Alphabétiquement     [«   »]
ὁδοῦ 9
ὀδυρόμενος 1
ὅθι 1
οἱ 187
οἵ 5
οἳ 18
οἷα 2
Fréquences     [«    »]
172 ἐπὶ
161
157 τῷ
187 οἱ
194 τῶν
197 τὰ
234 τῆς
HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

PAUSANIAS, Le Tour de la Grèce, livre VII

οἱ


Livre, Chap.
[7, 11]   ζημίαν· ἐξέτισαν δὲ οὐδὲ ταῦτα  οἱ   Ἀθηναῖοι, ἀλλὰ ὑποσχέσεσι καὶ δώροις
[7, 1]   ἐν ὑπονοίᾳ ποιούμενοι τοὺς Δωριέας  οἱ   Ἀθηναῖοι, μὴ οὐδὲ αὐτῶν ἐθέλωσιν
[7, 7]   καὶ ἐπικουρίαν τὴν ἐκεῖθεν κατέφευγον  οἱ   Ἀθηναῖοι. Ῥωμαῖοι δὲ ἐπεπόμφεσαν καὶ
[7, 26]   ἀρχαῖον, Ἰφιγένεια Ἀγαμέμνονος, ὡς  οἱ   Αἰγειρᾶταί φασιν· εἰ δὲ ἀληθῆ
[7, 25]   οὐκέτι ὄντων νέμονται τὴν χώραν  οἱ   Αἰγιεῖς. (μετὰ δὲ Ἑλίκην ἀποτραπήσῃ
[7, 23]   Ἀργείων, ὡς δὲ αὐτοὶ λέγουσιν  οἱ   Αἰγιεῖς, παρακαταθήκη σφίσιν ὑπὸ Ἀργείων
[7, 2]   παίδων· (μετέσχον δὲ καὶ Φωκεῖς  οἱ   ἄλλοι πλὴν Δελφῶν καὶ Ἄβαντες
[7, 24]   Θερμοπύλας τε καὶ ἐς Δελφοὺς  οἱ   Ἀμφικτύονες. (ἰόντι δὲ ἐς τὸ
[7, 10]   Ῥώμην· καὶ ἐγένοντο ὑπὲρ χιλίους  οἱ   ἀναχθέντες. τούτους ὑπὸ Ἀχαιῶν οἱ
[7, 27]   ἀνὰ μέρος ἐς τὰς γυναῖκας  οἱ   ἄνδρες γέλωτί τε ἐς ἀλλήλους
[7, 27]   δὲ ἡμέρᾳ τῆς ἑορτῆς ὑπεξίασιν  οἱ   ἄνδρες ἐκ τοῦ ἱεροῦ, καταλειπόμεναι
[7, 27]   ἐστὶν αὐταῖς· ἀπελαύνονται δὲ οὐχ  οἱ   ἄνδρες μόνον ἀλλὰ καὶ τῶν
[7, 25]   ἀκρόπολιν κατειληφότων· καὶ αὐτοί τε  οἱ   ἀποκτείναντες ἐνομίσθησαν καὶ οἱ ἐξ
[7, 14]   δὲ ἐς τὴν Ἑλλάδα καὶ  οἱ   ἀποσταλέντες ἐκ Ῥώμης Λακεδαιμονίοις δικασταὶ
[7, 15]   οἱ περὶ Χαιρώνειαν λογάδες κατέστρωντο  οἱ   Ἀρκάδων, ἀναστήσας τὸ στράτευμα ἤλαυνεν
[7, 14]   τὸ Ἀχαϊκόν. (ταῦτα Ὀρέστου λέγοντος  οἱ   ἄρχοντες τῶν Ἀχαιῶν οὐδὲ τὸν
[7, 5]   καὶ δὴ καὶ τὸν ἁλιέα  οἱ   αὐτοὶ οὗτοι ἀναβλέψαι τε καὶ
[7, 6]   ἐξόδου τῆς ἐς Θερμοπύλας εἰσὶν  οἱ   Ἀχαιοὶ δῆλοι μετεσχηκότες οὔτε Ἀθηναίοις
[7, 13]   ἀπαγαγόντι ὀπίσω τὴν στρατιὰν ἐπιβάλλουσιν  οἱ   Ἀχαιοὶ ζημίαν πεντήκοντα ἅτε ἀνδρὶ
[7, 17]   οὐκ ἀμελὲς ἦν διδάσκονταί ποτε  οἱ   Ἀχαιοὶ καθ´ ἥντινα αἰτίαν στεφάνου
[7, 8]   τε οὖν τείχη τῆς Σπάρτης  οἱ   Ἀχαιοὶ καθεῖλον καὶ τὰ ἐς
[7, 9]   ὑπὸ Νάβιδος φυγάδας ὑπεδέξαντο αὐτοὺς  οἱ   Ἀχαιοὶ καὶ ἀποθανόντος Νάβιδος παρὰ
[7, 6]   τῆς Σικυωνίας ἐσχάτη· ἐς ταύτας  οἱ   Ἀχαιοὶ καὶ οἱ βασιλεῖς αὐτῶν
[7, 14]   ἡμέραις δὲ ὕστερον οὐ πολλαῖς  οἱ   Ἀχαιοὶ Λακεδαιμονίων μὲν αὐτῶν ὅσους
[7, 7]   δὲ ἑκάστων κατὰ σφᾶς συνισταμένων,  οἱ   Ἀχαιοὶ μάλιστα ἴσχυον· τυράννων τε
[7, 6]   Φιλίππου τε ἐναντία καὶ Μακεδόνων  οἱ   Ἀχαιοὶ μετέσχον, ἐς δὲ τὴν
[7, 16]   δὲ τοῦ ἔργου καὶ ἐπήρθησαν  οἱ   Ἀχαιοὶ ποιήσασθαι τὴν ἔξοδον πρότερον
[7, 6]   ὕστερον, ἐς τὴν συμμαχίαν ἦσαν  οἱ   Ἀχαιοὶ πρόθυμοι Πατρεῦσι, καὶ ἐς
[7, 6]   ἀπεληλυθότων Ἰώνων τήν τε γῆν  οἱ   Ἀχαιοὶ τὴν Ἰώνων διελάγχανον καὶ
[7, 8]   (καὶ σφᾶς ὑπὸ τὸν χρόνον  οἱ   Ἀχαιοὶ τοῦτον ἐς σύλλογον ὑπάγονται
[7, 16]   κἂν εὕρασθαί τι παρὰ Μομμίου  οἱ   Ἀχαιοὶ φιλάνθρωπον ἐδυνήθησαν, ἐς πολιορκίαν
[7, 6]   ἐς ταύτας οἱ Ἀχαιοὶ καὶ  οἱ   βασιλεῖς αὐτῶν ἐσῳκίζοντο πρότερον ἔτι
[7, 3]   νεκρὸν δὲ οἴκαδε ἀπαχθέντα κατεδέξαντο  οἱ   Δαμασίχθονος παῖδες· καὶ ἔνθα
[7, 18]   μὲν πλὴν ὀλίγων τινῶν ἐκλείπουσιν·  οἱ   δὲ ἄλλοι κατὰ χώραν ὑπὸ
[7, 1]   δήμῳ μνῆμα τῷ Ποταμίων ἐστίν·  οἱ   δὲ ἀπόγονοι τοῦ Ἴωνος τὸ
[7, 20]   λάρνακος ἐπίκλησις μέν ἐστιν Αἰσυμνήτης,  οἱ   δὲ αὐτὸν ἐς τὰ μάλιστα
[7, 25]   δὲ τῇ εὐχῇ λαβὼν ἀστραγάλους  οἱ   δὲ ἄφθονοι παρὰ τῷ Ἡρακλεῖ
[7, 2]   τῷ μνήματι ἀνήρ ἐστιν ὡπλισμένος.  (οἱ   δὲ Ἴωνες οἱ Μυοῦντα ἐσοικισάμενοι
[7, 18]   καὶ ἐλάφους τε καὶ δορκάδας,  οἱ   δὲ καὶ λύκων καὶ ἄρκτων
[7, 18]   καὶ λύκων καὶ ἄρκτων σκύμνους,  οἱ   δὲ καὶ τὰ τέλεια τῶν
[7, 2]   στρατὸς Μίνω τὸν Εὐρώπης φεύγοντες,  οἱ   δὲ Κᾶρες οἱ πρότερον νεμόμενοι
[7, 4]   τὴν νῆσον καλοῦσιν ἀντὶ Δαρδανίας·  οἱ   δὲ ὁμοῦ Λεωγόρῳ περὶ Ἀναίαν
[7, 26]   αὐτοῖς πολέμιος ἐς τὴν γῆν·  οἱ   δὲ οὐ γὰρ ἐδόκουν ἀξιόμαχοι
[7, 19]   Αἰνείας, ἀπολίποι ταύτην τὴν λάρνακα·  οἱ   δὲ ῥιφῆναί φασιν αὐτὴν ὑπὸ
[7, 9]   ἠπιώτερον μεταχειρίζεσθαι τὰ ἐν Λακεδαίμονι.  οἱ   δέ σφισιν ἀπεκρίναντο μήτε ἐκείνοις
[7, 18]   ἄγαλμα τῆς Ἀρτέμιδος τὸ ἀρχαῖον,  (οἱ   δὲ τῆς Ἀρτέμιδος τὸ μήνιμα
[7, 25]   ἐν Ἥρας λόγοις ἐποιήσατο μνήμην,  οἱ   δέ τοι εἰς Ἑλίκην τε
[7, 9]   πρότερον ἐς τὴν Ἑλλάδα ἀφίκοντο.  οἱ   δὲ τούς τε ἐκβληθέντας ὑπὸ
[7, 3]   Πελοπόννησον κατελθόντων ἐξέλιπον τὰς πόλεις·  (οἱ   δὲ Φωκαεῖς γένος μὲν τὸ
[7, 7]   ἄλλων Πελοποννησίων οἱ μὲν αὐτίκα,  οἱ   δὲ χρόνον τινὰ ἐπισχόντες· τοὺς
[7, 11]   αὐτὰ εἰργασμένους ἐπηγγέλλοντο ὑφέξειν δίκην.  (οἱ   δὲ Ὠρώπιοι καταφεύγοντες ἐπὶ Ἀχαιοὺς
[7, 22]   ἐκ Κύμης τῆς ἐν Ὀπικοῖς·  οἱ   δὲ ὡς Ἄρης συγγένοιτο Τριτείᾳ
[7, 11]   ἐξαγγέλλει ταῦτα ἐς τοὺς Ἀθηναίους·  οἱ   δὲ ὡς ἕκαστος τάχους εἶχεν
[7, 14]   καὶ ἐκάλουν Ἀχαιοὺς ἐς ἐκκλησίαν·  οἱ   δὲ ὡς τὰ ἐγνωσμένα ἐπύθοντο
[7, 10]   εἰρήνην ἐν τάχει συντίθεσθαι, καί  οἱ   διέφερεν οὐδὲν εἰ Ἀθήνας τε
[7, 10]   πολεμοῦντι πρὸς Ῥωμαίους Περσεῖ χρήματα  οἱ   δυνατώτατοι τῶν Ἀχαιῶν παράσχοιεν, συνάραιντο
[7, 18]   καὶ ἐκφεύγοντα ὑπὸ ἰσχύος· ταῦτα  οἱ   ἐμβαλόντες ἐπανάγουσιν αὖθις ἐς τὴν
[7, 22]   Τριταιεῖς λέγουσιν, ἐκομίσθη. θύειν δὲ  οἱ   ἐνταῦθα καὶ Ἄρει καὶ τῇ
[7, 25]   τε οἱ ἀποκτείναντες ἐνομίσθησαν καὶ  οἱ   ἐξ ἐκείνων ἐναγεῖς τῆς θεοῦ.
[7, 21]   τοῦ λιμένος, καὶ ἀπ´ ἐκείνης  οἱ   ἔπειτα ἄνθρωποι Καλλιρόην τὴν πηγὴν
[7, 10]   μὲν οὔποτε τὴν Ἑλλάδα ἐπέλειπον  οἱ   ἐπὶ προδοσίᾳ νοσήσαντες· Ἀχαιοὺς δὲ
[7, 24]   αὐτῇ καὶ ἄλλο πῆμα τοιόνδε  οἱ   ἐπιγενέσθαι φασὶν ὥρᾳ χειμῶνος. ἐπῆλθε
[7, 17]   Ἡρακλῆς ἐπειργασμένος· ἐλέγετο δὲ ὡς  οἱ   ἐπιχώριοι καὶ ἐναγίζουσι τῷ Σωστράτῳ.
[7, 26]   ἀποκοσμοῦνται καὶ τὸν πατέρα ἐπονομάζουσιν  οἱ   ἐπιχώριοι Συμπαθῆ, ἅτε ἐλεεινὸν καὶ
[7, 19]   ἀφίκοντο δὲ ἐς μνήμην καὶ  οἱ   ἐπιχώριοι τοῦ χρησμοῦ, βασιλέα τε
[7, 22]   αὐτῷ οὐδὲ ἀγάλματα· κομισθῆναι δὲ  οἱ   ἐπιχώριοί φασιν ἐς Ῥώμην τὰ
[7, 5]   τριχῶν καὶ ἐς ἐμὲ ἔτι  οἱ   ἐπιχώριοι φυλάσσουσι· καὶ δὴ καὶ
[7, 5]   δὲ αἰτίαν, οὐδὲ αὐτοὶ τοῦτο  οἱ   Ἐρυθραῖοι λέγουσιν. (ὡς δὲ ἐς
[7, 5]   ἄκραν ἔσχεν, ἐνταῦθα πολὺν μὲν  οἱ   Ἐρυθραῖοι πόνον, οὐκ ἐλάσσονα δὲ
[7, 5]   ἀποκεῖραι παρέχουσιν αὑτάς· καὶ οὕτως  οἱ   Ἐρυθραῖοι τὴν σχεδίαν καθέλκουσιν. ἔσοδός
[7, 16]   τὸν θάνατον δειλίαν. (Ἀχαιῶν δὲ  οἱ   ἐς Κόρινθον ἀποσωθέντες μετὰ τὴν
[7, 10]   παντάπασιν ἄδικα καὶ αὐτὸν ἠξίουν  οἱ   ἐς τὸν σύλλογον ἐληλυθότες ἤδη,
[7, 10]   Ῥωμαῖος, ἀπετόλμησεν εἰπεῖν ὡς  οἱ   ἐστρατηγηκότες Ἀχαιῶν ἐνέχονται πάντες τῇ
[7, 10]   Ἐρέτριαν Μῆδοι, προδόται δὲ ἐγένοντο  οἱ   εὐδοκιμοῦντες μάλιστα ἐν Ἐρετρίᾳ Φίλαγρος
[7, 2]   δὲ Φωκεῦσι Φιλογένης καὶ Δάμων  οἱ   Εὐκτήμονος Ἀθηναῖοι ναῦς τε διδόασιν
[7, 8]   πολλῶν καὶ ἐναντίων ἀλλήλοις, τέλος  οἱ   εὖνοι Ῥωμαίοις ἐνίκησαν καὶ Ἀχαιοὶ
[7, 25]   ἀζημίοις, χρόνῳ δὲ ὕστερον αὐτοὶ  οἱ   ἔχοντες τὰς ἀρχὰς διέφθειραν τῆς
[7, 13]   πολύ, ὅσον μὲν ἐς χιλίους  οἱ   ἡλικίᾳ μάλιστα αὐτῶν καὶ τόλμαις
[7, 6]   καὶ υἱός, ὄνομα δέ  οἱ   ἦν Πατρεύς· καί σφισιν ὑπὸ
[7, 15]   Θήβας· Ἡράκλειάν τε γὰρ ἐπολιόρκησαν  οἱ   Θηβαῖοι μετὰ Ἀχαιῶν καὶ ἀγῶνος
[7, 14]   ἐπηγγέλλοντο τοῦ πολέμου· (ἑαλώκεσαν δὲ  οἱ   Θηβαῖοι πρώτην δίκην Μετέλλου δικάζοντος
[7, 14]   βοιωταρχῶν τηνικαῦτα ἐν Θήβαις, καὶ  οἱ   Θηβαῖοι συνεπιλήψεσθαι προθύμως ἐπηγγέλλοντο τοῦ
[7, 18]   οὐχ ἧσσον ἐς τὴν ἑορτὴν  οἱ   ἰδιῶται φιλοτίμως ἔχουσιν. ἐσβάλλουσι γὰρ
[7, 2]   νομίζουσιν οὗτοι τὸ ἱερόν εἰσιν  οἱ   ἱδρυσάμενοι, καὶ ἀπὸ τοῦ Ἐφέσου
[7, 10]   Ἕλληνας· οὐδὲ γὰρ {παρὰ} Μακεδόνων  οἱ   ἰσχύσαντες μέγιστον, Φίλιππος Ἀμύντου καὶ
[7, 19]   Ἀρτέμιδος Τρικλαρίας ἐπίκλησιν, καὶ ἑορτὴν  οἱ   Ἴωνες αὐτῇ καὶ παννυχίδα ἦγον
[7, 2]   πλεῖστόν σφισιν ἦσαν τοῦ στρατεύματος  οἱ   Ἴωνες. (ἐκ δὲ τῆς Ἑλλάδος
[7, 2]   ὡς ἐκράτησαν τῶν ἀρχαίων Μιλησίων  οἱ   Ἴωνες, τὸ μὲν γένος πᾶν
[7, 19]   ἔχουσιν Εὐρύπυλον ἐν μνήμῃ, καί  οἱ   καὶ ἐναγίζουσιν ἀνὰ πᾶν ἔτος,
[7, 4]   ναυσὶν ἐκ Κρήτης, ἕπεσθαι δέ  οἱ   καὶ τοὺς παῖδας Τάλον καὶ
[7, 21]   τε εὐχομένου τοῦ ἱερέως καὶ  οἱ   Καλυδώνιοι τὸ παραυτίκα ὥσπερ ὑπὸ
[7, 3]   ἀρχῆς καὶ τὴν Λέβεδον ἐνέμοντο  οἱ   Κᾶρες, ἐς Ἀνδραίμων σφᾶς
[7, 3]   τῷ Ἑλληνικῷ καὶ ἐνταῦθα ἦσαν  οἱ   Κᾶρες· ἐσήγαγε δὲ Ἴωνας ἐς
[7, 3]   χώρας τὴν πολλὴν ἐνέμοντο ἔτι  οἱ   Κᾶρες. Θερσάνδρου δὲ τοῦ Πολυνείκους
[7, 7]   τρεῖς πόλεις φρουραῖς ὁρμητήρια εἶναί  οἱ   κατὰ τῆς Ἑλλάδος, καὶ ὠνόμαζε
[7, 9]   κύκλος τοῦ ἄστεως. (Λακεδαιμονίων δὲ  οἱ   κατελθόντες, βουλεύοντες παντοῖα ἐπὶ Ἀχαιοῖς,
[7, 2]   ὀνομαζομένην Καλλίστην. (τρίτον δὲ τότε  οἱ   Κόδρου παῖδες ἐπετάχθησαν Ἴωσιν ἄρχοντες,
[7, 3]   τὴν Κλάρον ἐγένοντο, ἐπεξίασιν αὐτοῖς  οἱ   Κρῆτες μετὰ ὅπλων καὶ ἀνάγουσιν
[7, 2]   ὕδωρ καὶ οὐκέτι ἦν θάλασσα,  οἱ   κώνωπες ἄπειρον πλῆθος ἐγίνοντο ἐκ
[7, 1]   δὲ ὕστερον ἀποθανόντος Ἕλληνος Ξοῦθον  οἱ   λοιποὶ τοῦ Ἕλληνος παῖδες διώκουσιν
[7, 1]   τὸν πρεσβύτατον Κέκροπα βασιλέα εἶναι  οἱ   λοιποὶ τοῦ Ἐρεχθέως παῖδες ἐξελαύνουσιν
[7, 26]   τελευτῆσαι, καὶ αὐτοῦ τὸν θάνατον  οἱ   λοιποὶ τῶν ἀδελφῶν οἴκαδε ἀπήγγειλαν·
[7, 2]   οὕτω δὴ Νειλεὺς καὶ  οἱ   λοιποὶ τῶν Κόδρου παίδων ἐς
[7, 6]   Ἀδράστου τούτου χαλκῆν εἰκόνα ἀνέθεσαν  οἱ   Λυδοὶ πρὸ ἱεροῦ Περσικῆς Ἀρτέμιδος,
[7, 3]   συγγένειαν τὴν Κρητῶν καὶ γὰρ  οἱ   Λύκιοι τὸ ἀρχαῖόν εἰσιν ἐκ
[7, 12]   πολὺ ἔφασκεν ὑπὸ Ῥωμαίων. (καὶ  οἱ   μὲν ἀπελθόντες ὑπήγοντο ὑπὸ Σπαρτιατῶν
[7, 7]   ἤδη καὶ τῶν ἄλλων Πελοποννησίων  οἱ   μὲν αὐτίκα, οἱ δὲ χρόνον
[7, 12]   ἀνδρὸς καταγνῶναι τῶν ἐκ Σπάρτης.  (οἱ   μὲν δὴ δικάζειν Λακεδαιμονίοις ἠξίουν
[7, 11]   τῶν φρουρῶν ἀδικοῦσιν ἄνδρες Ὠρωπίους.  οἱ   μὲν δὴ ἐς τὰς Ἀθήνας
[7, 13]   Λακεδαιμονίοις δικασταὶ καὶ Ἀχαιοῖς γενέσθαι.  (οἱ   μὲν δὴ τὰ ἐντεταλμένα Δαμοκρίτῳ
[7, 19]   τοῦ ἔρωτος τὴν ὁρμήν. καὶ  οἱ   μὲν ἔμελλον τῷ ἱερῷ καὶ
[7, 14]   κοινοῦ τοῦ Ἀχαιῶν ἔφασκε. καὶ  οἱ   μὲν ἐπεὶ ἀπατώμενοι συνῆκαν, ἀπηλλάσσοντο
[7, 4]   Ἴωσι. (Σαμίων δὲ τῶν φευγόντων  οἱ   μὲν ἐπὶ τῇ Θρᾴκῃ νῆσον
[7, 16]   δὲ ἀντεπῆγε καὶ Μόμμιος,  οἱ   μὲν ἐς τὸ ἱππικὸν τῶν
[7, 22]   ἅπασιν εἰκάζειν. (Τριτείας δὲ οἰκιστὴν  οἱ   μὲν Κελβίδαν γενέσθαι λέγουσιν, ἀφικόμενον
[7, 26]   {καὶ} ἐκ τοῦ ἐπικουρικοῦ πυρός  οἱ   μὲν οἴκαδε ἐπανήρχοντο, Ὑπερησιεῖς δὲ
[7, 6]   συνεληλυθότες ἐς Μεγάλην πόλιν καὶ  οἱ   Μεσσήνιοι παροικοῦντες ἀνασώσασθαι τὴν προτέραν
[7, 17]   ἐχόντων δὲ ἔτι Ἰώνων ὄνομά  οἱ   μετέθεντο τὸ ἐφ´ ἡμῶν, σαφῶς
[7, 17]   ἐκκείμενον. ὡς δὲ αὐξανομένῳ κάλλους  οἱ   μετῆν πλέον κατὰ εἶδος
[7, 2]   ἐστιν ὡπλισμένος. (οἱ δὲ Ἴωνες  οἱ   Μυοῦντα ἐσοικισάμενοι καὶ Πριήνην, Κᾶρας
[7, 1]   τε Αἰγιαλὸς τὸ ἀρχαῖον καὶ  οἱ   νεμόμενοι τὴν γῆν ἐκαλοῦντο Αἰγιαλεῖς,
[7, 2]   μοῖρα καὶ Λυδῶν τὸ πολὺ  οἱ   νεμόμενοι τὴν χώραν ἦσαν· ᾤκουν
[7, 22]   πλείω συμβαίνει, καὶ τοῦδε ἕνεκα  οἱ   νομεῖς ἑτέρωσε αὐτὰ τῆς χώρας
[7, 2]   τελοῦσιν ἐς Ἴωνας· Μυοῦντος δὲ  οἱ   οἰκήτορες ἐπὶ τύχῃ τοιᾷδε ἐξέλιπον
[7, 8]   ἦν ἐς Φίλιππον, ταῦτα ἧκον  οἱ   ὁμοῦ Μετέλλῳ κρινοῦντες. (ἔργῳ μὲν
[7, 15]   αἱροῦσιν ὀλίγον πρὸ τῆς Σκαρφείας  οἱ   ὁμοῦ τῷ Μετέλλῳ, καὶ ἀπέκτεινάν
[7, 2]   ἦσαν οἵδε Ἑλλήνων, Θηβαῖοί τε  οἱ   ὁμοῦ Φιλώτᾳ γεγονότι ἀπογόνῳ Πηνέλεω
[7, 4]   καὶ ἑτέρᾳ νύμφῃ, καὶ γενέσθαι  οἱ   παῖδας Ἄγελόν τε καὶ Μέλανα·
[7, 1]   ἐνταῦθα τελευτή, τῶν δέ  οἱ   παίδων Ἀχαιὸς μὲν ἐκ τοῦ
[7, 1]   τὴν θυγατέρα Ἑλίκην, μόνη  οἱ   παῖς ἦν, γυναῖκα αὐτῷ διδοὺς
[7, 3]   τούτοις εἰσὶ γὰρ δὴ καὶ  οἱ   Πάμφυλοι τῶν μετὰ ἅλωσιν Ἰλίου
[7, 24]   τὰ τοιαῦτα ἐξ ἀρχῆς καὶ  οἱ   παρ´ ἐκείνων διδαχθέντες ἰδέας καταμαθεῖν
[7, 17]   ἔσχεν οἷα Ἄττην ἔδρασε, καί  οἱ   παρὰ Διὸς εὕρετο μήτε σήπεσθαί
[7, 14]   καὶ ἔτυχον γὰρ τότε ἤδη  οἱ   παρὰ Ῥωμαίων ἥκοντες τὰ Λακεδαιμονίων
[7, 19]   δῶρον συμμαχήσαντι ἀνδρί· οὔτε μὴν  οἱ   Πατρεῖς ἄλλον τινὰ τὸν
[7, 18]   καὶ Λάφρια ἑορτὴν τῇ Ἀρτέμιδι  οἱ   Πατρεῖς ἀνὰ πᾶν ἔτος, ἐν
[7, 18]   οὕτω τὸ ἄγαλμα τῆς Λαφρίας  οἱ   Πατρεῖς ἔσχον. (ὡσαύτως δὲ καὶ
[7, 20]   ἐπὶ τὸν στρατὸν τῶν Γαλατῶν  οἱ   Πατρεῖς ἤμυναν Αἰτωλοῖς Ἀχαιῶν μόνοι.
[7, 18]   Ἀρόης Μεσάτις πόλις. ὁπόσα δὲ  οἱ   Πατρεῖς περὶ Διονύσου λέγουσι, τραφῆναί
[7, 21]   φυγεῖν δὲ ἐς τὴν Ἀρόην  οἱ   Πατρεῖς φασιν αὐτὸν τοῖς τε
[7, 27]   Ἀθηνᾶς τὰ ἀγάλματα. λέγουσι δὲ  οἱ   Πελληνεῖς καὶ ἄδυτον τῆς Ἀθηνᾶς
[7, 27]   καὶ αὐτοῦ καὶ εἰκόνας ποιήσαντες  οἱ   Πελληνεῖς τὴν μὲν ἐς Ὀλυμπίαν
[7, 15]   ἐγίνετο στρατός, οὔτε ὑπέμειναν  οἱ   περὶ τὸν Ἀλκαμένην καὶ αὐτίκα
[7, 15]   σφᾶς κωλύειν. Μέτελλος δὲ ὡς  οἱ   περὶ Χαιρώνειαν λογάδες κατέστρωντο οἱ
[7, 17]   τι ἑπόμενον τούτοις Γαλατῶν δρῶσιν  οἱ   Πεσσινοῦντα ἔχοντες, ὑῶν οὐχ ἁπτόμενοι.
[7, 11]   ὡς τὸν Γάλλον καὶ Αἰτωλῶν  οἱ   Πλευρῶνα οἰκοῦντες, συντελείας τῆς ἐς
[7, 26]   ἐς τοῦτον τὸν λιμένα ὡρμίσαντο  οἱ   πλεύσαντες ἐπὶ τῆς Ἀργοῦς. ~(Πελληνεῦσι
[7, 26]   καὶ ἄκραι χεῖρες ἐλέφαντος καὶ  οἱ   πόδες, τὸ δὲ ἄλλο ξόανον
[7, 16]   ἀπεδίδρασκον δὲ καὶ αὐτῶν Κορινθίων  οἱ   πολλοί. Μόμμιος δὲ τὸ μὲν
[7, 18]   μειζόνως καὶ ὑπὸ πενίας ἅμα  οἱ   πολλοὶ πιεζόμενοι Πάτρας μὲν πλὴν
[7, 17]   δὲ Ἄττην ἀποστέλλουσιν ἐς Πεσσινοῦντα  οἱ   προσήκοντες συνοικήσοντα τοῦ βασιλέως θυγατρί·
[7, 19]   ἀπώλλυντο, αὐτοί τε οἰκτρότατα καὶ  οἱ   προσήκοντές σφισιν ἔπασχον, Μελάνιππον δὲ
[7, 2]   Εὐρώπης φεύγοντες, οἱ δὲ Κᾶρες  οἱ   πρότερον νεμόμενοι τὴν χώραν σύνοικοι
[7, 16]   οὐχ Ἑλλάδος, ἀλλὰ Ἀχαΐας ἡγεμόνα  οἱ   Ῥωμαῖοι, διότι ἐχειρώσαντο Ἕλληνας δι´
[7, 7]   ἐπεὶ καλοῦνταί γε οὐ πατρόθεν  οἱ   Ῥωμαῖοι κατὰ ταὐτὰ Ἕλλησιν, ἀλλὰ
[7, 9]   βουλῆς, τοὺς αὐτοὺς ἀποστέλλουσιν αὖθις  οἱ   Ῥωμαῖοι Λακεδαιμονίοις γενέσθαι καὶ Ἀχαιοῖς
[7, 18]   σφίσιν, ὁπόσα τοῖς ἀποίκοις νέμειν  οἱ   Ῥωμαῖοι νομίζουσι. (Πατρεῦσι δὲ ἐν
[7, 10]   οἱ ἀναχθέντες. τούτους ὑπὸ Ἀχαιῶν  οἱ   Ῥωμαῖοι προκατεγνῶσθαι νομίζοντες ἔς τε
[7, 15]   καί, ἢν Μέτελλος ἐπίῃ καὶ  οἱ   Ῥωμαῖοι, τοῦ πρόσω σφᾶς κωλύειν.
[7, 16]   δὲ ἐγκαταληφθέντων τὸ μὲν πολὺ  οἱ   Ῥωμαῖοι φονεύουσι, γυναῖκας δὲ καὶ
[7, 5]   (ἀποστέλλουσιν οὖν ἐς Κλάρον θεωροὺς  οἱ   Σμυρναῖοι περὶ τῶν παρόντων σφίσιν
[7, 16]   παρὰ Ῥωμαίων· ὡς δὲ ἀφίκοντο  οἱ   σὺν αὐτῷ βουλευσόμενοι, ἐνταῦθα δημοκρατίας
[7, 9]   δίκαια ὁρίσαι. Ἄππιος δὲ καὶ  οἱ   σὺν αὐτῷ ἔμελλον μὲν οὐδὲ
[7, 9]   τοὺς Ῥωμαίους. Ἄππιος δὲ καὶ  οἱ   σὺν αὐτῷ Λυκόρταν λέγοντα ἐποιοῦντο
[7, 14]   ἐβιάζοντο ἕλκειν. (Ὀρέστης δὲ καὶ  οἱ   σὺν αὐτῷ τῆς τε τόλμης
[7, 9]   ἔχει δόγμα. Μέτελλος δὲ καὶ  οἱ   σὺν αὐτῷ ὑπὸ τῶν Ἀχαιῶν
[7, 14]   συλλόγου. ὡς δὲ οὐκ ἀφίκοντο  οἱ   συνεδρεύσοντες, (ἐνταῦθα Κριτόλαος μάλιστα
[7, 17]   δὲ Ἄγδιστιν δείσαντες τὰ αἰδοῖά  οἱ   τὰ ἀνδρὸς ἀποκόπτουσιν. (ὡς δὲ
[7, 18]   ἐκδίδωσιν ἐς θάλασσαν. Πατρέων δὲ  οἱ   τὰ ἀρχαιότατα μνημονεύοντές φασιν Εὔμηλον
[7, 16]   τε ἐτάχθη τῇ Ἑλλάδι καὶ  οἱ   τὰ χρήματα ἔχοντες ἐκωλύοντο ἐν
[7, 22]   ποταμῷ, διότι καὶ πρὸς θυσίας  οἱ   ταῦροί σφισι καὶ ἐς τὰ
[7, 3]   συναμφοτέρους τε Ἄποικος καὶ  οἱ   Τήιοι συνοίκους ἐδέξαντο. (Ἐρυθραῖοι δὲ
[7, 4]   τοῖς ἔπεσιν ἐδήλωσε· τότε δὲ  οἱ   τὴν νῆσον οἰκοῦντες ἀνάγκῃ πλέον
[7, 7]   τάδε δὲ οὐ κατὰ γνώμην  οἱ   τὴν Ῥωμαίων ἐστὶν εἰργασμένα· Εὐβοέων
[7, 6]   ὑπὸ Ἰώνων οἰκουμένας. (ἦσαν δὲ  οἱ   τὸ μέγιστον ἐν τοῖς Ἀχαιοῖς
[7, 25]   τὴν λεωφόρον ἐν ὄρει, καί  οἱ   τὸ ὄνομα δυνάστης ἐπιχώριος
[7, 17]   ἔτι ὄντος μετὰ ἀνθρώπων οὕτως  οἱ   τὸν Ἡρακλέα τό τε μνῆμα
[7, 18]   Ἀρόῃ βαλόμενος μείζονα, ἵνα ἐντός  οἱ   τοῦ περιβόλου καὶ Ἀρόη
[7, 22]   δὲ ἀρχαῖον ἐς Ῥώμην, καθὰ  οἱ   Τριταιεῖς λέγουσιν, ἐκομίσθη. θύειν δὲ
[7, 7]   καὶ ἡγεμόνα Ὀτίλιον· τοῦτο γάρ  οἱ   τῶν ὀνομάτων ἦν τὸ ἐκδηλότατον,
[7, 22]   τριάκοντα μάλιστα ἀριθμόν· τούτους σέβουσιν  οἱ   Φαρεῖς, ἑκάστῳ θεοῦ τινὸς ὄνομα
[7, 10]   κατὰ συνθήκας, ἃς πατήρ  οἱ   Φίλιππος ἐποιήσατο, ἐπῆλθεν ὑπερβῆναι τοὺς
[7, 5]   νόσου τοὺς ὀφθαλμούς, ὄνομα δέ  οἱ   Φορμίων ἦν, οὗτος ἁλιεὺς
[7, 24]   καθέστηκεν οὐχ εἷς τρόπος, ἀλλ´  οἱ   φροντίσαντες τὰ τοιαῦτα ἐξ ἀρχῆς
[7, 5]   πόνον, οὐκ ἐλάσσονα δὲ ἔσχον  οἱ   Χῖοι ποιούμενοι σπουδὴν παρὰ σφᾶς
[7, 11]   οὖν ἐπὶ τὴν Ῥωμαίων βουλὴν  οἱ   Ὠρώπιοι· καὶ δόξαντες παθεῖν οὐ
[7, 11]   καὶ αἰδοῖ τῇ Ἀθηναίων. ἐνταῦθα  οἱ   Ὠρώπιοι Μεναλκίδᾳ, Λακεδαιμονίῳ μὲν γένος,




Recherches | Texte | Lecture | Liste du vocabulaire | Index inverse | Menu | Site d'Agnes VINAS

 
UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher

Dernière mise à jour : 16/01/2007