Alphabétiquement     [«   »]
τηλικοῦτο 1
τηλικούτου 1
Τὴν 4
τὴν 730
τήν 7
τήνδε 1
τηρεῖν 1
Fréquences     [«    »]
436 μὲν
382 τῆς
342 τοὺς
730 τὴν
736 τῶν
860 δὲ
1028 καὶ
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Diodore de Sicile, La Bibliothèque historique, livre XV

τὴν


Livre, Chap.
[15, 33]   δὲ Θηβαῖοι μετὰ τὴν ἀπαλλαγὴν  τὴν   Αγησιλάου στρατεύσαντες ἐπὶ Θεσπιὰς τὴν
[15, 41]   τριακόντοροι δὲ διακόσιαι· τῶν δὲ  τὴν   ἀγορὰν καὶ τὴν ἄλλην παρασκευὴν
[15, 39]   τὰ τηλικαῦτα παραδόξως διεπράξατο διὰ  τὴν   ἀγχίνοιαν καὶ τὴν ἐκ παιδείας
[15, 82]   βασιλεὺς τῶν Λακεδαιμονίων Αγις ὑποπτεύσας  τὴν   ἀγχίνοιαν τὴν Επαμεινώνδου κατεστοχάσατο μὲν
[15, 43]   ὑπώπτευσε, μὴ κατ' ἰδίαν κατάσχῃ  τὴν   Αἴγυπτον. Διόπερ οὐ συγχωροῦντος τοῦ
[15, 4]   τῆς Σαλαμῖνος. Κομισθεὶς δ' εἰς  τὴν   Αἴγυπτον καὶ συντυχὼν τῷ βασιλεῖ,
[15, 43]   αἰτίου γεγονότος τοῦ μὴ ληφθῆναι  τὴν   Αἴγυπτον. Οἱ δὲ Αθηναῖοι τοῖς
[15, 43]   τοῦ ῥεύματος αἰεὶ μᾶλλον ὠχύρου  τὴν   Αἴγυπτον. Οἱ δὲ τῶν Περσῶν
[15, 92]   πρὸς τὸν βασιλέα. (Κατὰ δὲ  τὴν   Αἴγυπτον Ταχὼς βασιλεὺς κατασκευασάμενος
[15, 41]   τοῦ στόλου συμπαραπλέοντος προῆγον ἐπὶ  τὴν   Αἴγυπτον. Ὡς δ' ἧκον πλησίον
[15, 94]   τὰς πατρίδας. (Διὰ δὲ ταύτην  τὴν   αἰτίαν γενομένης διαφορᾶς, οἱ μὲν
[15, 6]   ἅμα καὶ τοῦ Διονυσίου παραιτουμένων  τὴν   ἄκαιρον παρρησίαν, Φιλόξενος ἐπηγγείλατο
[15, 36]   πόλεις προσηγάγετο καὶ τὰς κατὰ  τὴν   Ακαρνανίαν ὁμοίως ἔπεισεν ἀποκλῖναι πρὸς
[15, 25]   πολιορκεῖν ἐπεχείρησαν. (Οἱ δὲ φρουροῦντες  τὴν   ἄκραν Λακεδαιμόνιοι, μετὰ τῶν συμμάχων
[15, 74]   τὸν πατέρα μεγαλοπρεπῶς θάψας κατὰ  τὴν   ἀκρόπολιν πρὸς ταῖς βασιλίσι καλουμέναις
[15, 67]   καταντήσας εἰς Λάρισσαν, καὶ καταλαβὼν  τὴν   ἀκρόπολιν φρουρουμένην ὑπὸ Αλεξάνδρου τοῦ
[15, 31]   Σικυώνιοι καὶ Φλιάσιοι καὶ οἱ  τὴν   Ακτὴν καλουμένην οἰκοῦντες, τὴν δ'
[15, 6]   τῆς ἀποκρίσεως τηρήσειν ἅμα καὶ  τὴν   ἀλήθειαν καὶ τὴν εὐδόκησιν τοῦ
[15, 6]   αὐτὸν ἀπεδέχετο· οἱ δ' ἄλλοι  τὴν   ἀληθινὴν διάνοιαν ἐκδεξάμενοι πᾶν τὸ
[15, 90]   ἑστίαν καὶ μητρόπολιν συνέβαινεν εἶναι  τὴν   Αλικαρνασσόν, ἔχουσαν ἀκρόπολιν ἀξιόλογον καὶ
[15, 84]   ἱκανοὺς εἰς τὴν πόλιν παρεισαγαγών,  τὴν   ἄλλην δύναμιν ἐξέταξεν ὡς μάχῃ
[15, 3]   Αἰγύπτου παρεκόμισε, καὶ χρήματα καὶ  τὴν   ἄλλην παρασκευὴν ἱκανὴν ἐξέπεμψεν. (Ὁ
[15, 41]   τῶν δὲ τὴν ἀγορὰν καὶ  τὴν   ἄλλην παρασκευὴν κομιζουσῶν πολὺς ἦν
[15, 9]   μὲν οὖν Εὐαγόρας παραδόξως ἐξωσιοῦτο  τὴν   ἅλωσιν, καὶ συνέθετο τὴν εἰρήνην,
[15, 83]   παραγγελθὲν ποιησάντων, παραδόξως οἱ Λακεδαιμόνιοι  τὴν   ἅλωσιν τῆς πατρίδος ἐξέφυγον· μὴ
[15, 1]   Ρηγίνων ἀνδραποδισμὸν ὑπὸ Διονυσίου καὶ  τὴν   ἅλωσιν τῆς Ρώμης ὑπὸ Γαλατῶν,
[15, 93]   αὐτοῦ συνηναγκάσθη μετ' αὐτοῦ ποιήσασθαι  τὴν   ἀναχώρησιν εἴς τινα πόλιν εὐμεγέθη.
[15, 69]   κακοπαθήσαντες, οὐδὲν δὲ πρᾶξαι δυνάμενοι,  τὴν   ἀναχώρησιν ἐποιήσαντο. Χαβρίας μὲν οὖν
[15, 53]   πρὸς πολλαπλασίονα δύναμιν διαγωνίζεσθαι  τὴν   ἀναχώρησιν ποιησάμενοι ἐν τόποις ὑπερδεξίοις
[15, 37]   καὶ φρονήματος ἐπίμπλαντο Θηβαῖοι, καὶ  τὴν   ἀνδρείαν εἶχον μᾶλλον περιβόητον, καὶ
[15, 62]   διά τε τὴν σύνεσιν καὶ  τὴν   ἀνδρείαν τῶν ἀνδρῶν. (Ὡς δὲ
[15, 43]   εὕρωσιν αὐτὸν ἠδικηκότα, κολάσουσι κατὰ  τὴν   ἀξίαν, αὐτοὶ δὲ μετ' ὀλίγον
[15, 66]   τινὲς δ' ἐν Σικελίᾳ Μεσσήνην  τὴν   ἀπ' ἐκείνων ὀνομασθεῖσαν κατῴκησαν. (Τὸ
[15, 43]   περιστάσεως, ἔγνωσαν ἐκ τῆς Αἰγύπτου  τὴν   ἀπαλλαγὴν ποιήσασθαι. (Διόπερ ἐπανιόντων αὐτῶν
[15, 33]   σχῆμα. (Οἱ δὲ Θηβαῖοι μετὰ  τὴν   ἀπαλλαγὴν τὴν Αγησιλάου στρατεύσαντες ἐπὶ
[15, 50]   θεῖον προεσήμαινεν αὐτοῖς τῆς ἀρχῆς  τὴν   ἀποβολήν· ὤφθη μὲν γὰρ κατὰ
[15, 19]   πολλὴν τῆς ὁμόρου χώρας διὰ  τὴν   ἀπόγνωσιν τῆς ἑαυτοῦ δυναστείας, τὸ
[15, 54]   Βοιωτῶν, καὶ τὸ θράσος καὶ  τὴν   ἀπόνοιαν εὐλαβούμενοι, τὴν δευτέραν ἀπεστάλκεισαν
[15, 31]   τὴν τῶν συμμάχων ὁρμὴν πρὸς  τὴν   ἀπόστασιν ἀκατάσχετον οὖσαν, ἐπαύσαντο τῆς
[15, 28]   πόλεων ὁρῶντες ἀκατάσχετον οὖσαν πρὸς  τὴν   ἀπόστασιν, ὅμως πρεσβείαις καὶ λόγοις
[15, 73]   παρ' αὐτοῖς λοιμικὴν νόσον καὶ  τὴν   ἀπόστασιν τῶν Λιβύων, ἔγνω στρατεύειν
[15, 28]   τοὺς Αθηναίους. (Πρῶτοι δὲ πρὸς  τὴν   ἀπόστασιν ὑπήκουσαν Χῖοι καὶ Βυζάντιοι,
[15, 85]   ἧτταν· ἅμα μὲν γὰρ κατὰ  τὴν   ἀποχώρησιν οὐκ ἐτάραξαν τὴν ἰδίαν
[15, 48]   αὐτάνδρων ἀφανισμός, θείας τινὸς ἐνεργείας  τὴν   ἀπώλειαν καὶ φθορὰν τῶν ἀνθρώπων
[15, 55]   περὶ τὸν Επαμεινώνδαν διά τε  τὴν   ἀρετὴν καὶ τὴν πυκνότητα τῆς
[15, 88]   οὖν παρὰ πᾶσι περιβόητον ἔχων  τὴν   ἀρετήν, τοιαύτης ἔτυχε καταστροφῆς τοῦ
[15, 85]   διά τε τὸ πλῆθος καὶ  τὴν   ἀρετὴν τῶν Βοιωτῶν καὶ Θετταλῶν
[15, 1]   κάλλιστα τεθεμελιωμένην, καὶ ταύτην διὰ  τὴν   ἀρετὴν τῶν προγόνων διαφυλαχθεῖσαν ἔτη
[15, 43]   τό τε θράσος αὐτοῦ καὶ  τὴν   ἀρετὴν ὑπώπτευσε, μὴ κατ' ἰδίαν
[15, 82]   μὲν πλησίον οἰκοῦντες ἐστράτευσαν εἰς  τὴν   Αρκαδίαν, Επαμεινώνδας δὲ κατὰ τοῦτον
[15, 62]   μὲν Πολύτροπον στρατηγὸν ἐξέπεμψαν εἰς  τὴν   Αρκαδίαν, ἔχοντα πολιτικοὺς μὲν ὁπλίτας
[15, 62]   ἀνδρῶν. (Ὡς δὲ κατήντησαν ἐπὶ  τὴν   Αρκαδίαν, ἧκον πρὸς αὐτοὺς πανδημεὶ
[15, 65]   ἀναρίθμητον πλῆθος ἀθροίσαντες, ἀπεχώρησαν εἰς  τὴν   Αρκαδίαν. (Μετὰ δὲ ταῦτ' Αθηναῖοι
[15, 59]   φυγόντες ἔπεισαν τοὺς Λακεδαιμονίους εἰς  τὴν   Αρκαδίαν στρατεῦσαι. (Διόπερ Αγησίλαος
[15, 73]   τρισχιλίους, τριήρεις δὲ τριακοσίας καὶ  τὴν   ἁρμόζουσαν τῇ δυνάμει ταύτῃ παρασκευήν,
[15, 1]   ὑπόστασιν τῆς γραφῆς διαφυλάττειν καὶ  τὴν   ἁρμόττουσαν ἐπιτίμησιν τοῖς Λακεδαιμονίοις ποιήσασθαι.
[15, 66]   Μεσσηνίους, ᾤκισαν τὴν Μεσσήνην καὶ  τὴν   ἀρχαίαν αὐτοῖς χώραν ἀποκατέστησαν. Περὶ
[15, 1]   τὸν βασιλέα· ἐν ταύτῃ δὲ  τὴν   ἀρχὴν ἀπὸ τούτου τοῦ πολέμου
[15, 19]   ὑπὸ Ιλλυριῶν καὶ τὰ κατὰ  τὴν   ἀρχὴν ἀπογνόντος, πρὸς δὲ τούτοις
[15, 1]   τοὺς Ελληνας, οὐκ ἀλόγως ἀπέβαλον  τὴν   ἀρχὴν διὰ τὰς ἰδίας ἀβουλίας.
[15, 74]   καλουμέναις πύλαις, ἠσφαλίσατο τὰ κατὰ  τὴν   ἀρχήν. ~Ἐπ' ἄρχοντος δ' Αθήνησι
[15, 76]   κατελύθη, πλείω μείνας ἐτῶν πέντε,  τὴν   ἀρχὴν λαβὼν ἀπὸ τῶν Λευκτρικῶν.
[15, 60]   τῶν Ελληνικῶν ἱστορίας ἐντεῦθεν ἐποιήσατο  τὴν   ἀρχήν. Ταῦτα μὲν οὖν ἐπράχθη
[15, 61]   τῇ προαιρέσει διῴκει τὰ κατὰ  τὴν   ἀρχήν. Τῶν γὰρ πρὸ αὐτοῦ
[15, 70]   ἔχοντας τοὺς μισθούς, ἀπῆλθεν εἰς  τὴν   Ασίαν. (Ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις
[15, 18]   ἐν τούτοις ἦν. ~Κατὰ δὲ  τὴν   Ασίαν Γλῶς ναυαρχήσας τῶν
[15, 19]   Πέρσαις ἐκδότους πεποιημένην τοὺς κατὰ  τὴν   Ασίαν Ελληνας, αὐτὴν δὲ συσκευαζομένην
[15, 9]   τὸν βασιλέα συνθέσει τοὺς κατὰ  τὴν   Ασίαν Ελληνας ἐκδότους πεποιηκέναι, μετεμέλοντο
[15, 10]   μὲν Λακεδαιμονίων παρῃρῆσθαι τοὺς κατὰ  τὴν   Ασίαν Ελληνας, τῷ δὲ βασιλεῖ
[15, 90]   πολεμεῖν καὶ (πρὸς) τὰς κατὰ  τὴν   Ασίαν Ελληνίδας πόλεις καὶ Λακεδαιμονίους
[15, 11]   περιέβαλεν. Καὶ τὰ μὲν κατὰ  τὴν   Ασίαν ἐν τούτοις ἦν. ~Κατὰ
[15, 18]   δὲ πραχθέντων αἱ μὲν κατὰ  τὴν   Ασίαν ἐπαναστάσεις αὐτομάτως κατελύθησαν. ~Λακεδαιμόνιοι
[15, 43]   ποιήσασθαι. (Διόπερ ἐπανιόντων αὐτῶν εἰς  τὴν   Ασίαν, καὶ γενομένης διαφορᾶς τῷ
[15, 93]   τιμῆς. Καὶ τὰ μὲν κατὰ  τὴν   Ασίαν μέχρι τούτων προέβη κατὰ
[15, 19]   Ταχῶ θάνατον τὰς μὲν κατὰ  τὴν   Ασίαν πράξεις ἀπέγνωσαν, τὰ δὲ
[15, 87]   ὑπασπιστὴν προσκαλεσάμενος ἐπηρώτησεν, εἰ διασέσωκε  τὴν   ἀσπίδα. Τοῦ δὲ φήσαντος καὶ
[15, 45]   Ελλάδα ταραττομένων τῶν πόλεων διὰ  τὴν   ἀσυνήθη πολιτείαν, καὶ πολλῶν ἐπανισταμένων
[15, 75]   τοὺς Αργείους δυσὶ μάχαις καὶ  τὴν   ἀσφάλειαν περιποιήσας τοῖς Φλιασίοις ἐπανῆλθεν
[15, 65]   ἄγειν καὶ τῇ πόλει παρέχεσθαι  τὴν   ἀσφάλειαν. (Τῶν δὲ περὶ τὸν
[15, 65]   ὑστερηκότες τῶν καιρῶν, ἐπανῆλθον εἰς  τὴν   Αττικὴν οὐδὲν πράξαντες μνήμης ἄξιον,
[15, 63]   καὶ τὴν πόλιν ἄρδην ἀναιροῦντες  τὴν   Αττικὴν ποιῆσαι μηλόβοτον. (Ἀλλὰ γὰρ
[15, 57]   οἱ τὴν Θετταλίαν οἰκοῦντες ὑφεωρῶντο  τὴν   αὔξησιν αὐτοῦ καὶ τὴν πλεονεξίαν.
[15, 50]   κοινοὺς πολεμίους· σφόδρα γὰρ ὑφεωρῶντο  τὴν   αὔξησιν αὐτῶν, μήποτε τῆς ὅλης
[15, 5]   πλήθουσαν ἀνδρῶν ἀλκίμων, ὑπώπτευσαν αὐτῆς  τὴν   αὔξησιν τὴν γινομένην ἐκ τῆς
[15, 20]   οὖν Θηβαῖοι τοῦτον τὸν τρόπον  τὴν   αὐτονομίαν ἀποβαλόντες ἠναγκάσθησαν ὑποταγῆναι τοῖς
[15, 18]   ὑπελάμβανον ἑαυτοὺς πλεονεκτεῖν διὰ τὸ  τὴν   αὑτῶν πόλιν ἐγγυτέρω κεῖσθαι, οἱ
[15, 1]   τῶν Ελλήνων, Λακεδαιμόνιοι δὲ μετὰ  τὴν   ἀφαίρεσιν τῆς ἡγεμονίας οὐδέποτ' ἐδυνήθησαν
[15, 88]   μεταβολῆς ἐπειράθη, καὶ πέρας διὰ  τὴν   ἀφροσύνην τῶν ἡγουμένων ἀνδραποδισμοῦ καὶ
[15, 48]   Ελίκην συνέβαινε μέγιστον τῶν κατὰ  τὴν   Αχαΐαν πόλεων ἔχειν ἀξίωμα πρὸ
[15, 66]   ὕστερον δὲ τῶν ἀπὸ Κρεσφόντου  τὴν   βασιλείαν ἀποβαλόντων Λακεδαιμόνιοι κύριοι κατέστησαν
[15, 93]   δ' Αγησίλαος ὡς μόνος κατωρθωκὼς  τὴν   βασιλείαν ἐτιμήθη προσηκούσαις δωρεαῖς. Ἐπανιὼν
[15, 60]   Περδίκκαν καὶ Φίλιππον· διεδέξατο δὲ  τὴν   βασιλείαν υἱὸς Αλέξανδρος καὶ
[15, 68]   τοῦ χαρακώματος ἀμυνομένων ἁπάντων, προσῆγε  τὴν   βίαν τοῖς πολεμίοις. (Κατὰ πάντα
[15, 28]   τοὺς Λακεδαιμονίους μεγάλαις δυνάμεσιν εἰς  τὴν   Βοιωτίαν. (Αθηναῖοι δὲ πρέσβεις τοὺς
[15, 53]   ὁδὸν χαλεπὴν οὖσαν, ἐνέβαλεν εἰς  τὴν   Βοιωτίαν ἀκινδύνως· ἐν παρόδῳ δέ
[15, 38]   πόλιν γίνεσθαι τὰς σπονδάς, ἀλλὰ  τὴν   Βοιωτίαν ἅπασαν ὑπὸ τὴν τῶν
[15, 26]   δῆμος παρεσκευάζετο πανδημεὶ στρατεύειν εἰς  τὴν   Βοιωτίαν, ἐὰν χρεία. (Ὁ
[15, 50]   γενηθέντες ὥσπερ καὶ πρότερον, συνεῖχον  τὴν   Βοιωτίαν ἐν τῇ καθ' αὑτοὺς
[15, 32]   τὴν τῶν Λακεδαιμονίων παρουσίαν εἰς  τὴν   Βοιωτίαν, εὐθὺς ἐβοήθουν εἰς τὰς
[15, 20]   διά τινας τοιαύτας αἰτίας. Ὁρῶντες  τὴν   Βοιωτίαν ἔχουσαν πόλεών τε πλῆθος
[15, 32]   προαγαγὼν τὴν δύναμιν, ἧκεν εἰς  τὴν   Βοιωτίαν, ἔχων τοὺς σύμπαντας στρατιώτας
[15, 71]   Μακεδονίας ἔτη τρία. (Κατὰ δὲ  τὴν   Βοιωτίαν Πελοπίδας ἐφάμιλλος ὢν τῷ
[15, 46]   (Ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις κατὰ  τὴν   Βοιωτίαν Πλαταιεῖς ἀντεχόμενοι τῆς Αθηναίων
[15, 26]   τῶν ἄλλων πόλεων τῶν κατὰ  τὴν   Βοιωτίαν πολλῶν στρατιωτῶν συνδραμόντων, ταχὺ
[15, 70]   κατὰ τὴν ἰδίαν ὑπόστασιν ὅλην  τὴν   Βοιωτίαν ὑπὸ μίαν ἀγαγόντες συντέλειαν
[15, 50]   πλὴν Θηβαίων· Θηβαῖοι γὰρ μόνοι,  τὴν   Βοιωτίαν ὑπὸ μίαν ἄγοντες συντέλειαν,
[15, 68]   δ' ἑξακοσίους. Αθηναῖοι δὲ πυθόμενοι  τὴν   Βοιωτῶν στρατιὰν παριοῦσαν εἰς τὴν
[15, 49]   συνέπραττον δὲ τούτοις καὶ οἱ  τὴν   Βοῦραν οἰκοῦντες. (Τῶν δὲ Αχαιῶν
[15, 95]   βασιλέως πράξεις διεληλυθότες, ταύτην μὲν  τὴν   βύβλον κατὰ τὴν ἐν ἀρχῇ
[15, 32]   ἀνέμενον τὴν τῶν πολεμίων ἔφοδον·  τὴν   γὰρ Αγησιλάου δόξαν καταπεπληγμένοι, τὸν
[15, 35]   Αθηναῖοι ταύτην πρώτην ναυμαχίαν ἐνίκησαν·  τὴν   γὰρ περὶ Κνίδον οὐκ ἰδίᾳ
[15, 73]   πρὸς τὸν πόλεμον διά τε  τὴν   γεγενημένην παρ' αὐτοῖς λοιμικὴν νόσον
[15, 50]   ἀνελπίστως. (Ἔνιοι δὲ τῶν φυσικῶν  τὴν   γένεσιν τῆς λαμπάδος εἰς φυσικὰς
[15, 80]   τῶν μάντεών τινες ἀπεφήναντο διὰ  τὴν   γενομένην ἔξοδον τῶν στρατιωτῶν ἐκλιπεῖν
[15, 64]   διὸ παραδόξως ἀμφοτέρων προενοήθη, καὶ  τὴν   γενομένην ποτὲ περὶ Θερμοπύλας ἀνδρείαν
[15, 47]   ὑπολοίπων τριῶν νεῶν φυγουσῶν πρὸς  τὴν   γῆν, αὗται μὲν ἐνεπρήσθησαν ὑπὸ
[15, 49]   γὰρ περὶ Φένεον ποταμὸς εἰς  τὴν   γῆν καταδυόμενος ἐν τοῖς προτέροις
[15, 5]   ἀλκίμων, ὑπώπτευσαν αὐτῆς τὴν αὔξησιν  τὴν   γινομένην ἐκ τῆς εἰρήνης, καὶ
[15, 5]   ἅπασαι τὰς μὲν φρουρὰς ἀπετρίψαντο,  τὴν   δ' αὐτονομίαν καθ' ὁμολογίαν παρέλαβον,
[15, 31]   ἕκτην ἐπλήρουν Κορίνθιοι καὶ Μεγαρεῖς,  τὴν   δ' ἑβδόμην Σικυώνιοι καὶ Φλιάσιοι
[15, 31]   ἐνάτην δὲ Φωκεῖς καὶ Λοκροί,  τὴν   δ' ἐπὶ πᾶσιν Ολύνθιοι καὶ
[15, 95]   ἐν ἀρχῇ πρόθεσιν αὐτοῦ περιγράφομεν,  τὴν   δ' ἐχομένην ἀπὸ τῆς Φιλίππου
[15, 31]   οἱ τὴν Ακτὴν καλουμένην οἰκοῦντες,  τὴν   δ' ὀγδόην Ακαρνᾶνες, ἐνάτην δὲ
[15, 10]   ἐν τῷ τεθρίππῳ δύο διασπάσαι,  τὴν   δ' ὁρμὴν ἐπ' αὐτὸν ποιεῖσθαι
[15, 23]   ἐτελεύτησε νόσῳ, βασιλεύσας ἔτη δεκατέσσαρα·  τὴν   δὲ ἀρχὴν διαδεξάμενος Κλεόμβροτος
[15, 60]   Λακεδαιμονίων βασιλεὺς μετήλλαξεν ἄρξας ἐνιαυτόν,  τὴν   δὲ ἀρχὴν διαδεξάμενος Κλεομένης
[15, 77]   (τἀδελφοῦ) Περδίκκα, βασιλεύσας ἔτη τρία·  τὴν   δὲ ἀρχὴν διαδεξάμενος Περδίκκας
[15, 73]   δυναστεύσας ἔτη τριάκοντα καὶ ὀκτώ·  τὴν   δὲ ἀρχὴν διαδεξάμενος υἱὸς
[15, 93]   ἔτη τρία πρὸς τοῖς τετταράκοντα,  τὴν   δὲ βασιλείαν διεδέξατο Ωχος
[15, 61]   ἀνῃρέθη φαρμάκῳ, προκληθεὶς εἰς μέθην·  τὴν   δὲ δυναστείαν διαδεξάμενος Αλέξανδρος
[15, 32]   ἦσαν αἱ Λακεδαιμονίων πέντε μόραι·  τὴν   δὲ μόραν ἀναπληροῦσιν ἄνδρες πεντακόσιοι.
[15, 67]   ἀπέκτειναν, ὄντας πλείους τῶν τριακοσίων,  τὴν   δὲ πόλιν ἐξανδραποδισάμενοι καὶ τὴν
[15, 5]   ὥσπερ βαρὺ φορτίον οὐχ ὑπέμενον,  τὴν   δὲ προγεγενημένην τῆς Ελλάδος δυναστείαν
[15, 82]   ἐπεβάλετο μὲν μέγα τι πρᾶξαι,  τὴν   δὲ τύχην ἔσχεν ἀντιπράττουσαν. αὐτὸς
[15, 20]   τὸν μὲν Φοιβίδαν ἐζημίωσαν χρήμασι,  τὴν   δὲ φρουρὰν οὐκ ἐξῆγον ἐκ
[15, 54]   θράσος καὶ τὴν ἀπόνοιαν εὐλαβούμενοι,  τὴν   δευτέραν ἀπεστάλκεισαν δύναμιν, ἵνα τῷ
[15, 82]   δὲ τῆς διαφορᾶς αὐξηθείσης εἰς  τὴν   διὰ τῶν ὅπλων κρίσιν κατήντησαν,
[15, 81]   δὲ τῆς ἐπιβολῆς ἐζήλωσε μὲν  τὴν   διαγωγὴν τὴν Διονυσίου τοῦ Συρακοσίων
[15, 31]   φιλοτίμως καὶ τὴν διάταξιν καὶ  τὴν   διαίρεσιν τῶν στρατιωτῶν καὶ λειτουργιῶν
[15, 31]   ἄλλας παρασκευὰς ἐποιοῦντο φιλοτίμως καὶ  τὴν   διάταξιν καὶ τὴν διαίρεσιν τῶν
[15, 77]   ἀρχῆς τοῦ πολέμου γενομένης συνέβη  τὴν   διαφορὰν ἐπὶ πλέον προβῆναι τοῖς
[15, 53]   παρόδους, τὸ μὲν ταύτῃ ποιεῖσθαι  τὴν   διέξοδον ἀπέγνω, πορευθεὶς δὲ διὰ
[15, 7]   ἀποκατεστάθησαν· δὲ Λεπτίνης ἔγημε  τὴν   Διονυσίου θυγατέρα. Ταῦτα μὲν οὖν
[15, 81]   ἐπιβολῆς ἐζήλωσε μὲν τὴν διαγωγὴν  τὴν   Διονυσίου τοῦ Συρακοσίων τυράννου, τυραννεύσας
[15, 26]   πεντακοσίους ἱππεῖς καταλέξας, τῇ ὑστεραίᾳ  τὴν   δύναμιν ἅμ' ἡμέρᾳ προήγαγεν ἐκ
[15, 47]   τῶν ἑξήκοντα ταλάντων ἀθροίσαντες, ἐμισθοδότησαν  τὴν   δύναμιν. (Ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις
[15, 33]   ἐχεφρόνως ἀρκεσθεὶς τῷ πρώτῳ προτερήματι,  τὴν   δύναμιν ἀσινῆ διεφύλαξεν. (Μετὰ δὲ
[15, 16]   χρόνον διετέλεσε διατάσσων καὶ γυμνάζων  τὴν   δύναμιν, διὰ δὲ τῆς τῶν
[15, 68]   δὲ τὴν φυλακὴν αὐτῶν καὶ  τὴν   δύναμιν διαγαγὼν παρῆλθεν εἰς τὴν
[15, 33]   καὶ μηδὲν ἀξιόλογον πράξαντες, ἀπῆγον  τὴν   δύναμιν εἰς τὰς Θήβας. (Φοιβίδας
[15, 52]   ἄλλων Βοιωτῶν τοὺς εὐθέτους, προῆγε  τὴν   δύναμιν ἐκ τῶν Θηβῶν, ἔχων
[15, 14]   Πύργοι. (Καταπλεύσας δὲ νυκτὸς καὶ  τὴν   δύναμιν ἐκβιβάσας, ἅμ' ἡμέρᾳ προσπεσὼν
[15, 34]   κατὰ στόμα δὲ πρὸς ἅπασαν  τὴν   δύναμιν ἐν τοῖς πεδίοις οὐκ
[15, 62]   Λακεδαιμονίων. (Εὐθὺς οὖν οἱ Βοιωτοὶ  τὴν   δύναμιν ἐξῆγον, προσλαβόμενοι συμμάχους Λοκρούς
[15, 32]   κατέστησαν. ~Ὁ δ' Αγησίλαος προαγαγὼν  τὴν   δύναμιν, ἧκεν εἰς τὴν Βοιωτίαν,
[15, 52]   τῇ πατρίδι. Εὐθὺς γὰρ προαγαγὼν  τὴν   δύναμιν, καὶ προκαταλαβόμενος τὰ περὶ
[15, 62]   ἐπὶ τὸν Ορχομενόν. Προαγαγόντων δὲ  τὴν   δύναμιν Λακεδαιμονίων ἐκ τῆς πόλεως
[15, 93]   τῶν πολεμίων ἔφοδον. (Ἐκτάξας δὲ  τὴν   δύναμιν οἰκείως τοῖς τόποις, καὶ
[15, 33]   καὶ μείζονα καὶ δυναμικωτέραν ἔχων  τὴν   δύναμιν οὐ διηγωνίσατο πρὸς τοὺς
[15, 69]   φιλοτιμίας, οἱ μὲν Βοιωτοὶ πᾶσαν  τὴν   δύναμιν συντάξαντες ἐπῆγον ἐπὶ τὴν
[15, 32]   ὑπερδεξίων, ἐπήγαγε πᾶσαν ἐπ' αὐτοὺς  τὴν   δύναμιν συντεταγμένην καταπληκτικῶς. (Χαβρίας δ'
[15, 23]   καὶ φοβεροὶ πᾶσιν ὑπῆρχον διὰ  τὴν   δύναμιν τῆς ἡγεμονίας. (Διόπερ οἱ
[15, 53]   τρεῖς μὲν ᾤοντο δεῖν ἀπάγειν  τὴν   δύναμιν, τρεῖς δὲ μένειν καὶ
[15, 65]   ὥραν, ὁρῶντες οἱ Λακεδαιμόνιοι τεταραγμένην  τὴν   δύναμιν τῶν ἐναντίων διὰ τὴν
[15, 52]   πάλιν ἐντυχόντες διεμαρτύραντο μὴ προάγειν  τὴν   δύναμιν, φανερῶς τῶν θεῶν κωλυόντων,
[15, 19]   ἅπαντας ὑπὲρ μυρίους· παραδόντες δὲ  τὴν   δύναμιν Φοιβίδᾳ τῷ Σπαρτιάτῃ προσέταξαν
[15, 61]   δὲ παρανόμως καὶ βιαίως κτησάμενος  τὴν   δυναστείαν, ἀκολούθως ταύτῃ τῇ προαιρέσει
[15, 61]   προσαγορευόμενοι, συνέθεντο πρὸς ἀλλήλους καταλῦσαι  τὴν   δυναστείαν. Ἀπελθόντες δ' ἐκ Λαρίσσης
[15, 60]   Οὗτος δὲ καὶ αὐτὸς διαδεξάμενος  τὴν   δυναστείαν ἦρξεν ἐνιαυτόν. (Δοῦρις δ'
[15, 1]   πεντακοσίων, οἱ τότε Λακεδαιμόνιοι διὰ  τὴν   ἑαυτῶν ἀβουλίαν καταλυθεῖσαν ἐπεῖδον, οὐκ
[15, 94]   ὅρκοις ἦν γεγραμμένον ἑκάστους εἰς  τὴν   ἑαυτῶν ἀπιέναι πατρίδα μετὰ τὴν
[15, 30]   καὶ τῶν ἄλλων πόλεων διὰ  τὴν   εἰρημένην αἰτίαν προεκλήθησαν πρὸς τοὺς
[15, 9]   τῆς συλλύσεως καὶ κελεύσοντας συντίθεσθαι  τὴν   εἰρήνην, ἐφ' οἷς ἐκεῖνος ἠξίου
[15, 29]   τοῖς ἐπάνω χρόνοις συνέβαινε μένειν  τὴν   εἰρήνην μέχρι τῶνδε τῶν καιρῶν.
[15, 82]   δὲ ἄλλων Αρκάδων βουλομένων συνθέσθαι  τὴν   εἰρήνην, στάσεις ἐκίνησαν πρὸς τοὺς
[15, 10]   βασιλέα βασιλεῖ προήνεγκεν· ἑαυτὸν δὲ  τὴν   εἰρήνην συντεθεῖσθαι, ὥστε ὑπακούειν Εὐαγόραν
[15, 5]   καὶ πολεμικοὶ ταῖς αἱρέσεσιν ὄντες,  τὴν   εἰρήνην ὥσπερ βαρὺ φορτίον οὐχ
[15, 9]   ἐξωσιοῦτο τὴν ἅλωσιν, καὶ συνέθετο  τὴν   εἰρήνην, ὥστε βασιλεύειν τῆς Σαλαμῖνος
[15, 38]   συνεχείᾳ τῶν πολέμων, συνέθεντο πάντες  τὴν   εἰρήνην, ὥστε πάσας τὰς πόλεις
[15, 57]   Αἰτωλοὺς καὶ Λοκροὺς φίλους ποιησάμενοι  τὴν   εἰς Βοιωτίαν ἐπάνοδον ἐποιήσαντο. (Ιάσων
[15, 71]   τοῖς Βοιωτοῖς, ἔγνωσαν οἱ βοιωτάρχαι  τὴν   εἰς οἶκον ἐπάνοδον ποιεῖσθαι. (Ἀναζευξάντων
[15, 39]   διεπράξατο διὰ τὴν ἀγχίνοιαν καὶ  τὴν   ἐκ παιδείας αὐτῷ περιγεγενημένην ἀρετήν.
[15, 40]   μέλλοντες δὲ συναρπάζεσθαι, καὶ φοβούμενοι  τὴν   ἐκ τῆς ἁλώσεως αἰκίαν, ἀλλήλους
[15, 82]   τοῖς Τεγεάταις. (Οἱ δὲ Μαντινεῖς  τὴν   ἐκ τῆς Βοιωτίας δύναμιν καὶ
[15, 94]   πόλεις μετῳκισμέναι καὶ δυσχερῶς φέρουσαι  τὴν   ἐκ τῆς πατρίδος μετάστασιν. Διόπερ
[15, 74]   ἠδυνήθη γε τῇ πανουργίᾳ κατασοφίσασθαι  τὴν   ἐκ τῆς πεπρωμένης ἀνάγκην, ἀλλὰ
[15, 63]   Λακωνικῆς καταστρατοπεδευόντων, καὶ αὐτοὶ πανδημεὶ  τὴν   ἐκ τῆς Σπάρτης ἔξοδον ποιησάμενοι
[15, 38]   θάλατταν ἀρχῆς ἄξιοι κρινόμενοι. διόπερ  τὴν   ἐκ τρίτου προσώπου ἀναφερομένην ἡγεμονίαν
[15, 58]   δοκούντων, οἱ μὲν ἄλλοι φοβηθέντες  τὴν   ἐκ τῶν βασάνων τιμωρίαν ἑαυτοὺς
[15, 79]   ἱππεῖς καὶ παραγαγόν ων εἰς  τὴν   ἐκκλησίαν, δῆμος ἐψηφίσατο τούτους
[15, 30]   τὸ χωρίον καὶ τοῖς Ωρείταις  τὴν   ἐλευθερίαν ἀποκατέστησεν, δι' ἣν αἰτίαν
[15, 40]   ὕστερον δημοτικὸς ὄχλος ἀπολαβὼν  τὴν   ἐλευθερίαν ἐμνησικάκει. Πρῶτον δὲ τῶν
[15, 30]   προσεῖχε, παρακαλέσας τοὺς ἐγχωρίους πρὸς  τὴν   ἐλευθερίαν ἐξεπολιόρκησε τὸ χωρίον καὶ
[15, 25]   καταλαβόντες· ἔπειτα τοὺς πολίτας ἐπὶ  τὴν   ἐλευθερίαν παρακαλέσαντες συνεργοὺς ἔσχον ἅπαντας
[15, 26]   παραχρῆμα δύναμιν ὡς πλείστην ἀποστεῖλαι  τὴν   ἐλευθερώσουσαν τὰς Θήβας, ἅμα μὲν
[15, 49]   διδόναι τὰ ἀξιούμενα. Οἱ δὲ  τὴν   Ελίκην οἰκοῦντες, ἔχοντες παλαιὸν λόγιον
[15, 48]   Ελίκην τε καὶ Βοῦραν, ὧν  τὴν   Ελίκην συνέβαινε μέγιστον τῶν κατὰ
[15, 75]   πολιτικὰς στάσεις ἐγένετο, κατὰ δὲ  τὴν   Ελλάδα Αλέξανδρος Φερῶν τύραννος
[15, 9]   ὑπισχνούμενος συμπράξειν αὐτοῖς τὰ κατὰ  τὴν   Ελλάδα καὶ τὴν ἡγεμονίαν αὐτοῖς
[15, 12]   ἐν τούτοις ἦν. ~Κατὰ δὲ  τὴν   Ελλάδα Λακεδαιμονίων πορθούντων Μαντίνειαν, τὸ
[15, 77]   τούτων εἰρήνης οὔσης κατὰ πᾶσαν  τὴν   Ελλάδα, πάλιν ἀρχαὶ πολέμων συνέστησάν
[15, 70]   τοῦ βασιλέως ἀποσταλεὶς κατέπλευσεν ἐπὶ  τὴν   Ελλάδα, παρακαλῶν τοὺς Ελληνας διαλύσασθαι
[15, 19]   αὐτὴν δὲ συσκευαζομένην τὰς κατὰ  τὴν   Ελλάδα πόλεις, ἐν ταῖς κοιναῖς
[15, 38]   συστήσασθαι, διέγνω συλλύσασθαι τοὺς κατὰ  τὴν   Ελλάδα πολέμους· οὕτως γὰρ μάλιστ'
[15, 50]   βασιλεὺς ὁρῶν πάλιν ταραττομένην  τὴν   Ελλάδα πρέσβεις ἀπέστειλε, παρακαλῶν συλλύσασθαι
[15, 19]   πράξεις ἀπέγνωσαν, τὰ δὲ κατὰ  τὴν   Ελλάδα συσκευαζόμενοι, καὶ τῶν πόλεων
[15, 45]   ἔσχε τὸ τέλος. ~Κατὰ δὲ  τὴν   Ελλάδα ταραττομένων τῶν πόλεων διὰ
[15, 38]   ξενολογίας. διόπερ πρέσβεις ἐξέπεμψεν εἰς  τὴν   Ελλάδα τοὺς παρακαλέσοντας τὰς πόλεις
[15, 5]   πολεμίους. καὶ τὰ μὲν κατὰ  τὴν   Ελλάδα τοῦτον τὸν τρόπον καινῶν
[15, 7]   συνελθόντες ἐξηγόρασαν καὶ ἐξαπέστειλαν εἰς  τὴν   Ελλάδα, φιλικὴν νουθεσίαν ἐπιφθεγξάμενοι, διότι
[15, 64]   ἄλλους τόπους πεπταμένους διελθόντες, εἰς  τὴν   Ελλασίαν παρεγένοντο· εἰς τοῦτον γὰρ
[15, 64]   δὲ ἁπάσης τῆς δυνάμεως εἰς  τὴν   Ελλασίαν, προῆγον ἐπ' αὐτὴν τὴν
[15, 63]   μὲν ἀθρόᾳ τηλικαύτῃ δυνάμει ποιεῖσθαι  τὴν   ἐμβολὴν οὐχ ἡγοῦντο συμφέρειν, εἰς
[15, 95]   ταύτην μὲν τὴν βύβλον κατὰ  τὴν   ἐν ἀρχῇ πρόθεσιν αὐτοῦ περιγράφομεν,
[15, 79]   αἰτίας. τῶν φυγάδων τινὲς βουλόμενοι  τὴν   ἐν Θήβαις πολιτείαν εἰς ἀριστοκρατικὴν
[15, 72]   ἐνίκησαν Λακεδαιμόνιοι ἐπιφανῶς. Μετὰ γὰρ  τὴν   ἐν Λεύκτροις ἧτταν τοῦτο πρῶτον
[15, 81]   τρόπαιον κατὰ Λακεδαιμονίων. Κατὰ δὲ  τὴν   ἐν Λεύκτροις μάχην ἡγήσατο τοῦ
[15, 56]   ἐποιήσαντο. Καὶ τὰ μὲν περὶ  τὴν   ἐν Λεύκτροις μάχην συμβάντα τοιοῦτον
[15, 87]   τε ἐν Λεύκτροις νίκην καὶ  τὴν   ἐν Μαντινείᾳ. Καὶ τοῦ δόρατος
[15, 94]   Αρκάσι γενομένης εἰρήνης κοινῆς μετὰ  τὴν   ἐν Μαντινείᾳ μάχην, ἐνιαυτὸν μόνον
[15, 89]   τῶν ἀνθρώπων, κατέστροφε δ' εἰς  τὴν   ἐν Μαντινείᾳ μάχην καὶ τὴν
[15, 64]   μάχην ἀναιρεθήσονται, τὸ μὲν λιπεῖν  τὴν   ἐν ταῖς παρόδοις τάξιν ἀνάξιον
[15, 85]   εἰώθεισαν ἐν ταῖς μάχαις διὰ  τὴν   ἐν τούτοις ἐμπειρίαν. διόπερ οἱ
[15, 85]   (Οὗτοι περιττότερον ἐκ παίδων ζηλοῦντες  τὴν   ἐν τούτοις μάχην, μεγάλην ῥοπὴν
[15, 57]   Λοκρίδα, καὶ τὴν μὲν Ηράκλειαν  τὴν   ἐν Τραχινίᾳ διὰ προδοσίας ἑλὼν
[15, 44]   κεχρῆσθαι διαφόρῳ. Προσλαβόμενον οὖν αὐτὸν  τὴν   ἐν τῷ Περσικῷ πολέμῳ πολυχρόνιον
[15, 41]   ὑπὸ τοῦ βασιλέως ἐτάχθη διὰ  τὴν   ἐν τῷ στρατηγεῖν ἀρετήν. (Ἔτη
[15, 91]   περιβόητον τήν τε ἀνδρείαν καὶ  τὴν   ἐν τῷ στρατηγεῖν σύνεσιν·
[15, 33]   Χαβρίου στρατηγίαν σωθέντες ἐθαύμασαν τἀνδρὸς  τὴν   ἐν τῷ στρατηγήματι ἀγχίνοιαν.
[15, 1]   καλλίσταις ἐγχειρεῖν πράξεσι, τοὺς δὲ  τὴν   ἐναντίαν ἔχοντας διάθεσιν ταῖς ἁρμοττούσαις
[15, 79]   Θηβαίων ἀπαντᾶν ἡμέρᾳ τεταγμένῃ πρὸς  τὴν   ἐξοπλισίαν, εἰς ταύτην συνέθεντο ποιήσασθαι
[15, 49]   τοῦτον τὸν θεὸν ἔχειν διειλῆφθαι  τὴν   ἐξουσίαν, καὶ διὰ τὸ δοκεῖν
[15, 82]   ἐκ τῆς Βοιωτίας δύναμιν καὶ  τὴν   Επαμεινώνδου δόξαν καταπλαγέντες, πρὸς τοὺς
[15, 82]   Λακεδαιμονίων Αγις ὑποπτεύσας τὴν ἀγχίνοιαν  τὴν   Επαμεινώνδου κατεστοχάσατο μὲν τὸ μέλλον
[15, 89]   τοῦτον τὸν ἐνιαυτὸν κατέστροφεν ἐπὶ  τὴν   Επαμεινώνδου τελευτήν· Αναξιμένης δὲ
[15, 89]   τὴν ἐν Μαντινείᾳ μάχην καὶ  τὴν   Επαμεινώνδου τελευτήν· περιέλαβε δὲ πάσας
[15, 36]   ὠφελείας κυριεύσαντες καταπεφρονηκότως καὶ ἀτάκτως  τὴν   ἐπάνοδον ἐποιοῦντο. Οἱ δ' Αβδηρῖται
[15, 36]   ἐπ' αὐτοὺς σποράδην καὶ ἀτάκτως  τὴν   ἐπάνοδον ποιουμένους πλείους τῶν δισχιλίων
[15, 72]   τῇ περὶ Κόρινθον Επαμεινώνδας διακόψας  τὴν   ἐπὶ τοῦ προτειχίσματος φυλακὴν τῶν
[15, 27]   δὲ Θεσπιὰς πολιορκήσαντες ἄπρακτον ἔσχον  τὴν   ἐπιβολήν. Ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις
[15, 78]   λόγον ἐκ χρόνου πεφροντισμένον ἐδείκνυε  τὴν   ἐπιβολὴν ταύτην συμφέρουσάν τε καὶ
[15, 27]   τῶν καιρῶν ὑστερήσαντες, ἄπρακτον ἔσχον  τὴν   ἐπιβολήν. Τοὺς δὲ ἡγεμόνας τῆς
[15, 65]   διαβάσεως, καιρὸν ἔλαβον εὔθετον πρὸς  τὴν   ἐπίθεσιν, καὶ τὰς μὲν γυναῖκας
[15, 79]   ἐξοπλισίαν, εἰς ταύτην συνέθεντο ποιήσασθαι  τὴν   ἐπίθεσιν· πολλῶν δὲ καὶ ἄλλων
[15, 79]   πρᾶξιν μετανοήσαντες ἐδήλωσαν τοῖς βοιωτάρχαις  τὴν   ἐπίθεσιν, προδόντες τοὺς συνομόσαντας, καὶ
[15, 73]   τῆς διαφορᾶς, προσεποιήθη τοὺς κατὰ  τὴν   ἐπικράτειαν Φοίνικας ἐπιβεβηκέναι τῆς ὑπ'
[15, 83]   μέρος, εὐθὺς μετὰ πολλῆς σπουδῆς  τὴν   ἐπιμέλειαν ἐποιήσατο τῆς πόλεως. (Τοὺς
[15, 35]   δὲ μὴ περὶ ταύτην ἐγένετο  τὴν   ἐπιμέλειαν, ῥᾳδίως ἂν ἅπαντα τὸν
[15, 54]   Λεβαδείᾳ. ~Συνήργησε δὲ πρὸς ταύτην  τὴν   ἐπίνοιαν Λεανδρίας Σπαρτιάτης, πεφευγὼς
[15, 46]   δὲ Κορκυραῖοι γνόντες τῶν Σπαρτιατῶν  τὴν   ἐπίνοιαν, τὴν μὲν πόλιν ἐπιμελῶς
[15, 44]   δὲ δοκιμασίαν χρεία διαβεβαιοῦσα  τὴν   ἐπίνοιαν τοῦ στρατηγοῦ τῷ τῆς
[15, 10]   τιμωρίας. (Οἱ μὲν οὖν κατηγοροῦντες  τὴν   ἐπιστολὴν ἀναγνόντες τὴν πεμφθεῖσαν ὑπὸ
[15, 8]   προσαγόμενος. (Ὁ δὲ βασιλεὺς ἀναγνοὺς  τὴν   ἐπιστολὴν καὶ πιστεύσας ταῖς διαβολαῖς,
[15, 30]   ἀποκατέστησεν, δι' ἣν αἰτίαν οἱ  τὴν   Εστιαιέων καλουμένην χώραν οἰκοῦντες οἰκείως
[15, 30]   ἐκπεμφθείσης δυνάμεως ἡγούμενος Χαβρίας ἐπόρθησε  τὴν   Εστιαιῶτιν χώραν, καὶ τὴν καλουμένην
[15, 54]   Αγησιλάου. Οἱ γὰρ Σπαρτιᾶται θεωροῦντες  τὴν   ἑτοιμότητα τῶν Βοιωτῶν, καὶ τὸ
[15, 30]   δὲ τοὺς ἐναντίους. (Κατὰ δὲ  τὴν   Εὔβοιαν βραχὺ μὲν πρὸ τούτων
[15, 71]   (Ἐν ὅσῳ δ' οὗτος περιέπλει  τὴν   Εὔβοιαν, Θηβαῖοι κατήντησαν εἰς Θετταλίαν.
[15, 30]   καὶ προθυμότατα συνεμάχησαν αἱ κατὰ  τὴν   Εὔβοιαν οἰκοῦσαι χωρὶς Εστιαίας· αὕτη
[15, 30]   νοῦν προχωρούντων, δύναμιν ἐξέπεμψαν εἰς  τὴν   Εὔβοιαν τὴν παραφυλάξουσαν μὲν τοὺς
[15, 6]   ἅμα καὶ τὴν ἀλήθειαν καὶ  τὴν   εὐδόκησιν τοῦ Διονυσίου, καὶ οὐ
[15, 17]   ἀνεχώρησαν εἰς Πάνορμον. (Ἀνθρωπίνως δὲ  τὴν   εὐημερίαν ἐνεγκόντες ἀπέστειλαν πρεσβευτάς, δόντες
[15, 69]   συνεδίωξε, τῶν δὲ Βοιωτῶν διὰ  τὴν   εὐημερίαν μετεωρισθέντων, καί τινων προχείρως
[15, 6]   λατομίας. (Τότε μὲν οὖν διὰ  τὴν   εὐτραπελίαν τῶν λόγων μειδιάσας
[15, 7]   δὲ τὸ μὲν πρῶτον διὰ  τὴν   εὐφωνίαν ἐξέπληττον τοὺς ἀκούοντας, μετὰ
[15, 63]   κατὰ πλείονας τόπους ἔκριναν ποιεῖσθαι  τὴν   ἔφοδον. ~Ή μὲν οὖν πρώτη
[15, 42]   δοκεῖν διὰ τούτου μάλιστα ποιεῖσθαι  τὴν   ἔφοδον τοὺς πολεμίους. (Τοῦτο γὰρ
[15, 55]   παρήγγειλεν αὐτοῖς φυγομαχεῖν καὶ κατὰ  τὴν   ἔφοδον τῶν πολεμίων ἐκ τοῦ
[15, 30]   πρὸς μὲν Αθηναίους ἀδιάλυτον ἐφύλαττε  τὴν   ἔχθραν, πρὸς δὲ τοὺς Σπαρτιάτας
[15, 46]   Ζακυνθίων τοῖς φυγάσιν, εἰς μὲν  τὴν   Ζάκυνθον ἐξέπεμψαν Κτησικλέα στρατηγόν, ἡγούμενον
[15, 46]   Κόρκυραν τριήρεις εἴκοσι καὶ δύο,  τὴν   ἡγεμονίαν Αλκίδᾳ παραδόντες. Τοῦτον δὲ
[15, 33]   πολεμήσαντες τοῖς ὅλοις ἐσφάλησαν καὶ  τὴν   ἡγεμονίαν ἀνελπίστως ἀπέβαλον. Ἀγαθὴ γὰρ
[15, 50]   οἱ Σπαρτιᾶται παραδόξως μεγάλῃ μάχῃ  τὴν   ἡγεμονίαν ἀπέβαλον ἀνελπίστως. (Ἔνιοι δὲ
[15, 54]   λόγιον τοῖς Σπαρτιάταις, ὅτι τότε  τὴν   ἡγεμονίαν ἀποβαλοῦσιν, ὅταν ἐν Λεύκτροις
[15, 45]   ἐξέπεμψαν τοῖς Ζακυνθίοις συμμαχίαν, δόντες  τὴν   ἡγεμονίαν Αριστοκράτει. ~Ἅμα δὲ τούτοις
[15, 9]   τὰ κατὰ τὴν Ελλάδα καὶ  τὴν   ἡγεμονίαν αὐτοῖς τὴν πάτριον συγκατασκευάσειν.
[15, 24]   πολλοὶ τῶν Καρχηδονίων διεφθάρησαν, καὶ  τὴν   ἡγεμονίαν ἐκινδύνευσαν ἀποβαλεῖν· οἵ τε
[15, 8]   δὲ Τιρίβαζος τῶν ὅλων ἔχων  τὴν   ἡγεμονίαν ἔφησε συγχωρῆσαι τὴν σύλλυσιν,
[15, 91]   στρατηγὸν Ορόντην. οὗτος δὲ παραλαβὼν  τὴν   ἡγεμονίαν καὶ χρήματα πρὸς ξενολογίαν,
[15, 23]   Λακεδαιμόνιοι, καὶ τῆς Ελλάδος ἔσχον  τὴν   ἡγεμονίαν κατὰ γῆν ἅμα καὶ
[15, 92]   ὀκτακισμυρίους. Καὶ τῶν μὲν μισθοφόρων  τὴν   ἡγεμονίαν παρέδωκεν Αγησιλάῳ τῷ Σπαρτιάτῃ,
[15, 19]   καθόδου βίᾳ χειρούμενοι, φανερῶς ἤδη  τὴν   ἡγεμονίαν τῆς Ελλάδος εἰς ἑαυτοὺς
[15, 88]   πατρὶς αὐτοῦ ζῶντος μὲν ἐκτήσατο  τὴν   ἡγεμονίαν τῆς Ελλάδος, τελευτήσαντος δὲ
[15, 50]   μήποτε τῆς ὅλης Βοιωτίας ἡγούμενοι  τὴν   ἡγεμονίαν τῆς Σπάρτης καταλύσωσιν, ἐπιλαβόμενοι
[15, 50]   σχεδὸν πεντακόσια τῆς Ελλάδος ἐχόντων  τὴν   ἡγεμονίαν, τὸ θεῖον προεσήμαινεν αὐτοῖς
[15, 9]   καὶ πάλαι μὲν διεγνώκεισαν ἀνακτᾶσθαι  τὴν   ἡγεμονίαν, τότε δὲ συνετάραττον ἤδη
[15, 9]   δικαστηρίου. ~Ὁ δ' Ορόντης διαδεξάμενος  τὴν   ἡγεμονίαν τῶν ἐν τῇ Κύπρῳ
[15, 60]   ἐπέτρεψαν. δὲ Ιάσων παραλαβὼν  τὴν   ἡγεμονίαν τῶν τε πλησίον ἐθνῶν
[15, 92]   δὲ τῶν Αἰγυτίων ἔχων (ἅπασας)  τὴν   ἡγεμονίν καὶ στρατηγὸς ὢν ἁπάσης
[15, 77]   μετεωρισθέντες τῷ προτερήματι ἐστράτευσαν ἐπὶ  τὴν   Ηλείαν, καὶ εἷλον πόλεις Μάργανα
[15, 88]   καὶ μεγαλοψυχίᾳ. (Κατὰ μὲν γὰρ  τὴν   ἡλικίαν τὴν τούτου γεγόνασιν ἄνδρες
[15, 18]   πόλεως ἅμ' ἡλίῳ ἀνιόντι κατὰ  τὴν   ἡμέραν, ἣν ἀμφότεροι συμφώνως ὑποστήσονται.
[15, 13]   δὲ δύναμιν ἀθροίσαντες ἐνέβαλον εἰς  τὴν   Ηπειρον καὶ κατῆγον τὸν Αλκέταν
[15, 13]   πόρον ἰδιοποιεῖσθαι, ἵνα τὸν ἐπὶ  τὴν   Ηπειρον πλοῦν ἀσφαλῆ κατασκευάσῃ καὶ
[15, 13]   μεγάλαις δυνάμεσιν ἐπιπλεῦσαι τοῖς κατὰ  τὴν   Ηπειρον τόποις καὶ συλῆσαι τὸ
[15, 65]   πατρίδος, μή τις ἐπίθηται, ἐπείσθησαν  τὴν   ἡσυχίαν ἄγειν καὶ τῇ πόλει
[15, 91]   τυχεῖν συγγνώμης, οἱ δὲ λοιποὶ  τὴν   ἡσυχίαν ἦγον, οὐκ ἔχοντες ὅποι
[15, 85]   ἐκτὸς τῶν κεράτων ποιησάμενοι διωρθώσαντο  τὴν   ἧτταν· ἅμα μὲν γὰρ κατὰ
[15, 16]   παραδόξως ἐσφάλησαν, οἱ δὲ διὰ  τὴν   ἧτταν πεπτωκότες ταῖς ἐλπίσιν, ἀπροσδόκητον
[15, 34]   ἐκπέμψας, ἐβοήθησε τοῖς πιεζομένοις καὶ  τὴν   ἧτταν τῶν ἰδίων διωρθώσατο, αὐτὸς
[15, 16]   τὸ δαιμόνιον ἐναλλὰξ τῇ νίκῃ  τὴν   ἧτταν τῶν Καρχηδονίων διωρθώσατο· οἱ
[15, 78]   μυθικαῖς καὶ παλαιαῖς ἀποδείξεσι χρώμενοι,  τὴν   θέσιν τῆς Ολυμπικῆς πανηγύρεως αὑτοῖς
[15, 67]   τὰς Θήβας. τὰ δὲ κατὰ  τὴν   Θετταλίαν διοικησάμενος ὥς ποτ' ἔδοξεν
[15, 71]   πραχθεῖσι παροξυνθέντων, καὶ ταχέως εἰς  τὴν   Θετταλίαν ἐκπεμψάντων ὁπλίτας μὲν ὀκτακισχιλίους,
[15, 61]   Φεράς. Καὶ τὰ μὲν κατὰ  τὴν   Θετταλίαν ἐν τούτοις ἦν. ~Κατὰ
[15, 80]   ἀγόμενος. (Ὡς δὲ κατήντησεν εἰς  τὴν   Θετταλίαν, καὶ τὸν Αλέξανδρον κατέλαβε
[15, 57]   τῆς δυναστείας αὐτοῦ στερεουμένης, οἱ  τὴν   Θετταλίαν οἰκοῦντες ὑφεωρῶντο τὴν αὔξησιν
[15, 67]   τῶν Βοιωτῶν διοικῆσαι τὰ κατὰ  τὴν   Θετταλίαν. (Οὗτος δὲ καταντήσας εἰς
[15, 85]   ἀκοντιστὰς τοὺς ἐκ τῶν περὶ  τὴν   Θετταλίαν τόπων ἀπεσταλμένους. (Οὗτοι περιττότερον
[15, 9]   ἔχων Γλῶς, γεγαμηκὼς τοῦ Τιριβάζου  τὴν   θυγατέρα, περίφοβος ὢν μήποτε συνεργεῖν
[15, 18]   ἡλίῳ ἀνατέλλοντι ἔφθασαν τοὺς Κυμαίους  τὴν   θυσίαν ἐπιτελέσαντες. (Τούτῳ δὲ τῷ
[15, 81]   τιμῆς. Πελοπίδας μὲν οὖν, διὰ  τὴν   ἰδίαν ἀρετὴν ὑπὸ πάντων ἀποδοχῆς
[15, 71]   μᾶλλον διὰ τῶν κατορθωμάτων αὔξων  τὴν   ἰδίαν εὐδοξίαν μεγάλης ἀποδοχῆς ἐτύγχανε
[15, 29]   τοῖς Ελλησιν εὔνοιαν, ἰσχυροτέραν ἐποιήσαντο  τὴν   ἰδίαν ἡγεμονίαν. ~Πολλαὶ μὲν οὖν
[15, 70]   ἀσμένως ὑπήκουσαν, Θηβαῖοι δὲ κατὰ  τὴν   ἰδίαν ὑπόστασιν ὅλην τὴν Βοιωτίαν
[15, 85]   κατὰ τὴν ἀποχώρησιν οὐκ ἐτάραξαν  τὴν   ἰδίαν φάλαγγα, ἅμα δὲ περιπεσόντες
[15, 85]   καὶ συχνοὺς ἀποβαλόντες κατέφυγον πρὸς  τὴν   ἰδίαν φάλαγγα. ~Ἡ μὲν οὖν
[15, 66]   γενομένης, οἱ Μεσσηνίων περιλειφθέντες ᾤκισαν  τὴν   Ιθώμην μετὰ τῶν συναποστάντων Εἱλώτων,
[15, 43]   εἰς μὲν τὴν Μέμφιν ἐξέπεμψαν  τὴν   ἱκανὴν φυλακήν, ἐπὶ δὲ τὸ
[15, 85]   ἰδίαις εὐψυχίαις οὐδὲ ταῖς κατὰ  τὴν   ἱππικὴν ἐμπειρίαις· ἐν γὰρ τούτοις
[15, 94]   τὰς πράξεις ἐν κεφαλαίοις συνεχῆ  τὴν   ἱστορίαν ἐποίησεν. ~Ἐπ' ἄρχοντος δ'
[15, 30]   τοῖς δὲ Λακεδαιμονίοις ταπεινουμένης, ἐφάμιλλον  τὴν   ἰσχὺν τῶν πόλεων συνέβαινε γίνεσθαι.
[15, 15]   ἐπεραίωσαν εἰς τὴν Σικελίαν καὶ  τὴν   Ιταλίαν, διαπολεμεῖν ἐξ ἀμφοτέρας βουλόμενοι.
[15, 35]   (Ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις κατὰ  τὴν   Ιταλίαν ἐν τῇ Ρώμῃ Μάρκος
[15, 47]   Σαλαμινίων βασιλείας ἐκυρίευσε, κατὰ δὲ  τὴν   Ιταλίαν Ρωμαῖοι πρὸς Πραινεστίνους παραταξάμενοι
[15, 24]   δὲ τούτων Καρχηδόνιοι στρατεύσαντες εἰς  τὴν   Ιταλίαν τοῖς μὲν Ιππωνιάταις ἐκπεπτωκόσιν
[15, 49]   τῇ κατὰ μέρος ἱστορίᾳ. ~Κατὰ  τὴν   Ιωνίαν ἐννέα πόλεις εἰώθεισαν κοινὴν
[15, 20]   δύναμιν ἄγων ἐπὶ Ολυνθίους, κατελάβετο  τὴν   Καδμείαν. Ἀγανακτούντων δὲ τῶν Θηβαίων
[15, 27]   πόλεων συστρατεύσαντες, ὄντες πολλαπλάσιοι, παραδιδόναι  τὴν   Καδμείαν ἀπεφήναντο· συνηναγκάσθησαν δὲ καὶ
[15, 20]   Ἐπὶ δὲ τούτων Λακεδαιμόνιοι κατελάβοντο  τὴν   Καδμείαν ἐν ταῖς Θήβαις διά
[15, 25]   τῆς τῶν Λακεδαιμονίων παρουσίας συνεκπολεμῆσαι  τὴν   Καδμείαν. ~Ὁ δὲ δῆμος τῶν
[15, 25]   μετὰ τῶν ὅπλων, ἅμ' ἡμέρᾳ  τὴν   Καδμείαν πολιορκεῖν ἐπεχείρησαν. (Οἱ δὲ
[15, 20]   ἐάν ποτε καιρὸν λάβωσι, καταλάβωνται  τὴν   Καδμείαν. Τοιαύτης δὲ γενομένης παραγγελίας,
[15, 25]   πρὸς Βοιωτοὺς διὰ τοιαύτας αἰτίας.  τὴν   Καδμείαν φρουρούντων Λακεδαιμονίων ἀδίκως καὶ
[15, 81]   φυγάδων κατηλύσει, καθ' ἣν ἀνεκτήσαντο  τὴν   Καδμείαν, ὡμολογημένως ἅπαντες τούτῳ τὸ
[15, 61]   διατριβόντων, Φεραῖος Αλέξανδρος πυθόμενος  τὴν   καθ' ἑαυτοῦ παρασκευήν, κατέλεγε τοὺς
[15, 1]   ἁρμοττούσαις βλασφημίαις ἀποτρέψειν τῆς ἐπὶ  τὴν   κακίαν ὁρμῆς. (Διὸ καὶ τῇ
[15, 40]   Φιαλέων οἱ φυγάδες συστραφέντες κατελάβοντο  τὴν   καλουμένην Ηραίαν, χωρίον ὀχυρόν. Ἐκ
[15, 30]   ἐπόρθησε τὴν Εστιαιῶτιν χώραν, καὶ  τὴν   καλουμένην μὲν Μητρόπολιν, κειμένην δ'
[15, 91]   (Ὁμοίως δὲ τούτῳ καὶ κατὰ  τὴν   Καππαδοκίαν ἐγένετο προδοσία, καθ' ἣν
[15, 91]   μετὰ πολλῆς δυνάμεως ἐμβαλόντος εἰς  τὴν   Καππαδοκίαν, μὲν ταύτης τῆς
[15, 24]   ταῦτα λοιμικῆς νόσου τοῖς κατοικοῦσι  τὴν   Καρχηδόνα γενομένης, καὶ τῆς νόσου
[15, 24]   καιρὸν θεόπεμπτός τις ἀτυχία κατὰ  τὴν   Καρχηδόνα. ταραχαὶ γὰρ καὶ φόβοι
[15, 93]   μὲν Ταχὼς ῥᾳδίως ἀνεκτήσατο  τὴν   κατ' Αἴγυπτον βασιλείαν, δ'
[15, 10]   δὲ Τιρίβαζος πρὸς μὲν  τὴν   κατὰ τὸν Εὐαγόραν διαβολὴν (ἀνεγίγνωσκε)
[15, 85]   καὶ μισθοφόροις τισὶν ἀπεσταλμένοις ἐπὶ  τὴν   κατάληψιν τῶν πλησίον λόφων, συνάψαντες
[15, 6]   διθυραμβοποιός, μέγιστον ἔχων ἀξίωμα κατὰ  τὴν   κατασκευὴν τοῦ ἰδίου ποιήματος, κατὰ
[15, 32]   τε εὐταξίαν τῶν πολεμίων καὶ  τὴν   καταφρόνησιν, τὸ μὲν βιάζεσθαι πρὸς
[15, 36]   τὴν ναυαρχίαν καὶ πλεύσας εἰς  τὴν   Κεφαληνίαν, τάς τ' ἐν αὐτῇ
[15, 45]   πολιτείαν, καὶ πολλῶν ἐπανισταμένων διὰ  τὴν   κοινὴν ἀναρχίαν, τοῖς μὲν τὰς
[15, 90]   Ελλησιν ὑπὸ τοῦ βασιλέως εἰς  τὴν   κοινὴν εἰρήνην κατατετάχθαι. Τηλικαύτης δὲ
[15, 51]   συμμαχῆσαι διὰ τὸ πάσας συντεθεῖσθαι  τὴν   κοινὴν εἰρήνην. (Οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι,
[15, 34]   καὶ διέπεμψεν εἰς τὸν Πειραιέα  τὴν   κομιζομένην ἀγοράν. (Μετὰ δὲ ταῦτα
[15, 74]   ἀπαγγείλῃ τὴν νίκην, διέπλευσεν εἰς  τὴν   Κόρινθον. Καταλαβὼν δ' ἐκεῖ ναῦν
[15, 69]   τὴν δύναμιν συντάξαντες ἐπῆγον ἐπὶ  τὴν   Κόρινθον καταπληκτικῶς, δὲ Χαβρίας
[15, 46]   τὴν Κόρκυραν. Οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι,  τὴν   Κόρκυραν εἰδότες μεγάλην ῥοπὴν ἔχουσαν
[15, 47]   στρατηγὸν καταστήσαντες Μνάσιππον ἐξαπέστειλαν ἐπὶ  τὴν   Κόρκυραν, ἔχοντα τριήρεις μὲν ἑξήκοντα
[15, 47]   στόλος τῶν Αθηναίων εἰς  τὴν   Κόρκυραν, ἔχων στρατηγοὺς Τιμόθεον καὶ
[15, 46]   ναυτικὴν δύναμιν, ὑπισχνούμενοι παραδώσειν αὐτοῖς  τὴν   Κόρκυραν. Οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι, τὴν
[15, 46]   ἡγούμενον τῶν φυγάδων, εἰς δὲ  τὴν   Κόρκυραν παρεσκευάζοντο ναυτικὴν δύναμιν ἐκπέμπειν.
[15, 47]   ἐπαίνων ἔτυχεν. (Τοῦ δὲ περὶ  τὴν   Κόρκυραν πολέμου σχεδὸν ἤδη τέλος
[15, 46]   πόλεως. (Εὐθὺς οὖν ἔπεμψαν εἰς  τὴν   Κόρκυραν τριήρεις εἴκοσι καὶ δύο,
[15, 52]   δύναμιν, καὶ προκαταλαβόμενος τὰ περὶ  τὴν   Κορώνειαν στενά, κατεστρατοπέδευσεν. ~Ὁ δὲ
[15, 44]   τοὺς χρωμένους ταῖς πέλταις διὰ  τὴν   κουφότητα παντελῶς εὐκινήτους ὑπάρχειν. (Διὰ
[15, 8]   ἔχοντος πόλεμον πρὸς Καδουσίους καὶ  τὴν   κρίσιν ἀναβαλλομένου, διείλκετο τὰ περὶ
[15, 47]   δὲ τούτοις πραττομένοις κατὰ μὲν  τὴν   Κύπρον Νικοκλῆς εὐνοῦχος ἐδολοφόνησεν
[15, 3]   τῶν ἐμπόρων μὴ τολμώντων εἰς  τὴν   Κύπρον παρακομίζειν σῖτον, μεγάλων δὲ
[15, 8]   Εὐαγόρας ἐκχωρήσῃ πασῶν τῶν κατὰ  τὴν   Κύπρον πόλεων, αὐτῆς δὲ μόνης
[15, 2]   πολέμου. (Ἐκυρίευε δὲ κατὰ μὲν  τὴν   Κύπρον τῶν πόλεων σχεδόν τι
[15, 82]   διότι Βοιωτοὶ συντόμως ἥξουσιν ἐπὶ  τὴν   Λακεδαίμονα πορθήσοντες τὴν πόλιν, αὐτὸς
[15, 65]   ἀπὸ τῆς πόλεως. Πᾶσαν δὲ  τὴν   Λακωνικὴν δῃώσαντες, καὶ λαφύρων ἀναρίθμητον
[15, 51]   αὐτοὶ πολυπραγμονοῦσιν οὐδὲν τῶν κατὰ  τὴν   Λακωνικὴν οὔτ' ἐκείνοις ἅπτεσθαι προσήκει
[15, 62]   βαδίζειν τὴν Σπάρτην καὶ πᾶσαν  τὴν   Λακωνικὴν πορθῆσαι. ~Οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι,
[15, 65]   ~Οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι, πεντακόσια ἔτη  τὴν   Λακωνικὴν τετηρηκότες ἀπόρθητον, τότε θεωροῦντες
[15, 61]   ἧκε μετὰ τῆς δυνάμεως εἰς  τὴν   Λάρισσαν· παρεισαχθεὶς δ' ὑπὸ τῶν
[15, 57]   ἀεὶ μᾶλλον αὐξόμενος ἐστράτευσεν εἰς  τὴν   Λοκρίδα, καὶ τὴν μὲν Ηράκλειαν
[15, 19]   τοῦ Περσῶν βασιλέως. (Κατὰ δὲ  τὴν   Μακεδονίαν Αμύντου τοῦ βασιλέως ἡττηθέντος
[15, 67]   ταύτην μὲν παρέλαβεν, εἰς δὲ  τὴν   Μακεδονίαν παρελθὼν καὶ συμμαχίαν ποιησάμενος
[15, 77]   (Ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις κατὰ  τὴν   Μακεδονίαν Πτολεμαῖος μὲν Αλωρίτης
[15, 79]   ὀλίγον χρόνον ἐν τῇ περὶ  τὴν   Μαντίνειαν μάχῃ λαμπροτάτην τὴν νίκην
[15, 5]   Λακεδαιμόνιοι μὲν ἔγνωσαν στρατεύειν ἐπὶ  τὴν   Μαντίνειαν, οὐδὲν φροντίσαντες τῶν γεγενημένων
[15, 12]   χειμῶνος ἐνστάντος, καὶ τοῦ παρὰ  τὴν   Μαντίνειαν ποταμοῦ μεγάλην αὔξησιν ἐκ
[15, 5]   μὲν πρῶτον πρέσβεις ἀποστείλαντες πρὸς  τὴν   Μαντίνειαν προσέταττον τὰ μὲν τείχη
[15, 5]   πέντε κώμας, ἐξ ὧν εἰς  τὴν   Μαντίνειαν τὸ παλαιὸν συνῴκησαν· οὐδενὸς
[15, 89]   βίου. ~Οἱ δ' Ελληνες μετὰ  τὴν   μάχην ἀμφισβητουμένην ἔχοντες τὴν νίκην,
[15, 32]   ἐναντίοις, πειρώμενος πῶς ἔχουσι πρὸς  τὴν   μάχην. ἀποκρουσαμένων δὲ αὐτοὺς τῶν
[15, 16]   δυνάμεις ἐκτάξαντες συγκατέβησαν προθύμως ἐπὶ  τὴν   μάχην. Γενομένης δὲ παρατάξεως ἰσχυρᾶς
[15, 94]   τὴν ἑαυτῶν ἀπιέναι πατρίδα μετὰ  τὴν   μάχην, εἰς δὲ τὴν Μεγάλην
[15, 54]   ὄντων καὶ τῶν Βοιωτῶν πρὸς  τὴν   μάχην, ἐξέταττον ἀμφότεροι τὰς δυνάμεις.
[15, 80]   διὰ τῆς ἰδίας ἀνδρείας κρῖναι  τὴν   μάχην ἐπ' αὐτὸν ὥρμησε τὸν
[15, 53]   ποιησάμενοι ἐν τόποις ὑπερδεξίοις συστήσονται  τὴν   μάχην, ἔτυχον αἱ γνῶμαι τῶν
[15, 54]   μὲν δεισιδαιμονίας ἀπελύθησαν, πρὸς δὲ  τὴν   μάχην εὐθαρσεῖς ταῖς ψυχαῖς κατέστησαν.
[15, 52]   ἡλικίᾳ στρατιᾶς ὄντας καταλέξας εἰς  τὴν   μάχην καὶ τῶν ἄλλων Βοιωτῶν
[15, 61]   διανοούμενος ἐν τῇ Μακεδονίᾳ συστήσασθαι  τὴν   μάχην. δὲ τῶν Μακεδόνων
[15, 72]   Λακεδαιμονίοις ἄδακρυς ἔσται. (Μετὰ δὲ  τὴν   μάχην οἱ Αρκάδες, φοβηθέντες τὰς
[15, 85]   τῶν Βοιωτῶν καταβαλὼν παλίντροπον ἐποίησε  τὴν   μάχην. (Οἱ μὲν οὖν τῶν
[15, 78]   πανδημεὶ συνέστη μάχη καρτερά, θεωμένων  τὴν   μάχην τῶν παρόντων ἐπὶ τὴν
[15, 55]   ἐπιλέκτους ἔχοντι κέρατι ἔγνω κρίνειν  τὴν   μάχην. (Ὡς δ' αἵ τε
[15, 94]   δὲ καταπληξάμενος, συνηνάγκασεν εἰς  τὴν   Μεγάλην πόλιν μετοικῆσαι. Καὶ τὰ
[15, 94]   μετὰ τὴν μάχην, εἰς δὲ  τὴν   Μεγάλην πόλιν ὑπῆρχον αἱ περιοικοῦσαι
[15, 43]   πολλὴν ἀναστροφὴν λαβόντες, εἰς μὲν  τὴν   Μέμφιν ἐξέπεμψαν τὴν ἱκανὴν φυλακήν,
[15, 43]   τῶν αἰχμαλώτων πυθόμενος ἔρημον εἶναι  τὴν   Μέμφιν, ἐπικαιροτάτην οὖσαν πόλιν τῶν
[15, 43]   Αἴγυπτον, συνεβούλευεν ἐξαυτῆς ἀναπλεῖν ἐπὶ  τὴν   Μέμφιν πρὸ τοῦ παραγενέσθαι τὰς
[15, 43]   γὰρ ἔσεσθαι τὴν στρατείαν ἐπὶ  τὴν   Μέμφιν. (Τοῦ δ' Ιφικράτους ἀξιοῦντος
[15, 6]   ἤνεγκε τὴν παρρησίαν, τοῦ γέλωτος  τὴν   μέμψιν ἀμβλύνοντος· μετ' ὀλίγον δὲ
[15, 31]   Ηλεῖοι, πέμπτην δ' Αχαιοί· καὶ  τὴν   μὲν ἕκτην ἐπλήρουν Κορίνθιοι καὶ
[15, 57]   ἐστράτευσεν εἰς τὴν Λοκρίδα, καὶ  τὴν   μὲν Ηράκλειαν τὴν ἐν Τραχινίᾳ
[15, 12]   ἀρχαίας κώμας μετοικισθῆναι. Διόπερ ἠναγκάσθησαν  τὴν   μὲν ἰδίαν πατρίδα κατασκάπτειν, εἰς
[15, 80]   κινδύνῳ καὶ τοὺς πολεμίους τρεψάμενος  τὴν   μὲν νίκην περιεποιήσατο, τὸν δὲ
[15, 83]   Επαμεινώνδας εἰσπεσὼν εἰς τὴν Σπάρτην.  τὴν   μὲν οὖν ἐπίνοιαν τῶν στρατηγῶν
[15, 67]   ἐπὶ Πελλήνην τῆς Λακωνικῆς, καὶ  τὴν   μὲν πόλιν βίᾳ χειρωσάμενοι τοὺς
[15, 46]   γνόντες τῶν Σπαρτιατῶν τὴν ἐπίνοιαν,  τὴν   μὲν πόλιν ἐπιμελῶς ἐφύλαττον, εἰς
[15, 33]   τὴν Αγησιλάου στρατεύσαντες ἐπὶ Θεσπιὰς  τὴν   μὲν προφυλακήν, οὖσαν ἀνδρῶν διακοσίων,
[15, 63]   δῆμος, μεγαλόψυχος ὢν καὶ φιλάνθρωπος,  τὴν   μὲν τῶν Θηβαίων ἰσχὺν οὐ
[15, 32]   Οὐ συγκαταβαινόντων δὲ τῶν Θηβαίων,  τὴν   μὲν φάλαγγα τῶν πεζῶν ἀπήγαγε,
[15, 69]   ἐπὶ Τροιζῆνα καὶ Επίδαυρον πορευθεὶς  τὴν   μὲν χώραν ἐδῄωσε, τῶν δὲ
[15, 85]   καὶ τῶν ἄλλων οἱ καταδεέστεροι  τὴν   μέσην ἐπεῖχον τάξιν· τὸ δ'
[15, 85]   τὸ δὲ ἄλλο πλῆθος ἀνεπλήρου  τὴν   μέσην τάξιν, Εὐβοεῖς καὶ Λοκροὶ
[15, 66]   πανταχόθεν συναγαγόντος τοὺς Μεσσηνίους, ᾤκισαν  τὴν   Μεσσήνην καὶ τὴν ἀρχαίαν αὐτοῖς
[15, 81]   πρεσβεύσας ἐν ταῖς κοιναῖς ὁμολογίαις  τὴν   Μεσσήνην κατ' ἰδίαν παρέλαβεν, ἣν
[15, 66]   καὶ τοῖς ἄλλοις συμμάχοις οἰκίσαι  τὴν   Μεσσήνην, πολλὰ μὲν ἔτη γεγενημένην
[15, 66]   καταλέξας εἰς τὴν πολιτείαν ἀνέκτισε  τὴν   Μεσσήνην, πολλοὺς ποιήσας αὐτῆς οἰκήτορας.
[15, 66]   χώραν ἀποκατέστησαν. Περὶ μὲν οὖν  τὴν   Μεσσήνην τοσαύτας καὶ τηλικαύτας συνέβη
[15, 66]   ἀπὸ δὲ ταύτης Κρεσφόντης ἔλαχε  τὴν   Μεσσηνίαν μερίδα, καὶ οἱ ἀπὸ
[15, 22]   βραχείας συμπλοκὰς ποιούμενοι διετέλεσαν, καταπεπληγμένοι  τὴν   μετὰ τοῦ βασιλέως δύναμιν. ~Τοῦ
[15, 44]   καὶ τοῦ ξίφους εἰς τοὐναντίον  τὴν   μετάθεσιν ἐποιήσατο· ηὔξησε γὰρ τὰ
[15, 49]   (Τοῦ δ' ἐκ Ποσειδῶνος γεγονέναι  τὴν   μῆνιν ταῖς πόλεσί φασιν ἐμφανεῖς
[15, 34]   τοῦ στόλου παντὸς πλεύσας ἐπὶ  τὴν   Νάξον συνεστήσατο πολιορκίαν. Προσαγαγὼν δὲ
[15, 9]   κατελύθη. (Ὁ δὲ τοῦ στόλου  τὴν   ναυαρχίαν ἔχων Γλῶς, γεγαμηκὼς τοῦ
[15, 36]   τινων ἐδολοφονήθη. (Τιμόθεος δὲ παραλαβὼν  τὴν   ναυαρχίαν καὶ πλεύσας εἰς τὴν
[15, 4]   θάλατταν. (Καὶ Τιρίβαζος μὲν μετὰ  τὴν   ναυμαχίαν διαβὰς εἰς Κιλικίαν, κἀκεῖθεν
[15, 35]   αἰτιασάμενος ὅτι τοὺς τετελευτηκότας κατὰ  τὴν   ναυμαχίαν οὐκ ἔθαψαν, εὐλαβήθη μήποτε
[15, 35]   πολεμίων στόλον διέφθειρε. (Κατὰ δὲ  τὴν   ναυμαχίαν τῶν μὲν Αθηναίων διεφθάρησαν
[15, 34]   τε τὸν Κήδωνα διέφθειρε καὶ  τὴν   ναῦν κατεβύθισεν· ὁμοίως δὲ καὶ
[15, 24]   καὶ τοὺς Λίβυας κατεπολέμησαν καὶ  τὴν   νῆσον ἀνεκτήσαντο. ~Ἐπ' ἄρχοντος δ'
[15, 47]   πεντακοσίους. Οὗτος δὲ καταπλεύσας εἰς  τὴν   νῆσον καὶ προσλαβόμενος τοὺς φυγάδας
[15, 3]   μεγάλων δὲ δυνάμεων ἠθροισμένων εἰς  τὴν   νῆσον, ταχὺ σιτοδεία κατέσχε τὸ
[15, 45]   παραστησάμενοι συνεργόν, καὶ διαβιβασθέντες εἰς  τὴν   νῆσον ὑπ' αὐτοῦ, κατελάβοντο χωρίον
[15, 84]   τύχην λαβὼν ἀντιπράττουσαν παραδόξως ἀπέβαλε  τὴν   νίκην. Ἄρτι γὰρ αὐτοῦ πλησιάζοντος
[15, 74]   τιμηθήσεσθαι λαμπρῶς, ἐὰν πρῶτος ἀπαγγείλῃ  τὴν   νίκην, διέπλευσεν εἰς τὴν Κόρινθον.
[15, 86]   ὑπολαβὼν τῆς ἰδίας ἀρετῆς προσδεῖσθαι  τὴν   νίκην, ἔγνω δι' ἑαυτοῦ κρῖναι
[15, 87]   κρατοῦντες τῶν πεπτωκότων προσένεμον ἑαυτοῖς  τὴν   νίκην. (Ἐπὶ μὲν οὖν χρόνον
[15, 85]   καὶ τῷ μεγέθει τῆς βοῆς  τὴν   νίκην ἐσήμαινον. Καὶ τὸ μὲν
[15, 81]   ἀπολωλεκότες ἄνδρα, κατὰ λόγον ἔκρινον  τὴν   νίκην ἥττονα ὑπάρχειν τῆς Πελοπίδου
[15, 89]   μετὰ τὴν μάχην ἀμφισβητουμένην ἔχοντες  τὴν   νίκην, καὶ ταῖς ἀνδραγαθίαις ἐφάμιλλοι
[15, 18]   ἀπέχοντες, τεχνάζονταί τι τοιοῦτο πρὸς  τὴν   νίκην· κληρώσαντες ἐξ ἑαυτῶν ἀποίκους
[15, 74]   Συρακούσας συντόμως ἀπήγγειλε τῷ τυράννῳ  τὴν   νίκην. (Ὁ δὲ Διονύσιος τοῦτον
[15, 3]   εὐθὺς ἐν τῇ πρώτῃ συστάσει  τὴν   νίκην προκατεσκεύασεν· ἀθρόαις γὰρ ταῖς
[15, 79]   περὶ τὴν Μαντίνειαν μάχῃ λαμπροτάτην  τὴν   νίκην τῇ πατρίδι περιποιήσας ἡρωικῶς
[15, 85]   μάντεις σφαγιασάμενοι παρ' ἀμφοτέροις ἀπεφαίνοντο  τὴν   νίκην ὑπὸ τῶν θεῶν προφαινομένην·
[15, 83]   μὴν ἀλλ' Επαμεινώνδας ὅλην  τὴν   νύκτα διαγρυπνήσας καὶ τὸ διάστημα
[15, 76]   τούτοις πραττομένοις Κῷοι μετῴκησαν εἰς  τὴν   νῦν οἰκουμένην πόλιν καὶ κατεσκεύασαν
[15, 67]   ἀξιόλογον τῆς Μεσσήνης, ἐπανῆλθον εἰς  τὴν   οἰκείαν. Λακεδαιμόνιοι δὲ παραδόξως ἀποτετριμμένοι
[15, 67]   συμφέρειν τοῖς Βοιωτοῖς, ἐπανῆλθεν εἰς  τὴν   οἰκείαν. ~Τούτων δὲ πραχθέντων Αρκάδες
[15, 67]   τὴν χώραν δῃώσαντες ἐπανῆλθον εἰς  τὴν   οἰκείαν, φθάσαντες τὴν παρὰ τῶν
[15, 19]   τοῦ βασιλέως ἀναλαβόντος ἑαυτὸν καὶ  τὴν   ὅλην ἀρχὴν ἀνακτησαμένου οἱ μὲν
[15, 43]   τὸν Φαρνάβαζον ᾦντο δεῖν ἀναμένειν  τὴν   ὅλην δύναμιν τῶν Περσῶν· ἀσφαλεστέραν
[15, 31]   πολιτικὰς χρείας, σχεδὸν ἂν καὶ  τὴν   ὅλην τῶν Περσῶν βασιλείαν εἰς
[15, 78]   νικήσαντες ἔθηκαν τὸν ἀγῶνα, καὶ  τὴν   ὀλυμπιάδα ταύτην ὕστερον οὐκ ἀνέγραψαν
[15, 7]   σπουδῆς οὐκ ἀφιστάμενος εἰς μὲν  τὴν   Ολυμπιακὴν πανήγυριν ἐξαπέστειλε τοὺς εὐφωνοτάτους
[15, 18]   τῆς θαλάσσης ἐπί τινος κρημνοῦ  τὴν   ὀνομαζομένην Λεύκην, ἔχουσαν ἱερὸν ἅγιον
[15, 13]   ἔτεσιν ἐκτικὼς ἦν τὴν πόλιν  τὴν   ὀνομαζομένην Λίσσον. (Ἐκ ταύτης οὖν
[15, 72]   ἔκτισαν ἐπί τινος ἐπικαίρου τόπου  τὴν   ὀνομαζομένην Μεγάλην πόλιν, συρρίψαντες εἰς
[15, 49]   ἀρχαίας καὶ μεγάλας Ποσειδῶνι περὶ  τὴν   ὀνομαζομένην Μυκάλην ἐν ἐρήμῳ τόπῳ.
[15, 13]   Αδρίαν ἔκτισαν ἐν αὐτῷ νῆσον  τὴν   ὀνομαζομένην Φάρον, συμπράξαντος αὐτοῖς Διονυσίου
[15, 43]   διεμαρτύρατο, λέγων ὡς ἐὰν παρῶσι  τὴν   ὀξύτητα τῶν καιρῶν, ἄπρακτον ποιήσουσι
[15, 28]   χρωμένας Αθηναίοις. Οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι  τὴν   ὁρμὴν τῶν πόλεων ὁρῶντες ἀκατάσχετον
[15, 27]   πλήθει χρημάτων, ὥστε μὴ δύνασθαι  τὴν   οὐσίαν αὐτοῦ τοσαῦτα χρήματα ἐκτῖσαι.
[15, 95]   ὡς προδότου θάνατον κατέγνωσαν καὶ  τὴν   οὐσίαν ἐδήμευσαν, ἑλόμενοι δὲ στρατηγὸν
[15, 49]   δυνάμενοι ποιεῖν τὰ Πανιώνια, μετέθεσαν  τὴν   πανήγυριν εἰς ἀσφαλῆ τόπον, ὃς
[15, 78]   τὴν μάχην τῶν παρόντων ἐπὶ  τὴν   πανήγυριν Ελλήνων ἐστεφανωμένων καὶ μεθ'
[15, 53]   οὗ δὴ Βοιωτοὶ ταύτην ποιοῦσι  τὴν   πανήγυριν ἐν Λεβαδείᾳ. ~Συνήργησε δὲ
[15, 18]   ἑορτὴν ἄγειν κατ' ἐνιαυτὸν ἐνεστήσαντο,  τὴν   πανήγυριν ὀνομάσαντες προφθάσειαν. Τούτων δὲ
[15, 29]   δὲ ταύτης τῆς φιλανθρωπίας ἀνακτησάμενοι  τὴν   παρὰ τοῖς Ελλησιν εὔνοιαν, ἰσχυροτέραν
[15, 46]   τοὺς Πλαταιεῖς, καὶ σπεύδοντες φθάσαι  τὴν   παρὰ τῶν Αθηναίων συμμαχίαν, εὐθὺς
[15, 67]   ἐπανῆλθον εἰς τὴν οἰκείαν, φθάσαντες  τὴν   παρὰ τῶν Λακεδαιμονίων βοήθειαν. (Βοιωτοὶ
[15, 53]   διὰ τῆς Φωκίδος, καὶ διεξελθὼν  τὴν   παραθαλαττίαν ὁδὸν χαλεπὴν οὖσαν, ἐνέβαλεν
[15, 90]   Σερουίλιος. ἐπὶ δὲ τούτων οἱ  τὴν   παράλιον οἰκοῦντες τῆς Ασίας ἀπέστησαν
[15, 61]   χαλεπῶς ἄρχων ἐμισεῖτο. (Διὸ καὶ  τὴν   παρανομίαν φοβηθέντες τῶν Λαρισσαίων τινές,
[15, 41]   χρόνον ἐδεδώκει τοῖς πολεμίοις εἰς  τὴν   παρασκευήν. Ὡς ἐπίπαν γὰρ οἱ
[15, 30]   δύναμιν ἐξέπεμψαν εἰς τὴν Εὔβοιαν  τὴν   παραφυλάξουσαν μὲν τοὺς συμμάχους, καταπολεμήσουσαν
[15, 87]   (Επαμεινώνδας δ' ἔτι ζῶν εἰς  τὴν   παρεμβολὴν ἀπηνέχθη, καὶ τῶν συγκληθέντων
[15, 17]   οἱ δὲ περιλειφθέντες καταφυγόντες εἰς  τὴν   παρεμβολὴν τῆς νυκτὸς ἐπιγενομένης διεσώθησαν.
[15, 52]   ἀνέμενον. Οἱ δὲ Θηβαῖοι διὰ  τὴν   παρουσίαν τῶν πολεμίων ἐψηφίσαντο τέκνα
[15, 6]   λόγων μειδιάσας Διονύσιος ἤνεγκε  τὴν   παρρησίαν, τοῦ γέλωτος τὴν μέμψιν
[15, 93]   προσηκούσαις δωρεαῖς. Ἐπανιὼν δὲ εἰς  τὴν   πατρίδα διὰ Κυρήνης ἐτελεύτησε, καὶ
[15, 27]   ταῦτ' Αθηναῖοι μὲν ἐπανῆλθον εἰς  τὴν   πατρίδα, Θηβαῖοι δὲ Θεσπιὰς πολιορκήσαντες
[15, 25]   καὶ συνεπιλαβομένων Αθηναίων κατῆλθον εἰς  τὴν   πατρίδα νυκτός. (Καὶ πρῶτον μὲν
[15, 9]   Ελλάδα καὶ τὴν ἡγεμονίαν αὐτοῖς  τὴν   πάτριον συγκατασκευάσειν. (Οἱ δὲ Σπαρτιᾶται
[15, 74]   παρεκάλεσε τοῖς οἰκείοις λόγοις τηρεῖν  τὴν   πατροπαράδοτον πρὸς αὐτὸν εὔνοιαν, ἔπειτα
[15, 81]   ἅπαντας ἔφασαν ἑαυτοὺς ἡττᾶσθαι διὰ  τὴν   Πελοπίδου τελευτήν· ἀξιόλογον γὰρ ἀπολωλεκότες
[15, 27]   ὑπόσπονδοι καθ' ὁμολογίαν ἀφεθέντες εἰς  τὴν   Πελοπόννησον ἀπηλλάγησαν, (οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι
[15, 62]   Οὗτοι μὲν οὖν προῆγον ἐπὶ  τὴν   Πελοπόννησον, βοιωταρχούντων Επαμεινώνδου καὶ Πελοπίδου·
[15, 68]   τὴν δύναμιν διαγαγὼν παρῆλθεν εἰς  τὴν   Πελοπόννησον, διαπραξάμενος ἔργον οὐδὲν τῶν
[15, 48]   Ποστόμιον. Ἐπὶ δὲ τούτων κατὰ  τὴν   Πελοπόννησον ἐγένοντο σεισμοὶ μεγάλοι καὶ
[15, 68]   τὴν Βοιωτῶν στρατιὰν παριοῦσαν εἰς  τὴν   Πελοπόννησον, ἐξέπεμψαν δύναμιν καὶ στρατηγὸν
[15, 49]   τιμᾶν τοῦτον. (Πρὸς δὲ τούτοις  τὴν   Πελοπόννησον κατὰ βάθους ἔχειν μεγάλα
[15, 62]   ἐν τούτοις ἦν. ~Κατὰ δὲ  τὴν   Πελοπόννησον Λακεδαιμόνιοι μὲν Πολύτροπον στρατηγὸν
[15, 33]   μετὰ τῆς δυνάμεως ἐπανῆλθεν εἰς  τὴν   Πελοπόννησον, οἱ δὲ Θηβαῖοι διὰ
[15, 49]   διὰ τὸ δοκεῖν τὸ παλαιὸν  τὴν   Πελοπόννησον οἰκητήριον γεγονέναι Ποσειδῶνος, καὶ
[15, 40]   στάσεις, μάλιστα δὲ αἱ κατὰ  τὴν   Πελοπόννησον. Ὀλιγαρχικοῖς γὰρ πολιτεύμασι κεχρημέναι,
[15, 71]   καὶ θεωρῶν ἐκεῖνον τὰ περὶ  τὴν   Πελοπόννησον συμφερόντως κατεσκευακότα τοῖς Βοιωτοῖς,
[15, 82]   ἀγῶνες πολλοὶ καὶ μεγάλοι κατὰ  τὴν   Πελοπόννησον συνέστησαν. (Εὐθὺς οὖν Λακεδαιμόνιοι
[15, 94]   τοῦτον τὸν ἐνιαυτόν. ~Κατὰ δὲ  τὴν   Πελοπόννησον τοῖς Αρκάσι γενομένης εἰρήνης
[15, 10]   οὖν κατηγοροῦντες τὴν ἐπιστολὴν ἀναγνόντες  τὴν   πεμφθεῖσαν ὑπὸ τοῦ Ορόντου, ταύτην
[15, 95]   πολλῶν σωμάτων ἐκυρίευσεν, εἰς δὲ  τὴν   Πεπάρηθον ἀποβιβάσας μισθοφόρους στρατιώτας ἐπολιόρκει
[15, 88]   δόξῃ, πολὺ ἂν προέχουσαν εὕροι  τὴν   περὶ τὸν Επαμεινώνδαν ἀρετήν. Παρὰ
[15, 55]   διὰ τῆς ἰδίας στρατηγίας περιεποιήσατο  τὴν   περιβόητον νίκην. (Ἐκλεξάμενος γὰρ ἐξ
[15, 57]   ἐδωρήσατο· μετὰ δὲ ταῦτα ἐπὶ  τὴν   Περραιβίαν ἀναζεύξας τῶν πόλεων τὰς
[15, 30]   πρὸς δὲ τοὺς Σπαρτιάτας βεβαίαν  τὴν   πίστιν διεφύλαττεν. (Οὐ μὴν ἀλλὰ
[15, 57]   ὑφεωρῶντο τὴν αὔξησιν αὐτοῦ καὶ  τὴν   πλεονεξίαν. (Ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις
[15, 95]   Πεπάρηθον ἀποβιβάσας μισθοφόρους στρατιώτας ἐπολιόρκει  τὴν   πόλιν. (Αθηναίων δὲ βοηθησάντων τοῖς
[15, 63]   ἐκώλυσαν ἀνοικοδομεῖν, ἐπεβάλοντο δὲ καὶ  τὴν   πόλιν ἄρδην ἀναιροῦντες τὴν Αττικὴν
[15, 82]   ἥξουσιν ἐπὶ τὴν Λακεδαίμονα πορθήσοντες  τὴν   πόλιν, αὐτὸς δ' ὡς ἂν
[15, 83]   ἀπὸ τούτων ἀμύνασθαι τοὺς εἰς  τὴν   πόλιν βιαζομένους, αὐτὸς δὲ τοὺς
[15, 75]   τὴν πρὸ τῶν τειχῶν τάφρον  τὴν   πόλιν διήρπασεν. (Επαμεινώνδας δ'
[15, 69]   τολμησάντων διὰ τῆς πύλης εἰς  τὴν   πόλιν εἰσβιάζεσθαι, οἱ μὲν Κορίνθιοι
[15, 57]   ἐπ' Ορχομενὸν ἐπεβάλοντο μὲν ἐξανδραποδίσασθαι  τὴν   πόλιν, Επαμεινώνδου δὲ συμβουλεύσαντος ὅτι
[15, 46]   στρατιώτας, κεκρικότες τοῖς Αθηναίοις παραδοῦναι  τὴν   πόλιν. ἐπὶ δὲ τούτοις οἱ
[15, 4]   συνεστήσαντο πρὸς τῇ Σαλαμῖνι, καὶ  τὴν   πόλιν ἐπόρθουν κατὰ γῆν ἅμα
[15, 12]   χώμασιν ἀπέστρεψαν τὸν ποταμὸν εἰς  τὴν   πόλιν καὶ πάντα τὸν σύνεγγυς
[15, 24]   ἐκπεπτωκόσιν ἐκ τῆς πατρίδος ἀποκατέστησαν  τὴν   πόλιν, καὶ πάντας τοὺς πεφευγότας
[15, 24]   οἰκιῶν, ὡς πολεμίων εἰσπεπτωκότων εἰς  τὴν   πόλιν, καὶ πρὸς ἀλλήλους ὡς
[15, 46]   οἱ δὲ λοιποὶ καταφυγόντες εἰς  τὴν   πόλιν, καὶ συμμάχων ὄντες ἔρημοι,
[15, 66]   δόντων αὐτοῖς Αθηναίων οἰκητήριον τήνδε  τὴν   πόλιν. Καὶ τινὲς μὲν αὐτῶν
[15, 79]   τοὺς δ' Ορχομενίους ἐξανδραποδίσασθαι καὶ  τὴν   πόλιν κατασκάψαι. Ἐκ παλαιῶν γὰρ
[15, 46]   προσδεχθέντες ὑπὸ τῶν Κορκυραίων κατάσχωσι  τὴν   πόλιν μετὰ τῶν φυγάδων. (Οἱ
[15, 92]   ὀνομαζομένας Λεύκας. Εἰς δὲ ταύτην  τὴν   πόλιν μεταπεμψάμενος πολλοὺς τῶν ἀφεστηκότων
[15, 82]   τοῖς ἐν τῇ Σπάρτῃ παραφυλάττειν  τὴν   πόλιν μηδὲν καταπεπληγμένους· ταχὺ γὰρ
[15, 62]   οἱ δὲ λοιποὶ συνεδιώχθησαν εἰς  τὴν   πόλιν. (Οἱ δὲ Αρκάδες, καίπερ
[15, 5]   αὐτοῖς προσέχοντος, δύναμιν ἐκπέμψαντες ἐπολιόρκουν  τὴν   πόλιν. (Οἱ δὲ Μαντινεῖς εἰς
[15, 76]   αὐτῷ καὶ παραλαβόντες ἐν παρακαταθήκῃ  τὴν   πόλιν οὐκ ἀπέδωκαν. (Ἅμα δὲ
[15, 76]   τύραννος Ωρωπὸν κατελάβετο. Ταύτην δὲ  τὴν   πόλιν οὖσαν Αθηναίων παραλόγως ἀπέβαλεν·
[15, 24]   πανικοὶ θόρυβοι συνεχεῖς ἐγίνοντο κατὰ  τὴν   πόλιν παράδοξοι, καὶ πολλοὶ μὲν
[15, 12]   πιπτουσῶν καταπλαγέντες οἱ Μαντινεῖς ἠναγκάσθησαν  τὴν   πόλιν παραδοῦναι τοῖς Λακεδαιμονίοις. Οἱ
[15, 84]   Οὗτος δὲ τοὺς ἱκανοὺς εἰς  τὴν   πόλιν παρεισαγαγών, τὴν ἄλλην δύναμιν
[15, 42]   ἐζωγρήθησαν· οἱ δὲ περιλειφθέντες εἰς  τὴν   πόλιν συνεδιώχθησαν. Οἱ δὲ περὶ
[15, 62]   εἰς Ορχομενὸν τὸν Αρκαδικὸν παρεφύλαττε  τὴν   πόλιν ταύτην, οἰκείως διακειμένην πρὸς
[15, 93]   ἀπέβαλον, τείχει καὶ τάφρῳ περιελάμβανον  τὴν   πόλιν. Ταχὺ δὲ τῶν ἔργων
[15, 13]   πολλοῖς πρότερον ἔτεσιν ἐκτικὼς ἦν  τὴν   πόλιν τὴν ὀνομαζομένην Λίσσον. (Ἐκ
[15, 79]   ἐπὶ τὸν Ορχομενόν· κατασχόντες δὲ  τὴν   πόλιν τοὺς μὲν ἄνδρας ἀπέκτειναν,
[15, 40]   ἐπεχείρησαν κατιέναι· παραδεχθέντες δ' ἐπὶ  τὴν   πόλιν ὑπό τινων οἰκείων καὶ
[15, 65]   Σπαρτιᾶται πολλοὺς ἀνῃρηκότες ἐπανῆλθον εἰς  τὴν   πόλιν, φανερῶς ἐνδεδειγμένοι τὰς ἰδίας
[15, 9]   καὶ διὰ τοῦτο ἀπειθούντων καὶ  τὴν   πολιορκίαν ἐγκαταλειπόντων, δείσας Ορόντης τὸ
[15, 73]   δ' ὄντων ἐν αὐτῷ στρατιωτῶν  τὴν   πολιορκίαν ἔλυσεν. (Ἀκούσας δὲ τὰ
[15, 5]   συνθήκας, ὅμως καθ' αὑτοὺς ὑποστάντες  τὴν   πολιορκίαν εὐρώστως ἠμύνοντο τοὺς πολεμίους.
[15, 26]   δισχιλίων. Πάντων δὲ προθύμως ἐπὶ  τὴν   πολιορκίαν ὁρμησάντων διελόμενοι τὰ πλήθη
[15, 9]   Εὐαγόραν πάλιν τεθαρρηκότως ὁρῶν ὑπομένοντα  τὴν   πολιορκίαν, πρὸς δὲ τούτοις τῶν
[15, 83]   καὶ τῆς νυκτὸς καταλαβούσης, ἔλυσε  τὴν   πολιορκίαν. ~Πυθόμενος δὲ παρὰ τῶν
[15, 66]   ἄλλων τοὺς βουλομένους καταλέξας εἰς  τὴν   πολιτείαν ἀνέκτισε τὴν Μεσσήνην, πολλοὺς
[15, 40]   τῶν Μεγαρέων ἐπιχειρήσαντές τινες μεταστῆσαι  τὴν   πολιτείαν, καὶ κρατηθέντες ὑπὸ τοῦ
[15, 43]   ὀξύτητα τῶν καιρῶν, ἄπρακτον ποιήσουσι  τὴν   πολλὴν στρατιάν. ἐφθόνουν αὐτῷ καὶ
[15, 68]   τῶν ἔργων συντελουμένων διά τε  τὴν   πολυχειρίαν καὶ τὰς προθυμίας τῶν
[15, 93]   δὲ τῶν ἔργων συντελουμένων διὰ  τὴν   πολυχειρίαν, καὶ τῶν ἐπιτηδείων ἐξαναλωθέντων,
[15, 64]   μερὶς τῶν Βοιωτῶν μέσην  τὴν   πορείαν ἐποιήσατο ἐπὶ τὴν Σελλασίαν
[15, 1]   ~Παρ' ὅλην  τὴν   πραγματείαν εἰωθότες χρῆσθαι τῇ συνήθει
[15, 79]   καιρόν. (Οἱ μὲν οὖν συστησάμενοι  τὴν   πρᾶξιν μετανοήσαντες ἐδήλωσαν τοῖς βοιωτάρχαις
[15, 83]   Σπαρτιατῶν σύνταξιν, εὐθὺς ἔγνω μεμηνυμένην  τὴν   πρᾶξιν· ὅμως δὲ προσμαχόμενος πᾶσι
[15, 20]   ἀπηλλάγη. Οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι διὰ  τὴν   πρᾶξιν ταύτην ἀδοξοῦντες παρὰ τοῖς
[15, 75]   σώματα τῶν τετελευτηκότων ῥίψας εἰς  τὴν   πρὸ τῶν τειχῶν τάφρον τὴν
[15, 18]   δολοφονηθεὶς ὑπό τινων οὐ συνετέλεσε  τὴν   προαίρεσιν. Μετὰ δὲ τὴν τούτου
[15, 72]   δῆμος ἀποκατέστησεν αὐτὸν εἰς  τὴν   προγεγενημένην εὐδοξίαν. (Μετ' ὀλίγον δὲ
[15, 16]   οἱ μὲν γὰρ προνενικηκότες διὰ  τὴν   προγεγενημένην εὐημερίαν μεγαλαυχοῦντες παραδόξως ἐσφάλησαν,
[15, 89]   Μεσσηνίους. (Οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι διὰ  τὴν   πρὸς τούτους ἀκατάλλακτον ἀλλοτριότητα τῶν
[15, 54]   οὗ τὸ πεδίον τοῦτο ἔσχε  τὴν   προσηγορίαν. τούτου θυγατέρας καὶ Σκεδάσου
[15, 7]   κατελθόντες εἰς τὰς Συρακούσας εἰς  τὴν   προϋπάρξασαν εὔνοιαν ἀποκατεστάθησαν· δὲ
[15, 58]   δῆμος παυσάμενος τῆς λύττης εἰς  τὴν   προϋπάρχουσαν ἔννοιαν ἀποκατέστη. ~Περὶ δὲ
[15, 55]   ἀμφοτέροις τὸ πολεμικὸν καὶ κατὰ  τὴν   πρώτην ὁρμὴν συνηλάλαξαν αἱ δυνάμεις,
[15, 89]   τελευτήν· Αναξιμένης δὲ Λαμψακηνὸς  τὴν   πρώτην τῶν Ελληνικῶν ἀνέγραψεν ἀρξάμενος
[15, 55]   διά τε τὴν ἀρετὴν καὶ  τὴν   πυκνότητα τῆς τάξεως πλεονεκτούντων πολλοὶ
[15, 86]   ἀλλήλους τοῖς δόρασι, καὶ διὰ  τὴν   πυκνότητα τῶν πληγῶν τὰ πλεῖστα
[15, 75]   δ' Αθήνησι Πολυζήλου κατὰ μὲν  τὴν   Ρώμην ἀναρχία διά τινας πολιτικὰς
[15, 8]   ἐλάττονα τῶν προσδοκηθέντων. καταλαβὼν δὲ  τὴν   Σαλαμῖνα πολιορκουμένην ἐνεργῶς, καὶ ὑπὸ
[15, 8]   πρῶτον μὲν ὅτι δυνάμενος ἑλεῖν  τὴν   Σαλαμῖνα τοῦτο μὲν οὐ συντελεῖ,
[15, 24]   καταφρονήσαντες αὐτῶν ἀπέστησαν, οἵ τε  τὴν   Σαρδόνα κατοικοῦντες, νομίσαντες ἔχειν καιρὸν
[15, 91]   καὶ τῆς παραθαλασσίου πάσης παραλήψεσθαι  τὴν   σατραπείαν, ἐὰν ἐγχειρίσῃ τοῖς Πέρσαις
[15, 64]   μέσην τὴν πορείαν ἐποιήσατο ἐπὶ  τὴν   Σελλασίαν καλουμένην πόλιν, καὶ τοὺς
[15, 88]   παρὰ τοῖς Αθηναίοις, κατὰ δὲ  τὴν   Σικελίαν Γέλων Δεινομένους καί
[15, 73]   ἐν τούτοις ἦν. ~Κατὰ δὲ  τὴν   Σικελίαν Διονύσιος τύραννος ἔχων
[15, 13]   ~Ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις κατὰ  τὴν   Σικελίαν Διονύσιος τῶν Συρακοσίων
[15, 6]   πολέμων ἀρχὴν ἐλάμβανεν. ~Κατὰ δὲ  τὴν   Σικελίαν Διονύσιος τῶν Συρακοσίων
[15, 15]   πολλὰς μυριάδας στρατιωτῶν ἐπεραίωσαν εἰς  τὴν   Σικελίαν καὶ τὴν Ιταλίαν, διαπολεμεῖν
[15, 70]   τοῦ θέρους λήγοντος ἐξαπεστάλησαν εἰς  τὴν   Σικελίαν. (Μετὰ δὲ ταῦτα Φιλίσκος
[15, 16]   περιχαρὴς ἦν, ὡς αὐτίκα μάλα  τὴν   Σικελίαν πᾶσαν παραληψόμενος, οἱ δὲ
[15, 15]   σύλλυσιν, ἐὰν ἐκχωρήσωσι τῶν κατὰ  τὴν   Σικελίαν πόλεων καὶ τὰ δαπανηθέντα
[15, 34]   τῶν Αθηναίων ἐξέπεμψε στόλον παραφυλάξοντα  τὴν   σιτοπομπίαν, ὃς καὶ διέπεμψεν εἰς
[15, 64]   στρατιώτας ἔχουσα πλείστους, εἰσέβαλεν εἰς  τὴν   Σκιρῖτιν καλουμένην χώραν, ἣν παρεφύλαττεν
[15, 65]   ἀπέλιπον ἐν τῇ πόλει φυλάττοντας  τὴν   Σπάρτην, αὐτοὶ δὲ πανδημεὶ συντάξαντες
[15, 66]   τῶν Λακεδαιμονίων μὴ ἀνακάμψειν εἰς  τὴν   Σπάρτην, ἐὰν μὴ Μεσσήνην ἕλωσιν.
[15, 25]   χιλίων καὶ πεντακοσίων, εἰς μὲν  τὴν   Σπάρτην ἐξέπεμψαν τοὺς δηλώσοντας τὴν
[15, 82]   (Ὑπολαβὼν οὖν ἔρημον εἶναι στρατιωτῶν  τὴν   Σπάρτην, ἐπεβάλετο μὲν μέγα τι
[15, 65]   μὲν πρῶτον ἀπείκαζον βίᾳ χειρώσασθαι  τὴν   Σπάρτην· ἐπεὶ δὲ τῶν βιαζομένων
[15, 93]   σώματος ἐν μέλιτι κομισθέντος εἰς  τὴν   Σπάρτην ἔτυχε τῆς βασιλικῆς ταφῆς
[15, 62]   συνεδρεύσαντες ἔγνωσαν ἐπ' αὐτὴν βαδίζειν  τὴν   Σπάρτην καὶ πᾶσαν τὴν Λακωνικὴν
[15, 82]   μὲν γὰρ νυκτὸς ὥρμησεν ἐπὶ  τὴν   Σπάρτην, δὲ βασιλεὺς τῶν
[15, 59]   τετρακοσίων ἔφυγον, οἱ μὲν εἰς  τὴν   Σπάρτην, οἱ δ' εἰς τὸ
[15, 40]   καὶ συναπονοήσασθαι πείσαντες, ἀνεχώρησαν εἰς  τὴν   Σπάρτην. (Οἱ δὲ τῆς Κορίνθου
[15, 83]   στράτευμα τῶν Λακεδαιμονίων ἐπανῆλθεν εἰς  τὴν   Σπάρτην· πολλῶν δὲ βοηθούντων τοῖς
[15, 64]   τὴν Ελλασίαν, προῆγον ἐπ' αὐτὴν  τὴν   Σπάρτην πορθοῦντες ἅμα καὶ πυρπολοῦντες
[15, 83]   ἂν Επαμεινώνδας εἰσπεσὼν εἰς  τὴν   Σπάρτην. τὴν μὲν οὖν ἐπίνοιαν
[15, 19]   τοὺς Ελληνας· ἀδοξεῖν γὰρ ἀπεφήνατο  τὴν   Σπάρτην τοῖς μὲν Πέρσαις ἐκδότους
[15, 59]   νενικηκότων ἐσφαγιάσθησαν· οἱ δ' εἰς  τὴν   Σπάρτην φυγόντες ἔπεισαν τοὺς Λακεδαιμονίους
[15, 64]   νέους, τούτους μὲν ἀπέστειλεν εἰς  τὴν   Σπάρτην, χρησίμους (ἔσεσθαι) τῇ κινδυνευούσῃ
[15, 23]   τὸν Σικελίας δυνάστην Διονύσιον, ἐθεράπευον  τὴν   Σπαρτιατῶν ἡγεμονίαν καὶ συμμαχίαν ἔσπευδον
[15, 3]   ἡγούμενος, ὀνομαζόμενος δὲ Γλῶ, κατέπαυσαν  τὴν   στάσιν. (Πλεύσαντες δὲ τῷ παντὶ
[15, 61]   μὲν οὖν τινα χρόνον ἀναρχία  τὴν   στάσιν ὑπέλαβε, μετὰ δὲ ταῦτα
[15, 43]   τῶν Περσῶν· ἀσφαλεστέραν γὰρ ἔσεσθαι  τὴν   στρατείαν ἐπὶ τὴν Μέμφιν. (Τοῦ
[15, 41]   πόλεμον. (Ὁ γὰρ Φαρνάβαζος βραδεῖαν  τὴν   στρατείαν ἐποιεῖτο, καὶ πολὺν χρόνον
[15, 61]   ἑαυτοῦ παρασκευήν, κατέλεγε τοὺς εἰς  τὴν   στρατείαν εὐθέτους, διανοούμενος ἐν τῇ
[15, 29]   ἔσχε τῶν Ελλήνων ὑπακούοντας πρὸς  τὴν   στρατείαν. (Οὐκ ἔχων δὲ στρατηγὸν
[15, 80]   ἧττον Πελοπίδας ἀνέζευξεν ἐπὶ  τὴν   στρατείαν, ὑπὸ τοῦ χρεὼν ἀγόμενος.
[15, 47]   δῆμος καὶ πάλιν αὐτῷ  τὴν   στρατηγίαν ἀποκατέστησεν. (Προσκατεσκεύαζον δὲ καὶ
[15, 29]   τῆς τοῦ δήμου γνώμης προσδεξάμενος  τὴν   στρατηγίαν ἀφηγεῖτο τῶν κατ' Αἴγυπτον
[15, 94]   τρισχιλίους, ἱππεῖς δὲ τριακοσίους, ὧν  τὴν   στρατηγίαν εἶχε Παμμένης. (Οὗτος δὲ
[15, 92]   σύνειν τεθαυμασμένῳ· (Τοῦ δὲ ναυτικοῦ  τὴν   στρατηγίαν ἐνεχείρισε Χαβρίᾳ τῷ Αθηναίῳ,
[15, 91]   δὲ βασιλεὺς Αρταξέρξης πυθόμενος  τὴν   στρατηγίαν τοῦ Δατάμου, καὶ σπεύδων
[15, 47]   συμμαχίας τὸ μὲν πρῶτον ἀπέβαλε  τὴν   στρατηγίαν, τοῦ δήμου χαλεπῶς πρὸς
[15, 41]   δ' ἀνὴρ οὗτος μετάπεμπτος ἐπὶ  τὴν   στρατηγίαν ὑπὸ τοῦ βασιλέως ἐτάχθη
[15, 93]   τοῖς τοῦ ποταμοῦ ῥείθροις ὀχυρώσας  τὴν   στρατιάν, συνῆψε μάχην. Τοῦ δὲ
[15, 16]   ὅπλοις εὐπειθῆ καὶ δυνατὴν ἐποίησε  τὴν   στρατιάν. (Ὡς δ' τῆς
[15, 40]   τῆς ἱστορίας τρεψόμεθα. ~Μετὰ γὰρ  τὴν   συγχωρηθεῖσαν τοῖς δήμοις αὐτονομίαν αἱ
[15, 9]   τούτοις τῶν στρατιωτῶν χαλεπῶς ὑπομενόντων  τὴν   σύλληψιν τοῦ Τιριβάζου, καὶ διὰ
[15, 8]   ἔχων τὴν ἡγεμονίαν ἔφησε συγχωρῆσαι  τὴν   σύλλυσιν, ἐὰν Εὐαγόρας ἐκχωρήσῃ πασῶν
[15, 9]   ἄσμενοι συνέθεντο πρὸς τὸν Γλῶ  τὴν   συμμαχίαν. ~Αρταξέρξης δὲ καταλύσας τὸν
[15, 84]   ὑπὸ τῶν Αθηναίων στρατιῶται πρὸς  τὴν   συμμαχίαν, ὄντες ἑξακισχίλιοι, στρατηγὸν δ'
[15, 47]   Αθήνας, ἄγων πρέσβεων πλῆθος τῶν  τὴν   συμμαχίαν συντιθεμένων καὶ τριάκοντα τριήρεις
[15, 54]   Λακεδαιμονίων ἐβιάσαντο· αἱ δὲ ὑβρισθεῖσαι  τὴν   συμφορὰν οὐκ ἐνέγκασαι, τῇ πατρίδι
[15, 62]   ἑκουσίως τῆς στρατηγίας διά τε  τὴν   σύνεσιν καὶ τὴν ἀνδρείαν τῶν
[15, 71]   ἐπιτηδείων σπανιζόντων. (Ἤδη δ' αὐτῶν  τὴν   σωτηρίαν ἀπογινωσκόντων, Επαμεινώνδας ἰδιωτεύων κατ'
[15, 93]   ἐξαναλωθέντων, μὲν Ταχὼς ἀπέγνω  τὴν   σωτηρίαν, δὲ Αγησίλαος παρακαλέσας
[15, 79]   τῆς εὐεργεσίας ταύτης ἑαυτοῖς ἐπορίσαντο  τὴν   σωτηρίαν. Τῶν δ' ἀρχόντων συλλαβόντων
[15, 52]   ἡγεμόνων· πνεύματος δὲ γενομένου συνέβη  τὴν   ταινίαν ἀποσπασθεῖσαν περιαμπίσχεσθαι περί τινα
[15, 86]   καὶ Λακεδαιμόνιοι, πρὸς ἀλλήλους κατὰ  τὴν   τάξιν ἀνθεστηκότες πρῶτον μάχην συνῆψαν,
[15, 64]   δὲ μετὰ τῶν πρεσβυτέρων φυλάττων  τὴν   τάξιν καὶ πολλοὺς ἀνελὼν τῶν
[15, 85]   τῶν θεῶν προφαινομένην· (Κατὰ δὲ  τὴν   τάξιν Μαντινεῖς μὲν μετὰ τῶν
[15, 56]   Λακεδαιμόνιοι· τὸ μὲν πρῶτον ἀναχωροῦντες  τὴν   τάξιν οὐ διέλυον, τὸ δὲ
[15, 25]   τῶν Θηβαίων ἐπανάστασιν καὶ βοηθεῖν  τὴν   ταχίστην παρακαλέσοντας, αὐτοὶ δ' ἐκ
[15, 88]   ἁρμόττον ἡγούμεθα παραδραμεῖν ἀνδρὸς τηλικούτου  τὴν   τελευτὴν ἀνεπισήμαντον. δοκεῖ γάρ μοι
[15, 64]   μετὰ πάντων ἀνῃρέθη. (Ηλεῖοι δὲ  τὴν   τετάρτην μοῖραν ἔχοντες, καὶ κατ'
[15, 1]   πολλοῖς πόνοις καὶ μεγάλοις κινδύνοις  τὴν   τηλικαύτην κατεκτήσαντο δόξαν, ἐπιεικῶς καὶ
[15, 27]   ἀπέκτεινον καὶ κατετραυμάτιζον, συνεργὸν ἔχοντες  τὴν   τῆς ἀκροπόλεως ὀχυρότητα· ὡς δ'
[15, 78]   πεζῇ κρατοῦσι ῥᾴδιόν ἐστι περιποιήσασθαι  τὴν   τῆς θαλάττης ἀρχήν· καὶ γὰρ
[15, 79]   τῇ κατὰ γῆν ἡγεμονίᾳ καὶ  τὴν   τῆς θαλάττης ἀρχὴν προσεκτήσαντο· ἐπεὶ
[15, 52]   πλείους τῶν ἑξακισχιλίων. (Κατὰ δὲ  τὴν   τῆς πόλεως ἔξοδον τῶν στρατιωτῶν
[15, 29]   ὅτι τῶν Αἰγυπτίων ἡγούμενος ἀπαλλοτριοῖ  τὴν   τοῦ βασιλέως εὔνοιαν ἀπὸ τοῦ
[15, 74]   συμβάντα τούτῳ τῷ δυνάστῃ περὶ  τὴν   τοῦ βίου καταστροφήν. Διονυσίου τοίνυν
[15, 87]   καὶ τὸν θάνατον ἐπακολουθῆσαι, εὐψυχότατα  τὴν   τοῦ βίου καταστροφὴν ἐποιήσατο. (Πρῶτον
[15, 74]   περιγενέσθαι τῶν κρειττόνων ἐπακολουθοῦσαν ἔσχε  τὴν   τοῦ βίου τελευτήν. (Ὁ δὲ
[15, 83]   τις ἀποδέξαιτο, συνετωτέραν δὲ στρατηγίαν  τὴν   τοῦ Λάκωνος ἡγήσαιτο. (Οὐ μὴν
[15, 88]   (Κατὰ μὲν γὰρ τὴν ἡλικίαν  τὴν   τούτου γεγόνασιν ἄνδρες ἐπιφανεῖς Πελοπίδας
[15, 93]   μετὰ τοῦτον βασιλεύοντας μετωνόμαζον καὶ  τὴν   τούτου προσηγορίαν ἔχειν προσέταττον. (Τοῦ
[15, 18]   συνετέλεσε τὴν προαίρεσιν. Μετὰ δὲ  τὴν   τούτου τελευτὴν Ταχὼς διαδεξάμενος τὰς
[15, 77]   ὑποκειμένους καιροὺς τῶν Αρκάδων κρατούντων  τὴν   Τριφυλίαν, προφάσει τῶν φυγάδων ἀφῃροῦντο
[15, 74]   δὲ Διονύσιος νεώτερος διαδεξάμενος  τὴν   τυραννίδα, πρῶτον τὰ πλήθη συναγαγὼν
[15, 84]   ἅπαντα τῇ στρατηγίᾳ προνοησάμενος, ἀλλὰ  τὴν   τύχην λαβὼν ἀντιπράττουσαν παραδόξως ἀπέβαλε
[15, 36]   τήν τε ὅμορον Θρᾴκην καὶ  τὴν   τῶν Αβδηριτῶν χώραν ἐπόρθησαν ἀδεῶς·
[15, 63]   ἔπιπτον. διόπερ ἠναγκάζοντο καταφεύγειν ἐπὶ  τὴν   τῶν Αθηναίων βοήθειαν, οἷς τριάκοντα
[15, 49]   κεκρυμμένος κατὰ γῆς καὶ παρὰ  τὴν   τῶν Αργείων πόλιν ἐξίησιν. (Πρὸς
[15, 95]   Διονυσόδωρος καὶ Αναξις οἱ Βοιωτοὶ  (τὴν   τῶν Ελληνικῶν ἱστορίαν) εἰς τοῦτον
[15, 89]   συγγραφέων Ξενοφῶν μὲν Αθηναῖος  τὴν   τῶν Ελληνικῶν σύνταξιν εἰς τοῦτον
[15, 1]   περὶ Μαντίνειαν πταίσαντες ἀνελπίστως ἀπέβαλον  τὴν   τῶν Ελλήνων ἡγεμονίαν, ἡγούμεθα δεῖν
[15, 81]   πατρίδι, πλεῖστον δὲ συνεβάλετο πρὸς  τὴν   τῶν Θηβαίων αὔξησιν. Ὲν γὰρ
[15, 25]   τὴν Σπάρτην ἐξέπεμψαν τοὺς δηλώσοντας  τὴν   τῶν Θηβαίων ἐπανάστασιν καὶ βοηθεῖν
[15, 38]   ἀλλὰ τὴν Βοιωτίαν ἅπασαν ὑπὸ  τὴν   τῶν Θηβαίων συντέλειαν ταττόντων, καὶ
[15, 23]   τῶν ἄλλων πόλεων ἔσπευσαν εἰς  τὴν   τῶν Λακεδαιμονίων ἡγεμονίαν καταλεχθῆναι. διὸ
[15, 32]   τῆς κακοπαθείας. Αθηναῖοι δὲ πυθόμενοι  τὴν   τῶν Λακεδαιμονίων παρουσίαν εἰς τὴν
[15, 63]   οὖν περὶ τὸν Επαμεινώνδαν ὁρῶντες  τὴν   τῶν Λακεδαιμονίων χώραν δυσείσβολον οὖσαν,
[15, 14]   τριήρεις ἑξήκοντα, πρόφασιν μὲν φέρων  τὴν   τῶν λῃστῶν κατάλυσιν, τῇ δ'
[15, 5]   σπονδάς. Πλησιόχωρον δ' ὁρῶντες οὖσαν  τὴν   τῶν Μαντινέων πόλιν καὶ πλήθουσαν
[15, 13]   καὶ κατῆγον τὸν Αλκέταν ἐπὶ  τὴν   τῶν Μολοττῶν βασιλείαν. Οὐδενὸς δ'
[15, 21]   δὲ ἀξιόμαχος τὸ μὲν πρῶτον  τὴν   τῶν Ολυνθίων χώραν ἐδῄωσε, καὶ
[15, 22]   πολεμεῖν. Οὗτος δὲ καταντήσας εἰς  τὴν   τῶν Ολυνθίων χώραν καὶ παραλαβὼν
[15, 91]   δ' ἀφεστηκότες τοῦ βασιλέως ἐπὶ  τὴν   τῶν ὅλων διοίκησιν εἵλαντο στρατηγὸν
[15, 84]   καὶ Μαντινεῖς ἐπεφάνησαν, καὶ πρὸς  τὴν   τῶν ὅλων κρίσιν ἅπαντες κατεσκευάζοντο
[15, 49]   πόλεις εἰώθεισαν κοινὴν ποιεῖσθαι σύνοδον  τὴν   τῶν Πανιωνίων, καὶ θυσίας συνθύειν
[15, 7]   γέλωτα. (Ὁ δὲ Διονύσιος ἀκούσας  τὴν   τῶν ποιημάτων καταφρόνησιν ἐνέπεσεν εἰς
[15, 93]   μέρους διώρυγα ποταμοῦ χειροποίητον, ὑπέμενε  τὴν   τῶν πολεμίων ἔφοδον. (Ἐκτάξας δὲ
[15, 83]   τόπους δέξασθαι δίοδον ἐμφράξας ἀνέμενε  τὴν   τῶν πολεμίων ἔφοδον. (Επαμεινώνδας δ'
[15, 69]   καταλαβόμενος τοὺς ὑπερδεξίους τόπους ὑπέστη  τὴν   τῶν πολεμίων ἔφοδον. (Οἱ μὲν
[15, 32]   πρόβλημα ποιησάμενοι τὰς δυσχωρίας ἀνέμενον  τὴν   τῶν πολεμίων ἔφοδον· τὴν γὰρ
[15, 17]   ἐξαίρετον δ' ἔλαβον οἱ Καρχηδόνιοι  τὴν   τῶν Σελινουντίων πόλιν τε καὶ
[15, 37]   δὲ συγγραφέων Ερμείας Μεθυμναῖος  τὴν   τῶν Σικελικῶν σύνταξιν εἰς τοῦτον
[15, 23]   ἐγγραφέντων δὲ τῶν Ολυνθίων εἰς  τὴν   τῶν Σπαρτιατῶν συμμαχίαν, πολλαὶ καὶ
[15, 83]   τὸν αὐτὸν καιρόν, ὡς εἶδε  τὴν   τῶν Σπαρτιατῶν σύνταξιν, εὐθὺς ἔγνω
[15, 31]   ὑπὸ Λακεδαιμονίοις. ~Οἱ δὲ ὁρῶντες  τὴν   τῶν συμμάχων ὁρμὴν πρὸς τὴν
[15, 57]   διόπερ τοὺς μὲν Ορχομενίους εἰς  τὴν   τῶν συμμάχων χώραν κατέταξαν, μετὰ
[15, 66]   παρθενίας ὀνομασθέντας γεννηθῆναι καὶ κτίσαι  τὴν   τῶν Ταραντίνων πόλιν. Ὕστερον δὲ
[15, 59]   καὶ τῶν φυγάδων ἐνέβαλεν εἰς  τὴν   τῶν Τεγεατῶν χώραν διὰ τὸ
[15, 82]   ἐγχωρίων, ὅτι Λακεδαιμόνιοι πανδημεὶ πορθοῦσι  τὴν   τῶν Τεγεατῶν χώραν. (Ὑπολαβὼν οὖν
[15, 65]   οἱ μὲν Σπαρτιᾶται συνεργὸν ἔχοντες  τὴν   τῶν τόπων ὀχυρότητα, πολλοὺς μὲν
[15, 43]   παραγενόμενοι, καὶ πολλὰ πλεονεκτοῦντες διὰ  τὴν   τῶν τόπων ὀχυρότητα, συμπλοκὰς ἐποιοῦντο
[15, 80]   γὰρ τοῦτον τὸν ἄνδρα διὰ  τὴν   ὑπ' Αλεξάνδρου σύλληψιν ἀλλοτριώτατα διακείμενον
[15, 10]   κατὰ τὸν Εὐαγόραν διαβολὴν (ἀνεγίγνωσκε)  τὴν   ὑπ' Ορόντου γεγενημένην. ὑπακούσειν ὡς
[15, 95]   ~Ἐπ' ἄρχοντος δ' Αθήνησι Νικοφήμου  τὴν   ὑπατικὴν ἀρχὴν ἐν Ρώμῃ διέλαβε
[15, 52]   ὑπὲρ τῶν καλῶν λογισμὸν καὶ  τὴν   ὑπὲρ τῶν δικαίων μνήμην αἱρετωτέραν
[15, 86]   χρόνον τοῖς δεινοῖς ἐγκαρτερούντων διὰ  τὴν   ὑπερβολὴν τῆς παρ' ἑκατέροις ἀνδραγαθίας
[15, 36]   πιεζόμενοι πανδημεὶ στρατείαν ἐποιήσαντο πρὸς  τὴν   ὑπερόριον χώραν, καὶ τὰς τροφὰς
[15, 73]   δυνάμει ταύτῃ παρασκευήν, ἐνέβαλεν εἰς  τὴν   ὑπὸ Καρχηδονίους χώραν. Καὶ Σελινοῦντα
[15, 78]   δὲ καὶ ἄλλα πρὸς ταύτην  τὴν   ὑπόθεσιν οἰκείως διαλεχθεὶς ἔπεισε τοὺς
[15, 1]   τῶν Ελλήνων ἡγεμονίαν, ἡγούμεθα δεῖν  τὴν   ὑπόστασιν τῆς γραφῆς διαφυλάττειν καὶ
[15, 55]   ὑποχωρεῖν. Διὸ καὶ λοξὴν ποιήσας  τὴν   φάλαγγα, τῷ τοὺς ἐπιλέκτους ἔχοντι
[15, 85]   φεύγοντας οὐκ ἐπεδίωξαν, ἐπὶ δὲ  τὴν   φάλαγγα τῶν ἀντιτεταγμένων ἐπελάσαντες ἐφιλοτιμοῦντο
[15, 86]   ἀνελών, οὓς δὲ καταπληξάμενος, διέκοψε  τὴν   φάλαγγα τῶν πολεμίων. Οἱ δὲ
[15, 14]   Ἐπὶ δὲ τούτων Πάριοι μὲν  τὴν   Φάρον οἰκίσαντες τοὺς (τε) προενοικοῦντας
[15, 14]   μικροῖς πλοίοις πολλοῖς διέβησαν εἰς  τὴν   Φάρον, ὄντες ὑπὲρ τοὺς μυρίους,
[15, 40]   ταύτης δ' ὁρμηθέντες παρεισέπεσον εἰς  τὴν   Φιάλειαν, καὶ Διονυσίαν κατὰ τύχην
[15, 10]   τῷ τοῦ βασιλέως λυσιτελεῖ πεποιῆσθαι  τὴν   φιλίαν· καὶ διὰ ταύτης παρεδείκνυε
[15, 30]   τοὺς Σπαρτιάτας, καὶ βεβαίως ἐτήρουν  τὴν   φιλίαν. (Τῆς δ' ὑπὸ τῶν
[15, 2]   σχεδόν τι πασῶν, κατὰ δὲ  τὴν   Φοινίκην Τύρου καί τινων ἑτέρων.
[15, 68]   ἐβιάσατο τοὺς Λακεδαιμονίους· διακόψας δὲ  τὴν   φυλακὴν αὐτῶν καὶ τὴν δύναμιν
[15, 33]   Πελοπόννησον, οἱ δὲ Θηβαῖοι διὰ  τὴν   Χαβρίου στρατηγίαν σωθέντες ἐθαύμασαν τἀνδρὸς
[15, 65]   τὴν δύναμιν τῶν ἐναντίων διὰ  τὴν   χαλεπότητα τῆς διαβάσεως, καιρὸν ἔλαβον
[15, 65]   σφοδρὸν ὄντα τῷ ῥεύματι κατὰ  τὴν   χειμερινὴν ὥραν, ὁρῶντες οἱ Λακεδαιμόνιοι
[15, 46]   φυγόντες τῆς ἰσοπολιτείας ἔτυχον διὰ  τὴν   χρηστότητα τοῦ δήμου. καὶ τὰ
[15, 32]   ψιλικὰ τῶν ταγμάτων ἐξαποστείλας ἐπόρθησε  τὴν   χώραν ἀδεῶς καὶ πολλῶν λαφύρων
[15, 19]   ἀρχὴν ἀνακτησαμένου οἱ μὲν Ολύνθιοι  τὴν   χώραν ἀπαιτηθέντες οὐχ οἷοι ἦσαν
[15, 67]   τὴν δὲ πόλιν ἐξανδραποδισάμενοι καὶ  τὴν   χώραν δῃώσαντες ἐπανῆλθον εἰς τὴν
[15, 66]   αὐτῆς οἰκήτορας. τούτοις δὲ κατακληρουχήσας  τὴν   χώραν καὶ ἀνοικοδομήσας ἀνέσωσε πόλιν
[15, 59]   φυγῆς αἰτίους γεγονέναι. πορθήσας δὲ  τὴν   χώραν καὶ τῇ πόλει προσβολὰς
[15, 34]   διεκώλυον μὲν τοὺς πολεμίους λεηλατεῖν  τὴν   χώραν, κατὰ στόμα δὲ πρὸς
[15, 13]   προσέχοντος, τὸ μὲν πρῶτον ἐπόρθησαν  τὴν   χώραν, μετὰ δὲ ταῦτα τῶν
[15, 64]   Σπάρτην πορθοῦντες ἅμα καὶ πυρπολοῦντες  τὴν   χώραν. ~Οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι, πεντακόσια
[15, 36]   τιμωρήσασθαι, πάλιν ἐνέβαλον αὐτῶν εἰς  τὴν   χώραν. Οἱ δὲ προνενικηκότες ἐπαρθέντες
[15, 57]   προδοσίας ἑλὼν ἀνάστατον ἐποίησε, καὶ  τὴν   χώραν Οἰταίοις καὶ Μηλιεῦσιν ἐδωρήσατο·
[15, 73]   καὶ Εντελλαν εὐθὺς προσηγάγετο, καὶ  τὴν   χώραν πᾶσαν πορθήσας καὶ τῆς
[15, 14]   καὶ πολλοὺς αἰχμαλώτους λαβὼν καὶ  τὴν   χώραν πορθήσας ἐπανῆλθεν εἰς τὰς
[15, 49]   Πελοπόννησον οἰκητήριον γεγονέναι Ποσειδῶνος, καὶ  τὴν   χώραν ταύτην ὥσπερ ἱερὰν τοῦ
[15, 51]   δὲ καὶ Θεσπιὰς οἰκίζειν καὶ  τὴν   χώραν τοῖς πρότερον γεγονόσι κυρίοις
[15, 21]   πόλεμον. ~Οὗτος δ' ἐμβαλὼν εἰς  τὴν   χώραν τῶν Ολυνθίων, κοινῇ μετ'
[15, 7]   ἐπίτασιν λαμβάνοντος, μανιώδης διάθεσις κατέσχε  τὴν   ψυχὴν αὐτοῦ, καὶ φθονεῖν αὐτῷ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | site de Philippe Remacle

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 29/09/2005