Alphabétiquement     [«   »]
ξύλα 2
ξύλου 2
ξύλων 3
ὁ 161
2
8
ὀγδοήκοντα 1
Fréquences     [«    »]
126 ἐκ
155 τῇ
157 τῷ
161 ὁ
172 ἐπὶ
187 οἱ
194 τῶν
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

PAUSANIAS, Le Tour de la Grèce, livre VII


Livre, Chap.
[7, 13]   τοῦ Ἀχαιῶν ἔθνους ὡς ἀνθρώπων     ἀδικώτατος. ~(ἀφίκοντο δὲ ἐς τὴν
[7, 6]   καὶ ἔγραψαν ἐπίγραμμα ὡς τελευτήσειεν     Ἄδραστος ἐναντίον Λεοννάτῳ μαχόμενος ὑπὲρ
[7, 24]   συμβαίνουσιν ἐπὶ χρόνον πλείονα, καὶ     ἀὴρ παρὰ τὴν ἑκάστοτε τοῦ
[7, 3]   ἐς αὐτὴν ἐλθόντες· λέγεται δὲ     Ἀθάμας οὗτος ἀπόγονος Ἀθάμαντος εἶναι
[7, 24]   Παναχαιᾶς ἐστι Δήμητρος. παρέχεται δὲ     αἰγιαλός, ἐν καὶ τὰ
[7, 5]   δέ οἱ Φορμίων ἦν, οὗτος     ἁλιεὺς εἶδεν ὄψιν ὀνείρατος ὡς
[7, 13]   τότε μὲν Λακεδαιμονίων ὡς ἂν     ἀμαθέστατος στρατηγός, πρότερον δὲ ἔτι
[7, 4]   ἀρχήν· (ἀφίκετο δὲ ἐξ Ἱστιαίας     Ἄμφικλος τῆς ἐν Εὐβοίᾳ κατὰ
[7, 4]   ἀπαντικρὺ τοῦ Μίμαντος. Ἄσιος δὲ     Ἀμφιπτολέμου Σάμιος ἐποίησεν ἐν τοῖς
[7, 2]   Πριηνεῦσιν ἤμυνεν ἐπὶ τοὺς Κᾶρας     Ἄνδροκλος, καὶ νικῶντος τοῦ Ἑλληνικοῦ
[7, 23]   καλοῦσιν ἐξ Ἄργους, ὡς μὲν     Ἀργείων ἔχει λόγος, ὅτι ἐποιήθησαν
[7, 17]   ἔργον ὀρθότατα εἰρηκέναι Πλάτων ἐφαίνετο     Ἀρίστωνος, ὁπόσα ἀδικήματα μεγέθει καὶ
[7, 17]   καὶ τὰ αἰδοῖα ἀπέκοψε μανεὶς     Ἄττης, ἀπέκοψε δὲ καὶ
[7, 18]   τὴν Νικόπολιν κομισθῆναι, Πατρεῦσι δὲ     Αὔγουστος ἄλλα τε τῶν ἐκ
[7, 2]   ὑπὸ Πελασγῶν ἐκ Λήμνου Θήρας     Αὐτεσίωνος Θηβαῖος ἤγαγεν ἐς τὴν
[7, 22]   δὲ ῥεῖ πλησίον Φαρῶν Πίερος,     αὐτὸς ἐμοὶ δοκεῖν ὃς καὶ
[7, 17]   Ἐπαμινώνδας Θηβαῖος καὶ αὖθις     Ἀχαιῶν πόλεμος ἐγένετο· ὅτε δὲ
[7, 1]   ἐς τὴν Ἀττικὴν Ἀθηναῖοι καὶ     βασιλεὺς αὐτῶν Μέλανθος Ἀνδροπόμπου συνοίκους
[7, 1]   ἐπεκηρυκεύοντο Ἴωσιν αὐτοί τε καὶ     βασιλεὺς Τισαμενὸς Ὀρέστου γενέσθαι
[7, 25]   Γαῖον· Γῆς δὲ ἱερόν ἐστιν     Γαῖος ἐπίκλησιν Εὐρυστέρνου, ξόανον δὲ
[7, 11]   τῷ Ἀμύντου, αὐτὸς μέν σφισιν     Γάλλος ἀπηξίωσε δικαστὴς καταστῆναι, Καλλικράτει
[7, 11]   γῆς ἀμφισβητουμένης γενέσθαι δικαστής. οὗτος     Γάλλος ἐς τὸ Ἑλληνικὸν πολλὰ
[7, 25]   καταφεύγουσι παρὰ Ἀλέξανδρον, Μαρδόνιος     Γωβρύου τὴν ἀγγελίαν ἐπίστευσεν ἐς
[7, 8]   πόλεσιν λαοῖσί τ´ ἄνακτας θήσει·     δ´ ὁπλότερος τιμὴν ἀπὸ πᾶσαν
[7, 13]   πρὸς τὴν πόλιν. (εἰ δὲ     Δαμόκριτος προθυμίαν ἐποιήσατο, τοῖς φεύγουσιν
[7, 25]   ἀγγελίαν ἐπίστευσεν ἐς Ἀθηναίους ἀπαγγεῖλαι·     δὲ ἄλλος δῆμος ἀφίκοντο ἐς
[7, 18]   Ἀρέως παῖς ἦν τοῦ Ἄμπυκος,     δὲ Ἄμπυξ Πελίου τοῦ Αἰγινήτου
[7, 11]   ἤν σφισιν ἐπικουρεῖν Ἀχαιοὺς ἄγῃ·     δὲ ἀπὸ τῶν χρημάτων μεταδώσειν
[7, 25]   ἐγένοντο οἰκισταί. ναὸς ἐνταῦθα Δήμητρος,     δὲ Ἀφροδίτης Διονύσου τέ ἐστι,
[7, 21]   ἄλσει καὶ ναοὶ θεῶν, Ἀπόλλωνος,     δὲ Ἀφροδίτης· πεποίηται λίθου καὶ
[7, 24]   διεσπασμένα μᾶλλον ἀνθρώπων τεκτόνων·     δὲ δὴ δεύτερος τῶν σεισμῶν
[7, 10]   δὴ ὑπὸ συνειδότος ἐπαρρησιάζετο ἀγαθοῦ·  (ὁ   δὲ ἐπελάβετο αὐτίκα Ῥωμαῖος
[7, 1]   χρήματα ὑφελόμενος ἔχοι τῶν πατρῴων·     δὲ ἐς Ἀθήνας φυγὼν θυγατέρα
[7, 21]   παρὰ τοῦ Διονύσου τὸ ἄγαλμα.     δὲ ἤκουσέ τε εὐχομένου τοῦ
[7, 3]   καὶ ἀνάγουσιν ὡς τὸν Ῥάκιον·     δὲ μανθάνει γὰρ παρὰ τῆς
[7, 16]   μηδὲ τὴν πρώτην ἔφοδον ὑπομείναντες·     δὲ πεζὸς στρατὸς ἀθύμως μὲν
[7, 16]   Ἀχαιῶν τότε τοῦ Ἑλληνικοῦ προεστηκότων.     δὲ πόλεμος ἔσχεν οὗτος τέλος
[7, 4]   ἀφίκετο τοῦ Δαιδάλου τὸ ὄνομα.     δὲ Σμῖλις, ὅτι μὴ παρὰ
[7, 14]   γενέσθαι, ἄλλοι τε καὶ Ὀρέστης·     δὲ τούς τε ἐν ἑκάστῃ
[7, 6]   πταῖσμα ἀνενηνοχέναι τὸ ἐν Βοιωτοῖς·     δὲ τῶν ἐπιχωρίων Πατρεῦσιν ἐξηγητὴς
[7, 10]   συνέδριον ἐσελθεῖν τὸ Ἀχαιῶν ἔπεισεν.  (ὁ   δὲ ὡς ἐς τὸν σύλλογον
[7, 12]   ὑπὸ Μεναλκίδα τὰ χρήματα ἐξεπράχθησαν·     δὲ ὡς τὸ δωροδόκημα εἶχεν
[7, 17]   ἀπέχει τοῦ Λαρίσου. ταύτην Φίλιππος     Δημητρίου πολεμῶν μόνην τῶν Ἀχαϊκῶν
[7, 7]   ἀφιξόμεθα ἐς μνήμην· (Φίλιππος δὲ     Δημητρίου τὴν Μακεδόνων ἀρχήν, ὡς
[7, 11]   τὰ ἐντεταλμένα ἐποίει, Ἀθηναίων δὲ     δῆμος ἀνάγκῃ πλέον ἑκουσίως
[7, 20]   ἄνδρες, οὓς ἂν ἐκ πάντων     δῆμος προέληται κατ´ ἀξίωμα, καὶ
[7, 1]   Ἀχαιῶν ἐξέπεσον καὶ αὐτοὶ καὶ     δῆμος. τοῖς δὲ Ἀχαιοῖς τηνικαῦτα
[7, 15]   τετρακισχίλιοί τε καὶ μύριοι. (ἐνταῦθα     Δίαιος ἐς ἅπαν ἀφίκετο ἀνοίας,
[7, 16]   Ἀχαιῶν εὐθὺ Μεγάλης πόλεως ἔφευγεν     Δίαιος, οὐδέν τι γενόμενος ἐς
[7, 12]   καὶ ἀρχῆς διάδοχος τῆς Ἀχαιῶν     Δίαιος· τότε δὲ ὑπὲρ τοῦ
[7, 12]   Λακεδαιμονίους· τοὺς μὲν δὴ παρῆγεν     Δίαιος ὡς τὰ πάντα ἕπεσθαι
[7, 27]   ἐνταῦθα ἀνὴρ Πελληνεὺς ἕστηκε Πρόμαχος     Δρύωνος, ἀνελόμενος παγκρατίου νίκας, τὴν
[7, 16]   Ἀχαιοὺς ὅμοιος καὶ Καλλίστρατος     Ἐμπέδου πρὸς Ἀθηναίους. (τούτῳ γὰρ
[7, 25]   δὲ καὶ θεὸς παραινῶν     ἐν Δωδώνῃ νέμειν ἐς ἱκέτας
[7, 18]   σφισι δείγματα τοῦ λόγου Δεξαμενὸς     ἐν Ὠλένῳ βασιλεὺς καὶ ὁποίων
[7, 26]   ἴσοι νεανίσκοι ταῖς γυναιξί, {καὶ  ὁ}   ἐνδεδυκὼς δὲ θώρακα εἷς. τοῦτόν
[7, 20]   τῷ ἐς Ἑρμῆν, γράψας ὡς     Ἑρμῆς βοῦς ὑφέλοιτο τοῦ Ἀπόλλωνος,
[7, 19]   τὰ λάφυρα τῶν Ἑλλήνων, Εὐρύπυλος     Εὐαίμονος λαμβάνει λάρνακα· Διονύσου δὲ
[7, 7]   γε Ἀχαιῶν πόλιν Ἆγις εἷλεν     Εὐδαμίδου βασιλεύων ἐν {τῇ} Σπάρτῃ,
[7, 19]   εὑρόντι Ἑλλήνων. ἤνοιξε δ´ οὖν     Εὐρύπυλος τὴν λάρνακα καὶ εἶδε
[7, 23]   τὸ ἁρμόζον ταῖς ὥραις ποιούμενος     ἥλιος τὸν δρόμον μεταδίδωσι καὶ
[7, 2]   γὰρ ἀρχαιότατα Ἰόλαος Θηβαῖος, ἀδελφιδοῦς     Ἡρακλέους, Ἀθηναίοις ἐς Σαρδὼ καὶ
[7, 5]   ἦν ξύλων, καὶ ἐπ´ αὐτῇ     θεὸς ἐκ Τύρου τῆς Φοινίκης
[7, 24]   ὑπήχησις ἰσχυρά, ἄλλα τε πολλὰ     θεὸς ἐπὶ τοῖς βιαίοις τῶν
[7, 24]   μήκιστον διικνοῦνται τῆς γῆς, προσημαίνειν     θεὸς κατὰ τὰ αὐτὰ ὡς
[7, 25]   ἔστιν ἀπαραίτητον· φαίνεται δὲ καὶ     θεὸς παραινῶν ἐν Δωδώνῃ
[7, 25]   Ἑλίκην ἐποίησεν ἄδηλον ἐξ ἀνθρώπων     θεός, τότε καὶ τὴν Βοῦραν
[7, 5]   σφίσιν ἐρησομένους, καὶ αὐτοῖς ἔχρησεν     θεός· τρὶς μάκαρες κεῖνοι καὶ
[7, 17]   Ἀλεξάνδρου μήνιμα. Λακεδαιμονίοις δὲ Ἐπαμινώνδας     Θηβαῖος καὶ αὖθις Ἀχαιῶν
[7, 20]   τὸ ἐκτὸς φέρει τὴν λάρνακα     ἱερεύς. αὕτη μὲν δὴ
[7, 16]   καὶ τραύματα ἐπίκαιρα αὐτὸς καὶ     ἵππος λαβόντες ἀφιᾶσι τὴν ψυχήν.
[7, 10]   πρόθυμον, τοῦτον τὸν ἄνδρα προσεποιήσατο     Καλλικράτης ἐς τοσοῦτον ὥστε αὐτὸν
[7, 10]   δὲ ἐς τὴν Ἑλλάδα ὑπήρχετο     Καλλικράτης οὔτε ἔργον τῶν ἐς
[7, 25]   ὄνομα δυνάστης ἐπιχώριος     Κερυνίτης ποταμὸς πεποίηκεν, ὃς ἐξ
[7, 7]   τὸν Ἀντίγονον καὶ Ἀχαιοὺς ποιησάμενος     Κλεομένης σπονδὰς καὶ αὐτίκα παραβὰς
[7, 24]   τοῦ Ποσειδῶνος ἐπὶ τοσοῦτον ἐπέσχεν     κλύδων ὡς τὰ ἄκρα τῶν
[7, 3]   Κᾶρες, ἐς Ἀνδραίμων σφᾶς     Κόδρου καὶ Ἴωνες ἐλαύνουσι. τῷ
[7, 2]   τοῦ Ἀμαζόνων γένους. Ἄνδροκλος δὲ     Κόδρου οὗτος γὰρ δὴ ἀπεδέδεικτο
[7, 2]   δὲ Μυοῦντος μὲν Κυάρητος ἐγένετο     Κόδρου, Πριηνεῖς δὲ Ἴωσιν ἀναμεμιγμένοι
[7, 3]   τῶν κατειλεγμένων ἐχόντων Ἐρυθράς, Κλέοπος     Κόδρου συλλέξας ἐξ ἁπασῶν τῶν
[7, 14]   Ἀρκάδων τοῖς ἀνδράσιν ἐς λόγους     Κριτόλαος, ἀθροῖσαι δὲ Ἀχαιούς σφισιν
[7, 14]   οὐκ ἀφίκοντο οἱ συνεδρεύσοντες, (ἐνταῦθα     Κριτόλαος μάλιστα ἐπεδείκνυτο ἀπάτῃ πρὸς
[7, 15]   ὡς παρὰ τῶν κατασκόπων ἐπυνθάνετο     Κριτόλαος Μέτελλον καὶ Ῥωμαίους διαβεβηκέναι
[7, 24]   ἐν θέρει μετὰ ἀχλύος μᾶλλον     κύκλος παρέχεται τοῦ ἡλίου τὴν
[7, 9]   καὶ ἐξ ἀρχῆς αὖθις Σπαρτιάταις     κύκλος τοῦ ἄστεως. (Λακεδαιμονίων δὲ
[7, 4]   ἐξαιτοῦντος Μίνω μὴ πρόοιτο αὐτὸν     Κώκαλος· καὶ ἐς τοσοῦτο ὑπὸ
[7, 7]   Ἀράτου καὶ Σικυωνίων· Κλεομένης δὲ     Λεωνίδου τοῦ Κλεωνύμου, βασιλεὺς οἰκίας
[7, 7]   (ἐμνημόνευσε δέ μοι καὶ πρότερον     λόγος ἐν τῇ Ἀτθίδι συγγραφῇ,
[7, 1]   σφίσιν ἐπ´ ἀλλήλους, ἐπέξεισιν αὐτίκα     λόγος μοι προδιηγησαμένῳ καθ´ ἥντινα
[7, 19]   ταύτην, δηλώσει μοι καὶ ταῦτα     λόγος προδιηγησαμένῳ πρότερον ὁποῖα ὑπὸ
[7, 2]   τοῦτον λίμνην ποταμὸς ἐποίησεν     Μαίανδρος, ἀποτεμόμενος τὸν ἔσπλουν τῇ
[7, 9]   πειθοῖ τοὺς λόγους. (Λυκόρτας δὲ     Μεγαλοπολίτης, οὔτε ἀξιώματι οὐδενὸς Ἀρκάδων
[7, 2]   βασιλευόμενος ὑπὸ τοῦ Μέδοντος, ὅτι     Μέδων τὸν ἕτερον ἦν τῶν
[7, 22]   τοῦ Πατρέων ἄστεως ποταμός τε     Μείλιχος καὶ τὸ ἱερὸν τῆς
[7, 19]   εὐπρεπείᾳ μάλιστα ὑπερηρκότα. ὡς δὲ     Μελάνιππος ἐς τὸ ἴσον τοῦ
[7, 25]   τοῖς Ἀθηναίοις τοῦ Μελάνθου βασιλεύοντος.     μὲν δὴ ἄλλος στρατὸς τῶν
[7, 19]   τὴν λάρνακα καὶ αὐτὸν οἰκῆσαι.     μὲν δὴ ἄνεμος τὰς ναῦς
[7, 21]   θυμῷ ἑαυτὸν ἀντὶ Καλλιρόης διεργάζεται.     μὲν δὴ ἀπέδειξεν ἔργον ἀνθρώπων
[7, 11]   πλείστας ἀφεῖναι συλλόγου τοῦ Ἀχαιῶν.  (ὁ   μὲν δὴ τὰ ἐντεταλμένα ἐποίει,
[7, 10]   τὰ Μακεδόνων τε καὶ Περσέως.     μὲν δὴ ταῦτα ἔλεγεν ὑπὸ
[7, 10]   ἐν αὐτοῖς Ῥωμαίοις ὑπέχειν κρίσιν.     μὲν δὴ ὑπὸ συνειδότος ἐπαρρησιάζετο
[7, 19]   βωμὸν τῆς Τρικλαρίας ἠγμένους. καὶ     μὲν ἔμελλεν οὐ χαλεπῶς συνήσειν
[7, 13]   πολεμήσοντες ἀφεστηκότι ἀπὸ Ῥωμαίων. καὶ     μὲν ἐν Μακεδονίᾳ πόλεμος ἔμελλεν
[7, 12]   ἐπὶ τῆς βουλῆς. καὶ αὐτῶν     μὲν κατὰ τὴν ὁδὸν Καλλικράτης
[7, 8]   ἀγαθὸν καὶ πῆμα Φίλιππος. ἤτοι     μὲν πρότερος πόλεσιν λαοῖσί τ´
[7, 7]   ἐς ὄλεθρον ἀνθρώποις, δὴ     μὲν τοῦ Ἀμύντου Φίλιππος οὐδ´
[7, 12]   βουλῆς εἰσιν ἐγνωσμένοι, Λακεδαιμονίους δὲ     Μεναλκίδας ἠπάτα παντελῶς τοῦ συνεδρεύειν
[7, 12]   (ἐνταῦθα ὡς ἀφικνεῖτο ἐς πᾶν     Μεναλκίδας κινδύνου, μεταδίδωσι τάλαντα τρία
[7, 11]   (χρόνος τε δὴ οὐ πολὺς     μεταξὺ ἤνυστο, καὶ τῶν φρουρῶν
[7, 2]   πόλις. ἀφίκετο δὲ ἐκ Κρήτης     Μίλητος καὶ σὺν αὐτῷ
[7, 16]   Ῥωμαίων ἐναντία ἐπολέμησαν, τείχη μὲν     Μόμμιος κατέλυε καὶ ὅπλα ἀφῃρεῖτο
[7, 16]   μάχης· (ὡς δὲ ἀντεπῆγε καὶ     Μόμμιος, οἱ μὲν ἐς τὸ
[7, 16]   ἐκείνοις οὐχ ὁμοίου λόγου Φιλοποίμενι     Μόμμιος τῷ παρ´ Ἀττάλου στρατηγῷ
[7, 27]   ἐδέξατο δὲ οἴκῳ Δήμητρα καὶ     Μύσιος λόγῳ τῷ Ἀργείων. ἔστι
[7, 26]   ἐστιν ἐξ ἀρχῆς Ἰφιγενείᾳ ποιηθεὶς     ναός. (ἔστι καὶ Ἀπόλλωνος ἱερὸν
[7, 2]   τῆς ἀρχῆς, καὶ οὐκ ἔφασκεν     Νειλεὺς ἀνέξεσθαι βασιλευόμενος ὑπὸ τοῦ
[7, 2]   βασιλείαν τὴν Ἀθηναίων. οὕτω δὴ     Νειλεὺς καὶ οἱ λοιποὶ τῶν
[7, 17]   περιῆλθεν Ῥωμαίων, καὶ ἐλεύθερον     Νέρων ἀφίησιν ἁπάντων, ἀλλαγὴν πρὸς
[7, 24]   τῶν παίδων ἱερᾶσθαι τῷ Διὶ     νικῶν κάλλει· ἀρχομένων δὲ αὐτῷ
[7, 10]   μετ´ αὐτὸν Ξένων ἦν δὲ     Ξένων οὗτος οὐκ ἐλαχίστου λόγου
[7, 17]   εὕρασθαι· καὶ ἐπὶ τούτῳ κατάρας     Οἰβώτας ἐποιήσατο μηδενὶ Ὀλυμπικὴν νίκην
[7, 1]   τε καὶ βασιλεὺς Τισαμενὸς     Ὀρέστου γενέσθαι σύνοικοί σφισιν ἄνευ
[7, 17]   καὶ σφᾶς ὑποτελεῖς τε αὖθις     Οὐεσπασιανὸς εἶναι φόρων καὶ ἀκούειν
[7, 22]   Πατρῶν πεντήκοντα ἀπέχουσα, λιμὴν δὲ     Πάνορμος σταδίοις πέντε καὶ δέκα
[7, 10]   ἄγοντι εἰρήνην κατὰ συνθήκας, ἃς     πατήρ οἱ Φίλιππος ἐποιήσατο, ἐπῆλθεν
[7, 18]   Πάτρας τῇ πόλει. Ἀγήνωρ δὲ     πατὴρ τοῦ Πρευγένους Ἀρέως παῖς
[7, 6]   τοῖς Ἀχαιοῖς ἐδυνάστευον καὶ Δαμασίας     Πενθίλου τοῦ Ὀρέστου, τοῖς Τισαμενοῦ
[7, 4]   δὲ ἦν τοῖς Ἴωσι Προκλῆς     Πιτυρέως, αὐτός τε Ἐπιδαύριος καὶ
[7, 4]   ἄγαλμα ἐν Σάμῳ τῆς Ἥρας     ποιήσας ἐστὶν οὗτος. (Ἴωνι δὲ
[7, 2]   ἐσεῖχεν οὐ μέγας· τοῦτον λίμνην     ποταμὸς ἐποίησεν Μαίανδρος, ἀποτεμόμενος
[7, 19]   μὲν δὴ τῆς θυσίας ἕνεκα     ποταμὸς πρὸς τῷ ἱερῷ
[7, 6]   τε καὶ Λεοντομένης· Κομήτης δὲ     πρεσβύτατος τῶν Τισαμενοῦ παίδων πρότερον
[7, 18]   δὲ ὕστερον ἐκβαλόντων Ἴωνας, Πατρεὺς     Πρευγένους τοῦ Ἀγήνορος ἐς μὲν
[7, 27]   Κορινθίου συνεστῶτος πολέμου Πελληνεῦσιν ἀποκτείνειεν     Πρόμαχος πλείστους τῶν ἀντιτεταγμένων. λέγεται
[7, 19]   τῆς θυσίας ἕνεκα ποταμὸς     πρὸς τῷ ἱερῷ τῆς Τρικλαρίας
[7, 15]   αὐτόν· ἐξεύρητό τε δὴ αὐτίκα     Πυθέας καὶ ἀναχθεὶς δίκην εἶχεν.
[7, 3]   σὺν αὐτῇ συνοίκους. Μόψος δὲ     Ῥακίου καὶ Μαντοῦς καὶ τὸ
[7, 10]   εἶναι. (ἔνθα δὴ ὡς ἠλέγχετο     Ῥωμαῖος, ἀπετόλμησεν εἰπεῖν ὡς οἱ
[7, 10]   ἀγαθοῦ· (ὁ δὲ ἐπελάβετο αὐτίκα     Ῥωμαῖος τῆς προφάσεως, καὶ ὁπόσοις
[7, 1]   βασιλέα αὐτῶν ἀθροίζοντι ἀγγέλους ἔπεμπεν     Σελινοῦς, τὴν θυγατέρα Ἑλίκην,
[7, 4]   Αἰγινήτου Σμίλιδος τοῦ Εὐκλείδου. οὗτος     Σμῖλίς ἐστιν ἡλικίαν κατὰ Δαίδαλον,
[7, 15]   ὡς δὲ πλησίον Μεγάρων ἐγίνετο     στρατός, οὔτε ὑπέμειναν οἱ περὶ
[7, 15]   παραυτίκα ἐπέπυστο ὡς Μόμμιος καὶ     σὺν αὐτῷ στρατὸς ἐπὶ Ἀχαιοὺς
[7, 2]   ἐκ Κρήτης Μίλητος καὶ     σὺν αὐτῷ στρατὸς Μίνω τὸν
[7, 3]   Ἴωνες ἐλαύνουσι. τῷ δὲ Ἀνδραίμονι     τάφος ἐκ Κολοφῶνος ἰόντι ἐστὶν
[7, 3]   τε αὐτῶν καὶ Σμυρναίων ἐστὶν     τάφος ἰόντι ἐς Κλάρον ἐν
[7, 2]   ἐκείνων γαμοῦσι. τοῦ δὲ Νειλέως     τάφος ἰόντων ἐς Διδύμους ἐστὶν
[7, 17]   Ἄττης, ἀπέκοψε δὲ καὶ     τὴν θυγατέρα αὐτῷ διδούς· Ἄγδιστιν
[7, 5]   τὰ ἔπη λέγουσι· (Χίοις δὲ     τοῦ Οἰνοπίωνος τάφος θέαν τε
[7, 3]   οἱ Δαμασίχθονος παῖδες· καὶ ἔνθα     τοῦ Προμήθου τάφος, Πολυτειχίδες ὄνομά
[7, 18]   (ὡς δὲ πρὸς ὕπνον ἐτράπετο     Τριπτόλεμος, ἐνταῦθα Ἀνθείαν παῖδα Εὐμήλου
[7, 25]   μὲν γὰρ πρὸ τοῦ ἀγάλματος     τῷ θεῷ χρώμενος, ἐπὶ δὲ
[7, 22]   χαλκοῖ. (ἀφικόμενος οὖν περὶ ἑσπέραν     τῷ θεῷ χρώμενος λιβανωτόν τε
[7, 6]   τῶν ἐκ Λακεδαίμονος Πρευγένης καὶ     υἱός, ὄνομα δέ οἱ ἦν
[7, 22]   πυθέσθαι δὲ οὐκ εἶχον εἰ  {ὁ}   Φάρης Φυλοδαμείας τῆς Δαναοῦ
[7, 7]   τὴν ὑπὸ τὸ Πήλιον κατεῖχεν     Φίλιππος. μάλιστα δὲ Ἀθηναίους καὶ
[7, 8]   κατὰ δύναμιν ἀγωνισάμενος αὐτὸς οὗτος     Φίλιππος τοσοῦτον ἐκρατήθη τῇ συμβολῇ,
[7, 5]   ἐν Πανιωνίῳ συλλόγου. Ἀλέξανδρος δὲ     Φιλίππου τῆς ἐφ´ ἡμῶν πόλεως
[7, 3]   Ἀλέξανδρος δὲ ἀνὰ χρόνον ἔμελλεν     Φιλίππου χερρόνησον Κλαζομενὰς ἐργάσεσθαι χώματι
[7, 8]   ἀρχῆς Φλαμίνιον. ~(τότε δὲ ἥκων     Φλαμίνιος Ἐρέτριάν τε διήρπασε, τοὺς
[7, 22]   οὐκ εἶχον εἰ {ὁ} Φάρης     Φυλοδαμείας τῆς Δαναοῦ σφισιν




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site d'Agnes VINAS

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 16/01/2007