HODOI ELEKTRONIKAI: Du texte à l'hypertexte

Alphabétiquement [« »]
ἔμπροσθεν 1
ἐμφερές 1
ἐμφύλιον 1
ἐν 285
ἔν 2
ἕνα 1
ἐναγεῖς 1

Fréquences [« »]
239 μὲν
276 τε
234 τῆς
285 ἐν
285 τὴν
301 τοῦ
305 τὸ

HODOI ELEKTRONIKAI
Du texte à l'hypertexte

PAUSANIAS, Le Tour de la Grèce, livre VII

ἐν

Livre, Chap.

[7, 26]   ὑπὲρ τὰς ἀδελφάς τι ἰσχύειν· (ἐν Αἰγείρᾳ δὲ ἐν τούτῳ τῷ

[7, 26]   τὴν δίαιταν. οἶδα καὶ οἴκημα ἐν Αἰγείρᾳ θεασάμενος· (ἄγαλμα ἦν ἐν

[7, 26]   Σικυῶνι ἐθεάσατο, τεκμαίροιτο ἂν καὶ ἐν Αἰγείρᾳ τὸν Ἀπόλλωνα ἔργον εἶναι

[7, 24]   (πρὸς θαλάσσῃ δὲ Ἀφροδίτης ἱερὸν ἐν Αἰγίῳ καὶ μετ´ αὐτὸ Ποσειδῶνος,

[7, 12]   καὶ ἐν κοινῷ Δίαιον ἐποιοῦντο ἐν αἰτίᾳ· Δίαιος δὲ σφᾶς ἀπὸ

[7, 8]   ἐποιοῦντο μὲν μεγάλως καὶ αὐτὸν ἐν αἰτίᾳ Φλαμίνιον καὶ ἔτι πρότερον

[7, 18]   οἱ Ῥωμαῖοι νομίζουσι. (Πατρεῦσι δὲ ἐν ἄκρᾳ τῇ πόλει Λαφρίας ἱερόν

[7, 10]   ἐβιάσαντο ἀποσταλῆναι, διδόναι δὲ αὐτοὺς ἐν Ἀμφικτύοσιν εἴων λόγον. (τότε δὲ

[7, 1]   δὲ ἔλαβεν Ἄρχανδρος. δηλοῦσι δὲ ἐν Ἄργει καταμείναντες οὐχ ἥκιστα ἐν

[7, 3]   τάφος ἐκ Κολοφῶνος ἰόντι ἐστὶν ἐν ἀριστερᾷ τῆς ὁδοῦ, διαβάντι τὸν

[7, 3]   ὁ τάφος ἰόντι ἐς Κλάρον ἐν ἀριστερᾷ τῆς ὁδοῦ. (Λεβεδίοις δὲ

[7, 2]   ἐστὶν οὐ πόρρω τῶν πυλῶν ἐν ἀριστερᾷ τῆς ὁδοῦ· τὸ δὲ

[7, 23]   ἀγορᾷ τέμενος καὶ ἀγάλματα ἐσελθόντων ἐν ἀριστερᾷ, χαλκοῦ μὲν ἀμφότερα, τὸ

[7, 19]   λάρνακα ὑπενόησαν ὡς εἴη τις ἐν αὐτῇ θεός. (καὶ οὕτω τῷ

[7, 5]   ἐς τὸ πέλαγος ἄκρα καὶ ἐν αὐτῇ λουτρὰ θαλάσσια, μάλιστα τῶν

[7, 10]   τῷ Ἀχαιῶν, ἐθέλω δὲ καὶ ἐν αὐτοῖς Ῥωμαίοις ὑπέχειν κρίσιν. ὁ

[7, 22]   πεφύκασι, ναὸς δὲ οὐκ ἦν ἐν αὐτῷ οὐδὲ ἀγάλματα· κομισθῆναι δὲ

[7, 22]   ἐστιν ἄλσος Διοσκούρων. δάφναι μάλιστα ἐν αὐτῷ πεφύκασι, ναὸς δὲ οὐκ

[7, 7]   γὰρ μετὰ Ἑλίκην ἐπικλυσθεῖσαν πόλεων ἐν Ἀχαΐᾳ τῶν ἄλλων δόξῃ προεῖχεν

[7, 11]   ἰσχύοντι διὰ φιλίαν τὴν Ῥωμαίων ἐν Ἀχαιοῖς μέγιστον. (προσγενομένου δὲ τοῦ

[7, 6]   μετὰ τὸ πταῖσμα ἀνενηνοχέναι τὸ ἐν Βοιωτοῖς· ὁ δὲ τῶν ἐπιχωρίων

[7, 10]   γὰρ μετὰ τὸ ἀτύχημα τὸ ἐν Βοιωτοῖς οὐκ ἐγένοντο Φιλίππου κατήκοοι,

[7, 5]   οὐκ ἐξειργασμένα Ἀπόλλωνος, τό τε ἐν Βραγχίδαις τῆς Μιλησίας καὶ ἐν

[7, 5]   πεποιημένα. Κλαζομενίοις δὲ λουτρά ἐστιν ἐν δὲ αὐτοῖς Ἀγαμέμνων ἔχει τιμάς

[7, 20]   πόλιν Μητρὸς Δινδυμήνης ἐστὶν ἱερόν, ἐν δὲ αὐτῷ καὶ Ἄττης ἔχει

[7, 23]   γένεια ἐφαίνετο ἀρχαιότερον εἶναί μοι. (ἐν δὲ οἰκήματι κατευθὺ τῆς ὁδοῦ,

[7, 5]   τῆς Βιβλίδος τὸν ἔρωτα ᾄδουσιν· ἐν δὲ τῇ Κολοφωνίων ἄλσος τε

[7, 5]   φύσιν καὶ πηγὴν τὴν Ἁλιταίαν· ἐν δὲ τῇ Μιλησίᾳ πηγή τέ

[7, 17]   μὲν ἐς Ἄττην τὰ γνωριμώτατα· ἐν δὲ τῇ χώρᾳ τῇ Δυμαίᾳ

[7, 21]   καὶ ἱερὰ δύο ἐστὶ Σαράπιδος· ἐν δὲ τῷ ἑτέρῳ πεποίηται μνῆμα

[7, 2]   ἀνενεγκεῖν ἐς τὸ χρηστήριον τὸ ἐν Δελφοῖς, δίδωσι Μέδοντι ἡ Πυθία

[7, 19]   δὲ αὐτῶν ἐπὶ χρηστήριον τὸ ἐν Δελφοῖς, ἤλεγχεν ἡ Πυθία Μελάνιππον

[7, 1]   θαψάντων, ὕστερον χρόνῳ Λακεδαιμόνιοι τοῦ ἐν Δελφοῖς σφισιν ἀνειπόντος χρηστηρίου κομίζουσι

[7, 25]   ἐς Βοῦραν ἀποτραπέσθαι· θαλάσσης δὲ ἐν δεξιᾷ {καὶ} ἡ Βοῦρα ἐν

[7, 22]   ἐπὶ τὸν βωμὸν τοῦ ἀγάλματος ἐν δεξιᾷ νόμισμα ἐπιχώριον καλεῖται δὲ

[7, 22]   ἔχον. τοῦτο μὲν δή ἐστιν ἐν δεξιᾷ, προελθόντι δὲ ἀπὸ τοῦ

[7, 23]   Ἀργυρᾶς, καὶ πηγή τε Ἀργυρᾶ ἐν δεξιᾷ τῆς λεωφόρου καὶ Σέλεμνος

[7, 21]   ἐρχομένοις ἔστιν ἐκ τῆς ἀγορᾶς ἐν δεξιᾷ τῆς ὁδοῦ. (ἀπὸ δὲ

[7, 25]   δὲ ἀπωτέρω Κράθιδος σῆμά τε ἐν δεξιᾷ τῆς ὁδοῦ καὶ ἄνδρα

[7, 17]   τοῦ ἄστεώς ἐστι τοῦ Δυμαίων ἐν δεξιᾷ τῆς ὁδοῦ τάφος Σωστράτου·

[7, 26]   ἐς τὰ πρόσω βαδίζουσιν ἔστιν ἐν δεξιᾷ τῆς ὁδοῦ τὸ ἱερὸν

[7, 2]   ὁδοῦ· τὸ δὲ ἱερὸν τὸ ἐν Διδύμοις τοῦ Ἀπόλλωνος καὶ τὸ

[7, 10]   σφᾶς φρονῆσαι τὰ αὐτά, ἀνέπεμπεν ἐν δικαστηρίῳ κρίσιν τῷ Ῥωμαίων ὑφέξοντας.

[7, 21]   κατ´ ἐμὲ ἁλιεῖς ἄνδρες ἀνείλκυσαν ἐν δικτύῳ. ἔστι δὲ καὶ ἀγάλματα

[7, 25]   τῆς Ἀφείδαντος ἀφίκετο παρὰ τοῦ ἐν Δωδώνῃ Διὸς τὰ ἔπη τάδε·

[7, 25]   καὶ ὁ θεὸς παραινῶν ὁ ἐν Δωδώνῃ νέμειν ἐς ἱκέτας αἰδῶ.

[7, 21]   οὖν ἐπὶ τὸ χρηστήριον τὸ ἐν Δωδώνῃ· τοῖς γὰρ τὴν ἤπειρον

[7, 19]   πλείονα ἐμαίνετο, ὀλιγάκις δὲ ἐγίνετο ἐν ἑαυτῷ. ἅτε δὲ οὕτω διακείμενος

[7, 13]   αὖθις Λακεδαιμονίοις καὶ Ἀχαιοῖς πόλεμον ἐν ἐγκλήμασί τε ἦν ὑπὸ τῶν

[7, 14]   Ὀρέστης· ὁ δὲ τούς τε ἐν ἑκάστῃ πόλει τῶν Ἀχαιῶν ἔχοντας

[7, 5]   τε ἐπὶ θρόνου καὶ ἠλακάτην ἐν ἑκατέρᾳ τῶν χειρῶν ἔχει καὶ

[7, 1]   Τισαμενοῦ δὲ τὸν νεκρὸν Ἀχαιῶν ἐν Ἑλίκῃ θαψάντων, ὕστερον χρόνῳ Λακεδαιμόνιοι

[7, 20]   ἄλλα τὸ Ὠιδεῖον ἀξιολογώτατα τῶν ἐν Ἕλλησι, πλήν γε δὴ τοῦ

[7, 26]   ἄγριοι· (εἰ δέ τινα τῶν ἐν Ἕλλησι πολισματίων ἀφθόνῳ καταρρεῖται τῷ

[7, 10]   πόλεων μόνην οὐ προδοθεῖσαν τῶν ἐν Ἕλλησιν εὕροι τις ἄν· αἱ

[7, 10]   δὲ ἐγένοντο οἱ εὐδοκιμοῦντες μάλιστα ἐν Ἐρετρίᾳ Φίλαγρος Κυνέου καὶ Εὔφορβος

[7, 5]   (ἡσθείης δ´ ἂν καὶ τῷ ἐν Ἐρυθραῖς Ἡρακλείῳ καὶ Ἀθηνᾶς τῷ

[7, 5]   τοῦ βίου φασίν. (ἔστι δὲ ἐν Ἐρυθραῖς καὶ Ἀθηνᾶς Πολιάδος ναὸς

[7, 5]   ἀγάλματος ἕνεκα, Ἡρακλείῳ δὲ τῷ ἐν Ἐρυθραῖς κατὰ ἀρχαιότητα· τὸ δὲ

[7, 4]   ἐξ Ἱστιαίας ὁ Ἄμφικλος τῆς ἐν Εὐβοίᾳ κατὰ μάντευμα ἐκ Δελφῶν.

[7, 26]   ἦσαν ἔτι οἳ Ὠρεὸν τὴν ἐν Εὐβοίᾳ τῷ ὀνόματι Ἑστίαιαν ἐκάλουν

[7, 18]   οἱ Πατρεῖς ἀνὰ πᾶν ἔτος, ἐν ᾗ τρόπος ἐπιχώριος θυσίας ἐστὶν

[7, 15]   Ἀρκάδων ἀπὸ τῶν πόλεων τοὺς ἐν ἡλικίᾳ· ἐγένετο δέ, ἀναμεμιγμένων ὁμοῦ

[7, 26]   ἐς ταύτης τὸ ἱερὸν ἐσίασιν ἐν ἡμέραις ῥηταῖς, ἄλλα τε ὅσα

[7, 25]   δὲ καὶ Ὅμηρος τῶν Αἰγῶν ἐν Ἥρας λόγοις ἐποιήσατο μνήμην, οἱ

[7, 23]   Ἀργυρᾶν δὲ εἶναι μὲν τῶν ἐν θαλάσσῃ νυμφῶν, ἐρασθεῖσαν δὲ αὐτὴν

[7, 24]   χειμῶνός τε γίνεται καυματωδέστερος καὶ ἐν θέρει μετὰ ἀχλύος μᾶλλον ὁ

[7, 14]   καὶ Ἀχαιοὺς Πυθέας βοιωταρχῶν τηνικαῦτα ἐν Θήβαις, καὶ οἱ Θηβαῖοι συνεπιλήψεσθαι

[7, 10]   Τιμηγενίδας προδιδόασι φερόμενοι τὰ πρῶτα ἐν Θήβαις. Πελοποννησίων δὲ καὶ Ἀθηναίων

[7, 10]   Σαπαίων δὲ τούτων καὶ Ἀρχίλοχος ἐν ἰάμβῳ μνήμην ἔσχε. (Μακεδόνων δὲ

[7, 4]   θυγατράσιν ἐποίησε, καθότι καὶ Ὅμηρος ἐν Ἰλιάδι ἐδήλωσε· (καταγνωσθεὶς δὲ ἀδικεῖν

[7, 20]   ἐπὶ μισθῷ νέμειν· Ποσειδῶνι περιέθηκεν ἐν Ἰλιάδι τὰ ἔπη, (ἤτοι ἐγὼ

[7, 21]   ὄνομα εἰκάζω. Ὅμηρος μέν γε ἐν ἵππων ἄθλοις Μενελάῳ κατὰ τοῦ

[7, 23]   ἂν εἶναι δᾷδας, ὅτι γυναιξὶν ἐν ἴσῳ καὶ πῦρ εἰσιν αἱ

[7, 25]   Κράθιδος καὶ πρὸς Κρότωνι τῇ ἐν Ἰταλίᾳ ποταμὸς ὄνομα ἔσχηκε. (πρὸς

[7, 5]   τὸ μνῆμα. τὰ μὲν δὴ ἐν Ἰωνίᾳ θαύματα πολλά τε καὶ

[7, 5]   ἄλσους Ἄλης ποταμὸς ψυχρότατος τῶν ἐν Ἰωνίᾳ. (Λεβεδίοις δὲ τὰ λουτρὰ

[7, 5]   αὐτῇ λουτρὰ θαλάσσια, μάλιστα τῶν ἐν Ἰωνίᾳ λουτρῶν ὠφέλιμα ἀνθρώποις. Σμυρναίοις

[7, 5]   τῇ Κολοφωνίων. δύο δὲ ἄλλους ἐν Ἰωνίᾳ ναοὺς ἐπέλαβεν ὑπὸ Περσῶν

[7, 3]   Κόδρου συλλέξας ἐξ ἁπασῶν τῶν ἐν Ἰωνίᾳ πόλεων ὅσους δὴ παρὰ

[7, 24]   μέν ἐστιν αὐτῶν, ἢν δὴ ἐν κακῷ γε τοσούτῳ ῥᾳστώνην ἐνεῖναί

[7, 21]   τὴν πηγήν, {τοῦ λιμένος} ἣ ἐν Καλυδῶνί ἐστιν οὐ πόρρω τοῦ

[7, 1]   τὸ ἐξ ἀρχῆς· Ὁμήρῳ γοῦν ἐν καταλόγῳ τῶν μετὰ Ἀγαμέμνονος ἐξήρκεσε

[7, 26]   ἀνάστατος, μνημονεύειν δὲ καὶ Ὅμηρον ἐν καταλόγῳ τῶν σὺν Ἀγαμέμνονί φασιν

[7, 25]   διὰ τὴν συνοίκησιν τῶν Μυκηναίων. (ἐν Κερυνείᾳ δὲ ἱερόν ἐστιν Εὐμενίδων·

[7, 3]   δὲ τὸ μὲν ἱερὸν τὸ ἐν Κλάρῳ καὶ τὸ μαντεῖον ἐκ

[7, 5]   ἐν Βραγχίδαις τῆς Μιλησίας καὶ ἐν Κλάρῳ τῇ Κολοφωνίων. δύο δὲ

[7, 23]   ὅσα, κατευωχουμένοις δὲ τὰ ἱερεῖα ἐν κοινῷ ἀνάλωμα οὐδὲν ἐς αὐτὰ

[7, 1]   μὴ Ἀχαιῶν ἀναμιχθέντων αὐτοῖς Τισαμενὸν ἐν κοινῷ βασιλέα ἕλωνται κατά τε

[7, 24]   ἐν τῇ Ἑλλάδι ἀξίους, μεθέξοντας ἐν κοινῷ βουλῆς καθ´ ὅντινα χρὴ

[7, 1]   τοῦτο μέν σφισιν ὄνομα ἦν ἐν κοινῷ, Δαναοὶ δὲ Ἀργείοις ἰδίᾳ.

[7, 12]   Μεναλκίδα ἰδίᾳ τε ἕκαστος καὶ ἐν κοινῷ Δίαιον ἐποιοῦντο ἐν αἰτίᾳ·

[7, 9]   ἠξίουν συγκαλέσαι τοὺς Ἀχαιούς, ἵνα ἐν κοινῷ διδάξωσιν αὐτοὺς ἠπιώτερον μεταχειρίζεσθαι

[7, 24]   ἀγορᾷ ναὸς Ἀπόλλωνι καὶ Ἀρτέμιδι ἐν κοινῷ, ἔστι δὲ ἐν τῇ

[7, 7]   δὲ οὐ τασσομένων τηνικαῦτα ἔτι ἐν κοινῷ, ἰδίᾳ δὲ ἑκάστων κατὰ

[7, 22]   ταφῆναι δὲ ἄνδρα καὶ γυναῖκα ἐν κοινῷ παρίστατο ἅπασιν εἰκάζειν. (Τριτείας

[7, 19]   Ἄνθειαν καὶ Μεσάτιν οἰκοῦσιν ἦν ἐν κοινῷ τέμενος καὶ ναὸς Ἀρτέμιδος

[7, 18]   καὶ Εὔμηλος Ἄνθειαν πόλιν οἰκίζουσιν ἐν κοινῷ, τοῦ Εὐμήλου παιδὸς ἐπώνυμον.

[7, 3]   δὲ ὅρκους ποιησάμενοι πρὸς τοὺς ἐν Κολοφῶνι Ἕλληνας συνεπολιτεύοντο, οὐδὲν ἔχοντες

[7, 18]   αὐτοῖς. περὶ μὲν τὸν βωμὸν ἐν κύκλῳ ξύλα ἱστᾶσιν ἔτι χλωρὰ

[7, 24]   θάλασσα καὶ τὴν Ἑλίκην περιέλαβεν ἐν κύκλῳ πᾶσαν· καὶ δὴ καὶ

[7, 13]   τοὺς Λακεδαιμονίους παρεῦρε τοιόνδε· τὰ ἐν κύκλῳ τῆς Σπάρτης πολίσματα ἐς

[7, 8]   Φλαμινίου καὶ Ῥωμαίων ἐναντία Φίλιππος ἐν Κυνὸς καλουμέναις κεφαλαῖς {ἐν λόγοις}

[7, 25]   σεισμῷ, ὥστε οἰκίαν μηδεμίαν τῶν ἐν Λακεδαίμονι ἀντισχεῖν. (ἐγένετο δὲ τῆς

[7, 9]   διδάξωσιν αὐτοὺς ἠπιώτερον μεταχειρίζεσθαι τὰ ἐν Λακεδαίμονι. οἱ δέ σφισιν ἀπεκρίναντο

[7, 10]   τὸ ἔργον, χιλίων δὲ φονευθέντων· ἐν Λαμίᾳ δὲ περὶ διακοσίους πεσόντων

[7, 10]   λόγου προσδεηθῆναι. (ἐπεὶ δὲ τὸ ἐν Λαμίᾳ πταῖσμα ἐγένετο Ἕλλησιν, Ἀντίπατρος

[7, 6]   Ἑλληνικοῦ· Λακεδαιμονίους μὲν γὰρ τὸ ἐν Λεύκτροις πταῖσμα καὶ ἅμα οἵ

[7, 8]   Φίλιππος ἐν Κυνὸς καλουμέναις κεφαλαῖς {ἐν λόγοις} τὸ ἧττον ἠνέγκατο, ἀλλ´

[7, 7]   Κλεομένους μὲν δὴ καὶ αὖθις ἐν λόγοις τοῖς Ἀρκαδικοῖς ἀφιξόμεθα ἐς

[7, 10]   πρὸς τὸ ἐπιτηδειότατον Ῥωμαίοις τὰ ἐν Μακεδονίᾳ. ἥκοντας δὲ ἐς τὴν

[7, 13]   ἀπὸ Ῥωμαίων. καὶ ὁ μὲν ἐν Μακεδονίᾳ πόλεμος ἔμελλεν ὡς ῥᾷστα

[7, 7]   μᾶλλόν τι ἐπὶ κατασκοπῇ τῶν ἐν Μακεδονίᾳ πραγμάτων· (τότε δὲ ἀποστέλλουσιν

[7, 15]   τις ἐνέκειτο αὐτῷ πόθος τὰ ἐν Μακεδονίᾳ τε ὁμοῦ καὶ τὰ

[7, 15]   τὸ πρὸ τοῦ ἔργου τοῦ ἐν Μαραθῶνι μιμούμενος, καὶ Ἀχαιῶν συνέλεγε

[7, 22]   ἐστιν ἐν Φαραῖς, Ἑρμοῦ δὲ ἐν μέσῃ τῇ ἀγορᾷ λίθου πεποιημένον

[7, 20]   τὸν μὲν ἄλλον χρόνον ἔχουσιν ἐν Μεσόᾳ, ὅτι καὶ ἐξ ἀρχῆς

[7, 22]   δέ, Ἀχαιῶν καὶ αὕτη πόλις, ἐν μεσογαίῳ μὲν ᾤκισται, τελοῦσι δὲ

[7, 19]   ἢ τὸν Εὐαίμονος ἔχουσιν Εὐρύπυλον ἐν μνήμῃ, καί οἱ καὶ ἐναγίζουσιν

[7, 27]   καὶ Εἰλειθυίας Πελληνεῦσιν ἱερόν· τοῦτο ἐν μοίρᾳ τῆς πόλεως τῇ ἐλάσσονί

[7, 2]   καὶ ἦν κατ´ ἐμὲ οὐδὲν ἐν Μυοῦντι ὅτι μὴ Διονύσου ναὸς

[7, 26]   (Ἀσκληπιοῦ δὲ ἀγάλματα ὀρθά ἐστιν ἐν ναῷ καὶ Σαράπιδος ἑτέρωθι καὶ

[7, 27]   τε ἐς τὸ ἱερὸν κομίζουσιν ἐν νυκτὶ καὶ οἴνου κρατῆρας ἱστᾶσιν

[7, 17]   νίκην ὀλυμπιάδι ἕκτῃ, εἰκόνος δὲ ἐν Ὀλυμπίᾳ περὶ τὴν ὀγδοηκοστὴν ὀλυμπιάδα

[7, 17]   τῷ Οἰβώτᾳ, καὶ ἢν κρατήσωσιν, ἐν Ὀλυμπίᾳ στεφανοῦν τοῦ Οἰβώτα τὴν

[7, 27]   ἀνελόμενον πάλης νίκας Ἰσθμικὰς καὶ ἐν Ὀλυμπίᾳ τέσσαρας οὐδὲ ἀρχὴν ἐθέλουσιν

[7, 27]   ὡς Πουλυδάμαντος τοῦ Σκοτουσσαίου κρατήσειεν ἐν Ὀλυμπίᾳ· τὸν δὲ Πουλυδάμαντα δεύτερα

[7, 6]   ὅτι ἐπὶ τῷ ἀναθήματι τῷ ἐν Ὀλυμπίᾳ τῶν Ἑλλήνων μετῆν ἂν

[7, 22]   ἀφικόμενον {δὲ} ἐκ Κύμης τῆς ἐν Ὀπικοῖς· οἱ δὲ ὡς Ἄρης

[7, 25]   ᾤκισται δὲ ὑπὲρ τὴν λεωφόρον ἐν ὄρει, καί οἱ τὸ ὄνομα

[7, 25]   ἐν δεξιᾷ {καὶ} ἡ Βοῦρα ἐν ὄρει κεῖται. τεθῆναι δέ φασι

[7, 13]   Ἴασον ἑλὼν ἐξ ἐπιδρομῆς ἐπόρθησεν, ἐν ὅροις μὲν χώρας τῆς Λακωνικῆς,

[7, 17]   Σώστρατος Πελληνεὺς σταδίου νίκην ἔσχεν ἐν παισί. διαμένει δὲ ἐς ἐμὲ

[7, 5]   καὶ Ἴωνες μετέδοσαν Σμυρναίοις τοῦ ἐν Πανιωνίῳ συλλόγου. Ἀλέξανδρος δὲ ὁ

[7, 20]   ἢ ὑπῆρκτο Ἡρώδης τοῦ οἰκοδομήματος. (ἐν Πάτραις δὲ ἰόντι ἐκ τῆς

[7, 21]   ἑτέρας προφάσεως τὸ ὄνομα ἔσχηκεν. (ἐν Πάτραις δὲ οὐ πολὺ ἀπωτέρω

[7, 21]   ὁμοίως πάντα ὁπόσα θέλει θεάσασθαι. ἐν Πάτραις δὲ πρὸς τῷ ἄλσει

[7, 27]   κατέλυσε πολιτείαν ἐμοὶ δοκεῖν τὴν ἐν Πελλήνῃ, δῶρον τὸ ἐπιφθονώτατον παρὰ

[7, 5]   τὰ μὲν ἐπὶ τῷ κλύδωνι ἐν πέτρας χηραμῷ, τὰ δὲ καὶ

[7, 25]   δὲ παντὶ ἀστραγάλου σχήματι γεγραμμένα ἐν πίνακι ἐπίτηδες ἐξήγησιν ἔχει τοῦ

[7, 27]   τε αὐτὸν τῇ Ἀθηναίων καὶ ἐν Πλαταιαῖς ποιῆσαι τῆς Ἀθηνᾶς τὰ

[7, 5]   Ἐρυθραῖς Ἡρακλείῳ καὶ Ἀθηνᾶς τῷ ἐν Πριήνῃ ναῷ, τούτῳ μὲν τοῦ

[7, 5]   Νύκτα, ἐπεὶ Ἀθηναῖοί γε τῇ ἐν Ῥαμνοῦντι θεῷ πατέρα λέγουσιν εἶναι

[7, 4]   Προκλέους, βασιλεύοντα μετὰ τὸν πατέρα ἐν Σάμῳ, καὶ μάχῃ νικήσαντες ἐξελαύνουσιν

[7, 4]   νῆσον. (τὸ δὲ ἱερὸν τὸ ἐν Σάμῳ τῆς Ἥρας εἰσὶν οἳ

[7, 5]   ὑπὸ Περσῶν κατακαυθῆναι, τόν τε ἐν Σάμῳ τῆς Ἥρας καὶ ἐν

[7, 4]   δὲ ἀφίκετο, καὶ τὸ ἄγαλμα ἐν Σάμῳ τῆς Ἥρας ὁ ποιήσας

[7, 7]   Μεγάλην πόλιν· Λακεδαιμονίοις τε τὸ ἐν Σελλασίᾳ πταῖσμα πρὸς Ἀχαιοὺς καὶ

[7, 16]   (τούτῳ γὰρ τῷ ἀνδρὶ ἱππαρχήσαντι ἐν Σικελίᾳ, ὅτε Ἀθηναῖοι καὶ ὅσοι

[7, 26]   δὲ ἤδη τὸν Ἡρακλέα τὸν ἐν Σικυῶνι ἐθεάσατο, τεκμαίροιτο ἂν καὶ

[7, 24]   κατέλαβεν, {καὶ} ἕτερον τὴν ἰδέαν, ἐν Σιπύλῳ πόλιν ἐς χάσμα ἀφανισθῆναι·

[7, 12]   καὶ εἴκοσι πρωτευόντων τὰ πάντα ἐν Σπάρτῃ. ἐνταῦθα Ἀγασισθένους ἐνίκησε γνώμη

[7, 24]   τῷ Ταλθυβίῳ καὶ ἄλλο μνῆμα ἐν Σπάρτῃ, καὶ αὐτῷ αἱ πόλεις

[7, 8]   ἐγκλήματα. ἐπεὶ δὲ ἡ Νάβιδος ἐν Σπάρτῃ τυραννὶς κατελέλυτο, ἐς πλείστην

[7, 25]   καὶ Ἡρακλῆς οὐ μέγας ἐστὶν ἐν σπηλαίῳ· ἐπίκλησις μὲν καὶ τούτου

[7, 10]   καὶ τοῦδε ἕνεκα ἐθέλω μὲν ἐν συνεδρίῳ τῷ Ἀχαιῶν, ἐθέλω δὲ

[7, 12]   δικάζεσθαι τὰ ἄλλα πλὴν ψυχῆς ἐν συνεδρίῳ τῷ Ἀχαιῶν. ἡ μὲν

[7, 24]   ἐς θάλασσαν, πέμπειν δὲ τῇ ἐν Συρακούσαις Ἀρεθούσῃ φασὶν αὐτά. (ἔστι

[7, 25]   ἴσης ἔν τε Ἑλίκῃ καὶ ἐν ταῖς Αἰγαῖς ἔχοντος. (οὐ πολὺ

[7, 5]   τελοῦσιν ἐς Ἴωνας. ~(Σμύρναν δὲ ἐν ταῖς δώδεκα πόλεσιν οὖσαν Αἰολέων

[7, 18]   πρὸς Γαλάτας συνδιοίσοντες. προσπταίσαντες δ´ ἐν ταῖς μάχαις λόγου μειζόνως καὶ

[7, 4]   νήσῳ, καὶ τοὺς μὲν ἀπέκτεινεν ἐν ταῖς μάχαις, τοὺς δὲ ἀπελθεῖν

[7, 4]   λαμβάνουσι καὶ Ἄβαρτον. ~(αἱ δὲ ἐν ταῖς νήσοις εἰσὶν Ἰώνων πόλεις

[7, 21]   ἄγουσιν. αἱ δὲ γυναῖκές εἰσιν ἐν ταῖς Πάτραις ἀριθμὸν μὲν καὶ

[7, 11]   καὶ αὖθις κατασύραντες εἴ τι ἐν ταῖς προτέραις παρεῖτό σφισιν ἁρπαγαῖς,

[7, 24]   τε τοῦ σώματος ἐπισημαίνει καὶ ἐν ταῖς χερσὶν ὑπὸ ἑκάτερον μάλιστα

[7, 10]   τῇ Ἀσίᾳ πόλεμον, ἐβούλετο εἰρήνην ἐν τάχει συντίθεσθαι, καί οἱ διέφερεν

[7, 14]   καὶ Ἀχαιῶν δικάσαι ἀφίκετο μὲν ἐν Τεγέᾳ τῇ Ἀρκάδων τοῖς ἀνδράσιν

[7, 14]   Ῥώμην ἄλλους τε Ἀχαιῶν τῶν ἐν τέλει καὶ Θεαρίδαν· ὡς δὲ

[7, 24]   ἐστιν Ἑλικωνίου βωμὸς καὶ ὡσαύτως ἐν Τέῳ περίβολός τε καὶ βωμός

[7, 20]   Μητρὸς λίθου πεποίηται. ἔστι δὲ ἐν τῇ ἀγορᾷ Διὸς ναὸς Ὀλυμπίου,

[7, 24]   Ἀρτέμιδι ἐν κοινῷ, ἔστι δὲ ἐν τῇ ἀγορᾷ ἱερὸν Ἀρτέμιδος, τοξευούσῃ

[7, 27]   ᾠκοδόμηται δὲ καὶ ἔλυτρον κρήνης ἐν τῇ ἀγορᾷ, καὶ λουτρά ἐστιν

[7, 23]   δὲ καὶ Διὸς ἐπίκλησιν Σωτῆρος ἐν τῇ ἀγορᾷ τέμενος καὶ ἀγάλματα

[7, 27]   εἰργασμένον φασὶ πρότερον ἔτι ἢ ἐν τῇ ἀκροπόλει τε αὐτὸν τῇ

[7, 18]   δὴ καὶ ἐς ἐμὲ ἔτι ἐν τῇ ἀκροπόλει τῇ Πατρέων εἶχε

[7, 3]   τὴν πορείαν τὸ χρεὼν ἐπέλαβεν ἐν τῇ Ἁλιαρτίᾳ. (ἐκπέμψαντος δὲ σφᾶς

[7, 4]   εἰσὶν οἳ ἱδρύσασθαί φασι τοὺς ἐν τῇ Ἀργοῖ πλέοντας, ἐπάγεσθαι δὲ

[7, 10]   διαβῆναι ποιούμενος σπουδὴν πρὸς τὸν ἐν τῇ Ἀσίᾳ πόλεμον, ἐβούλετο εἰρήνην

[7, 13]   Ῥωμαίων ἀπεσταλμένους βουλῆς ἐπὶ τὰ ἐν τῇ Ἀσίᾳ πράγματα ἐκέλευε, πρὶν

[7, 7]   μοι καὶ πρότερον ὁ λόγος ἐν τῇ Ἀτθίδι συγγραφῇ, ὅσοι τε

[7, 20]   μνήμην ἀποθανούσης γυναικός. ἐμοὶ δὲ ἐν τῇ Ἀτθίδι συγγραφῇ τὸ ἐς

[7, 1]   ἡγεμονίᾳ τοῦ πολέμου, τὸν μὲν ἐν τῇ Ἀττικῇ τὸ χρεὼν ἐπιλαμβάνει,

[7, 5]   Ἰωνίᾳ. (Λεβεδίοις δὲ τὰ λουτρὰ ἐν τῇ γῇ θαῦμα ἀνθρώποις ὁμοῦ

[7, 24]   τοῦ οἰκισθῆναί ποτε ὑπολείπει σημεῖα ἐν τῇ γῇ. (τότε δὲ ἰδέαν

[7, 21]   τὰ ὀνόματα. ταῦτα τὰ ἀγάλματα ἐν τῇ Διονύσου {τῇ} ἑορτῇ κομίζουσιν

[7, 26]   ἐπιχώριοι Συμπαθῆ, ἅτε ἐλεεινὸν καὶ ἐν τῇ εἰκόνι. (ὁδὸς δὲ ἐξ

[7, 24]   τὸ χωρίον τοὺς λόγου μάλιστα ἐν τῇ Ἑλλάδι ἀξίους, μεθέξοντας ἐν

[7, 5]   καὶ οὐ πολλῷ τινι τῶν ἐν τῇ Ἑλλάδι ἀποδέοντά ἐστιν· ~(τότε

[7, 8]   ἐκ τῶν πόλεων, ὅσας εἷλεν ἐν τῇ Ἑλλάδι πολέμῳ παραστησάμενος, ἐξήγαγεν

[7, 10]   αἱ δὲ ἄλλαι πόλεις αἱ ἐν τῇ Ἑλλάδι ὑπὸ προδοσίας μᾶλλον

[7, 20]   γυναῖκες τοῖς ἀνδράσι. μιᾷ δὲ ἐν τῇ ἑορτῇ νυκτὶ ἐς τὸ

[7, 21]   ἐστιν ἀπὸ τῆς βύσσου τῆς ἐν τῇ Ἤλιδι φυομένης· κεκρυφάλους τε

[7, 3]   νῦν ἔτι ἔχουσι, καὶ κατεσκευάσαντο ἐν τῇ ἠπείρῳ Κλαζομενὰς πόλιν· ἐς

[7, 4]   ὁμοῦ Λεωγόρῳ περὶ Ἀναίαν τὴν ἐν τῇ ἠπείρῳ τῇ πέραν βαλόμενοι

[7, 17]   ποιήσαντα καὶ ἀπαρχὰς ἀπὸ τῶν ἐν τῇ κεφαλῇ τριχῶν δοῦναι. ἐπίθημα

[7, 19]   λάρνακα· Διονύσου δὲ ἄγαλμα ἦν ἐν τῇ λάρνακι, ἔργον μὲν ὥς

[7, 24]   καὶ ἐρείπια πόλεως δῆλα ἦν ἐν τῇ λίμνῃ, πρὶν ἢ τὸ

[7, 2]   καὶ νικῶντος τοῦ Ἑλληνικοῦ ἔπεσεν ἐν τῇ μάχῃ. Ἐφέσιοι δὲ ἀνελόμενοι

[7, 1]   σὺν ὅπλοις, Τισαμενὸς μὲν ἔπεσεν ἐν τῇ μάχῃ, Ἴωνας δὲ Ἀχαιοὶ

[7, 3]   Ἔφεσον μόνοι, τοῖς δὲ ἀποθανοῦσιν ἐν τῇ μάχῃ Κολοφωνίων τε αὐτῶν

[7, 13]   αὐτῶν καὶ τόλμαις ἀκμάζοντες πίπτουσιν ἐν τῇ μάχῃ, τὸ δὲ ἄλλο

[7, 18]   Διονύσου λέγουσι, τραφῆναί τε αὐτὸν ἐν τῇ Μεσάτει καὶ ἐνταῦθα ἐπιβουλευθέντα

[7, 3]   Νάξον, καὶ ἀπέθανε μὲν αὐτόθι ἐν τῇ Νάξῳ, τὸν νεκρὸν δὲ

[7, 4]   Ἀβάντων καὶ Καρῶν τοῖς οἰκοῦσιν ἐν τῇ νήσῳ, καὶ τοὺς μὲν

[7, 4]   Σάμιοι δὲ αὐτοὶ τεχθῆναι νομίζουσιν ἐν τῇ νήσῳ τὴν θεὸν παρὰ

[7, 25]   γενόμενοι μὲν ἐντὸς τείχους λανθάνουσιν ἐν τῇ νυκτί, ἅμα δὲ ἡμέρᾳ

[7, 27]   καταλειπόμεναι δὲ αἱ γυναῖκες δρῶσιν ἐν τῇ νυκτὶ ὁπόσα νόμος ἐστὶν

[7, 1]   τῷ Σικυωνίων ἀπὸ Αἰγιαλέως βασιλεύσαντος ἐν τῇ νῦν Σικυωνίᾳ, εἰσὶ δὲ

[7, 23]   Ἀργείων ἔχει λόγος, ὅτι ἐποιήθησαν ἐν τῇ πόλει τῇ Ἀργείων, ὡς

[7, 20]   ἀρχαῖον ἐς τὸ τέμενος τὸ ἐν τῇ πόλει. (τούτου δὲ τοῦ

[7, 4]   τεῖχος, δέκα ἔτεσιν ὕστερον διαβάντες ἐν τῇ Σάμῳ τούς τε Ἐφεσίους

[7, 7]   Ἆγις εἷλεν ὁ Εὐδαμίδου βασιλεύων ἐν {τῇ} Σπάρτῃ, καὶ ἐξέπεσεν αὐτίκα

[7, 9]   μὲν καὶ δόκιμοι τὰ μάλιστα ἐν τῇ Σπάρτῃ, τὰ δὲ ἐς

[7, 4]   δὲ τῷ ποιήσαντι τραγῳδίαν ἐστὶν ἐν τῇ συγγραφῇ τοιάδε εἰρημένα, Ποσειδῶνα

[7, 24]   ἐξεγείρῃ τὰ ἤδη τραπέντα, (καὶ ἐν τῇ τοιᾷδε ἰδέᾳ τοῦ σεισμοῦ

[7, 16]   ἑκάστοις τὰ ἀρχαῖα καὶ τὸ ἐν τῇ ὑπερορίᾳ κτᾶσθαι, ἀφῆκαν δὲ

[7, 16]   οἱ τὰ χρήματα ἔχοντες ἐκωλύοντο ἐν τῇ ὑπερορίᾳ κτᾶσθαι· συνέδριά τε

[7, 7]   Ἑστίαιαν πόλιν καὶ Ἀντίκυραν τὴν ἐν τῇ Φωκίδι ἑλών, ὑπηκόους κατ´

[7, 18]   φασιν Εὔμηλον αὐτόχθονα οἰκῆσαι πρῶτον ἐν τῇ χώρᾳ, βασιλεύοντα αὐτὸν ἀνθρώπων

[7, 6]   τῶν Ἀχαιῶν ἐδόθη κτίσασθαι πόλιν ἐν τῇ χώρᾳ, καὶ τὸ ὄνομα

[7, 26]   ἀθροίζουσιν αἶγας, ὁπόσαι σφίσιν ἦσαν ἐν τῇ χώρᾳ, συλλέξαντες δὲ ἔδησαν

[7, 27]   οὖν Πρόμαχον τὰ μάλιστα ἄγουσιν ἐν τιμῇ. Χαίρωνα δὲ δύο ἀνελόμενον

[7, 25]   (ἐτετείχιστο γὰρ κατὰ ταὐτὰ τῷ ἐν Τίρυνθι ὑπὸ τῶν Κυκλώπων καλουμένων,

[7, 23]   ἔφην τὸν λόγον, ἐπεὶ καὶ ἐν Τιτάνῃ τῆς Σικυωνίων τὸ αὐτὸ

[7, 26]   τε ἱερὸν αὐτὸ καὶ ὁπόσα ἐν τοῖς ἀετοῖς, ἀρχαῖον δὲ καὶ

[7, 6]   Ἀσίαν. οὗτοί τε δὴ τηνικαῦτα ἐν τοῖς Ἀχαιοῖς ἐδυνάστευον καὶ Δαμασίας

[7, 6]   (ἦσαν δὲ οἱ τὸ μέγιστον ἐν τοῖς Ἀχαιοῖς ἔχοντες κράτος οἵ

[7, 12]   {μὲν} τῆς ἀρχῆς Μεναλκίδαν ἐδίωκεν ἐν τοῖς Ἀχαιοῖς θανάτου δίκην· πρεσβεῦσαί

[7, 4]   γενέσθαι. (Ἄσιος μὲν ἐς τοσοῦτο ἐν τοῖς ἔπεσιν ἐδήλωσε· τότε δὲ

[7, 26]   τὴν ἄνω πόλιν. (Ὁμήρου δὲ ἐν τοῖς ἔπεσιν Ὑπερησία ὠνόμασται· τὸ

[7, 4]   δὲ ὁ Ἀμφιπτολέμου Σάμιος ἐποίησεν ἐν τοῖς ἔπεσιν ὡς Φοίνικι ἐκ

[7, 25]   ἰσχυρός, ὡς μηδὲ τὰ ἀγάλματα ἐν τοῖς ἱεροῖς ὑπολειφθῆναι τὰ ἀρχαῖα.

[7, 4]   δ´ οὖν τὸ ἱερὸν τοῦτο ἐν τοῖς μάλιστα ἀρχαῖον {ὃ} οὐχ

[7, 19]   πολλῶν τε δὴ ἄλλων καὶ ἐν τοῖς Μελανίππου παθήμασιν, ὡς μέτεστιν

[7, 15]   ζῶν μετὰ τὴν μάχην οὔτε ἐν τοῖς νεκροῖς εὑρέθη· εἰ δὲ

[7, 26]   ἀριθμεῖν καὶ τὴν Φελλόην ἔστιν ἐν τούτοις. θεῶν δὲ ἱερὰ Διονύσου

[7, 23]   Δαμοφῶντα εἶναι τὸν εἰργασμένον φησίν. ἐν τούτῳ τοῦ Ἀσκληπιοῦ τῷ ἱερῷ

[7, 21]   δίαιταν ἡδεῖαν ὥρᾳ παρεχόμενον θερινῇ. ἐν τούτῳ τῷ ἄλσει καὶ ναοὶ

[7, 26]   Πεντελησίου, Ἀθηναίου δὲ ἔργον Εὐκλείδου. ἐν τούτῳ τῷ ἱερῷ καὶ Ἀθηνᾶς

[7, 26]   τι ἰσχύειν· (ἐν Αἰγείρᾳ δὲ ἐν τούτῳ τῷ οἰκήματι ἀνήρ τε

[7, 22]   τὸ ὄνομα ἀπὸ τῆς μητρός. (ἐν Τριτείᾳ δὲ ἔστι μὲν ἱερὸν

[7, 1]   τε ἀπὸ τῆς γυναικὸς ᾤκισεν ἐν τῷ Αἰγιαλῷ πόλιν καὶ τοὺς

[7, 22]   τὰ ἀγάλματα. ἐν Φαραῖς δὲ ἐν τῷ ἄλσει βωμὸς λίθων λογάδων

[7, 9]   ἐγκλήματα, λαμβάνειν τε αὐτοὺς καὶ ἐν τῷ Ἀχαϊκῷ ὑπέχειν τὰς κρίσεις.

[7, 27]   ἐς Ὀλυμπίαν ἀνέθεσαν, τὴν δὲ ἐν τῷ γυμνασίῳ, λίθου ταύτην καὶ

[7, 1]   τὸ χρεὼν ἐπιλαμβάνει, καὶ Ἴωνος ἐν τῷ δήμῳ μνῆμα τῷ Ποταμίων

[7, 13]   μὲν τέλος τοιοῦτον ἐγένετο, ἄρξαντι ἐν τῷ {ἑαυτοῦ νῷ} τότε μὲν

[7, 4]   καὶ ὑπὸ τῇ λύγῳ τῇ ἐν τῷ Ἡραίῳ κατ´ ἐμὲ ἔτι

[7, 16]   ὅσον εἵπετο ἐκείνῳ, ἀνέμενεν αὐτὸς ἐν τῷ ἰσθμῷ τὴν πᾶσαν ἀθροισθῆναι

[7, 26]   παῖδα αὐτὸν λέγουσιν. (Αἰγείρας δὲ ἐν τῷ μεταξὺ καὶ Πελλήνης πόλισμα

[7, 19]   τῶν θηρίων μνημονεύουσιν. ~(ἔστι δὲ ἐν τῷ μεταξὺ τοῦ ναοῦ τε

[7, 27]   τῷ Ἀργείων. ἔστι δὲ ἄλσος ἐν τῷ Μυσαίῳ, δένδρα ὁμοίως τὰ

[7, 26]   ἐν Αἰγείρᾳ θεασάμενος· (ἄγαλμα ἦν ἐν τῷ οἰκήματι Τύχης, τὸ κέρας

[7, 5]   ὄψιν ὀνείρατος· (Ἀλέξανδρον γὰρ θηρεύοντα ἐν τῷ ὄρει τῷ Πάγῳ, ὡς

[7, 24]   τὰ δένδρα, καί που καὶ ἐν τῷ οὐρανῷ διαδρομαὶ σὺν πολλῇ

[7, 23]   γυναιξὶν ἐς ἔρωτος ἴαμα, λουομένοις ἐν τῷ ποταμῷ λήθην ἔρωτος γίνεσθαι.

[7, 9]   Ἀχαιοὶ δέ σφισιν ἀπελθοῦσιν ἐπιβάλλουσιν ἐν τῷ συνεδρίῳ θάνατον ζημίαν. (Ῥωμαίων

[7, 8]   Ἑλληνικῷ δεσπόται προστάττειν. ῥηθέντων δὲ ἐν τῷ συνεδρίῳ πολλῶν καὶ ἐναντίων

[7, 19]   θεῶν τιμάς, ὅπου καὶ τότε ἐν τῷ τῆς Ἀρτέμιδος ἱερῷ Κομαιθὼ

[7, 9]   καὶ Ἀλκιβιάδαν ἅμ´ αὐτοῖς ἐπήγοντο ἐν τῷ τότε Ἀχαιοῖς ἐχθίστους· ἐλύπησαν

[7, 11]   Λακεδαιμονίῳ μὲν γένος, στρατηγοῦντι δὲ ἐν τῷ τότε Ἀχαιῶν, ὑπισχνοῦνται δέκα

[7, 7]   προεῖχεν ἐκ παλαιοῦ καὶ ἴσχυεν ἐν τῷ τότε. Ἑλλήνων δὲ τῶν

[7, 13]   χώρας τῆς Λακωνικῆς, Ἀχαιῶν δὲ ἐν τῷ τότε ὑπήκοον. (ἐξεγείρας δὲ

[7, 1]   ἐν Ἄργει καταμείναντες οὐχ ἥκιστα ἐν τῷδε· Μετανάστην γὰρ τῷ παιδὶ

[7, 20]   μάλιστα Ἀπόλλωνα Ἀλκαῖός τε ἐδήλωσεν ἐν ὕμνῳ τῷ ἐς Ἑρμῆν, γράψας

[7, 20]   ἱερά· πεποίηται δὲ ταῦτα οὐκ ἐν ὑπαίθρῳ, ἀλλὰ ἔσοδος ἐς αὐτὰ

[7, 5]   Ὥραις, αἳ πρὶν ἐσελθεῖν ἑστήκασιν ἐν ὑπαίθρῳ λίθου λευκοῦ. ἐποιήθη δὲ

[7, 20]   τις εἰκάσειε πεποιῆσθαι· ἔστι δὲ ἐν ὑπαίθρῳ τῆς ἀγορᾶς ἄγαλμά τε

[7, 1]   πολεμαρχῶν Ἀθηναίοις· λέγεται δὲ ὡς ἐν ὑπονοίᾳ ποιούμενοι τοὺς Δωριέας οἱ

[7, 22]   φασιν ἐς Ῥώμην τὰ ἀγάλματα. ἐν Φαραῖς δὲ ἐν τῷ ἄλσει

[7, 22]   Ἄπιδος τὸ ἱερὸν μαντεία καθέστηκεν· ἐν Φαραῖς δὲ καὶ ὕδωρ ἱερόν

[7, 22]   κατὰ τρόπον τὸν ἀρχαιότερόν ἐστιν ἐν Φαραῖς, Ἑρμοῦ δὲ ἐν μέσῃ

[7, 5]   ἐν Σάμῳ τῆς Ἥρας καὶ ἐν Φωκαίᾳ τῆς Ἀθηνᾶς· θαῦμα δὲ

[7, 16]   τὰ ἑκάστων, Ἀχαιῶν καὶ τὸ ἐν Φωκεῦσιν ἢ Βοιωτοῖς ἢ ἑτέρωθί

[7, 15]   θεῶν δίκη τῶν Ἑλληνικῶν, οἳ ἐν Χαιρωνείᾳ Φιλίππου καὶ Μακεδόνων ἐναντία

[7, 6]   τοῦ Ἕλλησι κοινοῦ τοῦ μὲν ἐν Χαιρωνείᾳ Φιλίππου τε ἐναντία καὶ

[7, 12]   δὲ ὡς τὸ δωροδόκημα εἶχεν ἐν χειρί, ἐποιεῖτο συμφορὰν εἰ καὶ

[7, 11]   καὶ Ἀργείους τὸ παράπαν ἔθετο ἐν χλευασίᾳ· (πόλεσι γὰρ ἐς τοσοῦτο

[7, 9]   σὺν αὐτῷ Λυκόρταν λέγοντα ἐποιοῦντο ἐν χλευασμῷ καὶ Ἀρέως ἀποψηφίζονται καὶ

[7, 15]   ἐναντία ἀγωνιζομένους ἐγκαταλιπόντες Ἕλληνας τότε ἐν χωρίῳ τῷ αὐτῷ ἐκτείνοντο ὑπὸ

[7, 22]   καὶ τὸ ἱερὸν τῆς Τρικλαρίας {ἐν ὧ} ἐστίν, ἄγαλμα οὐδὲν ἔτι

[7, 24]   Δήμητρος. παρέχεται δὲ ὁ αἰγιαλός, ἐν ᾧ καὶ τὰ ἱερὰ Αἰγιεῦσίν

[7, 18]   δείγματα τοῦ λόγου Δεξαμενὸς ὁ ἐν Ὠλένῳ βασιλεὺς καὶ ὁποίων Ἡρακλῆς

[7, 19]   ἀλλὰ Εὐρύπυλον Δεξαμενοῦ παῖδα τοῦ ἐν Ὠλένῳ βασιλεύσαντος ἐθέλουσιν ἅμα Ἡρακλεῖ

Livre, Chap.
[7, 26]	ὑπὲρ τὰς ἀδελφάς τι ἰσχύειν·	(ἐν	Αἰγείρᾳ δὲ ἐν τούτῳ τῷ
[7, 26]	τὴν δίαιταν. οἶδα καὶ οἴκημα	ἐν	Αἰγείρᾳ θεασάμενος· (ἄγαλμα ἦν ἐν
[7, 26]	Σικυῶνι ἐθεάσατο, τεκμαίροιτο ἂν καὶ	ἐν	Αἰγείρᾳ τὸν Ἀπόλλωνα ἔργον εἶναι
[7, 24]	(πρὸς θαλάσσῃ δὲ Ἀφροδίτης ἱερὸν	ἐν	Αἰγίῳ καὶ μετ´ αὐτὸ Ποσειδῶνος,
[7, 12]	καὶ ἐν κοινῷ Δίαιον ἐποιοῦντο	ἐν	αἰτίᾳ· Δίαιος δὲ σφᾶς ἀπὸ
[7, 8]	ἐποιοῦντο μὲν μεγάλως καὶ αὐτὸν	ἐν	αἰτίᾳ Φλαμίνιον καὶ ἔτι πρότερον
[7, 18]	οἱ Ῥωμαῖοι νομίζουσι. (Πατρεῦσι δὲ	ἐν	ἄκρᾳ τῇ πόλει Λαφρίας ἱερόν
[7, 10]	ἐβιάσαντο ἀποσταλῆναι, διδόναι δὲ αὐτοὺς	ἐν	Ἀμφικτύοσιν εἴων λόγον. (τότε δὲ
[7, 1]	δὲ ἔλαβεν Ἄρχανδρος. δηλοῦσι δὲ	ἐν	Ἄργει καταμείναντες οὐχ ἥκιστα ἐν
[7, 3]	τάφος ἐκ Κολοφῶνος ἰόντι ἐστὶν	ἐν	ἀριστερᾷ τῆς ὁδοῦ, διαβάντι τὸν
[7, 3]	ὁ τάφος ἰόντι ἐς Κλάρον	ἐν	ἀριστερᾷ τῆς ὁδοῦ. (Λεβεδίοις δὲ
[7, 2]	ἐστὶν οὐ πόρρω τῶν πυλῶν	ἐν	ἀριστερᾷ τῆς ὁδοῦ· τὸ δὲ
[7, 23]	ἀγορᾷ τέμενος καὶ ἀγάλματα ἐσελθόντων	ἐν	ἀριστερᾷ, χαλκοῦ μὲν ἀμφότερα, τὸ
[7, 19]	λάρνακα ὑπενόησαν ὡς εἴη τις	ἐν	αὐτῇ θεός. (καὶ οὕτω τῷ
[7, 5]	ἐς τὸ πέλαγος ἄκρα καὶ	ἐν	αὐτῇ λουτρὰ θαλάσσια, μάλιστα τῶν
[7, 10]	τῷ Ἀχαιῶν, ἐθέλω δὲ καὶ	ἐν	αὐτοῖς Ῥωμαίοις ὑπέχειν κρίσιν. ὁ
[7, 22]	πεφύκασι, ναὸς δὲ οὐκ ἦν	ἐν	αὐτῷ οὐδὲ ἀγάλματα· κομισθῆναι δὲ
[7, 22]	ἐστιν ἄλσος Διοσκούρων. δάφναι μάλιστα	ἐν	αὐτῷ πεφύκασι, ναὸς δὲ οὐκ
[7, 7]	γὰρ μετὰ Ἑλίκην ἐπικλυσθεῖσαν πόλεων	ἐν	Ἀχαΐᾳ τῶν ἄλλων δόξῃ προεῖχεν
[7, 11]	ἰσχύοντι διὰ φιλίαν τὴν Ῥωμαίων	ἐν	Ἀχαιοῖς μέγιστον. (προσγενομένου δὲ τοῦ
[7, 6]	μετὰ τὸ πταῖσμα ἀνενηνοχέναι τὸ	ἐν	Βοιωτοῖς· ὁ δὲ τῶν ἐπιχωρίων
[7, 10]	γὰρ μετὰ τὸ ἀτύχημα τὸ	ἐν	Βοιωτοῖς οὐκ ἐγένοντο Φιλίππου κατήκοοι,
[7, 5]	οὐκ ἐξειργασμένα Ἀπόλλωνος, τό τε	ἐν	Βραγχίδαις τῆς Μιλησίας καὶ ἐν
[7, 5]	πεποιημένα. Κλαζομενίοις δὲ λουτρά ἐστιν	ἐν	δὲ αὐτοῖς Ἀγαμέμνων ἔχει τιμάς
[7, 20]	πόλιν Μητρὸς Δινδυμήνης ἐστὶν ἱερόν,	ἐν	δὲ αὐτῷ καὶ Ἄττης ἔχει
[7, 23]	γένεια ἐφαίνετο ἀρχαιότερον εἶναί μοι.	(ἐν	δὲ οἰκήματι κατευθὺ τῆς ὁδοῦ,
[7, 5]	τῆς Βιβλίδος τὸν ἔρωτα ᾄδουσιν·	ἐν	δὲ τῇ Κολοφωνίων ἄλσος τε
[7, 5]	φύσιν καὶ πηγὴν τὴν Ἁλιταίαν·	ἐν	δὲ τῇ Μιλησίᾳ πηγή τέ
[7, 17]	μὲν ἐς Ἄττην τὰ γνωριμώτατα·	ἐν	δὲ τῇ χώρᾳ τῇ Δυμαίᾳ
[7, 21]	καὶ ἱερὰ δύο ἐστὶ Σαράπιδος·	ἐν	δὲ τῷ ἑτέρῳ πεποίηται μνῆμα
[7, 2]	ἀνενεγκεῖν ἐς τὸ χρηστήριον τὸ	ἐν	Δελφοῖς, δίδωσι Μέδοντι ἡ Πυθία
[7, 19]	δὲ αὐτῶν ἐπὶ χρηστήριον τὸ	ἐν	Δελφοῖς, ἤλεγχεν ἡ Πυθία Μελάνιππον
[7, 1]	θαψάντων, ὕστερον χρόνῳ Λακεδαιμόνιοι τοῦ	ἐν	Δελφοῖς σφισιν ἀνειπόντος χρηστηρίου κομίζουσι
[7, 25]	ἐς Βοῦραν ἀποτραπέσθαι· θαλάσσης δὲ	ἐν	δεξιᾷ {καὶ} ἡ Βοῦρα ἐν
[7, 22]	ἐπὶ τὸν βωμὸν τοῦ ἀγάλματος	ἐν	δεξιᾷ νόμισμα ἐπιχώριον καλεῖται δὲ
[7, 22]	ἔχον. τοῦτο μὲν δή ἐστιν	ἐν	δεξιᾷ, προελθόντι δὲ ἀπὸ τοῦ
[7, 23]	Ἀργυρᾶς, καὶ πηγή τε Ἀργυρᾶ	ἐν	δεξιᾷ τῆς λεωφόρου καὶ Σέλεμνος
[7, 21]	ἐρχομένοις ἔστιν ἐκ τῆς ἀγορᾶς	ἐν	δεξιᾷ τῆς ὁδοῦ. (ἀπὸ δὲ
[7, 25]	δὲ ἀπωτέρω Κράθιδος σῆμά τε	ἐν	δεξιᾷ τῆς ὁδοῦ καὶ ἄνδρα
[7, 17]	τοῦ ἄστεώς ἐστι τοῦ Δυμαίων	ἐν	δεξιᾷ τῆς ὁδοῦ τάφος Σωστράτου·
[7, 26]	ἐς τὰ πρόσω βαδίζουσιν ἔστιν	ἐν	δεξιᾷ τῆς ὁδοῦ τὸ ἱερὸν
[7, 2]	ὁδοῦ· τὸ δὲ ἱερὸν τὸ	ἐν	Διδύμοις τοῦ Ἀπόλλωνος καὶ τὸ
[7, 10]	σφᾶς φρονῆσαι τὰ αὐτά, ἀνέπεμπεν	ἐν	δικαστηρίῳ κρίσιν τῷ Ῥωμαίων ὑφέξοντας.
[7, 21]	κατ´ ἐμὲ ἁλιεῖς ἄνδρες ἀνείλκυσαν	ἐν	δικτύῳ. ἔστι δὲ καὶ ἀγάλματα
[7, 25]	τῆς Ἀφείδαντος ἀφίκετο παρὰ τοῦ	ἐν	Δωδώνῃ Διὸς τὰ ἔπη τάδε·
[7, 25]	καὶ ὁ θεὸς παραινῶν ὁ	ἐν	Δωδώνῃ νέμειν ἐς ἱκέτας αἰδῶ.
[7, 21]	οὖν ἐπὶ τὸ χρηστήριον τὸ	ἐν	Δωδώνῃ· τοῖς γὰρ τὴν ἤπειρον
[7, 19]	πλείονα ἐμαίνετο, ὀλιγάκις δὲ ἐγίνετο	ἐν	ἑαυτῷ. ἅτε δὲ οὕτω διακείμενος
[7, 13]	αὖθις Λακεδαιμονίοις καὶ Ἀχαιοῖς πόλεμον	ἐν	ἐγκλήμασί τε ἦν ὑπὸ τῶν
[7, 14]	Ὀρέστης· ὁ δὲ τούς τε	ἐν	ἑκάστῃ πόλει τῶν Ἀχαιῶν ἔχοντας
[7, 5]	τε ἐπὶ θρόνου καὶ ἠλακάτην	ἐν	ἑκατέρᾳ τῶν χειρῶν ἔχει καὶ
[7, 1]	Τισαμενοῦ δὲ τὸν νεκρὸν Ἀχαιῶν	ἐν	Ἑλίκῃ θαψάντων, ὕστερον χρόνῳ Λακεδαιμόνιοι
[7, 20]	ἄλλα τὸ Ὠιδεῖον ἀξιολογώτατα τῶν	ἐν	Ἕλλησι, πλήν γε δὴ τοῦ
[7, 26]	ἄγριοι· (εἰ δέ τινα τῶν	ἐν	Ἕλλησι πολισματίων ἀφθόνῳ καταρρεῖται τῷ
[7, 10]	πόλεων μόνην οὐ προδοθεῖσαν τῶν	ἐν	Ἕλλησιν εὕροι τις ἄν· αἱ
[7, 10]	δὲ ἐγένοντο οἱ εὐδοκιμοῦντες μάλιστα	ἐν	Ἐρετρίᾳ Φίλαγρος Κυνέου καὶ Εὔφορβος
[7, 5]	(ἡσθείης δ´ ἂν καὶ τῷ	ἐν	Ἐρυθραῖς Ἡρακλείῳ καὶ Ἀθηνᾶς τῷ
[7, 5]	τοῦ βίου φασίν. (ἔστι δὲ	ἐν	Ἐρυθραῖς καὶ Ἀθηνᾶς Πολιάδος ναὸς
[7, 5]	ἀγάλματος ἕνεκα, Ἡρακλείῳ δὲ τῷ	ἐν	Ἐρυθραῖς κατὰ ἀρχαιότητα· τὸ δὲ
[7, 4]	ἐξ Ἱστιαίας ὁ Ἄμφικλος τῆς	ἐν	Εὐβοίᾳ κατὰ μάντευμα ἐκ Δελφῶν.
[7, 26]	ἦσαν ἔτι οἳ Ὠρεὸν τὴν	ἐν	Εὐβοίᾳ τῷ ὀνόματι Ἑστίαιαν ἐκάλουν
[7, 18]	οἱ Πατρεῖς ἀνὰ πᾶν ἔτος,	ἐν	ᾗ τρόπος ἐπιχώριος θυσίας ἐστὶν
[7, 15]	Ἀρκάδων ἀπὸ τῶν πόλεων τοὺς	ἐν	ἡλικίᾳ· ἐγένετο δέ, ἀναμεμιγμένων ὁμοῦ
[7, 26]	ἐς ταύτης τὸ ἱερὸν ἐσίασιν	ἐν	ἡμέραις ῥηταῖς, ἄλλα τε ὅσα
[7, 25]	δὲ καὶ Ὅμηρος τῶν Αἰγῶν	ἐν	Ἥρας λόγοις ἐποιήσατο μνήμην, οἱ
[7, 23]	Ἀργυρᾶν δὲ εἶναι μὲν τῶν	ἐν	θαλάσσῃ νυμφῶν, ἐρασθεῖσαν δὲ αὐτὴν
[7, 24]	χειμῶνός τε γίνεται καυματωδέστερος καὶ	ἐν	θέρει μετὰ ἀχλύος μᾶλλον ὁ
[7, 14]	καὶ Ἀχαιοὺς Πυθέας βοιωταρχῶν τηνικαῦτα	ἐν	Θήβαις, καὶ οἱ Θηβαῖοι συνεπιλήψεσθαι
[7, 10]	Τιμηγενίδας προδιδόασι φερόμενοι τὰ πρῶτα	ἐν	Θήβαις. Πελοποννησίων δὲ καὶ Ἀθηναίων
[7, 10]	Σαπαίων δὲ τούτων καὶ Ἀρχίλοχος	ἐν	ἰάμβῳ μνήμην ἔσχε. (Μακεδόνων δὲ
[7, 4]	θυγατράσιν ἐποίησε, καθότι καὶ Ὅμηρος	ἐν	Ἰλιάδι ἐδήλωσε· (καταγνωσθεὶς δὲ ἀδικεῖν
[7, 20]	ἐπὶ μισθῷ νέμειν· Ποσειδῶνι περιέθηκεν	ἐν	Ἰλιάδι τὰ ἔπη, (ἤτοι ἐγὼ
[7, 21]	ὄνομα εἰκάζω. Ὅμηρος μέν γε	ἐν	ἵππων ἄθλοις Μενελάῳ κατὰ τοῦ
[7, 23]	ἂν εἶναι δᾷδας, ὅτι γυναιξὶν	ἐν	ἴσῳ καὶ πῦρ εἰσιν αἱ
[7, 25]	Κράθιδος καὶ πρὸς Κρότωνι τῇ	ἐν	Ἰταλίᾳ ποταμὸς ὄνομα ἔσχηκε. (πρὸς
[7, 5]	τὸ μνῆμα. τὰ μὲν δὴ	ἐν	Ἰωνίᾳ θαύματα πολλά τε καὶ
[7, 5]	ἄλσους Ἄλης ποταμὸς ψυχρότατος τῶν	ἐν	Ἰωνίᾳ. (Λεβεδίοις δὲ τὰ λουτρὰ
[7, 5]	αὐτῇ λουτρὰ θαλάσσια, μάλιστα τῶν	ἐν	Ἰωνίᾳ λουτρῶν ὠφέλιμα ἀνθρώποις. Σμυρναίοις
[7, 5]	τῇ Κολοφωνίων. δύο δὲ ἄλλους	ἐν	Ἰωνίᾳ ναοὺς ἐπέλαβεν ὑπὸ Περσῶν
[7, 3]	Κόδρου συλλέξας ἐξ ἁπασῶν τῶν	ἐν	Ἰωνίᾳ πόλεων ὅσους δὴ παρὰ
[7, 24]	μέν ἐστιν αὐτῶν, ἢν δὴ	ἐν	κακῷ γε τοσούτῳ ῥᾳστώνην ἐνεῖναί
[7, 21]	τὴν πηγήν, {τοῦ λιμένος} ἣ	ἐν	Καλυδῶνί ἐστιν οὐ πόρρω τοῦ
[7, 1]	τὸ ἐξ ἀρχῆς· Ὁμήρῳ γοῦν	ἐν	καταλόγῳ τῶν μετὰ Ἀγαμέμνονος ἐξήρκεσε
[7, 26]	ἀνάστατος, μνημονεύειν δὲ καὶ Ὅμηρον	ἐν	καταλόγῳ τῶν σὺν Ἀγαμέμνονί φασιν
[7, 25]	διὰ τὴν συνοίκησιν τῶν Μυκηναίων.	(ἐν	Κερυνείᾳ δὲ ἱερόν ἐστιν Εὐμενίδων·
[7, 3]	δὲ τὸ μὲν ἱερὸν τὸ	ἐν	Κλάρῳ καὶ τὸ μαντεῖον ἐκ
[7, 5]	ἐν Βραγχίδαις τῆς Μιλησίας καὶ	ἐν	Κλάρῳ τῇ Κολοφωνίων. δύο δὲ
[7, 23]	ὅσα, κατευωχουμένοις δὲ τὰ ἱερεῖα	ἐν	κοινῷ ἀνάλωμα οὐδὲν ἐς αὐτὰ
[7, 1]	μὴ Ἀχαιῶν ἀναμιχθέντων αὐτοῖς Τισαμενὸν	ἐν	κοινῷ βασιλέα ἕλωνται κατά τε
[7, 24]	ἐν τῇ Ἑλλάδι ἀξίους, μεθέξοντας	ἐν	κοινῷ βουλῆς καθ´ ὅντινα χρὴ
[7, 1]	τοῦτο μέν σφισιν ὄνομα ἦν	ἐν	κοινῷ, Δαναοὶ δὲ Ἀργείοις ἰδίᾳ.
[7, 12]	Μεναλκίδα ἰδίᾳ τε ἕκαστος καὶ	ἐν	κοινῷ Δίαιον ἐποιοῦντο ἐν αἰτίᾳ·
[7, 9]	ἠξίουν συγκαλέσαι τοὺς Ἀχαιούς, ἵνα	ἐν	κοινῷ διδάξωσιν αὐτοὺς ἠπιώτερον μεταχειρίζεσθαι
[7, 24]	ἀγορᾷ ναὸς Ἀπόλλωνι καὶ Ἀρτέμιδι	ἐν	κοινῷ, ἔστι δὲ ἐν τῇ
[7, 7]	δὲ οὐ τασσομένων τηνικαῦτα ἔτι	ἐν	κοινῷ, ἰδίᾳ δὲ ἑκάστων κατὰ
[7, 22]	ταφῆναι δὲ ἄνδρα καὶ γυναῖκα	ἐν	κοινῷ παρίστατο ἅπασιν εἰκάζειν. (Τριτείας
[7, 19]	Ἄνθειαν καὶ Μεσάτιν οἰκοῦσιν ἦν	ἐν	κοινῷ τέμενος καὶ ναὸς Ἀρτέμιδος
[7, 18]	καὶ Εὔμηλος Ἄνθειαν πόλιν οἰκίζουσιν	ἐν	κοινῷ, τοῦ Εὐμήλου παιδὸς ἐπώνυμον.
[7, 3]	δὲ ὅρκους ποιησάμενοι πρὸς τοὺς	ἐν	Κολοφῶνι Ἕλληνας συνεπολιτεύοντο, οὐδὲν ἔχοντες
[7, 18]	αὐτοῖς. περὶ μὲν τὸν βωμὸν	ἐν	κύκλῳ ξύλα ἱστᾶσιν ἔτι χλωρὰ
[7, 24]	θάλασσα καὶ τὴν Ἑλίκην περιέλαβεν	ἐν	κύκλῳ πᾶσαν· καὶ δὴ καὶ
[7, 13]	τοὺς Λακεδαιμονίους παρεῦρε τοιόνδε· τὰ	ἐν	κύκλῳ τῆς Σπάρτης πολίσματα ἐς
[7, 8]	Φλαμινίου καὶ Ῥωμαίων ἐναντία Φίλιππος	ἐν	Κυνὸς καλουμέναις κεφαλαῖς {ἐν λόγοις}
[7, 25]	σεισμῷ, ὥστε οἰκίαν μηδεμίαν τῶν	ἐν	Λακεδαίμονι ἀντισχεῖν. (ἐγένετο δὲ τῆς
[7, 9]	διδάξωσιν αὐτοὺς ἠπιώτερον μεταχειρίζεσθαι τὰ	ἐν	Λακεδαίμονι. οἱ δέ σφισιν ἀπεκρίναντο
[7, 10]	τὸ ἔργον, χιλίων δὲ φονευθέντων·	ἐν	Λαμίᾳ δὲ περὶ διακοσίους πεσόντων
[7, 10]	λόγου προσδεηθῆναι. (ἐπεὶ δὲ τὸ	ἐν	Λαμίᾳ πταῖσμα ἐγένετο Ἕλλησιν, Ἀντίπατρος
[7, 6]	Ἑλληνικοῦ· Λακεδαιμονίους μὲν γὰρ τὸ	ἐν	Λεύκτροις πταῖσμα καὶ ἅμα οἵ
[7, 8]	Φίλιππος ἐν Κυνὸς καλουμέναις κεφαλαῖς	{ἐν	λόγοις} τὸ ἧττον ἠνέγκατο, ἀλλ´
[7, 7]	Κλεομένους μὲν δὴ καὶ αὖθις	ἐν	λόγοις τοῖς Ἀρκαδικοῖς ἀφιξόμεθα ἐς
[7, 10]	πρὸς τὸ ἐπιτηδειότατον Ῥωμαίοις τὰ	ἐν	Μακεδονίᾳ. ἥκοντας δὲ ἐς τὴν
[7, 13]	ἀπὸ Ῥωμαίων. καὶ ὁ μὲν	ἐν	Μακεδονίᾳ πόλεμος ἔμελλεν ὡς ῥᾷστα
[7, 7]	μᾶλλόν τι ἐπὶ κατασκοπῇ τῶν	ἐν	Μακεδονίᾳ πραγμάτων· (τότε δὲ ἀποστέλλουσιν
[7, 15]	τις ἐνέκειτο αὐτῷ πόθος τὰ	ἐν	Μακεδονίᾳ τε ὁμοῦ καὶ τὰ
[7, 15]	τὸ πρὸ τοῦ ἔργου τοῦ	ἐν	Μαραθῶνι μιμούμενος, καὶ Ἀχαιῶν συνέλεγε
[7, 22]	ἐστιν ἐν Φαραῖς, Ἑρμοῦ δὲ	ἐν	μέσῃ τῇ ἀγορᾷ λίθου πεποιημένον
[7, 20]	τὸν μὲν ἄλλον χρόνον ἔχουσιν	ἐν	Μεσόᾳ, ὅτι καὶ ἐξ ἀρχῆς
[7, 22]	δέ, Ἀχαιῶν καὶ αὕτη πόλις,	ἐν	μεσογαίῳ μὲν ᾤκισται, τελοῦσι δὲ
[7, 19]	ἢ τὸν Εὐαίμονος ἔχουσιν Εὐρύπυλον	ἐν	μνήμῃ, καί οἱ καὶ ἐναγίζουσιν
[7, 27]	καὶ Εἰλειθυίας Πελληνεῦσιν ἱερόν· τοῦτο	ἐν	μοίρᾳ τῆς πόλεως τῇ ἐλάσσονί
[7, 2]	καὶ ἦν κατ´ ἐμὲ οὐδὲν	ἐν	Μυοῦντι ὅτι μὴ Διονύσου ναὸς
[7, 26]	(Ἀσκληπιοῦ δὲ ἀγάλματα ὀρθά ἐστιν	ἐν	ναῷ καὶ Σαράπιδος ἑτέρωθι καὶ
[7, 27]	τε ἐς τὸ ἱερὸν κομίζουσιν	ἐν	νυκτὶ καὶ οἴνου κρατῆρας ἱστᾶσιν
[7, 17]	νίκην ὀλυμπιάδι ἕκτῃ, εἰκόνος δὲ	ἐν	Ὀλυμπίᾳ περὶ τὴν ὀγδοηκοστὴν ὀλυμπιάδα
[7, 17]	τῷ Οἰβώτᾳ, καὶ ἢν κρατήσωσιν,	ἐν	Ὀλυμπίᾳ στεφανοῦν τοῦ Οἰβώτα τὴν
[7, 27]	ἀνελόμενον πάλης νίκας Ἰσθμικὰς καὶ	ἐν	Ὀλυμπίᾳ τέσσαρας οὐδὲ ἀρχὴν ἐθέλουσιν
[7, 27]	ὡς Πουλυδάμαντος τοῦ Σκοτουσσαίου κρατήσειεν	ἐν	Ὀλυμπίᾳ· τὸν δὲ Πουλυδάμαντα δεύτερα
[7, 6]	ὅτι ἐπὶ τῷ ἀναθήματι τῷ	ἐν	Ὀλυμπίᾳ τῶν Ἑλλήνων μετῆν ἂν
[7, 22]	ἀφικόμενον {δὲ} ἐκ Κύμης τῆς	ἐν	Ὀπικοῖς· οἱ δὲ ὡς Ἄρης
[7, 25]	ᾤκισται δὲ ὑπὲρ τὴν λεωφόρον	ἐν	ὄρει, καί οἱ τὸ ὄνομα
[7, 25]	ἐν δεξιᾷ {καὶ} ἡ Βοῦρα	ἐν	ὄρει κεῖται. τεθῆναι δέ φασι
[7, 13]	Ἴασον ἑλὼν ἐξ ἐπιδρομῆς ἐπόρθησεν,	ἐν	ὅροις μὲν χώρας τῆς Λακωνικῆς,
[7, 17]	Σώστρατος Πελληνεὺς σταδίου νίκην ἔσχεν	ἐν	παισί. διαμένει δὲ ἐς ἐμὲ
[7, 5]	καὶ Ἴωνες μετέδοσαν Σμυρναίοις τοῦ	ἐν	Πανιωνίῳ συλλόγου. Ἀλέξανδρος δὲ ὁ
[7, 20]	ἢ ὑπῆρκτο Ἡρώδης τοῦ οἰκοδομήματος.	(ἐν	Πάτραις δὲ ἰόντι ἐκ τῆς
[7, 21]	ἑτέρας προφάσεως τὸ ὄνομα ἔσχηκεν.	(ἐν	Πάτραις δὲ οὐ πολὺ ἀπωτέρω
[7, 21]	ὁμοίως πάντα ὁπόσα θέλει θεάσασθαι.	ἐν	Πάτραις δὲ πρὸς τῷ ἄλσει
[7, 27]	κατέλυσε πολιτείαν ἐμοὶ δοκεῖν τὴν	ἐν	Πελλήνῃ, δῶρον τὸ ἐπιφθονώτατον παρὰ
[7, 5]	τὰ μὲν ἐπὶ τῷ κλύδωνι	ἐν	πέτρας χηραμῷ, τὰ δὲ καὶ
[7, 25]	δὲ παντὶ ἀστραγάλου σχήματι γεγραμμένα	ἐν	πίνακι ἐπίτηδες ἐξήγησιν ἔχει τοῦ
[7, 27]	τε αὐτὸν τῇ Ἀθηναίων καὶ	ἐν	Πλαταιαῖς ποιῆσαι τῆς Ἀθηνᾶς τὰ
[7, 5]	Ἐρυθραῖς Ἡρακλείῳ καὶ Ἀθηνᾶς τῷ	ἐν	Πριήνῃ ναῷ, τούτῳ μὲν τοῦ
[7, 5]	Νύκτα, ἐπεὶ Ἀθηναῖοί γε τῇ	ἐν	Ῥαμνοῦντι θεῷ πατέρα λέγουσιν εἶναι
[7, 4]	Προκλέους, βασιλεύοντα μετὰ τὸν πατέρα	ἐν	Σάμῳ, καὶ μάχῃ νικήσαντες ἐξελαύνουσιν
[7, 4]	νῆσον. (τὸ δὲ ἱερὸν τὸ	ἐν	Σάμῳ τῆς Ἥρας εἰσὶν οἳ
[7, 5]	ὑπὸ Περσῶν κατακαυθῆναι, τόν τε	ἐν	Σάμῳ τῆς Ἥρας καὶ ἐν
[7, 4]	δὲ ἀφίκετο, καὶ τὸ ἄγαλμα	ἐν	Σάμῳ τῆς Ἥρας ὁ ποιήσας
[7, 7]	Μεγάλην πόλιν· Λακεδαιμονίοις τε τὸ	ἐν	Σελλασίᾳ πταῖσμα πρὸς Ἀχαιοὺς καὶ
[7, 16]	(τούτῳ γὰρ τῷ ἀνδρὶ ἱππαρχήσαντι	ἐν	Σικελίᾳ, ὅτε Ἀθηναῖοι καὶ ὅσοι
[7, 26]	δὲ ἤδη τὸν Ἡρακλέα τὸν	ἐν	Σικυῶνι ἐθεάσατο, τεκμαίροιτο ἂν καὶ
[7, 24]	κατέλαβεν, {καὶ} ἕτερον τὴν ἰδέαν,	ἐν	Σιπύλῳ πόλιν ἐς χάσμα ἀφανισθῆναι·
[7, 12]	καὶ εἴκοσι πρωτευόντων τὰ πάντα	ἐν	Σπάρτῃ. ἐνταῦθα Ἀγασισθένους ἐνίκησε γνώμη
[7, 24]	τῷ Ταλθυβίῳ καὶ ἄλλο μνῆμα	ἐν	Σπάρτῃ, καὶ αὐτῷ αἱ πόλεις
[7, 8]	ἐγκλήματα. ἐπεὶ δὲ ἡ Νάβιδος	ἐν	Σπάρτῃ τυραννὶς κατελέλυτο, ἐς πλείστην
[7, 25]	καὶ Ἡρακλῆς οὐ μέγας ἐστὶν	ἐν	σπηλαίῳ· ἐπίκλησις μὲν καὶ τούτου
[7, 10]	καὶ τοῦδε ἕνεκα ἐθέλω μὲν	ἐν	συνεδρίῳ τῷ Ἀχαιῶν, ἐθέλω δὲ
[7, 12]	δικάζεσθαι τὰ ἄλλα πλὴν ψυχῆς	ἐν	συνεδρίῳ τῷ Ἀχαιῶν. ἡ μὲν
[7, 24]	ἐς θάλασσαν, πέμπειν δὲ τῇ	ἐν	Συρακούσαις Ἀρεθούσῃ φασὶν αὐτά. (ἔστι
[7, 25]	ἴσης ἔν τε Ἑλίκῃ καὶ	ἐν	ταῖς Αἰγαῖς ἔχοντος. (οὐ πολὺ
[7, 5]	τελοῦσιν ἐς Ἴωνας. ~(Σμύρναν δὲ	ἐν	ταῖς δώδεκα πόλεσιν οὖσαν Αἰολέων
[7, 18]	πρὸς Γαλάτας συνδιοίσοντες. προσπταίσαντες δ´	ἐν	ταῖς μάχαις λόγου μειζόνως καὶ
[7, 4]	νήσῳ, καὶ τοὺς μὲν ἀπέκτεινεν	ἐν	ταῖς μάχαις, τοὺς δὲ ἀπελθεῖν
[7, 4]	λαμβάνουσι καὶ Ἄβαρτον. ~(αἱ δὲ	ἐν	ταῖς νήσοις εἰσὶν Ἰώνων πόλεις
[7, 21]	ἄγουσιν. αἱ δὲ γυναῖκές εἰσιν	ἐν	ταῖς Πάτραις ἀριθμὸν μὲν καὶ
[7, 11]	καὶ αὖθις κατασύραντες εἴ τι	ἐν	ταῖς προτέραις παρεῖτό σφισιν ἁρπαγαῖς,
[7, 24]	τε τοῦ σώματος ἐπισημαίνει καὶ	ἐν	ταῖς χερσὶν ὑπὸ ἑκάτερον μάλιστα
[7, 10]	τῇ Ἀσίᾳ πόλεμον, ἐβούλετο εἰρήνην	ἐν	τάχει συντίθεσθαι, καί οἱ διέφερεν
[7, 14]	καὶ Ἀχαιῶν δικάσαι ἀφίκετο μὲν	ἐν	Τεγέᾳ τῇ Ἀρκάδων τοῖς ἀνδράσιν
[7, 14]	Ῥώμην ἄλλους τε Ἀχαιῶν τῶν	ἐν	τέλει καὶ Θεαρίδαν· ὡς δὲ
[7, 24]	ἐστιν Ἑλικωνίου βωμὸς καὶ ὡσαύτως	ἐν	Τέῳ περίβολός τε καὶ βωμός
[7, 20]	Μητρὸς λίθου πεποίηται. ἔστι δὲ	ἐν	τῇ ἀγορᾷ Διὸς ναὸς Ὀλυμπίου,
[7, 24]	Ἀρτέμιδι ἐν κοινῷ, ἔστι δὲ	ἐν	τῇ ἀγορᾷ ἱερὸν Ἀρτέμιδος, τοξευούσῃ
[7, 27]	ᾠκοδόμηται δὲ καὶ ἔλυτρον κρήνης	ἐν	τῇ ἀγορᾷ, καὶ λουτρά ἐστιν
[7, 23]	δὲ καὶ Διὸς ἐπίκλησιν Σωτῆρος	ἐν	τῇ ἀγορᾷ τέμενος καὶ ἀγάλματα
[7, 27]	εἰργασμένον φασὶ πρότερον ἔτι ἢ	ἐν	τῇ ἀκροπόλει τε αὐτὸν τῇ
[7, 18]	δὴ καὶ ἐς ἐμὲ ἔτι	ἐν	τῇ ἀκροπόλει τῇ Πατρέων εἶχε
[7, 3]	τὴν πορείαν τὸ χρεὼν ἐπέλαβεν	ἐν	τῇ Ἁλιαρτίᾳ. (ἐκπέμψαντος δὲ σφᾶς
[7, 4]	εἰσὶν οἳ ἱδρύσασθαί φασι τοὺς	ἐν	τῇ Ἀργοῖ πλέοντας, ἐπάγεσθαι δὲ
[7, 10]	διαβῆναι ποιούμενος σπουδὴν πρὸς τὸν	ἐν	τῇ Ἀσίᾳ πόλεμον, ἐβούλετο εἰρήνην
[7, 13]	Ῥωμαίων ἀπεσταλμένους βουλῆς ἐπὶ τὰ	ἐν	τῇ Ἀσίᾳ πράγματα ἐκέλευε, πρὶν
[7, 7]	μοι καὶ πρότερον ὁ λόγος	ἐν	τῇ Ἀτθίδι συγγραφῇ, ὅσοι τε
[7, 20]	μνήμην ἀποθανούσης γυναικός. ἐμοὶ δὲ	ἐν	τῇ Ἀτθίδι συγγραφῇ τὸ ἐς
[7, 1]	ἡγεμονίᾳ τοῦ πολέμου, τὸν μὲν	ἐν	τῇ Ἀττικῇ τὸ χρεὼν ἐπιλαμβάνει,
[7, 5]	Ἰωνίᾳ. (Λεβεδίοις δὲ τὰ λουτρὰ	ἐν	τῇ γῇ θαῦμα ἀνθρώποις ὁμοῦ
[7, 24]	τοῦ οἰκισθῆναί ποτε ὑπολείπει σημεῖα	ἐν	τῇ γῇ. (τότε δὲ ἰδέαν
[7, 21]	τὰ ὀνόματα. ταῦτα τὰ ἀγάλματα	ἐν	τῇ Διονύσου {τῇ} ἑορτῇ κομίζουσιν
[7, 26]	ἐπιχώριοι Συμπαθῆ, ἅτε ἐλεεινὸν καὶ	ἐν	τῇ εἰκόνι. (ὁδὸς δὲ ἐξ
[7, 24]	τὸ χωρίον τοὺς λόγου μάλιστα	ἐν	τῇ Ἑλλάδι ἀξίους, μεθέξοντας ἐν
[7, 5]	καὶ οὐ πολλῷ τινι τῶν	ἐν	τῇ Ἑλλάδι ἀποδέοντά ἐστιν· ~(τότε
[7, 8]	ἐκ τῶν πόλεων, ὅσας εἷλεν	ἐν	τῇ Ἑλλάδι πολέμῳ παραστησάμενος, ἐξήγαγεν
[7, 10]	αἱ δὲ ἄλλαι πόλεις αἱ	ἐν	τῇ Ἑλλάδι ὑπὸ προδοσίας μᾶλλον
[7, 20]	γυναῖκες τοῖς ἀνδράσι. μιᾷ δὲ	ἐν	τῇ ἑορτῇ νυκτὶ ἐς τὸ
[7, 21]	ἐστιν ἀπὸ τῆς βύσσου τῆς	ἐν	τῇ Ἤλιδι φυομένης· κεκρυφάλους τε
[7, 3]	νῦν ἔτι ἔχουσι, καὶ κατεσκευάσαντο	ἐν	τῇ ἠπείρῳ Κλαζομενὰς πόλιν· ἐς
[7, 4]	ὁμοῦ Λεωγόρῳ περὶ Ἀναίαν τὴν	ἐν	τῇ ἠπείρῳ τῇ πέραν βαλόμενοι
[7, 17]	ποιήσαντα καὶ ἀπαρχὰς ἀπὸ τῶν	ἐν	τῇ κεφαλῇ τριχῶν δοῦναι. ἐπίθημα
[7, 19]	λάρνακα· Διονύσου δὲ ἄγαλμα ἦν	ἐν	τῇ λάρνακι, ἔργον μὲν ὥς
[7, 24]	καὶ ἐρείπια πόλεως δῆλα ἦν	ἐν	τῇ λίμνῃ, πρὶν ἢ τὸ
[7, 2]	καὶ νικῶντος τοῦ Ἑλληνικοῦ ἔπεσεν	ἐν	τῇ μάχῃ. Ἐφέσιοι δὲ ἀνελόμενοι
[7, 1]	σὺν ὅπλοις, Τισαμενὸς μὲν ἔπεσεν	ἐν	τῇ μάχῃ, Ἴωνας δὲ Ἀχαιοὶ
[7, 3]	Ἔφεσον μόνοι, τοῖς δὲ ἀποθανοῦσιν	ἐν	τῇ μάχῃ Κολοφωνίων τε αὐτῶν
[7, 13]	αὐτῶν καὶ τόλμαις ἀκμάζοντες πίπτουσιν	ἐν	τῇ μάχῃ, τὸ δὲ ἄλλο
[7, 18]	Διονύσου λέγουσι, τραφῆναί τε αὐτὸν	ἐν	τῇ Μεσάτει καὶ ἐνταῦθα ἐπιβουλευθέντα
[7, 3]	Νάξον, καὶ ἀπέθανε μὲν αὐτόθι	ἐν	τῇ Νάξῳ, τὸν νεκρὸν δὲ
[7, 4]	Ἀβάντων καὶ Καρῶν τοῖς οἰκοῦσιν	ἐν	τῇ νήσῳ, καὶ τοὺς μὲν
[7, 4]	Σάμιοι δὲ αὐτοὶ τεχθῆναι νομίζουσιν	ἐν	τῇ νήσῳ τὴν θεὸν παρὰ
[7, 25]	γενόμενοι μὲν ἐντὸς τείχους λανθάνουσιν	ἐν	τῇ νυκτί, ἅμα δὲ ἡμέρᾳ
[7, 27]	καταλειπόμεναι δὲ αἱ γυναῖκες δρῶσιν	ἐν	τῇ νυκτὶ ὁπόσα νόμος ἐστὶν
[7, 1]	τῷ Σικυωνίων ἀπὸ Αἰγιαλέως βασιλεύσαντος	ἐν	τῇ νῦν Σικυωνίᾳ, εἰσὶ δὲ
[7, 23]	Ἀργείων ἔχει λόγος, ὅτι ἐποιήθησαν	ἐν	τῇ πόλει τῇ Ἀργείων, ὡς
[7, 20]	ἀρχαῖον ἐς τὸ τέμενος τὸ	ἐν	τῇ πόλει. (τούτου δὲ τοῦ
[7, 4]	τεῖχος, δέκα ἔτεσιν ὕστερον διαβάντες	ἐν	τῇ Σάμῳ τούς τε Ἐφεσίους
[7, 7]	Ἆγις εἷλεν ὁ Εὐδαμίδου βασιλεύων	ἐν	{τῇ} Σπάρτῃ, καὶ ἐξέπεσεν αὐτίκα
[7, 9]	μὲν καὶ δόκιμοι τὰ μάλιστα	ἐν	τῇ Σπάρτῃ, τὰ δὲ ἐς
[7, 4]	δὲ τῷ ποιήσαντι τραγῳδίαν ἐστὶν	ἐν	τῇ συγγραφῇ τοιάδε εἰρημένα, Ποσειδῶνα
[7, 24]	ἐξεγείρῃ τὰ ἤδη τραπέντα, (καὶ	ἐν	τῇ τοιᾷδε ἰδέᾳ τοῦ σεισμοῦ
[7, 16]	ἑκάστοις τὰ ἀρχαῖα καὶ τὸ	ἐν	τῇ ὑπερορίᾳ κτᾶσθαι, ἀφῆκαν δὲ
[7, 16]	οἱ τὰ χρήματα ἔχοντες ἐκωλύοντο	ἐν	τῇ ὑπερορίᾳ κτᾶσθαι· συνέδριά τε
[7, 7]	Ἑστίαιαν πόλιν καὶ Ἀντίκυραν τὴν	ἐν	τῇ Φωκίδι ἑλών, ὑπηκόους κατ´
[7, 18]	φασιν Εὔμηλον αὐτόχθονα οἰκῆσαι πρῶτον	ἐν	τῇ χώρᾳ, βασιλεύοντα αὐτὸν ἀνθρώπων
[7, 6]	τῶν Ἀχαιῶν ἐδόθη κτίσασθαι πόλιν	ἐν	τῇ χώρᾳ, καὶ τὸ ὄνομα
[7, 26]	ἀθροίζουσιν αἶγας, ὁπόσαι σφίσιν ἦσαν	ἐν	τῇ χώρᾳ, συλλέξαντες δὲ ἔδησαν
[7, 27]	οὖν Πρόμαχον τὰ μάλιστα ἄγουσιν	ἐν	τιμῇ. Χαίρωνα δὲ δύο ἀνελόμενον
[7, 25]	(ἐτετείχιστο γὰρ κατὰ ταὐτὰ τῷ	ἐν	Τίρυνθι ὑπὸ τῶν Κυκλώπων καλουμένων,
[7, 23]	ἔφην τὸν λόγον, ἐπεὶ καὶ	ἐν	Τιτάνῃ τῆς Σικυωνίων τὸ αὐτὸ
[7, 26]	τε ἱερὸν αὐτὸ καὶ ὁπόσα	ἐν	τοῖς ἀετοῖς, ἀρχαῖον δὲ καὶ
[7, 6]	Ἀσίαν. οὗτοί τε δὴ τηνικαῦτα	ἐν	τοῖς Ἀχαιοῖς ἐδυνάστευον καὶ Δαμασίας
[7, 6]	(ἦσαν δὲ οἱ τὸ μέγιστον	ἐν	τοῖς Ἀχαιοῖς ἔχοντες κράτος οἵ
[7, 12]	{μὲν} τῆς ἀρχῆς Μεναλκίδαν ἐδίωκεν	ἐν	τοῖς Ἀχαιοῖς θανάτου δίκην· πρεσβεῦσαί
[7, 4]	γενέσθαι. (Ἄσιος μὲν ἐς τοσοῦτο	ἐν	τοῖς ἔπεσιν ἐδήλωσε· τότε δὲ
[7, 26]	τὴν ἄνω πόλιν. (Ὁμήρου δὲ	ἐν	τοῖς ἔπεσιν Ὑπερησία ὠνόμασται· τὸ
[7, 4]	δὲ ὁ Ἀμφιπτολέμου Σάμιος ἐποίησεν	ἐν	τοῖς ἔπεσιν ὡς Φοίνικι ἐκ
[7, 25]	ἰσχυρός, ὡς μηδὲ τὰ ἀγάλματα	ἐν	τοῖς ἱεροῖς ὑπολειφθῆναι τὰ ἀρχαῖα.
[7, 4]	δ´ οὖν τὸ ἱερὸν τοῦτο	ἐν	τοῖς μάλιστα ἀρχαῖον {ὃ} οὐχ
[7, 19]	πολλῶν τε δὴ ἄλλων καὶ	ἐν	τοῖς Μελανίππου παθήμασιν, ὡς μέτεστιν
[7, 15]	ζῶν μετὰ τὴν μάχην οὔτε	ἐν	τοῖς νεκροῖς εὑρέθη· εἰ δὲ
[7, 26]	ἀριθμεῖν καὶ τὴν Φελλόην ἔστιν	ἐν	τούτοις. θεῶν δὲ ἱερὰ Διονύσου
[7, 23]	Δαμοφῶντα εἶναι τὸν εἰργασμένον φησίν.	ἐν	τούτῳ τοῦ Ἀσκληπιοῦ τῷ ἱερῷ
[7, 21]	δίαιταν ἡδεῖαν ὥρᾳ παρεχόμενον θερινῇ.	ἐν	τούτῳ τῷ ἄλσει καὶ ναοὶ
[7, 26]	Πεντελησίου, Ἀθηναίου δὲ ἔργον Εὐκλείδου.	ἐν	τούτῳ τῷ ἱερῷ καὶ Ἀθηνᾶς
[7, 26]	τι ἰσχύειν· (ἐν Αἰγείρᾳ δὲ	ἐν	τούτῳ τῷ οἰκήματι ἀνήρ τε
[7, 22]	τὸ ὄνομα ἀπὸ τῆς μητρός.	(ἐν	Τριτείᾳ δὲ ἔστι μὲν ἱερὸν
[7, 1]	τε ἀπὸ τῆς γυναικὸς ᾤκισεν	ἐν	τῷ Αἰγιαλῷ πόλιν καὶ τοὺς
[7, 22]	τὰ ἀγάλματα. ἐν Φαραῖς δὲ	ἐν	τῷ ἄλσει βωμὸς λίθων λογάδων
[7, 9]	ἐγκλήματα, λαμβάνειν τε αὐτοὺς καὶ	ἐν	τῷ Ἀχαϊκῷ ὑπέχειν τὰς κρίσεις.
[7, 27]	ἐς Ὀλυμπίαν ἀνέθεσαν, τὴν δὲ	ἐν	τῷ γυμνασίῳ, λίθου ταύτην καὶ
[7, 1]	τὸ χρεὼν ἐπιλαμβάνει, καὶ Ἴωνος	ἐν	τῷ δήμῳ μνῆμα τῷ Ποταμίων
[7, 13]	μὲν τέλος τοιοῦτον ἐγένετο, ἄρξαντι	ἐν	τῷ {ἑαυτοῦ νῷ} τότε μὲν
[7, 4]	καὶ ὑπὸ τῇ λύγῳ τῇ	ἐν	τῷ Ἡραίῳ κατ´ ἐμὲ ἔτι
[7, 16]	ὅσον εἵπετο ἐκείνῳ, ἀνέμενεν αὐτὸς	ἐν	τῷ ἰσθμῷ τὴν πᾶσαν ἀθροισθῆναι
[7, 26]	παῖδα αὐτὸν λέγουσιν. (Αἰγείρας δὲ	ἐν	τῷ μεταξὺ καὶ Πελλήνης πόλισμα
[7, 19]	τῶν θηρίων μνημονεύουσιν. ~(ἔστι δὲ	ἐν	τῷ μεταξὺ τοῦ ναοῦ τε
[7, 27]	τῷ Ἀργείων. ἔστι δὲ ἄλσος	ἐν	τῷ Μυσαίῳ, δένδρα ὁμοίως τὰ
[7, 26]	ἐν Αἰγείρᾳ θεασάμενος· (ἄγαλμα ἦν	ἐν	τῷ οἰκήματι Τύχης, τὸ κέρας
[7, 5]	ὄψιν ὀνείρατος· (Ἀλέξανδρον γὰρ θηρεύοντα	ἐν	τῷ ὄρει τῷ Πάγῳ, ὡς
[7, 24]	τὰ δένδρα, καί που καὶ	ἐν	τῷ οὐρανῷ διαδρομαὶ σὺν πολλῇ
[7, 23]	γυναιξὶν ἐς ἔρωτος ἴαμα, λουομένοις	ἐν	τῷ ποταμῷ λήθην ἔρωτος γίνεσθαι.
[7, 9]	Ἀχαιοὶ δέ σφισιν ἀπελθοῦσιν ἐπιβάλλουσιν	ἐν	τῷ συνεδρίῳ θάνατον ζημίαν. (Ῥωμαίων
[7, 8]	Ἑλληνικῷ δεσπόται προστάττειν. ῥηθέντων δὲ	ἐν	τῷ συνεδρίῳ πολλῶν καὶ ἐναντίων
[7, 19]	θεῶν τιμάς, ὅπου καὶ τότε	ἐν	τῷ τῆς Ἀρτέμιδος ἱερῷ Κομαιθὼ
[7, 9]	καὶ Ἀλκιβιάδαν ἅμ´ αὐτοῖς ἐπήγοντο	ἐν	τῷ τότε Ἀχαιοῖς ἐχθίστους· ἐλύπησαν
[7, 11]	Λακεδαιμονίῳ μὲν γένος, στρατηγοῦντι δὲ	ἐν	τῷ τότε Ἀχαιῶν, ὑπισχνοῦνται δέκα
[7, 7]	προεῖχεν ἐκ παλαιοῦ καὶ ἴσχυεν	ἐν	τῷ τότε. Ἑλλήνων δὲ τῶν
[7, 13]	χώρας τῆς Λακωνικῆς, Ἀχαιῶν δὲ	ἐν	τῷ τότε ὑπήκοον. (ἐξεγείρας δὲ
[7, 1]	ἐν Ἄργει καταμείναντες οὐχ ἥκιστα	ἐν	τῷδε· Μετανάστην γὰρ τῷ παιδὶ
[7, 20]	μάλιστα Ἀπόλλωνα Ἀλκαῖός τε ἐδήλωσεν	ἐν	ὕμνῳ τῷ ἐς Ἑρμῆν, γράψας
[7, 20]	ἱερά· πεποίηται δὲ ταῦτα οὐκ	ἐν	ὑπαίθρῳ, ἀλλὰ ἔσοδος ἐς αὐτὰ
[7, 5]	Ὥραις, αἳ πρὶν ἐσελθεῖν ἑστήκασιν	ἐν	ὑπαίθρῳ λίθου λευκοῦ. ἐποιήθη δὲ
[7, 20]	τις εἰκάσειε πεποιῆσθαι· ἔστι δὲ	ἐν	ὑπαίθρῳ τῆς ἀγορᾶς ἄγαλμά τε
[7, 1]	πολεμαρχῶν Ἀθηναίοις· λέγεται δὲ ὡς	ἐν	ὑπονοίᾳ ποιούμενοι τοὺς Δωριέας οἱ
[7, 22]	φασιν ἐς Ῥώμην τὰ ἀγάλματα.	ἐν	Φαραῖς δὲ ἐν τῷ ἄλσει
[7, 22]	Ἄπιδος τὸ ἱερὸν μαντεία καθέστηκεν·	ἐν	Φαραῖς δὲ καὶ ὕδωρ ἱερόν
[7, 22]	κατὰ τρόπον τὸν ἀρχαιότερόν ἐστιν	ἐν	Φαραῖς, Ἑρμοῦ δὲ ἐν μέσῃ
[7, 5]	ἐν Σάμῳ τῆς Ἥρας καὶ	ἐν	Φωκαίᾳ τῆς Ἀθηνᾶς· θαῦμα δὲ
[7, 16]	τὰ ἑκάστων, Ἀχαιῶν καὶ τὸ	ἐν	Φωκεῦσιν ἢ Βοιωτοῖς ἢ ἑτέρωθί
[7, 15]	θεῶν δίκη τῶν Ἑλληνικῶν, οἳ	ἐν	Χαιρωνείᾳ Φιλίππου καὶ Μακεδόνων ἐναντία
[7, 6]	τοῦ Ἕλλησι κοινοῦ τοῦ μὲν	ἐν	Χαιρωνείᾳ Φιλίππου τε ἐναντία καὶ
[7, 12]	δὲ ὡς τὸ δωροδόκημα εἶχεν	ἐν	χειρί, ἐποιεῖτο συμφορὰν εἰ καὶ
[7, 11]	καὶ Ἀργείους τὸ παράπαν ἔθετο	ἐν	χλευασίᾳ· (πόλεσι γὰρ ἐς τοσοῦτο
[7, 9]	σὺν αὐτῷ Λυκόρταν λέγοντα ἐποιοῦντο	ἐν	χλευασμῷ καὶ Ἀρέως ἀποψηφίζονται καὶ
[7, 15]	ἐναντία ἀγωνιζομένους ἐγκαταλιπόντες Ἕλληνας τότε	ἐν	χωρίῳ τῷ αὐτῷ ἐκτείνοντο ὑπὸ
[7, 22]	καὶ τὸ ἱερὸν τῆς Τρικλαρίας	{ἐν	ὧ} ἐστίν, ἄγαλμα οὐδὲν ἔτι
[7, 24]	Δήμητρος. παρέχεται δὲ ὁ αἰγιαλός,	ἐν	ᾧ καὶ τὰ ἱερὰ Αἰγιεῦσίν
[7, 18]	δείγματα τοῦ λόγου Δεξαμενὸς ὁ	ἐν	Ὠλένῳ βασιλεὺς καὶ ὁποίων Ἡρακλῆς
[7, 19]	ἀλλὰ Εὐρύπυλον Δεξαμενοῦ παῖδα τοῦ	ἐν	Ὠλένῳ βασιλεύσαντος ἐθέλουσιν ἅμα Ἡρακλεῖ

UCL |FLTR |Itinera Electronica |Bibliotheca Classica Selecta (BCS) |
Responsable académique : Alain Meurant
Analyse, design et réalisation informatiques : B. Maroutaeff - J. Schumacher
Dernière mise à jour : 16/01/2007