Livre, Chap.
[7, 4]	νῆσον ἐπὶ τῆς Οἰνοπίωνος βασιλείας	καὶ	Ἄβαντες ἐξ Εὐβοίας. Οἰνοπίωνος δὲ
[7, 2]	Φωκεῖς οἱ ἄλλοι πλὴν Δελφῶν	καὶ	Ἄβαντες ἐξ Εὐβοίας. τοῖς δὲ
[7, 3]	Τέω Δεοίτην καὶ Πέρικλον λαμβάνουσι	καὶ	Ἄβαρτον. ~(αἱ δὲ ἐν ταῖς
[7, 26]	ὥραν ἀφίκηται γάμου. ἕστηκε δὲ	καὶ	ἄγαλμα ἐνταῦθα ἀρχαῖον, Ἰφιγένεια ἡ
[7, 17]	δὲ ἔστι μὲν Ἀθηνᾶς ναὸς	καὶ	ἄγαλμα ἐς τὰ μάλιστα ἀρχαῖον,
[7, 21]	τῷ λιμένι Ποσειδῶνός τε ναὸς	καὶ	ἄγαλμά ἐστιν ὀρθὸν λίθου. Ποσειδῶνι
[7, 26]	Αἴγειρα ἐς συγγραφὴν ἱερὸν Διὸς	καὶ	ἄγαλμα καθήμενον λίθου τοῦ Πεντελησίου,
[7, 21]	Αἰσυμνήτου κατωτέρω ἰόντι ἄλλο ἱερὸν	καὶ	ἄγαλμα λίθου· καλεῖται μὲν Σωτηρίας,
[7, 5]	Ἐρυθραῖς καὶ Ἀθηνᾶς Πολιάδος ναὸς	καὶ	ἄγαλμα ξύλου μεγέθει μέγα καθήμενόν
[7, 23]	τῷ θεάτρῳ πεποίηταί σφισιν ἱερὸν	καὶ	ἄγαλμα, οὐκ ἔχων πω γένεια.
[7, 26]	καὶ φαρμάκοις. (Ἀρτέμιδός τε ναὸς	καὶ	ἄγαλμα τέχνης τῆς ἐφ´ ἡμῶν·
[7, 23]	Σωτῆρος ἐν τῇ ἀγορᾷ τέμενος	καὶ	ἀγάλματα ἐσελθόντων ἐν ἀριστερᾷ, χαλκοῦ
[7, 21]	ἀνείλκυσαν ἐν δικτύῳ. ἔστι δὲ	καὶ	ἀγάλματα τοῦ λιμένος ἐγγυτάτω χαλκοῦ
[7, 23]	μακρὰν Ἀσκληπιοῦ τέ ἐστι τέμενος	καὶ	ἀγάλματα Ὑγείας καὶ Ἀσκληπιοῦ· ἰαμβεῖον
[7, 17]	βασιλέως θυγατρί· (ὑμέναιος δὲ ᾔδετο	καὶ	Ἄγδιστις ἐφίσταται καὶ τὰ αἰδοῖα
[7, 22]	αὐτὸν οἰκέτης ἀκόντια ἔχων ἐστὶ	καὶ	ἄγει κύνας ἐπιτηδείας θηρεύουσιν ἀνθρώποις.
[7, 5]	Νεμέσεις ἐπιφανείσας πόλιν ἐνταῦθα οἰκίζειν	καὶ	ἄγειν ἐς αὐτὴν Σμυρναίους ἀναστήσαντα
[7, 10]	Ξενίας Ἠλεῖος ἐπεχείρησεν Ἦλιν Λακεδαιμονίοις	καὶ	Ἄγιδι προδοῦναι, (οἵ τε Λυσάνδρου
[7, 25]	ἀδικεῖν· ἱκέται δ´ ἱεροί τε	καὶ	ἁγνοί" (ταῦτα Ἕλλησιν ἦλθεν ἐς
[7, 5]	μὲν ἦν ἀπὸ θαλάσσης γεγονὼς	καὶ	ἄγρας ἰχθύων, διέφθαρτο δὲ ὑπὸ
[7, 27]	τὸ δὲ ἄγαλμα χαλκοῦ πεποίηται·	καὶ	ἀγῶνα ἐπιτελοῦσι Θεοξένια τῷ Ἀπόλλωνι,
[7, 15]	ἐπολιόρκησαν οἱ Θηβαῖοι μετὰ Ἀχαιῶν	καὶ	ἀγῶνος τοῦ πρὸς Σκάρφειαν μετεσχήκεσαν.
[7, 17]	ἐστιν Ἕλλησι, καὶ Ἀμφιάραόν τε	καὶ	Ἄδραστον Φορωνείδας καὶ Ἐρεχθείδην ἐπονομάζουσι
[7, 27]	ἀγάλματα. λέγουσι δὲ οἱ Πελληνεῖς	καὶ	ἄδυτον τῆς Ἀθηνᾶς καθήκειν ἐς
[7, 4]	καὶ Μέλανα καὶ Σάλαγόν τε	καὶ	Ἀθάμαντα. ἀφίκοντο δὲ καὶ Κᾶρες
[7, 23]	ταύτῃ φασὶν ἀφεῖναι θάλασσαν αὑτήν,	καὶ	ἀθάνατον γενέσθαι χάριτι τοῦ Ἀπόλλωνος.
[7, 20]	ἐπίχρυσοι, Πατρεύς τε καὶ Πρευγένης	καὶ	Ἀθερίων, οἳ Πατρέως ἡλικίαν παιδὸς
[7, 23]	Ἡρακλῆς, ἐστι δὲ Ζεύς τε	καὶ	Ἀθηνᾶ· θεοὺς δὲ σφᾶς καλοῦσιν
[7, 15]	τὰ ἐς Μήδους, ἦν δὲ	καὶ	Ἀθηναίοις τὰ ἐς Γαλάτας οὐδὲν
[7, 15]	ἐς ἐλευθερίαν ἠφίει, τὸ Μιλτιάδου	καὶ	Ἀθηναίων βούλευμα τὸ πρὸ τοῦ
[7, 1]	Ἴωνος βασιλείας πολεμησάντων Ἀθηναίοις Ἐλευσινίων	καὶ	Ἀθηναίων Ἴωνα ἐπαγαγομένων ἐπὶ ἡγεμονίᾳ
[7, 10]	πρῶτα ἐν Θήβαις. Πελοποννησίων δὲ	καὶ	Ἀθηναίων πολεμησάντων Ξενίας Ἠλεῖος ἐπεχείρησεν
[7, 26]	Εὐκλείδου. ἐν τούτῳ τῷ ἱερῷ	καὶ	Ἀθηνᾶς ἄγαλμα ἕστηκε· πρόσωπόν τε
[7, 24]	ἐνταῦθα Διὸς καὶ Ἀφροδίτης ἐστὶ	καὶ	Ἀθηνᾶς ἀγάλματα· Ὁμαγύριος δὲ ἐγένετο
[7, 17]	τῆς χώρας ποταμός τε Λάρισος	καὶ	Ἀθηνᾶς ἐπὶ τῷ ποταμῷ ναός
[7, 20]	δέ ἐστιν ἐντὸς τῆς Λαφρίας	καὶ	Ἀθηνᾶς ναὸς ἐπίκλησιν Παναχαΐδος· ἐλέφαντος
[7, 22]	Διονύσῳ δρῶσιν Ἕλληνες. ἔστι δὲ	καὶ	Ἀθηνᾶς ναός, τὸ δὲ ἄγαλμα
[7, 5]	φασίν. (ἔστι δὲ ἐν Ἐρυθραῖς	καὶ	Ἀθηνᾶς Πολιάδος ναὸς καὶ ἄγαλμα
[7, 5]	καὶ τῷ ἐν Ἐρυθραῖς Ἡρακλείῳ	καὶ	Ἀθηνᾶς τῷ ἐν Πριήνῃ ναῷ,
[7, 25]	τούς τε ἑαυτῶν ἀπεληλυθότας αἰσθάνονται	καὶ	ἀθροιζομένων ἐπ´ αὐτοὺς τῶν Ἀθηναίων
[7, 6]	Βοῦρα, ἐπὶ ταύταις δὲ Ἑλίκη	καὶ	Αἰγαί τε καὶ Αἴγειρα καὶ
[7, 25]	δέ τοι εἰς Ἑλίκην τε	καὶ	Αἰγὰς δῶρ´ ἀνάγουσι" δῆλον ὡς
[7, 6]	δὲ Ἑλίκη καὶ Αἰγαί τε	καὶ	Αἴγειρα καὶ Πελλήνη πρὸς τῆς
[7, 6]	Φαραὶ καὶ Τρίτεια καὶ Ῥύπες	καὶ	Αἴγιον καὶ Κερύνεια καὶ Βοῦρα,
[7, 22]	ἐπακούσῃ φωνῆς, μάντευμα ἡγεῖται. (τοιαύτη	καὶ	Αἰγυπτίοις ἑτέρα περὶ τοῦ Ἄπιδος
[7, 11]	ἤρεσκε μὴ τιμωρεῖν φιλίᾳ τε	καὶ	αἰδοῖ τῇ Ἀθηναίων. ἐνταῦθα οἱ
[7, 26]	ἔπος οἵ θ´ Ὑπερησίην τε	καὶ	αἰπεινὴν Δονόεσσαν" Πεισίστρατον δέ, ἡνίκα
[7, 2]	Φιλώταν τε τὸν ἀπόγονον Πηνέλεω	καὶ	Αἴπυτον Νειλέως παῖδα ἔσχον οἰκιστάς.
[7, 18]	τοῖς Καλυδωνίοις ἐλαφρότερον γενέσθαι λέγουσι	καὶ	αἰτίαν τῇ θεῷ τῆς ἐπικλήσεως
[7, 18]	καὶ τὸ ἄγαλμα. Καλυδῶνος γὰρ	καὶ	Αἰτωλίας τῆς ἄλλης ὑπὸ Αὐγούστου
[7, 9]	αὐτούς, οἳ ἐπὶ τὰ Φιλίππου	καὶ	Αἰτωλῶν ἐναντία καὶ αὖθις Ἀντιόχου
[7, 11]	(ἀφίκοντο δὲ ὡς τὸν Γάλλον	καὶ	Αἰτωλῶν οἱ Πλευρῶνα οἰκοῦντες, συντελείας
[7, 12]	τοῦ λήμματος προθυμούμενος ἔμελλε Μεναλκίδᾳ	καὶ	ἀκόντων Ἀχαιῶν σωτηρίαν παρέξειν. Ἀχαιοὶ
[7, 17]	αὖθις ὁ Οὐεσπασιανὸς εἶναι φόρων	καὶ	ἀκούειν ἐκέλευσεν ἡγεμόνος, ἀπομεμαθηκέναι φήσας
[7, 26]	Ἀθηνᾶς ἄγαλμα ἕστηκε· πρόσωπόν τε	καὶ	ἄκραι χεῖρες ἐλέφαντος καὶ οἱ
[7, 21]	ἐστὶ τέμενος, λίθου μὲν πρόσωπον	καὶ	ἄκραι χεῖρες καὶ πόδες, ξύλου
[7, 10]	οἱ ἰσχύσαντες μέγιστον, Φίλιππος Ἀμύντου	καὶ	Ἀλέξανδρος, τοὺς ἀνθεστηκότας σφίσιν Ἑλλήνων
[7, 4]	Περίλαον καὶ Ἔνουδον καὶ Σάμον	καὶ	Ἀλιθέρσην καὶ θυγατέρα ἐπ´ αὐτῷ
[7, 9]	ἐν χλευασμῷ καὶ Ἀρέως ἀποψηφίζονται	καὶ	Ἀλκιβιάδα μηδὲν ἀδίκημα ἐξ αὐτῶν
[7, 9]	ἔσεσθαι καθ´ ἡδονήν, οἳ Ἀρέα	καὶ	Ἀλκιβιάδαν ἅμ´ αὐτοῖς ἐπήγοντο ἐν
[7, 9]	δὲ πλείονα ἐνεκάλουν Ἀχαιοῖς Ἀρεὺς	καὶ	Ἀλκιβιάδας, {ὡς} Λακεδαιμόνιοι μὲν καὶ
[7, 24]	Ἀρεθούσῃ φασὶν αὐτά. (ἔστι δὲ	καὶ	ἄλλα Αἰγιεῦσιν ἀγάλματα χαλκοῦ πεποιημένα,
[7, 26]	ἔπη τὰ Ὁμήρου διεσπασμένα τε	καὶ	ἄλλα ἀλλαχοῦ μνημονευόμενα ἤθροιζε, τότε
[7, 27]	ἡσσηθῆναι Πουλυδάμαντα οὐχ ὁμολογοῦντες παρέχονται	καὶ	ἄλλα ἐς πίστιν καὶ ἐλεγεῖον
[7, 5]	τῆς τοῦ ἀέρος κράσεως παρέχεται	καὶ	ἄλλα ἐς συγγραφήν, ἡ μέν
[7, 17]	δὲ ἀποστείλαντες ἐς Δελφούς· (οὕτω	καὶ	ἄλλα ἐς τιμήν σφισι τοῦ
[7, 24]	τὴν Πριάμου στρατεύεσθαι. Ἀγαμέμνονι δὲ	καὶ	ἄλλα ἐστὶν ἐς ἔπαινον καὶ
[7, 15]	μὲν οὖν τὴν Κριτολάου τελευτὴν	καὶ	ἄλλα πάρεστιν εἰκάζειν· Ἀρκάδων δὲ
[7, 20]	(τούτου δὲ τοῦ τεμένους ἐστὶ	καὶ	ἄλλα τοῖς Πατρεῦσιν ἱερά· πεποίηται
[7, 5]	ἀρχαιοτάτοις ἐμφερές, εἰ δέ τι	καὶ	ἄλλο, ἀκριβῶς ἐστιν Αἰγύπτιον. σχεδία
[7, 17]	τὰ μάλιστα ἀρχαῖον, ἔστι δὲ	καὶ	ἄλλο ἱερόν σφισι Δινδυμήνῃ μητρὶ
[7, 24]	τάφος· κέχωσται δὲ τῷ Ταλθυβίῳ	καὶ	ἄλλο μνῆμα ἐν Σπάρτῃ, καὶ
[7, 24]	ἔδαφος ἀνακινοῦσαν, σὺν δὲ αὐτῇ	καὶ	ἄλλο πῆμα τοιόνδε οἱ ἐπιγενέσθαι
[7, 18]	ξύλα. ἐνταῦθά που καὶ ἄρκτον	καὶ	ἄλλο τι ἐθεασάμην τῶν ζῴων,
[7, 19]	Διὸς ἐδόθη Δαρδάνῳ. (λέγονται δὲ	καὶ	ἄλλοι λόγοι δύο ἐς αὐτήν,
[7, 25]	πόλιν ἐπιλειπόντων σφᾶς τῶν σιτίων,	καὶ	ἄλλοι μέν τινες ἐς Κλεωνὰς
[7, 3]	Πολυνείκους καὶ Ἀργείων ἑλόντων Θήβας	{καὶ}	ἄλλοι τε αἰχμάλωτοι καὶ ἡ
[7, 25]	ἐς τὴν Ἑλίκην, πάρεστι δὲ	καὶ	ἄλλοις διδαχθῆναι πολλοῖς ὡς ἔστιν
[7, 5]	κεφαλῆς πόλον· τοῦτο Ἐνδοίου τέχνην	καὶ	ἄλλοις ἐτεκμαιρόμεθα εἶναι καὶ ἐς
[7, 23]	τὸν ποταμὸν Ἀργυρᾶς. (ἤκουσα δὲ	καὶ	ἄλλον ἐπ´ αὐτῷ λόγον, τὸ
[7, 25]	δὲ Ἀφροδίτης Διονύσου τέ ἐστι,	καὶ	ἄλλος Εἰλειθυίας· λίθου τοῦ Πεντελησίου
[7, 27]	ἀπὸ Τιτᾶνος Κριοῦ· (Κριὸς δὲ	καὶ	ἄλλος ὠνόμασται ποταμός, ὃς ἀρχόμενος
[7, 21]	λοιπὰ εἴργασται. (ἔστι δέ σφισι	καὶ	ἄλσος ἐπὶ θαλάσσῃ, δρόμους τε
[7, 6]	ὑπολειφθέντες ἕκαστοι τὰς αὑτῶν ἔσωζον	καὶ	ἅμα διὰ τὸ ἔργον τὸ
[7, 8]	συμμάχους τε ἀξιωθησομένους καλεῖσθαι Ῥωμαίων	καὶ	ἅμα εὐνοίᾳ τῇ ἐς τὸ
[7, 6]	γὰρ τὸ ἐν Λεύκτροις πταῖσμα	καὶ	ἅμα οἵ τε Ἀρκάδες συνεληλυθότες
[7, 1]	ὄνομα· Αἰγιαλόν τ´ ἀνὰ πάντα	καὶ	ἀμφ´ Ἑλίκην εὐρεῖαν" (τότε δὲ
[7, 17]	τῶν ὑστέρων καθεστηκός ἐστιν Ἕλλησι,	καὶ	Ἀμφιάραόν τε καὶ Ἄδραστον Φορωνείδας
[7, 27]	αἱ γυναῖκές τε ἐς αὐτοὺς	καὶ	ἀνὰ μέρος ἐς τὰς γυναῖκας
[7, 2]	οὐδέν, ἀλλὰ Ἴωσιν ὅρκους δόντες	καὶ	ἀνὰ μέρος παρ´ αὐτῶν λαβόντες
[7, 19]	μάντευμα ἀφίκετο θῦσαι τῇ Ἀρτέμιδι	καὶ	ἀνὰ πᾶν ἔτος παρθένον καὶ
[7, 6]	ἀπηξίουν σφίσιν ἡγεῖσθαι. ἐδήλωσαν δὲ	καὶ	ἀνὰ χρόνον· Λακεδαιμονίων γὰρ ἐς
[7, 12]	οὔτε ἀληθῆ συνεχώρουν Δίαιον λέγειν	καὶ	ἀνάγειν ἤθελον ἐπὶ τὴν Ῥωμαίων
[7, 3]	αὐτοῖς οἱ Κρῆτες μετὰ ὅπλων	καὶ	ἀνάγουσιν ὡς τὸν Ῥάκιον· ὁ
[7, 10]	ἐκ τοῦ Ἀχαιῶν ἔθνους ὅντινα	καὶ	ἀναίτιον Καλλικράτης ἐθελήσειεν αἰτιάσασθαι, ἀνάγεσθαι
[7, 26]	τοῦ Διὸς διά τε ὀρῶν	καὶ	ἀνάντης ἐστί· μῆκος μὲν οὖν
[7, 19]	ἔρωτι καὶ ἀνθρώπων συγχέαι νόμιμα	καὶ	ἀνατρέψαι θεῶν τιμάς, ὅπου καὶ
[7, 15]	τε δὴ αὐτίκα ὁ Πυθέας	καὶ	ἀναχθεὶς δίκην εἶχεν. ὡς δὲ
[7, 6]	τοῦ περὶ Λάμιαν. (οἶδα δὲ	καὶ	ἄνδρα αὐτὸς Λυδὸν Ἄδραστον ἰδίᾳ
[7, 25]	τε ἐν δεξιᾷ τῆς ὁδοῦ	καὶ	ἄνδρα εὑρήσεις ἐπὶ τῷ μνήματι
[7, 10]	δὲ τὸ ἀνοσιώτατον, τὴν πατρίδα	καὶ	ἄνδρας προδιδόναι πολίτας ἐπὶ οἰκείοις
[7, 23]	τὸ ὕδωρ τοῦ Σελέμνου σύμφορον	καὶ	ἀνδράσιν εἶναι καὶ γυναιξὶν ἐς
[7, 27]	τιθέντες ἀργύριον ἆθλα τῆς νίκης,	καὶ	ἄνδρες ἀγωνίζονται τῶν ἐπιχωρίων. πλησίον
[7, 24]	τὸ πολὺ ἐπιλείπουσιν αἱ πηγαί,	καὶ	ἀνέμων ἔστιν οἷς ἐνέπεσον ἐς
[7, 4]	Σάμῳ τούς τε Ἐφεσίους ἐκβάλλουσι	καὶ	ἀνεσώσαντο τὴν νῆσον. (τὸ δὲ
[7, 7]	ἔτι ἡλικίαν ὄντα· ἦν δὲ	καὶ	ἀνεψιὸς τῷ Φιλίππῳ καὶ μητρὶ
[7, 18]	Πάτρας τοσάδε ἄλλα ᾤκησαν, Μεσάτιν	καὶ	Ἄνθειαν καὶ Βολίνην καὶ Ἀργυρᾶν
[7, 19]	{τοῖς} ἀνθρώποις. Ἰώνων τοῖς Ἀρόην	καὶ	Ἄνθειαν καὶ Μεσάτιν οἰκοῦσιν ἦν
[7, 21]	πολίσμασι καὶ ὁμώνυμοι· Μεσατεὺς γὰρ	καὶ	Ἀνθεύς τε καὶ Ἀροεύς ἐστιν
[7, 19]	Μελανίππου παθήμασιν, ὡς μέτεστιν ἔρωτι	καὶ	ἀνθρώπων συγχέαι νόμιμα καὶ ἀνατρέψαι
[7, 18]	ὑπὸ τὸν καιρὸν τῆς ἑορτῆς	καὶ	ἄνοδον ἐπὶ τὸν βωμὸν λειοτέραν,
[7, 7]	ἐν Σελλασίᾳ πταῖσμα πρὸς Ἀχαιοὺς	καὶ	Ἀντίγονον Κλεομένους ἕνεκα καὶ ἐπιορκίας
[7, 7]	ἐς χεῖρας καὶ ὕστερον Ἀχαιοῖς	καὶ	Ἀντιγόνῳ συνέθετο εἰρήνην. (Ἀντίγονος δὲ
[7, 7]	εἰργασμένα· Εὐβοέων γὰρ Ἑστίαιαν πόλιν	καὶ	Ἀντίκυραν τὴν ἐν τῇ Φωκίδι
[7, 5]	δὲ αὐτοῖς Ἀγαμέμνων ἔχει τιμάς	καὶ	ἄντρον μητρός σφισι Πύρρου καλούμενον,
[7, 19]	σφίσιν οὐ κατὰ τὰ εἰωθότα	καὶ	ἀπ´ αὐτῶν θάνατοι πλείονες ἢ
[7, 21]	ἐστιν οὐ πόρρω τοῦ λιμένος,	καὶ	ἀπ´ ἐκείνης οἱ ἔπειτα ἄνθρωποι
[7, 16]	Ῥωμαίων βιαζόμενοί τε τῷ πλήθει	καὶ	ἀπαγορεύοντες τοῖς τραύμασιν ὅμως ἀντεῖχον
[7, 17]	μνῆμα αὐτὸν εἶναι τὸν ποιήσαντα	καὶ	ἀπαρχὰς ἀπὸ τῶν ἐν τῇ
[7, 12]	τὰ μὲν δὴ πρῶτα ἀναβολαῖς	καὶ	ἀπάταις ἐχρῆτο ἐς τὴν δόσιν,
[7, 3]	Δαμασίχθονα ἀποκτείνας ἔφυγεν ἐς Νάξον,	καὶ	ἀπέθανε μὲν αὐτόθι ἐν τῇ
[7, 8]	τοῦ Ἀκροκορίνθου τὴν πᾶσαν ἐξήλασαν	καὶ	ἀπέκτειναν Περσαῖον ὑπὸ Ἀντιγόνου ταχθέντα
[7, 15]	Σκαρφείας οἱ ὁμοῦ τῷ Μετέλλῳ,	καὶ	ἀπέκτεινάν τε πλήθει πολλοὺς καὶ
[7, 7]	συνέδριόν τε οὖν Ἀχαϊκὸν καλούμενον	καὶ	ἀπὸ κοινοῦ λόγου βουλεύματά τε
[7, 7]	ἐσχήκεσαν αἵ τε ἐκ πολέμων	καὶ	ἀπὸ τῆς νόσου συμφοραὶ τῆς
[7, 2]	τὸ ἱερόν εἰσιν οἱ ἱδρυσάμενοι,	καὶ	ἀπὸ τοῦ Ἐφέσου τὸ ὄνομά
[7, 4]	οὐρανοῦ πεσεῖν ἐς τὴν γῆν,	καὶ	ἀπὸ τούτου Ποσειδῶνα τῷ παιδὶ
[7, 4]	ἐπὶ τῇ Θρᾴκῃ νῆσον ᾤκησαν,	καὶ	ἀπὸ τούτων τῆς ἐνοικήσεως Σαμοθρᾴκην
[7, 17]	δὲ Ἡρακλέους ἐρώμενόν φασιν αὐτόν,	καὶ	ἀποθανεῖν γὰρ τὸν Σώστρατον Ἡρακλέους
[7, 12]	Σπαρτιατῶν ἐς δικαστήριον τῷ λόγῳ	καὶ	ἀποθανεῖν ἦσαν κατεγνωσμένοι· ἀπεστάλησαν δὲ
[7, 9]	φυγάδας ὑπεδέξαντο αὐτοὺς οἱ Ἀχαιοὶ	καὶ	ἀποθανόντος Νάβιδος παρὰ γνώμην Λακεδαιμονίων
[7, 24]	ἄνδρας ἀποστήσασιν ἐκ τοῦ ἱεροῦ	καὶ	ἀποκτείνασιν, οὐκ ἐμέλλησε τὸ μήνιμα
[7, 20]	δὲ τῆς ἀγορᾶς τὸ Ὠιδεῖον,	καὶ	Ἀπόλλων ἐνταῦθα ἀνάκειται θέας ἄξιος·
[7, 20]	πέραν ἱερόν τε Ἀπόλλωνος πεποίηται	καὶ	Ἀπόλλων χαλκοῦς, γυμνὸς ἐσθῆτος· ὑποδήματα
[7, 27]	ἀνὰ τὴν πόλιν πᾶσαν. (ἔστι	καὶ	Ἀπόλλωνος Θεοξενίου Πελληνεῦσιν ἱερόν, τὸ
[7, 26]	Ἰφιγενείᾳ ποιηθεὶς ὁ ναός. (ἔστι	καὶ	Ἀπόλλωνος ἱερὸν ἐς τὰ μάλιστα
[7, 4]	Παρθενόπην, Παρθενόπης δὲ τῆς Ἀγκαίου	καὶ	Ἀπόλλωνος Λυκομήδην γενέσθαι. (Ἄσιος μὲν
[7, 9]	βουλὴ πέμπουσιν ἄλλους τε ἄνδρας	καὶ	Ἄππιον Λακεδαιμονίοις καὶ Ἀχαιοῖς τὰ
[7, 15]	τέλμα, παντάπασιν ἔμελλεν ἄγνωστός τε	καὶ	ἄπυστος οἰχήσεσθαι κατὰ τοῦ βυθοῦ.
[7, 24]	τὸ πρόσω Σελινοῦς τε ποταμὸς	καὶ	ἀπωτέρω τεσσαράκοντα Αἰγίου σταδίοις ἐπὶ
[7, 18]	καὶ Βολίνην καὶ Ἀργυρᾶν τε	καὶ	Ἄρβαν. (Αὔγουστος δὲ ἢ τοῦ
[7, 11]	ἦν Γάλλος, ἀπέσταλτο δὲ Λακεδαιμονίοις	καὶ	Ἀργείοις ὑπὲρ γῆς ἀμφισβητουμένης γενέσθαι
[7, 11]	καὶ ἔπραξεν ὑπερήφανα, Λακεδαιμονίους δὲ	καὶ	Ἀργείους τὸ παράπαν ἔθετο ἐν
[7, 4]	πολὺ ἄγων, οἳ ὑπὸ Δηιφόντου	καὶ	Ἀργείων ἐκ τῆς Ἐπιδαυρίας ἐξεπεπτώκεσαν·
[7, 3]	Κᾶρες. Θερσάνδρου δὲ τοῦ Πολυνείκους	καὶ	Ἀργείων ἑλόντων Θήβας {καὶ} ἄλλοι
[7, 20]	Λιμνάτιδος. (ἐχόντων δὲ ἤδη Λακεδαίμονα	καὶ	Ἄργος Δωριέων, ὑφελέσθαι Πρευγένην τῆς
[7, 14]	μήτε αὐτὴν Κόρινθον, ἀφεῖσθαι δὲ	καὶ	Ἄργος καὶ Ἡράκλειαν τὴν πρὸς
[7, 6]	Ἴλιον ἐπιστρατείαν Ἀγαμέμνονος Λακεδαίμονα ἔτι	καὶ	Ἄργος οἰκοῦντες μεγίστη τοῦ Ἑλληνικοῦ
[7, 1]	ἥντινα αἰτίαν τοῖς Λακεδαίμονα οἰκοῦσι	καὶ	Ἄργος πρὸ τῆς τῶν Δωριέων
[7, 1]	ὑπῆρξε καὶ αὐτοῖς ἐκ Λακεδαίμονος	καὶ	Ἄργους ὑπὸ Δωριέων ἐξεληλάσθαι· (τὰ
[7, 18]	Μεσάτιν καὶ Ἄνθειαν καὶ Βολίνην	καὶ	Ἀργυρᾶν τε καὶ Ἄρβαν. (Αὔγουστος
[7, 22]	ἐκομίσθη. θύειν δὲ οἱ ἐνταῦθα	καὶ	Ἄρει καὶ τῇ Τριτείᾳ νομίζουσιν.
[7, 9]	Λυκόρταν λέγοντα ἐποιοῦντο ἐν χλευασμῷ	καὶ	Ἀρέως ἀποψηφίζονται καὶ Ἀλκιβιάδα μηδὲν
[7, 15]	Μαραθῶνι μιμούμενος, καὶ Ἀχαιῶν συνέλεγε	καὶ	Ἀρκάδων ἀπὸ τῶν πόλεων τοὺς
[7, 18]	ἐς τὰ ξύλα. ἐνταῦθά που	καὶ	ἄρκτον καὶ ἄλλο τι ἐθεασάμην
[7, 18]	δορκάδας, οἱ δὲ καὶ λύκων	καὶ	ἄρκτων σκύμνους, οἱ δὲ καὶ
[7, 21]	Μεσατεὺς γὰρ καὶ Ἀνθεύς τε	καὶ	Ἀροεύς ἐστιν αὐτοῖς τὰ ὀνόματα.
[7, 18]	δὲ καὶ τρίτη μεταξὺ Ἀνθείας	καὶ	Ἀρόης Μεσάτις πόλις. ὁπόσα δὲ
[7, 13]	ἐς τὸ ἔπειτα καταδρομαῖς μᾶλλον	καὶ	ἁρπαγαῖς ἐκ τῆς χώρας ἢ
[7, 24]	πρὸς τῇ ἀγορᾷ ναὸς Ἀπόλλωνι	καὶ	Ἀρτέμιδι ἐν κοινῷ, ἔστι δὲ
[7, 26]	τούτοις. θεῶν δὲ ἱερὰ Διονύσου	καὶ	Ἀρτέμιδός ἐστιν· ἡ μὲν χαλκοῦ
[7, 8]	μετεχειρίσαντο ὠμῶς οὕτω πόλεις Ἑλληνίδας	καὶ	ἀρχαίας, ἀναμαρτήτους τε οὔσας πρὸς
[7, 12]	Μεγαλοπολίτῃ Διαίῳ. ἐγεγόνει δὲ αὐτῷ	καὶ	ἀρχῆς διάδοχος τῆς Ἀχαιῶν ὁ
[7, 10]	συμμάχους ὄντας· Σαπαίων δὲ τούτων	καὶ	Ἀρχίλοχος ἐν ἰάμβῳ μνήμην ἔσχε.
[7, 1]	ὑπῆρξεν Ἀχαιοῖς καλεῖσθαι. Ἄρχανδρος Ἀχαιοῦ	καὶ	Ἀρχιτέλης ἐς Ἄργος ἀφίκοντο ἐκ
[7, 15]	Μέτελλον ἀπέλεξεν αὐτὸς ὅσον τετρακισχιλίους·	καὶ	ἄρχοντα ἐπ´ αὐτοῖς ἔταξεν Ἀλκαμένην.
[7, 25]	ἄλλῳ τῳ μιάσματι ἔνοχος ἢ	καὶ	ἀσεβὴς ἐσέλθῃ θέλων θεάσασθαι, αὐτίκα
[7, 23]	ἐστι τέμενος καὶ ἀγάλματα Ὑγείας	καὶ	Ἀσκληπιοῦ· ἰαμβεῖον δὲ ἐπὶ τῷ
[7, 23]	ἄλλα Ἑλλήνων βέλτιον καὶ δὴ	καὶ	Ἀσκληπιῷ πατέρα μὲν σφᾶς Ἀπόλλωνα
[7, 16]	ἔτι ἐς τὸ στρατόπεδον κατεῖρξαν,	καὶ	ἀσπίδας ὅσον τε πεντακοσίας εἷλον.
[7, 2]	τὴν γῆν Ἄνακτός τε αὐτόχθονος	καὶ	Ἀστερίου βασιλεύοντος τοῦ Ἄνακτος, Μιλήτου
[7, 24]	πολλῇ τῇ φλογί, τὰ δὲ	καὶ	ἀστέρων ὤφθη σχήματα οὔτε ἐγνωσμένα
[7, 25]	μαντείας δὲ ἐπὶ πίνακί τε	καὶ	ἀστραγάλοις ἔστι λαβεῖν. εὔχεται μὲν
[7, 4]	Ἀστυπάλαια καὶ Εὐρώπη, Ποσειδῶνος δὲ	καὶ	Ἀστυπαλαίας εἶναι παῖδα Ἀγκαῖον, βασιλεύειν
[7, 21]	ἅπαντας γεγόνασιν ἐπικλήσεις αὐτῷ, Πελαγαῖος	καὶ	Ἀσφάλιός τε καὶ Ἵππιος. (ὠνομάσθαι
[7, 2]	Μυουσίοις δέ γε κατέλαβεν ἐοικότα	καὶ	Ἀταρνείτας παθεῖν τοὺς ὑπὸ Περγάμῳ.
[7, 17]	ἄλλο ἱερόν σφισι Δινδυμήνῃ μητρὶ	καὶ	Ἄττῃ πεποιημένον. Ἄττης δὲ ὅστις
[7, 20]	ἐστὶν ἱερόν, ἐν δὲ αὐτῷ	καὶ	Ἄττης ἔχει τιμάς. τούτου μὲν
[7, 17]	νόσου τῆς λοιμώδους ἀνενεγκόν τε	καὶ	αὖθις ἀνανηξάμενον, ἔτεσιν ἔμελλεν οὐ
[7, 9]	τὰ Φιλίππου καὶ Αἰτωλῶν ἐναντία	καὶ	αὖθις Ἀντιόχου στρατεύσαντες χάριτι τῇ
[7, 8]	τοὺς φρουροῦντας Μακεδόνων μάχῃ νικήσας,	καὶ	αὖθις ἐλάσας ἐπὶ Κόρινθον κατεχομένην
[7, 7]	ἐκείνου συνέβη. Κλεομένους μὲν δὴ	καὶ	αὖθις ἐν λόγοις τοῖς Ἀρκαδικοῖς
[7, 26]	τὸ ἐπίνειον καταβᾶσιν ἐξ Αἰγείρας	καὶ	αὖθις ἐς τὰ πρόσω βαδίζουσιν
[7, 11]	εἶχεν ἐς τὸν Ὠρωπὸν ἐλθόντες	καὶ	αὖθις κατασύραντες εἴ τι ἐν
[7, 17]	Λακεδαιμονίοις δὲ Ἐπαμινώνδας ὁ Θηβαῖος	καὶ	αὖθις ὁ Ἀχαιῶν πόλεμος ἐγένετο·
[7, 20]	θεῷ, λουσάμενοι δὲ τῷ ποταμῷ	καὶ	αὖθις στεφάνους ἐπιθέμενοι κισσοῦ πρὸς
[7, 17]	μόγις, ἅτε ἐκ δένδρου λελωβημένου	καὶ	αὔου τὰ πλείονα, ἀνεβλάστησεν ἐκ
[7, 22]	πρὸ τοῦ ἀγάλματος ἑστία, λίθου	καὶ	αὐτή, μολίβδῳ δὲ πρὸς τὴν
[7, 22]	ἐγένετο οἰκιστής. (Τρίτεια δέ, Ἀχαιῶν	καὶ	αὕτη πόλις, ἐν μεσογαίῳ μὲν
[7, 26]	σφισιν ἐπελθεῖν νομίζοντες. (οὐ μὴν	καὶ	αὐτίκα γε ἐξενίκησεν Αἴγειραν ἀντὶ
[7, 15]	ὑπέμειναν οἱ περὶ τὸν Ἀλκαμένην	καὶ	αὐτίκα ἐς Κόρινθον παρὰ τὸ
[7, 19]	λάρνακα καὶ εἶδε τὸ ἄγαλμα	καὶ	αὐτίκα ἦν ἔκφρων μετὰ τὴν
[7, 7]	Ἀχαιοὺς ποιησάμενος ὁ Κλεομένης σπονδὰς	καὶ	αὐτίκα παραβὰς ὅσα ὤμοσεν ἠνδραποδίσατο
[7, 17]	ἐκ τῆς Ἑλλάδος τὸ Ἀχαϊκόν,	καὶ	αὐτὸ ἡ κακία τῶν στρατηγησάντων
[7, 24]	κατασκευὴν καὶ ὁμοῦ τῇ κατασκευῇ	καὶ	αὐτὸ τῆς πόλεως τὸ ἔδαφος
[7, 22]	ᾤκισται, τελοῦσι δὲ ἐς Πάτρας	καὶ	αὐτοὶ βασιλέως δόντος· στάδιοι δὲ
[7, 9]	Ῥώμην· σὺν δέ σφισιν ἀνεληλυθότες	καὶ	αὐτοὶ γενέσθαι τοῖς ἀνδράσιν ἔπρασσον
[7, 1]	ἐς ὃ ὑπ´ Ἀχαιῶν ἐξέπεσον	καὶ	αὐτοὶ καὶ ὁ δῆμος. τοῖς
[7, 20]	οἳ Πατρέως ἡλικίαν παιδὸς ἔχοντος	καὶ	αὐτοὶ παῖδές εἰσι. τῆς δὲ
[7, 2]	τε διδόασιν ἐς τὸν πλοῦν	καὶ	αὐτοί σφισιν ἐς τὴν ἀποικίαν
[7, 25]	Κύλωνι ὁμοῦ τὴν ἀκρόπολιν κατειληφότων·	καὶ	αὐτοί τε οἱ ἀποκτείναντες ἐνομίσθησαν
[7, 25]	μόνοι τε οὗτοι Βουρέων ἐλείφθησαν	καὶ	αὐτοὶ τῆς Βούρας ἐγένοντο οἰκισταί.
[7, 14]	ὕστερον ἢ Ὀρέστης ἀπεσταλμένοις, ὀπίσω	καὶ	αὐτοὶ τρέπονται. (Διαίῳ δὲ ἐξήκοντος
[7, 1]	τοῖς δὲ Ἀχαιοῖς τηνικαῦτα ὑπῆρξε	καὶ	αὐτοῖς ἐκ Λακεδαίμονος καὶ Ἄργους
[7, 11]	ἐς Ἀχαιοὺς ἐθέλοντες ἄφεσιν εὕρασθαι·	καὶ	αὐτοῖς ἐπετράπη μὲν ὑπὸ τοῦ
[7, 5]	περὶ τῶν παρόντων σφίσιν ἐρησομένους,	καὶ	αὐτοῖς ἔχρησεν ὁ θεός· τρὶς
[7, 23]	ὑπὸ Ἀργείων ἐδόθη τὰ ἀγάλματα.	(καὶ	αὐτοῖς καὶ τάδε ἔτι προσταχθῆναί
[7, 1]	ἐλθόντες δὲ ἐγένοντο Δαναοῦ γαμβροί,	καὶ	Αὐτομάτην μὲν Ἀρχιτέλης, Σκαιὰν δὲ
[7, 8]	(Ἀχαιοὶ δὲ ἐποιοῦντο μὲν μεγάλως	καὶ	αὐτὸν ἐν αἰτίᾳ Φλαμίνιον καὶ
[7, 10]	τε δὴ ἐδόκει παντάπασιν ἄδικα	καὶ	αὐτὸν ἠξίουν οἱ ἐς τὸν
[7, 1]	παῖς ἦν, γυναῖκα αὐτῷ διδοὺς	καὶ	αὐτὸν Ἴωνα ἐπὶ τῇ ἀρχῇ
[7, 19]	ἐνταῦθα ἱδρύσασθαί τε τὴν λάρνακα	καὶ	αὐτὸν οἰκῆσαι. ὁ μὲν δὴ
[7, 23]	πρὸς ὑγίειαν, Ἀπόλλωνα δὲ ἥλιον,	καὶ	αὐτὸν ὀρθότατα Ἀσκληπιῷ πατέρα ἐπονομάζεσθαι,
[7, 18]	Τριπτολέμου τὸ ἅρμα ζεύξαντα ἐθελῆσαι	καὶ	αὐτὸν σπεῖραι· καὶ τὸν μὲν
[7, 17]	(ἐνταῦθα ἄλλοι τε τῶν Λυδῶν	καὶ	αὐτὸς Ἄττης ἀπέθανεν ὑπὸ τοῦ
[7, 10]	εἰ δὲ ἐκεῖνοι καταγνοῖεν, τότε	καὶ	αὐτὸς τὰ ὀνόματα ἐρεῖν ἔφασκε
[7, 27]	δ´ Ἰσθμίων καὶ Νεμέᾳ δύο·	καὶ	αὐτοῦ καὶ εἰκόνας ποιήσαντες οἱ
[7, 26]	πολέμου μαχεσάμενον ἀνδρειότατα Αἰγειρατῶν τελευτῆσαι,	καὶ	αὐτοῦ τὸν θάνατον οἱ λοιποὶ
[7, 23]	δὲ ἀπαιτεῖσθαι ὑπὸ τῶν Ἀργείων	καὶ	αὐτοὺς τὰ ἐς τὰς θυσίας
[7, 24]	καὶ ἄλλο μνῆμα ἐν Σπάρτῃ,	καὶ	αὐτῷ αἱ πόλεις ἐναγίζουσιν ἀμφότεραι.
[7, 19]	Δελφοὺς ἐχρᾶτο ὑπὲρ τῆς νόσου.	(καὶ	αὐτῷ γενέσθαι λέγουσι μάντευμα, ἔνθα
[7, 22]	μεγέθει δέ ἐστιν οὐ μέγας.	καὶ	αὐτῷ καὶ ἐπίγραμμα ἔπεστιν, ἀναθεῖναι
[7, 4]	παρὰ Μίνω ἔφυγεν ἐς Κρήτην,	καὶ	αὐτῷ τε ἀγάλματα Μίνῳ καὶ
[7, 16]	μὲν δὴ ἀγαθὴν δόξαν Ἀθηναίοις	καὶ	αὑτῷ κτώμενος περιεποίησέ τε ὧν
[7, 2]	ἐς ἀποικίαν ἀπεστάλησαν, ἀγαγόντες μὲν	καὶ	αὐτῶν Ἀθηναίων τὸν βουλόμενον, τὸ
[7, 16]	ὑπὸ νύκτα εὐθύς· ἀπεδίδρασκον δὲ	καὶ	αὐτῶν Κορινθίων οἱ πολλοί. Μόμμιος
[7, 12]	Σπάρτης ἀντιδικήσοντες ἐπὶ τῆς βουλῆς.	καὶ	αὐτῶν ὁ μὲν κατὰ τὴν
[7, 24]	τέταρτον Ὁμαγυρίῳ Διί. ἐνταῦθα Διὸς	καὶ	Ἀφροδίτης ἐστὶ καὶ Ἀθηνᾶς ἀγάλματα·
[7, 21]	πεποιημένα Ἄρεως, τὸ δὲ Ἀπόλλωνος·	καὶ	Ἀφροδίτης, ἧς καὶ πρὸς τῷ
[7, 15]	Λαμιακὸν ποιούμενος κόλπον. Κριτόλαος δὲ	καὶ	Ἀχαιοὶ λόγον μὲν φέροντα ἐς
[7, 8]	τέλος οἱ εὖνοι Ῥωμαίοις ἐνίκησαν	καὶ	Ἀχαιοὶ Φλαμινίῳ Κόρινθον συνεπολιόρκησαν. (Κορίνθιοι
[7, 9]	ἐφιέντες ἢ Ῥωμαίοις συγκείμενα ἦν	καὶ	Ἀχαιοῖς· Ἀχαιῶν μὲν γὰρ εἴρητο
[7, 6]	Ὀλυμπίᾳ τῶν Ἑλλήνων μετῆν ἂν	καὶ	Ἀχαιοῖς γεγράφθαι. δοκεῖν δέ μοι
[7, 14]	ἀποσταλέντες ἐκ Ῥώμης Λακεδαιμονίοις δικασταὶ	καὶ	Ἀχαιοῖς γενέσθαι, ἄλλοι τε καὶ
[7, 13]	τοῦτο ἦσαν ἀπεσταλμένοι Λακεδαιμονίοις δικασταὶ	καὶ	Ἀχαιοῖς γενέσθαι. (οἱ μὲν δὴ
[7, 12]	πρέσβεις, οἳ κρινοῦσιν ὅσα Λακεδαιμονίοις	καὶ	Ἀχαιοῖς διάφορα ἦν ἐς ἀλλήλους.
[7, 9]	αὖθις οἱ Ῥωμαῖοι Λακεδαιμονίοις γενέσθαι	καὶ	Ἀχαιοῖς δικαστάς, Ἄππιον καὶ ὅσοι
[7, 13]	μὲν δὴ τὰ ἐντεταλμένα Δαμοκρίτῳ	καὶ	Ἀχαιοῖς ἐπήγγελλον ἐφθακόσιν ἔξοδον ἐπὶ
[7, 13]	φεύγουσιν ἐκ τῆς παρατάξεως ὁμοῦ	καὶ	Ἀχαιοῖς ἐσδραμεῖν ὑπῆρξεν ἂν ἐς
[7, 10]	πολίτας ἐπὶ οἰκείοις κέρδεσιν, ἔμελλε	καὶ	Ἀχαιοῖς κακῶν ἄρξειν, οὔποτε ἐκ
[7, 13]	ὑπήκοον. (ἐξεγείρας δὲ αὖθις Λακεδαιμονίοις	καὶ	Ἀχαιοῖς πόλεμον ἐν ἐγκλήμασί τε
[7, 9]	τε ἄνδρας καὶ Ἄππιον Λακεδαιμονίοις	καὶ	Ἀχαιοῖς τὰ δίκαια ὁρίσαι. Ἄππιος
[7, 15]	ἐκείνων τολμήματα. (ὑποφεύγοντας δὲ Κριτόλαον	καὶ	Ἀχαιοὺς αἱροῦσιν ὀλίγον πρὸ τῆς
[7, 14]	καλοῖτο. ὃ δὴ καὶ Κριτόλαον	καὶ	Ἀχαιοὺς ἔβλαψε. παρώξυνε δὲ καὶ
[7, 9]	ἐς Αἰτωλίαν κατάγειν σφᾶς Μεσσηνίους	καὶ	Ἀχαιοὺς ἐπὶ τὰ οἰκεῖα. (τοῦτο
[7, 16]	Ἡρακλεώταις καὶ Εὐβοεῦσι τάλαντα ἑκατὸν	καὶ	Ἀχαιοὺς Λακεδαιμονίοις διακόσια ἐκέλευσεν ἐκτῖσαι.
[7, 1]	ἐξεληλάσθαι· (τὰ δὲ ἐς Ἴωνας	καὶ	Ἀχαιούς, ὁπόσα ἐπράχθη σφίσιν ἐπ´
[7, 7]	πρὸς τοῦτον οὖν τὸν Ἀντίγονον	καὶ	Ἀχαιοὺς ποιησάμενος ὁ Κλεομένης σπονδὰς
[7, 7]	οἰκίας τῆς ἑτέρας, ἀντικαθημένους Ἄρατον	καὶ	Ἀχαιοὺς πρὸς Δύμῃ παρὰ πολύ
[7, 14]	καὶ Ἀχαιοὺς ἔβλαψε. παρώξυνε δὲ	καὶ	Ἀχαιοὺς Πυθέας βοιωταρχῶν τηνικαῦτα ἐν
[7, 18]	τὰς Πάτρας, προσσυνῴκισε δέ σφισι	καὶ	Ἀχαιοὺς τοὺς ἐκ Ῥυπῶν, καταβαλὼν
[7, 10]	ἐς τὰς ἐκεῖ διέπεμψαν πόλεις,	καὶ	Ἀχαιῶν ἄλλοτε ἄλλας ὑπὲρ τῶν
[7, 15]	τοῖς Φωκεῦσιν ἡ Κριτολάου συμφορὰ	καὶ	Ἀχαιῶν ἀπηγγέλλετο, ἀπελθεῖν ἐκ τῆς
[7, 9]	ὑπὸ Ἀχαιῶν ἐκπεπτωκότας, τούτους τε	καὶ	Ἀχαιῶν αὐτῶν τοὺς φεύγοντας ἀναβῆναι
[7, 14]	παρὰ Ῥωμαίων ἥκοντες τὰ Λακεδαιμονίων	καὶ	Ἀχαιῶν δικάσαι ἀφίκετο μὲν ἐν
[7, 16]	πρότερον ἐπὶ τῇ Λακεδαιμονίων διαφορᾷ	καὶ	Ἀχαιῶν ἐλθόντα, ἀφίκετο μὲν περὶ
[7, 9]	τοῦ Ἀχαιῶν μετεῖχον. (ἀντιπρεσβευσαμένων δὲ	καὶ	Ἀχαιῶν Λακεδαιμονίοις καὶ λόγων ῥηθέντων
[7, 17]	τῷ ποταμῷ ναός ἐστι Λαρισαίας,	καὶ	Ἀχαιῶν πόλις Δύμη σταδίους ὅσον
[7, 18]	ποταμὸς Πεῖρος ἐς θάλατταν κάτεισι,	καὶ	Ἀχαιῶν πόλις ποτὲ Ὤλενος ᾠκεῖτο
[7, 15]	ἔργου τοῦ ἐν Μαραθῶνι μιμούμενος,	καὶ	Ἀχαιῶν συνέλεγε καὶ Ἀρκάδων ἀπὸ
[7, 9]	ἀντιβαίνοντος, ἔμελλεν οὐ χαλεπῶς Μεσσηνίων	καὶ	Ἀχαιῶν τοῖς φεύγουσι τὰ βουλεύματα
[7, 9]	πρεσβείᾳ μὴ ὑπεριδεῖν Λακεδαιμονίων ἤρεσε	καὶ	Ἀχαιῶν, τοὺς δὲ τὰς ἀρχὰς
[7, 6]	δὲ ἐπ´ ἴσης τοῖς κατειλεγμένοις	καὶ	Ἀχαιῶν τῶν ἐκ Λακεδαίμονος Πρευγένης
[7, 14]	Ῥωμαίων πρέσβεσιν ἐπὶ τὰ Λακεδαιμονίων	καὶ	Ἀχαιῶν ὕστερον ἢ Ὀρέστης ἀπεσταλμένοις,
[7, 7]	ἀκρόπολις ἐτετείχιστο, ἐπὶ δὲ Εὐβοίᾳ	καὶ	Βοιωτοῖς τε καὶ Φωκεῦσι Χαλκὶς
[7, 18]	ἄλλα ᾤκησαν, Μεσάτιν καὶ Ἄνθειαν	καὶ	Βολίνην καὶ Ἀργυρᾶν τε καὶ
[7, 6]	Ῥύπες καὶ Αἴγιον καὶ Κερύνεια	καὶ	Βοῦρα, ἐπὶ ταύταις δὲ Ἑλίκη
[7, 24]	ὡσαύτως ἐν Τέῳ περίβολός τε	καὶ	βωμός ἐστι τῷ Ἑλικωνίῳ θέας
[7, 3]	μὲν κατὰ συγγένειαν τὴν Κρητῶν	καὶ	γὰρ οἱ Λύκιοι τὸ ἀρχαῖόν
[7, 22]	ἀγορᾷ λίθου πεποιημένον ἄγαλμα ἔχον	καὶ	γένεια· ἑστηκὼς δὲ πρὸς αὐτῇ
[7, 4]	δὲ αὐτὸν καὶ ἑτέρᾳ νύμφῃ,	καὶ	γενέσθαι οἱ παῖδας Ἄγελόν τε
[7, 1]	βασιλέα ἕλωνται κατά τε ἀνδραγαθίαν	καὶ	γένους δόξαν. (Ἰώνων δὲ οὐ
[7, 22]	οὐκ εἴχομεν· ταφῆναι δὲ ἄνδρα	καὶ	γυναῖκα ἐν κοινῷ παρίστατο ἅπασιν
[7, 26]	ἤδη γέρων ἴσα καὶ ὀδυρόμενος	καὶ	γυναῖκες {αἱ} τρεῖς ἀφαιρούμεναι ψέλιά
[7, 15]	μετεσχήκεσαν. τότε δὲ αὐτοί τε	καὶ	γυναῖκες ἐκλελοιπότες πᾶσα ἡλικία τὴν
[7, 2]	ἱερὸν ἄλλοι τε ἱκεσίας ἕνεκα	καὶ	γυναῖκες τοῦ Ἀμαζόνων γένους. Ἄνδροκλος
[7, 23]	Σελέμνου σύμφορον καὶ ἀνδράσιν εἶναι	καὶ	γυναιξὶν ἐς ἔρωτος ἴαμα, λουομένοις
[7, 22]	τέχνη Νικίου· θρόνος τε ἐλέφαντος	καὶ	γυνὴ νέα καὶ εἴδους εὖ
[7, 27]	τούτῳ καὶ Λαμπτήρια ἑορτὴν ἄγουσι,	καὶ	δᾷδάς τε ἐς τὸ ἱερὸν
[7, 6]	τηνικαῦτα ἐν τοῖς Ἀχαιοῖς ἐδυνάστευον	καὶ	Δαμασίας ὁ Πενθίλου τοῦ Ὀρέστου,
[7, 2]	Εὐβοίας. τοῖς δὲ Φωκεῦσι Φιλογένης	καὶ	Δάμων οἱ Εὐκτήμονος Ἀθηναῖοι ναῦς
[7, 3]	ἡμᾶς ἔτι Φωκίδος, οἳ Φιλογένει	καὶ	Δάμωνι ὁμοῦ τοῖς Ἀθηναίοις διέβησαν
[7, 8]	εὕρητο εἰρήνην δεήσεσί τε παντοίαις	καὶ	δαπάναις χρημάτων μεγάλαις. τὰ δὲ
[7, 10]	ἐφθάρη Σαμίων πλὴν ἑνός τε	καὶ	δέκα ἀνδρῶν τῶν ἄλλων τριηράρχων
[7, 22]	δὲ ὁ Πάνορμος σταδίοις πέντε	καὶ	δέκα ἀπωτέρω τῆς ἄκρας. τοσούτους
[7, 22]	(Φαρεῦσι δὲ ὅσον πέντε σταδίους	καὶ	δέκα ἀπωτέρω τῆς πόλεώς ἐστιν
[7, 26]	ἐκ τοῦ ἐπινείου δύο σταδίων	καὶ	δέκα ἐς τὴν ἄνω πόλιν.
[7, 16]	τὰ ἐπικουρικὰ ἀπωτέρω δύο τε	καὶ	δέκα ἔταξε σταδίοις, πρὸ τοῦ
[7, 6]	πόλεις. αἱ δὲ δύο τε	καὶ	δέκα ἦσαν ἀριθμόν, ὁπόσαι γε
[7, 18]	κατατιθέασι δὲ ἐπὶ τὸν βωμὸν	καὶ	δένδρων καρπὸν τῶν ἡμέρων. (τὸ
[7, 23]	τά τε ἄλλα Ἑλλήνων βέλτιον	καὶ	δὴ καὶ Ἀσκληπιῷ πατέρα μὲν
[7, 21]	Καλυδωνίων ἐγένοντο ἱερεῖς τῷ θεῷ	καὶ	δὴ καὶ Κόρεσος, ὃν ἀνθρώπων
[7, 18]	τε τῶν ἐκ Καλυδῶνος λαφύρων	καὶ	δὴ καὶ τῆς Λαφρίας ἔδωκε
[7, 24]	Ἑλίκην περιέλαβεν ἐν κύκλῳ πᾶσαν·	καὶ	δὴ καὶ τὸ ἄλσος τοῦ
[7, 5]	ἐμὲ ἔτι οἱ ἐπιχώριοι φυλάσσουσι·	καὶ	δὴ καὶ τὸν ἁλιέα οἱ
[7, 27]	ἀνεστηκότος. τοῦτο μὲν δὴ ἀπότομον	καὶ	δι´ αὐτό ἐστιν ἀοίκητον· τῷ
[7, 27]	τοῦ ἀδύτου νότιόν τε εἶναι	καὶ	δι´ αὐτὸ τῷ ἐλέφαντι ἐπιτήδειον.
[7, 14]	τῶν Ἀχαιῶν ἔχοντας τὰς ἀρχὰς	καὶ	Δίαιον ἐκάλει παρ´ αὑτόν. ἀφικομένοις
[7, 12]	ὑπὸ Ἀχαιῶν Καλλικράτης ἐς Ῥώμην	καὶ	Δίαιος τοῖς φεύγουσιν ἐκ Σπάρτης
[7, 17]	ἡ Ἑλλάς, λυμανθεῖσα κατὰ μέρη	καὶ	διαπορθηθεῖσα ἐξ ἀρχῆς ὑπὸ τοῦ
[7, 8]	ἐς σύλλογον ὑπάγονται τὸν Ἀχαϊκὸν	καὶ	δίκας τε ἐδίκαζόν σφισιν ἐς
[7, 2]	ἡνίκα Ἡρακλέα ἔφυγον, αἱ δὲ	καὶ	Διόνυσον τὰ ἔτι ἀρχαιότερα, ἱκέτιδες
[7, 21]	μεγάλα λίθου λευκοῦ τὰ ἀγάλματα.	~(καὶ	Διονύσου κατὰ τοῦτο τῆς πόλεώς
[7, 23]	ἔχων πω γένεια. ἔστι δὲ	καὶ	Διὸς ἐπίκλησιν Σωτῆρος ἐν τῇ
[7, 9]	καὶ Ἀλκιβιάδας, {ὡς} Λακεδαιμόνιοι μὲν	καὶ	δόκιμοι τὰ μάλιστα ἐν τῇ
[7, 11]	τὴν Ῥωμαίων βουλὴν οἱ Ὠρώπιοι·	καὶ	δόξαντες παθεῖν οὐ δίκαια, {καὶ}
[7, 18]	ὗς ἀγρίους καὶ ἐλάφους τε	καὶ	δορκάδας, οἱ δὲ καὶ λύκων
[7, 15]	ἡγεμονίαν τοῦ στρατεύματος παρῄει Δίαιος·	καὶ	δούλους τε ἐς ἐλευθερίαν ἠφίει,
[7, 25]	δῆμος ἀφίκοντο ἐς τὴν Κερύνειαν,	καὶ	δυνατωτέρα τε ἡ Κερύνεια οἰκητόρων
[7, 5]	ἱεροῖο Μέλητος" οὕτω μετῳκίσαντο ἐθελονταὶ	καὶ	δύο Νεμέσεις νομίζουσιν ἀντὶ μιᾶς
[7, 11]	ταῦτα οἱ Ἀθηναῖοι, ἀλλὰ ὑποσχέσεσι	καὶ	δώροις ὑπελθόντες Ὠρωπίους ὑπάγονται σφᾶς
[7, 21]	Κορέσου δεήσεις τε ποιουμένου πάσας	καὶ	δώρων ὑποσχέσεις παντοίας οὐκ ἐνετρέπετο
[7, 26]	οὖν τὸ ἐπίνειον Αἰγειρατῶν δύο	καὶ	ἑβδομήκοντα ἀπὸ τοῦ κατὰ τὴν
[7, 10]	πάντα τινὰ ἐκεκύρωτο ἐς Ῥώμην·	καὶ	ἐγένοντο ὑπὲρ χιλίους οἱ ἀναχθέντες.
[7, 22]	ὁπόσοις ἂν κατὰ γνώμην ᾖ,	καὶ	ἐγκαθεύδουσι. (περίβολος δὲ ἀγορᾶς μέγας
[7, 1]	Ξοῦθος ἐγένετο ὑπὲρ τῆς ἀρχῆς,	καὶ	ἔγνω γὰρ τὸν πρεσβύτατον Κέκροπα
[7, 6]	Λυδοὶ πρὸ ἱεροῦ Περσικῆς Ἀρτέμιδος,	καὶ	ἔγραψαν ἐπίγραμμα ὡς τελευτήσειεν ὁ
[7, 10]	ἔχει ταύτην· ἐστρατήγησα μὲν Ἀχαιῶν	καὶ	ἐγώ, ἀδικίας δὲ οὐδὲν ἐς
[7, 18]	Ῥυπῶν, καταβαλὼν ἐς ἔδαφος Ῥύπας·	καὶ	ἔδωκε μὲν ἐλευθέροις Ἀχαιῶν μόνοις
[7, 24]	ὡσαύτως δὲ καὶ ὀχετῶν κατασκευῆς	καὶ	εἰ δή τι ἄλλο ἐπὶ
[7, 19]	οὖν ὁ Εὐρύπυλος τὴν λάρνακα	καὶ	εἶδε τὸ ἄγαλμα καὶ αὐτίκα
[7, 22]	τε ἐλέφαντος καὶ γυνὴ νέα	καὶ	εἴδους εὖ ἔχουσα ἐπὶ τῷ
[7, 27]	καὶ Νεμέᾳ δύο· καὶ αὐτοῦ	καὶ	εἰκόνας ποιήσαντες οἱ Πελληνεῖς τὴν
[7, 12]	ἐσπέμπει σφίσι τεσσάρων ὀνόματα ἀνδρῶν	καὶ	εἴκοσι πρωτευόντων τὰ πάντα ἐν
[7, 27]	τῆς αὑτοῦ καταστῆναι. (ἔστι δὲ	καὶ	Εἰλειθυίας Πελληνεῦσιν ἱερόν· τοῦτο ἐν
[7, 26]	γὰρ συμμάχους τοῖς Ὑπερησιεῦσιν ἤλπιζον	καὶ	εἶναι τὴν φλόγα {καὶ} ἐκ
[7, 3]	πολλοῖς ὕστερον ἔκ τε Ἀθηναίων	καὶ	ἐκ Βοιωτίας ἀφίκοντο ἄνδρες· ἡγοῦντο
[7, 1]	Δωριέων ἐκπεπτωκότες ἔκ τε Ἄργους	καὶ	ἐκ Λακεδαίμονος ἐπεκηρυκεύοντο Ἴωσιν αὐτοί
[7, 16]	ἐπῆλθον δὲ καὶ τοξόται Κρῆτες	καὶ	ἐκ Περγάμου τῆς ὑπὲρ Καΐκου
[7, 3]	Κοδριδῶν λάβωσιν, οὕτω παρὰ Ἐρυθραίων	καὶ	ἐκ Τέω Δεοίτην καὶ Πέρικλον
[7, 3]	Κολοφωνίας ἔκτισαν. (ἀπελθόντες δὲ ἑκουσίως	καὶ	ἐκ τῆς Κολοφωνίας, οὕτω γῆν
[7, 26]	ἤλπιζον καὶ εἶναι τὴν φλόγα	{καὶ}	ἐκ τοῦ ἐπικουρικοῦ πυρός οἱ
[7, 7]	τε Ἀχαιοῖς τὰ μάλιστα ἦσαν	καὶ	ἐκ τοῦ φανεροῦ πόλεμόν σφισιν
[7, 15]	οὓς ἐς τὴν Ἑλλάδα ἀπέστειλαν	καὶ	ἐκ τῶν γραμμάτων ἃ Μέτελλος
[7, 8]	ἣν ἦγεν ἀποβαλεῖν τὸ πολὺ	καὶ	ἐκ τῶν πόλεων, ὅσας εἷλεν
[7, 3]	οὐκ Ἴωνες, Κλεωναῖοι δὲ ἦσαν	καὶ	ἐκ Φλιοῦντος, ὅσοι Δωριέων ἐς
[7, 16]	μάχην ᾕρει τε κατὰ κράτος	καὶ	ἔκαιε Κόρινθον. (τῶν δὲ ἐγκαταληφθέντων
[7, 14]	ἐς τὸ ἐκτὸς τῆς οἰκίας	καὶ	ἐκάλουν Ἀχαιοὺς ἐς ἐκκλησίαν· οἱ
[7, 22]	οὖς τὸν θεὸν ὁποῖόν τι	καὶ	ἑκάστῳ τὸ ἐρώτημά ἐστι. τὸ
[7, 24]	κατὰ ἔτος ἱερεῖς αἱρετοὶ γίνονται,	καὶ	ἑκάτερα τῶν ἀγαλμάτων ἐπὶ ταῖς
[7, 22]	τοῦ ἄστεως στάδιοι πεντήκοντά εἰσι	καὶ	ἑκατόν, ἀπὸ θαλάσσης δὲ ἄνω
[7, 22]	δὲ ἐς Τρίτειαν εἴκοσί τε	καὶ	ἑκατόν εἰσιν ἐκ Φαρῶν. πρὶν
[7, 26]	θαλάσσῃ σταδίων ἐστὶν εἴκοσιν ὁδὸς	καὶ	ἑκατόν· ταύτης δὲ ἡμίσεια ἐς
[7, 19]	ἡ Πυθία Μελάνιππον καὶ Κομαιθώ·	καὶ	ἐκείνους τε αὐτοὺς μάντευμα ἀφίκετο
[7, 14]	τόλμης ἐπέχειν τοὺς Ἀχαιοὺς ἐπειρῶντο	καὶ	ἐκέλευον μεμνῆσθαι σφᾶς ὡς ἀδικημάτων
[7, 7]	χρόνον τινὰ ἐπισχόντες· τοὺς δὲ	καὶ	ἐκτὸς οἰκοῦντας τοῦ ἰσθμοῦ συντελεῖν
[7, 18]	ἐς τὸ ἐκτός, τὰ δὲ	καὶ	ἐκφεύγοντα ὑπὸ ἰσχύος· ταῦτα οἱ
[7, 15]	καὶ ἀπέκτεινάν τε πλήθει πολλοὺς	καὶ	ἔλαβον ζῶντας ὅσον χιλίους. Κριτόλαος
[7, 10]	δὲ ὕστερον ἔτει τριακοσίους ἢ	καὶ	ἐλάσσονας, οἳ μόνοι περὶ Ἰταλίαν
[7, 18]	ἅπαντα, ἔτι δὲ ὗς ἀγρίους	καὶ	ἐλάφους τε καὶ δορκάδας, οἱ
[7, 27]	παρέχονται καὶ ἄλλα ἐς πίστιν	καὶ	ἐλεγεῖον ἐπὶ τῷ Πουλυδάμαντι· ὦ
[7, 18]	Ὤλενος, μαρτυρεῖ τῷ λόγῳ μου	καὶ	ἐλεγεῖον ἐς Εὐρυτίωνα Κένταυρον ὑπὸ
[7, 17]	ἡ βασιλεία περιῆλθεν ἡ Ῥωμαίων,	καὶ	ἐλεύθερον ὁ Νέρων ἀφίησιν ἁπάντων,
[7, 1]	ἀρχὴν Ἴων ἔσχεν ἀποθανόντος Σελινοῦντος,	καὶ	Ἑλίκην τε ἀπὸ τῆς γυναικὸς
[7, 25]	δ´ αὐτὴν Ἴωνος τοῦ Ξούθου	καὶ	Ἑλίκης εἶναι. ὅτε δὲ Ἑλίκην
[7, 24]	αὐτὰ τοῦ χειμάρρου. σύνοπτα δὲ	καὶ	Ἑλίκης ἐστὶ τὰ ἐρείπια, οὐ
[7, 23]	δέ τι Φοινίκων μᾶλλον ἢ	καὶ	Ἑλλήνων ἔφην τὸν λόγον, ἐπεὶ
[7, 27]	θεὸς παρέχεται σχῆμα. ᾠκοδόμηται δὲ	καὶ	ἔλυτρον κρήνης ἐν τῇ ἀγορᾷ,
[7, 22]	τε ἐπὶ τῆς ἑστίας θυμιᾷ	καὶ	ἐμπλήσας τοὺς λύχνους ἐλαίου καὶ
[7, 26]	ἐν Σικυῶνι ἐθεάσατο, τεκμαίροιτο ἂν	καὶ	ἐν Αἰγείρᾳ τὸν Ἀπόλλωνα ἔργον
[7, 5]	κατατείνουσα ἐς τὸ πέλαγος ἄκρα	καὶ	ἐν αὐτῇ λουτρὰ θαλάσσια, μάλιστα
[7, 10]	συνεδρίῳ τῷ Ἀχαιῶν, ἐθέλω δὲ	καὶ	ἐν αὐτοῖς Ῥωμαίοις ὑπέχειν κρίσιν.
[7, 24]	ὥραν χειμῶνός τε γίνεται καυματωδέστερος	καὶ	ἐν θέρει μετὰ ἀχλύος μᾶλλον
[7, 5]	τε ἐν Βραγχίδαις τῆς Μιλησίας	καὶ	ἐν Κλάρῳ τῇ Κολοφωνίων. δύο
[7, 12]	τοῦ Μεναλκίδα ἰδίᾳ τε ἕκαστος	καὶ	ἐν κοινῷ Δίαιον ἐποιοῦντο ἐν
[7, 27]	δύο ἀνελόμενον πάλης νίκας Ἰσθμικὰς	καὶ	ἐν Ὀλυμπίᾳ τέσσαρας οὐδὲ ἀρχὴν
[7, 27]	ἀκροπόλει τε αὐτὸν τῇ Ἀθηναίων	καὶ	ἐν Πλαταιαῖς ποιῆσαι τῆς Ἀθηνᾶς
[7, 25]	ἐπ´ ἴσης ἔν τε Ἑλίκῃ	καὶ	ἐν ταῖς Αἰγαῖς ἔχοντος. (οὐ
[7, 24]	ἀλλαχοῦ τε τοῦ σώματος ἐπισημαίνει	καὶ	ἐν ταῖς χερσὶν ὑπὸ ἑκάτερον
[7, 26]	οἱ ἐπιχώριοι Συμπαθῆ, ἅτε ἐλεεινὸν	καὶ	ἐν τῇ εἰκόνι. (ὁδὸς δὲ
[7, 24]	κίνησις ἐξεγείρῃ τὰ ἤδη τραπέντα,	(καὶ	ἐν τῇ τοιᾷδε ἰδέᾳ τοῦ
[7, 23]	Ἑλλήνων ἔφην τὸν λόγον, ἐπεὶ	καὶ	ἐν Τιτάνῃ τῆς Σικυωνίων τὸ
[7, 19]	ἐπὶ πολλῶν τε δὴ ἄλλων	καὶ	ἐν τοῖς Μελανίππου παθήμασιν, ὡς
[7, 9]	ἄλλα ἐγκλήματα, λαμβάνειν τε αὐτοὺς	καὶ	ἐν τῷ Ἀχαϊκῷ ὑπέχειν τὰς
[7, 24]	περιτρέπουσαι τὰ δένδρα, καί που	καὶ	ἐν τῷ οὐρανῷ διαδρομαὶ σὺν
[7, 5]	τε ἐν Σάμῳ τῆς Ἥρας	καὶ	ἐν Φωκαίᾳ τῆς Ἀθηνᾶς· θαῦμα
[7, 17]	ἐλέγετο δὲ ὡς οἱ ἐπιχώριοι	καὶ	ἐναγίζουσι τῷ Σωστράτῳ. (Δυμαίοις δὲ
[7, 19]	Εὐρύπυλον ἐν μνήμῃ, καί οἱ	καὶ	ἐναγίζουσιν ἀνὰ πᾶν ἔτος, ἐπειδὰν
[7, 8]	δὲ ἐν τῷ συνεδρίῳ πολλῶν	καὶ	ἐναντίων ἀλλήλοις, τέλος οἱ εὖνοι
[7, 25]	τε {καὶ} τῷ ποταμῷ Κρᾶθις	καὶ	ἔνθα αἱ πηγαὶ τοῦ ποταμοῦ
[7, 3]	ἀπαχθέντα κατεδέξαντο οἱ Δαμασίχθονος παῖδες·	καὶ	ἔνθα ὁ τοῦ Προμήθου τάφος,
[7, 4]	τοῦ Μαιάνδρου Σαμίαν γενέσθαι Περίλαον	καὶ	Ἔνουδον καὶ Σάμον καὶ Ἀλιθέρσην
[7, 27]	τοῦ θεοῦ γίνεται. ὕδωρ δὲ	καὶ	ἐνταῦθα ἀνέδην ἐστί, καὶ ἐπὶ
[7, 18]	τε αὐτὸν ἐν τῇ Μεσάτει	καὶ	ἐνταῦθα ἐπιβουλευθέντα ὑπὸ Τιτάνων ἐς
[7, 3]	Αἰόλου. ἀναμεμιγμένοι μὲν τῷ Ἑλληνικῷ	καὶ	ἐνταῦθα ἦσαν οἱ Κᾶρες· ἐσήγαγε
[7, 14]	ἔνθα Ὀρέστης ᾤκει φθάνοντας ὅμως	καὶ	ἐντεῦθεν ἐβιάζοντο ἕλκειν. (Ὀρέστης δὲ
[7, 1]	μὲν ἐκ τοῦ Αἰγιαλοῦ παραλαβὼν	καὶ	ἐξ Ἀθηνῶν ἐπικούρους κατῆλθεν ἐς
[7, 9]	ὑπέχειν τὰς κρίσεις. ἐτειχίσθη δὲ	καὶ	ἐξ ἀρχῆς αὖθις Σπαρτιάταις ὁ
[7, 20]	χρόνον ἔχουσιν ἐν Μεσόᾳ, ὅτι	καὶ	ἐξ ἀρχῆς ὑπὸ τοῦ Πρευγένους
[7, 22]	καὶ ἐμπλήσας τοὺς λύχνους ἐλαίου	καὶ	ἐξάψας τίθησιν ἐπὶ τὸν βωμὸν
[7, 7]	Εὐδαμίδου βασιλεύων ἐν {τῇ} Σπάρτῃ,	καὶ	ἐξέπεσεν αὐτίκα ἐκ Πελλήνης ὑπὸ
[7, 19]	Ἀρτέμιδος ἱερῷ Κομαιθὼ καὶ Μελάνιππος	{καὶ}	ἐξέπλησαν τοῦ ἔρωτος τὴν ὁρμήν.
[7, 19]	καὶ ναὸς Ἀρτέμιδος Τρικλαρίας ἐπίκλησιν,	καὶ	ἑορτὴν οἱ Ἴωνες αὐτῇ καὶ
[7, 27]	ἄνεισιν ἐκ πηγῶν. ἄγουσι δὲ	καὶ	ἑορτὴν τῇ Δήμητρι ἐνταῦθα ἡμερῶν
[7, 21]	θεὸν πείθοιτο μὲν ἄν τις	καὶ	ἐπ´ αἰτίαις ἄλλαις· ἐγὼ δὲ
[7, 23]	τε ἐς τὴν θάλασσαν ἔχει,	καὶ	ἐπ´ αὐτῇ λέγεται λόγος ὡς
[7, 5]	Αἰγύπτιον. σχεδία γὰρ ἦν ξύλων,	καὶ	ἐπ´ αὐτῇ ὁ θεὸς ἐκ
[7, 13]	ἰσχύος ἔλαβον μὲν τὰ ὅπλα	καὶ	ἐπεξῆλθον ἀμυνοῦντες τῇ οἰκείᾳ, βιασθέντες
[7, 11]	καὶ δόξαντες παθεῖν οὐ δίκαια,	{καὶ}	ἐπεστάλη Σικυωνίοις ὑπὸ τῆς βουλῆς
[7, 16]	ἀπὸ τούτου δὲ τοῦ ἔργου	καὶ	ἐπήρθησαν οἱ Ἀχαιοὶ ποιήσασθαι τὴν
[7, 24]	σεισμοῖς, ὅσοι μεγέθει τε ὑπερήρκασι	καὶ	ἐπὶ μήκιστον διικνοῦνται τῆς γῆς,
[7, 12]	Καλλικράτην, ὃς ἐλάσσων παντοίου λήμματος	καὶ	ἐπὶ οὐδενὶ οἰκείῳ κέρδει πόλει
[7, 2]	τοῦ ἱεροῦ παρὰ τὸ Ὀλυμπιεῖον	καὶ	ἐπὶ πύλας τὰς Μαγνήτιδας· ἐπίθημα
[7, 1]	δὲ ἐπὶ τοὺς Αἰγιαλεῖς στρατιὰν	καὶ	ἐπὶ Σελινοῦντα τὸν βασιλέα αὐτῶν
[7, 4]	τέχνῃ τῆς πλάνης τε ἕνεκα	καὶ	ἐπὶ ταῖς συμφοραῖς ἐπιφανέστερος ἐγένετο
[7, 10]	ἐποιήσατο, ἐπῆλθεν ὑπερβῆναι τοὺς ὅρκους	καὶ	ἐπί τε Σαπαίους καὶ Σαπαίων
[7, 8]	μὲν καὶ πρότερον ἔτι αὐτοσχεδίως	{καὶ}	ἐπί τε τῆς Δημητρίου καὶ
[7, 17]	μόνην τῶν Ἀχαϊκῶν ἔσχεν ὑπήκοον,	καὶ	ἐπὶ τῇ αἰτίᾳ ταύτῃ Σουλπίκιος,
[7, 27]	αὐτῷ τετράγωνον, γένειά τε ἔχει	καὶ	ἐπὶ τῇ κεφαλῇ πῖλον εἰργασμένον.
[7, 27]	δὲ καὶ ἐνταῦθα ἀνέδην ἐστί,	καὶ	ἐπὶ τῇ μεγίστῃ τῶν πηγῶν
[7, 5]	ἐν ἑκατέρᾳ τῶν χειρῶν ἔχει	καὶ	ἐπὶ τῆς κεφαλῆς πόλον· τοῦτο
[7, 23]	ὠδῖνες· ἔχοιεν δ´ ἂν λόγον	καὶ	ἐπὶ τοιῷδε αἱ δᾷδες, ὅτι
[7, 6]	μετέσχον, ἐς δὲ τὴν Θεσσαλίαν	καὶ	ἐπὶ τὸν πρὸς Λαμίᾳ καλούμενον
[7, 17]	ἐξαίρετον παρ´ αὐτῶν ἐγένετο εὕρασθαι·	καὶ	ἐπὶ τούτῳ κατάρας ὁ Οἰβώτας
[7, 4]	{ὃ} οὐχ ἥκιστα ἄν τις	καὶ	ἐπὶ τῷ ἀγάλματι τεκμαίροιτο· ἔστι
[7, 5]	τῆς Ἐφεσίας μεγέθους τε ἕνεκα	καὶ	ἐπὶ τῷ ἄλλῳ πλούτῳ, δύο
[7, 23]	ὕδωρ γενόμενος Ἀργυρᾶς, καθότι ἔχει	καὶ	ἐπὶ τῷ Ἀλφειῷ λόγος Ἀρεθούσης
[7, 25]	καταφεύγουσιν ἐς τὸν Ἄρειον πάγον	καὶ	ἐπὶ τῶν θεῶν αἳ Σεμναὶ
[7, 8]	σφισιν εἵποντο μὲν ἐς Μακεδονίαν	καὶ	ἐπὶ Φίλιππον, μετέσχον δὲ καὶ
[7, 22]	ἐστιν οὐ μέγας. καὶ αὐτῷ	καὶ	ἐπίγραμμα ἔπεστιν, ἀναθεῖναι αὐτὸ Μεσσήνιον
[7, 4]	ὁ Πιτυρέως, αὐτός τε Ἐπιδαύριος	καὶ	Ἐπιδαυρίους {ἦν} τὸ πολὺ ἄγων,
[7, 20]	κατὰ τὴν ἔξοδόν ἐστι ταύτην,	καὶ	ἐπιθήματα ἐπὶ τῆς πύλης ἀνδριάντες
[7, 7]	ἀσθενείας τῶν συμμάχων ἐπὶ Ῥωμαίους	καὶ	ἐπικουρίαν τὴν ἐκεῖθεν κατέφευγον οἱ
[7, 7]	Ἀχαιοὺς καὶ Ἀντίγονον Κλεομένους ἕνεκα	καὶ	ἐπιορκίας τῆς ἐκείνου συνέβη. Κλεομένους
[7, 4]	ἀνθρώπους. ἀποκτείνας μὲν ἀδελφῆς παῖδα	καὶ	ἐπιστάμενος τὰ οἴκοι νόμιμα ἑκουσίως
[7, 15]	αὐτῷ στρατὸς ἐπὶ Ἀχαιοὺς ἀφίκοιτο·	καὶ	ἐποιεῖτο σπουδήν, εἰ ἐπιθεὶς αὐτὸς
[7, 11]	πολλὰ μὲν εἶπε, πολλὰ δὲ	καὶ	ἔπραξεν ὑπερήφανα, Λακεδαιμονίους δὲ καὶ
[7, 11]	παλαιότερα ἐς οὐκ ἀφανῆ πόλεμον	καὶ	ἔργα οὕτως ἀφειδῆ προαχθείσαις, κριθείσαις
[7, 6]	Λακωνικὸς ἢ Ἀττικός. (ὑστέρησαν δὲ	καὶ	ἔργου τοῦ Πλαταιᾶσι· δῆλα γὰρ
[7, 1]	ἐξεδέξαντο Ἴωνός τε δὴ ἕνεκα	καὶ	ἔργων ἃ ἔπραξε πολεμαρχῶν Ἀθηναίοις·
[7, 24]	ὀνομαζομένη Σαλόη τὸ χάσμα ἐγένετο	καὶ	ἐρείπια πόλεως δῆλα ἦν ἐν
[7, 10]	(μετὰ δὲ Ἴωνας κεχειρωμένους ἠνδραποδίσαντο	καὶ	Ἐρέτριαν Μῆδοι, προδόται δὲ ἐγένοντο
[7, 17]	Ἀμφιάραόν τε καὶ Ἄδραστον Φορωνείδας	καὶ	Ἐρεχθείδην ἐπονομάζουσι τὸν Θησέα. (ὀλίγον
[7, 22]	καλεῖται δὲ χαλκοῦς τὸ νόμισμα	καὶ	ἐρωτᾷ πρὸς τὸ οὖς τὸν
[7, 9]	βουλῆς ἔς τε Ἀθήνας κατεπέμπετο	καὶ	ἐς Αἰτωλίαν κατάγειν σφᾶς Μεσσηνίους
[7, 20]	Αἰτωλοῖς Ἀχαιῶν μόνοι. κεκόσμηται δὲ	καὶ	ἐς ἄλλα τὸ Ὠιδεῖον ἀξιολογώτατα
[7, 6]	δέκα ἦσαν ἀριθμόν, ὁπόσαι γε	καὶ	ἐς ἅπαν τὸ Ἑλληνικὸν γνώριμοι,
[7, 24]	ἀθροίζεται, καθότι ἐς Θερμοπύλας τε	καὶ	ἐς Δελφοὺς οἱ Ἀμφικτύονες. (ἰόντι
[7, 4]	δὲ ἀδικεῖν ὑπὸ τοῦ Μίνω	καὶ	ἐς δεσμωτήριον ὁμοῦ τῷ παιδὶ
[7, 21]	ἐν ταῖς Πάτραις ἀριθμὸν μὲν	καὶ	ἐς δὶς τῶν ἀνδρῶν· Ἀφροδίτης
[7, 18]	κύκλῳ ξύλα ἱστᾶσιν ἔτι χλωρὰ	καὶ	ἐς ἑκκαίδεκα ἕκαστον πήχεις· ἐντὸς
[7, 16]	εὕροντο Ἕλληνες, ἡγεμὼν δὲ ἔτι	καὶ	ἐς ἐμὲ ἀπεστέλλετο· καλοῦσι δὲ
[7, 1]