Livre, Chap. |
[7, 4] |
ἐγένετο
ἐς
ἅπαντας
ἀνθρώπους.
ἀποκτείνας
|
μὲν |
ἀδελφῆς
παῖδα
καὶ
ἐπιστάμενος
τὰ |
[7, 17] |
τῷ
Σωστράτῳ.
(Δυμαίοις
δὲ
ἔστι
|
μὲν |
Ἀθηνᾶς
ναὸς
καὶ
ἄγαλμα
ἐς |
[7, 16] |
πόλεμος
ἔσχεν
οὗτος
τέλος
Ἀντιθέου
|
μὲν |
Ἀθήνῃσιν
ἄρχοντος,
ὀλυμπιάδι
δὲ
ἑξηκοστῇ |
[7, 25] |
δὲ
τῆς
Ἑλίκης
ἀπώλεια
Ἀστείου
|
μὲν |
Ἀθήνῃσιν
ἔτι
ἄρχοντος,
τετάρτῳ
δὲ |
[7, 27] |
τῶν
ὑπὲρ
τὴν
Πελλήνην,
πρὸς
|
μὲν |
Αἰγείρας
καλούμενος
Κριός·
ἔχειν
δὲ |
[7, 7] |
Φιλίππου
πόλεμον.
(Ὀτίλιος
δὲ
τὰ
|
μὲν |
ἄλλα
τοῖς
πράγμασι
κατὰ
τὰ |
[7, 20] |
τὸ
ἐκ
τῆς
Λακεδαίμονος
τὸν
|
μὲν |
ἄλλον
χρόνον
ἔχουσιν
ἐν
Μεσόᾳ, |
[7, 23] |
ἀγάλματα
ἐσελθόντων
ἐν
ἀριστερᾷ,
χαλκοῦ
|
μὲν |
ἀμφότερα,
τὸ
δὲ
οὐκ
ἔχον |
[7, 21] |
δὲ
Ἵππιον
τὸν
θεὸν
πείθοιτο
|
μὲν |
ἄν
τις
καὶ
ἐπ´
αἰτίαις |
[7, 17] |
δαίμονα
διπλᾶ
ἔχοντα
αἰδοῖα,
τὰ
|
μὲν |
ἀνδρός,
τὰ
δὲ
αὐτῶν
γυναικός· |
[7, 17] |
Οἰβώτᾳ
γὰρ
ἀνδρὶ
Δυμαίῳ,
σταδίου
|
μὲν |
ἀνελομένῳ
νίκην
ὀλυμπιάδι
ἕκτῃ,
εἰκόνος |
[7, 18] |
ὁ
Πρευγένους
τοῦ
Ἀγήνορος
ἐς
|
μὲν |
Ἄνθειαν
καὶ
ἐς
Μεσάτιν
μὴ |
[7, 4] |
ἐν
τῇ
νήσῳ,
καὶ
τοὺς
|
μὲν |
ἀπέκτεινεν
ἐν
ταῖς
μάχαις,
τοὺς |
[7, 12] |
ἔφασκεν
ὑπὸ
Ῥωμαίων.
(καὶ
οἱ
|
μὲν |
ἀπελθόντες
ὑπήγοντο
ὑπὸ
Σπαρτιατῶν
ἐς |
[7, 2] |
ἐς
τὴν
νῆσον
τὴν
νῦν
|
μὲν |
ἀπὸ
τοῦ
Θήρα
τούτου,
πρότερον |
[7, 27] |
τὸ
δὲ
ὀνομαζόμενον
Ποσείδιον
τὰ
|
μὲν |
ἀρχαιότερα
ἦν
δῆμος,
ἔρημον
δὲ |
[7, 17] |
αὐτὴν
Πατρεῦσιν.
(ἐκαλεῖτο
δὲ
τὰ
|
μὲν |
ἀρχαιότερα
Πάλεια·
ἐχόντων
δὲ
ἔτι |
[7, 1] |
ἐγένοντο
Δαναοῦ
γαμβροί,
καὶ
Αὐτομάτην
|
μὲν |
Ἀρχιτέλης,
Σκαιὰν
δὲ
ἔλαβεν
Ἄρχανδρος. |
[7, 3] |
ἀφίκοντο
ἄνδρες·
ἡγοῦντο
δὲ
τοῦ
|
μὲν |
Ἀττικοῦ
Δάμασος
καὶ
Νάοκλος
Κόδρου |
[7, 7] |
καὶ
τῶν
ἄλλων
Πελοποννησίων
οἱ
|
μὲν |
αὐτίκα,
οἱ
δὲ
χρόνον
τινὰ |
[7, 3] |
ἔφυγεν
ἐς
Νάξον,
καὶ
ἀπέθανε
|
μὲν |
αὐτόθι
ἐν
τῇ
Νάξῳ,
τὸν |
[7, 14] |
οὐ
πολλαῖς
οἱ
Ἀχαιοὶ
Λακεδαιμονίων
|
μὲν |
αὐτῶν
ὅσους
εἶχον
συνειληφότες,
κατατίθενται |
[7, 10] |
τὴν
αἰτίαν
ἔχει
ταύτην·
ἐστρατήγησα
|
μὲν |
Ἀχαιῶν
καὶ
ἐγώ,
ἀδικίας
δὲ |
[7, 15] |
Κριτολάῳ
τοῦ
ἔργου
μετέσχον,
προῆλθον
|
μὲν |
ἄχρι
Ἐλατείας
τῆς
Φωκέων
καὶ |
[7, 23] |
δὲ
γυναῖκα
οὐδεμίαν
μητέρα·
(Ἀσκληπιὸν
|
μὲν |
γὰρ
ἀέρα
γένει
τε
ἀνθρώπων |
[7, 2] |
ὄχλοις
τε
ἀλλοίοις
ἐστάλησαν.
τὰ
|
μὲν |
γὰρ
ἀρχαιότατα
Ἰόλαος
Θηβαῖος,
ἀδελφιδοῦς |
[7, 4] |
ἐς
τὸ
ἴσον
ἀφίκετο·
(Δαιδάλῳ
|
μὲν |
γὰρ
γένους
τε
Ἀθήνῃσιν
ὑπῆρχεν |
[7, 9] |
συγκείμενα
ἦν
καὶ
Ἀχαιοῖς·
Ἀχαιῶν
|
μὲν |
γὰρ
εἴρητο
ἀπὸ
τοῦ
κοινοῦ |
[7, 25] |
καὶ
ἀστραγάλοις
ἔστι
λαβεῖν.
εὔχεται
|
μὲν |
γὰρ
πρὸ
τοῦ
ἀγάλματος
ὁ |
[7, 6] |
οὐδένες
ἔτι
τοῦ
Ἑλληνικοῦ·
Λακεδαιμονίους
|
μὲν |
γὰρ
τὸ
ἐν
Λεύκτροις
πταῖσμα |
[7, 25] |
ἀφίκοντο
ἐκ
τῆς
Ἀργολίδος.
Μυκηναίοις
|
{μὲν} |
γὰρ
τὸ
μὲν
τεῖχος
ἁλῶναι |
[7, 2] |
ἀρχαίων
Μιλησίων
οἱ
Ἴωνες,
τὸ
|
μὲν |
γένος
πᾶν
τὸ
ἄρσεν
ἀπέκτειναν |
[7, 11] |
ἐνταῦθα
οἱ
Ὠρώπιοι
Μεναλκίδᾳ,
Λακεδαιμονίῳ
|
μὲν |
γένος,
στρατηγοῦντι
δὲ
ἐν
τῷ |
[7, 3] |
κατὰ
αἰτίαν
ἥντινα
ἥκουσι
λαμβάνει
|
μὲν |
γυναῖκα
τὴν
Μαντώ,
ποιεῖται
δὲ |
[7, 16] |
λαβόντες
ἀφιᾶσι
τὴν
ψυχήν.
(οὗτος
|
μὲν |
δὴ
ἀγαθὴν
δόξαν
Ἀθηναίοις
καὶ |
[7, 20] |
διὰ
τῶν
στοῶν
ἐστι.
τὸ
|
μὲν |
δὴ
ἄγαλμα
τοῦ
Ἀσκληπιοῦ,
πλὴν |
[7, 25] |
οὐδὲ
ἐξ
ἐπιδρομῆς
ἐστι.
τοῖς
|
μὲν |
δὴ
ἀγάλμασι
ξύλων
εἰργασμένοις
μέγεθός |
[7, 22] |
ἀναθεῖναι
αὐτὸ
Μεσσήνιον
Σιμύλον·
καλεῖται
|
μὲν |
δὴ
Ἀγοραῖος,
παρὰ
δὲ
αὐτῷ |
[7, 26] |
εἰσιν
Ἡρακλέους
στάδιοι.
ἐπὶ
θαλάσσῃ
|
μὲν |
δὴ
Αἰγειράταις
οὐδέν
ἐστιν
ἐς |
[7, 25] |
Ἀθηναίοις
τοῦ
Μελάνθου
βασιλεύοντος.
ὁ
|
μὲν |
δὴ
ἄλλος
στρατὸς
τῶν
Πελοποννησίων |
[7, 14] |
τοῦ
εὐθέος
πόλεμον
ἄρασθαι.
(τὸ
|
μὲν |
δὴ
ἄνδρα
βασιλέα
καὶ
πόλιν |
[7, 19] |
λάρνακα
καὶ
αὐτὸν
οἰκῆσαι.
ὁ
|
μὲν |
δὴ
ἄνεμος
τὰς
ναῦς
τοῦ |
[7, 21] |
ἑαυτὸν
ἀντὶ
Καλλιρόης
διεργάζεται.
ὁ
|
μὲν |
δὴ
ἀπέδειξεν
ἔργον
ἀνθρώπων
ὧν |
[7, 27] |
κορυφὴν
ἐς
ὀξὺ
ἀνεστηκότος.
τοῦτο
|
μὲν |
δὴ
ἀπότομον
καὶ
δι´
αὐτό |
[7, 5] |
σχεδίαν
παρὰ
σφᾶς
κατάξειν.
αἱ
|
μὲν |
δὴ
ἀσταὶ
τῶν
γυναικῶν
οὐδαμῶς |
[7, 16] |
Λακεδαιμονίοις
διακόσια
ἐκέλευσεν
ἐκτῖσαι.
τούτων
|
μὲν |
δὴ
ἄφεσιν
παρὰ
Ῥωμαίων
εὕροντο |
[7, 8] |
ἐναντία
Ἀντιόχου
καὶ
Σύρων.
(ὅσα
|
μὲν |
δὴ
Ἀχαιοὶ
Μακεδόσιν
ἢ
στρατιᾷ |
[7, 12] |
καταγνῶναι
τῶν
ἐκ
Σπάρτης.
(οἱ
|
μὲν |
δὴ
δικάζειν
Λακεδαιμονίοις
ἠξίουν
καὶ |
[7, 23] |
καὶ
Ἥρας
ἐστὶν
ἄλσος.
Ἀθηνᾶς
|
μὲν |
δὴ
δύο
ἀγάλματα
λευκοῦ
λίθου· |
[7, 5] |
ἰοῦσιν
ἐπὶ
τὸ
μνῆμα.
τὰ
|
μὲν |
δὴ
ἐν
Ἰωνίᾳ
θαύματα
πολλά |
[7, 11] |
φρουρῶν
ἀδικοῦσιν
ἄνδρες
Ὠρωπίους.
οἱ
|
μὲν |
δὴ
ἐς
τὰς
Ἀθήνας
ἀπέστελλον |
[7, 20] |
εἰλίποδας
ἕλικας
βοῦς
βουκολέεσκες"
τὰ
|
μὲν |
δὴ
ἐς
τὸ
κρανίον
τοῦ |
[7, 10] |
δὲ
εἴκειν
σφίσιν
ἐδόκει.
~(τότε
|
μὲν |
δὴ
ἐς
τοσοῦτο
ἐπράχθη·
τολμημάτων |
[7, 22] |
ἄγαλμα
οὐδὲν
ἔτι
ἔχον.
τοῦτο
|
μὲν |
δή
ἐστιν
ἐν
δεξιᾷ,
προελθόντι |
[7, 20] |
τὴν
λάρνακα
ὁ
ἱερεύς.
αὕτη
|
μὲν |
δὴ
ἡ
νὺξ
γέρας
τοῦτο |
[7, 7] |
ἐπιορκίας
τῆς
ἐκείνου
συνέβη.
Κλεομένους
|
μὲν |
δὴ
καὶ
αὖθις
ἐν
λόγοις |
[7, 8] |
ἐφήβοις
τὰ
αὐτὰ
ἐπιτηδεύειν.
(ταῦτα
|
μὲν |
δὴ
καὶ
ἐς
πλέον
ἐπέξεισιν |
[7, 12] |
πρὸς
τὸν
Δίαιον
λόγοις.
αἱ
|
μὲν |
δὴ
κατὰ
τὰ
αὐτὰ
αἱ |
[7, 12] |
Ἀχαιοὺς
καὶ
Μεναλκίδᾳ
Λακεδαιμονίους·
τοὺς
|
μὲν |
δὴ
παρῆγεν
ὁ
Δίαιος
ὡς |
[7, 6] |
τὴν
ἐπὶ
Κεγχρέαις
θάλασσαν.
(τοῦτο
|
μὲν |
δὴ
Πελοποννησίων
ἦν
τότε
ἁπάντων |
[7, 19] |
ἔκφρων
μετὰ
τὴν
θέαν·
τὰ
|
μὲν |
δὴ
πλείονα
ἐμαίνετο,
ὀλιγάκις
δὲ |
[7, 18] |
τοῦ
βωμοῦ
τοὺς
ἀναβασμούς.
(πρῶτα
|
μὲν |
δὴ
πομπὴν
μεγαλοπρεπεστάτην
τῇ
Ἀρτέμιδι |
[7, 12] |
Καλλικράτει
μεταδώσει
τῶν
λημμάτων.
τὰ
|
μὲν |
δὴ
πρῶτα
ἀναβολαῖς
καὶ
ἀπάταις |
[7, 13] |
δικασταὶ
καὶ
Ἀχαιοῖς
γενέσθαι.
(οἱ
|
μὲν |
δὴ
τὰ
ἐντεταλμένα
Δαμοκρίτῳ
καὶ |
[7, 11] |
ἀφεῖναι
συλλόγου
τοῦ
Ἀχαιῶν.
(ὁ
|
μὲν |
δὴ
τὰ
ἐντεταλμένα
ἐποίει,
Ἀθηναίων |
[7, 22] |
κύνας
ἐπιτηδείας
θηρεύουσιν
ἀνθρώποις.
πυθέσθαι
|
μὲν |
δὴ
τὰ
ὀνόματα
αὐτῶν
οὐκ |
[7, 12] |
ἐν
συνεδρίῳ
τῷ
Ἀχαιῶν.
ἡ
|
μὲν |
δὴ
ταῦτα
ἀπεκρίνατο·
Δίαιος
δὲ |
[7, 10] |
Μακεδόνων
τε
καὶ
Περσέως.
ὁ
|
μὲν |
δὴ
ταῦτα
ἔλεγεν
ὑπὸ
διδασκαλίᾳ |
[7, 19] |
κάλλιστοι
τῇ
θεῷ
θύειν.
ταύτης
|
μὲν |
δὴ
τῆς
θυσίας
ἕνεκα
ὁ |
[7, 20] |
καὶ
Ἄττης
ἔχει
τιμάς.
τούτου
|
μὲν |
δὴ
{τὸ}
ἄγαλμα
οὐδὲν
ἀποφαίνουσι· |
[7, 24] |
σφισι
καὶ
Σωτηρίας
ἱερόν.
ἰδεῖν
|
μὲν |
δὴ
τὸ
ἄγαλμα
οὐδενὶ
πλὴν |
[7, 27] |
ἔρημον
δὲ
ἐφ´
ἡμῶν.
ἔστι
|
μὲν |
δὴ
τὸ
Ποσείδιον
τοῦτο
ὑπὸ |
[7, 16] |
στρατιώτας
ἄγων
παρὰ
Ἀττάλου.
(Μόμμιος
|
μὲν |
δὴ
τῶν
τε
ἐξ
Ἰταλίας |
[7, 10] |
αὐτοῖς
Ῥωμαίοις
ὑπέχειν
κρίσιν.
ὁ
|
μὲν |
δὴ
ὑπὸ
συνειδότος
ἐπαρρησιάζετο
ἀγαθοῦ· |
[7, 2] |
Νειλέως
παῖδα
ἔσχον
οἰκιστάς.
Πριηνεῖς
|
μὲν |
δὴ
ὑπὸ
Ταβούτου
τε
τοῦ |
[7, 8] |
οἱ
ὁμοῦ
Μετέλλῳ
κρινοῦντες.
(ἔργῳ
|
μὲν |
δὴ
Φίλιππός
τε
αὐτὸς
καὶ |
[7, 25] |
τοὺς
βωμούς.
(Ἀθηναῖοι
δὲ
τότε
|
μὲν |
διδόασι
τοῖς
ἱκέταις
ἀπελθεῖν
ἀζημίοις, |
[7, 27] |
Ἑρμοῦ
κατὰ
τὴν
ὁδόν,
ἐπίκλησιν
|
μὲν |
Δόλιος,
εὐχὰς
δὲ
ἀνθρώπων
ἕτοιμος |
[7, 2] |
σφισιν
εἶναι
λέγουσιν·
ἐπὶ
γενεὰς
|
μὲν |
δύο
Ἀνακτορίαν
καλεῖσθαι
τὴν
γῆν |
[7, 23] |
καὶ
πάλης
ἀνελομένῳ
νίκας.
αὕτη
|
μὲν |
ἐγγυμνάζεσθαι
τούτῳ
τῷ
ἀνδρὶ
ἐποιήθη· |
[7, 1] |
τὸν
Αἰγιαλὸν
καὶ
οἰκήσαντι
αὐτῷ
|
μὲν |
ἐγένετο
ἐνταῦθα
ἡ
τελευτή,
τῶν |
[7, 11] |
Γάλλος
ἐς
τὸ
Ἑλληνικὸν
πολλὰ
|
μὲν |
εἶπε,
πολλὰ
δὲ
καὶ
ἔπραξεν |
[7, 12] |
καταστὰς
ἐπὶ
τῆς
βουλῆς
πολλὰ
|
μὲν |
εἶπε,
τὰ
δὲ
ἤκουσεν
οὐ |
[7, 16] |
ὁ
δὲ
πεζὸς
στρατὸς
ἀθύμως
|
μὲν |
εἶχεν
ἐπὶ
τῶν
ἱππέων
τῇ |
[7, 1] |
τῶν
δέ
οἱ
παίδων
Ἀχαιὸς
|
μὲν |
ἐκ
τοῦ
Αἰγιαλοῦ
παραλαβὼν
καὶ |
[7, 22] |
ὁδὸς
δὲ
ἐς
Φαρὰς
Πατρέων
|
μὲν |
ἐκ
τοῦ
ἄστεως
στάδιοι
πεντήκοντά |
[7, 17] |
δὲ
ἐς
τὸν
κόλπον
καρπὸς
|
μὲν |
ἐκεῖνος
ἦν
αὐτίκα
ἀφανής,
αὐτὴ |
[7, 21] |
τὰ
χρησθέντα
ἐκ
Δωδώνης
Διονύσου
|
μὲν |
ἔλεγεν
εἶναι
τὸ
μήνιμα,
ἔσεσθαι |
[7, 18] |
ἐς
ἔδαφος
Ῥύπας·
καὶ
ἔδωκε
|
μὲν |
ἐλευθέροις
Ἀχαιῶν
μόνοις
τοῖς
Πατρεῦσιν |
[7, 19] |
τῆς
Τρικλαρίας
ἠγμένους.
καὶ
ὁ
|
μὲν |
ἔμελλεν
οὐ
χαλεπῶς
συνήσειν
τὰ |
[7, 19] |
ἔρωτος
τὴν
ὁρμήν.
καὶ
οἱ
|
μὲν |
ἔμελλον
τῷ
ἱερῷ
καὶ
ἐς |
[7, 13] |
ἀφεστηκότι
ἀπὸ
Ῥωμαίων.
καὶ
ὁ
|
μὲν |
ἐν
Μακεδονίᾳ
πόλεμος
ἔμελλεν
ὡς |
[7, 10] |
Περσέα·
καὶ
τοῦδε
ἕνεκα
ἐθέλω
|
μὲν |
ἐν
συνεδρίῳ
τῷ
Ἀχαιῶν,
ἐθέλω |
[7, 14] |
Λακεδαιμονίων
καὶ
Ἀχαιῶν
δικάσαι
ἀφίκετο
|
μὲν |
ἐν
Τεγέᾳ
τῇ
Ἀρκάδων
τοῖς |
[7, 1] |
ἐπὶ
ἡγεμονίᾳ
τοῦ
πολέμου,
τὸν
|
μὲν |
ἐν
τῇ
Ἀττικῇ
τὸ
χρεὼν |
[7, 6] |
ὑπὸ
τοῦ
Ἕλλησι
κοινοῦ
τοῦ
|
μὲν |
ἐν
Χαιρωνείᾳ
Φιλίππου
τε
ἐναντία |
[7, 25] |
ἤλπιζον·
Λακεδαιμονίων
δὲ
ἄνδρες
γενόμενοι
|
μὲν |
ἐντὸς
τείχους
λανθάνουσιν
ἐν
τῇ |
[7, 3] |
συνοίκους
ἐδέξαντο.
(Ἐρυθραῖοι
δὲ
τὸ
|
μὲν |
ἐξ
ἀρχῆς
ἀφικέσθαι
σὺν
Ἐρύθρῳ |
[7, 14] |
τοῦ
Ἀχαιῶν
ἔφασκε.
καὶ
οἱ
|
μὲν |
ἐπεὶ
ἀπατώμενοι
συνῆκαν,
ἀπηλλάσσοντο
ἐς |
[7, 1] |
ἀλλὰ
ἐπεξελθόντων
σὺν
ὅπλοις,
Τισαμενὸς
|
μὲν |
ἔπεσεν
ἐν
τῇ
μάχῃ,
Ἴωνας |
[7, 14] |
σύλλογον
οὐδαμῶς
ἤθελεν,
ἀλλὰ
ἐς
|
μὲν |
ἐπήκοον
τῶν
Ῥωμαίων
ἔπεμπεν
ἀγγέλους |
[7, 21] |
δὲ
ἐνταῦθά
ἐστιν
ἀψευδές,
οὐ
|
μὲν |
ἐπὶ
παντί
γε
πράγματι,
ἀλλὰ |
[7, 4] |
(Σαμίων
δὲ
τῶν
φευγόντων
οἱ
|
μὲν |
ἐπὶ
τῇ
Θρᾴκῃ
νῆσον
ᾤκησαν, |
[7, 1] |
Ἠλείας
μέση
καὶ
Σικυωνίας,
καθήκουσα
|
μὲν |
ἐπὶ
τὴν
πρὸς
ἕω
θάλασσαν, |
[7, 13] |
Ἀχαιῶν
ἐς
λόγους
ἐλθεῖν,
ὅπλα
|
μὲν |
ἐπὶ
τὴν
Σπάρτην
μὴ
ἐπιφέρειν |
[7, 5] |
ἄκρᾳ
λουτρὰ
τῇ
Μακρίᾳ,
τὰ
|
μὲν |
ἐπὶ
τῷ
κλύδωνι
ἐν
πέτρας |
[7, 7] |
οὐ
πολλῷ
τινι
ἔμπροσθεν
λόγῳ
|
μὲν |
ἐπικουρήσοντας
Αἰτωλοῖς
ἐναντία
Φιλίππου,
τῷ |
[7, 18] |
καὶ
αὐτὸν
σπεῖραι·
καὶ
τὸν
|
μὲν |
ἐπιλαμβάνει
τὸ
χρεὼν
ἐκπεσόντα
τοῦ |
[7, 5] |
εἶναι
Ὠκεανόν.
(Ἴωσι
δὲ
ἔχει
|
μὲν |
ἐπιτηδειότατα
ὡρῶν
κράσεως
ἡ
χώρα, |
[7, 14] |
ἐς
Κόρινθον
Ἀχαιοὺς
ἀθροίσας
ἀνέπεισε
|
μὲν |
ἐπιφέρειν
ὅπλα
ἐπὶ
τὴν
Σπάρτην, |
[7, 27] |
τὴν
πόλιν
ἐστὶν
Ἀθηνᾶς
λίθου
|
μὲν |
ἐπιχωρίου
ναός,
ἐλέφαντος
δὲ
τὸ |
[7, 17] |
τοῦ
σώματος
μήτε
τήκεσθαι.
(τάδε
|
μὲν |
ἐς
Ἄττην
τὰ
γνωριμώτατα·
ἐν |
[7, 23] |
πεποίηται·
(καὶ
ταῖς
χερσὶ
τῇ
|
μὲν |
ἐς
εὐθὺ
ἐκτέταται,
τῇ
δὲ |
[7, 8] |
ἦσαν
πρόθυμοι·
καί
σφισιν
εἵποντο
|
μὲν |
ἐς
Μακεδονίαν
καὶ
ἐπὶ
Φίλιππον, |
[7, 27] |
εἰκόνας
ποιήσαντες
οἱ
Πελληνεῖς
τὴν
|
μὲν |
ἐς
Ὀλυμπίαν
ἀνέθεσαν,
τὴν
δὲ |
[7, 22] |
~(Φαραὶ
δέ,
Ἀχαιῶν
πόλις,
τελοῦσι
|
μὲν |
ἐς
Πάτρας
δόντος
Αὐγούστου,
ὁδὸς |
[7, 19] |
(παίδων
δὲ
καὶ
παρθένων
ὁπόσοι
|
μὲν |
ἐς
τὴν
θεὸν
οὐδὲν
εἰργασμένοι |
[7, 16] |
ἀντεπῆγε
καὶ
ὁ
Μόμμιος,
οἱ
|
μὲν |
ἐς
τὸ
ἱππικὸν
τῶν
Ἀχαιῶν |
[7, 4] |
καὶ
Ἀπόλλωνος
Λυκομήδην
γενέσθαι.
(Ἄσιος
|
μὲν |
ἐς
τοσοῦτο
ἐν
τοῖς
ἔπεσιν |
[7, 13] |
δὲ
οὐ
μετὰ
πολύ,
ὅσον
|
μὲν |
ἐς
χιλίους
οἱ
ἡλικίᾳ
μάλιστα |
[7, 3] |
(Κλαζομενίοις
δὲ
καὶ
Φωκαεῦσι,
πρὶν
|
μὲν |
ἢ
Ἴωνας
ἐς
τὴν
Ἀσίαν |
[7, 25] |
αὐτῶν,
τοῦ
δήμου
δὲ
πλέον
|
μὲν |
ἥμισυ
ἐς
Μακεδονίαν
καταφεύγουσι
παρὰ |
[7, 5] |
δὲ
Ἐρυθραῖος
ἄνθρωπος,
ᾧ
βίος
|
μὲν |
ἦν
ἀπὸ
θαλάσσης
γεγονὼς
καὶ |
[7, 18] |
αὐτῷ
ξενίων
ἔτυχε.
καὶ
ὅτι
|
μὲν |
ἦν
πόλισμα
ἐξ
ἀρχῆς
μικρὸν |
[7, 21] |
ἐκ
Δωδώνης
μεμαντευμένα
ἦν,
ἡ
|
μὲν |
ἱερείου
τρόπον
ἦκτο
ἐπὶ
τὸν |
[7, 22] |
μητρός.
(ἐν
Τριτείᾳ
δὲ
ἔστι
|
μὲν |
ἱερὸν
καλουμένων
Μεγίστων
θεῶν,
ἀγάλματα |
[7, 3] |
ὑπὸ
Περγάμῳ.
~(Κολοφώνιοι
δὲ
τὸ
|
μὲν |
ἱερὸν
τὸ
ἐν
Κλάρῳ
καὶ |
[7, 2] |
παίδων
ἐς
ἀποικίαν
ἀπεστάλησαν,
ἀγαγόντες
|
μὲν |
καὶ
αὐτῶν
Ἀθηναίων
τὸν
βουλόμενον, |
[7, 9] |
Ἀρεὺς
καὶ
Ἀλκιβιάδας,
{ὡς}
Λακεδαιμόνιοι
|
μὲν |
καὶ
δόκιμοι
τὰ
μάλιστα
ἐν |
[7, 21] |
εἰσιν
ἐν
ταῖς
Πάτραις
ἀριθμὸν
|
μὲν |
καὶ
ἐς
δὶς
τῶν
ἀνδρῶν· |
[7, 21] |
ἄλσους
ἱερὸν
ἔχεται
Δήμητρος·
αὕτη
|
μὲν |
καὶ
ἡ
παῖς
ἑστᾶσι,
τὸ |
[7, 11] |
δὲ
ὑστερήσαντας
τῆς
βοηθείας
Μεναλκίδας
|
μὲν |
καὶ
Καλλικράτης
ἐσβάλλειν
ἐς
τὴν |
[7, 2] |
ἐς
Ἔφεσον
πλευσάντων
βασιλεύς
Λέλεγας
|
μὲν |
καὶ
Λυδοὺς
τὴν
ἄνω
πόλιν |
[7, 2] |
Μυοῦντα
ἐσοικισάμενοι
καὶ
Πριήνην,
Κᾶρας
|
μὲν |
καὶ
οὗτοι
τὰς
πόλεις
ἀφείλοντο· |
[7, 8] |
Σπάρτης
καταβάλλουσιν
ἐς
ἔδαφος,
οἰκοδομηθέντα
|
μὲν |
καὶ
πρότερον
ἔτι
αὐτοσχεδίως
{καὶ} |
[7, 2] |
δὲ
ἀπὸ
Θερμώδοντος
γυναῖκες
ἔθυσαν
|
μὲν |
καὶ
τότε
τῇ
Ἐφεσίᾳ
θεῷ, |
[7, 25] |
μέγας
ἐστὶν
ἐν
σπηλαίῳ·
ἐπίκλησις
|
μὲν |
καὶ
τούτου
Βουραϊκός,
μαντείας
δὲ |
[7, 21] |
ἄδικα
ἐξ
ἔρωτος
παθεῖν.
ἤρα
|
μὲν |
Καλλιρόης
παρθένου·
ὁπόσον
δὲ
ἐς |
[7, 3] |
Καρῶν
τε
καὶ
Παμφύλων,
Λυκίων
|
μὲν |
κατὰ
συγγένειαν
τὴν
Κρητῶν
καὶ |
[7, 12] |
τῆς
βουλῆς.
καὶ
αὐτῶν
ὁ
|
μὲν |
κατὰ
τὴν
ὁδὸν
Καλλικράτης
τελευτᾷ |
[7, 16] |
σὺν
αὐτῷ
βουλευσόμενοι,
ἐνταῦθα
δημοκρατίας
|
μὲν |
κατέπαυε,
καθίστα
δὲ
ἀπὸ
τιμημάτων |
[7, 22] |
εἰκάζειν.
(Τριτείας
δὲ
οἰκιστὴν
οἱ
|
μὲν |
Κελβίδαν
γενέσθαι
λέγουσιν,
ἀφικόμενον
{δὲ} |
[7, 2] |
πόλεις
ἀφείλοντο·
οἰκισταὶ
δὲ
Μυοῦντος
|
μὲν |
Κυάρητος
ἐγένετο
ὁ
Κόδρου,
Πριηνεῖς |
[7, 15] |
πρὸς
ἀμείνονος
ἐλπίδος,
ἔνθα
ἦν
|
μὲν |
Λακεδαιμονίοις
ὑπὲρ
τῶν
Ἑλλήνων
τὰ |
[7, 9] |
τούτοις
τιμήματα
ἔλυσαν·
καὶ
συντελείας
|
μὲν |
Λακεδαιμονίους
τῆς
ἐς
τὸ
Ἀχαϊκὸν |
[7, 13] |
ἐν
τῷ
{ἑαυτοῦ
νῷ}
τότε
|
μὲν |
Λακεδαιμονίων
ὡς
ἂν
ὁ
ἀμαθέστατος |
[7, 3] |
τῆς
ὁδοῦ.
(Λεβεδίοις
δὲ
ἐποίησε
|
μὲν |
Λυσίμαχος
ἀνάστατον
τὴν
πόλιν,
ἵνα |
[7, 16] |
καὶ
τοῦ
ἄλλου
κόσμου
τὰ
|
μὲν |
μάλιστα
ἀνήκοντα
ἐς
θαῦμα
ἀνήγετο, |
[7, 15] |
οἰκετῶν,
τὸ
ἀθροισθὲν
ἐς
ἑξακοσίους
|
μὲν |
μάλιστα
ἀριθμὸν
ἱππεῖς,
τὸ
δὲ |
[7, 8] |
τὸ
Ἑλληνικόν.
(Ἀχαιοὶ
δὲ
ἐποιοῦντο
|
μὲν |
μεγάλως
καὶ
αὐτὸν
ἐν
αἰτίᾳ |
[7, 23] |
σφᾶς
καλοῦσιν
ἐξ
Ἄργους,
ὡς
|
μὲν |
ὁ
Ἀργείων
ἔχει
λόγος,
ὅτι |
[7, 16] |
ὅσαι
Ῥωμαίων
ἐναντία
ἐπολέμησαν,
τείχη
|
μὲν |
ὁ
Μόμμιος
κατέλυε
καὶ
ὅπλα |
[7, 5] |
τὴν
ἄκραν
ἔσχεν,
ἐνταῦθα
πολὺν
|
μὲν |
οἱ
Ἐρυθραῖοι
πόνον,
οὐκ
ἐλάσσονα |
[7, 26] |
ἐκ
τοῦ
ἐπικουρικοῦ
πυρός
οἱ
|
μὲν |
οἴκαδε
ἐπανήρχοντο,
Ὑπερησιεῖς
δὲ
τῇ |
[7, 27] |
Δρύωνος,
ἀνελόμενος
παγκρατίου
νίκας,
τὴν
|
μὲν |
Ὀλυμπίασι,
τρεῖς
δ´
Ἰσθμίων
καὶ |
[7, 3] |
Καλάοντα
ποταμόν.
(Τέων
δὲ
ᾤκουν
|
μὲν |
Ὀρχομένιοι
Μινύαι
σὺν
Ἀθάμαντι
ἐς |
[7, 3] |
κτίσαντες
ὑπὸ
τῇ
Ἴδῃ
τὴν
|
μὲν |
οὐ
μετὰ
πολὺ
ἐκλείπουσιν,
ἐπανιόντες |
[7, 9] |
καὶ
οἱ
σὺν
αὐτῷ
ἔμελλον
|
μὲν |
οὐδὲ
ὀφθέντες
Ἀχαιοῖς
ἔσεσθαι
καθ´ |
[7, 8] |
οὗτοι
Φιλίππῳ
καὶ
Μακεδόσι
πόλεμον
|
μὲν |
οὐδένα
ἐπάξοντες
ἅτε
εἰρήνης
πρότερον |
[7, 7] |
τὰ
Φιλίππου
τοῦ
Ἀμύντου,
προγόνου
|
μὲν |
οὐκ
ὄντος
αὐτῷ,
τῷ
δὲ |
[7, 24] |
ἐς
τοὺς
ἔπειτα
ἐποίησε.
(τὰ
|
μὲν |
οὖν
ἄλλα
ἐπὶ
τοῖς
σεισμοῖς, |
[7, 13] |
χώρας
ἢ
συντόνῳ
πολιορκίᾳ.
(Δαμοκρίτῳ
|
μὲν |
οὖν
ἀπαγαγόντι
ὀπίσω
τὴν
στρατιὰν |
[7, 22] |
καὶ
τῇ
Τριτείᾳ
νομίζουσιν.
(αἵδε
|
μὲν |
οὖν
θαλάσσης
τέ
εἰσιν
ἀπωτέρω |
[7, 11] |
ἧς
ἦρξαν
τὴν
ἀξίαν.
(Σικυώνιοι
|
μὲν |
οὖν
οὐκ
ἀφικομένοις
ἐς
καιρὸν |
[7, 26] |
ἢ
ὑπὸ
κάλλους
κατορθοῦται.
ἐγὼ
|
μὲν |
οὖν
Πινδάρου
τά
τε
ἄλλα |
[7, 15] |
οἰχήσεσθαι
κατὰ
τοῦ
βυθοῦ.
(ἐς
|
μὲν |
οὖν
τὴν
Κριτολάου
τελευτὴν
καὶ |
[7, 26] |
ὀρῶν
καὶ
ἀνάντης
ἐστί·
μῆκος
|
μὲν |
οὖν
τῆς
ὁδοῦ
τεσσαράκοντά
εἰσι |
[7, 10] |
πλέον
τι,
Μακεδόσιν
ἐδουλώθησαν.
οὕτω
|
μὲν |
οὔποτε
τὴν
Ἑλλάδα
ἐπέλειπον
οἱ |
[7, 17] |
τὴν
ἐλευθερίαν
τὸ
Ἑλληνικόν.
(τάδε
|
μὲν |
οὕτω
συμβάντα
εὕρισκον·
Ἀχαιοῖς
δὲ |
[7, 24] |
τῷ
κάλλει
μετῄει
τιμή.
ταῦτα
|
μὲν |
οὕτως
ἐνομίζετο·
ἐς
δὲ
Αἴγιον |
[7, 11] |
τῶν
ὅρων
τῆς
χώρας
τὰ
|
μὲν |
παλαιότερα
ἐς
οὐκ
ἀφανῆ
πόλεμον |
[7, 6] |
ἀξιόχρεως
εἶναι·
Ἀθηναίοις
δὲ
εὔνοια
|
μὲν |
παρὰ
τοῦ
Ἑλληνικοῦ
τῶν
ἔργων |
[7, 15] |
Ἀχαιῶν
ᾤχοντο
φεύγοντες.
(καὶ
Μεγαρεῖς
|
μὲν |
παραδιδόασιν
ἀμαχεὶ
Ῥωμαίοις
τὴν
πόλιν, |
[7, 16] |
αἰχμάλωτος,
τελευτᾷ
πιὼν
φάρμακον,
ἐοικυῖαν
|
μὲν |
παρασχόμενος
Μεναλκίδᾳ
τὴν
ἐς
χρήματα |
[7, 16] |
οἱ
πολλοί.
Μόμμιος
δὲ
τὸ
|
μὲν |
παραυτίκα,
ἀναπεπταμένων
ὅμως
τῶν
πυλῶν, |
[7, 16] |
ἀθροισθῆναι
παρασκευήν.
ἀφίκετο
δὲ
ἱππικὸν
|
μὲν |
πεντακόσιοί
τε
καὶ
τρισχίλιοι,
τοῦ |
[7, 16] |
διαφορᾷ
καὶ
Ἀχαιῶν
ἐλθόντα,
ἀφίκετο
|
μὲν |
περὶ
ὄρθρον
ἐς
τὸ
τῶν |
[7, 23] |
αὐτοὶ
δὲ
σόφισμα
εὑρόντες
θύειν
|
μὲν |
πλεῖστα
ὅσα,
κατευωχουμένοις
δὲ
τὰ |
[7, 18] |
ἅμα
οἱ
πολλοὶ
πιεζόμενοι
Πάτρας
|
μὲν |
πλὴν
ὀλίγων
τινῶν
ἐκλείπουσιν·
οἱ |
[7, 18] |
Αἰτωλίας
καὶ
παρὰ
Ἀκαρνάνων,
τὰ
|
μὲν |
πολλὰ
ἐς
τὴν
Νικόπολιν
κομισθῆναι, |
[7, 16] |
Κόρινθον.
(τῶν
δὲ
ἐγκαταληφθέντων
τὸ
|
μὲν |
πολὺ
οἱ
Ῥωμαῖοι
φονεύουσι,
γυναῖκας |
[7, 23] |
ὁδοῦ,
χαλκοῦ
καὶ
ταῦτα,
ἔστι
|
μὲν |
Ποσειδῶν
καὶ
Ἡρακλῆς,
ἐστι
δὲ |
[7, 23] |
(Αἰγίου
δὲ
τὴν
χώραν
διέξεισι
|
μὲν |
ποταμὸς
Φοῖνιξ,
διέξεισι
δὲ
καὶ |
[7, 6] |
ἅπαν
τὸ
Ἑλληνικὸν
γνώριμοι,
Δύμη
|
μὲν |
πρὸς
Ἤλιδος
πρώτη,
μετὰ
δὲ |
[7, 24] |
τὰ
ἀγάλματα.
~(Αἰγιεῦσι
δὲ
ἔστι
|
μὲν |
πρὸς
τῇ
ἀγορᾷ
ναὸς
Ἀπόλλωνι |
[7, 21] |
Δήμητρός
ἐστι
πηγή·
ταύτης
τὰ
|
μὲν |
πρὸς
τοῦ
ναοῦ
λίθων
ἀνέστηκεν |
[7, 21] |
λιμένι
{δὲ}
ἐστὶ
τέμενος,
λίθου
|
μὲν |
πρόσωπον
καὶ
ἄκραι
χεῖρες
καὶ |
[7, 8] |
καὶ
πῆμα
Φίλιππος.
ἤτοι
ὁ
|
μὲν |
πρότερος
πόλεσιν
λαοῖσί
τ´
ἄνακτας |
[7, 23] |
καὶ
δὴ
καὶ
Ἀσκληπιῷ
πατέρα
|
μὲν |
σφᾶς
Ἀπόλλωνα
ἐπιφημίζειν,
θνητὴν
δὲ |
[7, 18] |
ἐπικλήσεως
ἐθέλουσιν
εἶναι
ταύτην.
τὸ
|
μὲν |
σχῆμα
τοῦ
ἀγάλματος
θηρεύουσά
ἐστιν, |
[7, 21] |
ἱερὸν
καὶ
ἄγαλμα
λίθου·
καλεῖται
|
μὲν |
Σωτηρίας,
ἱδρύσασθαι
δὲ
αὐτὸ
ἐξ |
[7, 23] |
ἀέρι
ὑγιείας.
ἐγὼ
δὲ
ἀποδέχεσθαι
|
μὲν |
τὰ
εἰρημένα,
οὐδὲν
δέ
τι |
[7, 26] |
Πεντελησίου.
τὴν
δὲ
Οὐρανίαν
σέβουσι
|
μὲν |
τὰ
μάλιστα,
ἐσελθεῖν
δὲ
ἐς |
[7, 13] |
φρονήματος
μᾶλλον
ἢ
ἰσχύος
ἔλαβον
|
μὲν |
τὰ
ὅπλα
καὶ
ἐπεξῆλθον
ἀμυνοῦντες |
[7, 15] |
Ἀχαιῶν
κατεργασθῆναι
δι´
αὐτοῦ.
τούτῳ
|
μὲν |
ταῦτα
ἐσπευκότι
Δίαιος
ἠναντιοῦτο
ὑπὸ |
[7, 24] |
τῇ
γῇ.
(τότε
δὲ
ἰδέαν
|
μὲν |
ταύτην
ἐπὶ
τῇ
Ἑλίκῃ
τοῦ |
[7, 25] |
Ἀργολίδος.
Μυκηναίοις
{μὲν}
γὰρ
τὸ
|
μὲν |
τεῖχος
ἁλῶναι
κατὰ
τὸ
ἰσχυρὸν |
[7, 13] |
ψυχὴν
πιὼν
φάρμακον.
καὶ
Μεκαλκίδᾳ
|
μὲν |
τέλος
τοιοῦτον
ἐγένετο,
ἄρξαντι
ἐν |
[7, 12] |
σωτηρίαν
παρέξειν.
Ἀχαιοὶ
δὲ
ἐπὶ
|
μὲν |
τῇ
ἀφέσει
τοῦ
Μεναλκίδα
ἰδίᾳ |
[7, 18] |
Λαφρίας
ἱερόν
ἐστιν
Ἀρτέμιδος·
ξενικὸν
|
μὲν |
τῇ
θεῷ
τὸ
ὄνομα,
ἐσηγμένον |
[7, 21] |
τὸν
βωμόν,
Κόρεσος
δὲ
ἐφειστήκει
|
μὲν |
τῇ
θυσίᾳ,
τῷ
δὲ
ἔρωτι |
[7, 22] |
ἐστι
τοῦ
Ἑρμοῦ·
Ἑρμοῦ
νᾶμα
|
μὲν |
τῇ
πηγῇ
τὸ
ὄνομα,
τοὺς |
[7, 6] |
τοιάδε
ἦν
τοῖς
Ἀχαιοῖς.
κατὰ
|
μὲν |
τὴν
ἐς
Ἴλιον
ἐπιστρατείαν
Ἀγαμέμνονος |
[7, 3] |
τῷ
χωρίῳ.
(Κολοφωνίοις
δὲ
ὅπως
|
μὲν |
τὴν
πόλιν
συνέπεσεν
ἐρημωθῆναι,
προεδήλωσέ |
[7, 4] |
(δῆλά
τε
ὡς
ἀνὰ
πᾶσαν
|
μὲν |
τὴν
Σικελίαν,
ἐπὶ
πλεῖστον
δὲ |
[7, 12] |
πόλει
τῇ
Ἀθηναίων
ἀπηχθημένος
παυσάμενον
|
{μὲν} |
τῆς
ἀρχῆς
Μεναλκίδαν
ἐδίωκεν
ἐν |
[7, 5] |
καλουμένῃ
Μεσάτῃ·
ἡ
δὲ
ἔστι
|
μὲν |
τῆς
ἠπείρου,
τοῖς
δὲ
ἐκ |
[7, 19] |
οὖν
συμβῆναί
ποτε
ὡς
ἱερᾶσθαι
|
μὲν |
τῆς
θεοῦ
Κομαιθὼ
τὸ
εἶδος |
[7, 3] |
πόλεις·
(οἱ
δὲ
Φωκαεῖς
γένος
|
μὲν |
τὸ
ἀνέκαθέν
εἰσιν
ἐκ
τῆς |
[7, 25] |
ἀεὶ
τὴν
ἱερωσύνην
λαμβάνουσα
ἁγιστεύει
|
μὲν |
τὸ
ἀπὸ
τούτου,
οὐ
μὴν |
[7, 22] |
πρὸς
αὐτῇ
τῇ
γῇ
παρέχεται
|
μὲν |
τὸ
τετράγωνον
σχῆμα,
μεγέθει
δέ |
[7, 5] |
ἱερὰ
οἷα
οὐχ
ἑτέρωθι,
πρῶτον
|
μὲν |
τὸ
τῆς
Ἐφεσίας
μεγέθους
τε |
[7, 18] |
τοῦ
Ἀμύκλα
τοῦ
Λακεδαίμονος.
(Πατρεῖ
|
μὲν |
τοιαῦτα
ἐς
τοὺς
προγόνους
ὑπάρχοντα |
[7, 25] |
δὲ
τοῦ
Ἱκεσίου
μήνιμα
πάρεστι
|
μὲν |
τοῖς
ἐς
τὴν
Ἑλίκην,
πάρεστι |
[7, 18] |
ἐπιχώριος
θυσίας
ἐστὶν
αὐτοῖς.
περὶ
|
μὲν |
τὸν
βωμὸν
ἐν
κύκλῳ
ξύλα |
[7, 5] |
τῷ
ἐν
Πριήνῃ
ναῷ,
τούτῳ
|
μὲν |
τοῦ
ἀγάλματος
ἕνεκα,
Ἡρακλείῳ
δὲ |
[7, 7] |
ὄλεθρον
ἀνθρώποις,
ἃ
δὴ
ὁ
|
μὲν |
τοῦ
Ἀμύντου
Φίλιππος
οὐδ´
ἐπενόησεν |
[7, 11] |
καταπέμπουσιν
ἐς
τὴν
Ἑλλάδα·
ὄνομα
|
μὲν |
τῷ
ἀνδρὶ
ἦν
Γάλλος,
ἀπέσταλτο |
[7, 3] |
Ἀθάμαντος
εἶναι
τοῦ
Αἰόλου.
ἀναμεμιγμένοι
|
μὲν |
τῷ
Ἑλληνικῷ
καὶ
ἐνταῦθα
ἦσαν |
[7, 26] |
ὄνομα
ἐγένετο
τῇ
πόλει
λόγῳ
|
μὲν |
τῷ
Πελληνέων
ἀπὸ
Πάλλαντος,
τῶν |
[7, 22] |
Μειλίχου
ποταμός
ἐστιν
ἄλλος·
ὄνομα
|
μὲν |
τῷ
ποταμῷ
Χάραδρος,
ὥρᾳ
δὲ |
[7, 1] |
τὴν
γῆν
ἐκαλοῦντο
Αἰγιαλεῖς,
λόγῳ
|
μὲν |
τῷ
Σικυωνίων
ἀπὸ
Αἰγιαλέως
βασιλεύσαντος |
[7, 17] |
ἐς
αὐτὸν
ἐξευρεῖν,
ἀλλὰ
Ἑρμησιάνακτι
|
μὲν |
τῷ
τὰ
ἐλεγεῖα
γράψαντι
πεποιημένα |
[7, 21] |
ἢ
καὶ
τεθνεῶτα
ἐπιδείκνυσι.
(τούτῳ
|
μὲν |
τῷ
ὕδατι
ἐς
τοσοῦτο
μέτεστιν |
[7, 20] |
(τὰ
δὲ
ἐφ´
ἡμῶν
στεφάνους
|
μὲν |
τῶν
ἀσταχύων
ἀποτίθενται
παρὰ
τῇ |
[7, 2] |
τοῦ
Ἴωνος
μετόν,
ἀλλὰ
Μεσσήνιοι
|
μὲν |
τῶν
ἐκ
Πύλου
τὰ
πρὸς |
[7, 23] |
ποιμαίνειν
ἐνταῦθα,
Ἀργυρᾶν
δὲ
εἶναι
|
μὲν |
τῶν
ἐν
θαλάσσῃ
νυμφῶν,
ἐρασθεῖσαν |
[7, 12] |
Καλλικράτην
ἀνοσιώτατον
τῶν
τότε
Μεναλκίδας
|
{μὲν} |
ὑπερῆρεν
ἀπιστίᾳ,
Καλλικράτην,
ὃς
ἐλάσσων |
[7, 13] |
Ἀχαιοῖς
εἶναι.
(Μεναλκίδας
δὲ
ᾕρητο
|
μὲν |
ὑπὸ
Λακεδαιμονίων
ἐναντία
Διαίῳ
στρατηγεῖν· |
[7, 18] |
τι
ἐθεασάμην
τῶν
ζῴων,
τὰ
|
μὲν |
ὑπὸ
τὴν
πρώτην
ὁρμὴν
τοῦ |
[7, 11] |
ἄφεσιν
εὕρασθαι·
καὶ
αὐτοῖς
ἐπετράπη
|
μὲν |
ὑπὸ
τοῦ
Γάλλου
πρεσβείαν
ἐπὶ |
[7, 26] |
ὑπήκοον
Σικυωνίων
Δονοῦσσα
καλουμένη
ἐγένετο
|
μὲν |
ὑπὸ
τῶν
Σικυωνίων
ἀνάστατος,
μνημονεύειν |
[7, 15] |
Κριτόλαος
δὲ
καὶ
Ἀχαιοὶ
λόγον
|
μὲν |
φέροντα
ἐς
σύμβασιν
προσίεντο
οὐδένα, |
[7, 16] |
αὐτοῖς
τῆς
πρώτης,
καὶ
τοὺς
|
μὲν |
φονεύουσι,
πλείονας
δὲ
ἔτι
ἐς |
[7, 26] |
Διονύσου
καὶ
Ἀρτέμιδός
ἐστιν·
ἡ
|
μὲν |
χαλκοῦ
πεποίηται,
βέλος
δὲ
ἐκ |
[7, 5] |
τῷ
ποιμένι·
(Ἐρυθραίοις
δὲ
ἔστι
|
μὲν |
χώρα
Χαλκίς,
ἀφ´
ἧς
καὶ |
[7, 13] |
ἐξ
ἐπιδρομῆς
ἐπόρθησεν,
ἐν
ὅροις
|
μὲν |
χώρας
τῆς
Λακωνικῆς,
Ἀχαιῶν
δὲ |
[7, 22] |
καὶ
αὕτη
πόλις,
ἐν
μεσογαίῳ
|
μὲν |
ᾤκισται,
τελοῦσι
δὲ
ἐς
Πάτρας |
[7, 19] |
ἦν
ἐν
τῇ
λάρνακι,
ἔργον
|
μὲν |
ὥς
φασιν
Ἡφαίστου,
δῶρον
δὲ |