτῆς	οἰκήτορας. τούτοις δὲ κατακληρουχήσας τὴν
[15, 21]	ἀξιόλογον προχειρισάμενοι κατέστησαν στρατηγὸν ἐπ'	αὐτῆς	Τελευτίαν. Οὗτος δ' ἦν ἀδελφὸς
[15, 5]	καὶ πλήθουσαν ἀνδρῶν ἀλκίμων, ὑπώπτευσαν	αὐτῆς	τὴν αὔξησιν τὴν γινομένην ἐκ
[15, 27]	συνηναγκάσθησαν δὲ καὶ οἱ ἐξ	αὐτῆς	τῆς Σπάρτης, ὄντες ὀλίγοι, παραχωρῆσαι
[15, 66]	ἀπὸ τούτου μέχρι τινὸς ἐβασίλευσαν	αὐτῆς·	ὕστερον δὲ τῶν ἀπὸ Κρεσφόντου
[15, 68]	ἐξέπεμψαν δύναμιν καὶ στρατηγὸν ἐπ'	αὐτῆς	Χαβρίαν. (Οὗτος δὲ παρελθὼν εἰς
[15, 16]	μὲν Διονύσιος περιχαρὴς ἦν, ὡς	αὐτίκα	μάλα τὴν Σικελίαν πᾶσαν παραληψόμενος,
[15, 51]	ἀλλοτρίως ἔχοντες περιχαρεῖς ἦσαν, ὡς	αὐτίκα	μάλα τῶν Θηβαίων ἐξανδραποδισθησομένων. Τέλος
[15, 42]	κατεσκεύασε διὰ τὸ κεῖσθαι μὲν	αὐτὸ	πρῶτον πρὸς τοὺς ἀπὸ Συρίας
[15, 25]	καὶ βοηθεῖν τὴν ταχίστην παρακαλέσοντας,	αὐτοὶ	δ' ἐκ τόπων ὑπερδεξίων ἀμυνόμενοι
[15, 52]	καὶ γυναῖκας εἰς Αθήνας ὑπεκθέσθαι,	αὐτοὶ	δ' Επαμεινώνδαν στρατηγὸν ἑλόμενοι τούτῳ
[15, 43]	ἠδικηκότα, κολάσουσι κατὰ τὴν ἀξίαν,	αὐτοὶ	δὲ μετ' ὀλίγον χρόνον στρατηγὸν
[15, 65]	τῇ πόλει φυλάττοντας τὴν Σπάρτην,	αὐτοὶ	δὲ πανδημεὶ συντάξαντες τοὺς νέους
[15, 65]	στρατιώτας οἱ περὶ τὸν Επαμεινώνδαν,	αὐτοὶ	δὲ προσελθόντες τῇ πόλει προεκαλοῦντο
[15, 85]	κέρας ἀνεπλήρουν Αθηναῖοι. Θηβαῖοι δ'	αὐτοὶ	μὲν ἐπὶ τὸ εὐώνυμον κέρας
[15, 85]	συντάξει πολὺ τῶν ἐναντίων ἐλείποντο.	Αὐτοὶ	μὲν οὖν ὀλίγους εἶχον ἀκοντιστάς,
[15, 63]	ὅρους τῆς Λακωνικῆς καταστρατοπεδευόντων, καὶ	αὐτοὶ	πανδημεὶ τὴν ἐκ τῆς Σπάρτης
[15, 51]	δὲ τῶν Θηβαίων, ὡς οὔτ'	αὐτοὶ	πολυπραγμονοῦσιν οὐδὲν τῶν κατὰ τὴν
[15, 25]	Αθήνας, ὑπομιμνήσκοντες μὲν ὅτι καὶ	αὐτοὶ	συγκατήγαγον τὸν δῆμον τῶν Αθηναίων
[15, 14]	ὀχυρῷ ὄντι εἴασαν κατοικεῖν ἀσινεῖς,	αὐτοὶδὲ	παρὰ θάλατταν κτίσαντες πόλιν ἐτείχισαν.
[15, 66]	γενόμενοι κατῴκησαν ἐν Ναυπάκτῳ, δόντων	αὐτοῖς	Αθηναίων οἰκητήριον τήνδε τὴν πόλιν.
[15, 72]	Λακεδαιμονίων δ' οὐδείς. προεῖπον δ'	αὐτοῖς	αἱ Δωδωνίδες ἱέρειαι, διότι πόλεμος
[15, 43]	δὲ τῶν Περσῶν ἡγεμόνες, ἀντιπραττούσης	αὐτοῖς	αἰεὶ τῆς περιστάσεως, ἔγνωσαν ἐκ
[15, 58]	δημαγωγοὶ φοβηθέντες μή τι παράλογον	αὐτοῖς	ἀπαντήσῃ, τῆς κατηγορίας ἀπέστησαν, οἱ
[15, 52]	θεῶν κωλυόντων, ὁ δ' οὐδὲν	αὐτοῖς	ἀποκριθεὶς προῆγε τὸ στρατόπεδον, ἡγούμενος
[15, 94]	μὲν ἐκ τῶν πολισμάτων ἠξίουν	αὐτοῖς	βοηθεῖν Μαντινεῖς καὶ τῶν ἄλλων
[15, 80]	πρέσβεις ἀπέστειλαν πρὸς Θηβαίους, ἀξιοῦντες	αὐτοῖς	βοηθῆσαι καὶ στρατηγὸν αὐτοῖς ἐξαποστεῖλαι
[15, 49]	ἀπὸ τῶν ἀρχαίων καὶ προγονικῶν	αὐτοῖς	βωμῶν ἐξ Ελίκης τῆς ἐν
[15, 13]	νῆσον τὴν ὀνομαζομένην Φάρον, συμπράξαντος	αὐτοῖς	Διονυσίου τοῦ τυράννου. Οὗτος γὰρ
[15, 15]	δὲ Διονύσιος ἀπεφήνατο (τῷ) μίαν	αὐτοῖς	εἶναι σύλλυσιν, ἐὰν ἐκχωρήσωσι τῶν
[15, 80]	ἀξιοῦντες αὐτοῖς βοηθῆσαι καὶ στρατηγὸν	αὐτοῖς	ἐξαποστεῖλαι Πελοπίδαν. δεισαν γὰρ τοῦτον
[15, 28]	πρέσβεις τοὺς ἀξιολογωτάτους τῶν παρ'	αὐτοῖς	ἐξέπεμψαν ἐπὶ τὰς ὑπὸ (τοὺς)
[15, 51]	Ελλήνων πρὸς τοὺς Θηβαίους συνήλγουν	αὐτοῖς	ἐπὶ ταῖς προσδοκωμέναις συμφοραῖς, οἱ
[15, 53]	ἐπὶ τοὺς πολεμίους, ὡς ἤγγισαν	αὐτοῖς	καὶ λόφους τινὰς ὑπερβαλόντες ἄφνω
[15, 20]	μεθ' ὅπλων συνδραμόντων, συνάψας μάχην	αὐτοῖς	καὶ νικήσας τριακοσίους μὲν τοὺς
[15, 51]	μονωθέντων τῶν Θηβαίων, ἔκριναν πολεμεῖν	αὐτοῖς	καὶ τὰς Θήβας ἐξανδραποδίσασθαι. Φανερᾶς
[15, 30]	Οἱ δ' Αθηναῖοι, τῶν πραγμάτων	αὐτοῖς	κατὰ νοῦν προχωρούντων, δύναμιν ἐξέπεμψαν
[15, 73]	διά τε τὴν γεγενημένην παρ'	αὐτοῖς	λοιμικὴν νόσον καὶ τὴν ἀπόστασιν
[15, 85]	κατάληψιν τῶν πλησίον λόφων, συνάψαντες	αὐτοῖς	μάχην ἅπαντας ἀπέκτειναν. (Οἱ δὲ
[15, 31]	Θρᾴκης κατοικοῦντες σύμμαχοι. Ἦν δ'	αὐτοῖς	ὁ μὲν ὁπλίτης πρὸς δύο
[15, 53]	λέγοντα, διότι προστέταχεν ὁ θεὸς	αὐτοῖς,	ὅταν ἐν Λεύκτροις νικήσωσιν, ἀγῶνα
[15, 68]	οὐκ ἐλάττους δισμυρίων. (Ἔδοξεν οὖν	αὐτοῖς	ὀχυρώσασθαι τὰς παρόδους καὶ διακωλύειν
[15, 72]	ἐν Λεύκτροις ἧτταν τοῦτο πρῶτον	αὐτοῖς	παράδοξον εὐτύχημα ἐγένετο· ἔπεσον γὰρ
[15, 5]	αὐταῖς, ὧν ἔνιαι πιθανὰς ἀφορμὰς	αὐτοῖς	παρέσχοντο τῆς ταραχῆς. Ἀπολαβοῦσαι γὰρ
[15, 36]	τῶν πλησιοχώρων Θρᾳκῶν συμμαχίαν ἀποστειλάντων	αὐτοῖς,	παρετάξαντο τοῖς βαρβάροις. (Γενομένης δὲ
[15, 62]	τῶν Σπαρτιατῶν, ὡς δ' οὐδεὶς	αὐτοῖς	προσεῖχε, διαπρεσβευσάμενοι πρὸς τοὺς Θηβαίους
[15, 77]	τὸ χωρίον· ὡς δ' οὐδεὶς	αὐτοῖς	προσεῖχε, μετεπέμψαντο παρ' Αθηναίων συμμαχίαν
[15, 5]	τὸ παλαιὸν συνῴκησαν· οὐδενὸς δὲ	αὐτοῖς	προσέχοντος, δύναμιν ἐκπέμψαντες ἐπολιόρκουν τὴν
[15, 13]	τῶν Μολοττῶν βασιλείαν. Οὐδενὸς δ'	αὐτοῖς	προσέχοντος, τὸ μὲν πρῶτον ἐπόρθησαν
[15, 66]	Ὁ δ' ὕστατος ἐγένετο πόλεμος	αὐτοῖς	σεισμοῦ μεγάλου γενομένου· καὶ τῆς
[15, 29]	ὑπὸ Λακεδαιμονίων. Κρίναντες δὲ πολεμεῖν	αὐτοῖς,	στρατηγοὺς τρεῖς εἵλαντο τοὺς ἐπιφανεστάτους
[15, 13]	δ' Ιλλυριῶν ἐχόντων πόλεμον, ἐξαπέστειλεν	αὐτοῖς	συμμάχους στρατιώτας δισχιλίους καὶ πανοπλίας
[15, 9]	ἐπαγγελίας μεγάλας ἐποιεῖτο, ὑπισχνούμενος συμπράξειν	αὐτοῖς	τὰ κατὰ τὴν Ελλάδα καὶ
[15, 46]	ἀποστεῖλαι ναυτικὴν δύναμιν, ὑπισχνούμενοι παραδώσειν	αὐτοῖς	τὴν Κόρκυραν. Οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι,
[15, 9]	τὴν Ελλάδα καὶ τὴν ἡγεμονίαν	αὐτοῖς	τὴν πάτριον συγκατασκευάσειν. (Οἱ δὲ
[15, 50]	τὴν ἡγεμονίαν, τὸ θεῖον προεσήμαινεν	αὐτοῖς	τῆς ἀρχῆς τὴν ἀποβολήν· ὤφθη
[15, 55]	τὸ ἕτερον κέρας τάξας παρήγγειλεν	αὐτοῖς	φυγομαχεῖν καὶ κατὰ τὴν ἔφοδον
[15, 66]	τὴν Μεσσήνην καὶ τὴν ἀρχαίαν	αὐτοῖς	χώραν ἀποκατέστησαν. Περὶ μὲν οὖν
[15, 28]	φροντίδα, προσδοκῶντες μέγαν καὶ πολυχρόνιον	αὑτοῖς	ἔσεσθαι τὸν Βοιωτικὸν πόλεμον, συμμαχούντων
[15, 78]	τὴν θέσιν τῆς Ολυμπικῆς πανηγύρεως	αὑτοῖς	προσήκειν ἀπεφαίνοντο. κρίνοντες δὲ τὸν
[15, 71]	δὲ χιλίους, ὧν ἦν στρατηγὸς	Αὐτοκλῆς.	(Ἐν ὅσῳ δ' οὗτος περιέπλει
[15, 41]	στρατηγοί, τῶν ὅλων οὐκ ὄντες	αὐτοκράτορες,	περὶ πάντων ἀναφέρουσι τῷ βασιλεῖ,
[15, 18]	μὲν κατὰ τὴν Ασίαν ἐπαναστάσεις	αὐτομάτως	κατελύθησαν. ~Λακεδαιμόνιοι δὲ μετὰ τὸν
[15, 6]	ἀγαθῶν ἐπιτεύγματα, ὅθεν ὡς ἐπῃνεκότα	αὐτὸν	ἀπεδέχετο· οἱ δ' ἄλλοι τὴν
[15, 92]	ὁ δὲ Αρταξέρξης οὐ μόνον	αὐτὸν	ἀπέλυσε τῶν ἐγκλημάτων, ἀλλὰ καὶ
[15, 47]	στρατηγίαν, τοῦ δήμου χαλεπῶς πρὸς	αὐτὸν	διατεθέντος· ὡς δὲ παρέπλευσεν εἰς
[15, 91]	σπεύδων ἄρασθαι τοῦτον, δι' ἐπιβουλῆς	αὐτὸν	ἐδολοφόνησεν. ~Ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις
[15, 72]	διαβολάς, τότε ὁ δῆμος ἀποκατέστησεν	αὐτὸν	εἰς τὴν προγεγενημένην εὐδοξίαν. (Μετ'
[15, 41]	παρασκευάς, ὁ μὲν Ιφικράτης ὁρῶν	αὐτὸν	ἐν μὲν τῷ λέγειν ὄντα
[15, 82]	πόλιν μηδὲν καταπεπληγμένους· ταχὺ γὰρ	αὐτὸν	ἐπιφανέντα βοηθήσειν. ~Τῶν δὲ Κρητῶν
[15, 4]	καὶ συντυχὼν τῷ βασιλεῖ, παρεκάλεσεν	αὐτὸν	ἐρρωμένως ἀντέχεσθαι τοῦ πολέμου καὶ
[15, 74]	λόγοις τηρεῖν τὴν πατροπαράδοτον πρὸς	αὐτὸν	εὔνοιαν, ἔπειτα τὸν πατέρα μεγαλοπρεπῶς
[15, 41]	τοῖς πραττομένοις νωχελῆ, παρρησίᾳ πρὸς	αὐτὸν	ἐχρήσατο, φήσας θαυμάζειν πῶς ἐν
[15, 43]	ἀπόκρισιν ἔδωκαν, ὅτι ἐὰν εὕρωσιν	αὐτὸν	ἠδικηκότα, κολάσουσι κατὰ τὴν ἀξίαν,
[15, 10]	μίαν δὲ μεγίστην, ἐξ ἧς	αὐτὸν	θαυμασθῆναι συνέβη καὶ μέγιστον γενέσθαι
[15, 72]	μάχης ἀπέστη. (Γενομένης δὲ περὶ	αὐτὸν	ἱκανῆς ὑποψίας ὡς πεφεισμένου τῶν
[15, 10]	τοῖς πολέμοις ἀνδρείᾳ διενεγκεῖν φασὶν	αὐτὸν	καὶ κατὰ τὰς συμβουλὰς οὕτως
[15, 76]	τῶν γὰρ Αθηναίων στρατευσάντων ἐπ'	αὐτὸν	καὶ πολὺ ταῖς δυνάμεσιν ὑπερεχόντων,
[15, 60]	ὄντων τρεῖς ἐτελεύτησαν περὶ τὸν	αὐτὸν	καιρόν. Αμύντας μὲν ὁ Αρριδαίου
[15, 90]	τὸν πόλεμον. (Ὑπὸ γὰρ τὸν	αὐτὸν	καιρὸν ἔδει πρός τε τὸν
[15, 24]	Καρχηδονίοις. (Ἐγένετο δὲ περὶ τὸν	αὐτὸν	καιρὸν θεόπεμπτός τις ἀτυχία κατὰ
[15, 83]	καὶ πάντῃ προσπίπτων κατὰ τὸν	αὐτὸν	καιρόν, ὡς εἶδε τὴν τῶν
[15, 29]	ὄντος μετεώρου καὶ προπετοῦς, ἔπεισεν	αὐτὸν	Κλεόμβροτος ὁ βασιλεὺς τῶν Λακεδαιμονίων
[15, 34]	Χαβρίας, καὶ μέρος τῶν περὶ	αὐτὸν	νεῶν ἐκπέμψας, ἐβοήθησε τοῖς πιεζομένοις
[15, 30]	ὑπερηφάνως Λακεδαιμόνιοι Θηριπίδην ἀπέστειλαν ἐπ'	αὐτόν.	(Ὁ δὲ τὸ μὲν πρῶτον
[15, 31]	καὶ πέρας, εἰ μὴ μετεπέμψαντο	αὐτὸν	οἱ Σπαρτιᾶται διά τινας πολιτικὰς
[15, 10]	τοῦ βασιλέως δύο λέοντας ἐπ'	αὐτὸν	ὁρμῆσαι, καὶ τῶν μὲν ἵππων
[15, 7]	ἀποδοχῆς ἠξίου τῆς μεγίστης, ὁρῶν	αὐτὸν	παρρησίαν ἔχοντα ἀξίαν τῆς φιλοσοφίας·
[15, 10]	διασπάσαι, τὴν δ' ὁρμὴν ἐπ'	αὐτὸν	ποιεῖσθαι τὸν βασιλέα· καθ' ὃν
[15, 87]	προπίπτοντα τῷ θυμῷ, συνέδραμον ἐπ'	αὐτόν.	Πολλῶν δὲ καὶ πυκνῶν φερομένων
[15, 86]	καὶ τὸ βάρος τοῦ περὶ	αὐτὸν	συστήματος καταπλαγέντες ἀνεχώρουν ἐκ τῆς
[15, 34]	ὁ Αθηναῖος· ἀγωνισάμενος δὲ λαμπρῶς	αὐτόν	τε τὸν Κήδωνα διέφθειρε καὶ
[15, 44]	φύσει κεχρῆσθαι διαφόρῳ. Προσλαβόμενον οὖν	αὐτὸν	τὴν ἐν τῷ Περσικῷ πολέμῳ
[15, 72]	ἔγκλημα, τὸ πλῆθος παροξυνθὲν ἀπέστησεν	αὐτὸν	τῆς βοιωταρχίας, καὶ ἰδιώτην ποιῆσαν
[15, 80]	τῷ Πελοπίδᾳ συντόμως ἐκέλευον βοηθεῖν	αὐτὸν	τοῖς δεομένοις· τοῦ δὲ Πελοπίδου
[15, 80]	Πελοπίδας ἀριστεύων πάντα τὸν περὶ	αὐτὸν	τόπον νεκρῶν κατέστρωσε, τέλος δ'
[15, 49]	ἠφανίζετο, τῶν κατὰ γῆς ἄντρων	αὐτὸν	ὑποδεχομένων, ὅ τε περὶ (τὸ)
[15, 73]	ἐπικράτειαν Φοίνικας ἐπιβεβηκέναι τῆς ὑπ'	αὐτὸν	χώρας. (Παρασκευασάμενος οὖν πεζοὺς μὲν
[15, 80]	ἀνδρείας κρῖναι τὴν μάχην ἐπ'	αὐτὸν	ὥρμησε τὸν Αλέξανδρον. Τοῦ δὲ
[15, 6]	ὑπηρέτας τοῦ Διονυσίου προσκαλεσάμενος ἐκέλευσεν	αὑτὸν	ἀπαγαγεῖν εἰς τὰς λατομίας. (Τότε
[15, 18]	τὰς τούτου πράξεις συνεστήσατο περὶ	αὑτὸν	δύναμιν, καὶ πόλιν ἔκτισε πλησίον
[15, 8]	τὸ προσταττόμενον ἀντέλεγεν, ἔφη δὲ	αὑτὸν	ὡς βασιλέα βασιλεῖ δεῖν ὑποτετάχθαι.
[15, 40]	γὰρ τὴν συγχωρηθεῖσαν τοῖς δήμοις	αὐτονομίαν	αἱ πόλεις ἐνέπιπτον εἰς ταραχὰς
[15, 20]	Θηβαῖοι τοῦτον τὸν τρόπον τὴν	αὐτονομίαν	ἀποβαλόντες ἠναγκάσθησαν ὑποταγῆναι τοῖς Λακεδαιμονίοις·
[15, 5]	μὲν φρουρὰς ἀπετρίψαντο, τὴν δ'	αὐτονομίαν	καθ' ὁμολογίαν παρέλαβον, Λακεδαιμόνιοι φύσει
[15, 5]	τῆς ταραχῆς. Ἀπολαβοῦσαι γὰρ τὰς	αὐτονομίας	λόγον ἀπῄτουν παρὰ τῶν ἐπεστατηκότων
[15, 28]	κυρίαν εἶναι, πάσας δ' ὑπάρχειν	αὐτονόμους,	ἡγεμόσι χρωμένας Αθηναίοις. Οἱ δὲ
[15, 38]	εἰρήνην, ὥστε πάσας τὰς πόλεις	αὐτονόμους	καὶ ἀφρουρήτους εἶναι. Καὶ κατέστησαν
[15, 19]	ταῖς κοιναῖς συνθήκαις ὀμόσασαν τηρήσειν	αὐτονόμους.	Ὁ δ' Αγησίλαος, ὢν φύσει
[15, 51]	ἐν τῇ Βοιωτίᾳ πόλεις ἐᾶν	αὐτονόμους,	Πλαταιὰς δὲ καὶ Θεσπιὰς οἰκίζειν
[15, 71]	καὶ τοὺς ἱππεῖς, τούτους μὲν	αὐτὸς	ἀνέλαβε, καὶ ταχθεὶς ἐπὶ τῆς
[15, 4]	ὅλων ποιήσας ἐν τῇ Κύπρῳ,	αὐτὸς	δ' ἀναλαβὼν δέκα τριήρεις νυκτὸς
[15, 34]	τὴν ἧτταν τῶν ἰδίων διωρθώσατο,	αὐτὸς	δ' ἔχων τὸ κράτιστον τοῦ
[15, 82]	τὴν Λακεδαίμονα πορθήσοντες τὴν πόλιν,	αὐτὸς	δ' ὡς ἂν τάχιστα δύναιτο
[15, 92]	καὶ δήσας ἀνέπεμψε πρὸς Αρταξέρξην,	αὐτὸς	δὲ ἀποστάτης γενόμενος ταῖς ἐκ
[15, 33]	στρατιωτῶν ἀπέβαλε πλείους τῶν πεντακοσίων,	αὐτὸς	δὲ λαμπρῶς ἀγωνισάμενος καὶ πολλοῖς
[15, 79]	Βυζαντίους προτρέπεσθαι βοηθῆσαι ταῖς ἐπιβολαῖς.	Αὐτὸς	δὲ μετὰ δυνάμεως ἐκπεμφθεὶς ἐπὶ
[15, 84]	πυρὰ καίειν ἐν τῇ παρεμβολῇ,	αὐτὸς	δὲ μετὰ τῆς δυνάμεως ἀφορμήσας
[15, 64]	τῇ κινδυνευούσῃ περὶ τῶν ὅλων·	αὐτὸς	δὲ μετὰ τῶν πρεσβυτέρων φυλάττων
[15, 74]	δὲ Διονύσιος τοῦτον μὲν ἐτίμησεν,	αὐτὸς	δὲ περιχαρὴς ἐγένετο καὶ τοῖς
[15, 30]	τειχίσας, ἀπέλιπεν ἐν αὐτῇ φρουράν,	αὐτὸς	δὲ ταῖς Κυκλάσι νήσοις ἐπιπλέων
[15, 83]	τοὺς εἰς τὴν πόλιν βιαζομένους,	αὐτὸς	δὲ τοὺς ἀκμάζοντας ταῖς ἡλικίαις
[15, 92]	ὑπὸ τοῦ βασιλέως συστρατεύειν πεπεισμένῳ.	Αὐτὸς	δὲ τῶν Αἰγυτίων ἔχων (ἅπασας)
[15, 60]	Πολυδώρου τἀδελφοῦ. Οὗτος δὲ καὶ	αὐτὸς	διαδεξάμενος τὴν δυναστείαν ἦρξεν ἐνιαυτόν.
[15, 55]	μέρος ἔστησε, μεθ' ὧν καὶ	αὐτὸς	ἔμελλε διαγωνίζεσθαι· τοὺς δ' ἀσθενεστάτους
[15, 61]	δόξης, καὶ φρουρὰς ἀξιολόγους εἰσαγαγών,	αὐτὸς	κατεῖχε τὰς πόλεις. Ὁ δὲ
[15, 41]	ἀπεκρίθη, διότι τῶν μὲν λόγων	αὐτὸς	κύριός ἐστι, τῶν δ' ἔργων
[15, 82]	τὴν δὲ τύχην ἔσχεν ἀντιπράττουσαν.	αὐτὸς	μὲν γὰρ νυκτὸς ὥρμησεν ἐπὶ
[15, 91]	ἤδη συνάπτοντας τοῖς πολεμίοις, καὶ	αὐτὸς	προσπεσὼν ἅμα τοῖς περὶ τὸν
[15, 15]	βουλόμενοι. (Ὁ δὲ Διονύσιος καὶ	αὐτὸς	τὰς δυνάμεις διελόμενος, τῷ μὲν
[15, 21]	δὲ ταῦτα γενομένης μάχης ἰσχυρᾶς,	αὐτός	τε ὁ Τελευτίας ἔπεσε λαμπρῶς
[15, 36]	τῇ πόλει φρουρὰν ἀξιόλογον καταλιπὼν	αὐτὸς	ὑπό τινων ἐδολοφονήθη. (Τιμόθεος δὲ
[15, 55]	τοὺς συνασπίζοντας καὶ προθύμως πρὸ	αὐτοῦ	ἀποθνήσκοντας, ἄδηλος ἦν ἡ ῥοπὴ
[15, 30]	τῶν Ωρειτῶν πόλεως. Ἄρχοντος δ'	αὐτοῦ	βιαίως καὶ ὑπερηφάνως Λακεδαιμόνιοι Θηριπίδην
[15, 61]	τὴν ἀρχήν. Τῶν γὰρ πρὸ	αὐτοῦ	δυναστῶν ἐπιεικῶς προσφερομένων τοῖς πλήθεσι,
[15, 88]	διήνεγκε πάντων. (οιγαροῦν ἡ πατρὶς	αὐτοῦ	ζῶντος μὲν ἐκτήσατο τὴν ἡγεμονίαν
[15, 8]	συντελεῖ, πρεσβείας δὲ προσδέχεται παρ'	αὐτοῦ	καὶ συλλαλεῖ περὶ κοινοπραγίας, ὁμοίως
[15, 43]	τῆς πόλεως, τό τε θράσος	αὐτοῦ	καὶ τὴν ἀρετὴν ὑπώπτευσε, μὴ
[15, 57]	Θετταλίαν οἰκοῦντες ὑφεωρῶντο τὴν αὔξησιν	αὐτοῦ	καὶ τὴν πλεονεξίαν. (Ἅμα δὲ
[15, 7]	μανιώδης διάθεσις κατέσχε τὴν ψυχὴν	αὐτοῦ,	καὶ φθονεῖν αὐτῷ φάσκων ἅπαντας
[15, 45]	διαβιβασθέντες εἰς τὴν νῆσον ὑπ'	αὐτοῦ,	κατελάβοντο χωρίον ὀχυρὸν παρὰ θάλατταν,
[15, 16]	ἐκείνου στρατηγὸν κατέστησαν τὸν υἱὸν	αὐτοῦ,	νέον μὲν παντελῶς ὄντα, φρονήματος
[15, 6]	τίνα κρίσιν ἔχοι. Ἀποκριναμένου δ'	αὐτοῦ	παρρησιωδέστερον, ὁ μὲν τύραννος προσκόψας
[15, 95]	κατὰ τὴν ἐν ἀρχῇ πρόθεσιν	αὐτοῦ	περιγράφομεν, τὴν δ' ἐχομένην ἀπὸ
[15, 84]	ἀπέβαλε τὴν νίκην. Ἄρτι γὰρ	αὐτοῦ	πλησιάζοντος ἐρήμῳ τῇ πόλει κατήντησαν
[15, 93]	προσέχοντος δ' αὐτοῦ συνηναγκάσθη μετ'	αὐτοῦ	ποιήσασθαι τὴν ἀναχώρησιν εἴς τινα
[15, 2]	ἐποιήσατο καὶ δύναμιν ἀξιόλογον παρ'	αὐτοῦ	προσελάβετο, παρ' Εκατόμνου δὲ τοῦ
[15, 8]	κατὰ τοῦ Τιριβάζου. (Κατηγόρει δ'	αὐτοῦ	πρῶτον μὲν ὅτι δυνάμενος ἑλεῖν
[15, 57]	ἐχειρώσατο. Ταχὺ δὲ τῆς δυναστείας	αὐτοῦ	στερεουμένης, οἱ τὴν Θετταλίαν οἰκοῦντες
[15, 15]	τὰς πόλεις, μὴ προσέχοντος δὲ	αὐτοῦ	συνέβη ταύτην ἀρχὴν γενέσθαι τοῦ
[15, 93]	ἀνδραγαθίας πρωτεύοντας· οὐ προσέχοντος δ'	αὐτοῦ	συνηναγκάσθη μετ' αὐτοῦ ποιήσασθαι τὴν
[15, 18]	Απόλλωνος. (Μετ' ὀλίγον δὲ χρόνον	αὐτοῦ	τελευτήσαντος ἠμφισβήτησαν τῆς πόλεως ταύτης
[15, 72]	ἰδίας ἕνεκα χάριτος, οἱ φθονοῦντες	αὐτοῦ	τῇ δόξῃ καιρὸν ἔλαβον εὐλόγου
[15, 67]	Μακεδόνων βασιλέα, ὅμηρον ἔλαβε παρ'	αὐτοῦ	τὸν ἀδελφὸν Φίλιππον, ὃν ἐξέπεμψεν
[15, 27]	ὥστε μὴ δύνασθαι τὴν οὐσίαν	αὐτοῦ	τοσαῦτα χρήματα ἐκτῖσαι. (Μετὰ δὲ
[15, 80]	μὲν νίκην περιεποιήσατο, τὸν δὲ	αὑτοῦ	βίον ἀπέβαλε, πολλοῖς περιπεσὼν τραύμασι
[15, 71]	ἔσπευδε τὰ ἐκτὸς Πελοποννήσου δι'	αὑτοῦ	προσάγεσθαι τοῖς Θηβαίοις. παραλαβὼν δὲ
[15, 78]	ἐκκλησίας διελέχθη τοῖς πολίταις, προτρεπόμενος	αὐτοὺς	ἀντέχεσθαι τῆς κατὰ θάλατταν ἡγεμονίας.
[15, 1]	γὰρ ἂν οὐχ ἡγήσαιτο κατηγορίας	αὐτοὺς	ἀξίους ὑπάρχειν, οἵτινες παρὰ τῶν
[15, 5]	προσέταττον τὰ μὲν τείχη καθελεῖν,	αὐτοὺς	δὲ μετοικῆσαι πάντας εἰς τὰς
[15, 46]	κατασκάψαντες καὶ Θεσπιὰς ἀλλοτρίως πρὸς	αὐτοὺς	διακειμένας ἐξεπόρθησαν, οἱ δὲ Πλαταιεῖς
[15, 28]	διὰ τὸ μέγεθος τῆς περὶ	αὐτοὺς	δυνάμεως ὑπεροπτικῶς καὶ βαρέως ἦρχον
[15, 46]	τῶν Αθηναίων συμμαχίαν, εὐθὺς ἐπ'	αὐτοὺς	δύναμιν ἀξιόλογον ἦγον. (Παραγενόμενοι δὲ
[15, 71]	Θετταλούς· ὡς δ' οὗτοι μὲν	αὐτοὺς	ἐγκατέλιπον, Αθηναῖοι δὲ καί τινες
[15, 75]	τῇ πόλει τῶν Σκοτουσσαίων, ἐκάλεσεν	αὐτοὺς	εἰς ἐκκλησίαν καὶ περιστήσας τοὺς
[15, 23]	καὶ συμμαχίαν ἔσπευδον συντίθεσθαι πρὸς	αὐτούς.	~Ἐπ' ἄρχοντος δ' Αθήνησι Νίκωνος
[15, 66]	τοὺς ὑποκειμένους καιροὺς Θηβαῖοι, πείσαντος	αὐτοὺς	Επαμεινώνδου καὶ πανταχόθεν συναγαγόντος τοὺς
[15, 14]	ἐν τῷ χωρίῳ φυλάκων, βιασάμενος	αὐτοὺς	ἐσύλησε τὸ ἱερὸν καὶ συνήθροισεν
[15, 91]	πρὸς τοὺς ἀφεστηκότας. καταλαβὼν δ'	αὐτοὺς	ἤδη συνάπτοντας τοῖς πολεμίοις, καὶ
[15, 67]	Λακεδαιμονίων βοήθειαν. (Βοιωτοὶ δέ, μεταπεμπομένων	αὐτοὺς	Θετταλῶν ἐπ' ἐλευθερώσει μὲν τῶν
[15, 70]	πεῖραν αὐτῶν βουλόμενοι λαβεῖν προῆγον	αὐτούς,	καὶ κατὰ τὰς συμπλοκὰς καὶ
[15, 34]	τῶν δὲ ναυτικῶν κατὰ τοὺς	αὐτοὺς	καιροὺς ἐγένετο μεγάλη ναυμαχία μεταξὺ
[15, 80]	γυναῖκας ἐξηνδραποδίσαντο. ~Περὶ δὲ τοὺς	αὐτοὺς	καιροὺς Θετταλοὶ πρὸς Αλέξανδρον τὸν
[15, 63]	τέτταρα δὲ μέρη διελόμενοι σφᾶς	αὐτοὺς	κατὰ πλείονας τόπους ἔκριναν ποιεῖσθαι
[15, 68]	καὶ πρεσβεύσαντες πρὸς Βοιωτοὺς ἔπεισαν	αὐτοὺς	κοινωνεῖν τοῦ πολέμου. Οἱ δ'
[15, 16]	οὖν εὐδοκεῖσθαι ταῖς ὁμολογίαις, ἔφησαν	αὐτοὺς	μὲν μὴ ὑπάρχειν κυρίους τῆς
[15, 73]	τῶν Λιβύων, ἔγνω στρατεύειν ἐπ'	αὐτούς.	Οὐκ ἔχων δὲ πρόφασιν ἀξιόλογον
[15, 62]	ἐπὶ τὴν Αρκαδίαν, ἧκον πρὸς	αὐτοὺς	πανδημεὶ οἵ τε Αρκάδες καὶ
[15, 6]	Φιλοξένῳ, διαλλαγεὶς αὐτῷ πάλιν τοὺς	αὐτοὺς	παρέλαβεν ἐπὶ τὸ συμπόσιον. Προβαίνοντος
[15, 74]	ἑαυτοῦ εἶναι. διὸ καὶ πρὸς	αὐτοὺς	πλεονάκις πεπολεμηκὼς εἰώθει κατὰ τὰς
[15, 51]	ἐρήμων ὄντων συμμάχων, ἅπαντες ὑπελάμβανον	αὐτοὺς	ῥᾳδίως ὑπὸ τῶν Σπαρτιατῶν καταπολεμηθήσεσθαι.
[15, 36]	δ' Αβδηρῖται πανδημεὶ στρατεύσαντες ἐπ'	αὐτοὺς	σποράδην καὶ ἀτάκτως τὴν ἐπάνοδον
[15, 62]	διαπρεσβευσάμενοι πρὸς τοὺς Θηβαίους ἔπεισαν	αὐτοὺς	συμμαχίαν συνθέσθαι κατὰ τῶν Λακεδαιμονίων.
[15, 6]	δόξαν ἔχοντας μετεπέμπετο καὶ προτιμῶν	αὐτοὺς	συνδιέτριβε καὶ τῶν ποιημάτων ἐπιστάτας
[15, 46]	τοῖς πολεμίοις εὐαρέστους· ἔδει γὰρ	αὐτοὺς	τὰ ἔπιπλα λαβόντας ἀπελθεῖν ἐκ
[15, 28]	ὑποτεταγμένων· διόπερ πολλοὶ τῶν ὑπ'	αὐτοὺς	τεταγμένων ἀπέκλινον πρὸς τοὺς Αθηναίους.
[15, 32]	τόπων ὑπερδεξίων, ἐπήγαγε πᾶσαν ἐπ'	αὐτοὺς	τὴν δύναμιν συντεταγμένην καταπληκτικῶς. (Χαβρίας
[15, 32]	πρὸς τὴν μάχην. ἀποκρουσαμένων δὲ	αὐτοὺς	τῶν Θηβαίων ῥᾳδίως ἐκ τόπων
[15, 33]	στρατεύσαντες ἐπὶ Θηβαίους, καὶ συναναγκάσαντες	αὐτοὺς	ὑπὲρ τῆς ἐλευθερίας ἀγωνίσασθαι, μεγάλῃ
[15, 81]	ἱστορίας ἔπαινον. (Κατὰ δὲ τοὺς	αὐτοὺς	χρόνους Κλέαρχος, τὸ γένος ὢν
[15, 59]	ἔννοιαν ἀποκατέστη. ~Περὶ δὲ τοὺς	αὐτοὺς	χρόνους Λυκομήδης ὁ Τεγεάτης ἔπεισε
[15, 50]	ἔγνωσαν μεγάλῃ δυνάμει στρατεύειν ἐπ'	αὐτούς,	ὡς κοινοὺς πολεμίους· σφόδρα γὰρ
[15, 50]	τὴν Βοιωτίαν ἐν τῇ καθ'	αὑτοὺς	μιᾷ συντελείᾳ. (Ἐπὶ δὲ τούτοις
[15, 62]	βάρος τῆς Σπάρτης, καὶ καθ'	αὑτοὺς	οὐχ ὑπέλαβον δυνήσεσθαι τοῖς Λακεδαιμονίοις
[15, 5]	τὰς κοινὰς συνθήκας, ὅμως καθ'	αὑτοὺς	ὑποστάντες τὴν πολιορκίαν εὐρώστως ἠμύνοντο
[15, 90]	Ορόντης μὲν τῆς Μυσίας σατράπης,	Αὐτοφραδάτης	δὲ Λυδίας· τῶν δὲ Ιώνων
[15, 54]	τοὺς ὑβριστὰς καταρασάμεναι τὸν βίον	αὐτοχειρίᾳ	κατέστρεψαν. (Πολλῶν δὲ καὶ ἄλλων
[15, 54]	ἐκ τῆς Βοιωτίας, καὶ ἀπήντησεν	αὐτῷ	ἄλλη δύναμις μεγάλη Λακεδαιμονίων καὶ
[15, 52]	κατὰ τὸν πόλεμον ἐπέτρεψαν, συμπαρόντων	αὐτῷ	βοιωταρχῶν ἕξ. (Ὁ δ' Επαμεινώνδας
[15, 67]	δυνάμεως εἰς Θετταλίαν, δόντες ἐντολὰς	αὐτῷ	εἰς τὸ συμφέρον τῶν Βοιωτῶν
[15, 33]	τὰς ὑπὸ τοῦ δήμου δοθείσας	αὐτῷ	καθίστανεν ἐχούσας τοῦτο τὸ σχῆμα.
[15, 43]	ποιήσουσι τὴν πολλὴν στρατιάν. ἐφθόνουν	αὐτῷ	καὶ διαβολὰς ἀδίκους προσῆπτον. (Οἱ
[15, 2]	ἔχων χρημάτων δαψίλειαν. Ἒπεμψε δ'	αὐτῷ	καὶ ὁ τῶν Αράβων βασιλεὺς
[15, 76]	δυνάμεσιν ὑπερεχόντων, οἱ Θηβαῖοι βοηθήσαντες	αὐτῷ	καὶ παραλαβόντες ἐν παρακαταθήκῃ τὴν
[15, 52]	ἔχων δόρυ καὶ ταινίαν ἐπ'	αὐτῷ,	καὶ προεσήμαινε τὸ παραγγελλόμενον ὑπὸ
[15, 45]	ἡγούμενον τοῦ ναυτικοῦ καταφυγόντες συνέπλεον	αὐτῷ	καὶ συνεμάχουν. (Τοῦτον οὖν παραστησάμενοι
[15, 13]	εἰς τὸν Αδρίαν ἔκτισαν ἐν	αὐτῷ	νῆσον τὴν ὀνομαζομένην Φάρον, συμπράξαντος
[15, 6]	συγγνώμην δοῦναι τῷ Φιλοξένῳ, διαλλαγεὶς	αὐτῷ	πάλιν τοὺς αὐτοὺς παρέλαβεν ἐπὶ
[15, 7]	δ' ἔκ τινων λόγων προσκόψας	αὐτῷ	παντελῶς ἀπηλλοτριώθη, καὶ προαγαγὼν εἰς
[15, 7]	μεγάλας χρείας ἐν τοῖς πολέμοις	αὐτῷ	παρεσχημένοι. (Οὗτοι μὲν οὖν φυγόντες
[15, 33]	δὲ Χαβρίας, πολλῶν καὶ καλῶν	αὐτῷ	πεπραγμένων κατὰ πόλεμον, ἐπὶ τούτῳ
[15, 39]	ἀγχίνοιαν καὶ τὴν ἐκ παιδείας	αὐτῷ	περιγεγενημένην ἀρετήν. ἀλλὰ περὶ μὲν
[15, 6]	πολέμῳ κατωρθωμένοις. (Τῶν δὲ συνόντων	αὐτῷ	ποιητῶν Φιλόξενος ὁ διθυραμβοποιός, μέγιστον
[15, 91]	τῆς χώρας σατράπης Δατάμης ἀντεστρατοπέδευσεν	αὐτῷ,	πολλοὺς μὲν ἱππεῖς ἠθροικώς, δισμυρίους
[15, 72]	ἔλαβον εὐλόγου διαβολῆς. ἐπενεγκάντων οὖν	αὐτῷ	προδοσίας ἔγκλημα, τὸ πλῆθος παροξυνθὲν
[15, 73]	Λιλύβαιον· πολλῶν δ' ὄντων ἐν	αὐτῷ	στρατιωτῶν τὴν πολιορκίαν ἔλυσεν. (Ἀκούσας
[15, 67]	Θετταλίαν διοικησάμενος ὥς ποτ' ἔδοξεν	αὐτῷ	συμφέρειν τοῖς Βοιωτοῖς, ἐπανῆλθεν εἰς
[15, 47]	μετενόησεν ὁ δῆμος καὶ πάλιν	αὐτῷ	τὴν στρατηγίαν ἀποκατέστησεν. (Προσκατεσκεύαζον δὲ
[15, 67]	Λυκομήδην στρατηγὸν προχειρισάμενοι, καὶ παραδόντες	αὐτῷ	τοὺς ἐπιλέκτους ὀνομαζομένους, ὄντας πεντακισχιλίους,
[15, 20]	Φοιβίδα κατέστησαν στρατηγόν. Δόντες δ'	αὐτῷ	τρισχιλίους ὁπλίτας ἐξαπέστειλαν διαπολεμήσοντα τὸν
[15, 7]	τὴν ψυχὴν αὐτοῦ, καὶ φθονεῖν	αὐτῷ	φάσκων ἅπαντας τοὺς φίλους ὑπώπτευεν
[15, 2]	τοῦ Καρίας δυνάστου, λάθρᾳ συμπράττοντος	αὐτῷ,	χρημάτων ἔλαβε πλῆθος εἰς διατροφὴν
[15, 82]	τοῦ ἱεροῦ καὶ τῶν ἐν	αὐτῷ	χρημάτων. τῶν δὲ Μαντινέων ἀναλαβόντων
[15, 43]	Μέμφιν. (Τοῦ δ' Ιφικράτους ἀξιοῦντος	αὑτῷ	δοθῆναι τοὺς παρόντας μισθοφόρους, καὶ
[15, 29]	δήμου, παρακαλῶν δὲ στρατηγὸν Ιφικράτην	αὑτῷ	δοῦναι. (Οἱ δ' Αθηναῖοι, σπεύδοντες
[15, 91]	δισμυρίους δὲ πεζοὺς μισθοφόρους ἔχων	αὑτῷ	συστρατεύοντας· (ὁ δὲ κηδεστὴς τοῦ
[15, 15]	δὲ καὶ Μάγων ὁ βασιλεὺς	αὐτῶν	ἀγωνισάμενος λαμπρῶς. (Οἱ δὲ Φοίνικες
[15, 70]	Βοιωτῶν καὶ τῶν συμμάχων ὑπ'	αὐτῶν	ἀνῃροῦντο. διόπερ δόξαντες εὐχειρίᾳ καὶ
[15, 24]	οἵ τε γὰρ Λίβυες καταφρονήσαντες	αὐτῶν	ἀπέστησαν, οἵ τε τὴν Σαρδόνα
[15, 1]	ἀλόγως. οἱ μὲν γὰρ πρὸ	αὐτῶν	βεβιωκότες πολλοῖς πόνοις καὶ μεγάλοις
[15, 70]	εἰληφότες. Οἱ δ' Ελληνες πεῖραν	αὐτῶν	βουλόμενοι λαβεῖν προῆγον αὐτούς, καὶ
[15, 11]	παρὰ τοῦ βασιλέως τὸν Τιρίβαζον,	αὐτῶν	δὲ τῶν ἐγκλημάτων κατ' ἰδίαν
[15, 73]	καὶ δόξας πάντα τὸν στόλον	αὐτῶν	διεφθάρθαι, κατεφρόνησε, καὶ τῶν ἰδίων
[15, 3]	πολεμίων ἀγοραῖς, καὶ τὰς μὲν	αὐτῶν	διέφθειρεν ἐν θαλάττῃ, τὰς δὲ
[15, 58]	οἱ δ' ὄχλοι δόξαντες ὑπ'	αὐτῶν	ἐγκαταλελεῖφθαι, καὶ διὰ τοῦτο παροξυνθέντες,
[15, 58]	διαβληθέντας ἀπέκτεινε καὶ τὰς οὐσίας	αὐτῶν	ἐδήμευσεν. (Πολλῶν δὲ καὶ ἄλλων
[15, 66]	τὴν πόλιν. Καὶ τινὲς μὲν	αὐτῶν	εἰς Κεφαλληνίαν ἐξέπεσον, τινὲς δ'
[15, 43]	τὴν ἀπαλλαγὴν ποιήσασθαι. (Διόπερ ἐπανιόντων	αὐτῶν	εἰς τὴν Ασίαν, καὶ γενομένης
[15, 36]	τοὺς Αβδηρίτας τιμωρήσασθαι, πάλιν ἐνέβαλον	αὐτῶν	εἰς τὴν χώραν. Οἱ δὲ
[15, 94]	ἐκ τῆς πατρίδος μετάστασιν. Διόπερ	αὐτῶν	ἐπανελθόντων εἰς τὰς προγεγενημένας πόλεις,
[15, 24]	τοὺς πεφευγότας συναγαγόντες πολλὴν ἐπιμέλειαν	αὐτῶν	ἐποιήσαντο. (Μετὰ δὲ ταῦτα λοιμικῆς
[15, 14]	Αγυλλαίων ἐκβοηθησάντων, μάχῃ τε ἐκράτησεν	αὐτῶν	καὶ πολλοὺς αἰχμαλώτους λαβὼν καὶ
[15, 24]	κατὰ τῶν Καρχηδονίων, ἀπέστησαν ἀπ'	αὐτῶν	καὶ συμφρονήσαντες ἐπέθεντο τοῖς Καρχηδονίοις.
[15, 68]	Λακεδαιμονίους· διακόψας δὲ τὴν φυλακὴν	αὐτῶν	καὶ τὴν δύναμιν διαγαγὼν παρῆλθεν
[15, 71]	οἶκον ἐπάνοδον ποιεῖσθαι. (Ἀναζευξάντων δ'	αὐτῶν,	καὶ τῆς πορείας οὔσης διὰ
[15, 33]	ἐν οἷς καὶ ὁ βασιλεὺς	αὐτῶν	Κλεόμβροτος ἔπεσε· μετὰ δὲ ταῦτα
[15, 50]	σφόδρα γὰρ ὑφεωρῶντο τὴν αὔξησιν	αὐτῶν,	μήποτε τῆς ὅλης Βοιωτίας ἡγούμενοι
[15, 58]	καὶ διακοσίων, καὶ τῶν δημαγωγῶν	αὐτῶν	ὁ δῆμος οὐκ ἐφείσατο. (Διὰ
[15, 47]	ἀπροσδοκήτως τοῖς πολιορκοῦσιν ἐπιθέμενος ἀνεῖλεν	αὐτῶν	περὶ διακοσίους, ὕστερον δὲ μεγάλης
[15, 70]	τὰς συμπλοκὰς καὶ μάχας ἀνδραγαθούντων	αὐτῶν,	πολλοί τε τῶν Βοιωτῶν καὶ
[15, 62]	ἢ πεντακισμυρίων, οἱ μὲν ἡγεμόνες	αὐτῶν	συνεδρεύσαντες ἔγνωσαν ἐπ' αὐτὴν βαδίζειν
[15, 70]	εὐπορωτάτους τῶν Σικυωνίων ἐφυγάδευσε, δημεύσας	αὐτῶν	τὰς οὐσίας, καὶ πολλῶν χρημάτων
[15, 71]	τῶν ἐπιτηδείων σπανιζόντων. (Ἤδη δ'	αὐτῶν	τὴν σωτηρίαν ἀπογινωσκόντων, Επαμεινώνδας ἰδιωτεύων
[15, 1]	ἀβουλίας. (Έν γὰρ ταῖς συμφοραῖς	αὐτῶν	τὸ μῖσος τῶν ἀδικουμένων ἔλαβε
[15, 33]	τοὺς Βοιωτοὺς βοηθῆσαι· εἰ δ'	αὐτῶν	τῶν πολεμίων παρακεχωρηκότων τῆς νίκης
[15, 11]	λόγον διὰ τὸ τὰς περὶ	αὐτῶν	χάριτας καὶ τιμὰς πολλαπλασίας ἀπειληφέναι
[15, 8]	συντίθεται συμμαχίαν ἰδίᾳ, φίλος ὢν	αὐτῶν·	ὡς καὶ Πυθώδε τινὰς ἔπεμψεν
[15, 49]	κοινὸν τῶν Αχαιῶν, ἀλλ' ἴδιον	αὑτῶν	εἶναι τὸ τέμενος· συνέπραττον δὲ
[15, 18]	ἑαυτοὺς πλεονεκτεῖν διὰ τὸ τὴν	αὑτῶν	πόλιν ἐγγυτέρω κεῖσθαι, οἱ δὲ
[15, 32]	(Ὧν ποιησάντων τὸ προσταχθὲν ὥσπερ	ἀφ'	ἑνὸς παρακελεύσματος, ὁ Αγησίλαος θαυμάσας
[15, 55]	παρὰ μὲν τοῖς Λακεδαιμονίοις οἱ	ἀφ'	Ηρακλέους γεγονότες ἡγεμόνες ἐτάχθησαν ἐπὶ
[15, 53]	ἀγῶνα τιθέναι Διὶ βασιλεῖ στεφανίτην·	ἀφ'	οὗ δὴ Βοιωτοὶ ταύτην ποιοῦσι
[15, 54]	διὰ τοιαύτας αἰτίας. (Λεῦκτρος ἦν,	ἀφ'	οὗ τὸ πεδίον τοῦτο ἔσχε
[15, 1]	Ελλήνων, Λακεδαιμόνιοι δὲ μετὰ τὴν	ἀφαίρεσιν	τῆς ἡγεμονίας οὐδέποτ' ἐδυνήθησαν ἀναλαβεῖν
[15, 53]	νεὼν τοῦ Ηρακλέους ὅπλα παραδόξως	ἀφανῆ	γέγονε καὶ λόγος ἐν ταῖς
[15, 52]	κηρύττων μήτ' ἐξάγειν Θήβηθεν μήτ'	ἀφανίζειν,	ἀλλ' ἀπάγοντα πάλιν ἀνασώζειν. (Οἱ
[15, 48]	κατεκλύσθησαν ἅπαντες σὺν ταῖς πατρίσιν	ἀφανισθέντες.	Ἐγένετο δὲ τοῦτο τὸ πάθος
[15, 48]	Ελληνίδας, οὔτε τῶν πόλεων αὐτάνδρων	ἀφανισμός,	θείας τινὸς ἐνεργείας τὴν ἀπώλειαν
[15, 27]	οὗτοι μὲν ὑπόσπονδοι καθ' ὁμολογίαν	ἀφεθέντες	εἰς τὴν Πελοπόννησον ἀπηλλάγησαν, (οἱ
[15, 3]	τὰς δὲ διεκώλυσεν, ἐνίας δὲ	ἀφείλατο.	Διὸ καὶ τῶν ἐμπόρων μὴ
[15, 41]	ὁ βασιλεὺς ἐστράτευσεν ἐπ' Αἰγυπτίους	ἀφεστηκότας	ἀπὸ Περσῶν. Ἡγοῦντο δὲ τῶν
[15, 91]	δωρεὰς ὑποσχόμενος, ἀνέζευξε πρὸς τοὺς	ἀφεστηκότας.	καταλαβὼν δ' αὐτοὺς ἤδη συνάπτοντας
[15, 91]	ἐὰν ἐγχειρίσῃ τοῖς Πέρσαις τοὺς	ἀφεστηκότας,	πρῶτον μὲν τοὺς κομίσαντας τὰ
[15, 91]	τοῦ πολέμου χρείας. ~Οἱ δ'	ἀφεστηκότες	τοῦ βασιλέως ἐπὶ τὴν τῶν
[15, 92]	τὴν πόλιν μεταπεμψάμενος πολλοὺς τῶν	ἀφεστηκότων	ἡγεμόνας, τούτους μὲν συλλαβὼν καὶ
[15, 63]	τούτοις τῶν συμμάχων τῶν μὲν	ἀφεστηκότων,	τῶν δὲ διὰ τὰς ὁμοίας
[15, 29]	δήμου γνώμης προσδεξάμενος τὴν στρατηγίαν	ἀφηγεῖτο	τῶν κατ' Αἴγυπτον δυνάμεων, καὶ
[15, 32]	δ' ὁ Αθηναῖος τῶν μισθοφόρων	ἀφηγούμενος	παρήγγειλε τοῖς στρατιώταις δέχεσθαι τοὺς
[15, 91]	κηδεστὴς τοῦ Δατάμου τῶν ἱππέων	ἀφηγούμενος,	χάριν βουλόμενος καταθέσθαι καὶ τῆς
[15, 77]	τὴν Τριφυλίαν, προφάσει τῶν φυγάδων	ἀφῃροῦντο	ταύτην τῶν Αρκάδων οἱ Ηλεῖοι.
[15, 49]	δὲ θεωροὺς Πυθώδε, χρησμοὺς ἔλαβον	ἀφιδρύματα	λαβεῖν ἀπὸ τῶν ἀρχαίων καὶ
[15, 49]	εἰς Αχαΐαν τοὺς ληψομένους τὰ	ἀφιδρύματα·	οὗτοι δὲ πρὸς τὸ κοινὸν
[15, 49]	ἀντέλεγον τοῖς Ιωσι περὶ τῶν	ἀφιδρυμάτων,	λέγοντες μὴ κοινὸν τῶν Αχαιῶν,
[15, 7]	εἰς τὰ ποιήματα σπουδῆς οὐκ	ἀφιστάμενος	εἰς μὲν τὴν Ολυμπιακὴν πανήγυριν
[15, 9]	ἰδίους πεποιημένος, διέγνω τοῦ βασιλέως	ἀφίστασθαι.	(Εὐθὺς οὖν πρὸς μὲν Ακοριν
[15, 15]	πρὸς ἀπόστασιν, προσεδέχετο τὰς βουλομένας	ἀφίστασθαι,	καὶ συμμαχίαν πρὸς αὐτὰς συντιθέμενος
[15, 53]	αὐτοῖς καὶ λόφους τινὰς ὑπερβαλόντες	ἄφνω	κατενόησαν τοὺς Λακεδαιμονίους ἐπέχοντας ἅπαν
[15, 13]	δύνασθαι ναυσὶ καθορμισθῆναι. Ἔσπευδε γὰρ	ἄφνω	μεγάλαις δυνάμεσιν ἐπιπλεῦσαι τοῖς κατὰ
[15, 36]	ἰσχυρᾶς, καὶ τῶν Θρᾳκῶν μεταβαλομένων	ἄφνω,	μονωθέντες οἱ Αβδηρῖται καὶ κυκλωθέντες
[15, 84]	μετὰ τῆς δυνάμεως ἀφορμήσας ἔσπευσεν	ἄφνω	προσπεσεῖν τοῖς ἀπολελειμμένοις ἐν τῇ
[15, 65]	ἐπὶ τοὺς πολεμίους, καὶ προσπεσόντες	ἄφνω	τοῖς διαβαίνουσι πολὺν ἐποιοῦντο φόνον.
[15, 84]	δ' ὑστεραίᾳ πολλὴν διανύσας ὁδὸν	ἄφνω	τοῖς Μαντινεῦσιν ἀνελπίστως ἐπέρραξεν, οὐ
[15, 5]	ἐν αὐταῖς, ὧν ἔνιαι πιθανὰς	ἀφορμὰς	αὐτοῖς παρέσχοντο τῆς ταραχῆς. Ἀπολαβοῦσαι
[15, 3]	βασιλεῖ. ~Οὗτος μὲν οὖν τοσαύτας	ἀφορμὰς	ἔχων τεθαρρηκότως συγκατέβαινεν εἰς τὸν
[15, 84]	αὐτὸς δὲ μετὰ τῆς δυνάμεως	ἀφορμήσας	ἔσπευσεν ἄφνω προσπεσεῖν τοῖς ἀπολελειμμένοις
[15, 88]	ἐπειράθη, καὶ πέρας διὰ τὴν	ἀφροσύνην	τῶν ἡγουμένων ἀνδραποδισμοῦ καὶ κατασκαφῆς
[15, 38]	πάσας τὰς πόλεις αὐτονόμους καὶ	ἀφρουρήτους	εἶναι. Καὶ κατέστησαν οἱ Ελληνες
[15, 48]	συνέβαινε μέγιστον τῶν κατὰ τὴν	Αχαΐαν	πόλεων ἔχειν ἀξίωμα πρὸ τοῦ
[15, 49]	κατὰ τὸν χρησμὸν ἔπεμψαν εἰς	Αχαΐαν	τοὺς ληψομένους τὰ ἀφιδρύματα· οὗτοι
[15, 49]	τότε μὲν Ιωνίας, νῦν δὲ	Αχαΐας	καλουμένης. (Οἱ μὲν οὖν Ιωνες
[15, 48]	δὲ τοῦτο τὸ πάθος τῆς	Αχαΐας	περὶ δύο πόλεις, Ελίκην τε
[15, 84]	καὶ κράτιστοι τῶν Αρκάδων καὶ	Αχαιοὶ	καὶ Βοιωτοὶ καὶ Αργεῖοι καί
[15, 31]	τετάρτην δ' Ηλεῖοι, πέμπτην δ'	Αχαιοί·	καὶ τὴν μὲν ἕκτην ἐπλήρουν
[15, 85]	δὲ συνεχεῖς ἦσαν Ηλεῖοι καὶ	Αχαιοί,	καὶ τῶν ἄλλων οἱ καταδεέστεροι
[15, 75]	δυνάμεως ἐμβαλὼν εἰς Πελοπόννησον τοὺς	Αχαιοὺς	καί τινας ἄλλας πόλεις προσηγάγετο,
[15, 80]	Μάγνητας δὲ καὶ τοὺς Φθιώτας	Αχαιοὺς	παραδοῦναι Βοιωτοῖς, καὶ τὸ λοιπὸν
[15, 49]	ἀφιδρυμάτων, λέγοντες μὴ κοινὸν τῶν	Αχαιῶν,	ἀλλ' ἴδιον αὑτῶν εἶναι τὸ
[15, 49]	δὲ πρὸς τὸ κοινὸν τῶν	Αχαιῶν	διαλεχθέντες ἔπεισαν διδόναι τὰ ἀξιούμενα.
[15, 75]	Ναύπακτον καὶ Καλυδῶνα φρουρουμένην ὑπ'	Αχαιῶν	ἠλευθέρωσεν. Ἐστράτευσαν δὲ καὶ εἰς
[15, 49]	τὴν Βοῦραν οἰκοῦντες. (Τῶν δὲ	Αχαιῶν	κοινῷ δόγματι συγχωρησάντων, οἱ μὲν
[15, 93]	Τοῦ δὲ πλήθους τοῖς Αἰγυπτίοις	ἀχρήστου	γενομένου, ταῖς ἀρεταῖς προέχοντες οἱ