Livre, Chap. |
[7, 21] |
μετεκομίσθη
γὰρ
καὶ
τοῦ
Διονύσου
|
τὸ |
ἄγαλμα
ἐκ
Καλυδῶνος.
ὅτε
δὲ |
[7, 4] |
ἐς
τούτους
δὲ
ἀφίκετο,
καὶ
|
τὸ |
ἄγαλμα
ἐν
Σάμῳ
τῆς
Ἥρας |
[7, 4] |
Ἀργοῖ
πλέοντας,
ἐπάγεσθαι
δὲ
αὐτοὺς
|
τὸ |
ἄγαλμα
ἐξ
Ἄργους·
Σάμιοι
δὲ |
[7, 26] |
τῷ
Διονύσῳ
δὲ
ὑπὸ
κινναβάρεως
|
τὸ |
ἄγαλμά
ἐστιν
ἐπηνθισμένον.
ἐς
δὲ |
[7, 27] |
μεγίστῃ
τῶν
πηγῶν
τοῦ
Ἀσκληπιοῦ
|
τὸ |
ἄγαλμα
ἵδρυται.
ποταμοὶ
δὲ
ἐκ |
[7, 19] |
Εὐρύπυλος
τὴν
λάρνακα
καὶ
εἶδε
|
τὸ |
ἄγαλμα
καὶ
αὐτίκα
ἦν
ἔκφρων |
[7, 20] |
Ἀθηνᾶς
ναὸς
ἐπίκλησιν
Παναχαΐδος·
ἐλέφαντος
|
τὸ |
ἄγαλμα
καὶ
χρυσοῦ.
(ἐρχομένῳ
δὲ |
[7, 27] |
μὲν
ἐπιχωρίου
ναός,
ἐλέφαντος
δὲ
|
τὸ |
ἄγαλμα
καὶ
χρυσοῦ·
Φειδίαν
δὲ |
[7, 18] |
ὄνομα,
ἐσηγμένον
δὲ
ἑτέρωθεν
καὶ
|
τὸ |
ἄγαλμα.
Καλυδῶνος
γὰρ
καὶ
Αἰτωλίας |
[7, 20] |
Δωριέων,
ὑφελέσθαι
Πρευγένην
τῆς
Λιμνάτιδος
|
τὸ |
ἄγαλμα
κατὰ
ὄψιν
ὀνείρατος
λέγουσιν |
[7, 21] |
ἱκέτης
ἤδη
παρὰ
τοῦ
Διονύσου
|
τὸ |
ἄγαλμα.
ὁ
δὲ
ἤκουσέ
τε |
[7, 18] |
δὴ
καὶ
τῆς
Λαφρίας
ἔδωκε
|
τὸ |
ἄγαλμα,
ὃ
δὴ
καὶ
ἐς |
[7, 23] |
λευκοῦ
λίθου·
τῆς
δὲ
Ἥρας
|
τὸ |
ἄγαλμα
ὅτι
μὴ
γυναιξίν,
ἣ |
[7, 20] |
ἔχει
τιμάς.
τούτου
μὲν
δὴ
|
{τὸ} |
ἄγαλμα
οὐδὲν
ἀποφαίνουσι·
τὸ
δὲ |
[7, 24] |
Σωτηρίας
ἱερόν.
ἰδεῖν
μὲν
δὴ
|
τὸ |
ἄγαλμα
οὐδενὶ
πλὴν
τῶν
ἱερωμένων |
[7, 5] |
σπουδὴν
παρὰ
σφᾶς
καταγαγεῖν
ἑκάτεροι
|
τὸ |
ἄγαλμα·
(τέλος
δὲ
Ἐρυθραῖος
ἄνθρωπος, |
[7, 18] |
Κασταλίου
τοῦ
Δελφοῦ
Καλυδωνίοις
ἱδρύσασθαι
|
τὸ |
ἄγαλμα
τῆς
Ἀρτέμιδος
τὸ
ἀρχαῖον, |
[7, 23] |
δὲ
τοῦ
Μεσσηνίου
Δαμοφῶντός
ἐστι
|
τὸ |
ἄγαλμα.
(τῆς
δὲ
Εἰλειθυίας
οὐ |
[7, 18] |
συνοικίζεσθαι
καὶ
τὸ
Αἰτωλικόν,
οὕτω
|
τὸ |
ἄγαλμα
τῆς
Λαφρίας
οἱ
Πατρεῖς |
[7, 27] |
βάθος
τῆς
γῆς,
εἶναι
δὲ
|
τὸ |
ἄδυτον
τοῦτο
ὑπὸ
τοῦ
ἀγάλματος |
[7, 16] |
Συρακούσας,
διαρπάζοντας
δὲ
ἔτι
εὑρὼν
|
τὸ |
Ἀθηναίων
στρατόπεδον
καταβάλλει
τε
ὅσον |
[7, 22] |
δὲ
ἀφέστηκεν
ἑτέρους
ἀπὸ
Πανόρμου
|
τὸ |
Ἀθηνᾶς
καλούμενον
τεῖχος.
ἐς
δὲ |
[7, 15] |
δέ,
ἀναμεμιγμένων
ὁμοῦ
καὶ
οἰκετῶν,
|
τὸ |
ἀθροισθὲν
ἐς
ἑξακοσίους
μὲν
μάλιστα |
[7, 26] |
προτετίμηται.
~(ἐς
δὲ
τὸ
ἐπίνειον
|
τὸ |
Αἰγειρατῶν
ὄνομα
τὸ
αὐτὸ
ἥ |
[7, 7] |
Φίλιππος.
μάλιστα
δὲ
Ἀθηναίους
καὶ
|
τὸ |
Αἰτωλικὸν
ἐπιστρατείαις
τε
συνεχέσιν
ἐπίεζε |
[7, 18] |
ὑπὲρ
τοῦ
Ἀκτίου
συνοικίζεσθαι
καὶ
|
τὸ |
Αἰτωλικόν,
οὕτω
τὸ
ἄγαλμα
τῆς |
[7, 8] |
δίκας
τε
ἐδίκαζόν
σφισιν
ἐς
|
τὸ |
ἀκριβέστατον
καὶ
τὰ
τείχη
τῆς |
[7, 17] |
καὶ
ἐς
τὰς
Βοιωτίας
Θήβας
|
τὸ |
Ἀλεξάνδρου
μήνιμα.
Λακεδαιμονίοις
δὲ
Ἐπαμινώνδας |
[7, 24] |
κύκλῳ
πᾶσαν·
καὶ
δὴ
καὶ
|
τὸ |
ἄλσος
τοῦ
Ποσειδῶνος
ἐπὶ
τοσοῦτον |
[7, 26] |
οἰκήματι
Τύχης,
τὸ
κέρας
φέρουσα
|
τὸ |
Ἀμαλθείας·
παρὰ
δὲ
αὐτὴν
Ἔρως |
[7, 11] |
καὶ
οὐ
τοῦ
Ἀθηναίων
δήμου
|
τὸ |
ἁμάρτημα
εἶναι·
τοὺς
μέντοι
αὐτὰ |
[7, 19] |
οὐχ
ἥκιστα
ἐς
τοὺς
ἐρῶντας
|
τὸ |
ἀνάλγητον,
ὅπου
καὶ
Μελανίππῳ
τότε |
[7, 3] |
(οἱ
δὲ
Φωκαεῖς
γένος
μὲν
|
τὸ |
ἀνέκαθέν
εἰσιν
ἐκ
τῆς
ὑπὸ |
[7, 10] |
ἐς
τοσοῦτο
ἐπράχθη·
τολμημάτων
δὲ
|
τὸ |
ἀνοσιώτατον,
τὴν
πατρίδα
καὶ
ἄνδρας |
[7, 9] |
δίκαια
ὑπὸ
Ῥωμαίων
καὶ
ἐς
|
τὸ |
ἀνωφελὲς
προϋπηργμένων
σφίσιν
ἐς
αὐτούς, |
[7, 22] |
καὶ
ἑκάστῳ
τὸ
ἐρώτημά
ἐστι.
|
τὸ |
ἀπὸ
τούτου
δὲ
ἄπεισιν
ἐκ |
[7, 25] |
τὴν
ἱερωσύνην
λαμβάνουσα
ἁγιστεύει
μὲν
|
τὸ |
ἀπὸ
τούτου,
οὐ
μὴν
οὐδὲ |
[7, 8] |
ἐπὶ
τῇ
φρουρᾷ.
Ἀχαιοὶ
δὲ
|
τὸ |
ἀπὸ
τούτου
σύμμαχοί
τε
ὠνομάζοντο |
[7, 18] |
τῆς
πομπῆς
ἐπὶ
ἐλάφων
ὑπὸ
|
τὸ |
ἅρμα
ἐζευγμένων·
ἐς
δὲ
τὴν |
[7, 18] |
δράκοντάς
φασιν
ὑπὸ
τοῦ
Τριπτολέμου
|
τὸ |
ἅρμα
ζεύξαντα
ἐθελῆσαι
καὶ
αὐτὸν |
[7, 23] |
Ἀσκληπιῷ
πατέρα
ἐπονομάζεσθαι,
ὅτι
ἐς
|
τὸ |
ἁρμόζον
ταῖς
ὥραις
ποιούμενος
ὁ |
[7, 27] |
μόνον
ἀλλὰ
καὶ
τῶν
κυνῶν
|
τὸ |
ἄρρεν.
ἐς
δὲ
τὴν
ἐπιοῦσαν |
[7, 2] |
Ἴωνες,
τὸ
μὲν
γένος
πᾶν
|
τὸ |
ἄρσεν
ἀπέκτειναν
πλὴν
ὅσοι
τῆς |
[7, 1] |
καταλόγῳ
τῶν
μετὰ
Ἀγαμέμνονος
ἐξήρκεσε
|
τὸ |
ἀρχαῖον
δηλῶσαι
τῆς
γῆς
ὄνομα· |
[7, 3] |
Κρητῶν
καὶ
γὰρ
οἱ
Λύκιοι
|
τὸ |
ἀρχαῖόν
εἰσιν
ἐκ
Κρήτης,
οἳ |
[7, 20] |
Μεσόας
ἔρχεται
τὸ
ξόανον
κομίζων
|
τὸ |
ἀρχαῖον
ἐς
τὸ
τέμενος
τὸ |
[7, 1] |
τῶν
ἐνοικούντων,
αὐτή
τε
Αἰγιαλὸς
|
τὸ |
ἀρχαῖον
καὶ
οἱ
νεμόμενοι
τὴν |
[7, 18] |
ἱδρύσασθαι
τὸ
ἄγαλμα
τῆς
Ἀρτέμιδος
|
τὸ |
ἀρχαῖον,
(οἱ
δὲ
τῆς
Ἀρτέμιδος |
[7, 20] |
κεφαλάς·
ἐκόσμουν
δὲ
οὕτω
καὶ
|
τὸ |
ἀρχαῖον
οὓς
ἄγοιεν
τῇ
Ἀρτέμιδι |
[7, 8] |
τυραννίδος
τῆς
Νάβιδος
καὶ
ἐς
|
τὸ |
ἀσφαλέστατον
ὀχυρωθέντα.
τά
τε
οὖν |
[7, 17] |
τύχης
εὐμενές·
(τὸ
δὲ
ἔθνος
|
τὸ |
Ἀττικόν,
ἀπὸ
τοῦ
Πελοποννησίων
πολέμου |
[7, 10] |
τὸν
λόγον·
(Ἀθηναῖοι
γὰρ
μετὰ
|
τὸ |
ἀτύχημα
τὸ
ἐν
Βοιωτοῖς
οὐκ |
[7, 23] |
καὶ
ἐν
Τιτάνῃ
τῆς
Σικυωνίων
|
τὸ |
αὐτὸ
ἄγαλμα
Ὑγείαν
τε
ὀνομάζεσθαι |
[7, 26] |
τὸ
ἐπίνειον
τὸ
Αἰγειρατῶν
ὄνομα
|
τὸ |
αὐτὸ
ἥ
τε
πόλις
καὶ |
[7, 14] |
κελεύων
τοὺς
συνέδρους
καλεῖν
ἐς
|
τὸ |
Ἀχαϊκόν,
ἰδίᾳ
δὲ
τοῖς
συνέδροις |
[7, 17] |
πλείονα,
ἀνεβλάστησεν
ἐκ
τῆς
Ἑλλάδος
|
τὸ |
Ἀχαϊκόν,
καὶ
αὐτὸ
ἡ
κακία |
[7, 7] |
πλέον
ἰσχύος
προϊὸν
ἑώρων
ἀεὶ
|
τὸ |
Ἀχαϊκόν.
(Λακεδαιμόνιοι
δὲ
Ἑλλήνων
μόνοι |
[7, 14] |
βουλὴ
μήτε
Λακεδαιμονίους
τελεῖν
ἐς
|
τὸ |
Ἀχαϊκὸν
μήτε
αὐτὴν
Κόρινθον,
ἀφεῖσθαι |
[7, 9] |
συντελείας
μὲν
Λακεδαιμονίους
τῆς
ἐς
|
τὸ |
Ἀχαϊκὸν
οὐκ
ἀφιᾶσι,
περὶ
δὲ |
[7, 15] |
προσεκάθηντο
πολιορκοῦντες
οὐ
βουλομένους
ἐς
|
τὸ |
Ἀχαϊκὸν
συντελεῖν.
(τότε
δὲ
ὡς |
[7, 14] |
τὰς
πόλεις
προσχωρῆσαι
ταύτας
πρὸς
|
τὸ |
Ἀχαϊκόν.
(ταῦτα
Ὀρέστου
λέγοντος
οἱ |
[7, 12] |
ἠπάτα
παντελῶς
τοῦ
συνεδρεύειν
ἐς
|
τὸ |
Ἀχαϊκὸν
ὑπὸ
Ῥωμαίων
αὐτοὺς
ἀπηλλάχθαι. |
[7, 24] |
καὶ
ἐφ´
ἡμῶν
ἔτι
συνέδριον
|
τὸ |
Ἀχαιῶν
ἀθροίζεται,
καθότι
ἐς
Θερμοπύλας |
[7, 10] |
καὶ
ἐς
τὸ
συνέδριον
ἐσελθεῖν
|
τὸ |
Ἀχαιῶν
ἔπεισεν.
(ὁ
δὲ
ὡς |
[7, 15] |
ἐς
Κόρινθον
παρὰ
τὸ
στρατόπεδον
|
τὸ |
Ἀχαιῶν
ᾤχοντο
φεύγοντες.
(καὶ
Μεγαρεῖς |
[7, 27] |
δὴ
τὸ
Ποσείδιον
τοῦτο
ὑπὸ
|
τὸ |
γυμνάσιον,
διαμεμένηκε
δὲ
καὶ
ἐς |
[7, 22] |
ἔστι
δὲ
καὶ
Ἀθηνᾶς
ναός,
|
τὸ |
δὲ
ἄγαλμα
λίθου
τὸ
ἐφ´ |
[7, 5] |
τῷ
ἐν
Ἐρυθραῖς
κατὰ
ἀρχαιότητα·
|
τὸ |
δὲ
ἄγαλμα
οὔτε
τοῖς
καλουμένοις |
[7, 21] |
μὲν
καὶ
ἡ
παῖς
ἑστᾶσι,
|
τὸ |
δὲ
ἄγαλμα
τῆς
Γῆς
ἐστι |
[7, 20] |
ἐγχειρήματος
τῶν
δούλων
τὸν
εὐνούστατον.
|
τὸ |
δὲ
ἄγαλμα
τὸ
ἐκ
τῆς |
[7, 27] |
καὶ
Ἀπόλλωνος
Θεοξενίου
Πελληνεῦσιν
ἱερόν,
|
τὸ |
δὲ
ἄγαλμα
χαλκοῦ
πεποίηται·
καὶ |
[7, 26] |
χεῖρες
ἐλέφαντος
καὶ
οἱ
πόδες,
|
τὸ |
δὲ
ἄλλο
ξόανον
χρυσῷ
τε |
[7, 13] |
ἀκμάζοντες
πίπτουσιν
ἐν
τῇ
μάχῃ,
|
τὸ |
δὲ
ἄλλο
στρατιωτικόν,
ὡς
ἕκαστος |
[7, 18] |
καὶ
δένδρων
καρπὸν
τῶν
ἡμέρων.
|
(τὸ |
δὲ
ἀπὸ
τούτου
πῦρ
ἐνιᾶσιν |
[7, 21] |
λιμένος
ἐγγυτάτω
χαλκοῦ
πεποιημένα
Ἄρεως,
|
τὸ |
δὲ
Ἀπόλλωνος·
καὶ
Ἀφροδίτης,
ἧς |
[7, 22] |
ἄγαλμα
λίθου
τὸ
ἐφ´
ἡμῶν·
|
τὸ |
δὲ
ἀρχαῖον
ἐς
Ῥώμην,
καθὰ |
[7, 17] |
τὸ
ἐκ
τῆς
τύχης
εὐμενές·
|
(τὸ |
δὲ
ἔθνος
τὸ
Ἀττικόν,
ἀπὸ |
[7, 21] |
ὕδατος
τῷ
κύκλῳ
τοῦ
κατόπτρου.
|
τὸ |
δὲ
ἐντεῦθεν
εὐξάμενοι
τῇ
θεῷ |
[7, 3] |
τῶν
ἐπὶ
θαλάσσῃ
καὶ
ἥδιστα.
|
τὸ |
δὲ
ἐξ
ἀρχῆς
καὶ
τὴν |
[7, 21] |
τοῦ
Ποσειδῶνος
ἱερά
ἐστιν
Ἀφροδίτης·
|
τὸ |
δὲ
ἕτερον
τῶν
ἀγαλμάτων
γενεᾷ |
[7, 2] |
πυλῶν
ἐν
ἀριστερᾷ
τῆς
ὁδοῦ·
|
τὸ |
δὲ
ἱερὸν
τὸ
ἐν
Διδύμοις |
[7, 4] |
ἐκβάλλουσι
καὶ
ἀνεσώσαντο
τὴν
νῆσον.
|
(τὸ |
δὲ
ἱερὸν
τὸ
ἐν
Σάμῳ |
[7, 21] |
ἐς
τὸ
ἱερὸν
τοῦ
Αἰσυμνήτου·
|
τὸ |
δὲ
ἱερὸν
τοῦτο
ἐς
τὰ |
[7, 26] |
τῆς
Ἀργολίδος
Ἀχαιῶν
οἰκοῦσιν
ἔσχατοι.
|
τὸ |
δὲ
ὄνομα
ἐγένετο
τῇ
πόλει |
[7, 26] |
ἐν
τοῖς
ἔπεσιν
Ὑπερησία
ὠνόμασται·
|
τὸ |
δὲ
ὄνομα
τὸ
νῦν
ἐγένετο |
[7, 27] |
πόλεως
τῇ
ἐλάσσονί
ἐστιν
ἱδρυμένον.
|
τὸ |
δὲ
ὀνομαζόμενον
Ποσείδιον
τὰ
μὲν |
[7, 15] |
ἑξακοσίους
μὲν
μάλιστα
ἀριθμὸν
ἱππεῖς,
|
τὸ |
δὲ
ὁπλιτεῦον
τετρακισχίλιοί
τε
καὶ |
[7, 23] |
ἐν
ἀριστερᾷ,
χαλκοῦ
μὲν
ἀμφότερα,
|
τὸ |
δὲ
οὐκ
ἔχον
πω
γένεια |
[7, 2] |
καὶ
αὐτῶν
Ἀθηναίων
τὸν
βουλόμενον,
|
τὸ |
δὲ
πλεῖστόν
σφισιν
ἦσαν
τοῦ |
[7, 21] |
θυμιάσαντες
ἐς
τὸ
κάτοπτρον
βλέπουσι·
|
τὸ |
δέ
σφισι
τὸν
νοσοῦντα
ἤτοι |
[7, 20] |
δὴ
{τὸ}
ἄγαλμα
οὐδὲν
ἀποφαίνουσι·
|
τὸ |
δὲ
τῆς
Μητρὸς
λίθου
πεποίηται. |
[7, 25] |
ἅτε
ὑπὸ
τῆς
ἅλμης
λελυμασμένα.
|
~(τὸ |
δὲ
τοῦ
Ἱκεσίου
μήνιμα
πάρεστι |
[7, 27] |
τὴν
πόλιν
εἰσὶν
οὐ
πολλαί·
|
τὸ |
δὲ
χωρίον,
ἔνθα
αἱ
πηγαί, |
[7, 23] |
Κρόνος
τῆς
θαλάσσης
ἐνταῦθα
ἔρριψε
|
τὸ |
δρέπανον,
ᾧ
τὸν
πατέρα
Οὐρανὸν |
[7, 12] |
χρήματα
ἐξεπράχθησαν·
ὁ
δὲ
ὡς
|
τὸ |
δωροδόκημα
εἶχεν
ἐν
χειρί,
ἐποιεῖτο |
[7, 14] |
δαιμόνων
ἢ
τοῖς
πολεμήσασι
ποιεῖ
|
τὸ |
ἔγκλημα·
θρασύτης
δὲ
ἡ
μετὰ |
[7, 24] |
Ἑλίκῃ
τοῦ
σεισμοῦ
τὴν
ἐς
|
τὸ |
ἔδαφος
ἀνακινοῦσαν,
σὺν
δὲ
αὐτῇ |
[7, 24] |
κατασκευῇ
καὶ
αὐτὸ
τῆς
πόλεως
|
τὸ |
ἔδαφος
ἀφανὲς
ἐς
τοὺς
ἔπειτα |
[7, 24] |
τὸ
πρῶτον
καὶ
τῇ
ἐς
|
τὸ |
ἔδαφος
τροπῇ
τῶν
οἰκοδομημάτων
ἀντιστᾶσα |
[7, 19] |
ἔτος
παρθένον
καὶ
παῖδα
οἳ
|
τὸ |
εἶδος
εἶεν
κάλλιστοι
τῇ
θεῷ |
[7, 19] |
ἱερᾶσθαι
μὲν
τῆς
θεοῦ
Κομαιθὼ
|
τὸ |
εἶδος
καλλίστην
παρθένον,
τυγχάνειν
δὲ |
[7, 24] |
τοῦ
ἡλίου
τὴν
χρόαν
παρὰ
|
τὸ |
εἰωθὸς
ἤτοι
ἐς
τὸ
ἐρυθρότερον |
[7, 25] |
εἶναι
νίκην
ἔτι
σφίσι
κατὰ
|
τὸ |
ἐκ
Δελφῶν
μάντευμα
ἤλπιζον·
Λακεδαιμονίων |
[7, 20] |
τὸν
εὐνούστατον.
τὸ
δὲ
ἄγαλμα
|
τὸ |
ἐκ
τῆς
Λακεδαίμονος
τὸν
μὲν |
[7, 17] |
μεταβολῇ
τῇ
ἐς
Δωριέας
ἐπέλιπε
|
τὸ |
ἐκ
τῆς
τύχης
εὐμενές·
(τὸ |
[7, 27] |
λουτρά
ἐστιν
αὐτοῖς
τὸ
ὕδωρ
|
τὸ |
ἐκ
τοῦ
θεοῦ,
ἐπεί
τοι |
[7, 5] |
γυναικῶν
μόναις,
καὶ
τὸ
καλῴδιον
|
τὸ |
ἐκ
τῶν
τριχῶν
καὶ
ἐς |
[7, 7] |
γάρ
οἱ
τῶν
ὀνομάτων
ἦν
|
τὸ |
ἐκδηλότατον,
ἐπεὶ
καλοῦνταί
γε
οὐ |
[7, 21] |
λίθων
ἀνέστηκεν
αἱμασιά,
κατὰ
δὲ
|
τὸ |
ἐκτὸς
κάθοδος
ἐς
αὐτὴν
πεποίηται. |
[7, 18] |
ὁρμὴν
τοῦ
πυρὸς
βιαζόμενα
ἐς
|
τὸ |
ἐκτός,
τὰ
δὲ
καὶ
ἐκφεύγοντα |
[7, 22] |
τὰ
ὦτα·
προελθὼν
δὲ
ἐς
|
τὸ |
ἐκτὸς
τὰς
χεῖρας
ἀπέσχεν
ἀπὸ |
[7, 14] |
ὑπομείναντες
ἀκοῦσαι
λόγον
ἔθεον
ἐς
|
τὸ |
ἐκτὸς
τῆς
οἰκίας
καὶ
ἐκάλουν |
[7, 20] |
ἐν
τῇ
ἑορτῇ
νυκτὶ
ἐς
|
τὸ |
ἐκτὸς
φέρει
τὴν
λάρνακα
ὁ |
[7, 8] |
καὶ
ἅμα
εὐνοίᾳ
τῇ
ἐς
|
τὸ |
Ἑλληνικόν.
(Ἀχαιοὶ
δὲ
ἐποιοῦντο
μὲν |
[7, 6] |
ὁπόσαι
γε
καὶ
ἐς
ἅπαν
|
τὸ |
Ἑλληνικὸν
γνώριμοι,
Δύμη
μὲν
πρὸς |
[7, 11] |
δικαστής.
οὗτος
ὁ
Γάλλος
ἐς
|
τὸ |
Ἑλληνικὸν
πολλὰ
μὲν
εἶπε,
πολλὰ |
[7, 17] |
ἡγεμόνος,
ἀπομεμαθηκέναι
φήσας
τὴν
ἐλευθερίαν
|
τὸ |
Ἑλληνικόν.
(τάδε
μὲν
οὕτω
συμβάντα |
[7, 7] |
τῆς
ὕβρεως
καὶ
τῆς
ἐς
|
τὸ |
Ἑλληνικὸν
ὑπεροψίας
κλεῖς
τῆς
Ἑλλάδος |
[7, 21] |
γαιήοχον
ἐννοσίγαιον
ὄμνυθι
μηδὲν
ἑκὼν
|
τὸ |
ἐμὸν
δόλῳ
ἅρμα
πεδῆσαι"
(Πάμφως |
[7, 6] |
πω
μετὰ
τὸ
πταῖσμα
ἀνενηνοχέναι
|
τὸ |
ἐν
Βοιωτοῖς·
ὁ
δὲ
τῶν |
[7, 10] |
(Ἀθηναῖοι
γὰρ
μετὰ
τὸ
ἀτύχημα
|
τὸ |
ἐν
Βοιωτοῖς
οὐκ
ἐγένοντο
Φιλίππου |
[7, 2] |
σφισιν
ἀνενεγκεῖν
ἐς
τὸ
χρηστήριον
|
τὸ |
ἐν
Δελφοῖς,
δίδωσι
Μέδοντι
ἡ |
[7, 19] |
(καταφυγόντων
δὲ
αὐτῶν
ἐπὶ
χρηστήριον
|
τὸ |
ἐν
Δελφοῖς,
ἤλεγχεν
ἡ
Πυθία |
[7, 2] |
τῆς
ὁδοῦ·
τὸ
δὲ
ἱερὸν
|
τὸ |
ἐν
Διδύμοις
τοῦ
Ἀπόλλωνος
καὶ |
[7, 21] |
καταφεύγουσιν
οὖν
ἐπὶ
τὸ
χρηστήριον
|
τὸ |
ἐν
Δωδώνῃ·
τοῖς
γὰρ
τὴν |
[7, 3] |
~(Κολοφώνιοι
δὲ
τὸ
μὲν
ἱερὸν
|
τὸ |
ἐν
Κλάρῳ
καὶ
τὸ
μαντεῖον |
[7, 10] |
ἄξια
λόγου
προσδεηθῆναι.
(ἐπεὶ
δὲ
|
τὸ |
ἐν
Λαμίᾳ
πταῖσμα
ἐγένετο
Ἕλλησιν, |
[7, 6] |
τοῦ
Ἑλληνικοῦ·
Λακεδαιμονίους
μὲν
γὰρ
|
τὸ |
ἐν
Λεύκτροις
πταῖσμα
καὶ
ἅμα |
[7, 4] |
τὴν
νῆσον.
(τὸ
δὲ
ἱερὸν
|
τὸ |
ἐν
Σάμῳ
τῆς
Ἥρας
εἰσὶν |
[7, 7] |
Ἀρκάδων
Μεγάλην
πόλιν·
Λακεδαιμονίοις
τε
|
τὸ |
ἐν
Σελλασίᾳ
πταῖσμα
πρὸς
Ἀχαιοὺς |
[7, 20] |
τὸ
ἀρχαῖον
ἐς
τὸ
τέμενος
|
τὸ |
ἐν
τῇ
πόλει.
(τούτου
δὲ |
[7, 16] |
ἀποδιδόασιν
ἑκάστοις
τὰ
ἀρχαῖα
καὶ
|
τὸ |
ἐν
τῇ
ὑπερορίᾳ
κτᾶσθαι,
ἀφῆκαν |
[7, 16] |
ἔθνος
τὰ
ἑκάστων,
Ἀχαιῶν
καὶ
|
τὸ |
ἐν
Φωκεῦσιν
ἢ
Βοιωτοῖς
ἢ |
[7, 24] |
ὀλεθριώτατον
τοιῷδέ
τινι
ἐθέλουσιν
εἰκάζειν,
|
τὸ |
ἐντὸς
τοῦ
ἀνθρώπου
πνεῦμα
εἰ |
[7, 24] |
ὁπόσα
διέστη
τοίχων
συνερχόμενα
ἐς
|
τὸ |
ἐξ
ἀρχῆς·
δοκοὶ
δέ,
ὅσας |
[7, 1] |
ἔτι
καὶ
μᾶλλον
διέμεινεν
ὄνομα
|
τὸ |
ἐξ
ἀρχῆς·
Ὁμήρῳ
γοῦν
ἐν |
[7, 26] |
ἕνεκα
αἵ
τε
ἀδελφαὶ
διὰ
|
τὸ |
ἐπ´
αὐτῷ
πένθος
ἀποκοσμοῦνται
καὶ |
[7, 25] |
Κερύνεια
οἰκητόρων
πλήθει
καὶ
ἐς
|
τὸ |
ἔπειτα
ἐγένετο
ἐπιφανεστέρα
διὰ
τὴν |
[7, 19] |
ἔμελλον
τῷ
ἱερῷ
καὶ
ἐς
|
τὸ |
ἔπειτα
ἴσα
καὶ
θαλάμῳ
χρήσεσθαι· |
[7, 13] |
Ἀχαιοὺς
καὶ
ἐχρῆτο
καὶ
ἐς
|
τὸ |
ἔπειτα
καταδρομαῖς
μᾶλλον
καὶ
ἁρπαγαῖς |
[7, 25] |
ἄνδρας
ἐς
τὸ
ἱερὸν
καταπεφευγότας
|
τὸ |
ἐπὶ
Ταινάρῳ
τοῦ
Ποσειδῶνος,
οὐ |
[7, 17] |
εἰ
Πάλειαν
ἀλλὰ
μὴ
Δύμην
|
τὸ |
ἐπίγραμμα
καλεῖ
τὴν
πόλιν·
τὰ |
[7, 26] |
τὸ
ἐπίνειον
ἔχει
ἐς
οὖν
|
τὸ |
ἐπίνειον
Αἰγειρατῶν
δύο
καὶ
ἑβδομήκοντα |
[7, 26] |
αὐτὸ
ἥ
τε
πόλις
καὶ
|
τὸ |
ἐπίνειον
ἔχει
ἐς
οὖν
τὸ |
[7, 26] |
ἄγαλμά
ἐστιν
ἐπηνθισμένον.
ἐς
δὲ
|
τὸ |
ἐπίνειον
καταβᾶσιν
ἐξ
Αἰγείρας
καὶ |
[7, 26] |
κλήρῳ
λαχοῦσα
προτετίμηται.
~(ἐς
δὲ
|
τὸ |
ἐπίνειον
τὸ
Αἰγειρατῶν
ὄνομα
τὸ |
[7, 24] |
θεὸς
κατὰ
τὰ
αὐτὰ
ὡς
|
τὸ |
ἐπίπαν
εἴωθεν
ἢ
γὰρ
ἐπομβρίαι |
[7, 13] |
πόλεμος
ἔμελλεν
ὡς
ῥᾷστα
κατὰ
|
τὸ |
ἐπιτηδειότατον
Ῥωμαίοις
κριθήσεσθαι·
(Μέτελλος
δὲ |
[7, 10] |
βουλῆς
δέκα
ἐπέμφθησαν
καταστησόμενοι
πρὸς
|
τὸ |
ἐπιτηδειότατον
Ῥωμαίοις
τὰ
ἐν
Μακεδονίᾳ. |
[7, 27] |
δοκεῖν
τὴν
ἐν
Πελλήνῃ,
δῶρον
|
τὸ |
ἐπιφθονώτατον
παρὰ
Ἀλεξάνδρου
τοῦ
Φιλίππου |
[7, 16] |
μὴ
εὐθὺς
ὑπὸ
τοῦ
πολέμου
|
τὸ |
ἔργον
ἐτεθνήκεσαν.
ἀναθημάτων
δὲ
καὶ |
[7, 17] |
ἐς
τοῦτό
μοι
τοῦ
Νέρωνος
|
τὸ |
ἔργον
ὀρθότατα
εἰρηκέναι
Πλάτων
ἐφαίνετο |
[7, 6] |
αὑτῶν
ἔσωζον
καὶ
ἅμα
διὰ
|
τὸ |
ἔργον
τὸ
πρὸς
Τροίαν
Λακεδαιμονίους |
[7, 10] |
σφισι
δισχιλίων,
ὡς
ἐκρατήθησαν,
παρὰ
|
τὸ |
ἔργον,
χιλίων
δὲ
φονευθέντων·
ἐν |
[7, 24] |
παρὰ
τὸ
εἰωθὸς
ἤτοι
ἐς
|
τὸ |
ἐρυθρότερον
ἢ
καὶ
ἡσυχῇ
ῥέπουσαν |
[7, 22] |
θεὸν
ὁποῖόν
τι
καὶ
ἑκάστῳ
|
τὸ |
ἐρώτημά
ἐστι.
τὸ
ἀπὸ
τούτου |
[7, 18] |
δὲ
τῆς
Ἀρτέμιδος
τὸ
μήνιμα
|
τὸ |
ἐς
Οἰνέα
ἀνὰ
χρόνον
τοῖς |
[7, 10] |
καὶ
Περσέως
κεχειρωμένων
πολέμῳ
διὰ
|
τὸ |
ἐς
Σαπαίους
ἀδίκημα,
ἄνδρες
τῆς |
[7, 20] |
δὲ
ἐν
τῇ
Ἀτθίδι
συγγραφῇ
|
τὸ |
ἐς
τοῦτο
παρείθη
τὸ
Ὠιδεῖον, |
[7, 11] |
σφισιν
οὖσαν·
πενίας
γὰρ
ἐς
|
τὸ |
ἔσχατον
Ἀθηναῖοι
τηνικαῦτα
ἧκον
ἅτε |
[7, 2] |
Ἱέρωνος
ἀνδρὸς
ἐπιχωρίου
κακωθέντες
ἐς
|
τὸ |
ἔσχατον
ὅμως
τελοῦσιν
ἐς
Ἴωνας· |
[7, 8] |
Ῥωμαίους
(κατὰ
μέντοι
τοῦ
λόγου
|
τὸ |
εὐπρεπὲς
παρὰ
Ῥωμαίων
εὕρητο
εἰρήνην |
[7, 1] |
ἕω
θάλασσαν,
Ἀχαΐαν
δὲ
ὄνομα
|
τὸ |
ἐφ´
ἡμῶν
ἔχουσα
ἀπὸ
τῶν |
[7, 17] |
ἔτι
Ἰώνων
ὄνομά
οἱ
μετέθεντο
|
τὸ |
ἐφ´
ἡμῶν,
σαφῶς
δὲ
οὐκ |
[7, 22] |
ναός,
τὸ
δὲ
ἄγαλμα
λίθου
|
τὸ |
ἐφ´
ἡμῶν·
τὸ
δὲ
ἀρχαῖον |
[7, 11] |
ἀπὸ
τῶν
χρημάτων
μεταδώσειν
Καλλικράτει
|
τὸ |
ἥμισυ
ὑπισχνεῖτο,
ἰσχύοντι
διὰ
φιλίαν |
[7, 5] |
κατὰ
τὴν
ὁδὸν
τὴν
ἐς
|
τὸ |
Ἡραῖον
τὸ
Ῥαδίνης
καὶ
Λεοντίχου |
[7, 15] |
Λοκρῶν,
οὐδὲ
κατὰ
τὸ
στενὸν
|
τὸ |
Ἡρακλείας
τε
μεταξὺ
καὶ
Θερμοπυλῶν |
[7, 5] |
τε
δὴ
ταῖς
Θρᾴσσαις
ἐς
|
τὸ |
Ἡράκλειόν
ἐστι
γυναικῶν
μόναις,
καὶ |
[7, 8] |
Κυνὸς
καλουμέναις
κεφαλαῖς
{ἐν
λόγοις}
|
τὸ |
ἧττον
ἠνέγκατο,
ἀλλ´
ἅτε
δὴ |
[7, 23] |
Σιδόνιος,
ὃς
ἐγνωκέναι
τὰ
ἐς
|
τὸ |
θεῖον
ἔφασκε
Φοίνικας
{καὶ}
τά |
[7, 22] |
ἐπὶ
δὲ
τοῖς
ἄλλοις
κτήνεσι
|
τὸ |
θῆλυ
ἐπὶ
πλέον
τετίμηται.
~(μετὰ |
[7, 2] |
ἦσαν·
ᾤκουν
δὲ
καὶ
περὶ
|
τὸ |
ἱερὸν
ἄλλοι
τε
ἱκεσίας
ἕνεκα |
[7, 25] |
κατὰ
δὲ
τὴν
ἔσοδον
ἐς
|
τὸ |
ἱερὸν
γυναικῶν
εἰκόνες
λίθου
τέ |
[7, 2] |
Ἔφεσον
παῖδα
εἶναι
νομίζουσιν
οὗτοι
|
τὸ |
ἱερόν
εἰσιν
οἱ
ἱδρυσάμενοι,
καὶ |
[7, 26] |
ἣν
Συρίαν
ἐπονομάζουσιν,
ἐς
ταύτης
|
τὸ |
ἱερὸν
ἐσίασιν
ἐν
ἡμέραις
ῥηταῖς, |
[7, 2] |
ἐμοὶ
δοκεῖν
Πίνδαρος,
ὃς
Ἀμαζόνας
|
τὸ |
ἱερὸν
ἔφη
τοῦτο
ἱδρύσασθαι
στρατευομένας |
[7, 20] |
αὖθις
στεφάνους
ἐπιθέμενοι
κισσοῦ
πρὸς
|
τὸ |
ἱερὸν
ἴασι
τοῦ
Αἰσυμνήτου.
ταῦτα |
[7, 2] |
ἅτε
ἐπιστάμεναι
{τε}
ἐκ
παλαιοῦ
|
τὸ |
ἱερόν,
καὶ
ἡνίκα
Ἡρακλέα
ἔφυγον, |
[7, 25] |
ἀποκτείνασι
καὶ
τούτοις
ἄνδρας
ἐς
|
τὸ |
ἱερὸν
καταπεφευγότας
τὸ
ἐπὶ
Ταινάρῳ |
[7, 27] |
ἄγουσι,
καὶ
δᾷδάς
τε
ἐς
|
τὸ |
ἱερὸν
κομίζουσιν
ἐν
νυκτὶ
καὶ |
[7, 22] |
Αἰγυπτίοις
ἑτέρα
περὶ
τοῦ
Ἄπιδος
|
τὸ |
ἱερὸν
μαντεία
καθέστηκεν·
ἐν
Φαραῖς |
[7, 2] |
τῆς
χώρας·
τοῖς
δὲ
περὶ
|
τὸ |
ἱερὸν
οἰκοῦσι
δεῖμα
ἦν
οὐδέν, |
[7, 26] |
τὰ
μάλιστα,
ἐσελθεῖν
δὲ
ἐς
|
τὸ |
ἱερὸν
οὐκ
ἔστιν
ἀνθρώποις.
θεοῦ |
[7, 26] |
ἔστιν
ἐν
δεξιᾷ
τῆς
ὁδοῦ
|
τὸ |
ἱερὸν
τῆς
Ἀγροτέρας,
ἔνθα
τὴν |
[7, 22] |
ποταμός
τε
ὁ
Μείλιχος
καὶ
|
τὸ |
ἱερὸν
τῆς
Τρικλαρίας
{ἐν
ὧ} |
[7, 21] |
Διονύσου
{τῇ}
ἑορτῇ
κομίζουσιν
ἐς
|
τὸ |
ἱερὸν
τοῦ
Αἰσυμνήτου·
τὸ
δὲ |
[7, 20] |
ἰόντι
ἐκ
τῆς
ἀγορᾶς,
ᾗ
|
τὸ |
ἱερὸν
τοῦ
Ἀπόλλωνος,
πύλη
κατὰ |
[7, 4] |
ἔτι
πεφυκυίᾳ.
εἶναι
δ´
οὖν
|
τὸ |
ἱερὸν
τοῦτο
ἐν
τοῖς
μάλιστα |
[7, 27] |
δὲ
τὴν
ἐπιοῦσαν
ἀφικομένων
ἐς
|
τὸ |
ἱερὸν
τῶν
ἀνδρῶν,
αἱ
γυναῖκές |
[7, 21] |
καὶ
ἱερὸν
Πατρεῦσιν
Ἀσκληπιοῦ·
τοῦτο
|
τὸ |
ἱερὸν
ὑπὲρ
τὴν
ἀκρόπολιν
τῶν |
[7, 16] |
ὁ
Μόμμιος,
οἱ
μὲν
ἐς
|
τὸ |
ἱππικὸν
τῶν
Ἀχαιῶν
ταχθέντες
αὐτίκα |
[7, 4] |
Δαίδαλον,
δόξης
δὲ
οὐκ
ἐς
|
τὸ |
ἴσον
ἀφίκετο·
(Δαιδάλῳ
μὲν
γὰρ |
[7, 19] |
ὡς
δὲ
ὁ
Μελάνιππος
ἐς
|
τὸ |
ἴσον
τοῦ
ἔρωτος
ὑπηγάγετο
τὴν |
[7, 25] |
τὸ
μὲν
τεῖχος
ἁλῶναι
κατὰ
|
τὸ |
ἰσχυρὸν
οὐκ
ἐδύνατο
ὑπὸ
Ἀργείων, |
[7, 1] |
οἱ
δὲ
ἀπόγονοι
τοῦ
Ἴωνος
|
τὸ |
Ἰώνων
ἔσχον
κράτος,
ἐς
ὃ |
[7, 10] |
τῶν
ἄλλων
τριηράρχων
τὸ
ναυτικὸν
|
τὸ |
Ἰώνων
προδόντων·
(μετὰ
δὲ
Ἴωνας |
[7, 5] |
Ἡράκλειόν
ἐστι
γυναικῶν
μόναις,
καὶ
|
τὸ |
καλῴδιον
τὸ
ἐκ
τῶν
τριχῶν |
[7, 21] |
τῇ
θεῷ
καὶ
θυμιάσαντες
ἐς
|
τὸ |
κάτοπτρον
βλέπουσι·
τὸ
δέ
σφισι |
[7, 26] |
ἦν
ἐν
τῷ
οἰκήματι
Τύχης,
|
τὸ |
κέρας
φέρουσα
τὸ
Ἀμαλθείας·
παρὰ |
[7, 20] |
βουκολέεσκες"
τὰ
μὲν
δὴ
ἐς
|
τὸ |
κρανίον
τοῦ
βοὸς
ἐπὶ
τοιῷδε |
[7, 24] |
τῆς
θαλάσσης
ἀναδραμούσης,
καθείλκυσεν
αὔτανδρον
|
τὸ |
κῦμα
τὴν
Ἑλίκην.
(τοιοῦτό
γε |
[7, 12] |
ἐκ
τοῦ
εὐθέος.
(βεβαιοῖ
δὴ
|
τὸ |
λεγόμενον
ὡς
ἄρ´
ἦν
καὶ |
[7, 5] |
οὗτοι
ἀναβλέψαι
τε
καὶ
ὁρᾶν
|
τὸ |
λοιπὸν
τοῦ
βίου
φασίν.
(ἔστι |
[7, 3] |
ἱερὸν
τὸ
ἐν
Κλάρῳ
καὶ
|
τὸ |
μαντεῖον
ἐκ
παλαιοτάτου
γενέσθαι
νομίζουσιν· |
[7, 2] |
ἐν
Διδύμοις
τοῦ
Ἀπόλλωνος
καὶ
|
τὸ |
μαντεῖόν
ἐστιν
ἀρχαιότερον
ἢ
κατὰ |
[7, 6] |
Ἰώνων
οἰκουμένας.
(ἦσαν
δὲ
οἱ
|
τὸ |
μέγιστον
ἐν
τοῖς
Ἀχαιοῖς
ἔχοντες |
[7, 24] |
ἢ
καὶ
ἡσυχῇ
ῥέπουσαν
ἐς
|
τὸ |
μελάντερον·
(τῶν
τε
ὑδάτων
ὡς |
[7, 2] |
τῶν
ἀρχαίων
Μιλησίων
οἱ
Ἴωνες,
|
τὸ |
μὲν
γένος
πᾶν
τὸ
ἄρσεν |
[7, 20] |
αὐτὰ
διὰ
τῶν
στοῶν
ἐστι.
|
τὸ |
μὲν
δὴ
ἄγαλμα
τοῦ
Ἀσκληπιοῦ, |
[7, 14] |
ἐκ
τοῦ
εὐθέος
πόλεμον
ἄρασθαι.
|
(τὸ |
μὲν
δὴ
ἄνδρα
βασιλέα
καὶ |
[7, 3] |
Τήιοι
συνοίκους
ἐδέξαντο.
(Ἐρυθραῖοι
δὲ
|
τὸ |
μὲν
ἐξ
ἀρχῆς
ἀφικέσθαι
σὺν |
[7, 3] |
τοὺς
ὑπὸ
Περγάμῳ.
~(Κολοφώνιοι
δὲ
|
τὸ |
μὲν
ἱερὸν
τὸ
ἐν
Κλάρῳ |
[7, 16] |
Κορινθίων
οἱ
πολλοί.
Μόμμιος
δὲ
|
τὸ |
μὲν
παραυτίκα,
ἀναπεπταμένων
ὅμως
τῶν |
[7, 16] |
ἔκαιε
Κόρινθον.
(τῶν
δὲ
ἐγκαταληφθέντων
|
τὸ |
μὲν
πολὺ
οἱ
Ῥωμαῖοι
φονεύουσι, |
[7, 18] |
τῆς
ἐπικλήσεως
ἐθέλουσιν
εἶναι
ταύτην.
|
τὸ |
μὲν
σχῆμα
τοῦ
ἀγάλματος
θηρεύουσά |
[7, 25] |
τῆς
Ἀργολίδος.
Μυκηναίοις
{μὲν}
γὰρ
|
τὸ |
μὲν
τεῖχος
ἁλῶναι
κατὰ
τὸ |
[7, 24] |
ἱεροῦ
καὶ
ἀποκτείνασιν,
οὐκ
ἐμέλλησε
|
τὸ |
μήνιμα
ἐκ
τοῦ
Ποσειδῶνος,
ἀλλὰ |
[7, 21] |
Δωδώνης
Διονύσου
μὲν
ἔλεγεν
εἶναι
|
τὸ |
μήνιμα,
ἔσεσθαι
δὲ
οὐ
πρότερον |
[7, 18] |
ἀρχαῖον,
(οἱ
δὲ
τῆς
Ἀρτέμιδος
|
τὸ |
μήνιμα
τὸ
ἐς
Οἰνέα
ἀνὰ |
[7, 15] |
δούλους
τε
ἐς
ἐλευθερίαν
ἠφίει,
|
τὸ |
Μιλτιάδου
καὶ
Ἀθηναίων
βούλευμα
τὸ |
[7, 2] |
δείκνυται
καὶ
ἐς
ἐμὲ
ἔτι
|
τὸ |
μνῆμα
κατὰ
τὴν
ὁδὸν
τὴν |
[7, 5] |
ἀνιωμένοις
εὔχεσθαι
καθέστηκεν
ἰοῦσιν
ἐπὶ
|
τὸ |
μνῆμα.
τὰ
μὲν
δὴ
ἐν |
[7, 27] |
δὲ
ὅσον
στάδια
ἑξήκοντα
ἀπέχει
|
τὸ |
Μύσαιον,
ἱερὸν
Δήμητρος
Μυσίας·
ἱδρύσασθαι |
[7, 10] |
δέκα
ἀνδρῶν
τῶν
ἄλλων
τριηράρχων
|
τὸ |
ναυτικὸν
τὸ
Ἰώνων
προδόντων·
(μετὰ |
[7, 22] |
νόμισμα
ἐπιχώριον
καλεῖται
δὲ
χαλκοῦς
|
τὸ |
νόμισμα
καὶ
ἐρωτᾷ
πρὸς
τὸ |
[7, 26] |
Ὑπερησία
ὠνόμασται·
τὸ
δὲ
ὄνομα
|
τὸ |
νῦν
ἐγένετο
Ἰώνων
ἐποικούντων,
ἐγένετο |
[7, 26] |
τῇ
τε
πόλει
τὸ
ὄνομα
|
τὸ |
νῦν
μετέθεντο
ἀπὸ
τῶν
αἰγῶν, |
[7, 19] |
ἐπαύσθη,
τό
τε
ὄνομα
ἐτέθη
|
τὸ |
νῦν
τῷ
ποταμῷ
Μείλιχος.
ἔγραψαν |
[7, 26] |
ἀρχαῖον
δὲ
καὶ
τοῦ
θεοῦ
|
τὸ |
ξόανον,
γυμνός,
μεγέθει
μέγας·
τὸν |
[7, 20] |
τῶν
οἰκετῶν
ἐκ
Μεσόας
ἔρχεται
|
τὸ |
ξόανον
κομίζων
τὸ
ἀρχαῖον
ἐς |
[7, 2] |
τὴν
ἐκ
τοῦ
ἱεροῦ
παρὰ
|
τὸ |
Ὀλυμπιεῖον
καὶ
ἐπὶ
πύλας
τὰς |
[7, 25] |
τεθῆναι
δέ
φασι
τῇ
πόλει
|
τὸ |
ὄνομα
ἀπὸ
γυναικὸς
Βούρας,
θυγατέρα |
[7, 22] |
ηὐξήθη
τὴν
πόλιν
καὶ
θέσθαι
|
τὸ |
ὄνομα
ἀπὸ
τῆς
μητρός.
(ἐν |
[7, 27] |
καλούμενος
Κριός·
ἔχειν
δὲ
αὐτὸν
|
τὸ |
ὄνομα
ἀπὸ
Τιτᾶνος
Κριοῦ·
(Κριὸς |
[7, 6] |
πόλιν
ἐν
τῇ
χώρᾳ,
καὶ
|
τὸ |
ὄνομα
ἀπὸ
τοῦ
Πατρέως
ἐτέθη |
[7, 21] |
ἐς
τοὺς
παῖδας
παθήμασι
καὶ
|
τὸ |
ὄνομα
αὐτὸ
πεφρικότα
τοῦ
Ἄργους |
[7, 18] |
ἐναντιούμενος
τοῖς
Πατρεῦσιν
{τῆς
Μεσάτεως
|
τὸ |
ὄνομα}
αὐτοῖς
σφισιν
ἐξηγεῖσθαι
παρίημι. |
[7, 21] |
ὄντα
ἀπὸ
τούτου
σχεῖν
καὶ
|
τὸ |
ὄνομα
εἰκάζω.
Ὅμηρος
μέν
γε |
[7, 18] |
Ἀρτέμιδος·
ξενικὸν
μὲν
τῇ
θεῷ
|
τὸ |
ὄνομα,
ἐσηγμένον
δὲ
ἑτέρωθεν
καὶ |
[7, 2] |
ἱδρυσάμενοι,
καὶ
ἀπὸ
τοῦ
Ἐφέσου
|
τὸ |
ὄνομά
ἐστι
τῇ
πόλει.
(Λέλεγες |
[7, 21] |
καὶ
οὐκ
ἀπὸ
ἑτέρας
προφάσεως
|
τὸ |
ὄνομα
ἔσχηκεν.
(ἐν
Πάτραις
δὲ |
[7, 5] |
τῶν
φυλῶν
σφισιν
ἡ
τρίτη
|
τὸ |
ὄνομα
ἔσχηκεν,
ἔστι
δὲ
τῆς |
[7, 25] |
λεωφόρον
ἐν
ὄρει,
καί
οἱ
|
τὸ |
ὄνομα
ἢ
δυνάστης
ἐπιχώριος
ἢ |
[7, 2] |
στόλῳ
Κρητῶν
ἥ
τε
γῆ
|
τὸ |
ὄνομα
μετέβαλεν
ἀπὸ
τοῦ
Μιλήτου |
[7, 4] |
καὶ
Ἰταλίας
ἀφίκετο
τοῦ
Δαιδάλου
|
τὸ |
ὄνομα.
ὁ
δὲ
Σμῖλις,
ὅτι |
[7, 26] |
Ὑπερησιεῖς
δὲ
τῇ
τε
πόλει
|
τὸ |
ὄνομα
τὸ
νῦν
μετέθεντο
ἀπὸ |
[7, 22] |
Ἑρμοῦ
νᾶμα
μὲν
τῇ
πηγῇ
|
τὸ |
ὄνομα,
τοὺς
δὲ
ἰχθῦς
οὐχ |
[7, 26] |
ἢ
τῶν
τινα
ἑταίρων
μεταποιῆσαι
|
τὸ |
ὄνομα
ὑπὸ
ἀγνοίας.
(ἔστι
δὲ |
[7, 22] |
τὸ
νόμισμα
καὶ
ἐρωτᾷ
πρὸς
|
τὸ |
οὖς
τὸν
θεὸν
ὁποῖόν
τι |
[7, 11] |
ὑπερήφανα,
Λακεδαιμονίους
δὲ
καὶ
Ἀργείους
|
τὸ |
παράπαν
ἔθετο
ἐν
χλευασίᾳ·
(πόλεσι |
[7, 3] |
ὁ
Ῥακίου
καὶ
Μαντοῦς
καὶ
|
τὸ |
παράπαν
τοὺς
Κᾶρας
ἐξέβαλεν
ἐκ |
[7, 21] |
τοῦ
ἱερέως
καὶ
οἱ
Καλυδώνιοι
|
τὸ |
παραυτίκα
ὥσπερ
ὑπὸ
μέθης
ἐγίνοντο |
[7, 5] |
δὲ
τῆς
Χαλκίδος
κατατείνουσα
ἐς
|
τὸ |
πέλαγος
ἄκρα
καὶ
ἐν
αὐτῇ |
[7, 3] |
τὴν
νῆσον
διέβησαν
δὴ
κατὰ
|
τὸ |
Περσῶν
δέος.
Ἀλέξανδρος
δὲ
ἀνὰ |
[7, 7] |
Αἰτωλῶν
ἔθνους
Μαγνησίαν
τὴν
ὑπὸ
|
τὸ |
Πήλιον
κατεῖχεν
ὁ
Φίλιππος.
μάλιστα |
[7, 4] |
τε
Ἐπιδαύριος
καὶ
Ἐπιδαυρίους
{ἦν}
|
τὸ |
πολὺ
ἄγων,
οἳ
ὑπὸ
Δηιφόντου |
[7, 16] |
ἄγοντι
τοὺς
ἱππέας·
ὡς
δὲ
|
τὸ |
πολὺ
ἀπέσωσεν
αὐτῶν
ἐς
Κατάνην, |
[7, 19] |
γήρᾳ
τά
τε
ἄλλα
ὡς
|
τὸ |
πολὺ
ἐναντιοῦσθαι
νέοις
καὶ
οὐχ |
[7, 24] |
μελάντερον·
(τῶν
τε
ὑδάτων
ὡς
|
τὸ |
πολὺ
ἐπιλείπουσιν
αἱ
πηγαί,
καὶ |
[7, 8] |
στρατιᾶς
τε
ἣν
ἦγεν
ἀποβαλεῖν
|
τὸ |
πολὺ
καὶ
ἐκ
τῶν
πόλεων, |
[7, 2] |
τοῦ
Καρικοῦ
μοῖρα
καὶ
Λυδῶν
|
τὸ |
πολὺ
οἱ
νεμόμενοι
τὴν
χώραν |
[7, 3] |
τῆς
ἠπείρου.
τούτων
τῶν
Κλαζομενίων
|
τὸ |
πολὺ
οὐκ
Ἴωνες,
Κλεωναῖοι
δὲ |
[7, 27] |
ἐφ´
ἡμῶν.
ἔστι
μὲν
δὴ
|
τὸ |
Ποσείδιον
τοῦτο
ὑπὸ
τὸ
γυμνάσιον, |
[7, 15] |
τὸ
Μιλτιάδου
καὶ
Ἀθηναίων
βούλευμα
|
τὸ |
πρὸ
τοῦ
ἔργου
τοῦ
ἐν |
[7, 21] |
ἐστι
Θυρξέως·
παρέχεται
δὲ
ὕδωρ
|
τὸ |
πρὸς
ταῖς
Κυανέαις
ἔσω
ἐνιδόντα |
[7, 6] |
καὶ
ἅμα
διὰ
τὸ
ἔργον
|
τὸ |
πρὸς
Τροίαν
Λακεδαιμονίους
Δωριεῖς
ἀπηξίουν |
[7, 24] |
οἱ
Ἀμφικτύονες.
(ἰόντι
δὲ
ἐς
|
τὸ |
πρόσω
Σελινοῦς
τε
ποταμὸς
καὶ |
[7, 25] |
ἑκατόν,
ἣν
Δάμων
Θούριος
ἐνίκα
|
τὸ |
πρῶτον.
Ἑλικαέων
δὲ
οὐκέτι
ὄντων |
[7, 24] |
ὁμοῦ
τῇ
κινήσει
τῇ
ἀρξαμένῃ
|
τὸ |
πρῶτον
καὶ
τῇ
ἐς
τὸ |
[7, 6] |
ἐκστρατεύσασθαι,
οὐ
γάρ
πω
μετὰ
|
τὸ |
πταῖσμα
ἀνενηνοχέναι
τὸ
ἐν
Βοιωτοῖς· |
[7, 5] |
ὁδὸν
τὴν
ἐς
τὸ
Ἡραῖον
|
τὸ |
Ῥαδίνης
καὶ
Λεοντίχου
μνῆμά
ἐστι, |
[7, 26] |
ὤκλασεν,
Ἀρτέμιδος
Ἀγροτέρας
ἐποιήσαντο
ἱερόν,
|
τὸ |
σόφισμα
ἐς
τοὺς
Σικυωνίους
οὐκ |
[7, 15] |
Σκάρφειαν
τὴν
Λοκρῶν,
οὐδὲ
κατὰ
|
τὸ |
στενὸν
τὸ
Ἡρακλείας
τε
μεταξὺ |
[7, 15] |
λογάδες
κατέστρωντο
οἱ
Ἀρκάδων,
ἀναστήσας
|
τὸ |
στράτευμα
ἤλαυνεν
ἐπὶ
τὰς
Θήβας· |
[7, 11] |
τῶν
ἐκ
Λακεδαίμονος,
ἀνεχώρησεν
ὀπίσω
|
τὸ |
στράτευμα.
~(Ὠρώπιοι
δὲ
καὶ
ὠφελείας |
[7, 16] |
φονεύουσι,
πλείονας
δὲ
ἔτι
ἐς
|
τὸ |
στρατόπεδον
κατεῖρξαν,
καὶ
ἀσπίδας
ὅσον |
[7, 15] |
καὶ
αὐτίκα
ἐς
Κόρινθον
παρὰ
|
τὸ |
στρατόπεδον
τὸ
Ἀχαιῶν
ᾤχοντο
φεύγοντες. |
[7, 8] |
Μακεδόνων
ἀρχὴν
καὶ
τῶν
ἐς
|
τὸ |
συμμαχικὸν
ταχθέντων
Ἄτταλος
τῆς
ἐκ |
[7, 10] |
τοσοῦτον
ὥστε
αὐτὸν
καὶ
ἐς
|
τὸ |
συνέδριον
ἐσελθεῖν
τὸ
Ἀχαιῶν
ἔπεισεν. |
[7, 9] |
δὲ
τὰς
ἀρχὰς
ἔχοντας
ἐς
|
τὸ |
συνέδριον
ἠξίουν
συγκαλέσαι
τοὺς
Ἀχαιούς, |
[7, 13] |
Ἀχαιοῖς
ἐσδραμεῖν
ὑπῆρξεν
ἂν
ἐς
|
τὸ |
τεῖχος
τῆς
Σπάρτης
{εἰς
Σπάρτην} |
[7, 15] |
Οἴτῃ
θαλάσσης
ἐς
ταύτης
καταδῦναι
|
τὸ |
τέλμα,
παντάπασιν
ἔμελλεν
ἄγνωστός
τε |
[7, 20] |
ξόανον
κομίζων
τὸ
ἀρχαῖον
ἐς
|
τὸ |
τέμενος
τὸ
ἐν
τῇ
πόλει. |
[7, 22] |
αὐτῇ
τῇ
γῇ
παρέχεται
μὲν
|
τὸ |
τετράγωνον
σχῆμα,
μεγέθει
δέ
ἐστιν |
[7, 18] |
ὑπὸ
Αὐγούστου
βασιλέως
ἐρημωθείσης
διὰ
|
τὸ |
{τὴν}
ἐς
τὴν
Νικόπολιν
τὴν |
[7, 5] |
οἷα
οὐχ
ἑτέρωθι,
πρῶτον
μὲν
|
τὸ |
τῆς
Ἐφεσίας
μεγέθους
τε
ἕνεκα |
[7, 16] |
ἀφίκετο
μὲν
περὶ
ὄρθρον
ἐς
|
τὸ |
τῶν
Ῥωμαίων
στράτευμα,
ἀποπέμψας
δὲ |
[7, 24] |
ἐν
τῇ
λίμνῃ,
πρὶν
ἢ
|
τὸ |
ὕδωρ
ἀπέκρυψεν
αὐτὰ
τοῦ
χειμάρρου. |
[7, 2] |
τῇ
ἰλύι·
ὡς
δὲ
ἐνόστησε
|
τὸ |
ὕδωρ
καὶ
οὐκέτι
ἦν
θάλασσα, |
[7, 27] |
ἀγορᾷ,
καὶ
λουτρά
ἐστιν
αὐτοῖς
|
τὸ |
ὕδωρ
τὸ
ἐκ
τοῦ
θεοῦ, |
[7, 23] |
τιμιώτερον
χρημάτων
πολλῶν
ἐστιν
ἀνθρώποις
|
τὸ |
ὕδωρ
τοῦ
Σελέμνου.
(ἀπωτέρω
δὲ |
[7, 23] |
καὶ
ἄλλον
ἐπ´
αὐτῷ
λόγον,
|
τὸ |
ὕδωρ
τοῦ
Σελέμνου
σύμφορον
καὶ |
[7, 24] |
καὶ
λίμνη
τε
ὀνομαζομένη
Σαλόη
|
τὸ |
χάσμα
ἐγένετο
καὶ
ἐρείπια
πόλεως |
[7, 18] |
σπεῖραι·
καὶ
τὸν
μὲν
ἐπιλαμβάνει
|
τὸ |
χρεὼν
ἐκπεσόντα
τοῦ
ἅρματος,
Τριπτόλεμος |
[7, 3] |
Τειρεσίαν
δὲ
κατὰ
τὴν
πορείαν
|
τὸ |
χρεὼν
ἐπέλαβεν
ἐν
τῇ
Ἁλιαρτίᾳ. |
[7, 1] |
τὸν
μὲν
ἐν
τῇ
Ἀττικῇ
|
τὸ |
χρεὼν
ἐπιλαμβάνει,
καὶ
Ἴωνος
ἐν |
[7, 2] |
δόξαν
δέ
σφισιν
ἀνενεγκεῖν
ἐς
|
τὸ |
χρηστήριον
τὸ
ἐν
Δελφοῖς,
δίδωσι |
[7, 21] |
παραπλῆγας
ἐπελάμβανε.
καταφεύγουσιν
οὖν
ἐπὶ
|
τὸ |
χρηστήριον
τὸ
ἐν
Δωδώνῃ·
τοῖς |
[7, 20] |
τοῦ
Πρευγένους
ἐς
τοῦτο
ἐκομίσθη
|
τὸ |
χωρίον·
ἐπειδὰν
δὲ
τῇ
Λιμνάτιδι |
[7, 15] |
δείματος
ὡς
μηδὲ
αὐτὸ
ποιήσασθαι
|
τὸ |
χωρίον
πρὸς
ἀμείνονος
ἐλπίδος,
ἔνθα |
[7, 24] |
ὅτι
Ἀγαμέμνων
ἤθροισεν
ἐς
τοῦτο
|
τὸ |
χωρίον
τοὺς
λόγου
μάλιστα
ἐν |
[7, 20] |
κεκόσμηται
δὲ
καὶ
ἐς
ἄλλα
|
τὸ |
Ὠιδεῖον
ἀξιολογώτατα
τῶν
ἐν
Ἕλλησι, |
[7, 20] |
τάφος.
(ἔχεται
δὲ
τῆς
ἀγορᾶς
|
τὸ |
Ὠιδεῖον,
καὶ
Ἀπόλλων
ἐνταῦθα
ἀνάκειται |
[7, 20] |
συγγραφῇ
τὸ
ἐς
τοῦτο
παρείθη
|
τὸ |
Ὠιδεῖον,
ὅτι
πρότερον
ἔτι
ἐξείργαστό |