Livre, Chap. |
[7, 24] |
τοὺς
ἔπειτα
ἐποίησε.
(τὰ
μὲν
|
οὖν |
ἄλλα
ἐπὶ
τοῖς
σεισμοῖς,
ὅσοι |
[7, 9] |
δήμου
κατάγουσιν
ἐς
Σπάρτην.
τότε
|
οὖν |
ἀναβεβηκότες
καὶ
οὗτοι
παρὰ
τὴν |
[7, 13] |
ἢ
συντόνῳ
πολιορκίᾳ.
(Δαμοκρίτῳ
μὲν
|
οὖν |
ἀπαγαγόντι
ὀπίσω
τὴν
στρατιὰν
ἐπιβάλλουσιν |
[7, 7] |
ἄλλοις
ἐγένοντο
Ἕλλησι.
συνέδριόν
τε
|
οὖν |
Ἀχαϊκὸν
καλούμενον
καὶ
ἀπὸ
κοινοῦ |
[7, 13] |
ὑπὸ
Ῥωμαίων
αὐτοὺς
ἀπηλλάχθαι.
~(αὖθις
|
οὖν |
ἐκ
τῶν
ἀντιλογιῶν
Λακεδαιμονίοις
ὥρμηντο |
[7, 11] |
πολέμῳ
πιεσθέντες
μάλιστα
Ἑλλήνων.
καταφεύγουσιν
|
οὖν |
ἐπὶ
τὴν
Ῥωμαίων
βουλὴν
οἱ |
[7, 21] |
τελευτὴ
σφᾶς
παραπλῆγας
ἐπελάμβανε.
καταφεύγουσιν
|
οὖν |
ἐπὶ
τὸ
χρηστήριον
τὸ
ἐν |
[7, 5] |
ἀναστήσαντα
ἐκ
τῆς
προτέρας·
(ἀποστέλλουσιν
|
οὖν |
ἐς
Κλάρον
θεωροὺς
οἱ
Σμυρναῖοι |
[7, 17] |
ἀντὶ
Ἑλλάδος
σφίσιν
ἀντέδωκεν.
ἀπιδόντι
|
οὖν |
ἐς
τοῦτό
μοι
τοῦ
Νέρωνος |
[7, 22] |
τῇ
Τριτείᾳ
νομίζουσιν.
(αἵδε
μὲν
|
οὖν |
θαλάσσης
τέ
εἰσιν
ἀπωτέρω
πόλεις |
[7, 24] |
μάλιστα
τὸν
καρπόν.
κατὰ
ταὐτὰ
|
οὖν |
καὶ
τὸν
σεισμὸν
{εἴτ´}
εὐθὺ |
[7, 10] |
καὶ
ἐς
τὰ
ἄλλα·
ἐκέλευσεν
|
οὖν |
καταγνῶναι
τοὺς
Ἀχαιοὺς
θάνατον·
εἰ |
[7, 19] |
τῷ
εὑρόντι
Ἑλλήνων.
ἤνοιξε
δ´
|
οὖν |
ὁ
Εὐρύπυλος
τὴν
λάρνακα
καὶ |
[7, 17] |
πατρίδα
Πάλειαν
θῆκ´
ὀνομαστοτέραν.
τοῦτο
|
οὖν |
οὐκ
ἄν
τινι
ἀλογίαν
παραστήσειεν, |
[7, 11] |
ἦρξαν
τὴν
ἀξίαν.
(Σικυώνιοι
μὲν
|
οὖν |
οὐκ
ἀφικομένοις
ἐς
καιρὸν
τῆς |
[7, 15] |
ἐς
τὴν
Ἑλλάδα
ἀφῖχθαι.
(ἀγγέλους
|
οὖν |
παρὰ
τοὺς
Ἀχαιοὺς
ἀπέστελλεν,
ἀφιέναι |
[7, 22] |
ἑστίαν
προσέχονται
λύχνοι
χαλκοῖ.
(ἀφικόμενος
|
οὖν |
περὶ
ἑσπέραν
ὁ
τῷ
θεῷ |
[7, 26] |
ὑπὸ
κάλλους
κατορθοῦται.
ἐγὼ
μὲν
|
οὖν |
Πινδάρου
τά
τε
ἄλλα
πείθομαι |
[7, 27] |
Πουλυδάμαντος
ἀνικάτου
Σκοτόεσσα"
(Πελληνεῖς
δ´
|
οὖν |
Πρόμαχον
τὰ
μάλιστα
ἄγουσιν
ἐν |
[7, 19] |
ἀποστέλλεσθαι
παρὰ
ἄνδρα
ἔμελλε.
(λέγουσιν
|
οὖν |
συμβῆναί
ποτε
ὡς
ἱερᾶσθαι
μὲν |
[7, 8] |
τὸ
ἀσφαλέστατον
ὀχυρωθέντα.
τά
τε
|
οὖν |
τείχη
τῆς
Σπάρτης
οἱ
Ἀχαιοὶ |
[7, 15] |
κατὰ
τοῦ
βυθοῦ.
(ἐς
μὲν
|
οὖν |
τὴν
Κριτολάου
τελευτὴν
καὶ
ἄλλα |
[7, 26] |
καὶ
ἀνάντης
ἐστί·
μῆκος
μὲν
|
οὖν |
τῆς
ὁδοῦ
τεσσαράκοντά
εἰσι
στάδιοι, |
[7, 26] |
καὶ
τὸ
ἐπίνειον
ἔχει
ἐς
|
οὖν |
τὸ
ἐπίνειον
Αἰγειρατῶν
δύο
καὶ |
[7, 4] |
ἐμὲ
ἔτι
πεφυκυίᾳ.
εἶναι
δ´
|
οὖν |
τὸ
ἱερὸν
τοῦτο
ἐν
τοῖς |
[7, 7] |
μητρὶ
αὐτοῦ
συνῴκει.
πρὸς
τοῦτον
|
οὖν |
τὸν
Ἀντίγονον
καὶ
Ἀχαιοὺς
ποιησάμενος |