Livre, Chap. |
[15, 20] |
μήποτε
καιροῦ
παραφανέντος
οἰκείου
τῆς
|
ἡγεμονίας |
ἀντιποιήσηται·
(Διόπερ
τοῖς
ἡγεμόσιν
οἱ |
[15, 67] |
(ταῖς
πόλεσιν)
ἐποιήσαντο
κοινὰς
τὰς
|
ἡγεμονίας. |
(Αρκάδες
δὲ
Λυκομήδην
στρατηγὸν
προχειρισάμενοι, |
[15, 38] |
Αθηναῖοι,
διὰ
πάντων
περὶ
τῆς
|
ἡγεμονίας |
διαφιλοτιμούμενοι,
παρεχώρουν
ἀλλήλοις,
οἱ
μὲν |
[15, 78] |
αὐτοὺς
ἀντέχεσθαι
τῆς
κατὰ
θάλατταν
|
ἡγεμονίας. |
Διελθὼν
δὲ
λόγον
ἐκ
χρόνου |
[15, 23] |
ὑπῆρχον
διὰ
τὴν
δύναμιν
τῆς
|
ἡγεμονίας. |
(Διόπερ
οἱ
μέγιστοι
τῶν
τότε |
[15, 20] |
τὸν
μὲν
Φοιβίδαν
ἀπέστησαν
τῆς
|
ἡγεμονίας, |
Εὐδαμίδαν
δὲ
τὸν
ἀδελφὸν
τοῦ |
[15, 33] |
Σπαρτιᾶται
σύμβουλοι
καὶ
οἱ
τὰς
|
ἡγεμονίας |
ἔχοντες
ἐθαύμαζον,
πῶς
δραστικὸς
εἶναι |
[15, 39] |
ὑπῆρχον
καὶ
τῆς
κατὰ
γῆν
|
ἡγεμονίας |
ἠμφισβήτουν.
Οὐ
διεψεύσθησαν
δὲ
τῆς |
[15, 20] |
ὁ
Σπαρτιάτης,
τεταγμένος
ἐπί
τινος
|
ἡγεμονίας |
καὶ
δύναμιν
ἄγων
ἐπὶ
Ολυνθίους, |
[15, 57] |
διαφυλάττειν
τοὺς
τῆς
τῶν
Ελλήνων
|
ἡγεμονίας |
ὀρεγομένους,
μετέγνωσαν.
διόπερ
τοὺς
μὲν |
[15, 1] |
δὲ
μετὰ
τὴν
ἀφαίρεσιν
τῆς
|
ἡγεμονίας |
οὐδέποτ'
ἐδυνήθησαν
ἀναλαβεῖν
τὸ
τῶν |
[15, 5] |
τῶν
ἐπεστατηκότων
ἐπὶ
τῆς
Λακεδαιμονίων
|
ἡγεμονίας· |
πικρῶν
δὲ
τῶν
ἐλέγχων
γινομένων |
[15, 40] |
πρὸς
τοὺς
ἐπὶ
τῆς
Λακεδαιμονίων
|
ἡγεμονίας |
προεστηκότας
τῶν
πατρίδων.
(Ἐν
γὰρ |
[15, 60] |
Θετταλοὺς
ἀντιποιεῖσθαι
τῆς
τῶν
Ελλήνων
|
ἡγεμονίας· |
ταύτην
γὰρ
ὥσπερ
ἔπαθλον
ἀρετῆς |
[15, 37] |
καθειστήκεισαν
ἀμφισβητήσοντες
τῆς
τῶν
Ελλήνων
|
ἡγεμονίας. |
(Τῶν
δὲ
συγγραφέων
Ερμείας
ὁ |
[15, 29] |
τοῦ
Σπαρτιάτου
τεταγμένου
μὲν
ἐφ'
|
ἡγεμονίας, |
φύσει
δ'
ὄντος
μετεώρου
καὶ |
[15, 67] |
μὲν
ὁμολογίας
ἐποιήσαντο
περὶ
τῆς
|
ἡγεμονίας, |
ὥστε
τῆς
μὲν
θαλάττης
ἄρχειν |