Livre, Chap. |
[7, 9] |
κρίσεως
ἀπελθόντων
κατέγνωστο
ὑπὸ
τῶν
|
Ἀχαιῶν |
ἀδικεῖν,
καὶ
τὰ
ἐπὶ
τούτοις |
[7, 24] |
ἐφ´
ἡμῶν
ἔτι
συνέδριον
τὸ
|
Ἀχαιῶν |
ἀθροίζεται,
καθότι
ἐς
Θερμοπύλας
τε |
[7, 10] |
τὰς
ἐκεῖ
διέπεμψαν
πόλεις,
καὶ
|
Ἀχαιῶν |
ἄλλοτε
ἄλλας
ὑπὲρ
τῶν
ἀνδρῶν |
[7, 1] |
τοὺς
βασιλέας
ὑπῄει
δέος,
μὴ
|
Ἀχαιῶν |
ἀναμιχθέντων
αὐτοῖς
Τισαμενὸν
ἐν
κοινῷ |
[7, 15] |
Φωκεῦσιν
ἡ
Κριτολάου
συμφορὰ
καὶ
|
Ἀχαιῶν |
ἀπηγγέλλετο,
ἀπελθεῖν
ἐκ
τῆς
Ἐλατείας |
[7, 13] |
πρὸς
τὴν
παραίνεσιν
ἀνθεστηκότα
τὰ
|
Ἀχαιῶν |
ἀπηλλάσσοντο
ἐς
τὴν
Ἀσίαν·
Λακεδαιμόνιοι |
[7, 11] |
δὲ
ὑπὸ
Ῥωμαίων
συνεδρίου
τοῦ
|
Ἀχαιῶν |
ἀποστῆναι.
προσεπεστάλη
δὲ
ὑπὸ
τῆς |
[7, 9] |
Ἀχαιῶν
ἐκπεπτωκότας,
τούτους
τε
καὶ
|
Ἀχαιῶν |
αὐτῶν
τοὺς
φεύγοντας
ἀναβῆναι
πείθουσιν |
[7, 17] |
ἐποιήσατο
μηδενὶ
Ὀλυμπικὴν
νίκην
ἔτι
|
Ἀχαιῶν |
γενέσθαι.
καὶ
ἦν
γάρ
τις |
[7, 14] |
καὶ
Ὀρχομενίους
Ἀρκάδας
συνεδρίου
τοῦ
|
Ἀχαιῶν· |
γένους
τε
γὰρ
αὐτοῖς
οὐδὲν |
[7, 13] |
ὅροις
μὲν
χώρας
τῆς
Λακωνικῆς,
|
Ἀχαιῶν |
δὲ
ἐν
τῷ
τότε
ὑπήκοον. |
[7, 16] |
τὴν
ἐς
τὸν
θάνατον
δειλίαν.
|
(Ἀχαιῶν |
δὲ
οἱ
ἐς
Κόρινθον
ἀποσωθέντες |
[7, 18] |
ὄνομα}
αὐτοῖς
σφισιν
ἐξηγεῖσθαι
παρίημι.
|
(Ἀχαιῶν |
δὲ
ὕστερον
ἐκβαλόντων
Ἴωνας,
Πατρεὺς |
[7, 9] |
τε
ἀπέφαινε
τὰ
ὑπὲρ
τῶν
|
Ἀχαιῶν |
δίκαια
καὶ
ὁμοῦ
τοῖς
λόγοις |
[7, 14] |
Ῥωμαίων
ἥκοντες
τὰ
Λακεδαιμονίων
καὶ
|
Ἀχαιῶν |
δικάσαι
ἀφίκετο
μὲν
ἐν
Τεγέᾳ |
[7, 6] |
Πατρεύς·
καί
σφισιν
ὑπὸ
τῶν
|
Ἀχαιῶν |
ἐδόθη
κτίσασθαι
πόλιν
ἐν
τῇ |
[7, 10] |
ἐθέλω
μὲν
ἐν
συνεδρίῳ
τῷ
|
Ἀχαιῶν, |
ἐθέλω
δὲ
καὶ
ἐν
αὐτοῖς |
[7, 10] |
λόγον.
(τότε
δὲ
ἐκ
τοῦ
|
Ἀχαιῶν |
ἔθνους
ὅντινα
καὶ
ἀναίτιον
Καλλικράτης |
[7, 13] |
στρατηγός,
πρότερον
δὲ
ἔτι
τοῦ
|
Ἀχαιῶν |
ἔθνους
ὡς
ἀνθρώπων
ὁ
ἀδικώτατος. |
[7, 9] |
κατὰ
τὴν
αἰτίαν
ταύτην
ὑπὸ
|
Ἀχαιῶν |
ἐκπεπτωκότας,
τούτους
τε
καὶ
Ἀχαιῶν |
[7, 24] |
δέ
σφισι,
καὶ
ὡς
ὑπὸ
|
Ἀχαιῶν |
ἐκπεσόντες
ἐς
Ἀθήνας
καὶ
ὕστερον |
[7, 16] |
ἐπὶ
τῇ
Λακεδαιμονίων
διαφορᾷ
καὶ
|
Ἀχαιῶν |
ἐλθόντα,
ἀφίκετο
μὲν
περὶ
ὄρθρον |
[7, 1] |
ὑποσπόνδους.
Τισαμενοῦ
δὲ
τὸν
νεκρὸν
|
Ἀχαιῶν |
ἐν
Ἑλίκῃ
θαψάντων,
ὕστερον
χρόνῳ |
[7, 12] |
θανάτου
δίκην·
πρεσβεῦσαί
τε
γὰρ
|
Ἀχαιῶν |
ἐναντία
ἔφασκεν
αὐτὸν
ἐς
Ῥώμην |
[7, 10] |
ἀπετόλμησεν
εἰπεῖν
ὡς
οἱ
ἐστρατηγηκότες
|
Ἀχαιῶν |
ἐνέχονται
πάντες
τῇ
αἰτίᾳ·
πάντας |
[7, 12] |
ἐξελέσθαι
τὴν
Σπάρτην
συνεδρίου
τοῦ
|
Ἀχαιῶν. |
(ἐνταῦθα
ὡς
ἀφικνεῖτο
ἐς
πᾶν |
[7, 1] |
ἔσχον
κράτος,
ἐς
ὃ
ὑπ´
|
Ἀχαιῶν |
ἐξέπεσον
καὶ
αὐτοὶ
καὶ
ὁ |
[7, 10] |
ἐς
τὸ
συνέδριον
ἐσελθεῖν
τὸ
|
Ἀχαιῶν |
ἔπεισεν.
(ὁ
δὲ
ὡς
ἐς |
[7, 15] |
ὃς
Κριτόλαον
καὶ
πᾶσαν
τὴν
|
Ἀχαιῶν |
ἐπιστάμενος
παρασκευὴν
κακῶς
οὕτως
ἀγωνισαμένην |
[7, 13] |
διαβῆναι,
τοῖς
ἡγεμόσιν
αὐτοὺς
τοῖς
|
Ἀχαιῶν |
ἐς
λόγους
ἐλθεῖν,
ὅπλα
μὲν |
[7, 10] |
ἐλάσσονας,
οἳ
μόνοι
περὶ
Ἰταλίαν
|
Ἀχαιῶν |
ἔτι
ἐλείποντο,
ἀφιᾶσιν,
ἀποχρώντως
κολασθῆναι |
[7, 16] |
δὲ
ἀρχομένων
ἔτι
ἐνδιδόναι
τῶν
|
Ἀχαιῶν |
εὐθὺ
Μεγάλης
πόλεως
ἔφευγεν
ὁ |
[7, 14] |
σφισιν
ἄνευ
τοῦ
κοινοῦ
τοῦ
|
Ἀχαιῶν |
ἔφασκε.
καὶ
οἱ
μὲν
ἐπεὶ |
[7, 8] |
Λυκούργου
νόμων
καταλύσαντες
ἐπέταξαν
τοῖς
|
Ἀχαιῶν |
ἐφήβοις
τὰ
αὐτὰ
ἐπιτηδεύειν.
(ταῦτα |
[7, 14] |
τε
ἐν
ἑκάστῃ
πόλει
τῶν
|
Ἀχαιῶν |
ἔχοντας
τὰς
ἀρχὰς
καὶ
Δίαιον |
[7, 12] |
πλὴν
ψυχῆς
ἐν
συνεδρίῳ
τῷ
|
Ἀχαιῶν. |
ἡ
μὲν
δὴ
ταῦτα
ἀπεκρίνατο· |
[7, 14] |
χρόνου
τῆς
ἀρχῆς
στρατηγεῖν
ὑπὸ
|
Ἀχαιῶν |
ᾑρέθη
Κριτόλαος.
τοῦτον
δριμὺς
καὶ |
[7, 13] |
ἠθροίζετο
ὑπὸ
Δαμοκρίτου
στρατηγεῖν
τηνικαῦτα
|
Ἀχαιῶν |
ᾑρημένου.
περὶ
δὲ
τὸν
αὐτὸν |
[7, 15] |
γὰρ
ἐπολιόρκησαν
οἱ
Θηβαῖοι
μετὰ
|
Ἀχαιῶν |
καὶ
ἀγῶνος
τοῦ
πρὸς
Σκάρφειαν |
[7, 22] |
τις
ἐγένετο
οἰκιστής.
(Τρίτεια
δέ,
|
Ἀχαιῶν |
καὶ
αὕτη
πόλις,
ἐν
μεσογαίῳ |
[7, 10] |
αἰτίαν
ἔχει
ταύτην·
ἐστρατήγησα
μὲν
|
Ἀχαιῶν |
καὶ
ἐγώ,
ἀδικίας
δὲ
οὐδὲν |
[7, 12] |
νόμον·
Δίαιος
γὰρ
ἦρχε
τῶν
|
Ἀχαιῶν |
καὶ
ἔφασκεν
οὐ
τῇ
Σπάρτῃ, |
[7, 16] |
τε
κατὰ
ἔθνος
τὰ
ἑκάστων,
|
Ἀχαιῶν |
καὶ
τὸ
ἐν
Φωκεῦσιν
ἢ |
[7, 12] |
κατεγνωσμένοι·
ἀπεστάλησαν
δὲ
καὶ
ὑπὸ
|
Ἀχαιῶν |
Καλλικράτης
ἐς
Ῥώμην
καὶ
Δίαιος |
[7, 9] |
δὲ
τούς
τε
ἐκβληθέντας
ὑπὸ
|
Ἀχαιῶν |
κατάγουσιν
ἐς
Σπάρτην
καὶ
ὅσων |
[7, 8] |
μεγάλως
τοῖς
ἐπιτάγμασιν
ἀχθόμενοι
τοῖς
|
Ἀχαιῶν |
καταφεύγουσιν
ἐπὶ
Μέτελλον
καὶ
ὅσοι |
[7, 15] |
γραμμάτων
ἃ
Μέτελλος
ἐπέστελλεν,
ἀδικεῖν
|
Ἀχαιῶν |
κατέγνωσαν·
καὶ
ἦν
γὰρ
Μόμμιός |
[7, 15] |
Μακεδονίᾳ
τε
ὁμοῦ
καὶ
τὰ
|
Ἀχαιῶν |
κατεργασθῆναι
δι´
αὐτοῦ.
τούτῳ
μὲν |
[7, 9] |
Ἀχαιῶν
μετεῖχον.
(ἀντιπρεσβευσαμένων
δὲ
καὶ
|
Ἀχαιῶν |
Λακεδαιμονίοις
καὶ
λόγων
ῥηθέντων
ὑπὸ |
[7, 1] |
(Ἰώνων
δὲ
οὐ
προσεμένων
τοὺς
|
Ἀχαιῶν |
λόγους
ἀλλὰ
ἐπεξελθόντων
σὺν
ὅπλοις, |
[7, 9] |
Ῥωμαίοις
συγκείμενα
ἦν
καὶ
Ἀχαιοῖς·
|
Ἀχαιῶν |
μὲν
γὰρ
εἴρητο
ἀπὸ
τοῦ |
[7, 13] |
ᾤχετο
ἐκ
Πελοποννήσου·
Δίαιος
δὲ
|
Ἀχαιῶν |
μετὰ
Δαμόκριτον
στρατηγεῖν
ᾑρημένος
ἀποστείλαντι |
[7, 8] |
ἐλευθερωθέντες
μετέσχον
αὐτίκα
συνεδρίου
τοῦ
|
Ἀχαιῶν, |
μετασχόντες
καὶ
πρότερον,
ὅτε
Ἄρατος |
[7, 14] |
τε
γὰρ
αὐτοῖς
οὐδὲν
τοῦ
|
Ἀχαιῶν |
μετεῖναι
καὶ
ὕστερον
τὰς
πόλεις |
[7, 9] |
τὰς
πόλεις
ὅσαι
συνεδρίου
τοῦ
|
Ἀχαιῶν |
μετεῖχον.
(ἀντιπρεσβευσαμένων
δὲ
καὶ
Ἀχαιῶν |
[7, 7] |
λοιπῶν
Σικυώνιοι
συνεδρίου
πρῶτοι
τοῦ
|
Ἀχαιῶν |
μετέσχον,
μετὰ
δὲ
Σικυωνίους
ἐσῄεσαν |
[7, 16] |
ἐλευθερίαν
ἀφεθέντων
καὶ
μαχεσαμένων
μετὰ
|
Ἀχαιῶν |
μὴ
εὐθὺς
ὑπὸ
τοῦ
πολέμου |
[7, 18] |
χρόνον
Πατρεῖς
διέβησαν
ἐς
Αἰτωλίαν
|
Ἀχαιῶν |
μόνοι
κατὰ
φιλίαν
τὴν
Αἰτωλῶν, |
[7, 20] |
Γαλατῶν
οἱ
Πατρεῖς
ἤμυναν
Αἰτωλοῖς
|
Ἀχαιῶν |
μόνοι.
κεκόσμηται
δὲ
καὶ
ἐς |
[7, 18] |
Ῥύπας·
καὶ
ἔδωκε
μὲν
ἐλευθέροις
|
Ἀχαιῶν |
μόνοις
τοῖς
Πατρεῦσιν
εἶναι,
ἔδωκε |
[7, 6] |
Πατρεῦσιν
ἐξηγητὴς
τὸν
παλαιστὴν
Χίλωνα
|
Ἀχαιῶν |
μόνον
μετασχεῖν
ἔφασκε
τοῦ
ἔργου |
[7, 12] |
αὐτῷ
καὶ
ἀρχῆς
διάδοχος
τῆς
|
Ἀχαιῶν |
ὁ
Δίαιος·
τότε
δὲ
ὑπὲρ |
[7, 11] |
{ὡς}
πλείστας
ἀφεῖναι
συλλόγου
τοῦ
|
Ἀχαιῶν. |
(ὁ
μὲν
δὴ
τὰ
ἐντεταλμένα |
[7, 10] |
χιλίους
οἱ
ἀναχθέντες.
τούτους
ὑπὸ
|
Ἀχαιῶν |
οἱ
Ῥωμαῖοι
προκατεγνῶσθαι
νομίζοντες
ἔς |
[7, 26] |
οὗτοι
καὶ
μοίρας
τῆς
Ἀργολίδος
|
Ἀχαιῶν |
οἰκοῦσιν
ἔσχατοι.
τὸ
δὲ
ὄνομα |
[7, 12] |
σφίσιν
οὐ
γενομένης
τῆς
παρὰ
|
Ἀχαιῶν, |
ὅμως
ὑπὸ
Μεναλκίδα
τὰ
χρήματα |
[7, 14] |
Ὀρέστου
λέγοντος
οἱ
ἄρχοντες
τῶν
|
Ἀχαιῶν |
οὐδὲ
τὸν
πάντα
ὑπομείναντες
ἀκοῦσαι |
[7, 12] |
κυρίαν
ἄνευ
τοῦ
κοινοῦ
τοῦ
|
Ἀχαιῶν |
παρὰ
Ῥωμαίους
ἰδίᾳ
πρεσβείαν
ἀποστέλλειν. |
[7, 10] |
Περσεῖ
χρήματα
οἱ
δυνατώτατοι
τῶν
|
Ἀχαιῶν |
παράσχοιεν,
συνάραιντο
δὲ
καὶ
ἐς |
[7, 9] |
οἱ
σὺν
αὐτῷ
ὑπὸ
τῶν
|
Ἀχαιῶν |
περιυβρίσθαι
νομίζοντες,
ἐπειδὴ
ἀφίκοντο
ἐς |
[7, 17] |
ὁ
Θηβαῖος
καὶ
αὖθις
ὁ
|
Ἀχαιῶν |
πόλεμος
ἐγένετο·
ὅτε
δὲ
καὶ |
[7, 7] |
σφισιν
ἐπῆγον.
Πελλήνην
μέν
γε
|
Ἀχαιῶν |
πόλιν
Ἆγις
εἷλεν
ὁ
Εὐδαμίδου |
[7, 17] |
ποταμῷ
ναός
ἐστι
Λαρισαίας,
καὶ
|
Ἀχαιῶν |
πόλις
Δύμη
σταδίους
ὅσον
τε |
[7, 18] |
Πεῖρος
ἐς
θάλατταν
κάτεισι,
καὶ
|
Ἀχαιῶν |
πόλις
ποτὲ
Ὤλενος
ᾠκεῖτο
παρὰ |
[7, 22] |
ὑφαίνουσι
τὴν
ἄλλην.
~(Φαραὶ
δέ,
|
Ἀχαιῶν |
πόλις,
τελοῦσι
μὲν
ἐς
Πάτρας |
[7, 25] |
(πρὸς
δὲ
τῇ
Ἀχαϊκῇ
Κράθιδι
|
Ἀχαιῶν |
ποτε
ᾠκεῖτο
Αἰγαὶ
πόλις·
ἐκλειφθῆναι |
[7, 17] |
τούτῳ
τῷ
Οἰβώτα
νικήσαντι
Ὀλύμπια
|
Ἀχαιῶν |
πρώτῳ
γέρας
οὐδὲν
ἐξαίρετον
παρ´ |
[7, 15] |
τοῦ
ἐν
Μαραθῶνι
μιμούμενος,
καὶ
|
Ἀχαιῶν |
συνέλεγε
καὶ
Ἀρκάδων
ἀπὸ
τῶν |
[7, 14] |
ὃς
ἄλλην
ἐκέλευεν
ἀναμένειν
αὐτοὺς
|
Ἀχαιῶν |
σύνοδον,
ἐς
μῆνα
ἐσομένην
ἕκτον· |
[7, 12] |
προθυμούμενος
ἔμελλε
Μεναλκίδᾳ
καὶ
ἀκόντων
|
Ἀχαιῶν |
σωτηρίαν
παρέξειν.
Ἀχαιοὶ
δὲ
ἐπὶ |
[7, 16] |
μὲν
ἐς
τὸ
ἱππικὸν
τῶν
|
Ἀχαιῶν |
ταχθέντες
αὐτίκα
ᾤχοντο
φεύγοντες,
τῆς |
[7, 10] |
ἤδη,
εἰ
Περσεῖ
τὰ
αὐτὰ
|
Ἀχαιῶν |
τινες
ἔπραξαν,
ὀνομαστὶ
αὐτῶν
ἑκάστου |
[7, 17] |
διαμένει
δὲ
ἐς
ἐμὲ
ἔτι
|
Ἀχαιῶν |
τοῖς
ἀγωνίζεσθαι
μέλλουσι
τὰ
Ὀλύμπια |
[7, 9] |
ἔμελλεν
οὐ
χαλεπῶς
Μεσσηνίων
καὶ
|
Ἀχαιῶν |
τοῖς
φεύγουσι
τὰ
βουλεύματα
ἐς |
[7, 16] |
Ῥωμαῖοι,
διότι
ἐχειρώσαντο
Ἕλληνας
δι´
|
Ἀχαιῶν |
τότε
τοῦ
Ἑλληνικοῦ
προεστηκότων.
ὁ |
[7, 9] |
μὴ
ὑπεριδεῖν
Λακεδαιμονίων
ἤρεσε
καὶ
|
Ἀχαιῶν, |
τοὺς
δὲ
τὰς
ἀρχὰς
ἔχοντας |
[7, 9] |
τὰ
πάντα
ἀληθῆ
κατηγόρουν
τῶν
|
Ἀχαιῶν. |
(τούτων
δὲ
πλείονα
ἐνεκάλουν
Ἀχαιοῖς |
[7, 6] |
ἐπ´
ἴσης
τοῖς
κατειλεγμένοις
καὶ
|
Ἀχαιῶν |
τῶν
ἐκ
Λακεδαίμονος
Πρευγένης
καὶ |
[7, 14] |
καὶ
ἐς
Ῥώμην
ἄλλους
τε
|
Ἀχαιῶν |
τῶν
ἐν
τέλει
καὶ
Θεαρίδαν· |
[7, 13] |
τῆς
Σπάρτης
πολίσματα
ἐς
τὴν
|
Ἀχαιῶν |
ὑπηγάγετο
εὔνοιαν,
ἐσήγαγε
δὲ
ἐς |
[7, 11] |
στρατηγοῦντι
δὲ
ἐν
τῷ
τότε
|
Ἀχαιῶν, |
ὑπισχνοῦνται
δέκα
ταλάντων
δόσιν,
ἤν |
[7, 14] |
πρέσβεσιν
ἐπὶ
τὰ
Λακεδαιμονίων
καὶ
|
Ἀχαιῶν |
ὕστερον
ἢ
Ὀρέστης
ἀπεσταλμένοις,
ὀπίσω |
[7, 15] |
Κόρινθον
παρὰ
τὸ
στρατόπεδον
τὸ
|
Ἀχαιῶν |
ᾤχοντο
φεύγοντες.
(καὶ
Μεγαρεῖς
μὲν |