Livre, Chap.
[7, 15]	καὶ στρατιὰν πεζὴν ἐκέλευον ἐπ´	Ἀχαιοὺς	ἄγειν. Μέτελλος δὲ παραυτίκα ἐπέπυστο
[7, 11]	ταλάντων δόσιν, ἤν σφισιν ἐπικουρεῖν	Ἀχαιοὺς	ἄγῃ· ὁ δὲ ἀπὸ τῶν
[7, 14]	Ῥώμην· Κριτόλαος δὲ ἐς Κόρινθον	Ἀχαιοὺς	ἀθροίσας ἀνέπεισε μὲν ἐπιφέρειν ὅπλα
[7, 15]	τολμήματα. (ὑποφεύγοντας δὲ Κριτόλαον καὶ	Ἀχαιοὺς	αἱροῦσιν ὀλίγον πρὸ τῆς Σκαρφείας
[7, 8]	τε προσεκάθητο πολιορκῶν καὶ παρὰ	Ἀχαιοὺς	ἅμα ἀποστέλλων ἐπήγγελλέ σφισιν ἀφικνεῖσθαι
[7, 15]	ἀφῖχθαι. (ἀγγέλους οὖν παρὰ τοὺς	Ἀχαιοὺς	ἀπέστελλεν, ἀφιέναι κελεύων σφᾶς συντελείας
[7, 16]	ἐτελεύτησεν αὐτὸς ἑκουσίως· Δίαιος δὲ	Ἀχαιοὺς	ἀπολωλεκὼς Μεγαλοπολίταις κακῶν τῶν ἐφεστηκότων
[7, 15]	ὁ σὺν αὐτῷ στρατὸς ἐπὶ	Ἀχαιοὺς	ἀφίκοιτο· καὶ ἐποιεῖτο σπουδήν, εἰ
[7, 10]	ἐπέλειπον οἱ ἐπὶ προδοσίᾳ νοσήσαντες·	Ἀχαιοὺς	δὲ ἀνὴρ Ἀχαιὸς Καλλικράτης τηνικαῦτα
[7, 11]	σφισιν ἁρπαγαῖς, ἀπάγουσι τὴν φρουράν.	Ἀχαιοὺς	δὲ ὑστερήσαντας τῆς βοηθείας Μεναλκίδας
[7, 14]	ὃ δὴ καὶ Κριτόλαον καὶ	Ἀχαιοὺς	ἔβλαψε. παρώξυνε δὲ καὶ Ἀχαιοὺς
[7, 11]	(οἱ δὲ Ὠρώπιοι καταφεύγοντες ἐπὶ	Ἀχαιοὺς	ἐδέοντο τιμωρῆσαί σφισιν· Ἀχαιοῖς δὲ
[7, 11]	Πλευρῶνα οἰκοῦντες, συντελείας τῆς ἐς	Ἀχαιοὺς	ἐθέλοντες ἄφεσιν εὕρασθαι· καὶ αὐτοῖς
[7, 9]	μηδὲν ἀδίκημα ἐξ αὐτῶν ἐς	Ἀχαιοὺς	εἶναι, Λακεδαιμονίοις τε ἀποστεῖλαι πρέσβεις
[7, 12]	Λακεδαιμόνιοι συνιέντες οὐκ ἀξιόμαχοι πρὸς	Ἀχαιοὺς	εἶναι πρεσβείαις ἐχρῶντο πρὸς τὰς
[7, 7]	οἰκοῦντας τοῦ ἰσθμοῦ συντελεῖν ἐς	Ἀχαιοὺς	ἔπειθεν, ὅτι ἐς πλέον ἰσχύος
[7, 14]	τῆς τε τόλμης ἐπέχειν τοὺς	Ἀχαιοὺς	ἐπειρῶντο καὶ ἐκέλευον μεμνῆσθαι σφᾶς
[7, 9]	Αἰτωλίαν κατάγειν σφᾶς Μεσσηνίους καὶ	Ἀχαιοὺς	ἐπὶ τὰ οἰκεῖα. (τοῦτο Ἀχαιοὺς
[7, 14]	ἐκτὸς τῆς οἰκίας καὶ ἐκάλουν	Ἀχαιοὺς	ἐς ἐκκλησίαν· οἱ δὲ ὡς
[7, 9]	δέ σφισιν ἀπεκρίναντο μήτε ἐκείνοις	Ἀχαιοὺς	ἐς σύλλογον μήτε ἄλλῳ συνάξειν,
[7, 9]	Ἀχαιοὺς ἐπὶ τὰ οἰκεῖα. (τοῦτο	Ἀχαιοὺς	ἐς τὰ μάλιστα ἠνίασεν, ὡς
[7, 12]	ἐς Ῥώμην ὠφέλησεν ἄν τι	Ἀχαιοὺς	ἢ κακῶν σφισιν ἐγένετο μειζόνων
[7, 10]	ἄλλα· ἐκέλευσεν οὖν καταγνῶναι τοὺς	Ἀχαιοὺς	θάνατον· εἰ δὲ ἐκεῖνοι καταγνοῖεν,
[7, 7]	τὸ ἐν Σελλασίᾳ πταῖσμα πρὸς	Ἀχαιοὺς	καὶ Ἀντίγονον Κλεομένους ἕνεκα καὶ
[7, 13]	ἀνεκάλεσεν ἀπὸ τῆς διώξεως τοὺς	Ἀχαιοὺς	καὶ ἐχρῆτο καὶ ἐς τὸ
[7, 12]	ὑπῆρχεν ἐξ ἀρχῆς Διαίῳ τε	Ἀχαιοὺς	καὶ Μεναλκίδᾳ Λακεδαιμονίους· τοὺς μὲν
[7, 1]	τοὺς ἀνθρώπους τοὺς ἐνταῦθα ἐξενίκησεν	Ἀχαιοὺς	κληθῆναι· τοῦτο μέν σφισιν ὄνομα
[7, 16]	καὶ Εὐβοεῦσι τάλαντα ἑκατὸν καὶ	Ἀχαιοὺς	Λακεδαιμονίοις διακόσια ἐκέλευσεν ἐκτῖσαι. τούτων
[7, 12]	λόγου, πόλεις ὅσαι τελοῦσιν ἐς	Ἀχαιοὺς	μηδεμίαν ἐφ´ ἑαυτῆς καθεστηκέναι κυρίαν
[7, 16]	Δίαιος, οὐδέν τι γενόμενος ἐς	Ἀχαιοὺς	ὅμοιος ἢ καὶ Καλλίστρατος ὁ
[7, 9]	τῇ Σπάρτῃ, τὰ δὲ ἐς	Ἀχαιοὺς	οὐ δίκαιοι· γενομένους γὰρ ὑπὸ
[7, 7]	τοῦτον οὖν τὸν Ἀντίγονον καὶ	Ἀχαιοὺς	ποιησάμενος ὁ Κλεομένης σπονδὰς καὶ
[7, 7]	τῆς ἑτέρας, ἀντικαθημένους Ἄρατον καὶ	Ἀχαιοὺς	πρὸς Δύμῃ παρὰ πολύ τε
[7, 14]	Ἀχαιοὺς ἔβλαψε. παρώξυνε δὲ καὶ	Ἀχαιοὺς	Πυθέας βοιωταρχῶν τηνικαῦτα ἐν Θήβαις,
[7, 15]	τε μεταξὺ καὶ Θερμοπυλῶν τοὺς	Ἀχαιοὺς	τάξας ἐτόλμησεν ὑπομεῖναι Μέτελλον· ἀλλὰ
[7, 18]	Πάτρας, προσσυνῴκισε δέ σφισι καὶ	Ἀχαιοὺς	τοὺς ἐκ Ῥυπῶν, καταβαλὼν ἐς
[7, 25]	Ἀρκαδίας καὶ ὄρους Κερυνείας ῥέων	Ἀχαιοὺς	τοὺς ταύτῃ παρέξεισι. παρὰ τούτους
[7, 16]	τὰ πλάγια ἐς τελέαν τοὺς	Ἀχαιοὺς	φυγὴν κατέστησαν. (εἰ δὲ ἐτόλμησεν

 

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) | Responsable académique : Alain Meurant Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher Dernière mise à jour : 16/01/2007