Alphabétiquement     [«   »]
μεμενηκυίας 1
μεμνῆσθαι 1
μέμψιν 1
μὲν 239
μέν 14
Μέναιχμος 1
Μεναλκίδᾳ 5
Fréquences     [«    »]
197 τὰ
234 τῆς
194 τῶν
239 μὲν
276 τε
285 ἐν
285 τὴν
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

PAUSANIAS, Le Tour de la Grèce, livre VII

μὲν


Livre, Chap.
[7, 4]   ἐγένετο ἐς ἅπαντας ἀνθρώπους. ἀποκτείνας  μὲν   ἀδελφῆς παῖδα καὶ ἐπιστάμενος τὰ
[7, 17]   τῷ Σωστράτῳ. (Δυμαίοις δὲ ἔστι  μὲν   Ἀθηνᾶς ναὸς καὶ ἄγαλμα ἐς
[7, 16]   πόλεμος ἔσχεν οὗτος τέλος Ἀντιθέου  μὲν   Ἀθήνῃσιν ἄρχοντος, ὀλυμπιάδι δὲ ἑξηκοστῇ
[7, 25]   δὲ τῆς Ἑλίκης ἀπώλεια Ἀστείου  μὲν   Ἀθήνῃσιν ἔτι ἄρχοντος, τετάρτῳ δὲ
[7, 27]   τῶν ὑπὲρ τὴν Πελλήνην, πρὸς  μὲν   Αἰγείρας καλούμενος Κριός· ἔχειν δὲ
[7, 7]   Φιλίππου πόλεμον. (Ὀτίλιος δὲ τὰ  μὲν   ἄλλα τοῖς πράγμασι κατὰ τὰ
[7, 20]   τὸ ἐκ τῆς Λακεδαίμονος τὸν  μὲν   ἄλλον χρόνον ἔχουσιν ἐν Μεσόᾳ,
[7, 23]   ἀγάλματα ἐσελθόντων ἐν ἀριστερᾷ, χαλκοῦ  μὲν   ἀμφότερα, τὸ δὲ οὐκ ἔχον
[7, 21]   δὲ Ἵππιον τὸν θεὸν πείθοιτο  μὲν   ἄν τις καὶ ἐπ´ αἰτίαις
[7, 17]   δαίμονα διπλᾶ ἔχοντα αἰδοῖα, τὰ  μὲν   ἀνδρός, τὰ δὲ αὐτῶν γυναικός·
[7, 17]   Οἰβώτᾳ γὰρ ἀνδρὶ Δυμαίῳ, σταδίου  μὲν   ἀνελομένῳ νίκην ὀλυμπιάδι ἕκτῃ, εἰκόνος
[7, 18]   Πρευγένους τοῦ Ἀγήνορος ἐς  μὲν   Ἄνθειαν καὶ ἐς Μεσάτιν μὴ
[7, 4]   ἐν τῇ νήσῳ, καὶ τοὺς  μὲν   ἀπέκτεινεν ἐν ταῖς μάχαις, τοὺς
[7, 12]   ἔφασκεν ὑπὸ Ῥωμαίων. (καὶ οἱ  μὲν   ἀπελθόντες ὑπήγοντο ὑπὸ Σπαρτιατῶν ἐς
[7, 2]   ἐς τὴν νῆσον τὴν νῦν  μὲν   ἀπὸ τοῦ Θήρα τούτου, πρότερον
[7, 27]   τὸ δὲ ὀνομαζόμενον Ποσείδιον τὰ  μὲν   ἀρχαιότερα ἦν δῆμος, ἔρημον δὲ
[7, 17]   αὐτὴν Πατρεῦσιν. (ἐκαλεῖτο δὲ τὰ  μὲν   ἀρχαιότερα Πάλεια· ἐχόντων δὲ ἔτι
[7, 1]   ἐγένοντο Δαναοῦ γαμβροί, καὶ Αὐτομάτην  μὲν   Ἀρχιτέλης, Σκαιὰν δὲ ἔλαβεν Ἄρχανδρος.
[7, 3]   ἀφίκοντο ἄνδρες· ἡγοῦντο δὲ τοῦ  μὲν   Ἀττικοῦ Δάμασος καὶ Νάοκλος Κόδρου
[7, 7]   καὶ τῶν ἄλλων Πελοποννησίων οἱ  μὲν   αὐτίκα, οἱ δὲ χρόνον τινὰ
[7, 3]   ἔφυγεν ἐς Νάξον, καὶ ἀπέθανε  μὲν   αὐτόθι ἐν τῇ Νάξῳ, τὸν
[7, 14]   οὐ πολλαῖς οἱ Ἀχαιοὶ Λακεδαιμονίων  μὲν   αὐτῶν ὅσους εἶχον συνειληφότες, κατατίθενται
[7, 10]   τὴν αἰτίαν ἔχει ταύτην· ἐστρατήγησα  μὲν   Ἀχαιῶν καὶ ἐγώ, ἀδικίας δὲ
[7, 15]   Κριτολάῳ τοῦ ἔργου μετέσχον, προῆλθον  μὲν   ἄχρι Ἐλατείας τῆς Φωκέων καὶ
[7, 23]   δὲ γυναῖκα οὐδεμίαν μητέρα· (Ἀσκληπιὸν  μὲν   γὰρ ἀέρα γένει τε ἀνθρώπων
[7, 2]   ὄχλοις τε ἀλλοίοις ἐστάλησαν. τὰ  μὲν   γὰρ ἀρχαιότατα Ἰόλαος Θηβαῖος, ἀδελφιδοῦς
[7, 4]   ἐς τὸ ἴσον ἀφίκετο· (Δαιδάλῳ  μὲν   γὰρ γένους τε Ἀθήνῃσιν ὑπῆρχεν
[7, 9]   συγκείμενα ἦν καὶ Ἀχαιοῖς· Ἀχαιῶν  μὲν   γὰρ εἴρητο ἀπὸ τοῦ κοινοῦ
[7, 25]   καὶ ἀστραγάλοις ἔστι λαβεῖν. εὔχεται  μὲν   γὰρ πρὸ τοῦ ἀγάλματος
[7, 6]   οὐδένες ἔτι τοῦ Ἑλληνικοῦ· Λακεδαιμονίους  μὲν   γὰρ τὸ ἐν Λεύκτροις πταῖσμα
[7, 25]   ἀφίκοντο ἐκ τῆς Ἀργολίδος. Μυκηναίοις  {μὲν}   γὰρ τὸ μὲν τεῖχος ἁλῶναι
[7, 2]   ἀρχαίων Μιλησίων οἱ Ἴωνες, τὸ  μὲν   γένος πᾶν τὸ ἄρσεν ἀπέκτειναν
[7, 11]   ἐνταῦθα οἱ Ὠρώπιοι Μεναλκίδᾳ, Λακεδαιμονίῳ  μὲν   γένος, στρατηγοῦντι δὲ ἐν τῷ
[7, 3]   κατὰ αἰτίαν ἥντινα ἥκουσι λαμβάνει  μὲν   γυναῖκα τὴν Μαντώ, ποιεῖται δὲ
[7, 16]   λαβόντες ἀφιᾶσι τὴν ψυχήν. (οὗτος  μὲν   δὴ ἀγαθὴν δόξαν Ἀθηναίοις καὶ
[7, 20]   διὰ τῶν στοῶν ἐστι. τὸ  μὲν   δὴ ἄγαλμα τοῦ Ἀσκληπιοῦ, πλὴν
[7, 25]   οὐδὲ ἐξ ἐπιδρομῆς ἐστι. τοῖς  μὲν   δὴ ἀγάλμασι ξύλων εἰργασμένοις μέγεθός
[7, 22]   ἀναθεῖναι αὐτὸ Μεσσήνιον Σιμύλον· καλεῖται  μὲν   δὴ Ἀγοραῖος, παρὰ δὲ αὐτῷ
[7, 26]   εἰσιν Ἡρακλέους στάδιοι. ἐπὶ θαλάσσῃ  μὲν   δὴ Αἰγειράταις οὐδέν ἐστιν ἐς
[7, 25]   Ἀθηναίοις τοῦ Μελάνθου βασιλεύοντος.  μὲν   δὴ ἄλλος στρατὸς τῶν Πελοποννησίων
[7, 14]   τοῦ εὐθέος πόλεμον ἄρασθαι. (τὸ  μὲν   δὴ ἄνδρα βασιλέα καὶ πόλιν
[7, 19]   λάρνακα καὶ αὐτὸν οἰκῆσαι.  μὲν   δὴ ἄνεμος τὰς ναῦς τοῦ
[7, 21]   ἑαυτὸν ἀντὶ Καλλιρόης διεργάζεται.  μὲν   δὴ ἀπέδειξεν ἔργον ἀνθρώπων ὧν
[7, 27]   κορυφὴν ἐς ὀξὺ ἀνεστηκότος. τοῦτο  μὲν   δὴ ἀπότομον καὶ δι´ αὐτό
[7, 5]   σχεδίαν παρὰ σφᾶς κατάξειν. αἱ  μὲν   δὴ ἀσταὶ τῶν γυναικῶν οὐδαμῶς
[7, 16]   Λακεδαιμονίοις διακόσια ἐκέλευσεν ἐκτῖσαι. τούτων  μὲν   δὴ ἄφεσιν παρὰ Ῥωμαίων εὕροντο
[7, 8]   ἐναντία Ἀντιόχου καὶ Σύρων. (ὅσα  μὲν   δὴ Ἀχαιοὶ Μακεδόσιν στρατιᾷ
[7, 12]   καταγνῶναι τῶν ἐκ Σπάρτης. (οἱ  μὲν   δὴ δικάζειν Λακεδαιμονίοις ἠξίουν καὶ
[7, 23]   καὶ Ἥρας ἐστὶν ἄλσος. Ἀθηνᾶς  μὲν   δὴ δύο ἀγάλματα λευκοῦ λίθου·
[7, 5]   ἰοῦσιν ἐπὶ τὸ μνῆμα. τὰ  μὲν   δὴ ἐν Ἰωνίᾳ θαύματα πολλά
[7, 11]   φρουρῶν ἀδικοῦσιν ἄνδρες Ὠρωπίους. οἱ  μὲν   δὴ ἐς τὰς Ἀθήνας ἀπέστελλον
[7, 20]   εἰλίποδας ἕλικας βοῦς βουκολέεσκες" τὰ  μὲν   δὴ ἐς τὸ κρανίον τοῦ
[7, 10]   δὲ εἴκειν σφίσιν ἐδόκει. ~(τότε  μὲν   δὴ ἐς τοσοῦτο ἐπράχθη· τολμημάτων
[7, 22]   ἄγαλμα οὐδὲν ἔτι ἔχον. τοῦτο  μὲν   δή ἐστιν ἐν δεξιᾷ, προελθόντι
[7, 20]   τὴν λάρνακα ἱερεύς. αὕτη  μὲν   δὴ νὺξ γέρας τοῦτο
[7, 7]   ἐπιορκίας τῆς ἐκείνου συνέβη. Κλεομένους  μὲν   δὴ καὶ αὖθις ἐν λόγοις
[7, 8]   ἐφήβοις τὰ αὐτὰ ἐπιτηδεύειν. (ταῦτα  μὲν   δὴ καὶ ἐς πλέον ἐπέξεισιν
[7, 12]   πρὸς τὸν Δίαιον λόγοις. αἱ  μὲν   δὴ κατὰ τὰ αὐτὰ αἱ
[7, 12]   Ἀχαιοὺς καὶ Μεναλκίδᾳ Λακεδαιμονίους· τοὺς  μὲν   δὴ παρῆγεν Δίαιος ὡς
[7, 6]   τὴν ἐπὶ Κεγχρέαις θάλασσαν. (τοῦτο  μὲν   δὴ Πελοποννησίων ἦν τότε ἁπάντων
[7, 19]   ἔκφρων μετὰ τὴν θέαν· τὰ  μὲν   δὴ πλείονα ἐμαίνετο, ὀλιγάκις δὲ
[7, 18]   τοῦ βωμοῦ τοὺς ἀναβασμούς. (πρῶτα  μὲν   δὴ πομπὴν μεγαλοπρεπεστάτην τῇ Ἀρτέμιδι
[7, 12]   Καλλικράτει μεταδώσει τῶν λημμάτων. τὰ  μὲν   δὴ πρῶτα ἀναβολαῖς καὶ ἀπάταις
[7, 13]   δικασταὶ καὶ Ἀχαιοῖς γενέσθαι. (οἱ  μὲν   δὴ τὰ ἐντεταλμένα Δαμοκρίτῳ καὶ
[7, 11]   ἀφεῖναι συλλόγου τοῦ Ἀχαιῶν. (ὁ  μὲν   δὴ τὰ ἐντεταλμένα ἐποίει, Ἀθηναίων
[7, 22]   κύνας ἐπιτηδείας θηρεύουσιν ἀνθρώποις. πυθέσθαι  μὲν   δὴ τὰ ὀνόματα αὐτῶν οὐκ
[7, 12]   ἐν συνεδρίῳ τῷ Ἀχαιῶν.  μὲν   δὴ ταῦτα ἀπεκρίνατο· Δίαιος δὲ
[7, 10]   Μακεδόνων τε καὶ Περσέως.  μὲν   δὴ ταῦτα ἔλεγεν ὑπὸ διδασκαλίᾳ
[7, 19]   κάλλιστοι τῇ θεῷ θύειν. ταύτης  μὲν   δὴ τῆς θυσίας ἕνεκα
[7, 20]   καὶ Ἄττης ἔχει τιμάς. τούτου  μὲν   δὴ {τὸ} ἄγαλμα οὐδὲν ἀποφαίνουσι·
[7, 24]   σφισι καὶ Σωτηρίας ἱερόν. ἰδεῖν  μὲν   δὴ τὸ ἄγαλμα οὐδενὶ πλὴν
[7, 27]   ἔρημον δὲ ἐφ´ ἡμῶν. ἔστι  μὲν   δὴ τὸ Ποσείδιον τοῦτο ὑπὸ
[7, 16]   στρατιώτας ἄγων παρὰ Ἀττάλου. (Μόμμιος  μὲν   δὴ τῶν τε ἐξ Ἰταλίας
[7, 10]   αὐτοῖς Ῥωμαίοις ὑπέχειν κρίσιν.  μὲν   δὴ ὑπὸ συνειδότος ἐπαρρησιάζετο ἀγαθοῦ·
[7, 2]   Νειλέως παῖδα ἔσχον οἰκιστάς. Πριηνεῖς  μὲν   δὴ ὑπὸ Ταβούτου τε τοῦ
[7, 8]   οἱ ὁμοῦ Μετέλλῳ κρινοῦντες. (ἔργῳ  μὲν   δὴ Φίλιππός τε αὐτὸς καὶ
[7, 25]   τοὺς βωμούς. (Ἀθηναῖοι δὲ τότε  μὲν   διδόασι τοῖς ἱκέταις ἀπελθεῖν ἀζημίοις,
[7, 27]   Ἑρμοῦ κατὰ τὴν ὁδόν, ἐπίκλησιν  μὲν   Δόλιος, εὐχὰς δὲ ἀνθρώπων ἕτοιμος
[7, 2]   σφισιν εἶναι λέγουσιν· ἐπὶ γενεὰς  μὲν   δύο Ἀνακτορίαν καλεῖσθαι τὴν γῆν
[7, 23]   καὶ πάλης ἀνελομένῳ νίκας. αὕτη  μὲν   ἐγγυμνάζεσθαι τούτῳ τῷ ἀνδρὶ ἐποιήθη·
[7, 1]   τὸν Αἰγιαλὸν καὶ οἰκήσαντι αὐτῷ  μὲν   ἐγένετο ἐνταῦθα τελευτή, τῶν
[7, 11]   Γάλλος ἐς τὸ Ἑλληνικὸν πολλὰ  μὲν   εἶπε, πολλὰ δὲ καὶ ἔπραξεν
[7, 12]   καταστὰς ἐπὶ τῆς βουλῆς πολλὰ  μὲν   εἶπε, τὰ δὲ ἤκουσεν οὐ
[7, 16]   δὲ πεζὸς στρατὸς ἀθύμως  μὲν   εἶχεν ἐπὶ τῶν ἱππέων τῇ
[7, 1]   τῶν δέ οἱ παίδων Ἀχαιὸς  μὲν   ἐκ τοῦ Αἰγιαλοῦ παραλαβὼν καὶ
[7, 22]   ὁδὸς δὲ ἐς Φαρὰς Πατρέων  μὲν   ἐκ τοῦ ἄστεως στάδιοι πεντήκοντά
[7, 17]   δὲ ἐς τὸν κόλπον καρπὸς  μὲν   ἐκεῖνος ἦν αὐτίκα ἀφανής, αὐτὴ
[7, 21]   τὰ χρησθέντα ἐκ Δωδώνης Διονύσου  μὲν   ἔλεγεν εἶναι τὸ μήνιμα, ἔσεσθαι
[7, 18]   ἐς ἔδαφος Ῥύπας· καὶ ἔδωκε  μὲν   ἐλευθέροις Ἀχαιῶν μόνοις τοῖς Πατρεῦσιν
[7, 19]   τῆς Τρικλαρίας ἠγμένους. καὶ  μὲν   ἔμελλεν οὐ χαλεπῶς συνήσειν τὰ
[7, 19]   ἔρωτος τὴν ὁρμήν. καὶ οἱ  μὲν   ἔμελλον τῷ ἱερῷ καὶ ἐς
[7, 13]   ἀφεστηκότι ἀπὸ Ῥωμαίων. καὶ  μὲν   ἐν Μακεδονίᾳ πόλεμος ἔμελλεν ὡς
[7, 10]   Περσέα· καὶ τοῦδε ἕνεκα ἐθέλω  μὲν   ἐν συνεδρίῳ τῷ Ἀχαιῶν, ἐθέλω
[7, 14]   Λακεδαιμονίων καὶ Ἀχαιῶν δικάσαι ἀφίκετο  μὲν   ἐν Τεγέᾳ τῇ Ἀρκάδων τοῖς
[7, 1]   ἐπὶ ἡγεμονίᾳ τοῦ πολέμου, τὸν  μὲν   ἐν τῇ Ἀττικῇ τὸ χρεὼν
[7, 6]   ὑπὸ τοῦ Ἕλλησι κοινοῦ τοῦ  μὲν   ἐν Χαιρωνείᾳ Φιλίππου τε ἐναντία
[7, 25]   ἤλπιζον· Λακεδαιμονίων δὲ ἄνδρες γενόμενοι  μὲν   ἐντὸς τείχους λανθάνουσιν ἐν τῇ
[7, 3]   συνοίκους ἐδέξαντο. (Ἐρυθραῖοι δὲ τὸ  μὲν   ἐξ ἀρχῆς ἀφικέσθαι σὺν Ἐρύθρῳ
[7, 14]   τοῦ Ἀχαιῶν ἔφασκε. καὶ οἱ  μὲν   ἐπεὶ ἀπατώμενοι συνῆκαν, ἀπηλλάσσοντο ἐς
[7, 1]   ἀλλὰ ἐπεξελθόντων σὺν ὅπλοις, Τισαμενὸς  μὲν   ἔπεσεν ἐν τῇ μάχῃ, Ἴωνας
[7, 14]   σύλλογον οὐδαμῶς ἤθελεν, ἀλλὰ ἐς  μὲν   ἐπήκοον τῶν Ῥωμαίων ἔπεμπεν ἀγγέλους
[7, 21]   δὲ ἐνταῦθά ἐστιν ἀψευδές, οὐ  μὲν   ἐπὶ παντί γε πράγματι, ἀλλὰ
[7, 4]   (Σαμίων δὲ τῶν φευγόντων οἱ  μὲν   ἐπὶ τῇ Θρᾴκῃ νῆσον ᾤκησαν,
[7, 1]   Ἠλείας μέση καὶ Σικυωνίας, καθήκουσα  μὲν   ἐπὶ τὴν πρὸς ἕω θάλασσαν,
[7, 13]   Ἀχαιῶν ἐς λόγους ἐλθεῖν, ὅπλα  μὲν   ἐπὶ τὴν Σπάρτην μὴ ἐπιφέρειν
[7, 5]   ἄκρᾳ λουτρὰ τῇ Μακρίᾳ, τὰ  μὲν   ἐπὶ τῷ κλύδωνι ἐν πέτρας
[7, 7]   οὐ πολλῷ τινι ἔμπροσθεν λόγῳ  μὲν   ἐπικουρήσοντας Αἰτωλοῖς ἐναντία Φιλίππου, τῷ
[7, 18]   καὶ αὐτὸν σπεῖραι· καὶ τὸν  μὲν   ἐπιλαμβάνει τὸ χρεὼν ἐκπεσόντα τοῦ
[7, 5]   εἶναι Ὠκεανόν. (Ἴωσι δὲ ἔχει  μὲν   ἐπιτηδειότατα ὡρῶν κράσεως χώρα,
[7, 14]   ἐς Κόρινθον Ἀχαιοὺς ἀθροίσας ἀνέπεισε  μὲν   ἐπιφέρειν ὅπλα ἐπὶ τὴν Σπάρτην,
[7, 27]   τὴν πόλιν ἐστὶν Ἀθηνᾶς λίθου  μὲν   ἐπιχωρίου ναός, ἐλέφαντος δὲ τὸ
[7, 17]   τοῦ σώματος μήτε τήκεσθαι. (τάδε  μὲν   ἐς Ἄττην τὰ γνωριμώτατα· ἐν
[7, 23]   πεποίηται· (καὶ ταῖς χερσὶ τῇ  μὲν   ἐς εὐθὺ ἐκτέταται, τῇ δὲ
[7, 8]   ἦσαν πρόθυμοι· καί σφισιν εἵποντο  μὲν   ἐς Μακεδονίαν καὶ ἐπὶ Φίλιππον,
[7, 27]   εἰκόνας ποιήσαντες οἱ Πελληνεῖς τὴν  μὲν   ἐς Ὀλυμπίαν ἀνέθεσαν, τὴν δὲ
[7, 22]   ~(Φαραὶ δέ, Ἀχαιῶν πόλις, τελοῦσι  μὲν   ἐς Πάτρας δόντος Αὐγούστου, ὁδὸς
[7, 19]   (παίδων δὲ καὶ παρθένων ὁπόσοι  μὲν   ἐς τὴν θεὸν οὐδὲν εἰργασμένοι
[7, 16]   ἀντεπῆγε καὶ Μόμμιος, οἱ  μὲν   ἐς τὸ ἱππικὸν τῶν Ἀχαιῶν
[7, 4]   καὶ Ἀπόλλωνος Λυκομήδην γενέσθαι. (Ἄσιος  μὲν   ἐς τοσοῦτο ἐν τοῖς ἔπεσιν
[7, 13]   δὲ οὐ μετὰ πολύ, ὅσον  μὲν   ἐς χιλίους οἱ ἡλικίᾳ μάλιστα
[7, 3]   (Κλαζομενίοις δὲ καὶ Φωκαεῦσι, πρὶν  μὲν   Ἴωνας ἐς τὴν Ἀσίαν
[7, 25]   αὐτῶν, τοῦ δήμου δὲ πλέον  μὲν   ἥμισυ ἐς Μακεδονίαν καταφεύγουσι παρὰ
[7, 5]   δὲ Ἐρυθραῖος ἄνθρωπος, βίος  μὲν   ἦν ἀπὸ θαλάσσης γεγονὼς καὶ
[7, 18]   αὐτῷ ξενίων ἔτυχε. καὶ ὅτι  μὲν   ἦν πόλισμα ἐξ ἀρχῆς μικρὸν
[7, 21]   ἐκ Δωδώνης μεμαντευμένα ἦν,  μὲν   ἱερείου τρόπον ἦκτο ἐπὶ τὸν
[7, 22]   μητρός. (ἐν Τριτείᾳ δὲ ἔστι  μὲν   ἱερὸν καλουμένων Μεγίστων θεῶν, ἀγάλματα
[7, 3]   ὑπὸ Περγάμῳ. ~(Κολοφώνιοι δὲ τὸ  μὲν   ἱερὸν τὸ ἐν Κλάρῳ καὶ
[7, 2]   παίδων ἐς ἀποικίαν ἀπεστάλησαν, ἀγαγόντες  μὲν   καὶ αὐτῶν Ἀθηναίων τὸν βουλόμενον,
[7, 9]   Ἀρεὺς καὶ Ἀλκιβιάδας, {ὡς} Λακεδαιμόνιοι  μὲν   καὶ δόκιμοι τὰ μάλιστα ἐν
[7, 21]   εἰσιν ἐν ταῖς Πάτραις ἀριθμὸν  μὲν   καὶ ἐς δὶς τῶν ἀνδρῶν·
[7, 21]   ἄλσους ἱερὸν ἔχεται Δήμητρος· αὕτη  μὲν   καὶ παῖς ἑστᾶσι, τὸ
[7, 11]   δὲ ὑστερήσαντας τῆς βοηθείας Μεναλκίδας  μὲν   καὶ Καλλικράτης ἐσβάλλειν ἐς τὴν
[7, 2]   ἐς Ἔφεσον πλευσάντων βασιλεύς Λέλεγας  μὲν   καὶ Λυδοὺς τὴν ἄνω πόλιν
[7, 2]   Μυοῦντα ἐσοικισάμενοι καὶ Πριήνην, Κᾶρας  μὲν   καὶ οὗτοι τὰς πόλεις ἀφείλοντο·
[7, 8]   Σπάρτης καταβάλλουσιν ἐς ἔδαφος, οἰκοδομηθέντα  μὲν   καὶ πρότερον ἔτι αὐτοσχεδίως {καὶ}
[7, 2]   δὲ ἀπὸ Θερμώδοντος γυναῖκες ἔθυσαν  μὲν   καὶ τότε τῇ Ἐφεσίᾳ θεῷ,
[7, 25]   μέγας ἐστὶν ἐν σπηλαίῳ· ἐπίκλησις  μὲν   καὶ τούτου Βουραϊκός, μαντείας δὲ
[7, 21]   ἄδικα ἐξ ἔρωτος παθεῖν. ἤρα  μὲν   Καλλιρόης παρθένου· ὁπόσον δὲ ἐς
[7, 3]   Καρῶν τε καὶ Παμφύλων, Λυκίων  μὲν   κατὰ συγγένειαν τὴν Κρητῶν καὶ
[7, 12]   τῆς βουλῆς. καὶ αὐτῶν  μὲν   κατὰ τὴν ὁδὸν Καλλικράτης τελευτᾷ
[7, 16]   σὺν αὐτῷ βουλευσόμενοι, ἐνταῦθα δημοκρατίας  μὲν   κατέπαυε, καθίστα δὲ ἀπὸ τιμημάτων
[7, 22]   εἰκάζειν. (Τριτείας δὲ οἰκιστὴν οἱ  μὲν   Κελβίδαν γενέσθαι λέγουσιν, ἀφικόμενον {δὲ}
[7, 2]   πόλεις ἀφείλοντο· οἰκισταὶ δὲ Μυοῦντος  μὲν   Κυάρητος ἐγένετο Κόδρου, Πριηνεῖς
[7, 15]   πρὸς ἀμείνονος ἐλπίδος, ἔνθα ἦν  μὲν   Λακεδαιμονίοις ὑπὲρ τῶν Ἑλλήνων τὰ
[7, 9]   τούτοις τιμήματα ἔλυσαν· καὶ συντελείας  μὲν   Λακεδαιμονίους τῆς ἐς τὸ Ἀχαϊκὸν
[7, 13]   ἐν τῷ {ἑαυτοῦ νῷ} τότε  μὲν   Λακεδαιμονίων ὡς ἂν ἀμαθέστατος
[7, 3]   τῆς ὁδοῦ. (Λεβεδίοις δὲ ἐποίησε  μὲν   Λυσίμαχος ἀνάστατον τὴν πόλιν, ἵνα
[7, 16]   καὶ τοῦ ἄλλου κόσμου τὰ  μὲν   μάλιστα ἀνήκοντα ἐς θαῦμα ἀνήγετο,
[7, 15]   οἰκετῶν, τὸ ἀθροισθὲν ἐς ἑξακοσίους  μὲν   μάλιστα ἀριθμὸν ἱππεῖς, τὸ δὲ
[7, 8]   τὸ Ἑλληνικόν. (Ἀχαιοὶ δὲ ἐποιοῦντο  μὲν   μεγάλως καὶ αὐτὸν ἐν αἰτίᾳ
[7, 23]   σφᾶς καλοῦσιν ἐξ Ἄργους, ὡς  μὲν   Ἀργείων ἔχει λόγος, ὅτι
[7, 16]   ὅσαι Ῥωμαίων ἐναντία ἐπολέμησαν, τείχη  μὲν   Μόμμιος κατέλυε καὶ ὅπλα
[7, 5]   τὴν ἄκραν ἔσχεν, ἐνταῦθα πολὺν  μὲν   οἱ Ἐρυθραῖοι πόνον, οὐκ ἐλάσσονα
[7, 26]   ἐκ τοῦ ἐπικουρικοῦ πυρός οἱ  μὲν   οἴκαδε ἐπανήρχοντο, Ὑπερησιεῖς δὲ τῇ
[7, 27]   Δρύωνος, ἀνελόμενος παγκρατίου νίκας, τὴν  μὲν   Ὀλυμπίασι, τρεῖς δ´ Ἰσθμίων καὶ
[7, 3]   Καλάοντα ποταμόν. (Τέων δὲ ᾤκουν  μὲν   Ὀρχομένιοι Μινύαι σὺν Ἀθάμαντι ἐς
[7, 3]   κτίσαντες ὑπὸ τῇ Ἴδῃ τὴν  μὲν   οὐ μετὰ πολὺ ἐκλείπουσιν, ἐπανιόντες
[7, 9]   καὶ οἱ σὺν αὐτῷ ἔμελλον  μὲν   οὐδὲ ὀφθέντες Ἀχαιοῖς ἔσεσθαι καθ´
[7, 8]   οὗτοι Φιλίππῳ καὶ Μακεδόσι πόλεμον  μὲν   οὐδένα ἐπάξοντες ἅτε εἰρήνης πρότερον
[7, 7]   τὰ Φιλίππου τοῦ Ἀμύντου, προγόνου  μὲν   οὐκ ὄντος αὐτῷ, τῷ δὲ
[7, 24]   ἐς τοὺς ἔπειτα ἐποίησε. (τὰ  μὲν   οὖν ἄλλα ἐπὶ τοῖς σεισμοῖς,
[7, 13]   χώρας συντόνῳ πολιορκίᾳ. (Δαμοκρίτῳ  μὲν   οὖν ἀπαγαγόντι ὀπίσω τὴν στρατιὰν
[7, 22]   καὶ τῇ Τριτείᾳ νομίζουσιν. (αἵδε  μὲν   οὖν θαλάσσης τέ εἰσιν ἀπωτέρω
[7, 11]   ἧς ἦρξαν τὴν ἀξίαν. (Σικυώνιοι  μὲν   οὖν οὐκ ἀφικομένοις ἐς καιρὸν
[7, 26]   ὑπὸ κάλλους κατορθοῦται. ἐγὼ  μὲν   οὖν Πινδάρου τά τε ἄλλα
[7, 15]   οἰχήσεσθαι κατὰ τοῦ βυθοῦ. (ἐς  μὲν   οὖν τὴν Κριτολάου τελευτὴν καὶ
[7, 26]   ὀρῶν καὶ ἀνάντης ἐστί· μῆκος  μὲν   οὖν τῆς ὁδοῦ τεσσαράκοντά εἰσι
[7, 10]   πλέον τι, Μακεδόσιν ἐδουλώθησαν. οὕτω  μὲν   οὔποτε τὴν Ἑλλάδα ἐπέλειπον οἱ
[7, 17]   τὴν ἐλευθερίαν τὸ Ἑλληνικόν. (τάδε  μὲν   οὕτω συμβάντα εὕρισκον· Ἀχαιοῖς δὲ
[7, 24]   τῷ κάλλει μετῄει τιμή. ταῦτα  μὲν   οὕτως ἐνομίζετο· ἐς δὲ Αἴγιον
[7, 11]   τῶν ὅρων τῆς χώρας τὰ  μὲν   παλαιότερα ἐς οὐκ ἀφανῆ πόλεμον
[7, 6]   ἀξιόχρεως εἶναι· Ἀθηναίοις δὲ εὔνοια  μὲν   παρὰ τοῦ Ἑλληνικοῦ τῶν ἔργων
[7, 15]   Ἀχαιῶν ᾤχοντο φεύγοντες. (καὶ Μεγαρεῖς  μὲν   παραδιδόασιν ἀμαχεὶ Ῥωμαίοις τὴν πόλιν,
[7, 16]   αἰχμάλωτος, τελευτᾷ πιὼν φάρμακον, ἐοικυῖαν  μὲν   παρασχόμενος Μεναλκίδᾳ τὴν ἐς χρήματα
[7, 16]   οἱ πολλοί. Μόμμιος δὲ τὸ  μὲν   παραυτίκα, ἀναπεπταμένων ὅμως τῶν πυλῶν,
[7, 16]   ἀθροισθῆναι παρασκευήν. ἀφίκετο δὲ ἱππικὸν  μὲν   πεντακόσιοί τε καὶ τρισχίλιοι, τοῦ
[7, 16]   διαφορᾷ καὶ Ἀχαιῶν ἐλθόντα, ἀφίκετο  μὲν   περὶ ὄρθρον ἐς τὸ τῶν
[7, 23]   αὐτοὶ δὲ σόφισμα εὑρόντες θύειν  μὲν   πλεῖστα ὅσα, κατευωχουμένοις δὲ τὰ
[7, 18]   ἅμα οἱ πολλοὶ πιεζόμενοι Πάτρας  μὲν   πλὴν ὀλίγων τινῶν ἐκλείπουσιν· οἱ
[7, 18]   Αἰτωλίας καὶ παρὰ Ἀκαρνάνων, τὰ  μὲν   πολλὰ ἐς τὴν Νικόπολιν κομισθῆναι,
[7, 16]   Κόρινθον. (τῶν δὲ ἐγκαταληφθέντων τὸ  μὲν   πολὺ οἱ Ῥωμαῖοι φονεύουσι, γυναῖκας
[7, 23]   ὁδοῦ, χαλκοῦ καὶ ταῦτα, ἔστι  μὲν   Ποσειδῶν καὶ Ἡρακλῆς, ἐστι δὲ
[7, 23]   (Αἰγίου δὲ τὴν χώραν διέξεισι  μὲν   ποταμὸς Φοῖνιξ, διέξεισι δὲ καὶ
[7, 6]   ἅπαν τὸ Ἑλληνικὸν γνώριμοι, Δύμη  μὲν   πρὸς Ἤλιδος πρώτη, μετὰ δὲ
[7, 24]   τὰ ἀγάλματα. ~(Αἰγιεῦσι δὲ ἔστι  μὲν   πρὸς τῇ ἀγορᾷ ναὸς Ἀπόλλωνι
[7, 21]   Δήμητρός ἐστι πηγή· ταύτης τὰ  μὲν   πρὸς τοῦ ναοῦ λίθων ἀνέστηκεν
[7, 21]   λιμένι {δὲ} ἐστὶ τέμενος, λίθου  μὲν   πρόσωπον καὶ ἄκραι χεῖρες καὶ
[7, 8]   καὶ πῆμα Φίλιππος. ἤτοι  μὲν   πρότερος πόλεσιν λαοῖσί τ´ ἄνακτας
[7, 23]   καὶ δὴ καὶ Ἀσκληπιῷ πατέρα  μὲν   σφᾶς Ἀπόλλωνα ἐπιφημίζειν, θνητὴν δὲ
[7, 18]   ἐπικλήσεως ἐθέλουσιν εἶναι ταύτην. τὸ  μὲν   σχῆμα τοῦ ἀγάλματος θηρεύουσά ἐστιν,
[7, 21]   ἱερὸν καὶ ἄγαλμα λίθου· καλεῖται  μὲν   Σωτηρίας, ἱδρύσασθαι δὲ αὐτὸ ἐξ
[7, 23]   ἀέρι ὑγιείας. ἐγὼ δὲ ἀποδέχεσθαι  μὲν   τὰ εἰρημένα, οὐδὲν δέ τι
[7, 26]   Πεντελησίου. τὴν δὲ Οὐρανίαν σέβουσι  μὲν   τὰ μάλιστα, ἐσελθεῖν δὲ ἐς
[7, 13]   φρονήματος μᾶλλον ἰσχύος ἔλαβον  μὲν   τὰ ὅπλα καὶ ἐπεξῆλθον ἀμυνοῦντες
[7, 15]   Ἀχαιῶν κατεργασθῆναι δι´ αὐτοῦ. τούτῳ  μὲν   ταῦτα ἐσπευκότι Δίαιος ἠναντιοῦτο ὑπὸ
[7, 24]   τῇ γῇ. (τότε δὲ ἰδέαν  μὲν   ταύτην ἐπὶ τῇ Ἑλίκῃ τοῦ
[7, 25]   Ἀργολίδος. Μυκηναίοις {μὲν} γὰρ τὸ  μὲν   τεῖχος ἁλῶναι κατὰ τὸ ἰσχυρὸν
[7, 13]   ψυχὴν πιὼν φάρμακον. καὶ Μεκαλκίδᾳ  μὲν   τέλος τοιοῦτον ἐγένετο, ἄρξαντι ἐν
[7, 12]   σωτηρίαν παρέξειν. Ἀχαιοὶ δὲ ἐπὶ  μὲν   τῇ ἀφέσει τοῦ Μεναλκίδα ἰδίᾳ
[7, 18]   Λαφρίας ἱερόν ἐστιν Ἀρτέμιδος· ξενικὸν  μὲν   τῇ θεῷ τὸ ὄνομα, ἐσηγμένον
[7, 21]   τὸν βωμόν, Κόρεσος δὲ ἐφειστήκει  μὲν   τῇ θυσίᾳ, τῷ δὲ ἔρωτι
[7, 22]   ἐστι τοῦ Ἑρμοῦ· Ἑρμοῦ νᾶμα  μὲν   τῇ πηγῇ τὸ ὄνομα, τοὺς
[7, 6]   τοιάδε ἦν τοῖς Ἀχαιοῖς. κατὰ  μὲν   τὴν ἐς Ἴλιον ἐπιστρατείαν Ἀγαμέμνονος
[7, 3]   τῷ χωρίῳ. (Κολοφωνίοις δὲ ὅπως  μὲν   τὴν πόλιν συνέπεσεν ἐρημωθῆναι, προεδήλωσέ
[7, 4]   (δῆλά τε ὡς ἀνὰ πᾶσαν  μὲν   τὴν Σικελίαν, ἐπὶ πλεῖστον δὲ
[7, 12]   πόλει τῇ Ἀθηναίων ἀπηχθημένος παυσάμενον  {μὲν}   τῆς ἀρχῆς Μεναλκίδαν ἐδίωκεν ἐν
[7, 5]   καλουμένῃ Μεσάτῃ· δὲ ἔστι  μὲν   τῆς ἠπείρου, τοῖς δὲ ἐκ
[7, 19]   οὖν συμβῆναί ποτε ὡς ἱερᾶσθαι  μὲν   τῆς θεοῦ Κομαιθὼ τὸ εἶδος
[7, 3]   πόλεις· (οἱ δὲ Φωκαεῖς γένος  μὲν   τὸ ἀνέκαθέν εἰσιν ἐκ τῆς
[7, 25]   ἀεὶ τὴν ἱερωσύνην λαμβάνουσα ἁγιστεύει  μὲν   τὸ ἀπὸ τούτου, οὐ μὴν
[7, 22]   πρὸς αὐτῇ τῇ γῇ παρέχεται  μὲν   τὸ τετράγωνον σχῆμα, μεγέθει δέ
[7, 5]   ἱερὰ οἷα οὐχ ἑτέρωθι, πρῶτον  μὲν   τὸ τῆς Ἐφεσίας μεγέθους τε
[7, 18]   τοῦ Ἀμύκλα τοῦ Λακεδαίμονος. (Πατρεῖ  μὲν   τοιαῦτα ἐς τοὺς προγόνους ὑπάρχοντα
[7, 25]   δὲ τοῦ Ἱκεσίου μήνιμα πάρεστι  μὲν   τοῖς ἐς τὴν Ἑλίκην, πάρεστι
[7, 18]   ἐπιχώριος θυσίας ἐστὶν αὐτοῖς. περὶ  μὲν   τὸν βωμὸν ἐν κύκλῳ ξύλα
[7, 5]   τῷ ἐν Πριήνῃ ναῷ, τούτῳ  μὲν   τοῦ ἀγάλματος ἕνεκα, Ἡρακλείῳ δὲ
[7, 7]   ὄλεθρον ἀνθρώποις, δὴ  μὲν   τοῦ Ἀμύντου Φίλιππος οὐδ´ ἐπενόησεν
[7, 11]   καταπέμπουσιν ἐς τὴν Ἑλλάδα· ὄνομα  μὲν   τῷ ἀνδρὶ ἦν Γάλλος, ἀπέσταλτο
[7, 3]   Ἀθάμαντος εἶναι τοῦ Αἰόλου. ἀναμεμιγμένοι  μὲν   τῷ Ἑλληνικῷ καὶ ἐνταῦθα ἦσαν
[7, 26]   ὄνομα ἐγένετο τῇ πόλει λόγῳ  μὲν   τῷ Πελληνέων ἀπὸ Πάλλαντος, τῶν
[7, 22]   Μειλίχου ποταμός ἐστιν ἄλλος· ὄνομα  μὲν   τῷ ποταμῷ Χάραδρος, ὥρᾳ δὲ
[7, 1]   τὴν γῆν ἐκαλοῦντο Αἰγιαλεῖς, λόγῳ  μὲν   τῷ Σικυωνίων ἀπὸ Αἰγιαλέως βασιλεύσαντος
[7, 17]   ἐς αὐτὸν ἐξευρεῖν, ἀλλὰ Ἑρμησιάνακτι  μὲν   τῷ τὰ ἐλεγεῖα γράψαντι πεποιημένα
[7, 21]   καὶ τεθνεῶτα ἐπιδείκνυσι. (τούτῳ  μὲν   τῷ ὕδατι ἐς τοσοῦτο μέτεστιν
[7, 20]   (τὰ δὲ ἐφ´ ἡμῶν στεφάνους  μὲν   τῶν ἀσταχύων ἀποτίθενται παρὰ τῇ
[7, 2]   τοῦ Ἴωνος μετόν, ἀλλὰ Μεσσήνιοι  μὲν   τῶν ἐκ Πύλου τὰ πρὸς
[7, 23]   ποιμαίνειν ἐνταῦθα, Ἀργυρᾶν δὲ εἶναι  μὲν   τῶν ἐν θαλάσσῃ νυμφῶν, ἐρασθεῖσαν
[7, 12]   Καλλικράτην ἀνοσιώτατον τῶν τότε Μεναλκίδας  {μὲν}   ὑπερῆρεν ἀπιστίᾳ, Καλλικράτην, ὃς ἐλάσσων
[7, 13]   Ἀχαιοῖς εἶναι. (Μεναλκίδας δὲ ᾕρητο  μὲν   ὑπὸ Λακεδαιμονίων ἐναντία Διαίῳ στρατηγεῖν·
[7, 18]   τι ἐθεασάμην τῶν ζῴων, τὰ  μὲν   ὑπὸ τὴν πρώτην ὁρμὴν τοῦ
[7, 11]   ἄφεσιν εὕρασθαι· καὶ αὐτοῖς ἐπετράπη  μὲν   ὑπὸ τοῦ Γάλλου πρεσβείαν ἐπὶ
[7, 26]   ὑπήκοον Σικυωνίων Δονοῦσσα καλουμένη ἐγένετο  μὲν   ὑπὸ τῶν Σικυωνίων ἀνάστατος, μνημονεύειν
[7, 15]   Κριτόλαος δὲ καὶ Ἀχαιοὶ λόγον  μὲν   φέροντα ἐς σύμβασιν προσίεντο οὐδένα,
[7, 16]   αὐτοῖς τῆς πρώτης, καὶ τοὺς  μὲν   φονεύουσι, πλείονας δὲ ἔτι ἐς
[7, 26]   Διονύσου καὶ Ἀρτέμιδός ἐστιν·  μὲν   χαλκοῦ πεποίηται, βέλος δὲ ἐκ
[7, 5]   τῷ ποιμένι· (Ἐρυθραίοις δὲ ἔστι  μὲν   χώρα Χαλκίς, ἀφ´ ἧς καὶ
[7, 13]   ἐξ ἐπιδρομῆς ἐπόρθησεν, ἐν ὅροις  μὲν   χώρας τῆς Λακωνικῆς, Ἀχαιῶν δὲ
[7, 22]   καὶ αὕτη πόλις, ἐν μεσογαίῳ  μὲν   ᾤκισται, τελοῦσι δὲ ἐς Πάτρας
[7, 19]   ἦν ἐν τῇ λάρνακι, ἔργον  μὲν   ὥς φασιν Ἡφαίστου, δῶρον δὲ




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site d'Agnes VINAS

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 16/01/2007