Alphabétiquement     [«   »]
ξυλίνην 1
ξυνομολογεῖσθαι 1
1
ὁ 175
54
5
2
Fréquences     [«    »]
129 γὰρ
152 ἐπὶ
160 κατὰ
175 ὁ
176 οἱ
180 τὰς
184 ἐν
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Diodore de Sicile, La Bibliothèque historique, livre XV


Livre, Chap.
[15, 66]   Τρωικῶν χρόνων, μετὰ δὲ ταῦθ'     Αγαμέμνονος Ορέστης καὶ οἱ ἀπὸ
[15, 34]   θεωρῶν τὸ πλῆθος τῶν ἐπιρρεόντων     Αγησίλαος ἀνεκαλέσατο τῇ σάλπιγγι τοὺς
[15, 33]   πρὸς τοὺς πολεμίους. Πρὸς οὓς     Αγησίλαος ἀπεκρίθη, νῦν μὲν ἀκινδύνως
[15, 32]   προσταχθὲν ὥσπερ ἀφ' ἑνὸς παρακελεύσματος,     Αγησίλαος θαυμάσας τήν τε εὐταξίαν
[15, 32]   τῆς νίκης. Ἱππεῖς δ' εἶχεν     Αγησίλαος χιλίους καὶ πεντακοσίους. (Οὗτος
[15, 55]   τε βασιλεὺς καὶ Αρχίδαμος     Αγησιλάου τοῦ βασιλέως υἱός, παρὰ
[15, 61]   τὴν δὲ δυναστείαν διαδεξάμενος Αλέξανδρος     ἀδελφιδοῦς ἦρξεν ἔτη ἕνδεκα. Οὗτος
[15, 7]   οἷς ἦν Φίλιστος καὶ Λεπτίνης     ἀδελφός, ἄνδρες διαφέροντες ἀνδρείᾳ καὶ
[15, 23]   τὴν δὲ ἀρχὴν διαδεξάμενος Κλεόμβροτος     ἀδελφὸς ἐβασίλευσεν ἔτη ἐννέα. Λακεδαιμόνιοι
[15, 60]   τὴν δὲ ἀρχὴν διαδεξάμενος Κλεομένης     ἀδελφὸς ἐβασίλευσεν ἔτη τριάκοντα καὶ
[15, 34]   λαιοῦ κέρατος, ὧν ἡγεῖτο Κήδων     Αθηναῖος· ἀγωνισάμενος δὲ λαμπρῶς αὐτόν
[15, 43]   τιμωρίας τύχῃ, καθάπερ Κόνων ἔπαθεν     Αθηναῖος, ἔκρινε λάθρᾳ φεύγειν ἐκ
[15, 36]   περιπεπτωκότων καὶ μελλόντων πολιορκεῖσθαι, Χαβρίας     Αθηναῖος ἐπιφανεὶς μετὰ δυνάμεως ἐξείλατο
[15, 76]   Αναξιμένης Λαμψακηνὸς καὶ Πλάτων     Αθηναῖος, ἔτι δὲ τῶν Πυθαγορικῶν
[15, 89]   (Τῶν δὲ συγγραφέων Ξενοφῶν μὲν     Αθηναῖος τὴν τῶν Ελληνικῶν σύνταξιν
[15, 32]   δύναμιν συντεταγμένην καταπληκτικῶς. (Χαβρίας δ'     Αθηναῖος τῶν μισθοφόρων ἀφηγούμενος παρήγγειλε
[15, 41]   μὲν τῶν βαρβαρικῶν, Ιφικράτης δ'     Αθηναῖος τῶν μισθοφόρων, ὄντων δισμυρίων.
[15, 81]   (Ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις Τιμόθεος     Αθηναίων στρατηγὸς ἔχων δύναμιν πεζήν
[15, 77]   κατὰ τὴν Μακεδονίαν Πτολεμαῖος μὲν     Αλωρίτης ἐδολοφονήθη ὑπὸ (τἀδελφοῦ) Περδίκκα,
[15, 71]   Αθηναῖος. ἐπὶ δὲ τούτων Πτολεμαῖος     Αλωρίτης (ὁ Αμύντου υἱὸς) ἐδολοφόνησεν
[15, 71]   δὲ τούτων Πτολεμαῖος Αλωρίτης  (ὁ   Αμύντου υἱὸς) ἐδολοφόνησεν Αλέξανδρον (τὸν
[15, 31]   ἐσχάτους κινδύνους κατέστησεν. (Ἦν γὰρ     ἀνὴρ οὗτος δραστικὸς καὶ μετὰ
[15, 79]   Θηβαίοις ἐποίησεν. (Εἰ μὲν οὖν     ἀνὴρ οὗτος πλείω χρόνον ἐπέζησεν,
[15, 60]   τὸν αὐτὸν καιρόν. Αμύντας μὲν     Αρριδαίου βασιλεύων τῆς Μακεδονίας ἐτελεύτησεν
[15, 3]   δ' Εὐαγόρᾳ σίτου πλῆθος ἱκανὸν     βασιλεὺς Ακορις ἐκ τῆς Αἰγύπτου
[15, 15]   παντελῶς. ἔπεσε δὲ καὶ Μάγων     βασιλεὺς αὐτῶν ἀγωνισάμενος λαμπρῶς. (Οἱ
[15, 33]   τῶν πολιτῶν, ἐν οἷς καὶ     βασιλεὺς αὐτῶν Κλεόμβροτος ἔπεσε· μετὰ
[15, 41]   Παπίριον. Ἐπὶ δὲ τούτων Αρταξέρξης     βασιλεὺς ἐστράτευσεν ἐπ' Αἰγυπτίους ἀφεστηκότας
[15, 55]   ἐπὶ τῶν κεράτων, Κλεόμβροτός τε     βασιλεὺς καὶ Αρχίδαμος Αγησιλάου
[15, 92]   (Κατὰ δὲ τὴν Αἴγυπτον Ταχὼς     βασιλεὺς κατασκευασάμενος τὰ πρὸς τὸν
[15, 59]   τὴν Αρκαδίαν στρατεῦσαι. (Διόπερ Αγησίλαος     βασιλεὺς μετὰ δυνάμεως καὶ τῶν
[15, 50]   δὲ τούτους τοὺς χρόνους Αρταξέρξης     βασιλεὺς ὁρῶν πάλιν ταραττομένην τὴν
[15, 90]   κατὰ τῶν Περσῶν γενομένης, καὶ     βασιλεὺς παρεσκευάζετο τὰ πρὸς τὸν
[15, 31]   οὔσης, ἡγεῖτο τῆς στρατιᾶς Αγησίλαος     βασιλεύς· περιβόητος δ' ἦν ἐπ'
[15, 41]   κύριός ἐστι, τῶν δ' ἔργων     βασιλεύς. (Τῆς δὲ τῶν Περσῶν
[15, 90]   (Ὁμοίως δὲ τούτοις καὶ Ταχὼς     βασιλεὺς τῶν Αἰγυπτίων κρίνας πολεμεῖν
[15, 29]   καὶ προπετοῦς, ἔπεισεν αὐτὸν Κλεόμβροτος     βασιλεὺς τῶν Λακεδαιμονίων ἄνευ τῆς
[15, 55]   ἐναντίας λαμβάνοντες. (Ἕως μὲν οὖν     βασιλεὺς τῶν Λακεδαιμονίων Κλεόμβροτος ἔζη,
[15, 92]   Αἰγύπτῳ βασιλείας, μέγαν πόλεμον ἐξέκαυσεν·  (ὁ   γὰρ Νεκτανεβὼς ὑπὸ τοῦ βασιλέως
[15, 93]   ἀνεκτήσατο τὴν κατ' Αἴγυπτον βασιλείαν,     δ' Αγησίλαος ὡς μόνος κατωρθωκὼς
[15, 31]   ὁπλίτης πρὸς δύο ψιλοὺς τεταγμένος,     δ' ἱππεὺς πρὸς τέτταρας ὁπλίτας
[15, 52]   δύναμιν, φανερῶς τῶν θεῶν κωλυόντων,     δ' οὐδὲν αὐτοῖς ἀποκριθεὶς προῆγε
[15, 91]   μυρίων ἀναιρεθέντων, τοὺς ὑπολειφθέντας     Δατάμης τρεψάμενος καὶ πολλοὺς φονεύσας
[15, 93]   πολεμίους καὶ πάντας ἄρδην ἀναιρήσειν,     δὲ Αγησίλαος καταλαβόμενος τόπον, ὃς
[15, 93]   μὲν Ταχὼς ἀπέγνω τὴν σωτηρίαν,     δὲ Αγησίλαος παρακαλέσας τοὺς στρατιώτας,
[15, 92]   ἠξίου δοῦναι περὶ τῶν ἡμαρτημένων·     δὲ Αρταξέρξης οὐ μόνον αὐτὸν
[15, 91]   τὴν ἐν τῷ στρατηγεῖν σύνεσιν·     δὲ βασιλεὺς Αρταξέρξης πυθόμενος τὴν
[15, 82]   νυκτὸς ὥρμησεν ἐπὶ τὴν Σπάρτην,     δὲ βασιλεὺς τῶν Λακεδαιμονίων Αγις
[15, 11]   τὰς δ' εὐεργεσίας ὁμολογουμένας οὔσας·     δὲ δεύτερος ἔφησε, καὶ τιθεμένων
[15, 58]   μηνυτὴς τριάκοντα τῶν ἐπιφανεστάτων κατηγόρησεν,     δὲ δῆμος οὐκ ἐλέγξας ἀκριβῶς
[15, 58]   δαιμονίου, τῆς ἁρμοζούσης τιμωρίας ἔτυχον,     δὲ δῆμος παυσάμενος τῆς λύττης
[15, 15]   συμφορᾶς εὐθὺς διεπρεσβεύσαντο περὶ διαλύσεων.     δὲ Διονύσιος ἀπεφήνατο (τῷ) μίαν
[15, 91]   πεζοὺς μισθοφόρους ἔχων αὑτῷ συστρατεύοντας·  (ὁ   δὲ κηδεστὴς τοῦ Δατάμου τῶν
[15, 7]   εἰς τὴν προϋπάρξασαν εὔνοιαν ἀποκατεστάθησαν·     δὲ Λεπτίνης ἔγημε τὴν Διονυσίου
[15, 10]   ἱκανῶς ἔφασαν ἔχειν πρὸς κατηγορίαν·     δὲ Τιρίβαζος πρὸς μὲν τὴν
[15, 11]   εὐεργεσίας μείζους εἶναι τῆς ἁμαρτίας·     δὲ τρίτος εἶπεν ὅτι τὰς
[15, 69]   ἐπῆγον ἐπὶ τὴν Κόρινθον καταπληκτικῶς,     δὲ Χαβρίας ἀναλαβὼν τοὺς Αθηναίους
[15, 34]   μὲν Πόλλις ἑξήκοντα καὶ πέντε,     δὲ Χαβρίας ὀγδοήκοντα καὶ τρεῖς.
[15, 88]   κατὰ δὲ τὴν Σικελίαν Γέλων     Δεινομένους καί τινες ἕτεροι. (Ἀλλ'
[15, 35]   ἐν τοὺς νικήσαντας στρατηγοὺς     δῆμος ἀντὶ μεγάλης εὐεργεσίας θανάτῳ
[15, 72]   τὰς καθ' ἑαυτοῦ διαβολάς, τότε     δῆμος ἀποκατέστησεν αὐτὸν εἰς τὴν
[15, 71]   Αθήνας περὶ συμμαχίας. παραχρῆμα     δῆμος ἐξέπεμψε ναῦς μὲν τριάκοντα,
[15, 79]   παραγαγόν ων εἰς τὴν ἐκκλησίαν,     δῆμος ἐψηφίσατο τούτους μὲν ἀποσφάξαι,
[15, 79]   κατὰ θάλατταν ἀρχῆς. ~Εὐθὺς οὖν     δῆμος ἐψηφίσατο τριήρεις μὲν ἑκατὸν
[15, 47]   κατεσκευακὼς πρὸς τὸν πόλεμον, μετενόησεν     δῆμος καὶ πάλιν αὐτῷ τὴν
[15, 19]   ἑαυτοῦ δυναστείας, τὸ μὲν πρῶτον     δῆμος τῶν Ολυνθίων τὰς
[15, 58]   διακοσίων, καὶ τῶν δημαγωγῶν αὐτῶν     δῆμος οὐκ ἐφείσατο. (Διὰ γὰρ
[15, 26]   τοὺς Λακεδαιμονίους· οὐδὲν δ' ἧττον     δῆμος παρεσκευάζετο πανδημεὶ στρατεύειν εἰς
[15, 76]   δ' ἀντὶ τῶν ὑπάτων χιλιάρχους     δῆμος τέσσαρας κατέστησε, Λεύκιον Φούριον,
[15, 34]   ταῖς ὁλκάσιν. δὴ πυθόμενος     δῆμος τῶν Αθηναίων ἐξέπεμψε στόλον
[15, 45]   ἐπιστασίας κυρίοις γεγονόσι τοῦ πολιτεύματος     δῆμος χαλεπῶς ἔχων καὶ μνησικακῶν
[15, 40]   ἐκείνων τοῖς πολίταις προσενηνεγμένων, ὕστερον     δημοτικὸς ὄχλος ἀπολαβὼν τὴν ἐλευθερίαν
[15, 6]   δὲ συνόντων αὐτῷ ποιητῶν Φιλόξενος     διθυραμβοποιός, μέγιστον ἔχων ἀξίωμα κατὰ
[15, 6]   τὴν εὐτραπελίαν τῶν λόγων μειδιάσας     Διονύσιος ἤνεγκε τὴν παρρησίαν, τοῦ
[15, 53]   μεγάλης καὶ δυσκρίτου τῶν βοιωταρχῶν  (ὁ)   ἕβδομος ἧκεν, ὃν πείσας Επαμεινώνδας
[15, 83]   γὰρ τῆς ἐπιθέσεως ἔλαθεν ἂν     Επαμεινώνδας εἰσπεσὼν εἰς τὴν Σπάρτην.
[15, 83]   Λάκωνος ἡγήσαιτο. (Οὐ μὴν ἀλλ'     Επαμεινώνδας ὅλην τὴν νύκτα διαγρυπνήσας
[15, 53]   διαγωνίζεσθαι, ἐν οἷς ἦν καὶ     Επαμεινώνδας συνεξαριθμούμενος. Ἀπορίας δ' οὔσης
[15, 76]   Κορνήλιον. Ἐπὶ δὲ τούτων Θεμίσων     Ερετρίας τύραννος Ωρωπὸν κατελάβετο. Ταύτην
[15, 8]   συγχωροῦντος δὲ τοῦ Τιριβάζου, Ορόντης     ἕτερος στρατηγός, φθονῶν τῇ δόξῃ
[15, 3]   ἐγένετο ναυμαχία καρτερά, καθ' ἣν     Εὐαγόρας τὸ μὲν πρῶτον ὑπερεῖχεν,
[15, 47]   κατὰ μὲν τὴν Κύπρον Νικοκλῆς     εὐνοῦχος ἐδολοφόνησεν Εὐαγόραν τὸν βασιλέα
[15, 53]   ἀναβεβηκότα καὶ λέγοντα, διότι προστέταχεν     θεὸς αὐτοῖς, ὅταν ἐν Λεύκτροις
[15, 78]   (Ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις Επαμεινώνδας     Θηβαῖος, μέγιστον ἔχων τῶν πολιτῶν
[15, 75]   τὴν πόλιν διήρπασεν. (Επαμεινώνδας δ'     Θηβαῖος μετὰ δυνάμεως ἐμβαλὼν εἰς
[15, 60]   ἐνιαυτόν. (Δοῦρις δ' Σάμιος     ἱστοριογράφος τῆς τῶν Ελληνικῶν ἱστορίας
[15, 43]   Διόπερ οὐ συγχωροῦντος τοῦ Φαρναβάζου,     Ιφικράτης διεμαρτύρατο, λέγων ὡς ἐὰν
[15, 43]   Φαρναβάζῳ πρὸς τὸν Ιφικράτην, ὑποπτεύσας     Ιφικράτης μὴ συλληφθῇ καὶ τιμωρίας
[15, 42]   τρισχιλίων τε Φαρνάβαζος καὶ     Ιφικράτης προῆγον ἐπὶ τὸ τετειχισμένον
[15, 92]   πορρωτέρω καὶ περὶ Φοινίκην καταστρατοπεδευούσης,     καθεσταμένος ἐπὶ τῆς Αἰγύπτου στρατηγὸς
[15, 48]   δὲ τὸ μέγεθος τῆς συμφορᾶς     καιρός· οὐ γὰρ ἡμέρας συνέβη
[15, 25]   Λεύκιον Κοΐνκτιον. Ἐπὶ δὲ τούτων     κληθεὶς Βοιωτικὸς πόλεμος ἐνέστη Λακεδαιμονίοις
[15, 33]   εἰς τὰς Θήβας. (Φοιβίδας δὲ     Λακεδαιμόνιος, ἔχων ἀξιόλογον φρουρὰν ἐν
[15, 76]   φιλόσοφος, ἔτι δὲ Αναξιμένης     Λαμψακηνὸς καὶ Πλάτων Αθηναῖος,
[15, 89]   τὴν Επαμεινώνδου τελευτήν· Αναξιμένης δὲ     Λαμψακηνὸς τὴν πρώτην τῶν Ελληνικῶν
[15, 62]   πρὸς τοὺς Σπαρτιάτας. (Λυκομήδης δ'     Μαντινεύς, στρατηγὸς ὢν τῶν Αρκάδων,
[15, 37]   ἡγεμονίας. (Τῶν δὲ συγγραφέων Ερμείας     Μεθυμναῖος τὴν τῶν Σικελικῶν σύνταξιν
[15, 33]   ἀσινῆ διεφύλαξεν. (Μετὰ δὲ ταῦτα     μὲν Αγησίλαος μετὰ τῆς δυνάμεως
[15, 93]   Αἰγυπτίους πολέμου. ~Μετ' ὀλίγον δὲ     μὲν βασιλεὺς τῶν Περσῶν ἐτελεύτησεν
[15, 16]   δυνάστου καὶ τῶν ἀνοχῶν γενομένων,     μὲν Διονύσιος περιχαρὴς ἦν, ὡς
[15, 86]   τοῦ κινδύνου μηδεμίαν ῥοπὴν λαμβάνοντος,     μὲν Επαμεινώνδας ὑπολαβὼν τῆς ἰδίας
[15, 41]   Φαρναβάζου κατανηλωκότος περὶ τὰς παρασκευάς,     μὲν Ιφικράτης ὁρῶν αὐτὸν ἐν
[15, 58]   βασάνοις ὁμολογήσαντος καὶ πίστιν λαβόντος,     μὲν μηνυτὴς τριάκοντα τῶν ἐπιφανεστάτων
[15, 31]   κατοικοῦντες σύμμαχοι. Ἦν δ' αὐτοῖς     μὲν ὁπλίτης πρὸς δύο ψιλοὺς
[15, 34]   ἐπέπλεον ἀλλήλοις. (Εἶχε δὲ τριήρεις     μὲν Πόλλις ἑξήκοντα καὶ πέντε,
[15, 91]   δυνάμεως ἐμβαλόντος εἰς τὴν Καππαδοκίαν,     μὲν ταύτης τῆς χώρας σατράπης
[15, 93]   πολυχειρίαν, καὶ τῶν ἐπιτηδείων ἐξαναλωθέντων,     μὲν Ταχὼς ἀπέγνω τὴν σωτηρίαν,
[15, 92]   ὑπὸ τῶν ἀποστατῶν τῆς Αἰγύπτου,     μὲν Ταχὼς καταπλαγεὶς ἐτόλμησε διὰ
[15, 93]   φεύγειν ἠνάγκασαν. (Μετὰ δὲ ταῦτα     μὲν Ταχὼς ῥᾳδίως ἀνεκτήσατο τὴν
[15, 8]   ἀποστεῖλαι. Οὗ πράξαντος τὸ προσταχθέν,     μὲν Τιρίβαζος ἀναχθεὶς ὡς τὸν
[15, 6]   ἔχοι. Ἀποκριναμένου δ' αὐτοῦ παρρησιωδέστερον,     μὲν τύραννος προσκόψας τοῖς ῥηθεῖσι,
[15, 70]   Ἀπογνωσθείσης δὲ τῆς κοινῆς εἰρήνης,     μὲν Φιλίσκος καταλιπὼν τοῖς Λακεδαιμονίοις
[15, 93]   τὴν δὲ βασιλείαν διεδέξατο Ωχος     μετονομασθεὶς Αρταξέρξης, καὶ ἐβασίλευσεν ἔτη
[15, 18]   ~Κατὰ δὲ τὴν Ασίαν Γλῶς     ναυαρχήσας τῶν Περσῶν ἐν τῷ
[15, 43]   καὶ τῶν ἐτησίων ἤδη γενομένων,     Νεῖλος πληρούμενος καὶ πάντα τόπον
[15, 57]   οὐδέποτε γεγονέναι μνημονεύεται. ἐκλήθη δὲ     νεωτερισμὸς οὗτος παρὰ τοῖς Ελλησι
[15, 74]   βίου τελευτήν. (Ὁ δὲ Διονύσιος     νεώτερος διαδεξάμενος τὴν τυραννίδα, πρῶτον
[15, 80]   τοῦ Πελοπίδου θάνατον, οὐδὲν ἧττον     Πελοπίδας ἀνέζευξεν ἐπὶ τὴν στρατείαν,
[15, 80]   ἐγένετο μάχη καρτερά, καθ' ἣν     Πελοπίδας ἀριστεύων πάντα τὸν περὶ
[15, 80]   τὰς ὑπεροχὰς τῶν τόπων πλεονεκτοῦντος,     Πελοπίδας σπεύδων διὰ τῆς ἰδίας
[15, 77]   τρία· τὴν δὲ ἀρχὴν διαδεξάμενος     Περδίκκας ἐβασίλευσε τῆς Μακεδονίας ἔτη
[15, 17]   πάντων τῶν περικαταλαμβανομένων ἀναιρουμένων πᾶς     πλησίον τόπος νεκρῶν ἐπληρώθη. (Τοσοῦτος
[15, 66]   τοὺς Σπαρτιάτας, ὅτε καὶ Τυρταῖος     ποιητὴς ὑπὸ Αθηναίων ἡγεμὼν ἐδόθη
[15, 76]   παιδείαν ἄξιοι μνήμης Ισοκράτης τε     ῥήτωρ καὶ οἱ τούτου γενόμενοι
[15, 60]   δυναστείαν ἦρξεν ἐνιαυτόν. (Δοῦρις δ'     Σάμιος ἱστοριογράφος τῆς τῶν
[15, 70]   (Ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις Εὔφρων     Σικυώνιος, διαφέρων θράσει καὶ ἀπονοίᾳ,
[15, 88]   Αθηναῖοι, πρὸς δὲ τούτοις Αγησίλαος     Σπαρτιάτης, βραχὺ τοῖς χρόνοις προτερῶν·
[15, 54]   πρὸς ταύτην τὴν ἐπίνοιαν Λεανδρίας     Σπαρτιάτης, πεφευγὼς μὲν ἐκ Λακεδαίμονος,
[15, 20]   Τοιαύτης δὲ γενομένης παραγγελίας, Φοιβίδας     Σπαρτιάτης, τεταγμένος ἐπί τινος ἡγεμονίας
[15, 47]   σχεδὸν ἤδη τέλος ἔχοντος κατέπλευσεν     στόλος τῶν Αθηναίων εἰς τὴν
[15, 56]   ἀνδρείᾳ κατεκτήσαντο. Μεγίστων δ' ἐπαίνων     στρατηγὸς Επαμεινώνδας ἠξιώθη, διὰ τῆς
[15, 84]   Αθηναῖοι καὶ ἄλλοι τινές, ὧν     σύμπας ἀριθμὸς ἦν πεζοὶ μὲν
[15, 94]   καταστολῆς. (Τῶν δὲ συγγραφέων Αθάνας     Συρακόσιος τῶν περὶ Δίωνα πράξεων
[15, 76]   Αντισθένης, πρὸς δὲ τούτοις Αἰσχίνης     Σφήττιος Σωκρατικός. ~Ἐπ' ἄρχοντος
[15, 76]   δὲ τούτοις Αἰσχίνης Σφήττιος     Σωκρατικός. ~Ἐπ' ἄρχοντος δ' Αθήνησι
[15, 76]   φιλοσόφων οἱ τελευταῖοι, Ξενοφῶν τε     τὰς ἱστορίας συγγραψάμενος ἐσχατόγηρως ὤν·
[15, 59]   δὲ τοὺς αὐτοὺς χρόνους Λυκομήδης     Τεγεάτης ἔπεισε τοὺς Αρκάδας εἰς
[15, 21]   γενομένης μάχης ἰσχυρᾶς, αὐτός τε     Τελευτίας ἔπεσε λαμπρῶς ἀγωνισάμενος, καὶ
[15, 3]   οἱ στρατηγοὶ τῶν Περσῶν καὶ     τῆς ναυτικῆς δυνάμεως ἡγούμενος, ὀνομαζόμενος
[15, 16]   ἐποίησε τὴν στρατιάν. (Ὡς δ'     τῆς ὁμολογίας διῆλθε χρόνος, ἀμφότεροι
[15, 90]   ὧν ἦσαν ἐπιφανέστατοι Αριοβαρζάνης μὲν     τῆς Φρυγίας σατράπης, ὃς καὶ
[15, 10]   διαμαρτεῖν. Τοιαύτῃ δ' ἀπολογίᾳ χρησάμενος     Τιρίβαζος ἀπελύθη τῶν ἐγκλημάτων ὡμολογημένως
[15, 72]   ~Ἐπιζητουμένης δὲ τῆς αἰτίας, πῶς     τοιοῦτος ἀνὴρ ἰδιώτης ὢν ἐστρατεύετο
[15, 17]   προετέρει τῶν ἀντιτεταγμένων· ὡς δ'     τοῦ Λεπτίνου θάνατος ἐγνώσθη καὶ
[15, 73]   ~Κατὰ δὲ τὴν Σικελίαν Διονύσιος     τύραννος ἔχων δυνάμεις ἀξιολόγους, καὶ
[15, 34]   (Μετὰ δὲ ταῦτα Χαβρίας μὲν     τῶν Αθηναίων ναύαρχος μετὰ τοῦ
[15, 69]   εἰς τὰς οἰκίας, Χαβρίας δ'     τῶν Αθηναίων στρατηγὸς ἐμφρόνως ἅμα
[15, 29]   ~Ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις Ακορις     τῶν Αἰγυπτίων βασιλεύς, ἀλλοτρίως διακείμενος
[15, 2]   δαψίλειαν. Ἒπεμψε δ' αὐτῷ καὶ     τῶν Αράβων βασιλεὺς στρατιώτας οὐκ
[15, 85]   καταπονουμένων καὶ πρὸς φυγὴν ὁρμησάντων,     τῶν Ηλείων ἵππαρχος ἐπὶ τῆς
[15, 61]   δὲ τούτων Πολύδωρος Φεραῖος     τῶν Θετταλῶν ἄρξας ὑπὸ Αλεξάνδρου
[15, 23]   Ταραντῖνος. (Ἐπὶ δὲ τούτων Αγησίπολις     τῶν Λακεδαιμονίων βασιλεὺς ἐτελεύτησε νόσῳ,
[15, 60]   ἐνιαυτόν. (Ὁμοίως δὲ καὶ Αγησίπολις     τῶν Λακεδαιμονίων βασιλεὺς μετήλλαξεν ἄρξας
[15, 34]   Ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις Πόλλις     τῶν Λακεδαιμονίων ναύαρχος κατέπλευσε βοηθήσων
[15, 34]   Πάρου διὰ τοιαύτας αἰτίας. Πόλλις     τῶν Λακεδαιμονίων ναύαρχος, πυθόμενος σίτου
[15, 19]   τὸ μὲν πρῶτον δῆμος     τῶν Ολυνθίων τὰς προσόδους ἐλάμβανε
[15, 76]   πόλεσιν. (Ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις     τῶν Περσῶν βασιλεὺς ἀποστείλας πρέσβεις
[15, 2]   Αἰμίλιον. Ἐπὶ δὲ τούτων Αρταξέρξης     τῶν Περσῶν βασιλεὺς ἐστράτευσεν ἐπ'
[15, 38]   Λοκρήτιον. Ἐπὶ δὲ τούτων Αρταξέρξης     τῶν Περσῶν βασιλεὺς μέλλων πολεμεῖν
[15, 8]   ἐπὶ δὲ τούτων Εὐαγόρας μὲν     τῶν Σαλαμινίων βασιλεὺς ἧκεν εἰς
[15, 6]   ~Κατὰ δὲ τὴν Σικελίαν Διονύσιος     τῶν Συρακοσίων τύραννος ἀπολελυμένος τῶν
[15, 13]   πραττομένοις κατὰ τὴν Σικελίαν Διονύσιος     τῶν Συρακοσίων τύραννος ἔγνω κατὰ
[15, 15]   Φούριον. Ἐπὶ δὲ τούτων Διονύσιος     τῶν Συρακοσίων τύραννος παρασκευασάμενος πολεμεῖν
[15, 60]   Φίλιππον· διεδέξατο δὲ τὴν βασιλείαν     υἱὸς Αλέξανδρος καὶ ἦρξεν ἐνιαυτόν.
[15, 73]   ὀκτώ· τὴν δὲ ἀρχὴν διαδεξάμενος     υἱὸς Διονύσιος ἐτυράννευσεν ἔτη δώδεκα.
[15, 61]   (Τούτων δὲ περὶ ταῦτα διατριβόντων,     Φεραῖος Αλέξανδρος πυθόμενος τὴν καθ'
[15, 60]   καὶ τέτταρα. (Τρίτος δὲ Ιάσων     Φεραῖος ἡγεμὼν ᾑρημένος τῆς Θετταλίας,
[15, 61]   Οὐαλέριος. (Ἐπὶ δὲ τούτων Πολύδωρος     Φεραῖος τῶν Θετταλῶν ἄρξας
[15, 57]   Βοιωτίαν ἐπάνοδον ἐποιήσαντο. (Ιάσων δὲ     Φερῶν τύραννος ἀεὶ μᾶλλον αὐξόμενος
[15, 75]   κατὰ δὲ τὴν Ελλάδα Αλέξανδρος     Φερῶν τύραννος ἐν τῇ Θετταλίᾳ
[15, 95]   ἐπὶ δὲ τούτων Αλέξανδρος μὲν     Φερῶν τύραννος λῃστρίδας ναῦς ἐκπέμψας
[15, 60]   ~Ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις Ιάσων     Φερῶν τύραννος, συνέσει τε στρατηγικῇ
[15, 6]   Διονυσίου παραιτουμένων τὴν ἄκαιρον παρρησίαν,     Φιλόξενος ἐπηγγείλατο παράδοξόν τινα ἐπαγγελίαν.
[15, 76]   τούτου γενόμενοι μαθηταὶ καὶ Αριστοτέλης     φιλόσοφος, ἔτι δὲ Αναξιμένης
[15, 34]   φυγεῖν ἠνάγκασεν. δὴ κατιδὼν     Χαβρίας, καὶ μέρος τῶν περὶ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 29/09/2005