HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
Τῷ 1
τῷ 81
Τῶν 22
τῶν 736
τῶνδε 1
ὑβρισθεῖσαι 1
ὑβριστὰς 1

Fréquences [« »]
436 μὲν
730 τὴν
382 τῆς
736 τῶν
860 δὲ
1028 καὶ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

Diodore de Sicile, La Bibliothèque historique, livre XV

τῶν

Livre, Chap.

[15, 36]   μετεσχηκότες κατεκόπησαν. Τηλικαύτῃ δὲ συμφορᾷ τῶν Αβδηριτῶν περιπεπτωκότων καὶ μελλόντων πολιορκεῖσθαι,

[15, 36]   τε ὅμορον Θρᾴκην καὶ τὴν τῶν Αβδηριτῶν χώραν ἐπόρθησαν ἀδεῶς· πολλῆς

[15, 40]   δημοκρατίας ἐξουσίαις ἀπειραγάθως χρώμεναι, πολλοὺς τῶν ἀγαθῶν ἀνδρῶν ἐφυγάδευον καὶ κρίσεις

[15, 88]   ἐξέπνευσεν. ~Ἡμεῖς δ' εἰωθότες ταῖς τῶν ἀγαθῶν ἀνδρῶν τελευταῖς ἐπιλέγειν τὸν

[15, 54]   ἀπεστάλκεισαν δύναμιν, ἵνα τῷ πλήθει τῶν ἀγωνιζομένων περιγένωνται τῆς τῶν πολεμίων

[15, 1]   ταῖς συμφοραῖς αὐτῶν τὸ μῖσος τῶν ἀδικουμένων ἔλαβε καιρὸν ἀμύνασθαι τοὺς

[15, 49]   τὰς ἐν Πελοποννήσῳ πόλεις μάλιστα τῶν ἀθανάτων τὸν θεὸν τιμᾶν τοῦτον.

[15, 63]   διόπερ ἠναγκάζοντο καταφεύγειν ἐπὶ τὴν τῶν Αθηναίων βοήθειαν, οἷς τριάκοντα μὲν

[15, 29]   γεγονόσι, καὶ νόμον ἔθεντο μηδένα τῶν Αθηναίων γεωργεῖν ἐκτὸς τῆς Αττικῆς.

[15, 63]   διεσφάλησαν τῶν ἐλπίδων. Ό γὰρ τῶν Αθηναίων δῆμος, μεγαλόψυχος ὢν καὶ

[15, 95]   δι' ἃς συνέβη τὸν δῆμον τῶν Αθηναίων διαβληθῆναι παρὰ τοῖς συμμάχοις.

[15, 26]   τὴν Καδμείαν. ~Ὁ δὲ δῆμος τῶν Αθηναίων διακούσας τῶν πρέσβεων ἐψηφίσατο

[15, 47]   τέλος ἔχοντος κατέπλευσεν ὁ στόλος τῶν Αθηναίων εἰς τὴν Κόρκυραν, ἔχων

[15, 30]   τὴν φιλίαν. (Τῆς δ' ὑπὸ τῶν Αθηναίων ἐκπεμφθείσης δυνάμεως ἡγούμενος Χαβρίας

[15, 34]   Ἃ δὴ πυθόμενος ὁ δῆμος τῶν Αθηναίων ἐξέπεμψε στόλον παραφυλάξοντα τὴν

[15, 85]   ἑαυτοὺς ὑπερεβάλοντο. (Οἱ μὲν γὰρ τῶν Αθηναίων ἱππεῖς τοῖς τῶν Θηβαίων

[15, 85]   ἅπασιν οὐκ ἦν καταδεέστερον τὸ τῶν Αθηναίων ἱππικόν· τῷ δὲ πλήθει

[15, 25]   καὶ αὐτοὶ συγκατήγαγον τὸν δῆμον τῶν Αθηναίων καθ' ὃν καιρὸν ὑπὸ

[15, 28]   Βοιωτικὸν πόλεμον, συμμαχούντων τοῖς Θηβαίοις τῶν Αθηναίων καὶ τῶν ἄλλων Ελλήνων

[15, 85]   Ἰσχυρᾶς δὲ μάχης γενομένης, καὶ τῶν Αθηναίων καταπονουμένων καὶ πρὸς φυγὴν

[15, 34]   δὲ ταῦτα Χαβρίας μὲν ὁ τῶν Αθηναίων ναύαρχος μετὰ τοῦ στόλου

[15, 5]   ἑαυτοῖς βοηθῆσαι. Οὐ προαιρουμένων δὲ τῶν Αθηναίων παραβαίνειν τὰς κοινὰς συνθήκας,

[15, 69]   τὰς οἰκίας, Χαβρίας δ' ὁ τῶν Αθηναίων στρατηγὸς ἐμφρόνως ἅμα καὶ

[15, 84]   τῆς Μαντινείας οἱ πεμφθέντες ὑπὸ τῶν Αθηναίων στρατιῶται πρὸς τὴν συμμαχίαν,

[15, 46]   καὶ σπεύδοντες φθάσαι τὴν παρὰ τῶν Αθηναίων συμμαχίαν, εὐθὺς ἐπ' αὐτοὺς

[15, 90]   καιρὸν ἔδει πρός τε τὸν τῶν Αἰγυπτίων βασιλέα πολεμεῖν καὶ (πρὸς)

[15, 29]   δὲ τούτοις πραττομένοις Ακορις ὁ τῶν Αἰγυπτίων βασιλεύς, ἀλλοτρίως διακείμενος πρὸς

[15, 42]   περὶ ἑκάστων ἀποκρίσεις. ~Ὁ δὲ τῶν Αἰγυπτίων βασιλεὺς Νεκτάνεβις ἐπυνθάνετο μὲν

[15, 9]   πρὸς μὲν Ακοριν τὸν βασιλέα τῶν Αἰγυπτίων διαπρεσβευσάμενος συμμαχίαν συνέθετο κατὰ

[15, 43]   Μέμφιν πρὸ τοῦ παραγενέσθαι τὰς τῶν Αἰγυπτίων δυνάμεις· οἱ δὲ περὶ

[15, 29]   πρέσβεις, κατηγορῶν μὲν Χαβρίου, ὅτι τῶν Αἰγυπτίων ἡγούμενος ἀπαλλοτριοῖ τὴν τοῦ

[15, 42]   τοῦ στόματος πολισμάτιον. (Ἐκβοηθησάντων δὲ τῶν Αἰγυπτίων ἱππεῦσί τε καὶ πεζοῖς

[15, 93]   τοὺς στρατιώτας ἀνελπίστως. (Ἐπιδιωξάντων δὲ τῶν Αἰγυπτίων καὶ τῶν τόπων ὄντων

[15, 90]   τούτοις καὶ Ταχὼς ὁ βασιλεὺς τῶν Αἰγυπτίων κρίνας πολεμεῖν τοῖς Πέρσαις,

[15, 93]   οἱ Ελληνες πολλοὺς μὲν ἀπέκτειναν τῶν Αἰγυπτίων, τοὺς δὲ λοιποὺς φεύγειν

[15, 92]   βασιλέως συστρατεύειν πεπεισμένῳ. Αὐτὸς δὲ τῶν Αἰγυτίων ἔχων (ἅπασας) τὴν ἡγεμονίν

[15, 84]   τὴν πολιορκίαν. ~Πυθόμενος δὲ παρὰ τῶν αἰχμαλώτων ὅτι Μαντινεῖς πανδημεὶ πάρεισι

[15, 43]   Ὁ μὲν γὰρ Ιφικράτης παρὰ τῶν αἰχμαλώτων πυθόμενος ἔρημον εἶναι τὴν

[15, 52]   ἀνασώζειν. (Οἱ μὲν οὖν πρεσβύτεροι τῶν ἀκουόντων τοῦ κήρυκος οἰωνὸν ἐποιοῦντο

[15, 95]   τοὺς ἐν τῷ Πανόρμῳ διατρίβοντας τῶν Αλεξάνδρου στρατιωτῶν. Ἀπροσδοκήτως δὲ ἐπιθεμένων

[15, 32]   τοῖς Σπαρτιάταις οὐ συντάττεται μετὰ τῶν ἄλλων, ἀλλ' ἰδίαν ἔχων σύστασιν

[15, 94]   ἠξίουν αὐτοῖς βοηθεῖν Μαντινεῖς καὶ τῶν ἄλλων Αρκάδων τινάς, ἔτι δὲ

[15, 85]   τὴν τάξιν Μαντινεῖς μὲν μετὰ τῶν ἄλλων Αρκάδων τὸ δεξιὸν ἐπεῖχον

[15, 52]   καταλέξας εἰς τὴν μάχην καὶ τῶν ἄλλων Βοιωτῶν τοὺς εὐθέτους, προῆγε

[15, 64]   Αλέξανδρον τὸν Σπαρτιάτην ἀνεῖλον καὶ τῶν ἄλλων εἰς διακοσίους ἀπέκτειναν, ἐν

[15, 62]   στρατηγὸς τῶν Λακεδαιμονίων ἀνῃρέθη καὶ τῶν ἄλλων εἰς διακοσίους· οἱ δὲ

[15, 86]   τῶν Λακεδαιμονίων. (Εὐθὺς δὲ καὶ τῶν ἄλλων εἰς χεῖρας ἐρχομένων, οὓς

[15, 28]   τοῖς Θηβαίοις τῶν Αθηναίων καὶ τῶν ἄλλων Ελλήνων τῶν κοινωνούντων τοῦ

[15, 88]   ἀρετήν. Παρὰ μὲν γὰρ ἑκάστῳ τῶν ἄλλων ἓν ἂν εὕροι προτέρημα

[15, 3]   ναυάρχου τῶν Περσῶν Γλῶ καὶ τῶν ἄλλων ἡγεμόνων γενναίως ὑποστάντων, ἐγένετο

[15, 85]   ἦσαν Ηλεῖοι καὶ Αχαιοί, καὶ τῶν ἄλλων οἱ καταδεέστεροι τὴν μέσην

[15, 47]   τόν τε Μνάσιππον ἀνεῖλε καὶ τῶν ἄλλων οὐκ ὀλίγους· τέλος δὲ

[15, 30]   ἡγεμονίαν. ~Πολλαὶ μὲν οὖν καὶ τῶν ἄλλων πόλεων διὰ τὴν εἰρημένην

[15, 23]   τῶν Σπαρτιατῶν συμμαχίαν, πολλαὶ καὶ τῶν ἄλλων πόλεων ἔσπευσαν εἰς τὴν

[15, 26]   Θηβαίοις. ὁμοίως δὲ καὶ ἐκ τῶν ἄλλων πόλεων τῶν κατὰ τὴν

[15, 68]   μετὰ δὲ ταῦτα Λακεδαιμονίων καὶ τῶν ἄλλων συμμάχων παραγενομένων εἰς Κόρινθον

[15, 28]   τούτους Ρόδιοι καὶ Μυτιληναῖοι καὶ τῶν ἄλλων τινὲς νησιωτῶν· αἰεὶ δὲ

[15, 66]   τοὺς ἀπολελειμμένους τῶν Μεσσηνίων, καὶ τῶν ἄλλων τοὺς βουλομένους καταλέξας εἰς

[15, 47]   καὶ σίτου καὶ βελῶν καὶ τῶν ἄλλων τῶν εἰς πόλεμον χρησίμων

[15, 72]   καὶ ἰδιώτην ποιῆσαν ἐξαπέστειλε μετὰ τῶν ἄλλων. Ὡς δὲ ἀπὸ τῶν

[15, 27]   ὀχυρότητα· ὡς δ' ἡ μὲν τῶν ἀναγκαίων σπάνις ἐπέτεινεν, οἱ Λακεδαιμόνιοι

[15, 82]   τοὺς ἰδίους βίους οὐκ ὀλίγα τῶν ἀναθημάτων ἔσπευδον οἱ παρανομήσαντες διακατέχειν

[15, 1]   ὅσην εἰκός ἐστι γενέσθαι κατὰ τῶν ἀναιρούντων τὰς τῶν προγόνων ἀρετάς.

[15, 82]   μὴ δῶσιν ἐν εἰρήνῃ λόγον τῶν ἀναλωθέντων. (Τῶν δὲ ἄλλων Αρκάδων

[15, 5]   τῆς εἰρήνης, καὶ τὰ φρονήματα τῶν ἀνδρῶν ἔσπευδον ταπεινῶσαι. (Διὸ καὶ

[15, 68]   τὴν πολυχειρίαν καὶ τὰς προθυμίας τῶν ἀνδρῶν, ἔφθασαν τοὺς Βοιωτοὺς πάντα

[15, 26]   γὰρ ἔθνος τοῦτο καὶ πλήθει τῶν ἀνδρῶν καὶ ἀνδρείᾳ κατὰ πόλεμον

[15, 62]   τὴν σύνεσιν καὶ τὴν ἀνδρείαν τῶν ἀνδρῶν. (Ὡς δὲ κατήντησαν ἐπὶ

[15, 85]   τῶν ψιλικῶν, καταπονούμενοι δ' ὑπὸ τῶν ἀνθεστηκότων, ἅπαντες ἐτράπησαν. (Τὴν δὲ

[15, 89]   καὶ ἀπὸ τοῦ πρώτου γένους τῶν ἀνθρώπων, κατέστροφε δ' εἰς τὴν

[15, 48]   ἐνεργείας τὴν ἀπώλειαν καὶ φθορὰν τῶν ἀνθρώπων μηχανησαμένης. (Ἐπέτεινε δὲ τὸ

[15, 28]   εὐεργετικαῖς ἐφιλοτιμοῦντο διορθοῦσθαι τὰς ἀλλοτριότητας τῶν ἀνθρώπων. (Ὁμοίως δὲ καὶ τῆς

[15, 39]   συμμάχων δυνάμεις ἀγωνίσασθαι, τοσοῦτον ὑπερέσχε τῶν ἀνικήτων στρατιωτῶν, ὥστε τὸν βασιλέα

[15, 16]   (Συγχωρήσαντος δὲ τοῦ δυνάστου καὶ τῶν ἀνοχῶν γενομένων, ὁ μὲν Διονύσιος

[15, 16]   ἀνδρείᾳ. Οὗτος δὲ πάντα τὸν τῶν ἀνοχῶν χρόνον διετέλεσε διατάσσων καὶ

[15, 55]   τῆς τῶν ἐπιλέκτων ἀνδραγαθίας, ἀλλὰ τῶν ἀντιστάντων οἱ μὲν ἔπιπτον, οἱ

[15, 47]   παραταξάμενοι καὶ νικήσαντες τοὺς πλείστους τῶν ἀντιταξαμένων κατέκοψαν. ~Ἐπ' ἄρχοντος δ'

[15, 39]   Κλεόμβροτον ἀνελεῖν, τὸ δὲ πλῆθος τῶν ἀντιταχθέντων ἄρδην σχεδὸν κατακόψαι. (Καὶ

[15, 85]   ἐπεδίωξαν, ἐπὶ δὲ τὴν φάλαγγα τῶν ἀντιτεταγμένων ἐπελάσαντες ἐφιλοτιμοῦντο παραλλάξαι τοὺς

[15, 17]   ἔχων ἐπιλέκτους τοὺς συντεταγμένους προετέρει τῶν ἀντιτεταγμένων· ὡς δ' ὁ τοῦ

[15, 25]   φρουρούντων Λακεδαιμονίων ἀδίκως καὶ πολλοὺς τῶν ἀξιολόγων ἀνδρῶν πεφυγαδευκότων, συνεστράφησαν οἱ

[15, 66]   τινὸς ἐβασίλευσαν αὐτῆς· ὕστερον δὲ τῶν ἀπὸ Κρεσφόντου τὴν βασιλείαν ἀποβαλόντων

[15, 51]   τῆς Βοιωτίας· γενομένων δὲ τοιούτων τῶν ἀποκρίσεων οἱ Λακεδαιμόνιοι τὸν Κλεόμβροτον

[15, 92]   δὲ τούτοις πραττομένοις Ρεομίθρης, ὑπὸ τῶν ἀποστατῶν πεμφθεὶς εἰς Αἴγυπτον πρὸς

[15, 92]   γενέσθαι. (Τέλος δὲ καταληφθείσης ὑπὸ τῶν ἀποστατῶν τῆς Αἰγύπτου, ὁ μὲν

[15, 33]   δυνάμενον ἀποβῆναι, ὕστερον δὲ διὰ τῶν ἀποτελεσμάτων ἔδοξεν οὐκ ἀνθρωπίνην ἀπόφασιν,

[15, 72]   τῶν ἄλλων. Ὡς δὲ ἀπὸ τῶν ἀποτελεσμάτων ἐξήλειψε τὰς καθ' ἑαυτοῦ

[15, 2]   Ἒπεμψε δ' αὐτῷ καὶ ὁ τῶν Αράβων βασιλεὺς στρατιώτας οὐκ ὀλίγους

[15, 58]   διὰ τοιαύτας αἰτίας. Τῆς πόλεως τῶν Αργείων δημοκρατουμένης καί τινων δημαγωγῶν

[15, 57]   τούτοις πραττομένοις ἐν τῇ πόλει τῶν Αργείων ἐγένετο στάσις καὶ φόνος

[15, 49]   κατὰ γῆς καὶ παρὰ τὴν τῶν Αργείων πόλιν ἐξίησιν. (Πρὸς δὲ

[15, 84]   συνεμάχουν οἱ πλεῖστοι καὶ κράτιστοι τῶν Αρκάδων καὶ Αχαιοὶ καὶ Βοιωτοὶ

[15, 12]   πολεμίους· ἐδόκουν γὰρ ἀνδρείᾳ διαφέρειν τῶν Αρκάδων, καὶ διὰ τοῦθ' οἱ

[15, 65]   (Ἀμυνομένων δὲ τῶν Βοιωτῶν καὶ τῶν Αρκάδων, καὶ τῷ πλήθει κυκλούντων

[15, 77]   κατὰ δὲ τοὺς ὑποκειμένους καιροὺς τῶν Αρκάδων κρατούντων τὴν Τριφυλίαν, προφάσει

[15, 64]   ἀνελὼν τῶν πολεμίων, κυκλωθεὶς ὑπὸ τῶν Αρκάδων μετὰ πάντων ἀνῃρέθη. (Ηλεῖοι

[15, 77]   προφάσει τῶν φυγάδων ἀφῃροῦντο ταύτην τῶν Αρκάδων οἱ Ηλεῖοι. (Διὸ καὶ

[15, 62]   δ' ὁ Μαντινεύς, στρατηγὸς ὢν τῶν Αρκάδων, παραλαβὼν τοὺς καλουμένους ἐπιλέκτους,

[15, 77]   μάχη πλησίον τοῦ Λασίωνος, καὶ τῶν Αρκάδων πολλαπλασίων ὄντων ἡττήθησαν Ηλεῖοι

[15, 64]   (Ή δὲ τρίτη μερίς, ἐκ τῶν Αρκάδων συνεστηκυῖα καὶ στρατιώτας ἔχουσα

[15, 59]   τῇ πόλει προσβολὰς ποιησάμενος κατεπλήξατο τῶν Αρκάδων τοὺς ἐναντιοπραγοῦντας. ~Ἅμα δὲ

[15, 77]   πραγμάτων καινοτομία παράλογος. Οἱ γὰρ τῶν Αρκάδων φυγάδες ὁρμηθέντες ἐξ Ηλιδος

[15, 53]   Θήβαις διαδέδοται ὡς τῶν ἡρώων τῶν ἀρχαίων ἀνειληφότων αὐτὰ καὶ βοηθεῖν

[15, 49]   χρησμοὺς ἔλαβον ἀφιδρύματα λαβεῖν ἀπὸ τῶν ἀρχαίων καὶ προγονικῶν αὐτοῖς βωμῶν

[15, 49]   τοῖς εἰρημένοις λέγουσιν, ὅτι πλὴν τῶν ἀσεβησάντων οὐδεὶς ἄλλος περιέπεσε τῇ

[15, 44]   τυγχανούσης, οἱ (μὲν) πρότερον ἀπὸ τῶν ἀσπίδων ὁπλῖται καλούμενοι τότε (δὲ)

[15, 92]   ταύτην τὴν πόλιν μεταπεμψάμενος πολλοὺς τῶν ἀφεστηκότων ἡγεμόνας, τούτους μὲν συλλαβὼν

[15, 49]   χρησμὸν ἀντέλεγον τοῖς Ιωσι περὶ τῶν ἀφιδρυμάτων, λέγοντες μὴ κοινὸν τῶν

[15, 49]   τῶν ἀφιδρυμάτων, λέγοντες μὴ κοινὸν τῶν Αχαιῶν, ἀλλ' ἴδιον αὑτῶν εἶναι

[15, 49]   οὗτοι δὲ πρὸς τὸ κοινὸν τῶν Αχαιῶν διαλεχθέντες ἔπεισαν διδόναι τὰ

[15, 41]   δὲ τῶν δυνάμεων Φαρνάβαζος μὲν τῶν βαρβαρικῶν, Ιφικράτης δ' ὁ Αθηναῖος

[15, 15]   πλείους μὲν τῶν μυρίων ἀνεῖλε τῶν βαρβάρων, οὐκ ἐλάττους δὲ τῶν

[15, 14]   βυθίσας, τὰ δὲ χειρωσάμενος, ἀπέκτεινε τῶν βαρβάρων πλείους τῶν πεντακισχιλίων, ἐζώγρησε

[15, 36]   καὶ κυκλωθέντες ὑπὸ τοῦ πλήθους τῶν βαρβάρων, σχεδὸν ἅπαντες οἱ τῆς

[15, 58]   μὲν ἄλλοι φοβηθέντες τὴν ἐκ τῶν βασάνων τιμωρίαν ἑαυτοὺς ἐκ τοῦ

[15, 65]   χειρώσασθαι τὴν Σπάρτην· ἐπεὶ δὲ τῶν βιαζομένων οἱ μὲν ἀπέθνησκον, οἱ

[15, 69]   πόλεως χορηγουμένων, οὓς μὲν ἀνῄρουν τῶν βιαζομένων, τοὺς δὲ κατετίτρωσκον. (Οἱ

[15, 81]   περὶ Τεγύραν μάχῃ μόνος Πελοπίδας τῶν βοιωταρχῶν ἐνίκησε τοὺς Λακεδαιμονίους, πλεῖστον

[15, 53]   μέγεθος τῆς δυνάμεως. (Συνεδρευσάντων δὲ τῶν βοιωταρχῶν καὶ βουλευομένων, πότερον χρὴ

[15, 53]   δ' οὔσης μεγάλης καὶ δυσκρίτου τῶν βοιωταρχῶν (ὁ) ἕβδομος ἧκεν, ὃν

[15, 82]   δόξαν καταπλαγέντες, πρὸς τοὺς ἐχθροτάτους τῶν Βοιωτῶν Αθηναίους καὶ Λακεδαιμονίους πρέσβεις

[15, 54]   ὑπέλαβον οἱ Λακεδαιμόνιοι δεδιέναι τὰς τῶν Βοιωτῶν ἀρετάς. Διόπερ τὰς σπονδὰς

[15, 67]   ἐντολὰς αὐτῷ εἰς τὸ συμφέρον τῶν Βοιωτῶν διοικῆσαι τὰ κατὰ τὴν

[15, 85]   τὸ πλῆθος καὶ τὴν ἀρετὴν τῶν Βοιωτῶν καὶ Θετταλῶν ἱππέων οἱ

[15, 54]   γὰρ Σπαρτιᾶται θεωροῦντες τὴν ἑτοιμότητα τῶν Βοιωτῶν, καὶ τὸ θράσος καὶ

[15, 86]   ἐκ τῆς μάχης· ἐπικειμένων δὲ τῶν Βοιωτῶν καὶ τοὺς ἐσχάτους αἰεὶ

[15, 65]   πολὺν ἐποιοῦντο φόνον. (Ἀμυνομένων δὲ τῶν Βοιωτῶν καὶ τῶν Αρκάδων, καὶ

[15, 80]   (Συναχθείσης δὲ τῆς κοινῆς συνόδου τῶν Βοιωτῶν, καὶ τῶν πρέσβεων διαλεχθέντων

[15, 70]   μάχας ἀνδραγαθούντων αὐτῶν, πολλοί τε τῶν Βοιωτῶν καὶ τῶν συμμάχων ὑπ'

[15, 85]   ἐπεβοήθησε τοῖς φεύγουσι, καὶ πολλοὺς τῶν Βοιωτῶν καταβαλὼν παλίντροπον ἐποίησε τὴν

[15, 69]   ἐκ τῆς πόλεως, πολλοὺς δὲ τῶν Βοιωτῶν κατέβαλεν. (Γενομένης δὲ φιλοτιμίας,

[15, 51]   μήτε μάχην ἔσεσθαι, ἀλλ' ἀκονιτὶ τῶν Βοιωτῶν κρατήσειν. ~Οὗτοι μὲν οὖν

[15, 64]   μὲν οὖν πρώτη μερὶς ἡ τῶν Βοιωτῶν μέσην τὴν πορείαν ἐποιήσατο

[15, 54]   Λεῦκτρα. Ἑτοίμων δ' ὄντων καὶ τῶν Βοιωτῶν πρὸς τὴν μάχην, ἐξέταττον

[15, 71]   ἠθροικότος καὶ ἱππεῖς πολλαπλασίους ἔχοντος τῶν Βοιωτῶν, τὸ μὲν πρῶτον οἱ

[15, 64]   ἐν οἷς ὑπῆρχον καὶ οἱ τῶν Βοιωτῶν φυγάδες. (Ή δὲ τρίτη

[15, 65]   Εἵλωτας ἠλευθερωμένους προσφάτως χιλίους καὶ τῶν Βοιωτῶν φυγάδων διακοσίους, ἔτι δ'

[15, 76]   πόλιν οὖσαν Αθηναίων παραλόγως ἀπέβαλεν· τῶν γὰρ Αθηναίων στρατευσάντων ἐπ' αὐτὸν

[15, 60]   συνέβη κατὰ τοῦτον τὸν ἐνιαυτόν· τῶν γὰρ ἐν δυναστείαις ὄντων τρεῖς

[15, 56]   νίκης οὐκ ἴσχυσαν ἐφικέσθαι. (Καὶ τῶν γὰρ ἐπιλέκτων ὑπερβαλλομένων ταῖς ἀνδραγαθίαις,

[15, 5]   ἐπὶ τὴν Μαντίνειαν, οὐδὲν φροντίσαντες τῶν γεγενημένων σπονδῶν, διὰ τοιαύτας αἰτίας.

[15, 49]   τῇ συμφορᾷ. Καὶ περὶ μὲν τῶν γενομένων σεισμῶν καὶ κατακλυσμῶν ἀρκεσθησόμεθα

[15, 6]   μέμψιν ἀμβλύνοντος· μετ' ὀλίγον δὲ τῶν γνωρίμων ἅμα καὶ τοῦ Διονυσίου

[15, 41]   μὲν λόγων αὐτὸς κύριός ἐστι, τῶν δ' ἔργων ὁ βασιλεύς. (Τῆς

[15, 20]   ἀποβαλόντες ἠναγκάσθησαν ὑποταγῆναι τοῖς Λακεδαιμονίοις· τῶν δ' Ολυνθίων διαπολεμούντων πρὸς Αμύνταν

[15, 69]   μὲν ἐντὸς τῶν τειχῶν συνεδίωξε, τῶν δὲ Βοιωτῶν διὰ τὴν εὐημερίαν

[15, 56]   Λακεδαιμονίων οὐκ ἐλάττους τῶν τετρακισχιλίων, τῶν δὲ Βοιωτῶν περὶ τριακοσίους. Μετὰ

[15, 63]   τῶν συμμάχων τῶν μὲν ἀφεστηκότων, τῶν δὲ διὰ τὰς ὁμοίας αἰτίας

[15, 90]   Μυσίας σατράπης, Αὐτοφραδάτης δὲ Λυδίας· τῶν δὲ Ιώνων ἄνευΛύκιοί τε καὶ

[15, 35]   μὲν Αθηναίων διεφθάρησαν τριήρεις ὀκτωκαίδεκα, τῶν δὲ Λακεδαιμονίων διεφθάρησαν μὲν εἴκοσι

[15, 82]   καὶ τῶν ἐν αὐτῷ χρημάτων. τῶν δὲ Μαντινέων ἀναλαβόντων εἰς τοὺς

[15, 41]   εἴκοσι μυριάδες, ὧν ἦρχε Φαρνάβαζος· τῶν δὲ μισθοφόρων Ελλήνων Ιφικράτης ἡγεῖτο

[15, 34]   δυνάμεις τοιοῦτον ἔσχε τὸ τέλος· τῶν δὲ ναυτικῶν κατὰ τοὺς αὐτοὺς

[15, 69]   πορευθεὶς τὴν μὲν χώραν ἐδῄωσε, τῶν δὲ πόλεων οὐκ ἐδυνήθη κρατῆσαι

[15, 41]   μὲν τριακόσιαι, τριακόντοροι δὲ διακόσιαι· τῶν δὲ τὴν ἀγορὰν καὶ τὴν

[15, 47]   καὶ τεττάρων μὲν νεῶν ἐκυρίευσε, τῶν δὲ ὑπολοίπων τριῶν νεῶν φυγουσῶν

[15, 61]   τῶν μὲν οἰομένων δεῖν ὑπάτους, τῶν δὲ χιλιάρχους αἱρεῖσθαι. Ἐπὶ μὲν

[15, 91]   τῶν μὲν ὡς προδότην ἀμυνομένων, τῶν δὲ ὡς παλιμπροδότην τιμωρουμένων, ἐν

[15, 93]   Αγησίλαον, Νεκτανεβὼς ἠθροικὼς στρατιώτας πλείους τῶν δέκα μυριάδων ἧκεν ἐπὶ τὸν

[15, 10]   ὑπὲρ τῶν δικαστικῶν δίφρων περιταθέντων τῶν δερμάτων ἐπὶ τούτων ἐδίκαζον οἱ

[15, 58]   ἢ χιλίων καὶ διακοσίων, καὶ τῶν δημαγωγῶν αὐτῶν ὁ δῆμος οὐκ

[15, 58]   ἄλλων ἐν ὑποψίαις ὄντων, καὶ τῶν δημαγωγῶν ψευδέσι διαβολαῖς συνηγορούντων, ἐπὶ

[15, 77]   ὄντων ἡττήθησαν Ηλεῖοι καὶ πλείους τῶν διακοσίων στρατιωτῶν ἀπέβαλον. (Ταύτης δὲ

[15, 59]   καὶ διὰ τῶν ὅπλων διακριθέντων τῶν διαφερομένων, πολλοὶ μὲν ἀνῃρέθησαν, πλείους

[15, 52]   καλῶν λογισμὸν καὶ τὴν ὑπὲρ τῶν δικαίων μνήμην αἱρετωτέραν εἶναι τῶν

[15, 10]   κρίνειν ζῶντες ἐξεδάρησαν, καὶ ὑπὲρ τῶν δικαστικῶν δίφρων περιταθέντων τῶν δερμάτων

[15, 10]   τῶν ἐγκλημάτων ὡμολογημένως ὑπὸ πάντων τῶν δικαστῶν. ~Ὁ δὲ βασιλεὺς καθ'

[15, 11]   ~Ὁ δὲ βασιλεὺς καθ' ἕνα τῶν δικαστῶν προσκαλούμενος ἐπηρώτησε, τίσι δικαίοις

[15, 80]   τόπους καὶ στρατιώτας ἔχοντα πλείους τῶν δισμυρίων, ἀντεστρατοπέδευσε μὲν τοῖς πολεμίοις,

[15, 84]   ἀριθμὸς ἦν πεζοὶ μὲν πλείους τῶν δισμυρίων, ἱππεῖς δὲ περὶ δισχιλίους·

[15, 36]   ἀτάκτως τὴν ἐπάνοδον ποιουμένους πλείους τῶν δισχιλίων ἀνεῖλον. (Οἱ δὲ βάρβαροι

[15, 26]   καὶ δισχιλίων, ἱππεῖς δὲ πλείους τῶν δισχιλίων. Πάντων δὲ προθύμως ἐπὶ

[15, 6]   ἰδίων ποιημάτων, καί τινας στίχους τῶν δοκούντων ἐπιτετεῦχθαι προενεγκαμένου, καὶ ἐπερωτῶντος

[15, 32]   ἱππεῖς δὲ διακοσίους. (Τούτων δὲ τῶν δυνάμεων ἀθροισθεισῶν εἰς ἕνα τόπον,

[15, 54]   τόλμης. (Συνελθουσῶν δ' εἰς ταὐτὸ τῶν δυνάμεων αἰσχρὸν εἶναι ὑπέλαβον οἱ

[15, 8]   δὲ μέγιστον, ὅτι τοὺς ἡγεμόνας τῶν δυνάμεων ἰδίους εὐνοίαις κατασκευάζει, τιμαῖς

[15, 41]   ἀφεστηκότας ἀπὸ Περσῶν. Ἡγοῦντο δὲ τῶν δυνάμεων Φαρνάβαζος μὲν τῶν βαρβαρικῶν,

[15, 58]   μεγαλοπλούτων, καταγνῶναι θάνατον. Ἀναιρεθέντων δὲ τῶν δυνατῶν ἀνδρῶν πλειόνων ἢ χιλίων

[15, 92]   Αρταξέρξης οὐ μόνον αὐτὸν ἀπέλυσε τῶν ἐγκλημάτων, ἀλλὰ καὶ στρατηγὸν ἀπέδειξε

[15, 11]   βασιλέως τὸν Τιρίβαζον, αὐτῶν δὲ τῶν ἐγκλημάτων κατ' ἰδίαν θεωρουμένων μὴ

[15, 11]   δεύτερος ἔφησε, καὶ τιθεμένων ἀληθινῶν τῶν ἐγκλημάτων, ὅμως τὰς εὐεργεσίας μείζους

[15, 10]   ἀπολογίᾳ χρησάμενος ὁ Τιρίβαζος ἀπελύθη τῶν ἐγκλημάτων ὡμολογημένως ὑπὸ πάντων τῶν

[15, 82]   οὐ μακρὰν ἀπέχων ἐπύθετο παρὰ τῶν ἐγχωρίων, ὅτι Λακεδαιμόνιοι πανδημεὶ πορθοῦσι

[15, 72]   ἀνὴρ ἰδιώτης ὢν ἐστρατεύετο μετὰ τῶν εἰς Θετταλίαν ἀποσταλέντων, ἀποδοτέον τὸν

[15, 47]   καὶ βελῶν καὶ τῶν ἄλλων τῶν εἰς πόλεμον χρησίμων ἀξιολόγους παρασκευάς.

[15, 44]   τῶν στρατιωτικῶν ἔργων, ἐπινοήσασθαι πολλὰ τῶν εἰς τὸν πόλεμον χρησίμων, καὶ

[15, 46]   Αριστοκράτει. ~Ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις τῶν ἐκ Κορκύρας τινὲς φίλοι Λακεδαιμονίων

[15, 34]   Αγησίλαον προετέρουν, μετὰ δὲ ταῦτα τῶν ἐκ τῆς πόλεως Θηβαίων ἐκχυθέντων

[15, 5]   τῆς Λακεδαιμονίων ἡγεμονίας· πικρῶν δὲ τῶν ἐλέγχων γινομένων διὰ τὸ μνησικακεῖν

[15, 90]   ἤθροισεν. Πολλοὺς δὲ ξενολογήσας ἐκ τῶν Ελληνίδων πόλεων ἔπεισε καὶ Λακεδαιμονίους

[15, 13]   πόλει γενέσθαι τὸν περίβολον μέγιστον τῶν Ελληνίδων πόλεων. Κατεσκεύασε δὲ καὶ

[15, 89]   δὲ ὁ Λαμψακηνὸς τὴν πρώτην τῶν Ελληνικῶν ἀνέγραψεν ἀρξάμενος ἀπὸ θεογονίας

[15, 26]   καὶ ἀνδρείᾳ κατὰ πόλεμον οὐδενὸς τῶν Ελληνικῶν ἐδόκει λείπεσθαι. (Τέλος δὲ

[15, 95]   καὶ Αναξις οἱ Βοιωτοὶ (τὴν τῶν Ελληνικῶν ἱστορίαν) εἰς τοῦτον τὸν

[15, 60]   ὁ Σάμιος ὁ ἱστοριογράφος τῆς τῶν Ελληνικῶν ἱστορίας ἐντεῦθεν ἐποιήσατο τὴν

[15, 89]   Ξενοφῶν μὲν ὁ Αθηναῖος τὴν τῶν Ελληνικῶν σύνταξιν εἰς τοῦτον τὸν

[15, 50]   ὁμολογίας, ἃς πρότερον ἦσαν πεποιημένοι. τῶν Ελλήνων δὲ πάντων ἀσμένως προσδεξαμένων

[15, 50]   ἄγοντες συντέλειαν, οὐ προσεδέχθησαν ὑπὸ τῶν Ελλήνων διὰ τὸ πᾶσιν ἀρέσκειν

[15, 19]   δραστικός, φιλοπόλεμος ἦν καὶ τῆς τῶν Ελλήνων δυναστείας ἀντείχετο. ~Ἐπ' ἄρχοντος

[15, 1]   Μαντίνειαν πταίσαντες ἀνελπίστως ἀπέβαλον τὴν τῶν Ελλήνων ἡγεμονίαν, ἡγούμεθα δεῖν τὴν

[15, 57]   φιλανθρωπίᾳ δεῖ διαφυλάττειν τοὺς τῆς τῶν Ελλήνων ἡγεμονίας ὀρεγομένους, μετέγνωσαν. διόπερ

[15, 60]   ἔπεισε τοὺς Θετταλοὺς ἀντιποιεῖσθαι τῆς τῶν Ελλήνων ἡγεμονίας· ταύτην γὰρ ὥσπερ

[15, 37]   καὶ φανεροὶ καθειστήκεισαν ἀμφισβητήσοντες τῆς τῶν Ελλήνων ἡγεμονίας. (Τῶν δὲ συγγραφέων

[15, 89]   δὲ πάσας σχεδὸν τάς τε τῶν Ελλήνων καὶ βαρβάρων πράξεις ἐν

[15, 14]   βαρβάρων δυσχεραινόντων ἐπὶ τῇ παρουσίᾳ τῶν Ελλήνων, καὶ μεταπεμπομένων τοὺς πέραν

[15, 56]   ἐπιφανεστάτην. Συμβαλόντες γὰρ τοῖς ἀρίστοις τῶν Ελλήνων, καὶ τοῖς ὀλίγοις τῶν

[15, 1]   τούτους ἀνελπίστως νικήσαντες ἡγεμόνες κατέστησαν τῶν Ελλήνων, Λακεδαιμόνιοι δὲ μετὰ τὴν

[15, 28]   αἰεὶ δὲ μᾶλλον αὐξομένης τῆς τῶν Ελλήνων ὁρμῆς πολλαὶ πόλεις προσέθεντο

[15, 81]   ἐνίκησε τοὺς Λακεδαιμονίους, πλεῖστον ἰσχύοντας τῶν Ελλήνων, ὅτε διὰ τὸ μέγεθος

[15, 57]   φόνος τοσοῦτος, ὅσος παρ' ἑτέροις τῶν Ελλήνων οὐδέποτε γεγονέναι μνημονεύεται. ἐκλήθη

[15, 51]   (Διόπερ οἱ μὲν εὐνοϊκῶς ἔχοντες τῶν Ελλήνων πρὸς τοὺς Θηβαίους συνήλγουν

[15, 29]   δ' εὐεργετῶν, ταχὺ πολλοὺς ἔσχε τῶν Ελλήνων ὑπακούοντας πρὸς τὴν στρατείαν.

[15, 89]   (διὰ τοὺς Μεσσηνίους) καὶ μόνοι τῶν Ελλήνων ὑπῆρχον ἔκσπονδοι. (Τῶν δὲ

[15, 63]   δεηθῆναι. Ὅμως δ' οὐ διεσφάλησαν τῶν ἐλπίδων. Ό γὰρ τῶν Αθηναίων

[15, 3]   ἐνίας δὲ ἀφείλατο. Διὸ καὶ τῶν ἐμπόρων μὴ τολμώντων εἰς τὴν

[15, 74]   σφοδροτέραν ἐνέπεσε διὰ τὸ πλῆθος τῶν ἐμφορηθέντων ὑγρῶν. (Ἔχων δὲ παρὰ

[15, 82]   καὶ ἐκυρίευον τοῦ ἱεροῦ καὶ τῶν ἐν αὐτῷ χρημάτων. τῶν δὲ

[15, 9]   δ' Ορόντης διαδεξάμενος τὴν ἡγεμονίαν τῶν ἐν τῇ Κύπρῳ δυνάμεων, καὶ

[15, 10]   ὁρμῆσαι, καὶ τῶν μὲν ἵππων τῶν ἐν τῷ τεθρίππῳ δύο διασπάσαι,

[15, 74]   Αθήνησι Ληναίοις τραγῳδίαν καὶ νικήσαντος, τῶν ἐν τῷ χορῷ τις ᾀδόντων

[15, 65]   οἱ Λακεδαιμόνιοι τεταραγμένην τὴν δύναμιν τῶν ἐναντίων διὰ τὴν χαλεπότητα τῆς

[15, 85]   καὶ τῇ στρατηγικῇ συντάξει πολὺ τῶν ἐναντίων ἐλείποντο. Αὐτοὶ μὲν οὖν

[15, 56]   ἐπικείμενοι τοῖς φεύγουσι καὶ πολλοὺς τῶν ἐναντίων κατακόψαντες ἀπηνέγκαντο νίκην ἐπιφανεστάτην.

[15, 92]   ὑπὸ τοῦ βασιλέως τεταγμένος ἡγεμὼν τῶν ἐξ Αἰγύπτου στρατιωτῶν, καὶ πεμφθεὶς

[15, 52]   ἔχων τοὺς σύμπαντας οὐ πλείους τῶν ἑξακισχιλίων. (Κατὰ δὲ τὴν τῆς

[15, 40]   Φλιάσιοι τῶν φυγάδων ἀνεῖλον πλείους τῶν ἑξακοσίων, τοὺς δὲ λοιποὺς ἐκβαλόντες

[15, 47]   δ' ἁλόντας λαφυροπωλήσαντες, καὶ πλείω τῶν ἑξήκοντα ταλάντων ἀθροίσαντες, ἐμισθοδότησαν τὴν

[15, 84]   τινες ἕτεροι τῶν Πελοποννησίων καὶ τῶν ἔξωθεν συμμάχων, οἱ δὲ πάντες

[15, 5]   τὰς αὐτονομίας λόγον ἀπῄτουν παρὰ τῶν ἐπεστατηκότων ἐπὶ τῆς Λακεδαιμονίων ἡγεμονίας·

[15, 19]   Οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι κρίναντες ἀντέχεσθαι τῶν ἐπὶ Θρᾴκης τόπων, κατέλεξαν στρατιώτας

[15, 55]   ὑπέμενον ὑπενέγκαι τὸ βάρος τῆς τῶν ἐπιλέκτων ἀνδραγαθίας, ἀλλὰ τῶν ἀντιστάντων

[15, 80]   Αλέξανδρον. Τοῦ δὲ δυνάστου μετὰ τῶν ἐπιλέκτων ὑποστάντος, ἐγένετο μάχη καρτερά,

[15, 34]   ἐκχυθέντων πανδημεί, θεωρῶν τὸ πλῆθος τῶν ἐπιρρεόντων ὁ Αγησίλαος ἀνεκαλέσατο τῇ

[15, 93]   συντελουμένων διὰ τὴν πολυχειρίαν, καὶ τῶν ἐπιτηδείων ἐξαναλωθέντων, ὁ μὲν Ταχὼς

[15, 71]   ἀμηχανίαν ἐνέπιπτον, ἅτε δὴ καὶ τῶν ἐπιτηδείων σπανιζόντων. (Ἤδη δ' αὐτῶν

[15, 58]   λαβόντος, ὁ μὲν μηνυτὴς τριάκοντα τῶν ἐπιφανεστάτων κατηγόρησεν, ὁ δὲ δῆμος

[15, 64]   μετὰ πολλῶν στρατιωτῶν. Οὗτος δὲ τῶν ἐπιφανεστάτων στρατιωτῶν ἐπετελέσατο πρᾶξιν ἡρωικὴν

[15, 16]   τὴν δύναμιν, διὰ δὲ τῆς τῶν ἔργων ἀθλήσεως καὶ τῆς τῶν

[15, 68]   διελάμβανον τὸν τόπον· ταχὺ δὲ τῶν ἔργων συντελουμένων διά τε τὴν

[15, 93]   περιελάμβανον τὴν πόλιν. Ταχὺ δὲ τῶν ἔργων συντελουμένων διὰ τὴν πολυχειρίαν,

[15, 73]   ταῖς ὁρμούσαις ἐν τῷ λιμένι τῶν Ερυκίνων· ἀνελπίστου δὲ τῆς ἐπιθέσεως

[15, 73]   πᾶσαν πορθήσας καὶ τῆς πόλεως τῶν Ερυκίνων ἐγκρατὴς γενόμενος ἐπολιόρκησε Λιλύβαιον·

[15, 73]   τὰς ἀρίστας ἀπέστειλεν εἰς τὸν τῶν Ερυκίνων λιμένα, τὰς δ' ἄλλας

[15, 30]   στρατιώτας κατελάβετο τήν τε ἀκρόπολιν τῶν Εστιαιέων, καὶ τύραννον ἑαυτὸν ἀπέδειξε

[15, 43]   τὸ πολισμάτιον τοῦτο στρατείας, καὶ τῶν ἐτησίων ἤδη γενομένων, ὁ Νεῖλος

[15, 29]   τῶν Λακεδαιμονίων ἄνευ τῆς γνώμης τῶν ἐφόρων καταλαβέσθαι τὸν Πειραιᾶ. (Ὁ

[15, 27]   τῇ Καδμείᾳ φρουροῦντες παρακληθέντες ὑπὸ τῶν ἡγεμόνων εὐρώστως ἠμύνοντο τοὺς πολεμίους,

[15, 53]   τὴν μάχην, ἔτυχον αἱ γνῶμαι τῶν ἡγεμόνων ἴσαι γενόμεναι. Ἕξ γὰρ

[15, 52]   καὶ προεσήμαινε τὸ παραγγελλόμενον ὑπὸ τῶν ἡγεμόνων· πνεύματος δὲ γενομένου συνέβη

[15, 88]   καὶ πέρας διὰ τὴν ἀφροσύνην τῶν ἡγουμένων ἀνδραποδισμοῦ καὶ κατασκαφῆς ἔλαβε

[15, 85]   καὶ πρὸς φυγὴν ὁρμησάντων, ὁ τῶν Ηλείων ἵππαρχος ἐπὶ τῆς οὐραγίας

[15, 85]   τὴν μάχην. (Οἱ μὲν οὖν τῶν Ηλείων ἱππεῖς τοῦτον τὸν τρόπον

[15, 78]   τιθέντας τὸν ἀγῶνα. (Ἀντιστάντων δὲ τῶν Ηλείων πανδημεὶ συνέστη μάχη καρτερά,

[15, 92]   καὶ συγγνώμην ἠξίου δοῦναι περὶ τῶν ἡμαρτημένων· ὁ δὲ Αρταξέρξης οὐ

[15, 13]   μυρίων πεντακισχιλίων. Τοιαύτῃ δὲ συμφορᾷ τῶν Ηπειρωτῶν περιπεσόντων, Λακεδαιμόνιοι πυθόμενοι τὰ

[15, 66]   ἀπὸ τούτου μέχρι τῆς καθόδου τῶν Ηρακλειδῶν, ἀπὸ δὲ ταύτης Κρεσφόντης

[15, 81]   τοῦ Συρακοσίων τυράννου, τυραννεύσας δὲ τῶν Ηρακλεωτῶν ἐπιφανῶς ἦρξεν ἔτη δώδεκα.

[15, 53]   ἐν ταῖς Θήβαις διαδέδοται ὡς τῶν ἡρώων τῶν ἀρχαίων ἀνειληφότων αὐτὰ

[15, 61]   τούτων Πολύδωρος ὁ Φεραῖος ὁ τῶν Θετταλῶν ἄρξας ὑπὸ Αλεξάνδρου τοῦ

[15, 80]   πολεμίοις, προσλαβόμενος δὲ συμμάχους παρὰ τῶν Θετταλῶν συνῆψε μάχην τοῖς ἐναντίοις.

[15, 52]   μὴ προάγειν τὴν δύναμιν, φανερῶς τῶν θεῶν κωλυόντων, ὁ δ' οὐδὲν

[15, 85]   ἀμφοτέροις ἀπεφαίνοντο τὴν νίκην ὑπὸ τῶν θεῶν προφαινομένην· (Κατὰ δὲ τὴν

[15, 81]   πλεῖστον δὲ συνεβάλετο πρὸς τὴν τῶν Θηβαίων αὔξησιν. Ὲν γὰρ τῇ

[15, 50]   καὶ Πελοπίδαν· ἥ τε πόλις τῶν Θηβαίων διὰ τῆς τῶν προγόνων

[15, 51]   εἰρήνην. (Οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι, μονωθέντων τῶν Θηβαίων, ἔκριναν πολεμεῖν αὐτοῖς καὶ

[15, 51]   περιχαρεῖς ἦσαν, ὡς αὐτίκα μάλα τῶν Θηβαίων ἐξανδραποδισθησομένων. Τέλος δ' οἱ

[15, 38]   τὸν λόγον διαθεμένου, ὑπὲρ δὲ τῶν Θηβαίων Επαμεινώνδου διαθεμένου λόγον θαυμαστῶς

[15, 25]   Σπάρτην ἐξέπεμψαν τοὺς δηλώσοντας τὴν τῶν Θηβαίων ἐπανάστασιν καὶ βοηθεῖν τὴν

[15, 85]   γὰρ τῶν Αθηναίων ἱππεῖς τοῖς τῶν Θηβαίων ἐπελάσαντες ἠλαττοῦντο οὐχ οὕτω

[15, 51]   τῆς τῶν Λακεδαιμονίων παρασκευῆς, καὶ τῶν Θηβαίων ἐρήμων ὄντων συμμάχων, ἅπαντες

[15, 20]   νικήσας τριακοσίους μὲν τοὺς ἐπιφανεστάτους τῶν Θηβαίων ἐφυγάδευσε, τοὺς δὲ λοιποὺς

[15, 85]   μάχην ἅπαντας ἀπέκτειναν. (Οἱ δὲ τῶν Θηβαίων ἱππεῖς τοὺς μὲν φεύγοντας

[15, 63]   ὢν καὶ φιλάνθρωπος, τὴν μὲν τῶν Θηβαίων ἰσχὺν οὐ κατεπλάγησαν, τοῖς

[15, 20]   κατελάβετο τὴν Καδμείαν. Ἀγανακτούντων δὲ τῶν Θηβαίων καὶ μεθ' ὅπλων συνδραμόντων,

[15, 68]   ἔχων μεθ' ἑαυτοῦ τοὺς ἀρίστους τῶν Θηβαίων μόγις ἐβιάσατο τοὺς Λακεδαιμονίους·

[15, 79]   ἡρωικῶς ἐτελεύτησεν, εὐθέως καὶ τὰ τῶν Θηβαίων πράγματα τῇ τούτου τελευτῇ

[15, 32]   τὴν μάχην. ἀποκρουσαμένων δὲ αὐτοὺς τῶν Θηβαίων ῥᾳδίως ἐκ τόπων ὑπερδεξίων,

[15, 38]   τὴν Βοιωτίαν ἅπασαν ὑπὸ τὴν τῶν Θηβαίων συντέλειαν ταττόντων, καὶ Αθηναίων

[15, 38]   κατὰ Βοιωτίαν πόλεις ἀπέσπων τῆς τῶν Θηβαίων συντελείας. ~Οἱ δὲ Θηβαῖοι,

[15, 32]   πεδίῳ προεκαλεῖτο. Οὐ συγκαταβαινόντων δὲ τῶν Θηβαίων, τὴν μὲν φάλαγγα τῶν

[15, 51]   γεγονόσι κυρίοις ἀποκαταστῆσαι. (Ἀποκριναμένων δὲ τῶν Θηβαίων, ὡς οὔτ' αὐτοὶ πολυπραγμονοῦσιν

[15, 52]   εὐθέτους, προῆγε τὴν δύναμιν ἐκ τῶν Θηβῶν, ἔχων τοὺς σύμπαντας οὐ

[15, 20]   δὲ φρουρὰν οὐκ ἐξῆγον ἐκ τῶν Θηβῶν· (Οἱ μὲν οὖν Θηβαῖοι

[15, 36]   (Γενομένης δὲ μάχης ἰσχυρᾶς, καὶ τῶν Θρᾳκῶν μεταβαλομένων ἄφνω, μονωθέντες οἱ

[15, 34]   τοῖς πιεζομένοις καὶ τὴν ἧτταν τῶν ἰδίων διωρθώσατο, αὐτὸς δ' ἔχων

[15, 6]   πάλιν τοῦ Διονυσίου καυχωμένου περὶ τῶν ἰδίων ποιημάτων, καί τινας στίχους

[15, 73]   στόλον αὐτῶν διεφθάρθαι, κατεφρόνησε, καὶ τῶν ἰδίων τριήρων ἑκατὸν μὲν καὶ

[15, 5]   μὲν πόλεις συνετάραττον καὶ διὰ τῶν ἰδίων φίλων στάσεις ἐγκατεσκεύαζον ἐν

[15, 76]   προσόδοις τε δημοσίαις καὶ τοῖς τῶν ἰδιωτῶν πλούτοις, καὶ τὸ σύνολον

[15, 14]   τριήρεις πλείους ἔχων ἐπέπλευσε τοῖς τῶν Ιλλυριῶν πλοιαρίοις, καὶ τὰ μὲν

[15, 91]   ἅμα προνοούμενος, ἀποστὰς νυκτὸς μετὰ τῶν ἱππέων ἀπήλαυνε πρὸς τοὺς πολεμίους,

[15, 91]   (ὁ δὲ κηδεστὴς τοῦ Δατάμου τῶν ἱππέων ἀφηγούμενος, χάριν βουλόμενος καταθέσθαι

[15, 85]   δὲ θατέρου κέρατος ἐπιρραξάντων ἀλλήλοις τῶν ἱππέων βραχὺν χρόνον ἡ μάχη

[15, 46]   ἐπὶ τῆς χώρας καταληφθέντες ὑπὸ τῶν ἱππέων συνηρπάγησαν, οἱ δὲ λοιποὶ

[15, 84]   κατεστρατοπέδευσεν· παραγγείλας δὲ δειπνοποιεῖσθαι, καταλιπὼν τῶν ἱππέων τινάς, τούτοις μὲν παρήγγειλεν

[15, 85]   ἐπελάσαντες ἠλαττοῦντο οὐχ οὕτω ταῖς τῶν ἵππων ἀρεταῖς οὐδὲ ταῖς ἰδίαις

[15, 74]   ἑκουσίως ἡττᾶσθαι, ἵνα μὴ δόξῃ τῶν ἰσχυροτέρων γεγονέναι κρείττων. (Οὐ μὴν

[15, 49]   δ' Ελικεῖς τὰ χρήματα διαρρίψαντες τῶν Ιώνων τούς τε θεωροὺς συνήρπασαν,

[15, 43]   ὡς ἐὰν παρῶσι τὴν ὀξύτητα τῶν καιρῶν, ἄπρακτον ποιήσουσι τὴν πολλὴν

[15, 65]   δὲ ταῦτ' Αθηναῖοι μέν, ὑστερηκότες τῶν καιρῶν, ἐπανῆλθον εἰς τὴν Αττικὴν

[15, 29]   μένειν τὴν εἰρήνην μέχρι τῶνδε τῶν καιρῶν. Μετὰ δὲ ταῦτα Σφοδριάδου

[15, 47]   Τιμόθεον καὶ Ιφικράτην. Οὗτοι δὲ τῶν καιρῶν ὑστερηκότες ἄλλο μὲν οὐδὲν

[15, 27]   ἐπὶ τὰς Θήβας, καὶ βραχὺ τῶν καιρῶν ὑστερήσαντες, ἄπρακτον ἔσχον τὴν

[15, 24]   τὸ θεῖον ἐξιλασάμενοι καὶ μόγις τῶν κακῶν ἀπαλλαγέντες, ταχὺ καὶ τοὺς

[15, 1]   τοῖς μὲν ἀγαθοῖς ἀνδράσιν ἐπὶ τῶν καλῶν ἔργων τὸν δίκαιον ἐπιλέγειν

[15, 52]   τὸ στρατόπεδον, ἡγούμενος τὸν ὑπὲρ τῶν καλῶν λογισμὸν καὶ τὴν ὑπὲρ

[15, 24]   κατοικοῦντες, νομίσαντες ἔχειν καιρὸν κατὰ τῶν Καρχηδονίων, ἀπέστησαν ἀπ' αὐτῶν καὶ

[15, 24]   νόσου πολλὴν ἐπίτασιν ἐχούσης, πολλοὶ τῶν Καρχηδονίων διεφθάρησαν, καὶ τὴν ἡγεμονίαν

[15, 16]   ἐναλλὰξ τῇ νίκῃ τὴν ἧτταν τῶν Καρχηδονίων διωρθώσατο· οἱ μὲν γὰρ

[15, 73]   ἔλυσεν. (Ἀκούσας δὲ τὰ νεώρια τῶν Καρχηδονίων ἐμπεπρῆσθαι, καὶ δόξας πάντα

[15, 17]   μαχόμενος ἡρωικῶς καὶ πολλοὺς ἀνελὼν τῶν Καρχηδονίων ἐπιφανῶς κατέστρεψε τὸν βίον·

[15, 29]   γνώμης προσδεξάμενος τὴν στρατηγίαν ἀφηγεῖτο τῶν κατ' Αἴγυπτον δυνάμεων, καὶ μετὰ

[15, 43]   τὴν Μέμφιν, ἐπικαιροτάτην οὖσαν πόλιν τῶν κατ' Αἴγυπτον, συνεβούλευεν ἐξαυτῆς ἀναπλεῖν

[15, 49]   ἐν τοῖς προτέροις χρόνοις ἠφανίζετο, τῶν κατὰ γῆς ἄντρων αὐτὸν ὑποδεχομένων,

[15, 48]   ὧν τὴν Ελίκην συνέβαινε μέγιστον τῶν κατὰ τὴν Αχαΐαν πόλεων ἔχειν

[15, 26]   καὶ ἐκ τῶν ἄλλων πόλεων τῶν κατὰ τὴν Βοιωτίαν πολλῶν στρατιωτῶν

[15, 8]   σύλλυσιν, ἐὰν Εὐαγόρας ἐκχωρήσῃ πασῶν τῶν κατὰ τὴν Κύπρον πόλεων, αὐτῆς

[15, 51]   ὡς οὔτ' αὐτοὶ πολυπραγμονοῦσιν οὐδὲν τῶν κατὰ τὴν Λακωνικὴν οὔτ' ἐκείνοις

[15, 15]   αὐτοῖς εἶναι σύλλυσιν, ἐὰν ἐκχωρήσωσι τῶν κατὰ τὴν Σικελίαν πόλεων καὶ

[15, 49]   διὰ τὸ τῶν σεισμῶν καὶ τῶν κατακλυσμῶν τοῦτον τὸν θεὸν ἔχειν

[15, 23]   τεταπεινωμένοι, Αθηναῖοι δὲ διὰ τὰς τῶν καταπολεμουμένων κληρουχίας ἠδόξουν ἐν τοῖς

[15, 58]   ἐξηγριώθη τὸ πλῆθος, ὥστε πάντων τῶν κατηγορουμένων, ὄντων πολλῶν (καὶ) μεγαλοπλούτων,

[15, 71]   στρατόπεδον. (Αἰεὶ δὲ μᾶλλον διὰ τῶν κατορθωμάτων αὔξων τὴν ἰδίαν εὐδοξίαν

[15, 52]   μέμψεως ἔτυχεν, ὕστερον δὲ διὰ τῶν κατορθωμάτων δόξας στρατηγικῇ συνέσει διαφέρειν

[15, 85]   Τοὺς δ' ἱππεῖς ἐφ' ἑκατέρων τῶν κεράτων ἀμφότεροι διείλοντο. (Τῶν δὲ

[15, 55]   Ηρακλέους γεγονότες ἡγεμόνες ἐτάχθησαν ἐπὶ τῶν κεράτων, Κλεόμβροτός τε ὁ βασιλεὺς

[15, 85]   ἐτράπησαν. (Τὴν δὲ φυγὴν ἐκτὸς τῶν κεράτων ποιησάμενοι διωρθώσαντο τὴν ἧτταν·

[15, 10]   ἀποκτεῖναι, τὸν δὲ βασιλέα ἐκ τῶν κινδύνων ἐξελέσθαι. (Ἔν τε τοῖς

[15, 89]   καθεστῶτες, ἔτι δὲ τῇ συνεχείᾳ τῶν κινδύνων καταπονούμενοι, διελύσαντο πρὸς ἀλλήλους.

[15, 36]   Αθηναῖος ἐπιφανεὶς μετὰ δυνάμεως ἐξείλατο τῶν κινδύνων τοὺς Αβδηρίτας, καὶ τοὺς

[15, 28]   Αθηναίων καὶ τῶν ἄλλων Ελλήνων τῶν κοινωνούντων τοῦ συνεδρίου. ~Ἅμα δὲ

[15, 69]   Στρατεύσας δ' ἐπὶ Κόρινθον, καὶ τῶν Κορινθίων ἐπεξελθόντων νικήσας μάχῃ, τούτους

[15, 47]   γῆν, αὗται μὲν ἐνεπρήσθησαν ὑπὸ τῶν Κορκυραίων, ἵνα μὴ τοῖς πολεμίοις

[15, 46]   ἵνα ὡς φίλοι προσδεχθέντες ὑπὸ τῶν Κορκυραίων κατάσχωσι τὴν πόλιν μετὰ

[15, 47]   τριήρεις· (τότε δὲ καθυστερῶν τῆς τῶν Κορκυραίων συμμαχίας τὸ μὲν πρῶτον

[15, 74]   τὸν χρησμὸν διὰ τὸ περιγενέσθαι τῶν κρειττόνων ἐπακολουθοῦσαν ἔσχε τὴν τοῦ

[15, 74]   θεῶν λόγιον, τότε τελευτήσειν ὅταν τῶν κρειττόνων περιγένηται, τὸν χρησμὸν ἀνέφερεν

[15, 83]   ἀπολελειμμένος Αγησίλαος ὀλίγῳ πρότερον χρόνῳ τῶν Κρητῶν ἀκούσας τὰ κατὰ μέρος,

[15, 82]   τὴν Σπάρτην, ὁ δὲ βασιλεὺς τῶν Λακεδαιμονίων Αγις ὑποπτεύσας τὴν ἀγχίνοιαν

[15, 29]   ἔπεισεν αὐτὸν Κλεόμβροτος ὁ βασιλεὺς τῶν Λακεδαιμονίων ἄνευ τῆς γνώμης τῶν

[15, 62]   καθ' ἣν ὅ τε στρατηγὸς τῶν Λακεδαιμονίων ἀνῃρέθη καὶ τῶν ἄλλων

[15, 21]   Τελευτίας ἔπεσε λαμπρῶς ἀγωνισάμενος, καὶ τῶν Λακεδαιμονίων ἀνῃρέθησαν πλείους τῶν χιλίων

[15, 67]   βίᾳ χειρωσάμενοι τοὺς ἐγκαταλειφθέντας φρουροὺς τῶν Λακεδαιμονίων ἀπέκτειναν, ὄντας πλείους τῶν

[15, 66]   δὲ ταῦτα Τηλέκλου τοῦ βασιλέως τῶν Λακεδαιμονίων ἀποθανόντος ἐν ἀγῶνι κατεπολεμήθησαν

[15, 64]   καὶ τοὺς τῇδε κατοικοῦντας ἀπέστησε τῶν Λακεδαιμονίων. (Αργεῖοι δὲ κατὰ τοὺς

[15, 23]   (Ἐπὶ δὲ τούτων Αγησίπολις ὁ τῶν Λακεδαιμονίων βασιλεὺς ἐτελεύτησε νόσῳ, βασιλεύσας

[15, 60]   (Ὁμοίως δὲ καὶ Αγησίπολις ὁ τῶν Λακεδαιμονίων βασιλεὺς μετήλλαξεν ἄρξας ἐνιαυτόν,

[15, 67]   τὴν οἰκείαν, φθάσαντες τὴν παρὰ τῶν Λακεδαιμονίων βοήθειαν. (Βοιωτοὶ δέ, μεταπεμπομένων

[15, 19]   τοῦτον τὸν χρόνον οἱ βασιλεῖς τῶν Λακεδαιμονίων διεφέροντο πρὸς ἀλλήλους ταῖς

[15, 72]   μάχην οἱ Αρκάδες, φοβηθέντες τὰς τῶν Λακεδαιμονίων εἰσβολάς, ἔκτισαν ἐπί τινος

[15, 83]   τῆς φιλοτιμίας, ἕως τὸ στράτευμα τῶν Λακεδαιμονίων ἐπανῆλθεν εἰς τὴν Σπάρτην·

[15, 86]   πρῶτος ἀκοντίσας, ἔβαλε τὸν ἡγούμενον τῶν Λακεδαιμονίων. (Εὐθὺς δὲ καὶ τῶν

[15, 62]   ἔπεισαν αὐτοὺς συμμαχίαν συνθέσθαι κατὰ τῶν Λακεδαιμονίων. (Εὐθὺς οὖν οἱ Βοιωτοὶ

[15, 23]   ἄλλων πόλεων ἔσπευσαν εἰς τὴν τῶν Λακεδαιμονίων ἡγεμονίαν καταλεχθῆναι. διὸ καὶ

[15, 72]   αὐτὸν ἱκανῆς ὑποψίας ὡς πεφεισμένου τῶν Λακεδαιμονίων ἰδίας ἕνεκα χάριτος, οἱ

[15, 72]   τὴν ἐπὶ τοῦ προτειχίσματος φυλακὴν τῶν Λακεδαιμονίων, καὶ δυνάμενος πολλοὺς ἀνελεῖν

[15, 39]   πολιτικοῖς στρατιώταις πρὸς πάσας τὰς τῶν Λακεδαιμονίων καὶ τῶν συμμάχων δυνάμεις

[15, 55]   (Ἕως μὲν οὖν ὁ βασιλεὺς τῶν Λακεδαιμονίων Κλεόμβροτος ἔζη, πολλοὺς ἔχων

[15, 66]   πόλεμον εἰκοσαετῆ φασι γενέσθαι, κατομοσαμένων τῶν Λακεδαιμονίων μὴ ἀνακάμψειν εἰς τὴν

[15, 34]   δὲ τούτοις πραττομένοις Πόλλις ὁ τῶν Λακεδαιμονίων ναύαρχος κατέπλευσε βοηθήσων τοῖς

[15, 34]   διὰ τοιαύτας αἰτίας. Πόλλις ὁ τῶν Λακεδαιμονίων ναύαρχος, πυθόμενος σίτου πλῆθος

[15, 56]   (Ἔπεσον δ' ἐν τῇ μάχῃ τῶν Λακεδαιμονίων οὐκ ἐλάττους τῶν τετρακισχιλίων,

[15, 51]   ἐξανδραποδίσασθαι. Φανερᾶς δὲ οὔσης τῆς τῶν Λακεδαιμονίων παρασκευῆς, καὶ τῶν Θηβαίων

[15, 32]   κακοπαθείας. Αθηναῖοι δὲ πυθόμενοι τὴν τῶν Λακεδαιμονίων παρουσίαν εἰς τὴν Βοιωτίαν,

[15, 25]   πανδημεὶ βοηθῆσαι καὶ πρὸ τῆς τῶν Λακεδαιμονίων παρουσίας συνεκπολεμῆσαι τὴν Καδμείαν.

[15, 87]   τοῦ πρωτείου· μετὰ δὲ ταῦτα τῶν Λακεδαιμονίων πρώτων ἐπικηρυκευσαμένων περὶ τῆς

[15, 56]   καὶ τῆς εἰς Πελοπόννησον ἀπαλλαγῆς τῶν Λακεδαιμονίων σπονδὰς ἐποιήσαντο. Καὶ τὰ

[15, 51]   ἐπὶ τὰς Θήβας· οἱ δὲ τῶν Λακεδαιμονίων σύμμαχοι προθύμως εἶχον εἰς

[15, 34]   πολλῷ δ' ὕστερον χρόνῳ πάλιν τῶν Λακεδαιμονίων τῇ αὐτῇ δυνάμει στρατευσάντων

[15, 70]   χρείας παρασχόμενοι, καὶ τιμηθέντες ὑπὸ τῶν Λακεδαιμονίων τοῦ θέρους λήγοντος ἐξαπεστάλησαν

[15, 81]   τῇ Σπάρτῃ τρόπαιον ἔστησε κατὰ τῶν Λακεδαιμονίων τῶν πάντα τὸν πρὸ

[15, 63]   περὶ τὸν Επαμεινώνδαν ὁρῶντες τὴν τῶν Λακεδαιμονίων χώραν δυσείσβολον οὖσαν, τὸ

[15, 61]   τὴν Λάρισσαν· παρεισαχθεὶς δ' ὑπὸ τῶν Λαρισσαίων ἐντὸς τοῦ τείχους ἐκράτησε

[15, 61]   (Διὸ καὶ τὴν παρανομίαν φοβηθέντες τῶν Λαρισσαίων τινές, οἱ δι' εὐγένειαν

[15, 76]   πέντε, τὴν ἀρχὴν λαβὼν ἀπὸ τῶν Λευκτρικῶν. (Ὑπῆρξαν δὲ κατὰ τούτους

[15, 54]   λέγοντες ὅτι περὶ τὸν τάφον τῶν Λεύκτρου καὶ Σκεδάσου θυγατέρων μεγάλῃ

[15, 14]   ἑξήκοντα, πρόφασιν μὲν φέρων τὴν τῶν λῃστῶν κατάλυσιν, τῇ δ' ἀληθείᾳ

[15, 73]   λοιμικὴν νόσον καὶ τὴν ἀπόστασιν τῶν Λιβύων, ἔγνω στρατεύειν ἐπ' αὐτούς.

[15, 6]   μὲν οὖν διὰ τὴν εὐτραπελίαν τῶν λόγων μειδιάσας ὁ Διονύσιος ἤνεγκε

[15, 16]   τῶν ἔργων ἀθλήσεως καὶ τῆς τῶν λόγων παρακλήσεως καὶ γυμνασίας ἐν

[15, 80]   πόλεως ἥλιον. Καὶ διὰ τούτων τῶν λόγων προλεγόντων τὸν τοῦ Πελοπίδου

[15, 20]   Ολυνθίων διαπολεμούντων πρὸς Αμύνταν τὸν τῶν Μακεδόνων βασιλέα, Λακεδαιμόνιοι τὸν μὲν

[15, 67]   συμμαχίαν ποιησάμενος πρὸς Αλέξανδρον τὸν τῶν Μακεδόνων βασιλέα, ὅμηρον ἔλαβε παρ'

[15, 60]   προσηγάγετο καὶ πρὸς Αμύνταν τὸν τῶν Μακεδόνων βασιλέα συμμαχίαν ἐποιήσατο. (Ἴδιον

[15, 61]   συστήσασθαι τὴν μάχην. Ὁ δὲ τῶν Μακεδόνων βασιλεύς, ἔχων μεθ' ἑαυτοῦ

[15, 10]   Τιριβάζῳ, καὶ δικαστὰς τρεῖς ἀπέδωκε τῶν μάλιστα εὐδοκιμούντων παρὰ τοῖς Πέρσαις.

[15, 80]   (Πολλῶν δὲ τὸ γεγονὸς ὑποπτευσαμένων, τῶν μάντεών τινες ἀπεφήναντο διὰ τὴν

[15, 85]   καὶ Θετταλῶν ἱππέων οἱ μετὰ τῶν Μαντινέων ὄντες ἐβιάσθησαν, καὶ συχνοὺς

[15, 5]   Πλησιόχωρον δ' ὁρῶντες οὖσαν τὴν τῶν Μαντινέων πόλιν καὶ πλήθουσαν ἀνδρῶν

[15, 40]   ἐφυγάδευσαν. (Ἐν δὲ τῇ πόλει τῶν Μεγαρέων ἐπιχειρήσαντές τινες μεταστῆσαι τὴν

[15, 95]   ἐν τῷ Πανόρμῳ διέσωσεν ἐκ τῶν μεγίστων κινδύνων, ἀλλὰ καὶ τριήρεις

[15, 35]   διέφθειρε. (Κατὰ δὲ τὴν ναυμαχίαν τῶν μὲν Αθηναίων διεφθάρησαν τριήρεις ὀκτωκαίδεκα,

[15, 63]   πρὸς δὲ τούτοις τῶν συμμάχων τῶν μὲν ἀφεστηκότων, τῶν δὲ διὰ

[15, 41]   ἀθροισθείσης εἰς πόλιν Ακην, ἠριθμήθησαν τῶν μὲν βαρβάρων εἴκοσι μυριάδες, ὧν

[15, 10]   λέοντας ἐπ' αὐτὸν ὁρμῆσαι, καὶ τῶν μὲν ἵππων τῶν ἐν τῷ

[15, 10]   φιλίαν· καὶ διὰ ταύτης παρεδείκνυε τῶν μὲν Λακεδαιμονίων παρῃρῆσθαι τοὺς κατὰ

[15, 41]   Ὁ δὲ Φαρνάβαζος ἀπεκρίθη, διότι τῶν μὲν λόγων αὐτὸς κύριός ἐστι,

[15, 92]   πεζοὺς στρατιώτας Αἰγυπτίους ὀκτακισμυρίους. Καὶ τῶν μὲν μισθοφόρων τὴν ἡγεμονίαν παρέδωκεν

[15, 61]   Λυσιστράτου παρὰ Ρωμαίοις ἐγένετο στάσις, τῶν μὲν οἰομένων δεῖν ὑπάτους, τῶν

[15, 33]   προπετῶς τοῖς ἀποχωροῦσι Θηβαίοις ἐπιθέμενος, τῶν μὲν στρατιωτῶν ἀπέβαλε πλείους τῶν

[15, 91]   Μιθροβαρζάνης ἐν μέσοις ἀποληφθείς, καὶ τῶν μὲν ὡς προδότην ἀμυνομένων, τῶν

[15, 66]   δὲ πάντων ἀνεζήτησε τοὺς ἀπολελειμμένους τῶν Μεσσηνίων, καὶ τῶν ἄλλων τοὺς

[15, 88]   τοῖς πρὸ τοῦ χρόνοις, ἐπὶ τῶν Μηδικῶν καὶ πρὸ τῶν Περσικῶν

[15, 32]   καταπληκτικῶς. (Χαβρίας δ' ὁ Αθηναῖος τῶν μισθοφόρων ἀφηγούμενος παρήγγειλε τοῖς στρατιώταις

[15, 41]   βαρβαρικῶν, Ιφικράτης δ' ὁ Αθηναῖος τῶν μισθοφόρων, ὄντων δισμυρίων. Ὁ δ'

[15, 13]   τὴν χώραν, μετὰ δὲ ταῦτα τῶν Μολοττῶν ἀντιταττομένων ἐγένετο μάχη καρτερά,

[15, 13]   κατῆγον τὸν Αλκέταν ἐπὶ τὴν τῶν Μολοττῶν βασιλείαν. Οὐδενὸς δ' αὐτοῖς

[15, 13]   ἣν νικήσαντες οἱ Ιλλυριοὶ κατέκοψαν τῶν Μολοττῶν πλείους τῶν μυρίων πεντακισχιλίων.

[15, 15]   Κάβαλα προετέρησε, καὶ πλείους μὲν τῶν μυρίων ἀνεῖλε τῶν βαρβάρων, οὐκ

[15, 29]   δὲ Σφοδριάδης ἔχων στρατιώτας πλείους τῶν μυρίων ἐπεβάλετο μὲν τῆς νυκτὸς

[15, 26]   μὲν γὰρ συνῆλθον οὐκ ἐλάττους τῶν μυρίων καὶ δισχιλίων, ἱππεῖς δὲ

[15, 17]   ἀναιρεθέντας εὑρεθῆναι τῶν Σικελιωτῶν πλείους τῶν μυρίων καὶ τετρακισχιλίων. οἱ δὲ

[15, 32]   ἔχων τοὺς σύμπαντας στρατιώτας πλείους τῶν μυρίων ὀκτακισχιλίων, ὧν ἦσαν αἱ

[15, 13]   Ιλλυριοὶ κατέκοψαν τῶν Μολοττῶν πλείους τῶν μυρίων πεντακισχιλίων. Τοιαύτῃ δὲ συμφορᾷ

[15, 87]   Λακεδαιμονίων πρώτων ἐπικηρυκευσαμένων περὶ τῆς τῶν νεκρῶν ἀναιρέσεως ἀμφότεροι τοὺς ἰδίους

[15, 56]   δὲ ταῦτα περί τε τῆς τῶν νεκρῶν ἀναιρέσεως καὶ τῆς εἰς

[15, 87]   οὖν χρόνον τινὰ περὶ τῆς τῶν νεκρῶν ἀναιρέσεως οὐδέτεροι διεπρεσβεύσαντο, ἵνα

[15, 87]   ἀνέστρεψαν, ἀναγκαιότατον ἡγούμενοι τὸ κυριεῦσαι τῶν νεκρῶν. Ἀνακαλεσαμένων οὖν τῶν σαλπιγκτῶν

[15, 87]   λόφον Εὐβοεῖς καὶ μισθοφόρους κύριοι τῶν νεκρῶν ὑπῆρχον, οἱ δὲ Βοιωτοὶ

[15, 59]   ἐκδοθέντες ὑπὸ τῶν Παλλαντίων, ὑπὸ τῶν νενικηκότων ἐσφαγιάσθησαν· οἱ δ' εἰς

[15, 34]   ὀγδοήκοντα καὶ τρεῖς. ἐπιπλεουσῶν δὲ τῶν νεῶν ἀλλήλαις, Πόλλις μὲν ἡγούμενος

[15, 63]   δὲ Λακεδαιμόνιοι, πολλοὺς μὲν ἀποβεβληκότες τῶν νέων ἐν τῇ περὶ Λεῦκτρα

[15, 42]   καὶ τοῖς Πέρσαις πολλῶν ἐκ τῶν νεῶν προσγεγενημένων, κυκλωθέντες οἱ Αἰγύπτιοι,

[15, 38]   μάλιστ' ἤλπιζε τοὺς Ελληνας ἀπολελυμένους τῶν οἰκείων πολέμων ἑτοιμοτέρους ἔσεσθαι πρὸς

[15, 83]   τοὺς γεγηρακότας ἐπὶ τὰ στέγη τῶν οἰκιῶν ἀνεβίβασε, καὶ προσέταξεν ἀπὸ

[15, 48]   οὖν πλείους ἐναποληφθέντες τοῖς πτώμασι τῶν οἰκιῶν ἠφανίσθησαν· ἐπιλαβούσης δ' ἡμέρας

[15, 48]   δ' ἡμέρας τινὲς ἐξεπήδων ἐκ τῶν οἰκιῶν, καὶ δόξαντες ἐκπεφευγέναι τὸν

[15, 12]   τόπον ἐποίησαν λιμνάζειν. (Διὸ καὶ τῶν οἰκιῶν πιπτουσῶν καταπλαγέντες οἱ Μαντινεῖς

[15, 24]   μετὰ τῶν ὅπλων ἐξεπήδων ἐκ τῶν οἰκιῶν, ὡς πολεμίων εἰσπεπτωκότων εἰς

[15, 82]   κοινῇ τεθεικότες ὑπῆρχον τὸν ἀγῶνα τῶν ὀλυμπίων, καὶ ἐκυρίευον τοῦ ἱεροῦ

[15, 19]   πρὸς δὲ τούτοις τῷ δήμῳ τῶν Ολυνθίων δωρησαμένου πολλὴν τῆς ὁμόρου

[15, 23]&