Livre, Chap.
[7, 4]	νῆσον ἐπὶ τῆς Οἰνοπίωνος βασιλείας	καὶ	Ἄβαντες ἐξ Εὐβοίας. Οἰνοπίωνος δὲ
[7, 2]	Φωκεῖς οἱ ἄλλοι πλὴν Δελφῶν	καὶ	Ἄβαντες ἐξ Εὐβοίας. τοῖς δὲ
[7, 3]	Τέω Δεοίτην καὶ Πέρικλον λαμβάνουσι	καὶ	Ἄβαρτον. ~(αἱ δὲ ἐν ταῖς
[7, 26]	ὥραν ἀφίκηται γάμου. ἕστηκε δὲ	καὶ	ἄγαλμα ἐνταῦθα ἀρχαῖον, Ἰφιγένεια ἡ
[7, 17]	δὲ ἔστι μὲν Ἀθηνᾶς ναὸς	καὶ	ἄγαλμα ἐς τὰ μάλιστα ἀρχαῖον,
[7, 21]	τῷ λιμένι Ποσειδῶνός τε ναὸς	καὶ	ἄγαλμά ἐστιν ὀρθὸν λίθου. Ποσειδῶνι
[7, 26]	Αἴγειρα ἐς συγγραφὴν ἱερὸν Διὸς	καὶ	ἄγαλμα καθήμενον λίθου τοῦ Πεντελησίου,
[7, 21]	Αἰσυμνήτου κατωτέρω ἰόντι ἄλλο ἱερὸν	καὶ	ἄγαλμα λίθου· καλεῖται μὲν Σωτηρίας,
[7, 5]	Ἐρυθραῖς καὶ Ἀθηνᾶς Πολιάδος ναὸς	καὶ	ἄγαλμα ξύλου μεγέθει μέγα καθήμενόν
[7, 23]	τῷ θεάτρῳ πεποίηταί σφισιν ἱερὸν	καὶ	ἄγαλμα, οὐκ ἔχων πω γένεια.
[7, 26]	καὶ φαρμάκοις. (Ἀρτέμιδός τε ναὸς	καὶ	ἄγαλμα τέχνης τῆς ἐφ´ ἡμῶν·
[7, 23]	Σωτῆρος ἐν τῇ ἀγορᾷ τέμενος	καὶ	ἀγάλματα ἐσελθόντων ἐν ἀριστερᾷ, χαλκοῦ
[7, 21]	ἀνείλκυσαν ἐν δικτύῳ. ἔστι δὲ	καὶ	ἀγάλματα τοῦ λιμένος ἐγγυτάτω χαλκοῦ
[7, 23]	μακρὰν Ἀσκληπιοῦ τέ ἐστι τέμενος	καὶ	ἀγάλματα Ὑγείας καὶ Ἀσκληπιοῦ· ἰαμβεῖον
[7, 17]	βασιλέως θυγατρί· (ὑμέναιος δὲ ᾔδετο	καὶ	Ἄγδιστις ἐφίσταται καὶ τὰ αἰδοῖα
[7, 22]	αὐτὸν οἰκέτης ἀκόντια ἔχων ἐστὶ	καὶ	ἄγει κύνας ἐπιτηδείας θηρεύουσιν ἀνθρώποις.
[7, 5]	Νεμέσεις ἐπιφανείσας πόλιν ἐνταῦθα οἰκίζειν	καὶ	ἄγειν ἐς αὐτὴν Σμυρναίους ἀναστήσαντα
[7, 10]	Ξενίας Ἠλεῖος ἐπεχείρησεν Ἦλιν Λακεδαιμονίοις	καὶ	Ἄγιδι προδοῦναι, (οἵ τε Λυσάνδρου
[7, 25]	ἀδικεῖν· ἱκέται δ´ ἱεροί τε	καὶ	ἁγνοί" (ταῦτα Ἕλλησιν ἦλθεν ἐς
[7, 5]	μὲν ἦν ἀπὸ θαλάσσης γεγονὼς	καὶ	ἄγρας ἰχθύων, διέφθαρτο δὲ ὑπὸ
[7, 27]	τὸ δὲ ἄγαλμα χαλκοῦ πεποίηται·	καὶ	ἀγῶνα ἐπιτελοῦσι Θεοξένια τῷ Ἀπόλλωνι,
[7, 15]	ἐπολιόρκησαν οἱ Θηβαῖοι μετὰ Ἀχαιῶν	καὶ	ἀγῶνος τοῦ πρὸς Σκάρφειαν μετεσχήκεσαν.
[7, 17]	ἐστιν Ἕλλησι, καὶ Ἀμφιάραόν τε	καὶ	Ἄδραστον Φορωνείδας καὶ Ἐρεχθείδην ἐπονομάζουσι
[7, 27]	ἀγάλματα. λέγουσι δὲ οἱ Πελληνεῖς	καὶ	ἄδυτον τῆς Ἀθηνᾶς καθήκειν ἐς
[7, 4]	καὶ Μέλανα καὶ Σάλαγόν τε	καὶ	Ἀθάμαντα. ἀφίκοντο δὲ καὶ Κᾶρες
[7, 23]	ταύτῃ φασὶν ἀφεῖναι θάλασσαν αὑτήν,	καὶ	ἀθάνατον γενέσθαι χάριτι τοῦ Ἀπόλλωνος.
[7, 20]	ἐπίχρυσοι, Πατρεύς τε καὶ Πρευγένης	καὶ	Ἀθερίων, οἳ Πατρέως ἡλικίαν παιδὸς
[7, 23]	Ἡρακλῆς, ἐστι δὲ Ζεύς τε	καὶ	Ἀθηνᾶ· θεοὺς δὲ σφᾶς καλοῦσιν
[7, 15]	τὰ ἐς Μήδους, ἦν δὲ	καὶ	Ἀθηναίοις τὰ ἐς Γαλάτας οὐδὲν
[7, 15]	ἐς ἐλευθερίαν ἠφίει, τὸ Μιλτιάδου	καὶ	Ἀθηναίων βούλευμα τὸ πρὸ τοῦ
[7, 1]	Ἴωνος βασιλείας πολεμησάντων Ἀθηναίοις Ἐλευσινίων	καὶ	Ἀθηναίων Ἴωνα ἐπαγαγομένων ἐπὶ ἡγεμονίᾳ
[7, 10]	πρῶτα ἐν Θήβαις. Πελοποννησίων δὲ	καὶ	Ἀθηναίων πολεμησάντων Ξενίας Ἠλεῖος ἐπεχείρησεν
[7, 26]	Εὐκλείδου. ἐν τούτῳ τῷ ἱερῷ	καὶ	Ἀθηνᾶς ἄγαλμα ἕστηκε· πρόσωπόν τε
[7, 24]	ἐνταῦθα Διὸς καὶ Ἀφροδίτης ἐστὶ	καὶ	Ἀθηνᾶς ἀγάλματα· Ὁμαγύριος δὲ ἐγένετο
[7, 17]	τῆς χώρας ποταμός τε Λάρισος	καὶ	Ἀθηνᾶς ἐπὶ τῷ ποταμῷ ναός
[7, 20]	δέ ἐστιν ἐντὸς τῆς Λαφρίας	καὶ	Ἀθηνᾶς ναὸς ἐπίκλησιν Παναχαΐδος· ἐλέφαντος
[7, 22]	Διονύσῳ δρῶσιν Ἕλληνες. ἔστι δὲ	καὶ	Ἀθηνᾶς ναός, τὸ δὲ ἄγαλμα
[7, 5]	φασίν. (ἔστι δὲ ἐν Ἐρυθραῖς	καὶ	Ἀθηνᾶς Πολιάδος ναὸς καὶ ἄγαλμα
[7, 5]	καὶ τῷ ἐν Ἐρυθραῖς Ἡρακλείῳ	καὶ	Ἀθηνᾶς τῷ ἐν Πριήνῃ ναῷ,
[7, 25]	τούς τε ἑαυτῶν ἀπεληλυθότας αἰσθάνονται	καὶ	ἀθροιζομένων ἐπ´ αὐτοὺς τῶν Ἀθηναίων
[7, 6]	Βοῦρα, ἐπὶ ταύταις δὲ Ἑλίκη	καὶ	Αἰγαί τε καὶ Αἴγειρα καὶ
[7, 25]	δέ τοι εἰς Ἑλίκην τε	καὶ	Αἰγὰς δῶρ´ ἀνάγουσι" δῆλον ὡς
[7, 6]	δὲ Ἑλίκη καὶ Αἰγαί τε	καὶ	Αἴγειρα καὶ Πελλήνη πρὸς τῆς
[7, 6]	Φαραὶ καὶ Τρίτεια καὶ Ῥύπες	καὶ	Αἴγιον καὶ Κερύνεια καὶ Βοῦρα,
[7, 22]	ἐπακούσῃ φωνῆς, μάντευμα ἡγεῖται. (τοιαύτη	καὶ	Αἰγυπτίοις ἑτέρα περὶ τοῦ Ἄπιδος
[7, 11]	ἤρεσκε μὴ τιμωρεῖν φιλίᾳ τε	καὶ	αἰδοῖ τῇ Ἀθηναίων. ἐνταῦθα οἱ
[7, 26]	ἔπος οἵ θ´ Ὑπερησίην τε	καὶ	αἰπεινὴν Δονόεσσαν" Πεισίστρατον δέ, ἡνίκα
[7, 2]	Φιλώταν τε τὸν ἀπόγονον Πηνέλεω	καὶ	Αἴπυτον Νειλέως παῖδα ἔσχον οἰκιστάς.
[7, 18]	τοῖς Καλυδωνίοις ἐλαφρότερον γενέσθαι λέγουσι	καὶ	αἰτίαν τῇ θεῷ τῆς ἐπικλήσεως
[7, 18]	καὶ τὸ ἄγαλμα. Καλυδῶνος γὰρ	καὶ	Αἰτωλίας τῆς ἄλλης ὑπὸ Αὐγούστου
[7, 9]	αὐτούς, οἳ ἐπὶ τὰ Φιλίππου	καὶ	Αἰτωλῶν ἐναντία καὶ αὖθις Ἀντιόχου
[7, 11]	(ἀφίκοντο δὲ ὡς τὸν Γάλλον	καὶ	Αἰτωλῶν οἱ Πλευρῶνα οἰκοῦντες, συντελείας
[7, 12]	τοῦ λήμματος προθυμούμενος ἔμελλε Μεναλκίδᾳ	καὶ	ἀκόντων Ἀχαιῶν σωτηρίαν παρέξειν. Ἀχαιοὶ
[7, 17]	αὖθις ὁ Οὐεσπασιανὸς εἶναι φόρων	καὶ	ἀκούειν ἐκέλευσεν ἡγεμόνος, ἀπομεμαθηκέναι φήσας
[7, 26]	Ἀθηνᾶς ἄγαλμα ἕστηκε· πρόσωπόν τε	καὶ	ἄκραι χεῖρες ἐλέφαντος καὶ οἱ
[7, 21]	ἐστὶ τέμενος, λίθου μὲν πρόσωπον	καὶ	ἄκραι χεῖρες καὶ πόδες, ξύλου
[7, 10]	οἱ ἰσχύσαντες μέγιστον, Φίλιππος Ἀμύντου	καὶ	Ἀλέξανδρος, τοὺς ἀνθεστηκότας σφίσιν Ἑλλήνων
[7, 4]	Περίλαον καὶ Ἔνουδον καὶ Σάμον	καὶ	Ἀλιθέρσην καὶ θυγατέρα ἐπ´ αὐτῷ
[7, 9]	ἐν χλευασμῷ καὶ Ἀρέως ἀποψηφίζονται	καὶ	Ἀλκιβιάδα μηδὲν ἀδίκημα ἐξ αὐτῶν
[7, 9]	ἔσεσθαι καθ´ ἡδονήν, οἳ Ἀρέα	καὶ	Ἀλκιβιάδαν ἅμ´ αὐτοῖς ἐπήγοντο ἐν
[7, 9]	δὲ πλείονα ἐνεκάλουν Ἀχαιοῖς Ἀρεὺς	καὶ	Ἀλκιβιάδας, {ὡς} Λακεδαιμόνιοι μὲν καὶ
[7, 24]	Ἀρεθούσῃ φασὶν αὐτά. (ἔστι δὲ	καὶ	ἄλλα Αἰγιεῦσιν ἀγάλματα χαλκοῦ πεποιημένα,
[7, 26]	ἔπη τὰ Ὁμήρου διεσπασμένα τε	καὶ	ἄλλα ἀλλαχοῦ μνημονευόμενα ἤθροιζε, τότε
[7, 27]	ἡσσηθῆναι Πουλυδάμαντα οὐχ ὁμολογοῦντες παρέχονται	καὶ	ἄλλα ἐς πίστιν καὶ ἐλεγεῖον
[7, 5]	τῆς τοῦ ἀέρος κράσεως παρέχεται	καὶ	ἄλλα ἐς συγγραφήν, ἡ μέν
[7, 17]	δὲ ἀποστείλαντες ἐς Δελφούς· (οὕτω	καὶ	ἄλλα ἐς τιμήν σφισι τοῦ
[7, 24]	τὴν Πριάμου στρατεύεσθαι. Ἀγαμέμνονι δὲ	καὶ	ἄλλα ἐστὶν ἐς ἔπαινον καὶ
[7, 15]	μὲν οὖν τὴν Κριτολάου τελευτὴν	καὶ	ἄλλα πάρεστιν εἰκάζειν· Ἀρκάδων δὲ
[7, 20]	(τούτου δὲ τοῦ τεμένους ἐστὶ	καὶ	ἄλλα τοῖς Πατρεῦσιν ἱερά· πεποίηται
[7, 5]	ἀρχαιοτάτοις ἐμφερές, εἰ δέ τι	καὶ	ἄλλο, ἀκριβῶς ἐστιν Αἰγύπτιον. σχεδία
[7, 17]	τὰ μάλιστα ἀρχαῖον, ἔστι δὲ	καὶ	ἄλλο ἱερόν σφισι Δινδυμήνῃ μητρὶ
[7, 24]	τάφος· κέχωσται δὲ τῷ Ταλθυβίῳ	καὶ	ἄλλο μνῆμα ἐν Σπάρτῃ, καὶ
[7, 24]	ἔδαφος ἀνακινοῦσαν, σὺν δὲ αὐτῇ	καὶ	ἄλλο πῆμα τοιόνδε οἱ ἐπιγενέσθαι
[7, 18]	ξύλα. ἐνταῦθά που καὶ ἄρκτον	καὶ	ἄλλο τι ἐθεασάμην τῶν ζῴων,
[7, 19]	Διὸς ἐδόθη Δαρδάνῳ. (λέγονται δὲ	καὶ	ἄλλοι λόγοι δύο ἐς αὐτήν,
[7, 25]	πόλιν ἐπιλειπόντων σφᾶς τῶν σιτίων,	καὶ	ἄλλοι μέν τινες ἐς Κλεωνὰς
[7, 3]	Πολυνείκους καὶ Ἀργείων ἑλόντων Θήβας	{καὶ}	ἄλλοι τε αἰχμάλωτοι καὶ ἡ
[7, 25]	ἐς τὴν Ἑλίκην, πάρεστι δὲ	καὶ	ἄλλοις διδαχθῆναι πολλοῖς ὡς ἔστιν
[7, 5]	κεφαλῆς πόλον· τοῦτο Ἐνδοίου τέχνην	καὶ	ἄλλοις ἐτεκμαιρόμεθα εἶναι καὶ ἐς
[7, 23]	τὸν ποταμὸν Ἀργυρᾶς. (ἤκουσα δὲ	καὶ	ἄλλον ἐπ´ αὐτῷ λόγον, τὸ
[7, 25]	δὲ Ἀφροδίτης Διονύσου τέ ἐστι,	καὶ	ἄλλος Εἰλειθυίας· λίθου τοῦ Πεντελησίου
[7, 27]	ἀπὸ Τιτᾶνος Κριοῦ· (Κριὸς δὲ	καὶ	ἄλλος ὠνόμασται ποταμός, ὃς ἀρχόμενος
[7, 21]	λοιπὰ εἴργασται. (ἔστι δέ σφισι	καὶ	ἄλσος ἐπὶ θαλάσσῃ, δρόμους τε
[7, 6]	ὑπολειφθέντες ἕκαστοι τὰς αὑτῶν ἔσωζον	καὶ	ἅμα διὰ τὸ ἔργον τὸ
[7, 8]	συμμάχους τε ἀξιωθησομένους καλεῖσθαι Ῥωμαίων	καὶ	ἅμα εὐνοίᾳ τῇ ἐς τὸ
[7, 6]	γὰρ τὸ ἐν Λεύκτροις πταῖσμα	καὶ	ἅμα οἵ τε Ἀρκάδες συνεληλυθότες
[7, 1]	ὄνομα· Αἰγιαλόν τ´ ἀνὰ πάντα	καὶ	ἀμφ´ Ἑλίκην εὐρεῖαν" (τότε δὲ
[7, 17]	τῶν ὑστέρων καθεστηκός ἐστιν Ἕλλησι,	καὶ	Ἀμφιάραόν τε καὶ Ἄδραστον Φορωνείδας
[7, 27]	αἱ γυναῖκές τε ἐς αὐτοὺς	καὶ	ἀνὰ μέρος ἐς τὰς γυναῖκας
[7, 2]	οὐδέν, ἀλλὰ Ἴωσιν ὅρκους δόντες	καὶ	ἀνὰ μέρος παρ´ αὐτῶν λαβόντες
[7, 19]	μάντευμα ἀφίκετο θῦσαι τῇ Ἀρτέμιδι	καὶ	ἀνὰ πᾶν ἔτος παρθένον καὶ
[7, 6]	ἀπηξίουν σφίσιν ἡγεῖσθαι. ἐδήλωσαν δὲ	καὶ	ἀνὰ χρόνον· Λακεδαιμονίων γὰρ ἐς
[7, 12]	οὔτε ἀληθῆ συνεχώρουν Δίαιον λέγειν	καὶ	ἀνάγειν ἤθελον ἐπὶ τὴν Ῥωμαίων
[7, 3]	αὐτοῖς οἱ Κρῆτες μετὰ ὅπλων	καὶ	ἀνάγουσιν ὡς τὸν Ῥάκιον· ὁ
[7, 10]	ἐκ τοῦ Ἀχαιῶν ἔθνους ὅντινα	καὶ	ἀναίτιον Καλλικράτης ἐθελήσειεν αἰτιάσασθαι, ἀνάγεσθαι
[7, 26]	τοῦ Διὸς διά τε ὀρῶν	καὶ	ἀνάντης ἐστί· μῆκος μὲν οὖν
[7, 19]	ἔρωτι καὶ ἀνθρώπων συγχέαι νόμιμα	καὶ	ἀνατρέψαι θεῶν τιμάς, ὅπου καὶ
[7, 15]	τε δὴ αὐτίκα ὁ Πυθέας	καὶ	ἀναχθεὶς δίκην εἶχεν. ὡς δὲ
[7, 6]	τοῦ περὶ Λάμιαν. (οἶδα δὲ	καὶ	ἄνδρα αὐτὸς Λυδὸν Ἄδραστον ἰδίᾳ
[7, 25]	τε ἐν δεξιᾷ τῆς ὁδοῦ	καὶ	ἄνδρα εὑρήσεις ἐπὶ τῷ μνήματι
[7, 10]	δὲ τὸ ἀνοσιώτατον, τὴν πατρίδα	καὶ	ἄνδρας προδιδόναι πολίτας ἐπὶ οἰκείοις
[7, 23]	τὸ ὕδωρ τοῦ Σελέμνου σύμφορον	καὶ	ἀνδράσιν εἶναι καὶ γυναιξὶν ἐς
[7, 27]	τιθέντες ἀργύριον ἆθλα τῆς νίκης,	καὶ	ἄνδρες ἀγωνίζονται τῶν ἐπιχωρίων. πλησίον
[7, 24]	τὸ πολὺ ἐπιλείπουσιν αἱ πηγαί,	καὶ	ἀνέμων ἔστιν οἷς ἐνέπεσον ἐς
[7, 4]	Σάμῳ τούς τε Ἐφεσίους ἐκβάλλουσι	καὶ	ἀνεσώσαντο τὴν νῆσον. (τὸ δὲ
[7, 7]	ἔτι ἡλικίαν ὄντα· ἦν δὲ	καὶ	ἀνεψιὸς τῷ Φιλίππῳ καὶ μητρὶ
[7, 18]	Πάτρας τοσάδε ἄλλα ᾤκησαν, Μεσάτιν	καὶ	Ἄνθειαν καὶ Βολίνην καὶ Ἀργυρᾶν
[7, 19]	{τοῖς} ἀνθρώποις. Ἰώνων τοῖς Ἀρόην	καὶ	Ἄνθειαν καὶ Μεσάτιν οἰκοῦσιν ἦν
[7, 21]	πολίσμασι καὶ ὁμώνυμοι· Μεσατεὺς γὰρ	καὶ	Ἀνθεύς τε καὶ Ἀροεύς ἐστιν
[7, 19]	Μελανίππου παθήμασιν, ὡς μέτεστιν ἔρωτι	καὶ	ἀνθρώπων συγχέαι νόμιμα καὶ ἀνατρέψαι
[7, 18]	ὑπὸ τὸν καιρὸν τῆς ἑορτῆς	καὶ	ἄνοδον ἐπὶ τὸν βωμὸν λειοτέραν,
[7, 7]	ἐν Σελλασίᾳ πταῖσμα πρὸς Ἀχαιοὺς	καὶ	Ἀντίγονον Κλεομένους ἕνεκα καὶ ἐπιορκίας
[7, 7]	ἐς χεῖρας καὶ ὕστερον Ἀχαιοῖς	καὶ	Ἀντιγόνῳ συνέθετο εἰρήνην. (Ἀντίγονος δὲ
[7, 7]	εἰργασμένα· Εὐβοέων γὰρ Ἑστίαιαν πόλιν	καὶ	Ἀντίκυραν τὴν ἐν τῇ Φωκίδι
[7, 5]	δὲ αὐτοῖς Ἀγαμέμνων ἔχει τιμάς	καὶ	ἄντρον μητρός σφισι Πύρρου καλούμενον,
[7, 19]	σφίσιν οὐ κατὰ τὰ εἰωθότα	καὶ	ἀπ´ αὐτῶν θάνατοι πλείονες ἢ
[7, 21]	ἐστιν οὐ πόρρω τοῦ λιμένος,	καὶ	ἀπ´ ἐκείνης οἱ ἔπειτα ἄνθρωποι
[7, 16]	Ῥωμαίων βιαζόμενοί τε τῷ πλήθει	καὶ	ἀπαγορεύοντες τοῖς τραύμασιν ὅμως ἀντεῖχον
[7, 17]	μνῆμα αὐτὸν εἶναι τὸν ποιήσαντα	καὶ	ἀπαρχὰς ἀπὸ τῶν ἐν τῇ
[7, 12]	τὰ μὲν δὴ πρῶτα ἀναβολαῖς	καὶ	ἀπάταις ἐχρῆτο ἐς τὴν δόσιν,
[7, 3]	Δαμασίχθονα ἀποκτείνας ἔφυγεν ἐς Νάξον,	καὶ	ἀπέθανε μὲν αὐτόθι ἐν τῇ
[7, 8]	τοῦ Ἀκροκορίνθου τὴν πᾶσαν ἐξήλασαν	καὶ	ἀπέκτειναν Περσαῖον ὑπὸ Ἀντιγόνου ταχθέντα
[7, 15]	Σκαρφείας οἱ ὁμοῦ τῷ Μετέλλῳ,	καὶ	ἀπέκτεινάν τε πλήθει πολλοὺς καὶ
[7, 7]	συνέδριόν τε οὖν Ἀχαϊκὸν καλούμενον	καὶ	ἀπὸ κοινοῦ λόγου βουλεύματά τε
[7, 7]	ἐσχήκεσαν αἵ τε ἐκ πολέμων	καὶ	ἀπὸ τῆς νόσου συμφοραὶ τῆς
[7, 2]	τὸ ἱερόν εἰσιν οἱ ἱδρυσάμενοι,	καὶ	ἀπὸ τοῦ Ἐφέσου τὸ ὄνομά
[7, 4]	οὐρανοῦ πεσεῖν ἐς τὴν γῆν,	καὶ	ἀπὸ τούτου Ποσειδῶνα τῷ παιδὶ
[7, 4]	ἐπὶ τῇ Θρᾴκῃ νῆσον ᾤκησαν,	καὶ	ἀπὸ τούτων τῆς ἐνοικήσεως Σαμοθρᾴκην
[7, 17]	δὲ Ἡρακλέους ἐρώμενόν φασιν αὐτόν,	καὶ	ἀποθανεῖν γὰρ τὸν Σώστρατον Ἡρακλέους
[7, 12]	Σπαρτιατῶν ἐς δικαστήριον τῷ λόγῳ	καὶ	ἀποθανεῖν ἦσαν κατεγνωσμένοι· ἀπεστάλησαν δὲ
[7, 9]	φυγάδας ὑπεδέξαντο αὐτοὺς οἱ Ἀχαιοὶ	καὶ	ἀποθανόντος Νάβιδος παρὰ γνώμην Λακεδαιμονίων
[7, 24]	ἄνδρας ἀποστήσασιν ἐκ τοῦ ἱεροῦ	καὶ	ἀποκτείνασιν, οὐκ ἐμέλλησε τὸ μήνιμα
[7, 20]	δὲ τῆς ἀγορᾶς τὸ Ὠιδεῖον,	καὶ	Ἀπόλλων ἐνταῦθα ἀνάκειται θέας ἄξιος·
[7, 20]	πέραν ἱερόν τε Ἀπόλλωνος πεποίηται	καὶ	Ἀπόλλων χαλκοῦς, γυμνὸς ἐσθῆτος· ὑποδήματα
[7, 27]	ἀνὰ τὴν πόλιν πᾶσαν. (ἔστι	καὶ	Ἀπόλλωνος Θεοξενίου Πελληνεῦσιν ἱερόν, τὸ
[7, 26]	Ἰφιγενείᾳ ποιηθεὶς ὁ ναός. (ἔστι	καὶ	Ἀπόλλωνος ἱερὸν ἐς τὰ μάλιστα
[7, 4]	Παρθενόπην, Παρθενόπης δὲ τῆς Ἀγκαίου	καὶ	Ἀπόλλωνος Λυκομήδην γενέσθαι. (Ἄσιος μὲν
[7, 9]	βουλὴ πέμπουσιν ἄλλους τε ἄνδρας	καὶ	Ἄππιον Λακεδαιμονίοις καὶ Ἀχαιοῖς τὰ
[7, 15]	τέλμα, παντάπασιν ἔμελλεν ἄγνωστός τε	καὶ	ἄπυστος οἰχήσεσθαι κατὰ τοῦ βυθοῦ.
[7, 24]	τὸ πρόσω Σελινοῦς τε ποταμὸς	καὶ	ἀπωτέρω τεσσαράκοντα Αἰγίου σταδίοις ἐπὶ
[7, 18]	καὶ Βολίνην καὶ Ἀργυρᾶν τε	καὶ	Ἄρβαν. (Αὔγουστος δὲ ἢ τοῦ
[7, 11]	ἦν Γάλλος, ἀπέσταλτο δὲ Λακεδαιμονίοις	καὶ	Ἀργείοις ὑπὲρ γῆς ἀμφισβητουμένης γενέσθαι
[7, 11]	καὶ ἔπραξεν ὑπερήφανα, Λακεδαιμονίους δὲ	καὶ	Ἀργείους τὸ παράπαν ἔθετο ἐν
[7, 4]	πολὺ ἄγων, οἳ ὑπὸ Δηιφόντου	καὶ	Ἀργείων ἐκ τῆς Ἐπιδαυρίας ἐξεπεπτώκεσαν·
[7, 3]	Κᾶρες. Θερσάνδρου δὲ τοῦ Πολυνείκους	καὶ	Ἀργείων ἑλόντων Θήβας {καὶ} ἄλλοι
[7, 20]	Λιμνάτιδος. (ἐχόντων δὲ ἤδη Λακεδαίμονα	καὶ	Ἄργος Δωριέων, ὑφελέσθαι Πρευγένην τῆς
[7, 14]	μήτε αὐτὴν Κόρινθον, ἀφεῖσθαι δὲ	καὶ	Ἄργος καὶ Ἡράκλειαν τὴν πρὸς
[7, 6]	Ἴλιον ἐπιστρατείαν Ἀγαμέμνονος Λακεδαίμονα ἔτι	καὶ	Ἄργος οἰκοῦντες μεγίστη τοῦ Ἑλληνικοῦ
[7, 1]	ἥντινα αἰτίαν τοῖς Λακεδαίμονα οἰκοῦσι	καὶ	Ἄργος πρὸ τῆς τῶν Δωριέων
[7, 1]	ὑπῆρξε καὶ αὐτοῖς ἐκ Λακεδαίμονος	καὶ	Ἄργους ὑπὸ Δωριέων ἐξεληλάσθαι· (τὰ
[7, 18]	Μεσάτιν καὶ Ἄνθειαν καὶ Βολίνην	καὶ	Ἀργυρᾶν τε καὶ Ἄρβαν. (Αὔγουστος
[7, 22]	ἐκομίσθη. θύειν δὲ οἱ ἐνταῦθα	καὶ	Ἄρει καὶ τῇ Τριτείᾳ νομίζουσιν.
[7, 9]	Λυκόρταν λέγοντα ἐποιοῦντο ἐν χλευασμῷ	καὶ	Ἀρέως ἀποψηφίζονται καὶ Ἀλκιβιάδα μηδὲν
[7, 15]	Μαραθῶνι μιμούμενος, καὶ Ἀχαιῶν συνέλεγε	καὶ	Ἀρκάδων ἀπὸ τῶν πόλεων τοὺς
[7, 18]	ἐς τὰ ξύλα. ἐνταῦθά που	καὶ	ἄρκτον καὶ ἄλλο τι ἐθεασάμην
[7, 18]	δορκάδας, οἱ δὲ καὶ λύκων	καὶ	ἄρκτων σκύμνους, οἱ δὲ καὶ
[7, 21]	Μεσατεὺς γὰρ καὶ Ἀνθεύς τε	καὶ	Ἀροεύς ἐστιν αὐτοῖς τὰ ὀνόματα.
[7, 18]	δὲ καὶ τρίτη μεταξὺ Ἀνθείας	καὶ	Ἀρόης Μεσάτις πόλις. ὁπόσα δὲ
[7, 13]	ἐς τὸ ἔπειτα καταδρομαῖς μᾶλλον	καὶ	ἁρπαγαῖς ἐκ τῆς χώρας ἢ
[7, 24]	πρὸς τῇ ἀγορᾷ ναὸς Ἀπόλλωνι	καὶ	Ἀρτέμιδι ἐν κοινῷ, ἔστι δὲ
[7, 26]	τούτοις. θεῶν δὲ ἱερὰ Διονύσου	καὶ	Ἀρτέμιδός ἐστιν· ἡ μὲν χαλκοῦ
[7, 8]	μετεχειρίσαντο ὠμῶς οὕτω πόλεις Ἑλληνίδας	καὶ	ἀρχαίας, ἀναμαρτήτους τε οὔσας πρὸς
[7, 12]	Μεγαλοπολίτῃ Διαίῳ. ἐγεγόνει δὲ αὐτῷ	καὶ	ἀρχῆς διάδοχος τῆς Ἀχαιῶν ὁ
[7, 10]	συμμάχους ὄντας· Σαπαίων δὲ τούτων	καὶ	Ἀρχίλοχος ἐν ἰάμβῳ μνήμην ἔσχε.
[7, 1]	ὑπῆρξεν Ἀχαιοῖς καλεῖσθαι. Ἄρχανδρος Ἀχαιοῦ	καὶ	Ἀρχιτέλης ἐς Ἄργος ἀφίκοντο ἐκ
[7, 15]	Μέτελλον ἀπέλεξεν αὐτὸς ὅσον τετρακισχιλίους·	καὶ	ἄρχοντα ἐπ´ αὐτοῖς ἔταξεν Ἀλκαμένην.
[7, 25]	ἄλλῳ τῳ μιάσματι ἔνοχος ἢ	καὶ	ἀσεβὴς ἐσέλθῃ θέλων θεάσασθαι, αὐτίκα
[7, 23]	ἐστι τέμενος καὶ ἀγάλματα Ὑγείας	καὶ	Ἀσκληπιοῦ· ἰαμβεῖον δὲ ἐπὶ τῷ
[7, 23]	ἄλλα Ἑλλήνων βέλτιον καὶ δὴ	καὶ	Ἀσκληπιῷ πατέρα μὲν σφᾶς Ἀπόλλωνα
[7, 16]	ἔτι ἐς τὸ στρατόπεδον κατεῖρξαν,	καὶ	ἀσπίδας ὅσον τε πεντακοσίας εἷλον.
[7, 2]	τὴν γῆν Ἄνακτός τε αὐτόχθονος	καὶ	Ἀστερίου βασιλεύοντος τοῦ Ἄνακτος, Μιλήτου
[7, 24]	πολλῇ τῇ φλογί, τὰ δὲ	καὶ	ἀστέρων ὤφθη σχήματα οὔτε ἐγνωσμένα
[7, 25]	μαντείας δὲ ἐπὶ πίνακί τε	καὶ	ἀστραγάλοις ἔστι λαβεῖν. εὔχεται μὲν
[7, 4]	Ἀστυπάλαια καὶ Εὐρώπη, Ποσειδῶνος δὲ	καὶ	Ἀστυπαλαίας εἶναι παῖδα Ἀγκαῖον, βασιλεύειν
[7, 21]	ἅπαντας γεγόνασιν ἐπικλήσεις αὐτῷ, Πελαγαῖος	καὶ	Ἀσφάλιός τε καὶ Ἵππιος. (ὠνομάσθαι
[7, 2]	Μυουσίοις δέ γε κατέλαβεν ἐοικότα	καὶ	Ἀταρνείτας παθεῖν τοὺς ὑπὸ Περγάμῳ.
[7, 17]	ἄλλο ἱερόν σφισι Δινδυμήνῃ μητρὶ	καὶ	Ἄττῃ πεποιημένον. Ἄττης δὲ ὅστις
[7, 20]	ἐστὶν ἱερόν, ἐν δὲ αὐτῷ	καὶ	Ἄττης ἔχει τιμάς. τούτου μὲν
[7, 17]	νόσου τῆς λοιμώδους ἀνενεγκόν τε	καὶ	αὖθις ἀνανηξάμενον, ἔτεσιν ἔμελλεν οὐ
[7, 9]	τὰ Φιλίππου καὶ Αἰτωλῶν ἐναντία	καὶ	αὖθις Ἀντιόχου στρατεύσαντες χάριτι τῇ
[7, 8]	τοὺς φρουροῦντας Μακεδόνων μάχῃ νικήσας,	καὶ	αὖθις ἐλάσας ἐπὶ Κόρινθον κατεχομένην
[7, 7]	ἐκείνου συνέβη. Κλεομένους μὲν δὴ	καὶ	αὖθις ἐν λόγοις τοῖς Ἀρκαδικοῖς
[7, 26]	τὸ ἐπίνειον καταβᾶσιν ἐξ Αἰγείρας	καὶ	αὖθις ἐς τὰ πρόσω βαδίζουσιν
[7, 11]	εἶχεν ἐς τὸν Ὠρωπὸν ἐλθόντες	καὶ	αὖθις κατασύραντες εἴ τι ἐν
[7, 17]	Λακεδαιμονίοις δὲ Ἐπαμινώνδας ὁ Θηβαῖος	καὶ	αὖθις ὁ Ἀχαιῶν πόλεμος ἐγένετο·
[7, 20]	θεῷ, λουσάμενοι δὲ τῷ ποταμῷ	καὶ	αὖθις στεφάνους ἐπιθέμενοι κισσοῦ πρὸς
[7, 17]	μόγις, ἅτε ἐκ δένδρου λελωβημένου	καὶ	αὔου τὰ πλείονα, ἀνεβλάστησεν ἐκ
[7, 22]	πρὸ τοῦ ἀγάλματος ἑστία, λίθου	καὶ	αὐτή, μολίβδῳ δὲ πρὸς τὴν
[7, 22]	ἐγένετο οἰκιστής. (Τρίτεια δέ, Ἀχαιῶν	καὶ	αὕτη πόλις, ἐν μεσογαίῳ μὲν
[7, 26]	σφισιν ἐπελθεῖν νομίζοντες. (οὐ μὴν	καὶ	αὐτίκα γε ἐξενίκησεν Αἴγειραν ἀντὶ
[7, 15]	ὑπέμειναν οἱ περὶ τὸν Ἀλκαμένην	καὶ	αὐτίκα ἐς Κόρινθον παρὰ τὸ
[7, 19]	λάρνακα καὶ εἶδε τὸ ἄγαλμα	καὶ	αὐτίκα ἦν ἔκφρων μετὰ τὴν
[7, 7]	Ἀχαιοὺς ποιησάμενος ὁ Κλεομένης σπονδὰς	καὶ	αὐτίκα παραβὰς ὅσα ὤμοσεν ἠνδραποδίσατο
[7, 17]	ἐκ τῆς Ἑλλάδος τὸ Ἀχαϊκόν,	καὶ	αὐτὸ ἡ κακία τῶν στρατηγησάντων
[7, 24]	κατασκευὴν καὶ ὁμοῦ τῇ κατασκευῇ	καὶ	αὐτὸ τῆς πόλεως τὸ ἔδαφος
[7, 22]	ᾤκισται, τελοῦσι δὲ ἐς Πάτρας	καὶ	αὐτοὶ βασιλέως δόντος· στάδιοι δὲ
[7, 9]	Ῥώμην· σὺν δέ σφισιν ἀνεληλυθότες	καὶ	αὐτοὶ γενέσθαι τοῖς ἀνδράσιν ἔπρασσον
[7, 1]	ἐς ὃ ὑπ´ Ἀχαιῶν ἐξέπεσον	καὶ	αὐτοὶ καὶ ὁ δῆμος. τοῖς
[7, 20]	οἳ Πατρέως ἡλικίαν παιδὸς ἔχοντος	καὶ	αὐτοὶ παῖδές εἰσι. τῆς δὲ
[7, 2]	τε διδόασιν ἐς τὸν πλοῦν	καὶ	αὐτοί σφισιν ἐς τὴν ἀποικίαν
[7, 25]	Κύλωνι ὁμοῦ τὴν ἀκρόπολιν κατειληφότων·	καὶ	αὐτοί τε οἱ ἀποκτείναντες ἐνομίσθησαν
[7, 25]	μόνοι τε οὗτοι Βουρέων ἐλείφθησαν	καὶ	αὐτοὶ τῆς Βούρας ἐγένοντο οἰκισταί.
[7, 14]	ὕστερον ἢ Ὀρέστης ἀπεσταλμένοις, ὀπίσω	καὶ	αὐτοὶ τρέπονται. (Διαίῳ δὲ ἐξήκοντος
[7, 1]	τοῖς δὲ Ἀχαιοῖς τηνικαῦτα ὑπῆρξε	καὶ	αὐτοῖς ἐκ Λακεδαίμονος καὶ Ἄργους
[7, 11]	ἐς Ἀχαιοὺς ἐθέλοντες ἄφεσιν εὕρασθαι·	καὶ	αὐτοῖς ἐπετράπη μὲν ὑπὸ τοῦ
[7, 5]	περὶ τῶν παρόντων σφίσιν ἐρησομένους,	καὶ	αὐτοῖς ἔχρησεν ὁ θεός· τρὶς
[7, 23]	ὑπὸ Ἀργείων ἐδόθη τὰ ἀγάλματα.	(καὶ	αὐτοῖς καὶ τάδε ἔτι προσταχθῆναί
[7, 1]	ἐλθόντες δὲ ἐγένοντο Δαναοῦ γαμβροί,	καὶ	Αὐτομάτην μὲν Ἀρχιτέλης, Σκαιὰν δὲ
[7, 8]	(Ἀχαιοὶ δὲ ἐποιοῦντο μὲν μεγάλως	καὶ	αὐτὸν ἐν αἰτίᾳ Φλαμίνιον καὶ
[7, 10]	τε δὴ ἐδόκει παντάπασιν ἄδικα	καὶ	αὐτὸν ἠξίουν οἱ ἐς τὸν
[7, 1]	παῖς ἦν, γυναῖκα αὐτῷ διδοὺς	καὶ	αὐτὸν Ἴωνα ἐπὶ τῇ ἀρχῇ
[7, 19]	ἐνταῦθα ἱδρύσασθαί τε τὴν λάρνακα	καὶ	αὐτὸν οἰκῆσαι. ὁ μὲν δὴ
[7, 23]	πρὸς ὑγίειαν, Ἀπόλλωνα δὲ ἥλιον,	καὶ	αὐτὸν ὀρθότατα Ἀσκληπιῷ πατέρα ἐπονομάζεσθαι,
[7, 18]	Τριπτολέμου τὸ ἅρμα ζεύξαντα ἐθελῆσαι	καὶ	αὐτὸν σπεῖραι· καὶ τὸν μὲν
[7, 17]	(ἐνταῦθα ἄλλοι τε τῶν Λυδῶν	καὶ	αὐτὸς Ἄττης ἀπέθανεν ὑπὸ τοῦ
[7, 10]	εἰ δὲ ἐκεῖνοι καταγνοῖεν, τότε	καὶ	αὐτὸς τὰ ὀνόματα ἐρεῖν ἔφασκε
[7, 27]	δ´ Ἰσθμίων καὶ Νεμέᾳ δύο·	καὶ	αὐτοῦ καὶ εἰκόνας ποιήσαντες οἱ
[7, 26]	πολέμου μαχεσάμενον ἀνδρειότατα Αἰγειρατῶν τελευτῆσαι,	καὶ	αὐτοῦ τὸν θάνατον οἱ λοιποὶ
[7, 23]	δὲ ἀπαιτεῖσθαι ὑπὸ τῶν Ἀργείων	καὶ	αὐτοὺς τὰ ἐς τὰς θυσίας
[7, 24]	καὶ ἄλλο μνῆμα ἐν Σπάρτῃ,	καὶ	αὐτῷ αἱ πόλεις ἐναγίζουσιν ἀμφότεραι.
[7, 19]	Δελφοὺς ἐχρᾶτο ὑπὲρ τῆς νόσου.	(καὶ	αὐτῷ γενέσθαι λέγουσι μάντευμα, ἔνθα
[7, 22]	μεγέθει δέ ἐστιν οὐ μέγας.	καὶ	αὐτῷ καὶ ἐπίγραμμα ἔπεστιν, ἀναθεῖναι
[7, 4]	παρὰ Μίνω ἔφυγεν ἐς Κρήτην,	καὶ	αὐτῷ τε ἀγάλματα Μίνῳ καὶ
[7, 16]	μὲν δὴ ἀγαθὴν δόξαν Ἀθηναίοις	καὶ	αὑτῷ κτώμενος περιεποίησέ τε ὧν
[7, 2]	ἐς ἀποικίαν ἀπεστάλησαν, ἀγαγόντες μὲν	καὶ	αὐτῶν Ἀθηναίων τὸν βουλόμενον, τὸ
[7, 16]	ὑπὸ νύκτα εὐθύς· ἀπεδίδρασκον δὲ	καὶ	αὐτῶν Κορινθίων οἱ πολλοί. Μόμμιος
[7, 12]	Σπάρτης ἀντιδικήσοντες ἐπὶ τῆς βουλῆς.	καὶ	αὐτῶν ὁ μὲν κατὰ τὴν
[7, 24]	τέταρτον Ὁμαγυρίῳ Διί. ἐνταῦθα Διὸς	καὶ	Ἀφροδίτης ἐστὶ καὶ Ἀθηνᾶς ἀγάλματα·
[7, 21]	πεποιημένα Ἄρεως, τὸ δὲ Ἀπόλλωνος·	καὶ	Ἀφροδίτης, ἧς καὶ πρὸς τῷ
[7, 15]	Λαμιακὸν ποιούμενος κόλπον. Κριτόλαος δὲ	καὶ	Ἀχαιοὶ λόγον μὲν φέροντα ἐς
[7, 8]	τέλος οἱ εὖνοι Ῥωμαίοις ἐνίκησαν	καὶ	Ἀχαιοὶ Φλαμινίῳ Κόρινθον συνεπολιόρκησαν. (Κορίνθιοι
[7, 9]	ἐφιέντες ἢ Ῥωμαίοις συγκείμενα ἦν	καὶ	Ἀχαιοῖς· Ἀχαιῶν μὲν γὰρ εἴρητο
[7, 6]	Ὀλυμπίᾳ τῶν Ἑλλήνων μετῆν ἂν	καὶ	Ἀχαιοῖς γεγράφθαι. δοκεῖν δέ μοι
[7, 14]	ἀποσταλέντες ἐκ Ῥώμης Λακεδαιμονίοις δικασταὶ	καὶ	Ἀχαιοῖς γενέσθαι, ἄλλοι τε καὶ
[7, 13]	τοῦτο ἦσαν ἀπεσταλμένοι Λακεδαιμονίοις δικασταὶ	καὶ	Ἀχαιοῖς γενέσθαι. (οἱ μὲν δὴ
[7, 12]	πρέσβεις, οἳ κρινοῦσιν ὅσα Λακεδαιμονίοις	καὶ	Ἀχαιοῖς διάφορα ἦν ἐς ἀλλήλους.
[7, 9]	αὖθις οἱ Ῥωμαῖοι Λακεδαιμονίοις γενέσθαι	καὶ	Ἀχαιοῖς δικαστάς, Ἄππιον καὶ ὅσοι
[7, 13]	μὲν δὴ τὰ ἐντεταλμένα Δαμοκρίτῳ	καὶ	Ἀχαιοῖς ἐπήγγελλον ἐφθακόσιν ἔξοδον ἐπὶ
[7, 13]	φεύγουσιν ἐκ τῆς παρατάξεως ὁμοῦ	καὶ	Ἀχαιοῖς ἐσδραμεῖν ὑπῆρξεν ἂν ἐς
[7, 10]	πολίτας ἐπὶ οἰκείοις κέρδεσιν, ἔμελλε	καὶ	Ἀχαιοῖς κακῶν ἄρξειν, οὔποτε ἐκ
[7, 13]	ὑπήκοον. (ἐξεγείρας δὲ αὖθις Λακεδαιμονίοις	καὶ	Ἀχαιοῖς πόλεμον ἐν ἐγκλήμασί τε
[7, 9]	τε ἄνδρας καὶ Ἄππιον Λακεδαιμονίοις	καὶ	Ἀχαιοῖς τὰ δίκαια ὁρίσαι. Ἄππιος
[7, 15]	ἐκείνων τολμήματα. (ὑποφεύγοντας δὲ Κριτόλαον	καὶ	Ἀχαιοὺς αἱροῦσιν ὀλίγον πρὸ τῆς
[7, 14]	καλοῖτο. ὃ δὴ καὶ Κριτόλαον	καὶ	Ἀχαιοὺς ἔβλαψε. παρώξυνε δὲ καὶ
[7, 9]	ἐς Αἰτωλίαν κατάγειν σφᾶς Μεσσηνίους	καὶ	Ἀχαιοὺς ἐπὶ τὰ οἰκεῖα. (τοῦτο
[7, 16]	Ἡρακλεώταις καὶ Εὐβοεῦσι τάλαντα ἑκατὸν	καὶ	Ἀχαιοὺς Λακεδαιμονίοις διακόσια ἐκέλευσεν ἐκτῖσαι.
[7, 1]	ἐξεληλάσθαι· (τὰ δὲ ἐς Ἴωνας	καὶ	Ἀχαιούς, ὁπόσα ἐπράχθη σφίσιν ἐπ´
[7, 7]	πρὸς τοῦτον οὖν τὸν Ἀντίγονον	καὶ	Ἀχαιοὺς ποιησάμενος ὁ Κλεομένης σπονδὰς
[7, 7]	οἰκίας τῆς ἑτέρας, ἀντικαθημένους Ἄρατον	καὶ	Ἀχαιοὺς πρὸς Δύμῃ παρὰ πολύ
[7, 14]	καὶ Ἀχαιοὺς ἔβλαψε. παρώξυνε δὲ	καὶ	Ἀχαιοὺς Πυθέας βοιωταρχῶν τηνικαῦτα ἐν
[7, 18]	τὰς Πάτρας, προσσυνῴκισε δέ σφισι	καὶ	Ἀχαιοὺς τοὺς ἐκ Ῥυπῶν, καταβαλὼν
[7, 10]	ἐς τὰς ἐκεῖ διέπεμψαν πόλεις,	καὶ	Ἀχαιῶν ἄλλοτε ἄλλας ὑπὲρ τῶν
[7, 15]	τοῖς Φωκεῦσιν ἡ Κριτολάου συμφορὰ	καὶ	Ἀχαιῶν ἀπηγγέλλετο, ἀπελθεῖν ἐκ τῆς
[7, 9]	ὑπὸ Ἀχαιῶν ἐκπεπτωκότας, τούτους τε	καὶ	Ἀχαιῶν αὐτῶν τοὺς φεύγοντας ἀναβῆναι
[7, 14]	παρὰ Ῥωμαίων ἥκοντες τὰ Λακεδαιμονίων	καὶ	Ἀχαιῶν δικάσαι ἀφίκετο μὲν ἐν
[7, 16]	πρότερον ἐπὶ τῇ Λακεδαιμονίων διαφορᾷ	καὶ	Ἀχαιῶν ἐλθόντα, ἀφίκετο μὲν περὶ
[7, 9]	τοῦ Ἀχαιῶν μετεῖχον. (ἀντιπρεσβευσαμένων δὲ	καὶ	Ἀχαιῶν Λακεδαιμονίοις καὶ λόγων ῥηθέντων
[7, 17]	τῷ ποταμῷ ναός ἐστι Λαρισαίας,	καὶ	Ἀχαιῶν πόλις Δύμη σταδίους ὅσον
[7, 18]	ποταμὸς Πεῖρος ἐς θάλατταν κάτεισι,	καὶ	Ἀχαιῶν πόλις ποτὲ Ὤλενος ᾠκεῖτο
[7, 15]	ἔργου τοῦ ἐν Μαραθῶνι μιμούμενος,	καὶ	Ἀχαιῶν συνέλεγε καὶ Ἀρκάδων ἀπὸ
[7, 9]	ἀντιβαίνοντος, ἔμελλεν οὐ χαλεπῶς Μεσσηνίων	καὶ	Ἀχαιῶν τοῖς φεύγουσι τὰ βουλεύματα
[7, 9]	πρεσβείᾳ μὴ ὑπεριδεῖν Λακεδαιμονίων ἤρεσε	καὶ	Ἀχαιῶν, τοὺς δὲ τὰς ἀρχὰς
[7, 6]	δὲ ἐπ´ ἴσης τοῖς κατειλεγμένοις	καὶ	Ἀχαιῶν τῶν ἐκ Λακεδαίμονος Πρευγένης
[7, 14]	Ῥωμαίων πρέσβεσιν ἐπὶ τὰ Λακεδαιμονίων	καὶ	Ἀχαιῶν ὕστερον ἢ Ὀρέστης ἀπεσταλμένοις,
[7, 7]	ἀκρόπολις ἐτετείχιστο, ἐπὶ δὲ Εὐβοίᾳ	καὶ	Βοιωτοῖς τε καὶ Φωκεῦσι Χαλκὶς
[7, 18]	ἄλλα ᾤκησαν, Μεσάτιν καὶ Ἄνθειαν	καὶ	Βολίνην καὶ Ἀργυρᾶν τε καὶ
[7, 6]	Ῥύπες καὶ Αἴγιον καὶ Κερύνεια	καὶ	Βοῦρα, ἐπὶ ταύταις δὲ Ἑλίκη
[7, 24]	ὡσαύτως ἐν Τέῳ περίβολός τε	καὶ	βωμός ἐστι τῷ Ἑλικωνίῳ θέας
[7, 3]	μὲν κατὰ συγγένειαν τὴν Κρητῶν	καὶ	γὰρ οἱ Λύκιοι τὸ ἀρχαῖόν
[7, 22]	ἀγορᾷ λίθου πεποιημένον ἄγαλμα ἔχον	καὶ	γένεια· ἑστηκὼς δὲ πρὸς αὐτῇ
[7, 4]	δὲ αὐτὸν καὶ ἑτέρᾳ νύμφῃ,	καὶ	γενέσθαι οἱ παῖδας Ἄγελόν τε
[7, 1]	βασιλέα ἕλωνται κατά τε ἀνδραγαθίαν	καὶ	γένους δόξαν. (Ἰώνων δὲ οὐ
[7, 22]	οὐκ εἴχομεν· ταφῆναι δὲ ἄνδρα	καὶ	γυναῖκα ἐν κοινῷ παρίστατο ἅπασιν
[7, 26]	ἤδη γέρων ἴσα καὶ ὀδυρόμενος	καὶ	γυναῖκες {αἱ} τρεῖς ἀφαιρούμεναι ψέλιά
[7, 15]	μετεσχήκεσαν. τότε δὲ αὐτοί τε	καὶ	γυναῖκες ἐκλελοιπότες πᾶσα ἡλικία τὴν
[7, 2]	ἱερὸν ἄλλοι τε ἱκεσίας ἕνεκα	καὶ	γυναῖκες τοῦ Ἀμαζόνων γένους. Ἄνδροκλος
[7, 23]	Σελέμνου σύμφορον καὶ ἀνδράσιν εἶναι	καὶ	γυναιξὶν ἐς ἔρωτος ἴαμα, λουομένοις
[7, 22]	τέχνη Νικίου· θρόνος τε ἐλέφαντος	καὶ	γυνὴ νέα καὶ εἴδους εὖ
[7, 27]	τούτῳ καὶ Λαμπτήρια ἑορτὴν ἄγουσι,	καὶ	δᾷδάς τε ἐς τὸ ἱερὸν
[7, 6]	τηνικαῦτα ἐν τοῖς Ἀχαιοῖς ἐδυνάστευον	καὶ	Δαμασίας ὁ Πενθίλου τοῦ Ὀρέστου,
[7, 2]	Εὐβοίας. τοῖς δὲ Φωκεῦσι Φιλογένης	καὶ	Δάμων οἱ Εὐκτήμονος Ἀθηναῖοι ναῦς
[7, 3]	ἡμᾶς ἔτι Φωκίδος, οἳ Φιλογένει	καὶ	Δάμωνι ὁμοῦ τοῖς Ἀθηναίοις διέβησαν
[7, 8]	εὕρητο εἰρήνην δεήσεσί τε παντοίαις	καὶ	δαπάναις χρημάτων μεγάλαις. τὰ δὲ
[7, 10]	ἐφθάρη Σαμίων πλὴν ἑνός τε	καὶ	δέκα ἀνδρῶν τῶν ἄλλων τριηράρχων
[7, 22]	δὲ ὁ Πάνορμος σταδίοις πέντε	καὶ	δέκα ἀπωτέρω τῆς ἄκρας. τοσούτους
[7, 22]	(Φαρεῦσι δὲ ὅσον πέντε σταδίους	καὶ	δέκα ἀπωτέρω τῆς πόλεώς ἐστιν
[7, 26]	ἐκ τοῦ ἐπινείου δύο σταδίων	καὶ	δέκα ἐς τὴν ἄνω πόλιν.
[7, 16]	τὰ ἐπικουρικὰ ἀπωτέρω δύο τε	καὶ	δέκα ἔταξε σταδίοις, πρὸ τοῦ
[7, 6]	πόλεις. αἱ δὲ δύο τε	καὶ	δέκα ἦσαν ἀριθμόν, ὁπόσαι γε
[7, 18]	κατατιθέασι δὲ ἐπὶ τὸν βωμὸν	καὶ	δένδρων καρπὸν τῶν ἡμέρων. (τὸ
[7, 23]	τά τε ἄλλα Ἑλλήνων βέλτιον	καὶ	δὴ καὶ Ἀσκληπιῷ πατέρα μὲν
[7, 21]	Καλυδωνίων ἐγένοντο ἱερεῖς τῷ θεῷ	καὶ	δὴ καὶ Κόρεσος, ὃν ἀνθρώπων
[7, 18]	τε τῶν ἐκ Καλυδῶνος λαφύρων	καὶ	δὴ καὶ τῆς Λαφρίας ἔδωκε
[7, 24]	Ἑλίκην περιέλαβεν ἐν κύκλῳ πᾶσαν·	καὶ	δὴ καὶ τὸ ἄλσος τοῦ
[7, 5]	ἐμὲ ἔτι οἱ ἐπιχώριοι φυλάσσουσι·	καὶ	δὴ καὶ τὸν ἁλιέα οἱ
[7, 27]	ἀνεστηκότος. τοῦτο μὲν δὴ ἀπότομον	καὶ	δι´ αὐτό ἐστιν ἀοίκητον· τῷ
[7, 27]	τοῦ ἀδύτου νότιόν τε εἶναι	καὶ	δι´ αὐτὸ τῷ ἐλέφαντι ἐπιτήδειον.
[7, 14]	τῶν Ἀχαιῶν ἔχοντας τὰς ἀρχὰς	καὶ	Δίαιον ἐκάλει παρ´ αὑτόν. ἀφικομένοις
[7, 12]	ὑπὸ Ἀχαιῶν Καλλικράτης ἐς Ῥώμην	καὶ	Δίαιος τοῖς φεύγουσιν ἐκ Σπάρτης
[7, 17]	ἡ Ἑλλάς, λυμανθεῖσα κατὰ μέρη	καὶ	διαπορθηθεῖσα ἐξ ἀρχῆς ὑπὸ τοῦ
[7, 8]	ἐς σύλλογον ὑπάγονται τὸν Ἀχαϊκὸν	καὶ	δίκας τε ἐδίκαζόν σφισιν ἐς
[7, 2]	ἡνίκα Ἡρακλέα ἔφυγον, αἱ δὲ	καὶ	Διόνυσον τὰ ἔτι ἀρχαιότερα, ἱκέτιδες
[7, 21]	μεγάλα λίθου λευκοῦ τὰ ἀγάλματα.	~(καὶ	Διονύσου κατὰ τοῦτο τῆς πόλεώς
[7, 23]	ἔχων πω γένεια. ἔστι δὲ	καὶ	Διὸς ἐπίκλησιν Σωτῆρος ἐν τῇ
[7, 9]	καὶ Ἀλκιβιάδας, {ὡς} Λακεδαιμόνιοι μὲν	καὶ	δόκιμοι τὰ μάλιστα ἐν τῇ
[7, 11]	τὴν Ῥωμαίων βουλὴν οἱ Ὠρώπιοι·	καὶ	δόξαντες παθεῖν οὐ δίκαια, {καὶ}
[7, 18]	ὗς ἀγρίους καὶ ἐλάφους τε	καὶ	δορκάδας, οἱ δὲ καὶ λύκων
[7, 15]	ἡγεμονίαν τοῦ στρατεύματος παρῄει Δίαιος·	καὶ	δούλους τε ἐς ἐλευθερίαν ἠφίει,
[7, 25]	δῆμος ἀφίκοντο ἐς τὴν Κερύνειαν,	καὶ	δυνατωτέρα τε ἡ Κερύνεια οἰκητόρων
[7, 5]	ἱεροῖο Μέλητος" οὕτω μετῳκίσαντο ἐθελονταὶ	καὶ	δύο Νεμέσεις νομίζουσιν ἀντὶ μιᾶς
[7, 11]	ταῦτα οἱ Ἀθηναῖοι, ἀλλὰ ὑποσχέσεσι	καὶ	δώροις ὑπελθόντες Ὠρωπίους ὑπάγονται σφᾶς
[7, 21]	Κορέσου δεήσεις τε ποιουμένου πάσας	καὶ	δώρων ὑποσχέσεις παντοίας οὐκ ἐνετρέπετο
[7, 26]	οὖν τὸ ἐπίνειον Αἰγειρατῶν δύο	καὶ	ἑβδομήκοντα ἀπὸ τοῦ κατὰ τὴν
[7, 10]	πάντα τινὰ ἐκεκύρωτο ἐς Ῥώμην·	καὶ	ἐγένοντο ὑπὲρ χιλίους οἱ ἀναχθέντες.
[7, 22]	ὁπόσοις ἂν κατὰ γνώμην ᾖ,	καὶ	ἐγκαθεύδουσι. (περίβολος δὲ ἀγορᾶς μέγας
[7, 1]	Ξοῦθος ἐγένετο ὑπὲρ τῆς ἀρχῆς,	καὶ	ἔγνω γὰρ τὸν πρεσβύτατον Κέκροπα
[7, 6]	Λυδοὶ πρὸ ἱεροῦ Περσικῆς Ἀρτέμιδος,	καὶ	ἔγραψαν ἐπίγραμμα ὡς τελευτήσειεν ὁ
[7, 10]	ἔχει ταύτην· ἐστρατήγησα μὲν Ἀχαιῶν	καὶ	ἐγώ, ἀδικίας δὲ οὐδὲν ἐς
[7, 18]	Ῥυπῶν, καταβαλὼν ἐς ἔδαφος Ῥύπας·	καὶ	ἔδωκε μὲν ἐλευθέροις Ἀχαιῶν μόνοις
[7, 24]	ὡσαύτως δὲ καὶ ὀχετῶν κατασκευῆς	καὶ	εἰ δή τι ἄλλο ἐπὶ
[7, 19]	οὖν ὁ Εὐρύπυλος τὴν λάρνακα	καὶ	εἶδε τὸ ἄγαλμα καὶ αὐτίκα
[7, 22]	τε ἐλέφαντος καὶ γυνὴ νέα	καὶ	εἴδους εὖ ἔχουσα ἐπὶ τῷ
[7, 27]	καὶ Νεμέᾳ δύο· καὶ αὐτοῦ	καὶ	εἰκόνας ποιήσαντες οἱ Πελληνεῖς τὴν
[7, 12]	ἐσπέμπει σφίσι τεσσάρων ὀνόματα ἀνδρῶν	καὶ	εἴκοσι πρωτευόντων τὰ πάντα ἐν
[7, 27]	τῆς αὑτοῦ καταστῆναι. (ἔστι δὲ	καὶ	Εἰλειθυίας Πελληνεῦσιν ἱερόν· τοῦτο ἐν
[7, 26]	γὰρ συμμάχους τοῖς Ὑπερησιεῦσιν ἤλπιζον	καὶ	εἶναι τὴν φλόγα {καὶ} ἐκ
[7, 3]	πολλοῖς ὕστερον ἔκ τε Ἀθηναίων	καὶ	ἐκ Βοιωτίας ἀφίκοντο ἄνδρες· ἡγοῦντο
[7, 1]	Δωριέων ἐκπεπτωκότες ἔκ τε Ἄργους	καὶ	ἐκ Λακεδαίμονος ἐπεκηρυκεύοντο Ἴωσιν αὐτοί
[7, 16]	ἐπῆλθον δὲ καὶ τοξόται Κρῆτες	καὶ	ἐκ Περγάμου τῆς ὑπὲρ Καΐκου
[7, 3]	Κοδριδῶν λάβωσιν, οὕτω παρὰ Ἐρυθραίων	καὶ	ἐκ Τέω Δεοίτην καὶ Πέρικλον
[7, 3]	Κολοφωνίας ἔκτισαν. (ἀπελθόντες δὲ ἑκουσίως	καὶ	ἐκ τῆς Κολοφωνίας, οὕτω γῆν
[7, 26]	ἤλπιζον καὶ εἶναι τὴν φλόγα	{καὶ}	ἐκ τοῦ ἐπικουρικοῦ πυρός οἱ
[7, 7]	τε Ἀχαιοῖς τὰ μάλιστα ἦσαν	καὶ	ἐκ τοῦ φανεροῦ πόλεμόν σφισιν
[7, 15]	οὓς ἐς τὴν Ἑλλάδα ἀπέστειλαν	καὶ	ἐκ τῶν γραμμάτων ἃ Μέτελλος
[7, 8]	ἣν ἦγεν ἀποβαλεῖν τὸ πολὺ	καὶ	ἐκ τῶν πόλεων, ὅσας εἷλεν
[7, 3]	οὐκ Ἴωνες, Κλεωναῖοι δὲ ἦσαν	καὶ	ἐκ Φλιοῦντος, ὅσοι Δωριέων ἐς
[7, 16]	μάχην ᾕρει τε κατὰ κράτος	καὶ	ἔκαιε Κόρινθον. (τῶν δὲ ἐγκαταληφθέντων
[7, 14]	ἐς τὸ ἐκτὸς τῆς οἰκίας	καὶ	ἐκάλουν Ἀχαιοὺς ἐς ἐκκλησίαν· οἱ
[7, 22]	οὖς τὸν θεὸν ὁποῖόν τι	καὶ	ἑκάστῳ τὸ ἐρώτημά ἐστι. τὸ
[7, 24]	κατὰ ἔτος ἱερεῖς αἱρετοὶ γίνονται,	καὶ	ἑκάτερα τῶν ἀγαλμάτων ἐπὶ ταῖς
[7, 22]	τοῦ ἄστεως στάδιοι πεντήκοντά εἰσι	καὶ	ἑκατόν, ἀπὸ θαλάσσης δὲ ἄνω
[7, 22]	δὲ ἐς Τρίτειαν εἴκοσί τε	καὶ	ἑκατόν εἰσιν ἐκ Φαρῶν. πρὶν
[7, 26]	θαλάσσῃ σταδίων ἐστὶν εἴκοσιν ὁδὸς	καὶ	ἑκατόν· ταύτης δὲ ἡμίσεια ἐς
[7, 19]	ἡ Πυθία Μελάνιππον καὶ Κομαιθώ·	καὶ	ἐκείνους τε αὐτοὺς μάντευμα ἀφίκετο
[7, 14]	τόλμης ἐπέχειν τοὺς Ἀχαιοὺς ἐπειρῶντο	καὶ	ἐκέλευον μεμνῆσθαι σφᾶς ὡς ἀδικημάτων
[7, 7]	χρόνον τινὰ ἐπισχόντες· τοὺς δὲ	καὶ	ἐκτὸς οἰκοῦντας τοῦ ἰσθμοῦ συντελεῖν
[7, 18]	ἐς τὸ ἐκτός, τὰ δὲ	καὶ	ἐκφεύγοντα ὑπὸ ἰσχύος· ταῦτα οἱ
[7, 15]	καὶ ἀπέκτεινάν τε πλήθει πολλοὺς	καὶ	ἔλαβον ζῶντας ὅσον χιλίους. Κριτόλαος
[7, 10]	δὲ ὕστερον ἔτει τριακοσίους ἢ	καὶ	ἐλάσσονας, οἳ μόνοι περὶ Ἰταλίαν
[7, 18]	ἅπαντα, ἔτι δὲ ὗς ἀγρίους	καὶ	ἐλάφους τε καὶ δορκάδας, οἱ
[7, 27]	παρέχονται καὶ ἄλλα ἐς πίστιν	καὶ	ἐλεγεῖον ἐπὶ τῷ Πουλυδάμαντι· ὦ
[7, 18]	Ὤλενος, μαρτυρεῖ τῷ λόγῳ μου	καὶ	ἐλεγεῖον ἐς Εὐρυτίωνα Κένταυρον ὑπὸ
[7, 17]	ἡ βασιλεία περιῆλθεν ἡ Ῥωμαίων,	καὶ	ἐλεύθερον ὁ Νέρων ἀφίησιν ἁπάντων,
[7, 1]	ἀρχὴν Ἴων ἔσχεν ἀποθανόντος Σελινοῦντος,	καὶ	Ἑλίκην τε ἀπὸ τῆς γυναικὸς
[7, 25]	δ´ αὐτὴν Ἴωνος τοῦ Ξούθου	καὶ	Ἑλίκης εἶναι. ὅτε δὲ Ἑλίκην
[7, 24]	αὐτὰ τοῦ χειμάρρου. σύνοπτα δὲ	καὶ	Ἑλίκης ἐστὶ τὰ ἐρείπια, οὐ
[7, 23]	δέ τι Φοινίκων μᾶλλον ἢ	καὶ	Ἑλλήνων ἔφην τὸν λόγον, ἐπεὶ
[7, 27]	θεὸς παρέχεται σχῆμα. ᾠκοδόμηται δὲ	καὶ	ἔλυτρον κρήνης ἐν τῇ ἀγορᾷ,
[7, 22]	τε ἐπὶ τῆς ἑστίας θυμιᾷ	καὶ	ἐμπλήσας τοὺς λύχνους ἐλαίου καὶ
[7, 26]	ἐν Σικυῶνι ἐθεάσατο, τεκμαίροιτο ἂν	καὶ	ἐν Αἰγείρᾳ τὸν Ἀπόλλωνα ἔργον
[7, 5]	κατατείνουσα ἐς τὸ πέλαγος ἄκρα	καὶ	ἐν αὐτῇ λουτρὰ θαλάσσια, μάλιστα
[7, 10]	συνεδρίῳ τῷ Ἀχαιῶν, ἐθέλω δὲ	καὶ	ἐν αὐτοῖς Ῥωμαίοις ὑπέχειν κρίσιν.
[7, 24]	ὥραν χειμῶνός τε γίνεται καυματωδέστερος	καὶ	ἐν θέρει μετὰ ἀχλύος μᾶλλον
[7, 5]	τε ἐν Βραγχίδαις τῆς Μιλησίας	καὶ	ἐν Κλάρῳ τῇ Κολοφωνίων. δύο
[7, 12]	τοῦ Μεναλκίδα ἰδίᾳ τε ἕκαστος	καὶ	ἐν κοινῷ Δίαιον ἐποιοῦντο ἐν
[7, 27]	δύο ἀνελόμενον πάλης νίκας Ἰσθμικὰς	καὶ	ἐν Ὀλυμπίᾳ τέσσαρας οὐδὲ ἀρχὴν
[7, 27]	ἀκροπόλει τε αὐτὸν τῇ Ἀθηναίων	καὶ	ἐν Πλαταιαῖς ποιῆσαι τῆς Ἀθηνᾶς
[7, 25]	ἐπ´ ἴσης ἔν τε Ἑλίκῃ	καὶ	ἐν ταῖς Αἰγαῖς ἔχοντος. (οὐ
[7, 24]	ἀλλαχοῦ τε τοῦ σώματος ἐπισημαίνει	καὶ	ἐν ταῖς χερσὶν ὑπὸ ἑκάτερον
[7, 26]	οἱ ἐπιχώριοι Συμπαθῆ, ἅτε ἐλεεινὸν	καὶ	ἐν τῇ εἰκόνι. (ὁδὸς δὲ
[7, 24]	κίνησις ἐξεγείρῃ τὰ ἤδη τραπέντα,	(καὶ	ἐν τῇ τοιᾷδε ἰδέᾳ τοῦ
[7, 23]	Ἑλλήνων ἔφην τὸν λόγον, ἐπεὶ	καὶ	ἐν Τιτάνῃ τῆς Σικυωνίων τὸ
[7, 19]	ἐπὶ πολλῶν τε δὴ ἄλλων	καὶ	ἐν τοῖς Μελανίππου παθήμασιν, ὡς
[7, 9]	ἄλλα ἐγκλήματα, λαμβάνειν τε αὐτοὺς	καὶ	ἐν τῷ Ἀχαϊκῷ ὑπέχειν τὰς
[7, 24]	περιτρέπουσαι τὰ δένδρα, καί που	καὶ	ἐν τῷ οὐρανῷ διαδρομαὶ σὺν
[7, 5]	τε ἐν Σάμῳ τῆς Ἥρας	καὶ	ἐν Φωκαίᾳ τῆς Ἀθηνᾶς· θαῦμα
[7, 17]	ἐλέγετο δὲ ὡς οἱ ἐπιχώριοι	καὶ	ἐναγίζουσι τῷ Σωστράτῳ. (Δυμαίοις δὲ
[7, 19]	Εὐρύπυλον ἐν μνήμῃ, καί οἱ	καὶ	ἐναγίζουσιν ἀνὰ πᾶν ἔτος, ἐπειδὰν
[7, 8]	δὲ ἐν τῷ συνεδρίῳ πολλῶν	καὶ	ἐναντίων ἀλλήλοις, τέλος οἱ εὖνοι
[7, 25]	τε {καὶ} τῷ ποταμῷ Κρᾶθις	καὶ	ἔνθα αἱ πηγαὶ τοῦ ποταμοῦ
[7, 3]	ἀπαχθέντα κατεδέξαντο οἱ Δαμασίχθονος παῖδες·	καὶ	ἔνθα ὁ τοῦ Προμήθου τάφος,
[7, 4]	τοῦ Μαιάνδρου Σαμίαν γενέσθαι Περίλαον	καὶ	Ἔνουδον καὶ Σάμον καὶ Ἀλιθέρσην
[7, 27]	τοῦ θεοῦ γίνεται. ὕδωρ δὲ	καὶ	ἐνταῦθα ἀνέδην ἐστί, καὶ ἐπὶ
[7, 18]	τε αὐτὸν ἐν τῇ Μεσάτει	καὶ	ἐνταῦθα ἐπιβουλευθέντα ὑπὸ Τιτάνων ἐς
[7, 3]	Αἰόλου. ἀναμεμιγμένοι μὲν τῷ Ἑλληνικῷ	καὶ	ἐνταῦθα ἦσαν οἱ Κᾶρες· ἐσήγαγε
[7, 14]	ἔνθα Ὀρέστης ᾤκει φθάνοντας ὅμως	καὶ	ἐντεῦθεν ἐβιάζοντο ἕλκειν. (Ὀρέστης δὲ
[7, 1]	μὲν ἐκ τοῦ Αἰγιαλοῦ παραλαβὼν	καὶ	ἐξ Ἀθηνῶν ἐπικούρους κατῆλθεν ἐς
[7, 9]	ὑπέχειν τὰς κρίσεις. ἐτειχίσθη δὲ	καὶ	ἐξ ἀρχῆς αὖθις Σπαρτιάταις ὁ
[7, 20]	χρόνον ἔχουσιν ἐν Μεσόᾳ, ὅτι	καὶ	ἐξ ἀρχῆς ὑπὸ τοῦ Πρευγένους
[7, 22]	καὶ ἐμπλήσας τοὺς λύχνους ἐλαίου	καὶ	ἐξάψας τίθησιν ἐπὶ τὸν βωμὸν
[7, 7]	Εὐδαμίδου βασιλεύων ἐν {τῇ} Σπάρτῃ,	καὶ	ἐξέπεσεν αὐτίκα ἐκ Πελλήνης ὑπὸ
[7, 19]	Ἀρτέμιδος ἱερῷ Κομαιθὼ καὶ Μελάνιππος	{καὶ}	ἐξέπλησαν τοῦ ἔρωτος τὴν ὁρμήν.
[7, 19]	καὶ ναὸς Ἀρτέμιδος Τρικλαρίας ἐπίκλησιν,	καὶ	ἑορτὴν οἱ Ἴωνες αὐτῇ καὶ
[7, 27]	ἄνεισιν ἐκ πηγῶν. ἄγουσι δὲ	καὶ	ἑορτὴν τῇ Δήμητρι ἐνταῦθα ἡμερῶν
[7, 21]	θεὸν πείθοιτο μὲν ἄν τις	καὶ	ἐπ´ αἰτίαις ἄλλαις· ἐγὼ δὲ
[7, 23]	τε ἐς τὴν θάλασσαν ἔχει,	καὶ	ἐπ´ αὐτῇ λέγεται λόγος ὡς
[7, 5]	Αἰγύπτιον. σχεδία γὰρ ἦν ξύλων,	καὶ	ἐπ´ αὐτῇ ὁ θεὸς ἐκ
[7, 13]	ἰσχύος ἔλαβον μὲν τὰ ὅπλα	καὶ	ἐπεξῆλθον ἀμυνοῦντες τῇ οἰκείᾳ, βιασθέντες
[7, 11]	καὶ δόξαντες παθεῖν οὐ δίκαια,	{καὶ}	ἐπεστάλη Σικυωνίοις ὑπὸ τῆς βουλῆς
[7, 16]	ἀπὸ τούτου δὲ τοῦ ἔργου	καὶ	ἐπήρθησαν οἱ Ἀχαιοὶ ποιήσασθαι τὴν
[7, 24]	σεισμοῖς, ὅσοι μεγέθει τε ὑπερήρκασι	καὶ	ἐπὶ μήκιστον διικνοῦνται τῆς γῆς,
[7, 12]	Καλλικράτην, ὃς ἐλάσσων παντοίου λήμματος	καὶ	ἐπὶ οὐδενὶ οἰκείῳ κέρδει πόλει
[7, 2]	τοῦ ἱεροῦ παρὰ τὸ Ὀλυμπιεῖον	καὶ	ἐπὶ πύλας τὰς Μαγνήτιδας· ἐπίθημα
[7, 1]	δὲ ἐπὶ τοὺς Αἰγιαλεῖς στρατιὰν	καὶ	ἐπὶ Σελινοῦντα τὸν βασιλέα αὐτῶν
[7, 4]	τέχνῃ τῆς πλάνης τε ἕνεκα	καὶ	ἐπὶ ταῖς συμφοραῖς ἐπιφανέστερος ἐγένετο
[7, 10]	ἐποιήσατο, ἐπῆλθεν ὑπερβῆναι τοὺς ὅρκους	καὶ	ἐπί τε Σαπαίους καὶ Σαπαίων
[7, 8]	μὲν καὶ πρότερον ἔτι αὐτοσχεδίως	{καὶ}	ἐπί τε τῆς Δημητρίου καὶ
[7, 17]	μόνην τῶν Ἀχαϊκῶν ἔσχεν ὑπήκοον,	καὶ	ἐπὶ τῇ αἰτίᾳ ταύτῃ Σουλπίκιος,
[7, 27]	αὐτῷ τετράγωνον, γένειά τε ἔχει	καὶ	ἐπὶ τῇ κεφαλῇ πῖλον εἰργασμένον.
[7, 27]	δὲ καὶ ἐνταῦθα ἀνέδην ἐστί,	καὶ	ἐπὶ τῇ μεγίστῃ τῶν πηγῶν
[7, 5]	ἐν ἑκατέρᾳ τῶν χειρῶν ἔχει	καὶ	ἐπὶ τῆς κεφαλῆς πόλον· τοῦτο
[7, 23]	ὠδῖνες· ἔχοιεν δ´ ἂν λόγον	καὶ	ἐπὶ τοιῷδε αἱ δᾷδες, ὅτι
[7, 6]	μετέσχον, ἐς δὲ τὴν Θεσσαλίαν	καὶ	ἐπὶ τὸν πρὸς Λαμίᾳ καλούμενον
[7, 17]	ἐξαίρετον παρ´ αὐτῶν ἐγένετο εὕρασθαι·	καὶ	ἐπὶ τούτῳ κατάρας ὁ Οἰβώτας
[7, 4]	{ὃ} οὐχ ἥκιστα ἄν τις	καὶ	ἐπὶ τῷ ἀγάλματι τεκμαίροιτο· ἔστι
[7, 5]	τῆς Ἐφεσίας μεγέθους τε ἕνεκα	καὶ	ἐπὶ τῷ ἄλλῳ πλούτῳ, δύο
[7, 23]	ὕδωρ γενόμενος Ἀργυρᾶς, καθότι ἔχει	καὶ	ἐπὶ τῷ Ἀλφειῷ λόγος Ἀρεθούσης
[7, 25]	καταφεύγουσιν ἐς τὸν Ἄρειον πάγον	καὶ	ἐπὶ τῶν θεῶν αἳ Σεμναὶ
[7, 8]	σφισιν εἵποντο μὲν ἐς Μακεδονίαν	καὶ	ἐπὶ Φίλιππον, μετέσχον δὲ καὶ
[7, 22]	ἐστιν οὐ μέγας. καὶ αὐτῷ	καὶ	ἐπίγραμμα ἔπεστιν, ἀναθεῖναι αὐτὸ Μεσσήνιον
[7, 4]	ὁ Πιτυρέως, αὐτός τε Ἐπιδαύριος	καὶ	Ἐπιδαυρίους {ἦν} τὸ πολὺ ἄγων,
[7, 20]	κατὰ τὴν ἔξοδόν ἐστι ταύτην,	καὶ	ἐπιθήματα ἐπὶ τῆς πύλης ἀνδριάντες
[7, 7]	ἀσθενείας τῶν συμμάχων ἐπὶ Ῥωμαίους	καὶ	ἐπικουρίαν τὴν ἐκεῖθεν κατέφευγον οἱ
[7, 7]	Ἀχαιοὺς καὶ Ἀντίγονον Κλεομένους ἕνεκα	καὶ	ἐπιορκίας τῆς ἐκείνου συνέβη. Κλεομένους
[7, 4]	ἀνθρώπους. ἀποκτείνας μὲν ἀδελφῆς παῖδα	καὶ	ἐπιστάμενος τὰ οἴκοι νόμιμα ἑκουσίως
[7, 15]	αὐτῷ στρατὸς ἐπὶ Ἀχαιοὺς ἀφίκοιτο·	καὶ	ἐποιεῖτο σπουδήν, εἰ ἐπιθεὶς αὐτὸς
[7, 11]	πολλὰ μὲν εἶπε, πολλὰ δὲ	καὶ	ἔπραξεν ὑπερήφανα, Λακεδαιμονίους δὲ καὶ
[7, 11]	παλαιότερα ἐς οὐκ ἀφανῆ πόλεμον	καὶ	ἔργα οὕτως ἀφειδῆ προαχθείσαις, κριθείσαις
[7, 6]	Λακωνικὸς ἢ Ἀττικός. (ὑστέρησαν δὲ	καὶ	ἔργου τοῦ Πλαταιᾶσι· δῆλα γὰρ
[7, 1]	ἐξεδέξαντο Ἴωνός τε δὴ ἕνεκα	καὶ	ἔργων ἃ ἔπραξε πολεμαρχῶν Ἀθηναίοις·
[7, 24]	ὀνομαζομένη Σαλόη τὸ χάσμα ἐγένετο	καὶ	ἐρείπια πόλεως δῆλα ἦν ἐν
[7, 10]	(μετὰ δὲ Ἴωνας κεχειρωμένους ἠνδραποδίσαντο	καὶ	Ἐρέτριαν Μῆδοι, προδόται δὲ ἐγένοντο
[7, 17]	Ἀμφιάραόν τε καὶ Ἄδραστον Φορωνείδας	καὶ	Ἐρεχθείδην ἐπονομάζουσι τὸν Θησέα. (ὀλίγον
[7, 22]	καλεῖται δὲ χαλκοῦς τὸ νόμισμα	καὶ	ἐρωτᾷ πρὸς τὸ οὖς τὸν
[7, 9]	βουλῆς ἔς τε Ἀθήνας κατεπέμπετο	καὶ	ἐς Αἰτωλίαν κατάγειν σφᾶς Μεσσηνίους
[7, 20]	Αἰτωλοῖς Ἀχαιῶν μόνοι. κεκόσμηται δὲ	καὶ	ἐς ἄλλα τὸ Ὠιδεῖον ἀξιολογώτατα
[7, 6]	δέκα ἦσαν ἀριθμόν, ὁπόσαι γε	καὶ	ἐς ἅπαν τὸ Ἑλληνικὸν γνώριμοι,
[7, 24]	ἀθροίζεται, καθότι ἐς Θερμοπύλας τε	καὶ	ἐς Δελφοὺς οἱ Ἀμφικτύονες. (ἰόντι
[7, 4]	δὲ ἀδικεῖν ὑπὸ τοῦ Μίνω	καὶ	ἐς δεσμωτήριον ὁμοῦ τῷ παιδὶ
[7, 21]	ἐν ταῖς Πάτραις ἀριθμὸν μὲν	καὶ	ἐς δὶς τῶν ἀνδρῶν· Ἀφροδίτης
[7, 18]	κύκλῳ ξύλα ἱστᾶσιν ἔτι χλωρὰ	καὶ	ἐς ἑκκαίδεκα ἕκαστον πήχεις· ἐντὸς
[7, 16]	εὕροντο Ἕλληνες, ἡγεμὼν δὲ ἔτι	καὶ	ἐς ἐμὲ ἀπεστέλλετο· καλοῦσι δὲ
[7, 1]	ὀστᾶ ἐς Σπάρτην, καὶ ἦν	καὶ	ἐς ἐμὲ ἔτι αὐτῷ τάφος,
[7, 18]	ἔδωκε τὸ ἄγαλμα, ὃ δὴ	καὶ	ἐς ἐμὲ ἔτι ἐν τῇ
[7, 16]	στρατηγῷ δίδωσι· καὶ ἦν Περγαμηνοῖς	καὶ	ἐς ἐμὲ ἔτι λάφυρα Κορίνθια.
[7, 5]	καλῴδιον τὸ ἐκ τῶν τριχῶν	καὶ	ἐς ἐμὲ ἔτι οἱ ἐπιχώριοι
[7, 5]	οἰκουμένην τῆς χώρας, καθ´ ἃ	καὶ	ἐς ἐμὲ ἔτι πόλιν {ἣν}
[7, 17]	κεφαλῇ τριχῶν δοῦναι. ἐπίθημα δὲ	καὶ	ἐς ἐμὲ ἔτι στήλη τε
[7, 2]	ἔθαψαν τῆς σφετέρας ἔνθα δείκνυται	καὶ	ἐς ἐμὲ ἔτι τὸ μνῆμα
[7, 5]	ἐν πέτρας χηραμῷ, τὰ δὲ	καὶ	ἐς ἐπίδειξιν πλούτου πεποιημένα. Κλαζομενίοις
[7, 18]	Ὤλενον καὶ ἐς Πειράς τε	καὶ	ἐς Εὐρυτειὰς ἀποχωρῆσαι. (τοῦ δὲ
[7, 3]	τῆς ὑπὸ τῷ Παρνασσῷ καλουμένης	καὶ	ἐς ἡμᾶς ἔτι Φωκίδος, οἳ
[7, 4]	ἐμβληθεὶς ἐκδιδράσκει τε ἐκ Κρήτης	καὶ	ἐς Ἴνυκον Σικελῶν πόλιν ἀφικνεῖται
[7, 18]	τοῦ Ἀγήνορος ἐς μὲν Ἄνθειαν	καὶ	ἐς Μεσάτιν μὴ ἐνοικίζεσθαι τοῖς
[7, 18]	ὑπὸ ἀσθενείας φασὶ τὴν Ὤλενον	καὶ	ἐς Πειράς τε καὶ ἐς
[7, 12]	δὲ τῆς παραινέσεως ταύτης προελθόντος	καὶ	ἐς πλέον δόξης· ὃς τοὺς
[7, 8]	αὐτὰ ἐπιτηδεύειν. (ταῦτα μὲν δὴ	καὶ	ἐς πλέον ἐπέξεισιν αὖθίς μοι
[7, 21]	ὄνομα αὐτὸ πεφρικότα τοῦ Ἄργους	καὶ	ἐς πλέον τοῦ Δαναοῦ δείματι.
[7, 9]	τότε Ἀχαιοῖς ἐχθίστους· ἐλύπησαν δὲ	καὶ	ἐς πλέον τοὺς Ἀχαιούς, ἐπειδὴ
[7, 14]	αὐτῶν διακρίνοντες ἠφίεσαν. ἀποστέλλουσι δὲ	καὶ	ἐς Ῥώμην ἄλλους τε Ἀχαιῶν
[7, 22]	μνῆμά ἐστι λευκοῦ λίθου, θέας	καὶ	ἐς τὰ ἄλλα ἄξιον καὶ
[7, 18]	τοῖς Πατρεῦσιν εἶναι, ἔδωκε δὲ	καὶ	ἐς τὰ ἄλλα γέρα σφίσιν,
[7, 10]	τῶν Ἀχαιῶν παράσχοιεν, συνάραιντο δὲ	καὶ	ἐς τὰ ἄλλα· ἐκέλευσεν οὖν
[7, 22]	πρὸς θυσίας οἱ ταῦροί σφισι	καὶ	ἐς τὰ ἔργα ἐπιτηδειότεροι θηλειῶν
[7, 12]	ἐναντία ἔφασκεν αὐτὸν ἐς Ῥώμην	καὶ	ἐς τὰ μάλιστα γενέσθαι πρόθυμον
[7, 8]	τούτου σύμμαχοί τε ὠνομάζοντο Ῥωμαίων	καὶ	ἐς τὰ πάντα ἦσαν πρόθυμοι·
[7, 21]	ἐπὶ θαλάσσῃ, δρόμους τε ἐπιτηδειοτάτους	καὶ	ἐς τἄλλα δίαιταν ἡδεῖαν ὥρᾳ
[7, 17]	καθαιρήσειν· κατέσκηψε δὲ ἐκ Μακεδονίας	καὶ	ἐς τὰς Βοιωτίας Θήβας τὸ
[7, 10]	προκατεγνῶσθαι νομίζοντες ἔς τε Τυρσηνίαν	καὶ	ἐς τὰς ἐκεῖ διέπεμψαν πόλεις,
[7, 26]	ἄλλα τε ὅσα νομίζουσι προκαθαριεύσαντες	καὶ	ἐς τὴν δίαιταν. οἶδα καὶ
[7, 5]	τέχνην καὶ ἄλλοις ἐτεκμαιρόμεθα εἶναι	καὶ	ἐς τὴν ἐργασίαν ὁρῶντες ἔνδον
[7, 4]	Σμῖλις, ὅτι μὴ παρὰ Σαμίους	καὶ	ἐς τὴν Ἠλείαν, παρ´ ἄλλους
[7, 19]	ἰδόντες ὃν οὔπω πρότερον ἑωράκεσαν	καὶ	ἐς τὴν λάρνακα ὑπενόησαν ὡς
[7, 20]	Ἀθήνῃσι· τοῦτο γὰρ μεγέθει τε	καὶ	ἐς τὴν πᾶσαν ὑπερῆρκε κατασκευήν,
[7, 15]	μὲν ἄχρι Ἐλατείας τῆς Φωκέων	καὶ	ἐς τὴν πόλιν ὑπ´ αὐτῶν
[7, 9]	ἄλλως πάσχοντας δίκαια ὑπὸ Ῥωμαίων	καὶ	ἐς τὸ ἀνωφελὲς προϋπηργμένων σφίσιν
[7, 8]	δὲ τῆς τυραννίδος τῆς Νάβιδος	καὶ	ἐς τὸ ἀσφαλέστατον ὀχυρωθέντα. τά
[7, 25]	τε ἡ Κερύνεια οἰκητόρων πλήθει	καὶ	ἐς τὸ ἔπειτα ἐγένετο ἐπιφανεστέρα
[7, 19]	οἱ μὲν ἔμελλον τῷ ἱερῷ	καὶ	ἐς τὸ ἔπειτα ἴσα καὶ
[7, 13]	διώξεως τοὺς Ἀχαιοὺς καὶ ἐχρῆτο	καὶ	ἐς τὸ ἔπειτα καταδρομαῖς μᾶλλον
[7, 10]	Καλλικράτης ἐς τοσοῦτον ὥστε αὐτὸν	καὶ	ἐς τὸ συνέδριον ἐσελθεῖν τὸ
[7, 27]	ὑπὸ τὸ γυμνάσιον, διαμεμένηκε δὲ	καὶ	ἐς τόδε ἔτι αὐτῷ Ποσειδῶνος
[7, 19]	ἐποιεῖτο, ἀλλ´ ἐπί τε Κίρραν	καὶ	ἐς τὸν ταύτῃ κόλπον· ἀναβὰς
[7, 4]	μὴ πρόοιτο αὐτὸν ὁ Κώκαλος·	καὶ	ἐς τοσοῦτο ὑπὸ τοῦ Κωκάλου
[7, 6]	ἦσαν οἱ Ἀχαιοὶ πρόθυμοι Πατρεῦσι,	καὶ	ἐς τοὺς Ἀθηναίους οὐχ ἧσσον
[7, 26]	γενέσθαι τῷ ἐπινείῳ λέγουσιν, ὅτι	καὶ	ἐς τοῦτον τὸν λιμένα ὡρμίσαντο
[7, 15]	πόλιν ἐπλανῶντο ἀνὰ τὴν Βοιωτίαν	καὶ	ἐς τῶν ὀρῶν τὰ ἄκρα
[7, 21]	μετέπεσε τῇ παιδὶ ἡ γνώμη,	καὶ	ἐσῄει γὰρ αὐτὴν Κορέσου τε
[7, 21]	κεκρυφάλους τε γὰρ ἀπ´ αὐτῆς	καὶ	ἐσθῆτα ὑφαίνουσι τὴν ἄλλην. ~(Φαραὶ
[7, 22]	ἥκουσαι μεγέθους ἐς τοσοῦτο ὥστε	καὶ	ἑστιῶνται τῶν χηραμῶν ἐντός, καὶ
[7, 20]	Ὀλυμπίου, αὐτός τε ἐπὶ θρόνου	καὶ	ἑστῶσα Ἀθηνᾶ παρὰ τὸν θρόνον,
[7, 1]	Ἀθηνῶν ἐπικούρους κατῆλθεν ἐς Θεσσαλίαν	καὶ	ἔσχε τὴν πατρῴαν ἀρχήν, Ἴωνι
[7, 2]	δὲ καὶ Σάμον Ἄνδροκλος Σαμίους,	καὶ	ἔσχον Ἐφέσιοι χρόνον τινὰ Σάμον
[7, 6]	οἱ Ἀχαιοὶ τὴν Ἰώνων διελάγχανον	καὶ	ἐσῳκίζοντο ἐς τὰς πόλεις. αἱ
[7, 16]	κτώμενος περιεποίησέ τε ὧν ἦρχε	καὶ	ἐτελεύτησεν αὐτὸς ἑκουσίως· Δίαιος δὲ
[7, 4]	θέσθαι Χίον· συγγενέσθαι δὲ αὐτὸν	καὶ	ἑτέρᾳ νύμφῃ, καὶ γενέσθαι οἱ
[7, 24]	Ἑλίκην. (τοιοῦτό γε δὴ κατέλαβεν,	{καὶ}	ἕτερον τὴν ἰδέαν, ἐν Σιπύλῳ
[7, 20]	δὲ οὐ πόρρω Νεμέσεως ναὸς	καὶ	ἕτερός ἐστιν Ἀφροδίτης· μεγέθει μεγάλα
[7, 23]	μὲν ποταμὸς Φοῖνιξ, διέξεισι δὲ	καὶ	ἕτερος Μειγανίτας, ἐς θάλασσαν ῥέοντες.
[7, 8]	τῆς ἐκ Περγάμου συλλεχθείσης ἡγεμὼν	καὶ	ἔτι ἐκ Μυσίας στρατιᾶς· πρὸς
[7, 7]	ἀλλὰ καὶ τρία ὁπότε ὀλίγιστα	καὶ	ἔτι πλέονα ὀνόματα ἑκάστῳ τίθενται.
[7, 20]	Ἑρμῆς βοῦς ὑφέλοιτο τοῦ Ἀπόλλωνος,	καὶ	ἔτι πρότερον ἢ Ἀλκαῖον γενέσθαι
[7, 8]	καὶ αὐτὸν ἐν αἰτίᾳ Φλαμίνιον	καὶ	ἔτι πρότερον Ὀτίλιον, οἳ μετεχειρίσαντο
[7, 14]	πολεμεῖν πρὸς Ῥωμαίους ἔρως ἔσχε·	καὶ	ἔτυχον γὰρ τότε ἤδη οἱ
[7, 4]	οἱ καὶ τοὺς παῖδας Τάλον	καὶ	Εὐάνθην καὶ Μέλανα καὶ Σάλαγόν
[7, 16]	ζημίαν· Βοιωτούς τε γὰρ Ἡρακλεώταις	καὶ	Εὐβοεῦσι τάλαντα ἑκατὸν καὶ Ἀχαιοὺς
[7, 14]	Φωκίδα, δευτέραν Εὐβοεῦσιν, ἐδῄωσαν γὰρ	καὶ	Εὐβοέων τὴν χώραν, τρίτην δὲ
[7, 18]	ἐκπεσόντα τοῦ ἅρματος, Τριπτόλεμος δὲ	καὶ	Εὔμηλος Ἄνθειαν πόλιν οἰκίζουσιν ἐν
[7, 4]	Περιμήδης τῆς Οἰνέως γένοιτο Ἀστυπάλαια	καὶ	Εὐρώπη, Ποσειδῶνος δὲ καὶ Ἀστυπαλαίας
[7, 10]	μάλιστα ἐν Ἐρετρίᾳ Φίλαγρος Κυνέου	καὶ	Εὔφορβος Ἀλκιμάχου. Ξέρξῃ δὲ ἐπὶ
[7, 24]	οὕτως ἐνομίζετο· ἐς δὲ Αἴγιον	καὶ	ἐφ´ ἡμῶν ἔτι συνέδριον τὸ
[7, 12]	Δίαιος γὰρ ἦρχε τῶν Ἀχαιῶν	καὶ	ἔφασκεν οὐ τῇ Σπάρτῃ, τοῖς
[7, 4]	Ἴωνος τοῦ Ξούθου. Ἄνδροκλος δὲ	καὶ	Ἐφέσιοι στρατεύουσιν ἐπὶ Λεώγορον τὸν
[7, 2]	γε ἱδρύθη, Κόρησος δὲ αὐτόχθων	καὶ	Ἔφεσος Καΰστρου δὲ τοῦ ποταμοῦ
[7, 25]	εἰκόνες λίθου τέ εἰσιν εἰργασμέναι	καὶ	ἔχουσαι τέχνης εὖ· ἐλέγοντο δὲ
[7, 13]	ἀπὸ τῆς διώξεως τοὺς Ἀχαιοὺς	καὶ	ἐχρῆτο καὶ ἐς τὸ ἔπειτα
[7, 13]	ἐφθακόσιν ἔξοδον ἐπὶ Λακεδαίμονα πεποιῆσθαι	καὶ	ἑώρων γὰρ {τὰ} πρὸς τὴν
[7, 18]	ἵνα ἐντός οἱ τοῦ περιβόλου	καὶ	ἡ Ἀρόη γένηται, ὄνομα ἔθετο
[7, 25]	ἀποτραπέσθαι· θαλάσσης δὲ ἐν δεξιᾷ	{καὶ}	ἡ Βοῦρα ἐν ὄρει κεῖται.
[7, 23]	δὲ Εἰλειθυίας ἱερόν ἐστιν ἀρχαῖον,	καὶ	ἡ Εἰλείθυια ἐς ἄκρους ἐκ
[7, 18]	πομπὴν μεγαλοπρεπεστάτην τῇ Ἀρτέμιδι πομπεύουσι,	καὶ	ἡ ἱερωμένη παρθένος ὀχεῖται τελευταία
[7, 7]	ἐπὶ μέν γε Πελοποννήσῳ Κόρινθος	καὶ	ἡ Κορινθίων ἀκρόπολις ἐτετείχιστο, ἐπὶ
[7, 8]	μὲν δὴ Φίλιππός τε αὐτὸς	καὶ	ἡ Μακεδόνων ἀκμὴ καθῄρητο ὑπὸ
[7, 10]	δέ σφισιν ἐγίνετο κακῶν Περσεὺς	καὶ	ἡ Μακεδόνων ἀρχὴ καταλυθεῖσα ὑπὸ
[7, 3]	Θήβας {καὶ} ἄλλοι τε αἰχμάλωτοι	καὶ	ἡ Μαντὼ τῷ Ἀπόλλωνι ἐκομίσθησαν
[7, 21]	ἱερὸν ἔχεται Δήμητρος· αὕτη μὲν	καὶ	ἡ παῖς ἑστᾶσι, τὸ δὲ
[7, 2]	ὄνομα μετέβαλεν ἀπὸ τοῦ Μιλήτου	καὶ	ἡ πόλις. ἀφίκετο δὲ ἐκ
[7, 2]	ἐπὶ θαλάσσῃ πόλεων, Νειλεὺς δὲ	καὶ	ἡ σὺν αὐτῷ μοῖρα ἐς
[7, 21]	ὥσπερ ὑπὸ μέθης ἐγίνοντο ἔκφρονες	καὶ	ἡ τελευτὴ σφᾶς παραπλῆγας ἐπελάμβανε.
[7, 7]	δὲ ἀποστέλλουσιν Ἀθηναίοις στρατιάν τε	καὶ	ἡγεμόνα Ὀτίλιον· τοῦτο γάρ οἱ
[7, 13]	ἐς Μακεδονίαν στρατιά τε Ῥωμαίων	καὶ	ἡγεμὼν ἐπ´ αὐτῇ Μέτελλος, Ἀνδρίσκῳ
[7, 26]	καὶ καθότι αὐτῶν ἡ καλλίστη	καὶ	ἡγουμένη τῶν ἄλλων ὤκλασεν, Ἀρτέμιδος
[7, 3]	θερμὰ πλεῖστα τῶν ἐπὶ θαλάσσῃ	καὶ	ἥδιστα. τὸ δὲ ἐξ ἀρχῆς
[7, 22]	τε ὑπὸ παλαιότητος αἱ πολλαὶ	καὶ	ἥκουσαι μεγέθους ἐς τοσοῦτο ὥστε
[7, 5]	μέγα καθήμενόν τε ἐπὶ θρόνου	καὶ	ἠλακάτην ἐν ἑκατέρᾳ τῶν χειρῶν
[7, 15]	ἅμα τε δὴ ταῦτα ἐπεκηρυκεύετο	καὶ	ἤλαυνεν ἐκ Μακεδονίας τὸν στρατόν,
[7, 17]	συμβάντα εὕρισκον· Ἀχαιοῖς δὲ ὅροι	καὶ	Ἠλείοις τῆς χώρας ποταμός τε
[7, 17]	τὰ Ὀλύμπια ἐναγίζειν τῷ Οἰβώτᾳ,	καὶ	ἢν κρατήσωσιν, ἐν Ὀλυμπίᾳ στεφανοῦν
[7, 15]	Μέτελλος ἐπέστελλεν, ἀδικεῖν Ἀχαιῶν κατέγνωσαν·	καὶ	ἦν γὰρ Μόμμιός σφισιν ὕπατος
[7, 17]	Ὀλυμπικὴν νίκην ἔτι Ἀχαιῶν γενέσθαι.	καὶ	ἦν γάρ τις θεῶν ᾧ
[7, 1]	κομίζουσι τὰ ὀστᾶ ἐς Σπάρτην,	καὶ	ἦν καὶ ἐς ἐμὲ ἔτι
[7, 2]	τῶν θεῶν φερόμενοι τὰ ἀγάλματα,	καὶ	ἦν κατ´ ἐμὲ οὐδὲν ἐν
[7, 16]	τῷ παρ´ Ἀττάλου στρατηγῷ δίδωσι·	καὶ	ἦν Περγαμηνοῖς καὶ ἐς ἐμὲ
[7, 2]	{τε} ἐκ παλαιοῦ τὸ ἱερόν,	καὶ	ἡνίκα Ἡρακλέα ἔφυγον, αἱ δὲ
[7, 25]	τε ἀπὸ θαλάσσης ἐς δεξιὰν	καὶ	ἥξεις ἐς πόλισμα Κερύνειαν· ᾤκισται
[7, 21]	καὶ τοῖς προσχώροις αὐτῶν Ἀκαρνᾶσι	καὶ	Ἠπειρώταις, αἱ πέλειαι καὶ τὰ
[7, 22]	θαλάσσης τέ εἰσιν ἀπωτέρω πόλεις	καὶ	ἠπειρώτιδες βεβαίως· πλέοντι δὲ ἐς
[7, 8]	Δημητρίου καὶ ὕστερον τῆς Πύρρου	καὶ	Ἠπειρωτῶν στρατείας, ἐπὶ δὲ τῆς
[7, 23]	δὲ τὰ ὑπὸ Πατρέων λεγόμενα.	καὶ	ἤρα γὰρ καὶ ὕδωρ γενόμενος
[7, 14]	Κόρινθον, ἀφεῖσθαι δὲ καὶ Ἄργος	καὶ	Ἡράκλειαν τὴν πρὸς Οἴτῃ καὶ
[7, 17]	τε ἦν ἐπὶ τοῦ χώματος	καὶ	Ἡρακλῆς ἐπειργασμένος· ἐλέγετο δὲ ὡς
[7, 23]	καὶ ταῦτα, ἔστι μὲν Ποσειδῶν	καὶ	Ἡρακλῆς, ἐστι δὲ Ζεύς τε
[7, 25]	θάλασσαν ποταμός τε Βουραϊκὸς ὀνομαζόμενος	καὶ	Ἡρακλῆς οὐ μέγας ἐστὶν ἐν
[7, 24]	πεποιημένα, Ζεύς τε ἡλικίαν παῖς	καὶ	Ἡρακλῆς, οὐδὲ οὗτος ἔχων πω
[7, 23]	(Αἰγιεῦσι δὲ Ἀθηνᾶς τε ναὸς	καὶ	Ἥρας ἐστὶν ἄλσος. Ἀθηνᾶς μὲν
[7, 22]	χεῖρας ἀπέσχεν ἀπὸ τῶν ὤτων,	καὶ	ἧστινος ἂν ἐπακούσῃ φωνῆς, μάντευμα
[7, 24]	ἤτοι ἐς τὸ ἐρυθρότερον ἢ	καὶ	ἡσυχῇ ῥέπουσαν ἐς τὸ μελάντερον·
[7, 19]	καὶ ἐς τὸ ἔπειτα ἴσα	καὶ	θαλάμῳ χρήσεσθαι· τοὺς δὲ ἀνθρώπους
[7, 5]	Ἀσκληπιοῦ μεταξὺ Κορυφῆς τε ὄρους	καὶ	θαλάσσης ἀμιγοῦς ὕδατι ἀλλοίῳ. (ἡ
[7, 12]	τῆς Ῥωμαίων σφίσιν ἐφεῖσθαι βουλῆς	καὶ	θάνατον ἀνδρὸς καταγνῶναι τῶν ἐκ
[7, 4]	ἐσπουδάσθη κατὰ τὴν τέχνην, ὡς	καὶ	θάνατον τῷ Μίνῳ βουλεῦσαι τὰς
[7, 14]	τε Ἀχαιῶν τῶν ἐν τέλει	καὶ	Θεαρίδαν· ὡς δὲ ἀπῆλθον, ἐντυχόντες
[7, 24]	{εἴτ´} εὐθὺ ὑποδύεσθαι τῶν οἰκοδομημάτων	καὶ	θεμέλια ἀναπάλλειν φασὶν αὐτόν, καθότι
[7, 6]	δῆλοι μετεσχηκότες οὔτε Ἀθηναίοις ὁμοῦ	καὶ	Θεμιστοκλεῖ πρὸς Εὐβοίᾳ καὶ Σαλαμῖνι
[7, 15]	στενὸν τὸ Ἡρακλείας τε μεταξὺ	καὶ	Θερμοπυλῶν τοὺς Ἀχαιοὺς τάξας ἐτόλμησεν
[7, 22]	τε ὡς ηὐξήθη τὴν πόλιν	καὶ	θέσθαι τὸ ὄνομα ἀπὸ τῆς
[7, 2]	ὁ Ἡρακλέους, Ἀθηναίοις ἐς Σαρδὼ	καὶ	Θεσπιεῦσιν ἡγήσατο· γενεᾷ δὲ μιᾷ
[7, 26]	τῆς χώρας, δρῦς τέ εἰσι	καὶ	θηρία, ἔλαφοι καὶ ὗς ἄγριοι·
[7, 2]	ἱδρύσασθαι στρατευομένας ἐπὶ Ἀθήνας τε	καὶ	Θησέα. αἱ δὲ ἀπὸ Θερμώδοντος
[7, 4]	Ἔνουδον καὶ Σάμον καὶ Ἀλιθέρσην	καὶ	θυγατέρα ἐπ´ αὐτῷ Παρθενόπην, Παρθενόπης
[7, 2]	πόλεως ἁλισκομένης ἐκδιδράσκουσι, γυναῖκας δὲ	καὶ	θυγατέρας τὰς ἐκείνων γαμοῦσι. τοῦ
[7, 21]	δὲ ἐντεῦθεν εὐξάμενοι τῇ θεῷ	καὶ	θυμιάσαντες ἐς τὸ κάτοπτρον βλέπουσι·
[7, 27]	ἱερόν ἐστιν Ἀσκληπιοῦ καλούμενον Κῦρος,	καὶ	ἰάματα ἀνθρώποις παρὰ τοῦ θεοῦ
[7, 12]	ἐχρῶντο πρὸς τὰς πόλεις αὐτῶν	καὶ	ἰδίᾳ πρὸς τὸν Δίαιον λόγοις.
[7, 21]	πεποιημένα ἐστὶν ἐς ἐπῶν κόσμον	καὶ	ἰδίᾳ σφίσιν ἐπιχώρια ὄντα ἕκαστοι
[7, 21]	Πάτραις δὲ πρὸς τῷ ἄλσει	καὶ	ἱερὰ δύο ἐστὶ Σαράπιδος· ἐν
[7, 5]	κράσεως ἡ χώρα, ἔχει δὲ	καὶ	ἱερὰ οἷα οὐχ ἑτέρωθι, πρῶτον
[7, 18]	βωμὸν ὄρνιθάς τε τοὺς ἐδωδίμους	καὶ	ἱερεῖα ὁμοίως ἅπαντα, ἔτι δὲ
[7, 21]	τοῦ Δαναοῦ δείματι. (ἔστι δὲ	καὶ	ἱερὸν Πατρεῦσιν Ἀσκληπιοῦ· τοῦτο τὸ
[7, 10]	ὑπὲρ τῶν ἀνδρῶν πρεσβείας τε	καὶ	ἱκεσίας ἐπιπεμπόντων λόγον ἐποιοῦντο οὐδένα.
[7, 21]	αὐτῷ, Πελαγαῖος καὶ Ἀσφάλιός τε	καὶ	Ἵππιος. (ὠνομάσθαι δὲ Ἵππιον τὸν
[7, 20]	ὁ δῆμος προέληται κατ´ ἀξίωμα,	καὶ	ἴσαι γυναῖκες τοῖς ἀνδράσι. μιᾷ
[7, 25]	Δήμητρί ἐστιν ἐσθής. πεποίηται δὲ	καὶ	Ἴσιδι ἱερόν. (καταβάντων δὲ ἐκ
[7, 26]	ἐν ναῷ καὶ Σαράπιδος ἑτέρωθι	καὶ	Ἴσιδος, λίθου καὶ ταῦτα Πεντελησίου.
[7, 26]	{αἱ} τρεῖς ἀφαιρούμεναι ψέλιά εἰσι	καὶ	ἴσοι νεανίσκοι ταῖς γυναιξί, {καὶ
[7, 7]	ἄλλων δόξῃ προεῖχεν ἐκ παλαιοῦ	καὶ	ἴσχυεν ἐν τῷ τότε. Ἑλλήνων
[7, 25]	ἡ πόλις συνεχεῖ τε ὁμοῦ	καὶ	ἰσχυρῷ τῷ σεισμῷ, ὥστε οἰκίαν
[7, 4]	τὴν Σικελίαν, ἐπὶ πλεῖστον δὲ	καὶ	Ἰταλίας ἀφίκετο τοῦ Δαιδάλου τὸ
[7, 1]	ἠξιώθη λαβεῖν καὶ παῖδας Ἀχαιὸν	καὶ	Ἴωνα ἔσχεν ἐξ αὐτῆς. ἀποθανόντος
[7, 3]	ὃ Ἀνδραίμων σφᾶς ὁ Κόδρου	καὶ	Ἴωνες ἐλαύνουσι. τῷ δὲ Ἀνδραίμονι
[7, 5]	Αἰολεῖς ἔσχον· χρόνῳ δὲ ὕστερον	καὶ	Ἴωνες μετέδοσαν Σμυρναίοις τοῦ ἐν
[7, 1]	τῇ Ἀττικῇ τὸ χρεὼν ἐπιλαμβάνει,	καὶ	Ἴωνος ἐν τῷ δήμῳ μνῆμα
[7, 26]	ἐπιφανές, οὐδὲ ὡς ἀεὶ ᾠκεῖτο	καὶ	Ἰώνων ἔτι ἐχόντων τὴν γῆν.
[7, 4]	ἐς μνήμην Ἕκτορι ὡς σφᾶς	καὶ	Ἴωσι δέοι συνθύειν ἐς Πανιώνιον·
[7, 24]	Ἑλίκη. ἐνταῦθα ᾤκητο Ἑλίκη πόλις	καὶ	Ἴωσιν ἱερὸν ἁγιώτατον Ποσειδῶνος ἦν
[7, 19]	τὰ δὲ ὅστις τε ὢν	καὶ	καθ´ ἥντινα αἰτίαν ἀφίκετο ἐς
[7, 23]	αὐτόν φασιν ἐκ θαλάσσης ἀνιοῦσαν,	καὶ	καθεύδειν παρ´ αὐτῷ· (μετὰ δὲ
[7, 26]	νῦν μετέθεντο ἀπὸ τῶν αἰγῶν,	καὶ	καθότι αὐτῶν ἡ καλλίστη καὶ
[7, 12]	ἐν χειρί, ἐποιεῖτο συμφορὰν εἰ	καὶ	Καλλικράτει μεταδώσει τῶν λημμάτων. τὰ
[7, 12]	ὠκύτερος ἱέραξ ἱέρακος πέτεσθαι, εἴγε	καὶ	Καλλικράτην ἀνοσιώτατον τῶν τότε Μεναλκίδας
[7, 11]	ὑστερήσαντας τῆς βοηθείας Μεναλκίδας μὲν	καὶ	Καλλικράτης ἐσβάλλειν ἐς τὴν Ἀττικὴν
[7, 16]	γενόμενος ἐς Ἀχαιοὺς ὅμοιος ἢ	καὶ	Καλλίστρατος ὁ Ἐμπέδου πρὸς Ἀθηναίους.
[7, 4]	τε καὶ Ἀθάμαντα. ἀφίκοντο δὲ	καὶ	Κᾶρες ἐς τὴν νῆσον ἐπὶ
[7, 3]	αὐτὴν ὁμοῦ τοῖς Κρησὶ Λυκίων	καὶ	Καρῶν τε καὶ Παμφύλων, Λυκίων
[7, 4]	ἔσχε καὶ οὗτος ἐπολέμησεν Ἀβάντων	καὶ	Καρῶν τοῖς οἰκοῦσιν ἐν τῇ
[7, 5]	ὑπαίθρῳ λίθου λευκοῦ. ἐποιήθη δὲ	καὶ	κατ´ ἐμὲ Σμυρναίοις ἱερὸν Ἀσκληπιοῦ
[7, 3]	Μαντοῦς οἵτινές τε ἀνθρώπων ὄντες	καὶ	κατὰ αἰτίαν ἥντινα ἥκουσι λαμβάνει
[7, 9]	Φιλοποίμενι θανάτου συναιτίους γενέσθαι νομισθέντας	καὶ	κατὰ τὴν αἰτίαν ταύτην ὑπὸ
[7, 14]	προσγένοιτο ὑπόνοια· τοὺς δὲ αὐτῶν	καὶ	καταφυγεῖν ἔνθα Ὀρέστης ᾤκει φθάνοντας
[7, 3]	ἣν καὶ νῦν ἔτι ἔχουσι,	καὶ	κατεσκευάσαντο ἐν τῇ ἠπείρῳ Κλαζομενὰς
[7, 6]	Τρίτεια καὶ Ῥύπες καὶ Αἴγιον	καὶ	Κερύνεια καὶ Βοῦρα, ἐπὶ ταύταις
[7, 19]	τὴν θεὸν οὐδὲν εἰργασμένοι Μελανίππου	καὶ	Κομαιθοῦς ἕνεκα ἀπώλλυντο, αὐτοί τε
[7, 19]	Δελφοῖς, ἤλεγχεν ἡ Πυθία Μελάνιππον	καὶ	Κομαιθώ· καὶ ἐκείνους τε αὐτοὺς
[7, 19]	προσήκοντές σφισιν ἔπασχον, Μελάνιππον δὲ	καὶ	Κομαιθὼ συμφορᾶς ἐκτὸς γενέσθαι τίθεμαι·
[7, 21]	ἱερεῖς τῷ θεῷ καὶ δὴ	καὶ	Κόρεσος, ὃν ἀνθρώπων μάλιστα ἐπέλαβεν
[7, 14]	ἢ ἀτυχία καλοῖτο. ὃ δὴ	καὶ	Κριτόλαον καὶ Ἀχαιοὺς ἔβλαψε. παρώξυνε
[7, 1]	(δυνηθέντων δὲ ἔν τε Ἄργει	καὶ	Λακεδαίμονι τῶν Ἀχαιοῦ παίδων, τοὺς
[7, 12]	τούτων Ἀχαιοῖς καὶ Λακεδαιμονίοις ἤρχετο	καὶ	Λακεδαιμόνιοι συνιέντες οὐκ ἀξιόμαχοι πρὸς
[7, 12]	ἀπὸ τῶν ἀμφισβητημάτων τούτων Ἀχαιοῖς	καὶ	Λακεδαιμονίοις ἤρχετο καὶ Λακεδαιμόνιοι συνιέντες
[7, 27]	Διονύσου Λαμπτῆρός ἐστιν ἐπίκλησιν· τούτῳ	καὶ	Λαμπτήρια ἑορτὴν ἄγουσι, καὶ δᾷδάς
[7, 18]	τινὶ ἡλικίαν ὑστέρους. (ἄγουσι δὲ	καὶ	Λάφρια ἑορτὴν τῇ Ἀρτέμιδι οἱ
[7, 5]	ἐς τὸ Ἡραῖον τὸ Ῥαδίνης	καὶ	Λεοντίχου μνῆμά ἐστι, καὶ τοῖς
[7, 6]	καὶ Σπάρτων καὶ Τέλλις τε	καὶ	Λεοντομένης· Κομήτης δὲ ὁ πρεσβύτατος
[7, 7]	Αἰτωλικὸν ἐπιστρατείαις τε συνεχέσιν ἐπίεζε	καὶ	λῃστῶν καταδρομαῖς· (ἐμνημόνευσε δέ μοι
[7, 24]	τοῦ ὄρους, ὕδωρ αὐτόθεν ἐρρύη,	καὶ	λίμνη τε ὀνομαζομένη Σαλόη τὸ
[7, 5]	ἄντρον μητρός σφισι Πύρρου καλούμενον,	καὶ	λόγον ἐπὶ τῷ Πύρρῳ λέγουσι
[7, 5]	θέαν τε παρέχεται καί τινας	καὶ	λόγους ἐς τοῦ Οἰνοπίωνος τὰ
[7, 9]	(ἀντιπρεσβευσαμένων δὲ καὶ Ἀχαιῶν Λακεδαιμονίοις	καὶ	λόγων ῥηθέντων ὑπὸ ἀμφοτέρων ἐπὶ
[7, 27]	ἔλυτρον κρήνης ἐν τῇ ἀγορᾷ,	καὶ	λουτρά ἐστιν αὐτοῖς τὸ ὕδωρ
[7, 3]	τε τὰ λοιπά ἐστιν εὐδαίμων	καὶ	λουτρὰ παρέχεται θερμὰ πλεῖστα τῶν
[7, 17]	ἐς Λυδίαν τῷ Ἑρμησιάνακτος λόγῳ	καὶ	Λυδοῖς ὄργια ἐτέλει Μητρός, ἐς
[7, 2]	Ἔφεσον πλευσάντων βασιλεύς Λέλεγας μὲν	καὶ	Λυδοὺς τὴν ἄνω πόλιν ἔχοντας
[7, 2]	(Λέλεγες δὲ τοῦ Καρικοῦ μοῖρα	καὶ	Λυδῶν τὸ πολὺ οἱ νεμόμενοι
[7, 12]	ἐς πλέον ἄλλου πυρὸς καῖον	καὶ	λύκος ἀγριώτερος λύκων ἄλλων καὶ
[7, 18]	τε καὶ δορκάδας, οἱ δὲ	καὶ	λύκων καὶ ἄρκτων σκύμνους, οἱ
[7, 15]	Ἑλληνικῶν, οἳ ἐν Χαιρωνείᾳ Φιλίππου	καὶ	Μακεδόνων ἐναντία ἀγωνιζομένους ἐγκαταλιπόντες Ἕλληνας
[7, 6]	ἐν Χαιρωνείᾳ Φιλίππου τε ἐναντία	καὶ	Μακεδόνων οἱ Ἀχαιοὶ μετέσχον, ἐς
[7, 8]	δὲ καὶ ὡς ἀντὶ Φιλίππου	καὶ	Μακεδόνων Ῥωμαῖοι σφίσι τε ἥκοιεν
[7, 3]	ἐς Λυσίμαχον· ἐμαχέσαντο δὲ Λυσιμάχῳ	καὶ	Μακεδόσι Κολοφώνιοι τῶν ἀνοικισθέντων ἐς
[7, 8]	Ῥώμης. ἀφίκοντο δὲ οὗτοι Φιλίππῳ	καὶ	Μακεδόσι πόλεμον μὲν οὐδένα ἐπάξοντες
[7, 20]	πέρι τεῖχος ἔδειμα, εὐρύ τε	καὶ	μάλα καλόν, ἵν´ ἄρρηκτος πόλις
[7, 1]	Ἴωνες. τῇ χώρᾳ δὲ ἔτι	καὶ	μᾶλλον διέμεινεν ὄνομα τὸ ἐξ
[7, 3]	συνοίκους. Μόψος δὲ ὁ Ῥακίου	καὶ	Μαντοῦς καὶ τὸ παράπαν τοὺς
[7, 16]	ὅσοι τῶν ἐς ἐλευθερίαν ἀφεθέντων	καὶ	μαχεσαμένων μετὰ Ἀχαιῶν μὴ εὐθὺς
[7, 4]	μετὰ τὸν πατέρα ἐν Σάμῳ,	καὶ	μάχῃ νικήσαντες ἐξελαύνουσιν ἐκ τῆς
[7, 24]	οὔτε ἐγνωσμένα ὑπὸ τῶν πρότερον	καὶ	μεγάλην τοῖς ὁρῶσιν ἐμποιοῦντα ἔκπληξιν,
[7, 15]	στρατόπεδον τὸ Ἀχαιῶν ᾤχοντο φεύγοντες.	(καὶ	Μεγαρεῖς μὲν παραδιδόασιν ἀμαχεὶ Ῥωμαίοις
[7, 13]	ἑκουσίως τὴν ψυχὴν πιὼν φάρμακον.	καὶ	Μεκαλκίδᾳ μὲν τέλος τοιοῦτον ἐγένετο,
[7, 4]	γενέσθαι οἱ παῖδας Ἄγελόν τε	καὶ	Μέλανα· ἀνὰ χρόνον δὲ καὶ
[7, 4]	τοὺς παῖδας Τάλον καὶ Εὐάνθην	καὶ	Μέλανα καὶ Σάλαγόν τε καὶ
[7, 2]	ἐκ Πύλου τὰ πρὸς Κόδρου	καὶ	Μελάνθου, Ἀθηναῖοι δὲ ὄντες τὰ
[7, 19]	τῷ τῆς Ἀρτέμιδος ἱερῷ Κομαιθὼ	καὶ	Μελάνιππος {καὶ} ἐξέπλησαν τοῦ ἔρωτος
[7, 19]	τοὺς ἐρῶντας τὸ ἀνάλγητον, ὅπου	καὶ	Μελανίππῳ τότε ἐθέλοντι ἐθέλουσαν ἄγεσθαι
[7, 9]	δίκαια καὶ ὁμοῦ τοῖς λόγοις	καὶ	μέμψιν τινὰ ὑπέτεινεν ἐς τοὺς
[7, 12]	ἐξ ἀρχῆς Διαίῳ τε Ἀχαιοὺς	καὶ	Μεναλκίδᾳ Λακεδαιμονίους· τοὺς μὲν δὴ
[7, 19]	Ἰώνων τοῖς Ἀρόην καὶ Ἄνθειαν	καὶ	Μεσάτιν οἰκοῦσιν ἦν ἐν κοινῷ
[7, 24]	δὲ Ἀφροδίτης ἱερὸν ἐν Αἰγίῳ	καὶ	μετ´ αὐτὸ Ποσειδῶνος, Κόρης τε
[7, 14]	βασιλέα καὶ πόλιν ἀνελέσθαι πόλεμον	καὶ	μὴ εὐτυχῆσαι συνέβη φθόνῳ μᾶλλον
[7, 6]	ἦσαν· κατὰ δὲ τὴν Ξέρξου	καὶ	Μήδων ἐπὶ τὴν Ἑλλάδα {ὁδὸν}
[7, 5]	δύο Νεμέσεις νομίζουσιν ἀντὶ μιᾶς	καὶ	μητέρα αὐταῖς φασιν εἶναι Νύκτα,
[7, 7]	δὲ καὶ ἀνεψιὸς τῷ Φιλίππῳ	καὶ	μητρὶ αὐτοῦ συνῴκει. πρὸς τοῦτον
[7, 24]	τῆς Ἀσίας, σέβεσθαι Ποσειδῶνα Ἑλικώνιον·	καὶ	Μιλησίοις τε ἰόντι ἐπὶ τὴν
[7, 2]	ἐξ Ἀθηνῶν Ἴωνες, Λακεδαιμονίους τε	καὶ	Μινύας τοὺς ἐκβληθέντας ὑπὸ Πελασγῶν
[7, 17]	Ἀχαιῶν πόλεμος ἐγένετο· ὅτε δὲ	καὶ	μόγις, ἅτε ἐκ δένδρου λελωβημένου
[7, 26]	Πελληνεῖς· πρὸς Σικυῶνος δὲ οὗτοι	καὶ	μοίρας τῆς Ἀργολίδος Ἀχαιῶν οἰκοῦσιν
[7, 26]	τε ἄλλα πείθομαι τῇ ᾠδῇ	καὶ	Μοιρῶν τε εἶναι μίαν τὴν
[7, 15]	τὸ δὲ ὁπλιτεῦον τετρακισχίλιοί τε	καὶ	μύριοι. (ἐνταῦθα ὁ Δίαιος ἐς
[7, 21]	θερινῇ. ἐν τούτῳ τῷ ἄλσει	καὶ	ναοὶ θεῶν, Ἀπόλλωνος, ὁ δὲ
[7, 3]	δὲ τοῦ μὲν Ἀττικοῦ Δάμασος	καὶ	Νάοκλος Κόδρου παῖδες, τῶν δὲ
[7, 19]	οἰκοῦσιν ἦν ἐν κοινῷ τέμενος	καὶ	ναὸς Ἀρτέμιδος Τρικλαρίας ἐπίκλησιν, καὶ
[7, 20]	τὴν διέξοδον τέμενός ἐστιν Ἀρτέμιδος	καὶ	ναὸς Λιμνάτιδος. (ἐχόντων δὲ ἤδη
[7, 3]	πλῆθος, ἔχον τὰ ἐπὶ θαλάσσῃ	καὶ	ναυσὶν ἰσχῦον· τῆς δὲ χώρας
[7, 22]	δὲ αὐτῇ προσέστηκε σκιάδιον φέρουσα·	(καὶ	νεανίσκος ὀρθὸς οὐκ ἔχων πω
[7, 2]	δὲ οὐ πολλοῖς ὕστερον Μέδων	καὶ	Νειλεὺς πρεσβύτατοι τῶν Κόδρου παίδων
[7, 27]	μὲν Ὀλυμπίασι, τρεῖς δ´ Ἰσθμίων	καὶ	Νεμέᾳ δύο· καὶ αὐτοῦ καὶ
[7, 19]	Τρικλαρίας παύσει. Ἰλίου δὲ ἁλούσης	καὶ	νεμομένων τὰ λάφυρα τῶν Ἑλλήνων,
[7, 2]	ἐπὶ τοὺς Κᾶρας ὁ Ἄνδροκλος,	καὶ	νικῶντος τοῦ Ἑλληνικοῦ ἔπεσεν ἐν
[7, 19]	τε γῆς καρπὸν οὐδένα ἀποδιδούσης	καὶ	νόσοι σφίσιν οὐ κατὰ τὰ
[7, 17]	Ἀττικόν, ἀπὸ τοῦ Πελοποννησίων πολέμου	καὶ	νόσου τῆς λοιμώδους ἀνενεγκόν τε
[7, 4]	τὴν νῆσον ἔρημον οὖσαν ἀφικέσθαι	καὶ	νύμφῃ τε ἐνταῦθα συγγενέσθαι καὶ
[7, 3]	οὕτω γῆν τε ἔσχον, ἣν	καὶ	νῦν ἔτι ἔχουσι, καὶ κατεσκευάσαντο
[7, 24]	σεισμῶν συμβαίνουσιν ἐπὶ χρόνον πλείονα,	καὶ	ὁ ἀὴρ παρὰ τὴν ἑκάστοτε
[7, 1]	ἀφικομένους ἐς τὴν Ἀττικὴν Ἀθηναῖοι	καὶ	ὁ βασιλεὺς αὐτῶν Μέλανθος Ἀνδροπόμπου
[7, 1]	Λακεδαίμονος ἐπεκηρυκεύοντο Ἴωσιν αὐτοί τε	καὶ	ὁ βασιλεὺς Τισαμενὸς ὁ Ὀρέστου
[7, 1]	ὑπ´ Ἀχαιῶν ἐξέπεσον καὶ αὐτοὶ	καὶ	ὁ δῆμος. τοῖς δὲ Ἀχαιοῖς
[7, 26]	καὶ ἴσοι νεανίσκοι ταῖς γυναιξί,	{καὶ	ὁ} ἐνδεδυκὼς δὲ θώρακα εἷς.
[7, 25]	ὡς ἔστιν ἀπαραίτητον· φαίνεται δὲ	καὶ	ὁ θεὸς παραινῶν ὁ ἐν
[7, 16]	αὐτῶν, καὶ τραύματα ἐπίκαιρα αὐτὸς	καὶ	ὁ ἵππος λαβόντες ἀφιᾶσι τὴν
[7, 19]	τὸν βωμὸν τῆς Τρικλαρίας ἠγμένους.	καὶ	ὁ μὲν ἔμελλεν οὐ χαλεπῶς
[7, 13]	Φιλίππου πολεμήσοντες ἀφεστηκότι ἀπὸ Ῥωμαίων.	καὶ	ὁ μὲν ἐν Μακεδονίᾳ πόλεμος
[7, 16]	ἄρχειν μάχης· (ὡς δὲ ἀντεπῆγε	καὶ	ὁ Μόμμιος, οἱ μὲν ἐς
[7, 27]	Ἀργεῖον, ἐδέξατο δὲ οἴκῳ Δήμητρα	καὶ	ὁ Μύσιος λόγῳ τῷ Ἀργείων.
[7, 15]	δὲ παραυτίκα ἐπέπυστο ὡς Μόμμιος	καὶ	ὁ σὺν αὐτῷ στρατὸς ἐπὶ
[7, 2]	δὲ ἐκ Κρήτης ὁ Μίλητος	καὶ	ὁ σὺν αὐτῷ στρατὸς Μίνω
[7, 17]	μανεὶς ὁ Ἄττης, ἀπέκοψε δὲ	καὶ	ὁ τὴν θυγατέρα αὐτῷ διδούς·
[7, 6]	Ἀχαιῶν τῶν ἐκ Λακεδαίμονος Πρευγένης	καὶ	ὁ υἱός, ὄνομα δέ οἱ
[7, 25]	δὲ ἐπανελθόντι ἐς τὴν λεωφόρον	καὶ	ὁδεύσαντι οὐκ ἐπὶ πολὺ δεύτερα
[7, 26]	ἀνήρ τε ἤδη γέρων ἴσα	καὶ	ὀδυρόμενος καὶ γυναῖκες {αἱ} τρεῖς
[7, 14]	~(ἀφίκοντο δὲ ἐς τὴν Ἑλλάδα	καὶ	οἱ ἀποσταλέντες ἐκ Ῥώμης Λακεδαιμονίοις
[7, 6]	ἐσχάτη· ἐς ταύτας οἱ Ἀχαιοὶ	καὶ	οἱ βασιλεῖς αὐτῶν ἐσῳκίζοντο πρότερον
[7, 25]	αὐτοί τε οἱ ἀποκτείναντες ἐνομίσθησαν	καὶ	οἱ ἐξ ἐκείνων ἐναγεῖς τῆς
[7, 19]	θυσίαν· ἀφίκοντο δὲ ἐς μνήμην	καὶ	οἱ ἐπιχώριοι τοῦ χρησμοῦ, βασιλέα
[7, 14]	Πυθέας βοιωταρχῶν τηνικαῦτα ἐν Θήβαις,	καὶ	οἱ Θηβαῖοι συνεπιλήψεσθαι προθύμως ἐπηγγέλλοντο
[7, 21]	ἤκουσέ τε εὐχομένου τοῦ ἱερέως	καὶ	οἱ Καλυδώνιοι τὸ παραυτίκα ὥσπερ
[7, 2]	Ἀθηναίων. οὕτω δὴ ὁ Νειλεὺς	καὶ	οἱ λοιποὶ τῶν Κόδρου παίδων
[7, 12]	μετὰ πολὺ ἔφασκεν ὑπὸ Ῥωμαίων.	(καὶ	οἱ μὲν ἀπελθόντες ὑπήγοντο ὑπὸ
[7, 19]	ἐξέπλησαν τοῦ ἔρωτος τὴν ὁρμήν.	καὶ	οἱ μὲν ἔμελλον τῷ ἱερῷ
[7, 14]	τοῦ κοινοῦ τοῦ Ἀχαιῶν ἔφασκε.	καὶ	οἱ μὲν ἐπεὶ ἀπατώμενοι συνῆκαν,
[7, 6]	Ἀρκάδες συνεληλυθότες ἐς Μεγάλην πόλιν	καὶ	οἱ Μεσσήνιοι παροικοῦντες ἀνασώσασθαι τὴν
[7, 1]	αὐτή τε Αἰγιαλὸς τὸ ἀρχαῖον	καὶ	οἱ νεμόμενοι τὴν γῆν ἐκαλοῦντο
[7, 3]	καὶ τούτοις εἰσὶ γὰρ δὴ	καὶ	οἱ Πάμφυλοι τῶν μετὰ ἅλωσιν
[7, 24]	φροντίσαντες τὰ τοιαῦτα ἐξ ἀρχῆς	καὶ	οἱ παρ´ ἐκείνων διδαχθέντες ἰδέας
[7, 26]	τε καὶ ἄκραι χεῖρες ἐλέφαντος	καὶ	οἱ πόδες, τὸ δὲ ἄλλο
[7, 19]	ἕνεκα ἀπώλλυντο, αὐτοί τε οἰκτρότατα	καὶ	οἱ προσήκοντές σφισιν ἔπασχον, Μελάνιππον
[7, 15]	ἄστεως καί, ἢν Μέτελλος ἐπίῃ	καὶ	οἱ Ῥωμαῖοι, τοῦ πρόσω σφᾶς
[7, 9]	τὰ δίκαια ὁρίσαι. Ἄππιος δὲ	καὶ	οἱ σὺν αὐτῷ ἔμελλον μὲν
[7, 9]	ἐς τοὺς Ῥωμαίους. Ἄππιος δὲ	καὶ	οἱ σὺν αὐτῷ Λυκόρταν λέγοντα
[7, 14]	ἐντεῦθεν ἐβιάζοντο ἕλκειν. (Ὀρέστης δὲ	καὶ	οἱ σὺν αὐτῷ τῆς τε
[7, 9]	βουλῆς ἔχει δόγμα. Μέτελλος δὲ	καὶ	οἱ σὺν αὐτῷ ὑπὸ τῶν
[7, 16]	φόρος τε ἐτάχθη τῇ Ἑλλάδι	καὶ	οἱ τὰ χρήματα ἔχοντες ἐκωλύοντο
[7, 3]	σφᾶς συναμφοτέρους ὅ τε Ἄποικος	καὶ	οἱ Τήιοι συνοίκους ἐδέξαντο. (Ἐρυθραῖοι
[7, 16]	παῖδας ἀπέδοτο Μόμμιος· ἀπέδοτο δὲ	καὶ	οἰκέτας, ὅσοι τῶν ἐς ἐλευθερίαν
[7, 15]	ἡλικίᾳ· ἐγένετο δέ, ἀναμεμιγμένων ὁμοῦ	καὶ	οἰκετῶν, τὸ ἀθροισθὲν ἐς ἑξακοσίους
[7, 26]	καὶ ἐς τὴν δίαιταν. οἶδα	καὶ	οἴκημα ἐν Αἰγείρᾳ θεασάμενος· (ἄγαλμα
[7, 1]	(ἀφικομένῳ δὲ ἐς τὸν Αἰγιαλὸν	καὶ	οἰκήσαντι αὐτῷ μὲν ἐγένετο ἐνταῦθα
[7, 18]	τε καρπὸν λαμβάνει τὸν ἥμερον	καὶ	οἰκίσαι διδαχθεὶς πόλιν Ἀρόην ὠνόμασεν
[7, 3]	τῷ Ῥαδαμάνθυός φασιν ἐκ Κρήτης	καὶ	οἰκιστὴν τῇ πόλει γενέσθαι τὸν
[7, 5]	ταῖς δώδεκα πόλεσιν οὖσαν Αἰολέων	καὶ	οἰκουμένην τῆς χώρας, καθ´ ἃ
[7, 4]	καὶ Μέλανα· ἀνὰ χρόνον δὲ	καὶ	Οἰνοπίωνα ἐς τὴν Χίον κατᾶραι
[7, 27]	τὸ ἱερὸν κομίζουσιν ἐν νυκτὶ	καὶ	οἴνου κρατῆρας ἱστᾶσιν ἀνὰ τὴν
[7, 26]	τῶν Σικυωνίων ἀνάστατος, μνημονεύειν δὲ	καὶ	Ὅμηρον ἐν καταλόγῳ τῶν σὺν
[7, 4]	Μίνω ταῖς θυγατράσιν ἐποίησε, καθότι	καὶ	Ὅμηρος ἐν Ἰλιάδι ἐδήλωσε· (καταγνωσθεὶς
[7, 25]	ὑπὸ ἀσθενείας λέγουσι. τούτων δὲ	καὶ	Ὅμηρος τῶν Αἰγῶν ἐν Ἥρας
[7, 11]	τε Ἀθηναίων ἐσελθεῖν ἐς Ὠρωπὸν	καὶ	ὁμήρους λαβεῖν παρὰ Ὠρωπίων Ἀθηναίους·
[7, 24]	Ἑλικωνίῳ θέας ἄξιος. (ἔστι δὲ	καὶ	Ὁμήρῳ πεποιημένα ἐς Ἑλίκην καὶ
[7, 27]	περιῳκοδομημένον τείχει Σωτείρας ἐπίκλησιν Ἀρτέμιδος,	καὶ	ὀμνύουσιν ἐπὶ μεγίστοις αὐτήν· ἔσοδός
[7, 15]	καὶ τότε Ἀχαιοῖς ἐς εἰρήνην	καὶ	ὁμολογίας προκαλούμενος· ἰσχυρὸς γάρ τις
[7, 24]	τῶν τε οἰκοδομημάτων τὴν κατασκευὴν	καὶ	ὁμοῦ τῇ κατασκευῇ καὶ αὐτὸ
[7, 4]	τοῦ βασιλικοῦ τῶν καλουμένων Μητιονιδῶν	καὶ	ὁμοῦ τῇ τέχνῃ τῆς πλάνης
[7, 9]	τὰ ὑπὲρ τῶν Ἀχαιῶν δίκαια	καὶ	ὁμοῦ τοῖς λόγοις καὶ μέμψιν
[7, 24]	σείσαντος δὲ ἐξαίφνης τοῦ θεοῦ	καὶ	ὁμοῦ τῷ σεισμῷ τῆς θαλάσσης
[7, 21]	ἴσοι τε τοῖς ἀρχαίοις πολίσμασι	καὶ	ὁμώνυμοι· Μεσατεὺς γὰρ καὶ Ἀνθεύς
[7, 14]	ἐπιδημοῦντες, συνήρπαζον δὲ πάντα τινὰ	καὶ	ὃν Λακεδαιμόνιον σαφῶς ὄντα ἠπίσταντο
[7, 25]	ἐπύθοντο τοῦ Κόδρου τὴν τελευτὴν	καὶ	ὅντινα ἐγένετο αὐτῷ τρόπον· οὐ
[7, 11]	παρ´ αὐτῶν Ἀθηναίους, ἀποδοῦναι δὲ	καὶ	ὀπίσω τοὺς ὁμήρους. (χρόνος τε
[7, 16]	τείχη μὲν ὁ Μόμμιος κατέλυε	καὶ	ὅπλα ἀφῃρεῖτο πρὶν ἢ καὶ
[7, 18]	Δεξαμενὸς ὁ ἐν Ὠλένῳ βασιλεὺς	καὶ	ὁποίων Ἡρακλῆς παρ´ αὐτῷ ξενίων
[7, 24]	ὀλίγου ἐδέησαν ἐς ἅπαν ἐκριφῆναι,	καὶ	ὁπόσα διέστη τοίχων συνερχόμενα ἐς
[7, 26]	ἀρχαῖον τό τε ἱερὸν αὐτὸ	καὶ	ὁπόσα ἐν τοῖς ἀετοῖς, ἀρχαῖον
[7, 20]	γέρας τοῦτο εἴληφε, καταβαίνουσι δὲ	καὶ	ὁπόσοι δὴ τῶν ἐπιχωρίων παῖδες
[7, 22]	καὶ ἑστιῶνται τῶν χηραμῶν ἐντός,	καὶ	ὁπόσοις ἂν κατὰ γνώμην ᾖ,
[7, 10]	αὐτίκα ὁ Ῥωμαῖος τῆς προφάσεως,	καὶ	ὁπόσοις Καλλικράτης ἐπῆγεν αἰτίαν Περσεῖ
[7, 5]	οἱ αὐτοὶ οὗτοι ἀναβλέψαι τε	καὶ	ὁρᾶν τὸ λοιπὸν τοῦ βίου
[7, 14]	καὶ Ἀχαιοῖς γενέσθαι, ἄλλοι τε	καὶ	Ὀρέστης· ὁ δὲ τούς τε
[7, 25]	ποταμὸς πεποίηκεν, ὃς ἐξ Ἀρκαδίας	καὶ	ὄρους Κερυνείας ῥέων Ἀχαιοὺς τοὺς
[7, 2]	ὁμοῦ Φιλώτᾳ γεγονότι ἀπογόνῳ Πηνέλεω	καὶ	Ὀρχομένιοι Μινύαι συγγενείᾳ τῶν Κόδρου
[7, 14]	καὶ Ἡράκλειαν τὴν πρὸς Οἴτῃ	καὶ	Ὀρχομενίους Ἀρκάδας συνεδρίου τοῦ Ἀχαιῶν·
[7, 18]	οἱ Πατρεῖς ἔσχον. (ὡσαύτως δὲ	καὶ	ὅσα ἄλλα ἀγάλματα ἔκ τε
[7, 21]	γὰρ αὐτὴν Κορέσου τε ἔλεος	καὶ	ὅσα ἐς αὐτὸν εἴργασται αἰδώς
[7, 5]	Μιλησίᾳ πηγή τέ ἐστι Βιβλὶς	καὶ	ὅσα ἐς τῆς Βιβλίδος τὸν
[7, 26]	ἐς φυτείαν ἀμπέλων ἐστὶν ἐπιτήδεια·	καὶ	ὅσα πετρώδη τῆς χώρας, δρῦς
[7, 24]	στρατιᾶς τήν τε Ἴλιον ἐπόρθησε	καὶ	ὅσαι περίοικοι πόλεις ἦσαν. (ἐφεξῆς
[7, 16]	ἱππαρχήσαντι ἐν Σικελίᾳ, ὅτε Ἀθηναῖοι	καὶ	ὅσοι ἄλλοι τοῦ στόλου μετεσχήκεσαν
[7, 9]	γενέσθαι καὶ Ἀχαιοῖς δικαστάς, Ἄππιον	καὶ	ὅσοι σὺν ἐκείνῳ πρότερον ἐς
[7, 8]	τοῖς Ἀχαιῶν καταφεύγουσιν ἐπὶ Μέτελλον	καὶ	ὅσοι σὺν Μετέλλῳ κατὰ πρεσβείαν
[7, 16]	τῇ ὑπερορίᾳ κτᾶσθαι, ἀφῆκαν δὲ	καὶ	ὅσοις ἐπιβεβλήκει Μόμμιος ζημίαν· Βοιωτούς
[7, 3]	πρώτους τοῦ Ἑλληνικοῦ Κρῆτας, Ῥάκιον	καὶ	ὅσον εἵπετο ἄλλο τῷ Ῥακίῳ
[7, 16]	ἀποπέμψας δὲ ἐς Μακεδονίαν Μέτελλον	καὶ	ὅσον εἵπετο ἐκείνῳ, ἀνέμενεν αὐτὸς
[7, 3]	ὅσον εἵπετο ἄλλο τῷ Ῥακίῳ	{καὶ	ὅσον ἔτι} πλῆθος, ἔχον τὰ
[7, 10]	πᾶσαν Ἑλλάδα ἀφήσει· Δημάδης δὲ	καὶ	ὅσον προδοτῶν Ἀθήνῃσιν ἄλλο ἦν,
[7, 9]	ὑπὸ Ἀχαιῶν κατάγουσιν ἐς Σπάρτην	καὶ	ὅσων πρὸ κρίσεως ἀπελθόντων κατέγνωστο
[7, 18]	Ἡρακλῆς παρ´ αὐτῷ ξενίων ἔτυχε.	καὶ	ὅτι μὲν ἦν πόλισμα ἐξ
[7, 24]	καὶ ἄλλα ἐστὶν ἐς ἔπαινον	καὶ	ὅτι τοῖς ἐξ ἀρχῆς ἀκολουθήσασι
[7, 14]	ὃν Λακεδαιμόνιον σαφῶς ὄντα ἠπίσταντο	καὶ	ὅτῳ κουρᾶς ἢ ὑποδημάτων ἕνεκα
[7, 13]	πεντήκοντα ἅτε ἀνδρὶ προδότῃ τάλαντα,	καὶ	οὐ γὰρ εἶχεν ἐκτῖσαι φεύγων
[7, 13]	τε ἦν ὑπὸ τῶν πολιτῶν	καὶ	οὐ γάρ τινα ἐκ τοῦ
[7, 9]	Ῥωμαίους ἐγίνοντο ὕστεροι φυγάδων ἀνθρώπων	καὶ	οὐ καθαρῶν χεῖρας· ὅμως δὲ
[7, 8]	ἀναμαρτήτους τε οὔσας πρὸς Ῥωμαίους	καὶ	οὐ κατὰ γνώμην ὑπὸ Μακεδόνων
[7, 10]	Λαμίᾳ δὲ περὶ διακοσίους πεσόντων	καὶ	οὐ πλέον τι, Μακεδόσιν ἐδουλώθησαν.
[7, 7]	οἱ Ἀθηναῖοι. Ῥωμαῖοι δὲ ἐπεπόμφεσαν	καὶ	οὐ πολλῷ τινι ἔμπροσθεν λόγῳ
[7, 5]	ἐν Ἰωνίᾳ θαύματα πολλά τε	καὶ	οὐ πολλῷ τινι τῶν ἐν
[7, 5]	τε τοῦ Ἀπόλλωνος, δένδρα μελίαι,	καὶ	οὐ πόρρω τοῦ ἄλσους Ἄλης
[7, 9]	Ῥώμην, πολλὰ ἐπὶ τῆς βουλῆς	καὶ	οὐ τὰ πάντα ἀληθῆ κατηγόρουν
[7, 11]	γὰρ τῶν ἐπὶ τῇ φρουρᾷ	καὶ	οὐ τοῦ Ἀθηναίων δήμου τὸ
[7, 21]	θυσίᾳ, τῷ δὲ ἔρωτι εἴξας	καὶ	οὐ τῷ θυμῷ ἑαυτὸν ἀντὶ
[7, 27]	ἐν τῷ γυμνασίῳ, λίθου ταύτην	καὶ	οὐ χαλκοῦ. (λέγεται δὲ καὶ
[7, 24]	ὅτι τοῖς ἐξ ἀρχῆς ἀκολουθήσασι	καὶ	οὐδεμιᾶς ἐπελθούσης ὕστερον στρατιᾶς τήν
[7, 10]	ἡ εὐτυχία μικρὰ ἀνδρῶν προδοτῶν	καὶ	οὐκ ἄξια λόγου προσδεηθῆναι. (ἐπεὶ
[7, 21]	ἰθυκρηδέμνων" οὕτω διὰ τὴν ἱππικὴν	καὶ	οὐκ ἀπὸ ἑτέρας προφάσεως τὸ
[7, 6]	ἄνδρα αὐτὸς Λυδὸν Ἄδραστον ἰδίᾳ	καὶ	οὐκ ἀπὸ τοῦ κοινοῦ τοῦ
[7, 2]	παίδων ἐστασίασαν ὑπὲρ τῆς ἀρχῆς,	καὶ	οὐκ ἔφασκεν ὁ Νειλεὺς ἀνέξεσθαι
[7, 2]	ὡς δὲ ἐνόστησε τὸ ὕδωρ	καὶ	οὐκέτι ἦν θάλασσα, οἱ κώνωπες
[7, 5]	δὲ τοῦ Θρᾳκίου γένους ἐδούλευον	καὶ	οὔσαις σφίσιν ἐλευθέραις ἦν ἐνταῦθα
[7, 19]	ἄλλα κατὰ τὰ αὐτὰ εἰρήκασι	καὶ	οὗτοι. (ἐγὼ δὲ οὔτε Ἡρακλέα
[7, 9]	ἐς Σπάρτην. τότε οὖν ἀναβεβηκότες	καὶ	οὗτοι παρὰ τὴν βουλὴν προθυμότατα
[7, 2]	ἐσοικισάμενοι καὶ Πριήνην, Κᾶρας μὲν	καὶ	οὗτοι τὰς πόλεις ἀφείλοντο· οἰκισταὶ
[7, 4]	τετάρτῃ γενεᾷ βασιλείαν γὰρ ἔσχε	καὶ	οὗτος ἐπολέμησεν Ἀβάντων καὶ Καρῶν
[7, 17]	τῇ αἰτίᾳ ταύτῃ Σουλπίκιος, ἡγεμὼν	καὶ	οὗτος Ῥωμαίων, ἐπέτρεψε τῇ στρατιᾷ
[7, 5]	γυναῖκας ἀποκείρασθαι δέοι τὰς κόμας	καὶ	οὕτω τοὺς ἄνδρας πλεξαμένους κάλον
[7, 19]	εἴη τις ἐν αὐτῇ θεός.	(καὶ	οὕτω τῷ Εὐρυπύλῳ τε ἡ
[7, 5]	ἐνταῦθα βίος, ἀποκεῖραι παρέχουσιν αὑτάς·	καὶ	οὕτως οἱ Ἐρυθραῖοι τὴν σχεδίαν
[7, 22]	καὶ ἐς τὰ ἄλλα ἄξιον	καὶ	οὐχ ἥκιστα ἐπὶ ταῖς γραφαῖς
[7, 5]	ἐργασίαν ὁρῶντες ἔνδον τοῦ ἀγάλματος	καὶ	οὐχ ἥκιστα ἐπὶ ταῖς Χάρισί
[7, 19]	ὡς τὸ πολὺ ἐναντιοῦσθαι νέοις	καὶ	οὐχ ἥκιστα ἐς τοὺς ἐρῶντας
[7, 13]	τε τὴν πᾶσαν πολέμου παρασκευὴν	καὶ	οὐχ ἥκιστα τοῖς χρήμασιν ἀσθενῶς,
[7, 11]	ἀνθισταμένων δὲ ἄλλων τε αὐτοῖς	καὶ	οὐχ ἥκιστα τῶν ἐκ Λακεδαίμονος,
[7, 18]	νομίζουσι, δημοσίᾳ τε ἡ πόλις	καὶ	οὐχ ἧσσον ἐς τὴν ἑορτὴν
[7, 24]	ἐς τὰς ἕδρας· ὡσαύτως δὲ	καὶ	ὀχετῶν κατασκευῆς καὶ εἰ δή
[7, 19]	τά τε ἄλλα τοὺς ἡλικιώτας	καὶ	ὄψεως εὐπρεπείᾳ μάλιστα ὑπερηρκότα. ὡς
[7, 19]	καὶ ἀνὰ πᾶν ἔτος παρθένον	καὶ	παῖδα οἳ τὸ εἶδος εἶεν
[7, 16]	οἱ Ῥωμαῖοι φονεύουσι, γυναῖκας δὲ	καὶ	παῖδας ἀπέδοτο Μόμμιος· ἀπέδοτο δὲ
[7, 1]	φυγὼν θυγατέρα Ἐρεχθέως ἠξιώθη λαβεῖν	καὶ	παῖδας Ἀχαιὸν καὶ Ἴωνα ἔσχεν
[7, 23]	αὐτὸ ἄγαλμα Ὑγείαν τε ὀνομάζεσθαι	καὶ	παιδὶ ἦν δῆλα ὡς τὸν
[7, 23]	ἐπὶ ἡμέρας τῆς αὐτῆς παγκρατίου	καὶ	πάλης ἀνελομένῳ νίκας. αὕτη μὲν
[7, 26]	ἀπὸ Πάλλαντος, τῶν Τιτάνων δὲ	καὶ	Πάλλαντα εἶναι λέγουσι, δόξῃ δὲ
[7, 3]	Κρησὶ Λυκίων καὶ Καρῶν τε	καὶ	Παμφύλων, Λυκίων μὲν κατὰ συγγένειαν
[7, 19]	καὶ ἑορτὴν οἱ Ἴωνες αὐτῇ	καὶ	παννυχίδα ἦγον ἀνὰ πᾶν ἔτος.
[7, 18]	ἄλλα ἀγάλματα ἔκ τε Αἰτωλίας	καὶ	παρὰ Ἀκαρνάνων, τὰ μὲν πολλὰ
[7, 8]	φρουρᾷ αὐτός τε προσεκάθητο πολιορκῶν	καὶ	παρὰ Ἀχαιοὺς ἅμα ἀποστέλλων ἐπήγγελλέ
[7, 15]	στρατόν, διὰ Θεσσαλίας τὴν πορείαν	καὶ	παρὰ τὸν Λαμιακὸν ποιούμενος κόλπον.
[7, 19]	ἐς τὴν γῆν καταλαμβάνει παῖδα	καὶ	παρθένον ἐπὶ τὸν βωμὸν τῆς
[7, 19]	ὄνομα εἶχεν οὐδέν. (παίδων δὲ	καὶ	παρθένων ὁπόσοι μὲν ἐς τὴν
[7, 15]	ἅπαν ἀφίκετο ἀνοίας, ὃς Κριτόλαον	καὶ	πᾶσαν τὴν Ἀχαιῶν ἐπιστάμενος παρασκευὴν
[7, 23]	ἀέρα γένει τε ἀνθρώπων εἶναι	καὶ	πᾶσιν ὁμοίως ζῴοις ἐπιτήδειον πρὸς
[7, 20]	Πρευγένει κατὰ ἔτος, ὡσαύτως δὲ	καὶ	Πατρεῖ, τὴν ἑορτὴν τῇ Λιμνάτιδι
[7, 6]	καὶ Αἰγαί τε καὶ Αἴγειρα	καὶ	Πελλήνη πρὸς τῆς Σικυωνίας ἐσχάτη·
[7, 26]	(Αἰγείρας δὲ ἐν τῷ μεταξὺ	καὶ	Πελλήνης πόλισμα ὑπήκοον Σικυωνίων Δονοῦσσα
[7, 2]	τὴν χώραν ἦσαν· ᾤκουν δὲ	καὶ	περὶ τὸ ἱερὸν ἄλλοι τε
[7, 3]	Ἐρυθραίων καὶ ἐκ Τέω Δεοίτην	καὶ	Πέρικλον λαμβάνουσι καὶ Ἄβαρτον. ~(αἱ
[7, 10]	ἰάμβῳ μνήμην ἔσχε. (Μακεδόνων δὲ	καὶ	Περσέως κεχειρωμένων πολέμῳ διὰ τὸ
[7, 10]	γὰρ φρονῆσαι τὰ Μακεδόνων τε	καὶ	Περσέως. ὁ μὲν δὴ ταῦτα
[7, 23]	οὐκ ἐπιφανῆ πόλεώς ἐστιν Ἀργυρᾶς,	καὶ	πηγή τε Ἀργυρᾶ ἐν δεξιᾷ
[7, 5]	ἀφικέσθαι πρὸς Νεμέσεων λέγουσιν ἱερόν,	καὶ	πηγῇ τε ἐπιτυχεῖν αὐτὸν καὶ
[7, 5]	Πίονος τοῦ ὄρους τὴν φύσιν	καὶ	πηγὴν τὴν Ἁλιταίαν· ἐν δὲ
[7, 8]	Μακεδόνες Ἀργεάδῃσιν, ὑμῖν κοιρανέων ἀγαθὸν	καὶ	πῆμα Φίλιππος. ἤτοι ὁ μὲν
[7, 24]	εἰρημένα, ὕδωρ ἄφθονον θεάσασθαί τε	καὶ	πιεῖν ἐκ πηγῆς ἡδύ. ἔστι
[7, 5]	καὶ πηγῇ τε ἐπιτυχεῖν αὐτὸν	καὶ	πλατάνῳ πρὸ τοῦ ἱεροῦ, πεφυκυίᾳ
[7, 21]	μὲν πρόσωπον καὶ ἄκραι χεῖρες	καὶ	πόδες, ξύλου δὲ τὰ λοιπὰ
[7, 23]	προσώπου τε καὶ χειρῶν ἄκρων	καὶ	ποδῶν, ταῦτα δὲ τοῦ Πεντελησίου
[7, 15]	ἀφιέναι κελεύων σφᾶς συντελείας Λακεδαιμονίους	καὶ	πόλεις ἄλλας ὁπόσας εἴρητο ὑπὸ
[7, 4]	Σικελῶν πόλιν ἀφικνεῖται παρὰ Κώκαλον,	καὶ	πολέμου παρέσχε τοῖς Σικελοῖς αἰτίαν
[7, 10]	τὸν δῆμον ἔς τε Ἀθήνας	καὶ	πόλεων τῶν ἄλλων τὰς πολλὰς
[7, 14]	(τὸ μὲν δὴ ἄνδρα βασιλέα	καὶ	πόλιν ἀνελέσθαι πόλεμον καὶ μὴ
[7, 3]	μετεπέμψατο ἡγεμόνα παρὰ Κολοφωνίων Πάρφορον,	καὶ	πόλιν κτίσαντες ὑπὸ τῇ Ἴδῃ
[7, 23]	Ἀργυρᾶς ποταμός ἐστιν ὀνομαζόμενος Βολιναῖος,	καὶ	πόλις ποτὲ ᾠκεῖτο πρὸς αὐτῷ
[7, 13]	διας ὅμως τὰς σπονδὰς ὑπερβῆναι	καὶ	πόλισμα Ἴασον ἑλὼν ἐξ ἐπιδρομῆς
[7, 18]	κατὰ χώραν ὑπὸ φιλεργίας ἐσκεδάσθησαν	καὶ	πολίσματα παρὲξ αὐτὰς Πάτρας τοσάδε
[7, 20]	ἀνδριάντες εἰσὶν ἐπίχρυσοι, Πατρεύς τε	καὶ	Πρευγένης καὶ Ἀθερίων, οἳ Πατρέως
[7, 2]	δὲ Ἴωνες οἱ Μυοῦντα ἐσοικισάμενοι	καὶ	Πριήνην, Κᾶρας μὲν καὶ οὗτοι
[7, 20]	τῆς ἀγορᾶς ἄγαλμά τε Ἀθηνᾶς	καὶ	πρὸ αὐτοῦ Πατρέως τάφος. (ἔχεται
[7, 3]	δὲ Ἰώνων ἡγεμόνες Δαμασίχθων λαμβάνει	καὶ	Πρόμηθος Κόδρου παῖδες. Πρόμηθος δὲ
[7, 22]	καταλείπουσιν ἐπὶ τῷ ποταμῷ, διότι	καὶ	πρὸς θυσίας οἱ ταῦροί σφισι
[7, 25]	ὄρει· ἀπὸ ταύτης τῆς Κράθιδος	καὶ	πρὸς Κρότωνι τῇ ἐν Ἰταλίᾳ
[7, 21]	δὲ Ἀπόλλωνος· καὶ Ἀφροδίτης, ἧς	καὶ	πρὸς τῷ λιμένι {δὲ} ἐστὶ
[7, 17]	τὴν Δύμην· Αὔγουστος δὲ ὕστερον	καὶ	προσένειμεν αὐτὴν Πατρεῦσιν. (ἐκαλεῖτο δὲ
[7, 8]	καταβάλλουσιν ἐς ἔδαφος, οἰκοδομηθέντα μὲν	καὶ	πρότερον ἔτι αὐτοσχεδίως {καὶ} ἐπί
[7, 7]	λῃστῶν καταδρομαῖς· (ἐμνημόνευσε δέ μοι	καὶ	πρότερον ὁ λόγος ἐν τῇ
[7, 8]	αὐτίκα συνεδρίου τοῦ Ἀχαιῶν, μετασχόντες	καὶ	πρότερον, ὅτε Ἄρατος καὶ Σικυώνιοι
[7, 23]	δᾷδας, ὅτι γυναιξὶν ἐν ἴσῳ	καὶ	πῦρ εἰσιν αἱ ὠδῖνες· ἔχοιεν
[7, 12]	τὸ λεγόμενον ὡς ἄρ´ ἦν	καὶ	πῦρ ἐς πλέον ἄλλου πυρὸς
[7, 6]	Ὤλενος καὶ Φαραὶ καὶ Τρίτεια	καὶ	Ῥύπες καὶ Αἴγιον καὶ Κερύνεια
[7, 15]	σφίσιν ἐς τὴν Πελοπόννησον Μέτελλος	καὶ	Ῥωμαῖοι περὶ Χαιρώνειαν ἐπιφαίνονται· ἔνθα
[7, 14]	ἐπὶ τὴν Σπάρτην, ἀνέπεισε δὲ	καὶ	Ῥωμαίοις ἐκ τοῦ εὐθέος πόλεμον
[7, 8]	ἅτε εἰρήνης πρότερον ἔτι Φιλίππῳ	καὶ	Ῥωμαίοις ὀμωμοσμένης, ὁπόσα δὲ ἢ
[7, 15]	κατασκόπων ἐπυνθάνετο ὁ Κριτόλαος Μέτελλον	καὶ	Ῥωμαίους διαβεβηκέναι τὸν Σπερχειόν, ἀπέφευγεν
[7, 8]	ὑπὸ Ῥωμαίων μαχεσάμενος γὰρ Φλαμινίου	καὶ	Ῥωμαίων ἐναντία Φίλιππος ἐν Κυνὸς
[7, 4]	Τάλον καὶ Εὐάνθην καὶ Μέλανα	καὶ	Σάλαγόν τε καὶ Ἀθάμαντα. ἀφίκοντο
[7, 6]	ὁμοῦ καὶ Θεμιστοκλεῖ πρὸς Εὐβοίᾳ	καὶ	Σαλαμῖνι ναυμαχήσαντες, οὐδὲ σφᾶς κατάλογος
[7, 2]	ἐκτὸς ἦσαν πολέμου. ἀφείλετο δὲ	καὶ	Σάμον Ἄνδροκλος Σαμίους, καὶ ἔσχον
[7, 4]	Σαμίαν γενέσθαι Περίλαον καὶ Ἔνουδον	καὶ	Σάμον καὶ Ἀλιθέρσην καὶ θυγατέρα
[7, 10]	ὅρκους καὶ ἐπί τε Σαπαίους	καὶ	Σαπαίων τὸν βασιλέα Ἀβρούπολιν στράτευμα
[7, 26]	ἀγάλματα ὀρθά ἐστιν ἐν ναῷ	καὶ	Σαράπιδος ἑτέρωθι καὶ Ἴσιδος, λίθου
[7, 23]	Ἀργυρᾶ ἐν δεξιᾷ τῆς λεωφόρου	καὶ	Σέλεμνος ποταμὸς κατιὼν ἐς θάλασσαν.
[7, 1]	~(Ἡ δὲ τῆς Ἠλείας μέση	καὶ	Σικυωνίας, καθήκουσα μὲν ἐπὶ τὴν
[7, 8]	μετασχόντες καὶ πρότερον, ὅτε Ἄρατος	καὶ	Σικυώνιοι φρουρὰν ἐκ τοῦ Ἀκροκορίνθου
[7, 7]	αὐτίκα ἐκ Πελλήνης ὑπὸ Ἀράτου	καὶ	Σικυωνίων· Κλεομένης δὲ ὁ Λεωνίδου
[7, 27]	γέλωτί τε ἐς ἀλλήλους χρῶνται	καὶ	σκώμμασιν. (ἀπωτέρω δὲ οὐ πολὺ
[7, 3]	τῇ μάχῃ Κολοφωνίων τε αὐτῶν	καὶ	Σμυρναίων ἐστὶν ὁ τάφος ἰόντι
[7, 18]	χρυσοῦ πεποίηται, Ναυπάκτιοι δὲ Μέναιχμος	καὶ	Σοΐδας εἰργάσαντο· τεκμαίρονται σφᾶς Κανάχου
[7, 6]	οἵ τε Τισαμενοῦ παῖδες Δαϊμένης	καὶ	Σπάρτων καὶ Τέλλις τε καὶ
[7, 5]	ποταμὸς Μέλης ὕδωρ ἐστὶ κάλλιστον	καὶ	σπήλαιον ἐπὶ ταῖς πηγαῖς, ἔνθα
[7, 8]	καὶ ἐπὶ Φίλιππον, μετέσχον δὲ	καὶ	στρατείας ἐς Αἰτωλούς, τρίτα δὲ
[7, 15]	τότε ᾑρημένος, τοῦτον ναῦς τε	καὶ	στρατιὰν πεζὴν ἐκέλευον ἐπ´ Ἀχαιοὺς
[7, 13]	ἀντιλογιῶν Λακεδαιμονίοις ὥρμηντο Ἀχαιοὶ πολεμεῖν,	καὶ	στρατὸς ἐπὶ τὴν Σπάρτην ἠθροίζετο
[7, 16]	καὶ ὅπλα ἀφῃρεῖτο πρὶν ἢ	καὶ	συμβούλους ἀποσταλῆναι παρὰ Ῥωμαίων· ὡς
[7, 14]	Ἀχαιῶν ᾑρέθη Κριτόλαος. τοῦτον δριμὺς	καὶ	σὺν οὐδενὶ λογισμῷ τὸν Κριτόλαον
[7, 16]	ἐς ἔλεον Ῥωμαῖοι τῆς Ἑλλάδος,	καὶ	συνέδριά τε κατὰ ἔθνος ἀποδιδόασιν
[7, 9]	τὰ ἐπὶ τούτοις τιμήματα ἔλυσαν·	καὶ	συντελείας μὲν Λακεδαιμονίους τῆς ἐς
[7, 8]	ὁμοῦ Ῥωμαίοις ἐμαχέσαντο ἐναντία Ἀντιόχου	καὶ	Σύρων. (ὅσα μὲν δὴ Ἀχαιοὶ
[7, 3]	τῶν δὲ Βοιωτῶν Γέρης Βοιωτός·	καὶ	σφᾶς συναμφοτέρους ὅ τε Ἄποικος
[7, 8]	ἐς τοὺς Λακεδαιμονίους αὐτίκα ἐνεπεπτώκει·	(καὶ	σφᾶς ὑπὸ τὸν χρόνον οἱ
[7, 17]	ἄρξαντος ἐς ἐμφύλιον στάσιν προήχθησαν,	καὶ	σφᾶς ὑποτελεῖς τε αὖθις ὁ
[7, 24]	πηγῆς ἡδύ. ἔστι δέ σφισι	καὶ	Σωτηρίας ἱερόν. ἰδεῖν μὲν δὴ
[7, 17]	δὲ ᾔδετο καὶ Ἄγδιστις ἐφίσταται	καὶ	τὰ αἰδοῖα ἀπέκοψε μανεὶς ὁ
[7, 15]	τὰ ἐν Μακεδονίᾳ τε ὁμοῦ	καὶ	τὰ Ἀχαιῶν κατεργασθῆναι δι´ αὐτοῦ.
[7, 21]	Ἀκαρνᾶσι καὶ Ἠπειρώταις, αἱ πέλειαι	καὶ	τὰ ἐκ τῆς δρυὸς μαντεύματα
[7, 9]	κατέγνωστο ὑπὸ τῶν Ἀχαιῶν ἀδικεῖν,	καὶ	τὰ ἐπὶ τούτοις τιμήματα ἔλυσαν·
[7, 16]	τῶν τε ἐξ Ἰταλίας τινὰς	καὶ	τὰ ἐπικουρικὰ ἀπωτέρω δύο τε
[7, 7]	λόγου βουλεύματά τε ἦν Ἀχαιοῖς	καὶ	τὰ ἔργα. (ἀθροίζεσθαι δὲ ἐς
[7, 18]	Πείρῳ. ὁπόσοι δὲ ἐς Ἡρακλέα	καὶ	τὰ ἔργα αὐτοῦ πεποιήκασιν, ἔστιν
[7, 24]	θεμέλια ἀναπάλλειν φασὶν αὐτόν, καθότι	καὶ	τὰ ἔργα τῶν σφαλάκων ἐκ
[7, 26]	ἐθέλει δὲ σημαίνειν ὅτι ἀνθρώποις	καὶ	τὰ ἐς ἔρωτα τύχῃ μᾶλλον
[7, 7]	τά τε ἄλλα αὐτοῦ μιμούμενος	καὶ	τὰ ἐς θεραπείαν ὅσοις πατρίδας
[7, 8]	τῆς Σπάρτης οἱ Ἀχαιοὶ καθεῖλον	καὶ	τὰ ἐς μελέτην τοῖς ἐφήβοις
[7, 24]	δὲ ὁ αἰγιαλός, ἐν ᾧ	καὶ	τὰ ἱερὰ Αἰγιεῦσίν ἐστι τὰ
[7, 12]	ἐνταῦθα Ἀγασισθένους ἐνίκησε γνώμη δοκίμου	καὶ	τὰ πρότερα ὄντος, ἀπὸ δὲ
[7, 23]	ἐς τὸ θεῖον ἔφασκε Φοίνικας	{καὶ}	τά τε ἄλλα Ἑλλήνων βέλτιον
[7, 8]	ἐδίκαζόν σφισιν ἐς τὸ ἀκριβέστατον	καὶ	τὰ τείχη τῆς Σπάρτης καταβάλλουσιν
[7, 18]	καὶ ἄρκτων σκύμνους, οἱ δὲ	καὶ	τὰ τέλεια τῶν θηρίων· κατατιθέασι
[7, 22]	ὁ αὐτὸς ἐμοὶ δοκεῖν ὃς	καὶ	τὰ Ὠλένου παρέξεισιν ἐρείπια, ὑπὸ
[7, 23]	ἐδόθη τὰ ἀγάλματα. (καὶ αὐτοῖς	καὶ	τάδε ἔτι προσταχθῆναί φασιν, ἑκάστῃ
[7, 23]	δὲ τοῦ Πεντελησίου λίθου πεποίηται·	(καὶ	ταῖς χερσὶ τῇ μὲν ἐς
[7, 24]	ἱερὸν Ἀρτέμιδος, τοξευούσῃ δὲ εἴκασται,	καὶ	Ταλθυβίου τοῦ κήρυκος τάφος· κέχωσται
[7, 2]	ἔσχον Ἐφέσιοι χρόνον τινὰ Σάμον	καὶ	τὰς προσεχεῖς νήσους· (Σαμίων δὲ
[7, 23]	οἰκήματι κατευθὺ τῆς ὁδοῦ, χαλκοῦ	καὶ	ταῦτα, ἔστι μὲν Ποσειδῶν καὶ
[7, 19]	τὴν γῆν ταύτην, δηλώσει μοι	καὶ	ταῦτα ὁ λόγος προδιηγησαμένῳ πρότερον
[7, 26]	Σαράπιδος ἑτέρωθι καὶ Ἴσιδος, λίθου	καὶ	ταῦτα Πεντελησίου. τὴν δὲ Οὐρανίαν
[7, 21]	δέ, εἴπερ ἄλλαις γυναιξί, μέτεστι	καὶ	ταύταις. βίος δὲ αὐτῶν ταῖς
[7, 21]	τὸν νοσοῦντα ἤτοι ζῶντα ἢ	καὶ	τεθνεῶτα ἐπιδείκνυσι. (τούτῳ μὲν τῷ
[7, 23]	νύμφη, Σέλεμνον δὲ μονωθέντα Ἀργυρᾶς	καὶ	τελευτήσαντα ὑπὸ τοῦ ἔρωτος ἐποίησεν
[7, 6]	Τισαμενοῦ παῖδες Δαϊμένης καὶ Σπάρτων	καὶ	Τέλλις τε καὶ Λεοντομένης· Κομήτης
[7, 24]	Κόρης τε πεποίηται τῆς Δήμητρος	καὶ	τέταρτον Ὁμαγυρίῳ Διί. ἐνταῦθα Διὸς
[7, 5]	ὁ θεός· τρὶς μάκαρες κεῖνοι	καὶ	τετράκις ἄνδρες ἔσονται, οἳ Πάγον
[7, 9]	τέτραπται. ~(τότε δὲ τῷ Μετέλλῳ	καὶ	τῇ ἄλλῃ πρεσβείᾳ μὴ ὑπεριδεῖν
[7, 25]	ἀγάλματα, Ἀθηναίου δὲ ἔργα Εὐκλείδου·	καὶ	τῇ Δήμητρί ἐστιν ἐσθής. πεποίηται
[7, 24]	κινήσει τῇ ἀρξαμένῃ τὸ πρῶτον	καὶ	τῇ ἐς τὸ ἔδαφος τροπῇ
[7, 22]	δὲ οἱ ἐνταῦθα καὶ Ἄρει	καὶ	τῇ Τριτείᾳ νομίζουσιν. (αἵδε μὲν
[7, 5]	καὶ ὠφέλεια γίνεται· ἔστι δὲ	καὶ	Τηίοις ἐπὶ τῇ ἄκρᾳ λουτρὰ
[7, 23]	Οὐρανὸν ἐλυμήνατο· ἐπὶ τούτῳ δὲ	καὶ	τὴν ἄκραν Δρέπανον ὀνομάζουσιν. ὀλίγον
[7, 14]	χώραν, τρίτην δὲ Ἀμφισσεῦσι, τεμόντες	καὶ	τὴν Ἀμφισσέων περὶ ἀκμὴν σίτου.
[7, 25]	ἐξ ἀνθρώπων ὁ θεός, τότε	καὶ	τὴν Βοῦραν σεισμὸς ἐπέλαβεν ἰσχυρός,
[7, 17]	τιμήν σφισι τοῦ Οἰβώτα ποιήσασι	καὶ	τὴν εἰκόνα ἀναθεῖσιν ἐς Ὀλυμπίαν
[7, 24]	πολὺ τῆς χώρας ἡ θάλασσα	καὶ	τὴν Ἑλίκην περιέλαβεν ἐν κύκλῳ
[7, 16]	ἐς χρήματα πλεονεξίαν, ἐοικυῖαν δὲ	καὶ	τὴν ἐς τὸν θάνατον δειλίαν.
[7, 3]	ἥδιστα. τὸ δὲ ἐξ ἀρχῆς	καὶ	τὴν Λέβεδον ἐνέμοντο οἱ Κᾶρες,
[7, 10]	οὐδὲν εἰ Ἀθήνας τε ἐλευθέραν	καὶ	τὴν πᾶσαν Ἑλλάδα ἀφήσει· Δημάδης
[7, 26]	ἀφθόνῳ καταρρεῖται τῷ ὕδατι, ἀριθμεῖν	καὶ	τὴν Φελλόην ἔστιν ἐν τούτοις.
[7, 24]	ὁρῶσιν ἐμποιοῦντα ἔκπληξιν, ἔτι δὲ	καὶ	τῆς γῆς κάτω πνευμάτων ὑπήχησις
[7, 13]	τοῖς χρήμασιν ἀσθενῶς, πρὸς δὲ	καὶ	τῆς γῆς σφισιν ἀσπόρου μεμενηκυίας,
[7, 7]	ὠνόμαζε δὲ ὑπὸ τῆς ὕβρεως	καὶ	τῆς ἐς τὸ Ἑλληνικὸν ὑπεροψίας
[7, 18]	ἐκ Καλυδῶνος λαφύρων καὶ δὴ	καὶ	τῆς Λαφρίας ἔδωκε τὸ ἄγαλμα,
[7, 5]	Ἰωνία παρὲξ τῶν τε ἱερῶν	καὶ	τῆς τοῦ ἀέρος κράσεως παρέχεται
[7, 10]	Ἀλευάδου προεδόθη, Θήβας δὲ Ἀτταγῖνος	καὶ	Τιμηγενίδας προδιδόασι φερόμενοι τὰ πρῶτα
[7, 4]	ἀποδημήσας· ἐς τούτους δὲ ἀφίκετο,	καὶ	τὸ ἄγαλμα ἐν Σάμῳ τῆς
[7, 18]	τὸ ὄνομα, ἐσηγμένον δὲ ἑτέρωθεν	καὶ	τὸ ἄγαλμα. Καλυδῶνος γὰρ καὶ
[7, 7]	ὁ Φίλιππος. μάλιστα δὲ Ἀθηναίους	καὶ	τὸ Αἰτωλικὸν ἐπιστρατείαις τε συνεχέσιν
[7, 18]	τὴν ὑπὲρ τοῦ Ἀκτίου συνοικίζεσθαι	καὶ	τὸ Αἰτωλικόν, οὕτω τὸ ἄγαλμα
[7, 24]	ἐν κύκλῳ πᾶσαν· καὶ δὴ	καὶ	τὸ ἄλσος τοῦ Ποσειδῶνος ἐπὶ
[7, 20]	τὰς κεφαλάς· ἐκόσμουν δὲ οὕτω	καὶ	τὸ ἀρχαῖον οὓς ἄγοιεν τῇ
[7, 16]	ἔθνος ἀποδιδόασιν ἑκάστοις τὰ ἀρχαῖα	καὶ	τὸ ἐν τῇ ὑπερορίᾳ κτᾶσθαι,
[7, 16]	κατὰ ἔθνος τὰ ἑκάστων, Ἀχαιῶν	καὶ	τὸ ἐν Φωκεῦσιν ἢ Βοιωτοῖς
[7, 26]	τὸ αὐτὸ ἥ τε πόλις	καὶ	τὸ ἐπίνειον ἔχει ἐς οὖν
[7, 22]	ἄστεως ποταμός τε ὁ Μείλιχος	καὶ	τὸ ἱερὸν τῆς Τρικλαρίας {ἐν
[7, 5]	τὸ Ἡράκλειόν ἐστι γυναικῶν μόναις,	καὶ	τὸ καλῴδιον τὸ ἐκ τῶν
[7, 3]	μὲν ἱερὸν τὸ ἐν Κλάρῳ	καὶ	τὸ μαντεῖον ἐκ παλαιοτάτου γενέσθαι
[7, 2]	τὸ ἐν Διδύμοις τοῦ Ἀπόλλωνος	καὶ	τὸ μαντεῖόν ἐστιν ἀρχαιότερον ἢ
[7, 6]	κτίσασθαι πόλιν ἐν τῇ χώρᾳ,	καὶ	τὸ ὄνομα ἀπὸ τοῦ Πατρέως
[7, 21]	τε ἐς τοὺς παῖδας παθήμασι	καὶ	τὸ ὄνομα αὐτὸ πεφρικότα τοῦ
[7, 21]	ἱππικῆς ὄντα ἀπὸ τούτου σχεῖν	καὶ	τὸ ὄνομα εἰκάζω. Ὅμηρος μέν
[7, 3]	δὲ ὁ Ῥακίου καὶ Μαντοῦς	καὶ	τὸ παράπαν τοὺς Κᾶρας ἐξέβαλεν
[7, 10]	ἐσαχθῆναι φρουράς. βεβαιοῖ δέ μοι	καὶ	τόδε τὸν λόγον· (Ἀθηναῖοι γὰρ
[7, 12]	Ἀχαιοῖς διάφορα ἦν ἐς ἀλλήλους.	καὶ	τοῖς ἐκ Ῥώμης πρέσβεσι σχολαιτέρα
[7, 19]	τῷ Εὐρυπύλῳ τε ἡ νόσος	καὶ	τοῖς ἐνταῦθα ἀνθρώποις τὰ ἐς
[7, 22]	ἐπιλέγοντες. τὰ δὲ ἔτι παλαιότερα	καὶ	τοῖς πᾶσιν Ἕλλησι τιμὰς θεῶν
[7, 6]	ἐπὶ τὴν Γαλατῶν στρατιὰν ἔξοδος	καὶ	τοῖς πᾶσιν ὁμοίως παρώφθη Πελοποννησίοις·
[7, 21]	ταύτην οἰκοῦσι, τοῖς τε Αἰτωλοῖς	καὶ	τοῖς προσχώροις αὐτῶν Ἀκαρνᾶσι καὶ
[7, 5]	Ῥαδίνης καὶ Λεοντίχου μνῆμά ἐστι,	καὶ	τοῖς ὑπὸ ἔρωτος ἀνιωμένοις εὔχεσθαι
[7, 13]	χιλίους οἱ ἡλικίᾳ μάλιστα αὐτῶν	καὶ	τόλμαις ἀκμάζοντες πίπτουσιν ἐν τῇ
[7, 17]	ὁ Ἀρίστωνος, ὁπόσα ἀδικήματα μεγέθει	καὶ	τολμήματί ἐστιν ὑπερηρκότα, οὐ τῶν
[7, 27]	ὑπὸ τοῦ ἀγάλματος τῷ βάθρῳ,	καὶ	τὸν ἀέρα ἐκ τοῦ ἀδύτου
[7, 5]	οἱ ἐπιχώριοι φυλάσσουσι· καὶ δὴ	καὶ	τὸν ἁλιέα οἱ αὐτοὶ οὗτοι
[7, 24]	καὶ Ὁμήρῳ πεποιημένα ἐς Ἑλίκην	καὶ	τὸν Ἑλικώνιον Ποσειδῶνα. χρόνῳ δὲ
[7, 18]	ζεύξαντα ἐθελῆσαι καὶ αὐτὸν σπεῖραι·	καὶ	τὸν μὲν ἐπιλαμβάνει τὸ χρεὼν
[7, 26]	τὸ ἐπ´ αὐτῷ πένθος ἀποκοσμοῦνται	καὶ	τὸν πατέρα ἐπονομάζουσιν οἱ ἐπιχώριοι
[7, 24]	τὸν καρπόν. κατὰ ταὐτὰ οὖν	καὶ	τὸν σεισμὸν {εἴτ´} εὐθὺ ὑποδύεσθαι
[7, 16]	καὶ τούτοις τρισχιλίων· ἐπῆλθον δὲ	καὶ	τοξόται Κρῆτες καὶ ἐκ Περγάμου
[7, 15]	ἀφίκετο παρὰ τὸν ἰσθμόν, ἐπεκηρυκεύετο	καὶ	τότε Ἀχαιοῖς ἐς εἰρήνην καὶ
[7, 19]	καὶ ἀνατρέψαι θεῶν τιμάς, ὅπου	καὶ	τότε ἐν τῷ τῆς Ἀρτέμιδος
[7, 2]	ἀπὸ Θερμώδοντος γυναῖκες ἔθυσαν μὲν	καὶ	τότε τῇ Ἐφεσίᾳ θεῷ, ἅτε
[7, 18]	τεκμαίρονται σφᾶς Κανάχου τοῦ Σικυωνίου	καὶ	τοῦ Αἰγινήτου Κάλλωνος οὐ πολλῷ
[7, 7]	ὑπὸ Ῥωμαίων ἀπείργειν ἀπὸ Ἀθηναίων	καὶ	τοῦ Αἰτωλικοῦ τὸν Φιλίππου πόλεμον.
[7, 7]	κατὰ δὲ Θεσσαλῶν τε αὐτῶν	καὶ	τοῦ Αἰτωλῶν ἔθνους Μαγνησίαν τὴν
[7, 16]	τὸ ἔργον ἐτεθνήκεσαν. ἀναθημάτων δὲ	καὶ	τοῦ ἄλλου κόσμου τὰ μὲν
[7, 19]	τοῦ ναοῦ τε τῆς Λαφρίας	καὶ	τοῦ βωμοῦ πεποιημένον μνῆμα Εὐρυπύλου.
[7, 21]	ἱερὸν ἐπίκλησιν Καλυδωνίου· μετεκομίσθη γὰρ	καὶ	τοῦ Διονύσου τὸ ἄγαλμα ἐκ
[7, 17]	δὲ τῇ χώρᾳ τῇ Δυμαίᾳ	καὶ	τοῦ δρομέως Οἰβώτα τάφος ἐστί·
[7, 26]	ἐν τοῖς ἀετοῖς, ἀρχαῖον δὲ	καὶ	τοῦ θεοῦ τὸ ξόανον, γυμνός,
[7, 4]	καὶ αὐτῷ τε ἀγάλματα Μίνῳ	καὶ	τοῦ Μίνω ταῖς θυγατράσιν ἐποίησε,
[7, 5]	χώρα τόν τε Κέγχριον ποταμὸν	καὶ	τοῦ Πίονος τοῦ ὄρους τὴν
[7, 26]	λοιποὶ τῶν ἀδελφῶν οἴκαδε ἀπήγγειλαν·	καὶ	τοῦδε ἕνεκα αἵ τε ἀδελφαὶ
[7, 10]	εὐνοίας μοι μέτεστιν ἐς Περσέα·	καὶ	τοῦδε ἕνεκα ἐθέλω μὲν ἐν
[7, 7]	ἀνάγκην οὔσας Φιλίππου, ἐποίησεν ἀναστάτους.	καὶ	τοῦδε ἕνεκα ἐμοὶ δοκεῖν, ἐπεὶ
[7, 22]	ἄρρενα ὡς τὰ πλείω συμβαίνει,	καὶ	τοῦδε ἕνεκα οἱ νομεῖς ἑτέρωσε
[7, 25]	δείμασιν ἐκτὸς τῶν φρενῶν γίνεσθαι·	καὶ	τοῦδε ἕνεκα οὐ τοῖς πᾶσιν
[7, 1]	ᾤκισεν ἐν τῷ Αἰγιαλῷ πόλιν	καὶ	τοὺς ἀνθρώπους ἐκάλεσεν Ἴωνας ἀφ´
[7, 4]	τοῖς οἰκοῦσιν ἐν τῇ νήσῳ,	καὶ	τοὺς μὲν ἀπέκτεινεν ἐν ταῖς
[7, 16]	ἐπὶ φυλακῆς αὐτοῖς τῆς πρώτης,	καὶ	τοὺς μὲν φονεύουσι, πλείονας δὲ
[7, 4]	ἐκ Κρήτης, ἕπεσθαι δέ οἱ	καὶ	τοὺς παῖδας Τάλον καὶ Εὐάνθην
[7, 3]	γυναῖκα τὴν Μαντώ, ποιεῖται δὲ	καὶ	τοὺς σὺν αὐτῇ συνοίκους. Μόψος
[7, 25]	τῆς θεοῦ. Λακεδαιμονίοις δέ, ἀποκτείνασι	καὶ	τούτοις ἄνδρας ἐς τὸ ἱερὸν
[7, 3]	δὲ ὅτι γένους μέτεστιν Ἑλληνικοῦ	καὶ	τούτοις εἰσὶ γὰρ δὴ καὶ
[7, 21]	ὁ δὲ Ἀφροδίτης· πεποίηται λίθου	καὶ	τούτοις τὰ ἀγάλματα. τοῦ δὲ
[7, 16]	ἐγένετο ἐς μυριάδας δύο προσόντων	καὶ	τούτοις τρισχιλίων· ἐπῆλθον δὲ καὶ
[7, 25]	ἐστὶν ἐν σπηλαίῳ· ἐπίκλησις μὲν	καὶ	τούτου Βουραϊκός, μαντείας δὲ ἐπὶ
[7, 21]	τοὺς θρεψαμένους καταφεύγει· ἁμαρτάνουσα δὲ	καὶ	τούτων, ἐλείπετο οὐδὲν ἔτι ἢ
[7, 24]	ἄλλο ἐπὶ ὕδατος ῥοαῖς προάγει,	καὶ	τούτων συνδεῖ τὰ διεσπασμένα μᾶλλον
[7, 16]	τε ὅσον πέντε ἐξ αὐτῶν,	καὶ	τραύματα ἐπίκαιρα αὐτὸς καὶ ὁ
[7, 7]	τόλμημα ἦν ἐλαφρότατον. (κατεῖχε δὲ	καὶ	τρεῖς πόλεις φρουραῖς ὁρμητήρια εἶναί
[7, 7]	Ῥωμαῖοι κατὰ ταὐτὰ Ἕλλησιν, ἀλλὰ	καὶ	τρία ὁπότε ὀλίγιστα καὶ ἔτι
[7, 16]	Ἀχαιοὶ φιλάνθρωπον ἐδυνήθησαν, ἐς πολιορκίαν	καὶ	τριβὴν πολέμου καταστάντες· νῦν δὲ
[7, 16]	δὲ ἱππικὸν μὲν πεντακόσιοί τε	καὶ	τρισχίλιοι, τοῦ πεζοῦ δὲ ἀριθμὸς
[7, 6]	δὲ αὐτὴν Ὤλενος καὶ Φαραὶ	καὶ	Τρίτεια καὶ Ῥύπες καὶ Αἴγιον
[7, 22]	παρθένον, Μελάνιππον δὲ παῖδα Ἄρεως	καὶ	Τριτείας οἰκίσαι τε ὡς ηὐξήθη
[7, 18]	Εὐμήλου παιδὸς ἐπώνυμον. (ᾠκίσθη δὲ	καὶ	τρίτη μεταξὺ Ἀνθείας καὶ Ἀρόης
[7, 23]	ὁ ἥλιος τὸν δρόμον μεταδίδωσι	καὶ	τῷ ἀέρι ὑγιείας. ἐγὼ δὲ
[7, 22]	ἄγουσιν, οὐδέν τι ἀλλοίως ἢ	καὶ	τῷ Διονύσῳ δρῶσιν Ἕλληνες. ἔστι
[7, 8]	Μακεδόνων Ῥωμαῖοι σφίσι τε ἥκοιεν	καὶ	τῷ Ἑλληνικῷ δεσπόται προστάττειν. ῥηθέντων
[7, 5]	πυρὸς λελυμασμένοι. (ἡσθείης δ´ ἂν	καὶ	τῷ ἐν Ἐρυθραῖς Ἡρακλείῳ καὶ
[7, 20]	ὑπὸ τοῖς ποσίν ἐστιν αὐτῷ,	καὶ	τῷ ἑτέρῳ ποδὶ ἐπὶ κρανίου
[7, 25]	κατερχόμενος, ὄνομα δὲ αὐτῷ τε	{καὶ}	τῷ ποταμῷ Κρᾶθις καὶ ἔνθα
[7, 20]	Πρευγένους μνῆμά ἐστιν· ἐναγίζουσι δὲ	καὶ	τῷ Πρευγένει κατὰ ἔτος, ὡσαύτως
[7, 23]	Ἀρεθούσης ἔτι ἐρᾶν αὐτόν δωρεῖται	καὶ	τῷδε Ἀφροδίτη Σέλεμνον· ἐς λήθην
[7, 1]	Ἴωνι ἐγένετο οὐκ ἄπο γνώμης,	καὶ	τῶν Αἰγιαλέων τὴν ἀρχὴν Ἴων
[7, 7]	μετὰ δὲ Σικυωνίους ἐσῄεσαν ἤδη	καὶ	τῶν ἄλλων Πελοποννησίων οἱ μὲν
[7, 8]	Εὐρώπης καθεῖλον τὴν Μακεδόνων ἀρχὴν	καὶ	τῶν ἐς τὸ συμμαχικὸν ταχθέντων
[7, 2]	Μυούσιοι τά τε ἄλλα ἀγώγιμα	καὶ	τῶν θεῶν φερόμενοι τὰ ἀγάλματα,
[7, 27]	οὐχ οἱ ἄνδρες μόνον ἀλλὰ	καὶ	τῶν κυνῶν τὸ ἄρρεν. ἐς
[7, 4]	Ἄβαντες ἐξ Εὐβοίας. Οἰνοπίωνος δὲ	καὶ	τῶν παίδων ἔλαβεν ὕστερον Ἄμφικλος
[7, 11]	οὐ πολὺς ὁ μεταξὺ ἤνυστο,	καὶ	τῶν φρουρῶν ἀδικοῦσιν ἄνδρες Ὠρωπίους.
[7, 5]	μὲν χώρα Χαλκίς, ἀφ´ ἧς	καὶ	τῶν φυλῶν σφισιν ἡ τρίτη
[7, 14]	ἐκέλευον μεμνῆσθαι σφᾶς ὡς ἀδικημάτων	καὶ	ὕβρεως ἄρχουσιν ἐς Ῥωμαίους. ἡμέραις
[7, 27]	Μυσαίῳ, δένδρα ὁμοίως τὰ πάντα,	καὶ	ὕδωρ ἄφθονον ἄνεισιν ἐκ πηγῶν.
[7, 23]	Πατρέων λεγόμενα. καὶ ἤρα γὰρ	καὶ	ὕδωρ γενόμενος Ἀργυρᾶς, καθότι ἔχει
[7, 22]	μαντεία καθέστηκεν· ἐν Φαραῖς δὲ	καὶ	ὕδωρ ἱερόν ἐστι τοῦ Ἑρμοῦ·
[7, 26]	τε εἶναι μίαν τὴν Τύχην	καὶ	ὑπὲρ τὰς ἀδελφάς τι ἰσχύειν·
[7, 12]	μὲν δὴ δικάζειν Λακεδαιμονίοις ἠξίουν	καὶ	ὑπὲρ τῆς ἑκάστου ψυχῆς, Λακεδαιμόνιοι
[7, 11]	γὰρ ἐς τοσοῦτο ἡκούσαις ἀξιώματος	καὶ	ὑπὲρ τῶν ὅρων τῆς χώρας
[7, 12]	ἀποθανεῖν ἦσαν κατεγνωσμένοι· ἀπεστάλησαν δὲ	καὶ	ὑπὸ Ἀχαιῶν Καλλικράτης ἐς Ῥώμην
[7, 18]	ἐν ταῖς μάχαις λόγου μειζόνως	καὶ	ὑπὸ πενίας ἅμα οἱ πολλοὶ
[7, 24]	εἰ συνεχεῖ πυρετῷ πυκνότερόν τε	καὶ	ὑπὸ πολλῆς ἄνω τῆς βίας
[7, 4]	καὶ νύμφῃ τε ἐνταῦθα συγγενέσθαι	καὶ	ὑπὸ τὰς ὠδῖνας τῆς νύμφης
[7, 4]	θεὸν παρὰ τῷ Ἰμβράσῳ ποταμῷ	καὶ	ὑπὸ τῇ λύγῳ τῇ ἐν
[7, 5]	πεφυκυίᾳ δὲ ἐπὶ τοῦ ὕδατος.	καὶ	ὑπὸ τῇ πλατάνῳ καθεύδοντι κελεύειν
[7, 5]	Ἀθηνᾶς· θαῦμα δὲ ὅμως ἦσαν	καὶ	ὑπὸ τοῦ πυρὸς λελυμασμένοι. (ἡσθείης
[7, 16]	τὴν μάχην Δίαιος ἐς Κόρινθον	καὶ	ὑποδέξασθαι τῷ τείχει τοὺς διαπίπτοντας
[7, 26]	τέ εἰσι καὶ θηρία, ἔλαφοι	καὶ	ὗς ἄγριοι· (εἰ δέ τινα
[7, 1]	κρατήσαντες ἐπολιόρκουν καταπεφευγότας ἐς Ἑλίκην	καὶ	ὕστερον ἀφιᾶσιν ἀπελθεῖν ὑποσπόνδους. Τισαμενοῦ
[7, 7]	τε ἐκράτησεν ἐλθόντας ἐς χεῖρας	καὶ	ὕστερον Ἀχαιοῖς καὶ Ἀντιγόνῳ συνέθετο
[7, 24]	ὑπὸ Ἀχαιῶν ἐκπεσόντες ἐς Ἀθήνας	καὶ	ὕστερον ἐξ Ἀθηνῶν ἐς τὰ
[7, 11]	οὕτως ἀφειδῆ προαχθείσαις, κριθείσαις δὲ	καὶ	ὕστερον παρὰ δικαστῇ κοινῷ Φιλίππῳ
[7, 14]	αὐτοῖς οὐδὲν τοῦ Ἀχαιῶν μετεῖναι	καὶ	ὕστερον τὰς πόλεις προσχωρῆσαι ταύτας
[7, 8]	{καὶ} ἐπί τε τῆς Δημητρίου	καὶ	ὕστερον τῆς Πύρρου καὶ Ἠπειρωτῶν
[7, 2]	ὑπὸ Ταβούτου τε τοῦ Πέρσου	καὶ	ὕστερον ὑπὸ Ἱέρωνος ἀνδρὸς ἐπιχωρίου
[7, 6]	πρώτη, μετὰ δὲ αὐτὴν Ὤλενος	καὶ	Φαραὶ καὶ Τρίτεια καὶ Ῥύπες
[7, 26]	χρυσῷ τε ἐπιπολῆς διηνθισμένον ἐστὶ	καὶ	φαρμάκοις. (Ἀρτέμιδός τε ναὸς καὶ
[7, 7]	παρὰ τὰ συμπόσια ἐπὶ δεξιότητι	καὶ	φιλίᾳ κύλικας οὐκ οἴνου, φαρμάκων
[7, 16]	δὲ ἀπὸ τιμημάτων τὰς ἀρχάς·	καὶ	φόρος τε ἐτάχθη τῇ Ἑλλάδι
[7, 9]	οὐδενὸς Ἀρκάδων ὕστερος καί τι	καὶ	φρόνημα κατὰ φιλίαν προσειληφὼς τὴν
[7, 11]	Ἀθήνας ἀπέστελλον ὁμήρους τε ἀπαιτήσοντας	καὶ	φρουράν σφισιν ἐξάγειν κατὰ τὰ
[7, 13]	εὔνοιαν, ἐσήγαγε δὲ ἐς αὐτὰ	καὶ	φρουράς, ὁρμητήρια ἐπὶ τὴν Σπάρτην
[7, 3]	ἐπεισήγαγεν Ἐρυθραίοις συνοίκους. (Κλαζομενίοις δὲ	καὶ	Φωκαεῦσι, πρὶν μὲν ἢ Ἴωνας
[7, 2]	τῶν Κόδρου παίδων· (μετέσχον δὲ	καὶ	Φωκεῖς οἱ ἄλλοι πλὴν Δελφῶν
[7, 7]	δὲ Εὐβοίᾳ καὶ Βοιωτοῖς τε	καὶ	Φωκεῦσι Χαλκὶς ἡ πρὸς τῷ
[7, 23]	λεπτῷ, ξόανον πλὴν προσώπου τε	καὶ	χειρῶν ἄκρων καὶ ποδῶν, ταῦτα
[7, 4]	πόλεις Σάμος ἡ ὑπὲρ Μυκάλης	καὶ	Χίος ἡ ἀπαντικρὺ τοῦ Μίμαντος.
[7, 22]	πω γένειά ἐστι χιτῶνα ἐνδεδυκὼς	καὶ	χλαμύδα ἐπὶ τῷ χιτῶνι φοινικῆν·
[7, 22]	δὴ Ἀγοραῖος, παρὰ δὲ αὐτῷ	καὶ	χρηστήριον καθέστηκε. κεῖται δὲ πρὸ
[7, 20]	ἐπίκλησιν Παναχαΐδος· ἐλέφαντος τὸ ἄγαλμα	καὶ	χρυσοῦ. (ἐρχομένῳ δὲ ἐς τὴν
[7, 18]	ἀγάλματος θηρεύουσά ἐστιν, ἐλέφαντος δὲ	καὶ	χρυσοῦ πεποίηται, Ναυπάκτιοι δὲ Μέναιχμος
[7, 20]	ἄλλα· Ἀθηνᾶ δὲ ἐλέφαντος εἴργασται	καὶ	χρυσοῦ. πρὸ δὲ τῆς Ἀθηνᾶς
[7, 27]	ναός, ἐλέφαντος δὲ τὸ ἄγαλμα	καὶ	χρυσοῦ· Φειδίαν δὲ εἶναι τὸν
[7, 12]	καὶ λύκος ἀγριώτερος λύκων ἄλλων	καὶ	ὠκύτερος ἱέραξ ἱέρακος πέτεσθαι, εἴγε
[7, 7]	εἶναί οἱ κατὰ τῆς Ἑλλάδος,	καὶ	ὠνόμαζε δὲ ὑπὸ τῆς ὕβρεως
[7, 5]	ἥκιστα ἐπὶ ταῖς Χάρισί τε	καὶ	Ὥραις, αἳ πρὶν ἐσελθεῖν ἑστήκασιν
[7, 8]	ὑπὸ Μακεδόνων ἀρχομένας· προεωρῶντο δὲ	καὶ	ὡς ἀντὶ Φιλίππου καὶ Μακεδόνων
[7, 8]	ἐπὶ Φιλίππου περιεβάλοντο τοῦ Ἀμύντου,	καὶ	ὡς ἐπὶ Φιλίππου τοῦ ὑστέρου
[7, 3]	περαιοῦνται ναυσὶν ἐς τὴν Ἀσίαν,	καὶ	ὡς κατὰ τὴν Κλάρον ἐγένοντο,
[7, 27]	καὶ οὐ χαλκοῦ. (λέγεται δὲ	καὶ	ὡς Κορινθίου συνεστῶτος πολέμου Πελληνεῦσιν
[7, 17]	υἱός τε ἦν Καλαοῦ Φρυγὸς	καὶ	ὡς οὐ τεκνοποιὸς ὑπὸ τῆς
[7, 27]	πλείστους τῶν ἀντιτεταγμένων. λέγεται δὲ	καὶ	ὡς Πουλυδάμαντος τοῦ Σκοτουσσαίου κρατήσειεν
[7, 26]	πρὸς τοῖς κέρασιν αὐτῶν δᾷδας,	καὶ	ὡς πρόσω νυκτὸς ἦν, ἐξάπτουσι
[7, 7]	βαρβάρων ἐναντία Φιλίππου συνήραντο Ἀθηναίοις	καὶ	ὡς ὑπὸ ἀσθενείας τῶν συμμάχων
[7, 24]	ἦν Ἑλικωνίου. διαμεμένηκε δέ σφισι,	καὶ	ὡς ὑπὸ Ἀχαιῶν ἐκπεσόντες ἐς
[7, 24]	τῆς πόλεώς ἐστιν Ἑλικωνίου βωμὸς	καὶ	ὡσαύτως ἐν Τέῳ περίβολός τε
[7, 5]	τῇ γῇ θαῦμα ἀνθρώποις ὁμοῦ	καὶ	ὠφέλεια γίνεται· ἔστι δὲ καὶ
[7, 12]	ὀπίσω τὸ στράτευμα. ~(Ὠρώπιοι δὲ	καὶ	ὠφελείας σφίσιν οὐ γενομένης τῆς