Livre, Chap.
[15, 18]	καὶ πόλιν ἔκτισε πλησίον τῆς	θαλάσσης	ἐπί τινος κρημνοῦ τὴν ὀνομαζομένην
[15, 48]	παραδοξοτέρᾳ συμφορᾷ περιέπεσον· τῆς γὰρ	θαλάσσης	μετεωρισθείσης ἐπὶ πολὺ καὶ κύματος
[15, 60]	Αθηναίους δὲ μόνον τῆς κατὰ	θάλατταν	ἀρχῆς ἀντέχεσθαι, Θηβαίους δὲ τῶν
[15, 38]	γῆν, οἱ δὲ τῆς κατὰ	θάλατταν	ἀρχῆς ἄξιοι κρινόμενοι. διόπερ τὴν
[15, 78]	τοὺς Θηβαίους ἀντέχεσθαι τῆς κατὰ	θάλατταν	ἀρχῆς. ~Εὐθὺς οὖν ὁ δῆμος
[15, 78]	προτρεπόμενος αὐτοὺς ἀντέχεσθαι τῆς κατὰ	θάλατταν	ἡγεμονίας. Διελθὼν δὲ λόγον ἐκ
[15, 23]	κατὰ γῆν ἅμα καὶ κατὰ	θάλατταν.	(Θηβαῖοι μὲν γὰρ ὑπῆρχον ἔμφρουροι,
[15, 4]	κατὰ γῆν ἅμα καὶ κατὰ	θάλατταν.	(Καὶ Τιρίβαζος μὲν μετὰ τὴν
[15, 14]	εἴασαν κατοικεῖν ἀσινεῖς, αὐτοὶδὲ παρὰ	θάλατταν	κτίσαντες πόλιν ἐτείχισαν. (Μετὰ δὲ
[15, 45]	αὐτοῦ, κατελάβοντο χωρίον ὀχυρὸν παρὰ	θάλατταν,	ὃ προσηγόρευον Αρκαδίαν. Ἐκ τούτου
[15, 4]	πρὸ μὲν τῆς ναυμαχίας παρὰ	θάλατταν	πεζῇ συμβαλὼν μέρει τῆς πεζῆς
[15, 3]	τὰς μὲν αὐτῶν διέφθειρεν ἐν	θαλάττῃ,	τὰς δὲ διεκώλυσεν, ἐνίας δὲ
[15, 67]	τῆς ἡγεμονίας, ὥστε τῆς μὲν	θαλάττης	ἄρχειν Αθηναίους, τῆς δὲ γῆς
[15, 78]	ῥᾴδιόν ἐστι περιποιήσασθαι τὴν τῆς	θαλάττης	ἀρχήν· καὶ γὰρ Αθηναίους ἐν
[15, 79]	γῆν ἡγεμονίᾳ καὶ τὴν τῆς	θαλάττης	ἀρχὴν προσεκτήσαντο· ἐπεὶ δὲ μετ'
[15, 42]	ἀπὸ γῆς καὶ τὰς ἀπὸ	θαλάττης.	(Ἑπτὰ στόμασι γὰρ τοῦ Νείλου
[15, 46]	ῥοπὴν ἔχουσαν τοῖς ἀντεχομένοις τῆς	θαλάττης,	ἔσπευσαν κύριοι γενέσθαι ταύτης τῆς
[15, 58]	ὄντων πολλῶν (καὶ) μεγαλοπλούτων, καταγνῶναι	θάνατον.	Ἀναιρεθέντων δὲ τῶν δυνατῶν ἀνδρῶν
[15, 87]	τὸ δόρυ, συμβήσεται καὶ τὸν	θάνατον	ἐπακολουθῆσαι, εὐψυχότατα τὴν τοῦ βίου
[15, 81]	ἐπιφανῶς ἐνίκησεν, ἀλλὰ καὶ τὸν	θάνατον	ἔσχεν ἐπ' ἀρετῇ περιβόητον. (Πρὸς
[15, 86]	ἀνεδέχετο τὸν ὑπὲρ τῆς δόξης	θάνατον.	(Ἰσχυρᾶς δὲ μάχης ἐπὶ πολύν
[15, 95]	τοῦ μὲν Λεωσθένους ὡς προδότου	θάνατον	κατέγνωσαν καὶ τὴν οὐσίαν ἐδήμευσαν,
[15, 80]	λόγων προλεγόντων τὸν τοῦ Πελοπίδου	θάνατον,	οὐδὲν ἧττον ὁ Πελοπίδας ἀνέζευξεν
[15, 19]	τοῦ Γλῶ καὶ τοῦ Ταχῶ	θάνατον	τὰς μὲν κατὰ τὴν Ασίαν
[15, 17]	ὡς δ' ὁ τοῦ Λεπτίνου	θάνατος	ἐγνώσθη καὶ τὸ ἕτερον κέρας
[15, 10]	χρηματίζειν τὸν θεὸν καθόλου περὶ	θανάτου,	καὶ τούτου μάρτυρας παρείχετο πάντας
[15, 27]	(Οἱ μὲν γὰρ Λακεδαιμόνιοι μέχρι	θανάτου	καρτερεῖν ᾤοντο δεῖν, οἱ δὲ
[15, 57]	σκυταλισμός, διὰ τὸν τρόπον τοῦ	θανάτου	ταύτης τυχὼν τῆς προσηγορίας. ~Ἡ
[15, 35]	ὁ δῆμος ἀντὶ μεγάλης εὐεργεσίας	θανάτῳ	περιέβαλεν, αἰτιασάμενος ὅτι τοὺς τετελευτηκότας
[15, 27]	καὶ τοὺς μὲν δύο κατεδίκασαν	θανάτῳ,	τὸν μέντοι τρίτον τοσούτῳ πλήθει
[15, 93]	καὶ μὴ τολμῶντα διακινδυνεύειν, παρεκάλει	θαρρεῖν·	τῆς γὰρ νίκης τυγχάνειν οὐ
[15, 17]	τούτου δὲ πεσόντος οἱ Φοίνικες	θαρρήσαντες	καὶ βιασάμενοι τοὺς ἀντιτεταγμένους ἐτρέψαντο.
[15, 28]	τὰς Θήβας, οἱ μὲν Βοιωτοὶ	θαρρήσαντες	συνεστράφησαν, καὶ κοινὴν συμμαχίαν ποιησάμενοι,
[15, 84]	ἐρήμῳ τῇ πόλει κατήντησαν ἐπὶ	θάτερα	τῆς Μαντινείας οἱ πεμφθέντες ὑπὸ
[15, 85]	συμμάχους ἐλάττωμα διωρθώσαντο· ἐπὶ δὲ	θατέρου	κέρατος ἐπιρραξάντων ἀλλήλοις τῶν ἱππέων
[15, 17]	ἀπηνέγκαντο. ~Λεπτίνης μὲν γὰρ ἐπὶ	θατέρου	κέρως τεταγμένος καὶ διαφέρων ἀνδρείᾳ,
[15, 50]	ἐναργεῖς ἐπιτυγχάνειν· τοὺς δὲ μὴ	θαυμάζειν	ὅταν γένηταί τι τοιοῦτον, ἀλλ'
[15, 41]	παρρησίᾳ πρὸς αὐτὸν ἐχρήσατο, φήσας	θαυμάζειν	πῶς ἐν μὲν τοῖς λόγοις
[15, 71]	Ισμηνίαν, ἄνδρα φίλον μὲν ἑαυτοῦ,	θαυμαζόμενον	δ' ἐπ' ἀρετῇ, παρῆλθεν εἰς
[15, 21]	ἀδελφὸς μὲν Αγησιλάου τοῦ βασιλέως,	θαυμαζόμενος	δ' ἐπ' ἀρετῇ παρὰ τοῖς
[15, 91]	οὖν καὶ πρότερον ἐπὶ στρατηγίᾳ	θαυμαζόμενος,	πολλῷ τότε μᾶλλον ἔσχε περιβόητον
[15, 32]	ἀφ' ἑνὸς παρακελεύσματος, ὁ Αγησίλαος	θαυμάσας	τήν τε εὐταξίαν τῶν πολεμίων
[15, 69]	ἐπὶ ἀνδρείᾳ καὶ στρατηγικῇ συνέσει	θαυμασθεὶς	τοῦτον τὸν τρόπον ἀπετρίψατο τοὺς
[15, 10]	δὲ μεγίστην, ἐξ ἧς αὐτὸν	θαυμασθῆναι	συνέβη καὶ μέγιστον γενέσθαι φίλον·
[15, 86]	χεῖρας τοῖς πολεμίοις, μεγάλους καὶ	θαυμαστοὺς	ἀγῶνας συνεστήσαντο. οὐδέποτε γὰρ Ελλήνων
[15, 15]	καὶ τῇ μὲν πρώτῃ Διονύσιος	θαυμαστῶς	ἀγωνισάμενος περὶ τὰ καλούμενα Κάβαλα
[15, 38]	τῶν Θηβαίων Επαμεινώνδου διαθεμένου λόγον	θαυμαστῶς	ἐν τῷ κοινῷ συνεδρίῳ, τοῖς
[15, 42]	στρατηγοί, καταλαβόντες τὸ Πηλουσιακὸν στόμα	θαυμαστῶς	ὠχυρωμένον καὶ στρατιωτῶν πλήθει φυλαττόμενον,
[15, 74]	εὔνοιαν, ἔπειτα τὸν πατέρα μεγαλοπρεπῶς	θάψας	κατὰ τὴν ἀκρόπολιν πρὸς ταῖς
[15, 40]	ἐπιπεσόντες ἀπροσδοκήτως τοῖς ἐν τῷ	θεάτρῳ	καθημένοις, καὶ πολλοὺς ἀποσφάξαντες, οὐκ
[15, 48]	οὔτε τῶν πόλεων αὐτάνδρων ἀφανισμός,	θείας	τινὸς ἐνεργείας τὴν ἀπώλειαν καὶ
[15, 48]	τοιούτων παθῶν οὐκ εἰς τὸ	θεῖον	ἀναφέρειν, ἀλλ' εἰς φυσικάς τινας
[15, 49]	συνήρπασαν, ἠσέβησάν τε εἰς τὸ	θεῖον.	Ἀνθ' ὧν φασι μηνίσαντα τὸν
[15, 48]	τῆς συμφορᾶς τοῖς εἰς τὸ	θεῖον	ἀσεβήσασι· περὶ ὧν καὶ ἡμεῖς
[15, 24]	κατετραυμάτιζον. έλος δὲ θυσίαις τὸ	θεῖον	ἐξιλασάμενοι καὶ μόγις τῶν κακῶν
[15, 48]	δ' εὐσεβῶς διακείμενοι πρὸς τὸ	θεῖον	πιθανάς τινας αἰτίας ἀποδιδοῦσι τοῦ
[15, 50]	Ελλάδος ἐχόντων τὴν ἡγεμονίαν, τὸ	θεῖον	προεσήμαινεν αὐτοῖς τῆς ἀρχῆς τὴν
[15, 33]	ἔδοξεν οὐκ ἀνθρωπίνην ἀπόφασιν, ἀλλὰ	θεῖόν	τινα χρησμὸν εἰρηκέναι. Οἱ γὰρ
[15, 88]	τῶν Περσικῶν καιρῶν, Σόλων καὶ	Θεμιστοκλῆς	καὶ Μιλτιάδης, ἔτι δὲ Κίμων
[15, 76]	Σερούιον Κορνήλιον. Ἐπὶ δὲ τούτων	Θεμίσων	ὁ Ερετρίας τύραννος Ωρωπὸν κατελάβετο.
[15, 87]	ἀσπίδα. Τοῦ δὲ φήσαντος καὶ	θέντος	αὐτὴν πρὸ τῆς ὁράσεως, πάλιν
[15, 89]	τῶν Ελληνικῶν ἀνέγραψεν ἀρξάμενος ἀπὸ	θεογονίας	καὶ ἀπὸ τοῦ πρώτου γένους
[15, 74]	δὲ περιχαρὴς ἐγένετο καὶ τοῖς	θεοῖς	εὐαγγέλια θύσας πότους καὶ μεγάλας
[15, 49]	καὶ τῶν κατακλυσμῶν τοῦτον τὸν	θεὸν	ἔχειν διειλῆφθαι τὴν ἐξουσίαν, καὶ
[15, 10]	χρησμῶν ἔφησε μὴ χρηματίζειν τὸν	θεὸν	καθόλου περὶ θανάτου, καὶ τούτου
[15, 8]	Πυθώδε τινὰς ἔπεμψεν ἐρησομένους τὸν	θεὸν	περὶ τῆς ἐπαναστάσεως, τὸ δὲ
[15, 18]	ταῦτα εἰπόντος τινὸς ἐρωτῆσαι τὸν	θεόν,	ποτέραν τῶν πόλεων κρίνει κυρίαν
[15, 49]	πόλεις μάλιστα τῶν ἀθανάτων τὸν	θεὸν	τιμᾶν τοῦτον. (Πρὸς δὲ τούτοις
[15, 24]	δὲ περὶ τὸν αὐτὸν καιρὸν	θεόπεμπτός	τις ἀτυχία κατὰ τὴν Καρχηδόνα.
[15, 53]	καὶ λέγοντα, διότι προστέταχεν ὁ	θεὸς	αὐτοῖς, ὅταν ἐν Λεύκτροις νικήσωσιν,
[15, 64]	καὶ τὴν γενομένην ποτὲ περὶ	Θερμοπύλας	ἀνδρείαν τοῦ βασιλέως Λεωνίδου φιλοτίμως
[15, 12]	Λακεδαιμονίων πορθούντων Μαντίνειαν, τὸ μὲν	θέρος	διετέλεσαν οἱ Μαντινεῖς γενναίως ἀγωνιζόμενοι
[15, 41]	ἦν ἀριθμός. (Ἀρχομένου δὲ τοῦ	θέρους	ἀνέζευξαν οἱ τοῦ βασιλέως στρατηγοὶ
[15, 70]	τιμηθέντες ὑπὸ τῶν Λακεδαιμονίων τοῦ	θέρους	λήγοντος ἐξαπεστάλησαν εἰς τὴν Σικελίαν.
[15, 78]	καὶ παλαιαῖς ἀποδείξεσι χρώμενοι, τὴν	θέσιν	τῆς Ολυμπικῆς πανηγύρεως αὑτοῖς προσήκειν
[15, 33]	ἔχων ἀξιόλογον φρουρὰν ἐν ταῖς	Θεσπιαῖς,	ἐκχυθεὶς ἐκ τῆς πόλεως καὶ
[15, 46]	Θηβαῖοι τὰς Πλαταιὰς κατασκάψαντες καὶ	Θεσπιὰς	ἀλλοτρίως πρὸς αὐτοὺς διακειμένας ἐξεπόρθησαν,
[15, 51]	ἐᾶν αὐτονόμους, Πλαταιὰς δὲ καὶ	Θεσπιὰς	οἰκίζειν καὶ τὴν χώραν τοῖς
[15, 27]	εἰς τὴν πατρίδα, Θηβαῖοι δὲ	Θεσπιὰς	πολιορκήσαντες ἄπρακτον ἔσχον τὴν ἐπιβολήν.
[15, 33]	ἀπαλλαγὴν τὴν Αγησιλάου στρατεύσαντες ἐπὶ	Θεσπιὰς	τὴν μὲν προφυλακήν, οὖσαν ἀνδρῶν
[15, 32]	μὲν οὖν παραγενόμενος εἰς πόλιν	Θεσπιάς,	φρουρουμένην ὑπὸ Λακεδαιμονίων, πλησίον ταύτης
[15, 75]	ὁ Φερῶν τύραννος ἐν τῇ	Θετταλίᾳ	περί τινων ἐγκαλέσας τῇ πόλει
[15, 72]	ὢν ἐστρατεύετο μετὰ τῶν εἰς	Θετταλίαν	ἀποσταλέντων, ἀποδοτέον τὸν οἰκεῖον λόγον
[15, 75]	ἠλευθέρωσεν. Ἐστράτευσαν δὲ καὶ εἰς	Θετταλίαν	Βοωτοί, καὶ Πελοπίδαν ἐκομίσαντο παρ'
[15, 67]	Θήβας. τὰ δὲ κατὰ τὴν	Θετταλίαν	διοικησάμενος ὥς ποτ' ἔδοξεν αὐτῷ
[15, 67]	ἐξαπέστειλαν Πελοπίδαν μετὰ δυνάμεως εἰς	Θετταλίαν,	δόντες ἐντολὰς αὐτῷ εἰς τὸ
[15, 71]	παροξυνθέντων, καὶ ταχέως εἰς τὴν	Θετταλίαν	ἐκπεμψάντων ὁπλίτας μὲν ὀκτακισχιλίους, ἱππεῖς
[15, 61]	Καὶ τὰ μὲν κατὰ τὴν	Θετταλίαν	ἐν τούτοις ἦν. ~Κατὰ δὲ
[15, 80]	(Ὡς δὲ κατήντησεν εἰς τὴν	Θετταλίαν,	καὶ τὸν Αλέξανδρον κατέλαβε προκατειλημμένον
[15, 71]	δ' ἐπ' ἀρετῇ, παρῆλθεν εἰς	Θετταλίαν.	καταντήσας δὲ πρὸς Αλέξανδρον τὸν
[15, 57]	δυναστείας αὐτοῦ στερεουμένης, οἱ τὴν	Θετταλίαν	οἰκοῦντες ὑφεωρῶντο τὴν αὔξησιν αὐτοῦ
[15, 67]	Βοιωτῶν διοικῆσαι τὰ κατὰ τὴν	Θετταλίαν.	(Οὗτος δὲ καταντήσας εἰς Λάρισσαν,
[15, 85]	τοὺς ἐκ τῶν περὶ τὴν	Θετταλίαν	τόπων ἀπεσταλμένους. (Οὗτοι περιττότερον ἐκ
[15, 71]	τὴν Εὔβοιαν, Θηβαῖοι κατήντησαν εἰς	Θετταλίαν.	Τοῦ δ' Αλεξάνδρου πεζὴν δύναμιν
[15, 60]	ὁ Φεραῖος ἡγεμὼν ᾑρημένος τῆς	Θετταλίας,	καὶ δοκῶν ἐπιεικῶς ἄρχειν τῶν
[15, 85]	καὶ Αἰνιᾶνες, ἔτι δὲ καὶ	Θετταλοὶ	καὶ οἱ λοιποὶ σύμμαχοι. Τοὺς
[15, 80]	~Περὶ δὲ τοὺς αὐτοὺς καιροὺς	Θετταλοὶ	πρὸς Αλέξανδρον τὸν Φερῶν τύραννον
[15, 60]	φόνους ἐμφυλίους τεταπεινῶσθαι. Διόπερ οἱ	Θετταλοὶ	προστησάμενοι τῶν ὅλων ἡγεμόνα Ιάσονα,
[15, 61]	πόλιν προσαγαγόμενος ὡμολόγησε μὲν τοῖς	Θετταλοῖς	ἀποδώσειν τὰς πόλεις, καταφρονήσας δὲ
[15, 80]	μὲν Βοιωτοὶ πάντα συνεχώρησαν τοῖς	Θετταλοῖς,	καὶ δόντες εἰς ἑπτακισχιλίους στρατιώτας
[15, 80]	ἠναγκάσθη καθ' ὁμολογίαν τοῖς μὲν	Θετταλοῖς	τὰς καταπεπολεμημένας πόλεις ἀποδοῦναι, Μάγνητας
[15, 60]	εἰς συμμαχίαν προηγμένος, ἔπεισε τοὺς	Θετταλοὺς	ἀντιποιεῖσθαι τῆς τῶν Ελλήνων ἡγεμονίας·
[15, 71]	τὸν πόλεμον, συνεργοὺς ἔχοντες τοὺς	Θετταλούς·	ὡς δ' οὗτοι μὲν αὐτοὺς
[15, 61]	Πολύδωρος ὁ Φεραῖος ὁ τῶν	Θετταλῶν	ἄρξας ὑπὸ Αλεξάνδρου τοῦ ἀδελφιδοῦ
[15, 67]	βοήθειαν. (Βοιωτοὶ δέ, μεταπεμπομένων αὐτοὺς	Θετταλῶν	ἐπ' ἐλευθερώσει μὲν τῶν πόλεων,
[15, 85]	τὴν ἀρετὴν τῶν Βοιωτῶν καὶ	Θετταλῶν	ἱππέων οἱ μετὰ τῶν Μαντινέων
[15, 54]	τὸν καιρὸν τοῖς Θηβαίοις παρὰ	Θετταλῶν,	πεζοὶ μὲν χίλιοι καὶ πεντακόσιοι,
[15, 80]	προσλαβόμενος δὲ συμμάχους παρὰ τῶν	Θετταλῶν	συνῆψε μάχην τοῖς ἐναντίοις. (Τοῦ
[15, 78]	Ηλείων πανδημεὶ συνέστη μάχη καρτερά,	θεωμένων	τὴν μάχην τῶν παρόντων ἐπὶ
[15, 52]	προάγειν τὴν δύναμιν, φανερῶς τῶν	θεῶν	κωλυόντων, ὁ δ' οὐδὲν αὐτοῖς
[15, 74]	ἐμφορηθέντων ὑγρῶν. (Ἔχων δὲ παρὰ	θεῶν	λόγιον, τότε τελευτήσειν ὅταν τῶν
[15, 48]	ἀποδιδοῦσι τοῦ συμβάντος, ὡς διὰ	θεῶν	μῆνιν γεγενημένης τῆς συμφορᾶς τοῖς
[15, 85]	ἀπεφαίνοντο τὴν νίκην ὑπὸ τῶν	θεῶν	προφαινομένην· (Κατὰ δὲ τὴν τάξιν
[15, 13]	μεγάλα παρὰ τὸν Αναπον ποταμόν,	θεῶν	τε ναοὺς κατεσκεύασε καὶ τἄλλα
[15, 11]	δὲ τῶν ἐγκλημάτων κατ' ἰδίαν	θεωρουμένων	μὴ φαίνεσθαι τούτοις ἔνοχον εἶναι
[15, 65]	τὴν Λακωνικὴν τετηρηκότες ἀπόρθητον, τότε	θεωροῦντες	δῃουμένην ὑπὸ τῶν πολεμίων οὐκ
[15, 87]	ἐσωρεύθη πλῆθος. ~Οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι	θεωροῦντες	Επαμεινώνδαν προθυμότερον προπίπτοντα τῷ θυμῷ,
[15, 31]	πράξεσι χρώμενος. διὸ καὶ τότε	θεωροῦντες	οἱ Σπαρτιᾶται τὸ μέγεθος τοῦ
[15, 54]	τοῦ Αγησιλάου. Οἱ γὰρ Σπαρτιᾶται	θεωροῦντες	τὴν ἑτοιμότητα τῶν Βοιωτῶν, καὶ
[15, 49]	πλησίον τῆς Εφέσου. Πέμψαντες δὲ	θεωροὺς	Πυθώδε, χρησμοὺς ἔλαβον ἀφιδρύματα λαβεῖν
[15, 49]	διαρρίψαντες τῶν Ιώνων τούς τε	θεωροὺς	συνήρπασαν, ἠσέβησάν τε εἰς τὸ
[15, 71]	τῇ κατὰ πόλεμον δόξῃ, καὶ	θεωρῶν	ἐκεῖνον τὰ περὶ τὴν Πελοπόννησον
[15, 11]	Ὁ μὲν οὖν πρῶτος ἔφησε,	θεωρῶν	τὰ μὲν ἐγκλήματα ἀμφισβητούμενα, τὰς
[15, 34]	τῆς πόλεως Θηβαίων ἐκχυθέντων πανδημεί,	θεωρῶν	τὸ πλῆθος τῶν ἐπιρρεόντων ὁ
[15, 76]	πολὺ ταῖς δυνάμεσιν ὑπερεχόντων, οἱ	Θηβαῖοι	βοηθήσαντες αὐτῷ καὶ παραλαβόντες ἐν
[15, 50]	αἱ πόλεις πᾶσαι πλὴν Θηβαίων·	Θηβαῖοι	γὰρ μόνοι, τὴν Βοιωτίαν ὑπὸ
[15, 85]	δ' εὐώνυμον κέρας ἀνεπλήρουν Αθηναῖοι.	Θηβαῖοι	δ' αὐτοὶ μὲν ἐπὶ τὸ
[15, 27]	μὲν ἐπανῆλθον εἰς τὴν πατρίδα,	Θηβαῖοι	δὲ Θεσπιὰς πολιορκήσαντες ἄπρακτον ἔσχον
[15, 70]	οὖν ἄλλοι πάντες ἀσμένως ὑπήκουσαν,	Θηβαῖοι	δὲ κατὰ τὴν ἰδίαν ὑπόστασιν
[15, 52]	τῶν συμμάχων ἀνέμενον. Οἱ δὲ	Θηβαῖοι	διὰ τὴν παρουσίαν τῶν πολεμίων
[15, 33]	εἰς τὴν Πελοπόννησον, οἱ δὲ	Θηβαῖοι	διὰ τὴν Χαβρίου στρατηγίαν σωθέντες
[15, 34]	ἀπὸ τῆς μάχης. Οἱ δὲ	Θηβαῖοι,	δόξαντες τότε πρώτως μὴ καταδεεστέρους
[15, 34]	ἐπὶ τὰς Θήβας, οἱ μὲν	Θηβαῖοι	δυσχωρίας τινὰς ἑτέρας καταλαμβανόμενοι διεκώλυον
[15, 51]	Ἐπὶ δὲ τούτων οἱ μὲν	Θηβαῖοι	ἔκσπονδοι γεγονότες ἠναγκάσθησαν ἀναδέξασθαι μόνοι
[15, 37]	νικῆσαι. (Διὸ καὶ φρονήματος ἐπίμπλαντο	Θηβαῖοι,	καὶ τὴν ἀνδρείαν εἶχον μᾶλλον
[15, 79]	Ηρακλέους ἐλευθερωθέντες. (Οἱ δ' οὖν	Θηβαῖοι	καιρὸν ἔχειν νομίσαντες καὶ προφάσεις
[15, 71]	δ' οὗτος περιέπλει τὴν Εὔβοιαν,	Θηβαῖοι	κατήντησαν εἰς Θετταλίαν. Τοῦ δ'
[15, 38]	αἱ σπονδαὶ συνετελέσθησαν, μόνοι δὲ	Θηβαῖοι	κριθέντες ἔκσπονδοι, καὶ τοῦ Επαμεινώνδου
[15, 32]	εἰς ἕνα τόπον, οἱ μὲν	Θηβαῖοι	λόφον τινὰ κατελάβοντο παραμήκη, σταδίους
[15, 57]	Πόπλιος Κοίλιος. Ἐπὶ δὲ τούτων	Θηβαῖοι	μεγάλῃ δυνάμει στρατεύσαντες ἐπ' Ορχομενὸν
[15, 25]	ὀλίγους δὲ κατετραυμάτιζον. (Οἱ δὲ	Θηβαῖοι	μεγάλην δύναμιν προσδοκῶντες ἥξειν ἐκ
[15, 23]	γῆν ἅμα καὶ κατὰ θάλατταν.	(Θηβαῖοι	μὲν γὰρ ὑπῆρχον ἔμφρουροι, Κορίνθιοι
[15, 37]	ἦν. ~Ἅμα δὲ τούτοις πραττομένοις	Θηβαῖοι	μὲν ἐστράτευσαν ἐπ' Ορχομενὸν ἐπιλέκτοις
[15, 1]	τὰς τῶν προγόνων ἀρετάς. (Τοιγαροῦν	Θηβαῖοι	μὲν οἱ πρότερον ἐπὶ πολλὰς
[15, 33]	τοῦτο τὸ σχῆμα. (Οἱ δὲ	Θηβαῖοι	μετὰ τὴν ἀπαλλαγὴν τὴν Αγησιλάου
[15, 81]	ἣν ἀνάστατον οὖσαν ἔτη τριακόσια	Θηβαῖοι	πάλιν ἀποκατέστησαν. Ἐπὶ τελευτῆς δὲ
[15, 67]	συνέβη γενέσθαι μεταβολάς. ~Οἱ δὲ	Θηβαῖοι	πάντα τὰ προειρημένα συντελέσαντες ἐν
[15, 66]	τελευταῖον κατὰ τοὺς ὑποκειμένους καιροὺς	Θηβαῖοι,	πείσαντος αὐτοὺς Επαμεινώνδου καὶ πανταχόθεν
[15, 81]	σύμμαχον εἶναι Βοιωτοῖς. ~Οἱ δὲ	Θηβαῖοι	περιβόητον νίκην ἀπενηνεγμένοι, πρὸς ἅπαντας
[15, 37]	μάχη καρτερά, καθ' ἣν οἱ	Θηβαῖοι	πρὸς διπλασίους συμβαλόντες ἐνίκησαν τοὺς
[15, 79]	Ἐκ παλαιῶν γὰρ χρόνων οἱ	Θηβαῖοι	πρὸς τούτους ἀλλοτρίως διέκειντο, δασμοφοροῦντες
[15, 46]	(Μετὰ δὲ ταῦτα οἱ μὲν	Θηβαῖοι	τὰς Πλαταιὰς κατασκάψαντες καὶ Θεσπιὰς
[15, 79]	χρόνον ἐπέζησεν, ὡμολογημένως ἂν οἱ	Θηβαῖοι	τῇ κατὰ γῆν ἡγεμονίᾳ καὶ
[15, 87]	παρ' ἀμφοτέροις ἀναιρεθέντων, μόγις οἱ	Θηβαῖοι	τῇ ῥώμῃ τῶν σωμάτων προέχοντες
[15, 39]	τῶν Θηβαίων συντελείας. ~Οἱ δὲ	Θηβαῖοι,	τῇ τε ῥώμῃ τῶν σωμάτων
[15, 71]	καὶ τοῖς συμμάχοις. Οἱ δὲ	Θηβαῖοι	τοὺς τότε βοιωταρχήσαντας καταδικάσαντες, πολλοῖς
[15, 20]	τῶν Θηβῶν· (Οἱ μὲν οὖν	Θηβαῖοι	τοῦτον τὸν τρόπον τὴν αὐτονομίαν
[15, 85]	ὀλίγους εἶχον ἀκοντιστάς, οἱ δὲ	Θηβαῖοι	τριπλασίους σφενδονήτας καὶ ἀκοντιστὰς τοὺς
[15, 81]	μέγεθος τῆς νίκης πρῶτον ἔστησαν	Θηβαῖοι	τρόπαιον κατὰ Λακεδαιμονίων. Κατὰ δὲ
[15, 37]	Λακεδαιμονίων πολλοῖς στρατιώταις, καὶ τοῖς	Θηβαίοις	ἀντιταξαμένων, ἐγενήθη μάχη καρτερά, καθ'
[15, 79]	ἀκριβῶς διέξιμεν. (Τότε δὲ τοῖς	Θηβαίοις	ἔδοξε στρατεύειν ἐπὶ τὸν Ορχομενὸν
[15, 33]	πόλεως καὶ προπετῶς τοῖς ἀποχωροῦσι	Θηβαίοις	ἐπιθέμενος, τῶν μὲν στρατιωτῶν ἀπέβαλε
[15, 79]	συναναγκάσας, ἰδίας τὰς πόλεις τοῖς	Θηβαίοις	ἐποίησεν. (Εἰ μὲν οὖν ὁ
[15, 26]	ὁδοῖς χρησάμενος παραδόξως ἐπεφάνη τοῖς	Θηβαίοις.	ὁμοίως δὲ καὶ ἐκ τῶν
[15, 26]	ταχὺ μεγάλη δύναμις ἠθροίσθη τοῖς	Θηβαίοις.	(Ὁπλῖται μὲν γὰρ συνῆλθον οὐκ
[15, 54]	ἐκ Λακεδαίμονος, τότε δὲ συστρατεύων	Θηβαίοις.	Οὗτος γὰρ ἐν ἐκκλησίᾳ προαχθεὶς
[15, 54]	κατὰ τοῦτον τὸν καιρὸν τοῖς	Θηβαίοις	παρὰ Θετταλῶν, πεζοὶ μὲν χίλιοι
[15, 71]	Πελοποννήσου δι' αὑτοῦ προσάγεσθαι τοῖς	Θηβαίοις.	παραλαβὼν δὲ Ισμηνίαν, ἄνδρα φίλον
[15, 28]	τὸν Βοιωτικὸν πόλεμον, συμμαχούντων τοῖς	Θηβαίοις	τῶν Αθηναίων καὶ τῶν ἄλλων
[15, 88]	γεγόνασιν ἄνδρες ἐπιφανεῖς Πελοπίδας τε	Θηβαῖος	καὶ Τιμόθεος καὶ Κόνων, ἔτι
[15, 78]	δὲ τούτοις πραττομένοις Επαμεινώνδας ὁ	Θηβαῖος,	μέγιστον ἔχων τῶν πολιτῶν ἀξίωμα,
[15, 75]	πόλιν διήρπασεν. (Επαμεινώνδας δ' ὁ	Θηβαῖος	μετὰ δυνάμεως ἐμβαλὼν εἰς Πελοπόννησον
[15, 78]	ὑπόθεσιν οἰκείως διαλεχθεὶς ἔπεισε τοὺς	Θηβαίους	ἀντέχεσθαι τῆς κατὰ θάλατταν ἀρχῆς.
[15, 80]	στρατιωτῶν ἀπολωλεκότες, πρέσβεις ἀπέστειλαν πρὸς	Θηβαίους,	ἀξιοῦντες αὐτοῖς βοηθῆσαι καὶ στρατηγὸν
[15, 79]	στόλον ἀξιόλογον καὶ διακωλύειν τοὺς	Θηβαίους	ἀπεσταλμένον, καταπληξάμενος καὶ ἀποπλεῦσαι συναναγκάσας,
[15, 60]	τῆς κατὰ θάλατταν ἀρχῆς ἀντέχεσθαι,	Θηβαίους	δὲ τῶν πρωτείων ἀξίους μὴ
[15, 62]	αὐτοῖς προσεῖχε, διαπρεσβευσάμενοι πρὸς τοὺς	Θηβαίους	ἔπεισαν αὐτοὺς συμμαχίαν συνθέσθαι κατὰ
[15, 29]	διακοσίας. προσελάβοντο δὲ καὶ τοὺς	Θηβαίους	ἐπὶ τὸ κοινὸν συνέδριον ἐπὶ
[15, 33]	μετὰ πολλῆς δυνάμεως στρατεύσαντες ἐπὶ	Θηβαίους,	καὶ συναναγκάσαντες αὐτοὺς ὑπὲρ τῆς
[15, 94]	συμμαχίας· οἱ δὲ Μεγαλοπολῖται τοὺς	Θηβαίους	παρεκάλουν συμμαχεῖν. Οἷς ἀπέστειλαν συντόμως
[15, 51]	ἔχοντες τῶν Ελλήνων πρὸς τοὺς	Θηβαίους	συνήλγουν αὐτοῖς ἐπὶ ταῖς προσδοκωμέναις
[15, 25]	παρακαλέσαντες συνεργοὺς ἔσχον ἅπαντας τοὺς	Θηβαίους.	Ταχὺ δὲ τοῦ πλήθους συνδραμόντος
[15, 52]	(Ὁ δ' Επαμεινώνδας πανδημεὶ τοὺς	Θηβαίους	τοὺς ἐν ἡλικίᾳ στρατιᾶς ὄντας
[15, 20]	κατελάβοντο τὴν Καδμείαν ἐν ταῖς	Θήβαις	διά τινας τοιαύτας αἰτίας. Ὁρῶντες
[15, 53]	γέγονε καὶ λόγος ἐν ταῖς	Θήβαις	διαδέδοται ὡς τῶν ἡρώων τῶν
[15, 79]	φυγάδων τινὲς βουλόμενοι τὴν ἐν	Θήβαις	πολιτείαν εἰς ἀριστοκρατικὴν κατάστασιν μεταστῆσαι,
[15, 79]	ἐπιβολῆς. (Οὗτοι δὲ εἰωθότες μετὰ	Θηβαίων	ἀπαντᾶν ἡμέρᾳ τεταγμένῃ πρὸς τὴν
[15, 81]	δὲ συνεβάλετο πρὸς τὴν τῶν	Θηβαίων	αὔξησιν. Ὲν γὰρ τῇ τῶν
[15, 71]	Ισμηνίου καὶ εἰς φυλακὴν παρεδόθη.	(Θηβαίων	δ' ἐπὶ τοῖς πραχθεῖσι παροξυνθέντων,
[15, 50]	Πελοπίδαν· ἥ τε πόλις τῶν	Θηβαίων	διὰ τῆς τῶν προγόνων ἐπιφανείας
[15, 51]	(Οἱ δὲ Λακεδαιμόνιοι, μονωθέντων τῶν	Θηβαίων,	ἔκριναν πολεμεῖν αὐτοῖς καὶ τὰς
[15, 34]	ταῦτα τῶν ἐκ τῆς πόλεως	Θηβαίων	ἐκχυθέντων πανδημεί, θεωρῶν τὸ πλῆθος
[15, 51]	ἦσαν, ὡς αὐτίκα μάλα τῶν	Θηβαίων	ἐξανδραποδισθησομένων. Τέλος δ' οἱ Λακεδαιμόνιοι
[15, 38]	λόγον διαθεμένου, ὑπὲρ δὲ τῶν	Θηβαίων	Επαμεινώνδου διαθεμένου λόγον θαυμαστῶς ἐν
[15, 25]	ἐξέπεμψαν τοὺς δηλώσοντας τὴν τῶν	Θηβαίων	ἐπανάστασιν καὶ βοηθεῖν τὴν ταχίστην
[15, 85]	τῶν Αθηναίων ἱππεῖς τοῖς τῶν	Θηβαίων	ἐπελάσαντες ἠλαττοῦντο οὐχ οὕτω ταῖς
[15, 51]	τῶν Λακεδαιμονίων παρασκευῆς, καὶ τῶν	Θηβαίων	ἐρήμων ὄντων συμμάχων, ἅπαντες ὑπελάμβανον
[15, 20]	τριακοσίους μὲν τοὺς ἐπιφανεστάτους τῶν	Θηβαίων	ἐφυγάδευσε, τοὺς δὲ λοιποὺς καταπληξάμενος
[15, 54]	ἀποβαλοῦσιν, ὅταν ἐν Λεύκτροις ὑπὸ	Θηβαίων	ἡττηθῶσιν. (Προσῆλθον δὲ τῷ Επαμεινώνδᾳ
[15, 50]	εἰρήνην αἱ πόλεις πᾶσαι πλὴν	Θηβαίων·	Θηβαῖοι γὰρ μόνοι, τὴν Βοιωτίαν
[15, 85]	ἅπαντας ἀπέκτειναν. (Οἱ δὲ τῶν	Θηβαίων	ἱππεῖς τοὺς μὲν φεύγοντας οὐκ
[15, 63]	καὶ φιλάνθρωπος, τὴν μὲν τῶν	Θηβαίων	ἰσχὺν οὐ κατεπλάγησαν, τοῖς δὲ
[15, 20]	τὴν Καδμείαν. Ἀγανακτούντων δὲ τῶν	Θηβαίων	καὶ μεθ' ὅπλων συνδραμόντων, συνάψας
[15, 68]	μεθ' ἑαυτοῦ τοὺς ἀρίστους τῶν	Θηβαίων	μόγις ἐβιάσατο τοὺς Λακεδαιμονίους· διακόψας
[15, 38]	ἁπάσας τὰς φρουράς. (Μόνων δὲ	Θηβαίων	οὐ προσδεξαμένων κατὰ πόλιν γίνεσθαι
[15, 79]	ἐτελεύτησεν, εὐθέως καὶ τὰ τῶν	Θηβαίων	πράγματα τῇ τούτου τελευτῇ συναπέθανεν.
[15, 32]	μάχην. ἀποκρουσαμένων δὲ αὐτοὺς τῶν	Θηβαίων	ῥᾳδίως ἐκ τόπων ὑπερδεξίων, ἐπήγαγε
[15, 38]	Βοιωτίαν ἅπασαν ὑπὸ τὴν τῶν	Θηβαίων	συντέλειαν ταττόντων, καὶ Αθηναίων μὲν
[15, 38]	Βοιωτίαν πόλεις ἀπέσπων τῆς τῶν	Θηβαίων	συντελείας. ~Οἱ δὲ Θηβαῖοι, τῇ
[15, 32]	προεκαλεῖτο. Οὐ συγκαταβαινόντων δὲ τῶν	Θηβαίων,	τὴν μὲν φάλαγγα τῶν πεζῶν
[15, 51]	κυρίοις ἀποκαταστῆσαι. (Ἀποκριναμένων δὲ τῶν	Θηβαίων,	ὡς οὔτ' αὐτοὶ πολυπραγμονοῦσιν οὐδὲν
[15, 26]	πλείστην ἀποστεῖλαι τὴν ἐλευθερώσουσαν τὰς	Θήβας,	ἅμα μὲν τῆς εὐεργεσίας ἀποδιδοὺς
[15, 51]	ἔκριναν πολεμεῖν αὐτοῖς καὶ τὰς	Θήβας	ἐξανδραποδίσασθαι. Φανερᾶς δὲ οὔσης τῆς
[15, 32]	Βοιωτίαν, εὐθὺς ἐβοήθουν εἰς τὰς	Θήβας,	ἔχοντες πεζοὺς μὲν πεντακισχιλίους, ἱππεῖς
[15, 20]	ἀνδρείᾳ διαφόρους, ἔτι δὲ τὰς	Θήβας	ἐχούσας παλαιὸν ἀξίωμα καὶ τὸ
[15, 81]	ὥστε ἀπὸ τῆς εἰς τὰς	Θήβας	καθόδου τῶν φυγάδων μέχρι τῆς
[15, 27]	δυνάμεσιν ἀξιολόγοις προσιόντες ἐπὶ τὰς	Θήβας,	καὶ βραχὺ τῶν καιρῶν ὑστερήσαντες,
[15, 51]	μετὰ τῆς δυνάμεως ἐπὶ τὰς	Θήβας·	οἱ δὲ τῶν Λακεδαιμονίων σύμμαχοι
[15, 28]	τούτων, Λακεδαιμονίων ἐπταικότων περὶ τὰς	Θήβας,	οἱ μὲν Βοιωτοὶ θαρρήσαντες συνεστράφησαν,
[15, 34]	αὐτῇ δυνάμει στρατευσάντων ἐπὶ τὰς	Θήβας,	οἱ μὲν Θηβαῖοι δυσχωρίας τινὰς
[15, 51]	πρῶτον μὲν προαπέστειλαν πρέσβεις εἰς	Θήβας,	προστάττοντες ἁπάσας τὰς ἐν τῇ
[15, 67]	Φίλιππον, ὃν ἐξέπεμψεν εἰς τὰς	Θήβας.	τὰ δὲ κατὰ τὴν Θετταλίαν
[15, 33]	ἀπῆγον τὴν δύναμιν εἰς τὰς	Θήβας.	(Φοιβίδας δὲ ὁ Λακεδαιμόνιος, ἔχων
[15, 52]	εἰθισμένον, ἀνηγόρευε κηρύττων μήτ' ἐξάγειν	Θήβηθεν	μήτ' ἀφανίζειν, ἀλλ' ἀπάγοντα πάλιν
[15, 53]	Διόπερ τινῶν προσφάτως παραγεγονότων ἐκ	Θηβῶν	ἔπεισεν εἰπεῖν, ὅτι τὰ κατὰ
[15, 52]	προῆγε τὴν δύναμιν ἐκ τῶν	Θηβῶν,	ἔχων τοὺς σύμπαντας οὐ πλείους
[15, 20]	φρουρὰν οὐκ ἐξῆγον ἐκ τῶν	Θηβῶν·	(Οἱ μὲν οὖν Θηβαῖοι τοῦτον
[15, 30]	αὐτοῦ βιαίως καὶ ὑπερηφάνως Λακεδαιμόνιοι	Θηριπίδην	ἀπέστειλαν ἐπ' αὐτόν. (Ὁ δὲ
[15, 32]	ἵσταται, καὶ παραβοηθεῖ τοῖς αἰεὶ	θλιβομένοις	μέρεσι· συνεστὼς δ' ἐξ ἐπιλέκτων
[15, 24]	γὰρ καὶ φόβοι καὶ πανικοὶ	θόρυβοι	συνεχεῖς ἐγίνοντο κατὰ τὴν πόλιν
[15, 36]	καθ' ἣν ἐνίκα στάδιον Δάμων	Θούριος.	ἐπὶ δὲ τούτων ἐν τῇ
[15, 50]	καθ' ἣν ἐνίκα στάδιον Δάμων	Θούριος.	(Ἐπὶ δὲ τούτων, Λακεδαιμονίων ἔτη
[15, 7]	(Οὗτοι μὲν οὖν φυγόντες εἰς	Θουρίους	τῆς Ιταλίας, καὶ παρὰ τοῖς
[15, 36]	ἐπὶ δὲ τούτων ἐν τῇ	Θρᾴκῃ	Τριβαλλοὶ σιτοδείᾳ πιεζόμενοι πανδημεὶ στρατείαν
[15, 36]	τρισμυρίων ἐπῆλθον τήν τε ὅμορον	Θρᾴκην	καὶ τὴν τῶν Αβδηριτῶν χώραν
[15, 47]	τῆς συμμαχίας ταύτης πλεύσας ἐπὶ	Θρᾴκης,	καὶ πολλὰς πόλεις ἐπὶ συμμαχίαν
[15, 31]	πᾶσιν Ολύνθιοι καὶ οἱ ἐπὶ	Θρᾴκης	κατοικοῦντες σύμμαχοι. Ἦν δ' αὐτοῖς
[15, 19]	Λακεδαιμόνιοι κρίναντες ἀντέχεσθαι τῶν ἐπὶ	Θρᾴκης	τόπων, κατέλεξαν στρατιώτας ἔκ τε
[15, 36]	δὲ μάχης ἰσχυρᾶς, καὶ τῶν	Θρᾳκῶν	μεταβαλομένων ἄφνω, μονωθέντες οἱ Αβδηρῖται
[15, 36]	τῷ προτερήματι, καὶ τῶν πλησιοχώρων	Θρᾳκῶν	συμμαχίαν ἀποστειλάντων αὐτοῖς, παρετάξαντο τοῖς
[15, 70]	πραττομένοις Εὔφρων ὁ Σικυώνιος, διαφέρων	θράσει	καὶ ἀπονοίᾳ, συνεργοὺς λαβὼν Αργείους
[15, 43]	κρατήσειν τῆς πόλεως, τό τε	θράσος	αὐτοῦ καὶ τὴν ἀρετὴν ὑπώπτευσε,
[15, 54]	ἑτοιμότητα τῶν Βοιωτῶν, καὶ τὸ	θράσος	καὶ τὴν ἀπόνοιαν εὐλαβούμενοι, τὴν
[15, 13]	Μολοττοῖς, δι' ἧς τοῦ πολλοῦ	θράσους	ἔπαυσαν τοὺς βαρβάρους. (Ἅμα δὲ
[15, 31]	δραστικὸς καὶ μετὰ συνέσεως πολλῆς	θρασὺς	καὶ παραβόλοις πράξεσι χρώμενος. διὸ
[15, 9]	Γλῶς, γεγαμηκὼς τοῦ Τιριβάζου τὴν	θυγατέρα,	περίφοβος ὢν μήποτε συνεργεῖν δόξας
[15, 7]	δὲ Λεπτίνης ἔγημε τὴν Διονυσίου	θυγατέρα.	Ταῦτα μὲν οὖν ἐπράχθη κατὰ
[15, 54]	τοῦτο ἔσχε τὴν προσηγορίαν. τούτου	θυγατέρας	καὶ Σκεδάσου τινὸς ὁμοίως κόρας
[15, 87]	μέν, φησίν, ἀλλὰ καταλείπω δύο	θυγατέρας,	τήν τε ἐν Λεύκτροις νίκην
[15, 54]	τάφον τῶν Λεύκτρου καὶ Σκεδάσου	θυγατέρων	μεγάλῃ συμφορᾷ δεῖ περιπεσεῖν Λακεδαιμονίους
[15, 86]	παντοίας διαθέσεις τραυμάτων ἀπεργαζόμενοι τοῖς	θυμοῖς	οὐκ ἔληγον· ἐπὶ πολὺν δὲ
[15, 65]	πολεμίων οὐκ ἐκαρτέρουν, ἀλλὰ τοῖς	θυμοῖς	προπίπτοντες ἐξεπήδων ἐκ τῆς πόλεως·
[15, 87]	θεωροῦντες Επαμεινώνδαν προθυμότερον προπίπτοντα τῷ	θυμῷ,	συνέδραμον ἐπ' αὐτόν. Πολλῶν δὲ
[15, 74]	ἐγένετο καὶ τοῖς θεοῖς εὐαγγέλια	θύσας	πότους καὶ μεγάλας εὐωχίας ἐπετέλεσεν.
[15, 18]	ταύτην ὑπάρχειν, ἥτις ἂν πρώτη	θύσῃ	ἐν τῇ Λεύκῃ· ὁρμηθῆναι δὲ
[15, 24]	οὓς δὲ κατετραυμάτιζον. έλος δὲ	θυσίαις	τὸ θεῖον ἐξιλασάμενοι καὶ μόγις
[15, 18]	ἀνατέλλοντι ἔφθασαν τοὺς Κυμαίους τὴν	θυσίαν	ἐπιτελέσαντες. (Τούτῳ δὲ τῷ φιλοτεχνήματι
[15, 49]	σύνοδον τὴν τῶν Πανιωνίων, καὶ	θυσίας	συνθύειν ἀρχαίας καὶ μεγάλας Ποσειδῶνι
[15, 49]	ἐπὶ τοῦ βωμοῦ τοῦ Ποσειδῶνος	θύσωσιν,	ἀναλογιζόμενοι τὸν χρησμὸν ἀντέλεγον τοῖς
[15, 87]	καιρίαν ἔλαβε πληγὴν εἰς τὸν	θώρακα.	κλασθέντος δὲ τοῦ δόρατος, καὶ
[15, 87]	ὅτι πάντως, ὅταν ἐκ τοῦ	θώρακος	ἐξαιρεθῇ τὸ δόρυ, συμβήσεται καὶ

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 29/09/2005